Chant, vers
[17, 550-599]	Τρώεσσι Ποδῆς υἱὸς Ἠετίωνος ~ἀφνειός	τ᾽	ἀγαθός τε· μάλιστα δέ μιν
[17, 750-799]	δ᾽ ἐν τοῖσι μάλιστα ~Αἰνείας	τ᾽	Ἀγχισιάδης καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ. ~τῶν
[17, 400-449]	~θνητῷ, ὑμεῖς δ᾽ ἐστὸν ἀγήρω	τ᾽	ἀθανάτω τε; ~ἦ ἵνα δυστήνοισι
[17, 450-499]	περ ἑταίρου ~ἵπποις ἀΐσσων ὥς	τ᾽	αἰγυπιὸς μετὰ χῆνας· ~ῥέα μὲν
[17, 650-699]	ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε παπταίνων ὥς	τ᾽	αἰετός, ὅν ῥά τέ φασιν
[17, 250-299]	τ᾽ ἐν ὄρεσσι κύνας θαλερούς	τ᾽	αἰζηοὺς ~ῥηϊδίως ἐκέδασσεν, ἑλιξάμενος διὰ
[17, 250-299]	κῦμα ποτὶ ῥόον, ἀμφὶ δέ	τ᾽	ἄκραι ~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς
[17, 350-399]	τε ἰκμὰς ἔβη, δύνει δέ	τ᾽	ἀλοιφὴ ~πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ
[17, 750-799]	δὲ τεύχεα καλὰ πέσον περί	τ᾽	ἀμφί τε τάφρον ~φευγόντων Δαναῶν·
[17, 150-199]	μένος πολυθαρσὲς ἐνείη ~ἄτρομον, οἷόν	τ᾽	ἄνδρας ἐσέρχεται οἳ περὶ πάτρης
[17, 650-699]	ἐπεὶ ἄρ κε κάμῃσι κύνας	τ᾽	ἄνδρας τ᾽ ἐρεθίζων, ~οἵ τέ
[17, 50-99]	ἀμφὶ δὲ τόν γε κύνες	τ᾽	ἄνδρές τε νομῆες ~πολλὰ μάλ᾽
[17, 700-749]	τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ πεποιθώς, ~ἄψ	τ᾽	ἀνεχώρησαν διά τ᾽ ἔτρεσαν ἄλλυδις
[17, 100-149]	ἄλκιμον ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων δέ	τ᾽	ἔβη ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς ἀπὸ
[17, 250-299]	συῒ εἴκελος ἀλκὴν ~καπρίῳ, ὅς	τ᾽	ἐν ὄρεσσι κύνας θαλερούς τ᾽
[17, 500-549]	δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ ~τεύχεά	τ᾽	ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
[17, 50-99]	ἄνεμος σὺν λαίλαπι πολλῇ ~βόθρου	τ᾽	ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσ᾽ ἐπὶ γαίῃ·
[17, 650-699]	~θάμνῳ ὑπ᾽ ἀμφικόμῳ κατακείμενος, ἀλλά	τ᾽	ἐπ᾽ αὐτῷ ~ἔσσυτο, καί τέ
[17, 650-699]	τε λέων ἀπὸ μεσσαύλοιο, ~ὅς	τ᾽	ἐπεὶ ἄρ κε κάμῃσι κύνας
[17, 700-749]	σφιν ~ἄγριος ἠΰτε πῦρ, τό	τ᾽	ἐπεσσύμενον πόλιν ἀνδρῶν ~ὄρμενον ἐξαίφνης
[17, 700-749]	~ἴθυσαν δὲ κύνεσσιν ἐοικότες, οἵ	τ᾽	ἐπὶ κάπρῳ ~βλημένῳ ἀΐξωσι πρὸ
[17, 400-449]	τε στήλη μένει ἔμπεδον, ἥ	τ᾽	ἐπὶ τύμβῳ ~ἀνέρος ἑστήκῃ τεθνηότος
[17, 0-49]	γάρ τις πρότερος Τρώων κλειτῶν	τ᾽	ἐπικούρων ~Πάτροκλον βάλε δουρὶ κατὰ
[17, 100-149]	τε σθένεϊ βλεμεαίνει, ~πᾶν δέ	τ᾽	ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων·
[17, 650-699]	κε κάμῃσι κύνας τ᾽ ἄνδρας	τ᾽	ἐρεθίζων, ~οἵ τέ μιν οὐκ
[17, 450-499]	θυμὸς ~αὐτώ τε κτενέειν ἐλάαν	τ᾽	ἐριαύχενας ἵππους ~νήπιοι, οὐδ᾽ ἄρ᾽
[17, 0-49]	Μενέλαος. ~πρόσθε δέ οἱ δόρυ	τ᾽	ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην,
[17, 700-749]	πεποιθώς, ~ἄψ τ᾽ ἀνεχώρησαν διά	τ᾽	ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος. ~ὣς Τρῶες
[17, 150-199]	ὑπέροπλον ἔειπες; ~ὢ πόποι ἦ	τ᾽	ἐφάμην σὲ περὶ φρένας ἔμμεναι
[17, 300-349]	δ᾽ Ἕκτορα εἶπε βοήσας· ~Ἕκτόρ	τ᾽	ἠδ᾽ ἄλλοι Τρώων ἀγοὶ ἠδ᾽
[17, 500-549]	ἐχώρησαν πάλιν αὖτις ~Ἕκτωρ Αἰνείας	τ᾽	ἠδὲ Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον δὲ
[17, 450-499]	κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται ~δύῃ	τ᾽	ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν
[17, 600-649]	~γιγνώσκεις δὲ καὶ αὐτὸς ὅ	τ᾽	οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς ἔφατ᾽
[17, 350-399]	πόδες θ᾽ ὑπένερθεν ἑκάστου ~χεῖρές	τ᾽	ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν ~ἀμφ᾽
[17, 600-649]	νοστήσαντες, ~οἵ που δεῦρ᾽ ὁρόωντες	ἀκηχέδατ᾽	οὐδ᾽ ἔτι φασὶν ~Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
[17, 700-749]	ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~πάντα	κατ᾽	αἶσαν ἔειπες ἀγακλεὲς ὦ Μενέλαε·
[17, 500-549]	δολιχόσκιον ἔγχος, ~καὶ βάλεν Ἀρήτοιο	κατ᾽	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~ἣ δ᾽
[17, 0-49]	ἤτε φόβοιο. ~ὣς εἰπὼν οὔτησε	κατ᾽	ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν
[17, 500-549]	ἠδὲ Χρομίος θεοειδής, ~Ἄρητον δὲ	κατ᾽	αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ ~κείμενον·
[17, 700-749]	ὅτε δή ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε	κατ᾽	αὐτοὺς ~σταίησαν, τῶν δὲ τράπετο
[17, 150-199]	μεγαλήτορος οὐκ ἐτάλασσας ~στήμεναι ἄντα	κατ᾽	ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν ἀϋτῇ,
[17, 50-99]	γαίῃ ~κείμενον· ἔρρει δ᾽ αἷμα	κατ᾽	οὐταμένην ὠτειλήν. ~βῆ δὲ διὰ
[17, 250-299]	ἄλλων τίς κεν ᾗσι φρεσὶν	οὐνόματ᾽	εἴποι, ~ὅσσοι δὴ μετόπισθε μάχην
[17, 300-349]	ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δ᾽ ὑπὸ	γούνατ᾽	ἔλυσεν, ~ὅς ῥ᾽ ἐκ Παιονίης
[17, 200-249]	δ᾽ ἰθὺς Δαναῶν βρίσαντες ἔβησαν	~δούρατ᾽	ἀνασχόμενοι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο
[17, 400-449]	δ᾽ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ἀκαχμένα	δούρατ᾽	ἔχοντες ~νωλεμὲς ἐγχρίμπτοντο καὶ ἀλλήλους
[17, 350-399]	~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ	δούρατ᾽	ἔχοντο. ~Αἴας γὰρ μάλα πάντας
[17, 100-149]	τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς	ἔφατ᾽	Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε·
[17, 300-349]	τρεῖτ᾽ ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς	ἔφατ᾽	Αἰνείας δ᾽ ἑκατηβόλον Ἀπόλλωνα ~ἔγνω
[17, 450-499]	ἵππων ἀποβήσομαι, ὄφρα μάχωμαι. ~ὣς	ἔφατ᾽	Ἀλκιμέδων δὲ βοηθόον ἅρμ᾽ ἐπορούσας
[17, 650-699]	τεύχε᾽ ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ὣς	ἔφατ᾽	Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας·
[17, 0-49]	καί μ᾽ ὑπέμεινε ~καί μ᾽	ἔφατ᾽	ἐν Δαναοῖσιν ἐλέγχιστον πολεμιστὴν ~ἔμμεναι·
[17, 600-649]	τ᾽ οὐκέτι κάρτος Ἀχαιῶν. ~ὣς	ἔφατ᾽	Ἰδομενεὺς δ᾽ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
[17, 250-299]	Τρῳῇσι κυσὶν μέλπηθρα γενέσθαι. ~ὣς	ἔφατ᾽	ὀξὺ δ᾽ ἄκουσεν Ὀϊλῆος ταχὺς
[17, 200-249]	κάλει, ἤν τις ἀκούσῃ. ~ὣς	ἔφατ᾽	οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
[17, 650-699]	πολὺ φίλτατος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ὣς	ἔφατ᾽	οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,
[17, 450-499]	ἐναντίβιον στάντες μαχέσασθαι Ἄρηϊ. ~ὣς	ἔφατ᾽	οὐδ᾽ ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο.
[17, 150-199]	Ἴλιον εἴσω· ~τοίου γὰρ θεράπων	πέφατ᾽	ἀνέρος, ὃς μέγ᾽ ἄριστος ~Ἀργείων
[17, 0-49]	δηρὸν ἀπείρητος πόνος ἔσται ~οὐδ᾽	ἔτ᾽	ἀδήριτος ἤτ᾽ ἀλκῆς ἤτε φόβοιο.
[17, 550-599]	Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς κέ σ᾽	ἔτ᾽	ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν; ~οἷον δὴ
[17, 650-699]	διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι ~ζωὸν	ἔτ᾽	Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν, ~ὄτρυνον
[17, 350-399]	τε ~Πατρόκλοιο θανόντος ἀμύμονος, ἀλλ᾽	ἔτ᾽	ἔφαντο ~ζωὸν ἐνὶ πρώτῳ ὁμάδῳ
[17, 700-749]	καὶ κῆρα φύγωμεν. ~τὸν δ᾽	ἠμείβετ᾽	ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~πάντα
[17, 600-649]	πᾶσιν ἐτώσια πίπτει ἔραζε. ~ἀλλ᾽	ἄγετ᾽	αὐτοί περ φραζώμεθα μῆτιν ἀρίστην,
[17, 550-599]	χαλκῷ. ~καὶ τότ᾽ ἄρα Κρονίδης	ἕλετ᾽	αἰγίδα θυσσανόεσσαν ~μαρμαρέην, Ἴδην δὲ
[17, 250-299]	ἔργα τέτυκτο ~τῶν ἄλλων Δαναῶν	μετ᾽	ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~ἴθυσεν δὲ διὰ
[17, 400-449]	ἀθανάτω τε; ~ἦ ἵνα δυστήνοισι	μετ᾽	ἀνδράσιν ἄλγε᾽ ἔχητον; ~οὐ μὲν
[17, 350-399]	Παιονίης ἐριβώλακος εἰληλούθει, ~καὶ δὲ	μετ᾽	Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν δὲ
[17, 400-449]	~ἠθελέτην ἰέναι οὔτ᾽ ἐς πόλεμον	μετ᾽	Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽ ὥς τε στήλη
[17, 250-299]	θέων ἀνὰ δηϊοτῆτα, ~τὸν δὲ	μετ᾽	Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης
[17, 750-799]	~φευγόντων Δαναῶν· πολέμου δ᾽ οὐ	γίγνετ᾽	ἐρωή.
[17, 500-549]	~ὀρνύμεναι Δαναούς· δὴ γὰρ νόος	ἐτράπετ᾽	αὐτοῦ. ~ἠΰτε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι
[17, 600-649]	ὅς ῥ᾽ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένης	ἕπετ᾽	αὐτῷ· ~πεζὸς γὰρ τὰ πρῶτα
[17, 700-749]	ὑποδύντε μάλ᾽ ὦκα ~νεκρὸν ἀείραντες	φέρετ᾽	ἐκ πόνου· αὐτὰρ ὄπισθε ~νῶϊ
[17, 550-599]	πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν	~δύσετ᾽	Ἀχαιῶν ἔθνος, ἔγειρε δὲ φῶτα
[17, 450-499]	Ἀχαιούς. ~τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Αὐτομέδων	μάχετ᾽	ἀχνύμενός περ ἑταίρου ~ἵπποις ἀΐσσων
[17, 0-49]	πόνος ἔσται ~οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἀδήριτος	ἤτ᾽	ἀλκῆς ἤτε φόβοιο. ~ὣς εἰπὼν
[17, 350-399]	κ᾽ Ἀθήνη ~τόν γε ἰδοῦσ᾽	ὀνόσαιτ᾽	οὐδ᾽ εἰ μάλα μιν χόλος
[17, 500-549]	οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽	ἔπειτ᾽	ἀφίει μένος ὄβριμος Ἄρης. ~καί
[17, 300-349]	ἢ Δαναοῖσι ~νίκην· ἀλλ᾽ αὐτοὶ	τρεῖτ᾽	ἄσπετον οὐδὲ μάχεσθε. ~ὣς ἔφατ᾽
[17, 500-549]	εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ Μενέλαον·	~Αἴαντ᾽	Ἀργείων ἡγήτορε καὶ Μενέλαε ~ἤτοι
[17, 650-699]	Μηριόνῃ τε καὶ Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν·	~Αἴαντ᾽	Ἀργείων ἡγήτορε Μηριόνη τε ~νῦν
[17, 700-749]	ἐμμεμαῶτε νέκυν φέρον. αὐτὰρ ὄπισθεν	~Αἴαντ᾽	ἰσχανέτην, ὥς τε πρὼν ἰσχάνει
[17, 600-649]	ἢ ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽ ἔμπης	πάντ᾽	ἰθύνει· ~ἡμῖν δ᾽ αὔτως πᾶσιν
[17, 100-149]	νεμεσήσεται ὅς κεν ἴδηται ~Ἕκτορι	χωρήσαντ᾽	ἐπεὶ ἐκ θεόφιν πολεμίζει. ~εἰ
[17, 350-399]	Ἀστεροπαῖον ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. ~τὸν δὲ	πεσόντ᾽	ἐλέησεν ἀρήϊος Ἀστεροπαῖος, ~ἴθυσεν δὲ
[17, 300-349]	Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον. ~τὸν δὲ	πεσόντ᾽	ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης, ~στῆ δὲ
[17, 500-549]	διὰ ζωστῆρος ἔλασσεν. ~ὡς δ᾽	ὅτ᾽	ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος
[17, 350-399]	θεράποντα ποδώκεος Αἰακίδαο. ~ὡς δ᾽	ὅτ᾽	ἀνὴρ ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην
[17, 250-299]	δ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτωρ. ~ὡς δ᾽	ὅτ᾽	ἐπὶ προχοῇσι διιπετέος ποταμοῖο ~βέβρυχεν
[17, 350-399]	πυρός, οὐδέ κε φαίης ~οὔτέ	ποτ᾽	ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην·
[17, 50-99]	μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;	~ὁππότ᾽	ἀνὴρ ἐθέλῃ πρὸς δαίμονα φωτὶ
[17, 200-249]	ἐπ᾽ αὐτῷ θυμὸν ἀπηύρα. ~καὶ	τότ᾽	ἄρ᾽ Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν
[17, 650-699]	δ᾽ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη· ~καὶ	τότ᾽	ἄρ᾽ Αἴας εἶπε βοὴν ἀγαθὸν
[17, 550-599]	προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ. ~καὶ	τότ᾽	ἄρα Κρονίδης ἕλετ᾽ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
[17, 300-349]	μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι. ~Ἕκτωρ δ᾽	αὖτ᾽	Αἴαντος ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ~ἀλλ᾽
[17, 300-349]	καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν. ~ἔνθ᾽	αὖτ᾽	Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ ~υἱὸν
[17, 200-249]	πάντα καλύπτει ~Ἕκτωρ, ἡμῖν δ᾽	αὖτ᾽	ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~ἀλλ᾽ ἄγ᾽
[17, 450-499]	ὤμοισιν ἀγάλλεται Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽	αὖτ᾽	Αὐτομέδων προσέφη Διώρεος υἱός· ~Ἀλκίμεδον
[17, 700-749]	Θρασυμήδεα δῖον ἀνῆκεν, ~αὐτὸς δ᾽	αὖτ᾽	ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει, ~στῆ
[17, 400-449]	πολλὰ δ᾽ ἀρειῇ· ~τὼ δ᾽	οὔτ᾽	ἂψ ἐπὶ νῆας ἐπὶ πλατὺν
[17, 400-449]	ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον ~ἠθελέτην ἰέναι	οὔτ᾽	ἐς πόλεμον μετ᾽ Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽
[17, 0-49]	οὐ μὲν καλὸν ὑπέρβιον εὐχετάασθαι.	~οὔτ᾽	οὖν παρδάλιος τόσσον μένος οὔτε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/05/2006