Chant, vers
[17, 50-99]	εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·	~ὤ	μοι ἐγὼν εἰ μέν κε
[17, 150-199]	σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες;	~ὢ	πόποι ἦ τ᾽ ἐφάμην σὲ
[17, 600-649]	μύθων ἦρχε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·	~ὢ	πόποι ἤδη μέν κε καὶ
[17, 700-749]	~πάντα κατ᾽ αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς	ὦ	Μενέλαε· ~ἀλλὰ σὺ μὲν καὶ
[17, 200-249]	βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον· ~ὦ πέπον	ὦ	Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ ~ἔλπομαι
[17, 200-249]	Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον·	~ὦ	πέπον ὦ Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι
[17, 200-249]	~ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·	~ὦ	φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
[17, 400-449]	τις αὖ Τρώων μεγαθύμων αὐδήσασκεν·	~ὦ	φίλοι, εἰ καὶ μοῖρα παρ᾽
[17, 400-449]	δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·	~ὦ	φίλοι οὐ μὰν ἧμιν ἐϋκλεὲς
[17, 150-199]	φίλῳ ἔπορον· ὃ δ᾽ ἄρα	ᾧ	παιδὶ ὄπασσε ~γηράς· ἀλλ᾽ οὐχ
[17, 100-149]	τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν,	~ᾧ	ῥά τε νήπι᾽ ἄγοντι συναντήσωνται
[17, 200-249]	τε παρ᾽ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ	Μενελάῳ	~δήμια πίνουσιν καὶ σημαίνουσιν ἕκαστος
[17, 400-449]	μένει ἔμπεδον, ἥ τ᾽ ἐπὶ	τύμβῳ	~ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος ἠὲ γυναικός,
[17, 450-499]	μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα ~δέξαι,	ἐγὼ	δ᾽ ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι.
[17, 0-49]	γόου κατάπαυμα γενοίμην ~εἴ κεν	ἐγὼ	κεφαλήν τε τεὴν καὶ τεύχε᾽
[17, 0-49]	τοκῆας. ~ὥς θην καὶ σὸν	ἐγὼ	λύσω μένος εἴ κέ μευ
[17, 200-249]	φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων· ~οὐ γὰρ	ἐγὼ	πληθὺν διζήμενος οὐδὲ χατίζων ~ἐνθάδ᾽
[17, 500-549]	γούνασι κεῖται· ~ἥσω γὰρ καὶ	ἐγώ,	τὰ δέ κεν Διὶ πάντα
[17, 200-249]	ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς ~ἕξω	ἐγώ·	τὸ δέ οἱ κλέος ἔσσεται
[17, 350-399]	ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ	ὁμάδῳ	Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽ ἐπιοσσομένω
[17, 150-199]	ὃ δ᾽ ἄμβροτα τεύχεα δῦνε	~Πηλεΐδεω	Ἀχιλῆος ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες
[17, 350-399]	πελώριος, αἵματι δὲ χθὼν ~δεύετο	πορφυρέῳ,	τοὶ δ᾽ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον ~νεκροὶ
[17, 0-49]	τε τεὴν καὶ τεύχε᾽ ἐνείκας	~Πάνθῳ	ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι
[17, 400-449]	βλεφάρων χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο	πόθῳ·	θαλερὴ δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης
[17, 650-699]	~νῦν τις ἐνηείης Πατροκλῆος δειλοῖο	~μνησάσθω·	πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχος εἶναι
[17, 250-299]	δέδηεν· ~ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω,	νεμεσιζέσθω	δ᾽ ἐνὶ θυμῷ ~Πάτροκλον Τρῳῇσι
[17, 200-249]	τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος ἢ	ἀπολέσθω	~ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου
[17, 100-149]	~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε	μύθῳ·	~Ἕκτορ εἶδος ἄριστε μάχης ἄρα
[17, 700-749]	μαχησόμεθα Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι	δίῳ	~ἶσον θυμὸν ἔχοντες ὁμώνυμοι, οἳ
[17, 700-749]	ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι	δίῳ·	~οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς
[17, 250-299]	καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος	Ἐνυαλίῳ	ἀνδρειφόντῃ. ~τῶν δ᾽ ἄλλων τίς
[17, 100-149]	σαώσῃς ~οἶος σὺν λαοῖς τοὶ	Ἰλίῳ	ἐγγεγάασιν· ~οὐ γάρ τις Λυκίων
[17, 500-549]	ἔγωγε ~Ἕκτορα Πριαμίδην μένεος σχήσεσθαι	ὀΐω,	~πρίν γ᾽ ἐπ᾽ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε
[17, 700-749]	Ἀχιλῆα πόδας ταχύν· οὐδέ μιν	οἴω	~νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον
[17, 250-299]	διὰ προμάχων συῒ εἴκελος ἀλκὴν	~καπρίῳ,	ὅς τ᾽ ἐν ὄρεσσι κύνας
[17, 0-49]	δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι	χαλκῷ,	~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ βαῖν᾽
[17, 0-49]	κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερος ὄρνυτο	χαλκῷ	~Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·
[17, 550-599]	αἰνὸν ἔχει μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει	~χαλκῷ	δηϊόων· τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος
[17, 550-599]	δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι	χαλκῷ.	~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽
[17, 50-99]	δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι	χαλκῷ	~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο
[17, 350-399]	καὶ πολέμῳ, τείροντο δὲ νηλέϊ	χαλκῷ	~ὅσσοι ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽
[17, 100-149]	ἀπ᾽ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ	χαλκῷ,	~τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος
[17, 650-699]	δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν ἑταίρῳ	~Λαοδόκῳ,	ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε μώνυχας
[17, 50-99]	ἀνέμων, καί τε βρύει ἄνθεϊ	λευκῷ·	~ἐλθὼν δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν
[17, 0-49]	ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι, ~μή σε	βάλω,	ἀπὸ δὲ μελιηδέα θυμὸν ἕλωμαι.
[17, 0-49]	τεύχε᾽ ἐνείκας ~Πάνθῳ ἐν χείρεσσι	βάλω	καὶ Φρόντιδι δίῃ. ~ἀλλ᾽ οὐ
[17, 450-499]	αὔτως; ~σφῶϊν δ᾽ ἐν γούνεσσι	βαλῶ	μένος ἠδ᾽ ἐνὶ θυμῷ, ~ὄφρα
[17, 250-299]	δουρὸς ἀκωκῇ ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε	μεγάλῳ	καὶ χειρὶ παχείῃ, ~ἐγκέφαλος δὲ
[17, 700-749]	μινύθουσι δὲ οἶκοι ~ἐν σέλαϊ	μεγάλῳ·	τὸ δ᾽ ἐπιβρέμει ἲς ἀνέμοιο.
[17, 400-449]	προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ	δειλώ,	τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι
[17, 450-499]	πρὸς Τρῶας μάχεαι πρώτῳ ἐν	ὁμίλῳ	~μοῦνος· ἀτάρ τοι ἑταῖρος ἀπέκτατο,
[17, 150-199]	ἅ οἱ θεοὶ Οὐρανίωνες ~πατρὶ	φίλῳ	ἔπορον· ὃ δ᾽ ἄρα ᾧ
[17, 400-449]	χόλος ἵκοι· ~τοῖον Ζεὺς ἐπὶ	Πατρόκλῳ	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ~ἤματι
[17, 0-49]	πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς περὶ	Πατρόκλῳ	βαῖνε ξανθὸς Μενέλαος. ~πρόσθε δέ
[17, 250-299]	Τρώων ἐκέδασσε φάλαγγας ~οἳ περὶ	Πατρόκλῳ	βέβασαν, φρόνεον δὲ μάλιστα ~ἄστυ
[17, 100-149]	ὄσσε καλύπτων· ~ὣς Αἴας περὶ	Πατρόκλῳ	ἥρωϊ βεβήκει. ~Ἀτρεΐδης δ᾽ ἑτέρωθεν
[17, 700-749]	ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽ αὖτ᾽ ἐπὶ	Πατρόκλῳ	ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ δὲ παρ᾽
[17, 550-599]	ἀμφὶ μελαίνας, ~βῆ δ᾽ ἐπὶ	Πατρόκλῳ,	καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ. ~ἔσκε
[17, 550-599]	ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν	~Πατρόκλῳ·	μάλα γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο
[17, 50-99]	τοι Μενέλαος ἀρήϊος Ἀτρέος υἱὸς	~Πατρόκλῳ	περιβὰς Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνε
[17, 350-399]	γὰρ ἔρχατο πάντῃ ~ἑσταότες περὶ	Πατρόκλῳ,	πρὸ δὲ δούρατ᾽ ἔχοντο. ~Αἴας
[17, 500-549]	ταῦρον ἐδηδώς. ~ἂψ δ᾽ ἐπὶ	Πατρόκλῳ	τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη ~ἀργαλέη πολύδακρυς,
[17, 50-99]	γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδ᾽ ὀχέεσθαι	~ἄλλῳ	γ᾽ ἢ Ἀχιλῆϊ, τὸν ἀθανάτη
[17, 50-99]	ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης ~χώρῳ ἐν	οἰοπόλῳ,	ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν ὕδωρ, ~καλὸν
[17, 600-649]	κατὰ στῆθος παρὰ μαζόν· ~ἐν	καυλῷ	δ᾽ ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ
[17, 350-399]	μέσῳ ἄλγε᾽ ἔπασχον ~ἠέρι καὶ	πολέμῳ,	τείροντο δὲ νηλέϊ χαλκῷ ~ὅσσοι
[17, 350-399]	οὔ πω φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε	κυδαλίμω	Θρασυμήδης Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο θανόντος
[17, 650-699]	οὐκ ἔλαθε πτὼξ ~θάμνῳ ὑπ᾽	ἀμφικόμῳ	κατακείμενος, ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ
[17, 600-649]	δὲ παπτήνας, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο	θυμῷ	~ἔγχος ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι
[17, 600-649]	γλαφυράς· δὴ γὰρ δέος ἔμπεσε	θυμῷ.	~οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Αἴαντα μεγαλήτορα καὶ
[17, 450-499]	γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδ᾽ ἐνὶ	θυμῷ,	~ὄφρα καὶ Αὐτομέδοντα σαώσετον ἐκ
[17, 250-299]	αὐτὸς ἴτω, νεμεσιζέσθω δ᾽ ἐνὶ	θυμῷ	~Πάτροκλον Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι.
[17, 450-499]	ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ σύ γε	θυμῷ	~σῷ ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ ἂν
[17, 400-449]	τό μιν οὔ ποτε ἔλπετο	θυμῷ	~τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν
[17, 650-699]	~ἠῶθεν δ᾽ ἀπονόσφιν ἔβη τετιηότι	θυμῷ·	~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς
[17, 300-349]	ἔφατ᾽ Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα	~ἔγνω	ἐς ἄντα ἰδών, μέγα δ᾽
[17, 50-99]	ἔπειτα κατὰ στίχας, αὐτίκα δ᾽	ἔγνω	~τὸν μὲν ἀπαινύμενον κλυτὰ τεύχεα,
[17, 0-49]	παθέειν· ῥεχθὲν δέ τε νήπιος	ἔγνω.	~ὣς φάτο, τὸν δ᾽ οὐ
[17, 700-749]	ἐοικότες, οἵ τ᾽ ἐπὶ κάπρῳ	~βλημένῳ	ἀΐξωσι πρὸ κούρων θηρητήρων· ~ἕως
[17, 400-449]	~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.	~μυρομένω	δ᾽ ἄρα τώ γε ἰδὼν
[17, 350-399]	ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽	ἐπιοσσομένω	θάνατον καὶ φύζαν ἑταίρων ~νόσφιν
[17, 450-499]	~τὼ δ᾽ ἰθὺς βήτην βοέῃς	εἰλυμένω	ὤμους ~αὔῃσι στερεῇσι· πολὺς δ᾽
[17, 500-549]	ἰσχέμεν ἵππους, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμπνείοντε	μεταφρένῳ·	οὐ γὰρ ἔγωγε ~Ἕκτορα Πριαμίδην
[17, 300-349]	δ᾽ αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ·	~ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν
[17, 500-549]	~Ἕκτωρ δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ·	~ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν
[17, 550-599]	ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ.	~ἔσκε δ᾽ ἐνὶ Τρώεσσι Ποδῆς
[17, 300-349]	ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ	φαεινῷ,	~καὶ βάλεν Ἱππασίδην Ἀπισάονα ποιμένα
[17, 650-699]	τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲς ὄσσε	φαεινὼ	~πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνος
[17, 650-699]	πόδας ταχὺς οὐκ ἔλαθε πτὼξ	~θάμνῳ	ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τ᾽
[17, 250-299]	ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς	ἔξω,	~τόσσῃ ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν.
[17, 200-249]	ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς	~ἕξω	ἐγώ· τὸ δέ οἱ κλέος
[17, 200-249]	~λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν	ἀέξω.	~τώ τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος
[17, 450-499]	γλαφυράς· ἔτι γάρ σφισι κῦδος	ὀρέξω	~κτείνειν, εἰς ὅ κε νῆας
[17, 200-249]	τοι νῦν γε μέγα κράτος	ἐγγυαλίξω,	~τῶν ποινὴν ὅ τοι οὔ
[17, 50-99]	~ὅς ῥά οἱ Ἕκτορ᾽ ἐπῶρσε	θοῷ	ἀτάλαντον Ἄρηϊ ~ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων
[17, 500-549]	δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον· Αὐτομέδων δὲ	θοῷ	ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά τ᾽ ἐξενάριξε
[17, 300-349]	αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα Φαίνοπος υἱὸν	~Ἱπποθόῳ	περιβάντα μέσην κατὰ γαστέρα τύψε·
[17, 150-199]	ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα μάλ᾽ οὔ	πω	τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι μετασπών, ~οἳ
[17, 400-449]	ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδ᾽ ἄρα	πώ	τι ~ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖος
[17, 400-449]	τῷδε δαμῆναι ~πάντας ὁμῶς, μή	πώ	τις ἐρωείτω πολέμοιο. ~ὣς ἄρα
[17, 350-399]	ἄριστοι ἔσαν· δύο δ᾽ οὔ	πω	φῶτε πεπύσθην ~ἀνέρε κυδαλίμω Θρασυμήδης
[17, 100-149]	ἀγὸς ἀνδρῶν ~Ἕκτορ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν	χαλεπῷ	ἠνίπαπε μύθῳ· ~Ἕκτορ εἶδος ἄριστε
[17, 50-99]	μοι ἐγὼν εἰ μέν κε	λίπω	κάτα τεύχεα καλὰ ~Πάτροκλόν θ᾽
[17, 500-549]	γ᾽ ἐπ᾽ Ἀχιλλῆος καλλίτριχε βήμεναι	ἵππω	~νῶϊ κατακτείναντα, φοβῆσαί τε στίχας
[17, 450-499]	ἐόντα· ~Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων	~ἵππω	τώδ᾽ ἐνόησα ποδώκεος Αἰακίδαο ~ἐς
[17, 600-649]	Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ᾽ ἐπὶ	καρπῷ	~υἱὸν Ἀλεκτρυόνος μεγαθύμου, παῦσε δὲ
[17, 350-399]	ὀρώρει ~ἀργαλέης· καμάτῳ δὲ καὶ	ἱδρῷ	νωλεμὲς αἰεὶ ~γούνατά τε κνῆμαί
[17, 700-749]	~τείρεθ᾽ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ	ἱδρῷ	σπευδόντεσσιν· ~ὣς οἵ γ᾽ ἐμμεμαῶτε
[17, 450-499]	γάρ πως ἦν οἶον ἐόνθ᾽	ἱερῷ	ἐνὶ δίφρῳ ~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ
[17, 300-349]	Διὸς αἶσαν ~κάρτεϊ καὶ σθένεϊ	σφετέρῳ·	ἀλλ᾽ αὐτὸς Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε
[17, 300-349]	πεποιθότας ἠνορέῃ τε ~πλήθεΐ τε	σφετέρῳ	καὶ ὑπερδέα δῆμον ἔχοντας· ~ἡμῖν
[17, 400-449]	ἄνακτι ~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν	ἀγήρω	τ᾽ ἀθανάτω τε; ~ἦ ἵνα
[17, 650-699]	τὰ δὲ τεύχε᾽ ἀμύμονι δῶκεν	ἑταίρῳ	~Λαοδόκῳ, ὅς οἱ σχεδὸν ἔστρεφε
[17, 300-349]	ἄγχ᾽ αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ	νεκρῷ	~τῆλ᾽ ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ
[17, 700-749]	κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ τ᾽ ἐπὶ	κάπρῳ	~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ κούρων θηρητήρων·
[17, 50-99]	θ᾽ οἳ χρυσῷ τε καὶ	ἀργύρῳ	ἐσφήκωντο. ~οἷον δὲ τρέφει ἔρνος
[17, 450-499]	ἦν οἶον ἐόνθ᾽ ἱερῷ ἐνὶ	δίφρῳ	~ἔγχει ἐφορμᾶσθαι καὶ ἐπίσχειν ὠκέας
[17, 600-649]	ὃ δ᾽ Ἰδομενῆος ἀκόντισε Δευκαλίδαο	~δίφρῳ	ἐφεσταότος· τοῦ μέν ῥ᾽ ἀπὸ
[17, 50-99]	τρέφει ἔρνος ἀνὴρ ἐριθηλὲς ἐλαίης	~χώρῳ	ἐν οἰοπόλῳ, ὅθ᾽ ἅλις ἀναβέβροχεν
[17, 450-499]	αἱρησέμεν, εἰ σύ γε θυμῷ	~σῷ	ἐθέλεις, ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐφορμηθέντε
[17, 400-449]	~Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ	ἐάσω.	~ἦ οὐχ ἅλις ὡς καὶ
[17, 350-399]	~πολλὸν ἀφεσταότες. τοὶ δ᾽ ἐν	μέσῳ	ἄλγε᾽ ἔπασχον ~ἠέρι καὶ πολέμῳ,
[17, 500-549]	ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται·	~ἥσω	γὰρ καὶ ἐγώ, τὰ δέ
[17, 150-199]	Δαναῶν ἀλκῆς μάλα περ μεμαῶτα	~σχήσω	ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο θανόντος. ~ὣς
[17, 150-199]	~αἶψά κε Πάτροκλον ἐρυσαίμεθα Ἴλιον	εἴσω.	~εἰ δ᾽ οὗτος προτὶ ἄστυ
[17, 150-199]	καί κ᾽ αὐτὸν ἀγοίμεθα Ἴλιον	εἴσω·	~τοίου γὰρ θεράπων πέφατ᾽ ἀνέρος,
[17, 100-149]	ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~αὐτὰρ ὅ γ᾽	ἐξοπίσω	ἀνεχάζετο, λεῖπε δὲ νεκρὸν ~ἐντροπαλιζόμενος
[17, 350-399]	ἐπῴχετο πολλὰ κελεύων· ~οὔτέ τιν᾽	ἐξοπίσω	νεκροῦ χάζεσθαι ἀνώγει ~οὔτέ τινα
[17, 550-599]	φόβοιο. ~βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ	πρόσω	τετραμμένος αἰεὶ ~ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν
[17, 750-799]	~ὣς αἰεὶ Αἴαντε μάχην ἀνέεργον	ὀπίσσω	~Τρώων· οἳ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο,
[17, 700-749]	τράπετο χρώς, οὐδέ τις ἔτλη	~πρόσσω	ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι. ~ὣς
[17, 500-549]	ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος·	~πρόσσω	γὰρ κατέκυψε, τὸ δ᾽ ἐξόπιθεν
[17, 0-49]	~ὥς θην καὶ σὸν ἐγὼ	λύσω	μένος εἴ κέ μευ ἄντα
[17, 50-99]	Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι ~πλοχμοί θ᾽ οἳ	χρυσῷ	τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο. ~οἷον
[17, 550-599]	μένος, οὐδ᾽ ἀπολήγει ~χαλκῷ δηϊόων·	τῷ	γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει. ~ὣς
[17, 400-449]	ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν. ~μυρομένω δ᾽ ἄρα	τώ	γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων, ~κινήσας
[17, 450-499]	εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰ.	~τὼ	δ᾽ ἀπὸ χαιτάων κονίην οὖδας
[17, 350-399]	ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι.	~τὼ	δ᾽ ἐπιοσσομένω θάνατον καὶ φύζαν
[17, 450-499]	οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο.	~τὼ	δ᾽ ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω
[17, 400-449]	μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ᾽ ἀρειῇ·	~τὼ	δ᾽ οὔτ᾽ ἂψ ἐπὶ νῆας
[17, 650-699]	δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε,	τὼ	δέ οἱ ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν,
[17, 200-249]	εἴξῃ δέ οἱ Αἴας, ~ἥμισυ	τῷ	ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ᾽ αὐτὸς
[17, 400-449]	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ~ἤματι	τῷ	ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδ᾽ ἄρα
[17, 250-299]	δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσθαι ~Τρῳῇσιν·	τὼ	καί οἱ ἀμυνέμεν ὦρσεν ἑταίρους.
[17, 550-599]	ἐμοί, βελέων δ᾽ ἀπερύκοι ἐρωήν·	~τώ	κεν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι παρεστάμεναι καὶ
[17, 450-499]	πόλεμον προφανέντε σὺν ἡνιόχοισι κακοῖσι·	~τώ	κεν ἐελποίμην αἱρησέμεν, εἰ σύ
[17, 100-149]	τάχα οἱ μέγα πῆμα κυλίσθη.	~τώ	μ᾽ οὔ τις Δαναῶν νεμεσήσεται
[17, 0-49]	βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην·	~τώ	με ἔα κλέος ἐσθλὸν ἐνὶ
[17, 600-649]	ὦκα ποδώκεας ἤλασεν ἵππους· ~καὶ	τῷ	μὲν φάος ἦλθεν, ἄμυνε δὲ
[17, 300-349]	γήρασκε φίλα φρεσὶ μήδεα εἰδώς·	~τῷ	μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς
[17, 550-599]	φίλτατος ἔσκεν Ἀβυδόθι οἰκία ναίων·	~τῷ	μιν ἐεισάμενος προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων·
[17, 150-199]	οὔ οἱ ἀλαλκέμεναι κύνας ἔτλης.	~τὼ	νῦν εἴ τις ἐμοὶ Λυκίων
[17, 300-349]	ὕπατον μήστωρα μάχης ἐπιτάρροθον εἶναι·	~τώ	ῥ᾽ ἰθὺς Δαναῶν ἴομεν, μηδ᾽
[17, 200-249]	ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν ἀέξω.	~τώ	τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος ἢ
[17, 100-149]	βλεμεαίνει, ~πᾶν δέ τ᾽ ἐπισκύνιον	κάτω	ἕλκεται ὄσσε καλύπτων· ~ὣς Αἴας
[17, 350-399]	ἔριδος μέγα νεῖκος ὀρώρει ~ἀργαλέης·	καμάτῳ	δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲς αἰεὶ
[17, 700-749]	δέ τε θυμὸς ~τείρεθ᾽ ὁμοῦ	καμάτῳ	τε καὶ ἱδρῷ σπευδόντεσσιν· ~ὣς
[17, 400-449]	ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν ἀγήρω τ᾽	ἀθανάτω	τε; ~ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ᾽
[17, 200-249]	ἰθὺς τετραμμένος ἢ ἀπολέσθω ~ἠὲ	σαωθήτω·	ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς. ~ὃς
[17, 400-449]	τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι	~θνητῷ,	ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν ἀγήρω τ᾽
[17, 250-299]	πολέμοιο δέδηεν· ~ἀλλά τις αὐτὸς	ἴτω,	νεμεσιζέσθω δ᾽ ἐνὶ θυμῷ ~Πάτροκλον
[17, 300-349]	~Φωκήων ὄχ᾽ ἄριστον, ὃς ἐν	κλειτῷ	Πανοπῆϊ ~οἰκία ναιετάασκε πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν
[17, 400-449]	~πάντας ὁμῶς, μή πώ τις	ἐρωείτω	πολέμοιο. ~ὣς ἄρα τις εἴπεσκε,
[17, 50-99]	~ὀξέα κεκλήγων φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο	~ἀσβέστῳ·	οὐδ᾽ υἱὸν λάθεν Ἀτρέος ὀξὺ
[17, 300-349]	ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν	ἀγοστῷ.	~χώρησαν δ᾽ ὑπό τε πρόμαχοι
[17, 100-149]	προτὶ ἄστυ, μέγα κλέος ἔμμεναι	αὐτῷ.	~Αἴας δ᾽ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος
[17, 300-349]	πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽	αὐτῷ.	~Αἴας δ᾽ αὖ Φόρκυνα δαΐφρονα
[17, 50-99]	πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽	αὐτῷ.	~αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν
[17, 0-49]	αἴθοπι χαλκῷ, ~ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽	αὐτῷ	βαῖν᾽ ὥς τις περὶ πόρτακι
[17, 500-549]	ἐπιτράπεθ᾽ οἵ περ ἄριστοι ~ἀμφ᾽	αὐτῷ	βεβάμεν καὶ ἀμύνεσθαι στίχας ἀνδρῶν,
[17, 350-399]	ἔξοχον ἄλλων, ~ἀλλὰ μάλ᾽ ἀμφ᾽	αὐτῷ	βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ μάχεσθαι. ~ὣς
[17, 650-699]	ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά τ᾽ ἐπ᾽	αὐτῷ	~ἔσσυτο, καί τέ μιν ὦκα
[17, 150-199]	ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε καὶ	αὐτῷ	~ζωὸς ἐών· νῦν δ᾽ οὔ
[17, 250-299]	καὶ Τρώεσσι χαριζόμενος· τάχα δ᾽	αὐτῷ	~ἦλθε κακόν, τό οἱ οὔ
[17, 200-249]	~νήπιοι· ἦ τε πολέσσιν ἐπ᾽	αὐτῷ	θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽
[17, 600-649]	ῥ᾽ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης ἕπετ᾽	αὐτῷ·	~πεζὸς γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν
[17, 200-249]	Μενέλαε διοτρεφὲς οὐκέτι νῶϊ ~ἔλπομαι	αὐτώ	περ νοστησέμεν ἐκ πολέμοιο. ~οὔ
[17, 400-449]	πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν	αὐτῷ·	~πολλάκι γὰρ τό γε μητρὸς
[17, 450-499]	μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸς	~αὐτώ	τε κτενέειν ἐλάαν τ᾽ ἐριαύχενας
[17, 450-499]	ἐσθλάς; ~οἷον πρὸς Τρῶας μάχεαι	πρώτῳ	ἐν ὁμίλῳ ~μοῦνος· ἀτάρ τοι
[17, 350-399]	ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ	πρώτῳ	ὁμάδῳ Τρώεσσι μάχεσθαι. ~τὼ δ᾽
[17, 750-799]	~Τρώων· οἳ δ᾽ ἅμ᾽ ἕποντο,	δύω	δ᾽ ἐν τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας
[17, 150-199]	ἂν ἐγὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἔντεα	δύω	~καλά, τὰ Πατρόκλοιο βίην ἐνάριξα
[17, 0-49]	~στήῃς· ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα	κελεύω	~ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος
[17, 100-149]	Αἴαντός γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην,	~ἄμφω	κ᾽ αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης
[17, 500-549]	ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην ~εἰ μή	σφω᾽	Αἴαντε διέκριναν μεμαῶτε, ~οἵ ῥ᾽
[17, 0-49]	δ᾽ ἀγορεύεις, ~χήρωσας δὲ γυναῖκα	μυχῷ	θαλάμοιο νέοιο, ~ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι
[17, 200-249]	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν. ~τὰ φρονέων δώροισι	κατατρύχω	καὶ ἐδωδῇ ~λαούς, ὑμέτερον δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006