Discours, Par. |
[1, 9] |
πότερον
ἄμεινον
εἶναι
ἀδίκως
ἀποθανεῖν
|
ἢ |
ἀδίκως
σώζειν
τὸν
ἐπιβεβουλευκότα;
οὐδεὶς |
[2, 7] |
τῶν
ὑπὲρ
τὸν
Ἰόνιον
δικαίως
|
ἢ |
ἀδίκως
τυραννοῦνται.
~Καὶ
τὰ
μὲν |
[2, 10] |
εἴ
τι
μεῖζον,
εἰ
σωφρονεῖτε,
|
ἢ |
ἀναγκαιότερον
ἡγήσαισθε
ἄν.
~Περὶ
μὲν |
[2, 9] |
ἀναδοθεῖσαν
οὐδὲ
κωλυθέντα
τινὰ
θύειν
|
ἢ |
ἀνατιθέναι.
καὶ
διὰ
τοῦτ´,
οἶμαι, |
[1, 8] |
δέ,
τίνα
οἴεσθε
οὕτως
ἄγριον
|
ἢ |
ἀνήμερον
ἄνθρωπον
εἶναι
ὡς
ἥδεσθαι
|
[2, 8] |
Φρυξὶν
ἢ
Λυδοῖς
ἢ
Πέρσαις
|
ἢ |
Ἀσσυρίοις
ἢ
Φοίνιξιν
ἢ
Ἰταλιώταις |
[1, 2] |
δὲ
ἢ
σκαιὸν
ἢ
ὑβριστικὸν
|
ἢ |
αὐθέκαστον
οὐδεὶς
οὐδὲν
ἐπεκάλει
μου |
[1, 9] |
πότερα
βούλομαι
κολάζειν
τινὰς
ἀδίκως
|
ἢ |
αὐτὸς
ἀποθανεῖν,
εὖ
ἴστε
ὡς |
[1, 3] |
δὲ
παρθένων
ἢ
ἐφήβων
διαφθοραὶ
|
ἢ |
γυναικῶν
ἀπαγωγαὶ
ἢ
δορυφόρων
ἐπιπέμψεις |
[1, 3] |
γυναικῶν
ἀπαγωγαὶ
ἢ
δορυφόρων
ἐπιπέμψεις
|
ἢ |
δεσποτική
τις
ἀπειλὴ
ἀποτρόπαιά
μοι |
[1, 3] |
ἦν.
σφαγὰς
δὲ
ἢ
ἐλάσεις
|
ἢ |
δημεύσεις
οὐδὲ
κατὰ
τῶν
ἐπιβεβουλευκότων |
[1, 9] |
ὦ
Φάλαρι,
τεθνάναι
αὐτὸς
ἀδίκως
|
ἢ |
δικαίως
κολάζειν
τοὺς
ἐπιβούλους;
τοῦτο |
[1, 3] |
ἐφήβων
διαφθοραὶ
ἢ
γυναικῶν
ἀπαγωγαὶ
|
ἢ |
δορυφόρων
ἐπιπέμψεις
ἢ
δεσποτική
τις |
[1, 3] |
δὲ
ἀστασίαστος
ἦν.
σφαγὰς
δὲ
|
ἢ |
ἐλάσεις
ἢ
δημεύσεις
οὐδὲ
κατὰ |
[2, 1] |
οὔτ´
ἄλλην
ἔχων
πρὸς
αὐτὸν
|
ἢ |
εὐνοίας
ἰδίαν
αἰτίαν
ἢ
μελλούσης |
[1, 3] |
δημοθοινίαις
διῆγον,
ὕβρεις
δὲ
παρθένων
|
ἢ |
ἐφήβων
διαφθοραὶ
ἢ
γυναικῶν
ἀπαγωγαὶ |
[2, 2] |
ἀσεβείας
ἀπολελοιπέναι·
οὐδὲν
γὰρ
ἀλλ´
|
ἢ |
ἱεροσυλία
τὸ
πρᾶγμά
ἐστι
μακρῷ |
[2, 8] |
Πέρσαις
ἢ
Ἀσσυρίοις
ἢ
Φοίνιξιν
|
ἢ |
Ἰταλιώταις
ἢ
Ὑπερβορέοις
αὐτοῖς,
πάντα |
[2, 10] |
τῆς
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
εὐκλείας
|
ἢ |
κακοδοξίας·
τούτων
γὰρ
οὐκ
οἶδα |
[2, 8] |
ἀλλ´
εἴ
τι
ἐν
Φρυξὶν
|
ἢ |
Λυδοῖς
ἢ
Πέρσαις
ἢ
Ἀσσυρίοις |
[2, 1] |
αὐτὸν
ἢ
εὐνοίας
ἰδίαν
αἰτίαν
|
ἢ
|
μελλούσης
φιλίας
ἐλπίδα,
τῶν
δὲ |
[1, 9] |
μελλήσας
ἑλοίμην
ἂν
τεθνάναι
μᾶλλον
|
ἢ |
μηδὲν
ἀδικοῦντας
κολάζειν.
εἰ
δέ |
[1, 7] |
καὶ
τὸν
τύραννον,
κἂν
Αἰακὸς
|
ἢ |
Μίνως
ἢ
Ῥαδάμανθυς
ᾖ,
ὁμοίως |
[1, 11] |
ἐπαίνου
μᾶλλον,
ὡς
ἐμαυτὸν
πείθω,
|
ἢ |
μίσους
ἄξια.
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ |
[2, 2] |
εἰ
χρὴ
δέχεσθαι
τὸ
ἀνάθημα
|
ἢ |
ὀπίσω
αὖθις
ἀποπέμπειν,
ἀνόσιον
ἤδη
|
[2, 8] |
τι
ἐν
Φρυξὶν
ἢ
Λυδοῖς
|
ἢ |
Πέρσαις
ἢ
Ἀσσυρίοις
ἢ
Φοίνιξιν |
[1, 7] |
τύραννον,
κἂν
Αἰακὸς
ἢ
Μίνως
|
ἢ
|
Ῥαδάμανθυς
ᾖ,
ὁμοίως
ἐξ
ἅπαντος |
[1, 2] |
ἐπιεικῆ
καὶ
μέτριον,
βίαιον
δὲ
|
ἢ |
σκαιὸν
ἢ
ὑβριστικὸν
ἢ
αὐθέκαστον |
[1, 9] |
οὐκ
ἂν
προτιμήσειε
ζῆν
μᾶλλον
|
ἢ |
σώζων
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀπολωλέναι.
καίτοι |
[1, 5] |
φίλτατα
ἐν
ὀφθαλμοῖς
ὁρᾶν
ἀπολλύμενα;
|
ἢ |
τὰ
μὲν
τοιαῦτα
πάνυ
ἠλιθίου |
[2, 12] |
τὰ
περὶ
τῶν
ἀναθημάτων
ποιήσωμεν;
|
ἢ |
τί
μεμφόμενοι
τοῖς
παλαιοῖς
ἔθεσιν |
[2, 13] |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων
κινδυνεύειν.
|
ἢ |
τίνι
βιωτόν,
εἰ
κριθήσεται
τοῦ |
[2, 4] |
εἰ
γοῦν
ἐμίσει
τὸν
Φάλαριν
|
ἢ |
τὸ
δῶρον
αὐτοῦ
ἐμυσάττετο,
ῥᾴδιον |
[1, 2] |
μέτριον,
βίαιον
δὲ
ἢ
σκαιὸν
|
ἢ |
ὑβριστικὸν
ἢ
αὐθέκαστον
οὐδεὶς
οὐδὲν
|
[2, 8] |
Ἀσσυρίοις
ἢ
Φοίνιξιν
ἢ
Ἰταλιώταις
|
ἢ |
Ὑπερβορέοις
αὐτοῖς,
πάντα
ἐς
Δελφοὺς |
[1, 8] |
τῇ
ὑποθέσει
καὶ
αὐτὸν
εἶναι,
|
ἢ |
φειδόμενον
τῶν
πλησίον
ἀπολωλέναι.
ὅλως |
[2, 8] |
Λυδοῖς
ἢ
Πέρσαις
ἢ
Ἀσσυρίοις
|
ἢ |
Φοίνιξιν
ἢ
Ἰταλιώταις
ἢ
Ὑπερβορέοις
|
[1, 7] |
Αἰακὸς
ἢ
Μίνως
ἢ
Ῥαδάμανθυς
|
ᾖ, |
ὁμοίως
ἐξ
ἅπαντος
ἀνελεῖν
σπεύδουσιν, |
[1, 11] |
βοήσεται
ἀλήκτοις
ταῖς
ὀδύναις
ἐχόμενος,
|
ἡ |
βοὴ
δὲ
διὰ
τῶν
αὐλῶν |
[2, 8] |
πεδία,
ταῦτα
ἡ
πρόσοδος,
ἐντεῦθεν
|
ἡ |
εὐπορία,
ἐντεῦθεν
αἱ
τροφαί—
χρὴ |
[2, 12] |
καὶ
ὁ
τρίπους
φθέγγεται
καὶ
|
ἡ |
ἱέρεια
ἐμπνεῖται,
γεγένηται
παρ´
ἡμῖν, |
[1, 1] |
ὁποῖός
εἰμι,
ἀλλὰ
μὴ
ὁποῖον
|
ἡ |
παρὰ
τῶν
μισούντων
καὶ
φθονούντων
|
[1, 6] |
πόρρω
τῆς
πόλεως
εἶναι
λέγεται
|
ἡ |
πέτρα—
κολάσει
τοιαύτῃ
περιβαλεῖν.
ἀλλ´, |
[1, 3] |
ἀλλ´
ὑπήκουον,
ἐγὼ
δὲ
ἦρχον,
|
ἡ |
πόλις
δὲ
ἀστασίαστος
ἦν.
σφαγὰς |
[1, 2] |
ζητοῦντας—
διῄρητο
δὲ
ἡμῶν
τότε
|
ἡ |
πόλις—
μίαν
ταύτην
ἀποφυγὴν
καὶ |
[1, 4] |
μηκέτι
τοιαύτης
τινὸς
θεραπείας
δεήσεται
|
ἡ |
πόλις,
τοῦτ´
ἐζήτουν
ἔτι.
κἀγὼ |
[2, 8] |
ταῦτα
Δελφῶν
τὰ
πεδία,
ταῦτα
|
ἡ |
πρόσοδος,
ἐντεῦθεν
ἡ
εὐπορία,
ἐντεῦθεν |
[1, 6] |
λογιζόμενοι
παρὰ
ποτέρου
ἡμῶν
ἦν
|
ἡ |
πρώτη
τούτων
ἀρχή,
συνελόντες
δὲ |
[2, 10] |
ὑπὲρ
ὅσων
καὶ
ἡλίκων
ἐστὶν
|
ἡ |
σκέψις,
πρῶτον
μὲν
ὑπὲρ
τοῦ |
[2, 8] |
ταῦτα.
καὶ
ὅσον
ἐπὶ
τῇ
|
γῇ, |
βαθεῖ
λιμῷ
ἀεὶ
συνῆμεν
ἄν, |
[1, 6] |
οἶμαι,
αὐτοὶ
καταγελάσεσθε,
ἢν
ταῦτα
|
λέγῃ |
τις
καθ´
ὑμῶν,
καὶ
οἱ |
[2, 8] |
ποιοῦσι
λῷον
ἔσται·
ὅτι
μὲν
|
δὴ |
ἐν
κρημνοῖς
τε
οἰκοῦμεν
αὐτοὶ |
[1, 12] |
αὐτῷ
τιμωρίαν
ἐπέθηκα·
καί,
Ἄγε
|
δή, |
ἔφην,
ὦ
Περίλαε,
εἰ
μὴ |
[1, 11] |
ἐξ
ἅπαντος
κολάζειν
ἐπιθυμοῦντι.
καὶ
|
δὴ |
κατασκευάσας
τὸν
βοῦν
ἧκέ
μοι |
[1, 4] |
δημοσίᾳ
στρεβλούμενοι
ἐξεῖπον.
τοῦ
μὲν
|
δὴ |
μηδὲν
παθεῖν
τοιοῦτον
οἱ
θεοὶ |
[1, 1] |
αὐτὸν
μάρτυρα,
ὃν
οὐκ
ἔνι
|
δή |
που
παραλογίσασθαι
καὶ
ψευδεῖ
λόγῳ |
[2, 2] |
ἄλλων
χαλεπωτέρα,
ὅσῳ
τοῦ
τὰ
|
ἤδη |
ἀνατεθέντα
συλᾶν
τὸ
μηδὲ
τὴν
|
[1, 4] |
ἐμοῦ
αὐτοῦ,
εἰ
ληφθείην,
ἐδέδοκτο
|
ἤδη |
αὐτοῖς
καὶ
ὅπως
με
αὐτοχειρίᾳ |
[1, 4] |
ἀποτρόπαιά
μοι
καὶ
ἀκοῦσαι
ἦν.
|
~ἤδη |
δὲ
καὶ
περὶ
τοῦ
ἀφεῖναι |
[2, 7] |
πολυπραγμονεῖν,
εἰ
μὴ
ἀντὶ
ἱερέων
|
ἤδη |
δικασταὶ
εἶναι
ἀξιοῦμεν
καί,
δέον
|
[2, 2] |
ἢ
ὀπίσω
αὖθις
ἀποπέμπειν,
ἀνόσιον
|
ἤδη
|
εἶναι
νομίζω,
μᾶλλον
δὲ
οὐδ´ |
[1, 4] |
αὐτὸ
καὶ
πάντα
πράττειν
ἐπαχθὲς
|
ἤδη
|
καὶ
σὺν
φθόνῳ
καματηρὸν
ἐδόκει |
[2, 4] |
μὲν
οὖν
Πύθιος
τὴν
δικαίαν
|
ἤδη |
περὶ
τοῦ
ἀναθήματος
ψῆφον
ἤνεγκεν· |
[1, 4] |
περὶ
ταῦτα
εἶχον,
οἱ
δὲ
|
ἤδη |
τε
συνίσταντο
ἐπ´
ἐμὲ
καὶ |
[2, 1] |
ἄνδρα
δυνάστην
εὐσεβοῦντα
μήτε
ἀνάθημα
|
ἤδη |
τῷ
θεῷ
καθωμολογημένον
ἀπαλλοτριοῦν,
καὶ |
[1, 5] |
ἕκαστα
ἐπιπέμπων.
~Ἐγὼ
δὲ
ἐνταῦθα
|
ἤδη |
ὑμᾶς,
ὦ
Δελφοί,
ἐπὶ
τοῦ
|
[1, 5] |
τὰ
ὕστατα;
μᾶλλον
δὲ
γυμνὴν
|
ἤδη |
ὑπέχειν
τὴν
σφαγὴν
καὶ
τὰ |
[1, 2] |
μου
τῷ
προτέρῳ
ἐκείνῳ
βίῳ.
|
ἐπειδὴ |
δὲ
ἑώρων
τοὺς
τἀναντία
μοι |
[1, 5] |
τινὸς
εἶναι,
γενναῖα
δὲ
καὶ
|
ἀνδρώδη |
διανοηθέντα
καὶ
χολὴν
ἔμφρονος
καὶ |
[1, 10] |
ὑπὲρ
ἐμοῦ
ἀκηκοώς·
ἐπεὶ
δὲ
|
ἐπειράθη, |
ἀπῆλθεν
ἐπαινῶν
με
τῆς
δικαιοσύνης |
[1, 11] |
οὖν
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
ἀπολελόγημαι
ὑμῖν,
|
ἀληθῆ |
καὶ
δίκαια
καὶ
ἐπαίνου
μᾶλλον, |
[2, 6] |
πιστεύειν
διηγουμένοις—
ἄδηλον
γὰρ
εἰ
|
ἀληθῆ |
λέγουσιν—
οὐχὅπως
αὐτοὺς
ἃ
μὴ |
[1, 14] |
Δελφοί,
τὰ
παρὰ
τοῦ
Φαλάριδος,
|
ἀληθῆ |
πάντα
καὶ
οἷα
ἐπράχθη
ἕκαστα, |
[2, 8] |
ἐντεῦθεν
αἱ
τροφαί—
χρὴ
γὰρ
|
τἀληθῆ |
πρός
γε
ἡμᾶς
αὐτοὺς
λέγειν— |
[1, 14] |
Φαλάριδος,
ἀληθῆ
πάντα
καὶ
οἷα
|
ἐπράχθη |
ἕκαστα,
καὶ
δίκαιοι
ἂν
εἴημεν |
[1, 9] |
ἀδικοῦντας
κολάζειν.
εἰ
δέ
τις
|
φαίη, |
Βούλει,
ὦ
Φάλαρι,
τεθνάναι
αὐτὸς |
[2, 5] |
τοῦ
ἱεροῦ·
ἐπεὶ
πάντων
ἂν
|
εἴη |
τοῦτο
ἀτοπώτατον,
πέμψαντά
τινα
μεγαλοπρεπὲς |
[1, 9] |
ἐγὼ
μέν,
εἰ
αἵρεσίς
μοι
|
προτεθείη, |
πότερα
βούλομαι
κολάζειν
τινὰς
ἀδίκως |
[1, 8] |
ὄφελος,
εἰ
μὴ
ὁ
φόβος
|
προσείη |
καὶ
ἐλπὶς
τῆς
κολάσεως.
ἡμῖν |
[1, 6] |
ἀναθήματα
καὶ
τοῦ
ξοάνου
ἥψατο,
|
κατηγοροίη |
δὲ
ὑμῶν
πολλὴν
τὴν
ἀγριότητα, |
[1, 8] |
τοῦ
κολάζειν
ἀφορμαί.
φέρειν
δὲ
|
ἀνάγκη |
καὶ
τὸ
ἀναφυόμενον
ἐκκόπτειν
ἀεὶ |
[2, 1] |
ἀκούσας
τῶν
ἡκόντων
παρ´
αὐτοῦ
|
ἐπιεικῆ |
καὶ
μέτρια
διεξιόντων,
καὶ
τὸ |
[1, 2] |
ἐμαυτὸν
παρέχων,
τοῖς
δὲ
συμπολιτευομένοις
|
ἐπιεικῆ |
καὶ
μέτριον,
βίαιον
δὲ
ἢ |
[1, 3] |
ἀπαγωγαὶ
ἢ
δορυφόρων
ἐπιπέμψεις
ἢ
|
δεσποτική
|
τις
ἀπειλὴ
ἀποτρόπαιά
μοι
καὶ |
[2, 3] |
τι
ἂν
μὴ
πρότερον
Δελφοῖς
|
δοκῇ. |
~ὁ
μὲν
οὖν
Πύθιος
τὴν |
[1, 12] |
εἰδῶμεν
εἰ
καὶ
ἃ
φὴς
|
μέλη |
διὰ
τῶν
αὐλῶν
φθέγγεται.
πείθεται |
[1, 11] |
βοὴ
δὲ
διὰ
τῶν
αὐλῶν
|
μέλη |
σοι
ἀποτελέσει
οἷα
λιγυρώτατα
καὶ |
[1, 12] |
τιμωρίαν,
τὰ
τοῦ
σοφοῦ
χαλκέως
|
μέλη, |
τὴν
πρώτην
πεῖραν
τῆς
μουσικῆς. |
[1, 3] |
δορυφόρων
ἐπιπέμψεις
ἢ
δεσποτική
τις
|
ἀπειλὴ |
ἀποτρόπαιά
μοι
καὶ
ἀκοῦσαι
ἦν. |
[1, 3] |
οἰκοδομημάτων
ἀναστάσεσιν
ἐκόσμησα
καὶ
τειχῶν
|
περιβολῇ
|
ἐκράτυνα
καὶ
τὰς
προσόδους,
ὅσαι |
[2, 7] |
οὐ
Δελφοῖς
ἀναγκαῖον
πολυπραγμονεῖν,
εἰ
|
μὴ
|
ἀντὶ
ἱερέων
ἤδη
δικασταὶ
εἶναι |
[2, 13] |
ἐξεταστὰς
ἐπιστήσετε
τοῖς
ἀναθήμασιν,
ὀκνῶ
|
μὴ |
ἀπορήσωμεν
τῶν
δοκιμασθησομένων
ἔτι,
οὐδενὸς |
[1, 11] |
οὐκ
ἐκδοὺς
αὐτὸς
τῷ
ἀνδριαντοποιῷ—
|
μὴ |
γὰρ
οὕτω
μανείην,
ὡς
τοιούτων
|
[1, 6] |
οὐχ
ὅτι
ἐπεβεβουλεύμην,
ἀλλ´
ὅτι
|
μὴ |
εἰάθην
ὑπ´
αὐτῶν
ἐν
ἐκείνῃ |
[2, 6] |
ἀληθῆ
λέγουσιν—
οὐχὅπως
αὐτοὺς
ἃ
|
μὴ |
ἐπιστάμεθα
κατηγορεῖν.
~εἰ
δ´
οὖν |
[1, 8] |
ἀκούοντα
καὶ
σφαττομένους
ὁρῶντα,
εἰ
|
μὴ |
ἔχοι
τινὰ
μεγάλην
τοῦ
κολάζειν
|
[1, 12] |
δή,
ἔφην,
ὦ
Περίλαε,
εἰ
|
μὴ |
κενὴ
ἄλλως
ὑπόσχεσις
ταῦτά
ἐστι, |
[1, 6] |
πέτρας
ῥιπτόμενον
ἃ
μὲν
ἐτόλμησε
|
μὴ |
λογίζοιτο,
ὡς
νύκτωρ
ἐς
τὸ |
[1, 12] |
τὸν
ἄνδρα
ἐξαιρεθῆναι
κελεύσας,
ὡς
|
μὴ |
μιάνειε
τὸ
ἔργον
ἐναποθανών,
ἐκεῖνον |
[1, 8] |
γε
ἄλλων
οὐδὲν
ὄφελος,
εἰ
|
μὴ |
ὁ
φόβος
προσείη
καὶ
ἐλπὶς
|
[1, 1] |
τοιοῦτος
ὑπολαμβάνεσθαι
ὁποῖός
εἰμι,
ἀλλὰ
|
μὴ |
ὁποῖον
ἡ
παρὰ
τῶν
μισούντων |
[2, 8] |
ταῦτα
τὸ
μέχρι
νῦν,
καὶ
|
μὴ
|
παυσαίμεθά
γε
οὕτω
βιοῦντες.
~Μέμνηται |
[2, 3] |
τὸν
θεὸν
ὅ
τι
ἂν
|
μὴ |
πρότερον
Δελφοῖς
δοκῇ.
~ὁ
μὲν |
[1, 10] |
πικρῶς
τοῖς
οἰκείοις
προσφέρεσθαι,
εἰ
|
μή |
τι
διαφερόντως
ἠδίκητο;
~Ταῦτα
μὲν |
[2, 12] |
ἐξετασθῆναι
ἄξιον.
~τίνος
οὖν
ἕνεκα
|
μὴ |
ὡς
ἀεὶ
μηδὲ
ὡς
πάλαι |
[1, 1] |
παρὰ
τῶν
μισούντων
καὶ
φθονούντων
|
φήμη |
ταῖς
τῶν
ἀγνοούντων
ἀκοαῖς
παραδέδωκεν, |
[1, 5] |
παρόντων.
πρὸς
ὀλίγον
οὖν
τῇ
|
γνώμῃ
|
ἐς
Ἀκράγαντα
παρ´
ἐμὲ
ἀποδημήσαντες |
[1, 8] |
ἀναφυόμενον
ἐκκόπτειν
ἀεὶ
καὶ
ἐπικαίειν
|
νὴ |
Δία
κατὰ
τὸν
Ἰόλεων,
εἰ |
[1, 12] |
ἔφην,
ὦ
Περίλαε,
εἰ
μὴ
|
κενὴ |
ἄλλως
ὑπόσχεσις
ταῦτά
ἐστι,
δεῖξον |
[1, 6] |
μὴ
εἰάθην
ὑπ´
αὐτῶν
ἐν
|
ἐκείνῃ |
τῇ
προαιρέσει
μεῖναι,
ἣν
ἐξ |
[2, 1] |
τὸ
εὐσεβὲς
ἅμα
καὶ
τὸ
|
κοινῇ |
συμφέρον
καὶ
μάλιστα
τὸ
Δελφοῖς |
[1, 11] |
ἀλήκτοις
ταῖς
ὀδύναις
ἐχόμενος,
ἡ
|
βοὴ
|
δὲ
διὰ
τῶν
αὐλῶν
μέλη |
[2, 8] |
τὰ
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἐχέτω
|
ὅπῃ |
βούλεται·
ἡμῖν
δὲ
ἀναγκαῖον,
οἶμαι, |
[2, 8] |
ἡ
εὐπορία,
ἐντεῦθεν
αἱ
τροφαί—
|
χρὴ |
γὰρ
τἀληθῆ
πρός
γε
ἡμᾶς |
[2, 5] |
προσίεται
τὴν
τοῦ
μονάρχου
εὐσέβειαν.
|
χρὴ |
δὲ
καὶ
ὑμᾶς
τὰ
αὐτὰ |
[2, 6] |
οὐδ´
ἄχρι
τοῦ
πλοίου
ἀποδεδημηκότα.
|
χρὴ |
δὲ
τὰ
μὲν
τοιαῦτα
μηδὲ |
[2, 2] |
ἡμῖν
προθεῖναι
τὴν
διάσκεψιν,
εἰ
|
χρὴ |
δέχεσθαι
τὸ
ἀνάθημα
ἢ
ὀπίσω |
[2, 8] |
καὶ
πέτρας
γεωργοῦμεν,
οὐχ
Ὅμηρον
|
χρὴ |
περιμένειν
δηλώσοντα
ἡμῖν,
ἀλλ´
ὁρᾶν |
[1, 8] |
τὰ
τοιαῦτα
ἐμπεσεῖν
ἠναγκασμένον
ὅμοιον
|
χρὴ
|
τῇ
ὑποθέσει
καὶ
αὐτὸν
εἶναι, |
[1, 2] |
τῇ
πόλει
σωτηρίαν,
εἰ
ἐπιθέμενος
|
τῇ |
ἀρχῇ
ἐκείνους
μὲν
ἀναστείλαιμι
καὶ |
[2, 8] |
πάρεστι
ταῦτα.
καὶ
ὅσον
ἐπὶ
|
τῇ |
γῇ,
βαθεῖ
λιμῷ
ἀεὶ
συνῆμεν |
[1, 5] |
τῶν
παρόντων.
πρὸς
ὀλίγον
οὖν
|
τῇ |
γνώμῃ
ἐς
Ἀκράγαντα
παρ´
ἐμὲ |
[1, 7] |
ὀφθαλμῶν
τιθέμενοι,
τοὺς
δὲ
χρηστοὺς
|
τῇ |
κοινωνίᾳ
τῆς
προσηγορίας
τῷ
ὁμοίῳ |
[1, 2] |
καὶ
παιδείᾳ
προσεσχηκώς,
ἀεὶ
διετέλουν
|
τῇ |
μὲν
πόλει
δημοτικὸν
ἐμαυτὸν
παρέχων, |
[1, 2] |
εὕρισκον,
τὴν
αὐτὴν
ἅμα
καὶ
|
τῇ |
πόλει
σωτηρίαν,
εἰ
ἐπιθέμενος
τῇ |
[1, 6] |
εἰάθην
ὑπ´
αὐτῶν
ἐν
ἐκείνῃ
|
τῇ |
προαιρέσει
μεῖναι,
ἣν
ἐξ
ἀρχῆς
|
[1, 3] |
τὰς
προσόδους,
ὅσαι
ἦσαν
κοιναί,
|
τῇ |
τῶν
ἐφεστώτων
ἐπιμελείᾳ
ῥᾳδίως
ἐπηύξησα
|
[1, 8] |
τοιαῦτα
ἐμπεσεῖν
ἠναγκασμένον
ὅμοιον
χρὴ
|
τῇ |
ὑποθέσει
καὶ
αὐτὸν
εἶναι,
ἢ |
[1, 9] |
ἔσωσα;
οἷον
Ἄκανθον
τουτονὶ
καὶ
|
Τιμοκράτη |
καὶ
Λεωγόραν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ, |
[1, 6] |
εἶναι
λέγεται
ἡ
πέτρα—
κολάσει
|
τοιαύτῃ |
περιβαλεῖν.
ἀλλ´,
οἶμαι,
αὐτοὶ
καταγελάσεσθε, |
[1, 6] |
παρὰ
ποτέρου
ἡμῶν
ἦν
ἡ
|
πρώτη |
τούτων
ἀρχή,
συνελόντες
δὲ
τἀν |
[1, 11] |
κατὰ
τὰ
νῶτα,
Ἤν
τινα,
|
ἔφη, |
κολάζειν
ἐθέλῃς,
ἐμβιβάσας
εἰς
τὸ |
[1, 11] |
παρεστώς,
Τί
δ´
εἰ
μάθοις,
|
ἔφη, |
τὴν
σοφίαν
τὴν
ἐν
αὐτῷ |
[1, 2] |
πόλει
σωτηρίαν,
εἰ
ἐπιθέμενος
τῇ
|
ἀρχῇ |
ἐκείνους
μὲν
ἀναστείλαιμι
καὶ
παύσαιμι
|
[1, 6] |
ἡμῶν
ἦν
ἡ
πρώτη
τούτων
|
ἀρχή, |
συνελόντες
δὲ
τἀν
μέσῳ
καὶ |
[1, 3] |
ὂν
τὰ
τοιαῦτα
τολμᾶν
ἐν
|
ἀρχῇ |
τῆς
δυναστείας
μάλιστα.
φιλανθρωπίᾳ
γὰρ |
[1, 13] |
καὶ
ἄλλα
πολλάκις,
ἐπειδάν
μοι
|
παράσχῃ
|
μηκέτι
δεῖσθαι
κολάσεων.
~Ταῦτα
μέν, |