>Livre, Chap. |
[3, 6] |
εἰς
ἑκάτερον:
χρυσῷ
δὲ
τά
|
τ' |
ἐντὸς
καὶ
τὰ
ἔξωθεν
περιελήλατο |
[3, 6] |
εἶτα
ὑπερτεινόμενα
τοῦ
ναοῦ
τό
|
τ' |
ἐφύπερθεν
ἐσκίαζε
καὶ
τῶν
τοίχων |
[3, 5] |
ὑφ'
ἧς
εὖ
βιώσονται.
ταῖς
|
τ' |
οὖν
διαίταις
ἐχρῶντο
πολυτελεστέραις
καὶ |
[3, 7] |
δεξομένους
ἁλύσεις
εἰργασμένας,
αἳ
συνῆσαν
|
κατ' |
ἄκρον
τῶν
ὤμων
σειραῖς
ἐκ |
[3, 9] |
τοῦ
τὰς
νόσους
διαφυγεῖν
ἢ
|
κατ' |
ἄλλας
αἰτίας,
εἰς
ἃς
πέμματα |
[3, 8] |
ὑπὸ
τρυφῆς
μήτ'
ἐν
πολέμῳ
|
κατ' |
ἀνάγκην
Ἑβραίους
παραβῆναί
τινα
τῶν |
[3, 7] |
δ'
αὐτὴν
ἔλυτρον,
ὅπερ
ἀποκρίνεται
|
κατ' |
αὐτὸ
πρὸς
τὸν
καρπὸν
μεταβαλεῖν |
[3, 7] |
τῶν
οὖν
κρίκων
ἀσθενῶν
ὄντων
|
κατ' |
αὐτοὺς
ἐνεγκεῖν
τὸ
βάρος
τῶν |
[3, 6] |
τοῖς
πυλούχοις
ἐμβεβήκεσαν
ἐρηρεισμέναι,
καὶ
|
κατ' |
αὐτῶν
δὲ
βύσσινον
ὕφος
σινδόνος |
[3, 2] |
οἱ
δ'
οὐδεμίαν
αὐτοῖς
ἀφορμὴν
|
κατ' |
αὐτῶν
ἐῶσι
γενέσθαι.
τοιαῦτα
τοῖς |
[3, 7] |
ζωδιακὸν
κύκλον
Ἕλληνες
καλοῦσι,
τῆς
|
κατ' |
ἐκεῖνο
γνώμης
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι: |
[3, 8] |
ἦσαν
δ'
αὐτῷ
καὶ
παῖδες
|
κατ' |
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
τέσσαρες
Νάβαδος |
[3, 1] |
τὸ
ἀνδρεῖον,
ἀλλὰ
διέφθειρε
τὸ
|
κατ' |
ἐκείνους
γενναῖον
παίδων
τε
καὶ |
[3, 1] |
ὧν
εἴποι
τε
καὶ
πράττειν
|
κατ' |
ἐντολὴν
τοῦ
θεοῦ
κελεύσειε.
κατηρίθμει |
[3, 6] |
φιλοτιμησαμένου,
ἀρχιτέκτονας
τοῖς
ἔργοις
ἐφίστησι
|
κατ' |
ἐντολὴν
τοῦ
θεοῦ
οὓς
καὶ |
[3, 7] |
γενέσθαι
τῷ
θεῷ
χρυσῷ
συνυφασμένην
|
κατ' |
ἐπίνοιαν
οἶμαι
τῆς
προσούσης
ἅπασιν |
[3, 13] |
πλῆθος
αὐτῶν,
καὶ
νῦν
ἔτι
|
κατ' |
ἐπωνυμίαν
ὁ
χῶρος
ὀνομάζεται
Καβρωθαβά, |
[3, 9] |
τις
θυσίαν
οὐκ
ἐπιτελῶν
ἐπήνεγκε
|
κατ' |
εὐχὴν
σεμίδαλιν,
ταύτης
ἀπαρχὴν
μίαν |
[3, 9] |
δὲ
χαριστήριός
τέ
ἐστι
καὶ
|
κατ' |
εὐωχίαν
δρᾶται
τῶν
τεθυκότων:
ἐρῶ |
[3, 8] |
τὰς
μὲν
κοινῇ
τὰς
δὲ
|
κατ' |
ἰδίαν
ἀνετίθεσαν
κατὰ
φυλάς:
οἵ |
[3, 2] |
πλούτους
τε
μεγάλους
δημοσίᾳ
καὶ
|
κατ' |
ἰδίαν
ἔσχον
οὐδὲ
τῆς
ἀναγκαίου |
[3, 2] |
τὸ
ὁπλιτικὸν
αὐτοῖς:
καὶ
προιὼν
|
κατ' |
ὀλίγον
ἐν
τριμήνῳ
μετὰ
τὴν |
[3, 6] |
βάσεσιν
ὁμοίαις
ἐπικειμένους
διαλείποντας
ἀλλήλων
|
κατ' |
ὀλίγον.
τὸ
δ'
ἐνδοτέρω
αὐτῶν |
[3, 7] |
ἀπὸ
ῥίζης
περιφερής:
εἶτα
συνιὼν
|
κατ' |
ὀλίγον
ὑποκοιλαινούσης
εὐπρεπῶς
τῆς
ὑποχωρήσεως |
[3, 6] |
θαυμαστῶς,
ὃ
πανταχόθεν
ἴσον
ἦν
|
κατ' |
οὐδέτερον
μέρος
ἐξοχαῖς
τὴν
εὐαρμοστίαν |
[3, 6] |
σκεύη
μὴ
σηπόμενα,
στερεὰ
δὲ
|
περιελήλατ' |
αὐτῷ
λεπίς,
πηχυαῖον
μὲν
κατὰ |
[3, 8] |
πᾶσαν
ἡμέραν
εἷς:
Μωυσῆς
δὲ
|
οὐκέτ' |
ἀναβαίνων
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον
ἀλλ' |
[3, 11] |
τὸν
θεὸν
ἐπὶ
τοῖς
ὅρκοις
|
μετ' |
αἰσχύνης
καταστρέφει
τὸν
βίον
τοῦ |
[3, 4] |
εἶτα
κατὰ
χιλίους,
διαιρήσεις
δὲ
|
μετ' |
αὐτοὺς
εἰς
πεντακοσίους,
καὶ
πάλιν |
[3, 1] |
τῶν
ἐνεστηκότων
ἀπόρων
ἀπαλλαγήν.
καὶ
|
μετ' |
ὀλίγον
ὀρτύγων
πλῆθος,
τρέφει
δὲ |
[3, 12] |
τὰς
ἡταιρηκυίας
ἐκώλυσε,
μήτε
δούλην
|
μήτ' |
αἰχμάλωτον
γαμεῖν
αὐτοὺς
κεκώλυκε
καὶ |
[3, 6] |
τὸ
μήθ'
ὑπὸ
ἀνέμων
κραδαίνεσθαι
|
μήτ' |
ἄλλης
αἰτίας
τὴν
σκηνὴν
συνεῖχεν, |
[3, 13] |
περὶ
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
ἀμνημονεῖν
|
μήτ' |
ἀπογινώσκειν
τῆς
τοῦ
θεοῦ
βοηθείας. |
[3, 8] |
ταῦτα
μήτ'
ἐξ
ὑετοῦ
μηδὲν
|
μήτ' |
ἐκ
κονιορτοῦ
βλάπτηται.
τό
τε |
[3, 8] |
εἶναι
δόξαντας
τοῦ
θεοῦ,
ὡς
|
μήτ' |
ἐν
εἰρήνῃ
ὑπὸ
τρυφῆς
μήτ' |
[3, 8] |
μήτ'
ἐν
εἰρήνῃ
ὑπὸ
τρυφῆς
|
μήτ' |
ἐν
πολέμῳ
κατ'
ἀνάγκην
Ἑβραίους |
[3, 8] |
ὅπως
κατὰ
τὴν
ὁδοιπορίαν
ταῦτα
|
μήτ' |
ἐξ
ὑετοῦ
μηδὲν
μήτ'
ἐκ |
[3, 4] |
πεντακοσίους,
καὶ
πάλιν
εἰς
ἑκατόν,
|
εἶτ' |
εἰς
πεντήκοντα.
ἄρχοντάς
τε
ἐπὶ |
[3, 10] |
ἑτέρου
σαββάτου:
καὶ
τότε
μὲν
|
ἀντ' |
ἐκείνων
ἄλλοι
κομίζονται,
οἱ
δὲ |
[3, 1] |
ὁδεύοντες
ἡμέραν
ὅσα
μὲν
ἐπεφέροντο
|
πάντ' |
ἦσαν
ἀναλωκότες,
μηδενὶ
δὲ
περιτυγχάνοντες |
[3, 1] |
τῆς
τροφῆς
ἀπορίᾳ,
καὶ
γὰρ
|
τότ' |
αὐτοὺς
τελείως
ἐπιλελοίπει,
κατάγονται:
φρέαρ |
[3, 10] |
ἠλευθερώθημεν,
καὶ
τὴν
θυσίαν,
ἣν
|
τότ' |
ἐξιόντας
ἀπ'
Αἰγύπτου
θῦσαι
προεῖπον |
[3, 12] |
καὶ
περὶ
τὴν
αὐτῶν
δίαιταν,
|
ὥστ' |
αὐτὴν
ἄμεμπτον
εἶναι.
καὶ
διὰ |
[3, 8] |
νέφει
καὶ
πυκνῷ
περιλαβὼν
αὐτήν,
|
ὥστ' |
εἶναι
δόξαι
χειμέριον,
οὔτε
μὴν |
[3, 15] |
τὸ
θεῖον
τοῖς
ἀδικήμασιν
ἔχει.
|
ὥστ' |
οὐ
δεῖ
θαυμάζειν
περὶ
τῶν |
[3, 11] |
καὶ
ναοὺς
ἐχόντων
ἐξουσίαν
εἰσιέναι:
|
ὥστ' |
οὐδὲν
ἐκώλυε
καὶ
Μωυσῆν,
εἰ |
[3, 11] |
ἐπὶ
τῇ
αὑτοῦ
Μωυσῆς
ἀτιμίᾳ
|
τοιαῦτ' |
ἐνομοθέτησεν,
οἷς
εὔλογον
ἦν
αὐτὸν |
[3, 1] |
ποθοῦσι.
Μωυσῆς
δὲ
τοῦ
θεοῦ
|
ταῦτ' |
ἀκούσας
καταβαίνει
πρὸς
τὸ
πλῆθος: |
[3, 2] |
θάλασσαν
ὁδὸν
οὐκ
ἔχουσι
φυγῆς,
|
ταῦτ' |
αὐτοῖς
διὰ
τὴν
εὐμένειαν
τὴν |
[3, 14] |
διὰ
τιμῆς
ἔχωμεν.
(Μωυσέος
δὲ
|
ταῦτ' |
εἰπόντος
τὸ
πλῆθος
αὐτὸν
τιμαῖς |
[3, 5] |
τὴν
γειτνίασιν
τοῦ
θεοῦ
προτιμήσαντας.
|
ταῦτ' |
εἰπὼν
ἀνῄει
πρὸς
τὸ
Σιναῖον |
[3, 5] |
ἀόκνως
ἐχόντων
πρὸς
τὸ
ἔργον.
|
ταῦτ' |
εἰπὼν
δύο
πλάκας
αὐτοῖς
ἐπιδείκνυσιν |
[3, 5] |
καὶ
τῆς
τούτου
μέλει
διαμονῆς.
|
(Ταῦτ' |
εἰπὼν
προάγει
τὸν
λαὸν
γυναιξὶν |
[3, 8] |
σκηνῆς
κατασκευὴν
παρεσκευασμένων
ἦν
περιττὰ
|
ταῦτ' |
ἐκέλευσεν
εἰς
φάρση
σκεπαστήρια
τῆς |
[3, 13] |
οὐκ
εἰς
μακρὰν
ἔσται.
ἅμα
|
ταῦτ' |
ἔλεγε
καὶ
πίμπλαται
τὸ
στρατόπεδον |
[3, 12] |
παράνομον.
κατὰ
δὲ
τῶν
εἰς
|
ταῦτ' |
ἐξυβρισάντων
θάνατον
ὥρισε
τὴν
τιμωρίαν. |
[3, 6] |
ἐν
ταῖς
ἱεραῖς
βίβλοις
ἀναγέγραπται,
|
ταῦτ' |
ἦν:
Βασάηλος
μὲν>
Οὐρὶ
παῖς |
[3, 1] |
κατὰ
τὴν
ἡμετέραν
διάλεκτον,
τί
|
τοῦτ' |
ἔστιν
ἀνακρίνουσα.
καὶ
οἱ
μὲν |
[3, 11] |
Χαναναίαν
ἀγαγεῖν
αὐτούς.
εἰ
γὰρ
|
τοῦτ' |
ἦν
ἀληθές,
οὐκ
ἂν
ἐπὶ |
[3, 8] |
θελήσειε
καὶ
μὴ
παρεῖναι,
καὶ
|
τοῦτ' |
οὐχ
Ἑβραίοις
δῆλον
εἶναι
μόνον |