HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours XXXII : Contre Diogiton

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  155 formes différentes pour 263 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, paragraphes
[32, 0]   πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι,  ἐὰν   μὲν ἀποδείξω οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς
[32, 5]   ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε δέ,  ἐάν   τι πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι
[32, 5]   Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν, καλέσας τὴν  ἑαυτοῦ   γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ τὸν
[32, 0]   πείθει αὐτὸν Διογείτων λαβεῖν τὴν  ἑαυτοῦ   θυγατέρα, ἥπερ ἦν αὐτῷ μόνη:
[32, 15]   ἐξευρεῖν ὅτῳ χρὴ περὶ τῶν  ἑαυτοῦ   πιστεῦσαι, ὥστε, ἄνδρες δικασταί,
[32, 20]   ὢν παρὰ τοὺς νόμους τῆς  ἑαυτοῦ   τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ
[32, 20]   ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι. καίτοι εἰ  ἐβούλετο   δίκαιος εἶναι περὶ τοὺς παῖδας,
[32, 0]   αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα πείθεσθαι, ἀλλ'  ἐβουλήθη   καὶ φεύγειν δίκας καὶ μὴ
[32, 15]   δ' αὐτὸν ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον  ἐγγείῳ   ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας
[32, 25]   οὐ χαλεπῶς εἰς τὸν λόγον  ἐγγράψει,   ῥᾳδίως δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων
[32, 0]   ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς τούτους  ἐγκλημάτων,   ὑμῶν δέομαι, ἐὰν μὲν ἀποδείξω
[32, 25]   μαρτύρων ἀκηκόατε, ἄνδρες δικασταί:  ἐγὼ   δ' ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν ἔχειν
[32, 10]   αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ περὶ τούτων  ἐγὼ   ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ
[32, 10]   αὐτὸς λέγῃς. καίτοι οὐχ οὕτως  ἐγώ   εἰμι ἀθλία, οὐδ' οὕτω περὶ
[32, 10]   πάντα πρὸς ἡμᾶς. ἐλθὼν δ'  ἐγὼ   ἠγανάκτουν μὲν πρὸς Ἡγήμονα τὸν
[32, 5]   μνᾶς ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας.  ἐγὼ   οὖν πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδα
[32, 15]   ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος  ἐγώ   σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν τούτους
[32, 5]   κο μίσασθαι. ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ  ἐδήλωσε   τὸν θάνατον αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν
[32, 25]   εἴη, ἐπειδὴ δὲ ἐσώθη καὶ  ἐδιπλασίασεν,   αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι.
[32, 15]   καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγώ σοι  ἔδωκα;   καὶ ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς
[32, 5]   ἔλαττον ὧν ἀνὴρ αὐτῇ  ἔδωκεν.   ὀγδόῳ δ' ἔτει δοκιμασθέντος μετὰ
[32, 10]   παρακαταθήκην. καὶ περὶ τούτων ἐγὼ  ἐθέλω   τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους
[32, 0]   πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ δίκαια,  εἰ   δὲ μή, τούτῳ μὲν ἅπαντα
[32, 20]   πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι. καίτοι  εἰ   ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ τοὺς
[32, 10]   καὶ τοὺς φίλους, εἰποῦσα ὅτι,  εἰ   καὶ μὴ πρότερον εἴθισται λέγειν
[32, 0]   ~ΚΑΤΑ ΔΙΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.  Εἰ   μὲν μὴ μεγάλα ἦν τὰ
[32, 25]   τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι. καίτοι  εἰ   μὲν τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει,
[32, 20]   ἀντὶ πλουσίων ἀποφήνειε, καὶ ἵνα,  εἰ   μέν τις αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς
[32, 10]   δὲ αὐτοῖς καὶ πάππος. καὶ  εἰ   μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς
[32, 25]   Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς,  εἰ   λόγος αὐτῷ εἴη
[32, 0]   ποτε εἰς ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους  εἴασα,   νο μίζων αἴσχιστον εἶναι πρὸς
[32, 0]   τούτων πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων  εἰδέναι:   ἐπειδὴ δὲ Διογείτων φανερῶς
[32, 0]   εἶναι πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι,  εἰδώς   τε ὅτι οὐ μόνον οἱ
[32, 25]   ὅτι τῶν παίδων κίνδυνος  εἴη,   ἐπειδὴ δὲ ἐσώθη καὶ ἐδιπλασίασεν,
[32, 10]   καὶ σφῶν αὐτῶν. πολλὰ ἂν  εἴη   λέγειν, ὅσον πένθος ἐν τῇ
[32, 25]   τετελευτηκώς, εἰ λόγος αὐτῷ  εἴη   τῆς τριηραρχίας: δὲ
[32, 25]   ἄνδρες δικασταί, πολὺ ἂν ἔργον  εἴη   πρὸς ὑμᾶς λογίζεσθαι: ἐπειδὴ δὲ
[32, 10]   ὅτι, εἰ καὶ μὴ πρότερον  εἴθισται   λέγειν ἐν ἀνδράσι, τὸ μέγεθος
[32, 25]   περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ  εἴκοσι   μναῖ. οὐ γὰρ ἂν δύναιτο
[32, 25]   πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ  εἴκοσι   μναῖς τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι;
[32, 5]   ὅτι καταλίποι αὐτοῖς πατὴρ  εἴκοσι   μνᾶς ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας.
[32, 20]   πατρὸς οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ  εἴκοσι   μνᾶς ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ
[32, 25]   οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ  εἴκοσι   μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν
[32, 5]   τῇ θυγατρί. κατέλιπε δὲ καὶ  εἴκοσι   μνᾶς τῇ γυναικὶ καὶ τριά
[32, 25]   ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼς οὔτε ζημίαν  εἰληφὼς   οὔτε χρήσταις ἀποδεδωκώς
[32, 10]   λέγῃς. καίτοι οὐχ οὕτως ἐγώ  εἰμι   ἀθλία, οὐδ' οὕτω περὶ πολλοῦ
[32, 0]   μόνον οἱ ἀδικοῦντες χείρους ὑμῖν  εἶναι   δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ οἵτινες ἂν
[32, 0]   τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους  εἶναι.   ἐξ ἀρχῆς δ' ὑμᾶς περὶ
[32, 25]   τῆς τριηραρχίας: δὲ ἔφασκεν  εἶναι,   καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα
[32, 25]   ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν  εἶναι.   καίτοι εἰ μὲν τὰς ζημίας
[32, 20]   λεμῶσι. καίτοι εἰ ἐβούλετο δίκαιος  εἶναι   περὶ τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ
[32, 0]   τούτους εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον  εἶναι   πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς
[32, 20]   δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον  εἶναι   τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων.
[32, 5]   πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας αὐτοὺς  εἶπε   Διογείτων, ὅτι καταλίποι αὐτοῖς
[32, 15]   ἐνιαυτόν. ἔπειτα σὺ ἐτόλμησας" ἔφη  εἰπεῖν,   ἔχων τοσαῦτα χρήματα, ὡς δισχιλίας
[32, 0]   ὄντα κατέφυγον, ἀνάγκη μοι γεγένηται  εἰπεῖν   ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω δὲ τούτων
[32, 10]   τὸν πατέρα καὶ τοὺς φίλους,  εἰποῦσα   ὅτι, εἰ καὶ μὴ πρότερον
[32, 5]   δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν παῖδας  εἰς   ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα
[32, 20]   ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ καὶ  εἰς   γναφεῖον ἱμάτια καὶ εἰς κουρέως
[32, 20]   χρόνου πλεῖν τάλαντον ἀργυρίου.  εἰς   δὲ τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸς
[32, 20]   τίθησι, τὸ δὲ τούτοις λελόγισται.  εἰς   Διονύσια τοίνυν, ἄν δρες
[32, 25]   οὐδεὶς πώποτ' ἐν τῇ πόλει,  εἰς   δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν καὶ
[32, 20]   τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν,  εἰς   δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν λῆμμα
[32, 10]   ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον  εἰς   ἔλεγχον ἰέναι περὶ τῶν χρημάτων.
[32, 20]   καὶ εἰς γναφεῖον ἱμάτια καὶ  εἰς   κουρέως κατὰ μῆνα οὐκ ἦν
[32, 20]   ἔχων ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα,  εἰς   ὄψον μὲν δυοῖν παιδίοιν καὶ
[32, 10]   αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων μηδ'  εἰς   πτωχείαν καταστάντας, ὑβρισμένους ὑφ' ὧν
[32, 25]   καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον  εἰς   τὴν τριηραρχίαν. οὗτος δὲ ἀπέδειξε
[32, 5]   πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδα πάνηκα  εἰς   τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως
[32, 10]   διοικίσει, ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο  εἰς   τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας
[32, 20]   τὴν πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν.  εἰς   τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ
[32, 25]   τὸ ἥμισυ πράττεται. ~καὶ ἀποπέμψας  εἰς   τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν,
[32, 25]   ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς  εἰς   τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ
[32, 0]   μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ  εἰς   τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους
[32, 15]   τοῖς πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε.  εἰς   τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντας
[32, 20]   καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ  εἰς   τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ
[32, 0]   ἄνδρες δικασταί, οὐκ ἄν ποτε  εἰς   ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους εἴασα, νο
[32, 20]   πέντε ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας ἐλογίζετο,  εἰς   ὑποδήματα δὲ καὶ εἰς γναφεῖον
[32, 0]   οὐκ ἄν ποτε εἰς ὑμᾶς  εἰσελθεῖν   τούτους εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον
[32, 5]   ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως μὲν  εἶχον,   οὐδέν μοι διέφερεν. νυνὶ δὲ
[32, 10]   ἐν γὰρ τῇ διοικίσει, ὅτ'  ἐκ   Κολλυτοῦ διῳκίζετο εἰς τὴν Φαίδρου
[32, 20]   ἀναλώσας πέντε καὶ εἴκοσι μνᾶς  ἐκ   πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ
[32, 15]   κατέθετο. καὶ νῦν τοὺς μὲν  ἐκ   τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις
[32, 15]   δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους  ἐκ   τῆς οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων
[32, 15]   ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας  ἐκ   τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν
[32, 25]   ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς,  ἐκ   τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι, πρόσοδον μὲν
[32, 5]   φάσκων τὰ ναυτικὰ χρήματα δεῖν  ἐκ   τούτων τῶν γραμματείων κο μίσασθαι.
[32, 25]   τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ  ἐκ   τῶν ἀλλοτρίων αὐτὸς πλουτήσει. καθ'
[32, 20]   πολλῶν πραγμάτων, γῆν πριάμενον  ἐκ   τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν:
[32, 15]   φοιτᾶν δὲ καὶ σῖτον αὐτοῖς  ἐκ   Χερρονήσου καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν. ἔπειτα
[32, 15]   σῖτον αὐτοῖς ἐκ Χερρονήσου καθ'  ἕκαστον   ἐνιαυτόν. ἔπειτα σὺ ἐτόλμησας" ἔφη
[32, 25]   τῶν ἀλλοτρίων αὐτὸς πλουτήσει. καθ'  ἕκαστον   μὲν οὖν, ἄνδρες δικασταί,
[32, 25]   παιδαγωγὸν καὶ θεράπαιναν χιλίας δραχμὰς  ἑκάστου   ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον τρεῖς
[32, 15]   πρὸς αὐτήν. ~ἀπέφηνε δ' αὐτὸν  ἑκατὸν   μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ
[32, 15]   τελευτήσαντος ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ  ἐκβάλλειν   τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ
[32, 15]   οὓς ἀτίμους ἐκ τῆς οἰκίας  ἐκβαλὼν   ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ.
[32, 10]   Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας  ἐκβεβλημένῳ   τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτήν.
[32, 5]   ἀργυρίου παρακαταθήκην: ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν  ἐκδεδομένα   ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς
[32, 5]   ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν  ἐκδίδωσιν   ἐπιδοὺς πεντακισχιλίας δραχμάς, χιλίαις ἔλαττον
[32, 10]   τὴν μητέρα, καὶ παραλα῎ βόντες  ἐκείνην   ἧκον πρὸς ἐμέ, οἰκτρῶς ὑπὸ
[32, 5]   γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ τὸν  ἐκείνης   μὲν πατέρα, αὑτοῦ δὲ κηδεστὴν
[32, 15]   πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν  ἐκείνης,   ὁρῶντες μὲν τοὺς παῖδας, οἷα
[32, 10]   δεδιέναι: ὃς ἔλαβες μέν, ὅτ'  ἐκεῖνος   ἐξέπλει, πέντε τάλαντα παρ' αὐτοῦ
[32, 15]   οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν ἃς  ἐκεῖνος   παρὰ σοὶ κατέθετο. καὶ νῦν
[32, 5]   στρατευσόμενος μετὰ Θρασύλλου. ἀποθανόντος δὲ  ἐκείνου   ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων τέως μὲν
[32, 20]   τις αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν,  ἐκείνου   μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ' ἐπιτρόπῳ
[32, 15]   τριάκοντα στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα  ἐκείνου   τελευτήσαντος ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ
[32, 20]   φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα μνᾶς  ἐκείνῳ   συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς
[32, 25]   Διογείτονα τέτταρας καὶ εἴκοσι μνᾶς  ἐκείνῳ   συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν. οὗτος
[32, 10]   τῇ ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν  ἐκείνῳ   τῷ χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ
[32, 5]   γὰρ αὐτοῦ κατελέλειπτο τὰ ἐπιτήδεια:  ἐκείνων   δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν παῖδας
[32, 20]   δοκεῖ καὶ περὶ τούτου μνησθῆναι  ἑκκαίδεκα   δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ
[32, 0]   οὐσίαν ἐνείμαντο, τῆς δὲ φανερᾶς  ἐκοινώνουν.   ἐργασαμένου δὲ Διοδότου κατ' ἐμπορίαν
[32, 10]   ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες  ἐκπεπληγμένοι   καὶ δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς τὴν
[32, 10]   τοῦ πάθους διακείμενοι καὶ ἀθλίως  ἐκπεπτωκότες,   κλάοντες καὶ παρακαλοῦντές με μὴ
[32, 5]   Διογείτων τέως μὲν τὴν θυγατέρα  ἔκρυπτε   τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός, καὶ
[32, 10]   ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι: ὃς  ἔλαβες   μέν, ὅτ' ἐκεῖνος ἐξέπλει, πέντε
[32, 25]   χιλίας δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ  ἔλαττον   τρεῖς δραχμὰς τῆς ἡμέρας:
[32, 0]   δοκοῦσιν, ἀλλὰ καὶ οἵτινες ἂν  ἔλαττον   ὑπὸ τῶν προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι
[32, 5]   ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς πεντακισχιλίας δραχμάς, χιλίαις  ἔλαττον   ὧν ἀνὴρ αὐτῇ ἔδωκεν.
[32, 15]   μέμνησαι, ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς περὶ  ἐλάττονος   ποιεῖ χρημάτων" τότε μὲν οὖν,
[32, 25]   δυοῖν ταλάντοιν, ὅτε μὲν ἀπέστελλεν,  ἔλεγε   πρὸς τὴν μητέρα αὐτῶν ὅτι
[32, 10]   ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον εἰς  ἔλεγχον   ἰέναι περὶ τῶν χρημάτων. Διογείτων
[32, 15]   διὰ τὸ μέγεθος τῶν συμφορῶν  ἐλεήσητε,   τοῦτον δ' ἅπασι τοῖς πολίταις
[32, 25]   δὲ ἔφασκεν εἶναι, καὶ  ἐλθόντες   οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ
[32, 10]   κακῶν δηλῶσαι πάντα πρὸς ἡμᾶς.  ἐλθὼν   δ' ἐγὼ ἠγανάκτουν μὲν πρὸς
[32, 20]   ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας  ἐλογίζετο,   εἰς ὑποδήματα δὲ καὶ εἰς
[32, 20]   καὶ τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς  ἐλογίζετο   τοῖς παισίν: ἐφ' ἡμεῖς
[32, 20]   τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας  ἐλογίσατο   αὐτοῖς πλεῖν τετρακισχιλίας δραχμὰς
[32, 10]   καὶ τούτους καὶ τοὺς ὕστερον  ἐμαυτῇ   γενομένους ὀμόσαι ὅπου ἂν αὐτὸς
[32, 10]   ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν παίδων τῶν  ἐμαυτῆς   τὸν βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ
[32, 5]   στατῆρας. ἐγὼ οὖν πολλὰ τῶν  ἐμαυτοῦ   δεδα πάνηκα εἰς τὴν ὑμετέραν
[32, 0]   ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν, ἐπ'  ἐμὲ   κηδεστὴν ὄντα κατέφυγον, ἀνάγκη μοι
[32, 10]   παραλα῎ βόντες ἐκείνην ἧκον πρὸς  ἐμέ,   οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ πάθους διακείμενοι
[32, 15]   οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ, οὔτε  ἐμὲ   τὴν συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε τοῦ
[32, 10]   λέγειν, ὅσον πένθος ἐν τῇ  ἐμῇ   οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ τῷ
[32, 15]   μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς  ἐμῆς   παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας
[32, 15]   κατέλιπε καὶ τριάκοντα στατῆρας, ἅπερ  ἐμοὶ   καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγώ σοι
[32, 10]   τοῦ πατρὸς αὐτῶν, πατὴρ δ'  ἐμός,   θεῖος δὲ αὐτοῖς καὶ πάππος.
[32, 15]   μὲν καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ'  ἐμοὺς   ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους ἐκ τῆς
[32, 25]   ἐσώθη καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν  ἐμπορίαν   ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ μὲν
[32, 0]   ἐκοινώνουν. ἐργασαμένου δὲ Διοδότου κατ'  ἐμπορίαν   πολλὰ χρήματα πείθει αὐτὸν Διογείτων
[32, 10]   καὶ μὴ πρότερον εἴθισται λέγειν  ἐν   ἀνδράσι, τὸ μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει
[32, 10]   καὶ τούτων τὰ γράμματα ἀπέδειξεν:  ἐν   γὰρ τῇ διοικίσει, ὅτ' ἐκ
[32, 10]   ἐν τῇ ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν  ἐν   ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ
[32, 5]   μετὰ Θρασύλλου. ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου  ἐν   Ἐφέσῳ Διογείτων τέως μὲν τὴν
[32, 25]   τρεῖς δραχμὰς τῆς ἡμέρας:  ἐν   ὀκτὼ αὗται ἔτεσι γίγνονται ὀκτακισχίλιαι
[32, 20]   καὶ ἀδελφὴν λῆμμα καὶ ἀνάλωμα  ἐν   ὀκτὼ ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου
[32, 5]   νομιζόμενα, τὸν μὲν πρῶτον ἐνιαυτὸν  ἐν   Πειραιεῖ διῃτῶντο: ἅπαντα γὰρ αὐτοῦ
[32, 15]   τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις  ἐν   πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας: καὶ
[32, 20]   ἥκιστα ὠργίσθημεν. οὕτως, ἄνδρες,  ἐν   ταῖς μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε οὐχ
[32, 10]   ἂν εἴη λέγειν, ὅσον πένθος  ἐν   τῇ ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν
[32, 0]   πώποτε ὑπὸ τῶν μηδὲν προσηκόντων  ἐν   τῇ πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ
[32, 25]   καὶ θήσω ὅσον οὐδεὶς πώποτ'  ἐν   τῇ πόλει, εἰς δύο παῖδας
[32, 15]   ἐκ τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν  ἐν   τριβωνίοις, ἀνυποδήτους, οὐ μετὰ ἀκολούθου,
[32, 5]   ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ τὰ  ἐν   τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ
[32, 5]   τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας  ἐν   Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε δέ, ἐάν τι
[32, 10]   παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ  ἐνεγκεῖν   πρὸς αὐτήν. ~ἀπέφηνε δ' αὐτὸν
[32, 0]   καὶ τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν  ἐνείμαντο,   τῆς δὲ φανερᾶς ἐκοινώνουν. ἐργασαμένου
[32, 10]   ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ τῆς ἀδελφῆς  ἕνεκα   καὶ σφῶν αὐτῶν. πολλὰ ἂν
[32, 15]   τῆς οὐσίας τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν,  ἐνθυμούμενοι   δὲ ὡς χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ
[32, 20]   ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν  ἐνιαυτὸν   ἀφῆκεν ἁπασῶν τῶν λῃτουργιῶν. οὗτος
[32, 20]   οὐκ ἦν αὐτῷ οὐδὲ κατ'  ἐνιαυτὸν   γεγραμμένα, συλλήβδην δὲ παντὸς τοῦ
[32, 5]   τὰ νομιζόμενα, τὸν μὲν πρῶτον  ἐνιαυτὸν   ἐν Πειραιεῖ διῃτῶντο: ἅπαντα γὰρ
[32, 15]   αὐτοῖς ἐκ Χερρονήσου καθ' ἕκαστον  ἐνιαυτόν.   ἔπειτα σὺ ἐτόλμησας" ἔφη εἰπεῖν,
[32, 25]   καὶ θεράπαιναν χιλίας δραχμὰς ἑκάστου  ἐνιαυτοῦ,   μικρῷ ἔλαττον τρεῖς δραχμὰς
[32, 20]   ἄνδρες, ἐν ταῖς μεγάλαις ζημίαις  ἐνίοτε   οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ
[32, 0]   λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους εἶναι.  ἐξ   ἀρχῆς δ' ὑμᾶς περὶ αὐτῶν
[32, 25]   γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται  ἓξ   τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων
[32, 20]   πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ μὲν  ἔξαρνος   γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας
[32, 25]   δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸς  ἕξει,   ὅποι μὲν ἀνήλωται τὰ χρήματα,
[32, 5]   γεγένησαι, σκόπει αὐτὸς ἤδη πόθεν  ἕξεις   τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι
[32, 10]   ὃς ἔλαβες μέν, ὅτ' ἐκεῖνος  ἐξέπλει,   πέντε τάλαντα παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην.
[32, 15]   κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι δὲ ὡς χαλεπὸν  ἐξευρεῖν   ὅτῳ χρὴ περὶ τῶν ἑαυτοῦ
[32, 10]   τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι τοίνυν  ἐξήλεγχεν   αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ
[32, 0]   δὲ Διογείτων φανερῶς ἔχων  ἐξηλέγχετο,   περὶ τούτων οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ
[32, 20]   δίκαιος εἶναι περὶ τοὺς παῖδας,  ἐξῆν   αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους, οἳ
[32, 20]   τὴν οὐσίαν, ἀλλ' ὡς αὐτὸς  ἕξων   τὰ τούτων, ἡγούμενος δεῖν τὴν
[32, 20]   ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς ἄλλας  ἑορτὰς   καὶ θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν
[32, 0]   πεπονθότες ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν,  ἐπ'   ἐμὲ κηδεστὴν ὄντα κατέφυγον, ἀνάγκη
[32, 20]   ὄντας ἀτελεῖς ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ  ἐπειδὰν   δοκιμασθῶσιν ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν τῶν
[32, 0]   πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων εἰδέναι:  ἐπειδὴ   δὲ Διογείτων φανερῶς ἔχων
[32, 25]   τῶν παίδων κίνδυνος εἴη,  ἐπειδὴ   δὲ ἐσώθη καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ
[32, 25]   ἔργον εἴη πρὸς ὑμᾶς λογίζεσθαι:  ἐπειδὴ   δὲ μόλις παρ' αὐτοῦ παρέλαβον
[32, 10]   δὲ ὑπὸ τῶν φίλων ἠναγκάσθη.  ἐπειδὴ   δὲ συνήλθομεν, ἤρετο αὐτὸν
[32, 5]   τούτων τῶν γραμματείων κο μίσασθαι.  ἐπειδὴ   δὲ χρόνῳ ἐδήλωσε τὸν θάνατον
[32, 5]   αὐτὸς ἀπόρως διάκειμαι. σὺ οὖν,  ἐπειδὴ   δεδοκίμασαι καὶ ἀνὴρ γεγένησαι, σκόπει
[32, 0]   προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται:  ἐπειδὴ   μέντοι, ἄνδρες δικασταί, πολλῶν
[32, 0]   δεηθεὶς ἀμφοτέρων τὸ μὲν πρῶτον  ἔπεισα   τοῖς φίλοις ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ
[32, 15]   ἐκ Χερρονήσου καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν.  ἔπειτα   σὺ ἐτόλμησας" ἔφη εἰπεῖν, ἔχων
[32, 5]   δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ.  ἐπέσκηψε   δέ, ἐάν τι πάθῃ, τάλαντον
[32, 15]   πλουσίων πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ  ἐπὶ   τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς
[32, 15]   αὐτὸν ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ  ἐπὶ   τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας
[32, 20]   φανερὰν τὴν πονηρίαν τῶν ἀδικούντων  ἐπιδείκνυσιν.   εἰς τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς
[32, 5]   ἐάν τι πάθῃ, τάλαντον μὲν  ἐπιδοῦναι   τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν
[32, 5]   τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν  ἐπιδοὺς   πεντακισχιλίας δραχμάς, χιλίαις ἔλαττον ὧν
[32, 20]   πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν  ἐπιλάθωνται,   τῷ δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων
[32, 5]   κατελέλειπτο τὰ ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ  ἐπιλειπόντων   τοὺς μὲν παῖδας εἰς ἄστυ
[32, 10]   περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι χρήματα, ὥστ'  ἐπιορκήσασα   κατὰ τῶν παίδων τῶν ἐμαυτῆς
[32, 15]   καὶ ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς καὶ  ἔπιπλα   πολλοῦ ἄξια: φοιτᾶν δὲ καὶ
[32, 15]   μετὰ ἱματίων, οὐ μετὰ τῶν  ἐπίπλων   πατὴρ αὐτοῖς κατέλιπεν,
[32, 0]   μὲν ἀποδείξω οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς  ἐπιτετροπευμένους   ὑπὸ τοῦ πάππου ὡς οὐδεὶς
[32, 5]   ἅπαντα γὰρ αὐτοῦ κατελέλειπτο τὰ  ἐπιτήδεια:   ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν
[32, 5]   αὐτὸς ἤδη πόθεν ἕξεις τὰ  ἐπιτήδεια"   ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες
[32, 10]   δ' ἐποιούμην πρὸς τοὺς ἄλλους  ἐπιτηδείους,   ἠξίουν δὲ τοῦτον εἰς ἔλεγχον
[32, 0]   μὲν πρῶτον ἔπεισα τοῖς φίλοις  ἐπιτρέψαι   δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος τὰ
[32, 15]   ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας τὸν  ἐπίτροπον   κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι δὲ ὡς χαλεπὸν
[32, 20]   κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο  ἐπίτροπος   τῶν παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ'
[32, 20]   ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ'  ἐπιτρόπῳ   τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι.
[32, 20]   ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν  ἐπιτρόπων   καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι τὸν
[32, 10]   τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας  ἐπιτυχόντας   ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς
[32, 5]   ἐδήλωσε τὸν θάνατον αὐτοῖς καὶ  ἐποίησαν   τὰ νομιζόμενα, τὸν μὲν πρῶτον
[32, 20]   οὐ μόνον παῖδας ὄντας ἀτελεῖς  ἐποίησεν,   ἀλλὰ καὶ ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν ἐνιαυτὸν
[32, 20]   παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων  ἐποίησεν,   οὐδενὸς ἂν ἧττον Ἀθηναίων πλούσιοι
[32, 10]   τὴν τούτου θυγατέρα, λόγους δ'  ἐποιούμην   πρὸς τοὺς ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν
[32, 25]   διεχείριζεν, ὃς δι' ἑτέρων  ἐπράχθη   καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ
[32, 20]   καὶ ἀνάλωμα ἐν ὀκτὼ ἔτεσιν  ἑπτὰ   τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς
[32, 5]   παρακαταθήκην: ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα  ἑπτὰ   τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας
[32, 25]   τελευτῶν ὡμολόγησεν ἔχειν αὐτὸς χρήματα,  ἑπτὰ   τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ
[32, 10]   οὐσίαν" ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν  ἑπτὰ   τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας
[32, 25]   ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν  ἑπτὰ   ταλάντων καὶ εἴκοσι μναῖ. οὐ
[32, 0]   ἐνείμαντο, τῆς δὲ φανερᾶς ἐκοινώνουν.  ἐργασαμένου   δὲ Διοδότου κατ' ἐμπορίαν πολλὰ
[32, 15]   ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ τοιούτοις  ἔργοις   οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ, οὔτε
[32, 25]   ἄνδρες δικασταί, πολὺ ἂν  ἔργον   εἴη πρὸς ὑμᾶς λογίζεσθαι: ἐπειδὴ
[32, 15]   ἀνάβητέ μοι μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP  ΕΣ   Ἀξιῶ τοίνυν, ἄνδρες δικασταί,
[32, 25]   ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP  ΕΣ   Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε,
[32, 0]   οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι τοὺς  ἐσχάτους   κινδύνους μᾶλλον τὰ δίκαια
[32, 25]   κίνδυνος εἴη, ἐπειδὴ δὲ  ἐσώθη   καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν
[32, 5]   ἀνὴρ αὐτῇ ἔδωκεν. ὀγδόῳ δ'  ἔτει   δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου
[32, 20]   πλεῖν τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀνηλωμένας,  ἕτερά   τε παμπληθῆ, πρὸς τὸ
[32, 15]   ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ  ἑτέρας   δισχιλίας δραχμὰς καὶ ἔπιπλα πολλοῦ
[32, 25]   μόνος διεχείριζεν, ὃς δι'  ἑτέρων   ἐπράχθη καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν
[32, 25]   τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται  ἔτεσι   γίγνονται ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται
[32, 20]   λῆμμα καὶ ἀνάλωμα ἐν ὀκτὼ  ἔτεσιν   ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας
[32, 10]   ἀφελέσθαι τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν"  ἔτι   τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα
[32, 0]   τούτων οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ φίλων  ἐτόλμα   πείθεσθαι, ἀλλ' ἐβουλήθη καὶ φεύγειν
[32, 15]   καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν. ἔπειτα σὺ  ἐτόλμησας"   ἔφη εἰπεῖν, ἔχων τοσαῦτα χρήματα,
[32, 20]   τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς  ἐτόλμησε   τὰ μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ
[32, 25]   χαλεπὸν ἦν περὶ τούτων πυθέσθαι,  ἐτόλμησε   ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖς
[32, 25]   ἀδελφὸν τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ  ἐτύγχανε   τετελευτηκώς, εἰ λόγος αὐτῷ
[32, 15]   ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν  εὐδαίμονας   ὄντας: καὶ ταῦτα μὲν καλῶς
[32, 20]   ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν:  ἐφ'   ἡμεῖς οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν.
[32, 25]   τῆς τριηραρχίας: δὲ  ἔφασκεν   εἶναι, καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν
[32, 25]   καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν  ἔφασκεν   εἶναι. καίτοι εἰ μὲν τὰς
[32, 5]   Θρασύλλου. ἀποθανόντος δὲ ἐκείνου ἐν  Ἐφέσῳ   Διογείτων τέως μὲν τὴν θυγατέρα
[32, 15]   ἕκαστον ἐνιαυτόν. ἔπειτα σὺ ἐτόλμησας"  ἔφη   εἰπεῖν, ἔχων τοσαῦτα χρήματα, ὡς
[32, 25]   ἐγὼ δ' ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν  ἔχειν   αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ
[32, 20]   γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας  ἔχειν,   εἰς δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν
[32, 15]   μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις τοῖς  ἐχθίστοις   πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ μὲν
[32, 20]   εἰ μέν τις αὐτοῖς πατρικὸς  ἐχθρὸς   ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ
[32, 10]   ἠγανάκτουν μὲν πρὸς Ἡγήμονα τὸν  ἔχοντα   τὴν τούτου θυγατέρα, λόγους δ'
[32, 0]   ἂν ἔλαττον ὑπὸ τῶν προσηκόντων  ἔχοντες   ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται: ἐπειδὴ μέντοι,
[32, 10]   καταστάντας, ὑβρισμένους ὑφ' ὧν ἥκιστα  ἐχρῆν,   ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ τῆς ἀδελφῆς
[32, 0]   δεινὰ πεπονθότες ὑφ' ὧν ἥκιστα  ἐχρῆν,   ἐπ' ἐμὲ κηδεστὴν ὄντα κατέφυγον,
[32, 10]   μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς  ἐχρῆν   σε" φησί δεδιέναι: ὃς ἔλαβες
[32, 0]   μοι γεγένηται εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν.  ἔχω   δὲ τούτων μὲν ἀδελφήν, Διογείτονος
[32, 10]   γυνή, τίνα ποτὲ ψυχὴν  ἔχων   ἀξιοῖ περὶ τῶν παίδων τοιαύτῃ
[32, 0]   ἐπειδὴ δὲ Διογείτων φανερῶς  ἔχων   ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων οὐδενὶ τῶν
[32, 25]   αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα, μάρτυρας  ἔχων   ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν τὸν
[32, 20]   τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ  ἔχων   ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα, εἰς
[32, 15]   ἔπειτα σὺ ἐτόλμησας" ἔφη εἰπεῖν,  ἔχων   τοσαῦτα χρήματα, ὡς δισχιλίας δραχμὰς
[32, 20]   τούτου μνησθῆναι ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν  ἐωνημένον   ἀρνίον, καὶ τούτων τὰς ὀκτὼ
[32, 5]   εἰς τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ  ἕως   μὲν εἶχον, οὐδέν μοι διέφερεν.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/07/2008