HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Homère, L'Iliade, chant XVII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  112 formes différentes pour 205 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chant, vers
[17, 450-499]   ἐπίσχειν ὠκέας ἵππους. ~ὀψὲ δὲ  δή   μιν ἑταῖρος ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν
[17, 500-549]   φοβῆσαί τε στίχας ἀνδρῶν ~Ἀργείων,     κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν ἁλοίη.
[17, 50-99]   ἄγει κορυθαίολος Ἕκτωρ. ~ἀλλὰ τί     μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
[17, 600-649]   ὅς τις ἀφήῃ ~ἢ κακὸς     ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽ ἔμπης πάντ᾽
[17, 200-249]   ~τώ τις νῦν ἰθὺς τετραμμένος     ἀπολέσθω ~ἠὲ σαωθήτω· γὰρ
[17, 50-99]   δαμήμεναι ἠδ᾽ ὀχέεσθαι ~ἄλλῳ γ᾽     Ἀχιλῆϊ, τὸν ἀθανάτη τέκε μήτηρ.
[17, 300-349]   δὲ Ζεὺς μὲν πολὺ βούλεται     Δαναοῖσι ~νίκην· ἀλλ᾽ αὐτοὶ τρεῖτ᾽
[17, 150-199]   προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ· ~Γλαῦκε τί     δὲ σὺ τοῖος ἐὼν ὑπέροπλον
[17, 700-749]   ἐξ ὄρεος κατὰ παιπαλόεσσαν ἀταρπὸν  ~ἢ   δοκὸν ἠὲ δόρυ μέγα νήϊον·
[17, 500-549]   οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι πολέμοιο  ~ἢ   καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος, ὅς ῥά
[17, 600-649]   βέλε᾽ ἅπτεται ὅς τις ἀφήῃ  ~ἢ   κακὸς ἀγαθός· Ζεὺς δ᾽
[17, 500-549]   ~Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι     πολέμοιο ~ἢ καὶ χειμῶνος δυσθαλπέος,
[17, 500-549]   ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·  ~ἦ   δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο
[17, 400-449]   ἐστὸν ἀγήρω τ᾽ ἀθανάτω τε;  ~ἦ   ἵνα δυστήνοισι μετ᾽ ἀνδράσιν ἄλγε᾽
[17, 200-249]   ~δέξεται Ἀνδρομάχη κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος.  ~ἦ   καὶ κυανέῃσιν ἐπ᾽ ὀφρύσι νεῦσε
[17, 0-49]   τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας.  ~ἦ   κέ σφιν δειλοῖσι γόου κατάπαυμα
[17, 0-49]   ~νῦν μὲν δὴ Μενέλαε διοτρεφὲς     μάλα τείσεις ~γνωτὸν ἐμὸν τὸν
[17, 400-449]   κονίῃσι πεσόντος ὑφ᾽ Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο.  ~ἦ   μὰν Αὐτομέδων Διώρεος ἄλκιμος υἱὸς
[17, 450-499]   Πριαμίδης ἐποχήσεται· οὐ γὰρ ἐάσω.  ~ἦ   οὐχ ἅλις ὡς καὶ τεύχε᾽
[17, 500-549]   δέ κεν Διὶ πάντα μελήσει.  ~ἦ   ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον
[17, 100-149]   ἄριστε μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο.  ~ἦ   σ᾽ αὔτως κλέος ἐσθλὸν ἔχει
[17, 150-199]   ἐὼν ὑπέροπλον ἔειπες; ~ὢ πόποι     τ᾽ ἐφάμην σὲ περὶ φρένας
[17, 200-249]   ὑπ᾽ Αἴαντος ἐρύειν Τελαμωνιάδαο ~νήπιοι·     τε πολέσσιν ἐπ᾽ αὐτῷ θυμὸν
[17, 150-199]   πανημέριος κακὸς ἔσσομαι, ὡς ἀγορεύεις,  ~ἦ   τινα καὶ Δαναῶν ἀλκῆς μάλα
[17, 400-449]   γε μητρὸς ἐπεύθετο νόσφιν ἀκούων,  ~ἥ   οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο νόημα.
[17, 400-449]   ὥς τε στήλη μένει ἔμπεδον,     τ᾽ ἐπὶ τύμβῳ ~ἀνέρος ἑστήκῃ
[17, 550-599]   μυίης θάρσος ἐνὶ στήθεσσιν ἐνῆκεν,  ~ἥ   τε καὶ ἐργομένη μάλα περ
[17, 50-99]   πεποιθὼς ~βοσκομένης ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ     τις ἀρίστη· ~τῆς δ᾽ ἐξ
[17, 200-249]   τετραμμένος ἀπολέσθω ~ἠὲ σαωθήτω·     γὰρ πολέμου ὀαριστύς. ~ὃς δέ
[17, 500-549]   Ἀρήτοιο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην·  ~ἣ   δ᾽ οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ
[17, 650-699]   διοτρεφὲς ὄφρα πύθηαι ~λυγρῆς ἀγγελίης,     μὴ ὤφελλε γενέσθαι. ~ἤδη μὲν
[17, 550-599]   χθονί, μῆλα δὲ κήδει, ~ὣς     πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα αὐτὴν
[17, 550-599]   θάρσευς πλῆσε φρένας ἀμφὶ μελαίνας,  ~βῆ   δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ, καὶ ἀκόντισε
[17, 650-699]   οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος,  ~βῆ   δ᾽ ἰέναι ὥς τίς τε
[17, 100-149]   Αἴαντι δὲ δαΐφρονι θυμὸν ὄρινε·  ~βῆ   δὲ διὰ προμάχων, ἅμα δὲ
[17, 0-49]   ~Πάτροκλος Τρώεσσι δαμεὶς ἐν δηϊοτῆτι.  ~βῆ   δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι
[17, 50-99]   δ᾽ αἷμα κατ᾽ οὐταμένην ὠτειλήν.  ~βῆ   δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι
[17, 550-599]   δ᾽ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε μέλαινα,  ~βῆ   δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι
[17, 100-149]   σφιν φόβον ἔμβαλε Φοῖβος Ἀπόλλων·  ~βῆ   δὲ θέειν, εἶθαρ δὲ παριστάμενος
[17, 650-699]   οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησε,  ~βῆ   δὲ θέειν, τὰ δὲ τεύχε᾽
[17, 200-249]   σθένεος· μετὰ δὲ κλειτοὺς ἐπικούρους  ~βῆ   ῥα μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο δέ
[17, 100-149]   ἦτορ ~παχνοῦται, ἀέκων δέ τ᾽  ἔβη   ἀπὸ μεσσαύλοιο· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο
[17, 350-399]   ~κυκλόσ᾽ ἄφαρ δέ τε ἰκμὰς  ἔβη,   δύνει δέ τ᾽ ἀλοιφὴ ~πολλῶν
[17, 50-99]   ~ὣς εἰπὼν μὲν αὖτις  ἔβη   θεὸς ἂμ πόνον ἀνδρῶν, ~Ἕκτορα
[17, 650-699]   ἐσσύμενός περ· ~ἠῶθεν δ᾽ ἀπονόσφιν  ἔβη   τετιηότι θυμῷ· ~ὣς ἀπὸ Πατρόκλοιο
[17, 150-199]   ἐνάριξα κατακτάς. ~ὣς ἄρα φωνήσας  ἀπέβη   κορυθαίολος Ἕκτωρ ~δηΐου ἐκ πολέμοιο·
[17, 650-699]   μοῖρα κιχάνει. ~ὣς ἄρα φωνήσας  ἀπέβη   ξανθὸς Μενέλαος, ~πάντοσε παπταίνων ὥς
[17, 600-649]   παρὰ μαζόν· ~ἐν καυλῷ δ᾽  ἐάγη   δολιχὸν δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν
[17, 350-399]   γ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν  ὀλίγῃ   ἐνὶ χώρῃ ~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα
[17, 350-399]   πολέμιζον ὑπ᾽ αἰθέρι, πέπτατο δ᾽  αὐγὴ   ~ἠελίου ὀξεῖα, νέφος δ᾽ οὐ
[17, 600-649]   καλλίτριχας ἵππους ~νῆας ἔπι γλαφυράς·  δὴ   γὰρ δέος ἔμπεσε θυμῷ. ~οὐδ᾽
[17, 500-549]   γὰρ εὐρύοπα Ζεὺς ~ὀρνύμεναι Δαναούς·  δὴ   γὰρ νόος ἐτράπετ᾽ αὐτοῦ. ~ἠΰτε
[17, 200-249]   τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι· ~τοῦ  δὴ   ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν
[17, 300-349]   θεὸν εἰρύσσαισθε ~Ἴλιον αἰπεινήν; ὡς  δὴ   ἴδον ἀνέρας ἄλλους ~κάρτεΐ τε
[17, 500-549]   καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα· ~ἦ  δὴ   μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος
[17, 0-49]   ἀμειβόμενος δὲ προσηύδα· ~νῦν μὲν  δὴ   Μενέλαε διοτρεφὲς μάλα τείσεις
[17, 550-599]   καὶ ἀτειρέα φωνήν· ~σοὶ μὲν  δὴ   Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται
[17, 550-599]   ἔτ᾽ ἄλλος Ἀχαιῶν ταρβήσειεν; ~οἷον  δὴ   Μενέλαον ὑπέτρεσας, ὃς τὸ πάρος
[17, 250-299]   ᾗσι φρεσὶν οὐνόματ᾽ εἴποι, ~ὅσσοι  δὴ   μετόπισθε μάχην ἤγειραν Ἀχαιῶν; ~Τρῶες
[17, 500-549]   προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον μὴ  δή   μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους, ~ἀλλὰ
[17, 700-749]   εἶθαρ δὲ προσηύδα· ~κεῖνον μὲν  δὴ   νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν ~ἐλθεῖν εἰς
[17, 500-549]   ὄβριμος Ἄρης. ~καί νύ κε  δὴ   ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην ~εἰ μή
[17, 400-449]   μάχης ἀπάνευθεν ἐόντες ~κλαῖον, ἐπεὶ  δὴ   πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο ~ἐν κονίῃσι
[17, 700-749]   καὶ ἔγχεσιν ἀμφιγύοισιν· ~ἀλλ᾽ ὅτε  δή   ῥ᾽ Αἴαντε μεταστρεφθέντε κατ᾽ αὐτοὺς
[17, 700-749]   θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες, ~ἀλλ᾽ ὅτε  δή   ῥ᾽ ἐν τοῖσιν ἑλίξεται ἀλκὶ
[17, 200-249]   τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν ~ὃς  δή   τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ δ᾽
[17, 400-449]   οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸς μεγάλοιο νόημα.  ~δὴ   τότε γ᾽ οὔ οἱ ἔειπε
[17, 600-649]   μεγαλήτορα καὶ Μενέλαον ~Ζεύς, ὅτε  δὴ   Τρώεσσι δίδου ἑτεραλκέα νίκην. ~τοῖσι
[17, 550-599]   ἐγγύθεν ἱστάμενος ὄτρυνεν Ἀπόλλων ~Φαίνοπι  Ἀσιάδῃ   ἐναλίγκιος, ὅς οἱ ἁπάντων ~ξείνων
[17, 250-299]   ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ  Μενοιτιάδῃ   ἕνα θυμὸν ἔχοντες ~φραχθέντες σάκεσιν
[17, 350-399]   θ᾽ ὅσσον ἄριστοι ~ἕστασαν ἀμφὶ  Μενοιτιάδῃ   κατατεθνηῶτι. ~οἳ δ᾽ ἄλλοι Τρῶες
[17, 100-149]   ἔμμεναι αὐτῷ. ~Αἴας δ᾽ ἀμφὶ  Μενοιτιάδῃ   σάκος εὐρὺ καλύψας ~ἑστήκει ὥς
[17, 600-649]   μέγας Τελαμώνιος Αἴας· ~ὢ πόποι  ἤδη   μέν κε καὶ ὃς μάλα
[17, 650-699]   ἀγγελίης, μὴ ὤφελλε γενέσθαι.  ~ἤδη   μὲν σὲ καὶ αὐτὸν ὀΐομαι
[17, 700-749]   χέοντα πόδες φέρον ἐκ πολέμοιο  ~Πηλεΐδῃ   Ἀχιλῆϊ κακὸν ἔπος ἀγγελέοντα. ~οὐδ᾽
[17, 100-149]   περ, εἴ πως ἐρυσαίμεθα νεκρὸν  ~Πηλεΐδῃ   Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ κε φέρτατον
[17, 600-649]   ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα  ~Πηλεΐδῃ,   ἐπεὶ οὔ μιν ὀΐομαι οὐδὲ
[17, 0-49]   ~ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον·  ~Ἀτρεΐδη   Μενέλαε διοτρεφὲς ὄρχαμε λαῶν ~χάζεο,
[17, 300-349]   ὄτρυνε δέμας Περίφαντι ἐοικὼς ~κήρυκι  Ἠπυτίδῃ,   ὅς οἱ παρὰ πατρὶ γέροντι
[17, 200-249]   ~τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω καὶ  ἐδωδῇ   ~λαούς, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν
[17, 500-549]   ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη  ~ἀργαλέη   πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος Ἀθήνη
[17, 300-349]   ~κάρτεΐ τε σθένεΐ τε πεποιθότας  ἠνορέῃ   τε ~πλήθεΐ τε σφετέρῳ καὶ
[17, 550-599]   μῆλα δὲ κήδει, ~ὣς  πορφυρέῃ   νεφέλῃ πυκάσασα αὐτὴν ~δύσετ᾽
[17, 600-649]   πάντων βέλε᾽ ἅπτεται ὅς τις  ἀφήῃ   ~ἢ κακὸς ἀγαθός· Ζεὺς
[17, 450-499]   ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν  ἔλθῃ·   ~ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος
[17, 650-699]   ἐπέλαμψε, μάχη δ᾽ ἐπὶ πᾶσα  φαάνθη·   ~καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Αἴας εἶπε
[17, 650-699]   ὤριστος Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος, μεγάλη δὲ  ποθὴ   Δαναοῖσι τέτυκται. ~ἀλλὰ σύ γ᾽
[17, 700-749]   ἔνθεν ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ  ποθὴ   Πυλίοισιν ἐτύχθη· ~ἀλλ᾽ γε
[17, 50-99]   τιμᾷ, τάχα οἱ μέγα πῆμα  κυλίσθη.   ~τώ μ᾽ οὔ τις Δαναῶν
[17, 250-299]   ὠτειλῆς ~αἱματόεις· τοῦ δ᾽ αὖθι  λύθη   μένος, ἐκ δ᾽ ἄρα χειρῶν
[17, 0-49]   πάντοσ᾽ ἐΐσην· ~οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός,  ἀνεγνάμφθη   δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ
[17, 500-549]   δ᾽ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν ~οὔδει  ἐνισκίμφθη,   ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος πελεμίχθη ~ἔγχεος·
[17, 500-549]   ~οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ᾽ οὐρίαχος  πελεμίχθη   ~ἔγχεος· ἔνθα δ᾽ ἔπειτ᾽ ἀφίει
[17, 700-749]   ~Ἀντίλοχος, μεγάλη δὲ ποθὴ Πυλίοισιν  ἐτύχθη·   ~ἀλλ᾽ γε τοῖσιν μὲν
[17, 400-449]   οἱ ἔειπε κακὸν τόσον ὅσσον  ἐτύχθη   ~μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ πολὺ
[17, 50-99]   κλυτὰ τεύχεα, τὸν δ᾽ ἐπὶ  γαίῃ   ~κείμενον· ἔρρει δ᾽ αἷμα κατ᾽
[17, 50-99]   τ᾽ ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσ᾽ ἐπὶ  γαίῃ·   ~τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐϋμμελίην Εὔφορβον
[17, 0-49]   ἐϋμμελίαι φρονέουσιν. ~οὐδὲ μὲν οὐδὲ  βίη   Ὑπερήνορος ἱπποδάμοιο ~ἧς ἥβης ἀπόνηθ᾽
[17, 0-49]   ἐν χείρεσσι βάλω καὶ Φρόντιδι  δίῃ.   ~ἀλλ᾽ οὐ μὰν ἔτι δηρὸν
[17, 600-649]   ἀλλ᾽ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.  ~εἴη   δ᾽ ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε
[17, 400-449]   κεν ἧμιν ἄφαρ πολὺ κέρδιον  εἴη   ~εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν ἱπποδάμοισιν
[17, 100-149]   Ἀχιλῆϊ· κακῶν δέ κε φέρτατον  εἴη.   ~εἷος ταῦθ᾽ ὅρμαινε κατὰ
[17, 300-349]   διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη ~αἰχμὴ  χαλκείη   παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε· ~δούπησεν
[17, 150-199]   γὰρ νῦν Τρώεσσι μένος πολυθαρσὲς  ἐνείη   ~ἄτρομον, οἷόν τ᾽ ἄνδρας ἐσέρχεται
[17, 400-449]   δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ᾽  ἀρειῇ·   ~τὼ δ᾽ οὔτ᾽ ἂψ ἐπὶ
[17, 0-49]   ~νύξ᾽ ἐπὶ δ᾽ αὐτὸς ἔρεισε  βαρείῃ   χειρὶ πιθήσας· ~ἀντικρὺ δ᾽ ἁπαλοῖο
[17, 550-599]   φωνήν· ~σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε  κατηφείη   καὶ ὄνειδος ~ἔσσεται εἴ κ᾽
[17, 250-299]   ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ χειρὶ  παχείῃ,   ~ἐγκέφαλος δὲ παρ᾽ αὐλὸν ἀνέδραμεν
[17, 100-149]   δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενος κυσὶ  δοίη.   ~Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων
[17, 550-599]   γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ Ἀθήνη  ~δοίη   κάρτος ἐμοί, βελέων δ᾽ ἀπερύκοι
[17, 500-549]   κ᾽ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισιν  ἁλοίη.   ~ὣς εἰπὼν Αἴαντε καλέσσατο καὶ
[17, 600-649]   καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστι  ~γνοίη   ὅτι Τρώεσσι πατὴρ Ζεὺς αὐτὸς
[17, 150-199]   Λυκίων ἐπιπείσεται ἀνδρῶν ~οἴκαδ᾽ ἴμεν,  Τροίῃ   δὲ πεφήσεται αἰπὺς ὄλεθρος. ~εἰ
[17, 650-699]   μῦθον ἀκούσας· ~δὴν δέ μιν  ἀμφασίη   ἐπέων λάβε, τὼ δέ οἱ
[17, 400-449]   τ᾽ ἐπὶ τύμβῳ ~ἀνέρος  ἑστήκῃ   τεθνηότος ἠὲ γυναικός, ~ὣς μένον
[17, 650-699]   ὅτι πῆμα θεὸς Δαναοῖσι κυλίνδει,  ~νίκη   δὲ Τρώων· πέφαται δ᾽ ὤριστος
[17, 0-49]   δ᾽ ἁπαλοῖο δι᾽ αὐχένος ἤλυθ᾽  ἀκωκή,   ~δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ
[17, 250-299]   δ᾽ ἱπποδάσεια κόρυς περὶ δουρὸς  ἀκωκῇ   ~πληγεῖσ᾽ ἔγχεΐ τε μεγάλῳ καὶ
[17, 650-699]   πέφαται δ᾽ ὤριστος Ἀχαιῶν ~Πάτροκλος,  μεγάλη   δὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται. ~ἀλλὰ
[17, 700-749]   ἑτάροισιν ἀμυνέμεν, ἔνθεν ἀπῆλθεν ~Ἀντίλοχος,  μεγάλη   δὲ ποθὴ Πυλίοισιν ἐτύχθη· ~ἀλλ᾽
[17, 200-249]   κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον ἐμῇ  κεφαλῇ   περιδείδια μή τι πάθῃσι, ~καὶ
[17, 50-99]   φίλος διελέξατο θυμός; ~ὁππότ᾽ ἀνὴρ  ἐθέλῃ   πρὸς δαίμονα φωτὶ μάχεσθαι ~ὅν
[17, 550-599]   ~ὣς φάτο, τὸν δ᾽ ἄχεος  νεφέλη   ἐκάλυψε μέλαινα, ~βῆ δὲ διὰ
[17, 550-599]   δὲ κήδει, ~ὣς πορφυρέῃ  νεφέλῃ   πυκάσασα αὐτὴν ~δύσετ᾽ Ἀχαιῶν
[17, 400-449]   μετ᾽ Ἀχαιούς, ~ἀλλ᾽ ὥς τε  στήλη   μένει ἔμπεδον, τ᾽ ἐπὶ
[17, 50-99]   δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος σὺν λαίλαπι  πολλῇ   ~βόθρου τ᾽ ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσσ᾽
[17, 700-749]   δὲ τράπετο χρώς, οὐδέ τις  ἔτλη   ~πρόσσω ἀΐξας περὶ νεκροῦ δηριάασθαι.
[17, 100-149]   τε νήπι᾽ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν  ὕλῃ   ~ἄνδρες ἐπακτῆρες· δέ τε
[17, 500-549]   Ἀλκιμέδοντα προσηύδα πιστὸν ἑταῖρον· ~Ἀλκίμεδον  μὴ   δή μοι ἀπόπροθεν ἰσχέμεν ἵππους,
[17, 600-649]   Τρωσὶ μέγα κράτος ἐγγυάλιξεν, ~εἰ  μὴ   Κοίρανος ὦκα ποδώκεας ἤλασεν ἵππους·
[17, 650-699]   πόλλ᾽ ἀέκων· περὶ γὰρ δίε  μή   μιν Ἀχαιοὶ ~ἀργαλέου πρὸ φόβοιο
[17, 50-99]   κλυτὰ τεύχεα Πανθοΐδαο ~Ἀτρεΐδης, εἰ  μή   οἱ ἀγάσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων, ~ὅς
[17, 450-499]   δμῆσίν τε μένος τε, ~εἰ  μὴ   Πάτροκλος θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος ~ζωὸς
[17, 400-449]   ἀνέρι τῷδε δαμῆναι ~πάντας ὁμῶς,  μή   πώ τις ἐρωείτω πολέμοιο. ~ὣς
[17, 50-99]   ἐὼν καὶ Τρωσὶ μάχωμαι ~αἰδεσθείς,  μή   πώς με περιστήωσ᾽ ἕνα πολλοί·
[17, 0-49]   κλέος ἐσθλὸν ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι,  ~μή   σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα
[17, 500-549]   δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην ~εἰ  μή   σφω᾽ Αἴαντε διέκριναν μεμαῶτε, ~οἵ
[17, 200-249]   οἰωνούς, ~ὅσσον ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια  μή   τι πάθῃσι, ~καὶ σῇ, ἐπεὶ
[17, 50-99]   κεῖται ἐμῆς ἕνεκ᾽ ἐνθάδε τιμῆς,  ~μή   τίς μοι Δαναῶν νεμεσήσεται ὅς
[17, 650-699]   ὄφρα πύθηαι ~λυγρῆς ἀγγελίης,  μὴ   ὤφελλε γενέσθαι. ~ἤδη μὲν σὲ
[17, 500-549]   ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο ~ἶνα  τάμῃ   διὰ πᾶσαν, δὲ προθορὼν
[17, 200-249]   κορέει κύνας ἠδ᾽ οἰωνούς, ~ὅσσον  ἐμῇ   κεφαλῇ περιδείδια μή τι πάθῃσι,
[17, 250-299]   ἕκαστος ~λαοῖς· ἐκ δὲ Διὸς  τιμὴ   καὶ κῦδος ὀπηδεῖ. ~ἀργαλέον δέ
[17, 0-49]   ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ  αἰχμὴ   ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ κρατερῇ· δὲ
[17, 600-649]   γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρις  ~αἰχμὴ   Πουλυδάμαντος· γάρ ῥ᾽ ἔβαλε
[17, 300-349]   μέσην· διὰ δ᾽ ἀμπερὲς ἄκρη  ~αἰχμὴ   χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε·
[17, 550-599]   γάρ ῥά οἱ ἐγγύθεν ἦεν·  ~εἰσαμένη   Φοίνικι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν·
[17, 550-599]   στήθεσσιν ἐνῆκεν, ~ἥ τε καὶ  ἐργομένη   μάλα περ χροὸς ἀνδρομέοιο ~ἰσχανάᾳ
[17, 550-599]   ἄττα γεραιὲ παλαιγενές, εἰ γὰρ  Ἀθήνη   ~δοίη κάρτος ἐμοί, βελέων δ᾽
[17, 550-599]   φάτο, γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις  Ἀθήνη,   ~ὅττί ῥά οἱ πάμπρωτα θεῶν
[17, 500-549]   ~ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος  Ἀθήνη   ~οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα
[17, 350-399]   κ᾽ Ἄρης λαοσσόος οὐδέ κ᾽  Ἀθήνη   ~τόν γε ἰδοῦσ᾽ ὀνόσαιτ᾽ οὐδ᾽
[17, 500-549]   δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ  ὑσμίνη   ~ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ νεῖκος
[17, 650-699]   ἕλωρ δηΐοισι λίποιεν. ~πολλὰ δὲ  Μηριόνῃ   τε καὶ Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν· ~Αἴαντ᾽
[17, 650-699]   Αἰάντεσσ᾽ ἐπέτελλεν· ~Αἴαντ᾽ Ἀργείων ἡγήτορε  Μηριόνη   τε ~νῦν τις ἐνηείης Πατροκλῆος
[17, 650-699]   πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο  φωνή.   ~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης
[17, 100-149]   ἀπὸ σταθμοῖο δίωνται ~ἔγχεσι καὶ  φωνῇ·   τοῦ δ᾽ ἐν φρεσὶν ἄλκιμον
[17, 200-249]   ἔμπης ~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ,  εἴξῃ   δέ οἱ Αἴας, ~ἥμισυ τῷ
[17, 400-449]   υἱὸς ~πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι  θοῇ   ἐπεμαίετο θείνων, ~πολλὰ δὲ μειλιχίοισι
[17, 600-649]   φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. ~ἀλλ᾽ οὔ  πῃ   δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν· ~ἠέρι
[17, 400-449]   ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων, ~κινήσας δὲ  κάρη   προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ
[17, 200-249]   Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο, ~κινήσας ῥα  κάρη   προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν· ~ἆ
[17, 400-449]   χαμάδις ῥέε μυρομένοισιν ~ἡνιόχοιο πόθῳ·  θαλερὴ   δ᾽ ἐμιαίνετο χαίτη ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα
[17, 650-699]   δέ οἱ ὄσσε ~δακρυόφι πλῆσθεν,  θαλερὴ   δέ οἱ ἔσχετο φωνή. ~ἀλλ᾽
[17, 0-49]   δέ οἱ αἰχμὴ ~ἀσπίδ᾽ ἐνὶ  κρατερῇ·   δὲ δεύτερος ὄρνυτο χαλκῷ
[17, 500-549]   ~ἂψ δ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο  κρατερὴ   ὑσμίνη ~ἀργαλέη πολύδακρυς, ἔγειρε δὲ
[17, 500-549]   διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός,  ~νειαίρῃ   δ᾽ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος
[17, 300-349]   κληῖδα μέσην· διὰ δ᾽ ἀμπερὲς  ἄκρη   ~αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον
[17, 0-49]   τις περὶ πόρτακι μήτηρ ~πρωτοτόκος  κινυρὴ   οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ~ὣς
[17, 350-399]   καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ  χώρῃ   ~εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν
[17, 200-249]   περιδείδια μή τι πάθῃσι, ~καὶ  σῇ,   ἐπεὶ πολέμοιο νέφος περὶ πάντα
[17, 50-99]   ἀλκὶ πεποιθὼς ~βοσκομένης ἀγέλης βοῦν  ἁρπάσῃ   τις ἀρίστη· ~τῆς δ᾽
[17, 250-299]   ~ἠϊόνες βοόωσιν ἐρευγομένης ἁλὸς ἔξω,  ~τόσσῃ   ἄρα Τρῶες ἰαχῇ ἴσαν. αὐτὰρ
[17, 250-299]   μοί ἐστι διασκοπιᾶσθαι ἕκαστον ~ἡγεμόνων·  τόσση   γὰρ ἔρις πολέμοιο δέδηεν· ~ἀλλά
[17, 500-549]   αὐτοῦ. ~ἠΰτε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι  τανύσσῃ   ~Ζεὺς ἐξ οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι
[17, 200-249]   ἀριστῆας Δαναῶν κάλει, ἤν τις  ἀκούσῃ.   ~ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε βοὴν
[17, 200-249]   περ ἔμπης ~Τρῶας ἐς ἱπποδάμους  ἐρύσῃ,   εἴξῃ δέ οἱ Αἴας, ~ἥμισυ
[17, 650-699]   κε τάχιστα νέκυν ἐπὶ νῆα  σαώσῃ   ~γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχε᾽
[17, 50-99]   ~ἄλλῳ γ᾽ Ἀχιλῆϊ, τὸν  ἀθανάτη   τέκε μήτηρ. ~τόφρα δέ τοι
[17, 400-449]   ~ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δ᾽ ἐμιαίνετο  χαίτη   ~ζεύγλης ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.
[17, 350-399]   ἔτι εἶχε· σάκεσσι γὰρ ἔρχατο  πάντῃ   ~ἑσταότες περὶ Πατρόκλῳ, πρὸ δὲ
[17, 50-99]   Ἄρηϊ ~ἀνέρι εἰσάμενος Κικόνων ἡγήτορι  Μέντῃ·   ~καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα
[17, 250-299]   ὀπάων Ἰδομενῆος ~Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ  ἀνδρειφόντῃ.   ~τῶν δ᾽ ἄλλων τίς κεν
[17, 450-499]   ὀφθαλμοῖσιν ~Ἀλκιμέδων υἱὸς Λαέρκεος Αἱμονίδαο·  ~στῆ   δ᾽ ὄπιθεν δίφροιο καὶ Αὐτομέδοντα
[17, 300-349]   δὲ πεσόντ᾽ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Λυκομήδης,  ~στῆ   δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰών, καὶ
[17, 100-149]   ἀπὸ Πατρόκλοιο κίε ξανθὸς Μενέλαος.  ~στῆ   δὲ μεταστρεφθεὶς ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος
[17, 700-749]   αὖτ᾽ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἥρωϊ βεβήκει,  ~στῆ   δὲ παρ᾽ Αἰάντεσσι θέων, εἶθαρ
[17, 0-49]   ἀμύμονος· ἄγχι δ᾽ ἄρ᾽ αὐτοῦ  ~ἔστη,   καὶ προσέειπεν ἀρηΐφιλον Μενέλαον· ~Ἀτρεΐδη
[17, 300-349]   καί ῥα πολὺ προμάχων ἐξάλμενος  ἔστη·   ~οἳ δ᾽ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι
[17, 50-99]   ἀγέλης βοῦν ἁρπάσῃ τις  ἀρίστη·   ~τῆς δ᾽ ἐξ αὐχέν᾽ ἔαξε
[17, 150-199]   κατ᾽ ὄσσε ἰδὼν δηΐων ἐν  ἀϋτῇ,   ~οὐδ᾽ ἰθὺς μαχέσασθαι, ἐπεὶ σέο
[17, 450-499]   κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκωνται  ~δύῃ   τ᾽ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας
[17, 300-349]   μήδεα εἰδώς· ~τῷ μιν ἐεισάμενος  προσέφη   Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων· ~Αἰνεία πῶς
[17, 450-499]   Αἰακίδαο. ~τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αὐτομέδων  προσέφη   Διώρεος υἱός· ~Ἀλκίμεδον τίς γάρ
[17, 550-599]   οἰκία ναίων· ~τῷ μιν ἐεισάμενος  προσέφη   ἑκάεργος Ἀπόλλων· ~Ἕκτορ τίς κέ
[17, 150-199]   ~τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν  προσέφη   κορυθαίολος Ἕκτωρ· ~Γλαῦκε τί
[17, 650-699]   ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ~ἀγχοῦ δ᾽ ἱστάμενος  προσέφη   ξανθὸς Μενέλαος· ~Ἀντίλοχ᾽ εἰ δ᾽
[17, 0-49]   ἕλωμαι. ~τὸν δὲ μέγ᾽ ὀχθήσας  προσέφη   ξανθὸς Μενέλαος· ~Ζεῦ πάτερ οὐ
[17, 350-399]   βοείην ~λαοῖσιν δώῃ τανύειν μεθύουσαν  ἀλοιφῇ·   ~δεξάμενοι δ᾽ ἄρα τοί γε
[17, 350-399]   ἰκμὰς ἔβη, δύνει δέ τ᾽  ἀλοιφὴ   ~πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ τε
[17, 250-299]   ἁλὸς ἔξω, ~τόσσῃ ἄρα Τρῶες  ἰαχῇ   ἴσαν. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ~ἕστασαν ἀμφὶ
[17, 650-699]   ἀπῶσεν ὀμίχλην, ~ἠέλιος δ᾽ ἐπέλαμψε,  μάχη   δ᾽ ἐπὶ πᾶσα φαάνθη· ~καὶ
[17, 200-249]   οὔ τι μάχης ἐκνοστήσαντι ~δέξεται  Ἀνδρομάχη   κλυτὰ τεύχεα Πηλεΐωνος. ~ἦ καὶ
[17, 350-399]   ταύροιο βοὸς μεγάλοιο βοείην ~λαοῖσιν  δώῃ   τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ· ~δεξάμενοι δ᾽
[17, 750-799]   Δαναῶν· πολέμου δ᾽ οὐ γίγνετ᾽  ἐρωή.  




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/05/2006