Livre, chap.
[1, 2]	καὶ μικρὸν ἀναφέρειν ὥσπερ ἐκ	βαθέος	ὕπνου τοῦ παρ´ ὀλίγον θανάτου
[1, 5]	γινομένη, τὸ μὲν κατὰ μέσον	βάθος	ἄπειρος ἐπὶ δὲ τὰς ἄκρας
[1, 13]	ἔλεγεν, ἀλλὰ τοῦ γήρως τοὐμοῦ	βακτηρίαν	ἔσεσθαι προσδοκῶν ἐπειδὴ τάχιστά μοι
[1, 2]	τῆς κόμης ὑπὸ τῷ στεφάνῳ	βακχεῖον	σοβουμένης καὶ τοῖς νώτοις πλεῖστον
[1, 13]	μετεῖναι κρίναντες οἱ μὲν λίθοις	βάλλειν	οἱ δὲ τῷ δημίῳ παραδιδόναι
[1, 30]	αὐτοῖς σκάφεσι καὶ αὐτοῖς οἰκήμασι	βαπτιζόντων·	ὑφ´ ὧν ἁπάντων δοῦπός τις
[1, 13]	παραδιδόναι καὶ ὠθεῖσθαι εἰς τὸ	βάραθρον	ἐδοκίμαζον. Ἐμοῦ δὲ παρὰ πάντα
[1, 14]	καταλεῦσαι οἱ δὲ εἰς τὸ	βάραθρον	πέμψαι κρίναντες, οἱ λοιποὶ δὲ
[1, 19]	ἔχειν ἀγαθὸν προὔτρεπεν, οὐ παντάπασι	βάρβαρον	εἶναι τὰ ἤθη τὸν λῄσταρχον
[1, 30]	πρὸς ὅπερ ἂν ὁρμήσῃ τὸ	βάρβαρον	ἦθος· κἂν ἀπογνῷ τὴν ἑαυτοῦ
[1, 25]	ἂν εἴης ἄτοπος εἰ τὸν	βάρβαρόν	με τοῦ Ἕλληνος, τὸν λῃστὴν
[1, 3]	ἀξίαν ἀλλὰ πρὸς τὸ ἴσον	βάρος	τὴν νέμησιν ποιούμενοι. Τὰ δὲ
[1, 7]	δὲ καμάτῳ τε τῆς ὁδοιπορίας	βαρούμενος	καὶ φροντίδι τῶν παρόντων συνεχόμενος
[1, 10]	καὶ ὑπόσχεσιν καὶ ἀπειλὴν ἀπεμαχόμην,	βαρύ	τι καὶ βύθιον στενάξασα ἀπιοῦσα
[1, 15]	διαθήσουσα τὴν Θίσβην. Ἡ δὲ	βαρυμηνιῶσαν	ὁρῶσα καὶ πάντῃ λυπηθεῖσαν ἐπιβουλεῦσαι
[1, 25]	μηδέ μοι γίνου τῶν συμφορῶν	βαρύτερος	μηδέ, τοσαύτην ἔχων ἐκ τῶν
[1, 7]	συνέθεον καὶ τὸν λῄσταρχον οἱονεὶ	βασιλέα	τινὰ ἑαυτῶν προσαπαντῶντες ὑπεδέχοντο. Τῶν
[1, 13]	καὶ ὡς ἀληθῆ τὴν κατηγορίαν	βεβαιοῦσα	τοῖς γόοις. Ἐπεὶ δὲ μεταδοῦναι
[1, 29]	ἀλλ´ ὥσπερ θανάτῳ τῷ κακῷ	βεβλημένην	καὶ ὥσπερ ψυχῆς τοῦ Θεαγένους
[1, 1]	πελέκει τετρωμένος, ὁ δὲ κάχληκι	βεβλημένος	αὐτόθεν ἀπὸ τῆς ῥαχίας πεπορισμένῳ,
[1, 1]	κακοῦ τὰς χρείας ἐκαινοτόμει καὶ	βέλεσι	κεχρῆσθαι τοῖς ἐκπώμασιν ἐδίδασκεν. Ἔκειντο
[1, 13]	δὲ τὸ πᾶν καταλιπών, νόμῳ	βέλτιον	ἡγούμενος ἢ φόνῳ παιδὸς τὴν
[1, 22]	καὶ τὰ ταύτης ἀποθέσθαι σύμβολα.	Βέλτιον	μὲν γὰρ εἰς Μέμφιν, ὅταν
[1, 19]	ἣν, δυνατὸν ἐμαυτῷ με δοῦναι,	βέλτιον	παρὰ τοῦ κοινοῦ λαβεῖν ἡγοῦμαι·
[1, 8]	ἔχεις; διηρώτα. Ῥᾷον» ἔφη καὶ	βέλτιον	ὑπὸ τῆς ἑσπέρας, ἐκ τῆς
[1, 20]	τὸ σεμνότερον, πῶς οὐ τὴν	βελτίονα	περὶ αὑτῆς εἰκότως παρίστησι φαντασίαν;
[1, 27]	Χαρικλείας καὶ τοιαῦτα πρὸς τὸ	βέλτιστον	ὑποτιθεμένης ὁ Κνήμων εἰστρέχει λίαν
[1, 1]	ἄλλος ἄλλως, οἱ δὲ πλεῖστοι	βελῶν	ἔργον καὶ τοξείας γεγενημένοι. Καὶ
[1, 2]	αὐτοῖς ὀρθωθεῖσα ἔδοξε, τῶν μὲν	βελῶν	τῇ ἀθρόᾳ κινήσει κλαγξάντων, χρυσοϋφοῦς
[1, 22]	παρέχεσθε, τὸ πειθοῖ μᾶλλον ἢ	βίᾳ	τῶν δικαίων πειρᾶσθαι τυγχάνειν, ἄλλως
[1, 21]	πάντως ἐξήρκει μοι τὸ βούλεσθαι·	βιάζεσθαι	γὰρ οἷς ἐξὸν τὸ πυνθάνεσθαι
[1, 25]	μὴ σωφρονεῖν δὲ οὐδὲν οὕτω	βίαιον	ὥστε με μεταπεισθῆναι· ἓν μόνον
[1, 22]	ὑπερβάλλον κακὸν ἐνδόντος καὶ τῷ	βιαίῳ	τῆς ὁλκάδος ἐκστάντος καὶ τῇ
[1, 19]	καὶ γὰρ εὔηθες τὴν αἰχμάλωτον	βιασάμενον	ἀκόντων τι τῶν φίλων φαίνεσθαι
[1, 29]	τε ὑπομνήσεως οὐδὲν δεομένους ἀλλὰ	βίον	ἀεὶ τὸν πόλεμον ἡγουμένους καὶ
[1, 19]	καὶ πρὸς ἀνάγκης τὸν παρόντα	βίον	ἑλόμενον. Ἐπεὶ δὲ ἤχθησαν, ἤθροιστο
[1, 13]	τοὺς νόμους ἀποφήνας, πάντα τὸν	βίον	ἐπὶ τούτῳ τὸν ἐμὸν ἐσάλευον.
[1, 3]	μὲν ὑμῖν ὡς ἔοικεν ὁ	βίος,	εἰς καιρὸν δὲ ἥκετε· λύσατε
[1, 6]	συρρεῖ ἐπ´ αὐτὴν ὁ τοιοῦτος	βίος	τῷ μὲν ὕδατι πάντες ὅσα
[1, 5]	πηξάμενος, ὁ δὲ ἐπὶ σκάφους	βιοτεύει,	πορθμεῖον τὸ αὐτὸ καὶ οἰκητήριον
[1, 16]	γὰρ τὴν δέσποιναν οὐκ ὀρθῶς	βιοῦσαν	ἀλλ´ εὐνὴν τὴν σὴν ἐνυβρίζουσαν,
[1, 3]	ἑαυτὸν καὶ πρὸς τὸ σύνηθες	βλέμμα	ἀποκαθιστάμενος. ~Ὀψὲ δὴ οὖν ποτε
[1, 21]	πλέον ἢ σύνηθες καὶ τὸ	βλέμμα	κεκίνητο πρὸς τὸ γοργότερον) ἑρμηνεύοντος
[1, 21]	τινα χρόνον τῇ γῇ τὸ	βλέμμα	προσερείσασα καὶ πυκνὰ τὴν κεφαλὴν
[1, 12]	ἂν καιροῦ λαβόμενον; ἑώρων τὸ	βλέμμα,	συνίην τῆς διανοίας. Ὁ δὲ
[1, 9]	φιλήματα τοῦ πρέποντος καὶ τὸ	βλέμμα	τοῦ σώφρονος ἐξιστάμενον πρὸς ὑπόνοιαν
[1, 11]	με ἀπωσαμένη τότε παντοίως ἐφείλκετο	βλέμμασι	νεύμασι συνθήμασιν· ἐγὼ δὲ ὁ
[1, 20]	νικῶσα τὰς πάσας αἰδοῖ τοῦ	βλέμματος	καὶ τοὺς ὁρῶντας καταστέλλει πρὸς
[1, 24]	ὄψιν τῆς κόρης οὐ δυνατὸν	βλέπειν	τε ἅμα καὶ σωφρονεῖν ἡγούμενος·
[1, 12]	ἱκέτευεν· ἐγὼ δέ, ὥσπερ τυφῶνι	βληθείς,	αὖος ἀπόπληκτος εἱστήκειν· τὴν Θίσβην
[1, 2]	ὥσπερ ὑπὸ πρηστῆρος τῆς ὄψεως	βληθέντες	ἄλλος ἄλλον ὑπεδύετο θάμνον· μεῖζον
[1, 17]	οἷς ἠπάτητο, ἐπειδὴ κατὰ τὸν	βόθρον	ἐγένετο τὸν ἐν Ἀκαδημίᾳ (πάντως
[1, 32]	τὴν λίμνην ἑαυτὸν καθέντα καὶ	βολῆς	ἐκτὸς ἐμπειρίᾳ τοῦ νεῖν ἀναδύντα
[1, 33]	οὐ φαινόμενον, χρήματα πάμπολλα καὶ	βοσκήματα	τοῖς ζῶντα προσκομίσασιν εἰς τὰς
[1, 8]	ἴασιν ἡμερῶν ᾗ λέγω ταύτῃ	βοτάνῃ	χρησάμενος. Εἰ δέ μοι μέλει
[1, 8]	αὐτῶν ἐπιτετραμμένος· τοιαύτην σοι ποριοῦμαι	βοτάνην	ἣ διὰ τρίτης ἑνώσει τὰς
[1, 24]	λίμνης καταδύντες, ἣν τῷ Θεαγένει	βοτάνην	ὑπέσχετο τῇ προτεραίᾳ μαστεύων ὀλίγον
[1, 5]	ἠπείγοντο. Ἦν δὲ τοιάδε τις·	βουκολία	μὲν σύμπας κέκληται πρὸς Αἰγυπτίων
[1, 6]	ποδὸς ἐπιστήσας. ~Καί πού τις	βουκόλος	ἀνὴρ ἐτέχθη τε ἐν τῇ
[1, 6]	λίμνην καὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτῇ	βουκόλους	ὧδέ πως ἔχει. ~Ἤδη δὲ
[1, 26]	σωτηρίαν, καὶ τύχαι παρέσχον ἃ	βουλαῖς	ἄνθρωποι μυρίαις οὐκ ἐξεῦρον. Τοῦτό
[1, 15]	παρασκευάσαι. Εἰ δὲ τύχοις ὧν	βούλει,	μάλιστα μὲν εἰκὸς σχολάσαι τὸν
[1, 16]	ἐμαυτῆς καὶ κέχρησο ὅ τι	βούλει.	Τὸν παῖδα δι´ ἐμὲ τὸ
[1, 21]	νόμῳ, πάντως ἐξήρκει μοι τὸ	βούλεσθαι·	βιάζεσθαι γὰρ οἷς ἐξὸν τὸ
[1, 11]	αὐτοῦ τὰς ἀνοσίας παρ´ ἐμοῦ	βούλεται	μανθάνειν. Καὶ ἀποστραφεὶς ἐπὶ τὴν
[1, 31]	τε ἄλλους καταλαμβάνει δρασμὸν ἤδη	βουλεύοντας,	τῶν πολεμίων ἐγγύθεν ὁρωμένων, τόν
[1, 22]	ἀνελεῖν τε διὰ τὰ χρήματα	βουλευσαμένων,	ἕως σὺν πολλῷ τῷ κακῷ
[1, 15]	ἔσται, φασί, πλοῦς καὶ ἑτέρα	βουλή.	Τὸ παρὸν τέως θεραπεύωμεν. ~Ἐπῄνει
[1, 11]	τὸν μοιχόν. Εἰ γὰρ οὕτω	βουληθείης«	ἔφην. Καὶ μὴν βουλήσομαί γε«
[1, 13]	κατὰ τοὺς νόμους ἐξόν, οὐ	βουληθείς,	ὑμῖν δὲ τὸ πᾶν καταλιπών,
[1, 21]	τὸ γινόμενον, τὸ παρ´ ἀμφοτέρων	βούλημα	συννεύειν ἀναγκαῖον. Καὶ ἀποστρέψας τὸν
[1, 26]	δὲ εἴκων καὶ πρὸς τὸ	βούλημα	συντρέχων τὴν πρώτην καὶ ζέουσαν
[1, 15]	Ἐγὼ μέν σοι πρὸς τὸ	βούλημα	τὸ σὸν ἀεί τε καὶ
[1, 9]	πατὴρ Ἀρίστιππος, τὸ γένος Ἀθηναῖος,	βουλῆς	δὲ τῆς ἄνω, τὴν περιουσίαν
[1, 18]	ἀπειρηκὼς ἕλκει πρὸς τὴν ἑαυτοῦ	βούλησιν	τὴν ἐπίλυσιν· τὸ μὲν γὰρ
[1, 11]	οὕτω βουληθείης« ἔφην. Καὶ μὴν	βουλήσομαί	γε« ἀπεκρίνατο σοῦ τε ἕνεκεν
[1, 9]	ὅλον ὑπεποιεῖτο καὶ πράττειν ὅτι	βούλοιτο	ἔπειθε, τῇ τε ὥρᾳ τὸν
[1, 22]	γάμου σκοπεῖν ἐπετράπημεν, ὃν οὐ	βούλομαι	κατ´ οὐδένα τρόπον ἀρνήσασθαι. Τό
[1, 20]	καὶ τὰς αἰτίας ὑμῖν ἀπολογίσασθαι	βούλομαι.	Πρῶτον μὲν εὐγενὴς εἶναί μοι
[1, 16]	Τὸ δὲ παρὸν ἔνεστί σοι	βουλομένῳ	πρὸς τὸν παῖδα καὶ εἰ
[1, 12]	ἐν δεσμοῖς εἶχε, λέγειν τι	βουλομένῳ	τῶν ὄντων καὶ φράζειν οὐκ
[1, 13]	τῆς τιμωρίας διεχειροτόνουν ὦ μητρυιά»	βοῶντος,	διὰ μητρυιὰν ἀναιροῦμαι, μητρυιά με
[1, 12]	οὐ ταῦτα ἦν ἃ προηγόρευον«	βοώσης	ὡς φυλάττεσθαι προσήκει τὸ μειράκιον,
[1, 9]	ἐπιστένουσα καὶ εἰσόδοις προστρέχουσα καὶ	βραδύνοντι	μεμφομένη καὶ ὡς ἀπώλετ´ ἂν
[1, 2]	ὤμων ἐξῆπτο καὶ τῷ λαιῷ	βραχίονι	τὸ τόξον ὑπεστήρικτο· ἡ λοιπὴ
[1, 7]	εἰωθόσιν ὑπολειφθεὶς καὶ δείπνου πρὸς	βραχὺ	τοῖς ἄλλοις μεταδοὺς καὶ αὐτὸς
[1, 10]	ἀπειλὴν ἀπεμαχόμην, βαρύ τι καὶ	βύθιον	στενάξασα ἀπιοῦσα ᾤχετο· καὶ μόνην
[1, 2]	Ὡς δὲ πνεῦμα συλλεξάμενος καὶ	βύθιόν	τι ἀσθμήνας λεπτὸν ὑπεφθέγξατο καὶ
[1, 22]	με πρότερον ἐλθοῦσαν, ἢ ἔνθα	βωμὸς	ἢ ναὸς Ἀπόλλωνι νενόμισται, τὴν
[1, 18]	ὅλον ἐδόκει καταλάμπεσθαι· πεπλῆσθαι δὲ	βωμοὺς	μὲν καὶ ἐσχάρας ζῴων παντοίων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/01/2007