Chant, vers
[17, 600-649]	θυμὸν ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο· ~τὸν	βάλ᾽	ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὔατος, ἐκ
[17, 300-349]	ναιετάασκε πολέσσ᾽ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων, ~τὸν	βάλ᾽	ὑπὸ κληῖδα μέσην· διὰ δ᾽
[17, 550-599]	νεφέεσσι κάλυψεν, ~ἀστράψας δὲ μάλα	μεγάλ᾽	ἔκτυπε, τὴν δὲ τίναξε, ~νίκην
[17, 100-149]	μέγαν Τελαμώνιον υἱόν. ~τὸν δὲ	μάλ᾽	αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ
[17, 650-699]	ἔτι ζώοντα ἴδοιτο. ~τὸν δὲ	μάλ᾽	αἶψ᾽ ἐνόησε μάχης ἐπ᾽ ἀριστερὰ
[17, 350-399]	προμάχεσθαι Ἀχαιῶν ἔξοχον ἄλλων, ~ἀλλὰ	μάλ᾽	ἀμφ᾽ αὐτῷ βεβάμεν, σχεδόθεν δὲ
[17, 300-349]	ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ δὲ	μάλ᾽	ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ
[17, 500-549]	μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους, ~ἀλλὰ	μάλ᾽	ἐμπνείοντε μεταφρένῳ· οὐ γὰρ ἔγωγε
[17, 50-99]	τ᾽ ἄνδρές τε νομῆες ~πολλὰ	μάλ᾽	ἰύζουσιν ἀπόπροθεν οὐδ᾽ ἐθέλουσιν ~ἀντίον
[17, 500-549]	ἐν δέ οἱ ἔγχος ~νηδυίοισι	μάλ᾽	ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα. ~Ἕκτωρ
[17, 150-199]	θέων δ᾽ ἐκίχανεν ἑταίρους ~ὦκα	μάλ᾽	οὔ πω τῆλε ποσὶ κραιπνοῖσι
[17, 700-749]	σὺ μὲν καὶ Μηριόνης ὑποδύντε	μάλ᾽	ὦκα ~νεκρὸν ἀείραντες φέρετ᾽ ἐκ
[17, 300-349]	αὐτοῖο πέσε πρηνὴς ἐπὶ νεκρῷ	~τῆλ᾽	ἀπὸ Λαρίσης ἐριβώλακος, οὐδὲ τοκεῦσι
[17, 200-249]	προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ	δείλ᾽	οὐδέ τί τοι θάνατος καταθύμιός
[17, 200-249]	δ᾽ αὖτ᾽ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος.	~ἀλλ᾽	ἄγ᾽ ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν
[17, 150-199]	ὁτὲ δ᾽ αὐτὸς ἐποτρύνει μαχέσασθαι.	~ἀλλ᾽	ἄγε δεῦρο πέπον, παρ᾽ ἔμ᾽
[17, 600-649]	αὔτως πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε.	~ἀλλ᾽	ἄγετ᾽ αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν
[17, 150-199]	ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων·	~ἀλλ᾽	αἰεί τε Διὸς κρείσσων νόος
[17, 300-349]	πολὺ βούλεται ἢ Δαναοῖσι ~νίκην·	ἀλλ᾽	αὐτοὶ τρεῖτ᾽ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε.
[17, 300-349]	αἶσαν ~κάρτεϊ καὶ σθένεϊ σφετέρῳ·	ἀλλ᾽	αὐτὸς Ἀπόλλων ~Αἰνείαν ὄτρυνε δέμας
[17, 400-449]	ἐϋκλεὲς ἀπονέεσθαι ~νῆας ἔπι γλαφυράς,	ἀλλ᾽	αὐτοῦ γαῖα μέλαινα ~πᾶσι χάνοι·
[17, 550-599]	γάρ με θανὼν ἐσεμάσσατο θυμόν.	~ἀλλ᾽	Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος,
[17, 600-649]	μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους ~σχήσεσθ᾽	ἀλλ᾽	ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι. ~εἴη
[17, 350-399]	Ἀντίλοχός τε ~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος,	ἀλλ᾽	ἔτ᾽ ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ
[17, 300-349]	Ἀχαιῶν ~Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας.	~ἀλλ᾽	ἔτι γάρ τίς φησι θεῶν
[17, 550-599]	ὕπο Τρώων ταχέες κύνες ἑλκήσουσιν.	~ἀλλ᾽	ἔχεο κρατερῶς, ὄτρυνε δὲ λαὸν
[17, 500-549]	θ᾽ οἳ Τρώων εἰσὶν ἄριστοι.	~ἀλλ᾽	ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν
[17, 200-249]	ἀφ᾽ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον,	~ἀλλ᾽	ἵνα μοι Τρώων ἀλόχους καὶ
[17, 700-749]	μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη·	~ἀλλ᾽	ὅ γε τοῖσιν μὲν Θρασυμήδεα
[17, 300-349]	αὖτ᾽ Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·	~ἀλλ᾽	ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο
[17, 500-549]	δ᾽ Αὐτομέδοντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ·	~ἀλλ᾽	ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο
[17, 700-749]	ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν·	~ἀλλ᾽	ὅτε δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε
[17, 700-749]	γάρ τε θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες,	~ἀλλ᾽	ὅτε δή ῥ᾽ ἐν τοῖσιν
[17, 0-49]	χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι δίῃ.	~ἀλλ᾽	οὐ μὰν ἔτι δηρὸν ἀπείρητος
[17, 400-449]	ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει.	~ἀλλ᾽	οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ
[17, 600-649]	ὅτι οἱ φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος.	~ἀλλ᾽	οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον
[17, 350-399]	καὶ ὃ πρόφρων Δαναοῖσι μάχεσθαι·	~ἀλλ᾽	οὔ πως ἔτι εἶχε· σάκεσσι
[17, 650-699]	ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων ~ἰθύει,	ἀλλ᾽	οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ
[17, 650-699]	θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.	~ἀλλ᾽	οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε,
[17, 450-499]	ἐπαΐξασκε πολὺν καθ᾽ ὅμιλον ὀπάζων.	~ἀλλ᾽	οὐχ ᾕρει φῶτας ὅτε σεύαιτο
[17, 150-199]	ἄρα ᾧ παιδὶ ὄπασσε ~γηράς·	ἀλλ᾽	οὐχ υἱὸς ἐν ἔντεσι πατρὸς
[17, 400-449]	οὔτ᾽ ἐς πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς,	~ἀλλ᾽	ὥς τε στήλη μένει ἔμπεδον,
[17, 650-699]	Πατρόκλοιο βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος ~ἤϊε	πόλλ᾽	ἀέκων· περὶ γὰρ δίε μή
[17, 150-199]	καὶ κύρμα γενέσθαι, ~ὅς τοι	πόλλ᾽	ὄφελος γένετο πτόλεΐ τε καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006