Paragraphes |
[14] |
προσέταξε
Ποσειδίππῳ
τὴν
ἀρχὴν
εἰσαγαγεῖν.
|
Ὁ |
δὲ
οὐ
μόνον
οὐκ
εἰσήγαγεν, |
[39] |
εἰ
μὲν
Πολύαρχος
ὁ
πατὴρ
|
ὁ |
Κλεωνύμου,
πάππος
δ'
ἡμέτερος,
ζῶν |
[35] |
κυρίας
τὰς
διαθήκας
ψηφίσαιτο,
~ἃς
|
ὁ |
μὲν
διαθέμενος
ὡς
οὐκ
ὀρθῶς |
[39] |
ἐκείνου.
~Καὶ
εἰ
μὲν
Πολύαρχος
|
ὁ |
πατὴρ
ὁ
Κλεωνύμου,
πάππος
δ' |
[9] |
ἐντεῦθεν
ἄρξομαι
διδάσκειν.
~Δεινίας
γὰρ
|
ὁ |
τοῦ
πατρὸς
ἀδελφὸς
ἐπετρόπευσεν
ἡμᾶς, |
[28] |
εἴη
θαυμασιώτατον,
εἰ
Κηφίσανδρος
μὲν
|
ὁ |
τούτων
οἰκεῖος
δίκαιον
ἡγεῖτο
εἶναι |
[34] |
ἢ
τοῦ
τετελευτηκότος,
οὐκ
οἶδ'
|
ὅ |
τι
ἂν
ἄλλο
πρὸς
ὑμᾶς |
[24] |
ἄξιον
εἶναί
μοι
δοκεῖ
θαυμάζειν,
|
ὅ |
τί
ποτε
ἐπανορθώσας
κυριωτέρας
αὐτὰς |
[12] |
αὐτὸν
ἠδικηκότας;
~Ὕστερον
δὲ
τούτων,
|
ὃ |
μέγιστον
ἡμῖν
τεκμήριον
ὅτι
οὐδὲ |
[25] |
ἄνδρες,
οὐχ
οἷός
τ'
ἦν
|
ἄλλο |
γραμματεῖον
ἢ
τὸ
παρὰ
τῇ |
[34] |
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
ἂν
|
ἄλλο |
πρὸς
ὑμᾶς
εἶπον,
οἵ
γε |
[10] |
ἔλεγεν,
ὁρῶν
δὲ
ἡμᾶς
ἐπιτροπευομένους
|
ὑπὸ |
Δεινίου,
καὶ
δεδιὼς
μὴ
τελευτήσειεν |
[6] |
ἢ
κακῶς
παθεῖν
ἐξ
ἀρχῆς
|
ὑπὸ |
τούτων.
~Οὗτοι
δ'
οὐ
τοιαύτην |
[3] |
τινὶ
τῶν
ἡμετέρων,
ἔλυσε
δὲ
|
πρὸ |
τοῦ
θανάτου,
πέμψας
Ποσείδιππον
ἐπὶ |
[42] |
ὑφ'
ἡμῶν
ἀμφισβητουμένας·
οὗτοι
γὰρ
|
τὸ |
ἀνελεῖν
αὐτὰς
ἐκείνου
βουλομένου
διεκώλυσαν. |
[43] |
πολὺ
κάλλιόν
ἐστι
ψηφίσασθαι
κατὰ
|
τὸ |
γένος
τὸ
παρ'
ἀμφοτέρων
ἡμῶν |
[2] |
ἡμᾶς,
οὐκ
ἀγνοοῦντες,
ὦ
ἄνδρες,
|
τὸ |
δίκαιον,
ἀλλὰ
πολλὴν
ἡμῶν
ἐρημίαν |
[37] |
καὶ
παρ'
αὐτῶν
τούτων
πυνθάνεσθαι
|
τὸ |
δίκαιον.
~Πάντων
δ'
ἂν
εἴη |
[51] |
ἀντιδίκων
γιγνωσκόντων
ἡμᾶς
δίκαιον
εἶναι
|
τὸ |
μέρος
αὐτῶν
λαβεῖν,
ὑμεῖς
ἅπαντ' |
[43] |
ἐστι
ψηφίσασθαι
κατὰ
τὸ
γένος
|
τὸ |
παρ'
ἀμφοτέρων
ἡμῶν
ὁμολογούμενον
μᾶλλον |
[25] |
τ'
ἦν
ἄλλο
γραμματεῖον
ἢ
|
τὸ |
παρὰ
τῇ
ἀρχῇ
κείμενον·
γράψαι |
[41] |
ψευδεῖς
ἀπέφηναν,
καὶ
οἱ
μὲν
|
τὸ |
παράπαν
οὐ
γενομένας,
ἐνίων
δ' |
[36] |
τετελευτηκότος
διανοίᾳ;
~Οἶμαι
δ'
ὑμᾶς
|
τὸ |
περὶ
ἡμῶν
δίκαιον
σαφέστατ'
ἂν |
[49] |
ἀλλ'
οὐχ
ὡς
δίκαιόν
ἐστι
|
τὸ |
πρᾶγμα
διδάσκουσιν
ὑμᾶς.
~Ὥσθ'
ὑμεῖς |
[16] |
ἠξίουν
νείμασθαι
τὴν
οὐσίαν
καὶ
|
τὸ |
τρίτον
μέρος
ἡμᾶς
ἔχειν
ἁπάντων |
[11] |
τῷ
πατρὶ
ἐγκαλεῖ
τῷ
ἡμετέρῳ,
|
ἀπεκρίνατο |
πάντων
τῶν
πολιτῶν
ἐναντίον
ὅτι |
[32] |
τοῦ
Σίμωνος
τήν
τ'
ἔχθραν
|
διηγήσατο, |
καὶ
προσηπείλησεν
ὅτι
δηλώσειέ
ποτ' |
[30] |
ὥσπερ
ὅτε
τὰς
διαθήκας
ταύτας
|
ἐποιήσατο, |
εἰκότως
ἄν
τις
ὑμῶν
πιστεύσειε |
[19] |
τὴν
διαθήκην
βουλόμενον,
ἣν
ὀργιζόμενος
|
ἐποιήσατο. |
Ὥστ'
εἰ
καὶ
ἡμεῖς
ὁμολογήσαιμεν |
[31] |
ἄλλων
πολιτῶν
πολλούς,
Φερένικον
οὐδαμοῦ
|
παρεστήσατο. |
Ἔπειτα
μικρὸν
πρὶν
τελευτῆσαι
βαδίζων |
[34] |
καὶ
οἷς
μὲν
ζῶν
οὐδὲ
|
διελέγετο |
ἅπασαν
δοῦναι
τὴν
οὐσίαν,
τοὺς |
[43] |
ἔλυσε
μὲν
Κλεώνυμος
εὖ
φρονῶν,
|
διέθετο |
δὲ
ὀργισθεὶς
καὶ
οὐκ
ὀρθῶς |
[15] |
Δεινίᾳ
πολεμῶν
ταύτας
τὰς
διαθήκας
|
διέθετο, |
ἔπειτα
ὡς
ἐκείνου
τελευτήσαντος
ἐπεμελεῖτο |
[11] |
εἴτε
μή,
τὰς
διαθήκας
ταύτας
|
διέθετο. |
Καὶ
εὐθὺς
ἐρωτῶντος
τοῦ
Δεινίου |
[3] |
διαθήκαις
ἰσχυριζόμενοι
τοιαύταις,
ἃς
ἐκεῖνος
|
διέθετο |
μὲν
οὐχ
ἡμῖν
ἐγκαλῶν
ἀλλ' |
[11] |
καὶ
οὐκ
ὀρθῶς
βουλευόμενος
ταῦτα
|
διέθετο. |
Πῶς
γὰρ
ἂν
εὖ
φρονῶν, |
[48] |
πειρῶνται
πείθειν
ὑμᾶς
ὡς
ἐκεῖνος
|
διέθετο |
ταύτας
τὰς
διαθήκας
καὶ
οὐδὲ |
[44] |
ἔχειν
τὰ
ἐκείνου,
παρ'
ὧν
|
ὠφείλετο |
καὶ
λαβεῖν
αὐτῷ.
~Εἰ
μὲν |
[25] |
καὶ
εἴ
τι
προσγράψαι
τούτοις
|
ἐβούλετο, |
διὰ
τί
οὐκ
ἐν
ἑτέρῳ |
[28] |
τῶν
αὑτοῦ
πραγμάτων,
οὗτος
μόνος
|
ἐβούλετο |
ἡμᾶς
ἀκλήρους
εἶναι
τῶν
αὑτοῦ. |
[48] |
ὕστερον
αὐτῷ
μετεμέλησε,
καὶ
νῦν
|
ἐβούλετο |
ἡμᾶς
μὲν
μηδὲν
τῶν
αὑτοῦ |
[25] |
ἐξῆν
εἰς
ἕτερον
εἴ
τι
|
ἐβούλετο, |
καὶ
μηδὲ
τοῦθ'
ἡμῖν
ἀμφισβητήσιμον |
[27] |
οὐδὲν
ἡμᾶς
τῶν
αὑτοῦ
λαβεῖν
|
ἐβούλετο. |
Καίτοι,
ὦ
ἄνδρες,
τίνας
ἂν |
[26] |
ὡς
ἐκεῖνος
ἐπανορθῶσαι
τὰς
διαθήκας
|
ἐβούλετο, |
πᾶσι
δήπου
φανερὸν
ὑμῖν
ἐστιν |
[44] |
τὸν
τούτων,
σκέψασθε
ποτέρων
ἐκεῖνος
|
ἐγίγνετο |
κληρονόμος·
δίκαιον
γάρ
ἐστι
τούτους |
[45] |
τοιαύτῃ
τύχῃ
χρησαμένων
Κλεώνυμος
ἁπάντων
|
ἐγίγνετο |
κληρονόμος.
Οὔτε
γὰρ
παῖδες
ἡμῖν |
[45] |
παῖδες
οἱ
τούτων,
οὐκ
ἐκεῖνος
|
ἐγίγνετο |
κύριος
τῶν
καταλειφθέντων·
ἡμῶν
δὲ |
[31] |
ὧν
μὲν
αὐτῷ
πρὸς
τούτους
|
ἐγένετο |
ἡ
διαφορά,
περίεργόν
ἐστι
λέγειν· |
[30] |
δὲ
τούτων
μέν
τισι
διάφορος
|
ἐγένετο, |
ἡμῖν
δὲ
πάντων
ἐχρῆτο
οἰκειότατα. |
[18] |
ταῖς
διαθήκαις,
λέγοντες
ὡς
Κλεώνυμος
|
μετεπέμπετο |
τὴν
ἀρχὴν
οὐ
λῦσαι
βουλόμενος |
[21] |
γὰρ
ἀνελεῖν
τὰς
διαθήκας
βουλόμενος
|
μετεπέμπετο |
τὴν
ἀρχήν,
ὥσπερ
ἡμεῖς
φαμεν, |
[30] |
διάφορος
ἐγένετο,
ἡμῖν
δὲ
πάντων
|
ἐχρῆτο |
οἰκειότατα.
~Καὶ
ἐξ
ὧν
μὲν |
[33] |
διακείμενον
ἡμῖν
μέν,
οἷς
οἰκειότατα
|
ἐχρῆτο, |
οὕτω
ποιεῖν
ὅπως
μηδὲ
λόγον |
[34] |
ταύτας
εἶναι
κυρίας
τὰς
διαθήκας
|
ψηφίσαιτο, |
~ἃς
ὁ
μὲν
διαθέμενος
ὡς |
[20] |
ἄνδρες,
τοιαῦτα
περὶ
τῶν
αὑτοῦ
|
βουλεύσαιτο; |
~Ὥστ'
ἐκ
τούτων
τῶν
λόγων |
[10] |
ἡμετέρας
οὔσης
γένοιτο
κύριος
Δεινίας·
|
ἡγεῖτο |
γὰρ
δεινὸν
εἶναι
τὸν
ἔχθιστον |
[28] |
μὲν
ὁ
τούτων
οἰκεῖος
δίκαιον
|
ἡγεῖτο |
εἶναι
μέρος
ἕκαστον
ἡμῶν
ἔχειν |
[26] |
ὅτι
οὐκ
ὀρθῶς
αὐτὰς
ἔχειν
|
ἡγεῖτο. |
Καίτοι
σκοπεῖτε
καὶ
ἐντεῦθεν
τὴν |
[19] |
ἐν
ᾧ
πρὸς
ἡμᾶς
οἰκειότατα
|
διέκειτο, |
μᾶλλον
βεβαιοῦν
τὴν
διαθήκην
βουλόμενον, |
[36] |
ἐκεῖνος
αὐτοῖς
χρόνον
τινὰ
ἐπιτηδείως
|
διέκειτο. |
Οὐκ
ἂν
ἄρα
ὑπὲρ
ἡμῶν |
[12] |
τῶν
χρήστων
ἐπιβουλευσάντων
ἔσωσεν
ἡμῖν,
|
ἐπεμελεῖτό |
τε
ὁμοίως
τῶν
ἡμετέρων
ὥσπερ |
[15] |
διέθετο,
ἔπειτα
ὡς
ἐκείνου
τελευτήσαντος
|
ἐπεμελεῖτο |
τε
τῶν
ἡμετέρων
ἁπάντων,
καὶ |
[28] |
τὴν
αὑτοῦ
λαβὼν
ἐθεράπευε
καὶ
|
ἐπεμελεῖτο |
τῶν
ἡμετέρων
ὥσπερ
τῶν
αὑτοῦ |
[20] |
διαθήκας,
ἐξ
ὧν
οὐκ
ἐκεῖνον
|
ἐτιμωρεῖτο |
ἀλλὰ
τοὺς
οἰκειοτάτους
ἠδίκει·
νυνὶ |
[22] |
Καίτοι
πῶς
ἂν
ἕτερα
τούτων
|
γένοιτο |
ἀπιστότερα;
~Τοὺς
μὲν
τηλικαῦτα
μέλλοντας |
[10] |
καὶ
τῆς
οὐσίας
ἡμετέρας
οὔσης
|
γένοιτο |
κύριος
Δεινίας·
ἡγεῖτο
γὰρ
δεινὸν |
[20] |
οὗτοι
κατηγοροῦσι.
~Τίς
γὰρ
ἂν
|
γένοιτο |
ταύτης
μανία
μείζων,
ἢ
τότε |
[36] |
πυνθάνεσθαι.
Εἰ
γάρ
τις
αὐτοὺς
|
ἔροιτο |
διὰ
τί
ἀξιοῦσι
κληρονόμοι
γενέσθαι |
[49] |
ὡς
οἰκειότερον
ἡμῶν
πρὸς
Κλεώνυμον
|
διέκειντο, |
ὑμεῖς
ἐνθυμεῖσθε
ὅτι
ἐκείνου
κατηγοροῦσιν, |
[22] |
μὴ
ποιήσαντες
ἀπεχθήσεσθαι,
τὴν
ἀπέχθειαν
|
εἵλοντο |
μᾶλλον
ταύτης
τῆς
δωρεᾶς.
Καίτοι |
[9] |
οὕτως
εἰκῇ
πρὸς
ἀλλήλους
ἔχθραν
|
ἀνείλοντο. |
~Τότε
γοῦν
ἐκ
ταύτης
τῆς |
[47] |
καὶ
συγγενεῖς
καὶ
φίλους
ἐκείνου
|
προείλοντο |
οἰκειοτέρους.
~Κεφάλαιον
δὲ
τῶν
εἰρημένων, |
[34] |
ποιεῖν;
~Ἀλλ'
ἔγωγε,
εἰ
κατηγορεῖν
|
ἐβούλοντο |
τῶν
διαθηκῶν
ἢ
τοῦ
τετελευτηκότος, |
[2] |
τούτων
ἰσομοιρῆσαι·
οὗτοι
δὲ
εἰς
|
τοῦτο |
ἥκουσιν
ἀναισχυντίας,
ὥστε
καὶ
τὰ |
[26] |
ἀμφισβητήσιμον
ἐᾶν.
~Εἰ
τοίνυν
καὶ
|
τοῦτο |
συγχωρήσαιμεν,
ὡς
ἐκεῖνος
ἐπανορθῶσαι
τὰς |