Chapitre |
[26] |
σὲ
τὴν
λοπάδα
παρεστάναι
ἔστ´
|
ἂν |
ἀπαγορεύσῃ
ἐμφορούμενος,
σὲ
δὲ
οὕτω |
[13] |
αὐτὸς
ἑξῆς
ἀκούων,
εἴ
τις
|
ἂν |
αὐτὰ
ὑπομεῖναι
δύναιτο
παιδείᾳ
κἂν |
[5] |
βιαίους
οὐδ´
ἀναγκαίας·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
αὐτοῖς
ἡ
ἀπολογία
προαναιροῖτο
καὶ |
[20] |
εἰπεῖν
ὃ
μήτ´
αὐτῷ
γίγνοιτ´
|
ἂν |
βαρὺ
καὶ
πρὸς
ἄλλα
τούτων |
[27] |
ἕν
τι
οὖν
τούτων
ἡδέως
|
ἂν |
γένοιο,
ὡς
μὴ
ἀπόβλητος
καὶ |
[20] |
ὃ
πολλοῖς
πάνυ
γλιχομένοις
μόλις
|
ἂν |
γένοιτο
παρὰ
τῆς
Τύχης·
λέγω |
[12] |
τῶν
Διὸς
δέλτων
ὁ
μάρτυς,
|
ἂν |
δὲ
πάντες
ἅμα
ἑξῆς
ἐπαινῶσιν, |
[5] |
οἶδα
πῶς
ὁ
τοιοῦτος
οὐκ
|
ἂν
|
δόξειεν
ἑαυτὸν
ἐξαπατᾶν.
~Ἄλλοι
δὲ |
[42] |
ἢ
Ἀετίωνος
ἢ
καὶ
Εὐφράνορος
|
ἂν |
ἐδεήθην
ἐπὶ
τὴν
γραφήν·
ἐπεὶ |
[9] |
πλουσίοις
χρῆσθαι
πρὸς
ὅ
τι
|
ἂν |
ἐθέλωσιν,
ταῦτά
ἐστιν
ἢ
ὅτι |
[30] |
τὸ
πρᾶγμα
ὅμοιον
δοκεῖ
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τις
κωμῳδίαν
ὑποκρίναιτο
τραγικὸν |
[19] |
μισθόν.
ἄλλως
τε
καὶ
πρέπον
|
ἂν |
εἴη
τοῖς
πεπαιδευμένοις
ὑμῖν
κρείττοσιν
|
[20] |
πόλει
ἁπάντων,
ὦ
οὗτος,
οὐκ
|
ἂν |
εἴποις,
ᾧ
γε
τοῦτο
πρῶτον |
[36] |
ἐκεῖνοι
λόγοι
ἑστᾶσι
περιμένοντες,
ἔστ´
|
ἂν |
ἐκείνη
ἀντιγράψασα
τῷ
μοιχῷ
ἐπαναδράμῃ |
[10] |
ἀξίωμα,
καὶ
χρώματα
αἱρεῖσθαι
οἷς
|
ἂν
|
ἐκεῖνος
ἥδηται,
ὡς
μὴ
ἀπᾴδῃς |
[6] |
αὐτοῖς
τὰ
διδόμενα·
εὐχῇ
γὰρ
|
ἂν |
ἐοικότα
εἴη
ταῦτά
γε,
μὴ
|
[13] |
οὕτως,
ὦ
Τιμόκλεις,
καὶ
οὐδὲν
|
ἂν |
ἦν
μέγα
κακὸν
ὑποκύψαντα
φέρειν |
[33] |
νὴ
Δί´
οὐκ
ἀνέλπιστον
ὡς
|
ἂν
|
καὶ
ἄλλῳ
ταὐτὸν
συμβαίη.
συνῆν |
[33] |
δὲ
μὴ
ἐπεῖχεν
αὐτός,
ἴσως
|
ἂν |
καὶ
ὀρχουμένου
ἐπὶ
τῆς
ἀπήνης. |
[11] |
εἰκότως
τὸ
μηδ´
ὑπ´
ἄλλου
|
ἂν |
καταδεχθῆναι
πρὸς
τοῦ
προτέρου
ἀποβληθέντα |
[21] |
περισπῶντα
οὐδὲ
ὀξέως
νύττοντα,
μέχρι
|
ἂν
|
λάθῃς
τέλεον
αὐτῷ
συνήθης
γενόμενος. |
[35] |
ῥῖνα
ἔχοντας.
σὺ
δ´
οὖν
|
ἂν |
μὴ
ἐπαινῇς,
εἰς
τὰς
λιθοτομίας |
[32] |
καὶ
τὸ
ζεῦγος—
περιμένεις
ἔστ´
|
ἂν
|
οὐκέτ´
οὔσης
καταγωγῆς
τῷ
μαγείρῳ |
[4] |
μισθοδόται
ἄγοιεν.
ὅ
τι
δ´
|
ἂν |
οὖν
ὁ
λόγος
αὐτὸς
ἐπιὼν
|
[4] |
οὖν
οὔτ´
αὐτοὶ
δεινὸν
πάσχοιεν
|
ἂν |
οὔτ´
ἐκεῖνοι
ὑβρισταὶ
δοκοῖεν
εἰς |
[12] |
μηδὲν
ὅλως
ἐναντιωθῆναι·
μόνως
γὰρ
|
ἂν |
οὕτως
κρατήσειας.
Εἶεν·
καὶ
δὴ |
[4] |
τῶν
τοιούτων
συνουσιῶν,
οὐδὲ
γὰρ
|
ἂν |
πεισθεῖεν,
οὔτε
μὴν
αἰτιᾶσθαι
καλῶς |
[5] |
ἀφαιρεῖσθαι.
~Δοκῶ
δέ
μοι
καλῶς
|
ἂν |
ποιῆσαι,
εἰ
τὰς
αἰτίας
ἀφ´ |
[43] |
οὕτως
ἐκπεσεῖν.
ὅ
τι
δ´
|
ἂν |
πράττῃς,
μέμνησο
τοῦ
σοφοῦ
λέγοντος |
[24] |
συλλαβὼν
ἢ
λῃστὴς
ἀπεδίδοτο,
ᾤκτειρες
|
ἂν |
σεαυτὸν
ὡς
παρὰ
τὴν
ἀξίαν |
[33] |
κεκρύφαλον
ἔχοντα
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ
|
ἂν |
συγκαθίζεσθαι.
τὰ
δ´
οὖν
ἄλλα |
[24] |
ἦγε
δοῦλον
εἶναι
λέγων,
ἐβόας
|
ἂν |
τοὺς
νόμους
καὶ
δεινὰ
ἐποίεις |
[25] |
σοι
τὴν
χεῖρα,
ὅ
τι
|
ἂν |
τύχῃ
ληρεῖ,
τοῖς
ἐντυγχάνουσιν
ἐπιδεικνύμενος |
[11] |
καὶ
προσκαλέσας
ἔρηταί
τι
ὧν
|
ἂν |
τύχῃ,
τότε
δὴ
τότε
πολὺς |
[5] |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
συνουσιῶν,
οὐκ
|
ἂν |
ὑπὲρ
τῆς
ἄγαν
ἐλευθερίας
ἐμικρολογούμην |
[6] |
δὲ
πενίαν
μὲν
αὐτὴν
οὐκ
|
ἂν |
φοβηθῆναι
οὐδὲ
καταπλαγῆναί
φασιν,
εἰ |
[21] |
ὅμως
ἀναγκαῖον·
οὐ
γὰρ
οὐδ´
|
ἂν |
φυγεῖν
ἔτι
σοι
δυνατὸν
ἐντὸς |