Dissertations, Chap.
[25, 7]	πόνους, οὐ διὰ σαρκῶν, οὐδέ	γε	δι´ αἰσθήσεων ἐπίρρυτοι, ἀλλ´ αὐτοφυεῖς
[25, 5]	τὴν χρείαν τῶν ἐπαινουμένων φράσῃ.	~Λέγε,	τίνας εἶδες καρποὺς ἐν τῷ
[25, 7]	ἐπαινῶ. Ἀλλ´ οὐδὲ τὸν Ἡρακλέα	ἔγωγε	ἡγοῦμαι ἄγευστον καὶ ἀμέτοχον ἡδονῆς
[25, 1]	ἰόντι καὶ κινουμένῳ ἀσφαλῶς. Ἐλθὼν	δὲ	Ἀθήναζε, ἐντυγχάνει αὐτόθι ὁπλίτῃ μὲν
[25, 3]	ἡδονῆς καὶ ἀηδίας ὁμιλίαν, τῇ	δὲ	ἀκοῇ ἐξιχνευτέον τὸ τῆς ψυχῆς
[25, 4]	ἐπιστήμης πρὸς ταῦτα δεῖ· μέχρι	δὲ	ἀπιστεῖ τὸ εἰδέναι, ἀνάγκη πλανᾶσθαι
[25, 5]	ἐπιφύεται, καὶ σῦκον σύκῳ· λόγου	δὲ	ἄρα ἐφήμερος μὲν ἡ γένεσις,
[25, 7]	ὁ Εὔφορβος εὐκόμης ἦν, τῷ	δὲ	Ἀχιλλεῖ τὸ καλὸν ἥδιστον ἦν
[25, 5]	ἀληθῆ δρόμον οὐ τυχόντες, ῥεύματι	δὲ	γαληνῷ δι´ ἀκυμάντου τῆς θαλάττης
[25, 4]	παντοδαπὸς μὲν θεατὴς ὁδοιπόρος, ὁ	δὲ	γεωργός, ὑγιής· ὁ μὲν ἄνθος
[25, 4]	σκιάν, ὁ δὲ χρόαν· τῷ	δὲ	γεωργῷ ὁ καρπὸς τὸν ἔπαινον
[25, 6]	καὶ ἀκοῆς ὑπηρέτας πονηρούς· ἡμῖν	δὲ	δεῖ λόγου ὀρθοῦ καὶ διανεστηκότος,
[25, 6]	μὲν ἐκκλησίαις σύμβουλον φρόνιμον, ἐν	δὲ	δικαστηρίοις ἀγωνιστὴν δίκαιον, ἐν δὲ
[25, 1]	ὅπως, τοῖς ἀνθρώποις εἶναι· εἰ	δὲ	ἐγὼ σοφὸς ταῦτα ἐπιτηδεύων, ποῖ
[25, 5]	μοι διήγησαι τὴν γεωργίαν, τοὺς	δὲ	ἐπαίνους ἔα. Ἐὰν γὰρ ἀφέλῃς
[25, 2]	νόμοις, βραχεῖς καὶ ἐπίτομοι· τὰ	δὲ	ἔργα μακρὰ καὶ διηνεκῆ, καὶ
[25, 5]	τῷ ἀλγεινῷ τῆς ἰάσεως· ποριστὴς	δὲ	ἡδονῆς, καὶ παντοίας ἡδονῆς, οὔτε
[25, 5]	ἀπατηλὸν αὐτοῦ μὴ γνωρίσῃ, τὸ	δὲ	ἡδὺ στέρξῃ, κατὰ βραχὺ ὑποφερόμενος
[25, 2]	ἐς ἡδονὴν ἀκοῆς, ἀποδεχόμεθα· τὸ	δὲ	ἡμῖν τερπνὸν ἀσύμβολον ἐκείναις εἰς
[25, 1]	ὄνομα ἦν αὐτῷ Μύσων. Ἀγαθὸς	δὲ	ἦν ἄρα ὁ Μύσων οἶκον
[25, 1]	τότε ἀκριβῶς ἅπαντα διεσκόπει. Ἐπεὶ	δὲ	ἱκανῶς εἶχεν τῆς θέας, λέγει
[25, 7]	ἐκπληκτικῇ τὸ πλησιάζον πᾶν. ~Εἰ	δὲ	καὶ ἡδονῆς πρὸς τὴν ἀγωγὴν
[25, 4]	τῆς ἡδονῆς παρατρέχοντι ἐπαινεῖν· εἰ	δὲ	κατὰ τοὺς γεωργοὺς τάττεται, οὐκ
[25, 4]	μὲν ἄνθος ἐπαινεῖ φυτῷ, ὁ	δὲ	μέγεθος, ἢ σκιάν, ὁ δὲ
[25, 3]	τὴν ῥώμην τοῦ φθεγγομένου. Εἰ	δὲ	μὴ φαυλότερον ἦχος ἀνδρὸς μηδὲ
[25, 7]	ὁ Ἴστρος οὐ γόνιμος, ὁ	δὲ	Νεῖλος γόνιμος. Ἥδιστον θέαμα ὁ
[25, 5]	ἐφήμερος μὲν ἡ γένεσις, ἄσπερμος	δὲ	ὁ καρπός, καὶ οὐ τρόφιμος,
[25, 7]	ἦν θέαμα ὁ Ἀχιλλεύς, (πῶς	δὲ	οὐκ ἔμελλεν; οὐ διὰ τὴν
[25, 6]	δὲ πανηγύρεσιν ἀγωνιστὴν σώφρονα, ἐν	δὲ	παιδείᾳ διδάσκαλον ἐπιστήμονα· οὐ περὶ
[25, 6]	δὲ δικαστηρίοις ἀγωνιστὴν δίκαιον, ἐν	δὲ	πανηγύρεσιν ἀγωνιστὴν σώφρονα, ἐν δὲ
[25, 1]	αὐτόθι ὁπλίτῃ μὲν οὐδενί, πελτασταῖς	δὲ	πολλοῖς· καὶ τὸν μὲν τούτων
[25, 2]	τὴν φειδὼ τῶν λόγων. ~Ἦσαν	δέ	που καὶ οἱ Πυθαγόρου λόγοι
[25, 5]	ἀφέλῃς μὲν τὸ ὠφελοῦν, τερπνὸν	δὲ	προσθῇς, ἰταμὸν καὶ ἄκρατον ἰσοτιμίαν
[25, 5]	ἀλλ´ ὀψοποιῶν τὸ ἔργον. Οὐδὲν	δὲ	σεμνότερον ἀκόλαστος λόγος τῶν τῆς
[25, 7]	αὐτοῦ τὸ μέγεθος, οὐ προσθήσει	δὲ	τὴν αἰσχύνην· τοιαύτης δέομαι ἡδονῆς,
[25, 1]	ἐδέησεν ὁ Ἀνάχαρσις ἐπαινέσαι. Περιῄει	δὲ	τὴν Ἑλλάδα ἐν κύκλῳ, ποθῶν
[25, 7]	αἰσθάνομαι μὲν τῆς ἡδονῆς, ἐπαινῶ	δὲ	τὴν τέχνην· καὶ τῆς Ὁμήρου
[25, 4]	δὲ μέγεθος, ἢ σκιάν, ὁ	δὲ	χρόαν· τῷ δὲ γεωργῷ ὁ
[25, 3]	δὲ μὴ φαυλότερον ἦχος ἀνδρὸς	μηδὲ	ἀσθενέστερον ἐλέγξαι τὸ τοῦ λέοντος
[25, 2]	εἴπερ μὴ ἐκμελὴς ἡμῖν ἔσται	μηδὲ	εἰκῇ διαπεραινόμενος, ὁμολογίαν εἶναι δεῖ
[25, 2]	ἡμέραν μηδαμοῦ τὴν ψυχὴν ἀνιέντα,	μηδὲ	εἰς ῥᾳθυμίαν χαλῶντα. Ὥσπερ γὰρ
[25, 5]	ὁ καρπός, καὶ οὐ τρόφιμος,	οὐδὲ	ἀνακιρνάμενος τῇ ψυχῇ, ἀλλά τέ
[25, 3]	ψυχῇ θέσθαι οὐ διὰ ἀμυδρῶν	οὐδὲ	ἀσθενῶν συμβόλων, τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς
[25, 2]	σεμνύνοιτο; πολλοῦ μοι δοκεῖ δεῖν.	Οὐδὲ	γὰρ τοὺς ταώς, ἡδίστους ὄντας
[25, 4]	αὐτὸ ὄν, ἐπειδὰν ἰδεῖν δυνηθῇς.	Οὐδὲ	γὰρ τῷ Κιμμερίῳ διηγήσασθαι δύναταί
[25, 7]	ἀρετῆς πόνους, οὐ διὰ σαρκῶν,	οὐδέ	γε δι´ αἰσθήσεων ἐπίρρυτοι, ἀλλ´
[25, 6]	συνανιστάμενον ῥήτορα ἀληθῆ, οὐκ ἀργόν,	οὐδὲ	ἐκλελυμένον, οὐδ´ ἐπίχριστον κατὰ τὴν
[25, 6]	οὐδ´ ἐπίχριστον κατὰ τὴν τέχνην,	οὐδὲ	ἐν δικαστηρίῳ μόνον ἐν ἀμφιβόλῳ
[25, 6]	οὐδ´ ὑπὲρ ἀριστέως τοῦ μηδαμοῦ,	οὐδὲ	κατὰ μοιχοῦ λέγοντα μοιχὸν ὄντα,
[25, 6]	κατὰ μοιχοῦ λέγοντα μοιχὸν ὄντα,	οὐδὲ	κατὰ ὑβριστοῦ ὑβριστὴν ὄντα· ἀλλ´
[25, 1]	ἀνὴρ σοφὸς σοφίαν οὐ πολυρρήμονα	οὐδὲ	λάλον· ἀλλ´ ἦν αὐτῆς τὸ
[25, 7]	τῶν σεμνοτέρων αὐτὴν ἐπαινῶ. Ἀλλ´	οὐδὲ	τὸν Ἡρακλέα ἔγωγε ἡγοῦμαι ἄγευστον
[25, 4]	τις τὸ τοῦ ἡλίου κάλλος,	οὐδὲ	τῷ ἠπειρώτῃ τὴν θάλατταν, οὐδ´
[25, 1]	καὶ κινουμένῳ ἀσφαλῶς. Ἐλθὼν δὲ	Ἀθήναζε,	ἐντυγχάνει αὐτόθι ὁπλίτῃ μὲν οὐδενί,
[25, 1]	ἄλλοθι ἐξεῦρεν, εἰπεῖν οὐκ ἔχω·	εὗρε	δ´ οὖν ἐν Χηναῖς, σμικρῷ
[25, 5]	τελεσιουργοὶ καὶ γόνιμοι ἑτέρων καρπῶν;	ἐξέφυσέ	τι σοι ἡ ψυχὴ ἀπ´
[25, 2]	ἀλλ´ ἑκάτερα ἑκατέροις συντεταγμένοις ἰσομέτρητά	τε	καὶ ἰσοχειλῆ εἶναι. Ὅστις οὖν
[25, 3]	μὲν ὀφθαλμοῖς παραχωρητέον τὴν χρωμάτων	τε	καὶ σχημάτων καὶ τῆς ἐν
[25, 5]	οὐδὲ ἀνακιρνάμενος τῇ ψυχῇ, ἀλλά	τέ	μιν καθύπερθεν ἐπιρρεῖ, ἠΰτ´ ἔλαιον;
[25, 2]	δεῖ ἔργου καὶ λόγου· καὶ	μήτε	τὰ ἔργα εἰς ἀφάνειαν κομιδῇ
[25, 2]	ἔργα εἰς ἀφάνειαν κομιδῇ ξυνεληλάσθαι,	μήτε	τοὺς λόγους ὑπὲρ τὰ ἔργα
[25, 2]	τῶν ἔργων φθόγγον, οὗτος ἄν	ποτε	ἐπ´ εὐγλωττίᾳ σεμνύνοιτο; πολλοῦ μοι
[25, 1]	ἐγὼ σοφὸς ταῦτα ἐπιτηδεύων, ποῖ	ποτε	οἰχήσεται φερόμενον τὸ μὴ σοφόν;
[25, 1]	ζητεῖν λαλιστέραν, παρόντων ἔργων, ἃ	τότε	ἀκριβῶς ἅπαντα διεσκόπει. Ἐπεὶ δὲ
[25, 6]	ὄντος, οὐδ´ ἐν Ἀθηναίοις τοῖς	τότε,	οὐδ´ ὑπὲρ ἀριστέως τοῦ μηδαμοῦ,
[25, 5]	δὲ ἡδονῆς, καὶ παντοίας ἡδονῆς,	οὔτε	ὁ Ἀσκληπιός, οὔτε οἱ Ἀσκληπιάδαι,
[25, 5]	παντοίας ἡδονῆς, οὔτε ὁ Ἀσκληπιός,	οὔτε	οἱ Ἀσκληπιάδαι, ἀλλ´ ὀψοποιῶν τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008