Paragraphes
[16]	τούτων φίλοι καὶ Κηφίσανδρος ἠξίουν	νείμασθαι	τὴν οὐσίαν καὶ τὸ τρίτον
[23]	τοῦ πράγματος κερδαίνειν, ὥσπερ ζημιωθησομένους,	φυλάξασθαι	τὴν διακονίαν, Κλεώνυμον δ' ὑπὲρ
[33]	τοσαύτης οἰκειότητος καὶ φιλίας γενομένης	πειρᾶσθαι	μᾶλλον κακῶς ποιεῖν; ~Ἀλλ' ἔγωγε,
[23]	ὑπὲρ τῆς τούτων ὠφελείας τοσαύτην	ποιήσασθαι	σπουδὴν ὥστε Ποσειδίππῳ μέν, ὅτι
[26]	καὶ τῇ τοῦ τετελευτηκότος γνώμῃ	ψηφίσασθαι.	~Ἔτι τοίνυν τούτων ἁπάντων ἀναιδέστατος
[43]	ὦ ἄνδρες, πολὺ κάλλιόν ἐστι	ψηφίσασθαι	κατὰ τὸ γένος τὸ παρ'
[41]	τε τοῦτ' ἔστι πρὸς ὑμᾶς	ψεύσασθαι·	διαθήκας δ' ἤδη πολλοὶ ψευδεῖς
[41]	ὅπερ ποιεῖτε, τοῖς κατὰ γένος	ψηφίζεσθαι	μᾶλλον ἢ τοῖς κατὰ διαθήκην
[20]	ἡμᾶς κακῶς ποιεῖν τε καὶ	διατίθεσθαι	τοιαύτας διαθήκας, ἐξ ὧν οὐκ
[12]	κομισάμενος ἐπαίδευε, τὴν δ' οὐσίαν	ἀφελέσθαι	τῶν χρήστων ἐπιβουλευσάντων ἔσωσεν ἡμῖν,
[2]	ἀναισχυντίας, ὥστε καὶ τὰ πατρῷα	προσαφελέσθαι	ζητοῦσιν ἡμᾶς, οὐκ ἀγνοοῦντες, ὦ
[36]	σαφέστατ' ἂν παρ' αὐτῶν τούτων	πυνθάνεσθαι.	Εἰ γάρ τις αὐτοὺς ἔροιτο
[37]	ἀλλὰ καὶ παρ' αὐτῶν τούτων	πυνθάνεσθαι	τὸ δίκαιον. ~Πάντων δ' ἂν
[37]	τὴν τοῦ γένους ἀγχιστείαν δεῖ	γενέσθαι	τινὰς κληρονόμους, ἡμεῖς ἐγγυτέρω γένει
[36]	ἔροιτο διὰ τί ἀξιοῦσι κληρονόμοι	γενέσθαι	τῶν Κλεωνύμου, τοῦτ' ἂν εἰπεῖν
[6]	ἀγωνίζομαι πρὸς οἰκείους, οὓς οὐδ'	ἀμύνεσθαι	καλῶς ἔχει· οὐ γὰρ ἂν
[22]	βεβαιοτέραν ἢ ἐκείνῳ μὴ ποιήσαντες	ἀπεχθήσεσθαι,	τὴν ἀπέχθειαν εἵλοντο μᾶλλον ταύτης
[31]	περὶ ὧν καὶ μάρτυρας ἕξω	παρασχέσθαι.	Πρῶτον μὲν γὰρ θύων τῷ
[47]	καὶ τὴν ἀγχιστείαν λέγοντας, ὅτι	λήψεσθαί	τι προσδοκῶσιν· ἐν δὲ τῷ
[13]	ἐκ τῶν διαθηκῶν, καὶ τεκμηρίοις	χρῆσθαι	μὴ τοῖς μετ' ὀργῆς πραχθεῖσιν,
[26]	τὸν διαθέμενον ταῦτα ὀρθῶς ἔχειν	ἡγεῖσθαι,	καὶ πείθουσιν ὑμᾶς ἐναντία καὶ
[33]	τούτους μὲν νῦν περὶ πλείονος	ποιεῖσθαι	ταύτης ὑπούσης τῆς ἔχθρας, ἡμᾶς
[34]	ὥστε φασὶν αὐτὸν περὶ πλείονος	ποιεῖσθαι	τοὺς αὑτῷ διαφερομένους ἢ τοὺς
[21]	ὥσθ' ἡμᾶς ἀεὶ περὶ ἐλαχίστου	ποιεῖσθαι,	τοὺς γένει πρωτεύοντας καὶ χρωμένους
[6]	δέ μοι δοκοῦμεν, ὦ ἄνδρες,	διακεῖσθαι	πρὸς ἀλλήλους. Ἐγὼ μὲν γὰρ
[50]	ἡμετέροις, ἐκεῖνόν τε νομίζειν ὀρθῶς	βεβουλεῦσθαι	λῦσαι τὰς διαθήκας βουλόμενον, ἡμᾶς
[29]	καὶ ἀναγκαῖον εὖ ποιεῖν ἡμᾶς	καὶ	αἰσχρὸν ἡμῶν ἀμελῆσαι, μηδὲν τῶν
[29]	τῶν οἰκειοτάτων; Κἀκεῖνον μέν, ᾧ	καὶ	ἀναγκαῖον εὖ ποιεῖν ἡμᾶς καὶ
[4]	τῶν νόμων κατὰ τὴν ἀγχιστείαν	καὶ	αὐτοῦ τοῦ Κλεωνύμου διὰ τὴν
[15]	ἐπεμελεῖτο τε τῶν ἡμετέρων ἁπάντων,	καὶ	αὐτοὺς ἐπαίδευεν εἰς τὴν οἰκίαν
[18]	λῦσαι βουλόμενος αὐτὰς ἀλλ' ἐπανορθῶσαι	καὶ	βεβαιῶσαι σφίσιν αὐτοῖς τὴν δωρεάν.
[36]	τοῦτ' ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν, ὅτι	καὶ	γένει ποθὲν προσήκουσι καὶ ἐκεῖνος
[45]	οὔτ' ἄλλοι συγγενεῖς, ἀλλ' ἐκεῖνος	καὶ	γένει προσήκων ἐγγυτάτω καὶ τῇ
[10]	δὲ ἡμᾶς ἐπιτροπευομένους ὑπὸ Δεινίου,	καὶ	δεδιὼς μὴ τελευτήσειεν αὐτὸς ἔτι
[41]	ποιήσετε. ~Χρὴ δέ, ὦ ἄνδρες,	καὶ	διὰ τὴν συγγένειαν καὶ διὰ
[41]	ἄνδρες, καὶ διὰ τὴν συγγένειαν	καὶ	διὰ τὴν τοῦ πράγματος ἀλήθειαν,
[20]	ἔτυχεν, ἡμᾶς κακῶς ποιεῖν τε	καὶ	διατίθεσθαι τοιαύτας διαθήκας, ἐξ ὧν
[33]	ὑπολείψει, τούτοις δέ, ὧν τισι	καὶ	διάφορος ἦν, σκοπεῖν ὅπως ἅπασαν
[49]	δωρεάν, ~καὶ ταῦτα πάντα λέγοντες	καὶ	διισχυριζόμενοι μηδέτερον ἀποφαίνωσι μήθ' ὡς
[22]	ἀρχόντων ἐπὶ τὴν θύραν ἀπέπεμψαν.	Καὶ	δυοῖν τοῖν ἐναντιωτάτοινν θάτερα μέλλοντες,
[39]	μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου.	~Καὶ	εἰ μὲν Πολύαρχος ὁ πατὴρ
[25]	ἄνδρες, τῶν δωρεῶν. ~Ἔτι δὲ	καὶ	εἴ τι προσγράψαι τούτοις ἐβούλετο,
[36]	ὅτι καὶ γένει ποθὲν προσήκουσι	καὶ	ἐκεῖνος αὐτοῖς χρόνον τινὰ ἐπιτηδείως
[15]	μόνον αὐτὸς οὐκ εἰσεκάλεσεν, ἀλλὰ	καὶ	ἐλθόντα ἐπὶ τὴν θύραν ἀρχονίδην
[11]	ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ,	καὶ	ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ καὶ
[47]	μὲν ἐν ἀμφοτέροις, ὦ ἄνδρες,	καὶ	ἐν τῷ δοῦναι καὶ ἐν
[47]	ἄνδρες, καὶ ἐν τῷ δοῦναι	καὶ	ἐν τῷ λαβεῖν οἰκείους ὄντας
[26]	αὐτὰς ἔχειν ἡγεῖτο. Καίτοι σκοπεῖτε	καὶ	ἐντεῦθεν τὴν ἀναισχυντίαν αὐτῶν, οἵτινες
[31]	ἡμῖν δὲ πάντων ἐχρῆτο οἰκειότατα.	~Καὶ	ἐξ ὧν μὲν αὐτῷ πρὸς
[28]	οἰκίαν τὴν αὑτοῦ λαβὼν ἐθεράπευε	καὶ	ἐπεμελεῖτο τῶν ἡμετέρων ὥσπερ τῶν
[11]	μή, τὰς διαθήκας ταύτας διέθετο.	Καὶ	εὐθὺς ἐρωτῶντος τοῦ Δεινίου παραχρῆμα
[27]	ἐβουλήθη μᾶλλον ἢ τούτους, οὓς	καὶ	ζῶν ἐκ τῶν αὑτοῦ πλεῖστα
[39]	ἡ συγγένεια καὶ οἱ νόμοι	καὶ	ἡ παρ' ὑμῶν αἰσχύνη ποιεῖν
[39]	ἑτέροις ἐκδιδόναι, καὶ ταῦθ' ἡμᾶς	καὶ	ἡ συγγένεια καὶ οἱ νόμοι
[28]	δ' ὃς ἦν ἡμῖν οἰκειότατος	καὶ	ἡμᾶς εἰς τὴν οἰκίαν τὴν
[19]	ἣν ὀργιζόμενος ἐποιήσατο. Ὥστ' εἰ	καὶ	ἡμεῖς ὁμολογήσαιμεν ταῦτα καὶ ὑμεῖς
[46]	καὶ οἱ νόμοι δεδώκασιν αὐτῷ,	καὶ	ἡμεῖς οὐδέν' ἄλλον ἠξιώσαμεν ταύτης
[16]	τοίνυν ὡς οἱ τούτων φίλοι	καὶ	Κηφίσανδρος ἠξίουν νείμασθαι τὴν οὐσίαν
[10]	τὸν ἔχθιστον τῶν οἰκείων ἐπίτροπον	καὶ	κύριον τῶν αὑτοῦ καταλιπεῖν, καὶ
[44]	τὰ ἐκείνου, παρ' ὧν ὠφείλετο	καὶ	λαβεῖν αὐτῷ. ~Εἰ μὲν τοίνυν
[44]	διάνοιαν ποιήσετε. ~Οἶμαι δ' ὑμᾶς	καὶ	λαμβάνειν παρὰ τούτων ἀξιοῦν καὶ
[31]	ὑμῖν ἐρῶ μεγάλα, περὶ ὧν	καὶ	μάρτυρας ἕξω παρασχέσθαι. Πρῶτον μὲν
[29]	τίς ἂν ὑμῶν πιστεύσειεν εὐνουστέρους	καὶ	μετριωτέρους τοὺς ἀντιδίκους ἡμῖν εἶναι
[44]	καὶ λαμβάνειν παρὰ τούτων ἀξιοῦν	καὶ	μὴ τυγχάνοντας ἀγανακτεῖν, οἷς ἂν
[25]	εἰς ἕτερον εἴ τι ἐβούλετο,	καὶ	μηδὲ τοῦθ' ἡμῖν ἀμφισβητήσιμον ἐᾶν.
[48]	οὐδὲ πώποτε ὕστερον αὐτῷ μετεμέλησε,	καὶ	νῦν ἐβούλετο ἡμᾶς μὲν μηδὲν
[30]	ἀπιστίαν ἔχει. ~Ἔπειτα, εἰ μὲν	καὶ	νῦν οὕτω πρὸς ἀμφοτέρους ἡμᾶς
[42]	ἐνίων δ' οὐκ ὀρθῶς βεβουλευμένων.	~Καὶ	νῦν ὑμεῖς τὴν μὲν συγγένειαν
[2]	τούτοις ἡμᾶς ἐκείνῳ φάσκοντες ἀργύριον.	~Καὶ	οἱ μὲν οἰκεῖοι καὶ οἱ
[41]	δ' ἤδη πολλοὶ ψευδεῖς ἀπέφηναν,	καὶ	οἱ μὲν τὸ παράπαν οὐ
[46]	ἦν οἰκειότατος· ~ὥστε διὰ ταῦτα	καὶ	οἱ νόμοι δεδώκασιν αὐτῷ, καὶ
[39]	ταῦθ' ἡμᾶς καὶ ἡ συγγένεια	καὶ	οἱ νόμοι καὶ ἡ παρ'
[2]	ἀργύριον. ~Καὶ οἱ μὲν οἰκεῖοι	καὶ	οἱ προσήκοντες ἐπὶ τούτοις οἱ
[34]	διαφερομένους ἢ τοὺς οἰκείως χρωμένους,	καὶ	οἷς μὲν ζῶν οὐδὲ διελέγετο
[48]	ἐκεῖνος διέθετο ταύτας τὰς διαθήκας	καὶ	οὐδὲ πώποτε ὕστερον αὐτῷ μετεμέλησε,
[7]	φίλους παρακαλέσαντες καὶ ῥήτορας παρασκευασάμενοι	καὶ	οὐδὲν ἀπολείποντες τῆς αὑτῶν δυνάμεως,
[5]	ὑπαρχόντων οὗτοι, καὶ συγγενεῖς ὄντες	καὶ	οὐδὲν δίκαιον εἰπεῖν ἔχοντες, οὐκ
[7]	ὥσπερ, ὦ ἄνδρες, ἐχθροὺς τιμωρησόμενοι,	καὶ	οὐκ ἀναγκαίους καὶ συγγενεῖς κακῶς
[11]	καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ	καὶ	οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος ταῦτα διέθετο.
[43]	εὖ φρονῶν, διέθετο δὲ ὀργισθεὶς	καὶ	οὐκ ὀρθῶς βουλευόμενος· ὥστε πάντων
[41]	γένους οἰκειότητα πάντες ἐπιστάμενοι τυγχάνετε,	καὶ	οὐχ οἷόν τε τοῦτ' ἔστι
[14]	Διοκλεῖ καλέσαι τοὺς ἄρχοντας προσέταζε,	καὶ	οὐχ οὕτως ὡς ἀσθενῶν διακείμενος·
[37]	οὐ χρὴ παρ' ἡμῶν, ἀλλὰ	καὶ	παρ' αὐτῶν τούτων πυνθάνεσθαι τὸ
[42]	τὴν μὲν ἡμετέραν συγγένειαν εὑρήσετε	καὶ	παρ' αὐτῶν τῶν ἀντιδίκων ὁμολογουμένην,
[44]	τυγχάνοντας ἀγανακτεῖν, οἷς ἂν ὑπάρχῃ	καὶ	παρ' ὑμῶν τῶν αὐτῶν τυχεῖν.
[26]	διαθέμενον ταῦτα ὀρθῶς ἔχειν ἡγεῖσθαι,	καὶ	πείθουσιν ὑμᾶς ἐναντία καὶ τοῖς
[48]	γὰρ ἂν ταῦτα λέγοντες ἀποφαίνωσι	καὶ	πειρῶνται πείθειν ὑμᾶς ὡς ἐκεῖνος
[20]	ἠδίκει· νυνὶ δὲ χρώμενος ἡμῖν	καὶ	περὶ πλείστου ποιούμενος ἁπάντων, μόνους
[17]	ψευδεῖς παρασκευάζονται λόγους, βούλομαι βραχέα	καὶ	περὶ τούτων αὐτῶν εἰπεῖν. ~Ἰσχυρίζονται
[10]	καὶ κύριον τῶν αὑτοῦ καταλιπεῖν,	καὶ	ποιεῖν αὑτῷ τὰ νομιζόμενα τοῦτον,
[14]	ἐβουλήθη ταύτας τὰς διαθήκας ἀνελεῖν	καὶ	προσέταξε Ποσειδίππῳ τὴν ἀρχὴν εἰσαγαγεῖν.
[32]	Σίμωνος τήν τ' ἔχθραν διηγήσατο,	καὶ	προσηπείλησεν ὅτι δηλώσειέ ποτ' ἂν
[9]	ὅτι καὶ φίλοι τέως ὄντες	καὶ	προφάσεως οὐδεμιᾶς γενομένης ἐκ λόγων
[7]	ἡμᾶς καὶ τοὺς φίλους παρακαλέσαντες	καὶ	ῥήτορας παρασκευασάμενοι καὶ οὐδὲν ἀπολείποντες
[47]	δὲ τῷ δοῦναι πολλοὺς ἂν	καὶ	συγγενεῖς καὶ φίλους ἐκείνου προείλοντο
[7]	ἐχθροὺς τιμωρησόμενοι, καὶ οὐκ ἀναγκαίους	καὶ	συγγενεῖς κακῶς ποιήσοντες. ~Τὴν μὲν
[5]	~Τοσούτων τοίνυν ἡμῖν ὑπαρχόντων οὗτοι,	καὶ	συγγενεῖς ὄντες καὶ οὐδὲν δίκαιον
[31]	βαδίζων εἰς Πάνορμον μετὰ Σίμωνος,	καὶ	συντυχὼν αὐτῷ, προσειπεῖν οὐκ ἐτόλμησεν.
[2]	εἰς τοῦτο ἥκουσιν ἀναισχυντίας, ὥστε	καὶ	τὰ πατρῷα προσαφελέσθαι ζητοῦσιν ἡμᾶς,
[39]	καὶ τὸν πάππον γηροτροφεῖν ἠναγκαζόμεθα	καὶ	τὰς Κλεωνύμου θυγατέρας ἢ λαβεῖν
[39]	ἢ προῖκα ἐπιδιδόντες ἑτέροις ἐκδιδόναι,	καὶ	ταῦθ' ἡμᾶς καὶ ἡ συγγένεια
[49]	δ' αὐτοῖς βεβαιῶσαι τὴν δωρεάν,	~καὶ	ταῦτα πάντα λέγοντες καὶ διισχυριζόμενοι
[13]	μᾶλλον ἢ ἐκ τῶν διαθηκῶν,	καὶ	τεκμηρίοις χρῆσθαι μὴ τοῖς μετ'
[26]	τοῖς νόμοις καὶ τῷ δικαίῳ	καὶ	τῇ τοῦ τετελευτηκότος γνώμῃ ψηφίσασθαι.
[35]	τῷ νόμῳ καὶ τοῖς δικαίοις	καὶ	τῇ τοῦ τετελευτηκότος διανοίᾳ; ~Οἶμαι
[17]	καὶ τῷ γένει προτέρους ὄντας	καὶ	τῇ φιλίᾳ τῇ πρὸς τὸν
[45]	ἐκεῖνος καὶ γένει προσήκων ἐγγυτάτω	καὶ	τῇ χρείᾳ πάντων ἦν οἰκειότατος·
[47]	μὲν ἀναισχυντοῦντας καὶ τὴν οἰκειότητα	καὶ	τὴν ἀγχιστείαν λέγοντας, ὅτι λήψεσθαί
[8]	~Τὴν μὲν οὖν τούτων ἀναισχυντίαν	καὶ	τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε,
[47]	τούτους δὲ νῦν μὲν ἀναισχυντοῦντας	καὶ	τὴν οἰκειότητα καὶ τὴν ἀγχιστείαν
[42]	νῦν ὑμεῖς τὴν μὲν συγγένειαν	καὶ	τὴν οἰκειότητα τὴν ἡμετέραν, οἷς
[10]	αὐτὸς ἔτι παῖδας ἡμᾶς καταλιπὼν	καὶ	τῆς οὐσίας ἡμετέρας οὔσης γένοιτο
[20]	φασιν, ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἑαυτοῦ.	Καὶ	τίς ἂν εὖ φρονῶν, ὦ
[29]	ἡμᾶς ἀκλήρους εἶναι τῶν αὑτοῦ.	~Καὶ	τίς ἂν ὑμῶν πιστεύσειεν εὐνουστέρους
[16]	Κηφίσανδρος ἠξίουν νείμασθαι τὴν οὐσίαν	καὶ	τὸ τρίτον μέρος ἡμᾶς ἔχειν
[35]	ἐναντίας οὔσας καὶ τῷ νόμῳ	καὶ	τοῖς δικαίοις καὶ τῇ τοῦ
[39]	ἄν, ἢ ταῖς μεγίσταις ζημίαις	καὶ	τοῖς ἐσχάτοις ὀνείδεσι περιπεσεῖν· ~Εἰ
[5]	περὶ ὧν αἰσχρὸν ἦν ἀμφισβητῆσαι	καὶ	τοῖς μηδὲν προσήκουσιν. ~Οὐχ ὁμοίως
[26]	ἡγεῖσθαι, καὶ πείθουσιν ὑμᾶς ἐναντία	καὶ	τοῖς νόμοις καὶ τῷ δικαίῳ
[14]	οὐ μόνον οὐκ εἰσήγαγεν, ἀλλὰ	καὶ	τὸν ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ
[22]	αὐτοῖς οὐκ ἐτόλμησαν εἰσαγαγεῖν, ἀλλὰ	καὶ	τὸν ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων ἐπὶ
[39]	ἡμεῖς ἂν διὰ τὴν ἀγχιστείαν	καὶ	τὸν πάππον γηροτροφεῖν ἠναγκαζόμεθα καὶ
[1]	δὲ κινδυνεύειν περὶ αὐτῆς πεποίηκε.	Καὶ	τότε μὲν οὕτως ὑπ' αὐτοῦ
[31]	μὲν γὰρ θύων τῷ Διονύσῳ,	καὶ	τοὺς οἰκείους ἅπαντας καλέσας καὶ
[7]	γνώμην, ἀλλ' ἥκουσιν ἐφ' ἡμᾶς	καὶ	τοὺς φίλους παρακαλέσαντες καὶ ῥήτορας
[24]	διαθήκαις ἔδωκεν αὐτοῖς τὴν οὐσίαν,	καὶ	τοῦτ' ἄξιον εἶναί μοι δοκεῖ
[26]	ἡμῖν ἀμφισβητήσιμον ἐᾶν. ~Εἰ τοίνυν	καὶ	τοῦτο συγχωρήσαιμεν, ὡς ἐκεῖνος ἐπανορθῶσαι
[51]	ὑμεῖς ἅπαντ' αὐτοὺς ἔχειν ψηφιεῖσθε,	καὶ	τούτους μὲν ἡγήσεσθε χρῆναι πλείω
[33]	ὅπως ἅπασαν βεβαιώσει τὴν οὐσίαν;	Καὶ	τούτους μὲν νῦν περὶ πλείονος
[16]	ἡμᾶς ἔχειν ἁπάντων τῶν Κλεωνύμου,	καὶ	τούτων μοι κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες
[17]	ἀποφήνωσι σφᾶς αὐτοὺς ὥσπερ ἡμεῖς	καὶ	τῷ γένει προτέρους ὄντας καὶ
[26]	ὑμᾶς ἐναντία καὶ τοῖς νόμοις	καὶ	τῷ δικαίῳ καὶ τῇ τοῦ
[35]	ἡμεῖς ὑμῖν ἀποφαίνομεν ἐναντίας οὔσας	καὶ	τῷ νόμῳ καὶ τοῖς δικαίοις
[31]	καὶ τοὺς οἰκείους ἅπαντας καλέσας	καὶ	τῶν ἄλλων πολιτῶν πολλούς, Φερένικον
[39]	πάππος δ' ἡμέτερος, ζῶν ἐτύγχανε	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεὴς ὤν, ἢ
[4]	πάντων οἰκειότατα, δεδωκότων δ' ἡμῖν	καὶ	τῶν νόμων κατὰ τὴν ἀγχιστείαν
[2]	τούτοις οἱ τούτων ἀξιοῦσιν ἡμᾶς	καὶ	τῶν ὁμολογουμένων, ὧν Κλεώνυμος κατέλιπεν,
[1]	τῶν Κλεωνύμου μόνον ἀμφισβητοῦσιν ἀλλὰ	καὶ	τῶν πατρῴων, ὀφείλειν ἐπὶ τούτοις
[12]	βλάπτειν βουλόμενος· τελευτήσαντος γὰρ Δεινίου	καὶ	τῶν πραγμάτων ἡμῖν πονηρῶς ἐχόντων
[19]	εἰ καὶ ἡμεῖς ὁμολογήσαιμεν ταῦτα	καὶ	ὑμεῖς αὐτοὶ πιστεύσαιτε, ἐνθυμεῖσθε ὅτι
[33]	ἔχθρας, ἡμᾶς δὲ τοσαύτης οἰκειότητος	καὶ	φιλίας γενομένης πειρᾶσθαι μᾶλλον κακῶς
[9]	δικαίως αὐτοῖς ἀμφοτέροις μεμψαίμην, ὅτι	καὶ	φίλοι τέως ὄντες καὶ προφάσεως
[47]	δοῦναι πολλοὺς ἂν καὶ συγγενεῖς	καὶ	φίλους ἐκείνου προείλοντο οἰκειοτέρους. ~Κεφάλαιον
[21]	ἐλαχίστου ποιεῖσθαι, τοὺς γένει πρωτεύοντας	καὶ	χρωμένους αὐτῷ πάντων οἰκειότατα, δικαίως
[17]	τολμῶσι τῶν οὐ προσηκόντων ἀμφισβητεῖν	καὶ	ψευδεῖς παρασκευάζονται λόγους, βούλομαι βραχέα
[32]	τούτῳ ὡς διάκειται πρὸς αὐτόν.	Καὶ	ὡς ἀληθῆ λέγω, κάλει μάρτυρας.
[44]	ὀργὴν ἢ τὴν διάνοιαν ποιήσετε.	~Οἶμαι	δ' ὑμᾶς καὶ λαμβάνειν παρὰ
[36]	καὶ τῇ τοῦ τετελευτηκότος διανοίᾳ;	~Οἶμαι	δ' ὑμᾶς τὸ περὶ ἡμῶν
[8]	ἐπειδὰν πάντων ἀκούσητε· ὅθεν δ'	οἶμαι	τάχιστ' ἂν ὑμᾶς μαθεῖν περὶ
[6]	τῶν παρόντων κακῶν, ἀλλ' ὅτι	ἀγωνίζομαι	πρὸς οἰκείους, οὓς οὐδ' ἀμύνεσθαι
[17]	ἀμφισβητεῖν καὶ ψευδεῖς παρασκευάζονται λόγους,	βούλομαι	βραχέα καὶ περὶ τούτων αὐτῶν
[15]	ἀπέθανεν. ~Πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν	παρέξομαι	μάρτυρας ὡς οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν
[8]	μαθεῖν περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν, ἐντεῦθεν	ἄρξομαι	διδάσκειν. ~Δεινίας γὰρ ὁ τοῦ
[6]	οὐχ ὅτι ἀδίκως κινδυνεύω, τοῦθ'	ἡγοῦμαι	μέγιστον εἶναι τῶν παρόντων κακῶν,
[17]	τούτων μοι κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες	~Ἡγοῦμαι	μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες, πᾶσι
[23]	ταὐτὰ πάλιν ἐς τὴν ὑστεραίαν	δεηθῆναι;	~Εἰ γὰρ δή, ὦ ἄνδρες,
[18]	ὀργῆς γενομένας πότερα εἰκός ἐστι	βουληθῆναι	Κλεώνυμον ἀνελεῖν, ἐπειδὴ πρὸς ἡμᾶς
[23]	ὥστε Ποσειδίππῳ μέν, ὅτι κατημέλησεν,	ὀργισθῆναι,	Διοκλέους δὲ ταὐτὰ πάλιν ἐς
[44]	τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ μὲν ζῆν,	ἐξερημωθῆναι	δὲ τὸν ἡμέτερον οἶκον ἢ
[51]	ψηφιεῖσθε, καὶ τούτους μὲν ἡγήσεσθε	χρῆναι	πλείω λαβεῖν ὧν αὐτοὶ σφᾶς
[26]	οἵτινες ταύτας τὰς διαθήκας ἀξιοῦσιν	εἶναι	κυρίας, ἃς ὁμολογοῦσι μηδ' αὐτὸν
[34]	Ὥστε τίς ἂν ὑμῶν ταύτας	εἶναι	κυρίας τὰς διαθήκας ψηφίσαιτο, ~ἃς
[28]	ὁ τούτων οἰκεῖος δίκαιον ἡγεῖτο	εἶναι	μέρος ἕκαστον ἡμῶν ἔχειν τῆς
[24]	τὴν οὐσίαν, καὶ τοῦτ' ἄξιον	εἶναί	μοι δοκεῖ θαυμάζειν, ὅ τί
[40]	δ' οὐσία κατελείφθη, δίκαιον ἡγήσεσθ'	εἶναι	ταύτης ἑτέρους ἡμῶν μᾶλλον κληρονομεῖν;
[46]	ὥστε περὶ τῶν ἡμετέρων κυριωτέραν	εἶναι	τὴν ἐκείνου διάνοιαν τῆς ἡμετέρας
[51]	τῶν ἀντιδίκων γιγνωσκόντων ἡμᾶς δίκαιον	εἶναι	τὸ μέρος αὐτῶν λαβεῖν, ὑμεῖς
[10]	κύριος Δεινίας· ἡγεῖτο γὰρ δεινὸν	εἶναι	τὸν ἔχθιστον τῶν οἰκείων ἐπίτροπον
[17]	τῇ πρὸς τὸν τετελευτηκότα, περίεργον	εἶναι	τοὺς ἄλλους λόγους λέγειν· ἐπειδὴ
[28]	οὗτος μόνος ἐβούλετο ἡμᾶς ἀκλήρους	εἶναι	τῶν αὑτοῦ. ~Καὶ τίς ἂν
[29]	καὶ μετριωτέρους τοὺς ἀντιδίκους ἡμῖν	εἶναι	τῶν οἰκειοτάτων; Κἀκεῖνον μέν, ᾧ
[6]	ἀδίκως κινδυνεύω, τοῦθ' ἡγοῦμαι μέγιστον	εἶναι	τῶν παρόντων κακῶν, ἀλλ' ὅτι
[29]	οὐ προσηκόντων, ὥς φασιν, ἡμῖν	μεταδιδόναι;	Ἀλλὰ ταῦτα μέν, ὦ ἄνδρες,
[39]	γυναῖκας ἢ προῖκα ἐπιδιδόντες ἑτέροις	ἐκδιδόναι,	καὶ ταῦθ' ἡμᾶς καὶ ἡ
[47]	ὦ ἄνδρες, καὶ ἐν τῷ	δοῦναι	καὶ ἐν τῷ λαβεῖν οἰκείους
[47]	τι προσδοκῶσιν· ἐν δὲ τῷ	δοῦναι	πολλοὺς ἂν καὶ συγγενεῖς καὶ
[4]	τι πάθοι Κλεώνυμος ἄπαις, ἡμῖν	δοῦναι	τὰ αὑτοῦ. ~Τοσούτων τοίνυν ἡμῖν
[34]	μὲν ζῶν οὐδὲ διελέγετο ἅπασαν	δοῦναι	τὴν οὐσίαν, τοὺς δ' οἰκειότατα
[29]	ἀμελῆσαι, μηδὲν τῶν αὑτοῦ ἡμῖν	δοῦναι·	τούτους δέ, οἷς οὔτ' ἀνάγκη
[51]	ἐστι κατὰ τοὺς τούτων λόγους	γνῶναι	περὶ αὐτῶν. Πάντων γὰρ ἂν
[14]	πάλιν ἐς τὴν ὑστεραίαν Διοκλεῖ	καλέσαι	τοὺς ἄρχοντας προσέταζε, καὶ οὐχ
[24]	ἐπανορθώσας κυριωτέρας αὐτὰς ἡγεῖτ' ἂν	ποιῆσαι·	τοῖς γὰρ ἄλλοις οὗτος ὅρος
[20]	ἀδελφιδοῦς, ὡς οὗτοί φασιν, ἀκλήρους	ποιῆσαι	τῶν ἑαυτοῦ. Καὶ τίς ἂν
[38]	πάντων ὁμολογούμενα, ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους	ποιῆσαι	τῶν ἐκείνου. ~Καὶ εἰ μὲν
[50]	λόγοις πιστεύητε, οὐ τούτους προσήκει	ποιῆσαι	τῶν ἐκείνου κληρονόμους, ἀλλὰ παράνοιαν
[29]	ποιεῖν ἡμᾶς καὶ αἰσχρὸν ἡμῶν	ἀμελῆσαι,	μηδὲν τῶν αὑτοῦ ἡμῖν δοῦναι·
[2]	ὧν Κλεώνυμος κατέλιπεν, αὐτοῖς τούτων	ἰσομοιρῆσαι·	οὗτοι δὲ εἰς τοῦτο ἥκουσιν
[35]	δ' ἔργῳ λύουσιν ἐθέλοντες ἡμῖν	ἰσομοιρῆσαι	τῆς οὐσίας, πρὸς δὲ τούτοις
[5]	τούτων, περὶ ὧν αἰσχρὸν ἦν	ἀμφισβητῆσαι	καὶ τοῖς μηδὲν προσήκουσιν. ~Οὐχ
[31]	οὐδαμοῦ παρεστήσατο. Ἔπειτα μικρὸν πρὶν	τελευτῆσαι	βαδίζων εἰς Πάνορμον μετὰ Σίμωνος,
[18]	Κλεώνυμος μετεπέμπετο τὴν ἀρχὴν οὐ	λῦσαι	βουλόμενος αὐτὰς ἀλλ' ἐπανορθῶσαι καὶ
[50]	ἐκεῖνόν τε νομίζειν ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι	λῦσαι	τὰς διαθήκας βουλόμενον, ἡμᾶς τε
[18]	οὐ λῦσαι βουλόμενος αὐτὰς ἀλλ'	ἐπανορθῶσαι	καὶ βεβαιῶσαι σφίσιν αὐτοῖς τὴν
[26]	καὶ τοῦτο συγχωρήσαιμεν, ὡς ἐκεῖνος	ἐπανορθῶσαι	τὰς διαθήκας ἐβούλετο, πᾶσι δήπου
[18]	βουλόμενος αὐτὰς ἀλλ' ἐπανορθῶσαι καὶ	βεβαιῶσαι	σφίσιν αὐτοῖς τὴν δωρεάν. Ὑμεῖς
[48]	αὑτοῦ λαβεῖν, σφίσι δ' αὐτοῖς	βεβαιῶσαι	τὴν δωρεάν, ~καὶ ταῦτα πάντα
[34]	οἰκειότατα κεχρημένους οὐδὲ πολλοστοῦ μέρους	ἀξιῶσαι.	Ὥστε τίς ἂν ὑμῶν ταύτας
[10]	ταύτης τῆς ὀργῆς Κλεώνυμος ταύτας	ποιεῖται	τὰς διαθήκας, οὐχ ἡμῖν ἐγκαλῶν,
[32]	δηλώσειέ ποτ' ἂν τούτῳ ὡς	διάκειται	πρὸς αὐτόν. Καὶ ὡς ἀληθῆ
[17]	οὐ προσηκόντων ἀμφισβητεῖν καὶ ψευδεῖς	παρασκευάζονται	λόγους, βούλομαι βραχέα καὶ περὶ
[18]	καὶ περὶ τούτων αὐτῶν εἰπεῖν.	~Ἰσχυρίζονται	γὰρ ταῖς διαθήκαις, λέγοντες ὡς
[5]	οὐδὲν δίκαιον εἰπεῖν ἔχοντες, οὐκ	αἰσχύνονται	καταστήσαντες ἡμᾶς εἰς ἀγῶνα περὶ
[48]	ἂν ταῦτα λέγοντες ἀποφαίνωσι καὶ	πειρῶνται	πείθειν ὑμᾶς ὡς ἐκεῖνος διέθετο
[25]	τὸ παρὰ τῇ ἀρχῇ κείμενον·	γράψαι	δ' ἐξῆν εἰς ἕτερον εἴ
[25]	~Ἔτι δὲ καὶ εἴ τι	προσγράψαι	τούτοις ἐβούλετο, διὰ τί οὐκ
[24]	πάλιν ἐς τὴν ὑστεραίαν δεηθῆναι;	~Εἰ	γὰρ δή, ὦ ἄνδρες, ὡς
[36]	ἂν παρ' αὐτῶν τούτων πυνθάνεσθαι.	Εἰ	γάρ τις αὐτοὺς ἔροιτο διὰ
[40]	καὶ τοῖς ἐσχάτοις ὀνείδεσι περιπεσεῖν·	~Εἰ	δ' οὐσία κατελείφθη, δίκαιον ἡγήσεσθ'
[21]	φαμεν, οὐδεὶς ἔνεστι τούτοις λόγος·	εἰ	δ' οὕτω παραφρονῶν ἔτυχεν ὥσθ'
[19]	βουλόμενον, ἣν ὀργιζόμενος ἐποιήσατο. Ὥστ'	εἰ	καὶ ἡμεῖς ὁμολογήσαιμεν ταῦτα καὶ
[34]	μᾶλλον κακῶς ποιεῖν; ~Ἀλλ' ἔγωγε,	εἰ	κατηγορεῖν ἐβούλοντο τῶν διαθηκῶν ἢ
[28]	~Πάντων δ' ἂν εἴη θαυμασιώτατον,	εἰ	Κηφίσανδρος μὲν ὁ τούτων οἰκεῖος
[43]	ὥστε πάντων ἂν εἴη δεινότατον,	εἰ	κυριωτέραν αὐτοῦ τὴν ὀργὴν ἢ
[21]	τὴν διάγνωσιν πεποιήκασι περὶ αὑτῶν.	Εἰ	μὲν γὰρ ἀνελεῖν τὰς διαθήκας
[30]	ἄνδρες, πολλὴν ἀπιστίαν ἔχει. ~Ἔπειτα,	εἰ	μὲν καὶ νῦν οὕτω πρὸς
[39]	ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου. ~Καὶ	εἰ	μὲν Πολύαρχος ὁ πατὴρ ὁ
[45]	ὧν ὠφείλετο καὶ λαβεῖν αὐτῷ.	~Εἰ	μὲν τοίνυν Φερένικος ἢ τῶν
[26]	μηδὲ τοῦθ' ἡμῖν ἀμφισβητήσιμον ἐᾶν.	~Εἰ	τοίνυν καὶ τοῦτο συγχωρήσαιμεν, ὡς
[44]	παρ' ὑμῶν τῶν αὐτῶν τυχεῖν.	Εἰ	τοίνυν συνέβη Κλεωνύμῳ μὲν ζῆν,
[38]	~Πάντων δ' ἂν εἴη δεινότατον,	εἰ	τοῖς μὲν ἄλλοις ψηφίζοισθε, ὅταν
[51]	Πάντων γὰρ ἂν εἴη δεινότατον,	εἰ	τῶν ἀντιδίκων γιγνωσκόντων ἡμᾶς δίκαιον
[40]	οὐδὲ τοῖς νόμοις ὁμολογούμενα ψηφιεῖσθε,	εἰ	τῶν μὲν συμφορῶν τοὺς ἐγγυτάτω
[37]	ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν εἶεν εἰρηκότες;	~Εἴ	τε γὰρ διὰ τὴν τοῦ
[37]	κληρονόμους, ἡμεῖς ἐγγυτέρω γένει προσήκομεν·	εἴ	τε διὰ τὴν φιλίαν τὴν
[25]	γράψαι δ' ἐξῆν εἰς ἕτερον	εἴ	τι ἐβούλετο, καὶ μηδὲ τοῦθ'
[11]	εὐθὺς ἐρωτῶντος τοῦ Δεινίου παραχρῆμα	εἴ	τι ἡμῖν ἢ τῷ πατρὶ
[4]	Κλεωνύμου, πάππου δ' ἡμετέρου, προστάξαντος,	εἴ	τι πάθοι Κλεώνυμος ἄπαις, ἡμῖν
[25]	τῶν δωρεῶν. ~Ἔτι δὲ καὶ	εἴ	τι προσγράψαι τούτοις ἐβούλετο, διὰ
[21]	οὕτω παραφρονῶν ἔτυχεν ὥσθ' ἡμᾶς	ἀεὶ	περὶ ἐλαχίστου ποιεῖσθαι, τοὺς γένει
[37]	διὰ τὴν τοῦ γένους ἀγχιστείαν	δεῖ	γενέσθαι τινὰς κληρονόμους, ἡμεῖς ἐγγυτέρω
[48]	εἰρημένων, ᾧ πάντας ὑμᾶς προσέχειν	δεῖ	τὸν νοῦν· ὅσῳ γὰρ ἂν
[50]	τούτων λόγοις πιστεύητε, οὐ τούτους	προσήκει	ποιῆσαι τῶν ἐκείνου κληρονόμους, ἀλλὰ
[20]	ἐκεῖνον ἐτιμωρεῖτο ἀλλὰ τοὺς οἰκειοτάτους	ἠδίκει·	νυνὶ δὲ χρώμενος ἡμῖν καὶ
[24]	καὶ τοῦτ' ἄξιον εἶναί μοι	δοκεῖ	θαυμάζειν, ὅ τί ποτε ἐπανορθώσας
[16]	τῶν Κλεωνύμου, καὶ τούτων μοι	κάλει	μάρτυρας. Μάρτυρες ~Ἡγοῦμαι μὲν τοίνυν,
[32]	αὐτόν. Καὶ ὡς ἀληθῆ λέγω,	κάλει	μάρτυρας. Μάρτυρες ~Οἴεσθε οὖν, ὦ
[16]	ἀπέπεμψεν. ~Ὡς οὖν ἀληθῆ λέγω,	κάλει	μοι τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες Ἔτι
[11]	πολιτῶν ἐναντίον ὅτι οὐδὲν πονηρὸν	ἐγκαλεῖ,	καὶ ἐμαρτύρησεν ὡς ὀργιζόμενος ἐκείνῳ
[11]	τι ἡμῖν ἢ τῷ πατρὶ	ἐγκαλεῖ	τῷ ἡμετέρῳ, ἀπεκρίνατο πάντων τῶν
[19]	ὀργισθέντες τοὺς οἰκείους ἀδικήσωσιν ὕστερον	μεταμέλει·	οὗτοι δὲ ἐκεῖνον ἀποφαίνουσιν, ἐν
[27]	τῶν αὑτοῦ πλεῖστα τῶν οἰκείων	ὠφέλει;	~Πάντων δ' ἂν εἴη θαυμασιώτατον,
[14]	Κλεώνυμος πάλιν ἐς τὴν ὑστεραίαν	Διοκλεῖ	καλέσαι τοὺς ἄρχοντας προσέταζε, καὶ
[40]	τῶν μὲν συμφορῶν τοὺς ἐγγυτάτω	γένει	κοινωνεῖν ἀναγκάσετε, χρημάτων δὲ καταλειφθέντων
[4]	ἐπὶ τὴν ἀρχήν. ~Ἡμεῖς δὲ	γένει	μὲν ἐγγυτάτω προσήκοντες, χρώμενοι δὲ
[36]	ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν, ὅτι καὶ	γένει	ποθὲν προσήκουσι καὶ ἐκεῖνος αὐτοῖς
[37]	γενέσθαι τινὰς κληρονόμους, ἡμεῖς ἐγγυτέρω	γένει	προσήκομεν· εἴ τε διὰ τὴν
[49]	ἀποφαίνωσι μήθ' ὡς ἐγγυτέρω τῷ	γένει	προσήκουσι μήθ' ὡς οἰκειότερον ἡμῶν
[45]	ἄλλοι συγγενεῖς, ἀλλ' ἐκεῖνος καὶ	γένει	προσήκων ἐγγυτάτω καὶ τῇ χρείᾳ
[38]	τούτων ἀποφαίνωσι σφᾶς αὐτούς, ἢ	γένει	προτέρους ὄντας ἢ τῇ φιλίᾳ
[17]	αὐτοὺς ὥσπερ ἡμεῖς καὶ τῷ	γένει	προτέρους ὄντας καὶ τῇ φιλίᾳ
[21]	ἀεὶ περὶ ἐλαχίστου ποιεῖσθαι, τοὺς	γένει	πρωτεύοντας καὶ χρωμένους αὐτῷ πάντων
[29]	ἀνάγκη ἐστὶν οὔτ' αἰσχύνην οὐδεμίαν	φέρει,	τῶν οὐ προσηκόντων, ὥς φασιν,
[18]	σκοπεῖν ὅπως ἔτι βεβαιότερον ἡμᾶς	ἀποστερήσει	τῶν αὑτοῦ. ~Τοῖς μὲν γὰρ
[33]	διάφορος ἦν, σκοπεῖν ὅπως ἅπασαν	βεβαιώσει	τὴν οὐσίαν; Καὶ τούτους μὲν
[29]	μέν, ὦ ἄνδρες, πολλὴν ἀπιστίαν	ἔχει.	~Ἔπειτα, εἰ μὲν καὶ νῦν
[6]	οἰκείους, οὓς οὐδ' ἀμύνεσθαι καλῶς	ἔχει·	οὐ γὰρ ἂν ἐλάττω συμφορὰν
[33]	οὕτω ποιεῖν ὅπως μηδὲ λόγον	ὑπολείψει,	τούτοις δέ, ὧν τισι καὶ
[3]	ἐγκαλῶν ἀλλ' ὀργισθεὶς τῶν οἰκείων	τινὶ	τῶν ἡμετέρων, ἔλυσε δὲ πρὸ
[30]	πιστεύσειε τοῖς λόγοις τοῖς τουτωνί·	νυνὶ	δὲ πᾶν τοὐναντίον εὑρήσετε. Τότε
[20]	ἐτιμωρεῖτο ἀλλὰ τοὺς οἰκειοτάτους ἠδίκει·	νυνὶ	δὲ χρώμενος ἡμῖν καὶ περὶ
[30]	ὑμῶν πιστεύσειε τοῖς λόγοις τοῖς	τουτωνί·	νυνὶ δὲ πᾶν τοὐναντίον εὑρήσετε.
[51]	δὲ μηδὲ τούτων ἀξιώσετε ὧν	οἱ	ἀντίδικοι συγχωροῦσιν ἡμῖν.
[2]	ἡμᾶς ἐκείνῳ φάσκοντες ἀργύριον. ~Καὶ	οἱ	μὲν οἰκεῖοι καὶ οἱ προσήκοντες
[41]	ἤδη πολλοὶ ψευδεῖς ἀπέφηναν, καὶ	οἱ	μὲν τὸ παράπαν οὐ γενομένας,
[46]	οἰκειότατος· ~ὥστε διὰ ταῦτα καὶ	οἱ	νόμοι δεδώκασιν αὐτῷ, καὶ ἡμεῖς
[39]	ἡμᾶς καὶ ἡ συγγένεια καὶ	οἱ	νόμοι καὶ ἡ παρ' ὑμῶν
[45]	ἢ τῶν ἀδελφῶν τις ἐτελεύτησεν,	οἱ	παῖδες οἱ τούτων, οὐκ ἐκεῖνος
[2]	~Καὶ οἱ μὲν οἰκεῖοι καὶ	οἱ	προσήκοντες ἐπὶ τούτοις οἱ τούτων
[2]	καὶ οἱ προσήκοντες ἐπὶ τούτοις	οἱ	τούτων ἀξιοῦσιν ἡμᾶς καὶ τῶν
[45]	ἀδελφῶν τις ἐτελεύτησεν, οἱ παῖδες	οἱ	τούτων, οὐκ ἐκεῖνος ἐγίγνετο κύριος
[16]	μάρτυρας. Μάρτυρες Ἔτι τοίνυν ὡς	οἱ	τούτων φίλοι καὶ Κηφίσανδρος ἠξίουν
[34]	ἂν ἄλλο πρὸς ὑμᾶς εἶπον,	οἵ	γε τὰς διαθήκας μὲν ἀποφαίνουσιν
[4]	δ' ἡμετέρου, προστάξαντος, εἴ τι	πάθοι	Κλεώνυμος ἄπαις, ἡμῖν δοῦναι τὰ
[2]	φάσκοντες ἀργύριον. ~Καὶ οἱ μὲν	οἰκεῖοι	καὶ οἱ προσήκοντες ἐπὶ τούτοις
[51]	μηδὲ τούτων ἀξιώσετε ὧν οἱ	ἀντίδικοι	συγχωροῦσιν ἡμῖν.
[16]	Ἔτι τοίνυν ὡς οἱ τούτων	φίλοι	καὶ Κηφίσανδρος ἠξίουν νείμασθαι τὴν
[9]	αὐτοῖς ἀμφοτέροις μεμψαίμην, ὅτι καὶ	φίλοι	τέως ὄντες καὶ προφάσεως οὐδεμιᾶς
[45]	γὰρ παῖδες ἡμῖν ἦσαν οὔτ'	ἄλλοι	συγγενεῖς, ἀλλ' ἐκεῖνος καὶ γένει
[41]	ὑμᾶς ψεύσασθαι· διαθήκας δ' ἤδη	πολλοὶ	ψευδεῖς ἀπέφηναν, καὶ οἱ μὲν
[1]	ΚΛΗΡΟΥ. ~Πολλὴ μὲν ἡ μεταβολή	μοι	γέγονεν, ὦ ἄνδρες, τελευτήσαντος Κλεωνύμου.
[24]	οὐσίαν, καὶ τοῦτ' ἄξιον εἶναί	μοι	δοκεῖ θαυμάζειν, ὅ τί ποτε
[6]	μηδὲν προσήκουσιν. ~Οὐχ ὁμοίως δέ	μοι	δοκοῦμεν, ὦ ἄνδρες, διακεῖσθαι πρὸς
[16]	ἁπάντων τῶν Κλεωνύμου, καὶ τούτων	μοι	κάλει μάρτυρας. Μάρτυρες ~Ἡγοῦμαι μὲν
[16]	~Ὡς οὖν ἀληθῆ λέγω, κάλει	μοι	τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες Ἔτι τοίνυν
[46]	~ὥστε διὰ ταῦτα καὶ οἱ	νόμοι	δεδώκασιν αὐτῷ, καὶ ἡμεῖς οὐδέν'
[39]	καὶ ἡ συγγένεια καὶ οἱ	νόμοι	καὶ ἡ παρ' ὑμῶν αἰσχύνη
[36]	αὐτοὺς ἔροιτο διὰ τί ἀξιοῦσι	κληρονόμοι	γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου, τοῦτ' ἂν
[7]	τοὺς φίλους παρακαλέσαντες καὶ ῥήτορας	παρασκευασάμενοι	καὶ οὐδὲν ἀπολείποντες τῆς αὑτῶν
[41]	γὰρ τοῦ γένους οἰκειότητα πάντες	ἐπιστάμενοι	τυγχάνετε, καὶ οὐχ οἷόν τε
[3]	ὑμᾶς εἰσεληλύθαμεν· οὗτοι μὲν διαθήκαις	ἰσχυριζόμενοι	τοιαύταις, ἃς ἐκεῖνος διέθετο μὲν
[49]	~καὶ ταῦτα πάντα λέγοντες καὶ	διισχυριζόμενοι	μηδέτερον ἀποφαίνωσι μήθ' ὡς ἐγγυτέρω
[1]	αὐτοῦ σωφρόνως ἐπαιδευόμεθα, ὥστ' οὐδ'	ἀκροασόμενοι	οὐδέποτ' ἤλθομεν ἐπὶ δικαστήριον, νῦν
[7]	δυνάμεως, ὥσπερ, ὦ ἄνδρες, ἐχθροὺς	τιμωρησόμενοι,	καὶ οὐκ ἀναγκαίους καὶ συγγενεῖς
[1]	ἤλθομεν ἐπὶ δικαστήριον, νῦν δὲ	ἀγωνιούμενοι	περὶ πάντων ἥκομεν τῶν ὑπαρχόντων·
[4]	δὲ γένει μὲν ἐγγυτάτω προσήκοντες,	χρώμενοι	δὲ ἐκείνῳ πάντων οἰκειότατα, δεδωκότων
[3]	ἐρημίαν καταγνόντες. ~Σκέψασθε γὰρ οἷς	ἑκάτεροι	πιστεύοντες ὡς ὑμᾶς εἰσεληλύθαμεν· οὗτοι
[22]	εἵλοντο μᾶλλον ταύτης τῆς δωρεᾶς.	Καίτοι	πῶς ἂν ἕτερα τούτων γένοιτο
[26]	οὐκ ὀρθῶς αὐτὰς ἔχειν ἡγεῖτο.	Καίτοι	σκοπεῖτε καὶ ἐντεῦθεν τὴν ἀναισχυντίαν
[13]	ἡμετέρων ὥσπερ τῶν αὑτοῦ πραγμάτων.	~Καίτοι	χρὴ θεωρεῖν αὐτοῦ τὴν ἔννοιαν
[27]	ἡμᾶς τῶν αὑτοῦ λαβεῖν ἐβούλετο.	Καίτοι,	ὦ ἄνδρες, τίνας ἂν ἄλλους
[39]	τὰς Κλεωνύμου θυγατέρας ἢ λαβεῖν	αὐτοὶ	γυναῖκας ἢ προῖκα ἐπιδιδόντες ἑτέροις
[19]	ἡμεῖς ὁμολογήσαιμεν ταῦτα καὶ ὑμεῖς	αὐτοὶ	πιστεύσαιτε, ἐνθυμεῖσθε ὅτι παράνοιαν αὐτοῦ
[51]	ἡγήσεσθε χρῆναι πλείω λαβεῖν ὧν	αὐτοὶ	σφᾶς αὐτοὺς ἠξίωσαν, ἡμᾶς δὲ
[42]	δὲ διαθήκας ὑφ' ἡμῶν ἀμφισβητουμένας·	οὗτοι	γὰρ τὸ ἀνελεῖν αὐτὰς ἐκείνου
[35]	ὡς οὐκ ὀρθῶς ἐχούσας ἀπεδοκίμασεν,	οὗτοι	δ' ἔργῳ λύουσιν ἐθέλοντες ἡμῖν
[7]	παθεῖν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τούτων.	~Οὗτοι	δ' οὐ τοιαύτην ἔχουσι τὴν
[2]	Κλεώνυμος κατέλιπεν, αὐτοῖς τούτων ἰσομοιρῆσαι·	οὗτοι	δὲ εἰς τοῦτο ἥκουσιν ἀναισχυντίας,
[19]	τοὺς οἰκείους ἀδικήσωσιν ὕστερον μεταμέλει·	οὗτοι	δὲ ἐκεῖνον ἀποφαίνουσιν, ἐν ᾧ
[5]	αὑτοῦ. ~Τοσούτων τοίνυν ἡμῖν ὑπαρχόντων	οὗτοι,	καὶ συγγενεῖς ὄντες καὶ οὐδὲν
[19]	ὅτι παράνοιαν αὐτοῦ τὴν μεγίστην	οὗτοι	κατηγοροῦσι. ~Τίς γὰρ ἂν γένοιτο
[3]	ἑκάτεροι πιστεύοντες ὡς ὑμᾶς εἰσεληλύθαμεν·	οὗτοι	μὲν διαθήκαις ἰσχυριζόμενοι τοιαύταις, ἃς
[42]	ἐπίστασθε· τὰς δὲ διαθήκας, αἷς	οὗτοι	πιστεύοντες ἡμᾶς συκοφαντοῦσιν, οὐδεὶς ὑμῶν
[17]	ἐπειδὴ δὲ τούτων οὐδέτερον ἔχοντες	οὗτοι	τολμῶσι τῶν οὐ προσηκόντων ἀμφισβητεῖν
[20]	μόνους ἐβουλήθη τοὺς ἀδελφιδοῦς, ὡς	οὗτοί	φασιν, ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἑαυτοῦ.
[24]	γὰρ δή, ὦ ἄνδρες, ὡς	οὗτοί	φασιν, ἐν ταῖς νῦν γεγραμμέναις
[1]	ὥστ' οὐδ' ἀκροασόμενοι οὐδέποτ' ἤλθομεν	ἐπὶ	δικαστήριον, νῦν δὲ ἀγωνιούμενοι περὶ
[3]	πρὸ τοῦ θανάτου, πέμψας Ποσείδιππον	ἐπὶ	τὴν ἀρχήν. ~Ἡμεῖς δὲ γένει
[22]	καὶ τὸν ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων	ἐπὶ	τὴν θύραν ἀπέπεμψαν. Καὶ δυοῖν
[14]	καὶ τὸν ἐλθόντα τῶν ἀρχόντων	ἐπὶ	τὴν θύραν ἀπέπεμψεν. Ὀργισθεὶς δὲ
[15]	οὐκ εἰσεκάλεσεν, ἀλλὰ καὶ ἐλθόντα	ἐπὶ	τὴν θύραν ἀρχονίδην ἀπέπεμψεν. ~Ὡς
[15]	δὲ τούτοις ὡς Ποσείδιππον ἔπεμψεν	ἐπὶ	τὸν ἀστυνόμον, οὗτος δ' οὐ
[1]	ἀλλὰ καὶ τῶν πατρῴων, ὀφείλειν	ἐπὶ	τούτοις ἡμᾶς ἐκείνῳ φάσκοντες ἀργύριον.
[2]	μὲν οἰκεῖοι καὶ οἱ προσήκοντες	ἐπὶ	τούτοις οἱ τούτων ἀξιοῦσιν ἡμᾶς
[1]	τὴν οὐσίαν, ἀποθανὼν δὲ κινδυνεύειν	περὶ	αὐτῆς πεποίηκε. Καὶ τότε μὲν
[51]	κατὰ τοὺς τούτων λόγους γνῶναι	περὶ	αὐτῶν. Πάντων γὰρ ἂν εἴη
[21]	ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν διάγνωσιν πεποιήκασι	περὶ	αὑτῶν. Εἰ μὲν γὰρ ἀνελεῖν
[21]	παραφρονῶν ἔτυχεν ὥσθ' ἡμᾶς ἀεὶ	περὶ	ἐλαχίστου ποιεῖσθαι, τοὺς γένει πρωτεύοντας
[36]	διανοίᾳ; ~Οἶμαι δ' ὑμᾶς τὸ	περὶ	ἡμῶν δίκαιον σαφέστατ' ἂν παρ'
[1]	ἐπὶ δικαστήριον, νῦν δὲ ἀγωνιούμενοι	περὶ	πάντων ἥκομεν τῶν ὑπαρχόντων· οὐ
[33]	οὐσίαν; Καὶ τούτους μὲν νῦν	περὶ	πλείονος ποιεῖσθαι ταύτης ὑπούσης τῆς
[34]	μανίαν κατηγοροῦσιν, ὥστε φασὶν αὐτὸν	περὶ	πλείονος ποιεῖσθαι τοὺς αὑτῷ διαφερομένους
[20]	νυνὶ δὲ χρώμενος ἡμῖν καὶ	περὶ	πλείστου ποιούμενος ἁπάντων, μόνους ἐβουλήθη
[0]	~ΙΣΑΙΟΣ	ΠΕΡΙ	ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΥΜΟΥ ΚΛΗΡΟΥ. ~Πολλὴ μὲν
[17]	παρασκευάζονται λόγους, βούλομαι βραχέα καὶ	περὶ	τούτων αὐτῶν εἰπεῖν. ~Ἰσχυρίζονται γὰρ
[5]	αἰσχύνονται καταστήσαντες ἡμᾶς εἰς ἀγῶνα	περὶ	τούτων, περὶ ὧν αἰσχρὸν ἦν
[20]	εὖ φρονῶν, ὦ ἄνδρες, τοιαῦτα	περὶ	τῶν αὑτοῦ βουλεύσαιτο; ~Ὥστ' ἐκ
[46]	ἐνεχειρίσαμεν αὐτῷ τὴν οὐσίαν, ὥστε	περὶ	τῶν ἡμετέρων κυριωτέραν εἶναι τὴν
[5]	ἡμᾶς εἰς ἀγῶνα περὶ τούτων,	περὶ	ὧν αἰσχρὸν ἦν ἀμφισβητῆσαι καὶ
[8]	οἶμαι τάχιστ' ἂν ὑμᾶς μαθεῖν	περὶ	ὧν ἀμφισβητοῦμεν, ἐντεῦθεν ἄρξομαι διδάσκειν.
[31]	σημεῖα δ' ὑμῖν ἐρῶ μεγάλα,	περὶ	ὧν καὶ μάρτυρας ἕξω παρασχέσθαι.
[11]	εἴ τι ἡμῖν ἢ τῷ	πατρὶ	ἐγκαλεῖ τῷ ἡμετέρῳ, ἀπεκρίνατο πάντων
[21]	λόγων ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν διάγνωσιν	πεποιήκασι	περὶ αὑτῶν. Εἰ μὲν γὰρ
[26]	ἐκεῖνος ἐπανορθῶσαι τὰς διαθήκας ἐβούλετο,	πᾶσι	δήπου φανερὸν ὑμῖν ἐστιν ὅτι
[17]	~Ἡγοῦμαι μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες,	πᾶσι	τοῖς τῶν κλήρων ἀμφισβητοῦσιν, ὅταν
[39]	μεγίσταις ζημίαις καὶ τοῖς ἐσχάτοις	ὀνείδεσι	περιπεσεῖν· ~Εἰ δ' οὐσία κατελείφθη,
[30]	διακείμενος· νῦν δὲ τούτων μέν	τισι	διάφορος ἐγένετο, ἡμῖν δὲ πάντων
[33]	λόγον ὑπολείψει, τούτοις δέ, ὧν	τισι	καὶ διάφορος ἦν, σκοπεῖν ὅπως
[48]	μὲν μηδὲν τῶν αὑτοῦ λαβεῖν,	σφίσι	δ' αὐτοῖς βεβαιῶσαι τὴν δωρεάν,
[26]	διαθήκας ἀξιοῦσιν εἶναι κυρίας, ἃς	ὁμολογοῦσι	μηδ' αὐτὸν τὸν διαθέμενον ταῦτα
[36]	τις αὐτοὺς ἔροιτο διὰ τί	ἀξιοῦσι	κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου, τοῦτ'
[36]	ἔχοιεν, ὅτι καὶ γένει ποθὲν	προσήκουσι	καὶ ἐκεῖνος αὐτοῖς χρόνον τινὰ
[49]	μήθ' ὡς ἐγγυτέρω τῷ γένει	προσήκουσι	μήθ' ὡς οἰκειότερον ἡμῶν πρὸς
[19]	παράνοιαν αὐτοῦ τὴν μεγίστην οὗτοι	κατηγοροῦσι.	~Τίς γὰρ ἂν γένοιτο ταύτης
[41]	μᾶλλον ἢ τοῖς κατὰ διαθήκην	ἀμφισβητοῦσι.	Τὴν μὲν γὰρ τοῦ γένους
[7]	τούτων. ~Οὗτοι δ' οὐ τοιαύτην	ἔχουσι	τὴν γνώμην, ἀλλ' ἥκουσιν ἐφ'
[27]	ἀναιδέστατος τῶν λόγων ἐστίν, ὅταν	τολμῶσι	λέγειν ὡς Κλεώνυμος οὐδὲν ἡμᾶς
[17]	δὲ τούτων οὐδέτερον ἔχοντες οὗτοι	τολμῶσι	τῶν οὐ προσηκόντων ἀμφισβητεῖν καὶ
[17]	τοῖς τῶν κλήρων ἀμφισβητοῦσιν, ὅταν	ἀποφήνωσι	σφᾶς αὐτοὺς ὥσπερ ἡμεῖς καὶ
[48]	ὅσῳ γὰρ ἂν ταῦτα λέγοντες	ἀποφαίνωσι	καὶ πειρῶνται πείθειν ὑμᾶς ὡς
[49]	πάντα λέγοντες καὶ διισχυριζόμενοι μηδέτερον	ἀποφαίνωσι	μήθ' ὡς ἐγγυτέρω τῷ γένει
[38]	ἄλλοις ψηφίζοισθε, ὅταν θάτερα τούτων	ἀποφαίνωσι	σφᾶς αὐτούς, ἢ γένει προτέρους
[33]	~Οἴεσθε οὖν, ὦ ἄνδρες, τὸν	οὑτωσὶ	πρὸς ἑκατέρους ἡμᾶς διακείμενον ἡμῖν
[34]	τοῦ τετελευτηκότος, οὐκ οἶδ' ὅ	τι	ἂν ἄλλο πρὸς ὑμᾶς εἶπον,
[36]	γάρ τις αὐτοὺς ἔροιτο διὰ	τί	ἀξιοῦσι κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου,
[25]	δ' ἐξῆν εἰς ἕτερον εἴ	τι	ἐβούλετο, καὶ μηδὲ τοῦθ' ἡμῖν
[11]	ἐρωτῶντος τοῦ Δεινίου παραχρῆμα εἴ	τι	ἡμῖν ἢ τῷ πατρὶ ἐγκαλεῖ
[25]	τι προσγράψαι τούτοις ἐβούλετο, διὰ	τί	οὐκ ἐν ἑτέρῳ γράψας αὐτὰ
[4]	πάππου δ' ἡμετέρου, προστάξαντος, εἴ	τι	πάθοι Κλεώνυμος ἄπαις, ἡμῖν δοῦναι
[24]	εἶναί μοι δοκεῖ θαυμάζειν, ὅ	τί	ποτε ἐπανορθώσας κυριωτέρας αὐτὰς ἡγεῖτ'
[25]	δωρεῶν. ~Ἔτι δὲ καὶ εἴ	τι	προσγράψαι τούτοις ἐβούλετο, διὰ τί
[47]	τὴν ἀγχιστείαν λέγοντας, ὅτι λήψεσθαί	τι	προσδοκῶσιν· ἐν δὲ τῷ δοῦναι
[18]	οἰκείως ἔσχεν, ἢ σκοπεῖν ὅπως	ἔτι	βεβαιότερον ἡμᾶς ἀποστερήσει τῶν αὑτοῦ.
[13]	φανερὰν τὴν αὑτοῦ ἔννοιαν ἐποίησεν.	Ἔτι	γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς τελευταίοις
[25]	ἐστίν, ὦ ἄνδρες, τῶν δωρεῶν.	~Ἔτι	δὲ καὶ εἴ τι προσγράψαι
[4]	τὴν φιλίαν τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ,	ἔτι	δὲ Πολυάρχου, τοῦ πατρὸς τοῦ
[32]	συντυχὼν αὐτῷ, προσειπεῖν οὐκ ἐτόλμησεν.	~Ἔτι	δὲ πρὸς τούτοις πυνθανομένου τὴν
[8]	τούτων ἀναισχυντίαν καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν	ἔτι	μᾶλλον γνώσεσθε, ἐπειδὰν πάντων ἀκούσητε·
[10]	καὶ δεδιὼς μὴ τελευτήσειεν αὐτὸς	ἔτι	παῖδας ἡμᾶς καταλιπὼν καὶ τῆς
[14]	οὕτως ὡς ἀσθενῶν διακείμενος· ἀλλ'	ἔτι	πολλῶν οὐσῶν ἐλπίδων, ἐξαπίνης τῆς
[22]	τὰς τοιαύτας διαθήκας ἀκύρους ποιήσαιτε.	~Ἔτι	τοίνυν ἐνθυμεῖσθε ὅτι φάσκοντες καλεῖν
[27]	τῇ τοῦ τετελευτηκότος γνώμῃ ψηφίσασθαι.	~Ἔτι	τοίνυν τούτων ἁπάντων ἀναιδέστατος τῶν
[16]	κάλει μοι τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες	Ἔτι	τοίνυν ὡς οἱ τούτων φίλοι
[6]	εἶναι τῶν παρόντων κακῶν, ἀλλ'	ὅτι	ἀγωνίζομαι πρὸς οἰκείους, οὓς οὐδ'
[6]	ἀλλήλους. Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ	ὅτι	ἀδίκως κινδυνεύω, τοῦθ' ἡγοῦμαι μέγιστον
[43]	γεγενημένας. Πρὸς δὲ τούτοις ἐνθυμήθητε	ὅτι	αὐτὰς ἔλυσε μὲν Κλεώνυμος εὖ
[32]	τ' ἔχθραν διηγήσατο, καὶ προσηπείλησεν	ὅτι	δηλώσειέ ποτ' ἂν τούτῳ ὡς
[49]	πρὸς Κλεώνυμον διέκειντο, ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε	ὅτι	ἐκείνου κατηγοροῦσιν, ἀλλ' οὐχ ὡς
[36]	Κλεωνύμου, τοῦτ' ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν,	ὅτι	καὶ γένει ποθὲν προσήκουσι καὶ
[9]	ἂν δικαίως αὐτοῖς ἀμφοτέροις μεμψαίμην,	ὅτι	καὶ φίλοι τέως ὄντες καὶ
[23]	ποιήσασθαι σπουδὴν ὥστε Ποσειδίππῳ μέν,	ὅτι	κατημέλησεν, ὀργισθῆναι, Διοκλέους δὲ ταὐτὰ
[47]	οἰκειότητα καὶ τὴν ἀγχιστείαν λέγοντας,	ὅτι	λήψεσθαί τι προσδοκῶσιν· ἐν δὲ
[12]	τούτων, ὃ μέγιστον ἡμῖν τεκμήριον	ὅτι	οὐδὲ ταῦτα ἔπραξεν ἡμᾶς βλάπτειν
[11]	ἀπεκρίνατο πάντων τῶν πολιτῶν ἐναντίον	ὅτι	οὐδὲν πονηρὸν ἐγκαλεῖ, καὶ ἐμαρτύρησεν
[26]	πᾶσι δήπου φανερὸν ὑμῖν ἐστιν	ὅτι	οὐκ ὀρθῶς αὐτὰς ἔχειν ἡγεῖτο.
[51]	ἀμφισβητεῖν. ~Ἔπειτα, ὦ ἄνδρες, ἐνθυμεῖσθε	ὅτι	οὐχ οἷόν τε ὑμῖν ἐστι
[19]	καὶ ὑμεῖς αὐτοὶ πιστεύσαιτε, ἐνθυμεῖσθε	ὅτι	παράνοιαν αὐτοῦ τὴν μεγίστην οὗτοι
[22]	ἀκύρους ποιήσαιτε. ~Ἔτι τοίνυν ἐνθυμεῖσθε	ὅτι	φάσκοντες καλεῖν τὴν ἀρχὴν Κλεώνυμον,
[18]	μετ' ὀργῆς γενομένας πότερα εἰκός	ἐστι	βουληθῆναι Κλεώνυμον ἀνελεῖν, ἐπειδὴ πρὸς
[51]	ὅτι οὐχ οἷόν τε ὑμῖν	ἐστι	κατὰ τοὺς τούτων λόγους γνῶναι
[9]	αἴτιος, ἴσως οὐκ ἐμὸν ἔργον	ἐστὶ	κατηγορεῖν· πλὴν τοσοῦτόν γε ἂν
[31]	τούτους ἐγένετο ἡ διαφορά, περίεργόν	ἐστι	λέγειν· σημεῖα δ' ὑμῖν ἐρῶ
[49]	κατηγοροῦσιν, ἀλλ' οὐχ ὡς δίκαιόν	ἐστι	τὸ πρᾶγμα διδάσκουσιν ὑμᾶς. ~Ὥσθ'
[44]	ἐκεῖνος ἐγίγνετο κληρονόμος· δίκαιον γάρ	ἐστι	τούτους ἔχειν τὰ ἐκείνου, παρ'
[43]	ὑμῖν, ὦ ἄνδρες, πολὺ κάλλιόν	ἐστι	ψηφίσασθαι κατὰ τὸ γένος τὸ
[41]	καὶ οὐχ οἷόν τε τοῦτ'	ἔστι	πρὸς ὑμᾶς ψεύσασθαι· διαθήκας δ'
[21]	ἀρχήν, ὥσπερ ἡμεῖς φαμεν, οὐδεὶς	ἔνεστι	τούτοις λόγος· εἰ δ' οὕτω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/04/2007