Discours, paragraphes |
[32, 15] |
ἐπίτροπον
κατέλιπεν,
ἐνθυμούμενοι
δὲ
ὡς
|
χαλεπὸν |
ἐξευρεῖν
ὅτῳ
χρὴ
περὶ
τῶν |
[32, 25] |
δι'
ἑτέρων
ἐπράχθη
καὶ
οὐ
|
χαλεπὸν |
ἦν
περὶ
τούτων
πυθέσθαι,
ἐτόλμησε |
[32, 25] |
μὲν
ἀνήλωται
τὰ
χρήματα,
οὐ
|
χαλεπῶς |
εἰς
τὸν
λόγον
ἐγγράψει,
ῥᾳδίως |
[32, 0] |
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
ἡγεῖσθαι
|
χείρους |
εἶναι.
ἐξ
ἀρχῆς
δ'
ὑμᾶς |
[32, 0] |
ὅτι
οὐ
μόνον
οἱ
ἀδικοῦντες
|
χείρους |
ὑμῖν
εἶναι
δοκοῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[32, 15] |
δὲ
καὶ
σῖτον
αὐτοῖς
ἐκ
|
Χερρονήσου |
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτόν.
ἔπειτα
σὺ |
[32, 5] |
μνᾶς
δισχιλίας
δὲ
ὀφειλομένας
ἐν
|
Χερρονήσῳ. |
ἐπέσκηψε
δέ,
ἐάν
τι
πάθῃ, |
[32, 5] |
αὐτῶν
ἐκδίδωσιν
ἐπιδοὺς
πεντακισχιλίας
δραχμάς,
|
χιλίαις |
ἔλαττον
ὧν
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῇ |
[32, 25] |
ἀδελφὴν
καὶ
παιδαγωγὸν
καὶ
θεράπαιναν
|
χιλίας |
δραχμὰς
ἑκάστου
ἐνιαυτοῦ,
μικρῷ
ἔλαττον |
[32, 15] |
δὲ
ὡς
χαλεπὸν
ἐξευρεῖν
ὅτῳ
|
χρὴ |
περὶ
τῶν
ἑαυτοῦ
πιστεῦσαι,
ὥστε, |
[32, 15] |
τῆς
ἐμῆς
παιδεύεις
ἐν
πολλοῖς
|
χρήμασιν |
εὐδαίμονας
ὄντας:
καὶ
ταῦτα
μὲν |
[32, 5] |
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων
τὰ
ναυτικὰ
|
χρήματα |
δεῖν
ἐκ
τούτων
τῶν
γραμματείων |
[32, 20] |
οὐκ
ἔχων
ὅποι
τρέψειε
τὰ
|
χρήματα, |
εἰς
ὄψον
μὲν
δυοῖν
παιδίοιν |
[32, 25] |
ὅσα
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
|
χρήματα, |
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς, |
[32, 25] |
ἕξει,
ὅποι
μὲν
ἀνήλωται
τὰ
|
χρήματα, |
οὐ
χαλεπῶς
εἰς
τὸν
λόγον |
[32, 0] |
δὲ
Διοδότου
κατ'
ἐμπορίαν
πολλὰ
|
χρήματα |
πείθει
αὐτὸν
Διογείτων
λαβεῖν
τὴν |
[32, 15] |
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν,
ἔχων
τοσαῦτα
|
χρήματα, |
ὡς
δισχιλίας
δραχμὰς
ὁ
τούτων |
[32, 10] |
οὐδ'
οὕτω
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
|
χρήματα, |
ὥστ'
ἐπιορκήσασα
κατὰ
τῶν
παίδων |
[32, 0] |
μέντοι,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πολλῶν
|
χρημάτων |
ἀπεστέρηνται
καὶ
πολλὰ
καὶ
δεινὰ |
[32, 20] |
ἵνα
γράμματ'
αὐτοῖς
ἀντὶ
τῶν
|
χρημάτων |
ἀποδείξειεν
καὶ
πενεστάτους
ἀντὶ
πλουσίων |
[32, 25] |
ἀποδείξει,
τὰ
δὲ
σωθέντα
τῶν
|
χρημάτων |
αὐτὸς
ἕξει,
ὅποι
μὲν
ἀνήλωται |
[32, 10] |
εἰς
ἔλεγχον
ἰέναι
περὶ
τῶν
|
χρημάτων. |
Διογείτων
δὲ
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[32, 20] |
κληρονόμον
εἶναι
τῶν
τοῦ
τεθνεῶτος
|
χρημάτων. |
ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον,
ὦ |
[32, 15] |
πάντας
ἡμᾶς
περὶ
ἐλάττονος
ποιεῖ
|
χρημάτων" |
τότε
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες |
[32, 10] |
περὶ
τῶν
παίδων
τοιαύτῃ
γνώμῃ
|
χρῆσθαι, |
ἀδελφὸς
μὲν
ὢν
τοῦ
πατρὸς |
[32, 25] |
ἀπολωλεκὼς
οὔτε
ζημίαν
εἰληφὼς
οὔτε
|
χρήσταις |
ἀποδεδωκώς
|
[32, 0] |
ἡμᾶς
δὲ
εἰς
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
ἡγεῖσθαι
χείρους
εἶναι.
ἐξ
ἀρχῆς |
[32, 20] |
γεγραμμένα,
συλλήβδην
δὲ
παντὸς
τοῦ
|
χρόνου |
πλεῖν
ἢ
τάλαντον
ἀργυρίου.
εἰς |
[32, 5] |
αὐτῷ
ὑεῖ
δύο
καὶ
θυγάτηρ.
|
~χρόνῳ |
δὲ
ὕστερον
καταλεγεὶς
Διόδοτος
μετὰ |
[32, 5] |
γραμματείων
κο
μίσασθαι.
ἐπειδὴ
δὲ
|
χρόνῳ |
ἐδήλωσε
τὸν
θάνατον
αὐτοῖς
καὶ |
[32, 10] |
οἰκίᾳ
ἦν
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
|
χρόνῳ. |
τελευτῶσα
δὲ
ἡ
μήτηρ
αὐτῶν |