Chapitre |
[18] |
τὰ
γιγνόμενα
μήτε
ἀκούων
εἴ
|
τις |
ᾄδει
ἢ
κιθαρίζει
πάνυ
τιμώμενος |
[5] |
φής,
κατ´
ἠλιβάτων.
εἰ
δέ
|
τις |
ἀεὶ
πένης
καὶ
ἐνδεὴς
καὶ |
[40] |
ἀγανακτεῖ.
~Καί
σε
οὐκ
ἄν
|
τις |
ἄλλος
δέξαιτο
ἔξωρον
ἤδη
γεγονότα |
[26] |
περίβλεπτος
τοῖς
παροῦσιν,
ἀλλ´
ἤν
|
τις |
ἄλλος
ἐπεισέλθῃ
νεαλέστερος,
εἰς
τοὐπίσω |
[13] |
δὲ
αὐτὸς
ἑξῆς
ἀκούων,
εἴ
|
τις |
ἂν
αὐτὰ
ὑπομεῖναι
δύναιτο
παιδείᾳ |
[41] |
αὑτοῖς,
μισοῦσι
καὶ
ἐπιβουλεύουσιν
εἴ
|
τις |
ἀποστὰς
ἀκριβῶς
κατανενοηκὼς
αὐτοὺς
ἐκτραγῳδήσει |
[4] |
παρέχειν
αὑτοὺς
ἐνεργούς,
ἀλλ´
ἤν
|
τις |
αὐτῶν
ἀφέλῃ
τοῦτο,
ἄτεχνοι
αὐτίκα |
[24] |
φροῦδα
πάντα
καὶ
οὐδὲ
μνήμη
|
τις |
αὐτῶν.
~Καὶ
ἀγαπητὸν
εἰ
μόνον |
[23] |
Ζωπυρίωνος
υἱὸν
εἶναι,
μηδὲ
ὥσπερ
|
τις |
Βιθυνὸς
ὑπὸ
μεγαλοφώνῳ
τῷ
κήρυκι |
[25] |
πώγωνα
ἔχεις
βαθὺν
καὶ
σεμνός
|
τις |
εἶ
τὴν
πρόσοψιν
καὶ
ἱμάτιον |
[15] |
αἰτεῖν
τολμᾶν,
μὴ
δόξῃς
οἰνόφλυξ
|
τις |
εἶναι,
μήτε
τῶν
ὄψων
παρατεθέντων
|
[20] |
ληψομένῳ
εὐτελές.
ὁ
δὲ
ὠμογέρων
|
τις |
ἐκ
παίδων
κολακείᾳ
σύντροφος,
Ὡς |
[8] |
δὲ
οὐδὲ
γενήσεσθαι
ἔοικεν,
εἴ
|
τις |
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
λογίζοιτο.
οἱ |
[25] |
τῆς
Πλάτωνος
μεγαλοφροσύνης,
ὧν
ἤν
|
τις |
ἐκ
τῆς
ψυχῆς
ἀφέλῃ
τὸ
|
[12] |
ἐπίτροπος
οὔτε
ὁ
οἰκονόμος·
οὐδέ
|
τις |
ἐμέμψατό
σου
τὸν
βίον,
ἀλλὰ |
[17] |
ἠντληκότων.
εὐθὺς
οὖν
καὶ
τοιοῦτός
|
τις |
ἐν
αὐτοῖς
περὶ
σοῦ
λόγος· |
[29] |
κάτω
νεύοντα
κατακεῖσθαι,
δεδιότα
μή
|
τις |
εὐνοῦχός
σε
ἴδῃ
προσβλέψαντα
μιᾷ |
[27] |
μάλιστα
ὅταν
σε
παρευδοκιμῇ
κίναιδός
|
τις |
ἢ
ὀρχηστοδιδάσκαλος
ἢ
Ἰωνικὰ
συνείρων
|
[24] |
φιλοσοφεῖν
φάσκοντα,
εἰ
μέν
σέ
|
τις |
ἢ
πλέοντα
καταποντιστὴς
συλλαβὼν
ἢ |
[12] |
ὁ
παρεληλυθὼς
βίος,
κἂν
μέν
|
τις |
ἢ
πολίτης
ὑπὸ
φθόνου
ἢ |
[29] |
~Ἢν
μὲν
γὰρ
καὶ
ζηλότυπός
|
τις |
ᾖ
καὶ
παῖδες
εὔμορφοι
ὦσιν |
[8] |
ἴσως
ὑπαίτιον,
ἀλλὰ
συγγνώμη
εἴ
|
τις |
ἡδονῇ
χαίρει
καὶ
τοῦτο
ἐξ |
[14] |
συνουσίας.
Εὐθὺς
οὖν
πρόσεισιν
παραγγέλλων
|
τις |
ἥκειν
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον,
οὐκ |
[39] |
φθόνος,
καί
που
καὶ
διαβολή
|
τις
|
ἠρέμα
ὑπεξανίσταται
πρὸς
ἄνδρα
ἤδη |
[14] |
πάνυ
ἐντίμως
ἐδέξατο,
καὶ
παραλαβών
|
τις |
κατέκλινε
μικρὸν
ὑπὲρ
τοῦ
πλουσίου |
[30] |
ὅμοιον
δοκεῖ
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
κωμῳδίαν
ὑποκρίναιτο
τραγικὸν
προσωπεῖον
περικείμενος. |
[9] |
τούτων,
πλὴν
εἰ
μὴ
κἀκείνων
|
τις |
μεμνῆσθαι
ἀξιώσειεν
τῶν
καὶ
μόνῃ
|
[3] |
ὁ
λόγος
ἐνέπεσεν,
εἶτα
ἐπῄνεσέ
|
τις |
τῶν
παρόντων
τὴν
τοιαύτην
μισθοφοράν, |
[26] |
δὲ
νεοττὸς
ἡμίτομος
ἢ
φάττα
|
τις |
ὑπόσκληρος,
ὕβρις
ἄντικρυς
καὶ
ἀτιμία. |
[28] |
~Ἢν
μὲν
γὰρ
κατείπῃ
σοῦ
|
τις |
ψιθυρὸς
οἰκέτης,
ὡς
μόνος
οὐκ |