HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Césaire, son frère

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 29 formes différentes pour 47 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[7]   καὶ λογισμῶν καὶ τῆς θαυμασίας ἰατρικῆς, ὅση τὰ περὶ φύσεις καὶ

[10]   μὲν γὰρ τὴν πρώτην ἐν ἰατροῖς τάξιν, οὐδὲ πολλοῦ πόνου προσδεηθείς,

[8]   διηγήμασι, τὸ Καισαρίῳ καλλωπίζεσθαι καὶ ἰατρῷ καὶ οἰκήτορι, καίτοι γε μετὰ

[10]   ῥᾷον ἢ συνισταμένης, ὡς εἶναι ἰδεῖν ἐκ τῶν πολλῶν τοῦ βίου

[8]   οὕτω καὶ σὺν ἀλλήλοις ἐπανελθόντας ἰδεῖν. Ξυνωρὶς γὰρ ἐδοκοῦμέν τις, καὶ

[20]   ἐκείνοις· ἀλλ´ οὐδὲ κακοπαθήσει νόσοις, ἰδίας ἐπ´ ἀλλοτρίαις συμφοραῖς λύπας καρπούμενος.

[10]   κάτω μεταπιπτούσης εὐετηρίας· μόνον δὲ ἴδιον ἀγαθὸν εἶναι καὶ παραμένον ἀσφαλῶς,

[15]   ἦν ἄνθρωπος· καὶ τὸ μὲν ἴδιον ἐκείνου, τὸ δὲ κοινὸν πρὸς

[18]   ὅσον πλείω κακά, τὰ μὲν ἰδόντες, τὰ δὲ παθόντες, τὰ δὲ

[21]   καὶ νεύρων φιλοσοφεῖται τῷ θείῳ Ἰεζεκιήλ, ὅσα μετ´ ἐκεῖνον τῷ θείῳ

[17]   οὐρανοὺς ἐμβατεύοις, ὦ θεία καὶ ἱερὰ κεφαλή, καὶ ἐν κόλποις Ἀβραάμ,

[19]   Τί δ´ ἂν εἴποις πρὸς Ἱερεμίαν, ὃς καὶ τῇ μητρὶ μέμφεται

[24]   καὶ μακαρίαν, τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ

[21]   ὑπολειφθῆναι τοῖς προσδοκήσασιν. ~Οὔπω ταῦτα ἱκανὰ πρὸς παραμυθίαν; Προσοίσω τὸ μεῖζον

[6]   παιδευθέντες καὶ τοῖς ἐνταῦθα μαθήμασιν ἱκανῶς ἐνασκηθέντες, ἐν οἷς ἐκεῖνος τάχει

[1]   τὰ ἡμέτερα, ἡνίκα τἄλλα ἦμεν ἱκανῶς περιττοὶ καὶ τῆς ὕλης, καὶ

[8]   ἄλλην παίδευσιν. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἱκανῶς. Τότε δ´ οὖν τὸ γενόμενον

[21]   ἡδονὴν ἥδεται καὶ ἀγάλλεται καὶ ἵλεως χωρεῖ πρὸς τὸν ἑαυτῆς δεσπότην,

[22]   σκοτασμοῦ καὶ τόπον κακώσεως καὶ ἰλὺν βυθοῦ καὶ σκιὰν θανάτου τὰ

[1]   ὡς συμπενθήσοντες καὶ συνθρηνήσοντες παρεσκεύασθε, ἵν´ ἐν τῷ ἐμῷ πάθει τὰ

[2]   καὶ ἀΐδια. ~Καισαρίῳ πατέρες μέν, ἵν´ ἐντεῦθεν ἄρξωμαι ὅθεν ἡμῖν πρεπωδέστατον,

[5]   τὸν τούτων ἔπαινον ἐνστησάμενος· ἀλλ´ ἵν´ ἐπιδείξαιμι ἐκ πατέρων ὀφειλομένην Καισαρίῳ

[23]   δι´ ἡμᾶς καὶ πτωχεύσας Θεός, ἵνα ἀναστήσῃ τὴν σάρκα καὶ ἀνασώσηται

[23]   εἰκόνα καὶ ἀναπλάσῃ τὸν ἄνθρωπον, ἵνα γενώμεθα οἱ πάντες ἓν ἐν

[5]   γεγονόσι καὶ καλῶς βιώσεσθαι μέλλουσιν. Ἵνα δὲ τὰ ἐν μέσῳ συντέμω,

[11]   ὡς Χριστιανούς, ὡς κακούργους κολάζεσθαι, ἵνα μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἄθλοις

[23]   ἡμῖν τελείως ὅσαπέρ ἐστιν αὐτός, ἵνα μηκέτι ὦμεν ἄρρεν καὶ θῆλυ,

[12]   γονέων τούτων συλήσειν ἤλπισεν. ~Ἀλλ´, ἵνα μικρὸν προσδιατρίψω τῷ λόγῳ, κατατρυφήσω

[20]   χρησιμώτατον καὶ ὧν αὐτὸς ἠθέλησεν, ἵνα πλούσιος ἐνθένδε μεταναστῇ, πάντα μεθ´

[22]   βαρυκάρδιοι καὶ παχεῖς τὴν διάνοιαν; ἵνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε

[15]   προύλαβεν ἡ παραμυθία τὸ πάθος, ἵνα τῷ θανάτῳ σεισθέντες, τῷ παραδόξῳ

[20]   γε θαυμασθήσεται. Οὐ φιλοσοφήσει τὰ Ἱπποκράτους καὶ Γαληνοῦ, καὶ τῶν ἀντιθέτων

[10]   τὰ τίμια πιστευόμενος καὶ μηδὲν Ἱπποκράτους ὁρκιστοῦ προσδεόμενος, ὡς μηδὲν εἶναι

[1]   ὡς δεινὰ πάσχων ἔναρξαι θρήνου· ἴσον ἀναλγησίας χωρίζων ἡμᾶς καὶ ἀμετρίας)

[18]   συναλγούντων φάρμακον· καὶ οἱ τὸ ἴσον τοῦ πάθους ἔχοντες πλέον εἰσὶν

[11]   τύφου, τὴν πρὸς τοὺς φίλους ἰσοτιμίαν, τὴν πρὸς τοὺς ἄρχοντας παρρησίαν,

[3]   θείαν φωνὴν χορηγεῖν τοῖς ἄλλοις ἱσταμένοις πόρρωθεν, πρᾶος, ἀόργητος, γαληνὸς τὸ

[19]   γενομένους ἀναλυθῆναι. Ὄναρ ἐσμὲν οὐχ ἱστάμενον, φάσμα τι μὴ κρατούμενον, πτῆσις

[19]   Θεὸν φοβοῦ« Ἐνταῦθα τῆς ἀπορίας ἵσταται· καὶ τοῦτό σοι μόνον τῆς

[13]   τὰ νῦν ἐγὼ μέν, εὖ ἴστε, τοῦ παντὸς ἂν ἐτιμησάμην· καὶ

[9]   μεθήσειν ἔφασκεν· ἐγὼ δὲ ἀνθέλκων ἴσχυσα, ὁ πάντα Καισαρίῳ πολὺς καὶ

[11]   τοῖς ἄλλοις ἦν, οὐδ´ ἐν ἴσῳ τοῖς λοιποῖς χριστομάχοις μεγαλοψύχως ἀπογραφόμενος

[19]   καὶ περισπασμὸς ἀνθρώπου, τοῦτο κατακριθέντος, ἴσως ἐκ τοῦ παλαιοῦ πτώματος· τἀλλά,

[18]   παθόντες, τὰ δὲ καὶ πράξαντες ἴσως, λειτουργῆσαι τῷ τῆς φύσεως νόμῳ

[9]   παρέλθωμεν, ὃ τοῖς μὲν ἄλλοις ἴσως μικρὸν καὶ οὐδὲ μνήμης ἄξιον,

[1]   ΕΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. ~Οἴεσθέ με ἴσως, ὦ φίλοι καὶ ἀδελφοὶ καὶ

[19]   ὀρνέου παρερχομένου, ναῦς ἐπὶ θαλάσσης ἴχνος οὐκ ἔχουσα, κόνις, ἀτμίς, ἑωθινὴ

Chapitre
[7]	καὶ λογισμῶν καὶ τῆς θαυμασίας	ἰατρικῆς,	ὅση τὰ περὶ φύσεις καὶ
[10]	μὲν γὰρ τὴν πρώτην ἐν	ἰατροῖς	τάξιν, οὐδὲ πολλοῦ πόνου προσδεηθείς,
[8]	διηγήμασι, τὸ Καισαρίῳ καλλωπίζεσθαι καὶ	ἰατρῷ	καὶ οἰκήτορι, καίτοι γε μετὰ
[10]	ῥᾷον ἢ συνισταμένης, ὡς εἶναι	ἰδεῖν	ἐκ τῶν πολλῶν τοῦ βίου
[8]	οὕτω καὶ σὺν ἀλλήλοις ἐπανελθόντας	ἰδεῖν.	Ξυνωρὶς γὰρ ἐδοκοῦμέν τις, καὶ
[20]	ἐκείνοις· ἀλλ´ οὐδὲ κακοπαθήσει νόσοις,	ἰδίας	ἐπ´ ἀλλοτρίαις συμφοραῖς λύπας καρπούμενος.
[10]	κάτω μεταπιπτούσης εὐετηρίας· μόνον δὲ	ἴδιον	ἀγαθὸν εἶναι καὶ παραμένον ἀσφαλῶς,
[15]	ἦν ἄνθρωπος· καὶ τὸ μὲν	ἴδιον	ἐκείνου, τὸ δὲ κοινὸν πρὸς
[18]	ὅσον πλείω κακά, τὰ μὲν	ἰδόντες,	τὰ δὲ παθόντες, τὰ δὲ
[21]	καὶ νεύρων φιλοσοφεῖται τῷ θείῳ	Ἰεζεκιήλ,	ὅσα μετ´ ἐκεῖνον τῷ θείῳ
[17]	οὐρανοὺς ἐμβατεύοις, ὦ θεία καὶ	ἱερὰ	κεφαλή, καὶ ἐν κόλποις Ἀβραάμ,
[19]	Τί δ´ ἂν εἴποις πρὸς	Ἱερεμίαν,	ὃς καὶ τῇ μητρὶ μέμφεται
[24]	καὶ μακαρίαν, τὴν ἐν Χριστῷ	Ἰησοῦ	τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ
[21]	ὑπολειφθῆναι τοῖς προσδοκήσασιν. ~Οὔπω ταῦτα	ἱκανὰ	πρὸς παραμυθίαν; Προσοίσω τὸ μεῖζον
[6]	παιδευθέντες καὶ τοῖς ἐνταῦθα μαθήμασιν	ἱκανῶς	ἐνασκηθέντες, ἐν οἷς ἐκεῖνος τάχει
[1]	τὰ ἡμέτερα, ἡνίκα τἄλλα ἦμεν	ἱκανῶς	περιττοὶ καὶ τῆς ὕλης, καὶ
[8]	ἄλλην παίδευσιν. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν	ἱκανῶς.	Τότε δ´ οὖν τὸ γενόμενον
[21]	ἡδονὴν ἥδεται καὶ ἀγάλλεται καὶ	ἵλεως	χωρεῖ πρὸς τὸν ἑαυτῆς δεσπότην,
[22]	σκοτασμοῦ καὶ τόπον κακώσεως καὶ	ἰλὺν	βυθοῦ καὶ σκιὰν θανάτου τὰ
[1]	ὡς συμπενθήσοντες καὶ συνθρηνήσοντες παρεσκεύασθε,	ἵν´	ἐν τῷ ἐμῷ πάθει τὰ
[2]	καὶ ἀΐδια. ~Καισαρίῳ πατέρες μέν,	ἵν´	ἐντεῦθεν ἄρξωμαι ὅθεν ἡμῖν πρεπωδέστατον,
[5]	τὸν τούτων ἔπαινον ἐνστησάμενος· ἀλλ´	ἵν´	ἐπιδείξαιμι ἐκ πατέρων ὀφειλομένην Καισαρίῳ
[23]	δι´ ἡμᾶς καὶ πτωχεύσας Θεός,	ἵνα	ἀναστήσῃ τὴν σάρκα καὶ ἀνασώσηται
[23]	εἰκόνα καὶ ἀναπλάσῃ τὸν ἄνθρωπον,	ἵνα	γενώμεθα οἱ πάντες ἓν ἐν
[5]	γεγονόσι καὶ καλῶς βιώσεσθαι μέλλουσιν.	Ἵνα	δὲ τὰ ἐν μέσῳ συντέμω,
[11]	ὡς Χριστιανούς, ὡς κακούργους κολάζεσθαι,	ἵνα	μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἄθλοις
[23]	ἡμῖν τελείως ὅσαπέρ ἐστιν αὐτός,	ἵνα	μηκέτι ὦμεν ἄρρεν καὶ θῆλυ,
[12]	γονέων τούτων συλήσειν ἤλπισεν. ~Ἀλλ´,	ἵνα	μικρὸν προσδιατρίψω τῷ λόγῳ, κατατρυφήσω
[20]	χρησιμώτατον καὶ ὧν αὐτὸς ἠθέλησεν,	ἵνα	πλούσιος ἐνθένδε μεταναστῇ, πάντα μεθ´
[22]	βαρυκάρδιοι καὶ παχεῖς τὴν διάνοιαν;	ἵνα	τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε
[15]	προύλαβεν ἡ παραμυθία τὸ πάθος,	ἵνα	τῷ θανάτῳ σεισθέντες, τῷ παραδόξῳ
[20]	γε θαυμασθήσεται. Οὐ φιλοσοφήσει τὰ	Ἱπποκράτους	καὶ Γαληνοῦ, καὶ τῶν ἀντιθέτων
[10]	τὰ τίμια πιστευόμενος καὶ μηδὲν	Ἱπποκράτους	ὁρκιστοῦ προσδεόμενος, ὡς μηδὲν εἶναι
[1]	ὡς δεινὰ πάσχων ἔναρξαι θρήνου·	ἴσον	ἀναλγησίας χωρίζων ἡμᾶς καὶ ἀμετρίας)
[18]	συναλγούντων φάρμακον· καὶ οἱ τὸ	ἴσον	τοῦ πάθους ἔχοντες πλέον εἰσὶν
[11]	τύφου, τὴν πρὸς τοὺς φίλους	ἰσοτιμίαν,	τὴν πρὸς τοὺς ἄρχοντας παρρησίαν,
[3]	θείαν φωνὴν χορηγεῖν τοῖς ἄλλοις	ἱσταμένοις	πόρρωθεν, πρᾶος, ἀόργητος, γαληνὸς τὸ
[19]	γενομένους ἀναλυθῆναι. Ὄναρ ἐσμὲν οὐχ	ἱστάμενον,	φάσμα τι μὴ κρατούμενον, πτῆσις
[19]	Θεὸν φοβοῦ« Ἐνταῦθα τῆς ἀπορίας	ἵσταται·	καὶ τοῦτό σοι μόνον τῆς
[13]	τὰ νῦν ἐγὼ μέν, εὖ	ἴστε,	τοῦ παντὸς ἂν ἐτιμησάμην· καὶ
[9]	μεθήσειν ἔφασκεν· ἐγὼ δὲ ἀνθέλκων	ἴσχυσα,	ὁ πάντα Καισαρίῳ πολὺς καὶ
[11]	τοῖς ἄλλοις ἦν, οὐδ´ ἐν	ἴσῳ	τοῖς λοιποῖς χριστομάχοις μεγαλοψύχως ἀπογραφόμενος
[19]	καὶ περισπασμὸς ἀνθρώπου, τοῦτο κατακριθέντος,	ἴσως	ἐκ τοῦ παλαιοῦ πτώματος· τἀλλά,
[18]	παθόντες, τὰ δὲ καὶ πράξαντες	ἴσως,	λειτουργῆσαι τῷ τῆς φύσεως νόμῳ
[9]	παρέλθωμεν, ὃ τοῖς μὲν ἄλλοις	ἴσως	μικρὸν καὶ οὐδὲ μνήμης ἄξιον,
[1]	ΕΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. ~Οἴεσθέ με	ἴσως,	ὦ φίλοι καὶ ἀδελφοὶ καὶ
[19]	ὀρνέου παρερχομένου, ναῦς ἐπὶ θαλάσσης	ἴχνος	οὐκ ἔχουσα, κόνις, ἀτμίς, ἑωθινὴ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/06/2009