Discours, paragraphes |
[32, 5] |
πεντακισχιλίας
δραχμάς,
χιλίαις
ἔλαττον
ὧν
|
ὁ |
ἀνὴρ
αὐτῇ
ἔδωκεν.
ὀγδόῳ
δ' |
[32, 25] |
αὐτῷ
εἴη
ὁ
τῆς
τριηραρχίας:
|
ὁ |
δὲ
ἔφασκεν
εἶναι,
καὶ
ἐλθόντες |
[32, 25] |
μητέρα
αὐτῶν
ὅτι
τῶν
παίδων
|
ὁ |
κίνδυνος
εἴη,
ἐπειδὴ
δὲ
ἐσώθη |
[32, 25] |
αὐτὸς
γὰρ
ἐτύγχανε
τετελευτηκώς,
εἰ
|
ὁ |
λόγος
αὐτῷ
εἴη
ὁ
τῆς |
[32, 15] |
οὐ
μετὰ
τῶν
ἐπίπλων
ἃ
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτοῖς
κατέλιπεν,
οὐδὲ
μετὰ |
[32, 5] |
εἶπε
Διογείτων,
ὅτι
καταλίποι
αὐτοῖς
|
ὁ |
πατὴρ
εἴκοσι
μνᾶς
ἀργυρίου
καὶ |
[32, 25] |
εἰ
ὁ
λόγος
αὐτῷ
εἴη
|
ὁ |
τῆς
τριηραρχίας:
ὁ
δὲ
ἔφασκεν |
[32, 15] |
τοσαῦτα
χρήματα,
ὡς
δισχιλίας
δραχμὰς
|
ὁ |
τούτων
πατὴρ
κατέλιπε
καὶ
τριάκοντα |
[32, 20] |
εἶναι
τῶν
τοῦ
τεθνεῶτος
χρημάτων.
|
ὃ |
δὲ
πάντων
δεινότατον,
ὦ
ἄνδρες |
[32, 20] |
δυοῖν
παιδίοιν
καὶ
ἀδελφῇ
πέντε
|
ὀβολοὺς |
τῆς
ἡμέρας
ἐλογίζετο,
εἰς
ὑποδήματα |
[32, 5] |
ὧν
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῇ
ἔδωκεν.
|
ὀγδόῳ |
δ'
ἔτει
δοκιμασθέντος
μετὰ
ταῦτα |
[32, 0] |
εἰδώς
τε
ὅτι
οὐ
μόνον
|
οἱ |
ἀδικοῦντες
χείρους
ὑμῖν
εἶναι
δοκοῦσιν, |
[32, 15] |
γυναικὸς
ῥηθέντων
οὕτω
διετέθημεν
πάντες
|
οἱ |
παρόντες
ὑπὸ
τῶν
τούτῳ
πεπραγμένων |
[32, 20] |
ἐξῆν
αὐτῷ
κατὰ
τοὺς
νόμους,
|
οἳ |
κεῖνται
περὶ
τῶν
ὀρφανῶν
καὶ |
[32, 15] |
ἐκείνης,
ὁρῶντες
μὲν
τοὺς
παῖδας,
|
οἷα |
ἦσαν
πεπονθότες,
ἀναμιμνῃσκόμενοι
δὲ
τοῦ |
[32, 25] |
αὐτῷ
γεγένηται.
καίτοι
τί
αὐτὸν
|
οἴεσθε |
πεποιηκέναι
περὶ
ὧν
οὐδεὶς
αὐτῷ |
[32, 25] |
δὲ
ἔφασκεν
εἶναι,
καὶ
ἐλθόντες
|
οἴκαδε |
ηὕρομεν
Διογείτονα
τέτταρας
καὶ
εἴκοσι |
[32, 15] |
μήτε
ἀποθνῄσκοντας
μηδὲν
μᾶλλον
τοῖς
|
οἰκειοτάτοις |
ἢ
τοῖς
ἐχθίστοις
πιστεύειν:
~ὃς |
[32, 0] |
μίζων
αἴσχιστον
εἶναι
πρὸς
τοὺς
|
οἰκείους |
διαφέρεσθαι,
εἰδώς
τε
ὅτι
οὐ |
[32, 10] |
ὅσον
πένθος
ἐν
τῇ
ἐμῇ
|
οἰκίᾳ |
ἦν
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ. |
[32, 10] |
Κολλυτοῦ
διῳκίζετο
εἰς
τὴν
Φαίδρου
|
οἰκίαν, |
τοὺς
παῖδας
ἐπιτυχόντας
ἐκβεβλημένῳ
τῷ |
[32, 15] |
ἀδικεῖς,
οὓς
ἀτίμους
ἐκ
τῆς
|
οἰκίας |
ἐκβαλὼν
ἀντὶ
πλουσίων
πτωχοὺς
ἀποδεῖξαι |
[32, 15] |
ἠξίωσας
θυγατριδοῦς
ὄντας
ἐκ
τῆς
|
οἰκίας |
τῆς
αὑτῶν
ἐν
τριβωνίοις,
ἀνυποδήτους, |
[32, 5] |
Κυζικηνούς.
ταῦτα
δὲ
πράξας
καὶ
|
οἴκοι |
ἀντίγραφα
καταλιπὼν
ᾤχετο
στρατευσόμενος
μετὰ |
[32, 20] |
καὶ
τοῖς
δυναμένοις,
μισθῶσαι
τὸν
|
οἶκον |
ἀπηλλαγμένον
πολλῶν
πραγμάτων,
ἢ
γῆν |
[32, 10] |
βόντες
ἐκείνην
ἧκον
πρὸς
ἐμέ,
|
οἰκτρῶς |
ὑπὸ
τοῦ
πάθους
διακείμενοι
καὶ |
[32, 0] |
ὑμῖν
εἶναι
δοκοῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ
|
οἵτινες |
ἂν
ἔλαττον
ὑπὸ
τῶν
προσηκόντων |
[32, 15] |
μὴ
ἧττον
τῶν
πεπονθότων
ἀπιόντας
|
οἴχεσθαι |
σιωπῇ.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
τούτων |
[32, 25] |
ἐν
ὀκτὼ
αὗται
ἔτεσι
γίγνονται
|
ὀκτακισχίλιαι |
δραχμαί,
καὶ
ἀποδείκνυνται
ἓξ
τάλαντα |
[32, 25] |
τρεῖς
δραχμὰς
τῆς
ἡμέρας:
ἐν
|
ὀκτὼ |
αὗται
ἔτεσι
γίγνονται
ὀκτακισχίλιαι
δραχμαί, |
[32, 20] |
ἐωνημένον
ἀρνίον,
καὶ
τούτων
τὰς
|
ὀκτὼ |
δραχμὰς
ἐλογίζετο
τοῖς
παισίν:
ἐφ' |
[32, 20] |
ἀδελφὴν
λῆμμα
καὶ
ἀνάλωμα
ἐν
|
ὀκτὼ |
ἔτεσιν
ἑπτὰ
τάλαντα
ἀργυρίου
καὶ |
[32, 25] |
~καὶ
ἀποπέμψας
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν
|
ὁλκάδα |
δυοῖν
ταλάντοιν,
ὅτε
μὲν
ἀπέστελλεν, |
[32, 25] |
ὥστε
τούτοις
λελογίσθαι
ὅσον
περ
|
ὅλον |
τὸ
ἀνάλωμα
αὐτῷ
γεγένηται.
καίτοι |
[32, 20] |
ἔξαρνος
γενέσθαι,
τὰ
δὲ
τελευτῶν
|
ὁμολογήσας |
ἔχειν,
εἰς
δύο
παῖδας
καὶ |
[32, 0] |
Διόδοτος
καὶ
Διογείτων
ὁμοπάτριοι
καὶ
|
ὁμομήτριοι, |
καὶ
τὴν
μὲν
ἀφανῆ
οὐσίαν |
[32, 0] |
ἄνδρες
δικασταί,
Διόδοτος
καὶ
Διογείτων
|
ὁμοπάτριοι |
καὶ
ὁμομήτριοι,
καὶ
τὴν
μὲν |
[32, 5] |
αὑτοῦ
δὲ
κηδεστὴν
καὶ
ἀδελφὸν
|
ὁμοπάτριον, |
πάππον
δὲ
τῶν
παιδίων
καὶ |
[32, 10] |
καὶ
τοὺς
ὕστερον
ἐμαυτῇ
γενομένους
|
ὀμόσαι |
ὅπου
ἂν
αὐτὸς
λέγῃς.
καίτοι |
[32, 0] |
ἥκιστα
ἐχρῆν,
ἐπ'
ἐμὲ
κηδεστὴν
|
ὄντα |
κατέφυγον,
ἀνάγκη
μοι
γεγένηται
εἰπεῖν |
[32, 20] |
ἡ
πόλις
οὐ
μόνον
παῖδας
|
ὄντας |
ἀτελεῖς
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐπειδὰν |
[32, 15] |
καὶ
ἐκβάλλειν
τούτους
ἠξίωσας
θυγατριδοῦς
|
ὄντας |
ἐκ
τῆς
οἰκίας
τῆς
αὑτῶν |
[32, 15] |
παιδεύεις
ἐν
πολλοῖς
χρήμασιν
εὐδαίμονας
|
ὄντας: |
καὶ
ταῦτα
μὲν
καλῶς
ποιεῖς: |
[32, 5] |
καταλεγεὶς
Διόδοτος
μετὰ
Θρασύλλου
τῶν
|
ὁπλιτῶν, |
καλέσας
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα,
ἀδελφιδῆν |
[32, 25] |
σωθέντα
τῶν
χρημάτων
αὐτὸς
ἕξει,
|
ὅποι |
μὲν
ἀνήλωται
τὰ
χρήματα,
οὐ |
[32, 20] |
ἦλθεν
ἀναισχυντίας,
ὥστε
οὐκ
ἔχων
|
ὅποι |
τρέψειε
τὰ
χρήματα,
εἰς
ὄψον |
[32, 20] |
προσιόντων
τοὺς
παῖδας
τρέφειν:
καὶ
|
ὁπότερα |
τούτων
ἐποίησεν,
οὐδενὸς
ἂν
ἧττον |
[32, 10] |
τοὺς
ὕστερον
ἐμαυτῇ
γενομένους
ὀμόσαι
|
ὅπου |
ἂν
αὐτὸς
λέγῃς.
καίτοι
οὐχ |
[32, 15] |
δ'
ἅπασι
τοῖς
πολίταις
ἄξιον
|
ὀργῆς |
ἡγήσησθε.
εἰς
τοσαύτην
γὰρ
ὑποψίαν |
[32, 20] |
ἐκείνῳ
συμβαλέσθαι,
τὸ
ἥμισυ
τούτοις
|
ὀρφανοῖς |
οὖσι
λελόγισται,
οὓς
ἡ
πόλις |
[32, 20] |
νόμους,
οἳ
κεῖνται
περὶ
τῶν
|
ὀρφανῶν |
καὶ
τοῖς
ἀδυνάτοις
τῶν
ἐπιτρόπων |
[32, 15] |
καὶ
τῶν
λόγων
τῶν
ἐκείνης,
|
ὁρῶντες |
μὲν
τοὺς
παῖδας,
οἷα
ἦσαν |
[32, 25] |
σύνοιδεν
ἀλλ'
αὐτὸς
μόνος
διεχείριζεν,
|
ὃς |
ἃ
δι'
ἑτέρων
ἐπράχθη
καὶ |
[32, 10] |
θεοὺς
ἐχρῆν
σε"
φησί
δεδιέναι:
|
ὃς |
ἔλαβες
μέν,
ὅτ'
ἐκεῖνος
ἐξέπλει, |
[32, 20] |
οἰκειοτάτοις
ἢ
τοῖς
ἐχθίστοις
πιστεύειν:
|
~ὃς |
ἐτόλμησε
τὰ
μὲν
ἔξαρνος
γενέσθαι, |
[32, 25] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί:
ἐγὼ
δ'
|
ὅσα |
τελευτῶν
ὡμολόγησεν
ἔχειν
αὐτὸς
χρήματα, |
[32, 25] |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀναλίσκων,
καὶ
θήσω
|
ὅσον |
οὐδεὶς
πώποτ'
ἐν
τῇ
πόλει, |
[32, 10] |
αὐτῶν.
πολλὰ
ἂν
εἴη
λέγειν,
|
ὅσον |
πένθος
ἐν
τῇ
ἐμῇ
οἰκίᾳ |
[32, 25] |
μνᾶς
ἀνηλωκέναι,
ὥστε
τούτοις
λελογίσθαι
|
ὅσον |
περ
ὅλον
τὸ
ἀνάλωμα
αὐτῷ |
[32, 10] |
ἀπέδειξεν:
ἐν
γὰρ
τῇ
διοικίσει,
|
ὅτ' |
ἐκ
Κολλυτοῦ
διῳκίζετο
εἰς
τὴν |
[32, 10] |
φησί
δεδιέναι:
ὃς
ἔλαβες
μέν,
|
ὅτ' |
ἐκεῖνος
ἐξέπλει,
πέντε
τάλαντα
παρ' |
[32, 25] |
τὸν
Ἀδρίαν
ὁλκάδα
δυοῖν
ταλάντοιν,
|
ὅτε |
μὲν
ἀπέστελλεν,
ἔλεγε
πρὸς
τὴν |
[32, 10] |
πατέρα
καὶ
τοὺς
φίλους,
εἰποῦσα
|
ὅτι, |
εἰ
καὶ
μὴ
πρότερον
εἴθισται |
[32, 5] |
μειρακίοιν,
καλέσας
αὐτοὺς
εἶπε
Διογείτων,
|
ὅτι |
καταλίποι
αὐτοῖς
ὁ
πατὴρ
εἴκοσι |
[32, 0] |
τοὺς
οἰκείους
διαφέρεσθαι,
εἰδώς
τε
|
ὅτι |
οὐ
μόνον
οἱ
ἀδικοῦντες
χείρους |
[32, 25] |
ἔλεγε
πρὸς
τὴν
μητέρα
αὐτῶν
|
ὅτι |
τῶν
παίδων
ὁ
κίνδυνος
εἴη, |
[32, 15] |
ἐνθυμούμενοι
δὲ
ὡς
χαλεπὸν
ἐξευρεῖν
|
ὅτῳ |
χρὴ
περὶ
τῶν
ἑαυτοῦ
πιστεῦσαι, |
[32, 25] |
ἑπτὰ
ταλάντων
καὶ
εἴκοσι
μναῖ.
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
δύναιτο
ἀποδεῖξαι
οὔθ' |
[32, 15] |
τῆς
αὑτῶν
ἐν
τριβωνίοις,
ἀνυποδήτους,
|
οὐ |
μετὰ
ἀκολούθου,
οὐ
μετὰ
στρωμάτων, |
[32, 15] |
μετὰ
ἀκολούθου,
οὐ
μετὰ
στρωμάτων,
|
οὐ |
μετὰ
ἱματίων,
οὐ
μετὰ
τῶν |
[32, 15] |
τριβωνίοις,
ἀνυποδήτους,
οὐ
μετὰ
ἀκολούθου,
|
οὐ |
μετὰ
στρωμάτων,
οὐ
μετὰ
ἱματίων, |
[32, 15] |
μετὰ
στρωμάτων,
οὐ
μετὰ
ἱματίων,
|
οὐ |
μετὰ
τῶν
ἐπίπλων
ἃ
ὁ |
[32, 0] |
οἰκείους
διαφέρεσθαι,
εἰδώς
τε
ὅτι
|
οὐ |
μόνον
οἱ
ἀδικοῦντες
χείρους
ὑμῖν |
[32, 20] |
οὖσι
λελόγισται,
οὓς
ἡ
πόλις
|
οὐ |
μόνον
παῖδας
ὄντας
ἀτελεῖς
ἐποίησεν, |
[32, 25] |
ἃ
δι'
ἑτέρων
ἐπράχθη
καὶ
|
οὐ |
χαλεπὸν
ἦν
περὶ
τούτων
πυθέσθαι, |
[32, 25] |
ὅποι
μὲν
ἀνήλωται
τὰ
χρήματα,
|
οὐ |
χαλεπῶς
εἰς
τὸν
λόγον
ἐγγράψει, |
[32, 10] |
οὐχ
οὕτως
ἐγώ
εἰμι
ἀθλία,
|
οὐδ' |
οὕτω
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
χρήματα, |
[32, 20] |
κατὰ
μῆνα
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
|
οὐδὲ |
κατ'
ἐνιαυτὸν
γεγραμμένα,
συλλήβδην
δὲ |
[32, 15] |
ἃ
ὁ
πατὴρ
αὐτοῖς
κατέλιπεν,
|
οὐδὲ |
μετὰ
τῶν
παρακαταθηκῶν
ἃς
ἐκεῖνος |
[32, 25] |
αὐτὸν
οἴεσθε
πεποιηκέναι
περὶ
ὧν
|
οὐδεὶς |
αὐτῷ
σύνοιδεν
ἀλλ'
αὐτὸς
μόνος |
[32, 25] |
ὑπαρχόντων
ἀναλίσκων,
καὶ
θήσω
ὅσον
|
οὐδεὶς |
πώποτ'
ἐν
τῇ
πόλει,
εἰς |
[32, 0] |
ἐπιτετροπευμένους
ὑπὸ
τοῦ
πάππου
ὡς
|
οὐδεὶς |
πώποτε
ὑπὸ
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων |
[32, 25] |
τούτων
αὐτῷ
λογιοῦμαι,
πρόσοδον
μὲν
|
οὐδεμίαν |
ἀποφαίνων,
ἀπὸ
δὲ
τῶν
ὑπαρχόντων |
[32, 5] |
τροφήν.
καὶ
ἕως
μὲν
εἶχον,
|
οὐδέν |
μοι
διέφερεν.
νυνὶ
δὲ
καὶ |
[32, 5] |
ἡγούμενος
διὰ
ταύτας
τὰς
ἀναγκαιότητας
|
οὐδενὶ |
μᾶλλον
προσήκειν
δικαίῳ
περὶ
τοὺς |
[32, 0] |
φανερῶς
ἔχων
ἐξηλέγχετο,
περὶ
τούτων
|
οὐδενὶ |
τῶν
αὑτοῦ
φίλων
ἐτόλμα
πείθεσθαι, |
[32, 20] |
τρέφειν:
καὶ
ὁπότερα
τούτων
ἐποίησεν,
|
οὐδενὸς |
ἂν
ἧττον
Ἀθηναίων
πλούσιοι
ἦσαν. |
[32, 20] |
ἦσαν.
νῦν
δέ
μοι
δοκεῖ
|
οὐδεπώποτε |
διανοηθῆναι
ὡς
φανερὰν
καταστήσων
τὴν |
[32, 25] |
οὐ
γὰρ
ἂν
δύναιτο
ἀποδεῖξαι
|
οὔθ' |
ὑπὸ
λῃστῶν
ἀπολωλεκὼς
οὔτε
ζημίαν |
[32, 0] |
τὰ
διαφέροντα,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
οὐκ |
ἄν
ποτε
εἰς
ὑμᾶς
εἰσελθεῖν |
[32, 20] |
δὲ
τὸ
μνῆμα
τοῦ
πατρὸς
|
οὐκ |
ἀναλώσας
πέντε
καὶ
εἴκοσι
μνᾶς |
[32, 20] |
τοίνυν,
ὦ
ἄν
δρες
δικασταί,
|
οὐκ |
ἄτοπον
γάρ
μοι
δοκεῖ
καὶ |
[32, 20] |
εἰς
τοῦτο
ἦλθεν
ἀναισχυντίας,
ὥστε
|
οὐκ |
ἔχων
ὅποι
τρέψειε
τὰ
χρήματα, |
[32, 10] |
Διογείτων
δὲ
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
οὐκ |
ἤθελε,
τελευτῶν
δὲ
ὑπὸ
τῶν |
[32, 20] |
καὶ
εἰς
κουρέως
κατὰ
μῆνα
|
οὐκ |
ἦν
αὐτῷ
οὐδὲ
κατ'
ἐνιαυτὸν |
[32, 5] |
καὶ
αὐτὸς
ἀπόρως
διάκειμαι.
σὺ
|
οὖν, |
ἐπειδὴ
δεδοκίμασαι
καὶ
ἀνὴρ
γεγένησαι, |
[32, 5] |
ἀργυρίου
καὶ
τριάκοντα
στατῆρας.
ἐγὼ
|
οὖν |
πολλὰ
τῶν
ἐμαυτοῦ
δεδα
πάνηκα |
[32, 15] |
ἀπιόντας
οἴχεσθαι
σιωπῇ.
Πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
τούτων
ἀνάβητέ
μοι
μάρτυρες.
ΜΑP |
[32, 15] |
ἐλάττονος
ποιεῖ
χρημάτων"
τότε
μὲν
|
οὖν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πολλῶν
καὶ |
[32, 25] |
αὐτὸς
πλουτήσει.
καθ'
ἕκαστον
μὲν
|
οὖν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
πολὺ
ἂν |
[32, 15] |
ποιεῖς:
τοὺς
δ'
ἐμοὺς
ἀδικεῖς,
|
οὓς |
ἀτίμους
ἐκ
τῆς
οἰκίας
ἐκβαλὼν |
[32, 20] |
ἥμισυ
τούτοις
ὀρφανοῖς
οὖσι
λελόγισται,
|
οὓς |
ἡ
πόλις
οὐ
μόνον
παῖδας |
[32, 5] |
καλέσας
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα,
ἀδελφιδῆν
|
οὖσαν, |
καὶ
τὸν
ἐκείνης
μὲν
πατέρα, |
[32, 0] |
καὶ
φεύγειν
δίκας
καὶ
μὴ
|
οὔσας |
διώκειν
καὶ
ὑπομεῖναι
τοὺς
ἐσχάτους |
[32, 20] |
συμβαλέσθαι,
τὸ
ἥμισυ
τούτοις
ὀρφανοῖς
|
οὖσι |
λελόγισται,
οὓς
ἡ
πόλις
οὐ |
[32, 20] |
διανοηθῆναι
ὡς
φανερὰν
καταστήσων
τὴν
|
οὐσίαν, |
ἀλλ'
ὡς
αὐτὸς
ἕξων
τὰ |
[32, 0] |
ὁμομήτριοι,
καὶ
τὴν
μὲν
ἀφανῆ
|
οὐσίαν |
ἐνείμαντο,
τῆς
δὲ
φανερᾶς
ἐκοινώνουν. |
[32, 10] |
δὲ
ἀφελέσθαι
τὴν
τοῦ
πατρὸς
|
οὐσίαν" |
ἔτι
τοίνυν
ἐξήλεγχεν
αὐτὸν
ἑπτὰ |
[32, 15] |
τοῦ
ἀποθανόντος,
ὡς
ἀνάξιον
τῆς
|
οὐσίας |
τὸν
ἐπίτροπον
κατέλιπεν,
ἐνθυμούμενοι
δὲ |
[32, 15] |
ἔργοις
οὔτε
τοὺς
θεοὺς
φοβεῖ,
|
οὔτε |
ἐμὲ
τὴν
συνειδυῖαν
αἰσχύνῃ,
οὔτε |
[32, 25] |
ἀποδεῖξαι
οὔθ'
ὑπὸ
λῃστῶν
ἀπολωλεκὼς
|
οὔτε |
ζημίαν
εἰληφὼς
οὔτε
χρήσταις
ἀποδεδωκώς |
[32, 15] |
οὔτε
ἐμὲ
τὴν
συνειδυῖαν
αἰσχύνῃ,
|
οὔτε |
τοῦ
ἀδελφοῦ
μέμνησαι,
ἀλλὰ
πάντας |
[32, 15] |
προθυμεῖ.
καὶ
ἐπὶ
τοιούτοις
ἔργοις
|
οὔτε |
τοὺς
θεοὺς
φοβεῖ,
οὔτε
ἐμὲ |
[32, 25] |
λῃστῶν
ἀπολωλεκὼς
οὔτε
ζημίαν
εἰληφὼς
|
οὔτε |
χρήσταις
ἀποδεδωκώς
|
[32, 20] |
πάντων
δεινότατον,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί:
|
οὗτος |
γὰρ
συντριηραρχῶν
Ἀλέξιδι
τῷ
Ἀριστοδίκου, |
[32, 25] |
ἐκείνῳ
συμβεβλημένον
εἰς
τὴν
τριηραρχίαν.
|
οὗτος |
δὲ
ἀπέδειξε
δυοῖν
δεούσας
πεντήκοντα |
[32, 20] |
ἐνιαυτὸν
ἀφῆκεν
ἁπασῶν
τῶν
λῃτουργιῶν.
|
οὗτος |
δὲ
πάππος
ὢν
παρὰ
τοὺς |
[32, 15] |
δεινῶν
ὑπὸ
τῆς
γυναικὸς
ῥηθέντων
|
οὕτω |
διετέθημεν
πάντες
οἱ
παρόντες
ὑπὸ |
[32, 10] |
οὕτως
ἐγώ
εἰμι
ἀθλία,
οὐδ'
|
οὕτω |
περὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
χρήματα,
ὥστ' |
[32, 0] |
ὑμῶν
δέομαι,
ἐὰν
μὲν
ἀποδείξω
|
οὕτως |
αἰσχρῶς
αὐτοὺς
ἐπιτετροπευμένους
ὑπὸ
τοῦ |
[32, 10] |
ἂν
αὐτὸς
λέγῃς.
καίτοι
οὐχ
|
οὕτως |
ἐγώ
εἰμι
ἀθλία,
οὐδ'
οὕτω |
[32, 20] |
ᾧ
ἡμεῖς
οὐχ
ἥκιστα
ὠργίσθημεν.
|
οὕτως, |
ὦ
ἄνδρες,
ἐν
ταῖς
μεγάλαις |
[32, 20] |
τοῖς
παισίν:
ἐφ'
ᾧ
ἡμεῖς
|
οὐχ |
ἥκιστα
ὠργίσθημεν.
οὕτως,
ὦ
ἄνδρες, |
[32, 20] |
ἐν
ταῖς
μεγάλαις
ζημίαις
ἐνίοτε
|
οὐχ |
ἧττον
τὰ
μικρὰ
λυπεῖ
τοὺς |
[32, 10] |
ὅπου
ἂν
αὐτὸς
λέγῃς.
καίτοι
|
οὐχ |
οὕτως
ἐγώ
εἰμι
ἀθλία,
οὐδ' |
[32, 5] |
καὶ
τετταράκοντα
μνᾶς
δισχιλίας
δὲ
|
ὀφειλομένας |
ἐν
Χερρονήσῳ.
ἐπέσκηψε
δέ,
ἐάν |
[32, 20] |
ὅποι
τρέψειε
τὰ
χρήματα,
εἰς
|
ὄψον |
μὲν
δυοῖν
παιδίοιν
καὶ
ἀδελφῇ |