Chant, vers |
[17, 100-149] |
δέ
κε
φέρτατον
εἴη.
~εἷος
|
ὁ |
ταῦθ᾽
ὅρμαινε
κατὰ
φρένα
καὶ |
[17, 100-149] |
ἦρχε
δ᾽
ἄρ᾽
Ἕκτωρ.
~αὐτὰρ
|
ὅ |
γ᾽
ἐξοπίσω
ἀνεχάζετο,
λεῖπε
δὲ |
[17, 200-249] |
τε
καὶ
Ἔννομον
οἰωνιστήν·
~τοὺς
|
ὅ |
γ᾽
ἐποτρύνων
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα· |
[17, 500-549] |
δὲ
προθορὼν
ἐρίπῃσιν,
~ὣς
ἄρ᾽
|
ὅ |
γε
προθορὼν
πέσεν
ὕπτιος·
ἐν |
[17, 100-149] |
δίφρον
δ᾽
ἀνόρουσε·
δίδου
δ᾽
|
ὅ |
γε
τεύχεα
καλὰ
~Τρωσὶ
φέρειν |
[17, 700-749] |
δὲ
ποθὴ
Πυλίοισιν
ἐτύχθη·
~ἀλλ᾽
|
ὅ |
γε
τοῖσιν
μὲν
Θρασυμήδεα
δῖον |
[17, 450-499] |
σφισι
κῦδος
ὀρέξω
~κτείνειν,
εἰς
|
ὅ |
κε
νῆας
ἐϋσσέλμους
ἀφίκωνται
~δύῃ |
[17, 600-649] |
ἵκηαι·
~γιγνώσκεις
δὲ
καὶ
αὐτὸς
|
ὅ |
τ᾽
οὐκέτι
κάρτος
Ἀχαιῶν.
~ὣς |
[17, 750-799] |
κεκλήγοντες,
ὅτε
προΐδωσιν
ἰόντα
~κίρκον,
|
ὅ |
τε
σμικρῇσι
φόνον
φέρει
ὀρνίθεσσιν, |
[17, 200-249] |
μέγα
κράτος
ἐγγυαλίξω,
~τῶν
ποινὴν
|
ὅ |
τοι
οὔ
τι
μάχης
ἐκνοστήσαντι
|
[17, 600-649] |
οἱ
ὀστέον
ἄχρις
~αἰχμὴ
Πουλυδάμαντος·
|
ὃ |
γάρ
ῥ᾽
ἔβαλε
σχεδὸν
ἐλθών. |
[17, 550-599] |
υἱὸν
ἐποτρύνουσα
προσηύδα
~ἴφθιμον
Μενέλαον·
|
ὃ |
γάρ
ῥά
οἱ
ἐγγύθεν
ἦεν· |
[17, 300-349] |
πόδα
μεγαλήτορος
ἧκε
χαμᾶζε
~κεῖσθαι·
|
ὃ |
δ᾽
ἄγχ᾽
αὐτοῖο
πέσε
πρηνὴς |
[17, 150-199] |
προτὶ
Ἴλιον
ἱρὴν
~Τρωσὶ
φιλοπτολέμοισιν,
|
ὃ |
δ᾽
ἄμβροτα
τεύχεα
δῦνε
~Πηλεΐδεω |
[17, 150-199] |
θεοὶ
Οὐρανίωνες
~πατρὶ
φίλῳ
ἔπορον·
|
ὃ |
δ᾽
ἄρα
ᾧ
παιδὶ
ὄπασσε
|
[17, 300-349] |
διὰ
δ᾽
ἔντερα
χαλκὸς
~ἤφυσ᾽
|
ὃ |
δ᾽
ἐν
κονίῃσι
πεσὼν
ἕλε |
[17, 450-499] |
γε
νέεσθαι
~αὖτις
ἀπ᾽
Αὐτομέδοντος.
|
ὃ |
δ᾽
εὐξάμενος
Διὶ
πατρὶ
~ἀλκῆς |
[17, 600-649] |
δόρυ,
τοὶ
δὲ
βόησαν
~Τρῶες·
|
ὃ |
δ᾽
Ἰδομενῆος
ἀκόντισε
Δευκαλίδαο
~δίφρῳ |
[17, 0-49] |
οἱ
αἰχμὴ
~ἀσπίδ᾽
ἐνὶ
κρατερῇ·
|
ὃ |
δὲ
δεύτερος
ὄρνυτο
χαλκῷ
~Ἀτρεΐδης |
[17, 650-699] |
ἐκ
πῖαρ
ἑλέσθαι
~πάννυχοι
ἐγρήσσοντες·
|
ὃ |
δὲ
κρειῶν
ἐρατίζων
~ἰθύει,
ἀλλ᾽ |
[17, 500-549] |
ἀγραύλοιο
~ἶνα
τάμῃ
διὰ
πᾶσαν,
|
ὃ |
δὲ
προθορὼν
ἐρίπῃσιν,
~ὣς
ἄρ᾽ |
[17, 300-349] |
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον
ἔγχος
~τυτθόν·
|
ὃ |
δὲ
Σχεδίον
μεγαθύμου
Ἰφίτου
υἱὸν
|
[17, 100-149] |
συναντήσωνται
ἐν
ὕλῃ
~ἄνδρες
ἐπακτῆρες·
|
ὃ |
δέ
τε
σθένεϊ
βλεμεαίνει,
~πᾶν |
[17, 300-349] |
Αἴαντος
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ·
~ἀλλ᾽
|
ὃ |
μὲν
ἄντα
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον |
[17, 500-549] |
Αὐτομέδοντος
ἀκόντισε
δουρὶ
φαεινῷ·
~ἀλλ᾽
|
ὃ |
μὲν
ἄντα
ἰδὼν
ἠλεύατο
χάλκεον |
[17, 50-99] |
δὲ
θούριδος
ἀλκῆς.
~ὣς
εἰπὼν
|
ὃ |
μὲν
αὖτις
ἔβη
θεὸς
ἂμ |
[17, 150-199] |
μάχης
πολυδακρύου
ἔντε᾽
ἄμειβεν·
~ἤτοι
|
ὃ |
μὲν
τὰ
ἃ
δῶκε
φέρειν |
[17, 600-649] |
ῥ᾽
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ
|
ὃ |
Μηριόναο
ὀπάονά
θ᾽
ἡνίοχόν
τε |
[17, 350-399] |
ἀρήϊος
Ἀστεροπαῖος,
~ἴθυσεν
δὲ
καὶ
|
ὃ |
πρόφρων
Δαναοῖσι
μάχεσθαι·
~ἀλλ᾽
οὔ |
[17, 200-249] |
θυμὸς
~νεκρὸν
ὑπ᾽
Αἴαντος
ἐρύειν
|
Τελαμωνιάδαο |
~νήπιοι·
ἦ
τε
πολέσσιν
ἐπ᾽ |
[17, 500-549] |
~ἦ
δὴ
μὰν
ὀλίγον
γε
|
Μενοιτιάδαο |
θανόντος
~κῆρ
ἄχεος
μεθέηκα
χερείονά |
[17, 150-199] |
ἀπάνευθεν
ἴδεν
νεφεληγερέτα
Ζεὺς
~τεύχεσι
|
Πηλεΐδαο |
κορυσσόμενον
θείοιο,
~κινήσας
ῥα
κάρη |
[17, 50-99] |
ὧδε
θέεις
ἀκίχητα
διώκων
~ἵππους
|
Αἰακίδαο |
δαΐφρονος·
οἳ
δ᾽
ἀλεγεινοὶ
~ἀνδράσι |
[17, 450-499] |
χαλκοχιτώνων
~ἵππω
τώδ᾽
ἐνόησα
ποδώκεος
|
Αἰακίδαο
|
~ἐς
πόλεμον
προφανέντε
σὺν
ἡνιόχοισι |
[17, 400-449] |
δι᾽
αἰθέρος
ἀτρυγέτοιο·
~ἵπποι
δ᾽
|
Αἰακίδαο |
μάχης
ἀπάνευθεν
ἐόντες
~κλαῖον,
ἐπεὶ |
[17, 250-299] |
~ὄφρα
ζωὸς
ἐὼν
θεράπων
ἦν
|
Αἰακίδαο· |
~μίσησεν
δ᾽
ἄρα
μιν
δηΐων |
[17, 450-499] |
Ἕκτωρ
~αὐτὸς
ἔχων
ὤμοισιν
ἀγάλλεται
|
Αἰακίδαο. |
~τὸν
δ᾽
αὖτ᾽
Αὐτομέδων
προσέφη |
[17, 350-399] |
μαρναμένοιιν
~ἀμφ᾽
ἀγαθὸν
θεράποντα
ποδώκεος
|
Αἰακίδαο. |
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἀνὴρ
ταύροιο |
[17, 600-649] |
~Τρῶες·
ὃ
δ᾽
Ἰδομενῆος
ἀκόντισε
|
Δευκαλίδαο
|
~δίφρῳ
ἐφεσταότος·
τοῦ
μέν
ῥ᾽ |
[17, 450-499] |
ἴδεν
ὀφθαλμοῖσιν
~Ἀλκιμέδων
υἱὸς
Λαέρκεος
|
Αἱμονίδαο· |
~στῆ
δ᾽
ὄπιθεν
δίφροιο
καὶ |
[17, 50-99] |
κε
ῥεῖα
φέροι
κλυτὰ
τεύχεα
|
Πανθοΐδαο |
~Ἀτρεΐδης,
εἰ
μή
οἱ
ἀγάσσατο |
[17, 600-649] |
ἀπὸ
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ
ὃ
|
Μηριόναο |
ὀπάονά
θ᾽
ἡνίοχόν
τε
~Κοίρανον, |
[17, 450-499] |
ἔφατ᾽
οὐδ᾽
ἀπίθησεν
ἐῢς
πάϊς
|
Ἀγχίσαο. |
~τὼ
δ᾽
ἰθὺς
βήτην
βοέῃς |
[17, 100-149] |
κλέος
ἐσθλὸν
ἔχει
φύξηλιν
ἐόντα.
|
~φράζεο |
νῦν
ὅππως
κε
πόλιν
καὶ |
[17, 0-49] |
~Ἀτρεΐδη
Μενέλαε
διοτρεφὲς
ὄρχαμε
λαῶν
|
~χάζεο, |
λεῖπε
δὲ
νεκρόν,
ἔα
δ᾽ |
[17, 150-199] |
ἀϋτῇ,
~οὐδ᾽
ἰθὺς
μαχέσασθαι,
ἐπεὶ
|
σέο |
φέρτερός
ἐστι.
~τὸν
δ᾽
ἄρ᾽ |
[17, 650-699] |
Αἴας
εἶπε
βοὴν
ἀγαθὸν
Μενέλαον·
|
~σκέπτεο |
νῦν
Μενέλαε
διοτρεφὲς
αἴ
κεν |
[17, 100-149] |
εἶδος
ἄριστε
μάχης
ἄρα
πολλὸν
|
ἐδεύεο. |
~ἦ
σ᾽
αὔτως
κλέος
ἐσθλὸν |
[17, 550-599] |
Τρώων
ταχέες
κύνες
ἑλκήσουσιν.
~ἀλλ᾽
|
ἔχεο |
κρατερῶς,
ὄτρυνε
δὲ
λαὸν
ἅπαντα. |
[17, 0-49] |
πληθὺν
ἰέναι,
μηδ᾽
ἀντίος
ἵστασ᾽
|
ἐμεῖο
|
~πρίν
τι
κακὸν
παθέειν·
ῥεχθὲν |
[17, 550-599] |
Ἀχαιούς.
~πρῶτος
Πηνέλεως
Βοιώτιος
ἦρχε
|
φόβοιο. |
~βλῆτο
γὰρ
ὦμον
δουρὶ
πρόσω |
[17, 650-699] |
μή
μιν
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου
πρὸ
|
φόβοιο |
ἕλωρ
δηΐοισι
λίποιεν.
~πολλὰ
δὲ |
[17, 0-49] |
ἔτ᾽
ἀδήριτος
ἤτ᾽
ἀλκῆς
ἤτε
|
φόβοιο. |
~ὣς
εἰπὼν
οὔτησε
κατ᾽
ἀσπίδα |
[17, 550-599] |
καὶ
ἐργομένη
μάλα
περ
χροὸς
|
ἀνδρομέοιο
|
~ἰσχανάᾳ
δακέειν,
λαρόν
τέ
οἱ |
[17, 0-49] |
~χήρωσας
δὲ
γυναῖκα
μυχῷ
θαλάμοιο
|
νέοιο, |
~ἀρητὸν
δὲ
τοκεῦσι
γόον
καὶ |
[17, 100-149] |
δέ
που
Αἴαντός
γε
βοὴν
|
ἀγαθοῖο |
πυθοίμην,
~ἄμφω
κ᾽
αὖτις
ἰόντες |
[17, 250-299] |
καὶ
κῦδος
ἀρέσθαι.
~ἤτοι
τὸν
|
Λήθοιο |
Πελασγοῦ
φαίδιμος
υἱὸς
~Ἱππόθοος
ποδὸς |
[17, 700-749] |
τε
πρὼν
ἰσχάνει
ὕδωρ
~ὑλήεις
|
πεδίοιο |
διαπρύσιον
τετυχηκώς,
~ὅς
τε
καὶ |
[17, 600-649] |
ἔλαβεν
χείρεσσι
φίλῃσι
~κύψας
ἐκ
|
πεδίοιο, |
καὶ
Ἰδομενῆα
προσηύδα·
~μάστιε
νῦν |
[17, 150-199] |
νεφεληγερέτα
Ζεὺς
~τεύχεσι
Πηλεΐδαο
κορυσσόμενον
|
θείοιο, |
~κινήσας
ῥα
κάρη
προτὶ
ὃν |
[17, 0-49] |
~πρωτοτόκος
κινυρὴ
οὐ
πρὶν
εἰδυῖα
|
τόκοιο· |
~ὣς
περὶ
Πατρόκλῳ
βαῖνε
ξανθὸς |
[17, 350-399] |
δ᾽
ὅτ᾽
ἀνὴρ
ταύροιο
βοὸς
|
μεγάλοιο |
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ
τανύειν
μεθύουσαν |
[17, 400-449] |
ἀκούων,
~ἥ
οἱ
ἀπαγγέλλεσκε
Διὸς
|
μεγάλοιο |
νόημα.
~δὴ
τότε
γ᾽
οὔ |
[17, 0-49] |
βαρείῃ
χειρὶ
πιθήσας·
~ἀντικρὺ
δ᾽
|
ἁπαλοῖο |
δι᾽
αὐχένος
ἤλυθ᾽
ἀκωκή,
~δούπησεν |
[17, 650-699] |
τε
~νῦν
τις
ἐνηείης
Πατροκλῆος
|
δειλοῖο |
~μνησάσθω·
πᾶσιν
γὰρ
ἐπίστατο
μείλιχος |
[17, 150-199] |
ἀμύμονος
ἔντεα
δύω
~καλά,
τὰ
|
Πατρόκλοιο |
βίην
ἐνάριξα
κατακτάς.
~ὣς
ἄρα |
[17, 650-699] |
ἔβη
τετιηότι
θυμῷ·
~ὣς
ἀπὸ
|
Πατρόκλοιο |
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος
~ἤϊε
πόλλ᾽ |
[17, 350-399] |
~ἀνέρε
κυδαλίμω
Θρασυμήδης
Ἀντίλοχός
τε
|
~Πατρόκλοιο |
θανόντος
ἀμύμονος,
ἀλλ᾽
ἔτ᾽
ἔφαντο
|
[17, 100-149] |
ηὔδα.
~Αἶαν
δεῦρο
πέπον,
περὶ
|
Πατρόκλοιο |
θανόντος
~σπεύσομεν,
αἴ
κε
νέκυν |
[17, 150-199] |
περ
μεμαῶτα
~σχήσω
ἀμυνέμεναι
περὶ
|
Πατρόκλοιο |
θανόντος.
~ὣς
εἰπὼν
Τρώεσσιν
ἐκέκλετο |
[17, 100-149] |
ἔβη
ἀπὸ
μεσσαύλοιο·
~ὣς
ἀπὸ
|
Πατρόκλοιο |
κίε
ξανθὸς
Μενέλαος.
~στῆ
δὲ |
[17, 200-249] |
~οὔ
τι
τόσον
νέκυος
περιδείδια
|
Πατρόκλοιο, |
~ὅς
κε
τάχα
Τρώων
κορέει |
[17, 0-49] |
ἄρα
Πάνθου
υἱὸς
ἐϋμμελίης
ἀμέλησε
|
~Πατρόκλοιο |
πεσόντος
ἀμύμονος·
ἄγχι
δ᾽
ἄρ᾽ |
[17, 250-299] |
μένος,
ἐκ
δ᾽
ἄρα
χειρῶν
|
~Πατρόκλοιο |
πόδα
μεγαλήτορος
ἧκε
χαμᾶζε
~κεῖσθαι· |
[17, 500-549] |
ἀνὴρ
~κόψας
ἐξόπιθεν
κεράων
βοὸς
|
ἀγραύλοιο
|
~ἶνα
τάμῃ
διὰ
πᾶσαν,
ὃ |
[17, 650-699] |
ὥς
τίς
τε
λέων
ἀπὸ
|
μεσσαύλοιο, |
~ὅς
τ᾽
ἐπεὶ
ἄρ
κε |
[17, 100-149] |
ἀέκων
δέ
τ᾽
ἔβη
ἀπὸ
|
μεσσαύλοιο· |
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
κίε
ξανθὸς |
[17, 0-49] |
~οὐδὲ
μὲν
οὐδὲ
βίη
Ὑπερήνορος
|
ἱπποδάμοιο
|
~ἧς
ἥβης
ἀπόνηθ᾽
ὅτε
μ᾽ |
[17, 150-199] |
δ᾽
οὗτος
προτὶ
ἄστυ
μέγα
|
Πριάμοιο |
ἄνακτος
~ἔλθοι
τεθνηὼς
καί
μιν |
[17, 0-49] |
ἀγορεύεις,
~χήρωσας
δὲ
γυναῖκα
μυχῷ
|
θαλάμοιο |
νέοιο,
~ἀρητὸν
δὲ
τοκεῦσι
γόον |
[17, 250-299] |
δ᾽
ὅτ᾽
ἐπὶ
προχοῇσι
διιπετέος
|
ποταμοῖο
|
~βέβρυχεν
μέγα
κῦμα
ποτὶ
ῥόον, |
[17, 250-299] |
ἕκαστον
~ἡγεμόνων·
τόσση
γὰρ
ἔρις
|
πολέμοιο |
δέδηεν·
~ἀλλά
τις
αὐτὸς
ἴτω, |
[17, 500-549] |
ἐξ
οὐρανόθεν
τέρας
ἔμμεναι
ἢ
|
πολέμοιο
|
~ἢ
καὶ
χειμῶνος
δυσθαλπέος,
ὅς |
[17, 150-199] |
ἀπέβη
κορυθαίολος
Ἕκτωρ
~δηΐου
ἐκ
|
πολέμοιο· |
θέων
δ᾽
ἐκίχανεν
ἑταίρους
~ὦκα |
[17, 200-249] |
τι
πάθῃσι,
~καὶ
σῇ,
ἐπεὶ
|
πολέμοιο |
νέφος
περὶ
πάντα
καλύπτει
~Ἕκτωρ, |
[17, 700-749] |
γ᾽
ἐμμεμαῶτε
νέκυν
φέρον
ἐκ
|
πολέμοιο |
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
ἐπὶ
δὲ |
[17, 450-499] |
~ὄφρα
καὶ
Αὐτομέδοντα
σαώσετον
ἐκ
|
πολέμοιο
|
~νῆας
ἔπι
γλαφυράς·
ἔτι
γάρ |
[17, 200-249] |
~ἔλπομαι
αὐτώ
περ
νοστησέμεν
ἐκ
|
πολέμοιο. |
~οὔ
τι
τόσον
νέκυος
περιδείδια |
[17, 700-749] |
δάκρυ
χέοντα
πόδες
φέρον
ἐκ
|
πολέμοιο |
~Πηλεΐδῃ
Ἀχιλῆϊ
κακὸν
ἔπος
ἀγγελέοντα. |
[17, 400-449] |
ὁμῶς,
μή
πώ
τις
ἐρωείτω
|
πολέμοιο. |
~ὣς
ἄρα
τις
εἴπεσκε,
μένος |
[17, 700-749] |
μεγάλῳ·
τὸ
δ᾽
ἐπιβρέμει
ἲς
|
ἀνέμοιο. |
~ὣς
μὲν
τοῖς
ἵππων
τε |
[17, 600-649] |
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο·
~τὸν
βάλ᾽
ὑπὸ
|
γναθμοῖο |
καὶ
οὔατος,
ἐκ
δ᾽
ἄρ᾽ |
[17, 100-149] |
κύνες
τε
καὶ
ἄνδρες
ἀπὸ
|
σταθμοῖο |
δίωνται
~ἔγχεσι
καὶ
φωνῇ·
τοῦ |
[17, 50-99] |
στήθεσσιν
ἐτόλμα
~ἀντίον
ἐλθέμεναι
Μενελάου
|
κυδαλίμοιο. |
~ἔνθά
κε
ῥεῖα
φέροι
κλυτὰ |
[17, 0-49] |
ἐπευξάμενος
Διὶ
πατρί·
~ἂψ
δ᾽
|
ἀναχαζομένοιο |
κατὰ
στομάχοιο
θέμεθλα
~νύξ᾽
ἐπὶ |
[17, 400-449] |
~ἐν
κονίῃσι
πεσόντος
ὑφ᾽
Ἕκτορος
|
ἀνδροφόνοιο. |
~ἦ
μὰν
Αὐτομέδων
Διώρεος
ἄλκιμος |
[17, 600-649] |
ἀκηχέδατ᾽
οὐδ᾽
ἔτι
φασὶν
~Ἕκτορος
|
ἀνδροφόνοιο |
μένος
καὶ
χεῖρας
ἀάπτους
~σχήσεσθ᾽ |
[17, 600-649] |
δ᾽
ὤλεσε
θυμὸν
ὑφ᾽
Ἕκτορος
|
ἀνδροφόνοιο· |
~τὸν
βάλ᾽
ὑπὸ
γναθμοῖο
καὶ |
[17, 350-399] |
Αἰακίδαο.
~ὡς
δ᾽
ὅτ᾽
ἀνὴρ
|
ταύροιο |
βοὸς
μεγάλοιο
βοείην
~λαοῖσιν
δώῃ |
[17, 450-499] |
Λαέρκεος
Αἱμονίδαο·
~στῆ
δ᾽
ὄπιθεν
|
δίφροιο |
καὶ
Αὐτομέδοντα
προσηύδα·
~Αὐτόμεδον,
τίς |
[17, 400-449] |
~χάλκεον
οὐρανὸν
ἷκε
δι᾽
αἰθέρος
|
ἀτρυγέτοιο· |
~ἵπποι
δ᾽
Αἰακίδαο
μάχης
ἀπάνευθεν |
[17, 500-549] |
προΐει
δολιχόσκιον
ἔγχος,
~καὶ
βάλεν
|
Ἀρήτοιο |
κατ᾽
ἀσπίδα
πάντοσ᾽
ἐΐσην·
~ἣ |
[17, 50-99] |
χαλκῷ
~ὀξέα
κεκλήγων
φλογὶ
εἴκελος
|
Ἡφαίστοιο
|
~ἀσβέστῳ·
οὐδ᾽
υἱὸν
λάθεν
Ἀτρέος |
[17, 300-349] |
χαμᾶζε
~κεῖσθαι·
ὃ
δ᾽
ἄγχ᾽
|
αὐτοῖο |
πέσε
πρηνὴς
ἐπὶ
νεκρῷ
~τῆλ᾽ |
[17, 0-49] |
πατρί·
~ἂψ
δ᾽
ἀναχαζομένοιο
κατὰ
|
στομάχοιο |
θέμεθλα
~νύξ᾽
ἐπὶ
δ᾽
αὐτὸς |
[17, 150-199] |
αἰεί
τε
Διὸς
κρείσσων
νόος
|
αἰγιόχοιο, |
~ὅς
τε
καὶ
ἄλκιμον
ἄνδρα |
[17, 400-449] |
~κλαῖον,
ἐπεὶ
δὴ
πρῶτα
πυθέσθην
|
ἡνιόχοιο
|
~ἐν
κονίῃσι
πεσόντος
ὑφ᾽
Ἕκτορος |
[17, 400-449] |
κατὰ
βλεφάρων
χαμάδις
ῥέε
μυρομένοισιν
|
~ἡνιόχοιο |
πόθῳ·
θαλερὴ
δ᾽
ἐμιαίνετο
χαίτη
|
[17, 100-149] |
ἐνὶ
στήθεσσιν
ἀέξων.
~Γλαῦκος
δ᾽
|
Ἱππολόχοιο |
πάϊς
Λυκίων
ἀγὸς
ἀνδρῶν
~Ἕκτορ᾽ |
[17, 0-49] |
Τρώεσσιν
ἀρέσθαι,
~μή
σε
βάλω,
|
ἀπὸ |
δὲ
μελιηδέα
θυμὸν
ἕλωμαι.
~τὸν |
[17, 200-249] |
~τεύχεα
δ᾽
οὐ
κατὰ
κόσμον
|
ἀπὸ |
κρατός
τε
καὶ
ὤμων
~εἵλευ· |
[17, 300-349] |
πέσε
πρηνὴς
ἐπὶ
νεκρῷ
~τῆλ᾽
|
ἀπὸ |
Λαρίσης
ἐριβώλακος,
οὐδὲ
τοκεῦσι
~θρέπτρα |
[17, 650-699] |
ἰέναι
ὥς
τίς
τε
λέων
|
ἀπὸ |
μεσσαύλοιο,
~ὅς
τ᾽
ἐπεὶ
ἄρ |
[17, 100-149] |
~παχνοῦται,
ἀέκων
δέ
τ᾽
ἔβη
|
ἀπὸ |
μεσσαύλοιο·
~ὣς
ἀπὸ
Πατρόκλοιο
κίε |
[17, 350-399] |
Νέστωρ
~ὀτρύνων
πόλεμον
δὲ
μελαινάων
|
ἀπὸ |
νηῶν.
~τοῖς
δὲ
πανημερίοις
ἔριδος |
[17, 650-699] |
ἀπονόσφιν
ἔβη
τετιηότι
θυμῷ·
~ὣς
|
ἀπὸ |
Πατρόκλοιο
βοὴν
ἀγαθὸς
Μενέλαος
~ἤϊε |
[17, 100-149] |
τ᾽
ἔβη
ἀπὸ
μεσσαύλοιο·
~ὣς
|
ἀπὸ |
Πατρόκλοιο
κίε
ξανθὸς
Μενέλαος.
~στῆ |
[17, 100-149] |
ῥα
κύνες
τε
καὶ
ἄνδρες
|
ἀπὸ |
σταθμοῖο
δίωνται
~ἔγχεσι
καὶ
φωνῇ· |
[17, 600-649] |
~δίφρῳ
ἐφεσταότος·
τοῦ
μέν
ῥ᾽
|
ἀπὸ |
τυτθὸν
ἅμαρτεν·
~αὐτὰρ
ὃ
Μηριόναο |
[17, 450-499] |
ἐνέπνευσεν
μένος
ἠΰ.
~τὼ
δ᾽
|
ἀπὸ |
χαιτάων
κονίην
οὖδας
δὲ
βαλόντε
|
[17, 650-699] |
γὰρ
ἄκοντες
~ἀντίον
ἀΐσσουσι
θρασειάων
|
ἀπὸ |
χειρῶν,
~καιόμεναί
τε
δεταί,
τάς |
[17, 700-749] |
ἔφαθ᾽
οἳ
δ᾽
ἄρα
νεκρὸν
|
ἀπὸ |
χθονὸς
ἀγκάζοντο
~ὕψι
μάλα
μεγάλως· |
[17, 600-649] |
ὑφ᾽
Ἕκτορος
ἀνδροφόνοιο·
~τὸν
βάλ᾽
|
ὑπὸ |
γναθμοῖο
καὶ
οὔατος,
ἐκ
δ᾽ |
[17, 300-349] |
~ἧπαρ
ὑπὸ
πραπίδων,
εἶθαρ
δ᾽
|
ὑπὸ |
γούνατ᾽
ἔλυσεν,
~ὅς
ῥ᾽
ἐκ |
[17, 300-349] |
πολέσσ᾽
ἄνδρεσσιν
ἀνάσσων,
~τὸν
βάλ᾽
|
ὑπὸ |
κληῖδα
μέσην·
διὰ
δ᾽
ἀμπερὲς |
[17, 300-349] |
Ἱππασίδην
Ἀπισάονα
ποιμένα
λαῶν
~ἧπαρ
|
ὑπὸ |
πραπίδων,
εἶθαρ
δ᾽
ὑπὸ
γούνατ᾽ |
[17, 300-349] |
ἕλε
γαῖαν
ἀγοστῷ.
~χώρησαν
δ᾽
|
ὑπό |
τε
πρόμαχοι
καὶ
φαίδιμος
Ἕκτωρ· |
[17, 550-599] |
Ἀχιλῆος
ἀγαυοῦ
πιστὸν
ἑταῖρον
~τείχει
|
ὕπο |
Τρώων
ταχέες
κύνες
ἑλκήσουσιν.
~ἀλλ᾽ |
[17, 400-449] |
ἀπάνευθε
νεῶν
μάρναντο
θοάων
~τείχει
|
ὕπο |
Τρώων·
τό
μιν
οὔ
ποτε |
[17, 350-399] |
ἔρχατο
πάντῃ
~ἑσταότες
περὶ
Πατρόκλῳ,
|
πρὸ |
δὲ
δούρατ᾽
ἔχοντο.
~Αἴας
γὰρ |
[17, 500-549] |
δ᾽
οὐκ
ἔγχος
ἔρυτο,
διὰ
|
πρὸ |
δὲ
εἴσατο
χαλκός,
~νειαίρῃ
δ᾽ |
[17, 550-599] |
Μενέλαος
~ἀΐξαντα
φόβον
δέ,
διὰ
|
πρὸ |
δὲ
χαλκὸν
ἔλασσε·
~δούπησεν
δὲ |
[17, 700-749] |
τ᾽
ἐπὶ
κάπρῳ
~βλημένῳ
ἀΐξωσι
|
πρὸ |
κούρων
θηρητήρων·
~ἕως
μὲν
γάρ |
[17, 650-699] |
δίε
μή
μιν
Ἀχαιοὶ
~ἀργαλέου
|
πρὸ |
φόβοιο
ἕλωρ
δηΐοισι
λίποιεν.
~πολλὰ |
[17, 350-399] |
τάνυται
δέ
τε
πᾶσα
διὰ
|
πρό· |
~ὣς
οἵ
γ᾽
ἔνθα
καὶ |
[17, 650-699] |
Μενέλαος·
~Ἀντίλοχ᾽
εἰ
δ᾽
ἄγε
|
δεῦρο |
διοτρεφὲς
ὄφρα
πύθηαι
~λυγρῆς
ἀγγελίης, |
[17, 150-199] |
αὐτὸς
ἐποτρύνει
μαχέσασθαι.
~ἀλλ᾽
ἄγε
|
δεῦρο |
πέπον,
παρ᾽
ἔμ᾽
ἵστασο
καὶ |
[17, 100-149] |
δὲ
παριστάμενος
ἔπος
ηὔδα.
~Αἶαν
|
δεῦρο |
πέπον,
περὶ
Πατρόκλοιο
θανόντος
~σπεύσομεν, |
[17, 150-199] |
ἄγε
δεῦρο
πέπον,
παρ᾽
ἔμ᾽
|
ἵστασο |
καὶ
ἴδε
ἔργον,
~ἠὲ
πανημέριος |
[17, 400-449] |
οὐδὲ
σὺν
αὐτῷ·
~πολλάκι
γὰρ
|
τό |
γε
μητρὸς
ἐπεύθετο
νόσφιν
ἀκούων, |
[17, 500-549] |
χάλκεον
ἔγχος·
~πρόσσω
γὰρ
κατέκυψε,
|
τὸ |
δ᾽
ἐξόπιθεν
δόρυ
μακρὸν
~οὔδει |
[17, 700-749] |
δὲ
οἶκοι
~ἐν
σέλαϊ
μεγάλῳ·
|
τὸ |
δ᾽
ἐπιβρέμει
ἲς
ἀνέμοιο.
~ὣς |
[17, 200-249] |
ἥμισυ
δ᾽
αὐτὸς
~ἕξω
ἐγώ·
|
τὸ |
δέ
οἱ
κλέος
ἔσσεται
ὅσσον |
[17, 50-99] |
ἅλις
ἀναβέβροχεν
ὕδωρ,
~καλὸν
τηλεθάον·
|
τὸ |
δέ
τε
πνοιαὶ
δονέουσι
~παντοίων |
[17, 400-449] |
πύλῃσιν
~ἂψ
ἀπονοστήσειν,
ἐπεὶ
οὐδὲ
|
τὸ |
ἔλπετο
πάμπαν
~ἐκπέρσειν
πτολίεθρον
ἄνευ |
[17, 400-449] |
αὐτοῦ
γαῖα
μέλαινα
~πᾶσι
χάνοι·
|
τό |
κεν
ἧμιν
ἄφαρ
πολὺ
κέρδιον |
[17, 400-449] |
μάρναντο
θοάων
~τείχει
ὕπο
Τρώων·
|
τό |
μιν
οὔ
ποτε
ἔλπετο
θυμῷ
|
[17, 250-299] |
τάχα
δ᾽
αὐτῷ
~ἦλθε
κακόν,
|
τό |
οἱ
οὔ
τις
ἐρύκακεν
ἱεμένων |
[17, 550-599] |
~οἷον
δὴ
Μενέλαον
ὑπέτρεσας,
ὃς
|
τὸ |
πάρος
γε
~μαλθακὸς
αἰχμητής·
νῦν |
[17, 700-749] |
~ἶσον
θυμὸν
ἔχοντες
ὁμώνυμοι,
οἳ
|
τὸ |
πάρος
περ
~μίμνομεν
ὀξὺν
Ἄρηα |
[17, 700-749] |
τέτατό
σφιν
~ἄγριος
ἠΰτε
πῦρ,
|
τό |
τ᾽
ἐπεσσύμενον
πόλιν
ἀνδρῶν
~ὄρμενον |
[17, 300-349] |
οἵ
γε
ἕκηλοι
~Πάτροκλον
νηυσὶν
|
πελασαίατο |
τεθνηῶτα.
~ὣς
φάτο,
καί
ῥα |
[17, 450-499] |
ὤμους
~αὔῃσι
στερεῇσι·
πολὺς
δ᾽
|
ἐπελήλατο |
χαλκός.
~τοῖσι
δ᾽
ἅμα
Χρομίος |
[17, 0-49] |
~ἧς
ἥβης
ἀπόνηθ᾽
ὅτε
μ᾽
|
ὤνατο |
καί
μ᾽
ὑπέμεινε
~καί
μ᾽ |
[17, 50-99] |
τί
ἤ
μοι
ταῦτα
φίλος
|
διελέξατο |
θυμός;
~ὁππότ᾽
ἀνὴρ
ἐθέλῃ
πρὸς |
[17, 600-649] |
~ὣς
φάτο,
τὸν
δὲ
πατὴρ
|
ὀλοφύρατο |
δάκρυ
χέοντα·
~αὐτίκα
δ᾽
ἠέρα |
[17, 200-249] |
~κινήσας
ῥα
κάρη
προτὶ
ὃν
|
μυθήσατο |
θυμόν·
~ἆ
δείλ᾽
οὐδέ
τί |
[17, 400-449] |
~κινήσας
δὲ
κάρη
προτὶ
ὃν
|
μυθήσατο |
θυμόν·
~ἆ
δειλώ,
τί
σφῶϊ |
[17, 550-599] |
~ὅττί
ῥά
οἱ
πάμπρωτα
θεῶν
|
ἠρήσατο |
πάντων.
~ἐν
δὲ
βίην
ὤμοισι |
[17, 500-549] |
ἔγχος
ἔρυτο,
διὰ
πρὸ
δὲ
|
εἴσατο |
χαλκός,
~νειαίρῃ
δ᾽
ἐν
γαστρὶ |
[17, 50-99] |
Πανθοΐδαο
~Ἀτρεΐδης,
εἰ
μή
οἱ
|
ἀγάσσατο |
Φοῖβος
Ἀπόλλων,
~ὅς
ῥά
οἱ |
[17, 550-599] |
~Πατρόκλῳ·
μάλα
γάρ
με
θανὼν
|
ἐσεμάσσατο |
θυμόν.
~ἀλλ᾽
Ἕκτωρ
πυρὸς
αἰνὸν |
[17, 500-549] |
πρώτοισιν
ἁλοίη.
~ὣς
εἰπὼν
Αἴαντε
|
καλέσσατο |
καὶ
Μενέλαον·
~Αἴαντ᾽
Ἀργείων
ἡγήτορε |
[17, 500-549] |
ἐδηδώς.
~ἂψ
δ᾽
ἐπὶ
Πατρόκλῳ
|
τέτατο |
κρατερὴ
ὑσμίνη
~ἀργαλέη
πολύδακρυς,
ἔγειρε |
[17, 700-749] |
ἔπι
γλαφυράς·
ἐπὶ
δὲ
πτόλεμος
|
τέτατό |
σφιν
~ἄγριος
ἠΰτε
πῦρ,
τό |
[17, 450-499] |
ὁμίλῳ
~μοῦνος·
ἀτάρ
τοι
ἑταῖρος
|
ἀπέκτατο, |
τεύχεα
δ᾽
Ἕκτωρ
~αὐτὸς
ἔχων |
[17, 350-399] |
Ἀχαιοὶ
~εὔκηλοι
πολέμιζον
ὑπ᾽
αἰθέρι,
|
πέπτατο |
δ᾽
αὐγὴ
~ἠελίου
ὀξεῖα,
νέφος |
[17, 650-699] |
Πατροκλῆος
δειλοῖο
~μνησάσθω·
πᾶσιν
γὰρ
|
ἐπίστατο |
μείλιχος
εἶναι
~ζωὸς
ἐών·
νῦν |
[17, 500-549] |
~ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἄντα
ἰδὼν
|
ἠλεύατο |
χάλκεον
ἔγχος·
~πρόσσω
γὰρ
κατέκυψε, |
[17, 300-349] |
~ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἄντα
ἰδὼν
|
ἠλεύατο |
χάλκεον
ἔγχος
~τυτθόν·
ὃ
δὲ |
[17, 550-599] |
γὰρ
Ζεὺς
κῦδος
ὀπάζει.
~ὣς
|
φάτο, |
γήθησεν
δὲ
θεὰ
γλαυκῶπις
Ἀθήνη, |
[17, 300-349] |
~Πάτροκλον
νηυσὶν
πελασαίατο
τεθνηῶτα.
~ὣς
|
φάτο, |
καί
ῥα
πολὺ
προμάχων
ἐξάλμενος |
[17, 550-599] |
προμάχοισι
Ποδῆν
υἱὸν
Ἠετίωνος.
~ὣς
|
φάτο, |
τὸν
δ᾽
ἄχεος
νεφέλη
ἐκάλυψε |
[17, 0-49] |
δέ
τε
νήπιος
ἔγνω.
~ὣς
|
φάτο, |
τὸν
δ᾽
οὐ
πεῖθεν·
ἀμειβόμενος |
[17, 600-649] |
νύ
τοι
εὔαδεν
οὕτως.
~ὣς
|
φάτο, |
τὸν
δὲ
πατὴρ
ὀλοφύρατο
δάκρυ |
[17, 350-399] |
πως
ἔτι
εἶχε·
σάκεσσι
γὰρ
|
ἔρχατο |
πάντῃ
~ἑσταότες
περὶ
Πατρόκλῳ,
πρὸ |
[17, 450-499] |
ἐπορούσας
~καρπαλίμως
μάστιγα
καὶ
ἡνία
|
λάζετο |
χερσίν,
~Αὐτομέδων
δ᾽
ἀπόρουσε·
νόησε |
[17, 100-149] |
Ἕκτωρ.
~αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἐξοπίσω
|
ἀνεχάζετο, |
λεῖπε
δὲ
νεκρὸν
~ἐντροπαλιζόμενος
ὥς |
[17, 400-449] |
~πολλάκι
γὰρ
τό
γε
μητρὸς
|
ἐπεύθετο |
νόσφιν
ἀκούων,
~ἥ
οἱ
ἀπαγγέλλεσκε |
[17, 400-449] |
~πολλὰ
μὲν
ἂρ
μάστιγι
θοῇ
|
ἐπεμαίετο |
θείνων,
~πολλὰ
δὲ
μειλιχίοισι
προσηύδα, |
[17, 100-149] |
Μενέλαος.
~στῆ
δὲ
μεταστρεφθεὶς
ἐπεὶ
|
ἵκετο |
ἔθνος
ἑταίρων
~παπταίνων
Αἴαντα
μέγαν |
[17, 450-499] |
βουλὴν
~ἐν
στήθεσσιν
ἔθηκε,
καὶ
|
ἐξέλετο |
φρένας
ἐσθλάς;
~οἷον
πρὸς
Τρῶας |
[17, 650-699] |
καί
τέ
μιν
ὦκα
λαβὼν
|
ἐξείλετο |
θυμόν.
~ὣς
τότε
σοὶ
Μενέλαε |
[17, 150-199] |
καὶ
ἄλκιμον
ἄνδρα
φοβεῖ
καὶ
|
ἀφείλετο |
νίκην
~ῥηϊδίως,
ὁτὲ
δ᾽
αὐτὸς |
[17, 150-199] |
Πατρόκλοιο
θανόντος.
~ὣς
εἰπὼν
Τρώεσσιν
|
ἐκέκλετο |
μακρὸν
ἀΰσας·
~Τρῶες
καὶ
Λύκιοι |
[17, 200-249] |
ἐπικούρους
~βῆ
ῥα
μέγα
ἰάχων·
|
ἰνδάλλετο |
δέ
σφισι
πᾶσι
~τεύχεσι
λαμπόμενος |
[17, 350-399] |
ἑταίρων
~νόσφιν
ἐμαρνάσθην,
ἐπεὶ
ὣς
|
ἐπετέλλετο |
Νέστωρ
~ὀτρύνων
πόλεμον
δὲ
μελαινάων |
[17, 150-199] |
γενέσθαι,
~ὅς
τοι
πόλλ᾽
ὄφελος
|
γένετο |
πτόλεΐ
τε
καὶ
αὐτῷ
~ζωὸς |
[17, 400-449] |
μυρομένοισιν
~ἡνιόχοιο
πόθῳ·
θαλερὴ
δ᾽
|
ἐμιαίνετο |
χαίτη
~ζεύγλης
ἐξεριποῦσα
παρὰ
ζυγὸν |
[17, 350-399] |
~ἠελίου
ὀξεῖα,
νέφος
δ᾽
οὐ
|
φαίνετο |
πάσης
~γαίης
οὐδ᾽
ὀρέων·
μεταπαυόμενοι |
[17, 700-749] |
κατ᾽
αὐτοὺς
~σταίησαν,
τῶν
δὲ
|
τράπετο |
χρώς,
οὐδέ
τις
ἔτλη
~πρόσσω |
[17, 450-499] |
~ἤϊσαν
ἀμφότεροι·
μάλα
δέ
σφισιν
|
ἔλπετο |
θυμὸς
~αὐτώ
τε
κτενέειν
ἐλάαν |
[17, 200-249] |
~δούρατ᾽
ἀνασχόμενοι·
μάλα
δέ
σφισιν
|
ἔλπετο |
θυμὸς
~νεκρὸν
ὑπ᾽
Αἴαντος
ἐρύειν |
[17, 350-399] |
~εἵλκεον
ἀμφότεροι·
μάλα
δέ
σφισιν
|
ἔλπετο |
θυμὸς
~Τρωσὶν
μὲν
ἐρύειν
προτὶ |
[17, 600-649] |
~τρέσσε
δὲ
παπτήνας,
ἐπεὶ
οὐκέτι
|
ἔλπετο |
θυμῷ
~ἔγχος
ἔχων
ἐν
χειρὶ |
[17, 400-449] |
Τρώων·
τό
μιν
οὔ
ποτε
|
ἔλπετο |
θυμῷ
~τεθνάμεν,
ἀλλὰ
ζωὸν
ἐνιχριμφθέντα |
[17, 400-449] |
~ἂψ
ἀπονοστήσειν,
ἐπεὶ
οὐδὲ
τὸ
|
ἔλπετο |
πάμπαν
~ἐκπέρσειν
πτολίεθρον
ἄνευ
ἕθεν, |
[17, 350-399] |
ἑκάστου
~χεῖρές
τ᾽
ὀφθαλμοί
τε
|
παλάσσετο |
μαρναμένοιιν
~ἀμφ᾽
ἀγαθὸν
θεράποντα
ποδώκεος |
[17, 350-399] |
ἐπέτελλε
πελώριος,
αἵματι
δὲ
χθὼν
|
~δεύετο |
πορφυρέῳ,
τοὶ
δ᾽
ἀγχιστῖνοι
ἔπιπτον
|
[17, 650-699] |
~δακρυόφι
πλῆσθεν,
θαλερὴ
δέ
οἱ
|
ἔσχετο |
φωνή.
~ἀλλ᾽
οὐδ᾽
ὧς
Μενελάου |
[17, 350-399] |
ἔχοντο.
~Αἴας
γὰρ
μάλα
πάντας
|
ἐπῴχετο |
πολλὰ
κελεύων·
~οὔτέ
τιν᾽
ἐξοπίσω |
[17, 550-599] |
~πρῶτος
Πηνέλεως
Βοιώτιος
ἦρχε
φόβοιο.
|
~βλῆτο |
γὰρ
ὦμον
δουρὶ
πρόσω
τετραμμένος |
[17, 450-499] |
Διὶ
πατρὶ
~ἀλκῆς
καὶ
σθένεος
|
πλῆτο |
φρένας
ἀμφὶ
μελαίνας·
~αὐτίκα
δ᾽ |
[17, 450-499] |
~ἀλλ᾽
οὐχ
ᾕρει
φῶτας
ὅτε
|
σεύαιτο |
διώκειν·
~οὐ
γάρ
πως
ἦν |
[17, 650-699] |
που
Νέστορος
υἱὸν
ἔτι
ζώοντα
|
ἴδοιτο. |
~τὸν
δὲ
μάλ᾽
αἶψ᾽
ἐνόησε |
[17, 700-749] |
πως
ἂν
γυμνὸς
ἐὼν
Τρώεσσι
|
μάχοιτο. |
~ἡμεῖς
δ᾽
αὐτοί
περ
φραζώμεθα |
[17, 250-299] |
μὲν
εἶδος,
περὶ
δ᾽
ἔργα
|
τέτυκτο
|
~τῶν
ἄλλων
Δαναῶν
μετ᾽
ἀμύμονα |
[17, 350-399] |
φόνον
αἰπύν.
~ὣς
οἳ
μὲν
|
μάρναντο |
δέμας
πυρός,
οὐδέ
κε
φαίης
|
[17, 400-449] |
~πολλὸν
γὰρ
ῥ᾽
ἀπάνευθε
νεῶν
|
μάρναντο |
θοάων
~τείχει
ὕπο
Τρώων·
τό |
[17, 400-449] |
ὄρσασκεν
ἑκάστου.
~ὣς
οἳ
μὲν
|
μάρναντο, |
σιδήρειος
δ᾽
ὀρυμαγδὸς
~χάλκεον
οὐρανὸν |
[17, 300-349] |
Ἕκτωρ·
~Ἀργεῖοι
δὲ
μέγα
ἴαχον,
|
ἐρύσαντο |
δὲ
νεκροὺς
~Φόρκυν
θ᾽
Ἱππόθοόν |
[17, 350-399] |
~Πατρόκλοιο
θανόντος
ἀμύμονος,
ἀλλ᾽
ἔτ᾽
|
ἔφαντο
|
~ζωὸν
ἐνὶ
πρώτῳ
ὁμάδῳ
Τρώεσσι |
[17, 150-199] |
~ἀνδράσι
δυσμενέεσσι
πόνον
καὶ
δῆριν
|
ἔθεντο, |
~αἶψά
κε
Πάτροκλον
ἐρυσαίμεθα
Ἴλιον |
[17, 350-399] |
μάχοντο,
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον·
|
μέμνηντο |
γὰρ
αἰεὶ
~ἀλλήλοις
ἀν᾽
ὅμιλον |
[17, 700-749] |
ἴαχε
λαὸς
ὄπισθε
~Τρωϊκός,
ὡς
|
εἴδοντο |
νέκυν
αἴροντας
Ἀχαιούς.
~ἴθυσαν
δὲ |
[17, 700-749] |
δ᾽
ἄρα
νεκρὸν
ἀπὸ
χθονὸς
|
ἀγκάζοντο
|
~ὕψι
μάλα
μεγάλως·
ἐπὶ
δ᾽ |
[17, 750-799] |
κοῦροι
Ἀχαιῶν
~οὖλον
κεκλήγοντες
ἴσαν,
|
λήθοντο |
δὲ
χάρμης.
~πολλὰ
δὲ
τεύχεα |
[17, 750-799] |
ὀπίσσω
~Τρώων·
οἳ
δ᾽
ἅμ᾽
|
ἕποντο, |
δύω
δ᾽
ἐν
τοῖσι
μάλιστα
|
[17, 700-749] |
Τρῶες
εἷος
μὲν
ὁμιλαδὸν
αἰὲν
|
ἕποντο |
~νύσσοντες
ξίφεσίν
τε
καὶ
ἔγχεσιν |
[17, 350-399] |
ἄλγε᾽
ἔπασχον
~ἠέρι
καὶ
πολέμῳ,
|
τείροντο |
δὲ
νηλέϊ
χαλκῷ
~ὅσσοι
ἄριστοι |
[17, 400-449] |
νεκρὸν
ἀκαχμένα
δούρατ᾽
ἔχοντες
~νωλεμὲς
|
ἐγχρίμπτοντο |
καὶ
ἀλλήλους
ἐνάριζον·
~ὧδε
δέ |
[17, 50-99] |
τεύχε᾽
ἐπ᾽
αὐτῷ.
~αἵματί
οἱ
|
δεύοντο |
κόμαι
Χαρίτεσσιν
ὁμοῖαι
~πλοχμοί
θ᾽ |
[17, 300-349] |
νεκροὺς
~Φόρκυν
θ᾽
Ἱππόθοόν
τε,
|
λύοντο |
δὲ
τεύχε᾽
ἀπ᾽
ὤμων.
~ἔνθά |
[17, 250-299] |
ἔγχεσιν
ἱέμενοί
περ,
~ἀλλὰ
νέκυν
|
ἐρύοντο· |
μίνυνθα
δὲ
καὶ
τοῦ
Ἀχαιοὶ
|
[17, 350-399] |
~γαίης
οὐδ᾽
ὀρέων·
μεταπαυόμενοι
δὲ
|
μάχοντο
|
~ἀλλήλων
ἀλεείνοντες
βέλεα
στονόεντα
~πολλὸν |
[17, 350-399] |
οὐδ᾽
οἳ
γὰρ
ἀναιμωτί
γε
|
μάχοντο, |
~παυρότεροι
δὲ
πολὺ
φθίνυθον·
μέμνηντο |
[17, 350-399] |
περὶ
Πατρόκλῳ,
πρὸ
δὲ
δούρατ᾽
|
ἔχοντο. |
~Αἴας
γὰρ
μάλα
πάντας
ἐπῴχετο |
[17, 350-399] |
ἔμμεναι
οὔτε
σελήνην·
~ἠέρι
γὰρ
|
κατέχοντο |
μάχης
ἐπί
θ᾽
ὅσσον
ἄριστοι
|
[17, 50-99] |
οἳ
χρυσῷ
τε
καὶ
ἀργύρῳ
|
ἐσφήκωντο. |
~οἷον
δὲ
τρέφει
ἔρνος
ἀνὴρ |
[17, 0-49] |
ἐνὶ
κρατερῇ·
ὃ
δὲ
δεύτερος
|
ὄρνυτο |
χαλκῷ
~Ἀτρεΐδης
Μενέλαος
ἐπευξάμενος
Διὶ |
[17, 500-549] |
ἐΐσην·
~ἣ
δ᾽
οὐκ
ἔγχος
|
ἔρυτο, |
διὰ
πρὸ
δὲ
εἴσατο
χαλκός, |
[17, 650-699] |
κατακείμενος,
ἀλλά
τ᾽
ἐπ᾽
αὐτῷ
|
~ἔσσυτο, |
καί
τέ
μιν
ὦκα
λαβὼν |
[17, 350-399] |
νηλέϊ
χαλκῷ
~ὅσσοι
ἄριστοι
ἔσαν·
|
δύο |
δ᾽
οὔ
πω
φῶτε
πεπύσθην
|