HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours XXXII : Contre Diogiton

Liste des contextes (ordre alphabétique)

τ = 62 formes différentes pour 267 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, paragraphes

[32, 10]   καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς, καὶ τούτων τὰ γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ τῇ

[32, 5]   τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός, καὶ τὰ γράμματα λαμβάνει ἃ κατέλιπε σεσημασμένα,

[32, 25]   δὲ μόλις παρ' αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα, μάρτυρας ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον

[32, 25]   μὲν τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸς

[32, 20]   ἐτόλμησε τὰ μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν, εἰς

[32, 0]   Εἰ μὲν μὴ μεγάλα ἦν τὰ διαφέροντα, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὐκ

[32, 0]   ἐν τῇ πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ δίκαια, εἰ δὲ μή, τούτῳ

[32, 0]   τοὺς ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον ἢ τὰ δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς

[32, 5]   μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον

[32, 5]   διῃτῶντο: ἅπαντα γὰρ αὐτοῦ κατελέλειπτο τὰ ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς

[32, 5]   σκόπει αὐτὸς ἤδη πόθεν ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ

[32, 20]   τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ

[32, 20]   μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ τοὺς ἀδικουμένους: λίαν

[32, 5]   λαμβάνει ἃ κατέλιπε σεσημασμένα, φάσκων τὰ ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ τούτων

[32, 5]   τὸν θάνατον αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν τὰ νομιζόμενα, τὸν μὲν πρῶτον ἐνιαυτὸν

[32, 20]   οὐσίαν, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ

[32, 0]   ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων

[32, 20]   ὥστε οὐκ ἔχων ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα, εἰς ὄψον μὲν δυοῖν

[32, 25]   αὐτὸς ἕξει, ὅποι μὲν ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς εἰς τὸν

[32, 20]   ὠργίσθημεν. οὕτως, ὦ ἄνδρες, ἐν ταῖς μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον

[32, 20]   ἀνάλωμα ἐν ὀκτὼ ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι.

[32, 5]   διαθήκην αὐτῷ δίδωσι καὶ πέντε τάλαντα ἀργυρίου παρακαταθήκην: ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν

[32, 5]   ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας δὲ

[32, 25]   ὡμολόγησεν ἔχειν αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων

[32, 10]   ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς,

[32, 10]   μέν, ὅτ' ἐκεῖνος ἐξέπλει, πέντε τάλαντα παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ περὶ

[32, 25]   ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ

[32, 25]   εἰς τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν, ὅτε μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸς

[32, 20]   παντὸς τοῦ χρόνου πλεῖν ἢ τάλαντον ἀργυρίου. εἰς δὲ τὸ μνῆμα

[32, 5]   τὰ ἐν τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ θυγατρί. κατέλιπε δὲ

[32, 5]   ἐπέσκηψε δέ, ἐάν τι πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ

[32, 25]   ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ εἴκοσι μναῖ. οὐ γὰρ

[32, 20]   τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐλογίσατο

[32, 5]   καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ ταύτας τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ

[32, 25]   ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ μὲν τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ

[32, 20]   ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν:

[32, 10]   ἤδη πόθεν ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες ᾤχοντο

[32, 5]   καὶ τριά κοντα στατῆρας Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ πράξας καὶ οἴκοι ἀντίγραφα

[32, 15]   πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας: καὶ ταῦτα μὲν καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ'

[32, 5]   ὀγδόῳ δ' ἔτει δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας

[32, 5]   παιδίων καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ ταύτας τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν

[32, 0]   πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς τε ὅτι οὐ μόνον οἱ ἀδικοῦντες

[32, 20]   ἢ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀνηλωμένας, ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ πρὸς τὸ κεφάλαιον

[32, 20]   πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων. ὃ δὲ πάντων δεινότατον,

[32, 15]   στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν

[32, 10]   τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελε, τελευτῶν δὲ ὑπὸ τῶν φίλων ἠναγκάσθη.

[32, 20]   μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν, εἰς δύο παῖδας

[32, 25]   ἄνδρες δικασταί: ἐγὼ δ' ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν ἔχειν αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ

[32, 10]   ἦν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ αὐτῶν ἠντεβόλει

[32, 25]   τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς, εἰ ὁ λόγος αὐτῷ εἴη

[32, 20]   θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν ἢ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀνηλωμένας, ἕτερά τε παμπληθῆ,

[32, 20]   ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς τοῦτο

[32, 10]   ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς, καὶ τούτων τὰ γράμματα

[32, 5]   ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας ἐν

[32, 25]   αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι,

[32, 25]   καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα τέτταρας καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον

[32, 25]   περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ

[32, 5]   δὲ ἐκείνου ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων τέως μὲν τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν

[32, 5]   τι πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν τῷ

[32, 5]   κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι μνᾶς τῇ γυναικὶ καὶ τριά κοντα στατῆρας

[32, 10]   τὰ γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ τῇ διοικίσει, ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο

[32, 10]   εἴη λέγειν, ὅσον πένθος ἐν τῇ ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ

[32, 5]   τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ θυγατρί. κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι

[32, 0]   ὑπὸ τῶν μηδὲν προσηκόντων ἐν τῇ πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ δίκαια,

[32, 25]   θήσω ὅσον οὐδεὶς πώποτ' ἐν τῇ πόλει, εἰς δύο παῖδας καὶ

[32, 20]   ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν

[32, 5]   μὲν παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς

[32, 5]   μετὰ Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν, καλέσας τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ

[32, 0]   χρήματα πείθει αὐτὸν Διογείτων λαβεῖν τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα, ἥπερ ἦν αὐτῷ

[32, 25]   δὲ ἐσώθη καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ

[32, 5]   ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων τέως μὲν τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον τοῦ

[32, 0]   Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι, καὶ τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο, τῆς

[32, 25]   ὅτε μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸς τὴν μητέρα αὐτῶν ὅτι τῶν παίδων

[32, 10]   ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς τὴν μητέρα, καὶ παραλα῎ βόντες ἐκείνην

[32, 20]   οὐδεπώποτε διανοηθῆναι ὡς φανερὰν καταστήσων τὴν οὐσίαν, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ἕξων

[32, 20]   τοὺς ἀδικουμένους: λίαν γὰρ φανερὰν τὴν πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς

[32, 15]   τοὺς θεοὺς φοβεῖ, οὔτε ἐμὲ τὴν συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε τοῦ ἀδελφοῦ

[32, 10]   βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι τοίνυν

[32, 10]   μὲν πρὸς Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα τὴν τούτου θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην

[32, 25]   εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν. οὗτος δὲ ἀπέδειξε δυοῖν

[32, 5]   τῶν ἐμαυτοῦ δεδα πάνηκα εἰς τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως μὲν

[32, 10]   ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο εἰς τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας

[32, 10]   ἥκιστα ἐχρῆν, ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ τῆς ἀδελφῆς ἕνεκα καὶ σφῶν αὐτῶν.

[32, 15]   θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις, ἀνυποδήτους, οὐ

[32, 15]   δικασταί, πολλῶν καὶ δεινῶν ὑπὸ τῆς γυναικὸς ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν πάντες

[32, 0]   τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο, τῆς δὲ φανερᾶς ἐκοινώνουν. ἐργασαμένου δὲ

[32, 20]   πάππος ὢν παρὰ τοὺς νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν

[32, 15]   τοὺς μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν

[32, 20]   παιδίοιν καὶ ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ

[32, 25]   μικρῷ ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται ἔτεσι

[32, 15]   καὶ νῦν τοὺς μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν

[32, 15]   ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους ἐκ τῆς οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς

[32, 15]   τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις,

[32, 15]   δὲ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι

[32, 25]   ὁ λόγος αὐτῷ εἴη ὁ τῆς τριηραρχίας: ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι,

[32, 25]   τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται. καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν

[32, 5]   ἐν Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε δέ, ἐάν τι πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ

[32, 20]   δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς

[32, 10]   συνήλθομεν, ἤρετο αὐτὸν ἡ γυνή, τίνα ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἀξιοῖ περὶ

[32, 20]   ἀποφήνειε, καὶ ἵνα, εἰ μέν τις αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου

[32, 25]   τούτοις λελογίσθαι ὅσον περ ὅλον τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται. καίτοι τί

[32, 20]   τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς Διονύσια

[32, 20]   ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται. ~καὶ ἀποπέμψας εἰς

[32, 20]   δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται,

[32, 20]   ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ πρὸς τὸ κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο

[32, 10]   πρότερον εἴθισται λέγειν ἐν ἀνδράσι, τὸ μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν

[32, 15]   ἵνα τοὺς μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον

[32, 20]   εἴκοσι μνᾶς ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ

[32, 0]   θυγατριδῆν, καὶ πολλὰ δεηθεὶς ἀμφοτέρων τὸ μὲν πρῶτον ἔπεισα τοῖς φίλοις

[32, 10]   περὶ τῶν χρημάτων. Διογείτων δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελε, τελευτῶν

[32, 20]   ἢ τάλαντον ἀργυρίου. εἰς δὲ τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸς οὐκ ἀναλώσας

[32, 10]   ἔχων ἀξιοῖ περὶ τῶν παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς μὲν ὢν

[32, 5]   δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας αὐτοὺς εἶπε Διογείτων,

[32, 10]   τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον

[32, 20]   πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας

[32, 20]   δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄν δρες δικασταί, οὐκ

[32, 15]   μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῷ λογισμῷ

[32, 15]   πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ,

[32, 20]   κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς

[32, 20]   τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον

[32, 15]   μηδὲν μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ

[32, 15]   ζῶντας μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν:

[32, 20]   τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν: ἐφ' ᾧ ἡμεῖς οὐχ

[32, 15]   συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι τοῖς πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε. εἰς

[32, 0]   ἀμφοτέρων τὸ μὲν πρῶτον ἔπεισα τοῖς φίλοις ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ

[32, 15]   ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς

[32, 25]   γράμματα, μάρτυρας ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ

[32, 25]   ἥμισυ πράττεται. ~καὶ ἀποπέμψας εἰς τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν, ὅτε

[32, 25]   ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς,

[32, 10]   κατὰ τῶν παίδων τῶν ἐμαυτῆς τὸν βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι

[32, 5]   ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ τὸν ἐκείνης μὲν πατέρα, αὑτοῦ δὲ

[32, 15]   ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι δὲ ὡς

[32, 10]   ἐγὼ ἠγανάκτουν μὲν πρὸς Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα τὴν τούτου θυγατέρα, λόγους

[32, 5]   μίσασθαι. ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ ἐδήλωσε τὸν θάνατον αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν τὰ

[32, 5]   τέως μὲν τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός, καὶ τὰ

[32, 25]   τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς εἰς τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ ἐκ

[32, 0]   ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους εἶναι.

[32, 5]   αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν τὰ νομιζόμενα, τὸν μὲν πρῶτον ἐνιαυτὸν ἐν Πειραιεῖ

[32, 15]   ἄνδρες δικασταί, τῷ λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα τοὺς μὲν νεανίσκους

[32, 20]   ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν πραγμάτων, ἢ

[32, 10]   με καὶ ἱκέτευε συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν πατέρα καὶ τοὺς φίλους, εἰποῦσα

[32, 15]   σὺ ἐτόλμησας" ἔφη εἰπεῖν, ἔχων τοσαῦτα χρήματα, ὡς δισχιλίας δραχμὰς ὁ

[32, 15]   πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε. εἰς τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντας ἀνθρώπους

[32, 15]   ἡμᾶς περὶ ἐλάττονος ποιεῖ χρημάτων" τότε μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί,

[32, 15]   ἐμὲ τὴν συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε τοῦ ἀδελφοῦ μέμνησαι, ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς

[32, 5]   τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός, καὶ τὰ γράμματα λαμβάνει

[32, 15]   οἷα ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι δὲ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας

[32, 10]   ἧκον πρὸς ἐμέ, οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ πάθους διακείμενοι καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες,

[32, 0]   οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ τοῦ πάππου ὡς οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ

[32, 10]   γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς μὲν ὢν τοῦ πατρὸς αὐτῶν, πατὴρ δ' ἐμός,

[32, 20]   ἀργυρίου. εἰς δὲ τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸς οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ

[32, 10]   καταλύειν, ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν

[32, 5]   δ' ἔτει δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας αὐτοὺς

[32, 20]   αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων. ὃ δὲ πάντων

[32, 20]   ἐνιαυτὸν γεγραμμένα, συλλήβδην δὲ παντὸς τοῦ χρόνου πλεῖν ἢ τάλαντον ἀργυρίου.

[32, 20]   οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ τοὺς ἀδικουμένους: λίαν γὰρ φανερὰν τὴν

[32, 10]   θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην πρὸς τοὺς ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον

[32, 25]   ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί μοι

[32, 5]   οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ περὶ τοὺς αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι, διαθήκην αὐτῷ

[32, 15]   καὶ ταῦτα μὲν καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους

[32, 0]   μὴ οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι τοὺς ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον ἢ τὰ

[32, 10]   καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου, τοὺς θεοὺς ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι:

[32, 15]   καὶ ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ, οὔτε ἐμὲ τὴν

[32, 15]   παρὰ σοὶ κατέθετο. καὶ νῦν τοὺς μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς

[32, 15]   λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα τοὺς μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος

[32, 5]   τὰ ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς μὲν παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει,

[32, 20]   τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς νόμους, οἳ κεῖνται περὶ τῶν

[32, 20]   οὗτος δὲ πάππος ὢν παρὰ τοὺς νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ

[32, 0]   νο μίζων αἴσχιστον εἶναι πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς τε ὅτι

[32, 20]   εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς

[32, 10]   διῳκίζετο εἰς τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ

[32, 15]   λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν τοὺς παῖδας, οἷα ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι

[32, 10]   καὶ περὶ τούτων ἐγὼ ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ

[32, 20]   γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων

[32, 10]   παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους ὀμόσαι ὅπου

[32, 10]   συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν πατέρα καὶ τοὺς φίλους, εἰποῦσα ὅτι, εἰ καὶ

[32, 20]   τὸ κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο ἐπίτροπος τῶν παιδίων καταλειφθείς, ἵνα

[32, 20]   τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ ἔχων

[32, 25]   δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἀνηλωκέναι, ὥστε τούτοις λελογίσθαι ὅσον περ ὅλον τὸ

[32, 20]   ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς Διονύσια τοίνυν, ὦ

[32, 20]   μνᾶς ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται, οὓς ἡ

[32, 15]   τὸ μέγεθος τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι τοῖς πολίταις ἄξιον

[32, 10]   τοὺς ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον εἰς ἔλεγχον ἰέναι περὶ τῶν

[32, 10]   πρὸς Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα τὴν τούτου θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην πρὸς

[32, 20]   γάρ μοι δοκεῖ καὶ περὶ τούτου μνησθῆναι ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον

[32, 0]   δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι, ἐὰν μὲν

[32, 0]   ἄν ποτε εἰς ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον εἶναι

[32, 15]   ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς

[32, 10]   ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους

[32, 0]   τὰ δίκαια, εἰ δὲ μή, τούτῳ μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ

[32, 15]   πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν

[32, 15]   οἴχεσθαι σιωπῇ. Πρῶτον μὲν οὖν τούτων ἀνάβητέ μοι μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP

[32, 25]   καίτοι εἰ μὲν τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα τῶν

[32, 25]   τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι, πρόσοδον μὲν οὐδεμίαν

[32, 10]   παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ περὶ τούτων ἐγὼ ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη

[32, 20]   τοὺς παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν, οὐδενὸς ἂν ἧττον Ἀθηναίων

[32, 20]   ἀλλ' ὡς αὐτὸς ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν

[32, 25]   θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν

[32, 0]   εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω δὲ τούτων μὲν ἀδελφήν, Διογείτονος δὲ θυγατριδῆν,

[32, 0]   ἃ φανερῶς ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα

[32, 15]   χρήματα, ὡς δισχιλίας δραχμὰς ὁ τούτων πατὴρ κατέλιπε καὶ τριάκοντα στατῆρας,

[32, 0]   δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων εἰδέναι:

[32, 25]   καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ

[32, 10]   ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς, καὶ τούτων τὰ γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ

[32, 20]   δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς

[32, 5]   τὰ ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ τούτων τῶν γραμματείων κο μίσασθαι. ἐπειδὴ

[32, 25]   ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ

[32, 20]   ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν, οὐδενὸς

[32, 20]   ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ ἔχων ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα, εἰς ὄψον μὲν

[32, 5]   εἴκοσι μνᾶς τῇ γυναικὶ καὶ τριά κοντα στατῆρας Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ

[32, 15]   ὁ τούτων πατὴρ κατέλιπε καὶ τριάκοντα στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου

[32, 5]   πατὴρ εἴκοσι μνᾶς ἀργυρίου καὶ τριάκοντα στατῆρας. ἐγὼ οὖν πολλὰ τῶν

[32, 15]   τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις, ἀνυποδήτους, οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ

[32, 25]   μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν τριηραρχίαν. οὗτος δὲ ἀπέδειξε δυοῖν δεούσας

[32, 25]   λόγος αὐτῷ εἴη ὁ τῆς τριηραρχίας: ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι, καὶ

[32, 20]   παρὰ τοὺς νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ

[32, 5]   δεδα πάνηκα εἰς τὴν ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως μὲν εἶχον, οὐδέν

[32, 15]   τούτων ἀνάβητέ μοι μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες

[32, 25]   μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε,

[32, 20]   δικασταί: οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι τῷ Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα

[32, 10]   οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτήν. ~ἀπέφηνε

[32, 20]   ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι

[32, 5]   τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ

[32, 15]   Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῷ λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα

[32, 10]   ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ

[32, 20]   λίαν γὰρ φανερὰν τὴν πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς

[32, 25]   λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων αὐτὸς πλουτήσει. καθ' ἕκαστον

[32, 0]   ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων εἰδέναι: ἐπειδὴ δὲ Διογείτων

[32, 0]   ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα πείθεσθαι, ἀλλ'

[32, 5]   ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ τούτων τῶν γραμματείων κο μίσασθαι. ἐπειδὴ δὲ

[32, 15]   χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ χρὴ περὶ τῶν ἑαυτοῦ πιστεῦσαι, ὥστε, ὦ ἄνδρες

[32, 15]   τούτῳ πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν τοὺς παῖδας,

[32, 10]   ὥστ' ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν παίδων τῶν ἐμαυτῆς τὸν βίον καταλύειν, ἀδίκως

[32, 5]   τριάκοντα στατῆρας. ἐγὼ οὖν πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδα πάνηκα εἰς τὴν

[32, 15]   οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ μετὰ τῶν ἐπίπλων ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῖς

[32, 20]   τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι

[32, 25]   καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ εἴκοσι μναῖ.

[32, 20]   νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται. ~καὶ

[32, 20]   ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν τῶν λῃτουργιῶν. οὗτος δὲ πάππος ὢν

[32, 15]   ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν

[32, 25]   τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες

[32, 0]   πάππου ὡς οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ τῶν μηδὲν προσηκόντων ἐν τῇ πόλει,

[32, 5]   ὕστερον καταλεγεὶς Διόδοτος μετὰ Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν, καλέσας τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα,

[32, 20]   τοὺς νόμους, οἳ κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν

[32, 5]   καὶ ἀδελφὸν ὁμοπάτριον, πάππον δὲ τῶν παιδίων καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ

[32, 20]   συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο ἐπίτροπος τῶν παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ' αὐτοῖς

[32, 25]   πρὸς τὴν μητέρα αὐτῶν ὅτι τῶν παίδων ὁ κίνδυνος εἴη, ἐπειδὴ

[32, 10]   ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἀξιοῖ περὶ τῶν παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς

[32, 10]   ποιοῦμαι χρήματα, ὥστ' ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν παίδων τῶν ἐμαυτῆς τὸν βίον

[32, 15]   πατὴρ αὐτοῖς κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν ἃς ἐκεῖνος παρὰ σοὶ

[32, 15]   ὥστε, ὦ ἄνδρες δικασταί, μηδένα τῶν παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ καὶ

[32, 20]   μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι. καίτοι

[32, 10]   με μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων μηδ' εἰς πτωχείαν καταστάντας,

[32, 15]   ἀλλὰ καὶ δακρύοντας μὴ ἧττον τῶν πεπονθότων ἀπιόντας οἴχεσθαι σιωπῇ. Πρῶτον

[32, 0]   ἢ τὰ δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι,

[32, 0]   καὶ οἵτινες ἂν ἔλαττον ὑπὸ τῶν προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται:

[32, 20]   πραγμάτων, ἢ γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν: καὶ

[32, 15]   μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι

[32, 10]   ἀνδράσι, τὸ μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν περὶ τῶν σφετέρων κακῶν

[32, 10]   αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν περὶ τῶν σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα πρὸς

[32, 20]   τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων. ὃ δὲ

[32, 15]   διετέθημεν πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων

[32, 25]   μὲν οὐδεμίαν ἀποφαίνων, ἀπὸ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἀναλίσκων, καὶ θήσω ὅσον

[32, 10]   οὐκ ἤθελε, τελευτῶν δὲ ὑπὸ τῶν φίλων ἠναγκάσθη. ἐπειδὴ δὲ συνήλθομεν,

[32, 20]   καταλειφθείς, ἵνα γράμματ' αὐτοῖς ἀντὶ τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ πενεστάτους ἀντὶ

[32, 25]   τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸς ἕξει, ὅποι μὲν

[32, 10]   τοῦτον εἰς ἔλεγχον ἰέναι περὶ τῶν χρημάτων. Διογείτων δὲ τὸ μὲν

Discours, paragraphes
[32, 10]	καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς, καὶ τούτων	τὰ	γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ τῇ
[32, 5]	τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός, καὶ	τὰ	γράμματα λαμβάνει ἃ κατέλιπε σεσημασμένα,
[32, 25]	δὲ μόλις παρ' αὐτοῦ παρέλαβον	τὰ	γράμματα, μάρτυρας ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον
[32, 25]	μὲν τὰς ζημίας τούτων ἀποδείξει,	τὰ	δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸς
[32, 20]	ἐτόλμησε τὰ μὲν ἔξαρνος γενέσθαι,	τὰ	δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν, εἰς
[32, 0]	Εἰ μὲν μὴ μεγάλα ἦν	τὰ	διαφέροντα, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὐκ
[32, 0]	ἐν τῇ πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς	τὰ	δίκαια, εἰ δὲ μή, τούτῳ
[32, 0]	τοὺς ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον ἢ	τὰ	δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς
[32, 5]	μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ	τὰ	ἐν τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον
[32, 5]	διῃτῶντο: ἅπαντα γὰρ αὐτοῦ κατελέλειπτο	τὰ	ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων τοὺς
[32, 5]	σκόπει αὐτὸς ἤδη πόθεν ἕξεις	τὰ	ἐπιτήδεια" ~ταῦτ' ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ
[32, 20]	τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε	τὰ	μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ
[32, 20]	μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον	τὰ	μικρὰ λυπεῖ τοὺς ἀδικουμένους: λίαν
[32, 5]	λαμβάνει ἃ κατέλιπε σεσημασμένα, φάσκων	τὰ	ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ τούτων
[32, 5]	τὸν θάνατον αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν	τὰ	νομιζόμενα, τὸν μὲν πρῶτον ἐνιαυτὸν
[32, 20]	οὐσίαν, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ἕξων	τὰ	τούτων, ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ
[32, 0]	ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος	τὰ	τούτων πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων
[32, 20]	ὥστε οὐκ ἔχων ὅποι τρέψειε	τὰ	χρήματα, εἰς ὄψον μὲν δυοῖν
[32, 25]	αὐτὸς ἕξει, ὅποι μὲν ἀνήλωται	τὰ	χρήματα, οὐ χαλεπῶς εἰς τὸν
[32, 20]	ὠργίσθημεν. οὕτως, ὦ ἄνδρες, ἐν	ταῖς	μεγάλαις ζημίαις ἐνίοτε οὐχ ἧττον
[32, 20]	ἀνάλωμα ἐν ὀκτὼ ἔτεσιν ἑπτὰ	τάλαντα	ἀργυρίου καὶ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι.
[32, 5]	διαθήκην αὐτῷ δίδωσι καὶ πέντε	τάλαντα	ἀργυρίου παρακαταθήκην: ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν
[32, 5]	ναυτικὰ δὲ ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα ἑπτὰ	τάλαντα	καὶ τετταράκοντα μνᾶς δισχιλίας δὲ
[32, 25]	ὡμολόγησεν ἔχειν αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ	τάλαντα	καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ τούτων
[32, 10]	ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν αὐτὸν ἑπτὰ	τάλαντα	κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς,
[32, 10]	μέν, ὅτ' ἐκεῖνος ἐξέπλει, πέντε	τάλαντα	παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ περὶ
[32, 25]	ὀκτακισχίλιαι δραχμαί, καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ	τάλαντα	περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων καὶ
[32, 25]	εἰς τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν	ταλάντοιν,	ὅτε μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸς
[32, 20]	παντὸς τοῦ χρόνου πλεῖν ἢ	τάλαντον	ἀργυρίου. εἰς δὲ τὸ μνῆμα
[32, 5]	τὰ ἐν τῷ δωματίῳ δοῦναι,	τάλαντον	δὲ τῇ θυγατρί. κατέλιπε δὲ
[32, 5]	ἐπέσκηψε δέ, ἐάν τι πάθῃ,	τάλαντον	μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ
[32, 25]	ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ	ταλάντων	καὶ εἴκοσι μναῖ. οὐ γὰρ
[32, 20]	τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν	τὰς	ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας ἐλογίσατο
[32, 5]	καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ ταύτας	τὰς	ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ
[32, 25]	ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ μὲν	τὰς	ζημίας τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ
[32, 20]	ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ τούτων	τὰς	ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς παισίν:
[32, 10]	ἤδη πόθεν ἕξεις τὰ ἐπιτήδεια"	~ταῦτ'	ἀκούσαντες ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες ᾤχοντο
[32, 5]	καὶ τριά κοντα στατῆρας Κυζικηνούς.	ταῦτα	δὲ πράξας καὶ οἴκοι ἀντίγραφα
[32, 15]	πολλοῖς χρήμασιν εὐδαίμονας ὄντας: καὶ	ταῦτα	μὲν καλῶς ποιεῖς: τοὺς δ'
[32, 5]	ὀγδόῳ δ' ἔτει δοκιμασθέντος μετὰ	ταῦτα	τοῦ πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας
[32, 5]	παιδίων καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ	ταύτας	τὰς ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν
[32, 0]	πρὸς τοὺς οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς	τε	ὅτι οὐ μόνον οἱ ἀδικοῦντες
[32, 20]	ἢ τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀνηλωμένας, ἕτερά	τε	παμπληθῆ, ἃ πρὸς τὸ κεφάλαιον
[32, 20]	πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ	τεθνεῶτος	χρημάτων. ὃ δὲ πάντων δεινότατον,
[32, 15]	στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου	τελευτήσαντος	ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν
[32, 10]	τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελε,	τελευτῶν	δὲ ὑπὸ τῶν φίλων ἠναγκάσθη.
[32, 20]	μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ	τελευτῶν	ὁμολογήσας ἔχειν, εἰς δύο παῖδας
[32, 25]	ἄνδρες δικασταί: ἐγὼ δ' ὅσα	τελευτῶν	ὡμολόγησεν ἔχειν αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ
[32, 10]	ἦν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ.	τελευτῶσα	δὲ ἡ μήτηρ αὐτῶν ἠντεβόλει
[32, 25]	τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε	τετελευτηκώς,	εἰ ὁ λόγος αὐτῷ εἴη
[32, 20]	θυσίας ἐλογίσατο αὐτοῖς πλεῖν ἢ	τετρακισχιλίας	δραχμὰς ἀνηλωμένας, ἕτερά τε παμπληθῆ,
[32, 20]	ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ	τετρακισχιλίας	δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς τοῦτο
[32, 10]	ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον ναυτικὰ καὶ	τετρακισχιλίας	δραχμάς, καὶ τούτων τὰ γράμματα
[32, 5]	ἀπέδειξεν ἐκδεδομένα ἑπτὰ τάλαντα καὶ	τετταράκοντα	μνᾶς δισχιλίας δὲ ὀφειλομένας ἐν
[32, 25]	αὐτὸς χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ	τετταράκοντα	μνᾶς, ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι,
[32, 25]	καὶ ἐλθόντες οἴκαδε ηὕρομεν Διογείτονα	τέτταρας	καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον
[32, 25]	περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος	τέτταρσι	καὶ εἴκοσι μναῖς τοὺς αὑτοῦ
[32, 5]	δὲ ἐκείνου ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων	τέως	μὲν τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν
[32, 5]	τι πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι	τῇ	γυναικὶ καὶ τὰ ἐν τῷ
[32, 5]	κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι μνᾶς	τῇ	γυναικὶ καὶ τριά κοντα στατῆρας
[32, 10]	τὰ γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ	τῇ	διοικίσει, ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο
[32, 10]	εἴη λέγειν, ὅσον πένθος ἐν	τῇ	ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ
[32, 5]	τῷ δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ	τῇ	θυγατρί. κατέλιπε δὲ καὶ εἴκοσι
[32, 0]	ὑπὸ τῶν μηδὲν προσηκόντων ἐν	τῇ	πόλει, βοηθεῖν αὐτοῖς τὰ δίκαια,
[32, 25]	θήσω ὅσον οὐδεὶς πώποτ' ἐν	τῇ	πόλει, εἰς δύο παῖδας καὶ
[32, 20]	ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενος δεῖν	τὴν	αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν
[32, 5]	μὲν παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει,	τὴν	δὲ μητέρα αὐτῶν ἐκδίδωσιν ἐπιδοὺς
[32, 5]	μετὰ Θρασύλλου τῶν ὁπλιτῶν, καλέσας	τὴν	ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ
[32, 0]	χρήματα πείθει αὐτὸν Διογείτων λαβεῖν	τὴν	ἑαυτοῦ θυγατέρα, ἥπερ ἦν αὐτῷ
[32, 25]	δὲ ἐσώθη καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ	τὴν	ἐμπορίαν ἔφασκεν εἶναι. καίτοι εἰ
[32, 5]	ἐν Ἐφέσῳ Διογείτων τέως μὲν	τὴν	θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον τοῦ
[32, 0]	Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι, καὶ	τὴν	μὲν ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο, τῆς
[32, 25]	ὅτε μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸς	τὴν	μητέρα αὐτῶν ὅτι τῶν παίδων
[32, 10]	ἐκπεπληγμένοι καὶ δακρύοντες ᾤχοντο πρὸς	τὴν	μητέρα, καὶ παραλα῎ βόντες ἐκείνην
[32, 20]	οὐδεπώποτε διανοηθῆναι ὡς φανερὰν καταστήσων	τὴν	οὐσίαν, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ἕξων
[32, 20]	τοὺς ἀδικουμένους: λίαν γὰρ φανερὰν	τὴν	πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς
[32, 15]	τοὺς θεοὺς φοβεῖ, οὔτε ἐμὲ	τὴν	συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε τοῦ ἀδελφοῦ
[32, 10]	βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι	τὴν	τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι τοίνυν
[32, 10]	μὲν πρὸς Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα	τὴν	τούτου θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην
[32, 25]	εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς	τὴν	τριηραρχίαν. οὗτος δὲ ἀπέδειξε δυοῖν
[32, 5]	τῶν ἐμαυτοῦ δεδα πάνηκα εἰς	τὴν	ὑμετέραν τροφήν. καὶ ἕως μὲν
[32, 10]	ὅτ' ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο εἰς	τὴν	Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας
[32, 10]	ἥκιστα ἐχρῆν, ἀλλὰ βοηθῆσαι καὶ	τῆς	ἀδελφῆς ἕνεκα καὶ σφῶν αὐτῶν.
[32, 15]	θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς οἰκίας	τῆς	αὑτῶν ἐν τριβωνίοις, ἀνυποδήτους, οὐ
[32, 15]	δικασταί, πολλῶν καὶ δεινῶν ὑπὸ	τῆς	γυναικὸς ῥηθέντων οὕτω διετέθημεν πάντες
[32, 0]	τὴν μὲν ἀφανῆ οὐσίαν ἐνείμαντο,	τῆς	δὲ φανερᾶς ἐκοινώνουν. ἐργασαμένου δὲ
[32, 20]	πάππος ὢν παρὰ τοὺς νόμους	τῆς	ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν
[32, 15]	τοὺς μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς	τῆς	ἐμῆς παιδεύεις ἐν πολλοῖς χρήμασιν
[32, 20]	παιδίοιν καὶ ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺς	τῆς	ἡμέρας ἐλογίζετο, εἰς ὑποδήματα δὲ
[32, 25]	μικρῷ ἔλαττον ἢ τρεῖς δραχμὰς	τῆς	ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ αὗται ἔτεσι
[32, 15]	καὶ νῦν τοὺς μὲν ἐκ	τῆς	μητρυιᾶς τῆς ἐμῆς παιδεύεις ἐν
[32, 15]	ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους ἐκ	τῆς	οἰκίας ἐκβαλὼν ἀντὶ πλουσίων πτωχοὺς
[32, 15]	τούτους ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ	τῆς	οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν τριβωνίοις,
[32, 15]	δὲ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον	τῆς	οὐσίας τὸν ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι
[32, 25]	ὁ λόγος αὐτῷ εἴη ὁ	τῆς	τριηραρχίας: ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι,
[32, 25]	τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται. καίτοι	τί	αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν
[32, 5]	ἐν Χερρονήσῳ. ἐπέσκηψε δέ, ἐάν	τι	πάθῃ, τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ
[32, 20]	δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ	τίθησι,	τὸ δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς
[32, 10]	συνήλθομεν, ἤρετο αὐτὸν ἡ γυνή,	τίνα	ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἀξιοῖ περὶ
[32, 20]	ἀποφήνειε, καὶ ἵνα, εἰ μέν	τις	αὐτοῖς πατρικὸς ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου
[32, 25]	τούτοις λελογίσθαι ὅσον περ ὅλον	τὸ	ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται. καίτοι τί
[32, 20]	τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ τίθησι,	τὸ	δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς Διονύσια
[32, 20]	ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ τῶν θυγατριδῶν	τὸ	ἥμισυ πράττεται. ~καὶ ἀποπέμψας εἰς
[32, 20]	δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἐκείνῳ συμβαλέσθαι,	τὸ	ἥμισυ τούτοις ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται,
[32, 20]	ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ πρὸς	τὸ	κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο
[32, 10]	πρότερον εἴθισται λέγειν ἐν ἀνδράσι,	τὸ	μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν
[32, 15]	ἵνα τοὺς μὲν νεανίσκους διὰ	τὸ	μέγεθος τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον
[32, 20]	εἴκοσι μνᾶς ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν,	τὸ	μὲν ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ
[32, 0]	θυγατριδῆν, καὶ πολλὰ δεηθεὶς ἀμφοτέρων	τὸ	μὲν πρῶτον ἔπεισα τοῖς φίλοις
[32, 10]	περὶ τῶν χρημάτων. Διογείτων δὲ	τὸ	μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελε, τελευτῶν
[32, 20]	ἢ τάλαντον ἀργυρίου. εἰς δὲ	τὸ	μνῆμα τοῦ πατρὸς οὐκ ἀναλώσας
[32, 10]	ἔχων ἀξιοῖ περὶ τῶν παίδων	τοιαύτῃ	γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς μὲν ὢν
[32, 5]	δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα τοῦ πρεσβυτέρου	τοῖν	μειρακίοιν, καλέσας αὐτοὺς εἶπε Διογείτων,
[32, 10]	τὴν τοῦ πατρὸς οὐσίαν" ἔτι	τοίνυν	ἐξήλεγχεν αὐτὸν ἑπτὰ τάλαντα κεκομισμένον
[32, 20]	πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς	τοίνυν	τὰς ἄλλας ἑορτὰς καὶ θυσίας
[32, 20]	δὲ τούτοις λελόγισται. εἰς Διονύσια	τοίνυν,	ὦ ἄν δρες δικασταί, οὐκ
[32, 15]	μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Ἀξιῶ	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες δικασταί, τῷ λογισμῷ
[32, 15]	πτωχοὺς ἀποδεῖξαι προθυμεῖ. καὶ ἐπὶ	τοιούτοις	ἔργοις οὔτε τοὺς θεοὺς φοβεῖ,
[32, 20]	κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ	τοῖς	ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖς
[32, 20]	τοῖς ἀδυνάτοις τῶν ἐπιτρόπων καὶ	τοῖς	δυναμένοις, μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον
[32, 15]	μηδὲν μᾶλλον τοῖς οἰκειοτάτοις ἢ	τοῖς	ἐχθίστοις πιστεύειν: ~ὃς ἐτόλμησε τὰ
[32, 15]	ζῶντας μήτε ἀποθνῄσκοντας μηδὲν μᾶλλον	τοῖς	οἰκειοτάτοις ἢ τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν:
[32, 20]	τούτων τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο	τοῖς	παισίν: ἐφ' ᾧ ἡμεῖς οὐχ
[32, 15]	συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι	τοῖς	πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε. εἰς
[32, 0]	ἀμφοτέρων τὸ μὲν πρῶτον ἔπεισα	τοῖς	φίλοις ἐπιτρέψαι δίαιταν, περὶ πολλοῦ
[32, 15]	ἑκατὸν μνᾶς κεκομισμένον ἐγγείῳ ἐπὶ	τόκῳ	δεδανεισμένας, καὶ ἑτέρας δισχιλίας δραχμὰς
[32, 25]	γράμματα, μάρτυρας ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον	τὸν	ἀδελφὸν τὸν Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ
[32, 25]	ἥμισυ πράττεται. ~καὶ ἀποπέμψας εἰς	τὸν	Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν, ὅτε
[32, 25]	ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν	τὸν	Ἀλέξιδος αὐτὸς γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώς,
[32, 10]	κατὰ τῶν παίδων τῶν ἐμαυτῆς	τὸν	βίον καταλύειν, ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι
[32, 5]	ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀδελφιδῆν οὖσαν, καὶ	τὸν	ἐκείνης μὲν πατέρα, αὑτοῦ δὲ
[32, 15]	ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας	τὸν	ἐπίτροπον κατέλιπεν, ἐνθυμούμενοι δὲ ὡς
[32, 10]	ἐγὼ ἠγανάκτουν μὲν πρὸς Ἡγήμονα	τὸν	ἔχοντα τὴν τούτου θυγατέρα, λόγους
[32, 5]	μίσασθαι. ἐπειδὴ δὲ χρόνῳ ἐδήλωσε	τὸν	θάνατον αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν τὰ
[32, 5]	τέως μὲν τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε	τὸν	θάνατον τοῦ ἀνδρός, καὶ τὰ
[32, 25]	τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς εἰς	τὸν	λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ ἐκ
[32, 0]	ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ εἰς	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους εἶναι.
[32, 5]	αὐτοῖς καὶ ἐποίησαν τὰ νομιζόμενα,	τὸν	μὲν πρῶτον ἐνιαυτὸν ἐν Πειραιεῖ
[32, 15]	ἄνδρες δικασταί, τῷ λογισμῷ προσέχειν	τὸν	νοῦν, ἵνα τοὺς μὲν νεανίσκους
[32, 20]	ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι	τὸν	οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν πραγμάτων, ἢ
[32, 10]	με καὶ ἱκέτευε συναγαγεῖν αὐτῆς	τὸν	πατέρα καὶ τοὺς φίλους, εἰποῦσα
[32, 15]	σὺ ἐτόλμησας" ἔφη εἰπεῖν, ἔχων	τοσαῦτα	χρήματα, ὡς δισχιλίας δραχμὰς ὁ
[32, 15]	πολίταις ἄξιον ὀργῆς ἡγήσησθε. εἰς	τοσαύτην	γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντας ἀνθρώπους
[32, 15]	ἡμᾶς περὶ ἐλάττονος ποιεῖ χρημάτων"	τότε	μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[32, 15]	ἐμὲ τὴν συνειδυῖαν αἰσχύνῃ, οὔτε	τοῦ	ἀδελφοῦ μέμνησαι, ἀλλὰ πάντας ἡμᾶς
[32, 5]	τὴν θυγατέρα ἔκρυπτε τὸν θάνατον	τοῦ	ἀνδρός, καὶ τὰ γράμματα λαμβάνει
[32, 15]	οἷα ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι δὲ	τοῦ	ἀποθανόντος, ὡς ἀνάξιον τῆς οὐσίας
[32, 10]	ἧκον πρὸς ἐμέ, οἰκτρῶς ὑπὸ	τοῦ	πάθους διακείμενοι καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες,
[32, 0]	οὕτως αἰσχρῶς αὐτοὺς ἐπιτετροπευμένους ὑπὸ	τοῦ	πάππου ὡς οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ
[32, 10]	γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς μὲν ὢν	τοῦ	πατρὸς αὐτῶν, πατὴρ δ' ἐμός,
[32, 20]	ἀργυρίου. εἰς δὲ τὸ μνῆμα	τοῦ	πατρὸς οὐκ ἀναλώσας πέντε καὶ
[32, 10]	καταλύειν, ἀδίκως δὲ ἀφελέσθαι τὴν	τοῦ	πατρὸς οὐσίαν" ἔτι τοίνυν ἐξήλεγχεν
[32, 5]	δ' ἔτει δοκιμασθέντος μετὰ ταῦτα	τοῦ	πρεσβυτέρου τοῖν μειρακίοιν, καλέσας αὐτοὺς
[32, 20]	αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν	τοῦ	τεθνεῶτος χρημάτων. ὃ δὲ πάντων
[32, 20]	ἐνιαυτὸν γεγραμμένα, συλλήβδην δὲ παντὸς	τοῦ	χρόνου πλεῖν ἢ τάλαντον ἀργυρίου.
[32, 20]	οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ	τοὺς	ἀδικουμένους: λίαν γὰρ φανερὰν τὴν
[32, 10]	θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην πρὸς	τοὺς	ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ τοῦτον
[32, 25]	ψευσάμενος τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖς	τοὺς	αὑτοῦ θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί μοι
[32, 5]	οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν δικαίῳ περὶ	τοὺς	αὑτοῦ παῖδας γενέσθαι, διαθήκην αὐτῷ
[32, 15]	καὶ ταῦτα μὲν καλῶς ποιεῖς:	τοὺς	δ' ἐμοὺς ἀδικεῖς, οὓς ἀτίμους
[32, 0]	μὴ οὔσας διώκειν καὶ ὑπομεῖναι	τοὺς	ἐσχάτους κινδύνους μᾶλλον ἢ τὰ
[32, 10]	καὶ εἰ μηδένα ἀνθρώπων ᾐσχύνου,	τοὺς	θεοὺς ἐχρῆν σε" φησί δεδιέναι:
[32, 15]	καὶ ἐπὶ τοιούτοις ἔργοις οὔτε	τοὺς	θεοὺς φοβεῖ, οὔτε ἐμὲ τὴν
[32, 15]	παρὰ σοὶ κατέθετο. καὶ νῦν	τοὺς	μὲν ἐκ τῆς μητρυιᾶς τῆς
[32, 15]	λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα	τοὺς	μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος
[32, 5]	τὰ ἐπιτήδεια: ἐκείνων δὲ ἐπιλειπόντων	τοὺς	μὲν παῖδας εἰς ἄστυ ἀναπέμπει,
[32, 20]	τοὺς παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ	τοὺς	νόμους, οἳ κεῖνται περὶ τῶν
[32, 20]	οὗτος δὲ πάππος ὢν παρὰ	τοὺς	νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ
[32, 0]	νο μίζων αἴσχιστον εἶναι πρὸς	τοὺς	οἰκείους διαφέρεσθαι, εἰδώς τε ὅτι
[32, 20]	εἰ ἐβούλετο δίκαιος εἶναι περὶ	τοὺς	παῖδας, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺς
[32, 10]	διῳκίζετο εἰς τὴν Φαίδρου οἰκίαν,	τοὺς	παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ τῷ βιβλίῳ
[32, 15]	λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν	τοὺς	παῖδας, οἷα ἦσαν πεπονθότες, ἀναμιμνῃσκόμενοι
[32, 10]	καὶ περὶ τούτων ἐγὼ ἐθέλω	τοὺς	παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ
[32, 20]	γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων	τοὺς	παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα τούτων
[32, 10]	παῖδας παραστησαμένη καὶ τούτους καὶ	τοὺς	ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους ὀμόσαι ὅπου
[32, 10]	συναγαγεῖν αὐτῆς τὸν πατέρα καὶ	τοὺς	φίλους, εἰποῦσα ὅτι, εἰ καὶ
[32, 20]	τὸ κεφάλαιον συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ	τοῦτο	ἐπίτροπος τῶν παιδίων καταλειφθείς, ἵνα
[32, 20]	τετρακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι. καὶ εἰς	τοῦτο	ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ ἔχων
[32, 25]	δεούσας πεντήκοντα μνᾶς ἀνηλωκέναι, ὥστε	τούτοις	λελογίσθαι ὅσον περ ὅλον τὸ
[32, 20]	ἥμισυ αὑτῷ τίθησι, τὸ δὲ	τούτοις	λελόγισται. εἰς Διονύσια τοίνυν, ὦ
[32, 20]	μνᾶς ἐκείνῳ συμβαλέσθαι, τὸ ἥμισυ	τούτοις	ὀρφανοῖς οὖσι λελόγισται, οὓς ἡ
[32, 15]	τὸ μέγεθος τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε,	τοῦτον	δ' ἅπασι τοῖς πολίταις ἄξιον
[32, 10]	τοὺς ἄλλους ἐπιτηδείους, ἠξίουν δὲ	τοῦτον	εἰς ἔλεγχον ἰέναι περὶ τῶν
[32, 10]	πρὸς Ἡγήμονα τὸν ἔχοντα τὴν	τούτου	θυγατέρα, λόγους δ' ἐποιούμην πρὸς
[32, 20]	γάρ μοι δοκεῖ καὶ περὶ	τούτου	μνησθῆναι ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον
[32, 0]	δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι τῶν πρὸς	τούτους	ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι, ἐὰν μὲν
[32, 0]	ἄν ποτε εἰς ὑμᾶς εἰσελθεῖν	τούτους	εἴασα, νο μίζων αἴσχιστον εἶναι
[32, 15]	ἐγώ σοι ἔδωκα; καὶ ἐκβάλλειν	τούτους	ἠξίωσας θυγατριδοῦς ὄντας ἐκ τῆς
[32, 10]	ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη καὶ	τούτους	καὶ τοὺς ὕστερον ἐμαυτῇ γενομένους
[32, 0]	τὰ δίκαια, εἰ δὲ μή,	τούτῳ	μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ
[32, 15]	πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ τῶν	τούτῳ	πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων τῶν
[32, 15]	οἴχεσθαι σιωπῇ. Πρῶτον μὲν οὖν	τούτων	ἀνάβητέ μοι μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP
[32, 25]	καίτοι εἰ μὲν τὰς ζημίας	τούτων	ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα τῶν
[32, 25]	τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶς, ἐκ	τούτων	αὐτῷ λογιοῦμαι, πρόσοδον μὲν οὐδεμίαν
[32, 10]	παρ' αὐτοῦ παρακαταθήκην. καὶ περὶ	τούτων	ἐγὼ ἐθέλω τοὺς παῖδας παραστησαμένη
[32, 20]	τοὺς παῖδας τρέφειν: καὶ ὁπότερα	τούτων	ἐποίησεν, οὐδενὸς ἂν ἧττον Ἀθηναίων
[32, 20]	ἀλλ' ὡς αὐτὸς ἕξων τὰ	τούτων,	ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν
[32, 25]	θυγατριδοῦς ζημιῶσαι; Καί μοι ἀνάβητε	τούτων	μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ Τῶν
[32, 0]	εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. ἔχω δὲ	τούτων	μὲν ἀδελφήν, Διογείτονος δὲ θυγατριδῆν,
[32, 0]	ἃ φανερῶς ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ	τούτων	οὐδενὶ τῶν αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα
[32, 15]	χρήματα, ὡς δισχιλίας δραχμὰς ὁ	τούτων	πατὴρ κατέλιπε καὶ τριάκοντα στατῆρας,
[32, 0]	δίαιταν, περὶ πολλοῦ ποιούμενος τὰ	τούτων	πράγματα μηδένα τῶν ἄλλων εἰδέναι:
[32, 25]	καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ	τούτων	πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενος τέτταρσι καὶ
[32, 10]	ναυτικὰ καὶ τετρακισχιλίας δραχμάς, καὶ	τούτων	τὰ γράμματα ἀπέδειξεν: ἐν γὰρ
[32, 20]	δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον, καὶ	τούτων	τὰς ὀκτὼ δραχμὰς ἐλογίζετο τοῖς
[32, 5]	τὰ ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ	τούτων	τῶν γραμματείων κο μίσασθαι. ἐπειδὴ
[32, 25]	ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον ἢ	τρεῖς	δραχμὰς τῆς ἡμέρας: ἐν ὀκτὼ
[32, 20]	ἐκ τῶν προσιόντων τοὺς παῖδας	τρέφειν:	καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν, οὐδενὸς
[32, 20]	ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ ἔχων ὅποι	τρέψειε	τὰ χρήματα, εἰς ὄψον μὲν
[32, 5]	εἴκοσι μνᾶς τῇ γυναικὶ καὶ	τριά	κοντα στατῆρας Κυζικηνούς. ταῦτα δὲ
[32, 15]	ὁ τούτων πατὴρ κατέλιπε καὶ	τριάκοντα	στατῆρας, ἅπερ ἐμοὶ καταλειφθέντα ἐκείνου
[32, 5]	πατὴρ εἴκοσι μνᾶς ἀργυρίου καὶ	τριάκοντα	στατῆρας. ἐγὼ οὖν πολλὰ τῶν
[32, 15]	τῆς οἰκίας τῆς αὑτῶν ἐν	τριβωνίοις,	ἀνυποδήτους, οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ
[32, 25]	μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰς τὴν	τριηραρχίαν.	οὗτος δὲ ἀπέδειξε δυοῖν δεούσας
[32, 25]	λόγος αὐτῷ εἴη ὁ τῆς	τριηραρχίας:	ὁ δὲ ἔφασκεν εἶναι, καὶ
[32, 20]	παρὰ τοὺς νόμους τῆς ἑαυτοῦ	τριηραρχίας	παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ
[32, 5]	δεδα πάνηκα εἰς τὴν ὑμετέραν	τροφήν.	καὶ ἕως μὲν εἶχον, οὐδέν
[32, 15]	τούτων ἀνάβητέ μοι μάρτυρες. ΜΑP	ΤΥP	ΕΣ Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες
[32, 25]	μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. ΜΑP	ΤΥP	ΕΣ Τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε,
[32, 20]	δικασταί: οὗτος γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι	τῷ	Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσας πεντήκοντα
[32, 10]	οἰκίαν, τοὺς παῖδας ἐπιτυχόντας ἐκβεβλημένῳ	τῷ	βιβλίῳ ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτήν. ~ἀπέφηνε
[32, 20]	ἐχθρὸς ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται,	τῷ	δ' ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι
[32, 5]	τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν	τῷ	δωματίῳ δοῦναι, τάλαντον δὲ τῇ
[32, 15]	Ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	τῷ	λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα
[32, 10]	ἐμῇ οἰκίᾳ ἦν ἐν ἐκείνῳ	τῷ	χρόνῳ. τελευτῶσα δὲ ἡ μήτηρ
[32, 20]	λίαν γὰρ φανερὰν τὴν πονηρίαν	τῶν	ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. εἰς τοίνυν τὰς
[32, 25]	λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ ἐκ	τῶν	ἀλλοτρίων αὐτὸς πλουτήσει. καθ' ἕκαστον
[32, 0]	ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα μηδένα	τῶν	ἄλλων εἰδέναι: ἐπειδὴ δὲ Διογείτων
[32, 0]	ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων οὐδενὶ	τῶν	αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα πείθεσθαι, ἀλλ'
[32, 5]	ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ τούτων	τῶν	γραμματείων κο μίσασθαι. ἐπειδὴ δὲ
[32, 15]	χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ χρὴ περὶ	τῶν	ἑαυτοῦ πιστεῦσαι, ὥστε, ὦ ἄνδρες
[32, 15]	τούτῳ πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων	τῶν	ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν τοὺς παῖδας,
[32, 10]	ὥστ' ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν παίδων	τῶν	ἐμαυτῆς τὸν βίον καταλύειν, ἀδίκως
[32, 5]	τριάκοντα στατῆρας. ἐγὼ οὖν πολλὰ	τῶν	ἐμαυτοῦ δεδα πάνηκα εἰς τὴν
[32, 15]	οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ μετὰ	τῶν	ἐπίπλων ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῖς
[32, 20]	τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις	τῶν	ἐπιτρόπων καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι
[32, 25]	καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα	τῶν	ἑπτὰ ταλάντων καὶ εἴκοσι μναῖ.
[32, 20]	νόμους τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ	τῶν	θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται. ~καὶ
[32, 20]	ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν	τῶν	λῃτουργιῶν. οὗτος δὲ πάππος ὢν
[32, 15]	ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων καὶ	τῶν	λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν
[32, 25]	τούτων μάρτυρες. ΜΑP ΤΥP ΕΣ	Τῶν	μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες
[32, 0]	πάππου ὡς οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ	τῶν	μηδὲν προσηκόντων ἐν τῇ πόλει,
[32, 5]	ὕστερον καταλεγεὶς Διόδοτος μετὰ Θρασύλλου	τῶν	ὁπλιτῶν, καλέσας τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα,
[32, 20]	τοὺς νόμους, οἳ κεῖνται περὶ	τῶν	ὀρφανῶν καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν
[32, 5]	καὶ ἀδελφὸν ὁμοπάτριον, πάππον δὲ	τῶν	παιδίων καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ
[32, 20]	συνελογίζετο, ὥσπερ διὰ τοῦτο ἐπίτροπος	τῶν	παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ' αὐτοῖς
[32, 25]	πρὸς τὴν μητέρα αὐτῶν ὅτι	τῶν	παίδων ὁ κίνδυνος εἴη, ἐπειδὴ
[32, 10]	ποτὲ ψυχὴν ἔχων ἀξιοῖ περὶ	τῶν	παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς
[32, 10]	ποιοῦμαι χρήματα, ὥστ' ἐπιορκήσασα κατὰ	τῶν	παίδων τῶν ἐμαυτῆς τὸν βίον
[32, 15]	πατὴρ αὐτοῖς κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ	τῶν	παρακαταθηκῶν ἃς ἐκεῖνος παρὰ σοὶ
[32, 15]	ὥστε, ὦ ἄνδρες δικασταί, μηδένα	τῶν	παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ καὶ
[32, 20]	μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ' ἐπιτρόπῳ	τῶν	πατρῴων ἀπεστερημένοι πο λεμῶσι. καίτοι
[32, 10]	με μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας	τῶν	πατρῴων μηδ' εἰς πτωχείαν καταστάντας,
[32, 15]	ἀλλὰ καὶ δακρύοντας μὴ ἧττον	τῶν	πεπονθότων ἀπιόντας οἴχεσθαι σιωπῇ. Πρῶτον
[32, 0]	ἢ τὰ δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι	τῶν	πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι,
[32, 0]	καὶ οἵτινες ἂν ἔλαττον ὑπὸ	τῶν	προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται:
[32, 20]	πραγμάτων, ἢ γῆν πριάμενον ἐκ	τῶν	προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν: καὶ
[32, 15]	μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ' ἅπασι
[32, 10]	ἀνδράσι, τὸ μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει	τῶν	συμφορῶν περὶ τῶν σφετέρων κακῶν
[32, 10]	αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν περὶ	τῶν	σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα πρὸς
[32, 20]	τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι	τῶν	τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων. ὃ δὲ
[32, 15]	διετέθημεν πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ	τῶν	τούτῳ πεπραγμένων καὶ τῶν λόγων
[32, 25]	μὲν οὐδεμίαν ἀποφαίνων, ἀπὸ δὲ	τῶν	ὑπαρχόντων ἀναλίσκων, καὶ θήσω ὅσον
[32, 10]	οὐκ ἤθελε, τελευτῶν δὲ ὑπὸ	τῶν	φίλων ἠναγκάσθη. ἐπειδὴ δὲ συνήλθομεν,
[32, 20]	καταλειφθείς, ἵνα γράμματ' αὐτοῖς ἀντὶ	τῶν	χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ πενεστάτους ἀντὶ
[32, 25]	τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα	τῶν	χρημάτων αὐτὸς ἕξει, ὅποι μὲν
[32, 10]	τοῦτον εἰς ἔλεγχον ἰέναι περὶ	τῶν	χρημάτων. Διογείτων δὲ τὸ μὲν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/07/2008