Chapitre
[7]	πρεσβυτέρων καὶ παλαιοτέρων ἐν τοῖς	μαθήμασι,	καὶ πάντα ὡς ἓν ἐξασκήσας,
[6]	καὶ παιδευθέντες καὶ τοῖς ἐνταῦθα	μαθήμασιν	ἱκανῶς ἐνασκηθέντες, ἐν οἷς ἐκεῖνος
[8]	δὲ πᾶσαν ἀρετήν τε καὶ	μάθησιν,	ὥσπερ μεγάλη φορτὶς παντοδαπὴν ἐμπορίαν,
[24]	ζωὴν τὴν μακραίωνά τε καὶ	μακαρίαν,	τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ
[13]	ἐξώπλισεν, ἐπάνεισι πρὸς ἡμᾶς φυγὰς	μακάριος	καὶ τροπαιοῦχος ἀναίμακτος καὶ περιφανέστερος
[21]	τῇ φαντασίᾳ καρποῦται τὴν ἀποκειμένην	μακαριότητα·	μικρὸν δ´ ὕστερον καὶ τὸ
[17]	καὶ ἀγγέλων ἐποπτεύοις χορείαν, καὶ	μακαρίων	ἀνδρῶν δόξας τε καὶ λαμπρότητας·
[24]	πρὸς τὴν αὐτόθεν ζωὴν τὴν	μακραίωνά	τε καὶ μακαρίαν, τὴν ἐν
[3]	τὸ γινωσκόμενον; Οὐδὲ γὰρ εἰ	μακρὸν	ἀποτείνοιμεν λόγον, εἴποιμεν ἄν τι
[18]	Οὐδὲ ὁ πᾶς ἀνθρώπων βίος	μακρός,	ὡς τῇ θείᾳ φύσει καὶ
[1]	ὑποδέχεσθαι προθύμως τὸν λόγον, ἢ	μακροὺς	ἀποτενοῦντα καὶ κομψοὺς λόγους, οἷς
[14]	τοῦ πολυτελοῦς διαδήματος ὑψηλοτέραν κρίνω	μακρῷ	καὶ τιμιωτέραν· τούτῳ τῷ διηγήματι
[16]	φίλτατος· οὐ σηρῶν περιρρέοντα καὶ	μαλακὰ	νήματα, οἷς οὐδὲ περιὼν ἔχαιρες
[18]	εἰσὶν εἰς παραμυθίαν τοῖς πάσχουσι.	Μάλιστα	μὲν οὖν πρὸς τοιούτους ἐστὶν
[8]	οἶον (καὶ γὰρ ἐμέ γε	μάλιστα	πάντων εὐφραίνει τοῦτο μνημονευθέν, καὶ
[18]	Καὶ γὰρ εἰ φιλόπαιδες πάντων	μᾶλλον,	ἀλλὰ καὶ πάντων μᾶλλον φιλόσοφοι
[6]	δὲ ἥλιξι προσφιλέστερος; τίς μὲν	μᾶλλον	ἀπέφυγε τὴν τῶν μοχθηρῶν ἑταιρίαν
[10]	ἀλλ´ ἐπιδείξας μόνον τὴν παίδευσιν,	μᾶλλον	δὲ βραχύν τινα τῆς παιδεύσεως
[9]	ἀρρώστημα χαλεπὸν πᾶσαν φιλοτιμίαν ἀποσεισάμενος·	μᾶλλον	δὲ ὁ μὲν πόθος πρεσβύτερος,
[7]	μὲν εἶδος οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως;	μᾶλλον	δὲ ποῖον, ὡς οὐδὲ μόνον
[17]	ἀνδρῶν δόξας τε καὶ λαμπρότητας·	μᾶλλον	δὲ συγχορεύοις καὶ συναγάλλοιο πάντα
[7]	γενναίους τὴν ἄσκησιν διανοίας ὀξύτητι,	μᾶλλον	δὲ τάχει μὲν τοὺς ταχεῖς,
[18]	καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν διδάξαντες,	μᾶλλον	δὲ τὸν βίον ὅλον μελέτην
[4]	ἄμφω καὶ φιλόχριστοι, τὸ παραδοξότατον,	μᾶλλον	δὲ φιλόχριστοι πλέον ἢ φιλόπαιδες.
[14]	μᾶλλον Καισάριον οἰκειώσηται, καὶ οὗ	μᾶλλον	ἐκεῖνος ὀνομασθῇ φίλος καὶ γνώριμος.
[23]	τοιαῦτα ἐφιλοσόφησα, καὶ δι´ ὃ	μᾶλλον	ἐραστὴς ἐγενόμην τῆς ἐνθένδε ἀπαναστάσεως.
[14]	ὅσων, καὶ ὡς διδοὺς χάριν	μᾶλλον	ἢ κομιζόμενος, τοῖς βασιλείοις αὖθις
[16]	τοὺς ἀπελθόντας ἀνθρώπους, νόμῳ πατρίῳ	μᾶλλον	καὶ ἀλογίᾳ πάθους ἢ λόγῳ
[14]	πρωτείων, καὶ ἀγὼν βασιλεῦσιν ὅστις	μᾶλλον	Καισάριον οἰκειώσηται, καὶ οὗ μᾶλλον
[18]	πάντων μᾶλλον, ἀλλὰ καὶ πάντων	μᾶλλον	φιλόσοφοι καὶ φιλόχριστοι, καὶ τὴν
[11]	δυσώνυμος, καὶ καθ´ ἑαυτοῦ πρῶτον	μανεὶς,	ἐκ τῆς εἰς Χριστὸν ἀθετήσεως
[14]	τε καὶ τιμῆς ἢ τῶν	μαρτυρίων	οἵων καὶ ὅσων, καὶ ὡς
[15]	ἐπαινούμενος, ὕμνοις ἐξ ὕμνων παραπεμπόμενος,	μαρτύρων	βήμασι πομπευόμενος, γονέων χερσὶν ὁσίαις
[19]	Πάντα ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα	ματαιότης	καὶ προαίρεσις πνεύματος, εἴτ´ οὖν
[19]	τί ἐπὶ πᾶσι τούτοις; Πάντα	ματαιότης	ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης καὶ
[22]	τὴν διάνοιαν; ἵνα τί ἀγαπᾶτε	ματαιότητα	καὶ ζητεῖτε ψεῦδος, μέγα τι
[19]	ἐπὶ πᾶσι τούτοις; Πάντα ματαιότης	ματαιοτήτων,	τὰ πάντα ματαιότης καὶ προαίρεσις
[22]	ἡμέραν σύνειμι, καὶ οὐκ ἐᾷ	με	ἀναπνεῖν ἡ ἐκεῖθεν δόξα καὶ
[6]	τούτων παρέλθω μνήμην, καὶ μή	με	ἀφιλόσοφον ἐλέγξῃ τὸ πάθος παρὰ
[20]	διαλύσῃ τούτων τὰς πιθανότητας. Τί	με	δεῖ μνημονεύειν τῶν ἄλλων; Ἀλλὰ
[11]	τὸν κρυπτὸν ἄνθρωπον. Καὶ εἴ	με	δεῖ, πάντα παρέντα, τὴν προστασίαν
[23]	μετὰ τοῦ πνεύματος. Χριστῷ συνταφῆναί	με	δεῖ, Χριστῷ συναναστῆναι, συγκληρονομῆσαι Χριστῷ,
[1]	ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. ~Οἴεσθέ	με	ἴσως, ὦ φίλοι καὶ ἀδελφοὶ
[18]	λόγου θεραπείαν τοῖς ἀλγοῦσι προσενεγκεῖν.	Μέγα	δὲ {τοῖς πενθοῦσι} τὸ παρὰ
[23]	ἐνθένδε ἀπαναστάσεως. Τοῦτο ἡμῖν τὸ	μέγα	μυστήριον βούλεται· τοῦτο ἡμῖν ὁ
[22]	ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος,	μέγα	τι τὸν ἐνταῦθα βίον καὶ
[23]	γε μετὰ τοῦτο λαμπρὰ καὶ	μεγάλα,	καὶ μείζων ἢ κατὰ τὴν
[24]	μεγαλοδώρου φιλανθρωπίαν, ὃς μικρὰ αἰτῶν	μεγάλα	χαρίζεται νῦν τε καὶ εἰς
[13]	φανερὰν ὥσπερ τινὰ παιδιὰν παρωσάμενος,	μεγάλῃ	καὶ λαμπρᾷ τῇ φωνῇ τὸ
[8]	ἀρετήν τε καὶ μάθησιν, ὥσπερ	μεγάλη	φορτὶς παντοδαπὴν ἐμπορίαν, εἰς μίαν
[24]	γε ὅπερ ἐλπίζομεν, κατὰ τὴν	μεγάλην	Θεοῦ τοῦ μεγαλοδώρου φιλανθρωπίαν, ὃς
[24]	κατὰ τὴν μεγάλην Θεοῦ τοῦ	μεγαλοδώρου	φιλανθρωπίαν, ὃς μικρὰ αἰτῶν μεγάλα
[8]	ἄλλης λαμ– πρότητος, πολλοῖς καὶ	μεγάλοις	εὐθηνουμένην ἀνδράσι, κατά τε φιλοσοφίαν
[9]	τῶν ὑπὸ τῆς θείας προκεκλημένων	μεγαλονοίας,	ἣ τοῖς προῃρημένοις καλῶς χεῖρα
[15]	ποιῶν ἐπαυσάμην, ζηλοτυπῶν τὸ ἐκείνου	μεγαλοφυὲς	στρεφόμενον ἐν τοῖς χείροσι, καὶ
[20]	τῆς καινῆς παρακλήσεως! ὢ τῆς	μεγαλοψυχίας	τῶν ἐπιβαλλομένων! Ἠκούσθη κήρυγμα πάσης
[11]	ἐν ἴσῳ τοῖς λοιποῖς χριστομάχοις	μεγαλοψύχως	ἀπογραφόμενος εἰς τὴν ἀσέβειαν, ἀλλὰ
[17]	τε καὶ ἄγνοιαν, βασιλεῖ τῷ	μεγάλῳ	παριστάμενος, καὶ τοῦ ἐκεῖθεν φωτὸς
[10]	ἢ κατὰ τὴν ἀξίαν αἰδέσιμος,	μεγάλων	μὲν ἀεὶ τῶν παρόντων ἀξιούμενος,
[10]	εὐγένειαν διεφθάρη· ἀλλὰ πολλῶν καὶ	μεγάλων	ὑπαρχόντων αὐτῷ, πρῶτον ἦν εἰς
[2]	καὶ φιλοτίμων· οἷς πολλῶν καὶ	μεγάλων	ὑπαρχόντων εἰς εὐφημίαν, εἰ μή
[8]	πρὸς βασιλέα πρεσβείαν σταλῆναι τὸν	μέγαν	ἀπὸ κοινοῦ δόγματος, τὴν πρώτην
[12]	τὸν πολὺν ἐν ὅπλοις καὶ	μέγαν	ἐν λόγων δεινότητι· οὐδὲν δὲ
[12]	Χριστοῦ σημείῳ φραξάμενος, καὶ τὸν	μέγαν	Λόγον ἑαυτοῦ προβαλλόμενος, πρὸς τὸν
[23]	ἐμὲ μυστήριον; Μικρός εἰμι καὶ	μέγας,	ταπεινὸς καὶ ὑψηλός, θνητὸς καὶ
[6]	οἷς ἐκεῖνος τάχει τε καὶ	μεγέθει	φύσεως οὐδ´ ἂν εἴποι τις
[5]	ἐν μέσῳ συντέμω, κάλλος καὶ	μέγεθος	καὶ τὴν ἐπὶ πᾶσι τοῦ
[6]	πάσῃ, καίτοι γε διὰ τὸ	μέγεθος	πάντων ἐγκρυπτομένων, ἢ ἐπὶ σωφροσύνῃ
[10]	τοῦ βασιλέως εὐθὺς ἀριθμούμενος, τὰς	μεγίστας	καρποῦται τιμάς. Ἄμισθον δὲ τὴν
[15]	γονέων θεοσεβείας καὶ τῆς ἐκείνου	μεγίστην	ἔχον ἀπόδειξιν; Διέτριβε μὲν ἐν
[2]	δοκῶ τὰ οἰκεῖα θαυμάζων, ἓν	μέγιστον	ἁπάντων, καὶ ὥσπερ ἄλλο τι
[9]	δὲ καὶ τότε καὶ νῦν	μέγιστον	ἔδοξεν, εἴπερ τῶν ἐπαινετῶν ἡ
[6]	ἐργαστήριον. Τί πρῶτον, ἢ τί	μέγιστον	εἴπω τῶν ἐκείνου καλῶν; τί
[10]	μετ´ ἐκείνους ἔχουσιν. Τὸ δὲ	μέγιστον,	ὅτι μήτε ὑπὸ τῆς δόξης
[4]	τὴν κατοικίαν μετασκευαζόμενοι, καὶ κλῆρον	μέγιστον	τοῖς παισὶ τὴν ἐκεῖθεν λαμπρότητα
[9]	μέμψεως. Φιλοσοφεῖν μὲν γὰρ ὅσῳ	μέγιστον,	τοσούτῳ καὶ χαλεπώτατον, καὶ οὐ
[6]	τί δὲ παρεὶς μὴ τῷ	μεγίστῳ	ζημιώσω τὸν λόγον; τίς μὲν
[20]	ἵνα πλούσιος ἐνθένδε μεταναστῇ, πάντα	μεθ´	ἑαυτοῦ φερόμενος. Ὢ τῆς φιλοτιμίας!
[22]	φόβον, τούτῳ καὶ νύκτωρ καὶ	μεθ´	ἡμέραν σύνειμι, καὶ οὐκ ἐᾷ
[14]	τὰ πράγματα, τί δεῖ λέγειν	μεθ´	οἵας δόξης τε καὶ τιμῆς
[9]	καὶ πρὸς τὸν ἄνω βίον	μεθαρμοσθῆναι,	ὥσπερ τινὰ βαρὺν δεσπότην καὶ
[9]	οὐδ´ ἂν εἴ τι γένοιτο	μεθήσειν	ἔφασκεν· ἐγὼ δὲ ἀνθέλκων ἴσχυσα,
[11]	γινομένῳ, μὴ τυραννίδος, ὡς ἂν	μεῖζον	ᾖ τοῦ κινδύνου τὸ τῆς
[21]	ἱκανὰ πρὸς παραμυθίαν; Προσοίσω τὸ	μεῖζον	φάρμακον. Πείθομαι σοφῶν λόγοις, ὅτι
[4]	τοῦ θαύματος) ἆθλον εὐσεβείας δοθῆναι	μείζονα	καὶ τελεωτέραν εὐσέβειαν. Φιλόπαιδες ἄμφω
[20]	οὐδὲ ἀλγήσει τοῖς ἀπαιδεύτοις φυσῶσι	μείζονα.	Οὐ καλλωπιεῖται τοῖς Πλάτωνος καὶ
[15]	τὸν φόβον παιδαγωγὸν λαβεῖν τῆς	μείζονος	σωτηρίας, καὶ ὅλος τῆς ἄνω
[10]	μὲν ἀεὶ τῶν παρόντων ἀξιούμενος,	μειζόνων	δὲ ἄξιος εἶναι τῶν ἐλπιζομένων
[15]	ἐπιμέλειαν· ἐντεῦθεν γὰρ αὐτῷ τὰς	μείζους	ἀρχὰς βασιλεὺς προοιμιάζεται. Τοῦ δὲ
[11]	συνέζησε ταῖς ἐννοίαις καὶ συναπῆλθε,	μείζω	τῆς φαινομένης εἰς τὸ κοινὸν
[23]	τοῦτο λαμπρὰ καὶ μεγάλα, καὶ	μείζων	ἢ κατὰ τὴν ἀξίαν ἐλπίς.
[18]	μᾶλλον δὲ τὸν βίον ὅλον	μελέτην	λύσεως ἐνστησάμενοι. Εἰ δὲ ἔτι
[18]	μετάβασιν ἐκ πλείονος αὐτοί τε	μελετήσαντες	καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν διδάξαντες,
[23]	πυρὸς ἀξίοις. ~Εἴθε νεκρώσαιμι τὰ	μέλη	τὰ ἐπὶ τῆς γῆς· εἴθε
[5]	εὖ γεγονόσι καὶ καλῶς βιώσεσθαι	μέλλουσιν.	Ἵνα δὲ τὰ ἐν μέσῳ
[16]	λόγος, ὃ τάχα καὶ ὁ	μέλλων	ὑπολήψεται χρόνος ἀεὶ κινούμενον, καὶ
[8]	τε καὶ τιμηθῆναι, εἴ τι	μέλον	αὐτῷ τοῦ πρώτην ἀληθῶς εἶναι
[19]	Ἱερεμίαν, ὃς καὶ τῇ μητρὶ	μέμφεται	τῆς γεννήσεως ἀλγῶν, καὶ ταῦτα
[16]	αἱ ἀπαρχαί, οὓς κρυπτομένους πολλάκις	μεμψάμενος	ἐπὶ σεαυτὸν γυμνώσειν ἔμελλες. Οὗτος
[9]	φέρεσθαι) οὐ μὴν ἄξιός γε	μέμψεως.	Φιλοσοφεῖν μὲν γὰρ ὅσῳ μέγιστον,
[10]	κατὰ τὴν ἀξίαν αἰδέσιμος, μεγάλων	μὲν	ἀεὶ τῶν παρόντων ἀξιούμενος, μειζόνων
[9]	Καισαρίου καλῶν παρέλθωμεν, ὃ τοῖς	μὲν	ἄλλοις ἴσως μικρὸν καὶ οὐδὲ
[8]	δ´ οὖν τὸ γενόμενον τοῖς	μὲν	ἄλλοις συντυχία τις ἔδοξεν ἄλογος
[8]	εἰς τὴν αὐτὴν πόλιν, ὁ	μὲν	ἀπὸ γῆς, ὁ δὲ ἀπὸ
[8]	οὐδεμιᾶς ἐπινοίας οὐδὲ συνθήματος, ὁ	μὲν	ἀπὸ τῆς Ἀλεξανδρείας, ὁ δὲ
[21]	ἀποκειμένης ἐν οὐρανοῖς· καὶ τὴν	μὲν	ἀπὸ τοῦ σώματος ἐκδημίαν ἐνδημίαν
[17]	τὸ κατὰ δύναμιν. Καὶ τὰ	μὲν	ἀποδεδώκαμεν, τὰ δὲ δώσομεν, τὰς
[6]	τὰς συνουσίας. Ἐξ ὧν, τίς	μὲν	ἄρχουσιν ἐκείνου τιμιώτερος; τίς δὲ
[9]	ἂν τὰ ἐκείνου ἐκδιηγῶμαι. Κατεῖχε	μὲν	αὐτὸν αἷς εἶπον τιμαῖς ἡ
[10]	πρὸς ἓν τοῦτο κρινόμενα· τὰ	μὲν	γὰρ ἄλλα ὡς ἐπὶ σκηνῆς
[9]	μὴν ἄξιός γε μέμψεως. Φιλοσοφεῖν	μὲν	γὰρ ὅσῳ μέγιστον, τοσούτῳ καὶ
[10]	καὶ Καισάριον διανοηθέντα γινώσκομεν. ~Τάττεται	μὲν	γὰρ τὴν πρώτην ἐν ἰατροῖς
[7]	κατ´ ἄμφω δεξιοὺς ἀμφοτέροις; Γεωμετρίας	μέν	γε καὶ ἀστρονομίας, {καὶ} τῆς
[24]	σῆς σοφίας καὶ διοικήσεως, νῦν	μὲν	δέχοιο Καισάριον ἀπαρχὴν τῆς ἡμετέρας
[5]	τῶν ἐγγύθεν ἀμελήσας ὑποδειγμάτων. Τὰ	μὲν	δὴ πρῶτα τοιαῦτα, οἷα προσῆκεν
[7]	ἢ ἐπὶ συνέσει περιφανέστερος; ~Ποῖον	μὲν	εἶδος οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως; μᾶλλον
[3]	ψυχαὶ δὲ Θεῷ νεάζουσι. ~Πατὴρ	μὲν	ἐκ τῆς ἀγριελαίου καλῶς ἐγκεντρισθεὶς
[6]	μεγίστῳ ζημιώσω τὸν λόγον; τίς	μὲν	ἐκείνου διδασκάλοις πιστότερος; τίς δὲ
[21]	λυθεῖσα σώματος ἐνθένδε ἀπαλλαγῇ, εὐθὺς	μὲν	ἐν συναισθήσει καὶ θεωρίᾳ τοῦ
[15]	ἐκείνου μεγίστην ἔχον ἀπόδειξιν; Διέτριβε	μὲν	ἐν τῇ Βιθυνῶν, τὴν οὐ
[18]	εἰσφορὰν καὶ ἀσάλευτον, καὶ τοῖς	μὲν	ἐπαπελθεῖν, τῶν δὲ προαπελθεῖν, καὶ
[24]	λυπηρόν τε καὶ μόνιμον, γονεῦσι	μὲν	ἑτοιμασθέντα καὶ γήρᾳ κατὰ καιρόν,
[13]	προτεθέντων ἐκδιηγεῖσθαι τὰ νῦν ἐγὼ	μέν,	εὖ ἴστε, τοῦ παντὸς ἂν
[22]	τὰ ἐκεῖσε δικαιωτήρια· ὧν τῆς	μὲν	ἐφίεμαι, μέχρι καὶ τοῦ δύνασθαι
[8]	ποιήσειεν) ἐν βραχεῖ διηγήσασθαι. Ηὔχετο	μὲν	ἡ μήτηρ εὐχὴν μητρικήν τινα
[9]	τοῖς βασιλείοις δίδωσιν, οὐ πάνυ	μὲν	ἡμῖν φίλα ποιοῦντα καὶ κατὰ
[15]	γὰρ ἦν ἄνθρωπος· καὶ τὸ	μὲν	ἴδιον ἐκείνου, τὸ δὲ κοινὸν
[18]	ἡμέραις, ὅσον πλείω κακά, τὰ	μὲν	ἰδόντες, τὰ δὲ παθόντες, τὰ
[8]	τὴν ἄλλην παίδευσιν. Ἀλλὰ τοῦτο	μὲν	ἱκανῶς. Τότε δ´ οὖν τὸ
[2]	πνευματικὰ καὶ ἀΐδια. ~Καισαρίῳ πατέρες	μέν,	ἵν´ ἐντεῦθεν ἄρξωμαι ὅθεν ἡμῖν
[4]	τοῦ θαύματος. ~Μήτηρ δὲ ἄνωθεν	μὲν	καὶ ἐκ προγόνων καθιερωμένη Θεῷ,
[14]	κατὰ τὴν ἡμετέραν νομοθεσίαν, ἐνστάντος	μὲν	καιροῦ, διακινδυνεύειν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας,
[21]	ἐπιγείου καὶ οἰκίας ἀχειροποιήτου, τοῦ	μὲν	καταλυθησομένου, τῆς δὲ ἀποκειμένης ἐν
[18]	τῶν δὲ προαπελθεῖν, καὶ τοὺς	μὲν	κλαῦσαι, ὑπὸ δὲ τῶν θρηνηθῆναι,
[6]	τίς δὲ ἥλιξι προσφιλέστερος; τίς	μὲν	μᾶλλον ἀπέφυγε τὴν τῶν μοχθηρῶν
[12]	οἱ παρόντες τοῦ θεάματος, εἰσῄει	μὲν	ὁ γεννάδας ἐκεῖνος, τῷ τοῦ
[14]	τιμὴν ἡ δευτέρα; Καὶ βασιλεῖς	μὲν	ὁ χρόνος παρήμειψε, Καισαρίῳ δὲ
[13]	τοῦ τὸν κόσμον νικήσαντος. Τὰ	μὲν	οὖν καθ´ ἕκαστον τῶν τότε
[15]	ἀμείψας ἑαυτῷ τὰ βασίλεια. Τοῦτο	μὲν	οὖν καὶ διενοεῖτο, καὶ κατὰ
[17]	τὴν εἰκόνα τοῦ ποθουμένου. ~Τὰ	μὲν	οὖν παρ´ ἡμῶν τοιαῦτα. Εἰ
[14]	ἐκείνῳ τὴν βασιλείαν ἀπεμερίσατο. Τοῖς	μὲν	οὖν πονηροῖς ὑποχωρεῖ χρόνοις, καὶ
[18]	εἰς παραμυθίαν τοῖς πάσχουσι. Μάλιστα	μὲν	οὖν πρὸς τοιούτους ἐστὶν ἡμῖν
[12]	ἐν ἀμφοτέροις δυνατὸν ἀγωνίζεσθαι. Τὸ	μὲν	οὖν στάδιον τοιοῦτον, καὶ ὁ
[13]	καὶ μένειν ἀνεκήρυξεν, οὐδὲ οὕτω	μὲν	παντελῶς ἀποπέμπεται· καὶ γὰρ δεινὸς
[9]	φιλοτιμίαν ἀποσεισάμενος· μᾶλλον δὲ ὁ	μὲν	πόθος πρεσβύτερος, ὁ δὲ βίος
[11]	τὸ ἑαυτοῦ βάραθρον. Καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον αὐτοῦ τέχνασμά τε καὶ
[7]	καὶ ἀντὶ πάντων ἕκαστον, τοὺς	μὲν	πτηνοὺς τὴν φύσιν φιλοπονίᾳ νικήσας,
[15]	ἥλιον νέφει συγκαλυπτόμενον. Ἀλλὰ τοῦ	μὲν	σεισμοῦ κρείττων ἐγένετο, τῆς νόσου
[9]	οἳ πολλοὶ καὶ πολλαχόθεν, οἱ	μὲν	συνέρρεον ἐκείνῳ, οἱ δὲ ἠλπίζοντο,
[2]	ἢ διὰ γῆρας· ὧν τὰ	μὲν	σώματα χρόνῳ κέκμηκεν, αἱ ψυχαὶ
[15]	πρὸς τοὺς ἄλλους· καὶ τὸ	μὲν	τῆς εὐσεβείας, τὸ δὲ τῆς
[6]	πρῶτον ἀπ´ ἀλλήλων ἐσχίσθημεν, ἐγὼ	μὲν	τοῖς κατὰ Παλαιστίνην ἐγκαταμείνας παιδευτηρίοις,
[7]	διανοίας ὀξύτητι, μᾶλλον δὲ τάχει	μὲν	τοὺς ταχεῖς, σπουδῇ δὲ τοὺς
[9]	τῶν ἐκεῖθεν ἐπιταγμάτων. Ἐντεῦθεν ἐγὼ	μὲν	φιλοσοφεῖν διέγνων, καὶ πρὸς τὸν
[11]	πρὸς τὴν ἀσέβειαν· καὶ τοὺς	μὲν	χρήμασι, τοὺς δὲ ἀξιώμασι, τοὺς
[12]	ἀγωνιστὴς τοσοῦτος· καὶ ἀγωνοθέτης, ἔνθεν	μὲν	Χριστός, τοῖς ἑαυτοῦ πάθεσι τὸν
[10]	πολὺ περιῆν τῇ δόξῃ, πᾶσι	μὲν	ὢν διὰ σωφροσύνην ἐπέραστος, καὶ
[9]	τῆς κάτω λαμπρότητος· καὶ τὴν	μὲν	ὡς σκηνὴν προβάλλοιτο, ἤ τι
[1]	οἱ πολλοὶ χαίρουσι· καὶ οἱ	μὲν	ὡς συμπενθήσοντες καὶ συνθρηνήσοντες παρεσκεύασθε,
[13]	τὸ Χριστιανὸς εἶναί τε καὶ	μένειν	ἀνεκήρυξεν, οὐδὲ οὕτω μὲν παντελῶς
[21]	ἐν συναισθήσει καὶ θεωρίᾳ τοῦ	μένοντος	αὐτὴν καλοῦ γενομένη, ἅτε τοῦ
[4]	καὶ πλήρεις ἡμερῶν τῶν τε	μενουσῶν	ὁμοίως καὶ τῶν λυομένων, παρὰ
[2]	εἰσιν ἀνθρώπων, ἄλλος ἄλλο τι	μέρος	ἀπολαβόντες· ἐπεὶ μὴ πάντα τὸν
[14]	καὶ τοῦτο διὰ σπουδῆς καὶ	μέρος	εὐδαιμονίας ὑπολαμβάνεται. ~Ἀλλ´ οἷον δὴ
[5]	μέλλουσιν. Ἵνα δὲ τὰ ἐν	μέσῳ	συντέμω, κάλλος καὶ μέγεθος καὶ
[10]	δόξης μήτε ὑπὸ τῆς ἐν	μέσῳ	τρυφῆς τὴν τῆς ψυχῆς εὐγένειαν
[1]	φιλοσοφίας· Μνήμη τε γὰρ δικαίων	μετ´	ἐγκωμίων· καί· Ἐπὶ νεκρῷ, φησί,
[7]	δεύτερα, καὶ μὴ ἀγαπᾶν, εἰ	μετ´	ἐκεῖνον εὐθὺς ἀριθμοῖτο, τὸ πρεσβεῖον
[21]	φιλοσοφεῖται τῷ θείῳ Ἰεζεκιήλ, ὅσα	μετ´	ἐκεῖνον τῷ θείῳ Παύλῳ περὶ
[10]	αὐτοῖς καὶ ὅσοι τὰ πρῶτα	μετ´	ἐκείνους ἔχουσιν. Τὸ δὲ μέγιστον,
[18]	αὐτίκα; οὐχ ἡ αὐτὴ κόνις	μετὰ	μικρὸν ἐσόμεθα; οὐ τοσοῦτον κερδανοῦμεν
[17]	αὐτῇ τῇ πηγῇ τοῦ καλοῦ	μετὰ	ταῦτα ἐντύχοιμεν, καθαρῷ νῷ καθαρὰν
[22]	κατακριθῇ, καὶ μηδὲν πλέον ᾖ	μετὰ	τὴν διάζευξιν· ὡς ὄφελόν γε
[8]	ἰατρῷ καὶ οἰκήτορι, καίτοι γε	μετὰ	τῆς ἄλλης λαμ– πρότητος, πολλοῖς
[9]	ὑποκρινόμενος, αὐτὸς δὲ ζῴη Θεῷ,	μετὰ	τῆς εἰκόνος ἣν οἶδε παρ´
[23]	ταῦτα μετὰ τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖνα	μετὰ	τῆς σαρκός, ταῦτα μετὰ τοῦ
[23]	μετὰ τοῦ κάτω κόσμου, ταῦτα	μετὰ	τοῦ Θεοῦ· ἐκεῖνα μετὰ τῆς
[16]	σήμερον ὁ πικρὸς λίθος οὗτος	μετὰ	τοῦ καλοῦ σώματος. Ἐρρέτωσάν μοι
[23]	ἀθάνατος, ἐπίγειος καὶ οὐράνιος· ἐκεῖνα	μετὰ	τοῦ κάτω κόσμου, ταῦτα μετὰ
[23]	ἐκεῖνα μετὰ τῆς σαρκός, ταῦτα	μετὰ	τοῦ πνεύματος. Χριστῷ συνταφῆναί με
[9]	καὶ θαυμασθέντα τῶν πόνων ἀξίως,	μετὰ	τοῦτο δόξης ἐπιθυμία καὶ τοῦ
[1]	χωρίζων ἡμᾶς καὶ ἀμετρίας) τὸ	μετὰ	τοῦτο ἤδη, τῆς τε ἀνθρωπίνης
[23]	καὶ ἄνετον· ὡς τά γε	μετὰ	τοῦτο λαμπρὰ καὶ μεγάλα, καὶ
[13]	τῆς προθυμίας ἀνάξιον; Ἀλλὰ θαρσεῖτε«	μετὰ	Χριστοῦ γὰρ ἡ νίκη, τοῦ
[18]	καὶ φιλόχριστοι, καὶ τὴν ἐντεῦθεν	μετάβασιν	ἐκ πλείονος αὐτοί τε μελετήσαντες
[10]	ἐκ τῶν πολλῶν τοῦ βίου	μεταβολῶν,	καὶ τῆς ἄνω καὶ κάτω
[21]	οὕτω καὶ τῶν τερπνῶν ἑαυτῆς	μεταδίδωσιν,	ὅλον εἰς ἑαυτὴν ἀναλώσασα, καὶ
[8]	ὡς ἂν καὶ τοῖς ἄλλοις	μεταδοίη	τῶν καλῶν ἀγωγίμων τῆς ἑαυτοῦ
[15]	ὅλος τῆς ἄνω γενέσθαι μοίρας,	μεταθέμενος	τὴν στρατείαν ἐκ τῶν κινουμένων,
[1]	τοῖς ἀλγοῦσι παράκλησιν ἐπιθήσομεν, καὶ	μεταθήσομεν	τὴν λύπην ἀπὸ τῆς σαρκὸς
[20]	αὐτὸς ἠθέλησεν, ἵνα πλούσιος ἐνθένδε	μεταναστῇ,	πάντα μεθ´ ἑαυτοῦ φερόμενος. Ὢ
[10]	καὶ τῆς ἄνω καὶ κάτω	μεταπιπτούσης	εὐετηρίας· μόνον δὲ ἴδιον ἀγαθὸν
[21]	τὸν οὐρανοῦ μετασχηματισμόν, τὴν γῆς	μεταποίησιν,	τὴν τῶν στοιχείων ἐλευθερίαν, τὴν
[9]	τὸν δεύτερον προστησάμενος βίον, καλοκαγαθίας	μεταποιοῖτο,	καὶ πλείω λόγον ἔχοι Θεοῦ
[4]	τῆς παροικίας εἰς τὴν κατοικίαν	μετασκευαζόμενοι,	καὶ κλῆρον μέγιστον τοῖς παισὶ
[24]	ὦ ποιῶν τὰ πάντα καὶ	μετασκευάζων	τῷ τεχνίτῃ Λόγῳ κατὰ καιρὸν
[21]	τὴν ἐσχάτην σάλπιγγα, τὸν οὐρανοῦ	μετασχηματισμόν,	τὴν γῆς μεταποίησιν, τὴν τῶν
[4]	καὶ πρὸς τὰ ἄνω πανοικεσίᾳ	μετατεθῆναι.	~Καὶ ταῦτα διῆλθον, οὐ τούτους
[16]	τὸ παντελὲς ἀπελθεῖν τὸν ἐνθένδε	μεταχωρήσαντα,	φυλάσσον δὲ ἀεὶ καὶ ἀκοαῖς
[22]	τὰ ἐμαυτοῦ περισκέψομαι. Υἱοὶ ἀνθρώπων	(μέτεισι	γὰρ πρὸς ὑμᾶς ὁ λόγος)
[21]	καὶ καθάπερ τῶν μοχθηρῶν αὐτοῦ	μετέσχε	διὰ τὴν συμφυΐαν, οὕτω καὶ
[17]	τὴν τελεωτέραν ἐκεῖσε τοῦ καλοῦ	μετουσίαν	καὶ θεωρίαν· ὅπερ δὴ τῆς
[8]	εὐδοκίμων καὶ τῆς συγκλήτου βουλῆς	μετουσίαν	προτεθῆναι, καὶ πρὸς βασιλέα πρεσβείαν
[4]	πρωτεῖον ἐκωλύοντο· καὶ πάσης εὐδαιμονίας	μέτρον	ἐπλήρωσαν, πλὴν τῆς τελευταίας ταύτης,
[19]	μου ἀνάγγειλόν μοι« καὶ παλαιστῶν	μέτρον	τὰς ἀνθρωπίνας ἡμέρας ὁρίζεται. Τί
[1]	ἀποδεχόμεθα, οὔτε ἐπαινεσόμεθα πέρα τοῦ	μέτρου·	καίτοι γε δῶρον φίλον καὶ
[22]	δικαιωτήρια· ὧν τῆς μὲν ἐφίεμαι,	μέχρι	καὶ τοῦ δύνασθαι λέγειν· Ἐκλείπει
[7]	ἐκείνῳ δοῦναι τὰ δεύτερα, καὶ	μὴ	ἀγαπᾶν, εἰ μετ´ ἐκεῖνον εὐθὺς
[8]	φιλοθέοις καὶ λίαν εὔδηλον ἦν,	μὴ	ἄλλο τι τὸ συμβὰν εἶναι
[20]	ὑπελείφθημεν, καὶ οἷα θησαυρίσομεν, εἰ	μὴ	γνησίως Θεῷ προσθέμενοι καὶ παραδραμόντες
[5]	ὀφειλομένην Καισαρίῳ τὴν ἀρετήν, καὶ	μὴ	θαυμάζητε μηδὲ ἀπιστῆτε, εἰ τοιούτων
[18]	ὑπὲρ ὧν αἰσχυνοίμην ἄν, εἰ	μὴ	καθάπερ ἄλλου παντὸς τῶν καλῶν,
[19]	σαλευομένων ἐπὶ τὰ ἑστῶτα καὶ	μὴ	κινούμενα. ~Μὴ τοίνυν πενθῶμεν Καισάριον,
[19]	ἐσμὲν οὐχ ἱστάμενον, φάσμα τι	μὴ	κρατούμενον, πτῆσις ὀρνέου παρερχομένου, ναῦς
[6]	τὴν τούτων παρέλθω μνήμην, καὶ	μή	με ἀφιλόσοφον ἐλέγξῃ τὸ πάθος
[22]	ἀποστρέφομαι. Ἐκεῖνο δὲ οὐ δέδοικα,	μή	μοι τὸ σῶμα τοῦτο διαρρυὲν
[18]	θείᾳ φύσει καὶ ἀτελευτήτῳ παραβαλεῖν,	μὴ	ὅτι τὸ τῆς ζωῆς λείψανον,
[7]	αὐτοῦ γενέσθαι, καὶ κατὰ μικρόν,	μὴ	ὅτι τῶν καθ´ ἑαυτὸν καὶ
[2]	ἄλλο τι μέρος ἀπολαβόντες· ἐπεὶ	μὴ	πάντα τὸν αὐτὸν οἷόν τε,
[14]	διακινδυνεύειν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας, καὶ	μὴ	προδιδόναι δειλίᾳ τὴν εὐσέβειαν, ἕως
[14]	εὐσέβειαν, ἕως δ´ ἂν ἐξῇ,	μὴ	προκαλεῖσθαι τοὺς κινδύνους κελεύουσαν, εἴτε
[23]	στενὴν καὶ ὀλίγοις βατὴν ὁδεύσας,	μὴ	τὴν πλατεῖαν καὶ ἄνετον· ὡς
[22]	τοὺς θρήνους εἰς ἐμαυτὸν βλέψω,	μή	τι θρήνων ἄξιον λάθω φέρων,
[13]	~Ἆρ´ οὐκ ἔδεισας περὶ Καισαρίου,	μή	τι πάθῃ τῆς προθυμίας ἀνάξιον;
[22]	καὶ διαφθαρὲν παντελῶς οἰχήσεται, ἀλλὰ	μὴ	τὸ τοῦ Θεοῦ πλάσμα τὸ
[20]	τὰ ἑστῶτα καὶ μὴ κινούμενα.	~Μὴ	τοίνυν πενθῶμεν Καισάριον, οἵων ἀπηλλάγη
[8]	γὰρ ἐδοκοῦμέν τις, καὶ εἰ	μὴ	τοῖς ἄλλοις, μητρί γ´ οὖν,
[1]	Θεὸν ἀντὶ πάντων λαβεῖν. Μηδαμῶς,	μὴ	τοῦτο περὶ ἡμῶν ὑπολάβητε, εἴ
[11]	πειθοῦς ὄνομα προσεῖναι τῷ γινομένῳ,	μὴ	τυραννίδος, ὡς ἂν μεῖζον ᾖ
[6]	ἐκείνου καλῶν; τί δὲ παρεὶς	μὴ	τῷ μεγίστῳ ζημιώσω τὸν λόγον;
[2]	μεγάλων ὑπαρχόντων εἰς εὐφημίαν, εἰ	μή	τῳ περιττὸς εἶναι δοκῶ τὰ
[1]	πάντα, Θεὸν ἀντὶ πάντων λαβεῖν.	Μηδαμῶς,	μὴ τοῦτο περὶ ἡμῶν ὑπολάβητε,
[5]	τὴν ἀρετήν, καὶ μὴ θαυμάζητε	μηδὲ	ἀπιστῆτε, εἰ τοιούτων τυχὼν γεννητόρων,
[5]	βαδιοῦμαι τοῦ λόγου, καὶ ἃ	μηδὲ	βουλομένῳ παραλιπεῖν ῥᾴδιον. ~Ὑπὸ δὴ
[2]	πάντα τὸν αὐτὸν οἷόν τε,	μηδὲ	μιᾶς γλώσσης τὸ ἔργον, κἂν
[5]	ὥσπερ ἐν φθόγγοις εὐαρμοστίαν, ὅτι	μηδὲ	πρὸς ἡμῶν τὰ τοιαῦτα θαυμάζειν,
[4]	εἰ καὶ τολμηρὸς ὁ λόγος,	μηδὲ	τὴν τοῦ ἀνδρὸς τελειότητα ἑτέρου
[11]	Χριστιανούς, ὡς κακούργους κολάζεσθαι, ἵνα	μηδὲ	τῆς ἐπὶ τοῖς ἄθλοις τιμῆς
[9]	εἰς μίαν εὐχῆς ἐκπλήρωσιν. ~Φέρε	μηδὲ	τοῦτο τῶν Καισαρίου καλῶν παρέλθωμεν,
[1]	ἢ καλῶς ἔχει, οἵ γε	μηδὲ	τῶν ἄλλων τὰ τοιαῦτα ἀποδεχόμεθα,
[18]	τὴν ἐμπειρίαν συλλέξαντες. Θαυμάσητε δὲ	μηδέν,	εἰ νέος νουθετῶ γέροντας· καὶ
[10]	μηδὲν Ἱπποκράτους ὁρκιστοῦ προσδεόμενος, ὡς	μηδὲν	εἶναι καὶ τὴν Κράτητος ἁπλότητα
[10]	τοῦτο τὰ τίμια πιστευόμενος καὶ	μηδὲν	Ἱπποκράτους ὁρκιστοῦ προσδεόμενος, ὡς μηδὲν
[22]	τοῖς ἀλόγοις ἀτιμίαν κατακριθῇ, καὶ	μηδὲν	πλέον ᾖ μετὰ τὴν διάζευξιν·
[20]	ὑπὲρ ἐκείνου δῶρον ἐντάφιον, καὶ	μηδὲν	ὑπολειφθῆναι τοῖς προσδοκήσασιν. ~Οὔπω ταῦτα
[21]	ἐκδημοῦντα, μηκέτι φερόμενον, μηκέτι πενθούμενον,	μηκέτ´	ἐλεούμενον, λαμπρόν, ἔνδοξον, ὑψηλόν, οἷός
[21]	ἀνακαίνισιν. Τότε Καισάριον αὐτὸν ὄψομαι,	μηκέτι	ἐκδημοῦντα, μηκέτι φερόμενον, μηκέτι πενθούμενον,
[21]	ὄψομαι, μηκέτι ἐκδημοῦντα, μηκέτι φερόμενον,	μηκέτι	πενθούμενον, μηκέτ´ ἐλεούμενον, λαμπρόν, ἔνδοξον,
[21]	Καισάριον αὐτὸν ὄψομαι, μηκέτι ἐκδημοῦντα,	μηκέτι	φερόμενον, μηκέτι πενθούμενον, μηκέτ´ ἐλεούμενον,
[23]	τελείως ὅσαπέρ ἐστιν αὐτός, ἵνα	μηκέτι	ὦμεν ἄρρεν καὶ θῆλυ, βάρβαρος,
[22]	χρή, τοὐναντίον ἀνιασόμεθα τῇ παροικίᾳ	μηκυνομένῃ,	κατὰ τὸν θεῖον Δαβίδ, σκηνώματα
[9]	βασιλεῖ τὰ πρῶτα φέρεσθαι) οὐ	μὴν	ἄξιός γε μέμψεως. Φιλοσοφεῖν μὲν
[10]	ἔχουσιν. Τὸ δὲ μέγιστον, ὅτι	μήτε	ὑπὸ τῆς δόξης μήτε ὑπὸ
[10]	ὅτι μήτε ὑπὸ τῆς δόξης	μήτε	ὑπὸ τῆς ἐν μέσῳ τρυφῆς
[4]	τὸ πολὺ περικόπτειν τοῦ θαύματος.	~Μήτηρ	δὲ ἄνωθεν μὲν καὶ ἐκ
[8]	βραχεῖ διηγήσασθαι. Ηὔχετο μὲν ἡ	μήτηρ	εὐχὴν μητρικήν τινα καὶ φιλόπαιδα,
[8]	καὶ εἰ μὴ τοῖς ἄλλοις,	μητρί	γ´ οὖν, εὐχῆς καὶ θέας
[19]	πρὸς Ἱερεμίαν, ὃς καὶ τῇ	μητρὶ	μέμφεται τῆς γεννήσεως ἀλγῶν, καὶ
[8]	Ηὔχετο μὲν ἡ μήτηρ εὐχὴν	μητρικήν	τινα καὶ φιλόπαιδα, ὥσπερ ἐξέπεμψεν
[15]	πομπευόμενος, γονέων χερσὶν ὁσίαις τιμώμενος,	μητρὸς	λαμπροφορίᾳ τῷ πάθει τὴν εὐσέβειαν
[20]	κήρυγμα πάσης ἀκοῆς ἄξιον, καὶ	μητρὸς	πάθος κενοῦται δι´ ὑποσχέσεως καλῆς
[11]	τὴν ἐκείνου κατέσχε ψυχήν, παντοίαις	μηχαναῖς	ὑποσπῶν τοὺς ἀθλίους εἰς τὸ
[16]	καὶ πρότερον, καὶ ὧν ἡμέρα	μία	λύει τὴν εὐωδίαν, οὐδ´ ἄλλο
[4]	Οἷς γε καὶ τῶν τέκνων	μία	τις ἀπόλαυσις ἦν, τὸ ἀπὸ
[8]	θαλάττης τοὺς παῖδας συναγόντων εἰς	μίαν	εὐχῆς ἐκπλήρωσιν. ~Φέρε μηδὲ τοῦτο
[8]	μεγάλη φορτὶς παντοδαπὴν ἐμπορίαν, εἰς	μίαν	τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν συλλεξάμενος, ἐπὶ
[2]	τὸν αὐτὸν οἷόν τε, μηδὲ	μιᾶς	γλώσσης τὸ ἔργον, κἂν σφόδρα
[24]	Θεοῦ τοῦ μεγαλοδώρου φιλανθρωπίαν, ὃς	μικρὰ	αἰτῶν μεγάλα χαρίζεται νῦν τε
[17]	παρ´ ἡμῶν τοιαῦτα. Εἰ δὲ	μικρὰ	καὶ τῆς ἀξίας ἐλάττω, καὶ
[16]	δι´ ὧν ἔφηβοι δυστυχεῖς ἐτιμήθησαν,	μικρὰ	μικρῶν ἀγωνισμάτων προτιθέντες τὰ ἔπαθλα·
[15]	αὐτῷ σκεπασθεὶς τῷ συμπτώματι, καὶ	μικρὰ	σημεῖα τοῦ κινδύνου φερόμενος, ὅσον
[5]	εἰ καὶ τοῖς ἄλλοις οὐ	μικρὰ	φαίνεται, πρὸς τὰ ἐφεξῆς βαδιοῦμαι
[18]	οὐ τοσοῦτον κερδανοῦμεν ἐν ταῖς	μικραῖς	ταύταις ἡμέραις, ὅσον πλείω κακά,
[17]	τοῦ ἐκεῖθεν φωτὸς πληρούμενος· οὗ	μικρὰν	ἀπορροὴν ἐντεῦθεν δεξάμενοι, ὅσον ἐν
[16]	τι τῶν μικρῶν καὶ τοῖς	μικροῖς	τιμίων, ἃ πάντα κατέκρυψεν ἂν
[21]	φαντασίᾳ καρποῦται τὴν ἀποκειμένην μακαριότητα·	μικρὸν	δ´ ὕστερον καὶ τὸ συγγενὲς
[9]	προῃρημένοις καλῶς χεῖρα δίδωσιν· οὐ	μικρὸν	δὲ εἴ τις, τὸν δεύτερον
[6]	γνωριμωτάτοις; εἰδὼς οὐδὲ τοῦτο φέρειν	μικρὸν	εἰς ἀρετὴν ἢ κακίαν, τὰς
[18]	οὐχ ἡ αὐτὴ κόνις μετὰ	μικρὸν	ἐσόμεθα; οὐ τοσοῦτον κερδανοῦμεν ἐν
[9]	ὃ τοῖς μὲν ἄλλοις ἴσως	μικρὸν	καὶ οὐδὲ μνήμης ἄξιον, ἐμοὶ
[7]	ἐγγὺς αὐτοῦ γενέσθαι, καὶ κατὰ	μικρόν,	μὴ ὅτι τῶν καθ´ ἑαυτὸν
[12]	τούτων συλήσειν ἤλπισεν. ~Ἀλλ´, ἵνα	μικρὸν	προσδιατρίψω τῷ λόγῳ, κατατρυφήσω τοῦ
[23]	καινὸν τοῦτο περὶ ἐμὲ μυστήριον;	Μικρός	εἰμι καὶ μέγας, ταπεινὸς καὶ
[23]	προϊὼν ἀνήγαγεν ἡμᾶς ὁ λόγος.	Μικροῦ	καὶ χάριν ὁμολογῶ τῷ πάθει,
[15]	τῶν πώποτε μνημονευομένων γεγονέναι λέγεται,	μικροῦ	τοὺς πάντας ἐγκαταλαβόντος καὶ τῷ
[21]	καὶ σπεύδοντος τὴν ἀνάλυσιν. Τί	μικροψυχῶ	περὶ τὰς ἐλπίδας; τί γίνομαι
[16]	ὧν ἔφηβοι δυστυχεῖς ἐτιμήθησαν, μικρὰ	μικρῶν	ἀγωνισμάτων προτιθέντες τὰ ἔπαθλα· καὶ
[16]	εὐωδίαν, οὐδ´ ἄλλο τι τῶν	μικρῶν	καὶ τοῖς μικροῖς τιμίων, ἃ
[23]	ἐλπίς. Τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι	μιμνήσκῃ	αὐτοῦ« Τί τὸ καινὸν τοῦτο
[17]	τὴν ἀλήθειαν ἐποπτεύοντες, καὶ τοῦτον	μισθὸν	εὑρίσκοιμεν τῆς περὶ τὸ καλὸν
[17]	ἔτους προσφέροντες τιμάς τε καὶ	μνήμας,	οἵ γε τῷ βίῳ περιλειπόμενοι.
[1]	ἔξω τῆς καθ´ ἡμᾶς φιλοσοφίας·	Μνήμη	τε γὰρ δικαίων μετ´ ἐγκωμίων·
[13]	ἐμοὶ γοῦν οὐκ ἀηδεῖς εἰς	μνήμην·	ἔξω δ´ ἂν εἴη παντελῶς
[6]	πῶς ἀδακρυτὶ τὴν τούτων παρέλθω	μνήμην,	καὶ μή με ἀφιλόσοφον ἐλέγξῃ
[9]	ἄλλοις ἴσως μικρὸν καὶ οὐδὲ	μνήμης	ἄξιον, ἐμοὶ δὲ καὶ τότε
[20]	τὰς πιθανότητας. Τί με δεῖ	μνημονεύειν	τῶν ἄλλων; Ἀλλὰ ταῦτα δὴ
[8]	γε μάλιστα πάντων εὐφραίνει τοῦτο	μνημονευθέν,	καὶ ὑμᾶς ἂν ἡδίους ποιήσειεν)
[15]	ὃς δὴ χαλεπώτατος τῶν πώποτε	μνημονευομένων	γεγονέναι λέγεται, μικροῦ τοὺς πάντας
[16]	μετὰ τοῦ καλοῦ σώματος. Ἐρρέτωσάν	μοι	καὶ ἀγῶνες Ἑλληνικοὶ καὶ μῦθοι,
[21]	ἐλεούμενον, λαμπρόν, ἔνδοξον, ὑψηλόν, οἷός	μοι	καὶ κατ´ ὄναρ ὤφθης πολλάκις,
[19]	ὀλιγότητα τῶν ἡμερῶν μου ἀνάγγειλόν	μοι«	καὶ παλαιστῶν μέτρον τὰς ἀνθρωπίνας
[22]	Ἐκεῖνο δὲ οὐ δέδοικα, μή	μοι	τὸ σῶμα τοῦτο διαρρυὲν καὶ
[15]	καὶ ὅλος τῆς ἄνω γενέσθαι	μοίρας,	μεταθέμενος τὴν στρατείαν ἐκ τῶν
[5]	ἐγκωμιάσαι βουλόμενος, οὐδὲ ἀγνοῶν ὅτι	μόλις	ἄν τις τῆς ἀξίας ἐφίκοιτο,
[16]	ἔχαιρες κατὰ τοὺς πολλούς, ἀρετῇ	μόνῃ	κοσμούμενος, οὐδὲ λίνου διαφανοῦς ὑφάσματα,
[18]	Οὐ πρὸς τὴν αὐτὴν ἐπειγόμεθα	μονήν;	Οὐ τὸν αὐτὸν ὑποδυσόμεθα λίθον
[24]	ἔχει Καισάριος λυπηρόν τε καὶ	μόνιμον,	γονεῦσι μὲν ἑτοιμασθέντα καὶ γήρᾳ
[11]	πρὸς πολλοὺς συνεστήσατο, οὐ λογικῶς	μόνον,	ἀλλὰ καὶ λίαν εὐσεβῶς τε
[4]	κλῆρον ἀναγκαῖον οὐκ εἰς ἑαυτὴν	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐξ αὑτῆς
[1]	ἡ εὐφημία· καὶ οὐ δῶρον	μόνον,	ἀλλὰ καὶ χρέος ἁπάντων χρεῶν
[10]	ἄνω καὶ κάτω μεταπιπτούσης εὐετηρίας·	μόνον	δὲ ἴδιον ἀγαθὸν εἶναι καὶ
[23]	ἐλεύθερος, τὰ τῆς σαρκὸς γνωρίσματα,	μόνον	δὲ φέρωμεν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς
[7]	μᾶλλον δὲ ποῖον, ὡς οὐδὲ	μόνον	ἕτερος; Τίνι δὲ παρῆκεν ἐγγὺς
[9]	προτιμηθεὶς οὐ πόλεων καὶ δήμων	μόνον,	οὐδὲ τιμῶν καὶ πόρων, οἳ
[10]	πολλοῦ πόνου προσδεηθείς, ἀλλ´ ἐπιδείξας	μόνον	τὴν παίδευσιν, μᾶλλον δὲ βραχύν
[19]	ἀπορίας ἵσταται· καὶ τοῦτό σοι	μόνον	τῆς ἐνταῦθα ζωῆς τὸ κέρδος,
[15]	τῷ τῆς πόλεως κάλλει συναφανίσαντος,	μόνος	τῶν ἐπιφανῶν ἢ κομιδῆ σὺν
[23]	καὶ τυπωθέντες ὥστε καὶ ἀπὸ	μόνου	γινώσκεσθαι. ~Καὶ εἴημέν γε ὅπερ
[23]	ὃν γεγόναμεν, τοσοῦτον ἀπ´ αὐτοῦ	μορφωθέντες	καὶ τυπωθέντες ὥστε καὶ ἀπὸ
[19]	ῥήμασι· Τὴν ὀλιγότητα τῶν ἡμερῶν	μου	ἀνάγγειλόν μοι« καὶ παλαιστῶν μέτρον
[22]	τὸ σωτήριόν σου ἡ ψυχή	μου«	τὰ δὲ φρίττω καὶ ἀποστρέφομαι.
[21]	ἐκεῖθεν δόξης· καὶ καθάπερ τῶν	μοχθηρῶν	αὐτοῦ μετέσχε διὰ τὴν συμφυΐαν,
[6]	μὲν μᾶλλον ἀπέφυγε τὴν τῶν	μοχθηρῶν	ἑταιρίαν καὶ ὁμιλίαν; τίς δὲ
[16]	μοι καὶ ἀγῶνες Ἑλληνικοὶ καὶ	μῦθοι,	δι´ ὧν ἔφηβοι δυστυχεῖς ἐτιμήθησαν,
[16]	οὐδὲ λίνου διαφανοῦς ὑφάσματα, οὐδὲ	μύρων	πολυτίμων ἐπιχύσεις, ἃ ταῖς γυναικωνίτισιν
[17]	ὅπερ δὴ τῆς ἡμετέρας τέλος	μυσταγωγίας	βίβλοι τε καὶ ψυχαὶ θεολόγοι
[23]	ἀπαναστάσεως. Τοῦτο ἡμῖν τὸ μέγα	μυστήριον	βούλεται· τοῦτο ἡμῖν ὁ ἐνανθρωπήσας
[23]	τὸ καινὸν τοῦτο περὶ ἐμὲ	μυστήριον;	Μικρός εἰμι καὶ μέγας, ταπεινὸς
[3]	προκαθεζόμενος, Ἀαρών τις δεύτερος ἢ	Μωϋσῆς,	Θεῷ πλησιάζειν ἠξιωμένος καὶ θείαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/06/2009