Paragraphes
[39]	παρ' ὑμῶν αἰσχύνη ποιεῖν ἠνάγκαζεν	ἄν,	ἢ ταῖς μεγίσταις ζημίαις καὶ
[30]	τὰς διαθήκας ταύτας ἐποιήσατο, εἰκότως	ἄν	τις ὑμῶν πιστεύσειε τοῖς λόγοις
[34]	τετελευτηκότος, οὐκ οἶδ' ὅ τι	ἂν	ἄλλο πρὸς ὑμᾶς εἶπον, οἵ
[27]	ἐβούλετο. Καίτοι, ὦ ἄνδρες, τίνας	ἂν	ἄλλους ταῦτα ἔχειν ἐβουλήθη μᾶλλον
[36]	χρόνον τινὰ ἐπιτηδείως διέκειτο. Οὐκ	ἂν	ἄρα ὑπὲρ ἡμῶν μᾶλλον ἢ
[20]	μεγίστην οὗτοι κατηγοροῦσι. ~Τίς γὰρ	ἂν	γένοιτο ταύτης μανία μείζων, ἢ
[21]	χρωμένους αὐτῷ πάντων οἰκειότατα, δικαίως	ἂν	δήπου τὰς τοιαύτας διαθήκας ἀκύρους
[39]	ἐτελεύτησε θυγατέρας ἀπορουμένας καταλιπών, ἡμεῖς	ἂν	διὰ τὴν ἀγχιστείαν καὶ τὸν
[9]	ἐστὶ κατηγορεῖν· πλὴν τοσοῦτόν γε	ἂν	δικαίως αὐτοῖς ἀμφοτέροις μεμψαίμην, ὅτι
[43]	οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος· ὥστε πάντων	ἂν	εἴη δεινότατον, εἰ κυριωτέραν αὐτοῦ
[38]	πυνθάνεσθαι τὸ δίκαιον. ~Πάντων δ'	ἂν	εἴη δεινότατον, εἰ τοῖς μὲν
[51]	γνῶναι περὶ αὐτῶν. Πάντων γὰρ	ἂν	εἴη δεινότατον, εἰ τῶν ἀντιδίκων
[28]	τῶν οἰκείων ὠφέλει; ~Πάντων δ'	ἂν	εἴη θαυμασιώτατον, εἰ Κηφίσανδρος μὲν
[36]	κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου, τοῦτ'	ἂν	εἰπεῖν ἔχοιεν, ὅτι καὶ γένει
[6]	ἀμύνεσθαι καλῶς ἔχει· οὐ γὰρ	ἂν	ἐλάττω συμφορὰν ἡγησαίμην κακῶς ποιεῖν
[46]	γὰρ δήπου ζῶντες μὲν οὕτως	ἂν	ἐνεχειρίσαμεν αὐτῷ τὴν οὐσίαν, ὥστε
[22]	ταύτης τῆς δωρεᾶς. Καίτοι πῶς	ἂν	ἕτερα τούτων γένοιτο ἀπιστότερα; ~Τοὺς
[11]	βουλευόμενος ταῦτα διέθετο. Πῶς γὰρ	ἂν	εὖ φρονῶν, ὦ ἄνδρες, κακῶς
[20]	ποιῆσαι τῶν ἑαυτοῦ. Καὶ τίς	ἂν	εὖ φρονῶν, ὦ ἄνδρες, τοιαῦτα
[47]	ἐν δὲ τῷ δοῦναι πολλοὺς	ἂν	καὶ συγγενεῖς καὶ φίλους ἐκείνου
[36]	τὸ περὶ ἡμῶν δίκαιον σαφέστατ'	ἂν	παρ' αὐτῶν τούτων πυνθάνεσθαι. Εἰ
[24]	ποτε ἐπανορθώσας κυριωτέρας αὐτὰς ἡγεῖτ'	ἂν	ποιῆσαι· τοῖς γὰρ ἄλλοις οὗτος
[48]	δεῖ τὸν νοῦν· ὅσῳ γὰρ	ἂν	ταῦτα λέγοντες ἀποφαίνωσι καὶ πειρῶνται
[32]	καὶ προσηπείλησεν ὅτι δηλώσειέ ποτ'	ἂν	τούτῳ ὡς διάκειται πρὸς αὐτόν.
[8]	ἀκούσητε· ὅθεν δ' οἶμαι τάχιστ'	ἂν	ὑμᾶς μαθεῖν περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν,
[29]	εἶναι τῶν αὑτοῦ. ~Καὶ τίς	ἂν	ὑμῶν πιστεύσειεν εὐνουστέρους καὶ μετριωτέρους
[34]	πολλοστοῦ μέρους ἀξιῶσαι. Ὥστε τίς	ἂν	ὑμῶν ταύτας εἶναι κυρίας τὰς
[44]	καὶ μὴ τυγχάνοντας ἀγανακτεῖν, οἷς	ἂν	ὑπάρχῃ καὶ παρ' ὑμῶν τῶν
[8]	τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε,	ἐπειδὰν	πάντων ἀκούσητε· ὅθεν δ' οἶμαι
[25]	καὶ μηδὲ τοῦθ' ἡμῖν ἀμφισβητήσιμον	ἐᾶν.	~Εἰ τοίνυν καὶ τοῦτο συγχωρήσαιμεν,
[48]	σφίσι δ' αὐτοῖς βεβαιῶσαι τὴν	δωρεάν,	~καὶ ταῦτα πάντα λέγοντες καὶ
[22]	Κλεώνυμον, ἵνα βεβαιώσῃ τὴν αὑτῶν	δωρεάν,	προσταχθὲν αὐτοῖς οὐκ ἐτόλμησαν εἰσαγαγεῖν,
[18]	καὶ βεβαιῶσαι σφίσιν αὐτοῖς τὴν	δωρεάν.	Ὑμεῖς δὲ σκοπεῖσθε τὰς διαθήκας
[23]	δὲ ταὐτὰ πάλιν ἐς τὴν	ὑστεραίαν	δεηθῆναι; ~Εἰ γὰρ δή, ὦ
[14]	τούτῳ Κλεώνυμος πάλιν ἐς τὴν	ὑστεραίαν	Διοκλεῖ καλέσαι τοὺς ἄρχοντας προσέταζε,
[21]	~Ὥστ' ἐκ τούτων τῶν λόγων	ῥᾳδίαν	ὑμῖν τὴν διάγνωσιν πεποιήκασι περὶ
[8]	οὖν τούτων ἀναισχυντίαν καὶ τὴν	αἰσχροκέρδειαν	ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε, ἐπειδὰν πάντων
[41]	καὶ διὰ τὴν τοῦ πράγματος	ἀλήθειαν,	ὅπερ ποιεῖτε, τοῖς κατὰ γένος
[22]	ἐκείνῳ μὴ ποιήσαντες ἀπεχθήσεσθαι, τὴν	ἀπέχθειαν	εἵλοντο μᾶλλον ταύτης τῆς δωρεᾶς.
[42]	γενομένας. Ἔπειτα τὴν μὲν ἡμετέραν	συγγένειαν	εὑρήσετε καὶ παρ' αὐτῶν τῶν
[41]	ὦ ἄνδρες, καὶ διὰ τὴν	συγγένειαν	καὶ διὰ τὴν τοῦ πράγματος
[42]	~Καὶ νῦν ὑμεῖς τὴν μὲν	συγγένειαν	καὶ τὴν οἰκειότητα τὴν ἡμετέραν,
[37]	γὰρ διὰ τὴν τοῦ γένους	ἀγχιστείαν	δεῖ γενέσθαι τινὰς κληρονόμους, ἡμεῖς
[4]	καὶ τῶν νόμων κατὰ τὴν	ἀγχιστείαν	καὶ αὐτοῦ τοῦ Κλεωνύμου διὰ
[39]	καταλιπών, ἡμεῖς ἂν διὰ τὴν	ἀγχιστείαν	καὶ τὸν πάππον γηροτροφεῖν ἠναγκαζόμεθα
[47]	καὶ τὴν οἰκειότητα καὶ τὴν	ἀγχιστείαν	λέγοντας, ὅτι λήψεσθαί τι προσδοκῶσιν·
[12]	ἀλλ' αὐτοὺς μὲν εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν αὑτοῦ κομισάμενος ἐπαίδευε, τὴν
[15]	καὶ αὐτοὺς ἐπαίδευεν εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν αὑτοῦ κομισάμενος, πρὸς δὲ
[28]	οἰκειότατος καὶ ἡμᾶς εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν αὑτοῦ λαβὼν ἐθεράπευε καὶ
[4]	αὐτοῦ τοῦ Κλεωνύμου διὰ τὴν	φιλίαν	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ, ἔτι δὲ
[37]	προσήκομεν· εἴ τε διὰ τὴν	φιλίαν	τὴν ὑπάρχουσαν, ἴσασιν αὐτὸν ἅπαντες
[29]	οὔτ' ἀνάγκη ἐστὶν οὔτ' αἰσχύνην	οὐδεμίαν	φέρει, τῶν οὐ προσηκόντων, ὥς
[2]	τὸ δίκαιον, ἀλλὰ πολλὴν ἡμῶν	ἐρημίαν	καταγνόντες. ~Σκέψασθε γὰρ οἷς ἑκάτεροι
[34]	τῷ διαθεμένῳ, τοῦ δὲ τοσαύτην	μανίαν	κατηγοροῦσιν, ὥστε φασὶν αὐτὸν περὶ
[23]	κερδαίνειν, ὥσπερ ζημιωθησομένους, φυλάξασθαι τὴν	διακονίαν,	Κλεώνυμον δ' ὑπὲρ τῆς τούτων
[43]	αὐτοῦ τὴν ὀργὴν ἢ τὴν	διάνοιαν	ποιήσετε. ~Οἶμαι δ' ὑμᾶς καὶ
[46]	ἡμετέρων κυριωτέραν εἶναι τὴν ἐκείνου	διάνοιαν	τῆς ἡμετέρας αὐτῶν, ἀποθνῄσκοντες δὲ
[19]	ὑμεῖς αὐτοὶ πιστεύσαιτε, ἐνθυμεῖσθε ὅτι	παράνοιαν	αὐτοῦ τὴν μεγίστην οὗτοι κατηγοροῦσι.
[50]	ποιῆσαι τῶν ἐκείνου κληρονόμους, ἀλλὰ	παράνοιαν	Κλεωνύμου καταγιγνώσκειν, ὅταν δὲ τοῖς
[13]	~Καίτοι χρὴ θεωρεῖν αὐτοῦ τὴν	ἔννοιαν	ἐκ τούτων τῶν ἔργων μᾶλλον
[13]	ὧν ὕστερον φανερὰν τὴν αὑτοῦ	ἔννοιαν	ἐποίησεν. Ἔτι γὰρ μᾶλλον ἐν
[1]	ζῶν μὲν ἡμῖν κατέλιπε τὴν	οὐσίαν,	ἀποθανὼν δὲ κινδυνεύειν περὶ αὐτῆς
[12]	αὑτοῦ κομισάμενος ἐπαίδευε, τὴν δ'	οὐσίαν	ἀφελέσθαι τῶν χρήστων ἐπιβουλευσάντων ἔσωσεν
[22]	ἐναντιωτάτοινν θάτερα μέλλοντες, ἢ τὴν	οὐσίαν	ἕξειν βεβαιοτέραν ἢ ἐκείνῳ μὴ
[16]	καὶ Κηφίσανδρος ἠξίουν νείμασθαι τὴν	οὐσίαν	καὶ τὸ τρίτον μέρος ἡμᾶς
[24]	γεγραμμέναις διαθήκαις ἔδωκεν αὐτοῖς τὴν	οὐσίαν,	καὶ τοῦτ' ἄξιον εἶναί μοι
[33]	σκοπεῖν ὅπως ἅπασαν βεβαιώσει τὴν	οὐσίαν;	Καὶ τούτους μὲν νῦν περὶ
[34]	οὐδὲ διελέγετο ἅπασαν δοῦναι τὴν	οὐσίαν,	τοὺς δ' οἰκειότατα κεχρημένους οὐδὲ
[46]	οὕτως ἂν ἐνεχειρίσαμεν αὐτῷ τὴν	οὐσίαν,	ὥστε περὶ τῶν ἡμετέρων κυριωτέραν
[26]	Καίτοι σκοπεῖτε καὶ ἐντεῦθεν τὴν	ἀναισχυντίαν	αὐτῶν, οἵτινες ταύτας τὰς διαθήκας
[8]	ποιήσοντες. ~Τὴν μὲν οὖν τούτων	ἀναισχυντίαν	καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον
[29]	ταῦτα μέν, ὦ ἄνδρες, πολλὴν	ἀπιστίαν	ἔχει. ~Ἔπειτα, εἰ μὲν καὶ
[41]	διαθήκας δ' ἤδη πολλοὶ ψευδεῖς	ἀπέφηναν,	καὶ οἱ μὲν τὸ παράπαν
[30]	λόγοις τοῖς τουτωνί· νυνὶ δὲ	πᾶν	τοὐναντίον εὑρήσετε. Τότε μὲν γὰρ
[41]	ἀπέφηναν, καὶ οἱ μὲν τὸ	παράπαν	οὐ γενομένας, ἐνίων δ' οὐκ
[13]	ἁμαρτάνειν, ἀλλ' ἀφ' ὧν ὕστερον	φανερὰν	τὴν αὑτοῦ ἔννοιαν ἐποίησεν. Ἔτι
[42]	συγγένειαν καὶ τὴν οἰκειότητα τὴν	ἡμετέραν,	οἷς ἡμεῖς ἀγωνιζόμεθα, ἅπαντες ἐπίστασθε·
[42]	κυρίας γενομένας. Ἔπειτα τὴν μὲν	ἡμετέραν	συγγένειαν εὑρήσετε καὶ παρ' αὐτῶν
[22]	μέλλοντες, ἢ τὴν οὐσίαν ἕξειν	βεβαιοτέραν	ἢ ἐκείνῳ μὴ ποιήσαντες ἀπεχθήσεσθαι,
[43]	πάντων ἂν εἴη δεινότατον, εἰ	κυριωτέραν	αὐτοῦ τὴν ὀργὴν ἢ τὴν
[46]	οὐσίαν, ὥστε περὶ τῶν ἡμετέρων	κυριωτέραν	εἶναι τὴν ἐκείνου διάνοιαν τῆς
[9]	τινῶν οὕτως εἰκῇ πρὸς ἀλλήλους	ἔχθραν	ἀνείλοντο. ~Τότε γοῦν ἐκ ταύτης
[32]	διαφορὰν τοῦ Σίμωνος τήν τ'	ἔχθραν	διηγήσατο, καὶ προσηπείλησεν ὅτι δηλώσειέ
[32]	δὲ πρὸς τούτοις πυνθανομένου τὴν	διαφορὰν	τοῦ Σίμωνος τήν τ' ἔχθραν
[6]	ἔχει· οὐ γὰρ ἂν ἐλάττω	συμφορὰν	ἡγησαίμην κακῶς ποιεῖν τούτους ἀμυνόμενος,
[22]	ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τὴν	θύραν	ἀπέπεμψαν. Καὶ δυοῖν τοῖν ἐναντιωτάτοινν
[14]	ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τὴν	θύραν	ἀπέπεμψεν. Ὀργισθεὶς δὲ τούτῳ Κλεώνυμος
[15]	ἀλλὰ καὶ ἐλθόντα ἐπὶ τὴν	θύραν	ἀρχονίδην ἀπέπεμψεν. ~Ὡς οὖν ἀληθῆ
[33]	καὶ διάφορος ἦν, σκοπεῖν ὅπως	ἅπασαν	βεβαιώσει τὴν οὐσίαν; Καὶ τούτους
[34]	οἷς μὲν ζῶν οὐδὲ διελέγετο	ἅπασαν	δοῦναι τὴν οὐσίαν, τοὺς δ'
[45]	κληρονόμος. Οὔτε γὰρ παῖδες ἡμῖν	ἦσαν	οὔτ' ἄλλοι συγγενεῖς, ἀλλ' ἐκεῖνος
[22]	αὑτῶν δωρεάν, προσταχθὲν αὐτοῖς οὐκ	ἐτόλμησαν	εἰσαγαγεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα
[42]	τὸ ἀνελεῖν αὐτὰς ἐκείνου βουλομένου	διεκώλυσαν.	~Ὥσθ' ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, πολὺ
[4]	Κλεωνύμου διὰ τὴν φιλίαν τὴν	ὑπάρχουσαν	αὐτῷ, ἔτι δὲ Πολυάρχου, τοῦ
[37]	τε διὰ τὴν φιλίαν τὴν	ὑπάρχουσαν,	ἴσασιν αὐτὸν ἅπαντες ἡμῖν οἰκειότερον
[51]	λαβεῖν ὧν αὐτοὶ σφᾶς αὐτοὺς	ἠξίωσαν,	ἡμᾶς δὲ μηδὲ τούτων ἀξιώσετε
[17]	πᾶσι τοῖς τῶν κλήρων ἀμφισβητοῦσιν,	ὅταν	ἀποφήνωσι σφᾶς αὐτοὺς ὥσπερ ἡμεῖς
[50]	κληρονόμους, ἀλλὰ παράνοιαν Κλεωνύμου καταγιγνώσκειν,	ὅταν	δὲ τοῖς ἡμετέροις, ἐκεῖνόν τε
[38]	εἰ τοῖς μὲν ἄλλοις ψηφίζοισθε,	ὅταν	θάτερα τούτων ἀποφαίνωσι σφᾶς αὐτούς,
[50]	πρᾶγμα διδάσκουσιν ὑμᾶς. ~Ὥσθ' ὑμεῖς	ὅταν	μὲν τοῖς τούτων λόγοις πιστεύητε,
[27]	ἁπάντων ἀναιδέστατος τῶν λόγων ἐστίν,	ὅταν	τολμῶσι λέγειν ὡς Κλεώνυμος οὐδὲν
[22]	τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τὴν θύραν	ἀπέπεμψαν.	Καὶ δυοῖν τοῖν ἐναντιωτάτοινν θάτερα
[47]	πάντων οἰκειότατον. ~Ὥσθ' ἡμᾶς μὲν	ἐν	ἀμφοτέροις, ὦ ἄνδρες, καὶ ἐν
[47]	λέγοντας, ὅτι λήψεσθαί τι προσδοκῶσιν·	ἐν	δὲ τῷ δοῦναι πολλοὺς ἂν
[25]	τούτοις ἐβούλετο, διὰ τί οὐκ	ἐν	ἑτέρῳ γράψας αὐτὰ γραμματείῳ κατέλιπεν,
[13]	μὴ τοῖς μετ' ὀργῆς πραχθεῖσιν,	ἐν	οἷς ἅπαντες πεφύκαμεν ἁμαρτάνειν, ἀλλ'
[24]	ὦ ἄνδρες, ὡς οὗτοί φασιν,	ἐν	ταῖς νῦν γεγραμμέναις διαθήκαις ἔδωκεν
[13]	ἔννοιαν ἐποίησεν. Ἔτι γὰρ μᾶλλον	ἐν	τοῖς τελευταίοις ἐδήλωσεν ὡς εἶχε
[47]	ἐν ἀμφοτέροις, ὦ ἄνδρες, καὶ	ἐν	τῷ δοῦναι καὶ ἐν τῷ
[47]	καὶ ἐν τῷ δοῦναι καὶ	ἐν	τῷ λαβεῖν οἰκείους ὄντας εὑρήσετε,
[19]	μεταμέλει· οὗτοι δὲ ἐκεῖνον ἀποφαίνουσιν,	ἐν	ᾧ πρὸς ἡμᾶς οἰκειότατα διέκειτο,
[14]	Ὁ δὲ οὐ μόνον οὐκ	εἰσήγαγεν,	ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα τῶν
[10]	οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν, ὡς ὕστερον	ἔλεγεν,	ὁρῶν δὲ ἡμᾶς ἐπιτροπευομένους ὑπὸ
[11]	κακῶς ποιεῖν ἡμᾶς ἐβουλήθη, τοὺς	μηδὲν	αὐτὸν ἠδικηκότας; ~Ὕστερον δὲ τούτων,
[5]	αἰσχρὸν ἦν ἀμφισβητῆσαι καὶ τοῖς	μηδὲν	προσήκουσιν. ~Οὐχ ὁμοίως δέ μοι
[29]	ἡμᾶς καὶ αἰσχρὸν ἡμῶν ἀμελῆσαι,	μηδὲν	τῶν αὑτοῦ ἡμῖν δοῦναι· τούτους
[48]	καὶ νῦν ἐβούλετο ἡμᾶς μὲν	μηδὲν	τῶν αὑτοῦ λαβεῖν, σφίσι δ'
[12]	πραγμάτων ἡμῖν πονηρῶς ἐχόντων οὐδὲ	περιεῖδεν	ἡμᾶς οὐδενὸς ἐνδεεῖς ὄντας, ἀλλ'
[46]	νόμοι δεδώκασιν αὐτῷ, καὶ ἡμεῖς	οὐδέν'	ἄλλον ἠξιώσαμεν ταύτης τῆς δωρεᾶς.
[7]	παρακαλέσαντες καὶ ῥήτορας παρασκευασάμενοι καὶ	οὐδὲν	ἀπολείποντες τῆς αὑτῶν δυνάμεως, ὥσπερ,
[5]	οὗτοι, καὶ συγγενεῖς ὄντες καὶ	οὐδὲν	δίκαιον εἰπεῖν ἔχοντες, οὐκ αἰσχύνονται
[27]	ὅταν τολμῶσι λέγειν ὡς Κλεώνυμος	οὐδὲν	ἡμᾶς τῶν αὑτοῦ λαβεῖν ἐβούλετο.
[11]	πάντων τῶν πολιτῶν ἐναντίον ὅτι	οὐδὲν	πονηρὸν ἐγκαλεῖ, καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς
[39]	ἡ παρ' ὑμῶν αἰσχύνη ποιεῖν	ἠνάγκαζεν	ἄν, ἢ ταῖς μεγίσταις ζημίαις
[8]	μᾶλλον γνώσεσθε, ἐπειδὰν πάντων ἀκούσητε·	ὅθεν	δ' οἶμαι τάχιστ' ἂν ὑμᾶς
[36]	εἰπεῖν ἔχοιεν, ὅτι καὶ γένει	ποθὲν	προσήκουσι καὶ ἐκεῖνος αὐτοῖς χρόνον
[8]	ὑμᾶς μαθεῖν περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν,	ἐντεῦθεν	ἄρξομαι διδάσκειν. ~Δεινίας γὰρ ὁ
[26]	ἔχειν ἡγεῖτο. Καίτοι σκοπεῖτε καὶ	ἐντεῦθεν	τὴν ἀναισχυντίαν αὐτῶν, οἵτινες ταύτας
[22]	ἵνα βεβαιώσῃ τὴν αὑτῶν δωρεάν,	προσταχθὲν	αὐτοῖς οὐκ ἐτόλμησαν εἰσαγαγεῖν, ἀλλὰ
[36]	μᾶλλον ἢ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν	εἶεν	εἰρηκότες; ~Εἴ τε γὰρ διὰ
[10]	ὑπὸ Δεινίου, καὶ δεδιὼς μὴ	τελευτήσειεν	αὐτὸς ἔτι παῖδας ἡμᾶς καταλιπὼν
[29]	αὑτοῦ. ~Καὶ τίς ἂν ὑμῶν	πιστεύσειεν	εὐνουστέρους καὶ μετριωτέρους τοὺς ἀντιδίκους
[36]	τῶν Κλεωνύμου, τοῦτ' ἂν εἰπεῖν	ἔχοιεν,	ὅτι καὶ γένει ποθὲν προσήκουσι
[24]	ἐν ταῖς νῦν γεγραμμέναις διαθήκαις	ἔδωκεν	αὐτοῖς τὴν οὐσίαν, καὶ τοῦτ'
[38]	ἂν εἴη δεινότατον, εἰ τοῖς	μὲν	ἄλλοις ψηφίζοισθε, ὅταν θάτερα τούτων
[47]	ὄντας εὑρήσετε, τούτους δὲ νῦν	μὲν	ἀναισχυντοῦντας καὶ τὴν οἰκειότητα καὶ
[34]	εἶπον, οἵ γε τὰς διαθήκας	μὲν	ἀποφαίνουσιν οὔτ' ὀρθῶς ἐχούσας οὔτ'
[31]	ἐχρῆτο οἰκειότατα. ~Καὶ ἐξ ὧν	μὲν	αὐτῷ πρὸς τούτους ἐγένετο ἡ
[19]	ἡμᾶς ἀποστερήσει τῶν αὑτοῦ. ~Τοῖς	μὲν	γὰρ ἄλλοις κἀκείνων ὧν ἂν
[21]	διάγνωσιν πεποιήκασι περὶ αὑτῶν. Εἰ	μὲν	γὰρ ἀνελεῖν τὰς διαθήκας βουλόμενος
[30]	δὲ πᾶν τοὐναντίον εὑρήσετε. Τότε	μὲν	γὰρ ἔτυχε Δεινίᾳ, ὃς ἡμᾶς
[31]	καὶ μάρτυρας ἕξω παρασχέσθαι. Πρῶτον	μὲν	γὰρ θύων τῷ Διονύσῳ, καὶ
[6]	ἄνδρες, διακεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους. Ἐγὼ	μὲν	γὰρ οὐχ ὅτι ἀδίκως κινδυνεύω,
[41]	τοῖς κατὰ διαθήκην ἀμφισβητοῦσι. Τὴν	μὲν	γὰρ τοῦ γένους οἰκειότητα πάντες
[25]	ἀρχόντων οὐκ ἐδυνήθη λαβεῖν; Ἀνελεῖν	μὲν	γάρ, ὦ ἄνδρες, οὐχ οἷός
[35]	τὰς διαθήκας ψηφίσαιτο, ~ἃς ὁ	μὲν	διαθέμενος ὡς οὐκ ὀρθῶς ἐχούσας
[3]	πιστεύοντες ὡς ὑμᾶς εἰσεληλύθαμεν· οὗτοι	μὲν	διαθήκαις ἰσχυριζόμενοι τοιαύταις, ἃς ἐκεῖνος
[4]	τὴν ἀρχήν. ~Ἡμεῖς δὲ γένει	μὲν	ἐγγυτάτω προσήκοντες, χρώμενοι δὲ ἐκείνῳ
[12]	οὐδενὸς ἐνδεεῖς ὄντας, ἀλλ' αὐτοὺς	μὲν	εἰς τὴν οἰκίαν τὴν αὑτοῦ
[47]	τὸν πάντων οἰκειότατον. ~Ὥσθ' ἡμᾶς	μὲν	ἐν ἀμφοτέροις, ὦ ἄνδρες, καὶ
[44]	τυχεῖν. Εἰ τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ	μὲν	ζῆν, ἐξερημωθῆναι δὲ τὸν ἡμέτερον
[34]	τοὺς οἰκείως χρωμένους, καὶ οἷς	μὲν	ζῶν οὐδὲ διελέγετο ἅπασαν δοῦναι
[1]	ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΥΜΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. ~Πολλὴ	μὲν	ἡ μεταβολή μοι γέγονεν, ὦ
[51]	αὐτοὺς ἔχειν ψηφιεῖσθε, καὶ τούτους	μὲν	ἡγήσεσθε χρῆναι πλείω λαβεῖν ὧν
[42]	οἶδε κυρίας γενομένας. Ἔπειτα τὴν	μὲν	ἡμετέραν συγγένειαν εὑρήσετε καὶ παρ'
[1]	τελευτήσαντος Κλεωνύμου. Ἐκεῖνος γὰρ ζῶν	μὲν	ἡμῖν κατέλιπε τὴν οὐσίαν, ἀποθανὼν
[30]	πολλὴν ἀπιστίαν ἔχει. ~Ἔπειτα, εἰ	μὲν	καὶ νῦν οὕτω πρὸς ἀμφοτέρους
[43]	τούτοις ἐνθυμήθητε ὅτι αὐτὰς ἔλυσε	μὲν	Κλεώνυμος εὖ φρονῶν, διέθετο δὲ
[48]	μετεμέλησε, καὶ νῦν ἐβούλετο ἡμᾶς	μὲν	μηδὲν τῶν αὑτοῦ λαβεῖν, σφίσι
[33]	βεβαιώσει τὴν οὐσίαν; Καὶ τούτους	μὲν	νῦν περὶ πλείονος ποιεῖσθαι ταύτης
[28]	ἂν εἴη θαυμασιώτατον, εἰ Κηφίσανδρος	μὲν	ὁ τούτων οἰκεῖος δίκαιον ἡγεῖτο
[2]	ἐκείνῳ φάσκοντες ἀργύριον. ~Καὶ οἱ	μὲν	οἰκεῖοι καὶ οἱ προσήκοντες ἐπὶ
[33]	πρὸς ἑκατέρους ἡμᾶς διακείμενον ἡμῖν	μέν,	οἷς οἰκειότατα ἐχρῆτο, οὕτω ποιεῖν
[20]	ταύτης μανία μείζων, ἢ τότε	μὲν	ὅτε Δεινίᾳ διάφορος ὢν ἔτυχεν,
[23]	τοσαύτην ποιήσασθαι σπουδὴν ὥστε Ποσειδίππῳ	μέν,	ὅτι κατημέλησεν, ὀργισθῆναι, Διοκλέους δὲ
[9]	ἄνδρες, διάφορος ὢν ἔτυχεν. Ὁπότερος	μὲν	οὖν αὐτῶν ἦν τῆς διαφορᾶς
[8]	καὶ συγγενεῖς κακῶς ποιήσοντες. ~Τὴν	μὲν	οὖν τούτων ἀναισχυντίαν καὶ τὴν
[15]	τῆς νυκτὸς ταύτης ἀπέθανεν. ~Πρῶτον	μὲν	οὖν ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας ὡς
[46]	δωρεᾶς. Οὐ γὰρ δήπου ζῶντες	μὲν	οὕτως ἂν ἐνεχειρίσαμεν αὐτῷ τὴν
[1]	περὶ αὐτῆς πεποίηκε. Καὶ τότε	μὲν	οὕτως ὑπ' αὐτοῦ σωφρόνως ἐπαιδευόμεθα,
[3]	ἰσχυριζόμενοι τοιαύταις, ἃς ἐκεῖνος διέθετο	μὲν	οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν ἀλλ' ὀργισθεὶς
[39]	ποιῆσαι τῶν ἐκείνου. ~Καὶ εἰ	μὲν	Πολύαρχος ὁ πατὴρ ὁ Κλεωνύμου,
[42]	βεβουλευμένων. ~Καὶ νῦν ὑμεῖς τὴν	μὲν	συγγένειαν καὶ τὴν οἰκειότητα τὴν
[40]	νόμοις ὁμολογούμενα ψηφιεῖσθε, εἰ τῶν	μὲν	συμφορῶν τοὺς ἐγγυτάτω γένει κοινωνεῖν
[23]	ἕτερα τούτων γένοιτο ἀπιστότερα; ~Τοὺς	μὲν	τηλικαῦτα μέλλοντας ἐκ τοῦ πράγματος
[30]	ἐπιτηδείως διακείμενος· νῦν δὲ τούτων	μέν	τισι διάφορος ἐγένετο, ἡμῖν δὲ
[41]	πολλοὶ ψευδεῖς ἀπέφηναν, καὶ οἱ	μὲν	τὸ παράπαν οὐ γενομένας, ἐνίων
[45]	ὠφείλετο καὶ λαβεῖν αὐτῷ. ~Εἰ	μὲν	τοίνυν Φερένικος ἢ τῶν ἀδελφῶν
[17]	μοι κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες ~Ἡγοῦμαι	μὲν	τοίνυν, ὦ ἄνδρες, πᾶσι τοῖς
[50]	διδάσκουσιν ὑμᾶς. ~Ὥσθ' ὑμεῖς ὅταν	μὲν	τοῖς τούτων λόγοις πιστεύητε, οὐ
[29]	φασιν, ἡμῖν μεταδιδόναι; Ἀλλὰ ταῦτα	μέν,	ὦ ἄνδρες, πολλὴν ἀπιστίαν ἔχει.
[29]	ἡμῖν εἶναι τῶν οἰκειοτάτων; Κἀκεῖνον	μέν,	ᾧ καὶ ἀναγκαῖον εὖ ποιεῖν
[3]	οἷς ἑκάτεροι πιστεύοντες ὡς ὑμᾶς	εἰσεληλύθαμεν·	οὗτοι μὲν διαθήκαις ἰσχυριζόμενοι τοιαύταις,
[13]	ὀργῆς πραχθεῖσιν, ἐν οἷς ἅπαντες	πεφύκαμεν	ἁμαρτάνειν, ἀλλ' ἀφ' ὧν ὕστερον
[46]	δήπου ζῶντες μὲν οὕτως ἂν	ἐνεχειρίσαμεν	αὐτῷ τὴν οὐσίαν, ὥστε περὶ
[46]	αὐτῷ, καὶ ἡμεῖς οὐδέν' ἄλλον	ἠξιώσαμεν	ταύτης τῆς δωρεᾶς. Οὐ γὰρ
[21]	μετεπέμπετο τὴν ἀρχήν, ὥσπερ ἡμεῖς	φαμεν,	οὐδεὶς ἔνεστι τούτοις λόγος· εἰ
[46]	αὐτῶν, ἀποθνῄσκοντες δὲ ἄλλους κληρονόμους	ἐβουλήθημεν	αὐτῶν μᾶλλον ἢ τὸν πάντων
[10]	τὰ νομιζόμενα τοῦτον, ἕως ἡμεῖς	ἡβήσαιμεν,	ᾧ ζῶν διάφορος ἦν· ~Ταῦτα
[19]	ἐποιήσατο. Ὥστ' εἰ καὶ ἡμεῖς	ὁμολογήσαιμεν	ταῦτα καὶ ὑμεῖς αὐτοὶ πιστεύσαιτε,
[26]	ἐᾶν. ~Εἰ τοίνυν καὶ τοῦτο	συγχωρήσαιμεν,	ὡς ἐκεῖνος ἐπανορθῶσαι τὰς διαθήκας
[1]	ἐπαιδευόμεθα, ὥστ' οὐδ' ἀκροασόμενοι οὐδέποτ'	ἤλθομεν	ἐπὶ δικαστήριον, νῦν δὲ ἀγωνιούμενοι
[1]	νῦν δὲ ἀγωνιούμενοι περὶ πάντων	ἥκομεν	τῶν ὑπαρχόντων· οὐ γὰρ τῶν
[37]	τινὰς κληρονόμους, ἡμεῖς ἐγγυτέρω γένει	προσήκομεν·	εἴ τε διὰ τὴν φιλίαν
[35]	πρὸς δὲ τούτοις ἡμεῖς ὑμῖν	ἀποφαίνομεν	ἐναντίας οὔσας καὶ τῷ νόμῳ
[6]	προσήκουσιν. ~Οὐχ ὁμοίως δέ μοι	δοκοῦμεν,	ὦ ἄνδρες, διακεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους.
[8]	ἂν ὑμᾶς μαθεῖν περὶ ὧν	ἀμφισβητοῦμεν,	ἐντεῦθεν ἄρξομαι διδάσκειν. ~Δεινίας γὰρ
[14]	ἐλπίδων, ἐξαπίνης τῆς νυκτὸς ταύτης	ἀπέθανεν.	~Πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν παρέξομαι
[1]	~Πολλὴ μὲν ἡ μεταβολή μοι	γέγονεν,	ὦ ἄνδρες, τελευτήσαντος Κλεωνύμου. Ἐκεῖνος
[12]	ἡμῖν τεκμήριον ὅτι οὐδὲ ταῦτα	ἔπραξεν	ἡμᾶς βλάπτειν βουλόμενος· τελευτήσαντος γὰρ
[2]	καὶ τῶν ὁμολογουμένων, ὧν Κλεώνυμος	κατέλιπεν,	αὐτοῖς τούτων ἰσομοιρῆσαι· οὗτοι δὲ
[25]	ἐν ἑτέρῳ γράψας αὐτὰ γραμματείῳ	κατέλιπεν,	ἐπειδὴ τὰ γράμματα παρὰ τῶν
[35]	διαθέμενος ὡς οὐκ ὀρθῶς ἐχούσας	ἀπεδοκίμασεν,	οὗτοι δ' ἔργῳ λύουσιν ἐθέλοντες
[15]	δ' οὐ μόνον αὐτὸς οὐκ	εἰσεκάλεσεν,	ἀλλὰ καὶ ἐλθόντα ἐπὶ τὴν
[13]	ὕστερον φανερὰν τὴν αὑτοῦ ἔννοιαν	ἐποίησεν.	Ἔτι γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς
[23]	σπουδὴν ὥστε Ποσειδίππῳ μέν, ὅτι	κατημέλησεν,	ὀργισθῆναι, Διοκλέους δὲ ταὐτὰ πάλιν
[32]	τήν τ' ἔχθραν διηγήσατο, καὶ	προσηπείλησεν	ὅτι δηλώσειέ ποτ' ἂν τούτῳ
[31]	καὶ συντυχὼν αὐτῷ, προσειπεῖν οὐκ	ἐτόλμησεν.	~Ἔτι δὲ πρὸς τούτοις πυνθανομένου
[11]	ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ, καὶ	ἐμαρτύρησεν	ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ καὶ οὐκ
[14]	ταύτην τὴν νόσον ἐξ ἧς	ἐτελεύτησεν,	ἐβουλήθη ταύτας τὰς διαθήκας ἀνελεῖν
[45]	Φερένικος ἢ τῶν ἀδελφῶν τις	ἐτελεύτησεν,	οἱ παῖδες οἱ τούτων, οὐκ
[30]	οὕτω πρὸς ἀμφοτέρους ἡμᾶς ἔχων	ἐτελεύτησεν,	ὥσπερ ὅτε τὰς διαθήκας ταύτας
[9]	γὰρ ὁ τοῦ πατρὸς ἀδελφὸς	ἐπετρόπευσεν	ἡμᾶς, θεῖος ὢν ὀρφανοὺς ὄντας.
[13]	γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς τελευταίοις	ἐδήλωσεν	ὡς εἶχε πρὸς ἡμᾶς. ~Ἤδη
[12]	οὐσίαν ἀφελέσθαι τῶν χρήστων ἐπιβουλευσάντων	ἔσωσεν	ἡμῖν, ἐπεμελεῖτό τε ὁμοίως τῶν
[15]	τῶν ἡμετέρων ἁπάντων, καὶ αὐτοὺς	ἐπαίδευεν	εἰς τὴν οἰκίαν τὴν αὑτοῦ
[18]	ἀνελεῖν, ἐπειδὴ πρὸς ἡμᾶς οἰκείως	ἔσχεν,	ἢ σκοπεῖν ὅπως ἔτι βεβαιότερον
[20]	μὲν ὅτε Δεινίᾳ διάφορος ὢν	ἔτυχεν,	ἡμᾶς κακῶς ποιεῖν τε καὶ
[9]	οὗτος, ὦ ἄνδρες, διάφορος ὢν	ἔτυχεν.	Ὁπότερος μὲν οὖν αὐτῶν ἦν
[21]	λόγος· εἰ δ' οὕτω παραφρονῶν	ἔτυχεν	ὥσθ' ἡμᾶς ἀεὶ περὶ ἐλαχίστου
[15]	πρὸς δὲ τούτοις ὡς Ποσείδιππον	ἔπεμψεν	ἐπὶ τὸν ἀστυνόμον, οὗτος δ'
[14]	τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τὴν θύραν	ἀπέπεμψεν.	Ὀργισθεὶς δὲ τούτῳ Κλεώνυμος πάλιν
[15]	ἐλθόντα ἐπὶ τὴν θύραν ἀρχονίδην	ἀπέπεμψεν.	~Ὡς οὖν ἀληθῆ λέγω, κάλει
[25]	ὦ ἄνδρες, οὐχ οἷός τ'	ἦν	ἄλλο γραμματεῖον ἢ τὸ παρὰ
[5]	περὶ τούτων, περὶ ὧν αἰσχρὸν	ἦν	ἀμφισβητῆσαι καὶ τοῖς μηδὲν προσήκουσιν.
[28]	τῆς οὐσίας, Κλεώνυμος δ' ὃς	ἦν	ἡμῖν οἰκειότατος καὶ ἡμᾶς εἰς
[45]	ἐγγυτάτω καὶ τῇ χρείᾳ πάντων	ἦν	οἰκειότατος· ~ὥστε διὰ ταῦτα καὶ
[33]	δέ, ὧν τισι καὶ διάφορος	ἦν,	σκοπεῖν ὅπως ἅπασαν βεβαιώσει τὴν
[10]	ἡμεῖς ἡβήσαιμεν, ᾧ ζῶν διάφορος	ἦν·	~Ταῦτα διανοηθεὶς ἐκεῖνος, εἴτ' ὀρθῶς
[9]	ἔτυχεν. Ὁπότερος μὲν οὖν αὐτῶν	ἦν	τῆς διαφορᾶς αἴτιος, ἴσως οὐκ
[19]	μᾶλλον βεβαιοῦν τὴν διαθήκην βουλόμενον,	ἣν	ὀργιζόμενος ἐποιήσατο. Ὥστ' εἰ καὶ
[43]	δεινότατον, εἰ κυριωτέραν αὐτοῦ τὴν	ὀργὴν	ἢ τὴν διάνοιαν ποιήσετε. ~Οἶμαι
[15]	καὶ ἐλθόντα ἐπὶ τὴν θύραν	ἀρχονίδην	ἀπέπεμψεν. ~Ὡς οὖν ἀληθῆ λέγω,
[23]	τῆς τούτων ὠφελείας τοσαύτην ποιήσασθαι	σπουδὴν	ὥστε Ποσειδίππῳ μέν, ὅτι κατημέλησεν,
[44]	Εἰ τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ μὲν	ζῆν,	ἐξερημωθῆναι δὲ τὸν ἡμέτερον οἶκον
[41]	ψηφίζεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς κατὰ	διαθήκην	ἀμφισβητοῦσι. Τὴν μὲν γὰρ τοῦ
[19]	οἰκειότατα διέκειτο, μᾶλλον βεβαιοῦν τὴν	διαθήκην	βουλόμενον, ἣν ὀργιζόμενος ἐποιήσατο. Ὥστ'
[29]	Ἀλλὰ ταῦτα μέν, ὦ ἄνδρες,	πολλὴν	ἀπιστίαν ἔχει. ~Ἔπειτα, εἰ μὲν
[2]	ὦ ἄνδρες, τὸ δίκαιον, ἀλλὰ	πολλὴν	ἡμῶν ἐρημίαν καταγνόντες. ~Σκέψασθε γὰρ
[9]	οὐκ ἐμὸν ἔργον ἐστὶ κατηγορεῖν·	πλὴν	τοσοῦτόν γε ἂν δικαίως αὐτοῖς
[6]	οὐ γὰρ ἂν ἐλάττω συμφορὰν	ἡγησαίμην	κακῶς ποιεῖν τούτους ἀμυνόμενος, οἰκείους
[9]	γε ἂν δικαίως αὐτοῖς ἀμφοτέροις	μεμψαίμην,	ὅτι καὶ φίλοι τέως ὄντες
[7]	δ' οὐ τοιαύτην ἔχουσι τὴν	γνώμην,	ἀλλ' ἥκουσιν ἐφ' ἡμᾶς καὶ
[42]	καὶ παρ' αὐτῶν τῶν ἀντιδίκων	ὁμολογουμένην,	τὰς δὲ διαθήκας ὑφ' ἡμῶν
[29]	οἷς οὔτ' ἀνάγκη ἐστὶν οὔτ'	αἰσχύνην	οὐδεμίαν φέρει, τῶν οὐ προσηκόντων,
[25]	τῇ ἀρχῇ κείμενον· γράψαι δ'	ἐξῆν	εἰς ἕτερον εἴ τι ἐβούλετο,
[4]	ἡμῖν καὶ τῶν νόμων κατὰ	τὴν	ἀγχιστείαν καὶ αὐτοῦ τοῦ Κλεωνύμου
[39]	ἀπορουμένας καταλιπών, ἡμεῖς ἂν διὰ	τὴν	ἀγχιστείαν καὶ τὸν πάππον γηροτροφεῖν
[47]	ἀναισχυντοῦντας καὶ τὴν οἰκειότητα καὶ	τὴν	ἀγχιστείαν λέγοντας, ὅτι λήψεσθαί τι
[8]	μὲν οὖν τούτων ἀναισχυντίαν καὶ	τὴν	αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε, ἐπειδὰν
[26]	ἡγεῖτο. Καίτοι σκοπεῖτε καὶ ἐντεῦθεν	τὴν	ἀναισχυντίαν αὐτῶν, οἵτινες ταύτας τὰς
[22]	ἢ ἐκείνῳ μὴ ποιήσαντες ἀπεχθήσεσθαι,	τὴν	ἀπέχθειαν εἵλοντο μᾶλλον ταύτης τῆς
[14]	διαθήκας ἀνελεῖν καὶ προσέταξε Ποσειδίππῳ	τὴν	ἀρχὴν εἰσαγαγεῖν. Ὁ δὲ οὐ
[3]	τοῦ θανάτου, πέμψας Ποσείδιππον ἐπὶ	τὴν	ἀρχήν. ~Ἡμεῖς δὲ γένει μὲν
[22]	τοίνυν ἐνθυμεῖσθε ὅτι φάσκοντες καλεῖν	τὴν	ἀρχὴν Κλεώνυμον, ἵνα βεβαιώσῃ τὴν
[18]	διαθήκαις, λέγοντες ὡς Κλεώνυμος μετεπέμπετο	τὴν	ἀρχὴν οὐ λῦσαι βουλόμενος αὐτὰς
[21]	ἀνελεῖν τὰς διαθήκας βουλόμενος μετεπέμπετο	τὴν	ἀρχήν, ὥσπερ ἡμεῖς φαμεν, οὐδεὶς
[13]	ἀλλ' ἀφ' ὧν ὕστερον φανερὰν	τὴν	αὑτοῦ ἔννοιαν ἐποίησεν. Ἔτι γὰρ
[12]	αὐτοὺς μὲν εἰς τὴν οἰκίαν	τὴν	αὑτοῦ κομισάμενος ἐπαίδευε, τὴν δ'
[15]	αὐτοὺς ἐπαίδευεν εἰς τὴν οἰκίαν	τὴν	αὑτοῦ κομισάμενος, πρὸς δὲ τούτοις
[28]	καὶ ἡμᾶς εἰς τὴν οἰκίαν	τὴν	αὑτοῦ λαβὼν ἐθεράπευε καὶ ἐπεμελεῖτο
[22]	τὴν ἀρχὴν Κλεώνυμον, ἵνα βεβαιώσῃ	τὴν	αὑτῶν δωρεάν, προσταχθὲν αὐτοῖς οὐκ
[7]	~Οὗτοι δ' οὐ τοιαύτην ἔχουσι	τὴν	γνώμην, ἀλλ' ἥκουσιν ἐφ' ἡμᾶς
[12]	οἰκίαν τὴν αὑτοῦ κομισάμενος ἐπαίδευε,	τὴν	δ' οὐσίαν ἀφελέσθαι τῶν χρήστων
[21]	τούτων τῶν λόγων ῥᾳδίαν ὑμῖν	τὴν	διάγνωσιν πεποιήκασι περὶ αὑτῶν. Εἰ
[19]	ἡμᾶς οἰκειότατα διέκειτο, μᾶλλον βεβαιοῦν	τὴν	διαθήκην βουλόμενον, ἣν ὀργιζόμενος ἐποιήσατο.
[23]	πράγματος κερδαίνειν, ὥσπερ ζημιωθησομένους, φυλάξασθαι	τὴν	διακονίαν, Κλεώνυμον δ' ὑπὲρ τῆς
[43]	κυριωτέραν αὐτοῦ τὴν ὀργὴν ἢ	τὴν	διάνοιαν ποιήσετε. ~Οἶμαι δ' ὑμᾶς
[32]	~Ἔτι δὲ πρὸς τούτοις πυνθανομένου	τὴν	διαφορὰν τοῦ Σίμωνος τήν τ'
[48]	λαβεῖν, σφίσι δ' αὐτοῖς βεβαιῶσαι	τὴν	δωρεάν, ~καὶ ταῦτα πάντα λέγοντες
[18]	ἐπανορθῶσαι καὶ βεβαιῶσαι σφίσιν αὐτοῖς	τὴν	δωρεάν. Ὑμεῖς δὲ σκοπεῖσθε τὰς
[46]	περὶ τῶν ἡμετέρων κυριωτέραν εἶναι	τὴν	ἐκείνου διάνοιαν τῆς ἡμετέρας αὐτῶν,
[13]	πραγμάτων. ~Καίτοι χρὴ θεωρεῖν αὐτοῦ	τὴν	ἔννοιαν ἐκ τούτων τῶν ἔργων
[42]	μὲν συγγένειαν καὶ τὴν οἰκειότητα	τὴν	ἡμετέραν, οἷς ἡμεῖς ἀγωνιζόμεθα, ἅπαντες
[22]	τὸν ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ	τὴν	θύραν ἀπέπεμψαν. Καὶ δυοῖν τοῖν
[14]	τὸν ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ	τὴν	θύραν ἀπέπεμψεν. Ὀργισθεὶς δὲ τούτῳ
[15]	εἰσεκάλεσεν, ἀλλὰ καὶ ἐλθόντα ἐπὶ	τὴν	θύραν ἀρχονίδην ἀπέπεμψεν. ~Ὡς οὖν
[19]	πιστεύσαιτε, ἐνθυμεῖσθε ὅτι παράνοιαν αὐτοῦ	τὴν	μεγίστην οὗτοι κατηγοροῦσι. ~Τίς γὰρ
[41]	ἢ τοῖς κατὰ διαθήκην ἀμφισβητοῦσι.	Τὴν	μὲν γὰρ τοῦ γένους οἰκειότητα
[42]	ὑμῶν οἶδε κυρίας γενομένας. Ἔπειτα	τὴν	μὲν ἡμετέραν συγγένειαν εὑρήσετε καὶ
[8]	ἀναγκαίους καὶ συγγενεῖς κακῶς ποιήσοντες.	~Τὴν	μὲν οὖν τούτων ἀναισχυντίαν καὶ
[42]	ὀρθῶς βεβουλευμένων. ~Καὶ νῦν ὑμεῖς	τὴν	μὲν συγγένειαν καὶ τὴν οἰκειότητα
[14]	ἡμᾶς. ~Ἤδη γὰρ ἀσθενῶν ταύτην	τὴν	νόσον ἐξ ἧς ἐτελεύτησεν, ἐβουλήθη
[47]	δὲ νῦν μὲν ἀναισχυντοῦντας καὶ	τὴν	οἰκειότητα καὶ τὴν ἀγχιστείαν λέγοντας,
[42]	ὑμεῖς τὴν μὲν συγγένειαν καὶ	τὴν	οἰκειότητα τὴν ἡμετέραν, οἷς ἡμεῖς
[12]	ὄντας, ἀλλ' αὐτοὺς μὲν εἰς	τὴν	οἰκίαν τὴν αὑτοῦ κομισάμενος ἐπαίδευε,
[15]	ἁπάντων, καὶ αὐτοὺς ἐπαίδευεν εἰς	τὴν	οἰκίαν τὴν αὑτοῦ κομισάμενος, πρὸς
[28]	ἡμῖν οἰκειότατος καὶ ἡμᾶς εἰς	τὴν	οἰκίαν τὴν αὑτοῦ λαβὼν ἐθεράπευε
[43]	εἴη δεινότατον, εἰ κυριωτέραν αὐτοῦ	τὴν	ὀργὴν ἢ τὴν διάνοιαν ποιήσετε.
[1]	γὰρ ζῶν μὲν ἡμῖν κατέλιπε	τὴν	οὐσίαν, ἀποθανὼν δὲ κινδυνεύειν περὶ
[22]	τοῖν ἐναντιωτάτοινν θάτερα μέλλοντες, ἢ	τὴν	οὐσίαν ἕξειν βεβαιοτέραν ἢ ἐκείνῳ
[16]	φίλοι καὶ Κηφίσανδρος ἠξίουν νείμασθαι	τὴν	οὐσίαν καὶ τὸ τρίτον μέρος
[24]	νῦν γεγραμμέναις διαθήκαις ἔδωκεν αὐτοῖς	τὴν	οὐσίαν, καὶ τοῦτ' ἄξιον εἶναί
[33]	ἦν, σκοπεῖν ὅπως ἅπασαν βεβαιώσει	τὴν	οὐσίαν; Καὶ τούτους μὲν νῦν
[34]	ζῶν οὐδὲ διελέγετο ἅπασαν δοῦναι	τὴν	οὐσίαν, τοὺς δ' οἰκειότατα κεχρημένους
[46]	μὲν οὕτως ἂν ἐνεχειρίσαμεν αὐτῷ	τὴν	οὐσίαν, ὥστε περὶ τῶν ἡμετέρων
[41]	δέ, ὦ ἄνδρες, καὶ διὰ	τὴν	συγγένειαν καὶ διὰ τὴν τοῦ
[32]	πυνθανομένου τὴν διαφορὰν τοῦ Σίμωνος	τήν	τ' ἔχθραν διηγήσατο, καὶ προσηπείλησεν
[37]	εἰρηκότες; ~Εἴ τε γὰρ διὰ	τὴν	τοῦ γένους ἀγχιστείαν δεῖ γενέσθαι
[41]	διὰ τὴν συγγένειαν καὶ διὰ	τὴν	τοῦ πράγματος ἀλήθειαν, ὅπερ ποιεῖτε,
[4]	τοῦ Κλεωνύμου διὰ τὴν φιλίαν	τὴν	ὑπάρχουσαν αὐτῷ, ἔτι δὲ Πολυάρχου,
[37]	εἴ τε διὰ τὴν φιλίαν	τὴν	ὑπάρχουσαν, ἴσασιν αὐτὸν ἅπαντες ἡμῖν
[23]	Διοκλέους δὲ ταὐτὰ πάλιν ἐς	τὴν	ὑστεραίαν δεηθῆναι; ~Εἰ γὰρ δή,
[14]	δὲ τούτῳ Κλεώνυμος πάλιν ἐς	τὴν	ὑστεραίαν Διοκλεῖ καλέσαι τοὺς ἄρχοντας
[4]	καὶ αὐτοῦ τοῦ Κλεωνύμου διὰ	τὴν	φιλίαν τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ, ἔτι
[37]	γένει προσήκομεν· εἴ τε διὰ	τὴν	φιλίαν τὴν ὑπάρχουσαν, ἴσασιν αὐτὸν
[19]	ἐνθυμεῖσθε ὅτι παράνοιαν αὐτοῦ τὴν	μεγίστην	οὗτοι κατηγοροῦσι. ~Τίς γὰρ ἂν
[7]	ὑπὸ τούτων. ~Οὗτοι δ' οὐ	τοιαύτην	ἔχουσι τὴν γνώμην, ἀλλ' ἥκουσιν
[34]	ἀρεσκούσας τῷ διαθεμένῳ, τοῦ δὲ	τοσαύτην	μανίαν κατηγοροῦσιν, ὥστε φασὶν αὐτὸν
[23]	δ' ὑπὲρ τῆς τούτων ὠφελείας	τοσαύτην	ποιήσασθαι σπουδὴν ὥστε Ποσειδίππῳ μέν,
[14]	πρὸς ἡμᾶς. ~Ἤδη γὰρ ἀσθενῶν	ταύτην	τὴν νόσον ἐξ ἧς ἐτελεύτησεν,
[14]	ἀνελεῖν καὶ προσέταξε Ποσειδίππῳ τὴν	ἀρχὴν	εἰσαγαγεῖν. Ὁ δὲ οὐ μόνον
[3]	θανάτου, πέμψας Ποσείδιππον ἐπὶ τὴν	ἀρχήν.	~Ἡμεῖς δὲ γένει μὲν ἐγγυτάτω
[22]	ἐνθυμεῖσθε ὅτι φάσκοντες καλεῖν τὴν	ἀρχὴν	Κλεώνυμον, ἵνα βεβαιώσῃ τὴν αὑτῶν
[18]	λέγοντες ὡς Κλεώνυμος μετεπέμπετο τὴν	ἀρχὴν	οὐ λῦσαι βουλόμενος αὐτὰς ἀλλ'
[21]	τὰς διαθήκας βουλόμενος μετεπέμπετο τὴν	ἀρχήν,	ὥσπερ ἡμεῖς φαμεν, οὐδεὶς ἔνεστι
[25]	παρὰ τῶν ἀρχόντων οὐκ ἐδυνήθη	λαβεῖν;	Ἀνελεῖν μὲν γάρ, ὦ ἄνδρες,
[39]	καὶ τὰς Κλεωνύμου θυγατέρας ἢ	λαβεῖν	αὐτοὶ γυναῖκας ἢ προῖκα ἐπιδιδόντες
[44]	ἐκείνου, παρ' ὧν ὠφείλετο καὶ	λαβεῖν	αὐτῷ. ~Εἰ μὲν τοίνυν Φερένικος
[27]	Κλεώνυμος οὐδὲν ἡμᾶς τῶν αὑτοῦ	λαβεῖν	ἐβούλετο. Καίτοι, ὦ ἄνδρες, τίνας
[47]	τῷ δοῦναι καὶ ἐν τῷ	λαβεῖν	οἰκείους ὄντας εὑρήσετε, τούτους δὲ
[48]	ἡμᾶς μὲν μηδὲν τῶν αὑτοῦ	λαβεῖν,	σφίσι δ' αὐτοῖς βεβαιῶσαι τὴν
[51]	δίκαιον εἶναι τὸ μέρος αὐτῶν	λαβεῖν,	ὑμεῖς ἅπαντ' αὐτοὺς ἔχειν ψηφιεῖσθε,
[51]	τούτους μὲν ἡγήσεσθε χρῆναι πλείω	λαβεῖν	ὧν αὐτοὶ σφᾶς αὐτοὺς ἠξίωσαν,
[22]	δωρεάν, προσταχθὲν αὐτοῖς οὐκ ἐτόλμησαν	εἰσαγαγεῖν,	ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα τῶν
[14]	καὶ προσέταξε Ποσειδίππῳ τὴν ἀρχὴν	εἰσαγαγεῖν.	Ὁ δὲ οὐ μόνον οὐκ
[17]	περίεργον εἶναι τοὺς ἄλλους λόγους	λέγειν·	ἐπειδὴ δὲ τούτων οὐδέτερον ἔχοντες
[31]	ἐγένετο ἡ διαφορά, περίεργόν ἐστι	λέγειν·	σημεῖα δ' ὑμῖν ἐρῶ μεγάλα,
[27]	τῶν λόγων ἐστίν, ὅταν τολμῶσι	λέγειν	ὡς Κλεώνυμος οὐδὲν ἡμᾶς τῶν
[24]	τοῦτ' ἄξιον εἶναί μοι δοκεῖ	θαυμάζειν,	ὅ τί ποτε ἐπανορθώσας κυριωτέρας
[50]	δὲ τοῖς ἡμετέροις, ἐκεῖνόν τε	νομίζειν	ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι λῦσαι τὰς διαθήκας
[8]	δ' οἶμαι τάχιστ' ἂν ὑμᾶς	μαθεῖν	περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν, ἐντεῦθεν ἄρξομαι
[6]	ἀμυνόμενος, οἰκείους ὄντας, ἢ κακῶς	παθεῖν	ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τούτων. ~Οὗτοι
[48]	ταῦτα λέγοντες ἀποφαίνωσι καὶ πειρῶνται	πείθειν	ὑμᾶς ὡς ἐκεῖνος διέθετο ταύτας
[33]	φιλίας γενομένης πειρᾶσθαι μᾶλλον κακῶς	ποιεῖν;	~Ἀλλ' ἔγωγε, εἰ κατηγορεῖν ἐβούλοντο
[10]	κύριον τῶν αὑτοῦ καταλιπεῖν, καὶ	ποιεῖν	αὑτῷ τὰ νομιζόμενα τοῦτον, ἕως
[11]	εὖ φρονῶν, ὦ ἄνδρες, κακῶς	ποιεῖν	ἡμᾶς ἐβουλήθη, τοὺς μηδὲν αὐτὸν
[29]	μέν, ᾧ καὶ ἀναγκαῖον εὖ	ποιεῖν	ἡμᾶς καὶ αἰσχρὸν ἡμῶν ἀμελῆσαι,
[39]	καὶ ἡ παρ' ὑμῶν αἰσχύνη	ποιεῖν	ἠνάγκαζεν ἄν, ἢ ταῖς μεγίσταις
[33]	μέν, οἷς οἰκειότατα ἐχρῆτο, οὕτω	ποιεῖν	ὅπως μηδὲ λόγον ὑπολείψει, τούτοις
[20]	διάφορος ὢν ἔτυχεν, ἡμᾶς κακῶς	ποιεῖν	τε καὶ διατίθεσθαι τοιαύτας διαθήκας,
[6]	ἂν ἐλάττω συμφορὰν ἡγησαίμην κακῶς	ποιεῖν	τούτους ἀμυνόμενος, οἰκείους ὄντας, ἢ
[8]	περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν, ἐντεῦθεν ἄρξομαι	διδάσκειν.	~Δεινίας γὰρ ὁ τοῦ πατρὸς
[50]	ἐκείνου κληρονόμους, ἀλλὰ παράνοιαν Κλεωνύμου	καταγιγνώσκειν,	ὅταν δὲ τοῖς ἡμετέροις, ἐκεῖνόν
[22]	~Ἔτι τοίνυν ἐνθυμεῖσθε ὅτι φάσκοντες	καλεῖν	τὴν ἀρχὴν Κλεώνυμον, ἵνα βεβαιώσῃ
[42]	ἡμῶν ἀμφισβητουμένας· οὗτοι γὰρ τὸ	ἀνελεῖν	αὐτὰς ἐκείνου βουλομένου διεκώλυσαν. ~Ὥσθ'
[18]	πότερα εἰκός ἐστι βουληθῆναι Κλεώνυμον	ἀνελεῖν,	ἐπειδὴ πρὸς ἡμᾶς οἰκείως ἔσχεν,
[14]	ἐτελεύτησεν, ἐβουλήθη ταύτας τὰς διαθήκας	ἀνελεῖν	καὶ προσέταξε Ποσειδίππῳ τὴν ἀρχὴν
[25]	τῶν ἀρχόντων οὐκ ἐδυνήθη λαβεῖν;	Ἀνελεῖν	μὲν γάρ, ὦ ἄνδρες, οὐχ
[21]	περὶ αὑτῶν. Εἰ μὲν γὰρ	ἀνελεῖν	τὰς διαθήκας βουλόμενος μετεπέμπετο τὴν
[1]	ἀμφισβητοῦσιν ἀλλὰ καὶ τῶν πατρῴων,	ὀφείλειν	ἐπὶ τούτοις ἡμᾶς ἐκείνῳ φάσκοντες
[40]	εἶναι ταύτης ἑτέρους ἡμῶν μᾶλλον	κληρονομεῖν;	Οὐκ ἄρα δίκαια οὐδ' ὑμῖν
[44]	ποιήσετε. ~Οἶμαι δ' ὑμᾶς καὶ	λαμβάνειν	παρὰ τούτων ἀξιοῦν καὶ μὴ
[13]	πραχθεῖσιν, ἐν οἷς ἅπαντες πεφύκαμεν	ἁμαρτάνειν,	ἀλλ' ἀφ' ὧν ὕστερον φανερὰν
[23]	τηλικαῦτα μέλλοντας ἐκ τοῦ πράγματος	κερδαίνειν,	ὥσπερ ζημιωθησομένους, φυλάξασθαι τὴν διακονίαν,
[40]	μὲν συμφορῶν τοὺς ἐγγυτάτω γένει	κοινωνεῖν	ἀναγκάσετε, χρημάτων δὲ καταλειφθέντων πάντας
[22]	θάτερα μέλλοντες, ἢ τὴν οὐσίαν	ἕξειν	βεβαιοτέραν ἢ ἐκείνῳ μὴ ποιήσαντες
[36]	γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου, τοῦτ' ἂν	εἰπεῖν	ἔχοιεν, ὅτι καὶ γένει ποθὲν
[5]	συγγενεῖς ὄντες καὶ οὐδὲν δίκαιον	εἰπεῖν	ἔχοντες, οὐκ αἰσχύνονται καταστήσαντες ἡμᾶς
[17]	βραχέα καὶ περὶ τούτων αὐτῶν	εἰπεῖν.	~Ἰσχυρίζονται γὰρ ταῖς διαθήκαις, λέγοντες
[31]	μετὰ Σίμωνος, καὶ συντυχὼν αὐτῷ,	προσειπεῖν	οὐκ ἐτόλμησεν. ~Ἔτι δὲ πρὸς
[10]	ἐπίτροπον καὶ κύριον τῶν αὑτοῦ	καταλιπεῖν,	καὶ ποιεῖν αὑτῷ τὰ νομιζόμενα
[33]	ὧν τισι καὶ διάφορος ἦν,	σκοπεῖν	ὅπως ἅπασαν βεβαιώσει τὴν οὐσίαν;
[18]	πρὸς ἡμᾶς οἰκείως ἔσχεν, ἢ	σκοπεῖν	ὅπως ἔτι βεβαιότερον ἡμᾶς ἀποστερήσει
[34]	κακῶς ποιεῖν; ~Ἀλλ' ἔγωγε, εἰ	κατηγορεῖν	ἐβούλοντο τῶν διαθηκῶν ἢ τοῦ
[9]	ἴσως οὐκ ἐμὸν ἔργον ἐστὶ	κατηγορεῖν·	πλὴν τοσοῦτόν γε ἂν δικαίως
[13]	τῶν αὑτοῦ πραγμάτων. ~Καίτοι χρὴ	θεωρεῖν	αὐτοῦ τὴν ἔννοιαν ἐκ τούτων
[39]	ζημίαις καὶ τοῖς ἐσχάτοις ὀνείδεσι	περιπεσεῖν·	~Εἰ δ' οὐσία κατελείφθη, δίκαιον
[50]	μὴ συκοφαντεῖν ἀλλὰ δικαίως τούτων	ἀμφισβητεῖν.	~Ἔπειτα, ὦ ἄνδρες, ἐνθυμεῖσθε ὅτι
[17]	οὗτοι τολμῶσι τῶν οὐ προσηκόντων	ἀμφισβητεῖν	καὶ ψευδεῖς παρασκευάζονται λόγους, βούλομαι
[44]	τούτων ἀξιοῦν καὶ μὴ τυγχάνοντας	ἀγανακτεῖν,	οἷς ἂν ὑπάρχῃ καὶ παρ'
[50]	διαθήκας βουλόμενον, ἡμᾶς τε μὴ	συκοφαντεῖν	ἀλλὰ δικαίως τούτων ἀμφισβητεῖν. ~Ἔπειτα,
[12]	ὅτι οὐδὲ ταῦτα ἔπραξεν ἡμᾶς	βλάπτειν	βουλόμενος· τελευτήσαντος γὰρ Δεινίου καὶ
[1]	κατέλιπε τὴν οὐσίαν, ἀποθανὼν δὲ	κινδυνεύειν	περὶ αὐτῆς πεποίηκε. Καὶ τότε
[39]	τὴν ἀγχιστείαν καὶ τὸν πάππον	γηροτροφεῖν	ἠναγκαζόμεθα καὶ τὰς Κλεωνύμου θυγατέρας
[16]	καὶ τὸ τρίτον μέρος ἡμᾶς	ἔχειν	ἁπάντων τῶν Κλεωνύμου, καὶ τούτων
[27]	ἄνδρες, τίνας ἂν ἄλλους ταῦτα	ἔχειν	ἐβουλήθη μᾶλλον ἢ τούτους, οὓς
[26]	αὐτὸν τὸν διαθέμενον ταῦτα ὀρθῶς	ἔχειν	ἡγεῖσθαι, καὶ πείθουσιν ὑμᾶς ἐναντία
[26]	ἐστιν ὅτι οὐκ ὀρθῶς αὐτὰς	ἔχειν	ἡγεῖτο. Καίτοι σκοπεῖτε καὶ ἐντεῦθεν
[44]	κληρονόμος· δίκαιον γάρ ἐστι τούτους	ἔχειν	τὰ ἐκείνου, παρ' ὧν ὠφείλετο
[28]	ἡγεῖτο εἶναι μέρος ἕκαστον ἡμῶν	ἔχειν	τῆς οὐσίας, Κλεώνυμος δ' ὃς
[51]	αὐτῶν λαβεῖν, ὑμεῖς ἅπαντ' αὐτοὺς	ἔχειν	ψηφιεῖσθε, καὶ τούτους μὲν ἡγήσεσθε
[48]	τῶν εἰρημένων, ᾧ πάντας ὑμᾶς	προσέχειν	δεῖ τὸν νοῦν· ὅσῳ γὰρ
[44]	καὶ παρ' ὑμῶν τῶν αὐτῶν	τυχεῖν.	Εἰ τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ μὲν
[23]	κατημέλησεν, ὀργισθῆναι, Διοκλέους δὲ ταὐτὰ	πάλιν	ἐς τὴν ὑστεραίαν δεηθῆναι; ~Εἰ
[14]	ἀπέπεμψεν. Ὀργισθεὶς δὲ τούτῳ Κλεώνυμος	πάλιν	ἐς τὴν ὑστεραίαν Διοκλεῖ καλέσαι
[51]	ἀξιώσετε ὧν οἱ ἀντίδικοι συγχωροῦσιν	ἡμῖν.
[25]	τι ἐβούλετο, καὶ μηδὲ τοῦθ'	ἡμῖν	ἀμφισβητήσιμον ἐᾶν. ~Εἰ τοίνυν καὶ
[30]	τούτων μέν τισι διάφορος ἐγένετο,	ἡμῖν	δὲ πάντων ἐχρῆτο οἰκειότατα. ~Καὶ
[4]	εἴ τι πάθοι Κλεώνυμος ἄπαις,	ἡμῖν	δοῦναι τὰ αὑτοῦ. ~Τοσούτων τοίνυν
[29]	ἡμῶν ἀμελῆσαι, μηδὲν τῶν αὑτοῦ	ἡμῖν	δοῦναι· τούτους δέ, οἷς οὔτ'
[3]	ἃς ἐκεῖνος διέθετο μὲν οὐχ	ἡμῖν	ἐγκαλῶν ἀλλ' ὀργισθεὶς τῶν οἰκείων
[15]	ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας ὡς οὐχ	ἡμῖν	ἐγκαλῶν ἀλλὰ Δεινίᾳ πολεμῶν ταύτας
[10]	ταύτας ποιεῖται τὰς διαθήκας, οὐχ	ἡμῖν	ἐγκαλῶν, ὡς ὕστερον ἔλεγεν, ὁρῶν
[29]	εὐνουστέρους καὶ μετριωτέρους τοὺς ἀντιδίκους	ἡμῖν	εἶναι τῶν οἰκειοτάτων; Κἀκεῖνον μέν,
[12]	ἀφελέσθαι τῶν χρήστων ἐπιβουλευσάντων ἔσωσεν	ἡμῖν,	ἐπεμελεῖτό τε ὁμοίως τῶν ἡμετέρων
[11]	τοῦ Δεινίου παραχρῆμα εἴ τι	ἡμῖν	ἢ τῷ πατρὶ ἐγκαλεῖ τῷ
[45]	ἐγίγνετο κληρονόμος. Οὔτε γὰρ παῖδες	ἡμῖν	ἦσαν οὔτ' ἄλλοι συγγενεῖς, ἀλλ'
[35]	οὗτοι δ' ἔργῳ λύουσιν ἐθέλοντες	ἡμῖν	ἰσομοιρῆσαι τῆς οὐσίας, πρὸς δὲ
[20]	οἰκειοτάτους ἠδίκει· νυνὶ δὲ χρώμενος	ἡμῖν	καὶ περὶ πλείστου ποιούμενος ἁπάντων,
[4]	ἐκείνῳ πάντων οἰκειότατα, δεδωκότων δ'	ἡμῖν	καὶ τῶν νόμων κατὰ τὴν
[1]	Κλεωνύμου. Ἐκεῖνος γὰρ ζῶν μὲν	ἡμῖν	κατέλιπε τὴν οὐσίαν, ἀποθανὼν δὲ
[33]	οὑτωσὶ πρὸς ἑκατέρους ἡμᾶς διακείμενον	ἡμῖν	μέν, οἷς οἰκειότατα ἐχρῆτο, οὕτω
[29]	τῶν οὐ προσηκόντων, ὥς φασιν,	ἡμῖν	μεταδιδόναι; Ἀλλὰ ταῦτα μέν, ὦ
[28]	οὐσίας, Κλεώνυμος δ' ὃς ἦν	ἡμῖν	οἰκειότατος καὶ ἡμᾶς εἰς τὴν
[37]	τὴν ὑπάρχουσαν, ἴσασιν αὐτὸν ἅπαντες	ἡμῖν	οἰκειότερον διακείμενον. Ὥστ' οὐ χρὴ
[12]	γὰρ Δεινίου καὶ τῶν πραγμάτων	ἡμῖν	πονηρῶς ἐχόντων οὐδὲ περιεῖδεν ἡμᾶς
[30]	ὃς ἡμᾶς ἐπετρόπευε, διάφορος ὢν	ἡμῖν	τε οὔπω χρώμενος τούτοις τε
[12]	~Ὕστερον δὲ τούτων, ὃ μέγιστον	ἡμῖν	τεκμήριον ὅτι οὐδὲ ταῦτα ἔπραξεν
[5]	δοῦναι τὰ αὑτοῦ. ~Τοσούτων τοίνυν	ἡμῖν	ὑπαρχόντων οὗτοι, καὶ συγγενεῖς ὄντες
[35]	οὐσίας, πρὸς δὲ τούτοις ἡμεῖς	ὑμῖν	ἀποφαίνομεν ἐναντίας οὔσας καὶ τῷ
[40]	κληρονομεῖν; Οὐκ ἄρα δίκαια οὐδ'	ὑμῖν	αὐτοῖς συμφέροντα οὐδὲ τοῖς νόμοις
[31]	περίεργόν ἐστι λέγειν· σημεῖα δ'	ὑμῖν	ἐρῶ μεγάλα, περὶ ὧν καὶ
[51]	ἐνθυμεῖσθε ὅτι οὐχ οἷόν τε	ὑμῖν	ἐστι κατὰ τοὺς τούτων λόγους
[26]	διαθήκας ἐβούλετο, πᾶσι δήπου φανερὸν	ὑμῖν	ἐστιν ὅτι οὐκ ὀρθῶς αὐτὰς
[15]	ταύτης ἀπέθανεν. ~Πρῶτον μὲν οὖν	ὑμῖν	παρέξομαι μάρτυρας ὡς οὐχ ἡμῖν
[21]	ἐκ τούτων τῶν λόγων ῥᾳδίαν	ὑμῖν	τὴν διάγνωσιν πεποιήκασι περὶ αὑτῶν.
[43]	αὐτὰς ἐκείνου βουλομένου διεκώλυσαν. ~Ὥσθ'	ὑμῖν,	ὦ ἄνδρες, πολὺ κάλλιόν ἐστι
[22]	τὴν θύραν ἀπέπεμψαν. Καὶ δυοῖν	τοῖν	ἐναντιωτάτοινν θάτερα μέλλοντες, ἢ τὴν
[22]	ἐπὶ τὴν θύραν ἀπέπεμψαν. Καὶ	δυοῖν	τοῖν ἐναντιωτάτοινν θάτερα μέλλοντες, ἢ
[31]	Φερένικον οὐδαμοῦ παρεστήσατο. Ἔπειτα μικρὸν	πρὶν	τελευτῆσαι βαδίζων εἰς Πάνορμον μετὰ
[46]	διὰ ταῦτα καὶ οἱ νόμοι	δεδώκασιν	αὐτῷ, καὶ ἡμεῖς οὐδέν' ἄλλον
[30]	τε οὔπω χρώμενος τούτοις τε	ἅπασιν	ἐπιτηδείως διακείμενος· νῦν δὲ τούτων
[37]	διὰ τὴν φιλίαν τὴν ὑπάρχουσαν,	ἴσασιν	αὐτὸν ἅπαντες ἡμῖν οἰκειότερον διακείμενον.
[20]	ἐβουλήθη τοὺς ἀδελφιδοῦς, ὡς οὗτοί	φασιν,	ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἑαυτοῦ. Καὶ
[34]	δὲ τοσαύτην μανίαν κατηγοροῦσιν, ὥστε	φασὶν	αὐτὸν περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοὺς
[24]	δή, ὦ ἄνδρες, ὡς οὗτοί	φασιν,	ἐν ταῖς νῦν γεγραμμέναις διαθήκαις
[29]	φέρει, τῶν οὐ προσηκόντων, ὥς	φασιν,	ἡμῖν μεταδιδόναι; Ἀλλὰ ταῦτα μέν,
[13]	χρῆσθαι μὴ τοῖς μετ' ὀργῆς	πραχθεῖσιν,	ἐν οἷς ἅπαντες πεφύκαμεν ἁμαρτάνειν,
[18]	αὐτὰς ἀλλ' ἐπανορθῶσαι καὶ βεβαιῶσαι	σφίσιν	αὐτοῖς τὴν δωρεάν. Ὑμεῖς δὲ
[26]	ταῦτα ὀρθῶς ἔχειν ἡγεῖσθαι, καὶ	πείθουσιν	ὑμᾶς ἐναντία καὶ τοῖς νόμοις
[26]	αὐτῶν, οἵτινες ταύτας τὰς διαθήκας	ἀξιοῦσιν	εἶναι κυρίας, ἃς ὁμολογοῦσι μηδ'
[2]	προσήκοντες ἐπὶ τούτοις οἱ τούτων	ἀξιοῦσιν	ἡμᾶς καὶ τῶν ὁμολογουμένων, ὧν
[2]	ἰσομοιρῆσαι· οὗτοι δὲ εἰς τοῦτο	ἥκουσιν	ἀναισχυντίας, ὥστε καὶ τὰ πατρῷα
[7]	τοιαύτην ἔχουσι τὴν γνώμην, ἀλλ'	ἥκουσιν	ἐφ' ἡμᾶς καὶ τοὺς φίλους
[5]	ἦν ἀμφισβητῆσαι καὶ τοῖς μηδὲν	προσήκουσιν.	~Οὐχ ὁμοίως δέ μοι δοκοῦμεν,
[49]	ὡς δίκαιόν ἐστι τὸ πρᾶγμα	διδάσκουσιν	ὑμᾶς. ~Ὥσθ' ὑμεῖς ὅταν μὲν
[19]	ὕστερον μεταμέλει· οὗτοι δὲ ἐκεῖνον	ἀποφαίνουσιν,	ἐν ᾧ πρὸς ἡμᾶς οἰκειότατα
[34]	οἵ γε τὰς διαθήκας μὲν	ἀποφαίνουσιν	οὔτ' ὀρθῶς ἐχούσας οὔτ' ἀρεσκούσας
[49]	διέκειντο, ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε ὅτι ἐκείνου	κατηγοροῦσιν,	ἀλλ' οὐχ ὡς δίκαιόν ἐστι
[34]	διαθεμένῳ, τοῦ δὲ τοσαύτην μανίαν	κατηγοροῦσιν,	ὥστε φασὶν αὐτὸν περὶ πλείονος
[51]	τούτων ἀξιώσετε ὧν οἱ ἀντίδικοι	συγχωροῦσιν	ἡμῖν.
[1]	οὐ γὰρ τῶν Κλεωνύμου μόνον	ἀμφισβητοῦσιν	ἀλλὰ καὶ τῶν πατρῴων, ὀφείλειν
[17]	ἄνδρες, πᾶσι τοῖς τῶν κλήρων	ἀμφισβητοῦσιν,	ὅταν ἀποφήνωσι σφᾶς αὐτοὺς ὥσπερ
[2]	ὥστε καὶ τὰ πατρῷα προσαφελέσθαι	ζητοῦσιν	ἡμᾶς, οὐκ ἀγνοοῦντες, ὦ ἄνδρες,
[42]	διαθήκας, αἷς οὗτοι πιστεύοντες ἡμᾶς	συκοφαντοῦσιν,	οὐδεὶς ὑμῶν οἶδε κυρίας γενομένας.
[35]	ἐχούσας ἀπεδοκίμασεν, οὗτοι δ' ἔργῳ	λύουσιν	ἐθέλοντες ἡμῖν ἰσομοιρῆσαι τῆς οὐσίας,
[47]	ἀγχιστείαν λέγοντας, ὅτι λήψεσθαί τι	προσδοκῶσιν·	ἐν δὲ τῷ δοῦναι πολλοὺς
[21]	τῶν λόγων ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν	διάγνωσιν	πεποιήκασι περὶ αὑτῶν. Εἰ μὲν
[19]	ὧν ἂν ὀργισθέντες τοὺς οἰκείους	ἀδικήσωσιν	ὕστερον μεταμέλει· οὗτοι δὲ ἐκεῖνον
[38]	τὸν τετελευτηκότα, ἡμᾶς δ' οἷς	ἐστιν	ἀμφότερα ταῦτα παρὰ πάντων ὁμολογούμενα,
[27]	τούτων ἁπάντων ἀναιδέστατος τῶν λόγων	ἐστίν,	ὅταν τολμῶσι λέγειν ὡς Κλεώνυμος
[26]	ἐβούλετο, πᾶσι δήπου φανερὸν ὑμῖν	ἐστιν	ὅτι οὐκ ὀρθῶς αὐτὰς ἔχειν
[29]	τούτους δέ, οἷς οὔτ' ἀνάγκη	ἐστὶν	οὔτ' αἰσχύνην οὐδεμίαν φέρει, τῶν
[24]	τοῖς γὰρ ἄλλοις οὗτος ὅρος	ἐστίν,	ὦ ἄνδρες, τῶν δωρεῶν. ~Ἔτι
[22]	θύραν ἀπέπεμψαν. Καὶ δυοῖν τοῖν	ἐναντιωτάτοινν	θάτερα μέλλοντες, ἢ τὴν οὐσίαν
[33]	ἐχρῆτο, οὕτω ποιεῖν ὅπως μηδὲ	λόγον	ὑπολείψει, τούτοις δέ, ὧν τισι
[9]	διαφορᾶς αἴτιος, ἴσως οὐκ ἐμὸν	ἔργον	ἐστὶ κατηγορεῖν· πλὴν τοσοῦτόν γε
[17]	φιλίᾳ τῇ πρὸς τὸν τετελευτηκότα,	περίεργον	εἶναι τοὺς ἄλλους λόγους λέγειν·
[31]	πρὸς τούτους ἐγένετο ἡ διαφορά,	περίεργόν	ἐστι λέγειν· σημεῖα δ' ὑμῖν
[29]	οἰκειοτάτων; Κἀκεῖνον μέν, ᾧ καὶ	ἀναγκαῖον	εὖ ποιεῖν ἡμᾶς καὶ αἰσχρὸν
[2]	οὐκ ἀγνοοῦντες, ὦ ἄνδρες, τὸ	δίκαιον,	ἀλλὰ πολλὴν ἡμῶν ἐρημίαν καταγνόντες.
[44]	σκέψασθε ποτέρων ἐκεῖνος ἐγίγνετο κληρονόμος·	δίκαιον	γάρ ἐστι τούτους ἔχειν τὰ
[51]	εἰ τῶν ἀντιδίκων γιγνωσκόντων ἡμᾶς	δίκαιον	εἶναι τὸ μέρος αὐτῶν λαβεῖν,
[5]	καὶ συγγενεῖς ὄντες καὶ οὐδὲν	δίκαιον	εἰπεῖν ἔχοντες, οὐκ αἰσχύνονται καταστήσαντες
[49]	ἐκείνου κατηγοροῦσιν, ἀλλ' οὐχ ὡς	δίκαιόν	ἐστι τὸ πρᾶγμα διδάσκουσιν ὑμᾶς.
[28]	Κηφίσανδρος μὲν ὁ τούτων οἰκεῖος	δίκαιον	ἡγεῖτο εἶναι μέρος ἕκαστον ἡμῶν
[40]	περιπεσεῖν· ~Εἰ δ' οὐσία κατελείφθη,	δίκαιον	ἡγήσεσθ' εἶναι ταύτης ἑτέρους ἡμῶν
[37]	παρ' αὐτῶν τούτων πυνθάνεσθαι τὸ	δίκαιον.	~Πάντων δ' ἂν εἴη δεινότατον,
[36]	δ' ὑμᾶς τὸ περὶ ἡμῶν	δίκαιον	σαφέστατ' ἂν παρ' αὐτῶν τούτων
[48]	καὶ φίλους ἐκείνου προείλοντο οἰκειοτέρους.	~Κεφάλαιον	δὲ τῶν εἰρημένων, ᾧ πάντας
[25]	οὐχ οἷός τ' ἦν ἄλλο	γραμματεῖον	ἢ τὸ παρὰ τῇ ἀρχῇ
[43]	~Ὥσθ' ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, πολὺ	κάλλιόν	ἐστι ψηφίσασθαι κατὰ τὸ γένος
[24]	αὐτοῖς τὴν οὐσίαν, καὶ τοῦτ'	ἄξιον	εἶναί μοι δοκεῖ θαυμάζειν, ὅ
[41]	πάντες ἐπιστάμενοι τυγχάνετε, καὶ οὐχ	οἷόν	τε τοῦτ' ἔστι πρὸς ὑμᾶς
[51]	ὦ ἄνδρες, ἐνθυμεῖσθε ὅτι οὐχ	οἷόν	τε ὑμῖν ἐστι κατὰ τοὺς
[12]	δὲ τούτων, ὃ μέγιστον ἡμῖν	τεκμήριον	ὅτι οὐδὲ ταῦτα ἔπραξεν ἡμᾶς
[1]	οὐδ' ἀκροασόμενοι οὐδέποτ' ἤλθομεν ἐπὶ	δικαστήριον,	νῦν δὲ ἀγωνιούμενοι περὶ πάντων
[1]	ἐπὶ τούτοις ἡμᾶς ἐκείνῳ φάσκοντες	ἀργύριον.	~Καὶ οἱ μὲν οἰκεῖοι καὶ
[10]	ἔχθιστον τῶν οἰκείων ἐπίτροπον καὶ	κύριον	τῶν αὑτοῦ καταλιπεῖν, καὶ ποιεῖν
[11]	ἡμετέρῳ, ἀπεκρίνατο πάντων τῶν πολιτῶν	ἐναντίον	ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ, καὶ
[30]	τοῖς τουτωνί· νυνὶ δὲ πᾶν	τοὐναντίον	εὑρήσετε. Τότε μὲν γὰρ ἔτυχε
[31]	καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν πολλούς,	Φερένικον	οὐδαμοῦ παρεστήσατο. Ἔπειτα μικρὸν πρὶν
[44]	ζῆν, ἐξερημωθῆναι δὲ τὸν ἡμέτερον	οἶκον	ἢ τὸν τούτων, σκέψασθε ποτέρων
[46]	δεδώκασιν αὐτῷ, καὶ ἡμεῖς οὐδέν'	ἄλλον	ἠξιώσαμεν ταύτης τῆς δωρεᾶς. Οὐ
[19]	ᾧ πρὸς ἡμᾶς οἰκειότατα διέκειτο,	μᾶλλον	βεβαιοῦν τὴν διαθήκην βουλόμενον, ἣν
[8]	ἀναισχυντίαν καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι	μᾶλλον	γνώσεσθε, ἐπειδὰν πάντων ἀκούσητε· ὅθεν
[13]	αὑτοῦ ἔννοιαν ἐποίησεν. Ἔτι γὰρ	μᾶλλον	ἐν τοῖς τελευταίοις ἐδήλωσεν ὡς
[13]	ἔννοιαν ἐκ τούτων τῶν ἔργων	μᾶλλον	ἢ ἐκ τῶν διαθηκῶν, καὶ
[43]	τὸ παρ' ἀμφοτέρων ἡμῶν ὁμολογούμενον	μᾶλλον	ἢ κατὰ τὰς διαθήκας τὰς
[41]	ποιεῖτε, τοῖς κατὰ γένος ψηφίζεσθαι	μᾶλλον	ἢ τοῖς κατὰ διαθήκην ἀμφισβητοῦσι.
[46]	δὲ ἄλλους κληρονόμους ἐβουλήθημεν αὐτῶν	μᾶλλον	ἢ τὸν πάντων οἰκειότατον. ~Ὥσθ'
[27]	ἂν ἄλλους ταῦτα ἔχειν ἐβουλήθη	μᾶλλον	ἢ τούτους, οὓς καὶ ζῶν
[36]	Οὐκ ἂν ἄρα ὑπὲρ ἡμῶν	μᾶλλον	ἢ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν εἶεν
[33]	οἰκειότητος καὶ φιλίας γενομένης πειρᾶσθαι	μᾶλλον	κακῶς ποιεῖν; ~Ἀλλ' ἔγωγε, εἰ
[40]	ἡγήσεσθ' εἶναι ταύτης ἑτέρους ἡμῶν	μᾶλλον	κληρονομεῖν; Οὐκ ἄρα δίκαια οὐδ'
[22]	ποιήσαντες ἀπεχθήσεσθαι, τὴν ἀπέχθειαν εἵλοντο	μᾶλλον	ταύτης τῆς δωρεᾶς. Καίτοι πῶς
[9]	τῆς διαφορᾶς αἴτιος, ἴσως οὐκ	ἐμὸν	ἔργον ἐστὶ κατηγορεῖν· πλὴν τοσοῦτόν
[25]	ἐβούλετο, καὶ μηδὲ τοῦθ' ἡμῖν	ἀμφισβητήσιμον	ἐᾶν. ~Εἰ τοίνυν καὶ τοῦτο
[15]	ὡς Ποσείδιππον ἔπεμψεν ἐπὶ τὸν	ἀστυνόμον,	οὗτος δ' οὐ μόνον αὐτὸς
[31]	μικρὸν πρὶν τελευτῆσαι βαδίζων εἰς	Πάνορμον	μετὰ Σίμωνος, καὶ συντυχὼν αὐτῷ,
[18]	γενομένας πότερα εἰκός ἐστι βουληθῆναι	Κλεώνυμον	ἀνελεῖν, ἐπειδὴ πρὸς ἡμᾶς οἰκείως
[23]	ὥσπερ ζημιωθησομένους, φυλάξασθαι τὴν διακονίαν,	Κλεώνυμον	δ' ὑπὲρ τῆς τούτων ὠφελείας
[49]	μήθ' ὡς οἰκειότερον ἡμῶν πρὸς	Κλεώνυμον	διέκειντο, ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε ὅτι ἐκείνου
[22]	ὅτι φάσκοντες καλεῖν τὴν ἀρχὴν	Κλεώνυμον,	ἵνα βεβαιώσῃ τὴν αὑτῶν δωρεάν,
[26]	ἃς ὁμολογοῦσι μηδ' αὐτὸν τὸν	διαθέμενον	ταῦτα ὀρθῶς ἔχειν ἡγεῖσθαι, καὶ
[25]	ἢ τὸ παρὰ τῇ ἀρχῇ	κείμενον·	γράψαι δ' ἐξῆν εἰς ἕτερον
[33]	τὸν οὑτωσὶ πρὸς ἑκατέρους ἡμᾶς	διακείμενον	ἡμῖν μέν, οἷς οἰκειότατα ἐχρῆτο,
[37]	ἴσασιν αὐτὸν ἅπαντες ἡμῖν οἰκειότερον	διακείμενον.	Ὥστ' οὐ χρὴ παρ' ἡμῶν,
[50]	ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι λῦσαι τὰς διαθήκας	βουλόμενον,	ἡμᾶς τε μὴ συκοφαντεῖν ἀλλὰ
[19]	διέκειτο, μᾶλλον βεβαιοῦν τὴν διαθήκην	βουλόμενον,	ἣν ὀργιζόμενος ἐποιήσατο. Ὥστ' εἰ
[43]	γένος τὸ παρ' ἀμφοτέρων ἡμῶν	ὁμολογούμενον	μᾶλλον ἢ κατὰ τὰς διαθήκας
[10]	γένοιτο κύριος Δεινίας· ἡγεῖτο γὰρ	δεινὸν	εἶναι τὸν ἔχθιστον τῶν οἰκείων
[29]	ἀντιδίκους ἡμῖν εἶναι τῶν οἰκειοτάτων;	Κἀκεῖνον	μέν, ᾧ καὶ ἀναγκαῖον εὖ
[19]	ἀδικήσωσιν ὕστερον μεταμέλει· οὗτοι δὲ	ἐκεῖνον	ἀποφαίνουσιν, ἐν ᾧ πρὸς ἡμᾶς
[20]	τοιαύτας διαθήκας, ἐξ ὧν οὐκ	ἐκεῖνον	ἐτιμωρεῖτο ἀλλὰ τοὺς οἰκειοτάτους ἠδίκει·
[50]	καταγιγνώσκειν, ὅταν δὲ τοῖς ἡμετέροις,	ἐκεῖνόν	τε νομίζειν ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι λῦσαι
[1]	ὑπαρχόντων· οὐ γὰρ τῶν Κλεωνύμου	μόνον	ἀμφισβητοῦσιν ἀλλὰ καὶ τῶν πατρῴων,
[15]	τὸν ἀστυνόμον, οὗτος δ' οὐ	μόνον	αὐτὸς οὐκ εἰσεκάλεσεν, ἀλλὰ καὶ
[14]	ἀρχὴν εἰσαγαγεῖν. Ὁ δὲ οὐ	μόνον	οὐκ εἰσήγαγεν, ἀλλὰ καὶ τὸν
[36]	ποθὲν προσήκουσι καὶ ἐκεῖνος αὐτοῖς	χρόνον	τινὰ ἐπιτηδείως διέκειτο. Οὐκ ἂν
[34]	τι ἂν ἄλλο πρὸς ὑμᾶς	εἶπον,	οἵ γε τὰς διαθήκας μὲν
[10]	εἶναι τὸν ἔχθιστον τῶν οἰκείων	ἐπίτροπον	καὶ κύριον τῶν αὑτοῦ καταλιπεῖν,
[39]	διὰ τὴν ἀγχιστείαν καὶ τὸν	πάππον	γηροτροφεῖν ἠναγκαζόμεθα καὶ τὰς Κλεωνύμου
[15]	κομισάμενος, πρὸς δὲ τούτοις ὡς	Ποσείδιππον	ἔπεμψεν ἐπὶ τὸν ἀστυνόμον, οὗτος
[3]	δὲ πρὸ τοῦ θανάτου, πέμψας	Ποσείδιππον	ἐπὶ τὴν ἀρχήν. ~Ἡμεῖς δὲ
[26]	τὰς διαθήκας ἐβούλετο, πᾶσι δήπου	φανερὸν	ὑμῖν ἐστιν ὅτι οὐκ ὀρθῶς
[25]	κείμενον· γράψαι δ' ἐξῆν εἰς	ἕτερον	εἴ τι ἐβούλετο, καὶ μηδὲ
[49]	ταῦτα πάντα λέγοντες καὶ διισχυριζόμενοι	μηδέτερον	ἀποφαίνωσι μήθ' ὡς ἐγγυτέρω τῷ
[17]	λόγους λέγειν· ἐπειδὴ δὲ τούτων	οὐδέτερον	ἔχοντες οὗτοι τολμῶσι τῶν οὐ
[44]	μὲν ζῆν, ἐξερημωθῆναι δὲ τὸν	ἡμέτερον	οἶκον ἢ τὸν τούτων, σκέψασθε
[18]	ἔσχεν, ἢ σκοπεῖν ὅπως ἔτι	βεβαιότερον	ἡμᾶς ἀποστερήσει τῶν αὑτοῦ. ~Τοῖς
[37]	ὑπάρχουσαν, ἴσασιν αὐτὸν ἅπαντες ἡμῖν	οἰκειότερον	διακείμενον. Ὥστ' οὐ χρὴ παρ'
[49]	τῷ γένει προσήκουσι μήθ' ὡς	οἰκειότερον	ἡμῶν πρὸς Κλεώνυμον διέκειντο, ὑμεῖς
[48]	τὰς διαθήκας καὶ οὐδὲ πώποτε	ὕστερον	αὐτῷ μετεμέλησε, καὶ νῦν ἐβούλετο
[12]	ἐβουλήθη, τοὺς μηδὲν αὐτὸν ἠδικηκότας;	~Ὕστερον	δὲ τούτων, ὃ μέγιστον ἡμῖν
[10]	διαθήκας, οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν, ὡς	ὕστερον	ἔλεγεν, ὁρῶν δὲ ἡμᾶς ἐπιτροπευομένους
[19]	ἂν ὀργισθέντες τοὺς οἰκείους ἀδικήσωσιν	ὕστερον	μεταμέλει· οὗτοι δὲ ἐκεῖνον ἀποφαίνουσιν,
[13]	πεφύκαμεν ἁμαρτάνειν, ἀλλ' ἀφ' ὧν	ὕστερον	φανερὰν τὴν αὑτοῦ ἔννοιαν ἐποίησεν.
[11]	τῶν πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν	πονηρὸν	ἐγκαλεῖ, καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος
[31]	πολλούς, Φερένικον οὐδαμοῦ παρεστήσατο. Ἔπειτα	μικρὸν	πρὶν τελευτῆσαι βαδίζων εἰς Πάνορμον
[29]	ἀναγκαῖον εὖ ποιεῖν ἡμᾶς καὶ	αἰσχρὸν	ἡμῶν ἀμελῆσαι, μηδὲν τῶν αὑτοῦ
[5]	ἀγῶνα περὶ τούτων, περὶ ὧν	αἰσχρὸν	ἦν ἀμφισβητῆσαι καὶ τοῖς μηδὲν
[14]	~Ἤδη γὰρ ἀσθενῶν ταύτην τὴν	νόσον	ἐξ ἧς ἐτελεύτησεν, ἐβουλήθη ταύτας
[15]	τούτοις ὡς Ποσείδιππον ἔπεμψεν ἐπὶ	τὸν	ἀστυνόμον, οὗτος δ' οὐ μόνον
[26]	κυρίας, ἃς ὁμολογοῦσι μηδ' αὐτὸν	τὸν	διαθέμενον ταῦτα ὀρθῶς ἔχειν ἡγεῖσθαι,
[14]	μόνον οὐκ εἰσήγαγεν, ἀλλὰ καὶ	τὸν	ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τὴν
[22]	οὐκ ἐτόλμησαν εἰσαγαγεῖν, ἀλλὰ καὶ	τὸν	ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ τὴν
[10]	Δεινίας· ἡγεῖτο γὰρ δεινὸν εἶναι	τὸν	ἔχθιστον τῶν οἰκείων ἐπίτροπον καὶ
[44]	Κλεωνύμῳ μὲν ζῆν, ἐξερημωθῆναι δὲ	τὸν	ἡμέτερον οἶκον ἢ τὸν τούτων,
[48]	ᾧ πάντας ὑμᾶς προσέχειν δεῖ	τὸν	νοῦν· ὅσῳ γὰρ ἂν ταῦτα
[33]	Μάρτυρες ~Οἴεσθε οὖν, ὦ ἄνδρες,	τὸν	οὑτωσὶ πρὸς ἑκατέρους ἡμᾶς διακείμενον
[46]	κληρονόμους ἐβουλήθημεν αὐτῶν μᾶλλον ἢ	τὸν	πάντων οἰκειότατον. ~Ὥσθ' ἡμᾶς μὲν
[39]	ἂν διὰ τὴν ἀγχιστείαν καὶ	τὸν	πάππον γηροτροφεῖν ἠναγκαζόμεθα καὶ τὰς
[38]	ἢ τῇ φιλίᾳ τῇ πρὸς	τὸν	τετελευτηκότα, ἡμᾶς δ' οἷς ἐστιν
[17]	καὶ τῇ φιλίᾳ τῇ πρὸς	τὸν	τετελευτηκότα, περίεργον εἶναι τοὺς ἄλλους
[44]	δὲ τὸν ἡμέτερον οἶκον ἢ	τὸν	τούτων, σκέψασθε ποτέρων ἐκεῖνος ἐγίγνετο
[46]	αὐτῶν μᾶλλον ἢ τὸν πάντων	οἰκειότατον.	~Ὥσθ' ἡμᾶς μὲν ἐν ἀμφοτέροις,
[43]	βουλευόμενος· ὥστε πάντων ἂν εἴη	δεινότατον,	εἰ κυριωτέραν αὐτοῦ τὴν ὀργὴν
[38]	δίκαιον. ~Πάντων δ' ἂν εἴη	δεινότατον,	εἰ τοῖς μὲν ἄλλοις ψηφίζοισθε,
[51]	αὐτῶν. Πάντων γὰρ ἂν εἴη	δεινότατον,	εἰ τῶν ἀντιδίκων γιγνωσκόντων ἡμᾶς
[28]	ὠφέλει; ~Πάντων δ' ἂν εἴη	θαυμασιώτατον,	εἰ Κηφίσανδρος μὲν ὁ τούτων
[16]	νείμασθαι τὴν οὐσίαν καὶ τὸ	τρίτον	μέρος ἡμᾶς ἔχειν ἁπάντων τῶν
[28]	οἰκεῖος δίκαιον ἡγεῖτο εἶναι μέρος	ἕκαστον	ἡμῶν ἔχειν τῆς οὐσίας, Κλεώνυμος
[6]	ὅτι ἀδίκως κινδυνεύω, τοῦθ' ἡγοῦμαι	μέγιστον	εἶναι τῶν παρόντων κακῶν, ἀλλ'
[12]	ἠδικηκότας; ~Ὕστερον δὲ τούτων, ὃ	μέγιστον	ἡμῖν τεκμήριον ὅτι οὐδὲ ταῦτα
[10]	ἡγεῖτο γὰρ δεινὸν εἶναι τὸν	ἔχθιστον	τῶν οἰκείων ἐπίτροπον καὶ κύριον
[37]	τὴν φιλίαν τὴν ὑπάρχουσαν, ἴσασιν	αὐτὸν	ἅπαντες ἡμῖν οἰκειότερον διακείμενον. Ὥστ'
[11]	ποιεῖν ἡμᾶς ἐβουλήθη, τοὺς μηδὲν	αὐτὸν	ἠδικηκότας; ~Ὕστερον δὲ τούτων, ὃ
[32]	ἂν τούτῳ ὡς διάκειται πρὸς	αὐτόν.	Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω, κάλει
[34]	τοσαύτην μανίαν κατηγοροῦσιν, ὥστε φασὶν	αὐτὸν	περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοὺς αὑτῷ
[26]	εἶναι κυρίας, ἃς ὁμολογοῦσι μηδ'	αὐτὸν	τὸν διαθέμενον ταῦτα ὀρθῶς ἔχειν
[9]	ἐμὸν ἔργον ἐστὶ κατηγορεῖν· πλὴν	τοσοῦτόν	γε ἂν δικαίως αὐτοῖς ἀμφοτέροις
[10]	καὶ ποιεῖν αὑτῷ τὰ νομιζόμενα	τοῦτον,	ἕως ἡμεῖς ἡβήσαιμεν, ᾧ ζῶν
[31]	ὧν καὶ μάρτυρας ἕξω παρασχέσθαι.	Πρῶτον	μὲν γὰρ θύων τῷ Διονύσῳ,
[15]	ἐξαπίνης τῆς νυκτὸς ταύτης ἀπέθανεν.	~Πρῶτον	μὲν οὖν ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας
[24]	ὡς οὗτοί φασιν, ἐν ταῖς	νῦν	γεγραμμέναις διαθήκαις ἔδωκεν αὐτοῖς τὴν
[1]	ἀκροασόμενοι οὐδέποτ' ἤλθομεν ἐπὶ δικαστήριον,	νῦν	δὲ ἀγωνιούμενοι περὶ πάντων ἥκομεν
[30]	τούτοις τε ἅπασιν ἐπιτηδείως διακείμενος·	νῦν	δὲ τούτων μέν τισι διάφορος
[48]	πώποτε ὕστερον αὐτῷ μετεμέλησε, καὶ	νῦν	ἐβούλετο ἡμᾶς μὲν μηδὲν τῶν
[47]	οἰκείους ὄντας εὑρήσετε, τούτους δὲ	νῦν	μὲν ἀναισχυντοῦντας καὶ τὴν οἰκειότητα
[30]	ἔχει. ~Ἔπειτα, εἰ μὲν καὶ	νῦν	οὕτω πρὸς ἀμφοτέρους ἡμᾶς ἔχων
[33]	τὴν οὐσίαν; Καὶ τούτους μὲν	νῦν	περὶ πλείονος ποιεῖσθαι ταύτης ὑπούσης
[42]	δ' οὐκ ὀρθῶς βεβουλευμένων. ~Καὶ	νῦν	ὑμεῖς τὴν μὲν συγγένειαν καὶ
[22]	τοιαύτας διαθήκας ἀκύρους ποιήσαιτε. ~Ἔτι	τοίνυν	ἐνθυμεῖσθε ὅτι φάσκοντες καλεῖν τὴν
[5]	ἡμῖν δοῦναι τὰ αὑτοῦ. ~Τοσούτων	τοίνυν	ἡμῖν ὑπαρχόντων οὗτοι, καὶ συγγενεῖς
[26]	τοῦθ' ἡμῖν ἀμφισβητήσιμον ἐᾶν. ~Εἰ	τοίνυν	καὶ τοῦτο συγχωρήσαιμεν, ὡς ἐκεῖνος
[44]	ὑμῶν τῶν αὐτῶν τυχεῖν. Εἰ	τοίνυν	συνέβη Κλεωνύμῳ μὲν ζῆν, ἐξερημωθῆναι
[27]	τοῦ τετελευτηκότος γνώμῃ ψηφίσασθαι. ~Ἔτι	τοίνυν	τούτων ἁπάντων ἀναιδέστατος τῶν λόγων
[45]	καὶ λαβεῖν αὐτῷ. ~Εἰ μὲν	τοίνυν	Φερένικος ἢ τῶν ἀδελφῶν τις
[17]	κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες ~Ἡγοῦμαι μὲν	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες, πᾶσι τοῖς τῶν
[16]	μοι τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες Ἔτι	τοίνυν	ὡς οἱ τούτων φίλοι καὶ
[16]	τὴν θύραν ἀρχονίδην ἀπέπεμψεν. ~Ὡς	οὖν	ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τοὺς
[9]	διάφορος ὢν ἔτυχεν. Ὁπότερος μὲν	οὖν	αὐτῶν ἦν τῆς διαφορᾶς αἴτιος,
[8]	συγγενεῖς κακῶς ποιήσοντες. ~Τὴν μὲν	οὖν	τούτων ἀναισχυντίαν καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν
[15]	νυκτὸς ταύτης ἀπέθανεν. ~Πρῶτον μὲν	οὖν	ὑμῖν παρέξομαι μάρτυρας ὡς οὐχ
[33]	λέγω, κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες ~Οἴεσθε	οὖν,	ὦ ἄνδρες, τὸν οὑτωσὶ πρὸς
[10]	πρὸς ἀλλήλους ἔχθραν ἀνείλοντο. ~Τότε	γοῦν	ἐκ ταύτης τῆς ὀργῆς Κλεώνυμος
[19]	πρὸς ἡμᾶς οἰκειότατα διέκειτο, μᾶλλον	βεβαιοῦν	τὴν διαθήκην βουλόμενον, ἣν ὀργιζόμενος
[44]	ὑμᾶς καὶ λαμβάνειν παρὰ τούτων	ἀξιοῦν	καὶ μὴ τυγχάνοντας ἀγανακτεῖν, οἷς
[16]	οἱ τούτων φίλοι καὶ Κηφίσανδρος	ἠξίουν	νείμασθαι τὴν οὐσίαν καὶ τὸ
[48]	πάντας ὑμᾶς προσέχειν δεῖ τὸν	νοῦν·	ὅσῳ γὰρ ἂν ταῦτα λέγοντες
[39]	ἐτύγχανε καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεὴς	ὤν,	ἢ Κλεώνυμος ἐτελεύτησε θυγατέρας ἀπορουμένας
[20]	τότε μὲν ὅτε Δεινίᾳ διάφορος	ὢν	ἔτυχεν, ἡμᾶς κακῶς ποιεῖν τε
[9]	δ' οὗτος, ὦ ἄνδρες, διάφορος	ὢν	ἔτυχεν. Ὁπότερος μὲν οὖν αὐτῶν
[30]	Δεινίᾳ, ὃς ἡμᾶς ἐπετρόπευε, διάφορος	ὢν	ἡμῖν τε οὔπω χρώμενος τούτοις
[9]	πατρὸς ἀδελφὸς ἐπετρόπευσεν ἡμᾶς, θεῖος	ὢν	ὀρφανοὺς ὄντας. Κλεωνύμῳ δ' οὗτος,
[5]	εἰς ἀγῶνα περὶ τούτων, περὶ	ὧν	αἰσχρὸν ἦν ἀμφισβητῆσαι καὶ τοῖς
[8]	τάχιστ' ἂν ὑμᾶς μαθεῖν περὶ	ὧν	ἀμφισβητοῦμεν, ἐντεῦθεν ἄρξομαι διδάσκειν. ~Δεινίας
[19]	~Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις κἀκείνων	ὧν	ἂν ὀργισθέντες τοὺς οἰκείους ἀδικήσωσιν
[51]	μὲν ἡγήσεσθε χρῆναι πλείω λαβεῖν	ὧν	αὐτοὶ σφᾶς αὐτοὺς ἠξίωσαν, ἡμᾶς
[31]	δ' ὑμῖν ἐρῶ μεγάλα, περὶ	ὧν	καὶ μάρτυρας ἕξω παρασχέσθαι. Πρῶτον
[2]	ἀξιοῦσιν ἡμᾶς καὶ τῶν ὁμολογουμένων,	ὧν	Κλεώνυμος κατέλιπεν, αὐτοῖς τούτων ἰσομοιρῆσαι·
[31]	πάντων ἐχρῆτο οἰκειότατα. ~Καὶ ἐξ	ὧν	μὲν αὐτῷ πρὸς τούτους ἐγένετο
[51]	ἡμᾶς δὲ μηδὲ τούτων ἀξιώσετε	ὧν	οἱ ἀντίδικοι συγχωροῦσιν ἡμῖν.
[19]	μὲν γὰρ ἄλλοις κἀκείνων ὧν	ἂν	ὀργισθέντες τοὺς οἰκείους ἀδικήσωσιν ὕστερον
[20]	καὶ διατίθεσθαι τοιαύτας διαθήκας, ἐξ	ὧν	οὐκ ἐκεῖνον ἐτιμωρεῖτο ἀλλὰ τοὺς
[33]	μηδὲ λόγον ὑπολείψει, τούτοις δέ,	ὧν	τισι καὶ διάφορος ἦν, σκοπεῖν
[13]	ἅπαντες πεφύκαμεν ἁμαρτάνειν, ἀλλ' ἀφ'	ὧν	ὕστερον φανερὰν τὴν αὑτοῦ ἔννοιαν
[44]	τούτους ἔχειν τὰ ἐκείνου, παρ'	ὧν	ὠφείλετο καὶ λαβεῖν αὐτῷ. ~Εἰ
[28]	εἰς τὴν οἰκίαν τὴν αὑτοῦ	λαβὼν	ἐθεράπευε καὶ ἐπεμελεῖτο τῶν ἡμετέρων
[27]	τοίνυν τούτων ἁπάντων ἀναιδέστατος τῶν	λόγων	ἐστίν, ὅταν τολμῶσι λέγειν ὡς
[21]	βουλεύσαιτο; ~Ὥστ' ἐκ τούτων τῶν	λόγων	ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν διάγνωσιν πεποιήκασι
[9]	καὶ προφάσεως οὐδεμιᾶς γενομένης ἐκ	λόγων	τινῶν οὕτως εἰκῇ πρὸς ἀλλήλους
[13]	τὴν ἔννοιαν ἐκ τούτων τῶν	ἔργων	μᾶλλον ἢ ἐκ τῶν διαθηκῶν,
[14]	διακείμενος· ἀλλ' ἔτι πολλῶν οὐσῶν	ἐλπίδων,	ἐξαπίνης τῆς νυκτὸς ταύτης ἀπέθανεν.
[24]	ὅρος ἐστίν, ὦ ἄνδρες, τῶν	δωρεῶν.	~Ἔτι δὲ καὶ εἴ τι
[10]	τοῦτον, ἕως ἡμεῖς ἡβήσαιμεν, ᾧ	ζῶν	διάφορος ἦν· ~Ταῦτα διανοηθεὶς ἐκεῖνος,
[27]	μᾶλλον ἢ τούτους, οὓς καὶ	ζῶν	ἐκ τῶν αὑτοῦ πλεῖστα τῶν
[39]	ὁ Κλεωνύμου, πάππος δ' ἡμέτερος,	ζῶν	ἐτύγχανε καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεὴς
[1]	ἄνδρες, τελευτήσαντος Κλεωνύμου. Ἐκεῖνος γὰρ	ζῶν	μὲν ἡμῖν κατέλιπε τὴν οὐσίαν,
[34]	οἰκείως χρωμένους, καὶ οἷς μὲν	ζῶν	οὐδὲ διελέγετο ἅπασαν δοῦναι τὴν
[31]	παρεστήσατο. Ἔπειτα μικρὸν πρὶν τελευτῆσαι	βαδίζων	εἰς Πάνορμον μετὰ Σίμωνος, καὶ
[20]	γὰρ ἂν γένοιτο ταύτης μανία	μείζων,	ἢ τότε μὲν ὅτε Δεινίᾳ
[39]	ἡμέτερος, ζῶν ἐτύγχανε καὶ τῶν	ἐπιτηδείων	ἐνδεὴς ὤν, ἢ Κλεώνυμος ἐτελεύτησε
[10]	δεινὸν εἶναι τὸν ἔχθιστον τῶν	οἰκείων	ἐπίτροπον καὶ κύριον τῶν αὑτοῦ
[3]	ἡμῖν ἐγκαλῶν ἀλλ' ὀργισθεὶς τῶν	οἰκείων	τινὶ τῶν ἡμετέρων, ἔλυσε δὲ
[27]	ἐκ τῶν αὑτοῦ πλεῖστα τῶν	οἰκείων	ὠφέλει; ~Πάντων δ' ἂν εἴη
[41]	μὲν τὸ παράπαν οὐ γενομένας,	ἐνίων	δ' οὐκ ὀρθῶς βεβουλευμένων. ~Καὶ
[6]	ἡγοῦμαι μέγιστον εἶναι τῶν παρόντων	κακῶν,	ἀλλ' ὅτι ἀγωνίζομαι πρὸς οἰκείους,
[34]	ἔγωγε, εἰ κατηγορεῖν ἐβούλοντο τῶν	διαθηκῶν	ἢ τοῦ τετελευτηκότος, οὐκ οἶδ'
[13]	ἔργων μᾶλλον ἢ ἐκ τῶν	διαθηκῶν,	καὶ τεκμηρίοις χρῆσθαι μὴ τοῖς
[45]	συγγενεῖς, ἀλλ' ἐκεῖνος καὶ γένει	προσήκων	ἐγγυτάτω καὶ τῇ χρείᾳ πάντων
[51]	ἂν εἴη δεινότατον, εἰ τῶν	ἀντιδίκων	γιγνωσκόντων ἡμᾶς δίκαιον εἶναι τὸ
[42]	εὑρήσετε καὶ παρ' αὐτῶν τῶν	ἀντιδίκων	ὁμολογουμένην, τὰς δὲ διαθήκας ὑφ'
[3]	ἐκεῖνος διέθετο μὲν οὐχ ἡμῖν	ἐγκαλῶν	ἀλλ' ὀργισθεὶς τῶν οἰκείων τινὶ
[15]	παρέξομαι μάρτυρας ὡς οὐχ ἡμῖν	ἐγκαλῶν	ἀλλὰ Δεινίᾳ πολεμῶν ταύτας τὰς
[10]	ποιεῖται τὰς διαθήκας, οὐχ ἡμῖν	ἐγκαλῶν,	ὡς ὕστερον ἔλεγεν, ὁρῶν δὲ
[31]	οἰκείους ἅπαντας καλέσας καὶ τῶν	ἄλλων	πολιτῶν πολλούς, Φερένικον οὐδαμοῦ παρεστήσατο.
[14]	ὡς ἀσθενῶν διακείμενος· ἀλλ' ἔτι	πολλῶν	οὐσῶν ἐλπίδων, ἐξαπίνης τῆς νυκτὸς
[15]	οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν ἀλλὰ Δεινίᾳ	πολεμῶν	ταύτας τὰς διαθήκας διέθετο, ἔπειτα
[37]	διακείμενον. Ὥστ' οὐ χρὴ παρ'	ἡμῶν,	ἀλλὰ καὶ παρ' αὐτῶν τούτων
[29]	εὖ ποιεῖν ἡμᾶς καὶ αἰσχρὸν	ἡμῶν	ἀμελῆσαι, μηδὲν τῶν αὑτοῦ ἡμῖν
[42]	ὁμολογουμένην, τὰς δὲ διαθήκας ὑφ'	ἡμῶν	ἀμφισβητουμένας· οὗτοι γὰρ τὸ ἀνελεῖν
[45]	ἐκεῖνος ἐγίγνετο κύριος τῶν καταλειφθέντων·	ἡμῶν	δὲ τοιαύτῃ τύχῃ χρησαμένων Κλεώνυμος
[36]	~Οἶμαι δ' ὑμᾶς τὸ περὶ	ἡμῶν	δίκαιον σαφέστατ' ἂν παρ' αὐτῶν
[2]	ἄνδρες, τὸ δίκαιον, ἀλλὰ πολλὴν	ἡμῶν	ἐρημίαν καταγνόντες. ~Σκέψασθε γὰρ οἷς
[28]	δίκαιον ἡγεῖτο εἶναι μέρος ἕκαστον	ἡμῶν	ἔχειν τῆς οὐσίας, Κλεώνυμος δ'
[36]	διέκειτο. Οὐκ ἂν ἄρα ὑπὲρ	ἡμῶν	μᾶλλον ἢ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν
[40]	δίκαιον ἡγήσεσθ' εἶναι ταύτης ἑτέρους	ἡμῶν	μᾶλλον κληρονομεῖν; Οὐκ ἄρα δίκαια
[43]	τὸ γένος τὸ παρ' ἀμφοτέρων	ἡμῶν	ὁμολογούμενον μᾶλλον ἢ κατὰ τὰς
[49]	γένει προσήκουσι μήθ' ὡς οἰκειότερον	ἡμῶν	πρὸς Κλεώνυμον διέκειντο, ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε
[4]	δεδωκότων δ' ἡμῖν καὶ τῶν	νόμων	κατὰ τὴν ἀγχιστείαν καὶ αὐτοῦ
[39]	οἱ νόμοι καὶ ἡ παρ'	ὑμῶν	αἰσχύνη ποιεῖν ἠνάγκαζεν ἄν, ἢ
[42]	οὗτοι πιστεύοντες ἡμᾶς συκοφαντοῦσιν, οὐδεὶς	ὑμῶν	οἶδε κυρίας γενομένας. Ἔπειτα τὴν
[30]	ταύτας ἐποιήσατο, εἰκότως ἄν τις	ὑμῶν	πιστεύσειε τοῖς λόγοις τοῖς τουτωνί·
[29]	τῶν αὑτοῦ. ~Καὶ τίς ἂν	ὑμῶν	πιστεύσειεν εὐνουστέρους καὶ μετριωτέρους τοὺς
[34]	μέρους ἀξιῶσαι. Ὥστε τίς ἂν	ὑμῶν	ταύτας εἶναι κυρίας τὰς διαθήκας
[44]	οἷς ἂν ὑπάρχῃ καὶ παρ'	ὑμῶν	τῶν αὐτῶν τυχεῖν. Εἰ τοίνυν
[1]	μὲν ἡμῖν κατέλιπε τὴν οὐσίαν,	ἀποθανὼν	δὲ κινδυνεύειν περὶ αὐτῆς πεποίηκε.
[14]	προσέταζε, καὶ οὐχ οὕτως ὡς	ἀσθενῶν	διακείμενος· ἀλλ' ἔτι πολλῶν οὐσῶν
[14]	εἶχε πρὸς ἡμᾶς. ~Ἤδη γὰρ	ἀσθενῶν	ταύτην τὴν νόσον ἐξ ἧς
[45]	καταλειφθέντων· ἡμῶν δὲ τοιαύτῃ τύχῃ	χρησαμένων	Κλεώνυμος ἁπάντων ἐγίγνετο κληρονόμος. Οὔτε
[48]	προείλοντο οἰκειοτέρους. ~Κεφάλαιον δὲ τῶν	εἰρημένων,	ᾧ πάντας ὑμᾶς προσέχειν δεῖ
[41]	γενομένας, ἐνίων δ' οὐκ ὀρθῶς	βεβουλευμένων.	~Καὶ νῦν ὑμεῖς τὴν μὲν
[2]	τούτων ἀξιοῦσιν ἡμᾶς καὶ τῶν	ὁμολογουμένων,	ὧν Κλεώνυμος κατέλιπεν, αὐτοῖς τούτων
[19]	αὑτοῦ. ~Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις	κἀκείνων	ὧν ἂν ὀργισθέντες τοὺς οἰκείους
[9]	προφάσεως οὐδεμιᾶς γενομένης ἐκ λόγων	τινῶν	οὕτως εἰκῇ πρὸς ἀλλήλους ἔχθραν
[43]	αὐτὰς ἔλυσε μὲν Κλεώνυμος εὖ	φρονῶν,	διέθετο δὲ ὀργισθεὶς καὶ οὐκ
[11]	διέθετο. Πῶς γὰρ ἂν εὖ	φρονῶν,	ὦ ἄνδρες, κακῶς ποιεῖν ἡμᾶς
[20]	ἑαυτοῦ. Καὶ τίς ἂν εὖ	φρονῶν,	ὦ ἄνδρες, τοιαῦτα περὶ τῶν
[21]	τούτοις λόγος· εἰ δ' οὕτω	παραφρονῶν	ἔτυχεν ὥσθ' ἡμᾶς ἀεὶ περὶ
[39]	ἢ Κλεώνυμος ἐτελεύτησε θυγατέρας ἀπορουμένας	καταλιπών,	ἡμεῖς ἂν διὰ τὴν ἀγχιστείαν
[10]	τελευτήσειεν αὐτὸς ἔτι παῖδας ἡμᾶς	καταλιπὼν	καὶ τῆς οὐσίας ἡμετέρας οὔσης
[15]	ἐκείνου τελευτήσαντος ἐπεμελεῖτο τε τῶν	ἡμετέρων	ἁπάντων, καὶ αὐτοὺς ἐπαίδευεν εἰς
[3]	ὀργισθεὶς τῶν οἰκείων τινὶ τῶν	ἡμετέρων,	ἔλυσε δὲ πρὸ τοῦ θανάτου,
[46]	τὴν οὐσίαν, ὥστε περὶ τῶν	ἡμετέρων	κυριωτέραν εἶναι τὴν ἐκείνου διάνοιαν
[12]	ἡμῖν, ἐπεμελεῖτό τε ὁμοίως τῶν	ἡμετέρων	ὥσπερ τῶν αὑτοῦ πραγμάτων. ~Καίτοι
[28]	λαβὼν ἐθεράπευε καὶ ἐπεμελεῖτο τῶν	ἡμετέρων	ὥσπερ τῶν αὑτοῦ πραγμάτων, οὗτος
[44]	οἶκον ἢ τὸν τούτων, σκέψασθε	ποτέρων	ἐκεῖνος ἐγίγνετο κληρονόμος· δίκαιον γάρ
[43]	κατὰ τὸ γένος τὸ παρ'	ἀμφοτέρων	ἡμῶν ὁμολογούμενον μᾶλλον ἢ κατὰ
[17]	ὦ ἄνδρες, πᾶσι τοῖς τῶν	κλήρων	ἀμφισβητοῦσιν, ὅταν ἀποφήνωσι σφᾶς αὐτοὺς
[10]	ἡμῖν ἐγκαλῶν, ὡς ὕστερον ἔλεγεν,	ὁρῶν	δὲ ἡμᾶς ἐπιτροπευομένους ὑπὸ Δεινίου,
[40]	ὁμολογούμενα ψηφιεῖσθε, εἰ τῶν μὲν	συμφορῶν	τοὺς ἐγγυτάτω γένει κοινωνεῖν ἀναγκάσετε,
[14]	ἀσθενῶν διακείμενος· ἀλλ' ἔτι πολλῶν	οὐσῶν	ἐλπίδων, ἐξαπίνης τῆς νυκτὸς ταύτης
[45]	~Εἰ μὲν τοίνυν Φερένικος ἢ	τῶν	ἀδελφῶν τις ἐτελεύτησεν, οἱ παῖδες
[31]	τοὺς οἰκείους ἅπαντας καλέσας καὶ	τῶν	ἄλλων πολιτῶν πολλούς, Φερένικον οὐδαμοῦ
[51]	γὰρ ἂν εἴη δεινότατον, εἰ	τῶν	ἀντιδίκων γιγνωσκόντων ἡμᾶς δίκαιον εἶναι
[42]	συγγένειαν εὑρήσετε καὶ παρ' αὐτῶν	τῶν	ἀντιδίκων ὁμολογουμένην, τὰς δὲ διαθήκας
[22]	εἰσαγαγεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα	τῶν	ἀρχόντων ἐπὶ τὴν θύραν ἀπέπεμψαν.
[14]	εἰσήγαγεν, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα	τῶν	ἀρχόντων ἐπὶ τὴν θύραν ἀπέπεμψεν.
[25]	κατέλιπεν, ἐπειδὴ τὰ γράμματα παρὰ	τῶν	ἀρχόντων οὐκ ἐδυνήθη λαβεῖν; Ἀνελεῖν
[20]	φρονῶν, ὦ ἄνδρες, τοιαῦτα περὶ	τῶν	αὑτοῦ βουλεύσαιτο; ~Ὥστ' ἐκ τούτων
[29]	καὶ αἰσχρὸν ἡμῶν ἀμελῆσαι, μηδὲν	τῶν	αὑτοῦ ἡμῖν δοῦναι· τούτους δέ,
[28]	μόνος ἐβούλετο ἡμᾶς ἀκλήρους εἶναι	τῶν	αὑτοῦ. ~Καὶ τίς ἂν ὑμῶν
[10]	τῶν οἰκείων ἐπίτροπον καὶ κύριον	τῶν	αὑτοῦ καταλιπεῖν, καὶ ποιεῖν αὑτῷ
[27]	λέγειν ὡς Κλεώνυμος οὐδὲν ἡμᾶς	τῶν	αὑτοῦ λαβεῖν ἐβούλετο. Καίτοι, ὦ
[48]	νῦν ἐβούλετο ἡμᾶς μὲν μηδὲν	τῶν	αὑτοῦ λαβεῖν, σφίσι δ' αὐτοῖς
[27]	τούτους, οὓς καὶ ζῶν ἐκ	τῶν	αὑτοῦ πλεῖστα τῶν οἰκείων ὠφέλει;
[12]	τε ὁμοίως τῶν ἡμετέρων ὥσπερ	τῶν	αὑτοῦ πραγμάτων. ~Καίτοι χρὴ θεωρεῖν
[28]	καὶ ἐπεμελεῖτο τῶν ἡμετέρων ὥσπερ	τῶν	αὑτοῦ πραγμάτων, οὗτος μόνος ἐβούλετο
[18]	ὅπως ἔτι βεβαιότερον ἡμᾶς ἀποστερήσει	τῶν	αὑτοῦ. ~Τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις
[44]	ἂν ὑπάρχῃ καὶ παρ' ὑμῶν	τῶν	αὐτῶν τυχεῖν. Εἰ τοίνυν συνέβη
[34]	~Ἀλλ' ἔγωγε, εἰ κατηγορεῖν ἐβούλοντο	τῶν	διαθηκῶν ἢ τοῦ τετελευτηκότος, οὐκ
[13]	τῶν ἔργων μᾶλλον ἢ ἐκ	τῶν	διαθηκῶν, καὶ τεκμηρίοις χρῆσθαι μὴ
[24]	οὗτος ὅρος ἐστίν, ὦ ἄνδρες,	τῶν	δωρεῶν. ~Ἔτι δὲ καὶ εἴ
[20]	ὡς οὗτοί φασιν, ἀκλήρους ποιῆσαι	τῶν	ἑαυτοῦ. Καὶ τίς ἂν εὖ
[48]	ἐκείνου προείλοντο οἰκειοτέρους. ~Κεφάλαιον δὲ	τῶν	εἰρημένων, ᾧ πάντας ὑμᾶς προσέχειν
[38]	ὁμολογούμενα, ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι	τῶν	ἐκείνου. ~Καὶ εἰ μὲν Πολύαρχος
[50]	πιστεύητε, οὐ τούτους προσήκει ποιῆσαι	τῶν	ἐκείνου κληρονόμους, ἀλλὰ παράνοιαν Κλεωνύμου
[39]	δ' ἡμέτερος, ζῶν ἐτύγχανε καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων ἐνδεὴς ὤν, ἢ Κλεώνυμος
[13]	αὐτοῦ τὴν ἔννοιαν ἐκ τούτων	τῶν	ἔργων μᾶλλον ἢ ἐκ τῶν
[15]	ὡς ἐκείνου τελευτήσαντος ἐπεμελεῖτο τε	τῶν	ἡμετέρων ἁπάντων, καὶ αὐτοὺς ἐπαίδευεν
[3]	ἀλλ' ὀργισθεὶς τῶν οἰκείων τινὶ	τῶν	ἡμετέρων, ἔλυσε δὲ πρὸ τοῦ
[46]	αὐτῷ τὴν οὐσίαν, ὥστε περὶ	τῶν	ἡμετέρων κυριωτέραν εἶναι τὴν ἐκείνου
[12]	ἔσωσεν ἡμῖν, ἐπεμελεῖτό τε ὁμοίως	τῶν	ἡμετέρων ὥσπερ τῶν αὑτοῦ πραγμάτων.
[28]	αὑτοῦ λαβὼν ἐθεράπευε καὶ ἐπεμελεῖτο	τῶν	ἡμετέρων ὥσπερ τῶν αὑτοῦ πραγμάτων,
[45]	τούτων, οὐκ ἐκεῖνος ἐγίγνετο κύριος	τῶν	καταλειφθέντων· ἡμῶν δὲ τοιαύτῃ τύχῃ
[16]	τρίτον μέρος ἡμᾶς ἔχειν ἁπάντων	τῶν	Κλεωνύμου, καὶ τούτων μοι κάλει
[1]	ἥκομεν τῶν ὑπαρχόντων· οὐ γὰρ	τῶν	Κλεωνύμου μόνον ἀμφισβητοῦσιν ἀλλὰ καὶ
[36]	διὰ τί ἀξιοῦσι κληρονόμοι γενέσθαι	τῶν	Κλεωνύμου, τοῦτ' ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν,
[17]	τοίνυν, ὦ ἄνδρες, πᾶσι τοῖς	τῶν	κλήρων ἀμφισβητοῦσιν, ὅταν ἀποφήνωσι σφᾶς
[27]	~Ἔτι τοίνυν τούτων ἁπάντων ἀναιδέστατος	τῶν	λόγων ἐστίν, ὅταν τολμῶσι λέγειν
[21]	αὑτοῦ βουλεύσαιτο; ~Ὥστ' ἐκ τούτων	τῶν	λόγων ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν διάγνωσιν
[40]	τοῖς νόμοις ὁμολογούμενα ψηφιεῖσθε, εἰ	τῶν	μὲν συμφορῶν τοὺς ἐγγυτάτω γένει
[4]	οἰκειότατα, δεδωκότων δ' ἡμῖν καὶ	τῶν	νόμων κατὰ τὴν ἀγχιστείαν καὶ
[29]	μετριωτέρους τοὺς ἀντιδίκους ἡμῖν εἶναι	τῶν	οἰκειοτάτων; Κἀκεῖνον μέν, ᾧ καὶ
[10]	γὰρ δεινὸν εἶναι τὸν ἔχθιστον	τῶν	οἰκείων ἐπίτροπον καὶ κύριον τῶν
[3]	οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν ἀλλ' ὀργισθεὶς	τῶν	οἰκείων τινὶ τῶν ἡμετέρων, ἔλυσε
[27]	ζῶν ἐκ τῶν αὑτοῦ πλεῖστα	τῶν	οἰκείων ὠφέλει; ~Πάντων δ' ἂν
[2]	οἱ τούτων ἀξιοῦσιν ἡμᾶς καὶ	τῶν	ὁμολογουμένων, ὧν Κλεώνυμος κατέλιπεν, αὐτοῖς
[17]	τούτων οὐδέτερον ἔχοντες οὗτοι τολμῶσι	τῶν	οὐ προσηκόντων ἀμφισβητεῖν καὶ ψευδεῖς
[29]	ἐστὶν οὔτ' αἰσχύνην οὐδεμίαν φέρει,	τῶν	οὐ προσηκόντων, ὥς φασιν, ἡμῖν
[6]	κινδυνεύω, τοῦθ' ἡγοῦμαι μέγιστον εἶναι	τῶν	παρόντων κακῶν, ἀλλ' ὅτι ἀγωνίζομαι
[1]	Κλεωνύμου μόνον ἀμφισβητοῦσιν ἀλλὰ καὶ	τῶν	πατρῴων, ὀφείλειν ἐπὶ τούτοις ἡμᾶς
[11]	ἐγκαλεῖ τῷ ἡμετέρῳ, ἀπεκρίνατο πάντων	τῶν	πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν
[12]	βουλόμενος· τελευτήσαντος γὰρ Δεινίου καὶ	τῶν	πραγμάτων ἡμῖν πονηρῶς ἐχόντων οὐδὲ
[1]	δὲ ἀγωνιούμενοι περὶ πάντων ἥκομεν	τῶν	ὑπαρχόντων· οὐ γὰρ τῶν Κλεωνύμου
[12]	ἐπαίδευε, τὴν δ' οὐσίαν ἀφελέσθαι	τῶν	χρήστων ἐπιβουλευσάντων ἔσωσεν ἡμῖν, ἐπεμελεῖτό
[12]	τελευτήσαντος γὰρ Δεινίου καὶ τῶν	πραγμάτων	ἡμῖν πονηρῶς ἐχόντων οὐδὲ περιεῖδεν
[12]	τῶν ἡμετέρων ὥσπερ τῶν αὑτοῦ	πραγμάτων.	~Καίτοι χρὴ θεωρεῖν αὐτοῦ τὴν
[28]	τῶν ἡμετέρων ὥσπερ τῶν αὑτοῦ	πραγμάτων,	οὗτος μόνος ἐβούλετο ἡμᾶς ἀκλήρους
[40]	τοὺς ἐγγυτάτω γένει κοινωνεῖν ἀναγκάσετε,	χρημάτων	δὲ καταλειφθέντων πάντας ἀνθρώπους κυριωτέρους
[29]	τοὺς ἀντιδίκους ἡμῖν εἶναι τῶν	οἰκειοτάτων;	Κἀκεῖνον μέν, ᾧ καὶ ἀναγκαῖον
[11]	τῷ ἡμετέρῳ, ἀπεκρίνατο πάντων τῶν	πολιτῶν	ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ,
[31]	ἅπαντας καλέσας καὶ τῶν ἄλλων	πολιτῶν	πολλούς, Φερένικον οὐδαμοῦ παρεστήσατο. Ἔπειτα
[8]	αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε, ἐπειδὰν	πάντων	ἀκούσητε· ὅθεν δ' οἶμαι τάχιστ'
[43]	καὶ οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος· ὥστε	πάντων	ἂν εἴη δεινότατον, εἰ κυριωτέραν
[51]	τούτων λόγους γνῶναι περὶ αὐτῶν.	Πάντων	γὰρ ἂν εἴη δεινότατον, εἰ
[38]	αὐτῶν τούτων πυνθάνεσθαι τὸ δίκαιον.	~Πάντων	δ' ἂν εἴη δεινότατον, εἰ
[28]	αὑτοῦ πλεῖστα τῶν οἰκείων ὠφέλει;	~Πάντων	δ' ἂν εἴη θαυμασιώτατον, εἰ
[30]	τισι διάφορος ἐγένετο, ἡμῖν δὲ	πάντων	ἐχρῆτο οἰκειότατα. ~Καὶ ἐξ ὧν
[1]	δικαστήριον, νῦν δὲ ἀγωνιούμενοι περὶ	πάντων	ἥκομεν τῶν ὑπαρχόντων· οὐ γὰρ
[45]	προσήκων ἐγγυτάτω καὶ τῇ χρείᾳ	πάντων	ἦν οἰκειότατος· ~ὥστε διὰ ταῦτα
[4]	ἐγγυτάτω προσήκοντες, χρώμενοι δὲ ἐκείνῳ	πάντων	οἰκειότατα, δεδωκότων δ' ἡμῖν καὶ
[21]	γένει πρωτεύοντας καὶ χρωμένους αὐτῷ	πάντων	οἰκειότατα, δικαίως ἂν δήπου τὰς
[46]	ἐβουλήθημεν αὐτῶν μᾶλλον ἢ τὸν	πάντων	οἰκειότατον. ~Ὥσθ' ἡμᾶς μὲν ἐν
[38]	οἷς ἐστιν ἀμφότερα ταῦτα παρὰ	πάντων	ὁμολογούμενα, ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι
[11]	πατρὶ ἐγκαλεῖ τῷ ἡμετέρῳ, ἀπεκρίνατο	πάντων	τῶν πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν
[27]	γνώμῃ ψηφίσασθαι. ~Ἔτι τοίνυν τούτων	ἁπάντων	ἀναιδέστατος τῶν λόγων ἐστίν, ὅταν
[45]	δὲ τοιαύτῃ τύχῃ χρησαμένων Κλεώνυμος	ἁπάντων	ἐγίγνετο κληρονόμος. Οὔτε γὰρ παῖδες
[15]	τελευτήσαντος ἐπεμελεῖτο τε τῶν ἡμετέρων	ἁπάντων,	καὶ αὐτοὺς ἐπαίδευεν εἰς τὴν
[20]	ἡμῖν καὶ περὶ πλείστου ποιούμενος	ἁπάντων,	μόνους ἐβουλήθη τοὺς ἀδελφιδοῦς, ὡς
[16]	τὸ τρίτον μέρος ἡμᾶς ἔχειν	ἁπάντων	τῶν Κλεωνύμου, καὶ τούτων μοι
[12]	δ' οὐσίαν ἀφελέσθαι τῶν χρήστων	ἐπιβουλευσάντων	ἔσωσεν ἡμῖν, ἐπεμελεῖτό τε ὁμοίως
[45]	οὐκ ἐκεῖνος ἐγίγνετο κύριος τῶν	καταλειφθέντων·	ἡμῶν δὲ τοιαύτῃ τύχῃ χρησαμένων
[40]	γένει κοινωνεῖν ἀναγκάσετε, χρημάτων δὲ	καταλειφθέντων	πάντας ἀνθρώπους κυριωτέρους ἢ τούτους
[17]	ἔχοντες οὗτοι τολμῶσι τῶν οὐ	προσηκόντων	ἀμφισβητεῖν καὶ ψευδεῖς παρασκευάζονται λόγους,
[29]	αἰσχύνην οὐδεμίαν φέρει, τῶν οὐ	προσηκόντων,	ὥς φασιν, ἡμῖν μεταδιδόναι; Ἀλλὰ
[51]	εἴη δεινότατον, εἰ τῶν ἀντιδίκων	γιγνωσκόντων	ἡμᾶς δίκαιον εἶναι τὸ μέρος
[6]	τοῦθ' ἡγοῦμαι μέγιστον εἶναι τῶν	παρόντων	κακῶν, ἀλλ' ὅτι ἀγωνίζομαι πρὸς
[12]	καὶ τῶν πραγμάτων ἡμῖν πονηρῶς	ἐχόντων	οὐδὲ περιεῖδεν ἡμᾶς οὐδενὸς ἐνδεεῖς
[22]	ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα τῶν	ἀρχόντων	ἐπὶ τὴν θύραν ἀπέπεμψαν. Καὶ
[14]	ἀλλὰ καὶ τὸν ἐλθόντα τῶν	ἀρχόντων	ἐπὶ τὴν θύραν ἀπέπεμψεν. Ὀργισθεὶς
[25]	ἐπειδὴ τὰ γράμματα παρὰ τῶν	ἀρχόντων	οὐκ ἐδυνήθη λαβεῖν; Ἀνελεῖν μὲν
[1]	ἀγωνιούμενοι περὶ πάντων ἥκομεν τῶν	ὑπαρχόντων·	οὐ γὰρ τῶν Κλεωνύμου μόνον
[5]	τὰ αὑτοῦ. ~Τοσούτων τοίνυν ἡμῖν	ὑπαρχόντων	οὗτοι, καὶ συγγενεῖς ὄντες καὶ
[4]	χρώμενοι δὲ ἐκείνῳ πάντων οἰκειότατα,	δεδωκότων	δ' ἡμῖν καὶ τῶν νόμων
[12]	τὴν δ' οὐσίαν ἀφελέσθαι τῶν	χρήστων	ἐπιβουλευσάντων ἔσωσεν ἡμῖν, ἐπεμελεῖτό τε
[46]	τὴν ἐκείνου διάνοιαν τῆς ἡμετέρας	αὐτῶν,	ἀποθνῄσκοντες δὲ ἄλλους κληρονόμους ἐβουλήθημεν
[36]	ἡμῶν μᾶλλον ἢ ὑπὲρ σφῶν	αὐτῶν	εἶεν εἰρηκότες; ~Εἴ τε γὰρ
[17]	βούλομαι βραχέα καὶ περὶ τούτων	αὐτῶν	εἰπεῖν. ~Ἰσχυρίζονται γὰρ ταῖς διαθήκαις,
[9]	ὢν ἔτυχεν. Ὁπότερος μὲν οὖν	αὐτῶν	ἦν τῆς διαφορᾶς αἴτιος, ἴσως
[51]	ἡμᾶς δίκαιον εἶναι τὸ μέρος	αὐτῶν	λαβεῖν, ὑμεῖς ἅπαντ' αὐτοὺς ἔχειν
[46]	ἀποθνῄσκοντες δὲ ἄλλους κληρονόμους ἐβουλήθημεν	αὐτῶν	μᾶλλον ἢ τὸν πάντων οἰκειότατον.
[26]	σκοπεῖτε καὶ ἐντεῦθεν τὴν ἀναισχυντίαν	αὐτῶν,	οἵτινες ταύτας τὰς διαθήκας ἀξιοῦσιν
[51]	τοὺς τούτων λόγους γνῶναι περὶ	αὐτῶν.	Πάντων γὰρ ἂν εἴη δεινότατον,
[36]	ἡμῶν δίκαιον σαφέστατ' ἂν παρ'	αὐτῶν	τούτων πυνθάνεσθαι. Εἰ γάρ τις
[37]	παρ' ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ παρ'	αὐτῶν	τούτων πυνθάνεσθαι τὸ δίκαιον. ~Πάντων
[44]	ὑπάρχῃ καὶ παρ' ὑμῶν τῶν	αὐτῶν	τυχεῖν. Εἰ τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ
[42]	ἡμετέραν συγγένειαν εὑρήσετε καὶ παρ'	αὐτῶν	τῶν ἀντιδίκων ὁμολογουμένην, τὰς δὲ
[7]	παρασκευασάμενοι καὶ οὐδὲν ἀπολείποντες τῆς	αὑτῶν	δυνάμεως, ὥσπερ, ὦ ἄνδρες, ἐχθροὺς
[22]	ἀρχὴν Κλεώνυμον, ἵνα βεβαιώσῃ τὴν	αὑτῶν	δωρεάν, προσταχθὲν αὐτοῖς οὐκ ἐτόλμησαν
[21]	ὑμῖν τὴν διάγνωσιν πεποιήκασι περὶ	αὑτῶν.	Εἰ μὲν γὰρ ἀνελεῖν τὰς
[5]	ἄπαις, ἡμῖν δοῦναι τὰ αὑτοῦ.	~Τοσούτων	τοίνυν ἡμῖν ὑπαρχόντων οὗτοι, καὶ
[50]	τε μὴ συκοφαντεῖν ἀλλὰ δικαίως	τούτων	ἀμφισβητεῖν. ~Ἔπειτα, ὦ ἄνδρες, ἐνθυμεῖσθε
[8]	κακῶς ποιήσοντες. ~Τὴν μὲν οὖν	τούτων	ἀναισχυντίαν καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι
[44]	δ' ὑμᾶς καὶ λαμβάνειν παρὰ	τούτων	ἀξιοῦν καὶ μὴ τυγχάνοντας ἀγανακτεῖν,
[2]	οἱ προσήκοντες ἐπὶ τούτοις οἱ	τούτων	ἀξιοῦσιν ἡμᾶς καὶ τῶν ὁμολογουμένων,
[51]	αὐτοὺς ἠξίωσαν, ἡμᾶς δὲ μηδὲ	τούτων	ἀξιώσετε ὧν οἱ ἀντίδικοι συγχωροῦσιν
[27]	τετελευτηκότος γνώμῃ ψηφίσασθαι. ~Ἔτι τοίνυν	τούτων	ἁπάντων ἀναιδέστατος τῶν λόγων ἐστίν,
[38]	μὲν ἄλλοις ψηφίζοισθε, ὅταν θάτερα	τούτων	ἀποφαίνωσι σφᾶς αὐτούς, ἢ γένει
[17]	λόγους, βούλομαι βραχέα καὶ περὶ	τούτων	αὐτῶν εἰπεῖν. ~Ἰσχυρίζονται γὰρ ταῖς
[22]	δωρεᾶς. Καίτοι πῶς ἂν ἕτερα	τούτων	γένοιτο ἀπιστότερα; ~Τοὺς μὲν τηλικαῦτα
[2]	ὁμολογουμένων, ὧν Κλεώνυμος κατέλιπεν, αὐτοῖς	τούτων	ἰσομοιρῆσαι· οὗτοι δὲ εἰς τοῦτο
[50]	~Ὥσθ' ὑμεῖς ὅταν μὲν τοῖς	τούτων	λόγοις πιστεύητε, οὐ τούτους προσήκει
[51]	τε ὑμῖν ἐστι κατὰ τοὺς	τούτων	λόγους γνῶναι περὶ αὐτῶν. Πάντων
[30]	ἅπασιν ἐπιτηδείως διακείμενος· νῦν δὲ	τούτων	μέν τισι διάφορος ἐγένετο, ἡμῖν
[16]	ἔχειν ἁπάντων τῶν Κλεωνύμου, καὶ	τούτων	μοι κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες ~Ἡγοῦμαι
[12]	μηδὲν αὐτὸν ἠδικηκότας; ~Ὕστερον δὲ	τούτων,	ὃ μέγιστον ἡμῖν τεκμήριον ὅτι
[28]	θαυμασιώτατον, εἰ Κηφίσανδρος μὲν ὁ	τούτων	οἰκεῖος δίκαιον ἡγεῖτο εἶναι μέρος
[17]	ἄλλους λόγους λέγειν· ἐπειδὴ δὲ	τούτων	οὐδέτερον ἔχοντες οὗτοι τολμῶσι τῶν
[45]	τις ἐτελεύτησεν, οἱ παῖδες οἱ	τούτων,	οὐκ ἐκεῖνος ἐγίγνετο κύριος τῶν
[6]	κακῶς παθεῖν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ	τούτων.	~Οὗτοι δ' οὐ τοιαύτην ἔχουσι
[5]	καταστήσαντες ἡμᾶς εἰς ἀγῶνα περὶ	τούτων,	περὶ ὧν αἰσχρὸν ἦν ἀμφισβητῆσαι
[36]	δίκαιον σαφέστατ' ἂν παρ' αὐτῶν	τούτων	πυνθάνεσθαι. Εἰ γάρ τις αὐτοὺς
[37]	ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ παρ' αὐτῶν	τούτων	πυνθάνεσθαι τὸ δίκαιον. ~Πάντων δ'
[44]	τὸν ἡμέτερον οἶκον ἢ τὸν	τούτων,	σκέψασθε ποτέρων ἐκεῖνος ἐγίγνετο κληρονόμος·
[13]	θεωρεῖν αὐτοῦ τὴν ἔννοιαν ἐκ	τούτων	τῶν ἔργων μᾶλλον ἢ ἐκ
[21]	τῶν αὑτοῦ βουλεύσαιτο; ~Ὥστ' ἐκ	τούτων	τῶν λόγων ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν
[16]	Μάρτυρες Ἔτι τοίνυν ὡς οἱ	τούτων	φίλοι καὶ Κηφίσανδρος ἠξίουν νείμασθαι
[23]	διακονίαν, Κλεώνυμον δ' ὑπὲρ τῆς	τούτων	ὠφελείας τοσαύτην ποιήσασθαι σπουδὴν ὥστε
[31]	ἕξω παρασχέσθαι. Πρῶτον μὲν γὰρ	θύων	τῷ Διονύσῳ, καὶ τοὺς οἰκείους
[45]	μὲν τοίνυν Φερένικος ἢ τῶν	ἀδελφῶν	τις ἐτελεύτησεν, οἱ παῖδες οἱ
[36]	ὑπὲρ ἡμῶν μᾶλλον ἢ ὑπὲρ	σφῶν	αὐτῶν εἶεν εἰρηκότες; ~Εἴ τε
[30]	νῦν οὕτω πρὸς ἀμφοτέρους ἡμᾶς	ἔχων	ἐτελεύτησεν, ὥσπερ ὅτε τὰς διαθήκας
[31]	εἰς Πάνορμον μετὰ Σίμωνος, καὶ	συντυχὼν	αὐτῷ, προσειπεῖν οὐκ ἐτόλμησεν. ~Ἔτι
[1]	μόνον ἀμφισβητοῦσιν ἀλλὰ καὶ τῶν	πατρῴων,	ὀφείλειν ἐπὶ τούτοις ἡμᾶς ἐκείνῳ