Chapitre |
[33] |
κεφαλῇ
ἂν
συγκαθίζεσθαι.
τὰ
δ´
|
οὖν |
ἄλλα
παρ´
ὅλην
τὴν
ὁδὸν |
[35] |
τὴν
ῥῖνα
ἔχοντας.
σὺ
δ´
|
οὖν |
ἂν
μὴ
ἐπαινῇς,
εἰς
τὰς |
[37] |
κάλλιον
ἐπελέξατο
διεξιών.
ἅπαντες
δ´
|
οὖν |
ἀπαλλάττονται
λαβόντες,
ἔτι
καὶ
βρενθυόμενοι |
[42] |
ἐστὶν
εἰς
αὐτήν.
ἡδέως
μὲν
|
οὖν |
Ἀπελλοῦ
τινος
ἢ
Παρρασίου
ἢ |
[17] |
ἀγροικίας
δόξαν
ὦφλες.
~ἐπίφθονος
δ´
|
οὖν
|
ἀπὸ
τῆς
προπόσεως
ἐκείνης
πολλοῖς |
[7] |
διάλυσιν
τοῦ
ἔρωτος
γενησομένην.
ταύτην
|
οὖν |
ἀποκλείουσιν
καὶ
ζηλοτύπως
φυλάττουσιν·
τὰ |
[7] |
κἀκεῖνος
τοῦ
μεταδιδόναι.
πέπρακται
δ´
|
οὖν
|
αὐτοῖς
οὐδὲν
ἐν
ἅπαντι
τῷ |
[36] |
τὰ
τῶν
ἀνδρῶν.
αἱ
δὲ
|
οὖν |
γυναῖκες—
καὶ
γὰρ
αὖ
καὶ |
[23] |
πράγματα
καὶ
ταπεινὰ
εἰσιόντι.
δοῦλος
|
οὖν, |
εἰ
καὶ
πάνυ
ἀχθέσῃ
τῷ
|
[15] |
σοι
τὸ
χειρόμακτρον
τιθέμενοι.
Ὥσπερ
|
οὖν |
εἰκός,
ἰδίειν
τε
ἀνάγκη
ὑπ´ |
[15] |
δεύτερον
τὴν
χεῖρα
ἐνέγκῃς·
ὑποβλέπειν
|
οὖν |
εἰς
τὸν
πλησίον
δεήσει
κἀκεῖνον |
[11] |
δὲ
κακοήθεις
ἀπαιδευσίαν.
σὺ
δ´
|
οὖν |
ἐπισφαλεστάτης
πειραθεὶς
τῆς
πρώτης
φιλοφροσύνης |
[8] |
τῆς
ἐλευθερίας
ἡδονή.
ὅμως
δ´
|
οὖν
|
ἐχέτω
τινὰ
συγγνώμην
αὐτοῖς,
εἰ |
[19] |
τοῦ
ἔτους
χρὴ
λαμβάνειν.
παρόντων
|
οὖν
|
ἢ
δύο
ἢ
τριῶν
φίλων |
[6] |
οὖσαν
τὴν
μισθοφορὰν
ἀπηντηκέναι.
φέρ´
|
οὖν |
ἴδωμεν
εἰ
ἀληθῆ
λέγουσιν
καὶ |
[35] |
διακοσίαις
δραχμαῖς
ἐλέγετο.
Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἴσως
μέτρια.
ἢν
δὲ
ποιητικὸς
|
[22] |
καὶ
εἰς
τοὐπίσω
ἀναποδίζον.
~ἠρέμα
|
οὖν |
καὶ
κατ´
ὀλίγον,
ὥσπερ
ἐν |
[17] |
ἀνδρῶν
πολυετῆ
δουλείαν
ἠντληκότων.
εὐθὺς
|
οὖν |
καὶ
τοιοῦτός
τις
ἐν
αὐτοῖς |
[7] |
καὶ
ἀνέραστος
αὐτοῖς
γένηται·
προσμειδιῶσιν
|
οὖν |
καὶ
ὑπισχνοῦνται
καὶ
ἀεὶ
εὖ |
[19] |
παρὰ
πᾶσιν
ἕξεις·
ὅμως
δ´
|
οὖν |
καὶ
ὡρίσθω
τι,
σὺ
δ´
|
[34] |
Κυνικὸς
ἡμῖν
γεγένηται.
τὸ
δ´
|
οὖν |
κυνίδιον
καὶ
τετοκέναι
ἐν
τῷ |
[38] |
καὶ
ὀχληρὸς
δοκεῖς.
ἵνα
δ´
|
οὖν |
λάβῃς,
κολακευτέος
μὲν
αὐτὸς
καὶ |
[20] |
μισθὸν
τῆς
τοιαύτης
εὐδαιμονίας.
ἀρκεῖν
|
οὖν |
νομίζω,
εἰ
μὴ
πάνυ
ἄσωτος
|
[4] |
ἄγοιεν.
ὅ
τι
δ´
ἂν
|
οὖν |
ὁ
λόγος
αὐτὸς
ἐπιὼν
ἐξευρίσκῃ, |
[1] |
εἰς
τέλος
ἐποπτεύσαντες.
οὐ
παρέργως
|
οὖν |
οὐδὲ
ἀμελῶς
ἐπήκουον
αὐτῶν
καθάπερ |
[4] |
ἀργοὶ
καὶ
περιττοί
εἰσιν.
οὐδὲν
|
οὖν |
οὔτ´
αὐτοὶ
δεινὸν
πάσχοιεν
ἂν |
[14] |
προτέλεια
τῆς
μελλούσης
συνουσίας.
Εὐθὺς
|
οὖν |
πρόσεισιν
παραγγέλλων
τις
ἥκειν
ἐπὶ |
[25] |
καὶ
τὸν
τρίβωνα
μεμισθωκέναι.
Χρὴ
|
οὖν |
σε
ἀεὶ
σὺν
αὐτῷ
ὁρᾶσθαι |
[38] |
ἰατρῷ
ἢ
σκυτοτόμῳ
τινί.
ἄδωρα
|
οὖν |
σοι
τὰ
δῶρα
καὶ
ἀνόνητα. |
[18] |
τινες
αὐτῶν
παρασκευάζονται.
~τὸ
δ´
|
οὖν |
συμπόσιον
ὅλον
ἐκεῖνο
σόν
ἐστιν |
[41] |
καὶ
χρυσοῦς
ὁ
ὀμφαλός.
ταῦτα
|
οὖν |
συνεπιστάμενοι
αὑτοῖς,
μισοῦσι
καὶ
ἐπιβουλεύουσιν |
[1] |
εὐμενείᾳ
τοῦ
θεοῦ.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
οὖν |
τὰ
πολλὰ
ταῦτα
πρὸς
τὴν
|
[3] |
τοιούτοις
τὰ
πάντα
φύεσθαι.
ὁπότε
|
οὖν
|
ταῦτα
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
ἤκουες, |
[40] |
πώγωνας
οὐκ
εὐκαταφρονήτους
καθειμένοι.
εἰκότως
|
οὖν |
τὴν
ὁμοίαν
περὶ
πάντων
ὑπόνοιαν |
[14] |
τὸ
ὕστατον
ἥκειν
φορτικόν.
αὐτὸ
|
οὖν |
τηρήσας
τὸ
μέσον
τοῦ
καιροῦ |
[34] |
ἐπὶ
τῆς
ἀπήνης.
~Ἕτερον
δ´
|
οὖν |
τι
καὶ
τοιοῦτον
αὐτῷ
προσταχθῆναι. |
[3] |
ἀναπεπταμένον
παρεῖχες
τὸ
στόμα.
Ὡς
|
οὖν |
τό
γε
ἡμέτερον
εἰσαῦθίς
ποτε |
[17] |
ὥσπερ
ἡμεῖς
ἀνάπλεως.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
οὖν |
τοιαῦτα
πολλὰ
περὶ
σοῦ
στρέφουσι, |
[27] |
πολλῶν
ἀξιουμένους.
κἂν
ἕν
τι
|
οὖν |
τούτων
ἡδέως
ἂν
γένοιο,
ὡς
|
[28] |
μικρὸς
ἐκ
τοῦ
πράγματος.
χρὴ
|
οὖν |
χερσαίου
βατράχου
δίκην
διψῶντα
κεκραγέναι, |
[43] |
τέλος
τῆς
γραφῆς.
σὺ
δ´
|
οὖν, |
ὦ
ἄριστε
Τιμόκλεις,
αὐτὸς
ἤδη |
[13] |
πανταχόθεν
αἴσια
τὰ
ἱερά.
~κεκράτηκας
|
οὖν, |
ὦ
μακάριε,
καὶ
ἔστεψαι
τὰ
|
[29] |
ὡς
μὴ
νυστάζειν
δοκοῖεν.
δεῖ
|
οὖν |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
Περσικοῖς
δείπνοις |