Discours, paragraphes |
[32, 25] |
ταλάντων
καὶ
εἴκοσι
μναῖ.
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
δύναιτο
ἀποδεῖξαι
οὔθ'
ὑπὸ |
[32, 5] |
ἐνιαυτὸν
ἐν
Πειραιεῖ
διῃτῶντο:
ἅπαντα
|
γὰρ |
αὐτοῦ
κατελέλειπτο
τὰ
ἐπιτήδεια:
ἐκείνων |
[32, 25] |
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
Ἀλέξιδος
αὐτὸς
|
γὰρ |
ἐτύγχανε
τετελευτηκώς,
εἰ
ὁ
λόγος |
[32, 20] |
ἄν
δρες
δικασταί,
οὐκ
ἄτοπον
|
γάρ |
μοι
δοκεῖ
καὶ
περὶ
τούτου |
[32, 20] |
δεινότατον,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί:
οὗτος
|
γὰρ |
συντριηραρχῶν
Ἀλέξιδι
τῷ
Ἀριστοδίκου,
φάσκων |
[32, 10] |
τούτων
τὰ
γράμματα
ἀπέδειξεν:
ἐν
|
γὰρ |
τῇ
διοικίσει,
ὅτ'
ἐκ
Κολλυτοῦ |
[32, 15] |
ἄξιον
ὀργῆς
ἡγήσησθε.
εἰς
τοσαύτην
|
γὰρ |
ὑποψίαν
Διογείτων
πάντας
ἀνθρώπους
πρὸς |
[32, 20] |
μικρὰ
λυπεῖ
τοὺς
ἀδικουμένους:
λίαν
|
γὰρ |
φανερὰν
τὴν
πονηρίαν
τῶν
ἀδικούντων |
[32, 5] |
οὖν,
ἐπειδὴ
δεδοκίμασαι
καὶ
ἀνὴρ
|
γεγένησαι, |
σκόπει
αὐτὸς
ἤδη
πόθεν
ἕξεις |
[32, 0] |
κηδεστὴν
ὄντα
κατέφυγον,
ἀνάγκη
μοι
|
γεγένηται |
εἰπεῖν
ὑπὲρ
αὐτῶν.
ἔχω
δὲ |
[32, 25] |
περ
ὅλον
τὸ
ἀνάλωμα
αὐτῷ
|
γεγένηται. |
καίτοι
τί
αὐτὸν
οἴεσθε
πεποιηκέναι |
[32, 20] |
ἦν
αὐτῷ
οὐδὲ
κατ'
ἐνιαυτὸν
|
γεγραμμένα, |
συλλήβδην
δὲ
παντὸς
τοῦ
χρόνου |
[32, 5] |
δικαίῳ
περὶ
τοὺς
αὑτοῦ
παῖδας
|
γενέσθαι, |
διαθήκην
αὐτῷ
δίδωσι
καὶ
πέντε |
[32, 20] |
~ὃς
ἐτόλμησε
τὰ
μὲν
ἔξαρνος
|
γενέσθαι, |
τὰ
δὲ
τελευτῶν
ὁμολογήσας
ἔχειν, |
[32, 10] |
τούτους
καὶ
τοὺς
ὕστερον
ἐμαυτῇ
|
γενομένους |
ὀμόσαι
ὅπου
ἂν
αὐτὸς
λέγῃς. |
[32, 20] |
οἶκον
ἀπηλλαγμένον
πολλῶν
πραγμάτων,
ἢ
|
γῆν |
πριάμενον
ἐκ
τῶν
προσιόντων
τοὺς |
[32, 0] |
ἥπερ
ἦν
αὐτῷ
μόνη:
καὶ
|
γίγνονται |
αὐτῷ
ὑεῖ
δύο
καὶ
θυγάτηρ. |
[32, 25] |
ἡμέρας:
ἐν
ὀκτὼ
αὗται
ἔτεσι
|
γίγνονται |
ὀκτακισχίλιαι
δραχμαί,
καὶ
ἀποδείκνυνται
ἓξ |
[32, 20] |
εἰς
ὑποδήματα
δὲ
καὶ
εἰς
|
γναφεῖον |
ἱμάτια
καὶ
εἰς
κουρέως
κατὰ |
[32, 10] |
ἀξιοῖ
περὶ
τῶν
παίδων
τοιαύτῃ
|
γνώμῃ |
χρῆσθαι,
ἀδελφὸς
μὲν
ὢν
τοῦ |
[32, 20] |
ἐπίτροπος
τῶν
παιδίων
καταλειφθείς,
ἵνα
|
γράμματ' |
αὐτοῖς
ἀντὶ
τῶν
χρημάτων
ἀποδείξειεν |
[32, 10] |
τετρακισχιλίας
δραχμάς,
καὶ
τούτων
τὰ
|
γράμματα |
ἀπέδειξεν:
ἐν
γὰρ
τῇ
διοικίσει, |
[32, 5] |
θάνατον
τοῦ
ἀνδρός,
καὶ
τὰ
|
γράμματα |
λαμβάνει
ἃ
κατέλιπε
σεσημασμένα,
φάσκων |
[32, 25] |
μόλις
παρ'
αὐτοῦ
παρέλαβον
τὰ
|
γράμματα, |
μάρτυρας
ἔχων
ἠρώτων
Ἀριστόδικον
τὸν |
[32, 5] |
χρήματα
δεῖν
ἐκ
τούτων
τῶν
|
γραμματείων |
κο
μίσασθαι.
ἐπειδὴ
δὲ
χρόνῳ |
[32, 5] |
τῶν
ὁπλιτῶν,
καλέσας
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γυναῖκα, |
ἀδελφιδῆν
οὖσαν,
καὶ
τὸν
ἐκείνης |
[32, 5] |
πάθῃ,
τάλαντον
μὲν
ἐπιδοῦναι
τῇ
|
γυναικὶ |
καὶ
τὰ
ἐν
τῷ
δωματίῳ |
[32, 5] |
δὲ
καὶ
εἴκοσι
μνᾶς
τῇ
|
γυναικὶ |
καὶ
τριά
κοντα
στατῆρας
Κυζικηνούς. |
[32, 15] |
πολλῶν
καὶ
δεινῶν
ὑπὸ
τῆς
|
γυναικὸς |
ῥηθέντων
οὕτω
διετέθημεν
πάντες
οἱ |
[32, 10] |
δὲ
συνήλθομεν,
ἤρετο
αὐτὸν
ἡ
|
γυνή, |
τίνα
ποτὲ
ψυχὴν
ἔχων
ἀξιοῖ |