Chant, vers |
[17, 700-749] |
ἔγχεσιν
ἀμφιγύοισιν·
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
|
ῥ᾽ |
Αἴαντε
μεταστρεφθέντε
κατ᾽
αὐτοὺς
~σταίησαν, |
[17, 400-449] |
τεθνηότα
δῖος
Ἀχιλλεύς·
~πολλὸν
γὰρ
|
ῥ᾽ |
ἀπάνευθε
νεῶν
μάρναντο
θοάων
~τείχει |
[17, 600-649] |
Δευκαλίδαο
~δίφρῳ
ἐφεσταότος·
τοῦ
μέν
|
ῥ᾽ |
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ
ὃ |
[17, 600-649] |
ἄχρις
~αἰχμὴ
Πουλυδάμαντος·
ὃ
γάρ
|
ῥ᾽ |
ἔβαλε
σχεδὸν
ἐλθών.
~Λήϊτον
αὖθ᾽ |
[17, 600-649] |
θ᾽
ἡνίοχόν
τε
~Κοίρανον,
ὅς
|
ῥ᾽ |
ἐκ
Λύκτου
ἐϋκτιμένης
ἕπετ᾽
αὐτῷ· |
[17, 350-399] |
δ᾽
ὑπὸ
γούνατ᾽
ἔλυσεν,
~ὅς
|
ῥ᾽ |
ἐκ
Παιονίης
ἐριβώλακος
εἰληλούθει,
~καὶ |
[17, 700-749] |
διαρραῖσαι
μεμαῶτες,
~ἀλλ᾽
ὅτε
δή
|
ῥ᾽ |
ἐν
τοῖσιν
ἑλίξεται
ἀλκὶ
πεποιθώς, |
[17, 500-549] |
σφω᾽
Αἴαντε
διέκριναν
μεμαῶτε,
~οἵ
|
ῥ᾽ |
ἦλθον
καθ᾽
ὅμιλον
ἑταίρου
κικλήσκοντος· |
[17, 300-349] |
μήστωρα
μάχης
ἐπιτάρροθον
εἶναι·
~τώ
|
ῥ᾽ |
ἰθὺς
Δαναῶν
ἴομεν,
μηδ᾽
οἵ |
[17, 0-49] |
~Ἰλιὰς
|
Ρ
|
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽
Ἀτρέος
υἱὸν
ἀρηΐφιλον |
[17, 200-249] |
αὐτῷ
θυμὸν
ἀπηύρα.
~καὶ
τότ᾽
|
ἄρ᾽ |
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν
Μενέλαον· |
[17, 650-699] |
ἐπὶ
πᾶσα
φαάνθη·
~καὶ
τότ᾽
|
ἄρ᾽ |
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν
Μενέλαον· |
[17, 0-49] |
~Πατρόκλοιο
πεσόντος
ἀμύμονος·
ἄγχι
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
αὐτοῦ
~ἔστη,
καὶ
προσέειπεν
ἀρηΐφιλον |
[17, 0-49] |
κεκορυθμένος
αἴθοπι
χαλκῷ,
~ἀμφὶ
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
αὐτῷ
βαῖν᾽
ὥς
τις
περὶ |
[17, 100-149] |
Τρώων
στίχες
ἤλυθον·
ἦρχε
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
Ἕκτωρ.
~αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἐξοπίσω |
[17, 250-299] |
δὲ
προὔτυψαν
ἀολλέες·
ἦρχε
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
Ἕκτωρ.
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἐπὶ |
[17, 450-499] |
τ᾽
ἐριαύχενας
ἵππους
~νήπιοι,
οὐδ᾽
|
ἄρ᾽ |
ἔμελλον
ἀναιμωτί
γε
νέεσθαι
~αὖτις |
[17, 50-99] |
φρένας
ἀμφὶ
μελαίνας·
~πάπτηνεν
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
ἔπειτα
κατὰ
στίχας,
αὐτίκα
δ᾽ |
[17, 650-699] |
ἀπὸ
μεσσαύλοιο,
~ὅς
τ᾽
ἐπεὶ
|
ἄρ |
κε
κάμῃσι
κύνας
τ᾽
ἄνδρας |
[17, 500-549] |
ὃ
δὲ
προθορὼν
ἐρίπῃσιν,
~ὣς
|
ἄρ᾽ |
ὅ
γε
προθορὼν
πέσεν
ὕπτιος· |
[17, 600-649] |
γναθμοῖο
καὶ
οὔατος,
ἐκ
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
ὀδόντας
~ὦσε
δόρυ
πρυμνόν,
διὰ |
[17, 750-799] |
σμικρῇσι
φόνον
φέρει
ὀρνίθεσσιν,
~ὣς
|
ἄρ᾽ |
ὑπ᾽
Αἰνείᾳ
τε
καὶ
Ἕκτορι |
[17, 150-199] |
σέο
φέρτερός
ἐστι.
~τὸν
δ᾽
|
ἄρ᾽ |
ὑπόδρα
ἰδὼν
προσέφη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ· |
[17, 400-449] |
Διώρεος
ἄλκιμος
υἱὸς
~πολλὰ
μὲν
|
ἂρ |
μάστιγι
θοῇ
ἐπεμαίετο
θείνων,
~πολλὰ |
[17, 550-599] |
~Φοῖνιξ
ἄττα
γεραιὲ
παλαιγενές,
εἰ
|
γὰρ |
Ἀθήνη
~δοίη
κάρτος
ἐμοί,
βελέων |
[17, 350-399] |
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον·
μέμνηντο
|
γὰρ |
αἰεὶ
~ἀλλήλοις
ἀν᾽
ὅμιλον
ἀλεξέμεναι |
[17, 650-699] |
ἀλλ᾽
οὔ
τι
πρήσσει·
θαμέες
|
γὰρ |
ἄκοντες
~ἀντίον
ἀΐσσουσι
θρασειάων
ἀπὸ |
[17, 350-399] |
ἐπικούρων
~καὶ
Δαναῶν·
οὐδ᾽
οἳ
|
γὰρ |
ἀναιμωτί
γε
μάχοντο,
~παυρότεροι
δὲ |
[17, 600-649] |
ἵππους
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
δὴ
|
γὰρ |
δέος
ἔμπεσε
θυμῷ.
~οὐδ᾽
ἔλαθ᾽ |
[17, 650-699] |
Μενέλαος
~ἤϊε
πόλλ᾽
ἀέκων·
περὶ
|
γὰρ |
δίε
μή
μιν
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου |
[17, 400-449] |
δαιδαλέοισιν
~Ἕκτωρ
Πριαμίδης
ἐποχήσεται·
οὐ
|
γὰρ |
ἐάσω.
~ἦ
οὐχ
ἅλις
ὡς |
[17, 500-549] |
ζωοῖσιν
ἀμύνετε
νηλεὲς
ἦμαρ·
~τῇδε
|
γὰρ |
ἔβρισαν
πόλεμον
κάτα
δακρυόεντα
~Ἕκτωρ |
[17, 200-249] |
μυρία
φῦλα
περικτιόνων
ἐπικούρων·
~οὐ
|
γὰρ |
ἐγὼ
πληθὺν
διζήμενος
οὐδὲ
χατίζων
|
[17, 500-549] |
~ἀλλὰ
μάλ᾽
ἐμπνείοντε
μεταφρένῳ·
οὐ
|
γὰρ |
ἔγωγε
~Ἕκτορα
Πριαμίδην
μένεος
σχήσεσθαι |
[17, 650-699] |
ἐνηείης
Πατροκλῆος
δειλοῖο
~μνησάσθω·
πᾶσιν
|
γὰρ |
ἐπίστατο
μείλιχος
εἶναι
~ζωὸς
ἐών· |
[17, 250-299] |
ἐστι
διασκοπιᾶσθαι
ἕκαστον
~ἡγεμόνων·
τόσση
|
γὰρ |
ἔρις
πολέμοιο
δέδηεν·
~ἀλλά
τις |
[17, 350-399] |
οὔ
πως
ἔτι
εἶχε·
σάκεσσι
|
γὰρ |
ἔρχατο
πάντῃ
~ἑσταότες
περὶ
Πατρόκλῳ, |
[17, 500-549] |
νεῖκος
Ἀθήνη
~οὐρανόθεν
καταβᾶσα·
προῆκε
|
γὰρ |
εὐρύοπα
Ζεὺς
~ὀρνύμεναι
Δαναούς·
δὴ |
[17, 550-599] |
οὐδ᾽
ἀπολήγει
~χαλκῷ
δηϊόων·
τῷ
|
γὰρ |
Ζεὺς
κῦδος
ὀπάζει.
~ὣς
φάτο, |
[17, 150-199] |
αὐτὸν
ἀγοίμεθα
Ἴλιον
εἴσω·
~τοίου
|
γὰρ |
θεράπων
πέφατ᾽
ἀνέρος,
ὃς
μέγ᾽ |
[17, 500-549] |
θεῶν
ἐν
γούνασι
κεῖται·
~ἥσω
|
γὰρ |
καὶ
ἐγώ,
τὰ
δέ
κεν |
[17, 500-549] |
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος·
~πρόσσω
|
γὰρ |
κατέκυψε,
τὸ
δ᾽
ἐξόπιθεν
δόρυ |
[17, 600-649] |
δύναμαι
ἰδέειν
τοιοῦτον
Ἀχαιῶν·
~ἠέρι
|
γὰρ |
κατέχονται
ὁμῶς
αὐτοί
τε
καὶ |
[17, 350-399] |
σῶν
ἔμμεναι
οὔτε
σελήνην·
~ἠέρι
|
γὰρ |
κατέχοντο
μάχης
ἐπί
θ᾽
ὅσσον |
[17, 350-399] |
πρὸ
δὲ
δούρατ᾽
ἔχοντο.
~Αἴας
|
γὰρ |
μάλα
πάντας
ἐπῴχετο
πολλὰ
κελεύων· |
[17, 550-599] |
παρεστάμεναι
καὶ
ἀμύνειν
~Πατρόκλῳ·
μάλα
|
γάρ |
με
θανὼν
ἐσεμάσσατο
θυμόν.
~ἀλλ᾽ |
[17, 500-549] |
εὐρύοπα
Ζεὺς
~ὀρνύμεναι
Δαναούς·
δὴ
|
γὰρ |
νόος
ἐτράπετ᾽
αὐτοῦ.
~ἠΰτε
πορφυρέην |
[17, 150-199] |
δὲ
πεφήσεται
αἰπὺς
ὄλεθρος.
~εἰ
|
γὰρ |
νῦν
Τρώεσσι
μένος
πολυθαρσὲς
ἐνείη
|
[17, 600-649] |
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀρήγει.
~τῶν
μὲν
|
γὰρ |
πάντων
βέλε᾽
ἅπτεται
ὅς
τις |
[17, 200-249] |
ἢ
ἀπολέσθω
~ἠὲ
σαωθήτω·
ἣ
|
γὰρ |
πολέμου
ὀαριστύς.
~ὃς
δέ
κε |
[17, 700-749] |
περ
κεχολωμένον
Ἕκτορι
δίῳ·
~οὐ
|
γάρ |
πως
ἂν
γυμνὸς
ἐὼν
Τρώεσσι |
[17, 450-499] |
φῶτας
ὅτε
σεύαιτο
διώκειν·
~οὐ
|
γάρ |
πως
ἦν
οἶον
ἐόνθ᾽
ἱερῷ |
[17, 400-449] |
Πάτροκλον
τεθνηότα
δῖος
Ἀχιλλεύς·
~πολλὸν
|
γὰρ |
ῥ᾽
ἀπάνευθε
νεῶν
μάρναντο
θοάων
|
[17, 600-649] |
ὀστέον
ἄχρις
~αἰχμὴ
Πουλυδάμαντος·
ὃ
|
γάρ |
ῥ᾽
ἔβαλε
σχεδὸν
ἐλθών.
~Λήϊτον |
[17, 550-599] |
ἐποτρύνουσα
προσηύδα
~ἴφθιμον
Μενέλαον·
ὃ
|
γάρ |
ῥά
οἱ
ἐγγύθεν
ἦεν·
~εἰσαμένη |
[17, 250-299] |
τοῦ
Ἀχαιοὶ
~μέλλον
ἀπέσσεσθαι·
μάλα
|
γάρ |
σφεας
ὦκ᾽
ἐλέλιξεν
~Αἴας,
ὃς |
[17, 100-149] |
ἑτάρους
καὶ
ἐποτρύνοντα
μάχεσθαι·
~θεσπέσιον
|
γάρ |
σφιν
φόβον
ἔμβαλε
Φοῖβος
Ἀπόλλων· |
[17, 450-499] |
πολέμοιο
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
ἔτι
|
γάρ |
σφισι
κῦδος
ὀρέξω
~κτείνειν,
εἰς |
[17, 600-649] |
Λύκτου
ἐϋκτιμένης
ἕπετ᾽
αὐτῷ·
~πεζὸς
|
γὰρ |
τὰ
πρῶτα
λιπὼν
νέας
ἀμφιελίσσας
|
[17, 700-749] |
πρὸ
κούρων
θηρητήρων·
~ἕως
μὲν
|
γάρ |
τε
θέουσι
διαρραῖσαι
μεμαῶτες,
~ἀλλ᾽ |
[17, 400-449] |
ἀνδράσιν
ἄλγε᾽
ἔχητον;
~οὐ
μὲν
|
γάρ |
τί
πού
ἐστιν
ὀϊζυρώτερον
ἀνδρὸς
|
[17, 100-149] |
λαοῖς
τοὶ
Ἰλίῳ
ἐγγεγάασιν·
~οὐ
|
γάρ |
τις
Λυκίων
γε
μαχησόμενος
Δαναοῖσιν
|
[17, 0-49] |
ἔα
δ᾽
ἔναρα
βροτόεντα·
~οὐ
|
γάρ |
τις
πρότερος
Τρώων
κλειτῶν
τ᾽ |
[17, 300-349] |
εἰσαναβῆναι
ἀναλκείῃσι
δαμέντας.
~ἀλλ᾽
ἔτι
|
γάρ |
τίς
φησι
θεῶν
ἐμοὶ
ἄγχι |
[17, 400-449] |
ἕθεν,
οὐδὲ
σὺν
αὐτῷ·
~πολλάκι
|
γὰρ |
τό
γε
μητρὸς
ἐπεύθετο
νόσφιν |
[17, 450-499] |
προσέφη
Διώρεος
υἱός·
~Ἀλκίμεδον
τίς
|
γάρ |
τοι
Ἀχαιῶν
ἄλλος
ὁμοῖος
~ἵππων |
[17, 450-499] |
αἰγυπιὸς
μετὰ
χῆνας·
~ῥέα
μὲν
|
γὰρ |
φεύγεσκεν
ὑπ᾽
ἐκ
Τρώων
ὀρυμαγδοῦ, |
[17, 50-99] |
οὐδ᾽
ἐθέλουσιν
~ἀντίον
ἐλθέμεναι·
μάλα
|
γὰρ |
χλωρὸν
δέος
αἱρεῖ·
~ὣς
τῶν |
[17, 550-599] |
Πηνέλεως
Βοιώτιος
ἦρχε
φόβοιο.
~βλῆτο
|
γὰρ |
ὦμον
δουρὶ
πρόσω
τετραμμένος
αἰεὶ
|
[17, 300-349] |
ποιμένα
λαῶν
~ἧπαρ
ὑπὸ
πραπίδων,
|
εἶθαρ |
δ᾽
ὑπὸ
γούνατ᾽
ἔλυσεν,
~ὅς |
[17, 100-149] |
Φοῖβος
Ἀπόλλων·
~βῆ
δὲ
θέειν,
|
εἶθαρ |
δὲ
παριστάμενος
ἔπος
ηὔδα.
~Αἶαν |
[17, 700-749] |
~στῆ
δὲ
παρ᾽
Αἰάντεσσι
θέων,
|
εἶθαρ |
δὲ
προσηύδα·
~κεῖνον
μὲν
δὴ |
[17, 650-699] |
μιν
οὐκ
εἰῶσι
βοῶν
ἐκ
|
πῖαρ |
ἑλέσθαι
~πάννυχοι
ἐγρήσσοντες·
ὃ
δὲ |
[17, 600-649] |
φάος
ἦλθεν,
ἄμυνε
δὲ
νηλεὲς
|
ἦμαρ, |
~αὐτὸς
δ᾽
ὤλεσε
θυμὸν
ὑφ᾽ |
[17, 500-549] |
~νῶϊν
δὲ
ζωοῖσιν
ἀμύνετε
νηλεὲς
|
ἦμαρ· |
~τῇδε
γὰρ
ἔβρισαν
πόλεμον
κάτα |
[17, 700-749] |
Πατρόκλῳ
ἥρωϊ
βεβήκει,
~στῆ
δὲ
|
παρ᾽ |
Αἰάντεσσι
θέων,
εἶθαρ
δὲ
προσηύδα· |
[17, 700-749] |
πάρος
περ
~μίμνομεν
ὀξὺν
Ἄρηα
|
παρ᾽ |
ἀλλήλοισι
μένοντες.
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ |
[17, 400-449] |
~ὦ
φίλοι,
εἰ
καὶ
μοῖρα
|
παρ᾽ |
ἀνέρι
τῷδε
δαμῆναι
~πάντας
ὁμῶς, |
[17, 200-249] |
ἡγήτορες
ἠδὲ
μέδοντες
~οἵ
τε
|
παρ᾽ |
Ἀτρεΐδῃς
Ἀγαμέμνονι
καὶ
Μενελάῳ
~δήμια |
[17, 250-299] |
καὶ
χειρὶ
παχείῃ,
~ἐγκέφαλος
δὲ
|
παρ᾽ |
αὐλὸν
ἀνέδραμεν
ἐξ
ὠτειλῆς
~αἱματόεις· |
[17, 150-199] |
μαχέσασθαι.
~ἀλλ᾽
ἄγε
δεῦρο
πέπον,
|
παρ᾽ |
ἔμ᾽
ἵστασο
καὶ
ἴδε
ἔργον, |
[17, 300-349] |
βάλεν
Ἱππασίδην
Ἀπισάονα
ποιμένα
λαῶν
|
~ἧπαρ |
ὑπὸ
πραπίδων,
εἶθαρ
δ᾽
ὑπὸ |
[17, 550-599] |
χαλκὸν
ἔλασσε·
~δούπησεν
δὲ
πεσών·
|
ἀτὰρ |
Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
~νεκρὸν
ὑπ᾽
ἐκ |
[17, 100-149] |
νέκυν
περ
Ἀχιλλῆϊ
προφέρωμεν
~γυμνόν·
|
ἀτὰρ |
τά
γε
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος |
[17, 650-699] |
νέκυν
ἐπὶ
νῆα
σαώσῃ
~γυμνόν·
|
ἀτὰρ |
τά
γε
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος |
[17, 450-499] |
μάχεαι
πρώτῳ
ἐν
ὁμίλῳ
~μοῦνος·
|
ἀτάρ |
τοι
ἑταῖρος
ἀπέκτατο,
τεύχεα
δ᾽ |
[17, 200-249] |
κρατός
τε
καὶ
ὤμων
~εἵλευ·
|
ἀτάρ |
τοι
νῦν
γε
μέγα
κράτος |
[17, 250-299] |
~τόσσῃ
ἄρα
Τρῶες
ἰαχῇ
ἴσαν.
|
αὐτὰρ |
Ἀχαιοὶ
~ἕστασαν
ἀμφὶ
Μενοιτιάδῃ
ἕνα |
[17, 350-399] |
~Τρωσὶν
μὲν
ἐρύειν
προτὶ
Ἴλιον,
|
αὐτὰρ |
Ἀχαιοῖς
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
περὶ |
[17, 100-149] |
ἤλυθον·
ἦρχε
δ᾽
ἄρ᾽
Ἕκτωρ.
|
~αὐτὰρ |
ὅ
γ᾽
ἐξοπίσω
ἀνεχάζετο,
λεῖπε |
[17, 600-649] |
μέν
ῥ᾽
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
|
~αὐτὰρ |
ὃ
Μηριόναο
ὀπάονά
θ᾽
ἡνίοχόν |
[17, 700-749] |
~νεκρὸν
ἀείραντες
φέρετ᾽
ἐκ
πόνου·
|
αὐτὰρ |
ὄπισθε
~νῶϊ
μαχησόμεθα
Τρωσίν
τε |
[17, 700-749] |
οἵ
γ᾽
ἐμμεμαῶτε
νέκυν
φέρον.
|
αὐτὰρ |
ὄπισθεν
~Αἴαντ᾽
ἰσχανέτην,
ὥς
τε |
[17, 350-399] |
τοί
γε
διαστάντες
τανύουσι
~κυκλόσ᾽
|
ἄφαρ |
δέ
τε
ἰκμὰς
ἔβη,
δύνει |
[17, 750-799] |
ἰφθίμων
ποταμῶν
ἀλεγεινὰ
ῥέεθρα
~ἴσχει,
|
ἄφαρ |
δέ
τε
πᾶσι
ῥόον
πεδίον |
[17, 400-449] |
~πᾶσι
χάνοι·
τό
κεν
ἧμιν
|
ἄφαρ |
πολὺ
κέρδιον
εἴη
~εἰ
τοῦτον |
[17, 250-299] |
~Τρῶες
ὑπέρθυμοι
ἕλον
ἔγχεσιν
ἱέμενοί
|
περ, |
~ἀλλὰ
νέκυν
ἐρύοντο·
μίνυνθα
δὲ |
[17, 500-549] |
μὲν
τὸν
νεκρὸν
ἐπιτράπεθ᾽
οἵ
|
περ |
ἄριστοι
~ἀμφ᾽
αὐτῷ
βεβάμεν
καὶ |
[17, 100-149] |
θανόντος
~σπεύσομεν,
αἴ
κε
νέκυν
|
περ |
Ἀχιλλῆϊ
προφέρωμεν
~γυμνόν·
ἀτὰρ
τά |
[17, 100-149] |
ἐπιμνησαίμεθα
χάρμης
~καὶ
πρὸς
δαίμονά
|
περ, |
εἴ
πως
ἐρυσαίμεθα
νεκρὸν
~Πηλεΐδῃ |
[17, 200-249] |
δέ
κε
Πάτροκλον
καὶ
τεθνηῶτά
|
περ |
ἔμπης
~Τρῶας
ἐς
ἱπποδάμους
ἐρύσῃ, |
[17, 450-499] |
δ᾽
ἐπ᾽
Αὐτομέδων
μάχετ᾽
ἀχνύμενός
|
περ |
ἑταίρου
~ἵπποις
ἀΐσσων
ὥς
τ᾽ |
[17, 650-699] |
δεταί,
τάς
τε
τρεῖ
ἐσσύμενός
|
περ· |
~ἠῶθεν
δ᾽
ἀπονόσφιν
ἔβη
τετιηότι |
[17, 500-549] |
θανόντος
~κῆρ
ἄχεος
μεθέηκα
χερείονά
|
περ |
καταπέφνων.
~ὣς
εἰπὼν
ἐς
δίφρον |
[17, 700-749] |
μιν
οἴω
~νῦν
ἰέναι
μάλα
|
περ |
κεχολωμένον
Ἕκτορι
δίῳ·
~οὐ
γάρ |
[17, 150-199] |
τινα
καὶ
Δαναῶν
ἀλκῆς
μάλα
|
περ |
μεμαῶτα
~σχήσω
ἀμυνέμεναι
περὶ
Πατρόκλοιο |
[17, 700-749] |
ἔχοντες
ὁμώνυμοι,
οἳ
τὸ
πάρος
|
περ |
~μίμνομεν
ὀξὺν
Ἄρηα
παρ᾽
ἀλλήλοισι |
[17, 200-249] |
διοτρεφὲς
οὐκέτι
νῶϊ
~ἔλπομαι
αὐτώ
|
περ |
νοστησέμεν
ἐκ
πολέμοιο.
~οὔ
τι |
[17, 250-299] |
οἱ
οὔ
τις
ἐρύκακεν
ἱεμένων
|
περ. |
~τὸν
δ᾽
υἱὸς
Τελαμῶνος
ἐπαΐξας |
[17, 600-649] |
πίπτει
ἔραζε.
~ἀλλ᾽
ἄγετ᾽
αὐτοί
|
περ |
φραζώμεθα
μῆτιν
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως |
[17, 700-749] |
Τρώεσσι
μάχοιτο.
~ἡμεῖς
δ᾽
αὐτοί
|
περ |
φραζώμεθα
μῆτιν
ἀρίστην,
~ἠμὲν
ὅπως |
[17, 550-599] |
~ἥ
τε
καὶ
ἐργομένη
μάλα
|
περ |
χροὸς
ἀνδρομέοιο
~ἰσχανάᾳ
δακέειν,
λαρόν |
[17, 200-249] |
οἱ
κλέος
ἔσσεται
ὅσσον
ἐμοί
|
περ. |
~ὣς
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἰθὺς |
[17, 300-349] |
δέ
κε
κῦδος
ἕλον
καὶ
|
ὑπὲρ |
Διὸς
αἶσαν
~κάρτεϊ
καὶ
σθένεϊ |
[17, 300-349] |
Ἀπόλλων·
~Αἰνεία
πῶς
ἂν
καὶ
|
ὑπὲρ |
θεὸν
εἰρύσσαισθε
~Ἴλιον
αἰπεινήν;
ὡς |
[17, 600-649] |
αὐτοί
τε
καὶ
ἵπποι.
~Ζεῦ
|
πάτερ |
ἀλλὰ
σὺ
ῥῦσαι
ὑπ᾽
ἠέρος |
[17, 0-49] |
ὀχθήσας
προσέφη
ξανθὸς
Μενέλαος·
~Ζεῦ
|
πάτερ |
οὐ
μὲν
καλὸν
ὑπέρβιον
εὐχετάασθαι. |
[17, 500-549] |
μὰν
ὀλίγον
γε
Μενοιτιάδαο
θανόντος
|
~κῆρ |
ἄχεος
μεθέηκα
χερείονά
περ
καταπέφνων. |
[17, 50-99] |
ταῦτα
φίλος
διελέξατο
θυμός;
~ὁππότ᾽
|
ἀνὴρ |
ἐθέλῃ
πρὸς
δαίμονα
φωτὶ
μάχεσθαι
|
[17, 50-99] |
ἐσφήκωντο.
~οἷον
δὲ
τρέφει
ἔρνος
|
ἀνὴρ |
ἐριθηλὲς
ἐλαίης
~χώρῳ
ἐν
οἰοπόλῳ, |
[17, 450-499] |
~ὀψὲ
δὲ
δή
μιν
ἑταῖρος
|
ἀνὴρ |
ἴδεν
ὀφθαλμοῖσιν
~Ἀλκιμέδων
υἱὸς
Λαέρκεος |
[17, 500-549] |
ἂν
ὀξὺν
ἔχων
πέλεκυν
αἰζήϊος
|
ἀνὴρ |
~κόψας
ἐξόπιθεν
κεράων
βοὸς
ἀγραύλοιο
|
[17, 350-399] |
ποδώκεος
Αἰακίδαο.
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
|
ἀνὴρ |
ταύροιο
βοὸς
μεγάλοιο
βοείην
~λαοῖσιν |
[17, 600-649] |
νήπιός
ἐστι
~γνοίη
ὅτι
Τρώεσσι
|
πατὴρ |
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀρήγει.
~τῶν
μὲν |
[17, 600-649] |
οὕτως.
~ὣς
φάτο,
τὸν
δὲ
|
πατὴρ |
ὀλοφύρατο
δάκρυ
χέοντα·
~αὐτίκα
δ᾽ |
[17, 400-449] |
ἔειπε
κακὸν
τόσον
ὅσσον
ἐτύχθη
|
~μήτηρ, |
ὅττί
ῥά
οἱ
πολὺ
φίλτατος |
[17, 0-49] |
βαῖν᾽
ὥς
τις
περὶ
πόρτακι
|
μήτηρ
|
~πρωτοτόκος
κινυρὴ
οὐ
πρὶν
εἰδυῖα |
[17, 50-99] |
ἢ
Ἀχιλῆϊ,
τὸν
ἀθανάτη
τέκε
|
μήτηρ. |
~τόφρα
δέ
τοι
Μενέλαος
ἀρήϊος |
[17, 600-649] |
~Λήϊτον
αὖθ᾽
Ἕκτωρ
σχεδὸν
οὔτασε
|
χεῖρ᾽ |
ἐπὶ
καρπῷ
~υἱὸν
Ἀλεκτρυόνος
μεγαθύμου, |
[17, 500-549] |
δὲ
κατ᾽
αὖθι
λίπον
δεδαϊγμένον
|
ἦτορ |
~κείμενον·
Αὐτομέδων
δὲ
θοῷ
ἀτάλαντος |
[17, 100-149] |
τοῦ
δ᾽
ἐν
φρεσὶν
ἄλκιμον
|
ἦτορ
|
~παχνοῦται,
ἀέκων
δέ
τ᾽
ἔβη |
[17, 100-149] |
ὑπόδρα
ἰδὼν
χαλεπῷ
ἠνίπαπε
μύθῳ·
|
~Ἕκτορ |
εἶδος
ἄριστε
μάχης
ἄρα
πολλὸν |
[17, 50-99] |
Φοῖβος
Ἀπόλλων,
~ὅς
ῥά
οἱ
|
Ἕκτορ᾽ |
ἐπῶρσε
θοῷ
ἀτάλαντον
Ἄρηϊ
~ἀνέρι |
[17, 50-99] |
μιν
φωνήσας
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
|
~Ἕκτορ |
νῦν
σὺ
μὲν
ὧδε
θέεις |
[17, 300-349] |
μέγα
δ᾽
Ἕκτορα
εἶπε
βοήσας·
|
~Ἕκτόρ |
τ᾽
ἠδ᾽
ἄλλοι
Τρώων
ἀγοὶ |
[17, 550-599] |
μιν
ἐεισάμενος
προσέφη
ἑκάεργος
Ἀπόλλων·
|
~Ἕκτορ |
τίς
κέ
σ᾽
ἔτ᾽
ἄλλος |
[17, 100-149] |
Ἱππολόχοιο
πάϊς
Λυκίων
ἀγὸς
ἀνδρῶν
|
~Ἕκτορ᾽ |
ὑπόδρα
ἰδὼν
χαλεπῷ
ἠνίπαπε
μύθῳ· |
[17, 600-649] |
ἑτάροισι
γενώμεθα
νοστήσαντες,
~οἵ
που
|
δεῦρ᾽ |
ὁρόωντες
ἀκηχέδατ᾽
οὐδ᾽
ἔτι
φασὶν
|
[17, 700-749] |
πτόλεμος
τέτατό
σφιν
~ἄγριος
ἠΰτε
|
πῦρ, |
τό
τ᾽
ἐπεσσύμενον
πόλιν
ἀνδρῶν
|
[17, 150-199] |
φίλοι,
μνήσασθε
δὲ
θούριδος
ἀλκῆς,
|
~ὄφρ᾽ |
ἂν
ἐγὼν
Ἀχιλῆος
ἀμύμονος
ἔντεα |
[17, 50-99] |
ἐν
οἰοπόλῳ,
ὅθ᾽
ἅλις
ἀναβέβροχεν
|
ὕδωρ, |
~καλὸν
τηλεθάον·
τὸ
δέ
τε |
[17, 700-749] |
ἰσχανέτην,
ὥς
τε
πρὼν
ἰσχάνει
|
ὕδωρ
|
~ὑλήεις
πεδίοιο
διαπρύσιον
τετυχηκώς,
~ὅς |
[17, 650-699] |
μιν
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου
πρὸ
φόβοιο
|
ἕλωρ |
δηΐοισι
λίποιεν.
~πολλὰ
δὲ
Μηριόνῃ |
[17, 150-199] |
ξεῖνον
καὶ
ἑταῖρον
~κάλλιπες
Ἀργείοισιν
|
ἕλωρ |
καὶ
κύρμα
γενέσθαι,
~ὅς
τοι |
[17, 500-549] |
γὰρ
ἔβρισαν
πόλεμον
κάτα
δακρυόεντα
|
~Ἕκτωρ |
Αἰνείας
θ᾽
οἳ
Τρώων
εἰσὶν |
[17, 500-549] |
~τοὺς
ὑποταρβήσαντες
ἐχώρησαν
πάλιν
αὖτις
|
~Ἕκτωρ |
Αἰνείας
τ᾽
ἠδὲ
Χρομίος
θεοειδής, |
[17, 50-99] |
δ᾽
ἐνθάδε
πάντας
ἄγει
κορυθαίολος
|
Ἕκτωρ. |
~ἀλλὰ
τί
ἤ
μοι
ταῦτα |
[17, 300-349] |
ὑπό
τε
πρόμαχοι
καὶ
φαίδιμος
|
Ἕκτωρ· |
~Ἀργεῖοι
δὲ
μέγα
ἴαχον,
ἐρύσαντο |
[17, 100-149] |
στίχες
ἤλυθον·
ἦρχε
δ᾽
ἄρ᾽
|
Ἕκτωρ. |
~αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἐξοπίσω
ἀνεχάζετο, |
[17, 450-499] |
δ᾽
ἀπόρουσε·
νόησε
δὲ
φαίδιμος
|
Ἕκτωρ, |
~αὐτίκα
δ᾽
Αἰνείαν
προσεφώνεεν
ἐγγὺς |
[17, 450-499] |
τοι
ἑταῖρος
ἀπέκτατο,
τεύχεα
δ᾽
|
Ἕκτωρ
|
~αὐτὸς
ἔχων
ὤμοισιν
ἀγάλλεται
Αἰακίδαο. |
[17, 150-199] |
ἄρ᾽
ὑπόδρα
ἰδὼν
προσέφη
κορυθαίολος
|
Ἕκτωρ· |
~Γλαῦκε
τί
ἢ
δὲ
σὺ |
[17, 300-349] |
ὑπ᾽
Αἴαντος
μεγαθύμου
δουρὶ
δαμέντι.
|
~Ἕκτωρ |
δ᾽
αὖτ᾽
Αἴαντος
ἀκόντισε
δουρὶ |
[17, 500-549] |
μάλ᾽
ὀξὺ
κραδαινόμενον
λύε
γυῖα.
|
~Ἕκτωρ |
δ᾽
Αὐτομέδοντος
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ· |
[17, 100-149] |
ἦλθε
φέρων
σάκος
ἠΰτε
πύργον·
|
~Ἕκτωρ |
δ᾽
ἂψ
ἐς
ὅμιλον
ἰὼν |
[17, 150-199] |
~ὣς
ἄρα
φωνήσας
ἀπέβη
κορυθαίολος
|
Ἕκτωρ
|
~δηΐου
ἐκ
πολέμοιο·
θέων
δ᾽ |
[17, 550-599] |
τε·
μάλιστα
δέ
μιν
τίεν
|
Ἕκτωρ
|
~δήμου,
ἐπεί
οἱ
ἑταῖρος
ἔην |
[17, 200-249] |
πολέμοιο
νέφος
περὶ
πάντα
καλύπτει
|
~Ἕκτωρ, |
ἡμῖν
δ᾽
αὖτ᾽
ἀναφαίνεται
αἰπὺς |
[17, 100-149] |
προμάχων,
ἅμα
δὲ
ξανθὸς
Μενέλαος.
|
~Ἕκτωρ |
μὲν
Πάτροκλον
ἐπεὶ
κλυτὰ
τεύχε᾽ |
[17, 400-449] |
ὑμῖν
γε
καὶ
ἅρμασι
δαιδαλέοισιν
|
~Ἕκτωρ |
Πριαμίδης
ἐποχήσεται·
οὐ
γὰρ
ἐάσω. |
[17, 550-599] |
με
θανὼν
ἐσεμάσσατο
θυμόν.
~ἀλλ᾽
|
Ἕκτωρ |
πυρὸς
αἰνὸν
ἔχει
μένος,
οὐδ᾽ |
[17, 600-649] |
ἔβαλε
σχεδὸν
ἐλθών.
~Λήϊτον
αὖθ᾽
|
Ἕκτωρ |
σχεδὸν
οὔτασε
χεῖρ᾽
ἐπὶ
καρπῷ
|
[17, 750-799] |
~Αἰνείας
τ᾽
Ἀγχισιάδης
καὶ
φαίδιμος
|
Ἕκτωρ. |
~τῶν
δ᾽
ὥς
τε
ψαρῶν |
[17, 250-299] |
προὔτυψαν
ἀολλέες·
ἦρχε
δ᾽
ἄρ᾽
|
Ἕκτωρ. |
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἐπὶ
προχοῇσι |
[17, 100-149] |
τά
γε
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος
|
Ἕκτωρ. |
~ὣς
ἔφατ᾽
Αἴαντι
δὲ
δαΐφρονι |
[17, 650-699] |
τά
γε
τεύχε᾽
ἔχει
κορυθαίολος
|
Ἕκτωρ. |
~ὣς
ἔφατ᾽
Ἀντίλοχος
δὲ
κατέστυγε |
[17, 350-399] |
~νόσφιν
ἐμαρνάσθην,
ἐπεὶ
ὣς
ἐπετέλλετο
|
Νέστωρ
|
~ὀτρύνων
πόλεμον
δὲ
μελαινάων
ἀπὸ |
[17, 450-499] |
τε,
~εἰ
μὴ
Πάτροκλος
θεόφιν
|
μήστωρ |
ἀτάλαντος
~ζωὸς
ἐών;
νῦν
αὖ |