Paragraphes
[6]	μελάντερα γράψασθαι τὰ ὄμματα ἢ	ὅ	τι ἂν ἄλλο ἐπιθυμήσωσιν αὑτοῖς
[19]	ἀμείνω ἀπέφαινεν. καὶ οὔτε αὐτὸς	ὁ	Γλαῦκος ἠγανάκτησεν τοῖς ἐφόροις τῶν
[19]	ὁ μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ,	ὁ	Γλαῦκος, ὁ δὲ ποιητὴς ἐπί
[14]	δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον,	ὁ	δὲ ἄλλος ἄλλο τι. εἶτ´
[20]	τι ἐλπίσῃ ἐπὶ τῷ ψεύσματι.	ὁ	δέ γε αὐτὸ τοῦτο ἐπαινῶν
[20]	τοιήδε γ´ Ὀλυμπίου ἔνδοθεν αὐλή.	ὁ	δὲ κόλαξ τοῦτο τὸ ἔπος
[3]	προσωπεῖον εὔμορφον ἐπιθείη τις φέρων,	ὁ	δὲ μέγα ἐπὶ τῷ κάλλει
[13]	ἅμα βαδίζοιεν, ὁ μὲν μέγιστος,	ὁ	δὲ πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος,
[19]	ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκος,	ὁ	δὲ ποιητὴς ἐπί τε τοῖς
[8]	ἀλλὰ πρόσγειον τὴν πτῆσιν ποιουμένην,	ὁ	δὲ ταῦτα εἰπὼν ὑπὲρ αὐτὸν
[14]	μὲν τὴν ῥῖνα ὡς παχεῖαν,	ὁ	δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον τὸ πρόσωπον,
[20]	συβώτου λαβεῖν ἐλπίσειεν· ὅπου Κύναιθος	ὁ	Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ κόλαξ ἁπάντων
[3]	οὕτως ἔχει· πολλοῦ γὰρ ἂν	ὁ	ἔπαινος ἦν τίμιος, εἴ τι
[18]	μέτρων φέροιντο. ἐλεύθερον γάρ τι	ὁ	ἔπαινος, οὐδ´ ἔστιν αὐτοῦ μέτρον
[2]	ἀνεκτοί εἰσιν εἰς ὅσον ἂν	ὁ	ἐπαινούμενος γνωρίζῃ ἕκαστον τῶν λεγομένων
[19]	ἴδιον τοῦ ἐπαίνου ἀποτελεῖται; ἢν	ὁ	κύων τῷ λέοντι ἐοικέναι λέγηται
[18]	τούτων ἐρῶ. Καίτοι παλαιὸς οὗτος	ὁ	λόγος, ἀνευθύνους εἶναι ποιητὰς καὶ
[24]	αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ ᾐτιάσατο, οὐδὲ	ὁ	μαστίξαι τολμήσας αὐτοῦ τὴν εἰκόνα
[13]	ἀλλ´ εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι,	ὁ	μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον
[19]	καὶ ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων,	ὁ	μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ
[13]	οἷον εἴ τινες ἅμα βαδίζοιεν,	ὁ	μὲν μέγιστος, ὁ δὲ πάνυ
[20]	καὶ τὴν τοῦ κόλακος ὑπερβολήν.	Ὁ	μὲν οὖν κόλαξ ἅτε τῆς
[14]	τι ἢ ἐπαινούντων· ᾐτιᾶτο δὲ	ὁ	μὲν τὴν ῥῖνα ὡς παχεῖαν,
[17]	μηδὲ τύφου μεστὸν ἐνεποίησέ σοι	ὁ	παρὼν ὄγκος τῶν πραγμάτων, σὺ
[2]	καὶ αὐτοὶ ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ	ὁ	Πελίας ᾤετο. ~τὸ δὲ οὐχ
[24]	καὶ ἀγαθοὶ ποιηταί, καὶ μάλιστα	ὁ	πολίτης ὁ σὸς Ὅμηρος, ὃν
[24]	ποιηταί, καὶ μάλιστα ὁ πολίτης	ὁ	σὸς Ὅμηρος, ὃν καὶ νῦν
[24]	τολμήσας αὐτοῦ τὴν εἰκόνα οὐδ´	ὁ	τὰ νόθα ἐπισημηνάμενος τῶν ἐπῶν
[13]	τις τὸν λόγον, ἧττον ἂν	ὁ	τοιοῦτος αἰτίαν ἔχοι ὑπὸ ἀσεβείας
[19]	ἢ αἰλούρου, ἆρά σοι δοκεῖ	ὁ	τοιοῦτος ἐπαινεῖν εἰδέναι; οὐκ ἂν
[19]	καὶ μέγεθος καὶ ἀλκήν. ὡς	ὁ	τὸν Ὠρίωνος κύνα ἐπαινῶν ἔφη
[24]	ἀλλὰ κἂν σὺ μὴ δῷς,	ὅ	γε τοσοῦτος αἰὼν δέδωκεν, οὐδ´
[17]	τοῦ μέτρου ἐπαινέσας οὐχ ὁρῶ	ὅ	τι τηλικοῦτον ἐπῄνεσα, ἡλίκον αὐτὴ
[23]	ἢ τοῦτο τὴν οὐρανίαν Ἀφροδίτην	ὃ	ἐποίησεν Πραξιτέλης ἐν Κνίδῳ οὐ
[26]	μηδὲν εἶναι μέρος τῆς ποιήσεως	ὃ	μὴ ταῖς θείαις εἰκόσιν διακεκόσμηται.
[16]	γὰρ ὀκνήσω πρὸς σὲ εἰπεῖν	ὃ	πέπονθα— οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν
[16]	ἀλλ´ εἴ μοι τοιοῦτος ἀγγελιαφόρος	γένοιο	πρὸς αὐτὴν οἷος παρ´ ἐκείνης
[6]	ὄμματα ἢ ὅ τι ἂν	ἄλλο	ἐπιθυμήσωσιν αὑτοῖς προσεῖναι, εἶτα λανθάνειν
[13]	Ἀφροδίτῃ καὶ Ἥρᾳ εἰκάσαι τί	ἄλλο	ἢ ἄντικρύς ἐστιν εὐτελίζειν τὰς
[29]	ὦτα, ὡς μή τι παρεμπεσὸν	ἄλλο	συγχέῃ τὴν τάξιν αὐτῶν, εἶτά
[14]	τὸ πρόσωπον, ὁ δὲ ἄλλος	ἄλλο	τι. εἶτ´ ἐπειδὴ ἀπηλλάγησαν οἱ
[11]	ἐπιστομίσῃ με, φησίν, ἐμπεριπατοῦσαν αὐτῷ.	~Κἀκεῖνο	δὲ εἰπεῖν σοι ἐνετείλατο. Ἀκούω,
[14]	τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας. ἀλλὰ μηδὲ	ἐκεῖνο	αἰσχυνθῇς, εἰ μεταρρυθμιεῖς τὸν λόγον
[16]	ἐπὶ τῆς δίκης. ~ΛΥΚΙΝΟΣ. Ἀλλὰ	ἐκεῖνο	ἀνιαρόν, ὦ Πολύστρατε, ὅτι μὴ
[15]	ἀπολογίας ἔτι καταλείπεσθαι. πλὴν ἀλλὰ	ἐκεῖνό	γε οὐ δικαστικὸν ἐποιήσατε, καὶ
[19]	δόξω ὑπ´ ἀπορίας αὐτὸ δρᾶν.	~Ἐκεῖνο	δέ γέ φημι, τοιαύτας ἡμῖν
[21]	τῶν ὅρων μένουσιν. Ταῦτά σοι	ἀπὸ	πολλῶν ὀλίγα κολακείας καὶ ἐπαίνου
[3]	ὢν ἐρίζοι περὶ μεγέθους τοῖς	ἀπὸ	τοῦ ἰσοπέδου ὅλῳ πήχει ὑπερέχουσιν.
[26]	τὰς θεὰς αὐτὰς οὐκ ὤκνησεν	ἀπὸ	τῶν ἐλαττόνων ἐπαινέσαι· τοὺς γοῦν
[13]	ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ εἰ μὲν	ὑπὸ	ἀπορίας τῶν ἐπιγείων ἐπὶ τὰ
[13]	ἂν ὁ τοιοῦτος αἰτίαν ἔχοι	ὑπὸ	ἀσεβείας αὐτὸ δρᾶν· σὺ δὲ
[20]	πρὸς τὴν κολακείαν καταναλωμένων ἐπῄνει	ὑπὸ	βηχὸς ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον, ὅτι
[3]	καὶ ταῦτα περιαιρετῷ ὄντι καὶ	ὑπὸ	τοῦ τυχόντος συντριβῆναι δυναμένῳ, ὅτε
[19]	ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω καὶ ἐτιμῶντο	ὑπὸ	τῶν Ἑλλήνων, ὁ μὲν ἐπὶ
[2]	τὸ Φάωνος περιθείη· οἴονται γὰρ	ὑπὸ	τῶν ἐπαίνων ἀλλαγήσεσθαι σφίσι καὶ
[12]	πάνυ ἐγγύθεν σκοπῶμέν τι καὶ	ὑπὸ	τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, οὐδὲν ἀκριβὲς
[23]	εἶναι τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας τὸ	ὑπὸ	Φειδίου πεπλασμένον ἢ τοῦτο τὴν
[17]	διαλαθοῦσαν· οὐ γὰρ ἂν ἄλλην	πρὸ	αὐτῆς ἐγραψάμην. ὥστε ταύτῃ γε
[28]	δὲ ἀμυνοῦνται οἱ θεοί, ἐπειδὰν	πρὸ	ἐμοῦ τὸν Ὅμηρον καὶ τοὺς
[4]	πρὸς τὸ οὖς εἰπεῖν αὐτῷ,	Πέπαυσο,	ὦ οὗτος, μὴ καὶ ἀναστῆναι
[17]	μετακοσμῆσαι δέοι τὸν λόγον καὶ	τὸ	ἄγαλμα ἐπανορθώσασθαι, ἀφελεῖν μὲν οὐκ
[14]	ἐγκλεισάμενον ἑαυτὸν ἐπανορθοῦν καὶ ῥυθμίζειν	τὸ	ἄγαλμα πρὸς τὸ τοῖς πλείστοις
[14]	αὐτὴν ἐτόλμησας οὐδὲν δέον. ~Ὥστε	τὸ	ἄγαν τοῦτο καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει,
[8]	ἔφης αὐτὴν οὐκ ἀνατεινομένην ὑπὲρ	τὸ	ἀνθρώπινον μέτρον, ἀλλὰ πρόσγειον τὴν
[4]	ἐπισείειν, τὸν ποιητὴν δὲ πολλάκις	τὸ	αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα ὡς ἥδοιτο
[24]	λέγῃ, μισεῖς κἀκεῖνον καὶ ἀπορρίπτεις	τὸ	βιβλίον, ἢ δίδως αὐτῷ ἐλευθεριάζειν
[12]	σκόπει, ὦ Λυκῖνε, ὅπως μετακοσμήσεις	τὸ	βιβλίον καὶ ἀφαιρήσεις τὰ τοιαῦτα,
[8]	δὲ εἰδέναι ὅτι ἀνιάσει αὐτὴν	τὸ	βιβλίον οὕτω περινοστοῦν ὥσπερ νῦν
[17]	ἐπιστώσω τοῦ ἐπαίνου τὴν ἀλήθειαν·	τὸ	γὰρ μὴ προαρπάζειν τὰ τοιαῦτα
[1]	μὴ καὶ μετ´ εὐνοίας συνέγραφε.	τὸ	δὲ ἐμὸν ὡς ἂν εἰδῇς,
[19]	τὸ μέγιστόν ἐστιν εὖ εἰκάσαι·	τὸ	δὲ εὖ ὧδε μάλιστ´ ἂν
[3]	αὖθις, ὥσπερ ὁ Πελίας ᾤετο.	~τὸ	δὲ οὐχ οὕτως ἔχει· πολλοῦ
[2]	ἕκαστον τῶν λεγομένων προσὸν ἑαυτῷ·	τὸ	δὲ ὑπὲρ τοῦτο ἀλλότριον ἤδη
[13]	καὶ τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα.	~Τὸ	δὴ ἄνθρωπον οὖσαν Ἀφροδίτῃ καὶ
[29]	ἐγὼ δὲ ἐπείπερ ἅπαξ σοι	τὸ	δρᾶμα παραδέδωκα, νῦν μὲν ἐκποδὼν
[29]	ταῦτα, καὶ ὑπὲρ τὸ ὕδωρ	τὸ	ἐκκεχυμένον. πειράσομαι δ´ ὅμως ἐπιμνησθῆναι
[13]	τὸ θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς	τὸ	ἐνδέον ἐπικλώμενον. καὶ γὰρ εἰ
[17]	πλὴν ἀλλὰ ὅσῳπερ ἂν πρὸς	τὸ	ἐπαινεῖσθαι αὐτὸ οὕτω διακειμένη τυγχάνῃς,
[19]	ὑπερέχον ὡς οἷόν τε προσβιβάζῃ	τὸ	ἐπαινούμενον. Οἷον εἴ τις κύνα
[20]	αὐλή. ὁ δὲ κόλαξ τοῦτο	τὸ	ἔπος κἂν περὶ τῆς συβώτου
[14]	ὁπότε τὸ πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν	τὸ	ἔργον, ἐπακούειν τῶν αἰτιωμένων τι
[4]	αἰγείρῳ δ´ αὐτῆς εἴκαζεν ἐκεῖνος	τὸ	εὔμηκές τε καὶ ὄρθιον. τὴν
[6]	ἐκείνοις μάλιστα, οἳ ἂν πρὸς	τὸ	εὐμορφότερον αὐτοὺς εἰκάσωσιν. εἶναι δέ
[13]	τις αὐτὸν θεῷ ἀπεικάζῃ, ὡς	τὸ	θεῖον ἀνάγκη ἐλαττοῦσθαι πρὸς τὸ
[17]	καὶ γνώμης ὀρθῆς· ὡς ὅσοι	τὸ	θεῖον μὴ ἐν παρέργῳ σέβουσιν,
[28]	ἐν τῷ συγγράμματι πεπλημμέληται εἰς	τὸ	θεῖον, σὺ μὲν ἀνεύθυνος αὐτοῦ,
[17]	ὑπὲρ σεαυτῆς ἐξενήνοχας τὴν πρὸς	τὸ	θεῖον τιμὴν ἐν μεγάλῳ τιθεμένη.
[12]	τὰ τοιαῦτα, μηδὲ σφαλῇς πρὸς	τὸ	θεῖον· ὡς ἐκείνη πάνυ γε
[19]	οὕτως μεγαλωστὶ ἐπῄνεσεν. ἀλλὰ ποῦ	τὸ	ἴδιον τοῦ ἐπαίνου ἀποτελεῖται; ἢν
[24]	εἰκάσαι, ἐγὼ δ´, ἵνα μὴ	τὸ	κάλλος εἴπω, διότι μὴ ἀνέχῃ
[23]	εἴρηκας, ἐπαινεῖν μέν σοι εἰς	τὸ	κάλλος ἐφείσθω· ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι
[26]	ὅμοια τολμᾶν ἐφείσθω. οὕτω δὲ	τὸ	κατὰ τὰς εἰκόνας καὶ τὰς
[19]	προσχρῆσθαι, καὶ σχεδὸν ἐν τούτῳ	τὸ	μέγιστόν ἐστιν εὖ εἰκάσαι· τὸ
[13]	μεῖζον γίγνεται τῇ παραθέσει, ὡς	τὸ	μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς τὸ ταπεινότερον
[4]	τῷ ἐπαίνῳ καθάπερ αὐξανομένην πρὸς	τὸ	μέλος καὶ τὴν χεῖρα ἐπισείειν,
[12]	αὐτῷ ἐμοὶ τοιοῦτόν τι ἔδοξε.	τὸ	μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν
[10]	παραδόξου τιμῆς. ~Καὶ ἑαυτὴν οὖν	τὸ	μὲν πλάσμα σου ἐπαινεῖν καὶ
[17]	χάριν ὁμολογῶ· ἐμοῦ γὰρ ἐπαινέσαντος	τὸ	μέτριον τοῦ σοῦ τρόπου καὶ
[13]	γὰρ τοῖς τοιούτοις οὐχ οὕτω	τὸ	μικρὸν μεῖζον γίγνεται τῇ παραθέσει,
[2]	τῆς ἀκμῆς ἢ ἀμόρφοις οὖσι	τὸ	Νιρέως κάλλος ἢ τὸ Φάωνος
[9]	καὶ μορφώσειν πρὸς αὐτόν, ὡς	τὸ	ὄρος ἅπαν εἰκόνα γενέσθαι τοῦ
[4]	τῶν παρόντων τινὰ προσκύψαντα πρὸς	τὸ	οὖς εἰπεῖν αὐτῷ, Πέπαυσο, ὦ
[17]	τοῦ Διογένους λόγον περιελήλυθέν σοι	τὸ	πρᾶγμα, ὃς ἐρομένου τινὸς ὅπως
[16]	οὐκ οἶδ´ ὅπως φοβερώτερόν μοι	τὸ	πρᾶγμα πεποίηκας, καὶ ὡς ὁρᾷς
[16]	καὶ ὁρᾶν αὐτὴν οἴομαι, καὶ	τὸ	πρᾶγμα πολλήν μοι τὴν ταραχὴν
[1]	δεῖν ἐπιφράττομαι τὰ ὦτα καὶ	τὸ	πρᾶγμα χλεύῃ μᾶλλον ἢ ἐπαίνῳ
[14]	παχεῖαν, ὁ δὲ ὡς ἐπιμηκέστερον	τὸ	πρόσωπον, ὁ δὲ ἄλλος ἄλλο
[14]	αὐτὸν κατόπιν τῶν θυρῶν, ὁπότε	τὸ	πρῶτον ἀναπετάσας ἐπεδείκνυεν τὸ ἔργον,
[25]	ὡς ἐταμιεύσατο τὰς εἰκόνας εἰς	τὸ	σύμμετρον· ὡς ὄμματα μέν φησιν
[13]	ὡς τὸ μεῖζον ἀπομικρύνεται πρὸς	τὸ	ταπεινότερον κατασπώμενον· οἷον εἴ τινες
[20]	δέ σοι διακρῖναι καὶ διορίσαι	τό	τε τοῦ ἐπαινοῦντος ἔργον καὶ
[29]	αὐτὸς παρέσομαι ὀψόμενος ὁποῖόν τι	τὸ	τέλος τοῦ ἀγῶνος ἔσται.
[5]	εἰδότων ὅτι ἐκ νόσου μακρᾶς	τὸ	τοιοῦτον ἐπεπόνθει, ἤκουε τῶν καταράτων
[14]	γὰρ πρὸς τοῦ σοῦ τρόπου	τὸ	τοιοῦτον, ὃς οὐδὲ ἄλλως ῥᾴδιος
[28]	~Ὥστε οὐ πρός γε σοῦ	τὸ	τοιοῦτον, ψοφοδεῶς διακεῖσθαι πρὸς τὸν
[14]	καὶ ῥυθμίζειν τὸ ἄγαλμα πρὸς	τὸ	τοῖς πλείστοις δοκοῦν· οὐ γὰρ
[9]	ὑποσχέσεως, ἀλλ´ ὑπὲρ αὐτὸν ἡγησάμενος	τὸ	τόλμημα ἔπαυσεν τὸν ἄνθρωπον οὐ
[22]	πάνυ ἐκ πολλοῦ διαστήματος ἦν	τὸ	τόλμημα. ~Τάχ´ ἂν οὖν φαίης,
[21]	τοῦτο ἑκατέρου αὐτῶν γνώρισμά ἐστιν,	τὸ	τοὺς μὲν κόλακας οὐκ ὀκνεῖν
[29]	σοι καὶ ταῦτα, καὶ ὑπὲρ	τὸ	ὕδωρ τὸ ἐκκεχυμένον. πειράσομαι δ´
[19]	τὴν παράθεσιν, ἀλλ´ ἢν πρὸς	τὸ	ὑπερέχον ὡς οἷόν τε προσβιβάζῃ
[23]	τοῦτο εἶναι τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας	τὸ	ὑπὸ Φειδίου πεπλασμένον ἢ τοῦτο
[19]	ὁμοίοις παραβάλλῃ οὐδ´ ἢν πρὸς	τὸ	ὑποδεέστερον ποιῆται τὴν παράθεσιν, ἀλλ´
[10]	μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα ἔστω	τὸ	ὑπόδημα, μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με,
[2]	οὖσι τὸ Νιρέως κάλλος ἢ	τὸ	Φάωνος περιθείη· οἴονται γὰρ ὑπὸ
[14]	τῶν αἰτιωμένων τι ἢ ἐπαινούντων·	ᾐτιᾶτο	δὲ ὁ μὲν τὴν ῥῖνα
[9]	πόλεις ἐν ταῖν χεροῖν, οὐ	προσήκατο	τὴν τερατείαν τῆς ὑποσχέσεως, ἀλλ´
[11]	αὐτῷ. ~Κἀκεῖνο δὲ εἰπεῖν σοι	ἐνετείλατο.	Ἀκούω, ἔφη, πολλῶν λεγόντων— εἰ
[12]	τοῖς γεγραμμένοις, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη	ἐπεσημήνατο,	καὶ αὐτὸς ἄρχομαι τὰ ὅμοια
[14]	Φειδίαν φασὶν οὕτω ποιῆσαι, ὁπότε	ἐξειργάσατο	τοῖς Ἠλείοις τὸν Δία. στάντα
[24]	ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ	ᾐτιάσατο,	οὐδὲ ὁ μαστίξαι τολμήσας αὐτοῦ
[25]	Ἀγαμέμνονος ὅρα ὅσην αὐτὸς φειδὼ	ἐποιήσατο	τῶν θεῶν καὶ ὡς ἐταμιεύσατο
[25]	ἐποιήσατο τῶν θεῶν καὶ ὡς	ἐταμιεύσατο	τὰς εἰκόνας εἰς τὸ σύμμετρον·
[7]	ἔπαινον προσιεμένη· καίτοι Νηρηΐσιν ἐκείνη	ἀντεξητάζετο,	Ἥραν δὲ καὶ Ἀφροδίτην ἔσεβεν.
[27]	προσαγορευόμενοι; Λητὼ δὲ γυνή τις	ἐγένετο	Εὐαγόρου τοῦ Κυπρίων βασιλέως, καὶ
[20]	ἐνοχλούμενον τὸν Δημήτριον, ὅτι ἐμμελῶς	ἐχρέμπτετο.	~Οὐ μόνον δὲ τοῦτο ἑκατέρου
[2]	ἀνηβήσειν αὖθις, ὥσπερ ὁ Πελίας	ᾤετο.	~τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει·
[4]	τοῦ ἰσοπέδου ὅλῳ πήχει ὑπερέχουσιν.	~Ἐμέμνητο	γὰρ καὶ τοιούτου τινός. ἔφη
[20]	Ἴλιον στρατευσάντων τὸν νεώτατον εἶναι.	διομόσαιτο	δ´ ἂν καὶ τὸν Κροίσου
[20]	ἐπαινῶν οὐχ ὅπως οὐδ´ ἂν	ψεύσαιτό	τι ἢ προσθείη τῶν μηδὲ
[14]	τοῖς πλείστοις δοκοῦν· οὐ γὰρ	ἡγεῖτο	μικρὰν εἶναι συμβουλὴν δήμου τοσούτου,
[12]	καὶ ὑπέφριττεν μεταξὺ ἀναγιγνωσκομένων καὶ	παρῃτεῖτο	τὰς θεὰς ἵλεως εἶναι αὐτῇ.
[4]	τὸ αὐτὸ ᾄδειν ὁρῶντα ὡς	ἥδοιτο	ἐπαινουμένη, ἄχρι δὴ τῶν παρόντων
[3]	δυναμένῳ, ὅτε καὶ γελοιότερος ἂν	γένοιτο	αὐτοπρόσωπος φανείς, οἷος ὢν ὑφ´
[17]	τινὸς ὅπως ἄν τις ἔνδοξος	γένοιτο,	Εἰ δόξης, ἔφη, καταφρονήσειε. φαίην
[19]	δὲ εὖ ὧδε μάλιστ´ ἂν	κρίνοιτο,	οὐκ ἤν τις τοῖς ὁμοίοις
[17]	ἂν καὶ αὐτός, εἴ τις	ἔροιτό	με, Τίνες εἰσὶν μάλιστα ἐπαίνου
[28]	οὐδὲ τὸν ἄριστον τῶν φιλοσόφων	ἠμύναντο	εἰκόνα θεοῦ τὸν ἄνθρωπον εἰπόντα
[19]	ἀθλητῶν θεοῖς ἀντεπαινούμενος, οὔτε ἐκεῖνοι	ἠμύναντο	ἢ τὸν Γλαῦκον ἢ τὸν
[27]	ἀλλὰ τὰς προσηγορίας αὐτὰς πόσοι	ἐμιμήσαντο	τὰς τῶν θεῶν, Διονύσιοι καὶ
[18]	ἡμεῖς, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ μέτρων	φέροιντο.	ἐλεύθερον γάρ τι ὁ ἔπαινος,
[19]	ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω καὶ	ἐτιμῶντο	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ μὲν
[3]	φανείς, οἷος ὢν ὑφ´ οἵῳ	κέκρυπτο·	ἢ καὶ νὴ Δί´ εἴ
[4]	τὸν ποιητὴν δὲ πολλάκις τὸ	αὐτὸ	ᾄδειν ὁρῶντα ὡς ἥδοιτο ἐπαινουμένη,
[18]	καὶ σοὶ δόξω ὑπ´ ἀπορίας	αὐτὸ	δρᾶν. ~Ἐκεῖνο δέ γέ φημι,
[13]	τοιοῦτος αἰτίαν ἔχοι ὑπὸ ἀσεβείας	αὐτὸ	δρᾶν· σὺ δὲ τοσαῦτα ἔχων
[17]	ὅσῳπερ ἂν πρὸς τὸ ἐπαινεῖσθαι	αὐτὸ	οὕτω διακειμένη τυγχάνῃς, τοσούτῳ ἀξιωτέραν
[20]	τῷ ψεύσματι. ὁ δέ γε	αὐτὸ	τοῦτο ἐπαινῶν οὐχ ὅπως οὐδ´
[2]	προσὸν ἑαυτῷ· τὸ δὲ ὑπὲρ	τοῦτο	ἀλλότριον ἤδη καὶ κολακεία σαφής.
[19]	ἔλεγεν ἀμείνω εἶναι αὐτόν, οὐδὲ	τοῦτο	ἀπέχρησεν ἂν εἰς ἔπαινον. ἀλλὰ
[13]	ἕτερον, οὐ τοῦ βραχυτέρου ὑπερανατεινομένου	τοῦτο	γένοιτ´ ἄν, κἂν ὅτι μάλιστα
[8]	τε ἀσέβημα ἑαυτῆς καὶ πλημμέλημα	τοῦτο	δόξειν, εἰ ὑπομένοι τῇ ἐν
[29]	~ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Οὐκ οἶδα εἴ μοι	τοῦτο	δυνατὸν ἔτι, ὦ Λυκῖνε· μακρὰ
[17]	τηλικοῦτον ἐπῄνεσα, ἡλίκον αὐτὴ σὺ	τοῦτο	ἐγκώμιον ὑπὲρ σεαυτῆς ἐξενήνοχας τὴν
[23]	εἰκάζειν. ἐκτὸς εἰ μὴ σὺ	τοῦτο	εἶναι τὴν Ἀθηνᾶν ὑπείληφας τὸ
[21]	ἐμμελῶς ἐχρέμπτετο. ~Οὐ μόνον δὲ	τοῦτο	ἑκατέρου αὐτῶν γνώρισμά ἐστιν, τὸ
[20]	ψεύσματι. ὁ δέ γε αὐτὸ	τοῦτο	ἐπαινῶν οὐχ ὅπως οὐδ´ ἂν
[15]	τοῦ συνηγόρου. ῥᾷστον δέ, οἶμαι,	τοῦτό	ἐστιν κατὰ τὴν παροιμίαν, μόνον
[18]	ὑπὲρ δὲ οὗ χρὴ ἀπολογήσασθαι,	τοῦτό	ἐστιν, ὅτι τῇ ἐν Κνίδῳ
[14]	οὐδὲν δέον. ~Ὥστε τὸ ἄγαν	τοῦτο	καὶ ἐπίφθονον ἀφαίρει, ὦ Λυκῖνε.
[17]	μεγάλῳ τιθεμένη. σχεδὸν γὰρ ἁπάντων	τοῦτο	μεῖζον ὧν εἴρηκα περὶ σοῦ,
[18]	μέγεθος ἢ βραχύτητα νενομοθετημένον, ἀλλὰ	τοῦτο	μόνον ἐξ ἅπαντος ὁρᾷ ὅπως
[7]	ἐπαινοῦσα τοῦ συγγράμματος, ἓν δὲ	τοῦτο	οὐ φέρουσα, ὅτι θεαῖς αὐτήν,
[24]	αὐταῖς ἐκείναις εἴκασα, οὐκ ἐμὸν	τοῦτο,	οὐδὲ ἐγὼ πρῶτος ταύτην ἐτεμόμην
[15]	οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης. μᾶλλον δὲ	τοῦτο	πάντων ἀτοπώτατον, οἱ αὐτοὶ κατήγοροι
[17]	ἀξίας εἰρηκέναι. σκόπει γοῦν ἡλίκον	τοῦτο	παρέλιπον, ὡς παμμέγεθες εἰς ἐπίδειξιν
[23]	τὸ ὑπὸ Φειδίου πεπλασμένον ἢ	τοῦτο	τὴν οὐρανίαν Ἀφροδίτην ὃ ἐποίησεν
[20]	ἔνδοθεν αὐλή. ὁ δὲ κόλαξ	τοῦτο	τὸ ἔπος κἂν περὶ τῆς
[19]	ἀναγκαῖον, ὑψηλοτέρῳ ἐχρησάμην τῷ παραδείγματι,	τοῦτο	ὑποβαλόντος τοῦ λόγου. ~Ἐπεὶ δὲ
[17]	τολμήσαιμι αὐτοῦ, προσθήσω δὲ καὶ	τοῦτο	ὥς τινα κεφαλὴν τοῦ παντὸς
[9]	εἰκόνα γενέσθαι τοῦ βασιλέως, ἔχοντα	δύο	πόλεις ἐν ταῖν χεροῖν, οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2009