Discours, paragraphes
[32, 15]	οὖν τούτων ἀνάβητέ μοι μάρτυρες.	ΜΑP	ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ
[32, 25]	Καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες.	ΜΑP	ΤΥP ΕΣ Τῶν μὲν μαρτύρων
[32, 0]	καὶ ὑπομεῖναι τοὺς ἐσχάτους κινδύνους	μᾶλλον	ἢ τὰ δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι
[32, 5]	διὰ ταύτας τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ	μᾶλλον	προσήκειν δικαίῳ περὶ τοὺς αὑτοῦ
[32, 15]	μήτε ζῶντας μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν	μᾶλλον	τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς ἐχθίστοις
[32, 25]	παρ' αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα,	μάρτυρας	ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν
[32, 15]	μὲν οὖν τούτων ἀνάβητέ μοι	μάρτυρες.	ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν,
[32, 25]	ζημιῶσαι; Καί μοι ἀνάβητε τούτων	μάρτυρες.	ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν μὲν
[32, 25]	ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν μὲν	μαρτύρων	ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες δικασταί: ἐγὼ
[32, 10]	δὲ ἡ μήτηρ αὐτῶν ἠντεβόλει	με	καὶ ἱκέτευε συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν
[32, 10]	ἀθλίως ἐκπεπτωκότες, κλάοντες καὶ παρακαλοῦντές	με	μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν
[32, 0]	~ΚΑΤΑ ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ. Εἰ μὲν μὴ	μεγάλα	ἦν τὰ διαφέροντα, ὦ ἄνδρες
[32, 20]	οὕτως, ὦ ἄνδρες, ἐν ταῖς	μεγάλαις	ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ
[32, 10]	εἴθισται λέγειν ἐν ἀνδράσι, τὸ	μέγεθος	αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν περὶ
[32, 15]	τοὺς μὲν νεανίσκους διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ'
[32, 5]	μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν	μειρακίοιν,	καλέσας αὐτοὺς εἶπε Διογείτων, ὅτι
[32, 15]	συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε τοῦ ἀδελφοῦ	μέμνησαι,	ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς περὶ ἐλάττονος
[32, 0]	ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω δὲ τούτων	μὲν	ἀδελφήν, Διογείτονος δὲ θυγατριδῆν, καὶ
[32, 25]	τῶν χρημάτων αὐτὸς ἕξει, ὅποι	μὲν	ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς
[32, 0]	δίκαια, εἰ δὲ μή, τούτῳ	μὲν	ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ εἰς
[32, 25]	Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν, ὅτε	μὲν	ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸς τὴν μητέρα
[32, 0]	τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι, ἐὰν	μὲν	ἀποδείξω οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους
[32, 0]	ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι, καὶ τὴν	μὲν	ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο, τῆς δὲ
[32, 20]	τρέψειε τὰ χρήματα, εἰς ὄψον	μὲν	δυοῖν παιδίοιν καὶ ἀδελφῇ πέντε
[32, 5]	τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως	μὲν	εἶχον, οὐδέν μοι διέφερεν. νυνὶ
[32, 15]	σοὶ κατέθετο. καὶ νῦν τοὺς	μὲν	ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς
[32, 20]	ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ	μὲν	ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν
[32, 5]	δέ, ἐάν τι πάθῃ, τάλαντον	μὲν	ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ τὰ
[32, 20]	αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου	μὲν	ἐπιλάθωνται, τῷ δ' ἐπιτρόπῳ τῶν
[32, 20]	μνᾶς ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ	μὲν	ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ
[32, 15]	χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας: καὶ ταῦτα	μὲν	καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ' ἐμοὺς
[32, 25]	μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν	μὲν	μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες δικασταί:
[32, 0]	~ΚΑΤΑ ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ. Εἰ	μὲν	μὴ μεγάλα ἦν τὰ διαφέροντα,
[32, 15]	προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα τοὺς	μὲν	νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος τῶν
[32, 10]	σε" φησί δεδιέναι: ὃς ἔλαβες	μέν,	ὅτ' ἐκεῖνος ἐξέπλει, πέντε τάλαντα
[32, 25]	ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι, πρόσοδον	μὲν	οὐδεμίαν ἀποφαίνων, ἀπὸ δὲ τῶν
[32, 15]	πεπονθότων ἀπιόντας οἴχεσθαι σιωπῇ. Πρῶτον	μὲν	οὖν τούτων ἀνάβητέ μοι μάρτυρες.
[32, 15]	περὶ ἐλάττονος ποιεῖ χρημάτων" τότε	μὲν	οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, πολλῶν
[32, 25]	ἀλλοτρίων αὐτὸς πλουτήσει. καθ' ἕκαστον	μὲν	οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, πολὺ
[32, 5]	ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς	μὲν	παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν
[32, 5]	ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ τὸν ἐκείνης	μὲν	πατέρα, αὑτοῦ δὲ κηδεστὴν καὶ
[32, 10]	ἡμᾶς. ἐλθὼν δ' ἐγὼ ἠγανάκτουν	μὲν	πρὸς Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα τὴν
[32, 5]	καὶ ἐποίησαν τὰ νομιζόμενα, τὸν	μὲν	πρῶτον ἐνιαυτὸν ἐν Πειραιεῖ διῃτῶντο:
[32, 0]	καὶ πολλὰ δεηθεὶς ἀμφοτέρων τὸ	μὲν	πρῶτον ἔπεισα τοῖς φίλοις ἐπιτρέψαι
[32, 10]	τῶν χρημάτων. Διογείτων δὲ τὸ	μὲν	πρῶτον οὐκ ἤθελε, τελευτῶν δὲ
[32, 25]	ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ	μὲν	τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει, τὰ
[32, 5]	ἐκείνου ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων τέως	μὲν	τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον
[32, 20]	πλουσίων ἀποφήνειε, καὶ ἵνα, εἰ	μέν	τις αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν,
[32, 15]	τῶν λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες	μὲν	τοὺς παῖδας, οἷα ἦσαν πεπονθότες,
[32, 10]	παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς	μὲν	ὢν τοῦ πατρὸς αὐτῶν, πατὴρ
[32, 0]	ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ	μέντοι,	ὦ ἄνδρες δικασταί, πολλῶν χρημάτων
[32, 15]	αὑτῶν ἐν τριβωνίοις, ἀνυποδήτους, οὐ	μετὰ	ἀκολούθου, οὐ μετὰ στρωμάτων, οὐ
[32, 5]	οἴκοι ἀντίγραφα καταλιπὼν ᾤχετο στρατευσόμενος	μετὰ	Θρασύλλου. ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου ἐν
[32, 5]	~χρόνῳ δὲ ὕστερον καταλεγεὶς Διόδοτος	μετὰ	Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν, καλέσας τὴν
[32, 15]	ἀκολούθου, οὐ μετὰ στρωμάτων, οὐ	μετὰ	ἱματίων, οὐ μετὰ τῶν ἐπίπλων
[32, 15]	ἀνυποδήτους, οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ	μετὰ	στρωμάτων, οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ
[32, 5]	ἔδωκεν. ὀγδόῳ δ' ἔτει δοκιμασθέντος	μετὰ	ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν,
[32, 15]	στρωμάτων, οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ	μετὰ	τῶν ἐπίπλων ἃ ὁ πατὴρ
[32, 15]	ὁ πατὴρ αὐτοῖς κατέλιπεν, οὐδὲ	μετὰ	τῶν παρακαταθηκῶν ἃς ἐκεῖνος παρὰ
[32, 0]	ὑπὸ τῶν προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι	μὴ	δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι, ὦ ἄνδρες
[32, 15]	δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ καὶ δακρύοντας	μὴ	ἧττον τῶν πεπονθότων ἀπιόντας οἴχεσθαι
[32, 0]	~ΚΑΤΑ ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ. Εἰ μὲν	μὴ	μεγάλα ἦν τὰ διαφέροντα, ὦ
[32, 0]	ἐβουλήθη καὶ φεύγειν δίκας καὶ	μὴ	οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι τοὺς
[32, 10]	ἐκπεπτωκότες, κλάοντες καὶ παρακαλοῦντές με	μὴ	περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων
[32, 10]	φίλους, εἰποῦσα ὅτι, εἰ καὶ	μὴ	πρότερον εἴθισται λέγειν ἐν ἀνδράσι,
[32, 0]	αὐτοῖς τὰ δίκαια, εἰ δὲ	μή,	τούτῳ μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς
[32, 10]	περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων	μηδ'	εἰς πτωχείαν καταστάντας, ὑβρισμένους ὑφ'
[32, 15]	ὥστε μήτε ζῶντας μήτε ἀποθνῄσκοντας	μηδὲν	μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς
[32, 0]	ὡς οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ τῶν	μηδὲν	προσηκόντων ἐν τῇ πόλει, βοηθεῖν
[32, 10]	αὐτοῖς καὶ πάππος. καὶ εἰ	μηδένα	ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς ἐχρῆν
[32, 0]	πολλοῦ ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα	μηδένα	τῶν ἄλλων εἰδέναι: ἐπειδὴ δὲ
[32, 15]	πιστεῦσαι, ὥστε, ὦ ἄνδρες δικασταί,	μηδένα	τῶν παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ
[32, 20]	ἱμάτια καὶ εἰς κουρέως κατὰ	μῆνα	οὐκ ἦν αὐτῷ οὐδὲ κατ'
[32, 15]	ἀλλήλους καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντας	μήτε	ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις
[32, 15]	ἀνθρώπους πρὸς ἀλλήλους καθίστησιν, ὥστε	μήτε	ζῶντας μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον
[32, 5]	εἰς ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ	μητέρα	αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς πεντακισχιλίας δραχμάς,
[32, 25]	μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸς τὴν	μητέρα	αὐτῶν ὅτι τῶν παίδων ὁ
[32, 10]	καὶ δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς τὴν	μητέρα,	καὶ παραλα῎ βόντες ἐκείνην ἧκον
[32, 10]	τῷ χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ ἡ	μήτηρ	αὐτῶν ἠντεβόλει με καὶ ἱκέτευε
[32, 15]	νῦν τοὺς μὲν ἐκ τῆς	μητρυιᾶς	τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς
[32, 0]	ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους εἴασα, νο	μίζων	αἴσχιστον εἶναι πρὸς τοὺς οἰκείους
[32, 20]	ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ	μικρὰ	λυπεῖ τοὺς ἀδικουμένους: λίαν γὰρ
[32, 25]	θεράπαιναν χιλίας δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ,	μικρῷ	ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς τῆς
[32, 5]	ἐκ τούτων τῶν γραμματείων κο	μίσασθαι.	ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ ἐδήλωσε τὸν
[32, 20]	τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις,	μισθῶσαι	τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν πραγμάτων,
[32, 25]	τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ εἴκοσι	μναῖ.	οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι
[32, 25]	ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι	μναῖς	τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί
[32, 25]	δὲ ἀπέδειξε δυοῖν δεούσας πεντήκοντα	μνᾶς	ἀνηλωκέναι, ὥστε τούτοις λελογίσθαι ὅσον
[32, 5]	καταλίποι αὐτοῖς ὁ πατὴρ εἴκοσι	μνᾶς	ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας. ἐγὼ
[32, 5]	ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα	μνᾶς	δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ.
[32, 20]	οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ εἴκοσι	μνᾶς	ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ μὲν
[32, 25]	χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα	μνᾶς,	ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι, πρόσοδον
[32, 20]	Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα	μνᾶς	ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις
[32, 25]	ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ εἴκοσι	μνᾶς	ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν.
[32, 15]	αὐτήν. ~ἀπέφηνε δ' αὐτὸν ἑκατὸν	μνᾶς	κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας,
[32, 5]	θυγατρί. κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι	μνᾶς	τῇ γυναικὶ καὶ τριά κοντα
[32, 20]	τάλαντον ἀργυρίου. εἰς δὲ τὸ	μνῆμα	τοῦ πατρὸς οὐκ ἀναλώσας πέντε
[32, 20]	μοι δοκεῖ καὶ περὶ τούτου	μνησθῆναι	ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον,
[32, 25]	τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί	μοι	ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP
[32, 0]	ἐμὲ κηδεστὴν ὄντα κατέφυγον, ἀνάγκη	μοι	γεγένηται εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω
[32, 5]	καὶ ἕως μὲν εἶχον, οὐδέν	μοι	διέφερεν. νυνὶ δὲ καὶ αὐτὸς
[32, 20]	δρες δικασταί, οὐκ ἄτοπον γάρ	μοι	δοκεῖ καὶ περὶ τούτου μνησθῆναι
[32, 20]	Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν. νῦν δέ	μοι	δοκεῖ οὐδεπώποτε διανοηθῆναι ὡς φανερὰν
[32, 15]	Πρῶτον μὲν οὖν τούτων ἀνάβητέ	μοι	μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ
[32, 25]	πρὸς ὑμᾶς λογίζεσθαι: ἐπειδὴ δὲ	μόλις	παρ' αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα,
[32, 0]	ἑαυτοῦ θυγατέρα, ἥπερ ἦν αὐτῷ	μόνη:	καὶ γίγνονται αὐτῷ ὑεῖ δύο
[32, 0]	διαφέρεσθαι, εἰδώς τε ὅτι οὐ	μόνον	οἱ ἀδικοῦντες χείρους ὑμῖν εἶναι
[32, 20]	λελόγισται, οὓς ἡ πόλις οὐ	μόνον	παῖδας ὄντας ἀτελεῖς ἐποίησεν, ἀλλὰ
[32, 25]	οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ' αὐτὸς	μόνος	διεχείριζεν, ὃς ἃ δι' ἑτέρων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/07/2008