HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Phalaris

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 8 formes différentes pour 40 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, Par.

[2, 2]   οὐδ´ ὑπερβολὴν ἀσεβείας ἀπολελοιπέναι· οὐδὲν γὰρ ἀλλ´ ἢ ἱεροσυλία τὸ πρᾶγμά

[1, 8]   μύθῳ τὸ πρᾶγμα ἔοικεν· ὅσῳ γὰρ ἂν ἐκκόπτωμεν, τοσῷδε πλείους ἡμῖν

[1, 8]   Ἰόλεων, εἰ μέλλομεν ἐπικρατήσειν· τὸν γὰρ ἅπαξ εἰς τὰ τοιαῦτα ἐμπεσεῖν

[1, 11]   πρὸς τὸ ἀκριβέστατον εἰκασμένον· κινήσεως γὰρ αὐτῷ καὶ μυκηθμοῦ ἔδει μόνον

[2, 6]   φάσκουσιν πάνυ πιστεύειν διηγουμένοις— ἄδηλον γὰρ εἰ ἀληθῆ λέγουσιν— οὐχὅπως αὐτοὺς

[1, 1]   καὶ ὁμωρόφιοι τοῦ θεοῦ. ἡγοῦμαι γάρ, εἰ ὑμῖν ἀπολογησαίμην καὶ πείσαιμι

[2, 3]   δικαστηρίῳ δοκιμάζουσαν τοὺς ἀνατιθέντας· οὐδεὶς γὰρ ἔτι ἀναθεῖναι τολμήσειεν ἂν εἰδὼς

[1, 1]   ψευδεῖ λόγῳ παραγαγεῖν· ἀνθρώπους μὲν γὰρ ἴσως ἐξαπατῆσαι ῥᾴδιον, θεὸν δέ,

[1, 3]   ἀρχῇ τῆς δυναστείας μάλιστα. φιλανθρωπίᾳ γὰρ καὶ πρᾳότητι καὶ τῷ ἡμέρῳ

[1, 6]   Ἕλληνα πλησίον τοῦ ἱεροῦ καὶ γὰρ οὐ πάνυ πόρρω τῆς πόλεως

[1, 2]   μάλιστα τοῦτον, διαλαθεῖν ἀδύνατον. ~Ἐγὼ γὰρ οὐ τῶν ἀφανῶν ἐν Ἀκράγαντι

[2, 10]   ἀνθρώποις εὐκλείας ἢ κακοδοξίας· τούτων γὰρ οὐκ οἶδα εἴ τι μεῖζον,

[1, 2]   δὲ σωφρονεῖν καταναγκάσαιμι· καὶ ἦσαν γὰρ οὐκ ὀλίγοι ταῦτα ἐπαινοῦντες, ἄνδρες

[1, 11]   ἐκδοὺς αὐτὸς τῷ ἀνδριαντοποιῷ— μὴ γὰρ οὕτω μανείην, ὡς τοιούτων ἐπιθυμῆσαι

[1, 4]   καὶ Ἀθηναίους ἐπρεσβεύοντο· ἃ μὲν γὰρ περὶ ἐμοῦ αὐτοῦ, εἰ ληφθείην,

[2, 8]   εὐπορία, ἐντεῦθεν αἱ τροφαί— χρὴ γὰρ τἀληθῆ πρός γε ἡμᾶς αὐτοὺς

[2, 11]   ἀνατεθησόμενα τῷ θεῷ· πρῶτον μὲν γὰρ τὸ κατὰ τὸν θεὸν ἐξετασθῆναι

[1, 9]   ἐπιβούλους; τοῦτο βουλοίμην ἄν; αὖθις γὰρ ὑμᾶς, ὦ Δελφοί, συμβούλους καλῶ,

[1, 8]   αὐτὸς καὶ χρονιωτέραν ὑπομένων; ἀνδρὶ γὰρ φύσει μὲν ἀγαθῷ, διὰ δὲ

[2, 6]   μὲν οὖν τἀναντία μοι ἐγνωκώς, καθάπερ ἐκ τοῦ Ἀκράγαντος ἄρτι καταπεπλευκώς,

[1, 10]   φεύγουσι τὴν συνουσίαν τὴν ἐμήν, ὥσπερ ἀμέλει καὶ πρῴην ὁ σοφὸς

[2, 9]   ~Μέμνηται δὲ οὐδεὶς πώποτε ψῆφον ὑπὲρ ἀναθήματος παρ´ ἡμῖν ἀναδοθεῖσαν οὐδὲ

[1, 14]   εἰ δὲ δεῖ καὶ δεηθῆναι ὑπὲρ ἀνδρὸς μάτην πονηροῦ δοκοῦντος καὶ

[1, 14]   ὑπέρ τε τῆς Ἀκράγαντος καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Φαλάριδος, καὶ μήτε ἡμᾶς

[1, 11]   ἐμαυτὸν πείθω, ἢ μίσους ἄξια. ὑπὲρ δὲ τοῦ ἀναθήματος καιρὸς ὑμᾶς

[1, 11]   διαφερόντως ἠδίκητο; ~Ταῦτα μὲν οὖν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολελόγημαι ὑμῖν, ἀληθῆ καὶ

[1, 10]   ἧκεν ὡς ἡμᾶς, ἄλλα μὲν ὑπὲρ ἐμοῦ ἀκηκοώς· ἐπεὶ δὲ ἐπειράθη,

[1, 13]   Δελφοί, δίκαια ποιήσετε θύσαντες μὲν ὑπὲρ ἐμοῦ μετὰ τῶν πρέσβεων, ἀναθέντες

[2, 10]   περὶ τῶν παρόντων, εἰ λογίσαισθε ὑπὲρ ὅσων καὶ ἡλίκων ἐστὶν ἡ

[1, 1]   καὶ ὑμῖν διαλεξομένους τὰ εἰκότα ὑπέρ τε αὐτοῦ ἐκείνου καὶ ὑπὲρ

[1, 14]   ταῦρον καὶ ἀνάθετε καὶ εὔξασθε ὑπέρ τε τῆς Ἀκράγαντος καὶ ὑπὲρ

[2, 12]   τὸ ἱερόν, ἁπάντων ἀνατιθέντων καὶ ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν ἐνίων δωρουμένων

[2, 10]   καὶ δόξης τοῦ μαντείου, ἔπειτα ὑπὲρ τῆς πόλεως ὅλης καὶ τῶν

[2, 7]   σκοποῦντες καθήμεθα εἴ τινες τῶν ὑπὲρ τὸν Ἰόνιον δικαίως ἢ ἀδίκως

[1, 1]   ὑπέρ τε αὐτοῦ ἐκείνου καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀναθήματος. ὧν μὲν οὖν

[2, 10]   ἐστὶν ἡ σκέψις, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἱεροῦ

[2, 13]   καταδαπανῶντα παρ´ αὑτοῦ κρίνεσθαι καὶ ὑπὲρ τῶν ὅλων κινδυνεύειν. ἢ τίνι

[1, 11]   πρὸς τοὺς μυξωτῆρας τοῦ βοός, πῦρ δὲ ὑποκαίειν κελεύειν, καὶ ὁ

[1, 12]   ἐπεὶ ἔνδον ἦν, κατακλείσας αὐτὸν πῦρ ὑφάπτειν ἐκέλευον, Ἀπολάμβανε, εἰπών, τὸν

[1, 6]   μὲν ἐτόλμησε μὴ λογίζοιτο, ὡς νύκτωρ ἐς τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ

Discours, Par.
[2, 2]	οὐδ´ ὑπερβολὴν ἀσεβείας ἀπολελοιπέναι· οὐδὲν	γὰρ	ἀλλ´ ἢ ἱεροσυλία τὸ πρᾶγμά
[1, 8]	μύθῳ τὸ πρᾶγμα ἔοικεν· ὅσῳ	γὰρ	ἂν ἐκκόπτωμεν, τοσῷδε πλείους ἡμῖν
[1, 8]	Ἰόλεων, εἰ μέλλομεν ἐπικρατήσειν· τὸν	γὰρ	ἅπαξ εἰς τὰ τοιαῦτα ἐμπεσεῖν
[1, 11]	πρὸς τὸ ἀκριβέστατον εἰκασμένον· κινήσεως	γὰρ	αὐτῷ καὶ μυκηθμοῦ ἔδει μόνον
[2, 6]	φάσκουσιν πάνυ πιστεύειν διηγουμένοις— ἄδηλον	γὰρ	εἰ ἀληθῆ λέγουσιν— οὐχὅπως αὐτοὺς
[1, 1]	καὶ ὁμωρόφιοι τοῦ θεοῦ. ἡγοῦμαι	γάρ,	εἰ ὑμῖν ἀπολογησαίμην καὶ πείσαιμι
[2, 3]	δικαστηρίῳ δοκιμάζουσαν τοὺς ἀνατιθέντας· οὐδεὶς	γὰρ	ἔτι ἀναθεῖναι τολμήσειεν ἂν εἰδὼς
[1, 1]	ψευδεῖ λόγῳ παραγαγεῖν· ἀνθρώπους μὲν	γὰρ	ἴσως ἐξαπατῆσαι ῥᾴδιον, θεὸν δέ,
[1, 3]	ἀρχῇ τῆς δυναστείας μάλιστα. φιλανθρωπίᾳ	γὰρ	καὶ πρᾳότητι καὶ τῷ ἡμέρῳ
[1, 6]	Ἕλληνα πλησίον τοῦ ἱεροῦ καὶ	γὰρ	οὐ πάνυ πόρρω τῆς πόλεως
[1, 2]	μάλιστα τοῦτον, διαλαθεῖν ἀδύνατον. ~Ἐγὼ	γὰρ	οὐ τῶν ἀφανῶν ἐν Ἀκράγαντι
[2, 10]	ἀνθρώποις εὐκλείας ἢ κακοδοξίας· τούτων	γὰρ	οὐκ οἶδα εἴ τι μεῖζον,
[1, 2]	δὲ σωφρονεῖν καταναγκάσαιμι· καὶ ἦσαν	γὰρ	οὐκ ὀλίγοι ταῦτα ἐπαινοῦντες, ἄνδρες
[1, 11]	ἐκδοὺς αὐτὸς τῷ ἀνδριαντοποιῷ— μὴ	γὰρ	οὕτω μανείην, ὡς τοιούτων ἐπιθυμῆσαι
[1, 4]	καὶ Ἀθηναίους ἐπρεσβεύοντο· ἃ μὲν	γὰρ	περὶ ἐμοῦ αὐτοῦ, εἰ ληφθείην,
[2, 8]	εὐπορία, ἐντεῦθεν αἱ τροφαί— χρὴ	γὰρ	τἀληθῆ πρός γε ἡμᾶς αὐτοὺς
[2, 11]	ἀνατεθησόμενα τῷ θεῷ· πρῶτον μὲν	γὰρ	τὸ κατὰ τὸν θεὸν ἐξετασθῆναι
[1, 9]	ἐπιβούλους; τοῦτο βουλοίμην ἄν; αὖθις	γὰρ	ὑμᾶς, ὦ Δελφοί, συμβούλους καλῶ,
[1, 8]	αὐτὸς καὶ χρονιωτέραν ὑπομένων; ἀνδρὶ	γὰρ	φύσει μὲν ἀγαθῷ, διὰ δὲ
[2, 6]	μὲν οὖν τἀναντία μοι ἐγνωκώς,	καθάπερ	ἐκ τοῦ Ἀκράγαντος ἄρτι καταπεπλευκώς,
[1, 10]	φεύγουσι τὴν συνουσίαν τὴν ἐμήν,	ὥσπερ	ἀμέλει καὶ πρῴην ὁ σοφὸς
[2, 9]	~Μέμνηται δὲ οὐδεὶς πώποτε ψῆφον	ὑπὲρ	ἀναθήματος παρ´ ἡμῖν ἀναδοθεῖσαν οὐδὲ
[1, 14]	εἰ δὲ δεῖ καὶ δεηθῆναι	ὑπὲρ	ἀνδρὸς μάτην πονηροῦ δοκοῦντος καὶ
[1, 14]	ὑπέρ τε τῆς Ἀκράγαντος καὶ	ὑπὲρ	αὐτοῦ Φαλάριδος, καὶ μήτε ἡμᾶς
[1, 11]	ἐμαυτὸν πείθω, ἢ μίσους ἄξια.	ὑπὲρ	δὲ τοῦ ἀναθήματος καιρὸς ὑμᾶς
[1, 11]	διαφερόντως ἠδίκητο; ~Ταῦτα μὲν οὖν	ὑπὲρ	ἐμαυτοῦ ἀπολελόγημαι ὑμῖν, ἀληθῆ καὶ
[1, 10]	ἧκεν ὡς ἡμᾶς, ἄλλα μὲν	ὑπὲρ	ἐμοῦ ἀκηκοώς· ἐπεὶ δὲ ἐπειράθη,
[1, 13]	Δελφοί, δίκαια ποιήσετε θύσαντες μὲν	ὑπὲρ	ἐμοῦ μετὰ τῶν πρέσβεων, ἀναθέντες
[2, 10]	περὶ τῶν παρόντων, εἰ λογίσαισθε	ὑπὲρ	ὅσων καὶ ἡλίκων ἐστὶν ἡ
[1, 1]	καὶ ὑμῖν διαλεξομένους τὰ εἰκότα	ὑπέρ	τε αὐτοῦ ἐκείνου καὶ ὑπὲρ
[1, 14]	ταῦρον καὶ ἀνάθετε καὶ εὔξασθε	ὑπέρ	τε τῆς Ἀκράγαντος καὶ ὑπὲρ
[2, 12]	τὸ ἱερόν, ἁπάντων ἀνατιθέντων καὶ	ὑπὲρ	τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν ἐνίων δωρουμένων
[2, 10]	καὶ δόξης τοῦ μαντείου, ἔπειτα	ὑπὲρ	τῆς πόλεως ὅλης καὶ τῶν
[2, 7]	σκοποῦντες καθήμεθα εἴ τινες τῶν	ὑπὲρ	τὸν Ἰόνιον δικαίως ἢ ἀδίκως
[1, 1]	ὑπέρ τε αὐτοῦ ἐκείνου καὶ	ὑπὲρ	τοῦ ἀναθήματος. ὧν μὲν οὖν
[2, 10]	ἐστὶν ἡ σκέψις, πρῶτον μὲν	ὑπὲρ	τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἱεροῦ
[2, 13]	καταδαπανῶντα παρ´ αὑτοῦ κρίνεσθαι καὶ	ὑπὲρ	τῶν ὅλων κινδυνεύειν. ἢ τίνι
[1, 11]	πρὸς τοὺς μυξωτῆρας τοῦ βοός,	πῦρ	δὲ ὑποκαίειν κελεύειν, καὶ ὁ
[1, 12]	ἐπεὶ ἔνδον ἦν, κατακλείσας αὐτὸν	πῦρ	ὑφάπτειν ἐκέλευον, Ἀπολάμβανε, εἰπών, τὸν
[1, 6]	μὲν ἐτόλμησε μὴ λογίζοιτο, ὡς	νύκτωρ	ἐς τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2007