Chant, vers |
[17, 350-399] |
οὐδέ
κ᾽
Ἄρης
λαοσσόος
οὐδέ
|
κ᾽ |
Ἀθήνη
~τόν
γε
ἰδοῦσ᾽
ὀνόσαιτ᾽ |
[17, 350-399] |
αὐτοῦ
μῶλος
ὀρώρει
~ἄγριος·
οὐδέ
|
κ᾽ |
Ἄρης
λαοσσόος
οὐδέ
κ᾽
Ἀθήνη
|
[17, 100-149] |
γε
βοὴν
ἀγαθοῖο
πυθοίμην,
~ἄμφω
|
κ᾽ |
αὖτις
ἰόντες
ἐπιμνησαίμεθα
χάρμης
~καὶ |
[17, 150-199] |
Σαρπηδόνος
ἔντεα
καλὰ
~λύσειαν,
καί
|
κ᾽ |
αὐτὸν
ἀγοίμεθα
Ἴλιον
εἴσω·
~τοίου |
[17, 500-549] |
τε
στίχας
ἀνδρῶν
~Ἀργείων,
ἤ
|
κ᾽ |
αὐτὸς
ἐνὶ
πρώτοισιν
ἁλοίη.
~ὣς |
[17, 550-599] |
κατηφείη
καὶ
ὄνειδος
~ἔσσεται
εἴ
|
κ᾽ |
Ἀχιλῆος
ἀγαυοῦ
πιστὸν
ἑταῖρον
~τείχει |
[17, 600-649] |
βάλ᾽
ὑπὸ
γναθμοῖο
καὶ
οὔατος,
|
ἐκ |
δ᾽
ἄρ᾽
ὀδόντας
~ὦσε
δόρυ |
[17, 250-299] |
τοῦ
δ᾽
αὖθι
λύθη
μένος,
|
ἐκ |
δ᾽
ἄρα
χειρῶν
~Πατρόκλοιο
πόδα |
[17, 250-299] |
πίνουσιν
καὶ
σημαίνουσιν
ἕκαστος
~λαοῖς·
|
ἐκ |
δὲ
Διὸς
τιμὴ
καὶ
κῦδος |
[17, 100-149] |
κεν
ἴδηται
~Ἕκτορι
χωρήσαντ᾽
ἐπεὶ
|
ἐκ |
θεόφιν
πολεμίζει.
~εἰ
δέ
που |
[17, 600-649] |
ἡνίοχόν
τε
~Κοίρανον,
ὅς
ῥ᾽
|
ἐκ |
Λύκτου
ἐϋκτιμένης
ἕπετ᾽
αὐτῷ·
~πεζὸς |
[17, 350-399] |
ὑπὸ
γούνατ᾽
ἔλυσεν,
~ὅς
ῥ᾽
|
ἐκ |
Παιονίης
ἐριβώλακος
εἰληλούθει,
~καὶ
δὲ |
[17, 600-649] |
Μηριόνης
ἔλαβεν
χείρεσσι
φίλῃσι
~κύψας
|
ἐκ |
πεδίοιο,
καὶ
Ἰδομενῆα
προσηύδα·
~μάστιε |
[17, 650-699] |
τέ
μιν
οὐκ
εἰῶσι
βοῶν
|
ἐκ |
πῖαρ
ἑλέσθαι
~πάννυχοι
ἐγρήσσοντες·
ὃ |
[17, 150-199] |
φωνήσας
ἀπέβη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ
~δηΐου
|
ἐκ |
πολέμοιο·
θέων
δ᾽
ἐκίχανεν
ἑταίρους
|
[17, 700-749] |
οἵ
γ᾽
ἐμμεμαῶτε
νέκυν
φέρον
|
ἐκ |
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
ἐπὶ |
[17, 450-499] |
θυμῷ,
~ὄφρα
καὶ
Αὐτομέδοντα
σαώσετον
|
ἐκ |
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
ἔτι |
[17, 200-249] |
νῶϊ
~ἔλπομαι
αὐτώ
περ
νοστησέμεν
|
ἐκ |
πολέμοιο.
~οὔ
τι
τόσον
νέκυος |
[17, 700-749] |
μὲν
δάκρυ
χέοντα
πόδες
φέρον
|
ἐκ |
πολέμοιο
~Πηλεΐδῃ
Ἀχιλῆϊ
κακὸν
ἔπος |
[17, 700-749] |
μάλ᾽
ὦκα
~νεκρὸν
ἀείραντες
φέρετ᾽
|
ἐκ |
πόνου·
αὐτὰρ
ὄπισθε
~νῶϊ
μαχησόμεθα |
[17, 550-599] |
ἀτὰρ
Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
~νεκρὸν
ὑπ᾽
|
ἐκ |
Τρώων
ἔρυσεν
μετὰ
ἔθνος
ἑταίρων. |
[17, 450-499] |
~ῥέα
μὲν
γὰρ
φεύγεσκεν
ὑπ᾽
|
ἐκ |
Τρώων
ὀρυμαγδοῦ,
~ῥεῖα
δ᾽
ἐπαΐξασκε |
[17, 550-599] |
οἴχεται
οἶος
ἀείρας
~νεκρὸν
ὑπ᾽
|
ἐκ |
Τρώων,
σὸν
δ᾽
ἔκτανε
πιστὸν |
[17, 50-99] |
~Πάτροκλόν
θ᾽
ὃς
κεῖται
ἐμῆς
|
ἕνεκ᾽ |
ἐνθάδε
τιμῆς,
~μή
τίς
μοι |
[17, 500-549] |
ἐς
δίφρον
ἑλὼν
ἔναρα
βροτόεντα
|
~θῆκ᾽ |
ἂν
δ᾽
αὐτὸς
ἔβαινε
πόδας |
[17, 450-499] |
γε
θυμῷ
~σῷ
ἐθέλεις,
ἐπεὶ
|
οὐκ |
ἂν
ἐφορμηθέντε
γε
νῶϊ
~τλαῖεν |
[17, 100-149] |
Δαναοῖσιν
~εἶσι
περὶ
πτόλιος,
ἐπεὶ
|
οὐκ |
ἄρα
τις
χάρις
ἦεν
~μάρνασθαι |
[17, 500-549] |
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην·
~ἣ
δ᾽
|
οὐκ |
ἔγχος
ἔρυτο,
διὰ
πρὸ
δὲ |
[17, 650-699] |
τ᾽
ἐρεθίζων,
~οἵ
τέ
μιν
|
οὐκ |
εἰῶσι
βοῶν
ἐκ
πῖαρ
ἑλέσθαι
|
[17, 650-699] |
καὶ
ὑψόθ᾽
ἐόντα
πόδας
ταχὺς
|
οὐκ |
ἔλαθε
πτὼξ
~θάμνῳ
ὑπ᾽
ἀμφικόμῳ |
[17, 150-199] |
~ἀλλὰ
σύ
γ᾽
Αἴαντος
μεγαλήτορος
|
οὐκ |
ἐτάλασσας
~στήμεναι
ἄντα
κατ᾽
ὄσσε |
[17, 250-299] |
~μέλλον
ἀπέσσεσθαι·
μάλα
γάρ
σφεας
|
ὦκ᾽ |
ἐλέλιξεν
~Αἴας,
ὃς
περὶ
μὲν |