Chapitre |
[19] |
ἄλλοις
τῶν
δακρύων
ἔρανον;
~Τοιοῦτος
|
ὁ |
βίος
ἡμῶν,
ἀδελφοί,
τῶν
ζώντων
|
[12] |
παρόντες
τοῦ
θεάματος,
εἰσῄει
μὲν
|
ὁ |
γεννάδας
ἐκεῖνος,
τῷ
τοῦ
Χριστοῦ
|
[11] |
ἐφθόνει
γὰρ
καὶ
ταύτης
Χριστιανοῖς
|
ὁ
|
γεννάδας·
τὸ
δὲ
δεύτερον,
πειθοῦς |
[8] |
πόλιν,
ὁ
μὲν
ἀπὸ
γῆς,
|
ὁ |
δὲ
ἀπὸ
θαλάσσης,
κατήραμεν.
Ἡ |
[8] |
ὁ
μὲν
ἀπὸ
τῆς
Ἀλεξανδρείας,
|
ὁ |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
κατὰ |
[9] |
δὲ
ὁ
μὲν
πόθος
πρεσβύτερος,
|
ὁ |
δὲ
βίος
ὕστερος.
Τὸν
δέ, |
[6] |
ἀνθοῦσι
τότε,
κατὰ
ῥητορικῆς
ἔρωτα,
|
ὁ |
δὲ
τὴν
Ἀλεξάνδρου
πόλιν
καταλαβών, |
[11] |
γνωριμώτατον·
ἐλύσσα
καθ´
ἡμῶν
βασιλεὺς
|
ὁ |
δυσώνυμος,
καὶ
καθ´
ἑαυτοῦ
πρῶτον
|
[19] |
ἀλλοτρίοις
πταίσμασι;
Πάντα
εἶδον,
φησὶν
|
ὁ |
Ἐκκλησιαστής,
πάντα
ἐπῆλθον
λογισμῷ
τὰ |
[4] |
οἰκονομίας.
Ἡ
δέ
ἐστιν,
ὡς
|
ὁ |
ἐμὸς
λόγος,
τὸν
σφαλερώτερον
τῶν |
[23] |
μέγα
μυστήριον
βούλεται·
τοῦτο
ἡμῖν
|
ὁ |
ἐνανθρωπήσας
δι´
ἡμᾶς
καὶ
πτωχεύσας |
[14] |
ἐπαγόντων
τὸν
κίνδυνον.
Ἐπεὶ
δὲ
|
ὁ
|
ζόφος
ἐλύθη,
καὶ
ἡ
ὑπερορία |
[19] |
τοῦ
ἀγροῦ,
οὕτως
ἐξανθήσει«
καλῶς
|
ὁ |
θεῖος
Δαβὶδ
περὶ
τῆς
ἀσθενείας |
[24] |
ταῦτα
σωτηρίας
ὅπλα
πολλάκις
οἶδεν
|
ὁ |
λόγος,
αὐτῷ
παρακατατιθέμενοι
τὰς
ἡμετέρας |
[13] |
ἃς
ἔχει
στροφὰς
καὶ
κομψείας
|
ὁ |
λόγος,
ἐμοὶ
γοῦν
οὐκ
ἀηδεῖς |
[22] |
ἀνθρώπων
(μέτεισι
γὰρ
πρὸς
ὑμᾶς
|
ὁ |
λόγος)
ἕως
πότε
βαρυκάρδιοι
καὶ |
[4] |
φθέγξομαι
γάρ,
εἰ
καὶ
τολμηρὸς
|
ὁ |
λόγος,
μηδὲ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς |
[23] |
Ὁρᾶτε
ποῖ
προϊὼν
ἀνήγαγεν
ἡμᾶς
|
ὁ |
λόγος.
Μικροῦ
καὶ
χάριν
ὁμολογῶ |
[18] |
οὖν
πρὸς
τοιούτους
ἐστὶν
ἡμῖν
|
ὁ |
λόγος,
ὑπὲρ
ὧν
αἰσχυνοίμην
ἄν, |
[16] |
δῶρον,
λόγος,
ὃ
τάχα
καὶ
|
ὁ |
μέλλων
ὑπολήψεται
χρόνος
ἀεὶ
κινούμενον, |
[8] |
χρόνον
εἰς
τὴν
αὐτὴν
πόλιν,
|
ὁ |
μὲν
ἀπὸ
γῆς,
ὁ
δὲ |
[8] |
ἐξ
οὐδεμιᾶς
ἐπινοίας
οὐδὲ
συνθήματος,
|
ὁ |
μὲν
ἀπὸ
τῆς
Ἀλεξανδρείας,
ὁ |
[9] |
πᾶσαν
φιλοτιμίαν
ἀποσεισάμενος·
μᾶλλον
δὲ
|
ὁ |
μὲν
πόθος
πρεσβύτερος,
ὁ
δὲ |
[9] |
ἔφασκεν·
ἐγὼ
δὲ
ἀνθέλκων
ἴσχυσα,
|
ὁ |
πάντα
Καισαρίῳ
πολὺς
καὶ
τίμιος, |
[16] |
ἐπὶ
σεαυτὸν
γυμνώσειν
ἔμελλες.
Οὗτος
|
ὁ |
παρ´
ἐμοῦ
κόσμος,
σοὶ
δὲ |
[18] |
πλησιάζουσαι;
πόσον
ἐνταῦθα
κακοπαθήσομεν;
Οὐδὲ
|
ὁ |
πᾶς
ἀνθρώπων
βίος
μακρός,
ὡς |
[16] |
ἃ
πάντα
κατέκρυψεν
ἂν
σήμερον
|
ὁ |
πικρὸς
λίθος
οὗτος
μετὰ
τοῦ |
[15] |
σωτηρίας
ἐγκαυχησώμεθα.
Καὶ
νῦν
ἡμῖν
|
ὁ |
πολὺς
Καισάριος
ἀποσέσωσται,
κόνις
τιμία, |
[21] |
πιστευθείσης
γῆς,
τρόπον
ὃν
οἶδεν
|
ὁ |
ταῦτα
συνδήσας
καὶ
διαλύσας
Θεός, |
[12] |
μὲν
οὖν
στάδιον
τοιοῦτον,
καὶ
|
ὁ |
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστὴς
τοσοῦτος·
καὶ |
[14] |
ἡ
δευτέρα;
Καὶ
βασιλεῖς
μὲν
|
ὁ |
χρόνος
παρήμειψε,
Καισαρίῳ
δὲ
τὸ |