Chapitre |
[27] |
τοῖς
μὲν
γὰρ
τὰ
ἐρωτικὰ
|
ταῦτα |
διακονουμένοις
καὶ
γραμματίδια
ὑπὸ
κόλπου |
[31] |
τοῦτον
ἄλλῳ
βεβιωκώς;
~Ἔτι
σου
|
ταῦτα |
διαλογιζομένου
ὁ
κώδων
ἤχησεν,
καὶ |
[20] |
κρείττοσιν
εἶναι
χρημάτων.
~Ὁ
μὲν
|
ταῦτα |
εἰπὼν
καὶ
ὅλον
σε
διασείσας |
[10] |
ἐστιν,
ὡς
εἰ
καὶ
πονηρὰ
|
ταῦτα, |
εὔληπτα
γοῦν
καὶ
οὐ
πολλοῦ
|
[32] |
τὰ
μὲν
ἐν
τῇ
πόλει
|
ταῦτα. |
ἢν
δέ
που
καὶ
ἀποδημῆσαι |
[3] |
τὰ
πάντα
φύεσθαι.
ὁπότε
οὖν
|
ταῦτα |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
ἤκουες,
ἑώρων |
[3] |
ὄφελος
ἑστῶτες
ἐπεδακρύομεν·
ὅπως
μὴ
|
ταῦτα |
λέγῃς
ποτέ,
πάνυ
εὔλογα,
ἢν |
[36] |
τῆς
Σαπφοῦς
ἀποδέοντα—
διὰ
δὴ
|
ταῦτα |
μισθωτοὺς
καὶ
αὗται
περιάγονται
ῥήτορας |
[34] |
κατουρῆσαν
πολλάκις,
εἰ
καὶ
μὴ
|
ταῦτα |
ὁ
Θεσμόπολις
προσετίθει,
καὶ
βαΰζον
|
[27] |
περιττὸς
εἴης·
ἀλλ´
οὐδὲ
πρὸς
|
ταῦτα |
ὁ
κακοδαίμων
πιθανὸς
εἶ.
τοιγαροῦν
|
[8] |
γελοῖον
οἶμαι
καὶ
ἀνόητον,
καὶ
|
ταῦτα
|
ὁρῶντας
ὡς
οἱ
μὲν
πόνοι |
[41] |
εὐανθὴς
καὶ
χρυσοῦς
ὁ
ὀμφαλός.
|
ταῦτα |
οὖν
συνεπιστάμενοι
αὑτοῖς,
μισοῦσι
καὶ |
[40] |
καὶ
ἐπαγωγὰς
τοῖς
ἐχθροῖς,
καὶ
|
ταῦτα |
πεπαιδεῦσθαι
λέγοντες
καὶ
τρίβωνας
ἀμπεχόμενοι |
[1] |
Ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
τὰ
πολλὰ
|
ταῦτα |
πρὸς
τὴν
χρείαν
τὴν
παραυτίκα |
[23] |
εὐπατρίδην
σεαυτὸν
οἴεσθαι.
πάντα
γὰρ
|
ταῦτα, |
τὸ
γένος,
τὴν
ἐλευθερίαν,
τοὺς
|
[7] |
οὐδενὸς
ἐπιστομίζοντος
πίεσθαι
τοῦ
χρυσίου.
|
ταῦτα |
ὑπάγει
αὐτοὺς
καὶ
δούλους
ἀντὶ |