Discours, paragraphes |
[32, 0] |
πρὸς
τούτους
ἐγκλημάτων,
ὑμῶν
δέομαι,
|
ἐὰν |
μὲν
ἀποδείξω
οὕτως
αἰσχρῶς
αὐτοὺς |
[32, 5] |
ὀφειλομένας
ἐν
Χερρονήσῳ.
ἐπέσκηψε
δέ,
|
ἐάν |
τι
πάθῃ,
τάλαντον
μὲν
ἐπιδοῦναι |
[32, 5] |
Θρασύλλου
τῶν
ὁπλιτῶν,
καλέσας
τὴν
|
ἑαυτοῦ |
γυναῖκα,
ἀδελφιδῆν
οὖσαν,
καὶ
τὸν |
[32, 0] |
πείθει
αὐτὸν
Διογείτων
λαβεῖν
τὴν
|
ἑαυτοῦ |
θυγατέρα,
ἥπερ
ἦν
αὐτῷ
μόνη: |
[32, 15] |
ἐξευρεῖν
ὅτῳ
χρὴ
περὶ
τῶν
|
ἑαυτοῦ |
πιστεῦσαι,
ὥστε,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[32, 20] |
ὢν
παρὰ
τοὺς
νόμους
τῆς
|
ἑαυτοῦ |
τριηραρχίας
παρὰ
τῶν
θυγατριδῶν
τὸ |
[32, 20] |
ἀπεστερημένοι
πο
λεμῶσι.
καίτοι
εἰ
|
ἐβούλετο |
δίκαιος
εἶναι
περὶ
τοὺς
παῖδας, |
[32, 0] |
αὑτοῦ
φίλων
ἐτόλμα
πείθεσθαι,
ἀλλ'
|
ἐβουλήθη |
καὶ
φεύγειν
δίκας
καὶ
μὴ |
[32, 15] |
δ'
αὐτὸν
ἑκατὸν
μνᾶς
κεκομισμένον
|
ἐγγείῳ |
ἐπὶ
τόκῳ
δεδανεισμένας,
καὶ
ἑτέρας |
[32, 25] |
οὐ
χαλεπῶς
εἰς
τὸν
λόγον
|
ἐγγράψει, |
ῥᾳδίως
δὲ
ἐκ
τῶν
ἀλλοτρίων |
[32, 0] |
ποιήσας
ἀπηλλάχθαι
τῶν
πρὸς
τούτους
|
ἐγκλημάτων, |
ὑμῶν
δέομαι,
ἐὰν
μὲν
ἀποδείξω |
[32, 25] |
μαρτύρων
ἀκηκόατε,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί:
|
ἐγὼ |
δ'
ὅσα
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν |
[32, 10] |
αὐτοῦ
παρακαταθήκην.
καὶ
περὶ
τούτων
|
ἐγὼ |
ἐθέλω
τοὺς
παῖδας
παραστησαμένη
καὶ |
[32, 10] |
αὐτὸς
λέγῃς.
καίτοι
οὐχ
οὕτως
|
ἐγώ |
εἰμι
ἀθλία,
οὐδ'
οὕτω
περὶ |
[32, 10] |
πάντα
πρὸς
ἡμᾶς.
ἐλθὼν
δ'
|
ἐγὼ |
ἠγανάκτουν
μὲν
πρὸς
Ἡγήμονα
τὸν |
[32, 5] |
μνᾶς
ἀργυρίου
καὶ
τριάκοντα
στατῆρας.
|
ἐγὼ |
οὖν
πολλὰ
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδα |
[32, 15] |
ἅπερ
ἐμοὶ
καταλειφθέντα
ἐκείνου
τελευτήσαντος
|
ἐγώ |
σοι
ἔδωκα;
καὶ
ἐκβάλλειν
τούτους |
[32, 5] |
κο
μίσασθαι.
ἐπειδὴ
δὲ
χρόνῳ
|
ἐδήλωσε |
τὸν
θάνατον
αὐτοῖς
καὶ
ἐποίησαν |
[32, 25] |
εἴη,
ἐπειδὴ
δὲ
ἐσώθη
καὶ
|
ἐδιπλασίασεν, |
αὑτοῦ
τὴν
ἐμπορίαν
ἔφασκεν
εἶναι. |
[32, 15] |
καταλειφθέντα
ἐκείνου
τελευτήσαντος
ἐγώ
σοι
|
ἔδωκα; |
καὶ
ἐκβάλλειν
τούτους
ἠξίωσας
θυγατριδοῦς |
[32, 5] |
ἔλαττον
ὧν
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῇ
|
ἔδωκεν. |
ὀγδόῳ
δ'
ἔτει
δοκιμασθέντος
μετὰ |
[32, 10] |
παρακαταθήκην.
καὶ
περὶ
τούτων
ἐγὼ
|
ἐθέλω |
τοὺς
παῖδας
παραστησαμένη
καὶ
τούτους |
[32, 0] |
πόλει,
βοηθεῖν
αὐτοῖς
τὰ
δίκαια,
|
εἰ |
δὲ
μή,
τούτῳ
μὲν
ἅπαντα |
[32, 20] |
πατρῴων
ἀπεστερημένοι
πο
λεμῶσι.
καίτοι
|
εἰ |
ἐβούλετο
δίκαιος
εἶναι
περὶ
τοὺς |
[32, 10] |
καὶ
τοὺς
φίλους,
εἰποῦσα
ὅτι,
|
εἰ |
καὶ
μὴ
πρότερον
εἴθισται
λέγειν |
[32, 0] |
~ΚΑΤΑ
ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.
|
Εἰ |
μὲν
μὴ
μεγάλα
ἦν
τὰ |
[32, 25] |
τὴν
ἐμπορίαν
ἔφασκεν
εἶναι.
καίτοι
|
εἰ |
μὲν
τὰς
ζημίας
τούτων
ἀποδείξει, |
[32, 20] |
ἀντὶ
πλουσίων
ἀποφήνειε,
καὶ
ἵνα,
|
εἰ |
μέν
τις
αὐτοῖς
πατρικὸς
ἐχθρὸς |
[32, 10] |
δὲ
αὐτοῖς
καὶ
πάππος.
καὶ
|
εἰ |
μηδένα
ἀνθρώπων
ᾐσχύνου,
τοὺς
θεοὺς |
[32, 25] |
Ἀλέξιδος
αὐτὸς
γὰρ
ἐτύγχανε
τετελευτηκώς,
|
εἰ |
ὁ
λόγος
αὐτῷ
εἴη
ὁ |
[32, 0] |
ποτε
εἰς
ὑμᾶς
εἰσελθεῖν
τούτους
|
εἴασα, |
νο
μίζων
αἴσχιστον
εἶναι
πρὸς |
[32, 0] |
τούτων
πράγματα
μηδένα
τῶν
ἄλλων
|
εἰδέναι: |
ἐπειδὴ
δὲ
Διογείτων
ἃ
φανερῶς |
[32, 0] |
εἶναι
πρὸς
τοὺς
οἰκείους
διαφέρεσθαι,
|
εἰδώς |
τε
ὅτι
οὐ
μόνον
οἱ |
[32, 25] |
ὅτι
τῶν
παίδων
ὁ
κίνδυνος
|
εἴη, |
ἐπειδὴ
δὲ
ἐσώθη
καὶ
ἐδιπλασίασεν, |
[32, 10] |
καὶ
σφῶν
αὐτῶν.
πολλὰ
ἂν
|
εἴη |
λέγειν,
ὅσον
πένθος
ἐν
τῇ |
[32, 25] |
τετελευτηκώς,
εἰ
ὁ
λόγος
αὐτῷ
|
εἴη |
ὁ
τῆς
τριηραρχίας:
ὁ
δὲ |
[32, 25] |
ἄνδρες
δικασταί,
πολὺ
ἂν
ἔργον
|
εἴη |
πρὸς
ὑμᾶς
λογίζεσθαι:
ἐπειδὴ
δὲ |
[32, 10] |
ὅτι,
εἰ
καὶ
μὴ
πρότερον
|
εἴθισται |
λέγειν
ἐν
ἀνδράσι,
τὸ
μέγεθος |
[32, 25] |
περιόντα
τῶν
ἑπτὰ
ταλάντων
καὶ
|
εἴκοσι |
μναῖ.
οὐ
γὰρ
ἂν
δύναιτο |
[32, 25] |
πυθέσθαι,
ἐτόλμησε
ψευσάμενος
τέτταρσι
καὶ
|
εἴκοσι |
μναῖς
τοὺς
αὑτοῦ
θυγατριδοῦς
ζημιῶσαι; |
[32, 5] |
ὅτι
καταλίποι
αὐτοῖς
ὁ
πατὴρ
|
εἴκοσι |
μνᾶς
ἀργυρίου
καὶ
τριάκοντα
στατῆρας. |
[32, 20] |
πατρὸς
οὐκ
ἀναλώσας
πέντε
καὶ
|
εἴκοσι |
μνᾶς
ἐκ
πεντακισχιλίων
δραχμῶν,
τὸ |
[32, 25] |
οἴκαδε
ηὕρομεν
Διογείτονα
τέτταρας
καὶ
|
εἴκοσι |
μνᾶς
ἐκείνῳ
συμβεβλημένον
εἰς
τὴν |
[32, 5] |
τῇ
θυγατρί.
κατέλιπε
δὲ
καὶ
|
εἴκοσι |
μνᾶς
τῇ
γυναικὶ
καὶ
τριά |
[32, 25] |
ὑπὸ
λῃστῶν
ἀπολωλεκὼς
οὔτε
ζημίαν
|
εἰληφὼς |
οὔτε
χρήσταις
ἀποδεδωκώς
|
[32, 10] |
λέγῃς.
καίτοι
οὐχ
οὕτως
ἐγώ
|
εἰμι |
ἀθλία,
οὐδ'
οὕτω
περὶ
πολλοῦ |
[32, 0] |
μόνον
οἱ
ἀδικοῦντες
χείρους
ὑμῖν
|
εἶναι |
δοκοῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ
οἵτινες
ἂν |
[32, 0] |
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
ἡγεῖσθαι
χείρους
|
εἶναι. |
ἐξ
ἀρχῆς
δ'
ὑμᾶς
περὶ |
[32, 25] |
τῆς
τριηραρχίας:
ὁ
δὲ
ἔφασκεν
|
εἶναι, |
καὶ
ἐλθόντες
οἴκαδε
ηὕρομεν
Διογείτονα |
[32, 25] |
ἐδιπλασίασεν,
αὑτοῦ
τὴν
ἐμπορίαν
ἔφασκεν
|
εἶναι. |
καίτοι
εἰ
μὲν
τὰς
ζημίας |
[32, 20] |
λεμῶσι.
καίτοι
εἰ
ἐβούλετο
δίκαιος
|
εἶναι |
περὶ
τοὺς
παῖδας,
ἐξῆν
αὐτῷ |
[32, 0] |
τούτους
εἴασα,
νο
μίζων
αἴσχιστον
|
εἶναι |
πρὸς
τοὺς
οἰκείους
διαφέρεσθαι,
εἰδώς |
[32, 20] |
δεῖν
τὴν
αὑτοῦ
πονηρίαν
κληρονόμον
|
εἶναι |
τῶν
τοῦ
τεθνεῶτος
χρημάτων.
ὃ |
[32, 5] |
πρεσβυτέρου
τοῖν
μειρακίοιν,
καλέσας
αὐτοὺς
|
εἶπε |
Διογείτων,
ὅτι
καταλίποι
αὐτοῖς
ὁ |
[32, 15] |
ἐνιαυτόν.
ἔπειτα
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη
|
εἰπεῖν, |
ἔχων
τοσαῦτα
χρήματα,
ὡς
δισχιλίας |
[32, 0] |
ὄντα
κατέφυγον,
ἀνάγκη
μοι
γεγένηται
|
εἰπεῖν |
ὑπὲρ
αὐτῶν.
ἔχω
δὲ
τούτων |
[32, 10] |
τὸν
πατέρα
καὶ
τοὺς
φίλους,
|
εἰποῦσα |
ὅτι,
εἰ
καὶ
μὴ
πρότερον |
[32, 5] |
δὲ
ἐπιλειπόντων
τοὺς
μὲν
παῖδας
|
εἰς |
ἄστυ
ἀναπέμπει,
τὴν
δὲ
μητέρα |
[32, 20] |
ἐλογίζετο,
εἰς
ὑποδήματα
δὲ
καὶ
|
εἰς |
γναφεῖον
ἱμάτια
καὶ
εἰς
κουρέως |
[32, 20] |
χρόνου
πλεῖν
ἢ
τάλαντον
ἀργυρίου.
|
εἰς |
δὲ
τὸ
μνῆμα
τοῦ
πατρὸς |
[32, 20] |
τίθησι,
τὸ
δὲ
τούτοις
λελόγισται.
|
εἰς |
Διονύσια
τοίνυν,
ὦ
ἄν
δρες |
[32, 25] |
οὐδεὶς
πώποτ'
ἐν
τῇ
πόλει,
|
εἰς |
δύο
παῖδας
καὶ
ἀδελφὴν
καὶ |
[32, 20] |
τὰ
δὲ
τελευτῶν
ὁμολογήσας
ἔχειν,
|
εἰς |
δύο
παῖδας
καὶ
ἀδελφὴν
λῆμμα |
[32, 10] |
ἄλλους
ἐπιτηδείους,
ἠξίουν
δὲ
τοῦτον
|
εἰς |
ἔλεγχον
ἰέναι
περὶ
τῶν
χρημάτων. |
[32, 20] |
καὶ
εἰς
γναφεῖον
ἱμάτια
καὶ
|
εἰς |
κουρέως
κατὰ
μῆνα
οὐκ
ἦν |
[32, 20] |
ἔχων
ὅποι
τρέψειε
τὰ
χρήματα,
|
εἰς |
ὄψον
μὲν
δυοῖν
παιδίοιν
καὶ |
[32, 10] |
αὐτοὺς
ἀποστερηθέντας
τῶν
πατρῴων
μηδ'
|
εἰς |
πτωχείαν
καταστάντας,
ὑβρισμένους
ὑφ'
ὧν |
[32, 25] |
καὶ
εἴκοσι
μνᾶς
ἐκείνῳ
συμβεβλημένον
|
εἰς |
τὴν
τριηραρχίαν.
οὗτος
δὲ
ἀπέδειξε |
[32, 5] |
πολλὰ
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδα
πάνηκα
|
εἰς |
τὴν
ὑμετέραν
τροφήν.
καὶ
ἕως |
[32, 10] |
διοικίσει,
ὅτ'
ἐκ
Κολλυτοῦ
διῳκίζετο
|
εἰς |
τὴν
Φαίδρου
οἰκίαν,
τοὺς
παῖδας |
[32, 20] |
τὴν
πονηρίαν
τῶν
ἀδικούντων
ἐπιδείκνυσιν.
|
εἰς |
τοίνυν
τὰς
ἄλλας
ἑορτὰς
καὶ |
[32, 25] |
τὸ
ἥμισυ
πράττεται.
~καὶ
ἀποπέμψας
|
εἰς |
τὸν
Ἀδρίαν
ὁλκάδα
δυοῖν
ταλάντοιν, |
[32, 25] |
ἀνήλωται
τὰ
χρήματα,
οὐ
χαλεπῶς
|
εἰς |
τὸν
λόγον
ἐγγράψει,
ῥᾳδίως
δὲ |
[32, 0] |
μὲν
ἅπαντα
πιστεύειν,
ἡμᾶς
δὲ
|
εἰς |
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
ἡγεῖσθαι
χείρους |
[32, 15] |
τοῖς
πολίταις
ἄξιον
ὀργῆς
ἡγήσησθε.
|
εἰς |
τοσαύτην
γὰρ
ὑποψίαν
Διογείτων
πάντας |
[32, 20] |
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς
ἀποδεῖξαι.
καὶ
|
εἰς |
τοῦτο
ἦλθεν
ἀναισχυντίας,
ὥστε
οὐκ |
[32, 0] |
ἄνδρες
δικασταί,
οὐκ
ἄν
ποτε
|
εἰς |
ὑμᾶς
εἰσελθεῖν
τούτους
εἴασα,
νο |
[32, 20] |
πέντε
ὀβολοὺς
τῆς
ἡμέρας
ἐλογίζετο,
|
εἰς |
ὑποδήματα
δὲ
καὶ
εἰς
γναφεῖον |
[32, 0] |
οὐκ
ἄν
ποτε
εἰς
ὑμᾶς
|
εἰσελθεῖν |
τούτους
εἴασα,
νο
μίζων
αἴσχιστον |
[32, 5] |
ὑμετέραν
τροφήν.
καὶ
ἕως
μὲν
|
εἶχον, |
οὐδέν
μοι
διέφερεν.
νυνὶ
δὲ |
[32, 10] |
ἐν
γὰρ
τῇ
διοικίσει,
ὅτ'
|
ἐκ |
Κολλυτοῦ
διῳκίζετο
εἰς
τὴν
Φαίδρου |
[32, 20] |
ἀναλώσας
πέντε
καὶ
εἴκοσι
μνᾶς
|
ἐκ |
πεντακισχιλίων
δραχμῶν,
τὸ
μὲν
ἥμισυ |
[32, 15] |
κατέθετο.
καὶ
νῦν
τοὺς
μὲν
|
ἐκ |
τῆς
μητρυιᾶς
τῆς
ἐμῆς
παιδεύεις |
[32, 15] |
δ'
ἐμοὺς
ἀδικεῖς,
οὓς
ἀτίμους
|
ἐκ |
τῆς
οἰκίας
ἐκβαλὼν
ἀντὶ
πλουσίων |
[32, 15] |
ἐκβάλλειν
τούτους
ἠξίωσας
θυγατριδοῦς
ὄντας
|
ἐκ |
τῆς
οἰκίας
τῆς
αὑτῶν
ἐν |
[32, 25] |
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς,
|
ἐκ |
τούτων
αὐτῷ
λογιοῦμαι,
πρόσοδον
μὲν |
[32, 5] |
φάσκων
τὰ
ναυτικὰ
χρήματα
δεῖν
|
ἐκ |
τούτων
τῶν
γραμματείων
κο
μίσασθαι. |
[32, 25] |
τὸν
λόγον
ἐγγράψει,
ῥᾳδίως
δὲ
|
ἐκ |
τῶν
ἀλλοτρίων
αὐτὸς
πλουτήσει.
καθ' |
[32, 20] |
πολλῶν
πραγμάτων,
ἢ
γῆν
πριάμενον
|
ἐκ |
τῶν
προσιόντων
τοὺς
παῖδας
τρέφειν: |
[32, 15] |
φοιτᾶν
δὲ
καὶ
σῖτον
αὐτοῖς
|
ἐκ |
Χερρονήσου
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτόν.
ἔπειτα |
[32, 15] |
σῖτον
αὐτοῖς
ἐκ
Χερρονήσου
καθ'
|
ἕκαστον |
ἐνιαυτόν.
ἔπειτα
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη |
[32, 25] |
τῶν
ἀλλοτρίων
αὐτὸς
πλουτήσει.
καθ'
|
ἕκαστον |
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[32, 25] |
παιδαγωγὸν
καὶ
θεράπαιναν
χιλίας
δραχμὰς
|
ἑκάστου |
ἐνιαυτοῦ,
μικρῷ
ἔλαττον
ἢ
τρεῖς |
[32, 15] |
πρὸς
αὐτήν.
~ἀπέφηνε
δ'
αὐτὸν
|
ἑκατὸν |
μνᾶς
κεκομισμένον
ἐγγείῳ
ἐπὶ
τόκῳ |
[32, 15] |
τελευτήσαντος
ἐγώ
σοι
ἔδωκα;
καὶ
|
ἐκβάλλειν |
τούτους
ἠξίωσας
θυγατριδοῦς
ὄντας
ἐκ |
[32, 15] |
οὓς
ἀτίμους
ἐκ
τῆς
οἰκίας
|
ἐκβαλὼν |
ἀντὶ
πλουσίων
πτωχοὺς
ἀποδεῖξαι
προθυμεῖ. |
[32, 10] |
Φαίδρου
οἰκίαν,
τοὺς
παῖδας
ἐπιτυχόντας
|
ἐκβεβλημένῳ |
τῷ
βιβλίῳ
ἐνεγκεῖν
πρὸς
αὐτήν. |
[32, 5] |
ἀργυρίου
παρακαταθήκην:
ναυτικὰ
δὲ
ἀπέδειξεν
|
ἐκδεδομένα |
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς |
[32, 5] |
ἀναπέμπει,
τὴν
δὲ
μητέρα
αὐτῶν
|
ἐκδίδωσιν |
ἐπιδοὺς
πεντακισχιλίας
δραχμάς,
χιλίαις
ἔλαττον |
[32, 10] |
τὴν
μητέρα,
καὶ
παραλα῎
βόντες
|
ἐκείνην |
ἧκον
πρὸς
ἐμέ,
οἰκτρῶς
ὑπὸ |
[32, 5] |
γυναῖκα,
ἀδελφιδῆν
οὖσαν,
καὶ
τὸν
|
ἐκείνης |
μὲν
πατέρα,
αὑτοῦ
δὲ
κηδεστὴν |
[32, 15] |
πεπραγμένων
καὶ
τῶν
λόγων
τῶν
|
ἐκείνης, |
ὁρῶντες
μὲν
τοὺς
παῖδας,
οἷα |
[32, 10] |
δεδιέναι:
ὃς
ἔλαβες
μέν,
ὅτ'
|
ἐκεῖνος |
ἐξέπλει,
πέντε
τάλαντα
παρ'
αὐτοῦ |
[32, 15] |
οὐδὲ
μετὰ
τῶν
παρακαταθηκῶν
ἃς
|
ἐκεῖνος |
παρὰ
σοὶ
κατέθετο.
καὶ
νῦν |
[32, 5] |
στρατευσόμενος
μετὰ
Θρασύλλου.
ἀποθανόντος
δὲ
|
ἐκείνου |
ἐν
Ἐφέσῳ
Διογείτων
τέως
μὲν |
[32, 20] |
τις
αὐτοῖς
πατρικὸς
ἐχθρὸς
ἦν,
|
ἐκείνου |
μὲν
ἐπιλάθωνται,
τῷ
δ'
ἐπιτρόπῳ |
[32, 15] |
τριάκοντα
στατῆρας,
ἅπερ
ἐμοὶ
καταλειφθέντα
|
ἐκείνου |
τελευτήσαντος
ἐγώ
σοι
ἔδωκα;
καὶ |
[32, 20] |
φάσκων
δυοῖν
δεούσας
πεντήκοντα
μνᾶς
|
ἐκείνῳ |
συμβαλέσθαι,
τὸ
ἥμισυ
τούτοις
ὀρφανοῖς |
[32, 25] |
Διογείτονα
τέτταρας
καὶ
εἴκοσι
μνᾶς
|
ἐκείνῳ |
συμβεβλημένον
εἰς
τὴν
τριηραρχίαν.
οὗτος |
[32, 10] |
τῇ
ἐμῇ
οἰκίᾳ
ἦν
ἐν
|
ἐκείνῳ |
τῷ
χρόνῳ.
τελευτῶσα
δὲ
ἡ |
[32, 5] |
γὰρ
αὐτοῦ
κατελέλειπτο
τὰ
ἐπιτήδεια:
|
ἐκείνων |
δὲ
ἐπιλειπόντων
τοὺς
μὲν
παῖδας |
[32, 20] |
δοκεῖ
καὶ
περὶ
τούτου
μνησθῆναι
|
ἑκκαίδεκα |
δραχμῶν
ἀπέφηνεν
ἐωνημένον
ἀρνίον,
καὶ |
[32, 0] |
οὐσίαν
ἐνείμαντο,
τῆς
δὲ
φανερᾶς
|
ἐκοινώνουν. |
ἐργασαμένου
δὲ
Διοδότου
κατ'
ἐμπορίαν |
[32, 10] |
ἕξεις
τὰ
ἐπιτήδεια"
~ταῦτ'
ἀκούσαντες
|
ἐκπεπληγμένοι |
καὶ
δακρύοντες
ᾤχοντο
πρὸς
τὴν |
[32, 10] |
τοῦ
πάθους
διακείμενοι
καὶ
ἀθλίως
|
ἐκπεπτωκότες, |
κλάοντες
καὶ
παρακαλοῦντές
με
μὴ |
[32, 5] |
Διογείτων
τέως
μὲν
τὴν
θυγατέρα
|
ἔκρυπτε |
τὸν
θάνατον
τοῦ
ἀνδρός,
καὶ |
[32, 10] |
ἐχρῆν
σε"
φησί
δεδιέναι:
ὃς
|
ἔλαβες |
μέν,
ὅτ'
ἐκεῖνος
ἐξέπλει,
πέντε |
[32, 25] |
χιλίας
δραχμὰς
ἑκάστου
ἐνιαυτοῦ,
μικρῷ
|
ἔλαττον |
ἢ
τρεῖς
δραχμὰς
τῆς
ἡμέρας: |
[32, 0] |
δοκοῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ
οἵτινες
ἂν
|
ἔλαττον |
ὑπὸ
τῶν
προσηκόντων
ἔχοντες
ἀνέχεσθαι |
[32, 5] |
ἐκδίδωσιν
ἐπιδοὺς
πεντακισχιλίας
δραχμάς,
χιλίαις
|
ἔλαττον |
ὧν
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῇ
ἔδωκεν. |
[32, 15] |
μέμνησαι,
ἀλλὰ
πάντας
ἡμᾶς
περὶ
|
ἐλάττονος |
ποιεῖ
χρημάτων"
τότε
μὲν
οὖν, |
[32, 25] |
δυοῖν
ταλάντοιν,
ὅτε
μὲν
ἀπέστελλεν,
|
ἔλεγε |
πρὸς
τὴν
μητέρα
αὐτῶν
ὅτι |
[32, 10] |
ἐπιτηδείους,
ἠξίουν
δὲ
τοῦτον
εἰς
|
ἔλεγχον |
ἰέναι
περὶ
τῶν
χρημάτων.
Διογείτων |
[32, 15] |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
συμφορῶν
|
ἐλεήσητε, |
τοῦτον
δ'
ἅπασι
τοῖς
πολίταις |
[32, 25] |
ὁ
δὲ
ἔφασκεν
εἶναι,
καὶ
|
ἐλθόντες |
οἴκαδε
ηὕρομεν
Διογείτονα
τέτταρας
καὶ |
[32, 10] |
κακῶν
δηλῶσαι
πάντα
πρὸς
ἡμᾶς.
|
ἐλθὼν |
δ'
ἐγὼ
ἠγανάκτουν
μὲν
πρὸς |
[32, 20] |
ἀδελφῇ
πέντε
ὀβολοὺς
τῆς
ἡμέρας
|
ἐλογίζετο, |
εἰς
ὑποδήματα
δὲ
καὶ
εἰς |
[32, 20] |
καὶ
τούτων
τὰς
ὀκτὼ
δραχμὰς
|
ἐλογίζετο |
τοῖς
παισίν:
ἐφ'
ᾧ
ἡμεῖς |
[32, 20] |
τὰς
ἄλλας
ἑορτὰς
καὶ
θυσίας
|
ἐλογίσατο |
αὐτοῖς
πλεῖν
ἢ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς |
[32, 10] |
καὶ
τούτους
καὶ
τοὺς
ὕστερον
|
ἐμαυτῇ |
γενομένους
ὀμόσαι
ὅπου
ἂν
αὐτὸς |
[32, 10] |
ἐπιορκήσασα
κατὰ
τῶν
παίδων
τῶν
|
ἐμαυτῆς |
τὸν
βίον
καταλύειν,
ἀδίκως
δὲ |
[32, 5] |
στατῆρας.
ἐγὼ
οὖν
πολλὰ
τῶν
|
ἐμαυτοῦ |
δεδα
πάνηκα
εἰς
τὴν
ὑμετέραν |
[32, 0] |
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
ἐχρῆν,
ἐπ'
|
ἐμὲ |
κηδεστὴν
ὄντα
κατέφυγον,
ἀνάγκη
μοι |
[32, 10] |
παραλα῎
βόντες
ἐκείνην
ἧκον
πρὸς
|
ἐμέ, |
οἰκτρῶς
ὑπὸ
τοῦ
πάθους
διακείμενοι |
[32, 15] |
οὔτε
τοὺς
θεοὺς
φοβεῖ,
οὔτε
|
ἐμὲ |
τὴν
συνειδυῖαν
αἰσχύνῃ,
οὔτε
τοῦ |
[32, 10] |
λέγειν,
ὅσον
πένθος
ἐν
τῇ
|
ἐμῇ |
οἰκίᾳ
ἦν
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ |
[32, 15] |
μὲν
ἐκ
τῆς
μητρυιᾶς
τῆς
|
ἐμῆς |
παιδεύεις
ἐν
πολλοῖς
χρήμασιν
εὐδαίμονας |
[32, 15] |
κατέλιπε
καὶ
τριάκοντα
στατῆρας,
ἅπερ
|
ἐμοὶ |
καταλειφθέντα
ἐκείνου
τελευτήσαντος
ἐγώ
σοι |
[32, 10] |
τοῦ
πατρὸς
αὐτῶν,
πατὴρ
δ'
|
ἐμός, |
θεῖος
δὲ
αὐτοῖς
καὶ
πάππος. |
[32, 15] |
μὲν
καλῶς
ποιεῖς:
τοὺς
δ'
|
ἐμοὺς |
ἀδικεῖς,
οὓς
ἀτίμους
ἐκ
τῆς |
[32, 25] |
ἐσώθη
καὶ
ἐδιπλασίασεν,
αὑτοῦ
τὴν
|
ἐμπορίαν |
ἔφασκεν
εἶναι.
καίτοι
εἰ
μὲν |
[32, 0] |
ἐκοινώνουν.
ἐργασαμένου
δὲ
Διοδότου
κατ'
|
ἐμπορίαν |
πολλὰ
χρήματα
πείθει
αὐτὸν
Διογείτων |
[32, 10] |
καὶ
μὴ
πρότερον
εἴθισται
λέγειν
|
ἐν |
ἀνδράσι,
τὸ
μέγεθος
αὐτὴν
ἀναγκάσει |
[32, 10] |
καὶ
τούτων
τὰ
γράμματα
ἀπέδειξεν:
|
ἐν |
γὰρ
τῇ
διοικίσει,
ὅτ'
ἐκ |
[32, 10] |
ἐν
τῇ
ἐμῇ
οἰκίᾳ
ἦν
|
ἐν |
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ.
τελευτῶσα
δὲ |
[32, 5] |
μετὰ
Θρασύλλου.
ἀποθανόντος
δὲ
ἐκείνου
|
ἐν |
Ἐφέσῳ
Διογείτων
τέως
μὲν
τὴν |
[32, 25] |
ἢ
τρεῖς
δραχμὰς
τῆς
ἡμέρας:
|
ἐν |
ὀκτὼ
αὗται
ἔτεσι
γίγνονται
ὀκτακισχίλιαι |
[32, 20] |
καὶ
ἀδελφὴν
λῆμμα
καὶ
ἀνάλωμα
|
ἐν |
ὀκτὼ
ἔτεσιν
ἑπτὰ
τάλαντα
ἀργυρίου |
[32, 5] |
νομιζόμενα,
τὸν
μὲν
πρῶτον
ἐνιαυτὸν
|
ἐν |
Πειραιεῖ
διῃτῶντο:
ἅπαντα
γὰρ
αὐτοῦ |
[32, 15] |
τῆς
μητρυιᾶς
τῆς
ἐμῆς
παιδεύεις
|
ἐν |
πολλοῖς
χρήμασιν
εὐδαίμονας
ὄντας:
καὶ |
[32, 20] |
ἥκιστα
ὠργίσθημεν.
οὕτως,
ὦ
ἄνδρες,
|
ἐν |
ταῖς
μεγάλαις
ζημίαις
ἐνίοτε
οὐχ |
[32, 10] |
ἂν
εἴη
λέγειν,
ὅσον
πένθος
|
ἐν |
τῇ
ἐμῇ
οἰκίᾳ
ἦν
ἐν |
[32, 0] |
πώποτε
ὑπὸ
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
βοηθεῖν
αὐτοῖς
τὰ |
[32, 25] |
καὶ
θήσω
ὅσον
οὐδεὶς
πώποτ'
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
εἰς
δύο
παῖδας |
[32, 15] |
ἐκ
τῆς
οἰκίας
τῆς
αὑτῶν
|
ἐν |
τριβωνίοις,
ἀνυποδήτους,
οὐ
μετὰ
ἀκολούθου, |
[32, 5] |
ἐπιδοῦναι
τῇ
γυναικὶ
καὶ
τὰ
|
ἐν |
τῷ
δωματίῳ
δοῦναι,
τάλαντον
δὲ |
[32, 5] |
τετταράκοντα
μνᾶς
δισχιλίας
δὲ
ὀφειλομένας
|
ἐν |
Χερρονήσῳ.
ἐπέσκηψε
δέ,
ἐάν
τι |
[32, 10] |
παῖδας
ἐπιτυχόντας
ἐκβεβλημένῳ
τῷ
βιβλίῳ
|
ἐνεγκεῖν |
πρὸς
αὐτήν.
~ἀπέφηνε
δ'
αὐτὸν |
[32, 0] |
καὶ
τὴν
μὲν
ἀφανῆ
οὐσίαν
|
ἐνείμαντο, |
τῆς
δὲ
φανερᾶς
ἐκοινώνουν.
ἐργασαμένου |
[32, 10] |
ἀλλὰ
βοηθῆσαι
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς
|
ἕνεκα |
καὶ
σφῶν
αὐτῶν.
πολλὰ
ἂν |
[32, 15] |
τῆς
οὐσίας
τὸν
ἐπίτροπον
κατέλιπεν,
|
ἐνθυμούμενοι |
δὲ
ὡς
χαλεπὸν
ἐξευρεῖν
ὅτῳ |
[32, 20] |
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐπειδὰν
δοκιμασθῶσιν
|
ἐνιαυτὸν |
ἀφῆκεν
ἁπασῶν
τῶν
λῃτουργιῶν.
οὗτος |
[32, 20] |
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
οὐδὲ
κατ'
|
ἐνιαυτὸν |
γεγραμμένα,
συλλήβδην
δὲ
παντὸς
τοῦ |
[32, 5] |
τὰ
νομιζόμενα,
τὸν
μὲν
πρῶτον
|
ἐνιαυτὸν |
ἐν
Πειραιεῖ
διῃτῶντο:
ἅπαντα
γὰρ |
[32, 15] |
αὐτοῖς
ἐκ
Χερρονήσου
καθ'
ἕκαστον
|
ἐνιαυτόν. |
ἔπειτα
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν, |
[32, 25] |
καὶ
θεράπαιναν
χιλίας
δραχμὰς
ἑκάστου
|
ἐνιαυτοῦ, |
μικρῷ
ἔλαττον
ἢ
τρεῖς
δραχμὰς |
[32, 20] |
ἄνδρες,
ἐν
ταῖς
μεγάλαις
ζημίαις
|
ἐνίοτε |
οὐχ
ἧττον
τὰ
μικρὰ
λυπεῖ |
[32, 0] |
λοιπὸν
χρόνον
ἡγεῖσθαι
χείρους
εἶναι.
|
ἐξ |
ἀρχῆς
δ'
ὑμᾶς
περὶ
αὐτῶν |
[32, 25] |
γίγνονται
ὀκτακισχίλιαι
δραχμαί,
καὶ
ἀποδείκνυνται
|
ἓξ |
τάλαντα
περιόντα
τῶν
ἑπτὰ
ταλάντων |
[32, 20] |
πιστεύειν:
~ὃς
ἐτόλμησε
τὰ
μὲν
|
ἔξαρνος |
γενέσθαι,
τὰ
δὲ
τελευτῶν
ὁμολογήσας |
[32, 25] |
δὲ
σωθέντα
τῶν
χρημάτων
αὐτὸς
|
ἕξει, |
ὅποι
μὲν
ἀνήλωται
τὰ
χρήματα, |
[32, 5] |
γεγένησαι,
σκόπει
αὐτὸς
ἤδη
πόθεν
|
ἕξεις |
τὰ
ἐπιτήδεια"
~ταῦτ'
ἀκούσαντες
ἐκπεπληγμένοι |
[32, 10] |
ὃς
ἔλαβες
μέν,
ὅτ'
ἐκεῖνος
|
ἐξέπλει, |
πέντε
τάλαντα
παρ'
αὐτοῦ
παρακαταθήκην. |
[32, 15] |
κατέλιπεν,
ἐνθυμούμενοι
δὲ
ὡς
χαλεπὸν
|
ἐξευρεῖν |
ὅτῳ
χρὴ
περὶ
τῶν
ἑαυτοῦ |
[32, 10] |
τοῦ
πατρὸς
οὐσίαν"
ἔτι
τοίνυν
|
ἐξήλεγχεν |
αὐτὸν
ἑπτὰ
τάλαντα
κεκομισμένον
ναυτικὰ |
[32, 0] |
δὲ
Διογείτων
ἃ
φανερῶς
ἔχων
|
ἐξηλέγχετο, |
περὶ
τούτων
οὐδενὶ
τῶν
αὑτοῦ |
[32, 20] |
δίκαιος
εἶναι
περὶ
τοὺς
παῖδας,
|
ἐξῆν |
αὐτῷ
κατὰ
τοὺς
νόμους,
οἳ |
[32, 20] |
τὴν
οὐσίαν,
ἀλλ'
ὡς
αὐτὸς
|
ἕξων |
τὰ
τούτων,
ἡγούμενος
δεῖν
τὴν |
[32, 20] |
ἐπιδείκνυσιν.
εἰς
τοίνυν
τὰς
ἄλλας
|
ἑορτὰς |
καὶ
θυσίας
ἐλογίσατο
αὐτοῖς
πλεῖν |
[32, 0] |
πεπονθότες
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
ἐχρῆν,
|
ἐπ' |
ἐμὲ
κηδεστὴν
ὄντα
κατέφυγον,
ἀνάγκη |
[32, 20] |
ὄντας
ἀτελεῖς
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐπειδὰν |
δοκιμασθῶσιν
ἐνιαυτὸν
ἀφῆκεν
ἁπασῶν
τῶν |
[32, 0] |
πράγματα
μηδένα
τῶν
ἄλλων
εἰδέναι:
|
ἐπειδὴ |
δὲ
Διογείτων
ἃ
φανερῶς
ἔχων |
[32, 25] |
τῶν
παίδων
ὁ
κίνδυνος
εἴη,
|
ἐπειδὴ |
δὲ
ἐσώθη
καὶ
ἐδιπλασίασεν,
αὑτοῦ |
[32, 25] |
ἔργον
εἴη
πρὸς
ὑμᾶς
λογίζεσθαι:
|
ἐπειδὴ |
δὲ
μόλις
παρ'
αὐτοῦ
παρέλαβον |
[32, 10] |
δὲ
ὑπὸ
τῶν
φίλων
ἠναγκάσθη.
|
ἐπειδὴ |
δὲ
συνήλθομεν,
ἤρετο
αὐτὸν
ἡ |
[32, 5] |
τούτων
τῶν
γραμματείων
κο
μίσασθαι.
|
ἐπειδὴ |
δὲ
χρόνῳ
ἐδήλωσε
τὸν
θάνατον |
[32, 5] |
αὐτὸς
ἀπόρως
διάκειμαι.
σὺ
οὖν,
|
ἐπειδὴ |
δεδοκίμασαι
καὶ
ἀνὴρ
γεγένησαι,
σκόπει |
[32, 0] |
προσηκόντων
ἔχοντες
ἀνέχεσθαι
μὴ
δύνωνται:
|
ἐπειδὴ |
μέντοι,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πολλῶν |
[32, 0] |
δεηθεὶς
ἀμφοτέρων
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἔπεισα |
τοῖς
φίλοις
ἐπιτρέψαι
δίαιταν,
περὶ |
[32, 15] |
ἐκ
Χερρονήσου
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτόν.
|
ἔπειτα |
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν,
ἔχων |
[32, 5] |
δισχιλίας
δὲ
ὀφειλομένας
ἐν
Χερρονήσῳ.
|
ἐπέσκηψε |
δέ,
ἐάν
τι
πάθῃ,
τάλαντον |
[32, 15] |
πλουσίων
πτωχοὺς
ἀποδεῖξαι
προθυμεῖ.
καὶ
|
ἐπὶ |
τοιούτοις
ἔργοις
οὔτε
τοὺς
θεοὺς |
[32, 15] |
αὐτὸν
ἑκατὸν
μνᾶς
κεκομισμένον
ἐγγείῳ
|
ἐπὶ |
τόκῳ
δεδανεισμένας,
καὶ
ἑτέρας
δισχιλίας |
[32, 20] |
φανερὰν
τὴν
πονηρίαν
τῶν
ἀδικούντων
|
ἐπιδείκνυσιν. |
εἰς
τοίνυν
τὰς
ἄλλας
ἑορτὰς |
[32, 5] |
ἐάν
τι
πάθῃ,
τάλαντον
μὲν
|
ἐπιδοῦναι |
τῇ
γυναικὶ
καὶ
τὰ
ἐν |
[32, 5] |
τὴν
δὲ
μητέρα
αὐτῶν
ἐκδίδωσιν
|
ἐπιδοὺς |
πεντακισχιλίας
δραχμάς,
χιλίαις
ἔλαττον
ὧν |
[32, 20] |
πατρικὸς
ἐχθρὸς
ἦν,
ἐκείνου
μὲν
|
ἐπιλάθωνται, |
τῷ
δ'
ἐπιτρόπῳ
τῶν
πατρῴων |
[32, 5] |
κατελέλειπτο
τὰ
ἐπιτήδεια:
ἐκείνων
δὲ
|
ἐπιλειπόντων |
τοὺς
μὲν
παῖδας
εἰς
ἄστυ |
[32, 10] |
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
χρήματα,
ὥστ'
|
ἐπιορκήσασα |
κατὰ
τῶν
παίδων
τῶν
ἐμαυτῆς |
[32, 15] |
καὶ
ἑτέρας
δισχιλίας
δραχμὰς
καὶ
|
ἔπιπλα |
πολλοῦ
ἄξια:
φοιτᾶν
δὲ
καὶ |
[32, 15] |
μετὰ
ἱματίων,
οὐ
μετὰ
τῶν
|
ἐπίπλων |
ἃ
ὁ
πατὴρ
αὐτοῖς
κατέλιπεν, |
[32, 0] |
μὲν
ἀποδείξω
οὕτως
αἰσχρῶς
αὐτοὺς
|
ἐπιτετροπευμένους |
ὑπὸ
τοῦ
πάππου
ὡς
οὐδεὶς |
[32, 5] |
ἅπαντα
γὰρ
αὐτοῦ
κατελέλειπτο
τὰ
|
ἐπιτήδεια: |
ἐκείνων
δὲ
ἐπιλειπόντων
τοὺς
μὲν |
[32, 5] |
αὐτὸς
ἤδη
πόθεν
ἕξεις
τὰ
|
ἐπιτήδεια" |
~ταῦτ'
ἀκούσαντες
ἐκπεπληγμένοι
καὶ
δακρύοντες |
[32, 10] |
δ'
ἐποιούμην
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
|
ἐπιτηδείους, |
ἠξίουν
δὲ
τοῦτον
εἰς
ἔλεγχον |
[32, 0] |
μὲν
πρῶτον
ἔπεισα
τοῖς
φίλοις
|
ἐπιτρέψαι |
δίαιταν,
περὶ
πολλοῦ
ποιούμενος
τὰ |
[32, 15] |
ὡς
ἀνάξιον
τῆς
οὐσίας
τὸν
|
ἐπίτροπον |
κατέλιπεν,
ἐνθυμούμενοι
δὲ
ὡς
χαλεπὸν |
[32, 20] |
κεφάλαιον
συνελογίζετο,
ὥσπερ
διὰ
τοῦτο
|
ἐπίτροπος |
τῶν
παιδίων
καταλειφθείς,
ἵνα
γράμματ' |
[32, 20] |
ἐκείνου
μὲν
ἐπιλάθωνται,
τῷ
δ'
|
ἐπιτρόπῳ |
τῶν
πατρῴων
ἀπεστερημένοι
πο
λεμῶσι. |
[32, 20] |
ὀρφανῶν
καὶ
τοῖς
ἀδυνάτοις
τῶν
|
ἐπιτρόπων |
καὶ
τοῖς
δυναμένοις,
μισθῶσαι
τὸν |
[32, 10] |
τὴν
Φαίδρου
οἰκίαν,
τοὺς
παῖδας
|
ἐπιτυχόντας |
ἐκβεβλημένῳ
τῷ
βιβλίῳ
ἐνεγκεῖν
πρὸς |
[32, 5] |
ἐδήλωσε
τὸν
θάνατον
αὐτοῖς
καὶ
|
ἐποίησαν |
τὰ
νομιζόμενα,
τὸν
μὲν
πρῶτον |
[32, 20] |
οὐ
μόνον
παῖδας
ὄντας
ἀτελεῖς
|
ἐποίησεν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐπειδὰν
δοκιμασθῶσιν
ἐνιαυτὸν |
[32, 20] |
παῖδας
τρέφειν:
καὶ
ὁπότερα
τούτων
|
ἐποίησεν, |
οὐδενὸς
ἂν
ἧττον
Ἀθηναίων
πλούσιοι |
[32, 10] |
τὴν
τούτου
θυγατέρα,
λόγους
δ'
|
ἐποιούμην |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἐπιτηδείους,
ἠξίουν |
[32, 25] |
διεχείριζεν,
ὃς
ἃ
δι'
ἑτέρων
|
ἐπράχθη |
καὶ
οὐ
χαλεπὸν
ἦν
περὶ |
[32, 20] |
καὶ
ἀνάλωμα
ἐν
ὀκτὼ
ἔτεσιν
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
ἀργυρίου
καὶ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς |
[32, 5] |
παρακαταθήκην:
ναυτικὰ
δὲ
ἀπέδειξεν
ἐκδεδομένα
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς
δισχιλίας |
[32, 25] |
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
χρήματα,
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς,
ἐκ |
[32, 10] |
οὐσίαν"
ἔτι
τοίνυν
ἐξήλεγχεν
αὐτὸν
|
ἑπτὰ |
τάλαντα
κεκομισμένον
ναυτικὰ
καὶ
τετρακισχιλίας |
[32, 25] |
ἀποδείκνυνται
ἓξ
τάλαντα
περιόντα
τῶν
|
ἑπτὰ |
ταλάντων
καὶ
εἴκοσι
μναῖ.
οὐ |
[32, 0] |
ἐνείμαντο,
τῆς
δὲ
φανερᾶς
ἐκοινώνουν.
|
ἐργασαμένου |
δὲ
Διοδότου
κατ'
ἐμπορίαν
πολλὰ |
[32, 15] |
ἀποδεῖξαι
προθυμεῖ.
καὶ
ἐπὶ
τοιούτοις
|
ἔργοις |
οὔτε
τοὺς
θεοὺς
φοβεῖ,
οὔτε |
[32, 25] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πολὺ
ἂν
|
ἔργον |
εἴη
πρὸς
ὑμᾶς
λογίζεσθαι:
ἐπειδὴ |
[32, 15] |
ἀνάβητέ
μοι
μάρτυρες.
ΜΑP
ΤΥP
|
ΕΣ |
Ἀξιῶ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[32, 25] |
ἀνάβητε
τούτων
μάρτυρες.
ΜΑP
ΤΥP
|
ΕΣ |
Τῶν
μὲν
μαρτύρων
ἀκηκόατε,
ὦ |
[32, 0] |
οὔσας
διώκειν
καὶ
ὑπομεῖναι
τοὺς
|
ἐσχάτους |
κινδύνους
μᾶλλον
ἢ
τὰ
δίκαια |
[32, 25] |
ὁ
κίνδυνος
εἴη,
ἐπειδὴ
δὲ
|
ἐσώθη |
καὶ
ἐδιπλασίασεν,
αὑτοῦ
τὴν
ἐμπορίαν |
[32, 5] |
ἀνὴρ
αὐτῇ
ἔδωκεν.
ὀγδόῳ
δ'
|
ἔτει |
δοκιμασθέντος
μετὰ
ταῦτα
τοῦ
πρεσβυτέρου |
[32, 20] |
πλεῖν
ἢ
τετρακισχιλίας
δραχμὰς
ἀνηλωμένας,
|
ἕτερά |
τε
παμπληθῆ,
ἃ
πρὸς
τὸ |
[32, 15] |
ἐγγείῳ
ἐπὶ
τόκῳ
δεδανεισμένας,
καὶ
|
ἑτέρας |
δισχιλίας
δραχμὰς
καὶ
ἔπιπλα
πολλοῦ |
[32, 25] |
μόνος
διεχείριζεν,
ὃς
ἃ
δι'
|
ἑτέρων |
ἐπράχθη
καὶ
οὐ
χαλεπὸν
ἦν |
[32, 25] |
τῆς
ἡμέρας:
ἐν
ὀκτὼ
αὗται
|
ἔτεσι |
γίγνονται
ὀκτακισχίλιαι
δραχμαί,
καὶ
ἀποδείκνυνται |
[32, 20] |
λῆμμα
καὶ
ἀνάλωμα
ἐν
ὀκτὼ
|
ἔτεσιν |
ἑπτὰ
τάλαντα
ἀργυρίου
καὶ
τετρακισχιλίας |
[32, 10] |
ἀφελέσθαι
τὴν
τοῦ
πατρὸς
οὐσίαν"
|
ἔτι |
τοίνυν
ἐξήλεγχεν
αὐτὸν
ἑπτὰ
τάλαντα |
[32, 0] |
τούτων
οὐδενὶ
τῶν
αὑτοῦ
φίλων
|
ἐτόλμα |
πείθεσθαι,
ἀλλ'
ἐβουλήθη
καὶ
φεύγειν |
[32, 15] |
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτόν.
ἔπειτα
σὺ
|
ἐτόλμησας" |
ἔφη
εἰπεῖν,
ἔχων
τοσαῦτα
χρήματα, |
[32, 20] |
ἢ
τοῖς
ἐχθίστοις
πιστεύειν:
~ὃς
|
ἐτόλμησε |
τὰ
μὲν
ἔξαρνος
γενέσθαι,
τὰ |
[32, 25] |
χαλεπὸν
ἦν
περὶ
τούτων
πυθέσθαι,
|
ἐτόλμησε |
ψευσάμενος
τέτταρσι
καὶ
εἴκοσι
μναῖς |
[32, 25] |
ἀδελφὸν
τὸν
Ἀλέξιδος
αὐτὸς
γὰρ
|
ἐτύγχανε |
τετελευτηκώς,
εἰ
ὁ
λόγος
αὐτῷ |
[32, 15] |
ἐμῆς
παιδεύεις
ἐν
πολλοῖς
χρήμασιν
|
εὐδαίμονας |
ὄντας:
καὶ
ταῦτα
μὲν
καλῶς |
[32, 20] |
ὀκτὼ
δραχμὰς
ἐλογίζετο
τοῖς
παισίν:
|
ἐφ' |
ᾧ
ἡμεῖς
οὐχ
ἥκιστα
ὠργίσθημεν. |
[32, 25] |
ὁ
τῆς
τριηραρχίας:
ὁ
δὲ
|
ἔφασκεν |
εἶναι,
καὶ
ἐλθόντες
οἴκαδε
ηὕρομεν |
[32, 25] |
καὶ
ἐδιπλασίασεν,
αὑτοῦ
τὴν
ἐμπορίαν
|
ἔφασκεν |
εἶναι.
καίτοι
εἰ
μὲν
τὰς |
[32, 5] |
Θρασύλλου.
ἀποθανόντος
δὲ
ἐκείνου
ἐν
|
Ἐφέσῳ |
Διογείτων
τέως
μὲν
τὴν
θυγατέρα |
[32, 15] |
ἕκαστον
ἐνιαυτόν.
ἔπειτα
σὺ
ἐτόλμησας"
|
ἔφη |
εἰπεῖν,
ἔχων
τοσαῦτα
χρήματα,
ὡς |
[32, 25] |
ἐγὼ
δ'
ὅσα
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
|
ἔχειν |
αὐτὸς
χρήματα,
ἑπτὰ
τάλαντα
καὶ |
[32, 20] |
γενέσθαι,
τὰ
δὲ
τελευτῶν
ὁμολογήσας
|
ἔχειν, |
εἰς
δύο
παῖδας
καὶ
ἀδελφὴν |
[32, 15] |
μᾶλλον
τοῖς
οἰκειοτάτοις
ἢ
τοῖς
|
ἐχθίστοις |
πιστεύειν:
~ὃς
ἐτόλμησε
τὰ
μὲν |
[32, 20] |
εἰ
μέν
τις
αὐτοῖς
πατρικὸς
|
ἐχθρὸς |
ἦν,
ἐκείνου
μὲν
ἐπιλάθωνται,
τῷ |
[32, 10] |
ἠγανάκτουν
μὲν
πρὸς
Ἡγήμονα
τὸν
|
ἔχοντα |
τὴν
τούτου
θυγατέρα,
λόγους
δ' |
[32, 0] |
ἂν
ἔλαττον
ὑπὸ
τῶν
προσηκόντων
|
ἔχοντες |
ἀνέχεσθαι
μὴ
δύνωνται:
ἐπειδὴ
μέντοι, |
[32, 10] |
καταστάντας,
ὑβρισμένους
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
|
ἐχρῆν, |
ἀλλὰ
βοηθῆσαι
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς |
[32, 0] |
δεινὰ
πεπονθότες
ὑφ'
ὧν
ἥκιστα
|
ἐχρῆν, |
ἐπ'
ἐμὲ
κηδεστὴν
ὄντα
κατέφυγον, |
[32, 10] |
μηδένα
ἀνθρώπων
ᾐσχύνου,
τοὺς
θεοὺς
|
ἐχρῆν |
σε"
φησί
δεδιέναι:
ὃς
ἔλαβες |
[32, 0] |
μοι
γεγένηται
εἰπεῖν
ὑπὲρ
αὐτῶν.
|
ἔχω |
δὲ
τούτων
μὲν
ἀδελφήν,
Διογείτονος |
[32, 10] |
ἡ
γυνή,
τίνα
ποτὲ
ψυχὴν
|
ἔχων |
ἀξιοῖ
περὶ
τῶν
παίδων
τοιαύτῃ |
[32, 0] |
ἐπειδὴ
δὲ
Διογείτων
ἃ
φανερῶς
|
ἔχων |
ἐξηλέγχετο,
περὶ
τούτων
οὐδενὶ
τῶν |
[32, 25] |
αὐτοῦ
παρέλαβον
τὰ
γράμματα,
μάρτυρας
|
ἔχων |
ἠρώτων
Ἀριστόδικον
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν |
[32, 20] |
τοῦτο
ἦλθεν
ἀναισχυντίας,
ὥστε
οὐκ
|
ἔχων |
ὅποι
τρέψειε
τὰ
χρήματα,
εἰς |
[32, 15] |
ἔπειτα
σὺ
ἐτόλμησας"
ἔφη
εἰπεῖν,
|
ἔχων |
τοσαῦτα
χρήματα,
ὡς
δισχιλίας
δραχμὰς |
[32, 20] |
τούτου
μνησθῆναι
ἑκκαίδεκα
δραχμῶν
ἀπέφηνεν
|
ἐωνημένον |
ἀρνίον,
καὶ
τούτων
τὰς
ὀκτὼ |
[32, 5] |
εἰς
τὴν
ὑμετέραν
τροφήν.
καὶ
|
ἕως |
μὲν
εἶχον,
οὐδέν
μοι
διέφερεν. |