>

Livre, Chap.
[3, 13]	ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα λέγοιτο	ἄν.	~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ
[3, 7]	ἀρχιερέως κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε δ'	ἄν	τις τῶν ἀνθρώπων τὴν πρὸς
[3, 11]	ὕστερον ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν	ἄν	τις τῶν λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ
[3, 15]	καθάπερ παρόντος αὐτοῦ καὶ κολάσοντος	ἂν	ἀκοσμῇ πειθαρχεῖ τοῖς ὑπ' αὐτοῦ
[3, 5]	κηδεμόνος ὑπολαμβάνοντες, οἵου τυχεῖν οὐκ	ἂν	ἄλλου δύναιντο, σφόδρα λυπούμενοι διετέλουν
[3, 7]	τεκμηριοῦν ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ γὰρ	ἂν	ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα
[3, 7]	τῆς κατ' ἐκεῖνο γνώμης οὐκ	ἂν	ἁμάρτοι: καὶ ὁ πῖλος δέ
[3, 7]	ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ	ἂν	ἁμάρτοι τις εἰκάζων αὐτήν, τὰ
[3, 13]	κακῶς ἀκούοντες πρὸς ὑμῶν οὐκ	ἂν	ἀποσταίημεν κάμνοντες ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ
[3, 2]	Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι, καὶ πάντες	ἂν	ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης
[3, 11]	θυσιῶν ἅπτεσθαι μέχρι τεσσαράκοντα ἡμερῶν,	ἂν	ἄρρεν τὸ τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας
[3, 1]	τοῦ τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷς	ἂν	ἀτυχῇ γένους ὄντος. ὁ θεὸς
[3, 2]	Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ	ἂν	αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις ἐλαττοῦσθαι τοὺς
[3, 11]	τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν οὕτως ἀποθανεῖν:	ἂν	δ' ὑπὸ πολλοῦ τοῦ ἔρωτος
[3, 11]	ἱερεῖς πρὸς τὸν θεὸν διανέμονται.	(Ἂν	δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί τις αὐτῷ
[3, 4]	τὴν περὶ τούτου διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν,	ἂν	δὲ κἀκείνους διαφύγῃ τὸ περὶ
[3, 11]	συνδιαιτωμένους καὶ νεκροῦ μηδὲν διαφέροντας:	ἂν	δέ τις ἐξικετεύσας τὸν θεὸν
[3, 1]	γλυκὺ τὸ νᾶμα καὶ οἷον	ἂν	εἴη θεοῦ τὸ δῶρον δόντος
[3, 7]	ὑάκινθος, καὶ ὁ φοῖνιξ δ'	ἂν	εἴη τεκμήριον τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει
[3, 7]	δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν ἀκριβῶς	ἂν	εἴποι τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον
[3, 6]	θεοῦ οὓς καὶ τὸ πλῆθος	ἂν	ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ
[3, 11]	γὰρ τοῦτ' ἦν ἀληθές, οὐκ	ἂν	ἐπὶ τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ
[3, 11]	διατελοῖεν, περὶ ὧν ἐν οἷς	ἂν	ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς γραφῆς γένηται
[3, 11]	τὴν γονὴν ῥεομένου. ὃς δ'	ἂν	κατὰ τοὺς ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν,
[3, 1]	δ' αὐτῶν, τί καὶ ποιούντων	ἂν	μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸ
[3, 7]	ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς	ἂν	μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ τὴν
[3, 9]	καταλειπομένοις τῶν κρεῶν, ἃ δ'	ἂν	περισσεύσῃ κατακαίουσι. (Θύουσι δὲ καὶ
[3, 4]	σὺ τῷ θεῷ προσεδρεύων εὐμενέστερον	ἂν	ποιήσειας αὐτὸν τῷ στρατῷ. (Ταῦτα
[3, 1]	ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν,	ἂν	πρὸς τὰ ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα
[3, 8]	ἐμοὶ τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν	ἂν	τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά
[3, 4]	κατέχων σεαυτὸν διατέλει ζητῶν οἷς	ἂν	τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς νῦν
[3, 13]	τούτῳ καί τινος ἐρομένου, πόθεν	ἂν	τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων,
[3, 4]	ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων καὶ μόνως	ἂν	τοῦ δικαίου τυχεῖν ἡγουμένων, εἰ
[3, 6]	ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον τοῖχον, ὡς	ἂν	ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν ἄγοιτο
[3, 11]	δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς δὲ γυναῖκας	ἐπειδὰν	τέκωσιν εἰς τὸ ἱερὸν εἰσιέναι
[3, 12]	τῆς ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως	ἐπειδὰν	τὴν Χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῶσι:
[3, 6]	ἦν, ὁ δὲ ἕτερος κατὰ	βορέαν	ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ
[3, 1]	δ' οὐκ εἰς μακρὰν τὴν	δωρεὰν	ἀνεβάλλετο, τῷ δὲ Μωυσεῖ παρέξειν
[3, 8]	ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι	δωρεὰν	εἶναι δόξαντας τοῦ θεοῦ, ὡς
[3, 5]	θεὸν εὐμενῆ συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι	δωρεάν,	ὑφ' ἧς εὖ βιώσονται. ταῖς
[3, 7]	ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ συνυφασμένου: κατὰ	πέζαν	δ' αὐτῷ προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν
[3, 6]	κατατίθησιν. (Ἐν δὲ τῷ ναῷ	τράπεζαν	ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ μῆκος
[3, 7]	αὐξανομένη τὸ ὕψος, τὴν δὲ	ῥίζαν	ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ
[3, 11]	τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς τὴν	Χαναναίαν	ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ γὰρ τοῦτ'
[3, 14]	ἀπὸ τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν	Χαναναίαν	ἅπασαν ἐπί τε Ἀμάθην πόλιν
[3, 14]	ἐνέτυχον μείζω τὰ κατὰ τὴν	Χαναναίαν	αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ τὸ
[3, 5]	ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου τὴν	Χαναναίαν	κατέσχε γῆν, δι' ὃν Ἴσακος
[3, 12]	διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν τὴν	Χαναναίαν	λάβωσι τάδε ποιῶσι: δι' ἑβδόμου
[3, 15]	ἔσχε διὰ τιμῆς, τὴν μέντοι	Χαναναίαν	οὐ παρέξειν γῆν αὐτοῖς λαβεῖν
[3, 14]	κατεῖχον θαρσεῖν δεόμενοι καὶ μήτε	ψευδολογίαν	κατακρίνειν τοῦ θεοῦ μήτε πιστεύειν
[3, 7]	μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ τὴν	ἱερουργίαν.	καὶ ὁποία μέν ἐστιν ἡ
[3, 7]	τε σκεύη, οἷς περὶ τὴν	ἱερουργίαν	χρώμεθα, τόν τε νομοθέτην εὑρήσει
[3, 6]	δ' ἐκ τριχῶν ὁμοίως κατὰ	λεπτουργίαν	ταῖς ἐκ τῶν ἐρίων πεποιημέναι
[3, 8]	μὲν κοινῇ τὰς δὲ κατ'	ἰδίαν	ἀνετίθεσαν κατὰ φυλάς: οἵ τε
[3, 1]	ἦν τὴν συμφορὰν τὴν ἁπάντων	ἰδίαν	αὐτοῦ ποιούμενος: καὶ γὰρ οὐδ'
[3, 2]	τε μεγάλους δημοσίᾳ καὶ κατ'	ἰδίαν	ἔσχον οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου τροφῆς
[3, 5]	τῶν λεγομένων εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας	ἰδίαν,	καὶ τὸ θηρίοις περιπεσόντα ἀποθανεῖν
[3, 5]	νόμων εἰς ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν	ἰδίαν	περὶ αὐτῶν ποιησόμενος ἀφήγησιν. (Οὕτω
[3, 1]	λογιζομένους μὲν τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ	βραδεῖαν	γίνεσθαι, εἰ μὴ παραυτίκα καὶ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου τὴν	ἔνδειαν	ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ' εὐχὰς
[3, 15]	πολλάκις παρακούσαντες ἀσύμφορον ἑαυτοῖς τὴν	ἀπείθειαν	ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν.
[3, 7]	τῶν ἀνθρώπων τὴν πρὸς ἡμᾶς	ἀπέχθειαν,	ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ
[3, 8]	τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ βωμῶν	ἐπιμέλειαν	ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων καὶ
[3, 12]	μεταστᾶσιν. ἀφελεῖς δὲ εἶναι πᾶσαν	ἀφέλειαν:	τὸν δὲ μὴ ὁλόκληρον τῶν
[3, 9]	τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον	θήλειαν	τῶν αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ τῷ
[3, 14]	ὑπὲρ τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν	ἐπιφάνειαν	τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας
[3, 12]	δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα τὴν	ἁγνείαν	ἐποίησε: τούτων τε γὰρ αὐτοὺς
[3, 5]	περιέμενον ἁγνεύοντες τήν τε ἄλλην	ἁγνείαν	καὶ ἀπὸ συνουσίας τῆς γυναικῶν
[3, 7]	ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ νόμος	ἁγνείαν	προαγορεύει, πρῶτον μὲν περιτίθεται τὸν
[3, 3]	καὶ τὸ μὲν πλῆθος κατὰ	συγγένειαν	ὡς ἕκαστοι τῆς εὐωχίας μετελάμβανον,
[3, 2]	φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς διὰ τὴν	εὐμένειαν	τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ νενικῆσθαι.
[3, 7]	μὴ διελέγχεσθαι τῆς τομῆς τὴν	δυσπρέπειαν:	ὁμοίως δὲ καὶ ὅθεν αἱ
[3, 7]	ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ	εὐπρέπειαν	οὕτως ἔχει τοῖς ὁρῶσι καλῶς,
[3, 1]	δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν	ὑδρείαν	ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα τῆς γῆς,
[3, 6]	στίχον πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι τὴν	περιφέρειαν,	καὶ δι' αὐτῶν ἐπίχρυσοι σκυταλίδες
[3, 13]	αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι τὴν μὲν	ἀπολέσειαν,	ἀντὶ δὲ ἧς ὑπέσχετο παρέξειν
[3, 2]	ἧς εἰς τὴν ἐλευθερίαν ἠρμένοι	κατανικήσειαν	τοὺς περὶ αὐτῆς εἰς μάχην
[3, 1]	καὶ πλῆθος ὕδατος ὅθεν οὐ	προσδοκήσειαν,	καὶ κελεύει τῷ βάκτρῳ πλήξαντα
[3, 8]	δὲ καὶ τοῦτο εἶδος θυμιάματος,	ἡμίσειαν	τῶν πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν
[3, 7]	μασχάλης ὑπεράνω τὴν ζώνην περιάγοντες	πλατεῖαν	μὲν ὡς εἰς τέσσαρας δακτύλους,
[3, 1]	τοῦτο νομίσας ἔγνω δεῖν ἐφ'	ἱκετείαν	τοῦ θεοῦ καὶ παράκλησιν ἐλθεῖν,
[3, 8]	τε τὸ γένος καὶ τὴν	προφητείαν	καὶ τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς
[3, 15]	ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ τὴν	πολιτείαν	ἡμῖν ὁ καταστησάμενός ἐστι θεὸς
[3, 8]	αὐτῶν βλέπεσθαι. ἔτι δὲ τὴν	πολιτείαν	καὶ νόμους αὐτῶν ἔγραφε, καθ'
[3, 1]	μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ,	βραχεῖαν	μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν
[3, 1]	ἐπ' εὐχὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ	ταχεῖαν	καὶ παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου
[3, 12]	νόμους δὲ αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο.	~(Μοιχείαν	μὲν εἰς τὸ παντελὲς ἀπεῖπε
[3, 1]	οὕτως διὰ τὴν τοῦ ὕδατος	κακίαν	ὀνομάσαντες: μὰρ γὰρ ἡ πικρία
[3, 12]	γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον ἔχον τὴν	ἀδικίαν	μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ καὶ γυναικὶ
[3, 10]	ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ	οἰκίαν	ἕκαστον, τό τε κρύος ὑφορωμένους
[3, 8]	ἀνέσεις ὡς ἅπασαν ἤδη κακοῦ	προσδοκίαν	ἀπεωσμένον, καὶ περὶ τῶν μελλόντων
[3, 1]	κοριάννου σπέρματι: καὶ περὶ συλλογὴν	λίαν	αὐτοῦ ἐσπουδάκεσαν. παρηγγέλλετο δ' ἐξ
[3, 11]	σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ τὴν	κοιλίαν	ὑδέρου καταλαβόντος. καὶ περὶ μὲν
[3, 4]	παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο τὴν	συμβουλίαν	καὶ ποιεῖ κατὰ τὴν ὑποθήκην
[3, 11]	κομίζει κριθῆς ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα, καὶ	μίαν	αὐτῆς δράκα ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ
[3, 10]	ἀσσαρῶνα προσφέρουσι τῷ θεῷ, καὶ	μίαν	ἐξ αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες τὸ
[3, 9]	κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχὴν	μίαν	ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ δράκα, τὴν
[3, 13]	αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν οὐκ εἰς	μίαν	ἡμέραν ἀλλ' εἰς πλείονας. ἀπιστούντων
[3, 6]	δ' ἐπιφέρονται αὐταῖς ἑπτὰ κατὰ	μίαν	τῶν πλανητῶν τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι,
[3, 7]	ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες	ἐμίαν	αὐτὴν καλοῦμεν: οὕτως γὰρ προσαγορεύεται
[3, 11]	περὶ αὐτῶν τὰ κάλλιστα καὶ	μηδεμίαν	τοιαύτην ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον
[3, 2]	περισσοῦ δοκοῦσι νεμεσᾶν, οἱ δ'	οὐδεμίαν	αὐτοῖς ἀφορμὴν κατ' αὐτῶν ἐῶσι
[3, 13]	αἰτιᾶσθαι τῶν τε κατὰ τὴν	ἀποδημίαν	αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ ὅτι γῆς
[3, 11]	κάλλιστα καὶ μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι	ζημίαν.	ἀλλὰ δῆλον μέν, ὡς ταῦτα
[3, 15]	τῆς ἄλης τῆς κατὰ τὴν	ἐρημίαν	ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ
[3, 10]	μὲν ζῶν εἰς τὴν ὑπερόριον	ἐρημίαν	πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ παραίτησις τοῦ
[3, 11]	εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ τὴν προειρημένην	προθεσμίαν	θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ ἱερεῖς
[3, 8]	τὸν ἥλιον καὶ πρὸς δυσμαῖς	θυμιᾶν	ἐχρῆν ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν
[3, 5]	ὁ δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου	ἐπιθυμίαν	λαμβάνειν. (Καὶ τὸ μὲν πλῆθος
[3, 2]	ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν	προθυμίαν	αὐτῶν. ὁ δὲ τῆς πληθύος
[3, 1]	στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι παρέχον αὐτοῖς	εὐθυμίαν	ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις:
[3, 13]	αὐτῶν, καὶ νῦν ἔτι κατ'	ἐπωνυμίαν	ὁ χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας
[3, 15]	λαβεῖν οὐδὲ τὴν ἀπ' αὐτῆς	εὐδαιμονίαν,	ἀνεστίους δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας
[3, 14]	καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ τὴν	εὐδαιμονίαν	καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς τῶν
[3, 7]	τοσούτους μῆνας διῃρημένον. τὴν δὲ	λυχνίαν	ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην
[3, 7]	κρίκων χρυσέων αὐτῷ τε κατὰ	γωνίαν	ἑκάστην κἀκείνῳ τῶν ἴσων προσκεκοινωμένων,
[3, 6]	ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ	γωνίαν	ἑκάστην στέφανον καὶ τοῦτον δ'
[3, 6]	εἰσόδοις πέντε κίονας περιέβαλλε κατὰ	γωνίαν	ἑκάστου κίονος κρίκου κατέχοντος αὐτὸ
[3, 6]	ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ	γωνίαν	ἐμποδὼν οὐκ ἐσόμενον πρὸς τὸ
[3, 15]	ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ	ἀξίαν	μὲν τῶν ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ
[3, 3]	Ῥαγουῆλος ὁ πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος	εὐπραξίαν	ἀσμένως ἀπήντα τόν τε Μωυσῆν
[3, 9]	στῆθος καὶ τὴν κνήμην τὴν	δεξιὰν	τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ δύο
[3, 4]	λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην οὐ κατὰ	πλεονεξίαν	αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι: τότε μὲν
[3, 15]	οὐκ ἀξίαν μὲν τῶν ἁμαρτημάτων,	οἵαν	δὲ οἱ πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ
[3, 6]	τῶν πυλῶν περιρραντήριον ἦν χάλκεον	ὁμοίαν	αὐτῷ καὶ τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον,
[3, 5]	φοιτῶντος τοῦ θεοῦ σφόδρα τὴν	διάνοιαν	αὐτῶν ἐξέπληττε. κατεῖχον δ' αὑτοὺς
[3, 14]	τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν	διάνοιαν	αὐτῶν ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας τοῦ
[3, 1]	δὲ τῷ παρόντι κακῷ τὴν	διάνοιαν	ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι
[3, 1]	βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς	μετάνοιαν	ὧν ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν
[3, 9]	ἐροῦμεν. ὁ μὲν γὰρ κατὰ	ἄγνοιαν	εἰς τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ
[3, 7]	τῷ θεῷ χρυσῷ συνυφασμένην κατ'	ἐπίνοιαν	οἶμαι τῆς προσούσης ἅπασιν αὐγῆς.
[3, 4]	τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου τὴν	ἐπίνοιαν	οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν,
[3, 8]	προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε	ἐπίνοιαν	ὧν πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν
[3, 11]	προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν	ὑπόνοιαν	εἴη κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι
[3, 1]	δὲ μηδὲ νῦν αὐτοῦ τὴν	πρόνοιαν,	ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους μὲν
[3, 4]	σωτηρίας τοῦ πλήθους ἔχειν τὴν	πρόνοιαν	αὐτόν: δικάσαι μὲν γὰρ ἀγαθοὺς
[3, 1]	τὴν τοῦ θεοῦ περὶ αὐτοὺς	πρόνοιαν.	δηλοῖ δὲ ἐν τῷ ἱερῷ
[3, 5]	ἐπιφανείς, καὶ τὴν τοῦ θεοῦ	πρόνοιαν	ἣν εἶχε περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου
[3, 8]	καὶ βωμῶν ἐπιμέλειαν ἕξει καὶ	πρόνοιαν	ἱερείων καὶ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν
[3, 8]	τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τὴν	εὔνοιαν	διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους οὓς
[3, 6]	τε τὴν ἀνατολὴν καὶ τὴν	μεσημβρίαν	λοξῶς αὐτῆς κειμένης. (Μεταξὺ δὲ
[3, 6]	δὲ τῆς τραπέζης τῷ πρὸς	μεσημβρίαν	τετραμμένῳ τοίχῳ πλησίον ἵσταται λυχνία
[3, 1]	αὐτῶν καὶ τῆς περὶ τὴν	ἐλευθερίαν	ἡδονῆς, ἵνα μάθοι πότερόν ποτε
[3, 2]	πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς εἰς τὴν	ἐλευθερίαν	ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ αὐτῆς
[3, 14]	θεοῦ κρίναντος ἡμῖν παρασχεῖν ἀγαθά,	ἐλευθερίαν	καὶ γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν
[3, 12]	τὸν τρόπον: ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου,	ἐλευθερίαν	σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε
[3, 1]	ἐν αὐτῷ γὰρ εἶναι τὴν	σωτηρίαν	αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐν ἄλλῳ:
[3, 1]	τὸν θεὸν ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι	σωτηρίαν	οὐδ' ἐλπισθεῖσαν ἐκ τῆς πέτρας
[3, 4]	τις ἐπὶ τούτοις εἷς τὴν	προσηγορίαν	ἀπὸ τοῦ τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ
[3, 11]	ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ τὴν	προσηγορίαν	διφθέρᾳ, κελεύει δὲ ὀμνύειν μηδὲν
[3, 7]	ἱεροῖς γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν	προσηγορίαν	ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν
[3, 9]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὴν	προσηγορίαν	τοιαύτην ἔλαβεν, ἡ δὲ χαριστήριός
[3, 1]	νεμομένοις τὴν ἐκ τῶν ἄλλων	ἀπορίαν,	ἔτι δὲ καὶ νῦν ὕεται>
[3, 1]	μάθοι πότερόν ποτε καὶ τροφῆς	ἀπορίαν	καὶ σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ αὐτῆς
[3, 2]	(Μωυσεῖ δ' οὐδὲν προσδοκῶντι πολέμιον	ἀπορίαν	καὶ ταραχὴν ἐνεποίει τὰ τῶν
[3, 1]	ἦσαν καὶ χαμαίζηλοι δι' ὕδατος	ἀπορίαν	ψαφαροῦ τοῦ παντὸς ὄντος χωρίου:
[3, 8]	σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ τὴν	ὁδοιπορίαν	ταῦτα μήτ' ἐξ ὑετοῦ μηδὲν
[3, 2]	λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν εἰς	εὐπορίαν	καὶ αὐτὸν τῆς πρὸς ἡμᾶς
[3, 1]	ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς	εὐπορίαν	ὁ θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε,
[3, 1]	παρακειμένην, παρ' αὐτῆς λαμβάνειν τὴν	εὐπορίαν	ὧν δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ
[3, 1]	παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν	ἐπικουρίαν.	(Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν πρώτην
[3, 1]	ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους μὲν τὴν	ἐπικουρίαν	μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ μὴ
[3, 8]	παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς τὴν	ἐπικουρίαν,	ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα
[3, 1]	πάρεστιν, ἡγουμένους δὲ οὐ κατὰ	ὀλιγωρίαν	μέλλειν τὸν θεόν, ἀλλ' ἐπὶ
[3, 15]	ὑπὸ τῆς ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι	τιμωρίαν,	οὐκ ἀξίαν μὲν τῶν ἁμαρτημάτων,
[3, 12]	ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν	τιμωρίαν.	(Τῶν δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα
[3, 1]	στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ τὴν	ταλαιπωρίαν	καὶ τὴν πεῖραν τῶν κακῶν
[3, 12]	καλῶς αὐτῷ τὰ περὶ τὴν	νομοθεσίαν	ἔχειν ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν τοῦ
[3, 14]	ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς	ἐκκλησίαν	ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ καταστάς,
[3, 5]	οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς	ἐκκλησίαν	ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς εἴποι
[3, 14]	νύκτα. πρωὶ δ' εἰς τὴν	ἐκκλησίαν	συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες καταλεύσαντες
[3, 8]	δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς	ἐκκλησίαν	τὸ πλῆθος τήν τε ἀρετὴν
[3, 6]	τῷ ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς	παραπλησίαν	τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν,
[3, 10]	ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ ταύτην τὴν	θυσίαν,	αὗται δ' εἰσὶν αἱ τῶν
[3, 10]	τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως	θυσίαν	ἐκ τριῶν καὶ δέκα βοῶν
[3, 10]	Αἰγυπτίους δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ τὴν	θυσίαν,	ἣν τότ' ἐξιόντας ἀπ' Αἰγύπτου
[3, 9]	τὸν οἶνον. εἰ δέ τις	θυσίαν	οὐκ ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν
[3, 12]	φύσιν πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν εἰς	συνουσίαν	φοιτᾶν μηδὲ τὴν πρὸς τὰ
[3, 11]	εἰς ἱερὰ καὶ ναοὺς ἐχόντων	ἐξουσίαν	εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε καὶ
[3, 11]	τοῖς κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν	ἐξουσίαν	ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς
[3, 8]	τῷ ναῷ τούτῳ. τὴν δὲ	παρουσίαν	οὕτως ἐποίησεν: ὁ μὲν οὐρανὸς
[3, 8]	δρόσος ἔρρει καὶ θεοῦ δηλοῦσα	παρουσίαν	τοῖς τοῦτο καὶ βουλομένοις καὶ
[3, 5]	καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν τὴν	παρουσίαν	τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς ἔχαιρεν
[3, 12]	ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει τὴν	στρατιάν,	ἐξέμαθε παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 5]	γεγευμένος. χαρᾶς δ' ἐνέπλησε τὴν	στρατιὰν	ἐπιφανείς, καὶ τὴν τοῦ θεοῦ
[3, 6]	ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν: τὴν δ'	αἰτίαν	ἐξ ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν
[3, 11]	τῶν ἐκπεσόντων διὰ ταύτην τὴν	αἰτίαν	ἡγησάμενον εἰς τὴν Χαναναίαν ἀγαγεῖν
[3, 12]	εἶναι. καὶ διὰ ταύτην τὴν	αἰτίαν	οἱ τὴν ἱερατικὴν στολὴν φοροῦντες
[3, 15]	αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην τὴν	αἰτίαν	οὐκ ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας οὐδ'
[3, 6]	κατ' οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς τὴν	εὐαρμοστίαν	λυμαινόμενον. καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ
[3, 8]	καὶ τοῦτο τοῖς μὴ τὴν	σοφίαν	ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων ἠσκηκόσιν,
[3, 7]	πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος χρύσεος ἐπὶ	τριστιχίαν	κεχαλκευμένος. θάλλει δ' ἐπ' αὐτῷ
[3, 4]	αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι: τότε μὲν	ἡσυχίαν	ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς
[3, 9]	χαριστήριός τέ ἐστι καὶ κατ'	εὐωχίαν	δρᾶται τῶν τεθυκότων: ἐρῶ δὲ
[3, 10]	καὶ ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων εἰς	εὐωχίαν	κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν.
[3, 1]	ὁδεύοντες τὸν τρόπον περὶ δείλην	ὀψίαν	εἰς Μὰρ τόπον οὕτως διὰ
[3, 4]	φανερὸν τὸν ἐξευρηκότα τῷ πλήθει.	κἀν	τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν
[3, 2]	στράτευμα. (Προσέμισγον δὲ οἱ πολέμιοι	κἀν	χερσὶν ἦν ἡ μάχη: προθυμίᾳ
[3, 4]	αὐτόν: δικάσαι μὲν γὰρ ἀγαθοὺς	κἂν	ἄλλους Ἑβραίων εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ
[3, 1]	διαμωμένοις τὴν ψάμμον οὐδὲν ἀπήντα,	κἂν	εἴ τι δὲ στάζον ἔλαβον
[3, 4]	τε τῶν διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι	κἂν	ᾖ τι μεῖζον ἐπὶ τοὺς
[3, 15]	πειθαρχεῖ τοῖς ὑπ' αὐτοῦ νομοθετηθεῖσι,	κἂν	λαθεῖν δύνηται. καὶ πολλὰ μὲν
[3, 1]	καὶ ἐκ παραδόξου ἔτυχον γενομένων,	προσδοκᾶν	δὲ καὶ τῆς παρούσης ἀπαλλαγῆναι
[3, 5]	οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα τὸ	προσδοκᾶν	τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς οὔτε
[3, 1]	βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ	μάν	ἐπερώτησις κατὰ τὴν ἡμετέραν διάλεκτον,
[3, 12]	τὴν πρὸς τὰ ἄρρενα μῖξιν	τιμᾶν	διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς ὥραν
[3, 10]	μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν θεὸν ἡγούμενοι	τιμᾶν	δίκαιον εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ
[3, 5]	ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς	τιμᾶν:	ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου:
[3, 1]	γὰρ ἦν, διὸ καὶ μᾶλλον	ἔμειναν,	οὐδ' αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον
[3, 13]	σπανίζοντες, εἰ δὲ καὶ τὴν	μάνναν	ἐπιλιπεῖν συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ
[3, 8]	γὰρ φύλαρχοι κατὰ δύο συνελθόντες	ἅμαξαν	καὶ δύο βόας προσκομίζουσιν: ἓξ
[3, 4]	μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις, εἰ καὶ	δόξαν	ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ
[3, 8]	χαλεπῶς ἐπὶ τῷ θανάτῳ παρὰ	δόξαν	οὕτω γεγενημένῳ διατεθέν. μόνους δὲ
[3, 2]	τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν ἐλπίδος	δόξαν	τε διὰ τῆς παρούσης κτήσασθαι
[3, 8]	(Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας εἰληφότων	ἔδοξαν	ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ
[3, 6]	ἕτεραι δὲ λευκὴν παρεῖχον τὴν	χρόαν:	ἔριά τε τοῖς προειρημένοις ἄνθεσι
[3, 11]	τοιούτῳ τινὶ συμπτώματι περὶ τὴν	χρόαν	ἢ τὸ σὺν αὐτῷ πλῆθος
[3, 11]	νόσου καὶ τὴν ἐρρωμένην κομίσηται	χρόαν,	ὁ δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται
[3, 6]	τοὺς πόρρωθεν θεωμένους: τὴν γὰρ	χρόαν	τοῖς κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν
[3, 14]	πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ τὸ	πᾶν	ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς
[3, 14]	ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς	πᾶν	καταχρησάμενοι τὸ ἔργον, ἔτι τε
[3, 9]	γίνονται τρόπους: τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται	πᾶν	τὸ θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο
[3, 2]	ὁ δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας	πᾶν	τὸ μάχιμον Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ
[3, 13]	καὶ πίμπλαται τὸ στρατόπεδον ὀρτύγων	ἅπαν	καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες. ὁ
[3, 6]	τῆς βάσεως πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα	ἅπαν	κύκλῳ τὸ χωρίον, ὡς μηδὲν
[3, 2]	τοὺς ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ	σύμπαν	ἤδη τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα.
[3, 6]	χαλκείαις λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν	ἐσχάραν	ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ
[3, 1]	καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν ἔμελλον	δρᾶν	ἔτρεψε. παθεῖν δ' οὐκ ἀλόγως
[3, 5]	ὁ δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν	δρᾶν:	ὁ δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν:
[3, 11]	πρὸς τὸν λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος	ἱερὰν	ἐσομένην ἥγνιζε πηγαίοις ὕδασι καὶ
[3, 8]	Ἀαρὼν καὶ τὴν στολὴν τὴν	ἱερὰν	ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν τιμὴν
[3, 13]	παρέξειν κρεῶν οὐκ εἰς μίαν	ἡμέραν	ἀλλ' εἰς πλείονας. ἀπιστούντων δ'
[3, 9]	οὐδ' ἄλλως δὲ πρὶν ὀγδόην	ἡμέραν	γεννηθέντι διελθεῖν. γίνονται δὲ ἄλλαι
[3, 12]	μὲν ἄρρενος ὅσον τριακοστὴν εἶχεν	ἡμέραν	γενόμενον, δισμύριοι καὶ δισχίλιοι πρὸς
[3, 8]	θυσίας σωτηρίους λεγομένας καθ' ἑκάστην	ἡμέραν	δύο βόας καὶ πέντε κριοὺς
[3, 11]	φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε πρὸς	ἡμέραν	ἑβδόμην, μεθ' ἣν ὡς ἤδη
[3, 8]	ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα κατὰ πᾶσαν	ἡμέραν	εἷς: Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων
[3, 10]	ὑπὲρ ἁμαρτάδων εἰς εὐωχίαν κατὰ	ἡμέραν	ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ
[3, 8]	καὶ κριῶν σφαγέντων καθ' ἑκάστην	ἡμέραν	ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ δὲ
[3, 10]	καὶ ληγούσης, κατὰ δὲ ἑβδόμην	ἡμέραν,	ἥτις σάββατα καλεῖται, δύο σφάττουσι
[3, 10]	παντὸς ἔργου κατὰ τὴν ὀγδόην	ἡμέραν	καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν,
[3, 1]	λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες	ἡμέραν	ὅσα μὲν ἐπεφέροντο πάντ' ἦσαν
[3, 6]	ἡμῶν Σαββάτῳ: τὴν γὰρ ἑβδόμην	ἡμέραν	Σάββατα καλοῦμεν: τὴν δ' αἰτίαν
[3, 1]	δ' ἐστὶ μέτρον, εἰς ἑκάστην	ἡμέραν	συλλέγειν ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς
[3, 10]	νόμος ἐστὶν ἄρνα καθ' ἑκάστην	ἡμέραν	σφάζεσθαι τῶν αὐτοετῶν ἀρχομένης τε
[3, 10]	ἀζύμοις τρέφονται καὶ καθ' ἑκάστην	ἡμέραν	ταῦροι σφάζονται δύο καὶ κριὸς
[3, 8]	ἔδει τῷ θεῷ κατὰ πᾶσαν	ἡμέραν,	τοὺς δὲ λοιποὺς περὶ τὴν
[3, 8]	τοὺς δὲ λοιποὺς περὶ τὴν	ἑσπέραν	ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας
[3, 7]	δὲ θυσάνους χρύσεαι σύριγγες καθ'	ἑκατέραν	ἄκραν ἐκλαβοῦσαι πάντας ἐμπεριέχουσιν αὗται.
[3, 6]	συμβεβήκει ἀνὰ πέντε μὲν εἰς	ἑκατέραν	ἀνὰ δύο δὲ καὶ ἥμισυ
[3, 6]	ἦσαν ξύλου πεποιημένοι κατὰ πλευρὰν	ἑκατέραν	εἴκοσι τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα
[3, 7]	καὶ μετάφρενον ἠρτημέναις ἀναδεῖται ὑπὲρ	ἑκατέραν	κατακλεῖδα: μασσαβάνης καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ
[3, 6]	χαλκέας πενταπήχεις τὸ ὕψος καθ'	ἑκατέραν	πλευρὰν εἴκοσι τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα
[3, 5]	δὲ πλείονας τῶν νόμων εἰς	ἑτέραν	ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν περὶ αὐτῶν
[3, 1]	τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον	ἑτέραν	ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ'
[3, 8]	μὲν τούτων παύομαι λέγων γραφὴν	ἑτέραν	ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ τῶν νόμων.
[3, 11]	ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν μὲν	ἑτέραν	καθαγνίζειν δεῖ, τὴν δ' ἑτέραν
[3, 11]	ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ, τὴν δ'	ἑτέραν	οἱ ἱερεῖς λαμβάνουσιν. ὁμοίως δὲ
[3, 7]	τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι τὴν	ἑτέραν	τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης
[3, 7]	οὗτος, μεεὶρ καλεῖται κατὰ τὴν	ἡμετέραν	γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς
[3, 6]	ἐρὼν μὲν καλεῖται κατὰ τὴν	ἡμετέραν	γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη
[3, 1]	γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ τὴν	ἡμετέραν	διάλεκτον, τί τοῦτ' ἔστιν ἀνακρίνουσα.
[3, 9]	ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν εἰς τὴν	ὑστέραν	οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον, τῶν
[3, 1]	πρώτην ἀφορμὴν τῆς τροφῆς καὶ	δευτέραν	αὐτοῖς κατέπεμπεν ὁ θεός: ἀνέχοντος
[3, 12]	ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς τὴν	δευτέραν	οἱ πρὸς τὸν νότον αὖθις
[3, 14]	ἀδελφοῦ Ἀαρῶνος τοῦ ἀρχιερέως καὶ	πονηρὰν	μὲν καὶ μετὰ τῶν εἰς
[3, 15]	οὐκ ἔφασκε τὸν θεὸν τοιαύτην	πεῖραν	προσήσεσθαι, μὴ γὰρ κατὰ κουφότητα
[3, 1]	αὐτοῦ τὴν ταλαιπωρίαν καὶ τὴν	πεῖραν	τῶν κακῶν δι' αὐτὸν πάσχειν
[3, 7]	ἐστιν ἐπιβατά. τὴν δὲ τρίτην	μοῖραν	μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ διὰ
[3, 7]	θυσάνους χρύσεαι σύριγγες καθ' ἑκατέραν	ἄκραν	ἐκλαβοῦσαι πάντας ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον
[3, 13]	ὑμῶν, καὶ ταῦτα οὐκ εἰς	μακρὰν	ἔσται. ἅμα ταῦτ' ἔλεγε καὶ
[3, 13]	ὁ μέντοι θεὸς οὐκ εἰς	μακρὰν	μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους τῆς εἰς
[3, 1]	παρόντος. ὁ δ' οὐκ εἰς	μακρὰν	τὴν δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ δὲ
[3, 1]	δ' ἄνδρες ὑπὲρ ἐκείνων μὴ	περιορᾶν,	ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν τινα
[3, 2]	λέγοντες, ὃν οὐ καλῶς ἔχει	περιορᾶν,	ἀλλὰ πρὶν ἢ λαβεῖν ἰσχὺν
[3, 7]	αὐτῆς ἑπτά, τῶν πλανητῶν τὴν	φοράν:	τοσοῦτοι γάρ εἰσι τὸν ἀριθμόν.
[3, 1]	διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις ἦν τὴν	συμφορὰν	τὴν ἁπάντων ἰδίαν αὐτοῦ ποιούμενος:
[3, 8]	τό τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν	εἰσφορὰν	αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου τὸ
[3, 12]	ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ κατὰ	βορρᾶν.	ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ
[3, 1]	κελεύει τῷ βάκτρῳ πλήξαντα τὴν	πέτραν,	ἣν ἑώρων αὐτόθι παρακειμένην, παρ'
[3, 2]	τε τὴν Γοβολῖτιν καὶ τὴν	Πέτραν	κατοικοῦντες, οἳ καλοῦνται μὲν Ἀμαληκῖται,
[3, 1]	τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν	πέτραν,	ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ,
[3, 6]	πενταπήχεις τὸ ὕψος καθ' ἑκατέραν	πλευρὰν	εἴκοσι τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ
[3, 12]	μέσην ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν κατὰ	πλευρὰν	ἑκάστην παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ
[3, 6]	αὐτῷ λεπίς, πηχυαῖον μὲν κατὰ	πλευρὰν	ἑκάστην τὸ πλάτος ὕψος δὲ
[3, 6]	δ' ἦσαν ξύλου πεποιημένοι κατὰ	πλευρὰν	ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι μὲν τὸ
[3, 6]	καὶ τῶν τοίχων τοὺς κατὰ	πλευρὰν	καὶ κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ τῆς
[3, 6]	χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς ἑκάστην	πλευρὰν	πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ
[3, 7]	ὤμων εἶναι καὶ τῶν παρὰ	πλευράν,	φάρσος δ' ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον
[3, 9]	ἥπατος καὶ σὺν αὐτοῖς τὴν	οὐρὰν	τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ.
[3, 12]	τιμᾶν διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς	ὥραν	ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ
[3, 10]	τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν χειμερινὴν	ὥραν	σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν
[3, 3]	τόν τε Μωυσῆν καὶ τὴν	Σαπφώραν	δεχόμενος καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν.
[3, 1]	δύναιτο. τοιαύτην δὲ οὖσαν τὴν	χώραν	ἐξ ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν
[3, 15]	ἀρχιερέως ὄντος, καὶ λιμοῦ τὴν	χώραν	ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων δραχμῶν
[3, 11]	ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα,	παραβᾶσαν	δὲ τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ
[3, 7]	πῖλον ἄκωνον οὐ διικνούμενον εἰς	πᾶσαν	αὐτὴν ἀλλ' ἐπ' ὀλίγον ὑπερβεβηκότα
[3, 12]	προσιέναι μεταστᾶσιν. ἀφελεῖς δὲ εἶναι	πᾶσαν	ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ ὁλόκληρον
[3, 2]	παντὸς στρατοπέδου. καὶ νύκτα μὲν	πᾶσαν	ἐν παρασκευαῖς ἦσαν τῶν τε
[3, 8]	θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα κατὰ	πᾶσαν	ἡμέραν εἷς: Μωυσῆς δὲ οὐκέτ'
[3, 8]	φέγγειν ἔδει τῷ θεῷ κατὰ	πᾶσαν	ἡμέραν, τοὺς δὲ λοιποὺς περὶ
[3, 8]	αὐτούς τε τοὺς ἱερέας καὶ	πᾶσαν	τὴν σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε, τά
[3, 8]	τὴν ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ	πᾶσαν	τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα τὸ
[3, 14]	τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν	ἅπασαν	ἐπί τε Ἀμάθην πόλιν καὶ
[3, 8]	θυσίας τε καὶ ἀνέσεις ὡς	ἅπασαν	ἤδη κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ
[3, 6]	τὴν εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι, κίονες	ἕστασαν	χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες τὸν
[3, 14]	καὶ ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν. ἴωμεν οὖν,	ἔφασαν,	ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲν ἔχοντες
[3, 2]	ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον, ἢ οἱ	προκόψασαν	μείζω κωλύοντες γενέσθαι: οἱ μὲν
[3, 6]	παντὸς ἦν, εἴκοσι μὲν πήχεις	ἀνεῴγεσαν	κατὰ πύλας, ἐν αἷς ἀνὰ
[3, 6]	ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι' ὧν	ᾔεσαν	στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν ὄντες,
[3, 6]	τοίχου κίονες μὲν ἓξ ἦσαν,	συνῄεσαν	δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε
[3, 6]	ἐπάνω τούτων ἐκ διφθερῶν κατεσκευασμέναι	ὑπερῄεσαν	σκέπη καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς
[3, 6]	τριχὸς καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι	κατῄεσαν	ὁμοίως τῷ περὶ τὰς πύλας
[3, 6]	ἐκ πήχεως τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους	ἔθεσαν	ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους.
[3, 6]	ἄρκτον οὐ πόρρω τοῦ μυχοῦ,	διετίθεσαν	ἄρτους τε δώδεκα ἀζύμους κατὰ
[3, 8]	κοινῇ τὰς δὲ κατ' ἰδίαν	ἀνετίθεσαν	κατὰ φυλάς: οἵ τε γὰρ
[3, 1]	καὶ περὶ συλλογὴν λίαν αὐτοῦ	ἐσπουδάκεσαν.	παρηγγέλλετο δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν
[3, 6]	ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ τοῖς πυλούχοις	ἐμβεβήκεσαν	ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ' αὐτῶν δὲ
[3, 1]	στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν	ὡρμήκεσαν	ὡς αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ
[3, 6]	ὄντας: τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ	προειρήκεσαν:	ἐχώρουν οὖν ἐπὶ τὴν τῆς
[3, 6]	ἐν αἷς ἀνὰ δύο κάμακες	εἱστήκεσαν	κατὰ μίμησιν πυλώνων. ὅλαις δ'
[3, 2]	ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις	ἐγνώκεσαν	εἰς μάχην. (Μωυσεῖ δ' οὐδὲν
[3, 2]	μὲν γὰρ τοῦ περισσοῦ δοκοῦσι	νεμεσᾶν,	οἱ δ' οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀφορμὴν
[3, 2]	αὐτοῖς πρός τε τῷ πονεῖν	ἦσαν	ἀεὶ τούτῳ πάντα ληπτὰ νομίζοντες
[3, 8]	ἑβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ	ἦσαν	ἀλεύρων ἐλαίῳ πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ
[3, 1]	ἡμέραν ὅσα μὲν ἐπεφέροντο πάντ'	ἦσαν	ἀναλωκότες, μηδενὶ δὲ περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες
[3, 8]	βόας προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν οὖν	ἦσαν	αὗται καὶ τὴν σκηνὴν ἐν
[3, 5]	δεινῶς ἐτάραττεν, ἀήθεις τε γὰρ	ἦσαν	αὐτῶν, καὶ ὁ περὶ τοῦ
[3, 6]	καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ ὕψος.	ἦσαν	δ' αὐτῇ πόδες τὰ μὲν
[3, 8]	τἀδελφοῦ πρὸς τιμὴν ἁπάντων ἀξιολογώτερος.	ἦσαν	δ' αὐτῷ καὶ παῖδες κατ'
[3, 5]	μάλιστα ὅσοι πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς	ἦσαν	διακείμενοι ταύτην τὴν ψῆφον ἔφερον,
[3, 6]	πάρεξ τῶν βάσεων: χαλκαῖ γὰρ	ἦσαν.	ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ πυλῶνος τρεῖς
[3, 1]	ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον	ἦσαν	ἐν τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ'
[3, 6]	χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν ἐμφερεῖς, χαλκαῖ δὲ	ἦσαν,	ἐπὶ τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο
[3, 2]	ἀκροᾶσθαι τοῦ στρατηγοῦ: οἱ δ'	ἦσαν	ἐπὶ τὸν κίνδυνον τὰς ψυχὰς
[3, 6]	δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες δ' αὐτοῖς	ἦσαν	ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ διά τε
[3, 6]	δὲ τοῦ πυλῶνος τρεῖς κάμακες	ἦσαν	ἑστῶσαι, αἳ τοῖς πυλούχοις ἐμβεβήκεσαν
[3, 1]	εὑρόντες τὴν γῆν, ἐν κακοῖς	ἦσαν	καὶ πάλιν δι' ὀργῆς τὸν
[3, 6]	τῶν κιόνων ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ	ἦσαν	καὶ παρεῖχε πλάτος Τρίτον σπιθαμῆς
[3, 8]	τὸν ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες δὲ	ἦσαν	καὶ σημαίνειν αὐτῶν τὴν φύσιν
[3, 1]	οὐ πλείους ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς τε	ἦσαν	καὶ χαμαίζηλοι δι' ὕδατος ἀπορίαν
[3, 6]	προβαίνοι τὸ εὖρος. κίονες δ'	ἦσαν	ξύλου πεποιημένοι κατὰ πλευρὰν ἑκατέραν
[3, 12]	τῶν στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ γὰρ	ἦσαν	οἱ Λευῖται καὶ πάντων ἀτελεῖς.
[3, 1]	δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν ἰκμάδες	ἦσαν	ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις τὴν ψάμμον
[3, 6]	φιάλαι σὺν θυίσκαις καὶ κρατῆρσιν	ἦσαν	ὅσα τε ἄλλα πρὸς τὰς
[3, 12]	τέχνης ἁπάσης ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις	ἦσαν,	οὐδενί τε ἄλλῳ ἢ πόλει
[3, 6]	δέ, ἐξ οὗ τὴν εἴσοδον	ἦσαν	πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις
[3, 5]	τὸ χωρίον οὗ τὰς σκηνὰς	ἦσαν	πεποιημένοι περιέγραφε, καὶ τοῦ λοιποῦ
[3, 1]	ἀναλωκότες, μηδενὶ δὲ περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες	ἦσαν	περὶ τῶν ὅλων. πρὸς δὲ
[3, 6]	ἐφέρετο. τῷ δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς	ἦσαν	πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς μὲν αὐτοὺς
[3, 6]	βάσεων: αὗται δ' ἀργυραῖ μὲν	ἦσαν,	πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν
[3, 6]	δύσιν τοίχου κίονες μὲν ἓξ	ἦσαν,	συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες,
[3, 12]	δὲ περὶ τὴν σκηνὴν πάντες	ἦσαν.	τρίτον δὲ σημήναντος τὸ κατὰ
[3, 6]	πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθος σύνδεσμος	ἦσαν	τῶν κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν
[3, 2]	νύκτα μὲν πᾶσαν ἐν παρασκευαῖς	ἦσαν	τῶν τε ὅπλων εἴ τι
[3, 6]	δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι, τριακονταπήχεις γὰρ	ἦσαν,	ὑφασμέναι δ' ἐκ τριχῶν ὁμοίως
[3, 5]	κινοῦντες ὑετὸν κατῄγιζον, ἀστραπαί τε	ἦσαν	φοβεραὶ τοῖς ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ
[3, 2]	ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους	ἐφόβησαν,	μεγάλων τε καὶ λαμπρῶν ἐκ
[3, 13]	πρὸς τοῦτο μᾶλλον ἐκινήθη καὶ	θορυβῆσαν	ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν Μωυσῆν
[3, 1]	δὲ τῷ παραδόξῳ τοῦ γεγονότος	κατεπλάγησαν,	καὶ πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῖς
[3, 14]	κατὰ τὴν Χαναναίαν αὐτοί τε	κατεπλάγησαν	καὶ τὸ πλῆθος οὕτως ἔχειν
[3, 12]	ἀτελεῖς. γενομένης δὲ τῆς ἐξετάσεως	εὑρέθησαν	μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων
[3, 8]	γὰρ ἐξευρημένων τοῖς προτέροις αὐτοὶ	προεθυμήθησαν	ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε ἐπίνοιαν
[3, 6]	δ' αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα	ἐπενοήθησαν	ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον
[3, 12]	Λευῖται πάντες ὄντες τὸ πλῆθος,	ἐξητάσθησαν	γὰρ καὶ αὐτοὶ τοῦ μὲν
[3, 2]	στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι. φρονήματός τε	ὑπεπλήσθησαν	ἐπ' ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ
[3, 8]	θυμάτων, ἀλλ' οἷς ἐχρῶντο πρότερον,	κατεκαύθησαν	τοῦ πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν
[3, 1]	καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ	σωθείησαν	μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ ἐχθροὺς
[3, 2]	ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον οὕτως	ἐπολέμησαν,	ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν ἐπινικίων
[3, 7]	ποιοῦσι, δεξομένους ἁλύσεις εἰργασμένας, αἳ	συνῆσαν	κατ' ἄκρον τῶν ὤμων σειραῖς
[3, 7]	καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν ὑακινθίνοις	ἐπενόησαν.	πορποῦσι δὲ τὴν ἐπωμίδα σαρδόνυχες
[3, 14]	τὴν τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες	παρῆσαν	τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι
[3, 6]	ᾗ καὶ κρίκοι καὶ σκυταλίδες	προσῆσαν,	αἷς κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑπὸ
[3, 6]	κρίκοι δὲ τῶν καμάκων ἑκάστῃ	προσῆσαν:	Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα, βάσεις δὲ
[3, 6]	μερῶν. δύο δ' αὐτῶν ἑκάστῳ	προσῆσαν	στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο βάσεων:
[3, 6]	δὲ τοῖχον τῶν ἐπιμηκεστέρων κρίκοι	προσῆσαν	χρυσοῖ δύο τοῦ παντὸς διήκοντες
[3, 2]	πρόγονοι: καὶ γὰρ τῶν ἐπιστρατευσάντων	ἐκράτησαν	καὶ τοὺς περιοίκους ἐφόβησαν, μεγάλων
[3, 7]	ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ ἥμισυ καὶ	τελευτῆσαν	ἄχρι τῆς λαγόνος περὶ αὐτὴν
[3, 9]	ἱερεῖς πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ	ἑψηθεῖσαν,	ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ γενομένων
[3, 11]	ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα	πρησθεῖσαν	οὕτως ἀποθανεῖν: ἂν δ' ὑπὸ
[3, 1]	ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ'	ἐλπισθεῖσαν	ἐκ τῆς πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς
[3, 7]	παντὸς τὴν φύσιν ἐκ τεσσάρων	δοχθεῖσαν	γενέσθαι τῷ θεῷ χρυσῷ συνυφασμένην
[3, 2]	οἱ Ἑβραῖοι, καὶ πάντες ἂν	ἀπωλώλεισαν,	εἰ μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο
[3, 8]	ἔτους μηνὶ Ξανθικῷ κατὰ Μακεδόνας	Νισὰν	δὲ κατὰ Ἑβραίους νουμηνίᾳ τὴν
[3, 10]	δὲ μηνὶ τῷ Ξανθικῷ, ὃς	Νισὰν	παρ' ἡμῖν καλεῖται καὶ τοῦ
[3, 10]	καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν οὓς	ἐθέρισαν,	οὐ γὰρ ἥψαντο πρότερον αὐτῶν,
[3, 7]	τόπον, τὴν γῆν καὶ τὴν	θάλασσαν	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ ταῦτα πᾶσίν
[3, 2]	ἄπορα καὶ πρὸς ὄρη καὶ	θάλασσαν	ὁδὸν οὐκ ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ'
[3, 7]	λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν	θάλασσαν	τῷ πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων τῷ
[3, 12]	ἀσώσρα καλεῖται κατὰ τὴν Ἑβραίων	γλῶσσαν.	γίνονται δὲ δύο, καὶ τῇ
[3, 7]	μεεὶρ καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν	γλῶσσαν,	ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς ἡ
[3, 6]	βάσεσιν ἐφεστῶτες τὸν ἀριθμὸν πέντε.	κατεπετάννυσαν	δὲ τὴν σκηνὴν ὕφεσι βύσσου
[3, 6]	ἦν πήχεων δέκα πανταχόθεν, ᾧ	κατεπετάννυσαν	τοὺς κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν
[3, 7]	τε γὰρ σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν	οὖσαν	νείμας εἰς τρία καὶ δύο
[3, 1]	φῦσαι καρπὸν δύναιτο. τοιαύτην δὲ	οὖσαν	τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον
[3, 14]	εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον	οὖσαν	τοῖς Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν
[3, 1]	τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	ὄνησις οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου
[3, 10]	ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε θύουσι
[3, 10]	μηδενὸς τῶν τεθυμένων εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ
[3, 5]	πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι διὰ τὴν	προσοῦσαν	ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν
[3, 15]	καὶ ἀναλωμάτων καὶ θύσαντες οὐκ	ἴσχυσαν	τῶν ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος
[3, 5]	ἑρμηνέως ἐμοῦ. σεβάσμιοι δ' ὑμῖν	γενέσθωσαν	καὶ παίδων περιμαχητότεροι καὶ γυναικῶν:
[3, 2]	τὰ σώματα μόνον τῶν ἐπιστρατευσάντων	ἐδούλωσαν	ἀλλὰ καὶ τὰ φρονήματα, καὶ
[3, 15]	παρακούσαντες ἀσύμφορον ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν	ἐπέγνωσαν	ἐκ τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς
[3, 4]	σώζειν τὴν μὲν τῶν ἐγκλημάτων	δίαιταν	ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ ἐπ'
[3, 2]	χαλκᾶ, οἷς ἐχρῶντο περὶ τὴν	δίαιταν,	πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος ἑκατέρων
[3, 12]	δὲ καὶ περὶ τὴν αὐτῶν	δίαιταν,	ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι. καὶ
[3, 12]	πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν εἰς συνουσίαν	φοιτᾶν	μηδὲ τὴν πρὸς τὰ ἄρρενα
[3, 2]	τῷ μηδὲν αὐτοῖς παρ' ἡμῶν	ἀπαντᾶν	καταλύειν ἀσφαλὲς καὶ σῶφρον δίκην
[3, 7]	ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν.	ὅταν	δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις ὁ
[3, 7]	οὕτως ἔχει τοῖς ὁρῶσι καλῶς,	ὅταν	δὲ σπουδάζειν περὶ τὰς θυσίας
[3, 6]	δὲ τὰς λοιπὰς καὶ μάλισθ'	ὅταν	ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει
[3, 10]	ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ ἔτους,	ὅταν	πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς ἐκείνην
[3, 2]	αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ	ὅταν	ταῖς πόλεσιν ἡμῶν καὶ τοῖς
[3, 1]	Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται τὴν μεταξὺ	θάλατταν	ὑπερελθὸν καὶ ὑπὸ κόπου τε
[3, 2]	περιοίκοις ἅπασι μετὰ τὴν ἐκείνων	ἧτταν	ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί τε πλούτου
[3, 6]	μὲν καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν	γλῶτταν,	ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις
[3, 7]	δὲ τοῦτο κατὰ τὴν Ἑλλήνων	γλῶτταν	λόγιον: πληροῖ δὲ ἀκριβῶς τοῦ
[3, 6]	εἰς δὲ τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον	γλῶτταν	σημαίνει τάλαντον. πεποίηται δὲ σφαιρία
[3, 5]	περιέγραφε, καὶ τοῦ λοιποῦ παντὸς	ἐν	αἰθρίᾳ τυγχάνοντος ἄνεμοί τε σφοδροὶ
[3, 6]	μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας,	ἐν	αἷς ἀνὰ δύο κάμακες εἱστήκεσαν
[3, 6]	ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς δύο πλάκας,	ἐν	αἷς τοὺς δέκα λόγους συγγεγράφθαι
[3, 1]	ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον οὖν	ἐν	αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν καὶ κατεβόων
[3, 1]	ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺς	ἐν	ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ
[3, 4]	ἀλλὰ περὶ μὲν ταύτης εὐκαίρως	ἐν	ἄλλοις τῆς γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς
[3, 1]	τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ οὐκ	ἐν	ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ τοῖς νῦν
[3, 4]	ᾖ τι μεῖζον ἐπὶ τοὺς	ἐν	ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου διάγνωσιν
[3, 2]	χαλεπῶς τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθος	ἐν	ἀπορίᾳ μὲν ὂν ἁπάντων, μέλλον
[3, 2]	περὶ τῆς ἐρήμου καὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ
[3, 1]	λαῷ καὶ τῆς ἐνδείας ἀπαλλαγήν:	ἐν	αὐτῷ γὰρ εἶναι τὴν σωτηρίαν
[3, 5]	εἶναι περὶ τοῦ τὸν θεὸν	ἐν	αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν καὶ ἀπρόσιτον.
[3, 14]	καρτερὰς τείχεσι καὶ περιβόλων ὀχυρότητι:	ἐν	δ' Ἐβρῶνι καὶ τῶν γιγάντων
[3, 6]	ταύτην ἐν τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν.	(Ἐν	δὲ τῷ ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται
[3, 8]	δόξαντας τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ'	ἐν	εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς μήτ' ἐν
[3, 5]	ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους,	ἐν	ἑκατέρᾳ πέντε. καὶ χεὶρ ἦν
[3, 8]	τὰ πρασσόμενα περὶ τὰς ἱερουργίας	ἐν	ἐκείνοις δηλώσων περί τε ὧν
[3, 1]	βραχεῖαν μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν	ἐν	ἐκείνοις εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις: καὶ
[3, 5]	πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν	ἐν	ἐκείνοις τοῖς χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον
[3, 2]	τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα	ἐν	ἐρήμῳ τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις,
[3, 6]	αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν	ἐν	ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ
[3, 6]	ἕνεκα τοῦ θεοῦ. (Πάντων δ'	ἐν	ἑτοίμῳ γεγενημένων χρυσίου τε καὶ
[3, 6]	σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν	ἐν	ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς
[3, 1]	παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες τὴν γῆν,	ἐν	κακοῖς ἦσαν καὶ πάλιν δι'
[3, 10]	ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην	ἐν	κριῷ τοῦ ἡλίου καθεστῶτος, τούτῳ
[3, 15]	τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος	ἐν	λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος
[3, 1]	τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος	ἐν	μέσοις ἥκειν ἔλεγε φέρων αὐτοῖς
[3, 7]	τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ	ἐν	μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν
[3, 1]	κακῷ τὴν διάνοιαν ὄντες καὶ	ἐν	μνήμῃ εἶναι τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς
[3, 1]	καὶ φιλαιτίου τοῦ τῶν ἀνθρώπων	ἐν	οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος.
[3, 4]	θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν	ἐν	ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα: διέλυε γὰρ
[3, 2]	στρατοπέδου. καὶ νύκτα μὲν πᾶσαν	ἐν	παρασκευαῖς ἦσαν τῶν τε ὅπλων
[3, 10]	ἔργοις ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ'	ἐν	πάσαις νόμιμον τό τε τῆς
[3, 6]	τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ τῶν	ἐν	πλάτει κειμένων τῆς κατόπιν, κρίκοι
[3, 8]	ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς μήτ'	ἐν	πολέμῳ κατ' ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί
[3, 7]	μοι δεδηλώσθω πολλάκις τε καὶ	ἐν	πολλοῖς τὴν ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου
[3, 1]	πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ τὰ	ἐν	ποσὶ κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς τοῖς
[3, 1]	αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς	ἐν	ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ' οὕτως
[3, 1]	χάριν λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον	ἐν	ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ
[3, 6]	δὲ εἰς ἑπτὰ κεφαλὰς καταλλήλας	ἐν	στίχῳ διακειμένας. λύχνοι δ' ἐπιφέρονται
[3, 5]	μηδένα καὶ λόγων οὓς Μωυσῆς	ἐν	ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν:
[3, 6]	πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα	ἐν	ταῖς ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ
[3, 6]	δὲ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ γὰρ	ἐν	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ'
[3, 5]	δὲ ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ	ἐν	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς
[3, 8]	ἦσαν αὗται καὶ τὴν σκηνὴν	ἐν	ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις
[3, 10]	τῷ θεῷ τότε χαριστήρια, φέροντας	ἐν	ταῖς χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ
[3, 12]	ἀγορᾶς, καὶ τῶν πωλουμένων ἕκαστον	ἐν	τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης
[3, 13]	δὲ ἧς ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας	ἐν	ταύταις ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος
[3, 10]	διανηστεύοντες ἕως ἑσπέρας θύουσι δ'	ἐν	ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε
[3, 2]	τούς τε φυλάρχους καὶ τῶν	ἐν	τέλει καθ' ἑκάστους τε καὶ
[3, 1]	ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν	ἐν	τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν
[3, 2]	ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας	ἐν	τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ
[3, 12]	κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν	ἐν	τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως.
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν
[3, 5]	ὅλων ὃν ἂν πραχθείη τρόπον	ἐν	τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν
[3, 12]	διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης	ἐν	τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί τε
[3, 9]	τῆς θυσίας τῶνδε τῶν ζῴων	ἐν	τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ
[3, 8]	ἁμαρτάδων, καὶ δὴ, λέγειν γὰρ	ἐν	τοῖς περὶ θυσιῶν μέλλω τὰ
[3, 10]	ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος, τὸν δ'	ἐν	τοῖς προαστείοις εἰς καθαρώτατον ἄγοντες
[3, 2]	αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ' ὀλίγον	ἐν	τριμήνῳ μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου
[3, 7]	ἐσσῆνα μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος	ἐν	τρόπῳ γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ
[3, 6]	κατὰ μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ ταύτην	ἐν	τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν. (Ἐν δὲ
[3, 1]	περὶ αὐτοὺς πρόνοιαν. δηλοῖ δὲ	ἐν	τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν
[3, 9]	ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας	ἐν	τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος
[3, 6]	ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι>	ἐν	τῷ καλουμένῳ ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ:
[3, 2]	ὡς τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς	ἐν	τῷ κρατῆσαι τῶν ἐχθρῶν κειμένης.
[3, 11]	ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον	ἐν	τῷ μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας
[3, 6]	ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ	ἐν	τῷ ναῷ τετραμμένη πρὸς ἄρκτον
[3, 2]	ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ,
[3, 8]	τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν	ἐν	τῷ τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ
[3, 2]	τοῦ περὶ αὐτῶν λόγου φοιτῶντος	ἐν	φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ τοὺς
[3, 1]	ἀσθενέστερος τῆς ἐκ λόγων διδασκαλίας,	ἐν	χαλεπωτέροις ἦν τὴν συμφορὰν τὴν
[3, 12]	Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος,	ἐν	ᾧ οἵ τε χρεῶσται τῶν
[3, 2]	παρῆν ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος,	ἐν	ᾧ τά τε περὶ τὸν
[3, 1]	ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον	ἔν	τε ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν
[3, 6]	σκέπη καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς	ἔν	τε τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε
[3, 6]	τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς	ἓν	εἶναι δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ
[3, 7]	τῶν παρὰ πλευράν, φάρσος δ'	ἓν	ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα
[3, 15]	οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον	ἓν	φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας τὴν γῆν
[3, 9]	τοῦτο καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην	ἔλαβεν,	ἡ δὲ χαριστήριός τέ ἐστι
[3, 5]	χρόνου τριβομένου, τεσσαράκοντα γὰρ ἡμέρας	διήγαγεν	ἀπ' αὐτῶν, δέος εἶχε τοὺς
[3, 5]	τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον	ἔλεγεν	ὡς συνεσόμενος τῷ θεῷ καί
[3, 2]	καὶ τὰς παντευχίας τῶν φυγόντων	συνέλεγεν	ἀριστεῦσί τε τιμὰς ἐδίδου καὶ
[3, 8]	οὓς κεχαρισμένως τῷ θεῷ βιώσονται	μηδὲν	ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα μέντοι
[3, 8]	ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ	μηδὲν	ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν ἐσσῆνα
[3, 2]	ἡμᾶς κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας τῷ	μηδὲν	αὐτοῖς παρ' ἡμῶν ἀπαντᾶν καταλύειν
[3, 1]	ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας καὶ ταῦτα	μηδὲν	αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ ὧν εἴποι
[3, 8]	ἄλλοις ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ	μηδὲν	βουλόμενος τῶν πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν,
[3, 11]	πόλεως μηδενὶ συνδιαιτωμένους καὶ νεκροῦ	μηδὲν	διαφέροντας: ἂν δέ τις ἐξικετεύσας
[3, 6]	ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον, ὡς	μηδὲν	δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ οὕτως
[3, 1]	γὰρ ἤκουον παρὰ τῶν ἐξερευνώντων	μηδὲν	ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ
[3, 12]	τε ὁμοφύλων καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων,	μηδὲν	ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας: ποιεῖν δὲ
[3, 14]	οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς πολεμίους	μηδὲν	ἔχοντες δι' ὑποψίας ἡγεμόνι τε
[3, 11]	προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ ὀμνύειν	μηδὲν	ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ
[3, 12]	ἱερεῖα θύουσιν ὁλόκληρα καὶ κατὰ	μηδὲν	λελωβημένα. (Ταῦτα μὲν οὖν ἤδη
[3, 8]	ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ' ἐξ ὑετοῦ	μηδὲν	μήτ' ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται. τό
[3, 7]	καὶ τῶν σφυρῶν ἕως οὗ	μηδὲν	ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ
[3, 10]	σὺν αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ	μηδὲν	ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ ταῦρος
[3, 6]	τε τῆς καλλίστης ὕλης καὶ	μηδὲν	ὑπὸ τῆς σήψεως παθεῖν δυνάμενα,
[3, 2]	αὖθις τόν τε Ἰησοῦν παρεκάλει	μηδὲν	χείρονα φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον
[3, 2]	μὴ ὑπὸ τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς	σύνοιδεν	οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου τοῦ θεοῦ.
[3, 1]	ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις τὴν ψάμμον	οὐδὲν	ἀπήντα, κἂν εἴ τι δὲ
[3, 6]	τοῖς κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν	οὐδὲν	ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ
[3, 11]	ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ'	οὐδὲν	ἐκώλυε καὶ Μωυσῆν, εἰ τοιούτῳ
[3, 14]	καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον, ὡς	οὐδὲν	ἔργῳ τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος λόγῳ
[3, 10]	τοῖς ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν	οὐδέν	ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν
[3, 1]	δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς	οὐδὲν	ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται
[3, 1]	τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ	οὐδὲν	κακὸν ἀδίκως ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ
[3, 6]	κατεσκεύασε τὴν σκηνήν. ἡ δ'	οὐδὲν	μεταφερομένου καὶ συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε.
[3, 1]	ἐστι καὶ νοτερὸν ἐξ αὐτῆς	οὐδὲν	ὅ τι καὶ φῦσαι καρπὸν
[3, 1]	πλέον τοῦ προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες	οὐδὲν	περισσότερον εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος
[3, 1]	εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ	οὐδὲν	πλέον εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος
[3, 2]	ἐγνώκεσαν εἰς μάχην. (Μωυσεῖ δ'	οὐδὲν	προσδοκῶντι πολέμιον ἀπορίαν καὶ ταραχὴν
[3, 7]	κοσμεῖται μὲν καὶ ταύτῃ παραλιπὼν	οὐδὲν	τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ
[3, 9]	ἀναλίσκεται, ὧν εἰς τὴν ὑστέραν	οὐδὲν	ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον, τῶν ἱερέων
[3, 1]	παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις	εὑρεθὲν	τοῖς χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον
[3, 8]	θανάτῳ παρὰ δόξαν οὕτω γεγενημένῳ	διατεθέν.	μόνους δὲ Μωυσῆς τοὺς ἀδελφοὺς
[3, 6]	τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις, ὅσα	γῆθεν	ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς τε ἄλλοις
[3, 12]	δὲ καὶ τοὺς ἀγροὺς τοῖς	ἀρχῆθεν	αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν τρόπον:
[3, 1]	ἐν τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ'	ἐκεῖθεν	ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες
[3, 1]	ἤδη πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ'	ἐκεῖθεν	εἰς Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν
[3, 14]	λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς	ἐκεῖθεν	ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην
[3, 6]	οὕτως ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις	ἐπῆλθεν,	ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος
[3, 7]	τὴν δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ καὶ	ὅθεν	αἱ χεῖρες διείργονται σχιστός ἐστιν.
[3, 6]	τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος:	ὅθεν	δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ
[3, 8]	τὸν θεὸν εἰς τὴν ἐπικουρίαν,	ὅθεν	Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες
[3, 5]	συναθροισθέντων στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος,	ὅθεν	ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν
[3, 11]	θεόν, περὶ ὧν ὕστερον ἐροῦμεν.	(Ὅθεν	καὶ καταγελάσειεν ἄν τις τῶν
[3, 1]	ὑπισχνεῖται πηγὴν καὶ πλῆθος ὕδατος	ὅθεν	οὐ προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει τῷ
[3, 12]	γαμεῖν παρθένον καὶ ταύτην φυλάττειν:	ὅθεν	οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς
[3, 6]	τὴν συνέλευσιν χρύσειον τά τε	ἔνδοθεν	καὶ τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ
[3, 6]	πανταχόθεν χρυσαῖ διά τε τῶν	ἔνδοθεν	καὶ τῶν ἐκτὸς μερῶν. δύο
[3, 8]	ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι:	οὐδαμόθεν	γὰρ προφητῶν κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμήν,
[3, 7]	οὗτος ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν	οὐδαμόθεν,	λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα
[3, 13]	ἐπὶ τούτῳ καί τινος ἐρομένου,	πόθεν	ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τῶν
[3, 6]	ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ	πανταχόθεν	ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον μέρος
[3, 6]	λεπίδες δ' αὐτοῖς ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι	πανταχόθεν	χρυσαῖ διά τε τῶν ἔνδοθεν
[3, 6]	πρῶτον μὲν ἦν πήχεων δέκα	πανταχόθεν,	ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας, οἳ
[3, 5]	παραδιδομένη. πάντες τε ἤκουον φωνῆς	ὑψόθεν	παραγενομένης εἰς ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν
[3, 6]	ὧν ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου	τἄνερθεν	ὄντες, οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ
[3, 6]	ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό τ'	ἐφύπερθεν	ἐσκίαζε καὶ τῶν τοίχων τοὺς
[3, 8]	ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες. τὸ δὲ	συγκομισθὲν	εἰς τὰς περὶ τὴν σκηνὴν
[3, 6]	ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ τὸν	ὄπισθεν	τοῖχον, ἐννέα γὰρ πήχεις οἱ
[3, 6]	τρόπον δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ τὸν	ὄπισθεν	τοῖχον μία φάλαγξ ἦν διὰ
[3, 1]	ἤκουον παρὰ τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν	ἔμπροσθεν	βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο
[3, 1]	δυσκόλων μεμνημένους λήθην ἔχειν τῶν	ἔμπροσθεν	εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ' ὅτι νῦν
[3, 15]	καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου μικρὸν	ἔμπροσθεν	Κλαυδίου Ῥωμαίων ἄρχοντος Ἰσμαήλου δὲ
[3, 11]	τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ	τεχθὲν	ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι τὰς
[3, 7]	ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται πολλάκις. ἔπειτα σινδὼν	ἄνωθεν	αὐτὸν ἐκπεριέρχεται διήκουσα μέχρι μετώπου
[3, 6]	τά τ' ἐντὸς καὶ τὰ	ἔξωθεν	περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν
[3, 6]	καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος οὐκ	ἄπωθεν	τοῦ ἐπιθέματος, δι' ὧν ᾔεσαν
[3, 2]	τὸν ἄνδρα Οὖρον ὄνομα στάντας	ἑκατέρωθεν	αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς χεῖρας καὶ
[3, 6]	τῶν βάσεων: χαλκαῖ γὰρ ἦσαν.	ἑκατέρωθεν	δὲ τοῦ πυλῶνος τρεῖς κάμακες
[3, 6]	πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε τοὺς	πόρρωθεν	θεωμένους: τὴν γὰρ χρόαν τοῖς
[3, 1]	δ' ἐκεῖθεν εἰς Ἦλιν ἀφικνοῦνται	πόρρωθεν	μὲν ἀγαθὴν ὁραθῆναι, καὶ γὰρ
[3, 5]	γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις, ὡς	ἀκούσαιεν	τοῦ θεοῦ διαλεγομένου πρὸς αὐτοὺς
[3, 8]	διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους οὓς	ὑπομείνειεν	ὑπὲρ αὐτῶν. μαρτυρούντων δ' ἐφ'
[3, 1]	κατηρίθμει τε πάντα, πῶς τε	φθαρεῖεν	Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς παρὰ τὴν
[3, 11]	ὧν ὕστερον ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ	καταγελάσειεν	ἄν τις τῶν λεγόντων Μωυσῆν
[3, 6]	ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε	δεήσειεν	ἄγοιτο κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ
[3, 2]	ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε	κελεύσειεν	αὐτοὺς Μωυσῆς. διηγρύπνει δὲ καὶ
[3, 1]	τῷ διαφθαρήσεσθαι δόξαντας γεγονέναι καὶ	σώσειεν	ὁ θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ
[3, 1]	μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ ἐχθροὺς	ἐπίδοιεν	ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων
[3, 11]	τρέφοιντο καὶ οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι	διατελοῖεν,	περὶ ὧν ἐν οἷς ἂν
[3, 10]	φυλακῇ τοῦ ἔτους, ὅταν πατρίδων	ἐπιτύχοιεν,	παραγινομένους εἰς ἐκείνην τὴν πόλιν,
[3, 1]	τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ'	ἧκεν,	ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ ταύτης τῆς
[3, 11]	εἶναι τὰς ἡμέρας ἐπὶ θηλυτοκίαις	συμβέβηκεν.	εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ τὴν προειρημένην
[3, 7]	τῶν ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι	συμβέβηκεν.	ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις
[3, 12]	ὡς ἔκφυλον ἔχον τὴν ἀδικίαν	μεμίσηκεν.	ἐκώλυσε δὲ καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ
[3, 4]	τοῦ θορύβου παραλαβὼν καὶ συμμονωθεὶς	ἀνεδίδασκεν	ἃ δεῖ ποιεῖν. καὶ συνεβούλευε
[3, 1]	εἶναι τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον,	ἀνεδίδασκεν	οὐ κατὰ τὴν ἐκείνων ὑπόληψιν
[3, 7]	τετμημένος. ἐπίθεμα δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον	προσπέφυκεν	ἀκριβῶς ἂν εἴποι τις τετορνευμένον,
[3, 1]	τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς τροφὴν	ἔδωκεν	ἀπορουμένοις οὕτως καὶ ποτὸν παρασχεῖν,
[3, 11]	πρὸς σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο	παρέδωκεν,	ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν:
[3, 12]	τῶν ἐν τῇ πόλει πεπραμένων	ἔγνωκεν	ἑτέρως. εἰ μὲν γὰρ πρὸ
[3, 8]	κατὰ γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ	κατήγγειλεν	ἑορτὴν τῷ λαῷ καὶ θύειν
[3, 6]	αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν	ἔμελλεν.	(Ἐντὸς δὲ διελὼν τὸ μῆκος
[3, 1]	ἐκεῖθεν εἰς Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν	μὲν	ἀγαθὴν ὁραθῆναι, καὶ γὰρ φοινικόφυτος
[3, 11]	ἐκπιεῖν δίδωσιν: ἡ δ' εἰ	μὲν	ἀδίκως ἐνεκλήθη, ἐγκύμων τε γίνεται
[3, 8]	φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ ἦν, σίκλους	μὲν	αἱ δύο διακοσίους εἷλκον, εἰς
[3, 6]	δύναμιν ἵστη τὴν σκηνήν, πρῶτον	μὲν	αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος
[3, 1]	τρόπον ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις	μὲν	αἷμα ἦν καὶ ἄποτος αὐτοῖς
[3, 9]	τῶν αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ τῷ	μὲν	αἵματι δεύει τὸν βωμὸν ὁ
[3, 9]	συνδυαζόμενα. θύσαντες δὲ ταῦτα φοινίσσουσι	μὲν	αἵματι τὸν βωμόν, τοὺς δὲ
[3, 2]	τὴν Πέτραν κατοικοῦντες, οἳ καλοῦνται	μὲν	Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ τῶν ἐκεῖσε
[3, 10]	τοῦ ἑτέρου σαββάτου: καὶ τότε	μὲν	ἀντ' ἐκείνων ἄλλοι κομίζονται, οἱ
[3, 15]	ταύτην τὴν αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ	μὲν	ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος
[3, 13]	ἀγαθῆς αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι τὴν	μὲν	ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧς ὑπέσχετο
[3, 5]	γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ἔρις τῶν	μὲν	ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις περιπεσόντα, καὶ
[3, 12]	εἰς τὰς ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ	μὲν	ἀποσημάναντος ἔδει τὰς ἀρχὰς συνελθεῖν
[3, 6]	τῶν καμάκων ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα	μὲν	ἀργύρεα, βάσεις δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν
[3, 12]	ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ τοῦ	μὲν	ἄρρενος ὅσον τριακοστὴν εἶχεν ἡμέραν
[3, 7]	σάπφειρον, τῆς δὲ τρίτης λίγυρος	μὲν	ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ
[3, 9]	καὶ ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι καθαρώτατον, ἀρνὶ	μὲν	ἀσσαρῶνος μέτρον κριῷ δὲ δυοῖν
[3, 1]	ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν	μὲν	αὐτοί, τοὺς δὲ ἐχθροὺς ἐπίδοιεν
[3, 10]	ταῖς δ' ἑξῆς ἡμέραις ὁ	μὲν	αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν καὶ
[3, 6]	αὐτῆς ἦσαν πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς	μὲν	αὐτοὺς Ἑβραῖοι καλοῦσι, ζῷα δέ
[3, 9]	οὐκ ἐᾷ. ὁ δὲ ἁμαρτὼν	μὲν	αὑτῷ δὲ συνειδὼς καὶ μηδένα
[3, 11]	προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς τὰ	μὲν	αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι,
[3, 2]	αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ	μὲν	αὐτῶν εἶναι στράτευμα πολὺ καὶ
[3, 9]	ἔλαιον ὑπὸ τῶν τεθυκότων ἐπὶ	μὲν	βοὶ ἰνὸς ἥμισυ, ἐπὶ δὲ
[3, 9]	προτέρας. ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει	μὲν	βοῦν καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον:
[3, 4]	ἔχειν τὴν πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι	μὲν	γὰρ ἀγαθοὺς κἂν ἄλλους Ἑβραίων
[3, 2]	καὶ δεινοτέρων τοῦ πολέμου: τοῦτον	μὲν	γὰρ εἶναι πρὸς ἀνθρώπους, ἃ
[3, 9]	τῶν θυσιῶν ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο	μὲν	γάρ εἰσιν ἱερουργίαι, τούτων δ'
[3, 9]	τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ	μὲν	γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς τοῦτο
[3, 12]	πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ	μὲν	γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι τὸν
[3, 2]	προκόψασαν μείζω κωλύοντες γενέσθαι: οἱ	μὲν	γὰρ τοῦ περισσοῦ δοκοῦσι νεμεσᾶν,
[3, 6]	ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι: τὸ	μὲν	γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος τὸ
[3, 10]	θυμάτων δὲ ἄρνας δύο: ταῦτα	μὲν	γὰρ τῷ θεῷ προσάγειν νόμιμον
[3, 8]	καὶ τρύβλιον καὶ θυίσκην, τὴν	μὲν	δαρεικοὺς δέκα δυναμένην καὶ πλήρη
[3, 8]	ἀρνάσιν ἐτείοις καὶ ἐρίφοις. οὗτοι	μὲν	δὴ θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα
[3, 7]	λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα	μὲν	δηλοῦν, διάζωμα δ' ἐστὶ περὶ
[3, 6]	ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ μῆκος	μὲν	δύο πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος
[3, 10]	ἁμαρτημάτων παραιτήσεως ἔριφον. καὶ ταῦτα	μὲν	Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν
[3, 3]	νοῦν ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ	μὲν	ἐγκώμια τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ
[3, 6]	λόγους συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ πέντε	μὲν	εἰς ἑκατέραν ἀνὰ δύο δὲ
[3, 5]	δὲ συγκαλέσας τὴν πληθὺν αὐτὸς	μὲν	εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ
[3, 12]	δὲ αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν	μὲν	εἰς τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας
[3, 6]	τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ	μὲν	εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς
[3, 8]	θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ τῶν	μὲν	εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο,
[3, 10]	ταῦροι σφάζονται δύο καὶ κριὸς	μὲν	εἷς ἑπτὰ δὲ ἄρνες. καὶ
[3, 15]	ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι δὲ οὗτοι Σικελοὶ	μέν	εἰσιν εἷς καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ
[3, 6]	δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ οὕτως	μὲν	εἶχον αἱ τρεῖς πλευραὶ τοῦ
[3, 6]	ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες τὰ	μὲν	ἐξ ἡμίσους ἕως τῶν κάτω
[3, 6]	ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον	μέν,	ἐξ οὗ καὶ τὰ πρότερα
[3, 6]	δὲ κατὰ δύσιν τοίχου κίονες	μὲν	ἓξ ἦσαν, συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις
[3, 1]	καὶ μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ	μὲν	ἐξαρκεῖν δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν
[3, 9]	καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον: ταῦτα	μὲν	ἐπέτεια, τοὺς δὲ βοῦς ἐφεῖται
[3, 1]	γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα	μὲν	ἐπεφέροντο πάντ' ἦσαν ἀναλωκότες, μηδενὶ
[3, 4]	δεῖ ποιεῖν. καὶ συνεβούλευε τῆς	μὲν	ἐπὶ τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας ἑτέροις
[3, 7]	χαίρει τὸ θεῖον. καὶ ταῦτα	μὲν	ἐπὶ τοσοῦτόν μοι δεδηλώσθω πολλάκις
[3, 1]	προεκκενωθέντος τοῦ πλείονος. καὶ οἱ	μὲν	ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ τῶν
[3, 8]	ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ	μὲν	ἔργον ἤδη τέλος ἔχει οἷον
[3, 10]	πεπηγὸς ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ εἷς	μέν	ἐστιν ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου, τούτου
[3, 12]	ἑβδόμην ἐτῶν ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα	μέν	ἐστιν ἔτη τὰ πάντα, καλεῖται
[3, 7]	περὶ τὴν ἱερουργίαν. καὶ ὁποία	μέν	ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων
[3, 7]	ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη	μέν	ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις
[3, 12]	γίνονται δὲ δύο, καὶ τῇ	μὲν	ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν
[3, 11]	νόμιμον ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν	μὲν	ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ, τὴν δ'
[3, 6]	ἐπὶ δέκα διειστήκει, καὶ ὁ	μὲν	ἕτερος τῶν τοίχων νότιος ἦν,
[3, 6]	πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ	μὲν	εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ
[3, 7]	κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον ἡ	μὲν	ἐφιελὶς οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ
[3, 7]	τούτοις τρίτον ἐνδύεται τὸν λεγόμενον	μὲν	ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ' ἐπωμίδι προσεοικότα:
[3, 12]	ποιησάμενος, ἔστι δὲ τοιαύτη: μῆκος	μὲν	ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον, στενὴ
[3, 9]	χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες τὰ αὐτὰ	μὲν	ζῷα θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ ταῦτα
[3, 10]	πρὸς τούτοις ἐρίφους, ὧν ὁ	μὲν	ζῶν εἰς τὴν ὑπερόριον ἐρημίαν
[3, 14]	καὶ γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν	μὲν	ἤδη δόντος ἔχετε, τὴν δὲ
[3, 10]	τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ τὸ	μὲν	ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ δ'
[3, 6]	κατασκευὴ τοιαύτη τις ἦν: μῆκος	μὲν	ἦν αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν, τὸ
[3, 6]	φοίνικος βαφῆς συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον	μὲν	ἦν πήχεων δέκα πανταχόθεν, ᾧ
[3, 6]	δύο βάσεων: αὗται δ' ἀργυραῖ	μὲν	ἦσαν, πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ τούτων
[3, 4]	πλεονεξίαν αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι: τότε	μὲν	ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν
[3, 5]	ὅθεν ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ	μὲν	θεός, εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ
[3, 15]	κἂν λαθεῖν δύνηται. καὶ πολλὰ	μὲν	καὶ ἄλλα τεκμήρια τῆς ὑπὲρ
[3, 14]	Ἀαρῶνος τοῦ ἀρχιερέως καὶ πονηρὰν	μὲν	καὶ μετὰ τῶν εἰς τοὺς
[3, 7]	δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται	μὲν	καὶ ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν τῶν
[3, 6]	οὐ δυναμένων: ἡ δ' ἐρὼν	μὲν	καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν γλῶτταν,
[3, 7]	διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη	μὲν	καλεῖται, λίνεον δὲ τοῦτο σημαίνει:
[3, 7]	τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν	μὲν	καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ
[3, 6]	σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς ἑκατόν: Ἑβραῖοι	μὲν	καλοῦσι κίγχαρες, εἰς δὲ τὴν
[3, 12]	τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν	μὲν	καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν
[3, 6]	δὲ περιελήλατ' αὐτῷ λεπίς, πηχυαῖον	μὲν	κατὰ πλευρὰν ἑκάστην τὸ πλάτος
[3, 7]	δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον, ἀστραπαῖς	μὲν	κατὰ τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς
[3, 14]	τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ οἱ	μὲν	κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων οἷς μετὰ
[3, 8]	δωρεάς τε τῷ θεῷ τὰς	μὲν	κοινῇ τὰς δὲ κατ' ἰδίαν
[3, 9]	ἐφ' οἷς ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ	μὲν	κομίζουσι τοῖς ἰδιώταις, διαλλάσσουσι δὲ
[3, 7]	ἐπ' ὀλίγον ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται	μὲν	μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός
[3, 15]	ἡμῖν αὐτοῖς συντυχόντων. καὶ οἱ	μὲν	μηδὲ θύσαντες, οἱ δὲ ἡμιέργους
[3, 6]	ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ τὸ	μὲν	μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο
[3, 2]	τε καὶ σὺν ἀλλήλοις τοὺς	μὲν	νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς πρεσβυτέροις,
[3, 7]	προσηγορίαν ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος	μὲν	ὁ τοῦ ἀρχιερέως κόσμος ἐστί.
[3, 12]	δὲ περὶ τὴν σκηνὴν πρῶτοι	μὲν	οἱ ἱερεῖς κατεῖχον, ἔπειτα δὲ
[3, 9]	κατὰ δύο γίνονται τρόπους: τῆς	μὲν	ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ θυόμενον καὶ
[3, 10]	ἑπτὰ δὲ ἄρνες. καὶ ταῦτα	μὲν	ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου τοῖς πᾶσι καὶ
[3, 9]	ἢ τρυγόνας δύο, ὧν τὸ	μὲν	ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ δὲ
[3, 2]	τῶν Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ	μὲν	ὂν ἁπάντων, μέλλον δὲ πολεμεῖν
[3, 6]	δὲ κατὰ τὰς πύλας μήκους	μὲν	ὄντος πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ
[3, 15]	ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι	μέν,	ὅσα παθόντες ἐξ αὐτοῦ καὶ
[3, 7]	αὐτοῖς. οὗτος ὁ χιτὼν κολποῦται	μὲν	οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν
[3, 2]	τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων	μὲν	οὐδείς, τῶν δὲ πολεμίων ὅσους
[3, 7]	τὸν λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς	μὲν	οὖν ἀβαίθ αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς
[3, 12]	καὶ κατὰ μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα	μὲν	οὖν ἤδη καὶ κατὰ τὸν
[3, 5]	δὲ δυνάμεις αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει	μὲν	οὖν ἡμᾶς ὁ πρῶτος λόγος,
[3, 8]	ἵνα τοῦ θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ	μὲν	οὖν ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον τὸν
[3, 5]	τέκνοις ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο	μὲν	οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ
[3, 8]	καὶ δύο βόας προσκομίζουσιν: ἓξ	μὲν	οὖν ἦσαν αὗται καὶ τὴν
[3, 8]	ταύτης ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν	μὲν	οὖν καὶ τοῦτο τοῖς μὴ
[3, 2]	τὰ πρὸς ἀλλήλους χρωμένων μέχρι	μὲν	οὖν Μωυσῆς αὖθις ἀνίσχει τὰς
[3, 8]	τὸν ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο	μὲν	οὖν ὅ τε ἐσσὴν καὶ
[3, 8]	ὑπαγόρευσιν τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι	μὲν	οὖν περὶ τῆς πολιτείας καὶ
[3, 10]	δείλης ἐπιφέρει τῷ πυρί. τὸν	μὲν	οὖν περὶ τούτων λόγον ἀκριβέστερον
[3, 7]	προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ ἀρχιερέα. Τὴν	μὲν	οὖν τῶν ἄλλων στολὴν τοιαύτην
[3, 8]	δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν: ὁ	μὲν	οὐρανὸς καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ δὲ
[3, 6]	βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος	μὲν>	Οὐρὶ παῖς τῆς Ἰούδα φυλῆς,
[3, 8]	σβέσαι μηδενὸς δυναμένου. καὶ οἱ	μὲν	οὕτως ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ κελεύει
[3, 2]	πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ	μὲν	οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν τοῖς
[3, 6]	αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ ὁ	μὲν	πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ
[3, 2]	τε παντὸς στρατοπέδου. καὶ νύκτα	μὲν	πᾶσαν ἐν παρασκευαῖς ἦσαν τῶν
[3, 7]	ὁ νόμος ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον	μὲν	περιτίθεται τὸν μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται
[3, 6]	μέτωπον τοῦ παντὸς ἦν, εἴκοσι	μὲν	πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας, ἐν
[3, 5]	ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ τὸ	μὲν	πλῆθος ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ θεοῦ
[3, 3]	πυρὸς τὴν φλόγωσιν: καὶ τὸ	μὲν	πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι
[3, 7]	περιελθοῦσα πάλιν δεῖται, καὶ κέχυται	μὲν	πολλὴ μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν
[3, 7]	πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου χρυσόλιθος	μὲν	πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ,
[3, 7]	διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ	μὲν	πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος
[3, 10]	προσάγουσι τῷ θεῷ ἄρτον ἀλφίτων	μὲν	πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο μετὰ ζύμης
[3, 6]	χρύσεα πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ	μὲν	σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν καὶ
[3, 6]	ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ	μὲν	σκηνὴ τοῦτον πήγνυται τὸν τρόπον.
[3, 13]	ταύταις ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος	μὲν	σπανίζοντες, εἰ δὲ καὶ τὴν
[3, 7]	δοκεῖν ἐμφερὲς εἶναι. ἐκ τούτου	μὲν	στέφανος ἐκκεχάλκευται ὅσον ἀπὸ τοῦ
[3, 14]	ὁδηγοῦσιν ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ οἱ	μὲν	ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν
[3, 4]	κἀκ τούτου καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ	μὲν	ταύτης εὐκαίρως ἐν ἄλλοις τῆς
[3, 10]	ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ δύο διαιρεθέντες	μὲν	τῇ πρὸ τοῦ σαββάτου, τῷ
[3, 1]	πρόνοιαν, ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους	μὲν	τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι,
[3, 2]	στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην	μὲν	τὴν μάχην πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς
[3, 2]	ληπτὰ νομίζοντες εἶναι. καὶ ταύτης	μὲν	τῆς μάχης τοῦτο τὸ πέρας.
[3, 9]	τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ	μὲν	τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν οὗτος.
[3, 6]	κατὰ πλευρὰν ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι	μὲν	τὸ σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς δὲ
[3, 2]	τῶν ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς	μὲν	τοιούτοις παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις
[3, 6]	ποδῶν καταχεῖν παρῆν. καὶ ὁ	μὲν	τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον τὸν
[3, 1]	νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν αὐτοὺς καὶ τῆς	μὲν	τοῦ βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ
[3, 1]	μνήμην τῶν εὖ γεγονότων, οὕτως	μὲν	τοῦ θεοῦ καὶ τῆς ἐκείνου
[3, 11]	κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει	μὲν	τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν διφθέρᾳ,
[3, 11]	θεοῦ τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἕκαστος ὡς αὐτῷ δοκεῖ
[3, 8]	τινα τῶν νόμων. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων παύομαι λέγων γραφὴν ἑτέραν
[3, 15]	ἀρετῆς τῆς ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ὡς αὐτῷ τινι δοκεῖ
[3, 5]	ἔχαιρεν εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ περὶ	μὲν	τούτων ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος
[3, 8]	εἰς τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς	μὲν	τρεῖς ἐπὶ τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ
[3, 15]	αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ ἀξίαν	μὲν	τῶν ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ οἱ
[3, 4]	ὑπουργῶν τῷ θεῷ σώζειν τὴν	μὲν	τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν ἐπίτρεψον αὐτοῖς
[3, 11]	κοιλίαν ὑδέρου καταλαβόντος. καὶ περὶ	μὲν	τῶν θυσιῶν καὶ τῆς ἁγνείας
[3, 6]	τρίχας καὶ δορὰς προβάτων τὰς	μὲν	ὑακίνθῳ βεβαμμένας τὰς δὲ φοίνικι:
[3, 2]	μάχιμον Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου	μὲν	υἱὸν φυλῆς τῆς Ἐφραιμίτιδος, ἀνδρειότατον
[3, 1]	ἀλλ' ἐπ' αὐτόν, ἀντιβολοῦντες γύναια	μὲν	ὑπὲρ νηπίων οἱ δ' ἄνδρες
[3, 12]	ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ' ὅσον	μὲν	ὑπὲρ τὴν σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι
[3, 9]	εἰσιν ἱερουργίαι, τούτων δ' ἡ	μὲν	ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα δ'
[3, 1]	τοῦτ' ἔστιν ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ	μὲν	χαίροντες ἐπὶ τοῖς ἀπ' οὐρανοῦ
[3, 7]	ὑπεράνω τὴν ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν	μὲν	ὡς εἰς τέσσαρας δακτύλους, διακένως
[3, 11]	τοιαύτην ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον	μέν,	ὡς ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν
[3, 10]	ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ	εἰρήκαμεν,	μόσχον τε θύομεν καὶ κριὸν
[3, 2]	καὶ τὰ λοιπὰ φαντάσματα συντυχεῖν	προειρήκαμεν.	~(Καὶ Ῥαγουῆλος ὁ πενθερὸς αὐτοῦ
[3, 7]	ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ	δεδηλώκαμεν.	(Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν
[3, 10]	μηνὶ τῆς ὑπ' Αἰγυπτίους δουλείας	ἠλευθερώθημεν,	καὶ τὴν θυσίαν, ἣν τότ'
[3, 13]	ἀκούοντες πρὸς ὑμῶν οὐκ ἂν	ἀποσταίημεν	κάμνοντες ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ταῦτα
[3, 7]	Ἰακώβου υἱῶν, οὓς καὶ φυλάρχους	νομίζομεν,	ἑκάστου τῶν λίθων ὀνόματι τετιμημένου
[3, 5]	λέξιν, τὰς δὲ δυνάμεις αὐτῶν	δηλώσομεν.	(Διδάσκει μὲν οὖν ἡμᾶς ὁ
[3, 13]	τόπους τινὰς ἀμείψας, περὶ ὧν	δηλώσομεν,	εἴς τι χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον
[3, 10]	περὶ τούτων λόγον ἀκριβέστερον αὖθις	δηλώσομεν,	ἱκανὰ δέ μοι δοκεῖ καὶ
[3, 4]	εὐκαίρως ἐν ἄλλοις τῆς γραφῆς	δηλώσομεν.	~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας τὴν πληθὺν
[3, 10]	θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν, μόσχον τε	θύομεν	καὶ κριὸν καὶ ἄρνας ἑπτά,
[3, 7]	χέθον γὰρ τὸ λίνον ἡμεῖς	καλοῦμεν.	ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα
[3, 7]	παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν	καλοῦμεν:	οὕτως γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς.
[3, 6]	τὴν γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν Σάββατα	καλοῦμεν:	τὴν δ' αἰτίαν ἐξ ἧς
[3, 10]	ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ	τελοῦμεν	αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν
[3, 8]	παραβάσει τῶν νόμων, περὶ ὧν	ἐροῦμεν	εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ
[3, 6]	ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις	ἐροῦμεν.	(Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς τραπέζης
[3, 9]	ζῴων ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν	ἐροῦμεν.	ὁ μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν
[3, 11]	τὸν θεόν, περὶ ὧν ὕστερον	ἐροῦμεν.	(Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν τις
[3, 14]	θεοῦ συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν.	ἴωμεν	οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[3, 14]	δύναμις αὐτοῖς. πρὸ δὲ πάντων	ὁμονοῶμεν	καὶ τὸν θεόν, ὅς ἐστιν
[3, 14]	βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς	ἔχωμεν.	(Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος τὸ
[3, 14]	ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες.	πέμψωμεν	δὲ κατασκόπους, οἳ τῆσδε τῆς
[3, 2]	ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς τοῦ στρατοῦ.	ἀπέθανεν	δὲ Ἑβραίων μὲν οὐδείς, τῶν
[3, 6]	τοίχου τῶν ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι	συνέβαινεν	αὐταῖς γιγλύμοις τῷ θήλει τοῦ
[3, 6]	μίμησιν τῆς τῶν ὅλων φύσεως	συνέβαινεν	εἶναι: τὸ μὲν γὰρ τρίτον
[3, 12]	ὅσον μὲν ὑπὲρ τὴν σκηνὴν	συνέβαινεν	ἑστάναι τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς
[3, 2]	αὐτῶν λόγου φοιτῶντος ἐν φόβῳ	συνέβαινεν	οὐ μικρῷ τοὺς ἐπιχωρίους εἶναι,
[3, 8]	καὶ αὐτὸν σὺν τοῖς παισὶν	ἔρραινεν	ἀφαγνίσας πηγαίοις τε ὕδασι καὶ
[3, 5]	τῆς ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν, ἣν	προύτεινεν	αὐτοῖς, ἐπανήξοντος Μωυσέος παρὰ τοῦ
[3, 8]	πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν θεὸν	ἔκρινεν	εἶναι καὶ τρέπεται πρὸς θυσίας
[3, 11]	(Καὶ περὶ τῶν ζῴων δὲ	διέκρινεν	ἕκαστον, ὅτι τρέφοιντο καὶ οὗ
[3, 1]	λίθων τοῦ θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν,	(ἐπράυνεν	αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν τοῦ
[3, 2]	Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς	ἔπραξεν	ὑπὸ παντὸς τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν
[3, 11]	ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι, τῶν δὲ	προσέταξεν	ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι παντὸς εἰς
[3, 8]	πλῆθος ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν αὐτῷ	προσέταξεν	εἰσφέρειν σίκλου τὸ ἥμισυ καθ'
[3, 12]	καὶ πεντήκοντα. ἀντὶ δὲ Λευὶ	κατέλεξεν	εἰς τοὺς φυλάρχους Μανασσῆν τὸν
[3, 5]	τε καὶ κατασκευῇ οἷς αὐτὸς	ὑπέδειξεν	ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς τὸ
[3, 6]	τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς	ἀνεῖρξεν	αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς ὄντας:
[3, 8]	περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες,	εἶπεν,	Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη
[3, 5]	πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός,	εἶπεν,	ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον
[3, 12]	ἡμέρας τὴν ἀπὸ τῶν ἔργων	προεῖπεν	ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων
[3, 11]	καὶ τοῦ τῶν βοῶν ἀπέχεσθαι	προεῖπεν.	(Ἀπήλασε δὲ τῆς πόλεως καὶ
[3, 12]	μητράσι κακὸν μέγιστον ὁ νόμος	ἀπεῖπεν,	ὁμοίως δὲ καὶ πατρὸς συνεῖναι
[3, 8]	βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν κακουργίαις	κατέλιπεν	ἀφορμήν, εἰ δέ τινες τοιοῦτοι
[3, 8]	τὸν θεὸν παρατυγχάνειν τοῖς ἱεροῖς	κατέλιπεν	ὁπότε θελήσειε καὶ μὴ παρεῖναι,
[3, 5]	ἐν ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους	κατέλιπεν:	οὓς οὐ θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν
[3, 1]	τῆς τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς	κατέπεμπεν	ὁ θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ
[3, 14]	ἔργον, ἔτι τε καρποὺς ὧν	ἔφερεν	ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε
[3, 5]	παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς	ἔχαιρεν	εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν
[3, 11]	κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον	ἄρρεν	αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων τελειωθέντων
[3, 11]	ἅπτεσθαι μέχρι τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν	ἄρρεν	τὸ τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ
[3, 7]	Μωυσῆς μὲν οὖν ἀβαίθ αὐτὴν	ἐκάλεσεν,	ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες
[3, 8]	τούτῳ. τὴν δὲ παρουσίαν οὕτως	ἐποίησεν:	ὁ μὲν οὐρανὸς καθαρὸς ἦν,
[3, 8]	οὐχ Ἑβραίοις δῆλον εἶναι μόνον	ἠθέλησεν,	ἀλλὰ καὶ τῶν ξένων τοῖς
[3, 12]	καίπερ ἐπὶ τῆς ἐρημίας διαιτώμενος	προενόησεν,	ὅπως ἐπειδὰν τὴν Χαναναίαν λάβωσι
[3, 5]	δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ οὕτως	ἐλύπησεν	αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν Μωυσῆν
[3, 11]	τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ'	ἐνομοθέτησεν,	οἷς εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ
[3, 10]	λεγομένην, δι' ἔτους ἑκάστου θύειν	ἐνόμισεν,	καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ
[3, 11]	τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν	ἐκέλευσεν	εἶναι, τῶν δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι.
[3, 8]	κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ'	ἐκέλευσεν	εἰς φάρση σκεπαστήρια τῆς τε
[3, 8]	τῶν πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν	ἐκέλευσεν,	ἐλαίου τε ἐλαίνου εἴν, μέτρον
[3, 1]	πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης	ἐξέβλυσεν	ὕδωρ πολὺ καὶ διαυγέστατον. οἱ
[3, 8]	ὑπὲρ δὲ τὴν σκηνὴν μόνην	ἤχλυσεν	οὔτε βαθεῖ πάνυ νέφει καὶ
[3, 11]	τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου τὴν βρῶσιν	διεκώλυσεν,	ἐπίπλου τε καὶ στέατος αἰγείου
[3, 8]	προεμήνυεν ὁ θεός: τοσαύτη γὰρ	ἀπήστραπτεν	ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ μήπω τῆς
[3, 5]	ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς	ἐτάραττεν,	ἀήθεις τε γὰρ ἦσαν αὐτῶν,
[3, 8]	δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας	ἔθυεν	ἐν τῷ τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ
[3, 8]	ἐσσῆνι φορεῖ, νίκην μέλλουσι πολεμεῖν	προεμήνυεν	ὁ θεός: τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν
[3, 6]	ὄντες, οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ	εἶχεν	ἐπ' αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς
[3, 12]	τοῦ μὲν ἄρρενος ὅσον τριακοστὴν	εἶχεν	ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι καὶ δισχίλιοι
[3, 6]	μήτ' ἄλλης αἰτίας τὴν σκηνὴν	συνεῖχεν,	ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ
[3, 4]	κἀν τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον	ἔγραψεν	ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν
[3, 6]	τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν	ἦν	ἄβατον, ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ
[3, 12]	διὰ μέσων ἐτέτμηντο, καὶ κόσμος	ἦν	ἀγορᾶς, καὶ τῶν πωλουμένων ἕκαστον
[3, 11]	ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ γὰρ τοῦτ'	ἦν	ἀληθές, οὐκ ἂν ἐπὶ τῇ
[3, 2]	τε ὅπλων εἴ τι πεπονηκὸς	ἦν	ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες,
[3, 1]	γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον ἤδη πότιμον	ἦν.	(Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν εἰς Ἦλιν
[3, 2]	ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ μεταποίησις	ἦν	ἀρετῆς αὐτοῖς πρός τε τῷ
[3, 1]	θολερὸν εἶναι: καρπόν τε φέρειν	ἦν	ἀσθενῆ τὰ δένδρα διὰ σπάνιν
[3, 7]	πέζης τοῦ ἐφώδου. καὶ τοῦτο	ἦν	ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ
[3, 6]	τοιαύτη τις ἦν: μῆκος μὲν	ἦν	αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν, τὸ δ'
[3, 12]	ἀντὶ τοῦ Ἰωσήπου: δέησις δὲ	ἦν	αὕτη Ἰακώβου πρὸς Ἰώσηπον ποιητοὺς
[3, 2]	εἶναι πρὸς ἀνθρώπους, ἃ δ'	ἦν	αὐτοῖς πρὸς λιμὸν καὶ δίψος
[3, 11]	ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν, οἷς εὔλογον	ἦν	αὐτὸν καὶ ἑτέρων εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι,
[3, 6]	ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ'	ἦν:	Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ παῖς τῆς
[3, 8]	συνῄνουν τῇ τοῦ θεοῦ χειροτονίᾳ:	ἦν	γὰρ Ἀαρὼν διά τε τὸ
[3, 5]	ὡς τὸ νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι.	ἦν	γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ἔρις τῶν
[3, 6]	τὸν ὄπισθεν τοῖχον μία φάλαγξ	ἦν	διὰ πάντων ἰοῦσα τῶν κιόνων,
[3, 6]	αἰθρίου περίβολος τοῦτον τὸν τρόπον	ἦν	διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ σκηνὴν ἵστησιν
[3, 1]	τὴν ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ' ἥτις	ἦν	διεφθαρμένου ὑπό τε σκωλήκων καὶ
[3, 1]	τελείως ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ γὰρ	ἦν,	διὸ καὶ μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ'
[3, 8]	δὲ τοὺς τέκτονας οἵαις εἰκὸς	ἦν	δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας
[3, 6]	ἡ ἑτέρα μέτωπον τοῦ παντὸς	ἦν,	εἴκοσι μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ
[3, 8]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν εἰσφερόντων	ἦν	ἑξήκοντα μυριάδες καὶ πεντακισχίλιοι καὶ
[3, 5]	ἐν ἑκατέρᾳ πέντε. καὶ χεὶρ	ἦν	ἐπὶ τῇ γραφῇ τοῦ θεοῦ.
[3, 6]	πυλώνων. ὅλαις δ' αὐταῖς ἄργυρος	ἦν	ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ τῶν βάσεων: χαλκαῖ
[3, 2]	δὲ οἱ πολέμιοι κἀν χερσὶν	ἦν	ἡ μάχη: προθυμίᾳ δὲ καὶ
[3, 2]	μάχην προῆγε συντεταγμένους: πολὺ δ'	ἦν	ἤδη τὸ ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ
[3, 2]	ὅσους οὐδ' ἀριθμῷ γνῶναι δυνατὸν	ἦν.	θύσας δὲ χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται
[3, 6]	ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ τούτου λίνεον	ἦν	ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων
[3, 1]	αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν αἷμα	ἦν	καὶ ἄποτος αὐτοῖς δὲ πότιμος
[3, 8]	αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἥδιστον	ἦν	καὶ δυνατὸν ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ
[3, 8]	ψυχὴν πρὸς τὰ συμπίπτοντα στερρὸς	ἦν	καὶ κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ
[3, 6]	ἡ μὲν σκηνὴ τοιαύτη τε	ἦν	καὶ τὰ περὶ αὐτὴν σκεύη.
[3, 1]	δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ πότιμον	ἦν,	καὶ τοῦτο δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται
[3, 6]	εἶχε θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν ἴσον	ἦν	κατ' οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς τὴν
[3, 6]	ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις	ἦν:	μῆκος μὲν ἦν αὐτῇ πέντε
[3, 5]	ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου παθῶν	ἦν	Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις οὖν
[3, 6]	μὲν ἕτερος τῶν τοίχων νότιος	ἦν,	ὁ δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν
[3, 7]	πάντας ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον δὲ	ἦν	ὁ καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως
[3, 1]	ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον	ἦν	οὐκ ἀνθρώποις μόνον ἀλλὰ καὶ
[3, 6]	αὐτῶν δὲ βύσσινον ὕφος σινδόνος	ἦν	περιηγμένον. τὸ δὲ κατὰ τὰς
[3, 8]	τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων	ἦν	περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς φάρση
[3, 6]	βαφῆς συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον μὲν	ἦν	πήχεων δέκα πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν
[3, 1]	ἀγαθὴν ὁραθῆναι, καὶ γὰρ φοινικόφυτος	ἦν,	πλησιάζουσα δ' ἀπηλέγχετο πονηρά: καὶ
[3, 6]	εἴκοσι πέντε δὲ βάθους ὕφος	ἦν	πορφύρας φοίνικος σὺν ὑακίνθῳ καὶ
[3, 8]	καὶ ἡ φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ	ἦν,	σίκλους μὲν αἱ δύο διακοσίους
[3, 6]	ἐξ οὗ καὶ τὰ πρότερα	ἦν	σκεύη μὴ σηπόμενα, στερεὰ δὲ
[3, 1]	τὸ ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ καθαρὸς	ἦν	στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ τῆς
[3, 6]	ῥοίσκοις καὶ κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα δ'	ἦν	τὰ πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ
[3, 1]	ἥδοντο τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ	ἦν	τὴν γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν
[3, 1]	ἐκ λόγων διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις	ἦν	τὴν συμφορὰν τὴν ἁπάντων ἰδίαν
[3, 1]	σκωλήκων καὶ πικρίας: οὕτω θεῖον	ἦν	τὸ βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει
[3, 6]	τὸ δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον	ἦν,	τὸ δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ
[3, 6]	ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο	ἦν	τὸ ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον.
[3, 8]	ἐποίησεν: ὁ μὲν οὐρανὸς καθαρὸς	ἦν,	ὑπὲρ δὲ τὴν σκηνὴν μόνην
[3, 6]	ἐντὸς δὲ τῶν πυλῶν περιρραντήριον	ἦν	χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ καὶ τὴν
[3, 10]	ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα, καθ'	ἣν	ἀζύμοις τρέφονται καὶ καθ' ἑκάστην
[3, 10]	παραγινομένους εἰς ἐκείνην τὴν πόλιν,	ἣν	διὰ τὸν ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν,
[3, 10]	τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ>	ἣν	Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει δὲ
[3, 5]	καὶ τὴν τοῦ θεοῦ πρόνοιαν	ἣν	εἶχε περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου τόν
[3, 7]	λίθων ὀνόματι τετιμημένου κατὰ τάξιν	ἣν	ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν
[3, 1]	καὶ τῆς ἐκείνου γνώμης, καθ'	ἣν	ἐκλελοίπασι τὴν Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας, οὕτως
[3, 6]	πάντων ἰοῦσα τῶν κιόνων, εἰς	ἣν	ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι τῶν
[3, 8]	(Μωυσῆς δὲ πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος,	ἣν	ἑώρα τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν
[3, 1]	τῷ βάκτρῳ πλήξαντα τὴν πέτραν,	ἣν	ἑώρων αὐτόθι παρακειμένην, παρ' αὐτῆς
[3, 15]	τὸν νόμον καὶ τὴν ὀργήν,	ἣν	καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ
[3, 5]	ὅτι βούλεται γενέσθαι αὐτῷ, εἰς	ἣν	κάτεισι πρὸς αὐτοὺς παραγινόμενος, ὅπως
[3, 7]	ταῖς ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς	ἣν	ὁ νόμος ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον
[3, 10]	δ' οὐδεμία τῶν ἑορτῶν, καθ'	ἣν	οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ τῶν πόνων
[3, 1]	τε ἐπαγγέλλεται καὶ παρέξειν ἀφορμὴν	ἣν	ποθοῦσι. Μωυσῆς δὲ τοῦ θεοῦ
[3, 10]	σημαίνει δὲ τοῦτο πεντηκοστήν, καθ'	ἣν	προσάγουσι τῷ θεῷ ἄρτον ἀλφίτων
[3, 5]	μετὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν,	ἣν	προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος Μωυσέος παρὰ
[3, 10]	δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ τὴν θυσίαν,	ἣν	τότ' ἐξιόντας ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι
[3, 7]	ἀνθρώπων τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν,	ἣν	ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ θεῖον
[3, 11]	μετέστησε πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ'	ἣν	ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν.
[3, 12]	Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου παῖδα καὶ	Ἐφράην	ἀντὶ τοῦ Ἰωσήπου: δέησις δὲ
[3, 7]	ἥ τε γὰρ βύσσος τὴν	γῆν	ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ τὸ ἐξ
[3, 15]	τὴν μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν	γῆν	αὐτοῖς λαβεῖν οὐδὲ τὴν ἀπ'
[3, 5]	ἐξ ἀλήτου τὴν Χαναναίαν κατέσχε	γῆν,	δι' ὃν Ἴσακος γηραιοῖς ἐτέχθη
[3, 1]	τότε παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες τὴν	γῆν,	ἐν κακοῖς ἦσαν καὶ πάλιν
[3, 14]	πλήθει τῶν ἀγαθῶν, ἃ τὴν	γῆν	ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ
[3, 7]	τινα καὶ κοινὸν τόπον, τὴν	γῆν	καὶ τὴν θάλασσαν ἀποσημαίνει: καὶ
[3, 15]	ἓν φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας τὴν	γῆν	κατεχούσης, δεδιὼς τὸν νόμον καὶ
[3, 7]	ὁ τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν τὴν	γῆν	λίνεος ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος
[3, 14]	καὶ Ἀαρὼν πεσόντες ἐπὶ τὴν	γῆν	τὸν θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ
[3, 15]	μέντοι τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν τὴν	γῆν	ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν
[3, 1]	τῷ λαῷ καὶ τῆς ἐνδείας	ἀπαλλαγήν:	ἐν αὐτῷ γὰρ εἶναι τὴν
[3, 1]	τὴν περὶ τῶν ἐνεστηκότων ἀπόρων	ἀπαλλαγήν.	καὶ μετ' ὀλίγον ὀρτύγων πλῆθος,
[3, 8]	τῷ τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ	προσταγὴν	θεοῦ ταῦρον καὶ κριὸν καὶ
[3, 1]	τῷ δὲ Μωυσεῖ παρέξειν ὑπισχνεῖται	πηγὴν	καὶ πλῆθος ὕδατος ὅθεν οὐ
[3, 12]	μὲν ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ	συλλογὴν	ἐχρῶντο τοῦ πλήθους εἰς τὰς
[3, 1]	τῷ κοριάννου σπέρματι: καὶ περὶ	συλλογὴν	λίαν αὐτοῦ ἐσπουδάκεσαν. παρηγγέλλετο δ'
[3, 15]	δεδιὼς τὸν νόμον καὶ τὴν	ὀργήν,	ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ
[3, 14]	μὲν ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν	ὀργὴν	καταπραύνειν τοῦ πλήθους, Μωυσῆς δὲ
[3, 15]	τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς τὴν	ὀργὴν	τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ
[3, 7]	καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν	αὐγήν,	ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον.
[3, 6]	ναοῦ διέφερε. τούτων οὖν κατὰ	σπουδὴν	συγκομισθέντων ἑκάστου καὶ παρὰ δύναμιν
[3, 7]	τρίτον ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν	ἐφώδην,	Ἑλληνικῇ δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται
[3, 1]	εἰς Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν	ἀγαθὴν	ὁραθῆναι, καὶ γὰρ φοινικόφυτος ἦν,
[3, 14]	τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἐπί τε	Ἀμάθην	πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ
[3, 10]	παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, εἴ τι κατὰ	λήθην	γένοιτο. (Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνί,
[3, 1]	τῶν παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους	λήθην	ἔχειν τῶν ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν,
[3, 8]	τρυφῆς μήτ' ἐν πολέμῳ κατ'	ἀνάγκην	Ἑβραίους παραβῆναί τινα τῶν νόμων.
[3, 1]	οὐκ ἀλόγως αὐτοὺς διὰ τὴν	ἀνάγκην	τοῦτο νομίσας ἔγνω δεῖν ἐφ'
[3, 4]	συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ τὴν	ὑποθήκην	τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου τὴν
[3, 6]	περὶ τῶν μέτρων κατὰ τὴν	ὑποθήκην	τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ μεγέθους
[3, 2]	ἀπαντᾶν καταλύειν ἀσφαλὲς καὶ σῶφρον	δίκην	αὐτοὺς καὶ περὶ τῆς ἐρήμου
[3, 2]	νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν.	νίκην	καλλίστην καὶ καιριωτάτην νικῶσιν ἡμῶν
[3, 8]	ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ ἐσσῆνι φορεῖ,	νίκην	μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν ὁ θεός:
[3, 6]	καλοῦσι κίγχαρες, εἰς δὲ τὴν	Ἑλληνικὴν	μεταβαλλόμενον γλῶτταν σημαίνει τάλαντον. πεποίηται
[3, 12]	ταύτην τὴν αἰτίαν οἱ τὴν	ἱερατικὴν	στολὴν φοροῦντες ἄμωμοί τέ εἰσι
[3, 1]	ἄπορον ᾖ τὸ λαμβάνειν δι'	ἀλκὴν	τῶν δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ τὴν
[3, 8]	εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον	ὁλκὴν	κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε
[3, 8]	τε κομίζει καὶ τρύβλιον καὶ	θυίσκην,	τὴν μὲν δαρεικοὺς δέκα δυναμένην
[3, 6]	δὲ πορφύρας ἄνθος, ἕτεραι δὲ	λευκὴν	παρεῖχον τὴν χρόαν: ἔριά τε
[3, 8]	διακοσίους εἷλκον, εἰς δὲ τὴν	φιάλην	ἑβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ
[3, 11]	τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς	φιάλην	ἐκπιέζει, προκομίσας τε ἐκ τοῦ
[3, 8]	ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις ἕκαστος	φιάλην	τε κομίζει καὶ τρύβλιον καὶ
[3, 6]	ἦσαν τῶν κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ	κεφαλὴν	σκυταλίδος ἑκάστης τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ
[3, 10]	καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ τὴν	πιμελὴν	σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος
[3, 9]	τε νεφροὺς καὶ τὴν ἄλλην	πιμελὴν	σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος
[3, 12]	τὴν σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι τὴν	νεφέλην,	μένειν αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει
[3, 1]	τοῦτον ὁδεύοντες τὸν τρόπον περὶ	δείλην	ὀψίαν εἰς Μὰρ τόπον οὕτως
[3, 5]	στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες τήν τε	ἄλλην	ἁγνείαν καὶ ἀπὸ συνουσίας τῆς
[3, 9]	τούς τε νεφροὺς καὶ τὴν	ἄλλην	πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ τοῦ
[3, 7]	ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες χρύσεοι κατὰ	πολλὴν	ἐπιτήδευσιν τῆς εὐπρεπείας, ὥστε μέσον
[3, 7]	κτητὸς ἀνθρώποις κόσμος διὰ τιμῆς	ὑπερβολὴν	ὄντες: οὗτοι μέντοι κατὰ στίχον
[3, 5]	ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ τὴν	ὑπερβολὴν	τοῦ μεγέθους καὶ τῶν κρημνῶν
[3, 6]	ὁρῶσι δὲ εἴς τε τὴν	ἀνατολὴν	καὶ τὴν μεσημβρίαν λοξῶς αὐτῆς
[3, 1]	εἴποι τε καὶ πράττειν κατ'	ἐντολὴν	τοῦ θεοῦ κελεύσειε. κατηρίθμει τε
[3, 6]	ἀρχιτέκτονας τοῖς ἔργοις ἐφίστησι κατ'	ἐντολὴν	τοῦ θεοῦ οὓς καὶ τὸ
[3, 12]	πίνειν οἶνον ἕως οὗ τὴν	στολὴν	ἔχουσι κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ καὶ
[3, 7]	καὶ τοῦ ἱερέως ἴδοι τὴν	στολὴν	τά τε σκεύη, οἷς περὶ
[3, 8]	ἤδη γὰρ Ἀαρὼν καὶ τὴν	στολὴν	τὴν ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ
[3, 7]	Τὴν μὲν οὖν τῶν ἄλλων	στολὴν	τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ
[3, 8]	αἵματος τῶν τεθυμένων τήν τε	στολὴν	τοῦ Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν σὺν
[3, 8]	μᾶλλον εἰδώς, ὡς οὗτος ἐνδύσεται	στολὴν	τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ βωμῶν
[3, 12]	τὴν αἰτίαν οἱ τὴν ἱερατικὴν	στολὴν	φοροῦντες ἄμωμοί τέ εἰσι καὶ
[3, 6]	ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον οἴσειν ἔμελλε,	πλὴν	ζῴων μορφῆς. ἕτερον δὲ τούτῳ
[3, 12]	ἅπτεσθαι, προστάσσει τε τοῖς φυλάρχοις	πλὴν	τῆς Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς τὸν
[3, 12]	γαμεῖν τὰς ἡταιρηκυίας ἐκώλυσε, μήτε	δούλην	μήτ' αἰχμάλωτον γαμεῖν αὐτοὺς κεκώλυκε
[3, 11]	~(Μωυσῆς δὲ τοῦ Λευὶ τὴν	φυλὴν	τῆς πρὸς τὸν λαὸν κοινωνίας
[3, 15]	αὐτοῦ φύσεως κρείττονα νομίζεσθαι. οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου
[3, 8]	ὥστ' εἶναι δόξαι χειμέριον, οὔτε	μὴν	λεπτὸν οὕτως, ὥστε τὴν ὄψιν
[3, 9]	τὸ δὲ στῆθος καὶ τὴν	κνήμην	τὴν δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες
[3, 1]	τὴν ὑπομονὴν οὔτε περὶ τὴν	μνήμην	τῶν εὖ γεγονότων, οὕτως μὲν
[3, 8]	καὶ τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς	τιμὴν	ἁπάντων ἀξιολογώτερος. ἦσαν δ' αὐτῷ
[3, 8]	ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν	τιμὴν	παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα τὸ πλῆθος
[3, 11]	περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ	τιμὴν	τοῦ θεοῦ τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ
[3, 15]	μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ	τιμὴν	τοῦ παρ' ἡμῖν ἱεροῦ μετὰ
[3, 8]	προκρίναντας τὴν εἰς τὸν θεὸν	τιμὴν	τοῦ περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ: ἤδη
[3, 12]	ποιεῖν δὲ τοῦτο καὶ μεθ'	ἑβδόμην	ἐτῶν ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν
[3, 10]	ἡμέρας καὶ ληγούσης, κατὰ δὲ	ἑβδόμην	ἡμέραν, ἥτις σάββατα καλεῖται, δύο
[3, 6]	ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ: τὴν γὰρ	ἑβδόμην	ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν: τὴν δ'
[3, 11]	ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε πρὸς ἡμέραν	ἑβδόμην,	μεθ' ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς
[3, 5]	ὄψιν ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς	ἐγενόμην:	οὕτως ἐκείνῳ τοῦ γένους ἡμῶν
[3, 7]	περὶ τῷ πυθμένι τὴν ἑτέραν	τομὴν	ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής:
[3, 1]	καὶ κατὰ τὸ μῆκος τὴν	τομὴν	ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς τὸ
[3, 8]	τοῦ πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν	ὁρμὴν	βαλόντος καὶ τὰ στέρνα καὶ
[3, 1]	Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν	ὁρμὴν	τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας
[3, 8]	οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν κακουργίαις κατέλιπεν	ἀφορμήν,	εἰ δέ τινες τοιοῦτοι γένοιντο
[3, 1]	προνοήσειν τε ἐπαγγέλλεται καὶ παρέξειν	ἀφορμὴν	ἣν ποθοῦσι. Μωυσῆς δὲ τοῦ
[3, 2]	νεμεσᾶν, οἱ δ' οὐδεμίαν αὐτοῖς	ἀφορμὴν	κατ' αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι. τοιαῦτα
[3, 1]	(Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν πρώτην	ἀφορμὴν	τῆς τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς
[3, 1]	μὴ περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς	ἀφορμήν	τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν τρέπεται
[3, 1]	αὐτοὺς παρὰ τὴν τοῦ θεοῦ	γνώμην	βιαζόμενοι, καὶ τίνα τρόπον ὁ
[3, 15]	Μωυσέος κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ	γνώμην	διαλεχθέντος ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ
[3, 7]	δέ τις ἢ θεασάμενος τὴν	βοτάνην	ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν
[3, 8]	θυίσκην, τὴν μὲν δαρεικοὺς δέκα	δυναμένην	καὶ πλήρη θυμιαμάτων: τὸ δὲ
[3, 14]	ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς πάθους	τεταραγμένην,	παρῆν δ' ἡ νεφέλη καὶ
[3, 10]	καὶ ἰτέας σὺν κράδῃ φοίνικος	πεποιημένην	τοῦ μήλου τοῦ τῆς περσέας
[3, 4]	ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν	προειρημένην,	καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν
[3, 11]	συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ τὴν	προειρημένην	προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ
[3, 1]	τὴν πέτραν, ἣν ἑώρων αὐτόθι	παρακειμένην,	παρ' αὐτῆς λαμβάνειν τὴν εὐπορίαν
[3, 6]	συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν	συγκειμένην	εἰς μοίρας εἰς ὅσας τοὺς
[3, 7]	λυχνίαν ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας	συγκειμένην	τὰς τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο:
[3, 12]	τοῦ θεοῦ καὶ τοῖς Ἑβραίοις	γεγραμμένην	παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ καλῶς αὐτῷ
[3, 6]	σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ μέσον	τετραμμένην	πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον
[3, 10]	Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον ἡμᾶς πάσχα	λεγομένην,	δι' ἔτους ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν,
[3, 12]	τὴν ἐξ Αἰγύπτου τὴν πάσχα	λεγομένην	ἐπὶ τῆς ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ
[3, 2]	αὐτῶν μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου	γενομένην	ἔξοδον οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ
[3, 11]	τὸν λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν	ἐσομένην	ἥγνιζε πηγαίοις ὕδασι καὶ ἀενάοις
[3, 2]	ἐπιβάλωσι τὰς χεῖρας. οἱ δὲ	ἀρχομένην	δύναμιν ἐχθρῶν πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ
[3, 7]	εἰς τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ'	ὑφασμένην	ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη
[3, 7]	δοχθεῖσαν γενέσθαι τῷ θεῷ χρυσῷ	συνυφασμένην	κατ' ἐπίνοιαν οἶμαι τῆς προσούσης
[3, 14]	ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν	καλουμένην	Φάραγγα πλησίον οὖσαν τοῖς Χαναναίων
[3, 8]	οὗτος ἐνδύσεται στολὴν τῷ θεῷ	καθωσιωμένην	καὶ βωμῶν ἐπιμέλειαν ἕξει καὶ
[3, 11]	ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ τὴν	ἐρρωμένην	κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ τοιοῦτος
[3, 11]	παρέχονται τῷ θεῷ, τήν τε	σκηνὴν	αὐτοῖς καὶ τὰ σκεύη τὰ
[3, 15]	ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς τὴν	σκηνὴν	αὐτῷ καὶ περὶ τῆς μελλούσης
[3, 8]	δὲ κατὰ Ἑβραίους νουμηνίᾳ τὴν	σκηνὴν	ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ' ὅσα περὶ
[3, 8]	τὸ Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν	σκηνὴν	εἰσιὼν ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ περί
[3, 8]	ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ τὴν	σκηνὴν	εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο
[3, 6]	ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν	σκηνὴν	ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ
[3, 8]	οὖν ἦσαν αὗται καὶ τὴν	σκηνὴν	ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς
[3, 8]	ταῦτα καὶ ποικίλα, κατὰ τὴν	σκηνὴν	ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης
[3, 14]	νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν	σκηνὴν	ἐσήμαινε τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ.
[3, 6]	γὰρ τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε τὴν	σκηνήν.	ἡ δ' οὐδὲν μεταφερομένου καὶ
[3, 5]	δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ τὴν	σκηνὴν	ἠξίουν αὐτὸν καὶ νόμους αὐτοῖς
[3, 6]	τρόπον ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ	σκηνὴν	ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ μέσον τετραμμένην
[3, 8]	τὰς στολὰς ἐθεράπευε τήν τε	σκηνὴν	καὶ τὰ περὶ αὐτὴν σκεύη
[3, 8]	ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ καὶ τὴν	σκηνὴν	καὶ τοὺς ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ
[3, 12]	καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ τὴν	σκηνὴν	μέσην ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν κατὰ
[3, 8]	καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ δὲ τὴν	σκηνὴν	μόνην ἤχλυσεν οὔτε βαθεῖ πάνυ
[3, 5]	ταύτας ὑποθέσθαι τὰς ἡμέρας, καὶ	σκηνὴν	ὅτι βούλεται γενέσθαι αὐτῷ, εἰς
[3, 12]	ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ τὴν	σκηνὴν	πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ σημήναντος
[3, 12]	ἐῴκει. τὰ δὲ περὶ τὴν	σκηνὴν	πρῶτοι μὲν οἱ ἱερεῖς κατεῖχον,
[3, 6]	τὴν ἑκάστου δύναμιν ἵστη τὴν	σκηνήν,	πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ
[3, 12]	ἐφ' ὅσον μὲν ὑπὲρ τὴν	σκηνὴν	συνέβαινεν ἑστάναι τὴν νεφέλην, μένειν
[3, 6]	κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης αἰτίας τὴν	σκηνὴν	συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν ἐν
[3, 7]	εὑρήσει γεγονότα: τήν τε γὰρ	σκηνὴν	τριάκοντα πηχῶν οὖσαν νείμας εἰς
[3, 6]	ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ τὴν	σκηνὴν	ὕφεσι βύσσου καὶ πορφύρας ὑακίνθου
[3, 8]	συγκομισθὲν εἰς τὰς περὶ τὴν	σκηνὴν	χρείας ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ καὶ
[3, 8]	τοὺς ἱερέας καὶ πᾶσαν τὴν	σκηνὴν	χρίων κεκάθαρκε, τά τε θυμιώμενα,
[3, 10]	δὲ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς κατὰ	σελήνην	διανηστεύοντες ἕως ἑσπέρας θύουσι δ'
[3, 10]	ἔτους ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ	σελήνην	ἐν κριῷ τοῦ ἡλίου καθεστῶτος,
[3, 7]	καὶ τὸν ἥλιον καὶ τὴν	σελήνην	τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε
[3, 7]	δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ τὸν	ἐσσήνην	λίθοι δώδεκα μεγέθει καὶ κάλλει
[3, 1]	τῆς θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω	καινὴν	ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν
[3, 1]	αὐτὸν πάσχειν λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ	ἐκείνην	ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα μὲν ἐπεφέροντο
[3, 10]	ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς	ἐκείνην	τὴν πόλιν, ἣν διὰ τὸν
[3, 12]	αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς γῆς	κοινὴν	εἶναι τοῖς θέλουσι τὴν χρῆσιν
[3, 15]	ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας	ποινὴν	ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι τοῖς
[3, 15]	κατὰ κουφότητα προαχθῆναι τὸν θεὸν	ἀνθρωπίνην	εἰς τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς
[3, 8]	οὓς κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν	ἀνθρωπίνην	ὄντας εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως
[3, 10]	λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν	χειμερινὴν	ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ
[3, 11]	ἂν κατὰ τοὺς ὕπνους ἀποκρίνῃ	γονήν,	καθεὶς αὑτὸν εἰς ὕδωρ ψυχρὸν
[3, 11]	θύουσι καὶ περὶ τοῦ τὴν	γονὴν	ῥεομένου. ὃς δ' ἂν κατὰ
[3, 11]	κακωθέντας καὶ τοὺς περὶ τὴν	γονὴν	ῥεομένους καὶ τὰς γυναῖκας δ'
[3, 1]	ἦν τὴν γλυκύτητα καὶ τὴν	ἡδονὴν	ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ τῶν
[3, 12]	διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς ὥραν	ἡδονὴν	θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ τῶν
[3, 5]	καὶ μηδέτερον τῶν λεγομένων εἰς	ἡδονὴν	λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ τὸ θηρίοις
[3, 12]	τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἱερεῦσι συγχωρῶν,	μόνην	δ' αὐτῷ δέδωκε> γαμεῖν παρθένον
[3, 8]	ἦν, ὑπὲρ δὲ τὴν σκηνὴν	μόνην	ἤχλυσεν οὔτε βαθεῖ πάνυ νέφει
[3, 1]	οὐκ ἀγαθοὺς οὔτε περὶ τὴν	ὑπομονὴν	οὔτε περὶ τὴν μνήμην τῶν
[3, 4]	κοῦφον ἐδόκει τὸ λείπεσθαι κατὰ	δικαιοσύνην	οὐ κατὰ πλεονεξίαν αὐτὸ πάσχειν
[3, 8]	ἐπιστὰς ὁ θεὸς Μωυσεῖ τὴν	ἱερωσύνην	Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι ὡς
[3, 7]	ὀλίγον τῆς μασχάλης ὑπεράνω τὴν	ζώνην	περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς εἰς
[3, 10]	χαριστήρια, φέροντας ἐν ταῖς χερσὶν	εἰρεσιώνην	μυρσίνης καὶ ἰτέας σὺν κράδῃ
[3, 9]	ταὐτό, οὐδ' ἄλλως δὲ πρὶν	ὀγδόην	ἡμέραν γεννηθέντι διελθεῖν. γίνονται δὲ
[3, 10]	ἀπὸ παντὸς ἔργου κατὰ τὴν	ὀγδόην	ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ
[3, 1]	λέγων. τῶν δὲ πρὸς τὴν	ἀκοὴν	καταπλαγέντων, εἰ ὑπό τε τοῦ
[3, 6]	τὸ πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον.	ἐπῆν	τε ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα
[3, 11]	καὶ τὰ ἄλλ' ὅσα πρὸς	σκέπην	τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως
[3, 14]	οὖσαν τοῖς Χαναναίων ὁρίοις καὶ	χαλεπὴν	ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ
[3, 9]	τῷ βωμῷ δράκα, τὴν δὲ	λοιπὴν	οἱ ἱερεῖς πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν
[3, 1]	ἐλθεῖν, καὶ ἀναβὰς ἐπί τινα	σκοπὴν	ᾔτει πόρον τινὰ τῷ λαῷ
[3, 5]	μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος μὴ	κλοπὴν	δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος μὴ
[3, 14]	τοῦ παραστάντος αὐτοῖς πάθους τεταραγμένην,	παρῆν	δ' ἡ νεφέλη καὶ στᾶσα
[3, 2]	μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν	παρῆν	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν
[3, 6]	ἀποπλύνειν καὶ τῶν ποδῶν καταχεῖν	παρῆν.	καὶ ὁ μὲν τοῦ αἰθρίου
[3, 13]	εἴς τι χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον	παρῆν,	κἀκεῖ τὸ πλῆθος πάλιν στασιάζειν
[3, 5]	ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων νυκτῶν	παρῆν	οὐδενὸς σιτίου τῶν τοῖς ἀνθρώποις
[3, 8]	ἥλιον καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν	ἐχρῆν	ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς
[3, 6]	δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν	ἐχρῆν	ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ εὖρος.
[3, 7]	προαγορεύει, πρῶτον μὲν περιτίθεται τὸν	μαναχάσην	λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα
[3, 12]	προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ τὴν σκηνὴν	μέσην	ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν κατὰ πλευρὰν
[3, 1]	ἄκρον ἐν ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ	μέσην	καὶ κατὰ τὸ μῆκος τὴν
[3, 6]	ἦσαν, πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ τούτων	προσῆν	δεχομένη τὴν στρόφιγγα. τοῦ δὲ
[3, 12]	Λευὶ κατέλεξεν εἰς τοὺς φυλάρχους	Μανασσῆν	τὸν Ἰωσήπου παῖδα καὶ Ἐφράην
[3, 8]	ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ τε	ἐσσὴν	καὶ ὁ σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν
[3, 7]	αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον:	ἐσσὴν	μὲν καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο
[3, 13]	πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ τὸν	Μωυσῆν	αἰτιᾶσθαι τῶν τε κατὰ τὴν
[3, 5]	ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν	Μωυσῆν	ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις
[3, 5]	σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ τόν τε	Μωυσῆν	ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ' ὀργῆς τοῦ
[3, 4]	οὐκ ἄλλον τινὰ δύνασθαι μὴ	Μωυσῆν	γενόμενον. αἰσθανόμενος οὖν τῆς ἀρετῆς,
[3, 2]	θρησκεύοντα τὸν θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ	Μωυσῆν	διδάσκαλον τῆς πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας
[3, 1]	δόντος ἐφαίνετο: τόν τε οὖν	Μωυσῆν	ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[3, 11]	εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε καὶ	Μωυσῆν,	εἰ τοιούτῳ τινὶ συμπτώματι περὶ
[3, 2]	ποτε τῶν κακῶν, καὶ τὸν	Μωυσῆν	ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς
[3, 4]	ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος τὸν	Μωυσῆν	ἐν ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα: διέλυε
[3, 13]	θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν	Μωυσῆν	ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς
[3, 1]	καὶ πάλιν δι' ὀργῆς τὸν	Μωυσῆν	ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν ὁρμὴν
[3, 3]	πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς τὸν	Μωυσῆν	εὐχαριστίᾳ διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ καὶ
[3, 3]	εὐπραξίαν ἀσμένως ἀπήντα τόν τε	Μωυσῆν	καὶ τὴν Σαπφώραν δεχόμενος καὶ
[3, 14]	ἐννοίας ἔχοντες καταλεύσαντες τόν τε	Μωυσῆν	καὶ τὸν Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν
[3, 11]	καταγελάσειεν ἄν τις τῶν λεγόντων	Μωυσῆν	λέπρᾳ κεκακωμένον αὐτόν τε ἀπ'
[3, 14]	δὲ μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ τὸν	Μωυσῆν	πάλιν ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων αὐτοῦ
[3, 15]	τὸ πλῆθος ἐγένετο, καὶ τὸν	Μωυσῆν	παρεκάλει καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι πρὸς
[3, 3]	διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ καὶ τὸν	Μωυσῆν	τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων
[3, 12]	(Τῶν δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα	τὴν	ἁγνείαν ἐποίησε: τούτων τε γὰρ
[3, 12]	παίδων γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον ἔχον	τὴν	ἀδικίαν μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ καὶ
[3, 8]	καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ' οὗ	τὴν	Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος
[3, 1]	ἐκείνου γνώμης, καθ' ἣν ἐκλελοίπασι	τὴν	Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ πρὸς
[3, 14]	Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρῶνα ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ κατασκόπων
[3, 11]	καὶ τῶν ἐκπεσόντων διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς τὴν Χαναναίαν
[3, 12]	ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν οἱ τὴν ἱερατικὴν στολὴν
[3, 15]	τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας
[3, 1]	ῥυήσεσθαι λέγων. τῶν δὲ πρὸς	τὴν	ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ ὑπό τε
[3, 9]	καὶ τούς τε νεφροὺς καὶ	τὴν	ἄλλην πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ
[3, 1]	δ' οὐκ ἀλόγως αὐτοὺς διὰ	τὴν	ἀνάγκην τοῦτο νομίσας ἔγνω δεῖν
[3, 1]	ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ	τὴν	ἀναίρεσιν. οἱ μέντοι πλέον τοῦ
[3, 6]	μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ εἴς τε	τὴν	ἀνατολὴν καὶ τὴν μεσημβρίαν λοξῶς
[3, 12]	θύει δὲ τότε πρῶτον μετὰ	τὴν	ἀναχώρησιν τὴν ἐξ Αἰγύπτου τὴν
[3, 5]	Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο	τὴν	ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου, τεσσαράκοντα
[3, 14]	πάντων οἷς μετὰ τὴν ἔξοδον	τὴν	ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω τὰ
[3, 15]	παρέξειν γῆν αὐτοῖς λαβεῖν οὐδὲ	τὴν	ἀπ' αὐτῆς εὐδαιμονίαν, ἀνεστίους δὲ
[3, 1]	ἐν χαλεπωτέροις ἦν τὴν συμφορὰν	τὴν	ἁπάντων ἰδίαν αὐτοῦ ποιούμενος: καὶ
[3, 15]	καὶ πολλάκις παρακούσαντες ἀσύμφορον ἑαυτοῖς	τὴν	ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ συμφορᾷ
[3, 12]	καὶ αὐτοῖς δι' ἑβδόμης ἡμέρας	τὴν	ἀπὸ τῶν ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν.
[3, 6]	ὑφάσματι τό τε καῦμα καὶ	τὴν	ἀπὸ τῶν ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι.
[3, 13]	Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι τῶν τε κατὰ	τὴν	ἀποδημίαν αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ ὅτι
[3, 1]	θεοῦ κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς δοκιμάζοντα	τὴν	ἀρετὴν αὐτῶν πῶς τε καρτερίας
[3, 8]	γένος καὶ τὴν προφητείαν καὶ	τὴν	ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς τιμὴν ἁπάντων
[3, 7]	πολλάκις τε καὶ ἐν πολλοῖς	τὴν	ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν
[3, 6]	ἐξήπτετο δὲ τῶν κρίκων καλώδια	τὴν	ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ
[3, 6]	εἰς τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας	τὴν	ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν
[3, 7]	ἐστὶ μόνη βύσσος. καὶ λαβοῦσα	τὴν	ἀρχὴν τῆς ἑλίξεως κατὰ στέρνον
[3, 7]	ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ	τὴν	αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ
[3, 9]	ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος εἰς	τὴν	αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ. ὁ
[3, 12]	εἶναι, σπουδάζειν δὲ καὶ περὶ	τὴν	αὐτῶν δίαιταν, ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον
[3, 7]	εἰ δέ τις ἢ θεασάμενος	τὴν	βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν
[3, 11]	κρέως τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου	τὴν	βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ
[3, 6]	τῷ καλουμένῳ ὑφ' ἡμῶν Σαββάτῳ:	τὴν	γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν:
[3, 6]	ἔκπληξις ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν θεωμένους:	τὴν	γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ τὸν
[3, 11]	δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ	τὴν	γαστέρα πρησθεῖσαν οὕτως ἀποθανεῖν: ἂν
[3, 11]	τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται κατὰ	τὴν	γαστέρα: ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα
[3, 5]	ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ ὄρει	τὴν	γειτνίασιν τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ'
[3, 7]	δηλοῖ: ἥ τε γὰρ βύσσος	τὴν	γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ τὸ
[3, 1]	καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες	τὴν	γῆν, ἐν κακοῖς ἦσαν καὶ
[3, 14]	τῷ πλήθει τῶν ἀγαθῶν, ἃ	τὴν	γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες
[3, 7]	βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν τόπον,	τὴν	γῆν καὶ τὴν θάλασσαν ἀποσημαίνει:
[3, 15]	κρίμνον ἓν φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας	τὴν	γῆν κατεχούσης, δεδιὼς τὸν νόμον
[3, 7]	καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν	τὴν	γῆν λίνεος ὤν, ὁ δὲ
[3, 14]	δὲ καὶ Ἀαρὼν πεσόντες ἐπὶ	τὴν	γῆν τὸν θεὸν ἱκέτευον οὐχ
[3, 15]	παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν	τὴν	γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν,
[3, 1]	τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν	τὴν	γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν ἐμφερές,
[3, 2]	πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες οἵ τε	τὴν	Γοβολῖτιν καὶ τὴν Πέτραν κατοικοῦντες,
[3, 11]	δὲ θύουσι καὶ περὶ τοῦ	τὴν	γονὴν ῥεομένου. ὃς δ' ἂν
[3, 11]	σώματα κακωθέντας καὶ τοὺς περὶ	τὴν	γονὴν ῥεομένους καὶ τὰς γυναῖκας
[3, 8]	πρότερον ἢ ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι	τὴν	γραφὴν τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ
[3, 11]	δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί τις αὐτῷ	τὴν	γυναῖκα, κομίζει κριθῆς ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα,
[3, 6]	γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν Σάββατα καλοῦμεν:	τὴν	δ' αἰτίαν ἐξ ἧς ταῦτα
[3, 5]	γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸς ὑμᾶς λέγει:	τὴν	δ' ἀρετὴν αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε
[3, 11]	τὴν μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ,	τὴν	δ' ἑτέραν οἱ ἱερεῖς λαμβάνουσιν.
[3, 11]	τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς τροφήν.	τὴν	δὲ γυναῖκα στήσας τις τῶν
[3, 14]	τὴν μὲν ἤδη δόντος ἔχετε,	τὴν	δὲ ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ
[3, 9]	μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ δράκα,	τὴν	δὲ λοιπὴν οἱ ἱερεῖς πρὸς
[3, 7]	ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους μῆνας διῃρημένον.	τὴν	δὲ λυχνίαν ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων
[3, 8]	καὶ κατεσκήνωσε τῷ ναῷ τούτῳ.	τὴν	δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν: ὁ
[3, 7]	σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος,	τὴν	δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ
[3, 6]	τοῦτον τὸν τρόπον ἦν διακεκοσμημένος.	(Τὴν	δὲ σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ
[3, 7]	γὰρ ταῦτα πᾶσίν ἐστιν ἐπιβατά.	τὴν	δὲ τρίτην μοῖραν μόνῳ περιέγραψε
[3, 9]	δὲ στῆθος καὶ τὴν κνήμην	τὴν	δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ
[3, 12]	ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς	τὴν	δευτέραν οἱ πρὸς τὸν νότον
[3, 2]	σκεύη χαλκᾶ, οἷς ἐχρῶντο περὶ	τὴν	δίαιταν, πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος
[3, 5]	τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ σφόδρα	τὴν	διάνοιαν αὐτῶν ἐξέπληττε. κατεῖχον δ'
[3, 14]	παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ	τὴν	διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας
[3, 1]	πρὸς δὲ τῷ παρόντι κακῷ	τὴν	διάνοιαν ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ
[3, 4]	δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα	τὴν	διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν
[3, 12]	κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς	τὴν	διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ
[3, 1]	Μωυσεῖ χαριζόμενον τὸ θεῖον κατέπεμψε	τὴν	διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ
[3, 1]	ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι	τὴν	δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ
[3, 7]	τοῦ μὴ διελέγχεσθαι τῆς τομῆς	τὴν	δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ καὶ ὅθεν
[3, 1]	ὁ δ' οὐκ εἰς μακρὰν	τὴν	δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ δὲ Μωυσεῖ
[3, 15]	ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν	τὴν	ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν ἐλέγξοντα
[3, 12]	παραπλησίως τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται κατὰ	τὴν	Ἑβραίων γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο,
[3, 8]	ἐπ' αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας	τὴν	εἰς τὸν θεὸν τιμὴν τοῦ
[3, 6]	κατὰ μέτωπον δέ, ἐξ οὗ	τὴν	εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν
[3, 1]	ἀμύνει δὲ τοῖς ταύτην νεμομένοις	τὴν	ἐκ τῶν ἄλλων ἀπορίαν, ἔτι
[3, 6]	ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ θυσίας κατὰ	τὴν	ἑκάστου δύναμιν ἵστη τὴν σκηνήν,
[3, 4]	καὶ ποιεῖ κατὰ τὴν ὑποθήκην	τὴν	ἐκείνου τοῦ τρόπου τὴν ἐπίνοιαν
[3, 2]	καὶ τοῖς περιοίκοις ἅπασι μετὰ	τὴν	ἐκείνων ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί
[3, 1]	τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ	τὴν	ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι
[3, 14]	τὴν νύκτα. πρωὶ δ' εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες
[3, 1]	ἀνδρείας αὐτῶν καὶ τῆς περὶ	τὴν	ἐλευθερίαν ἡδονῆς, ἵνα μάθοι πότερόν
[3, 2]	ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς εἰς	τὴν	ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ
[3, 6]	μὲν καλοῦσι κίγχαρες, εἰς δὲ	τὴν	Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον γλῶτταν σημαίνει τάλαντον.
[3, 7]	καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ	τὴν	Ἑλλήνων γλῶτταν λόγιον: πληροῖ δὲ
[3, 1]	αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου	τὴν	ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ'
[3, 14]	τῆς γῆς φύσιν καὶ τὴν	τῶν	ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα
[3, 2]	πρὸς τοὺς κατατολμήσαντας αὐτῶν μετὰ	τὴν	ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον οὕτως
[3, 2]	κατ' ὀλίγον ἐν τριμήνῳ μετὰ	τὴν	ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ
[3, 12]	τότε πρῶτον μετὰ τὴν ἀναχώρησιν	τὴν	ἐξ Αἰγύπτου τὴν πάσχα λεγομένην
[3, 14]	κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων οἷς μετὰ	τὴν	ἔξοδον τὴν ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον
[3, 15]	τὸν ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ	τὴν	ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς κόρους
[3, 12]	τὰ ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν διὰ	τὴν	ἐπ' αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους
[3, 1]	καὶ παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου	τὴν	ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν
[3, 1]	ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους μὲν	τὴν	ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ
[3, 8]	τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς	τὴν	ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ
[3, 2]	οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν	τῶν	ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς
[3, 4]	ὑποθήκην τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου	τὴν	ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος
[3, 1]	εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ' ἥτις ἦν
[3, 10]	οὐδέν ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε
[3, 10]	φατρίας μηδενὸς τῶν τεθυμένων εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ
[3, 14]	στᾶσα ὑπὲρ τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε	τὴν	ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ
[3, 7]	νήμασιν ὑακινθίνοις ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ	τὴν	ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν
[3, 15]	καὶ τῆς ἄλης τῆς κατὰ	τὴν	ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν.
[3, 11]	θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ	τὴν	ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ
[3, 8]	ἡμέραν, τοὺς δὲ λοιποὺς περὶ	τὴν	ἑσπέραν ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη
[3, 6]	κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ	τὴν	ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ
[3, 7]	δύο τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι	τὴν	ἑτέραν τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ
[3, 6]	ἦν κατ' οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς	τὴν	εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ καθ' ἑκάτερον
[3, 14]	εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ	τὴν	εὐδαιμονίαν καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς
[3, 2]	ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς διὰ	τὴν	εὐμένειαν τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 8]	τήν τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ	τὴν	εὔνοιαν διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους
[3, 1]	αὐτόθι παρακειμένην, παρ' αὐτῆς λαμβάνειν	τὴν	εὐπορίαν ὧν δέονται: φροντίζει γὰρ
[3, 7]	τὸν τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ	τὴν	ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς τὴν φύσιν
[3, 7]	στῆθος ὀλίγον τῆς μασχάλης ὑπεράνω	τὴν	ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς
[3, 1]	γὰρ ἦν τὴν γλυκύτητα καὶ	τὴν	ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ
[3, 7]	καὶ οὗτος, μεεὶρ καλεῖται κατὰ	τὴν	ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν
[3, 6]	δ' ἐρὼν μὲν καλεῖται κατὰ	τὴν	ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ
[3, 1]	τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ	τὴν	ἡμετέραν διάλεκτον, τί τοῦτ' ἔστιν
[3, 7]	κοινὸν τόπον, τὴν γῆν καὶ	τὴν	θάλασσαν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ ταῦτα
[3, 7]	τὸ λίνον, ἥ τε πορφύρα	τὴν	θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων
[3, 10]	(Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ ταύτην	τὴν	θυσίαν, αὗται δ' εἰσὶν αἱ
[3, 10]	ὑπ' Αἰγυπτίους δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ	τὴν	θυσίαν, ἣν τότ' ἐξιόντας ἀπ'
[3, 8]	γὰρ Ἀαρὼν καὶ τὴν στολὴν	τὴν	ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν
[3, 12]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οἱ	τὴν	ἱερατικὴν στολὴν φοροῦντες ἄμωμοί τέ
[3, 7]	ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ	τὴν	ἱερουργίαν. καὶ ὁποία μέν ἐστιν
[3, 7]	τά τε σκεύη, οἷς περὶ	τὴν	ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν τε νομοθέτην
[3, 8]	καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ θεὸς Μωυσεῖ	τὴν	ἱερωσύνην Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι
[3, 8]	ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν	τὴν	κάθαρσιν. σμύρνης ἐπιλέκτου σίκλους πεντακοσίους
[3, 14]	αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς εἰς	τὴν	καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν τοῖς
[3, 8]	τε ἐπίνοιαν ὧν πρότερον ἠγνόουν	τὴν	κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι Βεσέβηλον
[3, 7]	ἀγνοεῖ τὴν φύσιν αὐτῆς ἢ	τὴν	κλῆσιν ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν δ'
[3, 9]	βωμῷ. τὸ δὲ στῆθος καὶ	τὴν	κνήμην τὴν δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι
[3, 11]	τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ	τὴν	κοιλίαν ὑδέρου καταλαβόντος. καὶ περὶ
[3, 6]	ἦν χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ καὶ	τὴν	κρηπῖδα παρεχόμενον, ἐξ οὗ τοῖς
[3, 14]	τοῖς ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ	τὴν	κτῆσιν αὐτοὺς τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν:
[3, 14]	δὲ ἄπορον ἐξ ὧν ἠκροάσαντο	τὴν	κτῆσιν τῆς γῆς ὑπελάμβανον καὶ
[3, 12]	πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ	τὴν	κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς
[3, 13]	μὲν σπανίζοντες, εἰ δὲ καὶ	τὴν	μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι.
[3, 2]	τῶν ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ	τὴν	μάχην ἤδη καὶ κινδυνεύειν δέον
[3, 2]	στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ	τὴν	μάχην ὁπότε κελεύσειεν αὐτοὺς Μωυσῆς.
[3, 2]	ὀλίγας ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους μετὰ	τὴν	μάχην προῆγε συντεταγμένους: πολὺ δ'
[3, 2]	εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην μὲν	τὴν	μάχην πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς
[3, 13]	γῆς ἀγαθῆς αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι	τὴν	μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧς
[3, 8]	κομίζει καὶ τρύβλιον καὶ θυίσκην,	τὴν	μὲν δαρεικοὺς δέκα δυναμένην καὶ
[3, 11]	θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο, ὧν	τὴν	μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ, τὴν
[3, 14]	ἐλευθερίαν καὶ γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος,	τὴν	μὲν ἤδη δόντος ἔχετε, τὴν
[3, 7]	ἀραβάχην προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ ἀρχιερέα.	Τὴν	μὲν οὖν τῶν ἄλλων στολὴν
[3, 4]	λαὸν ὑπουργῶν τῷ θεῷ σώζειν	τὴν	μὲν τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν ἐπίτρεψον
[3, 6]	ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο.	τὴν	μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην τῆς
[3, 15]	μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ τιμῆς,	τὴν	μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν γῆν
[3, 6]	εἴς τε τὴν ἀνατολὴν καὶ	τὴν	μεσημβρίαν λοξῶς αὐτῆς κειμένης. (Μεταξὺ
[3, 1]	ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται	τὴν	μεταξὺ θάλατταν ὑπερελθὸν καὶ ὑπὸ
[3, 1]	περὶ τὴν ὑπομονὴν οὔτε περὶ	τὴν	μνήμην τῶν εὖ γεγονότων, οὕτως
[3, 4]	τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε	τὴν	Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ τούτου καταμαθεῖν.
[3, 12]	ὑπὲρ τὴν σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι	τὴν	νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος
[3, 12]	δὲ καλῶς αὐτῷ τὰ περὶ	τὴν	νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν
[3, 14]	εἰς τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι	τὴν	νύκτα. πρωὶ δ' εἰς τὴν
[3, 6]	ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι	τὴν	ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ
[3, 10]	δὲ ἀπὸ παντὸς ἔργου κατὰ	τὴν	ὀγδόην ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ,
[3, 8]	ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ	τὴν	ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ' ἐξ ὑετοῦ
[3, 15]	κατεχούσης, δεδιὼς τὸν νόμον καὶ	τὴν	ὀργήν, ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις
[3, 14]	οἱ μὲν ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν	τὴν	ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ πλήθους, Μωυσῆς
[3, 15]	προαχθῆναι τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς	τὴν	ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ
[3, 8]	κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς	τὴν	ὁρμὴν βαλόντος καὶ τὰ στέρνα
[3, 1]	τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ	τὴν	ὁρμὴν τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν
[3, 9]	τοῦ ἥπατος καὶ σὺν αὐτοῖς	τὴν	οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ
[3, 1]	τοῦ γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς	τὴν	ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος
[3, 8]	οὔτε μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε	τὴν	ὄψιν ἰσχύσαι τι δι' αὐτοῦ
[3, 2]	ταῦτ' αὐτοῖς διὰ τὴν εὐμένειαν	τὴν	παρὰ τοῦ θεοῦ νενικῆσθαι. νῦν
[3, 5]	ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν	τὴν	παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς
[3, 10]	πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται	τὴν	πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ
[3, 12]	τὴν ἀναχώρησιν τὴν ἐξ Αἰγύπτου	τὴν	πάσχα λεγομένην ἐπὶ τῆς ἐρήμου.
[3, 1]	κατεβόων αὐτοῦ τὴν ταλαιπωρίαν καὶ	τὴν	πεῖραν τῶν κακῶν δι' αὐτὸν
[3, 4]	μεῖζον ἐπὶ τοὺς ἐν ἀξιώματι	τὴν	περὶ τούτου διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν, ἂν
[3, 1]	φέρων αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ	τὴν	περὶ τῶν ἐνεστηκότων ἀπόρων ἀπαλλαγήν.
[3, 7]	μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι δ' ἐμφερὴς	τὴν	περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο
[3, 6]	κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι	τὴν	περιφέρειαν, καὶ δι' αὐτῶν ἐπίχρυσοι
[3, 1]	καὶ κελεύει τῷ βάκτρῳ πλήξαντα	τὴν	πέτραν, ἣν ἑώρων αὐτόθι παρακειμένην,
[3, 2]	οἵ τε τὴν Γοβολῖτιν καὶ	τὴν	Πέτραν κατοικοῦντες, οἳ καλοῦνται μὲν
[3, 1]	ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν	τὴν	πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ
[3, 7]	γάρ τις τῆς σκηνῆς κατανοήσειε	τὴν	πῆξιν καὶ τοῦ ἱερέως ἴδοι
[3, 10]	ἐξοχὰς καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ	τὴν	πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ τοῦ
[3, 5]	γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας	τὴν	πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς τὸ
[3, 10]	πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς ἐκείνην	τὴν	πόλιν, ἣν διὰ τὸν ναὸν
[3, 15]	μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ	τὴν	πολιτείαν ἡμῖν ὁ καταστησάμενός ἐστι
[3, 8]	προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι. ἔτι δὲ	τὴν	πολιτείαν καὶ νόμους αὐτῶν ἔγραφε,
[3, 4]	ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν	τὴν	προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ
[3, 11]	θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ	τὴν	προειρημένην προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς
[3, 2]	μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης	τὴν	προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ τῆς
[3, 1]	ἀπογινώσκειν δὲ μηδὲ νῦν αὐτοῦ	τὴν	πρόνοιαν, ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν, λογιζομένους
[3, 4]	τῆς σωτηρίας τοῦ πλήθους ἔχειν	τὴν	πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι μὲν γὰρ
[3, 7]	προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς	τὴν	πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς κρίκοις.
[3, 15]	θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς τὴν ὀργὴν	τὴν	πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον
[3, 7]	δ' ἄν τις τῶν ἀνθρώπων	τὴν	πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς
[3, 12]	κτήνεσιν εἰς συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ	τὴν	πρὸς τὰ ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν
[3, 4]	δέ τις ἐπὶ τούτοις εἷς	τὴν	προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τῶν ἀρχομένων
[3, 11]	ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ	τὴν	προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ ὀμνύειν
[3, 7]	ὃς ἱεροῖς γράμμασι τοῦ θεοῦ	τὴν	προσηγορίαν ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος
[3, 9]	θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο καὶ	τὴν	προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν, ἡ δὲ
[3, 5]	θεοῦ πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι διὰ	τὴν	προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως
[3, 8]	διά τε τὸ γένος καὶ	τὴν	προφητείαν καὶ τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ
[3, 1]	τὴν ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ μετὰ	τὴν	πρώτην ἀφορμὴν τῆς τροφῆς καὶ
[3, 3]	ἀπήντα τόν τε Μωυσῆν καὶ	τὴν	Σαπφώραν δεχόμενος καὶ τοὺς παῖδας
[3, 7]	δὲ καὶ τὸν ἥλιον καὶ	τὴν	σελήνην τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς
[3, 6]	τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε	τὴν	σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις.
[3, 15]	τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς	τὴν	σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ τῆς
[3, 8]	Νισὰν δὲ κατὰ Ἑβραίους νουμηνίᾳ	τὴν	σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ' ὅσα
[3, 8]	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ' εἰς	τὴν	σκηνὴν εἰσιὼν ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ
[3, 8]	Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ	τὴν	σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν
[3, 6]	ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων	τὴν	σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν δ'
[3, 8]	μὲν οὖν ἦσαν αὗται καὶ	τὴν	σκηνὴν ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον.
[3, 8]	ἐστὶ ταῦτα καὶ ποικίλα, κατὰ	τὴν	σκηνὴν ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου
[3, 14]	ἡ νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ	τὴν	σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ
[3, 6]	ἐκ γὰρ τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε	τὴν	σκηνήν. ἡ δ' οὐδὲν μεταφερομένου
[3, 5]	ταῖς δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ	τὴν	σκηνὴν ἠξίουν αὐτὸν καὶ νόμους
[3, 8]	χρείας ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ καὶ	τὴν	σκηνὴν καὶ τοὺς ἱερέας τρόπῳ
[3, 12]	ὡς καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ	τὴν	σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν
[3, 8]	οὐρανὸς καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ δὲ	τὴν	σκηνὴν μόνην ἤχλυσεν οὔτε βαθεῖ
[3, 12]	ἑπομένων ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ	τὴν	σκηνὴν πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ
[3, 12]	καθιδρυμένῃ ἐῴκει. τὰ δὲ περὶ	τὴν	σκηνὴν πρῶτοι μὲν οἱ ἱερεῖς
[3, 6]	κατὰ τὴν ἑκάστου δύναμιν ἵστη	τὴν	σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος
[3, 12]	καὶ ἐφ' ὅσον μὲν ὑπὲρ	τὴν	σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι τὴν νεφέλην,
[3, 6]	ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης αἰτίας	τὴν	σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν
[3, 6]	τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ	τὴν	σκηνὴν ὕφεσι βύσσου καὶ πορφύρας
[3, 8]	δὲ συγκομισθὲν εἰς τὰς περὶ	τὴν	σκηνὴν χρείας ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ
[3, 8]	τε τοὺς ἱερέας καὶ πᾶσαν	τὴν	σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε, τά τε
[3, 8]	οὖν καὶ τοῦτο τοῖς μὴ	τὴν	σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων
[3, 7]	φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν	τῶν	στοιχείων φύσιν δηλοῖ: ἥ τε
[3, 12]	νηφάλιοι, πίνειν οἶνον ἕως οὗ	τὴν	στολὴν ἔχουσι κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ
[3, 7]	πῆξιν καὶ τοῦ ἱερέως ἴδοι	τὴν	στολὴν τά τε σκεύη, οἷς
[3, 8]	σκυθρωποῦ: ἤδη γὰρ Ἀαρὼν καὶ	τὴν	στολὴν τὴν ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς
[3, 12]	ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει	τὴν	στρατιάν, ἐξέμαθε παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 5]	νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς δ' ἐνέπλησε	τὴν	στρατιὰν ἐπιφανείς, καὶ τὴν τοῦ
[3, 6]	δ' ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν δεχομένη	τὴν	στρόφιγγα. τοῦ δὲ κατὰ δύσιν
[3, 4]	Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο	τὴν	συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ τὴν
[3, 1]	λόγων διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις ἦν	τὴν	συμφορὰν τὴν ἁπάντων ἰδίαν αὐτοῦ
[3, 6]	ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν	τὴν	συνέλευσιν χρύσειον τά τε ἔνδοθεν
[3, 1]	ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ εἶναι	τὴν	σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐν
[3, 1]	τὸν στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ	τὴν	ταλαιπωρίαν καὶ τὴν πεῖραν τῶν
[3, 5]	δὲ τὸν στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες	τήν	τε ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ
[3, 8]	συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος	τήν	τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ τὴν
[3, 7]	μετὰ συνέσεως σκοπεῖν, εὑρήσει γεγονότα:	τήν	τε γὰρ σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν
[3, 7]	ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα.	τήν	τε δωδεκάδα τῶν λίθων εἴτε
[3, 7]	αὐτὸν ἐκπεριέρχεται διήκουσα μέχρι μετώπου	τήν	τε ῥαφὴν τῆς ταινίας καὶ
[3, 11]	τοιούτοις νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ,	τήν	τε σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ
[3, 8]	τε καὶ τὰς στολὰς ἐθεράπευε	τήν	τε σκηνὴν καὶ τὰ περὶ
[3, 8]	κἀκ τοῦ αἵματος τῶν τεθυμένων	τήν	τε στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος καὶ
[3, 14]	Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ ὄρος, καὶ	τήν	τε τῆς γῆς φύσιν καὶ
[3, 10]	δὲ τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν	τὴν	τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ τριῶν
[3, 6]	δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν οὖν ἐπὶ	τὴν	τῆς σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς
[3, 8]	Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ τῶν πρὸς	τὴν	τῆς σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν
[3, 12]	εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε	τὴν	τιμωρίαν. (Τῶν δ' ἱερέων καὶ
[3, 6]	ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν	τὴν	τοιαύτην τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν
[3, 1]	μέσην καὶ κατὰ τὸ μῆκος	τὴν	τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς
[3, 1]	φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς παρὰ	τὴν	τοῦ θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ
[3, 15]	δεσπότας. (Ταῦτα δὲ Μωυσέος κατὰ	τὴν	τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος ἐν
[3, 1]	θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις ἠμείβοντο	τὴν	τοῦ θεοῦ περὶ αὐτοὺς πρόνοιαν.
[3, 5]	ἐνέπλησε τὴν στρατιὰν ἐπιφανείς, καὶ	τὴν	τοῦ θεοῦ πρόνοιαν ἣν εἶχε
[3, 1]	εἰς Μὰρ τόπον οὕτως διὰ	τὴν	τοῦ ὕδατος κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ
[3, 14]	τε τῆς γῆς φύσιν καὶ	τὴν	τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν
[3, 2]	ἔξοδον οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ	τὴν	τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ
[3, 7]	τε φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα	τὴν	τῶν στοιχείων φύσιν δηλοῖ: ἥ
[3, 1]	τούτου δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο	τὴν	ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα τῆς
[3, 8]	ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα μέντοι κατὰ	τὴν	ὑπαγόρευσιν τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι
[3, 5]	χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ	τὴν	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους καὶ τῶν
[3, 10]	ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰς	τὴν	ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ
[3, 4]	τὴν συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ	τὴν	ὑποθήκην τὴν ἐκείνου τοῦ τρόπου
[3, 6]	ἕκαστα περὶ τῶν μέτρων κατὰ	τὴν	ὑποθήκην τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ
[3, 1]	αὐτοὺς οὐκ ἀγαθοὺς οὔτε περὶ	τὴν	ὑπομονὴν οὔτε περὶ τὴν μνήμην
[3, 11]	ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ	τὴν	ὑπόνοιαν εἴη κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ παρὰ	τὴν	ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς
[3, 9]	σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν εἰς	τὴν	ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον,
[3, 8]	δύο διακοσίους εἷλκον, εἰς δὲ	τὴν	φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις
[3, 3]	πλησίον, ὃς διαπεφεύγει τοῦ πυρὸς	τὴν	φλόγωσιν: καὶ τὸ μὲν πλῆθος
[3, 7]	ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά, τῶν πλανητῶν	τὴν	φοράν: τοσοῦτοι γάρ εἰσι τὸν
[3, 11]	προειρῆσθαι. ~(Μωυσῆς δὲ τοῦ Λευὶ	τὴν	φυλὴν τῆς πρὸς τὸν λαὸν
[3, 7]	τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ	τὴν	φύσιν αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν
[3, 7]	καὶ τὴν ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς	τὴν	φύσιν ἐκ τεσσάρων δοχθεῖσαν γενέσθαι
[3, 8]	τιμῆς ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω	τὴν	φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι' ὄχλου
[3, 8]	δὲ ἦσαν καὶ σημαίνειν αὐτῶν	τὴν	φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν εἰς
[3, 6]	κιβωτὸς τῷ θεῷ ξύλων ἰσχυρῶν	τὴν	φύσιν καὶ σῆψιν παθεῖν οὐ
[3, 11]	ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς	τὴν	Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ γὰρ
[3, 14]	διεξελθόντες ἀπὸ τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ	τὴν	Χαναναίαν ἅπασαν ἐπί τε Ἀμάθην
[3, 14]	Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω τὰ κατὰ	τὴν	Χαναναίαν αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ
[3, 5]	ὁ ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου	τὴν	Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι' ὃν
[3, 12]	ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν	τὴν	Χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῶσι: δι'
[3, 1]	παρασχεῖν. καὶ κατανεύσαντος τοῦ θεοῦ	τὴν	χάριν λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον
[3, 10]	τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς	τὴν	χειμερινὴν ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει
[3, 12]	γῆς κοινὴν εἶναι τοῖς θέλουσι	τὴν	χρῆσιν τῶν τε ὁμοφύλων καὶ
[3, 11]	μέντοι παντὸς εἰς τροφὴν ἀπηγόρευσε	τὴν	χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ καὶ πνεῦμα
[3, 6]	ἄνθος, ἕτεραι δὲ λευκὴν παρεῖχον	τὴν	χρόαν: ἔριά τε τοῖς προειρημένοις
[3, 11]	εἰ τοιούτῳ τινὶ συμπτώματι περὶ	τὴν	χρόαν ἢ τὸ σὺν αὐτῷ
[3, 1]	καρπὸν δύναιτο. τοιαύτην δὲ οὖσαν	τὴν	χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν
[3, 15]	ἡμῖν ἀρχιερέως ὄντος, καὶ λιμοῦ	τὴν	χώραν ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων
[3, 1]	ἰκμάδες ἦσαν ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις	τὴν	ψάμμον οὐδὲν ἀπήντα, κἂν εἴ
[3, 5]	αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι ταύτην	τὴν	ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς
[3, 8]	ὑπ' αὐτοῦ καρτερηθεῖσα, ὅτι καὶ	τὴν	ψυχὴν πρὸς τὰ συμπίπτοντα στερρὸς
[3, 8]	ἔργῳ τῶν Ἑβραίων καὶ μὴ	μάτην	αὐτοὺς πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς χρήσεως,
[3, 15]	δέ τινες καὶ τῶν ὑπὲρ	Εὐφράτην	μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ
[3, 2]	τοῦ κτείνειν. νίκην καλλίστην καὶ	καιριωτάτην	νικῶσιν ἡμῶν οἱ πρόγονοι: καὶ
[3, 7]	τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν τε	νομοθέτην	εὑρήσει θεῖον ἄνδρα καὶ ματαίως
[3, 8]	ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τήν τε	ἀρετὴν	αὐτοῦ καὶ τὴν εὔνοιαν διεξῄει
[3, 5]	πρὸς ὑμᾶς λέγει: τὴν δ'	ἀρετὴν	αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ
[3, 1]	κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς δοκιμάζοντα τὴν	ἀρετὴν	αὐτῶν πῶς τε καρτερίας ἔχουσι
[3, 5]	αὐτὸν μεταστῆναι διὰ τὴν προσοῦσαν	ἀρετὴν	εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος
[3, 3]	τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς κατὰ	ἀρετὴν	ἐκείνου πάντων αὐτοῖς κατὰ νοῦν
[3, 14]	τῶν ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς	ἀρετὴν	ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς τὰ
[3, 4]	ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν Μωυσέος	ἀρετὴν	κἀκ τούτου καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ
[3, 14]	κατασκόπους, οἳ τῆσδε τῆς γῆς	ἀρετὴν	κατανοήσουσι καὶ πόση δύναμις αὐτοῖς.
[3, 8]	καὶ τὴν προφητείαν καὶ τὴν	ἀρετὴν	τἀδελφοῦ πρὸς τιμὴν ἁπάντων ἀξιολογώτερος.
[3, 8]	προσέταξε δοῦναι ὡς ἁπάντων δι'	ἀρετὴν	τῆς τιμῆς δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ
[3, 7]	τε καὶ ἐν πολλοῖς τὴν	ἀρετὴν	τοῦ νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν
[3, 1]	οὕτως δὲ πρὸς αὐτὸν τὸν	ὑπηρέτην	αὐτοῦ διατεθέντας καὶ ταῦτα μηδὲν
[3, 7]	πᾶσίν ἐστιν ἐπιβατά. τὴν δὲ	τρίτην	μοῖραν μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ
[3, 15]	ἐγένετο, καὶ τὸν Μωυσῆν παρεκάλει	καταλλάκτην	αὐτῶν γενέσθαι πρὸς τὸν θεὸν
[3, 10]	μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ	ἑορτὴν	ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν τε καὶ θύειν
[3, 2]	ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν ἐπινικίων	ἑορτὴν	ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ'
[3, 6]	χαλκοῦ καὶ τῶν ὑφαντῶν, προειπὼν	ἑορτὴν	Μωυσῆς καὶ θυσίας κατὰ τὴν
[3, 8]	γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν	ἑορτὴν	τῷ λαῷ καὶ θύειν προσέταξε
[3, 15]	ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν	ἑορτὴν	τῶν ἀζύμων εἰς κόρους ἑβδομήκοντα,
[3, 8]	ἑτέρας θυσίας σωτηρίους λεγομένας καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν δύο βόας καὶ πέντε
[3, 8]	ταύρων καὶ κριῶν σφαγέντων καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ
[3, 1]	τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον, εἰς	ἑκάστην	ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος
[3, 10]	ἀναλώματος νόμος ἐστὶν ἄρνα καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν σφάζεσθαι τῶν αὐτοετῶν ἀρχομένης
[3, 10]	ἣν ἀζύμοις τρέφονται καὶ καθ'	ἑκάστην	ἡμέραν ταῦροι σφάζονται δύο καὶ
[3, 7]	χρυσέων αὐτῷ τε κατὰ γωνίαν	ἑκάστην	κἀκείνῳ τῶν ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος
[3, 6]	τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ'	ἑκάστην	κάμακα παρέντες κατὰ τοῦ ἐδάφους
[3, 12]	ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν κατὰ πλευρὰν	ἑκάστην	παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ μέσων
[3, 6]	βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς	ἑκάστην	πλευρὰν πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ
[3, 6]	χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ γωνίαν	ἑκάστην	στέφανον καὶ τοῦτον δ' ἐκπεριοδεύοντα
[3, 6]	λεπίς, πηχυαῖον μὲν κατὰ πλευρὰν	ἑκάστην	τὸ πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον.
[3, 10]	ἁμαρτάδων εἰς εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν	ἑκάστην	τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ
[3, 6]	ἕκαστον πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ	παλαιστὴν	τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό
[3, 2]	ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν. νίκην	καλλίστην	καὶ καιριωτάτην νικῶσιν ἡμῶν οἱ
[3, 3]	καὶ τῆς ἐλευθερίας αἴτιον καὶ	ποριστὴν	γεγενημένον, καὶ τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν
[3, 1]	κακῶν δι' αὐτὸν πάσχειν λέγοντες:	τριακοστὴν	γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα
[3, 12]	αὐτοὶ τοῦ μὲν ἄρρενος ὅσον	τριακοστὴν	εἶχεν ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι καὶ
[3, 10]	ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει δὲ τοῦτο	πεντηκοστήν,	καθ' ἣν προσάγουσι τῷ θεῷ
[3, 14]	ἡμῖν τῆς γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις	αὐτὴν	ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν δὲ κατασκόπους,
[3, 7]	ἄκωνον οὐ διικνούμενον εἰς πᾶσαν	αὐτὴν	ἀλλ' ἐπ' ὀλίγον ὑπερβεβηκότα μέσης:
[3, 4]	ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος	αὐτήν,	ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν τὸν ἐξευρηκότα
[3, 12]	περὶ τὴν αὐτῶν δίαιταν, ὥστ'	αὐτὴν	ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ ταύτην
[3, 6]	κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς	αὐτὴν	ἀνατεῖνον τετράγωνοι τῇ ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται
[3, 6]	ὅσα τε δεῖ σκεύη χωρεῖν	αὐτὴν	ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς θυσίας ὑπηρετήσοντα.
[3, 6]	ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιος ἐπ'	αὐτὴν	ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ
[3, 7]	τελευτῆσαν ἄχρι τῆς λαγόνος περὶ	αὐτὴν	ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ δὲ τούτῳ λίνεον
[3, 7]	φέρει. Μωυσῆς μὲν οὖν ἀβαίθ	αὐτὴν	ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων
[3, 7]	προσεχῆ τῷ κλωνί, περίεισι δ'	αὐτὴν	ἔλυτρον, ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ
[3, 6]	τὴν σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον	αὐτὴν	ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν.
[3, 7]	δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ' εἰς	αὐτὴν	ἐνύφανται φοίνικι καὶ πορφύρᾳ μετὰ
[3, 6]	ἡ δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ'	αὐτὴν	ἐχρῆν ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ
[3, 7]	δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν	αὐτὴν	καλοῦμεν: οὕτως γὰρ προσαγορεύεται παρ'
[3, 10]	θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ τελοῦμεν	αὐτὴν	κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν τεθυμένων
[3, 6]	τε ἦν καὶ τὰ περὶ	αὐτὴν	σκεύη. ~(Γίνονται δὲ καὶ τοῖς
[3, 8]	τε σκηνὴν καὶ τὰ περὶ	αὐτὴν	σκεύη ἐλαίῳ τε προσχριομένῳ, καθὼς
[3, 8]	ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ' ὅσα περὶ	αὐτὴν	σκεύη μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ
[3, 6]	βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος	αὐτὴν	συγκειμένην εἰς μοίρας εἰς ὅσας
[3, 7]	οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις εἰκάζων	αὐτήν,	τὰ δὲ φύλλα τοῖς εὐζώμων:
[3, 8]	πάνυ νέφει καὶ πυκνῷ περιλαβὼν	αὐτήν,	ὥστ' εἶναι δόξαι χειμέριον, οὔτε
[3, 1]	τι καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο.	τοιαύτην	δὲ οὖσαν τὴν χώραν ἐξ
[3, 7]	μὲν οὖν τῶν ἄλλων στολὴν	τοιαύτην	εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ
[3, 9]	διὰ τοῦτο καὶ τὴν προσηγορίαν	τοιαύτην	ἔλαβεν, ἡ δὲ χαριστήριός τέ
[3, 11]	αὐτῶν τὰ κάλλιστα καὶ μηδεμίαν	τοιαύτην	ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν,
[3, 15]	δ' οὐκ ἔφασκε τὸν θεὸν	τοιαύτην	πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ γὰρ κατὰ
[3, 6]	ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν	τοιαύτην	τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς
[3, 15]	τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα	τηλικαύτην	ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ τοὺς
[3, 1]	ταῖς χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ	ταύτην	εἰς τροφὴν ἥκειν αὐτοῖς παρὰ
[3, 15]	τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν	ταύτην	ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις
[3, 8]	λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις πρότερον ἢ	ταύτην	ἐμὲ συνθεῖναι τὴν γραφὴν τοῦ
[3, 6]	ἥμισυ κατὰ μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ	ταύτην	ἐν τῷ ἀδύτῳ κατατίθησιν. (Ἐν
[3, 5]	παραγινόμενος, ὅπως καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ	ταύτην	ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς
[3, 2]	τε στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ	ταύτην	μὲν τὴν μάχην πρώτην μαχεσάμενοι
[3, 1]	ὡς τροφὴν αὐτοῖς τοῦ θεοῦ	ταύτην	μηχανησαμένου τὴν ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ
[3, 12]	βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ.	ταύτην	Μωυσῆς τὴν διάταξιν τῶν νόμων,
[3, 1]	καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ τοῖς	ταύτην	νεμομένοις τὴν ἐκ τῶν ἄλλων
[3, 11]	φυγεῖν καὶ τῶν ἐκπεσόντων διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς τὴν
[3, 12]	αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι. καὶ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν οἱ τὴν ἱερατικὴν
[3, 15]	ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν
[3, 10]	θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ	ταύτην	τὴν θυσίαν, αὗται δ' εἰσὶν
[3, 5]	πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι	ταύτην	τὴν ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ
[3, 12]	αὐτῷ δέδωκε> γαμεῖν παρθένον καὶ	ταύτην	φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν
[3, 1]	ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν	πρώτην	ἀφορμὴν τῆς τροφῆς καὶ δευτέραν
[3, 2]	καὶ ταύτην μὲν τὴν μάχην	πρώτην	μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς κατατολμήσαντας αὐτῶν
[3, 8]	ἐπίνοιαν ὧν πρότερον ἠγνόουν τὴν	κατασκευὴν	ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι Βεσέβηλον συνέβη
[3, 6]	οὖν ἐπὶ τὴν τῆς σκηνῆς	κατασκευήν,	καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς ἕκαστα περὶ
[3, 8]	τῶν πρὸς τὴν τῆς σκηνῆς	κατασκευὴν	παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν
[3, 7]	ἐν μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον	ῥαφὴν	αὐτοῦ νήμασιν ὑακινθίνοις ἐπενόησαν. πορποῦσι
[3, 7]	διήκουσα μέχρι μετώπου τήν τε	ῥαφὴν	τῆς ταινίας καὶ τὸ ἀπ'
[3, 8]	περὶ μὲν τούτων παύομαι λέγων	γραφὴν	ἑτέραν ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ τῶν
[3, 5]	τῶν νόμων εἰς ἑτέραν ἀνατίθεμαι	γραφὴν	ἰδίαν περὶ αὐτῶν ποιησόμενος ἀφήγησιν.
[3, 8]	ἢ ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι τὴν	γραφὴν	τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ τῇ
[3, 7]	δακτύλου, κρατῆρι δ' ἐμφερὴς τὴν	περιγραφήν.	σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο τοῖς
[3, 11]	ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι παντὸς εἰς	τροφὴν	ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ
[3, 1]	ἔρημος καὶ τῶν τε πρὸς	τροφὴν	αὐτοῖς ἄπορος, σπανίζουσα δὲ καὶ
[3, 1]	Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς	τροφὴν	αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου
[3, 10]	οἱ δὲ τοῖς ἱερεῦσι πρὸς	τροφὴν	δίδονται, καὶ τοῦ λιβανωτοῦ θυμιωμένου
[3, 1]	τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς	τροφὴν	ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ ποτὸν
[3, 5]	ὁδὸν ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ	τροφὴν	ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις,
[3, 1]	Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ ταύτην εἰς	τροφὴν	ἥκειν αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 9]	δὲ λοιπὴν οἱ ἱερεῖς πρὸς	τροφὴν	λαμβάνουσιν ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ
[3, 11]	λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς	τροφήν.	τὴν δὲ γυναῖκα στήσας τις
[3, 1]	χαριζόμενον τὸ θεῖον κατέπεμψε τὴν	διατροφήν.	καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα
[3, 6]	καλοῦσι, ζῷα δέ ἐστι πετεινὰ	μορφὴν	δ' οὐδενὶ τῶν ὑπ' ἀνθρώπων
[3, 7]	δὴ καὶ τῷ ἀρχιερεῖ, ὃν	ἀραβάχην	προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ ἀρχιερέα. Τὴν
[3, 2]	κατανικήσειαν τοὺς περὶ αὐτῆς εἰς	μάχην	αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ
[3, 2]	ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν	μάχην	ἤδη καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει
[3, 2]	χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν εἰς	μάχην.	(Μωυσεῖ δ' οὐδὲν προσδοκῶντι πολέμιον
[3, 2]	προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν	μάχην	ὁπότε κελεύσειεν αὐτοὺς Μωυσῆς. διηγρύπνει
[3, 2]	ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους μετὰ τὴν	μάχην	προῆγε συντεταγμένους: πολὺ δ' ἦν
[3, 2]	ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην μὲν τὴν	μάχην	πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς κατατολμήσαντας
[3, 2]	οὐδὲν προσδοκῶντι πολέμιον ἀπορίαν καὶ	ταραχὴν	ἐνεποίει τὰ τῶν ἐπιχωρίων, καὶ
[3, 12]	ἀρκοῦν ἐπὶ τῷ στόματι πρὸς	ὑποδοχὴν	πνεύματος εἰς κώδωνα ταῖς σάλπιγξι
[3, 15]	θυσίας καταλιπόντες, πολλοὶ δ' οὐδ'	ἀρχὴν	εἰσελθεῖν εἰς τὸ ἱερὸν δυνηθέντες
[3, 6]	δὲ τῶν κρίκων καλώδια τὴν	ἀρχὴν	ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ μέγεθος
[3, 6]	τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν	ἀρχὴν	τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς
[3, 7]	μόνη βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν	ἀρχὴν	τῆς ἑλίξεως κατὰ στέρνον καὶ
[3, 9]	ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν, ταύτης	ἀπαρχὴν	μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ δράκα,
[3, 9]	θυσίαν οὐκ ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ'	εὐχὴν	σεμίδαλιν, ταύτης ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει
[3, 11]	εἰς τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν	ψυχὴν	αὐτὸ καὶ πνεῦμα νομίζων, καὶ
[3, 8]	αὐτοῦ καρτερηθεῖσα, ὅτι καὶ τὴν	ψυχὴν	πρὸς τὰ συμπίπτοντα στερρὸς ἦν
[3, 9]	μερὶς ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ	ἲν	μέτρον ἀρχαῖον Ἑβραίων δύναται δύο
[3, 8]	δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε ἐλαίνου	εἴν,	μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον
[3, 2]	ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν ἢ	λαβεῖν	ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν εἰς εὐπορίαν
[3, 15]	Χαναναίαν οὐ παρέξειν γῆν αὐτοῖς	λαβεῖν	οὐδὲ τὴν ἀπ' αὐτῆς εὐδαιμονίαν,
[3, 8]	προτέροις αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι,	λαβεῖν	τε ἐπίνοιαν ὧν πρότερον ἠγνόουν
[3, 14]	τῶν γιγάντων ἔφασκον τοὺς ἀπογόνους	καταλαβεῖν.	καὶ οἱ μὲν κατάσκοποι τεθεαμένοι
[3, 15]	θύσαντες οὐκ ἴσχυσαν τῶν ἱερῶν	μεταλαβεῖν	Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί τινι τῶν
[3, 7]	ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ αὐτοὶ	σέβειν	προῄρηνται διατετελέκασιν ἐσχηκότες: εἰ γάρ
[3, 5]	τοῦ τὸν θεὸν ἐν αὐτῷ	διατρίβειν	φοβερὸν καὶ ἀπρόσιτον. Ἑβραῖοι δὲ
[3, 2]	κακῶν, καὶ τὸν Μωυσῆν ἐκέλευον	ἄγειν	αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἤδη
[3, 11]	αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς τὴν Χαναναίαν	ἀγαγεῖν	αὐτούς. εἰ γὰρ τοῦτ' ἦν
[3, 9]	τοῖς ἰδιώταις, διαλλάσσουσι δὲ τῷ	προσάγειν	θύματα ταῦρον ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος
[3, 10]	ταῦτα μὲν γὰρ τῷ θεῷ	προσάγειν	νόμιμον μόνον, εἰς δὲ δεῖπνον
[3, 5]	τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν	μετάγειν	Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος.
[3, 15]	ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον ἓν	φαγεῖν	τοσαύτης ἀπορίας τὴν γῆν κατεχούσης,
[3, 8]	τρεῖς ἐπὶ τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ	φέγγειν	ἔδει τῷ θεῷ κατὰ πᾶσαν
[3, 8]	ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων, καὶ δὴ,	λέγειν	γὰρ ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν
[3, 5]	οὓς οὐ θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν	λέγειν	φανερῶς πρὸς λέξιν, τὰς δὲ
[3, 8]	τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ μηδὲν	ἀντιλέγειν	δύνασθαι τούτοις τὸν ἐσσῆνα λόγιον
[3, 1]	ἐστὶ μέτρον, εἰς ἑκάστην ἡμέραν	συλλέγειν	ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ
[3, 8]	τὰ στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα	φλέγειν	αὐτῶν ἀρξαμένου καὶ σβέσαι μηδενὸς
[3, 15]	ὥστε καὶ τοὺς μισοῦντας ἡμᾶς	ὁμολογεῖν,	ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν
[3, 11]	κεκακωμένον αὐτόν τε ἀπ' Αἰγύπτου	φυγεῖν	καὶ τῶν ἐκπεσόντων διὰ ταύτην
[3, 9]	θυσίαι ὑπὲρ τοῦ τὰς νόσους	διαφυγεῖν	ἢ κατ' ἄλλας αἰτίας, εἰς
[3, 5]	ὑψόθεν παραγενομένης εἰς ἅπαντας, ὡς	διαφυγεῖν	μηδένα καὶ λόγων οὓς Μωυσῆς
[3, 1]	τὴν ἀνάγκην τοῦτο νομίσας ἔγνω	δεῖν	ἐφ' ἱκετείαν τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 1]	(Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς	Ῥαφιδεὶν	ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς
[3, 12]	περὶ τὰς ἱερουργίας καθαροὺς εἶναι,	σπουδάζειν	δὲ καὶ περὶ τὴν αὐτῶν
[3, 7]	τοῖς ὁρῶσι καλῶς, ὅταν δὲ	σπουδάζειν	περὶ τὰς θυσίας δέῃ καὶ
[3, 13]	παρῆν, κἀκεῖ τὸ πλῆθος πάλιν	στασιάζειν	ἄρχεται, καὶ τὸν Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι
[3, 12]	γυναικὶ μεμιασμένῃ τοῖς κατὰ φύσιν	πλησιάζειν	μηδὲ κτήνεσιν εἰς συνουσίαν φοιτᾶν
[3, 15]	ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ' οὐ δεῖ	θαυμάζειν	περὶ τῶν τότε πεπραγμένων, ὁπότε
[3, 1]	διὰ τὰ ἐν ποσὶ κακά,	γυμνάζειν	αὐτοὺς τοῖς ἄρτι χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι
[3, 12]	δαπάνας γεγενημένας τῶν μὲν καρπῶν	πλεονάζειν	εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν ἀγρὸν ὁ
[3, 4]	μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος	ἐμποδίζειν	τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ
[3, 5]	νόμους αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ	κομίζειν.	ὁ δὲ τούτους τε τίθεται
[3, 5]	οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ	νομίζειν	Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ τοῖς
[3, 11]	δύο, ὧν τὴν μὲν ἑτέραν	καθαγνίζειν	δεῖ, τὴν δ' ἑτέραν οἱ
[3, 10]	δημοσίᾳ ἔξεστι πᾶσι καὶ ἰδίᾳ	θερίζειν.	θύουσι δ' ἐπὶ ταῖς ἀπαρχαῖς
[3, 9]	τρόπῳ γίνεται. οἱ δὲ ἀδύνατοι	πορίζειν	τὰ τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ
[3, 1]	ὑπὲρ ἐκείνων μὴ περιορᾶν, ἀλλ'	ἐκπορίζειν	αὐτοῖς ἀφορμήν τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν
[3, 8]	αὐτῶν καὶ τὸν πατέρα μὴ	φροντίζειν	τῆς ἐπ' αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε
[3, 4]	τὸν λαὸν ὑπουργῶν τῷ θεῷ	σώζειν	τὴν μὲν τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν
[3, 15]	τοῖς ὑπ' αὐτοῦ νομοθετηθεῖσι, κἂν	λαθεῖν	δύνηται. καὶ πολλὰ μὲν καὶ
[3, 4]	τὴν Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ τούτου	καταμαθεῖν.	ἀλλὰ περὶ μὲν ταύτης εὐκαίρως
[3, 12]	Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν	ἐκμαθεῖν	τῶν στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ γὰρ
[3, 1]	μετάνοιαν ὧν ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε.	παθεῖν	δ' οὐκ ἀλόγως αὐτοὺς διὰ
[3, 6]	καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς σήψεως	παθεῖν	δυνάμενα, αἰγείους τε τρίχας καὶ
[3, 6]	ἰσχυρῶν τὴν φύσιν καὶ σῆψιν	παθεῖν	οὐ δυναμένων: ἡ δ' ἐρὼν
[3, 5]	καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος	ἐλθεῖν	ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν ἐκ πέτρας
[3, 1]	ἱκετείαν τοῦ θεοῦ καὶ παράκλησιν	ἐλθεῖν,	καὶ ἀναβὰς ἐπί τινα σκοπὴν
[3, 8]	τῆς τοῦ ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον	διελθεῖν	βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν κακουργίαις
[3, 9]	δὲ πρὶν ὀγδόην ἡμέραν γεννηθέντι	διελθεῖν.	γίνονται δὲ ἄλλαι θυσίαι ὑπὲρ
[3, 7]	ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν	διελθεῖν	τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ
[3, 6]	γάρ εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν	συνελθεῖν	εἰς τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας
[3, 12]	μὲν ἀποσημάναντος ἔδει τὰς ἀρχὰς	συνελθεῖν	σκεψομένας περὶ τῶν οἰκείων, ἀμφοτέραις
[3, 1]	χώραν ἐξ ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν	ἀπελθεῖν	οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ' ἐκ
[3, 2]	πρὶν ἢ λαβεῖν ἰσχὺν καὶ	παρελθεῖν	εἰς εὐπορίαν καὶ αὐτὸν τῆς
[3, 15]	καταλιπόντες, πολλοὶ δ' οὐδ' ἀρχὴν	εἰσελθεῖν	εἰς τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν
[3, 12]	ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας:	ποιεῖν	δὲ τοῦτο καὶ μεθ' ἑβδόμην
[3, 4]	καὶ συμμονωθεὶς ἀνεδίδασκεν ἃ δεῖ	ποιεῖν.	καὶ συνεβούλευε τῆς μὲν ἐπὶ
[3, 15]	τοῖς Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ	ποιεῖν	τὰ κατὰ βούλησιν τὴν ἑαυτῶν
[3, 11]	εἴ τι προστύχοι καὶ καταπάσας	ἐκπιεῖν	δίδωσιν: ἡ δ' εἰ μὲν
[3, 1]	σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ αὐτῆς ἐστε	ἐνεγκεῖν	γενναῖοι, ἢ δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε
[3, 7]	κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς	ἐνεγκεῖν	τὸ βάρος τῶν λίθων ἑτέρους
[3, 1]	ὑπονοήσας καὶ ταύτην εἰς τροφὴν	ἥκειν	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ γεύεταί
[3, 1]	καὶ στὰς ἐκεῖνος ἐν μέσοις	ἥκειν	ἔλεγε φέρων αὐτοῖς παρὰ τοῦ
[3, 6]	μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς ἕνα	δοκεῖν	εἶναι τοῖχον αὐτῶν τὴν συνέλευσιν
[3, 6]	ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς ἓν εἶναι	δοκεῖν,	εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό
[3, 7]	τῷ τῆς μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον	δοκεῖν	ἐμφερὲς εἶναι. ἐκ τούτου μὲν
[3, 7]	κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς στεφάνη	δοκεῖν	ἐξ ὑφάσματος λινέου ταινία πεποιημένη
[3, 8]	μηδὲν βουλόμενος τῶν πολλῶν διαφέρειν	δοκεῖν,	ἢ μόνῳ τῷ προνοούμενος αὐτῶν
[3, 7]	διακένως δ' ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα	δοκεῖν	ὄφεως: ἄνθη δ' εἰς αὐτὴν
[3, 6]	κύκλῳ τὸ χωρίον, ὡς μηδὲν	δοκεῖν	τείχους διαφέρειν. καὶ οὕτως μὲν
[3, 6]	ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος	ἀρκεῖν	τοὺς ὄντας: τοῦτο γὰρ οἱ
[3, 1]	μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ μὲν	ἐξαρκεῖν	δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι
[3, 1]	ἄλλο τι τῶν ζῴων ἱκανὴ	βόσκειν:	ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ νοτερὸν
[3, 1]	αὐτοῦ καὶ οὐκ ἐν ἄλλῳ:	συγγινώσκειν	δὲ τοῖς νῦν ὑπὸ τῆς
[3, 1]	καὶ ὡς δύναμις αὐτῷ: μὴ	ἀπογινώσκειν	δὲ μηδὲ νῦν αὐτοῦ τὴν
[3, 13]	τῆς κοινῆς σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ'	ἀπογινώσκειν	τῆς τοῦ θεοῦ βοηθείας. τὸ
[3, 7]	κατ' αὐτὸ πρὸς τὸν καρπὸν	μεταβαλεῖν	ἠργμένης: ὁ δὲ κάλυξ μεγέθους
[3, 1]	ἱκετεύειν οὖν τρέπεται τὸν θεὸν	μεταβαλεῖν	τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς παρούσης
[3, 8]	τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις	ἐγκαλεῖν	ἔχοντες: ταῦτα μέντοι κατὰ τὴν
[3, 10]	μὲν Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν	ἐπιτελεῖν	ἐστι πάτριον. (Τῷ δὲ μηνὶ
[3, 1]	τε κεχαρισμένος ὢν καὶ πλήθεσιν	ὁμιλεῖν	πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς,
[3, 1]	ὀργῆς τὸν στρατηγὸν εἶχον καὶ	βάλλειν	αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς
[3, 1]	αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν τοῦ	βάλλειν	ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν
[3, 1]	ὅτι νῦν πονοῦσι τῆς διανοίας	ἐκβάλλειν	τὰς τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ
[3, 8]	οἱ δ' ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι καὶ	ὑπερβάλλειν	φιλοτιμούμενοι τὰς θυσίας, ἃς ἕκαστος
[3, 1]	ἡγουμένους δὲ οὐ κατὰ ὀλιγωρίαν	μέλλειν	τὸν θεόν, ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ
[3, 2]	τοὺς πολεμίους ἤδη καὶ μὴ	μέλλειν,	ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν
[3, 1]	κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ περιστάντας	ἐξαντλεῖν	λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον
[3, 12]	ἐκώλυσε, μήτε δούλην μήτ' αἰχμάλωτον	γαμεῖν	αὐτοὺς κεκώλυκε καὶ τὰς ἐκ
[3, 12]	συγχωρῶν, μόνην δ' αὐτῷ δέδωκε>	γαμεῖν	παρθένον καὶ ταύτην φυλάττειν: ὅθεν
[3, 12]	τοῖς ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι	γαμεῖν	τὰς ἡταιρηκυίας ἐκώλυσε, μήτε δούλην
[3, 14]	ἃ τὴν γῆν ἔχειν διηγοῦντο,	πολεμεῖν	ἐπαίροντες τὸ πλῆθος, φοβοῦντες δὲ
[3, 8]	τῷ ἐσσῆνι φορεῖ, νίκην μέλλουσι	πολεμεῖν	προεμήνυεν ὁ θεός: τοσαύτη γὰρ
[3, 2]	μὲν ὂν ἁπάντων, μέλλον δὲ	πολεμεῖν	πρὸς ἀνθρώπους τοῖς πᾶσι καλῶς
[3, 11]	μεθ' ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς	ἐνδημεῖν	ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς
[3, 11]	μετὰ τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ	ἐνδημεῖν:	τὸν δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν
[3, 1]	τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ	λαμβάνειν	δι' ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων πλεονεκτούντων
[3, 5]	δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν	λαμβάνειν.	(Καὶ τὸ μὲν πλῆθος ἀκροασάμενον
[3, 1]	ἑώρων αὐτόθι παρακειμένην, παρ' αὐτῆς	λαμβάνειν	τὴν εὐπορίαν ὧν δέονται: φροντίζει
[3, 8]	ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν	μεταλαμβάνειν	τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος,
[3, 2]	αὐτῆς εἰς μάχην αὐτοῖς καθισταμένους,	ὑπολαμβάνειν	δὲ τὸ μὲν αὐτῶν εἶναι
[3, 11]	καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν οὕτως	ἀποθανεῖν:	ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ τοῦ
[3, 5]	ἰδίαν, καὶ τὸ θηρίοις περιπεσόντα	ἀποθανεῖν	ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ τὸ ὑπὸ
[3, 7]	ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως	βλαστάνειν,	ἀκανθώδεις καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς
[3, 8]	αὐτοκράτορα δ' εἶναι τὸν θεὸν	παρατυγχάνειν	τοῖς ἱεροῖς κατέλιπεν ὁπότε θελήσειε
[3, 12]	σκηνὴν συνέβαινεν ἑστάναι τὴν νεφέλην,	μένειν	αὐτοῖς ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ
[3, 5]	ἐθάρρουν μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ	παραμένειν	προειρηκότος. (Ἤδη δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν
[3, 1]	αὐτοῦ τὴν πρόνοιαν, ἀλλ' ἀοργήτως	περιμένειν,	λογιζομένους μὲν τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ
[3, 12]	τοὺς ἱερεῖς ἐκέλευσε τὰ γέρα,	ἀναβαίνειν	δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ
[3, 12]	εὔδαιμον τὸ περὶ τοὺς γάμους	ὑγιαίνειν	τοὺς ἄνδρας, καὶ ταῖς τε
[3, 8]	προεῖπον, σαρδόνυχες δὲ ἦσαν καὶ	σημαίνειν	αὐτῶν τὴν φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν
[3, 7]	τε γὰρ βύσσος τὴν γῆν	ἀποσημαίνειν	ἔοικε διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς
[3, 2]	ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ	ὑποφαίνειν	τῆς ἡμέρας αὖθις τόν τε
[3, 2]	μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ	κτείνειν.	νίκην καλλίστην καὶ καιριωτάτην νικῶσιν
[3, 12]	περὶ πάντα καθαροὶ καὶ νηφάλιοι,	πίνειν	οἶνον ἕως οὗ τὴν στολὴν
[3, 1]	αὐτὸν βάλλουσι λίθων τοῦ θεοῦ	κατακρίνειν	νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν αὐτοὺς καὶ τῆς
[3, 14]	θαρσεῖν δεόμενοι καὶ μήτε ψευδολογίαν	κατακρίνειν	τοῦ θεοῦ μήτε πιστεύειν τοῖς
[3, 2]	τὰς χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν	κάμνειν	βοηθοῦντας. καὶ τούτου γενομένου κατὰ
[3, 7]	περὶ τὰς θυσίας δέῃ καὶ	διακονεῖν,	ὅπως μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς
[3, 13]	αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας	ἀμνημονεῖν	μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ
[3, 2]	τε καὶ λαμπρῶν ἐκ τοῦ	πονεῖν	ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον
[3, 2]	ἀρετῆς αὐτοῖς πρός τε τῷ	πονεῖν	ἦσαν ἀεὶ τούτῳ πάντα ληπτὰ
[3, 14]	ταῦτα λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν	καταπραύνειν	τοῦ πλήθους, Μωυσῆς δὲ καὶ
[3, 5]	κελεύει μηδενὸς εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας	προσκυνεῖν:	ὁ τρίτος δὲ ἐπὶ μηδενὶ
[3, 6]	οὗ τοῖς ἱερεῦσι τὰς χεῖρας	ἀποπλύνειν	καὶ τῶν ποδῶν καταχεῖν παρῆν.
[3, 2]	καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς ἀλλήλους παρεκάλουν	ἀμύνειν	καὶ πειρᾶσθαι τοὺς ἄνδρας διαφθείρειν.
[3, 6]	ἀκίνητον αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ	διαφυλάξειν	ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν τὸ
[3, 1]	δὲ προνοήσειν τε ἐπαγγέλλεται καὶ	παρέξειν	ἀφορμὴν ἣν ποθοῦσι. Μωυσῆς δὲ
[3, 15]	τιμῆς, τὴν μέντοι Χαναναίαν οὐ	παρέξειν	γῆν αὐτοῖς λαβεῖν οὐδὲ τὴν
[3, 13]	ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧς ὑπέσχετο	παρέξειν	εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται ταῖς
[3, 13]	ὑπ' αὐτῶν περιυβρισμένος πλῆθος αὐτοῖς	παρέξειν	κρεῶν οὐκ εἰς μίαν ἡμέραν
[3, 1]	καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ αὐτοῖς	παρέξειν	οἷον ἐπιθυμοῦσιν, ἂν πρὸς τὰ
[3, 6]	βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον	παρέξειν.	σινδὼν δ' ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη
[3, 1]	δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ δὲ Μωυσεῖ	παρέξειν	ὑπισχνεῖται πηγὴν καὶ πλῆθος ὕδατος
[3, 7]	εἴτε τοὺς μῆνάς τις θέλοι	νοεῖν,	εἴτε τὸν οὕτως ἀριθμὸν τῶν>
[3, 5]	σφόδρα λυπούμενοι διετέλουν καὶ οὔτε	ὑπονοεῖν	αὐτοὺς εἴα τὸ προσδοκᾶν τι
[3, 2]	διακρατεῖν τὰς χεῖρας καὶ μὴ	ἐπιτρέπειν	κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ τούτου γενομένου
[3, 2]	γενναῖον καὶ νοῆσαί τε καὶ	εἰπεῖν	ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα τὸν θεὸν
[3, 5]	ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ μὴ φθονήσαντος	εἰπεῖν:	οὐ γὰρ Μωυσῆς ὁ Ἀμαράμου
[3, 1]	ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν θεὸν	προειπεῖν	Μωυσεῖ οὕτως ἐκ τῆς πέτρας
[3, 10]	δεῖπνον τοῖς ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ	καταλιπεῖν	οὐδέν ἐστιν ἐξ αὐτῶν εἰς
[3, 13]	εἰ δὲ καὶ τὴν μάνναν	ἐπιλιπεῖν	συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ
[3, 9]	γὰρ νόμος εἰς τὴν αὔριον	ἀπολιπεῖν	οὐκ ἐᾷ. ὁ δὲ ἁμαρτὼν
[3, 9]	ὧν εἰς τὴν ὑστέραν οὐδὲν	ὑπολιπεῖν	ἐστι νόμιμον, τῶν ἱερέων μέρος
[3, 8]	ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ τοῦ	λάμπειν	ἔτεσι διακοσίοις πρότερον ἢ ταύτην
[3, 8]	πᾶσιν εἰς γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε	λάμπειν,	ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς
[3, 7]	ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ μετὰ συνέσεως	σκοπεῖν,	εὑρήσει γεγονότα: τήν τε γὰρ
[3, 4]	ἀξίοις, εἰ καὶ δόξαν ἔμελλε	φέρειν	ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα,
[3, 1]	τοῦ θολερὸν εἶναι: καρπόν τε	φέρειν	ἦν ἀσθενῆ τὰ δένδρα διὰ
[3, 8]	λίθων, οὓς ἐπὶ τοῖς ὤμοις	φέρειν	τὸν ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες δὲ
[3, 6]	τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν ἐδόκουν	διαφέρειν.	αἱ δ' ἐκ τῆς τριχὸς
[3, 8]	καὶ μηδὲν βουλόμενος τῶν πολλῶν	διαφέρειν	δοκεῖν, ἢ μόνῳ τῷ προνοούμενος
[3, 6]	χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν τείχους	διαφέρειν.	καὶ οὕτως μὲν εἶχον αἱ
[3, 12]	τε πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις	συμφέρειν	τὸ τοὺς παῖδας εἶναι γνησίους.
[3, 8]	ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν	εἰσφέρειν	σίκλου τὸ ἥμισυ καθ' ἕκαστον,
[3, 5]	θεὸν ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος	παρατηρεῖν	τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς
[3, 2]	ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι τοὺς ἄνδρας	διαφθείρειν.	ἐτύγχανον δὲ οἱ πρὸς τοῦτο
[3, 8]	εἰ δέ τινες τοιοῦτοι γένοιντο	παρεγχειρεῖν	τῷ τοῦ θεοῦ ἀξιώματι, αὐτοκράτορα
[3, 5]	ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη ταῦτα	ἱστορεῖν	καθάπερ ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις
[3, 2]	οὖν ὁ Μωυσῆς ἤρχετο καὶ	θαρρεῖν	παρεκάλει τῇ τοῦ θεοῦ ψήφῳ
[3, 7]	τῷ ὕφει πρὸς τὸ μὴ	διαρρεῖν	οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν
[3, 7]	τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ	περιρρεῖν,	ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο
[3, 4]	προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ	μαρτυρεῖν	τοῖς ἀξίοις, εἰ καὶ δόξαν
[3, 5]	δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος μὴ	ψευδομαρτυρεῖν:	ὁ δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου
[3, 6]	μεγέθους ὅσα τε δεῖ σκεύη	χωρεῖν	αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς θυσίας
[3, 2]	πλησιοχώροις καὶ πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι	χωρεῖν	τοῖς Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν εἰς μάχην.
[3, 15]	ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ συμφορᾷ	περιπεσεῖν.	(Θαυμαστὸς δὲ τῆς ἀρετῆς ὁ
[3, 15]	ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν,	ποιήσειν	δεσπότας. (Ταῦτα δὲ Μωυσέος κατὰ
[3, 15]	ἀπ' αὐτῆς εὐδαιμονίαν, ἀνεστίους δὲ	ποιήσειν	καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς ἐρημίας
[3, 1]	γένους ὄντος. ὁ θεὸς δὲ	προνοήσειν	τε ἐπαγγέλλεται καὶ παρέξειν ἀφορμὴν
[3, 6]	ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον	οἴσειν	ἔμελλε, πλὴν ζῴων μορφῆς. ἕτερον
[3, 14]	μέσους καὶ τὸ πλῆθος κατεῖχον	θαρσεῖν	δεόμενοι καὶ μήτε ψευδολογίαν κατακρίνειν
[3, 8]	θυμιᾶν ἐχρῆν ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας	φυλάσσειν	εἰς τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς
[3, 15]	ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις	παραδώσειν	τὴν γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν
[3, 2]	Οὖρον ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ	διακρατεῖν	τὰς χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν
[3, 1]	τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο	κόπτειν	τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει
[3, 15]	καταψηφισάμενον αὐτῶν. οὐ δεῖ δὲ	ἀπιστεῖν,	εἰ Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ ὢν
[3, 12]	δέδωκε> γαμεῖν παρθένον καὶ ταύτην	φυλάττειν:	ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ
[3, 1]	περὶ ὧν εἴποι τε καὶ	πράττειν	κατ' ἐντολὴν τοῦ θεοῦ κελεύσειε.
[3, 9]	ἱερέως δὲ κομίσαντος καὶ ὁποσονοῦν	ὁλοκαυτεῖν	ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ νόμος
[3, 8]	ἐκείνοις δηλώσων περί τε ὧν	ὁλοκαυτεῖν	κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς
[3, 10]	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας	ὁλοκαυτεῖν	τε καὶ θύειν τῷ θεῷ
[3, 1]	ὢν καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος,	καταπαύειν	ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ τῶν
[3, 8]	ἡμίσειαν τῶν πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα	δεύειν	ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε ἐλαίνου εἴν,
[3, 12]	τὰς ἐκ καπηλείας καὶ τοῦ	πανδοκεύειν	πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ τὰς
[3, 1]	αὐτῆς ἐστε ἐνεγκεῖν γενναῖοι, ἢ	δουλεύειν	μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ βοσκήματα
[3, 2]	ἐπὶ τὴν μάχην ἤδη καὶ	κινδυνεύειν	δέον ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ τῶν
[3, 2]	καὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας	ἐφεδρεύειν	αὐτοῖς λέγοντες, ὃν οὐ καλῶς
[3, 1]	ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν τινα σωτηρίας.	ἱκετεύειν	οὖν τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν
[3, 12]	ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν	ὁπλιτεύειν	δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν
[3, 1]	καὶ γευομένοις τοῦτο αὐτοῖς παρεῖχε	πιστεύειν.	οἱ δὲ μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν
[3, 14]	ψευδολογίαν κατακρίνειν τοῦ θεοῦ μήτε	πιστεύειν	τοῖς ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ
[3, 5]	φόνου: ὁ δὲ ἕβδομος μὴ	μοιχεύειν:	ὁ δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν
[3, 10]	πάσχα λεγομένην, δι' ἔτους ἑκάστου	θύειν	ἐνόμισεν, καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν
[3, 9]	ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ νόμος	θύειν	ζῷον αὐθημερὸν μετὰ τοῦ γεγεννηκότος
[3, 9]	ἐπέτεια, τοὺς δὲ βοῦς ἐφεῖται	θύειν	καὶ προήκοντας: ἄρρενα δὲ ὁλοκαυτεῖται
[3, 11]	ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν τῷ μιάσματι	θύειν	νόμιμον ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν
[3, 8]	κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ λαῷ καὶ	θύειν	προσέταξε κατὰ δύναμιν. οἱ δ'
[3, 10]	ἑορτὴν ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν τε καὶ	θύειν	τῷ θεῷ τότε χαριστήρια, φέροντας
[3, 2]	δὲ ἀρχομένην δύναμιν ἐχθρῶν πειρώμενοι	καταλύειν	ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον, ἢ οἱ
[3, 2]	μηδὲν αὐτοῖς παρ' ἡμῶν ἀπαντᾶν	καταλύειν	ἀσφαλὲς καὶ σῶφρον δίκην αὐτοὺς
[3, 1]	σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ' ἧκεν,	ἀπολύειν	αὐτοὺς καὶ ταύτης τῆς ἀνάγκης
[3, 11]	τὴν προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ	ὀμνύειν	μηδὲν ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν
[3, 15]	εἰς τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν	ὑπακούειν	τοῖς Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ
[3, 12]	καὶ ἐπὶ ταῖς οἰκίαις νόμιμον	ἰσχύειν	ἠθέλησε ταῖς κατὰ κώμας πεπραμέναις:
[3, 14]	τὸν Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	ὑποστρέφειν.	(Τῶν δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς τε
[3, 5]	τἀνδρὸς οὔτε μὴ λυπεῖσθαι καὶ	κατηφεῖν	ἠδύναντο. τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ
[3, 6]	χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ τῶν ποδῶν	καταχεῖν	παρῆν. καὶ ὁ μὲν τοῦ
[3, 14]	τῶν ἀγαθῶν, ἃ τὴν γῆν	ἔχειν	διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ πλῆθος,
[3, 12]	αὐτῷ τὰ περὶ τὴν νομοθεσίαν	ἔχειν	ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ
[3, 14]	κατεπλάγησαν καὶ τὸ πλῆθος οὕτως	ἔχειν	ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ
[3, 4]	τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς	ἔχειν	ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις,
[3, 5]	προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως	ἔχειν	οὗτος ὁ λογισμὸς ἐποίει. προστάτου
[3, 4]	καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ πλήθους	ἔχειν	τὴν πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι μὲν
[3, 1]	παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην	ἔχειν	τῶν ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ'
[3, 1]	πάντα, πῶς τε φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι	κατέχειν	αὐτοὺς παρὰ τὴν τοῦ θεοῦ
[3, 1]	ἀλλὰ μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ'	ἀνασχεῖν	ἰκμάδες ἦσαν ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις
[3, 5]	τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν ἥλιον	ἀνασχεῖν	νεφέλη τε ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ
[3, 8]	δὲ τῆς ἡμέρας πρίν τε	ἀνασχεῖν	τὸν ἥλιον καὶ πρὸς δυσμαῖς
[3, 1]	πεῖραν τῶν κακῶν δι' αὐτὸν	πάσχειν	λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες
[3, 4]	δικαιοσύνην οὐ κατὰ πλεονεξίαν αὐτὸ	πάσχειν	νομίζουσι: τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγε
[3, 14]	φησί, τοῦ θεοῦ κρίναντος ἡμῖν	παρασχεῖν	ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ γῆς κτῆσιν
[3, 1]	ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ ποτὸν	παρασχεῖν,	διαφθειρομένης καὶ τῆς ἐπὶ τροφῇ
[3, 1]	καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις τι	παρασχεῖν	ἐνδεής, ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο
[3, 8]	ἣν ἑώρα τὸ πλῆθος αὐτῷ	παρασχεῖν	ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ
[3, 1]	παρούσης κακίας καὶ πότιμον αὐτοῖς	παρασχεῖν.	καὶ κατανεύσαντος τοῦ θεοῦ τὴν
[3, 15]	τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς	παρασχεῖν.	ὁ δ' οὐκ ἔφασκε τὸν
[3, 12]	Ἰακώβου πρὸς Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ	παρασχεῖν	τοὺς παῖδας, ὡς καὶ προεῖπον.
[3, 15]	ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε	μετασχεῖν,	ποιήσειν δεσπότας. (Ταῦτα δὲ Μωυσέος
[3, 4]	καὶ μόνως ἂν τοῦ δικαίου	τυχεῖν	ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς οὗτος
[3, 8]	δι' ἀρετὴν τῆς τιμῆς δικαιοτέρῳ	τυχεῖν.	καὶ συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ
[3, 5]	ἠρημῶσθαι καὶ κηδεμόνος ὑπολαμβάνοντες, οἵου	τυχεῖν	οὐκ ἂν ἄλλου δύναιντο, σφόδρα
[3, 2]	αὐτῷ καὶ τὰ λοιπὰ φαντάσματα	συντυχεῖν	προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος ὁ πενθερὸς
[3, 9]	οὐκ ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν	σεμίδαλιν,	ταύτης ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει τῷ
[3, 6]	πλήρεις, μετὰ δὲ ἡμέρας ἑπτὰ	πάλιν	ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι> ἐν τῷ
[3, 11]	ἕκαστον, ὅτι τρέφοιντο καὶ οὗ	πάλιν	ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν ἐν
[3, 14]	ἐπαίροντες τὸ πλῆθος, φοβοῦντες δὲ	πάλιν	αὐτὸ τῷ τῆς κτήσεως ἀπόρῳ
[3, 1]	Ἑβραίοις οὕτως γενομένης δεινῶς ἐλύπει	πάλιν	αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον
[3, 7]	ἑλίξεως κατὰ στέρνον καὶ περιελθοῦσα	πάλιν	δεῖται, καὶ κέχυται μὲν πολλὴ
[3, 1]	γῆν, ἐν κακοῖς ἦσαν καὶ	πάλιν	δι' ὀργῆς τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο.
[3, 4]	μετ' αὐτοὺς εἰς πεντακοσίους, καὶ	πάλιν	εἰς ἑκατόν, εἶτ' εἰς πεντήκοντα.
[3, 5]	πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς	πάλιν	εἰς τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει
[3, 8]	βλάπτηται. τό τε πλῆθος ἀθροίσας	πάλιν	εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου
[3, 7]	χρυσίου προσφερής, ἣ περιοδεύσασα δεῖται	πάλιν	ἐπὶ τῇ ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται:
[3, 7]	ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται	πάλιν	ἠρέμα κατὰ χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ
[3, 14]	μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ τὸν Μωυσῆν	πάλιν	ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων αὐτοῦ καὶ
[3, 13]	λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ τὸ πλῆθος	πάλιν	στασιάζειν ἄρχεται, καὶ τὸν Μωυσῆν
[3, 1]	ἦν. (Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν εἰς	Ἦλιν	ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν ἀγαθὴν ὁραθῆναι,
[3, 10]	ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς ἐκείνην τὴν	πόλιν,	ἣν διὰ τὸν ναὸν μητρόπολιν
[3, 14]	Χαναναίαν ἅπασαν ἐπί τε Ἀμάθην	πόλιν	καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ ὄρος,
[3, 10]	πόλιν, ἣν διὰ τὸν ναὸν	μητρόπολιν	ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν
[3, 6]	ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ τῆς κατὰ	δύναμιν	αὐτῶν σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ'
[3, 2]	τὰς χεῖρας. οἱ δὲ ἀρχομένην	δύναμιν	ἐχθρῶν πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι
[3, 6]	καὶ θυσίας κατὰ τὴν ἑκάστου	δύναμιν	ἵστη τὴν σκηνήν, πρῶτον μὲν
[3, 8]	λαῷ καὶ θύειν προσέταξε κατὰ	δύναμιν.	οἱ δ' ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι καὶ
[3, 2]	φοβεροί, αὐτοί τε πλούτου μεγάλου	δύναμιν	προσέλαβον: πολὺς γὰρ ὁ ἄργυρός
[3, 6]	σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου καὶ παρὰ	δύναμιν	φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας τοῖς ἔργοις ἐφίστησι
[3, 15]	Ῥωμαίων ἄρχοντος Ἰσμαήλου δὲ παρ'	ἡμῖν	ἀρχιερέως ὄντος, καὶ λιμοῦ τὴν
[3, 15]	νομιζομένων οὐδ' ἐκ τῶν πατρίων	ἡμῖν	αὐτοῖς συντυχόντων. καὶ οἱ μὲν
[3, 11]	περὶ ὧν ἐν οἷς ἂν	ἡμῖν	ἀφορμὴ τῆς γραφῆς γένηται διελευσόμεθα
[3, 14]	θεόν, ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν	ἡμῖν	βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς
[3, 7]	τὴν ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου παρεξόντων	ἡμῖν	διελθεῖν τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ
[3, 11]	κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ	ἡμῖν	ἐκέλευσεν εἶναι, τῶν δὲ προσέταξεν
[3, 8]	θεῷ ἥδιστον ἦν καὶ δυνατὸν	ἡμῖν,	ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον τῇ
[3, 14]	τῷ θεῷ πεπιστευκότες καὶ ὁδηγοῦσιν	ἡμῖν	ἑπόμενοι. καὶ οἱ μὲν ταῦτα
[3, 5]	τῶν ἔργων, ἃ δι' ἐκεῖνον	ἡμῖν	ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν
[3, 15]	ἐλθόντες κατὰ τιμὴν τοῦ παρ'	ἡμῖν	ἱεροῦ μετὰ πολλῶν κινδύνων καὶ
[3, 10]	τῷ Ξανθικῷ, ὃς Νισὰν παρ'	ἡμῖν	καλεῖται καὶ τοῦ ἔτους ἐστὶν
[3, 5]	κατέλιπεν: οὓς οὐ θεμιτόν ἐστιν	ἡμῖν	λέγειν φανερῶς πρὸς λέξιν, τὰς
[3, 7]	χρύσεος τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ'	ἡμῖν	λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ κύαμον
[3, 15]	ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν	ἡμῖν	ὁ καταστησάμενός ἐστι θεὸς διὰ
[3, 14]	δύο, φησί, τοῦ θεοῦ κρίναντος	ἡμῖν	παρασχεῖν ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ γῆς
[3, 14]	ἔργον: οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν	ἡμῖν	τῆς γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν
[3, 8]	τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον	ἡμῖν	τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντος ταῖς
[3, 5]	δι' ἑρμηνέως ἐμοῦ. σεβάσμιοι δ'	ὑμῖν	γενέσθωσαν καὶ παίδων περιμαχητότεροι καὶ
[3, 5]	προσεδέξατό με καὶ βίον τε	ὑμῖν	εὐδαίμονα καὶ πολιτείας κόσμον ὑπαγορεύσας
[3, 5]	φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης ὁδὸν	ὑμῖν	παρασχών, ὁ καὶ τροφὴν ἐξ
[3, 5]	ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος	ὑμῖν	τούτους χαρίζεται τοὺς λόγους δι'
[3, 1]	ἦν ἀσθενῆ τὰ δένδρα διὰ	σπάνιν	τῆς ἐξ ὕδατος εἰς τοῦτο
[3, 1]	ποτε καὶ τροφῆς ἀπορίαν καὶ	σπάνιν	ὕδατος ὑπὲρ αὐτῆς ἐστε ἐνεγκεῖν
[3, 1]	ἔν τε ταῖς πρότερον ἡμέραις	πίδαξιν	ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες καὶ τότε παντάπασιν
[3, 7]	τῶν λίθων ὀνόματι τετιμημένου κατὰ	τάξιν	ἣν ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε.
[3, 4]	Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα τὴν	διάταξιν	τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος
[3, 12]	τῷ πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς τὴν	διάταξιν	τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ τὸ
[3, 5]	ἐστιν ἡμῖν λέγειν φανερῶς πρὸς	λέξιν,	τὰς δὲ δυνάμεις αὐτῶν δηλώσομεν.
[3, 7]	τις τῆς σκηνῆς κατανοήσειε τὴν	πῆξιν	καὶ τοῦ ἱερέως ἴδοι τὴν
[3, 5]	ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ τῷ κόσμῳ	γυναιξὶν	ὁμοῦ καὶ τέκνοις ἐκπρεπῶς ἤσκηντο.
[3, 5]	(Ταῦτ' εἰπὼν προάγει τὸν λαὸν	γυναιξὶν	ὁμοῦ καὶ τέκνοις, ὡς ἀκούσαιεν
[3, 12]	τηθίσι καὶ ἀδελφαῖς καὶ παίδων	γυναιξὶν	ὡς ἔκφυλον ἔχον τὴν ἀδικίαν
[3, 12]	μηδὲ τὴν πρὸς τὰ ἄρρενα	μῖξιν	τιμᾶν διὰ τὴν ἐπ' αὐτοῖς
[3, 7]	ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε	κωδώνοιν	ῥοίσκον, καὶ ῥοῶν κωδώνιον. ἔστι
[3, 7]	ὁ χιτὼν οὗτος οὐκ ἐκ	δυοῖν	περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν
[3, 9]	μὲν ἀσσαρῶνος μέτρον κριῷ δὲ	δυοῖν	ταύρῳ δὲ τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν
[3, 7]	τῆς εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι	δυοῖν	τε κωδώνοιν ῥοίσκον, καὶ ῥοῶν
[3, 6]	δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο,	κατόπιν	δ' αὐτῆς ἡ δύσις κατελείπετο.
[3, 6]	τοίχων τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ	κατόπιν	ἑστῶτας ἀπὸ τῆς γῆς ὅσον
[3, 6]	τῶν ἐν πλάτει κειμένων τῆς	κατόπιν,	κρίκοι δὲ τῶν καμάκων ἑκάστῃ
[3, 7]	δευτέρα δὲ ἄνθρακα παρέχεται καὶ	ἴασπιν	καὶ σάπφειρον, τῆς δὲ τρίτης
[3, 1]	καὶ κατανεύσαντος τοῦ θεοῦ τὴν	χάριν	λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον ἐν
[3, 6]	καὶ τὴν ἀπὸ τῶν ὄμβρων	ὕβριν	ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ
[3, 2]	οὐ καλῶς ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ	πρὶν	ἢ λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν
[3, 9]	ἐπὶ ταὐτό, οὐδ' ἄλλως δὲ	πρὶν	ὀγδόην ἡμέραν γεννηθέντι διελθεῖν. γίνονται
[3, 6]	οὐδὲ γάρ εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ	πρὶν	συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον εἰς
[3, 8]	ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ τῆς ἡμέρας	πρίν	τε ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον καὶ
[3, 1]	μὴ παραυτίκα καὶ εἰ μὴ	πρίν	τινος πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν, ἡγουμένους
[3, 5]	εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ	πρὶν	τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν νεφέλη τε
[3, 5]	πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ ὄρει τὴν	γειτνίασιν	τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ' εἰπὼν
[3, 15]	εἰσελθεῖν εἰς τὸ ἱερὸν δυνηθέντες	ἀπίασιν	ὑπακούειν τοῖς Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον
[3, 10]	αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν	ἀφιᾶσιν	εἰς χρῆσιν τοῖς ἱερεῦσι: καὶ
[3, 7]	θεῖον ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται	διατετελέκασιν	ἐσχηκότες: εἰ γάρ τις τῆς
[3, 15]	ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ θεῖον τοῖς	ἀδικήμασιν	ἔχει. ὥστ' οὐ δεῖ θαυμάζειν
[3, 7]	τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ	νήμασιν	ὑακινθίνοις ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ τὴν
[3, 7]	τὴν ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται	βάμμασιν	οἷς ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ
[3, 7]	ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο	βάμμασιν	οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής,
[3, 7]	τῶν Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα	γράμμασιν	ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ
[3, 10]	ἐπιτελοῦσι καὶ δύο βόας σὺν	ἀρνάσιν	ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ κριόν, ἔριφον
[3, 8]	βόας καὶ πέντε κριοὺς σὺν	ἀρνάσιν	ἐτείοις καὶ ἐρίφοις. οὗτοι μὲν
[3, 9]	δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν	διδόασιν.	ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῆς θυσίας
[3, 10]	ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἄνεσιν οὐ	διδόασιν,	ἀλλ' ἐν πάσαις νόμιμον τό
[3, 11]	θεῷ τὸ λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι	διδόασιν	εἰς τροφήν. τὴν δὲ γυναῖκα
[3, 7]	εἰς τρία καὶ δύο μέρη	πᾶσιν	ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν
[3, 1]	ἐσπουδάκεσαν. παρηγγέλλετο δ' ἐξ ἴσου	πᾶσιν	ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον,
[3, 8]	αὐτῶν τὴν φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν	πᾶσιν	εἰς γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν,
[3, 7]	θάλασσαν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ ταῦτα	πᾶσίν	ἐστιν ἐπιβατά. τὴν δὲ τρίτην
[3, 14]	τὸν θεόν, ὅς ἐστιν ἐπὶ	πᾶσιν	ἡμῖν βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ
[3, 7]	πρότερον αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος τοῖς	πᾶσιν	ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν δὲ συνερραμμένος
[3, 7]	κατ' ἐπίνοιαν οἶμαι τῆς προσούσης	ἅπασιν	αὐγῆς. καὶ τὸν ἐσσῆνα μέσον
[3, 8]	ὑπὲρ αὐτῶν. μαρτυρούντων δ' ἐφ'	ἅπασιν	αὐτῷ καὶ τὸ περὶ αὐτὸν
[3, 6]	ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς τε ἄλλοις	ἅπασιν	ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον οἴσειν ἔμελλε,
[3, 1]	πίδαξιν ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες καὶ τότε	παντάπασιν	ἄνυδρον εὑρόντες τὴν γῆν, ἐν
[3, 12]	τὴν νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει, πρὸς	ἐξέτασιν	τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη
[3, 12]	καὶ παισὶ τοῖς αὑτῶν προσιέναι	μεταστᾶσιν.	ἀφελεῖς δὲ εἶναι πᾶσαν ἀφέλειαν:
[3, 7]	παραληφθέντος εἰς τὴν πρὸς ἀλλήλους	κατάδεσιν	τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ
[3, 1]	ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος ὢν καὶ	πλήθεσιν	ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς
[3, 2]	ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ ὅταν ταῖς	πόλεσιν	ἡμῶν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι
[3, 12]	τάδε ποιῶσι: δι' ἑβδόμου ἔτους	ἄνεσιν	δίδωσι τῇ γῇ ἀπό τε
[3, 10]	πόνων τῶν ἐπὶ τοῖς ἔργοις	ἄνεσιν	οὐ διδόασιν, ἀλλ' ἐν πάσαις
[3, 12]	τοῖς κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ	κτήνεσιν	εἰς συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ τὴν
[3, 8]	συντάξεως: οὓς κρείττονας ἢ κατὰ	σύνεσιν	ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς τὸν ἅπαντα
[3, 1]	τῶν δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ τὴν	ἀναίρεσιν.	οἱ μέντοι πλέον τοῦ προστεταγμένου
[3, 6]	πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις	βάσεσιν	ἐφεστῶτες τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν
[3, 6]	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ	βάσεσιν	ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ'
[3, 10]	καὶ κριόν, ἔριφον δὲ ἐπὶ	παραιτήσεσιν	ἁμαρτάδων, εἴ τι κατὰ λήθην
[3, 6]	καὶ αὐτὸς ἑκάστην πλευρὰν πέντε	πήχεσιν	ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς,
[3, 1]	θεοῦ ταχεῖαν καὶ παρὰ τὴν	ὑπόσχεσιν	ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ
[3, 5]	γραφὴν ἰδίαν περὶ αὐτῶν ποιησόμενος	ἀφήγησιν.	(Οὕτω δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς
[3, 6]	καὶ ταύτην ἐν τῷ ἀδύτῳ	κατατίθησιν.	(Ἐν δὲ τῷ ναῷ τράπεζαν
[3, 8]	καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως	ἐφίησιν	ὁ νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος
[3, 11]	ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν	ἐφίησιν.	ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς κηδεύσασι
[3, 7]	τὴν φύσιν αὐτῆς ἢ τὴν	κλῆσιν	ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε,
[3, 1]	ἐφ' ἱκετείαν τοῦ θεοῦ καὶ	παράκλησιν	ἐλθεῖν, καὶ ἀναβὰς ἐπί τινα
[3, 15]	μᾶλλον ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ	βούλησιν	τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν
[3, 8]	συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ κατὰ	βούλησιν	τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος
[3, 6]	ἀνὰ δύο κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ	μίμησιν	πυλώνων. ὅλαις δ' αὐταῖς ἄργυρος
[3, 6]	τὴν τοιαύτην τῆς σκηνῆς καὶ	μίμησιν	τῆς τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν
[3, 7]	ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων εἰς	ἀπομίμησιν	καὶ διατύπωσιν τῶν ὅλων, εἴ
[3, 2]	τριμήνῳ μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου	κίνησιν	παρῆν ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος,
[3, 6]	τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι	διαμέτρησιν	τὴν τοιαύτην τῆς σκηνῆς καὶ
[3, 10]	ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς	χρῆσιν	τοῖς ἱερεῦσι: καὶ τότε λοιπὸν
[3, 12]	κοινὴν εἶναι τοῖς θέλουσι τὴν	χρῆσιν	τῶν τε ὁμοφύλων καὶ τῶν
[3, 11]	παντὸς εἰς τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν	χρῆσιν	ψυχὴν αὐτὸ καὶ πνεῦμα νομίζων,
[3, 12]	δὲ τότε πρῶτον μετὰ τὴν	ἀναχώρησιν	τὴν ἐξ Αἰγύπτου τὴν πάσχα
[3, 10]	πλειόνων καὶ κριῶν δύο κατὰ	παραίτησιν	ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου. ταῖς δ'
[3, 14]	ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὴν	κτῆσιν	αὐτοὺς τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε
[3, 14]	παρασχεῖν ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ γῆς	κτῆσιν	εὐδαίμονος, τὴν μὲν ἤδη δόντος
[3, 14]	ἄπορον ἐξ ὧν ἠκροάσαντο τὴν	κτῆσιν	τῆς γῆς ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες
[3, 12]	γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν	κτῆσιν	τῷ πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς τὴν
[3, 6]	ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ σκηνὴν	ἵστησιν	αὐτοῦ κατὰ μέσον τετραμμένην πρὸς
[3, 2]	ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον Ἰησοῦν	ἐφίστησιν	αὐτῷ Ναυήκου μὲν υἱὸν φυλῆς
[3, 8]	Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν σὺν τοῖς	παισὶν	ἔρραινεν ἀφαγνίσας πηγαίοις τε ὕδασι
[3, 14]	τῆς ἐκκλησίας σὺν γυναιξὶ καὶ	παισὶν	ὀλοφυρόμενοι διῆγον, ὡς οὐδὲν ἔργῳ
[3, 10]	ταύτην τὴν θυσίαν, αὗται δ'	εἰσὶν	αἱ τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα
[3, 15]	μέδιμνοι δὲ οὗτοι Σικελοὶ μέν	εἰσιν	εἷς καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ
[3, 9]	ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο μὲν γάρ	εἰσιν	ἱερουργίαι, τούτων δ' ἡ μὲν
[3, 1]	χαίροντες ἐπὶ τοῖς ἀπ' οὐρανοῦ	καταπεμφθεῖσιν	αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ
[3, 1]	τῆς περὶ τοὺς ὁμοφύλους προνοίας	πάρεισιν	εἰς μέσους, καὶ καταβοώντων καὶ
[3, 15]	τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας	πάρεισιν	εἰς τὸ πλῆθος καὶ τὸν
[3, 12]	ταύτην φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ	πρόσεισιν	ὁ ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν οὐ
[3, 7]	χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς	περονίσιν	ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ τούτοις
[3, 6]	ὁμοίως τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις	λεπίσιν	ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν ἐμφερής:
[3, 6]	ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις	τισὶν	ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους
[3, 9]	καθαρὰ ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ πάσαντες	ἁλσὶν	ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν
[3, 7]	παρέχων τὸν βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος	ἁρπεδόσιν	ἐκ τῆς ὤας καὶ τῶν
[3, 6]	ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης τοῖς	μείζοσιν	ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ τῶν κιόνων
[3, 7]	καὶ τὰς χειρῖδας περὶ τοῖς	βραχίοσιν	κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος
[3, 14]	ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν	ἠσκηκόσιν	ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς τὰ ἔργα
[3, 8]	σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων	ἠσκηκόσιν,	ὃ δ' ἐστὶ τούτου θαυμασιώτερον
[3, 2]	κτηνῶν καὶ ὅσα φιλεῖ στρατοπέδοις	ἐξωδευκόσιν	ἕπεσθαι. φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν ἐπ'
[3, 1]	λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον ἐν	ποσὶν	ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ
[3, 8]	τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν τὴν	κάθαρσιν.	σμύρνης ἐπιλέκτου σίκλους πεντακοσίους καὶ
[3, 10]	τότε χαριστήρια, φέροντας ἐν ταῖς	χερσὶν	εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας σὺν
[3, 2]	(Προσέμισγον δὲ οἱ πολέμιοι κἀν	χερσὶν	ἦν ἡ μάχη: προθυμίᾳ δὲ
[3, 6]	καὶ φιάλαι σὺν θυίσκαις καὶ	κρατῆρσιν	ἦσαν ὅσα τε ἄλλα πρὸς
[3, 6]	μὲν ἀργύρεα, βάσεις δὲ χρυσαῖ	σαυρωτῆρσιν	ἐμφερεῖς, χαλκαῖ δὲ ἦσαν, ἐπὶ
[3, 12]	τὴν ἀπὸ τῶν ἔργων προεῖπεν	ἀνάπαυσιν.	καὶ τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ
[3, 6]	τὴν στρόφιγγα. τοῦ δὲ κατὰ	δύσιν	τοίχου κίονες μὲν ἓξ ἦσαν,
[3, 7]	καὶ κώδωνες χρύσεοι κατὰ πολλὴν	ἐπιτήδευσιν	τῆς εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι
[3, 12]	καὶ τῇ μὲν ἑτέρᾳ πρὸς	παρακέλευσιν	καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ πλήθους
[3, 6]	δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν τὴν	συνέλευσιν	χρύσειον τά τε ἔνδοθεν καὶ
[3, 6]	δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς	ἱερεῦσιν	ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν
[3, 9]	τῷ θεῷ, τὸ δὲ τοῖς	ἱερεῦσιν	εἰς βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ
[3, 6]	τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς	ἱερεῦσιν	ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο
[3, 10]	εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς	ἱερεῦσιν.	τῇ δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων
[3, 7]	αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος τοῖς πᾶσιν	ἱερεῦσιν,	ὑπ' αὐτὸν δὲ συνερραμμένος ἕτερος
[3, 6]	δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς	ἱερεῦσιν	ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ τούτου λίνεον
[3, 7]	δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς	ἱερεῦσιν	ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν
[3, 8]	ἔχοντες: ταῦτα μέντοι κατὰ τὴν	ὑπαγόρευσιν	τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι μὲν
[3, 5]	ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς	ἐπιδείκνυσιν	ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους,
[3, 2]	ὑπὸ τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν	οὖσιν,	νικᾶσθαι βουλομένου τοῦ θεοῦ. εἰδέναι
[3, 11]	μέν, ὡς ταῦτα περὶ ἡμῶν	λέγουσιν	ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ
[3, 14]	τε τῷ θεῷ πεπιστευκότες καὶ	ὁδηγοῦσιν	ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ οἱ μὲν
[3, 11]	ὁμοίως τοῖς κατὰ νόμον γυναικὶ	πλησιάζουσιν	ἐξουσίαν ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς
[3, 1]	παρὰ τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν	βαδίζουσιν	εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ
[3, 8]	συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο βόας	προσκομίζουσιν:	ἓξ μὲν οὖν ἦσαν αὗται
[3, 9]	δυοῖν ταύρῳ δὲ τριῶν. τοῦτο	καθαγνίζουσιν	ἐπὶ τῷ βωμῷ μεμαγμένον ἐλαίῳ:
[3, 8]	δύνασθαι τούτοις τὸν ἐσσῆνα λόγιον	καλοῦσιν.	ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ τε
[3, 11]	μετὰ τὴν προειρημένην προθεσμίαν θυσίας	ἐπιτελοῦσιν,	ἃς οἱ ἱερεῖς πρὸς τὸν
[3, 2]	ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ πεποιθήσεως	πολεμοῦσιν	ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν τῇ παρὰ
[3, 6]	τοὺς πλανήτας καὶ τὸν ἥλιον	κατανέμουσιν.	ἀπαρτίζεται δὲ εἰς ἑπτὰ κεφαλὰς
[3, 1]	τὸ ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν οἷον	ἐπιθυμοῦσιν,	ἂν πρὸς τὰ ὑπ' αὐτοῦ
[3, 9]	λοιπὴν οἱ ἱερεῖς πρὸς τροφὴν	λαμβάνουσιν	ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται,
[3, 11]	τὴν δ' ἑτέραν οἱ ἱερεῖς	λαμβάνουσιν.	ὁμοίως δὲ θύουσι καὶ περὶ
[3, 10]	χρυσέων ὑπερκειμένων πινάκων λιβανωτοῦ γεμόντων	διαμένουσιν	ἕως τοῦ ἑτέρου σαββάτου: καὶ
[3, 6]	χρόαν τοῖς κατὰ τὸν οὐρανὸν	συμβαίνουσιν	οὐδὲν ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ δ'
[3, 1]	ἤδη τὸ δίψος ἔληγε, καὶ	πίνουσιν	ἡδὺ καὶ γλυκὺ τὸ νᾶμα
[3, 10]	ἣν διὰ τὸν ναὸν μητρόπολιν	ἕξουσιν,	ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας
[3, 14]	Χάλεβος τῆς Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες	χωροῦσιν	εἰς μέσους καὶ τὸ πλῆθος
[3, 14]	τὸ ἔργον: οὐ γὰρ ἀμαχητὶ	παραχωρήσουσιν	ἡμῖν τῆς γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις
[3, 4]	ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου διάγνωσιν	ἐπανοίσουσιν,	ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ τὸ
[3, 10]	τῶν ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ	ὁλοκαυτοῦσιν	οὐδὲ τῶν πόνων τῶν ἐπὶ
[3, 7]	περὶ τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως ἔχοντες	προσαγορεύουσιν.	εἰ δέ τις ἢ θεασάμενος
[3, 8]	καὶ ἐρίφοις. οὗτοι μὲν δὴ	θύουσιν	ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα κατὰ πᾶσαν
[3, 9]	ἐπιτελοῦντες τὰ αὐτὰ μὲν ζῷα	θύουσιν,	ὁλόκληρα δὲ ταῦτα καὶ τῶν
[3, 12]	ἔτι δὲ καὶ τὰ ἱερεῖα	θύουσιν	ὁλόκληρα καὶ κατὰ μηδὲν λελωβημένα.
[3, 10]	ταῦτα μὲν Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς	πηγνύουσιν	ἐπιτελεῖν ἐστι πάτριον. (Τῷ δὲ
[3, 7]	καθ' ἑκατέραν ἄκραν ἐκλαβοῦσαι πάντας	ἐμπεριέχουσιν	αὗται. (Πῖλον δὲ ἦν ὁ
[3, 4]	πράγματος δύσκολον, ἐπὶ σὲ τοῦτο	ἀναπέμψουσιν:	ἔσται γὰρ οὕτως ἀμφότερα: καὶ
[3, 7]	βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν	φύσιν	αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν ἐπιστάμενος
[3, 7]	τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν τῶν στοιχείων	φύσιν	δηλοῖ: ἥ τε γὰρ βύσσος
[3, 7]	τὴν ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς τὴν	φύσιν	ἐκ τεσσάρων δοχθεῖσαν γενέσθαι τῷ
[3, 8]	ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν	φύσιν	ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι' ὄχλου γένηται
[3, 11]	δ' αἷς ἡ τῶν κατὰ	φύσιν	ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε πρὸς ἡμέραν
[3, 8]	ἦσαν καὶ σημαίνειν αὐτῶν τὴν	φύσιν	ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν εἰς γνῶσιν
[3, 6]	τῷ θεῷ ξύλων ἰσχυρῶν τὴν	φύσιν	καὶ σῆψιν παθεῖν οὐ δυναμένων:
[3, 14]	καὶ τήν τε τῆς γῆς	φύσιν	καὶ τὴν τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων
[3, 12]	καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ τοῖς κατὰ	φύσιν	πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν εἰς συνουσίαν
[3, 5]	ἀχειμάστου καὶ τέκνων γονῆς κατὰ	φύσιν	τικτομένων καὶ πολεμίοις ἔσεσθε φοβεροί:
[3, 14]	τῆς γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν	ἀγῶσιν	ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν δὲ κατασκόπους, οἳ
[3, 3]	ὃς διαπεφεύγει τοῦ πυρὸς τὴν	φλόγωσιν:	καὶ τὸ μὲν πλῆθος κατὰ
[3, 1]	κελευόμενα μὴ ὀκνηρῶς ἀλλὰ προθύμως	ὑπουργῶσιν.	ἐρομένων δ' αὐτῶν, τί καὶ
[3, 11]	τι προστύχοι καὶ καταπάσας ἐκπιεῖν	δίδωσιν:	ἡ δ' εἰ μὲν ἀδίκως
[3, 12]	θεοῦ καὶ τοῖς Ἑβραίοις γεγραμμένην	παραδίδωσιν.	(Ἐπειδὴ δὲ καλῶς αὐτῷ τὰ
[3, 1]	βάλλουσι λίθων τοῦ θεοῦ κατακρίνειν	νομισθῶσιν,	(ἐπράυνεν αὐτοὺς καὶ τῆς μὲν
[3, 11]	σκοπείτω. (Τὰς δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν	τέκωσιν	εἰς τὸ ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε
[3, 2]	κτείνειν. νίκην καλλίστην καὶ καιριωτάτην	νικῶσιν	ἡμῶν οἱ πρόγονοι: καὶ γὰρ
[3, 6]	περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν	ξύλωσιν,	στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ ἐπίθεμα
[3, 14]	τὴν κτῆσιν αὐτοὺς τῶν ἀγαθῶν	παρορμῶσιν:	οὔτε γὰρ τῶν ὀρῶν τὸ
[3, 5]	ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς εἰς	γνῶσιν	αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες τε ἤκουον
[3, 8]	φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν εἰς	γνῶσιν	ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε ταῖς
[3, 4]	ἐν ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου	διάγνωσιν	ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ
[3, 7]	γὰρ τούτων εἰς ἀπομίμησιν καὶ	διατύπωσιν	τῶν ὅλων, εἴ τις ἀφθόνως
[3, 9]	τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς	βρῶσιν	διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῆς
[3, 11]	τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου τὴν	βρῶσιν	διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ στέατος
[3, 11]	παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων	ὑπηρετήσωσιν:	ἤδη γὰρ τῷ θεῷ καθιέρωτο.
[3, 10]	ἕνα τῶν βοῶν εἰς ἑπτὰ	καταντῶσιν.	ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸς ἔργου
[3, 10]	ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον εἰς	ὁλοκαύτωσιν	τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης
[3, 10]	δὲ καὶ κριὸν ὁ ἀρχιερεὺς	ὁλοκαύτωσιν	τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ πέμπτῃ
[3, 2]	τοῦτο ἐνάγοντες οἵ τε τὴν	Γοβολῖτιν	καὶ τὴν Πέτραν κατοικοῦντες, οἳ
[3, 10]	δὲ τοῦ δημοσίου ἀναλώματος νόμος	ἐστὶν	ἄρνα καθ' ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι
[3, 10]	ἡμῖν καλεῖται καὶ τοῦ ἔτους	ἐστὶν	ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν
[3, 10]	ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ εἷς μέν	ἐστιν	ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ
[3, 10]	τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ'	ἐστὶν	αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν
[3, 5]	ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι θεός	ἐστιν	εἷς καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι
[3, 10]	ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν οὐδέν	ἐστιν	ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν
[3, 7]	ὅθεν αἱ χεῖρες διείργονται σχιστός	ἐστιν.	(Ἐπὶ δὲ τούτοις τρίτον ἐνδύεται
[3, 14]	ὁμονοῶμεν καὶ τὸν θεόν, ὅς	ἐστιν	ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς καὶ
[3, 7]	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ ταῦτα πᾶσίν	ἐστιν	ἐπιβατά. τὴν δὲ τρίτην μοῖραν
[3, 12]	ἐτῶν ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν	ἐστιν	ἔτη τὰ πάντα, καλεῖται δὲ
[3, 7]	τὴν ἱερουργίαν. καὶ ὁποία μέν	ἐστιν	ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ
[3, 5]	γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς οὐ θεμιτόν	ἐστιν	ἡμῖν λέγειν φανερῶς πρὸς λέξιν,
[3, 9]	ὁ μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος	ἐστὶν	οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας
[3, 7]	σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη μέν	ἐστιν	ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη
[3, 7]	μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός	ἐστιν	ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος
[3, 1]	τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, τί τοῦτ'	ἔστιν	ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ μὲν χαίροντες
[3, 5]	καὶ τῶν συντυχόντων δεινῶν οὐκ	ἔστιν	ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς
[3, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου
[3, 1]	μὴ πρίν τινος πειραθῆναι δυσκόλου	πάρεστιν,	ἡγουμένους δὲ οὐ κατὰ ὀλιγωρίαν
[3, 1]	ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν ἐκείνων	ὑπόληψιν	ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι τὴν δρόσον,
[3, 6]	ξύλων ἰσχυρῶν τὴν φύσιν καὶ	σῆψιν	παθεῖν οὐ δυναμένων: ἡ δ'
[3, 1]	γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς τὴν	ὄψιν	αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος ἔληγε,
[3, 5]	φοβεροί: τῷ θεῷ γὰρ εἰς	ὄψιν	ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην:
[3, 8]	μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε τὴν	ὄψιν	ἰσχύσαι τι δι' αὐτοῦ κατανοῆσαι:
[3, 2]	Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν	ὂν	ἁπάντων, μέλλον δὲ πολεμεῖν πρὸς
[3, 1]	καὶ πρόσγαιον μᾶλλον τῶν ἄλλων	ὂν	καταφέρεται εἰς τοὺς Ἑβραίους: οἱ
[3, 5]	ἐκ τῆς ἐπομβρίας διέφυγε, δι'	ὃν	Ἅβραμος ὁ ἡμέτερος πρόγονος ἐξ
[3, 5]	ἐκ πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι'	ὃν	Ἄδαμος τῶν ἀπὸ γῆς τε
[3, 5]	τίθεται καὶ περὶ τῶν ὅλων	ὃν	ἂν πραχθείη τρόπον ἐν τοῖς
[3, 7]	καὶ δὴ καὶ τῷ ἀρχιερεῖ,	ὃν	ἀραβάχην προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ ἀρχιερέα.
[3, 8]	τοῦ ἡμετέρου καὶ παρ' ἀνδρὸς	ὃν	αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται ταύτας.
[3, 15]	ὧν ἂν εἴπῃ οὐ παρ'	ὃν	ἔζη χρόνον ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ
[3, 1]	ἐκ τῆς τοῦ θεοῦ κηδεμονίας,	ὃν	εἰκὸς δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν αὐτῶν
[3, 7]	χειρῖδας περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος,	ὃν	ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος ὀλίγον τῆς
[3, 5]	ἀπεδήλου τόν τε τρόπον καθ'	ὃν	εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων αὐτῷ κατὰ
[3, 7]	τὸν οὕτως ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων,	ὃν	ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς
[3, 5]	Ἴσακος γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι'	ὃν	Ἰάκωβος δώδεκα παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη,
[3, 5]	τὴν Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι'	ὃν	Ἴσακος γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι'
[3, 5]	δώδεκα παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι'	ὃν	Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως,
[3, 10]	γένοιτο. (Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνί,	ὃν	Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς
[3, 5]	καρπῶν καὶ θαλάσσης μεταλαμβάνει, δι'	ὃν	Νῶχος ἐκ τῆς ἐπομβρίας διέφυγε,
[3, 2]	ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες,	ὃν	οὐ καλῶς ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ
[3, 5]	καὶ περὶ τῶν ὅλων ὃν	ἂν	πραχθείη τρόπον ἐν τοῖς αὖθις
[3, 2]	καὶ Μωυσῆς ἀναδιδάσκων τὸν Ἰησοῦν	ὃν	τρόπον ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης
[3, 5]	διαμονῆς. (Ταῦτ' εἰπὼν προάγει τὸν	λαὸν	γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις, ὡς
[3, 11]	τὴν φυλὴν τῆς πρὸς τὸν	λαὸν	κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν ἐσομένην ἥγνιζε
[3, 1]	τοῦ θεοῦ παραγίνεται πρὸς τὸν	λαὸν	περιμένοντα καὶ εἰς αὐτὸν ἀφορῶντα:
[3, 4]	οἷος γέγονας ἐπὶ τῷ τὸν	λαὸν	ὑπουργῶν τῷ θεῷ σώζειν τὴν
[3, 12]	βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν	ναὸν	ἐκώλυσε: μὴ μόνον δὲ περὶ
[3, 10]	ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις εἰς τὸν	ναὸν	καὶ περὶ τὸν χρύσεον βωμὸν
[3, 10]	τὴν πόλιν, ἣν διὰ τὸν	ναὸν	μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ
[3, 6]	παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ τὸν	ναὸν	οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν σινδόνα
[3, 10]	δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς τὸν	ναὸν	τοῦ αἵματος ἅμα καὶ τοῦ
[3, 1]	κἂν εἴ τι δὲ στάζον	ἔλαβον	εἰς χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ
[3, 2]	αὐτοί τε πλούτου μεγάλου δύναμιν	προσέλαβον:	πολὺς γὰρ ὁ ἄργυρός τε
[3, 2]	δὲ τὴν τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν	ἤγαγον,	ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας
[3, 5]	δύο μὲν οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι	διῆγον,	τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν
[3, 14]	σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι	διῆγον,	ὡς οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ
[3, 9]	μέτρον τῷ ἐλαίῳ καὶ οἴνου	παρῆγον,	σπένδουσι δὲ περὶ τὸν βωμὸν
[3, 1]	συνέσεως κωλυόμενοι δι' ὀργῆς τὸν	στρατηγὸν	εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν
[3, 3]	καὶ ποριστὴν γεγενημένον, καὶ τὸν	στρατηγὸν	εὐφήμουν ὡς κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου
[3, 1]	πιστεύειν. οἱ δὲ μιμούμενοι τὸν	στρατηγὸν	ἥδοντο τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ
[3, 2]	τε τιμὰς ἐδίδου καὶ τὸν	στρατηγὸν	Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς
[3, 1]	εἶχον οὖν ἐν αἰτίᾳ τὸν	στρατηγὸν	καὶ κατεβόων αὐτοῦ τὴν ταλαιπωρίαν
[3, 5]	τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ τὸν	στρατηγὸν	περιέμενον ἁγνεύοντες τήν τε ἄλλην
[3, 2]	παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν ἐναντίων	ὀλίγον	ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ
[3, 2]	ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ'	ὀλίγον	ἐν τριμήνῳ μετὰ τὴν ἐξ
[3, 1]	ἐνεστηκότων ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ'	ὀλίγον	ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο
[3, 13]	καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε γὰρ οὐκ	ὀλίγον	πλῆθος αὐτῶν, καὶ νῦν ἔτι
[3, 7]	κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος	ὀλίγον	τῆς μασχάλης ὑπεράνω τὴν ζώνην
[3, 6]	ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ'	ὀλίγον.	τὸ δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον
[3, 7]	εἰς πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ' ἐπ'	ὀλίγον	ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν μασναεφθῆς,
[3, 7]	ῥίζης περιφερής: εἶτα συνιὼν κατ'	ὀλίγον	ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται
[3, 10]	τὸν μὲν οὖν περὶ τούτων	λόγον	ἀκριβέστερον αὖθις δηλώσομεν, ἱκανὰ δέ
[3, 5]	δυνάμενον ἄλλως τε διὰ τὸ	λόγον	εἶναι περὶ τοῦ τὸν θεὸν
[3, 8]	δὲ νῦν ἐπὶ τὸν ἑξῆς	λόγον.	(Καθιερωμένης γὰρ δὴ τῆς σκηνῆς
[3, 9]	ἱερουργίαις κειμένων: καὶ γὰρ τὸν	λόγον	μοι περὶ τῶν θυσιῶν ἐνεστάναι
[3, 11]	Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν, οἷς	εὔλογον	ἦν αὐτὸν καὶ ἑτέρων εἰσηγουμένων
[3, 7]	μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ	ἔργον,	ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν ὦμον
[3, 8]	δὲ πᾶς χρόνος εἰς τὸ	ἔργον	διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ μετὰ
[3, 14]	ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ	ἔργον,	ἔτι τε καρποὺς ὧν ἔφερεν
[3, 8]	ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν	ἔργον	ἤδη τέλος ἔχει οἷον αὐτῷ
[3, 6]	τὰ ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε τὸ	ἔργον	κόσμου τε καὶ λειτουργίας ἕνεκα
[3, 14]	ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ	ἔργον:	οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν
[3, 5]	ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς τὸ	ἔργον.	ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς
[3, 2]	μηδὲν χείρονα φανῆναι κατὰ τὸ	ἔργον	τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν ἐλπίδος
[3, 2]	καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς τὸ στράτευμα.	(Προσέμισγον	δὲ οἱ πολέμιοι κἀν χερσὶν
[3, 7]	ὅλη δὲ τῷ κρανίῳ γιγνομένη	ἐπίπεδον:	ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν
[3, 2]	Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε τὸ	στρατόπεδον.	ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν τῆς ἡμέρας
[3, 13]	ταῦτ' ἔλεγε καὶ πίμπλαται τὸ	στρατόπεδον	ὀρτύγων ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς
[3, 5]	καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο. τὸ δὲ	στρατόπεδον	οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς
[3, 5]	πάρεστι καὶ αὐτὸς εἰς τὸ	στρατόπεδον.	πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ τῶν
[3, 2]	πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ	στρατόπεδον	τῶν πολεμίων, πλούτους τε μεγάλους
[3, 3]	παροῦσι Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους τε	ᾖδον	εἰς τὸν θεὸν ὡς τῆς
[3, 6]	διαιροῦντες τὸν νεὼν τὸ ἄδυτον	ἔνδον	αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν
[3, 6]	δὲ αὐτῆς καὶ τῆς τραπέζης	ἔνδον,	ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν,
[3, 1]	θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν	ὁδὸν	ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν
[3, 2]	καὶ πρὸς ὄρη καὶ θάλασσαν	ὁδὸν	οὐκ ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς
[3, 15]	καὶ τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν	ὁδὸν	τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ τιμὴν τοῦ
[3, 5]	Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης	ὁδὸν	ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ τροφὴν
[3, 5]	βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν	ἄνοδον.	καὶ χρόνου τριβομένου, τεσσαράκοντα γὰρ
[3, 2]	μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου γενομένην	ἔξοδον	οὕτως ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν
[3, 14]	τεθεαμένοι πάντων οἷς μετὰ τὴν	ἔξοδον	τὴν ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω
[3, 6]	μέτωπον δέ, ἐξ οὗ τὴν	εἴσοδον	ἦσαν πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι
[3, 2]	τὴν μάχην ἤδη καὶ κινδυνεύειν	δέον	ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ τῶν Ἑβραίων
[3, 1]	οὐ κατὰ ὀλιγωρίαν μέλλειν τὸν	θεόν,	ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ τῆς ἀνδρείας
[3, 15]	γὰρ κατὰ κουφότητα προαχθῆναι τὸν	θεὸν	ἀνθρωπίνην εἰς τὴν ὀργὴν τὴν
[3, 11]	ἂν δέ τις ἐξικετεύσας τὸν	θεὸν	ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ τὴν
[3, 11]	ἃς οἱ ἱερεῖς πρὸς τὸν	θεὸν	διανέμονται. (Ἂν δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί
[3, 15]	εἰς τὸ πλῆθος καὶ τὸν	θεὸν	ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ τῆς ὕβρεως
[3, 8]	γνώριμον εἶναι τὸ παρεῖναι τὸν	θεὸν	εἰς τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες
[3, 2]	εἰπεῖν ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα τὸν	θεὸν	ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς
[3, 8]	τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν	θεὸν	ἔκρινεν εἶναι καὶ τρέπεται πρὸς
[3, 1]	καὶ ταύτης τῆς ἀνάγκης τὸν	θεὸν	ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ'
[3, 5]	λόγον εἶναι περὶ τοῦ τὸν	θεὸν	ἐν αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν καὶ
[3, 1]	φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους τὸν	θεὸν	ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν εὐχῶν γεγονέναι
[3, 11]	ἐπὶ τοῖς γάμοις καὶ τὸν	θεὸν	ἐπὶ τοῖς ὅρκοις μετ' αἰσχύνης
[3, 5]	αὐτοῖς προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν	θεὸν	εὐμενῆ συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν,
[3, 10]	πρότερον αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν	θεὸν	ἡγούμενοι τιμᾶν δίκαιον εἶναι πρῶτον,
[3, 8]	ἡμῶν εὐχὰς ποιήσεται πρὸς τὸν	θεὸν	ἡδέως ἀκουσόμενον, ὅτι τε κήδεται
[3, 14]	πεσόντες ἐπὶ τὴν γῆν τὸν	θεὸν	ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν
[3, 15]	καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι πρὸς τὸν	θεὸν	καὶ τῆς ἄλης τῆς κατὰ
[3, 1]	σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν τρέπεται τὸν	θεὸν	μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς
[3, 5]	δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ τὸν	θεὸν	ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν
[3, 14]	δὲ πάντων ὁμονοῶμεν καὶ τὸν	θεόν,	ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν
[3, 8]	ἀξιώματι, αὐτοκράτορα δ' εἶναι τὸν	θεὸν	παρατυγχάνειν τοῖς ἱεροῖς κατέλιπεν ὁπότε
[3, 11]	τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις τὸν	θεόν,	περὶ ὧν ὕστερον ἐροῦμεν. (Ὅθεν
[3, 1]	τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν	θεὸν	προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως ἐκ τῆς
[3, 2]	βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας τὸν	θεὸν	προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ τοὺς Ἀμαληκίτας
[3, 8]	ἠξίωσε προκρίναντας τὴν εἰς τὸν	θεὸν	τιμὴν τοῦ περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ:
[3, 15]	ὁ δ' οὐκ ἔφασκε τὸν	θεὸν	τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ γὰρ
[3, 15]	ὑπ' αὐτῶν ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ τὸν	θεὸν	ὑπομνῆσαι μέν, ὅσα παθόντες ἐξ
[3, 3]	ὕμνους τε ᾖδον εἰς τὸν	θεὸν	ὡς τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ
[3, 7]	ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς	ἐπιθέον	χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς
[3, 6]	δὲ τῶν πυλῶν περιρραντήριον ἦν	χάλκεον	ὁμοίαν αὐτῷ καὶ τὴν κρηπῖδα
[3, 13]	καὶ τὴν μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη	τέλεον	ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς τὸν
[3, 1]	τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν	πλέον	εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς
[3, 1]	περὶ τὴν ἀναίρεσιν. οἱ μέντοι	πλέον	τοῦ προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες οὐδὲν
[3, 7]	σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη μὲν καλεῖται,	λίνεον	δὲ τοῦτο σημαίνει: χέθον γὰρ
[3, 7]	αὐτὴν ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ δὲ τούτῳ	λίνεον	ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης,
[3, 6]	ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ τούτου	λίνεον	ἦν ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ
[3, 1]	πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο τὸ	ὄρνεον	ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος
[3, 10]	τὸν ναὸν καὶ περὶ τὸν	χρύσεον	βωμὸν καὶ τὸ λοιπὸν περὶ
[3, 7]	ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον	χρύσεον	ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν
[3, 6]	στέφανον καὶ τοῦτον δ' ἐκπεριοδεύοντα	χρύσεον,	ᾗ καὶ κρίκοι καὶ σκυταλίδες
[3, 6]	δὲ τῶν κιόνων κρίκον εἶχε	χρύσεον	κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴς
[3, 1]	ἐφαίνετο: τόν τε οὖν Μωυσῆν	ἐθαύμαζον	οὕτως ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένον,
[3, 1]	ἀπήντα, κἂν εἴ τι δὲ	στάζον	ἔλαβον εἰς χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον
[3, 5]	τε σφοδροὶ λάβρον κινοῦντες ὑετὸν	κατῄγιζον,	ἀστραπαί τε ἦσαν φοβεραὶ τοῖς
[3, 4]	αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν ᾖ τι	μεῖζον	ἐπὶ τοὺς ἐν ἀξιώματι τὴν
[3, 8]	τὴν σκηνὴν ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις	παρεκόμιζον.	πρὸς τούτοις ἕκαστος φιάλην τε
[3, 13]	τὸ στρατόπεδον ὀρτύγων ἅπαν καὶ	ἤθροιζον	αὐτοὺς περιστάντες. ὁ μέντοι θεὸς
[3, 2]	πρὸς τὸ δεινὸν ἑτοίμως ἔχοντες	ἤλπιζον	ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν κακῶν, καὶ
[3, 7]	καλεῖται, λίνεον δὲ τοῦτο σημαίνει:	χέθον	γὰρ τὸ λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν.
[3, 1]	κόλπος, ἐφίπταται τὴν μεταξὺ θάλατταν	ὑπερελθὸν	καὶ ὑπὸ κόπου τε ἅμα
[3, 1]	τε ἅμα τῆς πτήσεως καὶ	πρόσγαιον	μᾶλλον τῶν ἄλλων ὂν καταφέρεται
[3, 9]	δὲ κομίσαντος καὶ ὁποσονοῦν ὁλοκαυτεῖν	ἀναγκαῖον.	κωλύει δὲ ὁ νόμος θύειν
[3, 10]	καὶ τὸν θεὸν ἡγούμενοι τιμᾶν	δίκαιον	εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ τῆς
[3, 2]	θύσας δὲ χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται	νικαῖον	ὀνομάσας τὸν θεὸν προεφήτευέ τε
[3, 7]	τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν	λαιὸν	ὦμον φέρει. Μωυσῆς μὲν οὖν
[3, 8]	καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν ἐχρῆν	ἔλαιόν	τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς
[3, 9]	ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ δὴ καὶ	ἔλαιον	ὑπὸ τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν
[3, 8]	δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ	Σιναῖον	ἀλλ' εἰς τὴν σκηνὴν εἰσιὼν
[3, 5]	μηκέτι δεώμεθα τῆς ἐπὶ τὸ	Σιναῖον	ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ
[3, 8]	καὶ τῶν μὲν εἰς τὸ	Σιναῖον	ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ τὴν
[3, 5]	εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ	Σιναῖον	ἔλεγεν ὡς συνεσόμενος τῷ θεῷ
[3, 12]	τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ τὸ	Σιναῖον	καθιδρύκει τὴν στρατιάν, ἐξέμαθε παρὰ
[3, 5]	ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ	Σιναῖον	ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις,
[3, 2]	Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ τὸ	Σιναῖον	ὄρος, ἐν ᾧ τά τε
[3, 1]	πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ τὸ	Σιναῖον	ὄρος ἡ χώρα τελέως οὖσα
[3, 5]	ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει πρὸς τὸ	Σιναῖον	ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς
[3, 2]	ἀνδρειότατον δὲ καὶ πόνους ὑποστῆναι	γενναῖον	καὶ νοῆσαί τε καὶ εἰπεῖν
[3, 1]	ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ' ἐκείνους	γενναῖον	παίδων τε καὶ γυναικῶν ὄχλος
[3, 6]	κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον.	ὡραῖον	δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις,
[3, 10]	δ' ἑβδόμῳ μηνί, ὃν Μακεδόνες	Ὑπερβερεταῖον	καλοῦσι, προσθέντες τοῖς εἰρημένοις ταῦρον
[3, 7]	τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος	πηχυαῖον	ἔκ τε χρωμάτων παντοίων καὶ
[3, 6]	στερεὰ δὲ περιελήλατ' αὐτῷ λεπίς,	πηχυαῖον	μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην τὸ
[3, 12]	δὲ τοιαύτη: μῆκος μὲν ἔχει	πηχυαῖον	ὀλίγῳ λεῖπον, στενὴ δ' ἐστὶ
[3, 9]	ἀρνί: ὁ δὲ ἲν μέτρον	ἀρχαῖον	Ἑβραίων δύναται δύο χόας Ἀττικούς.
[3, 12]	καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν	βίον	μηδὲ τὰς τῶν προτέρων ἀνδρῶν
[3, 5]	πρότερον εὐμενὴς προσεδέξατό με καὶ	βίον	τε ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείας
[3, 11]	ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν	βίον	τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ
[3, 5]	καὶ γυναικῶν: εὐδαίμονα γὰρ διάξετε	βίον	τούτοις ἑπόμενοι καὶ γῆς ἀπολαύοντες
[3, 6]	καὶ ὁ μὲν πᾶς ναὸς	ἅγιον	ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον τὸ
[3, 6]	τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ	ἅγιον.	ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι
[3, 7]	ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα	πλάγιον,	ἀλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρός
[3, 8]	ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν ἐσσῆνα	λόγιον	καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ
[3, 7]	τοῦτο κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν	λόγιον:	πληροῖ δὲ ἀκριβῶς τοῦ ἐφώδου
[3, 9]	ἐστι νόμιμον, τῶν ἱερέων μέρος	ἴδιον	λαβόντων. ~(Ἐκ δὲ τοῦ δημοσίου
[3, 11]	εἴη κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι	παιδίον	ἄρρεν αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων
[3, 8]	δὲ τῶν ἱερῶν τῷ βωμῷ	αἰφνίδιον	ἐξ αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη αὐτόματον,
[3, 7]	ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν	ἐπιτήδειον	εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ τούτοις τῶν
[3, 5]	ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς τὸ	θεῖον	ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ σώφρονας καὶ
[3, 7]	χρώμεθα, τόν τε νομοθέτην εὑρήσει	θεῖον	ἄνδρα καὶ ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ
[3, 1]	τε σκωλήκων καὶ πικρίας: οὕτω	θεῖον	ἦν τὸ βρῶμα καὶ παράδοξον.
[3, 7]	αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ	θεῖον.	καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτόν
[3, 1]	καὶ τότε Μωυσεῖ χαριζόμενον τὸ	θεῖον	κατέπεμψε τὴν διατροφήν. καλοῦσι δὲ
[3, 7]	ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ	θεῖον	ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται διατετελέκασιν
[3, 15]	καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ	θεῖον	τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ' οὐ
[3, 5]	χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν	οἰκεῖον.	τοὺς δὲ πλείονας τῶν νόμων
[3, 1]	βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ	ἀνδρεῖον,	ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ' ἐκείνους
[3, 6]	εἶναι τοῖχον αὐτῶν τὴν συνέλευσιν	χρύσειον	τά τε ἔνδοθεν καὶ τὰ
[3, 8]	καὶ πλήρη θυμιαμάτων: τὸ δὲ	τρύβλιον	καὶ ἡ φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ
[3, 8]	ἕκαστος φιάλην τε κομίζει καὶ	τρύβλιον	καὶ θυίσκην, τὴν μὲν δαρεικοὺς
[3, 5]	τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν	ἥλιον	ἀνασχεῖν νεφέλη τε ὑπεράνω ἀνέσχε
[3, 8]	ἡμέρας πρίν τε ἀνασχεῖν τὸν	ἥλιον	καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν ἐχρῆν
[3, 7]	πάντα. δηλοῖ δὲ καὶ τὸν	ἥλιον	καὶ τὴν σελήνην τῶν σαρδονύχων
[3, 6]	ὅσας τοὺς πλανήτας καὶ τὸν	ἥλιον	κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ εἰς ἑπτὰ
[3, 2]	μάχην. (Μωυσεῖ δ' οὐδὲν προσδοκῶντι	πολέμιον	ἀπορίαν καὶ ταραχὴν ἐνεποίει τὰ
[3, 1]	πότιμον ἦν, καὶ τοῦτο δὲ	σπάνιον.	ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον ὁδεύοντες τὸν
[3, 10]	ἐπὶ ταῖς ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν	ἀρνίον	εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης
[3, 9]	ὁλοκαυτῶν θύει μὲν βοῦν καὶ	ἀρνίον	καὶ ἔριφον: ταῦτα μὲν ἐπέτεια,
[3, 7]	τε κωδώνοιν ῥοίσκον, καὶ ῥοῶν	κωδώνιον.	ἔστι δ' ὁ χιτὼν οὗτος
[3, 8]	ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν τῆς τιμῆς	ἄξιον	ἔκρινα διά τε τὸ φύσει
[3, 8]	ὁ θεὸς Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς	ἄξιον	ἔκρινε καὶ τοῦτον ᾕρηται ἱερέα,
[3, 7]	δ' εἰσὶ κατὰ ὦμον τὸν	δεξιόν.	ἐπίασι δὲ καὶ τὸν ἐσσήνην
[3, 1]	καὶ γλυκὺ τὸ νᾶμα καὶ	οἷον	ἂν εἴη θεοῦ τὸ δῶρον
[3, 8]	μὲν ἔργον ἤδη τέλος ἔχει	οἷον	αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἥδιστον
[3, 1]	ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν	οἷον	ἐπιθυμοῦσιν, ἂν πρὸς τὰ ὑπ'
[3, 2]	τῶν ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές,	οἷον	καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων, οἵοις
[3, 8]	αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη αὐτόματον, καὶ	ὅμοιον	ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ
[3, 7]	ὄντα βοτάνης σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος	ὅμοιον,	ἀφίησι δ' ἄνθος τῷ τῆς
[3, 1]	γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν ἐμφερές,	ὅμοιον	δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ,
[3, 8]	περιλαβὼν αὐτήν, ὥστ' εἶναι δόξαι	χειμέριον,	οὔτε μὴν λεπτὸν οὕτως, ὥστε
[3, 7]	ὁ φοῖνιξ δ' ἂν εἴη	τεκμήριον	τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ
[3, 6]	τῆς τραπέζης ἔνδον, ὡς προεῖπον,	θυμιατήριον	ξύλινον μέν, ἐξ οὗ καὶ
[3, 6]	μορφάς. ἐντὸς δὲ τῶν πυλῶν	περιρραντήριον	ἦν χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ καὶ
[3, 6]	ἵστη τὴν σκηνήν, πρῶτον μὲν	αἴθριον	διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα
[3, 10]	τῷ μείζονι κομίσας εἰς τὸ	αἴθριον:	πρὸς τούτοις τὰς ἐξοχὰς καὶ
[3, 7]	ῥοιᾶς τετμημένος. ἐπίθεμα δ' αὐτῷ	ἡμισφαίριον	προσπέφυκεν ἀκριβῶς ἂν εἴποι τις
[3, 10]	σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ	κριόν,	ἔριφον δὲ ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων,
[3, 9]	καὶ μηδένα ἔχων τὸν ἐξελέγχοντα	κριὸν	θύει τοῦ νόμου τοῦτο κελεύοντος,
[3, 10]	προσθέντες τοῖς εἰρημένοις ταῦρον καὶ	κριὸν	καὶ ἄρνας ἑπτὰ θύουσι καὶ
[3, 10]	εἰρήκαμεν, μόσχον τε θύομεν καὶ	κριὸν	καὶ ἄρνας ἑπτά, ὑπὲρ δὲ
[3, 8]	κατὰ προσταγὴν θεοῦ ταῦρον καὶ	κριὸν	καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων, καὶ
[3, 10]	τῷ βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ	κριὸν	ὁ ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ.
[3, 8]	τὰς ἱερουργίας: μόσχον τε καὶ	κριὸν	σὺν ἀρνίῳ ἐτείῳ ὁλομελῆ καυθησόμενα
[3, 10]	ὁ μὲν ζῶν εἰς τὴν	ὑπερόριον	ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ παραίτησις
[3, 10]	τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι	πάτριον.	(Τῷ δὲ μηνὶ τῷ Ξανθικῷ,
[3, 2]	πρὸς Ἑβραίους πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν	ἀλλότριον	καὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας
[3, 9]	ὁ γὰρ νόμος εἰς τὴν	αὔριον	ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ. ὁ δὲ
[3, 12]	τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ	ἀργύριον,	ἀναγκάζει τὸν πριάμενον ἀποδοῦναι, εἰ
[3, 8]	καὶ πεντήκοντα. ἔφερον δὲ τὸ	ἀργύριον	τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ εἴκοσι
[3, 10]	τοῖς προαστείοις εἰς καθαρώτατον ἄγοντες	χωρίον	αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι τῇ
[3, 12]	καρποὺς καὶ τὰς εἰς τὸ	χωρίον	δαπάνας γεγενημένας τῶν μὲν καρπῶν
[3, 13]	περὶ ὧν δηλώσομεν, εἴς τι	χωρίον	Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ τὸ
[3, 12]	συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος τὸ	χωρίον	καὶ ὁ πριάμενος, καὶ λογισάμενοι
[3, 5]	τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ τὸ	χωρίον	οὗ τὰς σκηνὰς ἦσαν πεποιημένοι
[3, 6]	κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ	χωρίον,	ὡς μηδὲν δοκεῖν τείχους διαφέρειν.
[3, 8]	εἴν, μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο	ἐπιχώριον	δύο χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον, ἀναμίξαντας
[3, 6]	ἑκάστην τὸ πλάτος ὕψος δὲ	διπλάσιον.	ἐπῆν τε ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα
[3, 6]	τῷ πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ τοίχῳ	πλησίον	ἵσταται λυχνία ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη
[3, 5]	πρὸς αὐτούς, ἐκείνους δ' ἐκέλευσε	πλησίον	μετασκηνῶσαι τῷ ὄρει τὴν γειτνίασιν
[3, 3]	εὐωχεῖ τὸ πλῆθος τοῦ θάμνου	πλησίον,	ὃς διαπεφεύγει τοῦ πυρὸς τὴν
[3, 14]	Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα	πλησίον	οὖσαν τοῖς Χαναναίων ὁρίοις καὶ
[3, 6]	γῆς κεχυμέναι Κατὰ θύρας ἀετώματι	παραπλήσιον	καὶ παστάδι παρεῖχον, τοῦ ἑνδεκάτου
[3, 6]	τῇ ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ	παραπλήσιον	τοὺς ἐπὶ ταῖς εἰσόδοις πέντε
[3, 11]	νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ	ἱμάτιον	ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ
[3, 3]	σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς ἐλευθερίας	αἴτιον	καὶ ποριστὴν γεγενημένον, καὶ τὸν
[3, 2]	Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου μὲν	υἱὸν	φυλῆς τῆς Ἐφραιμίτιδος, ἀνδρειότατον δὲ
[3, 7]	οὕτως ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων, ὃν	ζωδιακὸν	κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς κατ'
[3, 1]	ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν	κακὸν	ἀδίκως ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν,
[3, 12]	γνησίους. καὶ μίσγεσθαι δὲ μητράσι	κακὸν	μέγιστον ὁ νόμος ἀπεῖπεν, ὁμοίως
[3, 1]	δ' ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν	ἧκον	ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον
[3, 6]	ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ τῶν κιόνων	κρίκον	εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω
[3, 2]	πολὺ δ' ἦν ἤδη τὸ	ὁπλιτικὸν	αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ' ὀλίγον
[3, 6]	ἄργυρόν τε καὶ χρυσὸν καὶ	χαλκὸν	ξύλα τε τῆς καλλίστης ὕλης
[3, 8]	σίκλους μὲν αἱ δύο διακοσίους	εἷλκον,	εἰς δὲ τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα
[3, 14]	δ' Ἐβρῶνι καὶ τῶν γιγάντων	ἔφασκον	τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ οἱ
[3, 7]	μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε κωδώνοιν	ῥοίσκον,	καὶ ῥοῶν κωδώνιον. ἔστι δ'
[3, 1]	κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν πλέον	εὕρισκον:	τοῦ δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν
[3, 1]	στάζον ἔλαβον εἰς χεῖρας, ἄχρηστον	ηὕρισκον	ὑπὸ τοῦ θολερὸν εἶναι: καρπόν
[3, 1]	ταῖς παρὰ τοῦ θεοῦ γεγηθότα	μετέβαλον	ἐκ τῆς κατηφείας πρὸς τὸ
[3, 2]	τὸν θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν	διδάσκαλον	τῆς πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον
[3, 7]	πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ	βέβηλόν	τινα καὶ κοινὸν τόπον, τὴν
[3, 8]	τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι	Βεσέβηλον	συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ
[3, 8]	παρεῖναι, καὶ τοῦτ' οὐχ Ἑβραίοις	δῆλον	εἶναι μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ
[3, 11]	μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ	δῆλον	μέν, ὡς ταῦτα περὶ ἡμῶν
[3, 4]	πλήθει. κἀν τοῖς βιβλίοις δὲ	Ῥαγουῆλον	ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα τὴν διάταξιν
[3, 3]	Ἀαρὼν δὲ σὺν τοῖς παροῦσι	Ῥαγουῆλον	προσλαβόμενος ὕμνους τε ᾖδον εἰς
[3, 7]	ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς τὸν	τράχηλον	ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους
[3, 5]	Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ' ὁ τὸν	Νεῖλον	ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ ὑμῶν ῥυῆναι
[3, 6]	ξύλου τἄνερθεν ὄντες, οὐκ ἐξαίρετοι:	κοῖλον	γὰρ εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς τὸ
[3, 7]	(Ὑπὲρ δὲ τῆς κεφαλῆς φορεῖ	πῖλον	ἄκωνον οὐ διικνούμενον εἰς πᾶσαν
[3, 7]	ἄκραν ἐκλαβοῦσαι πάντας ἐμπεριέχουσιν αὗται.	(Πῖλον	δὲ ἦν ὁ καὶ πρότερον
[3, 7]	ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν	κύκλον	Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς κατ' ἐκεῖνο
[3, 9]	πάντα. σφαγέντων δὲ τούτων τὸν	κύκλον	τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ βωμοῦ
[3, 4]	δὲ τοσούτων μυριάδων σωτηρίας οὐκ	ἄλλον	τινὰ δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον.
[3, 1]	ποιούμενος: καὶ γὰρ οὐδ' ἐπ'	ἄλλον	τινὰ συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ' αὐτόν,
[3, 1]	ἐστε ἐνεγκεῖν γενναῖοι, ἢ δουλεύειν	μᾶλλον	ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ βοσκήματα τοῖς
[3, 15]	τὸ γένος αὐτῶν, ὃ πάντων	μᾶλλον	ἀνθρώπων ἔσχε διὰ τιμῆς, τὴν
[3, 8]	ᾕρηται ἱερέα, τὸν δικαιότερον ἡμῶν	μᾶλλον	εἰδώς, ὡς οὗτος ἐνδύσεται στολὴν
[3, 13]	τὸ δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο	μᾶλλον	ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον
[3, 1]	φρέαρ γὰρ ἦν, διὸ καὶ	μᾶλλον	ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν
[3, 2]	ἐχθρῶν πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι	μᾶλλον,	ἢ οἱ προκόψασαν μείζω κωλύοντες
[3, 15]	ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς Μωυσέος προστάγμασι	μᾶλλον	ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν
[3, 13]	μᾶλλον ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν ἔτι	μᾶλλον	πρὸς τὸν Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς
[3, 1]	ἅμα τῆς πτήσεως καὶ πρόσγαιον	μᾶλλον	τῶν ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς
[3, 2]	ἐν ἀπορίᾳ μὲν ὂν ἁπάντων,	μέλλον	δὲ πολεμεῖν πρὸς ἀνθρώπους τοῖς
[3, 1]	ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν	ἔμελλον	δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ' οὐκ
[3, 5]	στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος, ὅθεν	ἔμελλον	πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός,
[3, 6]	ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν	ἔμελλον	παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ βύσσου
[3, 4]	διαφύγῃ τὸ περὶ τοῦ πράγματος	δύσκολον,	ἐπὶ σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν: ἔσται
[3, 7]	ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν	πόλον,	ἀστραπαῖς μὲν κατὰ τοὺς ῥοίσκους
[3, 2]	τὸ δὲ τῶν ἐναντίων ὀλίγον	ἄνοπλον	ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ ὑπὸ
[3, 12]	ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξὶν ὡς	ἔκφυλον	ἔχον τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν. ἐκώλυσε
[3, 1]	οὐδ' ἐλπισθεῖσαν ἐκ τῆς πέτρας	ποταμὸν	αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων. τῶν δὲ
[3, 7]	ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ	κύαμον	Ἑλλήνων οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν
[3, 2]	περιοίκους ἐπὶ τὸν πρὸς Ἑβραίους	πόλεμον	παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον καὶ τῆς
[3, 2]	περὶ τὴν δίαιταν, πολὺ δὲ	ἐπίσημον	πλῆθος ἑκατέρων ὅσα τε ὑφαντὰ
[3, 6]	λυχνία ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος	σταθμὸν	ἔχουσα μνᾶς ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν
[3, 12]	τῆς Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς τὸν	ἀριθμὸν	ἐκμαθεῖν τῶν στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ
[3, 6]	κατὰ μίαν τῶν πλανητῶν τὸν	ἀριθμὸν	μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ εἴς τε
[3, 1]	τῶν πηγῶν δώδεκα οὐσῶν τὸν	ἀριθμὸν	νοτερόν τι προσαρδεῦον αὐτοῖς δι'
[3, 6]	χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες τὸν	ἀριθμὸν	πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ τὴν σκηνὴν
[3, 7]	φοράν: τοσοῦτοι γάρ εἰσι τὸν	ἀριθμόν.	τά τε φάρση ἐκ τεσσάρων
[3, 6]	ἄλλαι σινδόνες μιᾷ πλείους τὸν	ἀριθμὸν	τὸ δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι, τριακονταπήχεις
[3, 11]	ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ τὸν	ἀριθμὸν	τούτων τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν
[3, 7]	θέλοι νοεῖν, εἴτε τὸν οὕτως	ἀριθμὸν	τῶν> ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν κύκλον
[3, 12]	εἰς τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας	εὔδαιμον	τὸ περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν
[3, 2]	ἃ δ' ἦν αὐτοῖς πρὸς	λιμὸν	καὶ δίψος ἄπορα καὶ πρὸς
[3, 11]	ἐνεχόμενον ἐν τῷ μιάσματι θύειν	νόμιμον	ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν μὲν
[3, 12]	δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς οἰκίαις	νόμιμον	ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς κατὰ κώμας
[3, 10]	μὲν γὰρ τῷ θεῷ προσάγειν	νόμιμον	μόνον, εἰς δὲ δεῖπνον τοῖς
[3, 11]	κηδεύσασι νεκρὸν μετὰ τοσαύτας ἡμέρας	νόμιμον	τὸ ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ
[3, 10]	οὐ διδόασιν, ἀλλ' ἐν πάσαις	νόμιμον	τό τε τῆς θυσίας εἶδος
[3, 9]	τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι	νόμιμον,	τῶν ἱερέων μέρος ἴδιον λαβόντων.
[3, 8]	ἑώρα τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν	ἕτοιμον,	πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ
[3, 8]	κεκινημένης, ὡς τῷ πλήθει παντὶ	γνώριμον	εἶναι τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν
[3, 1]	τι προσαρδεῦον αὐτοῖς δι' ἐλπίδα	χρήσιμον,	ἀλλὰ μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ'
[3, 5]	καί τι λαβὼν παρ' αὐτοῦ	χρήσιμον	ἐπανήξων πρὸς αὐτούς, ἐκείνους δ'
[3, 1]	ἐκ τῆς παρούσης κακίας καὶ	πότιμον	αὐτοῖς παρασχεῖν. καὶ κατανεύσαντος τοῦ
[3, 1]	ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι	πότιμον	αὐτοῖς προεκκενωθέντος τοῦ πλείονος. καὶ
[3, 1]	πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον ἤδη	πότιμον	ἦν. (Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν εἰς
[3, 1]	εὑρισκόμενον δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ	πότιμον	ἦν, καὶ τοῦτο δὲ σπάνιον.
[3, 2]	τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν τὸ	μάχιμον	Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου μὲν
[3, 1]	ἦσαν ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις τὴν	ψάμμον	οὐδὲν ἀπήντα, κἂν εἴ τι
[3, 11]	ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως τοῖς κατὰ	νόμον	γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν ἔχει. τοὺς
[3, 15]	τὴν γῆν κατεχούσης, δεδιὼς τὸν	νόμον	καὶ τὴν ὀργήν, ἣν καὶ
[3, 12]	ἐπ' αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους	παράνομον.	κατὰ δὲ τῶν εἰς ταῦτ'
[3, 5]	μεγέθους καὶ τῶν κρημνῶν τὸ	ἀπότομον	ἀνθρώποις οὐ μόνον οὐκ ἀναβατὸν
[3, 6]	τε ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα	κόσμον	οἴσειν ἔμελλε, πλὴν ζῴων μορφῆς.
[3, 5]	τε ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείας	κόσμον	ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς εἰς
[3, 8]	αὐτῷ καὶ τὸ περὶ αὐτὸν	πρόθυμον	ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ
[3, 7]	οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ	ὦμον	τὸν δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ
[3, 7]	ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν	ὦμον	φέρει. Μωυσῆς μὲν οὖν ἀβαίθ
[3, 9]	καὶ πάσαντες ἁλσὶν ἐπὶ τὸν	βωμὸν	ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον καὶ
[3, 2]	δυνατὸν ἦν. θύσας δὲ χαριστήρια	βωμὸν	ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας τὸν θεὸν
[3, 12]	γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ τὸν	βωμὸν	καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν ναὸν
[3, 10]	ναὸν καὶ περὶ τὸν χρύσεον	βωμὸν	καὶ τὸ λοιπὸν περὶ τῷ
[3, 9]	τῷ μὲν αἵματι δεύει τὸν	βωμὸν	ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ
[3, 8]	καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ τὸν	βωμὸν	οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων,
[3, 9]	παρῆγον, σπένδουσι δὲ περὶ τὸν	βωμὸν	τὸν οἶνον. εἰ δέ τις
[3, 9]	ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν	βωμόν,	τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ τὸν
[3, 14]	ἐπί τε Ἀμάθην πόλιν καὶ	Λίβανον	ἀφικνοῦνται τὸ ὄρος, καὶ τήν
[3, 6]	νεὼν τὸ ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν	ἀπελάμβανον:	καὶ τοῦτο ἦν τὸ ποιοῦν
[3, 12]	(Πηγνύντες δὲ τὴν σκηνὴν μέσην	ἀπελάμβανον	τριῶν φυλῶν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην
[3, 14]	ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς γῆς	ὑπελάμβανον	καὶ διαλυθέντες ἐκ τῆς ἐκκλησίας
[3, 3]	συγγένειαν ὡς ἕκαστοι τῆς εὐωχίας	μετελάμβανον,	Ἀαρὼν δὲ σὺν τοῖς παροῦσι
[3, 6]	μάλισθ' ὅταν ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον	στεγανὸν	ἐποίει τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων
[3, 7]	ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν	ὠκεανὸν	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος ἐμπεριείληφε
[3, 8]	δυναμένου. καὶ οἱ μὲν οὕτως	ἀπέθανον:	Μωυσῆς δὲ κελεύει τὸν πατέρα
[3, 7]	θεῷ διὰ τὸ καὶ τὸν	οὐρανὸν	ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε
[3, 6]	γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ τὸν	οὐρανὸν	συμβαίνουσιν οὐδὲν ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ
[3, 7]	πῖλος δέ μοι δοκεῖ τὸν	οὐρανὸν	τεκμηριοῦν ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ γὰρ
[3, 9]	οἱ δὲ ἄρχοντες ἐφ' οἷς	ἡμάρτανον	ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν κομίζουσι τοῖς
[3, 6]	ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ γωνίαν ἑκάστην	στέφανον	καὶ τοῦτον δ' ἐκπεριοδεύοντα χρύσεον,
[3, 5]	ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις ὀρῶν	τυγχάνον	καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ
[3, 2]	καὶ πειρᾶσθαι τοὺς ἄνδρας διαφθείρειν.	ἐτύγχανον	δὲ οἱ πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες
[3, 12]	μόνην δ' αὐτῷ δέδωκε> γαμεῖν	παρθένον	καὶ ταύτην φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ
[3, 12]	καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν	πριάμενον	ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο
[3, 5]	ὁραθῆναι δίχα πόνου τῆς ὄψεως	δυνάμενον	ἄλλως τε διὰ τὸ λόγον
[3, 7]	ἄνθος τῷ τῆς μήκωνος πλαταγωνίῳ	δυνάμενον	δοκεῖν ἐμφερὲς εἶναι. ἐκ τούτου
[3, 1]	ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν	δυνάμενον	τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι παρέχον
[3, 5]	λαμβάνειν. (Καὶ τὸ μὲν πλῆθος	ἀκροασάμενον	αὐτοῦ τοῦ θεοῦ περὶ ὧν
[3, 11]	ἐκπεσόντων διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν	ἡγησάμενον	εἰς τὴν Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς.
[3, 15]	τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ	καταψηφισάμενον	αὐτῶν. οὐ δεῖ δὲ ἀπιστεῖν,
[3, 4]	ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ θέλουσι,	παυσάμενον	δὲ τοῦ θορύβου παραλαβὼν καὶ
[3, 1]	διατεθέντας καὶ ταῦτα μηδὲν αὐτοὺς	διαψευσάμενον	περὶ ὧν εἴποι τε καὶ
[3, 9]	τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ	μεμαγμένον	ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ δὴ καὶ
[3, 10]	ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ	μεμαγμένον	καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ
[3, 6]	δὲ βύσσινον ὕφος σινδόνος ἦν	περιηγμένον.	τὸ δὲ κατὰ τὰς πύλας
[3, 5]	θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ τὸν στρατηγὸν	περιέμενον	ἁγνεύοντες τήν τε ἄλλην ἁγνείαν
[3, 6]	φοίνικος σὺν ὑακίνθῳ καὶ βύσσῳ	πεποιημένον	πολλῶν αὐτῷ συνανθούντων καὶ ποικίλων,
[3, 2]	διδάσκαλον τῆς πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας	πεποιημένον	τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς Ἑβραίοις.
[3, 7]	προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ ὑακίνθου	πεποιημένον	χιτῶνα, ποδήρης δ' ἐστὶ καὶ
[3, 1]	ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ τοῦ θεοῦ	τετιμημένον,	καὶ θυσίαις ἠμείβοντο τὴν τοῦ
[3, 3]	τῆς ἐλευθερίας αἴτιον καὶ ποριστὴν	γεγενημένον,	καὶ τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς
[3, 8]	ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν ὤμων	πεπορπημένον	αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ τοῖς πορρωτάτω
[3, 7]	τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους μῆνας	διῃρημένον.	τὴν δὲ λυχνίαν ἐξ ἑβδομήκοντα
[3, 8]	τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ	προειρημένον	πέρας εἶχε, τῶν ἀναθημάτων μήπω
[3, 10]	ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν	συγκεχωρημένον:	ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε θύουσι τρεῖς
[3, 6]	ἄνθεσι παντοίοις, ὅσα γῆθεν ἀνέρχεται,	διαπεποικιλμένον	τοῖς τε ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον,
[3, 12]	δὲ σημήναντος τὸ κατὰ λίβα	τετραμμένον	τῶν ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ
[3, 7]	πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν τὸ ἄκρον	ἀνεστραμμένον	ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι τῆς νωτιαίας
[3, 7]	πρῶτον μὲν περιτίθεται τὸν μαναχάσην	λεγόμενον:	βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν
[3, 7]	δὲ τούτοις τρίτον ἐνδύεται τὸν	λεγόμενον	μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ' ἐπωμίδι
[3, 13]	δηλώσομεν, εἴς τι χωρίον Ἐσερμὼθ	λεγόμενον	παρῆν, κἀκεῖ τὸ πλῆθος πάλιν
[3, 1]	τόπος, καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ	χαριζόμενον	τὸ θεῖον κατέπεμψε τὴν διατροφήν.
[3, 6]	πρός τε τὸ ἐκπετάννυσθαι καὶ	συνελκόμενον	ἵστασθαι κατὰ γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ
[3, 6]	τούτου λίνεον ἦν ἰσομέγεθες φάρσος	ἐφελκόμενον	ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα, τῶν
[3, 1]	σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ τὸ	εὑρισκόμενον	δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ πότιμον
[3, 6]	κίγχαρες, εἰς δὲ τὴν Ἑλληνικὴν	μεταβαλλόμενον	γλῶτταν σημαίνει τάλαντον. πεποίηται δὲ
[3, 7]	τὸ ἐν μέσῳ τῶν κρίκων	καταλιμπανόμενον	ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν ὑακινθίνοις ἐπενόησαν.
[3, 4]	ἄλλον τινὰ δύνασθαι μὴ Μωυσῆν	γενόμενον.	αἰσθανόμενος οὖν τῆς ἀρετῆς, φησί,
[3, 12]	ἄρρενος ὅσον τριακοστὴν εἶχεν ἡμέραν	γενόμενον,	δισμύριοι καὶ δισχίλιοι πρὸς τοῖς
[3, 5]	Ἑβραίων οὐ πρότερον τοῦτο ἰδόντων	γενόμενον	καὶ τὸ χωρίον οὗ τὰς
[3, 6]	οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς τὴν εὐαρμοστίαν	λυμαινόμενον.	καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ τοῖχον
[3, 1]	ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους τὸ	γινόμενον,	ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν ἐκείνων
[3, 1]	ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ	ὑπολειπόμενον	ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος τοῦ
[3, 6]	τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ	καταφερόμενον	τῆς βάσεως διὰ παντὸς οὐχ
[3, 6]	ἵστασθαι κατὰ γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ	ἐσόμενον	πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα
[3, 2]	Ἀμαληκίτας ἀπολουμένους καὶ μηδένα αὐτῶν	ὑπολειφθησόμενον	εἰς αὖθις διὰ τὸ Ἑβραίοις
[3, 7]	ταινία πεποιημένη παχεῖα: καὶ γὰρ	ἐπιπτυσσόμενον	ῥάπτεται πολλάκις. ἔπειτα σινδὼν ἄνωθεν
[3, 8]	ποιήσεται πρὸς τὸν θεὸν ἡδέως	ἀκουσόμενον,	ὅτι τε κήδεται γένους τοῦ
[3, 5]	συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν	ἀκουσόμενον	ὧν ὁ θεὸς εἴποι πρὸς
[3, 9]	τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ	θυόμενον	καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὴν
[3, 8]	τοῦτο ἐπιχώριον δύο χόας Ἀττικοὺς	δεχόμενον,	ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ
[3, 11]	τὸν ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερῶν	ἐνεχόμενον	ἐν τῷ μιάσματι θύειν νόμιμον
[3, 6]	ὁμοίαν αὐτῷ καὶ τὴν κρηπῖδα	παρεχόμενον,	ἐξ οὗ τοῖς ἱερεῦσι τὰς
[3, 1]	τῶν συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ	κεκαθαρμένον	ἤδη πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ'
[3, 7]	αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς	εἰργασμένον	ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν
[3, 1]	δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν πληγῶν	γεγυμνασμένον	καὶ κεκαθαρμένον ἤδη πότιμον ἦν.
[3, 7]	πλευράν, φάρσος δ' ἓν ἐπίμηκες	ὑφασμένον	σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ
[3, 6]	διαπεποικιλμένον τοῖς τε ἄλλοις ἅπασιν	ἐνυφασμένον,	ὅσα κόσμον οἴσειν ἔμελλε, πλὴν
[3, 7]	ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ	ἠγλαισμένον	καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν
[3, 7]	τοῖς αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι	διηνθισμένον:	ἐσσὴν μὲν καλεῖται, σημαίνει δὲ
[3, 2]	καὶ σύμπαν ἤδη τὸ πλῆθος	ὡπλισμένον	παρώρμα. καὶ ὁ μὲν οὕτως
[3, 8]	ὡς ἅπασαν ἤδη κακοῦ προσδοκίαν	ἀπεωσμένον,	καὶ περὶ τῶν μελλόντων ὡς
[3, 7]	προσπέφυκεν ἀκριβῶς ἂν εἴποι τις	τετορνευμένον,	ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς
[3, 6]	καὶ μάλισθ' ὅταν ᾖ νιφετώδης	προπεταννύμενον	στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ τῶν
[3, 12]	ὑπὲρ τοῦ λείποντος καταβαλὼν τὸ	ἱκνούμενον	ἐξέχεται τῆς κτήσεως, ἴσων δὲ
[3, 7]	κεφαλῆς φορεῖ πῖλον ἄκωνον οὐ	διικνούμενον	εἰς πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ' ἐπ'
[3, 2]	καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε	μαρτυρούμενον	ἐφ' οἷς ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς
[3, 11]	τις τῶν λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ	κεκακωμένον	αὐτόν τε ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν
[3, 2]	τῆς πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον	τιμώμενόν	τε παρὰ τοῖς Ἑβραίοις. βραχὺ
[3, 1]	καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς	ὁρμώμενον.	ὡς δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς
[3, 6]	στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ ἐπίθεμα	προσηνωμένον	εἶχε θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν ἴσον
[3, 9]	τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη	πεπληρωμένον	καὶ πυρὸς φλεγομένου. τοὺς δὲ
[3, 8]	αὐτόματον, καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι	ὁρώμενον	τῇ φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ
[3, 5]	ἀλλ' ὁ τὸν Νεῖλον ἀναγκάσας	ᾑματωμένον	ὑπὲρ ὑμῶν ῥυῆναι καὶ ποικίλοις
[3, 7]	καὶ τῶν κατὰ στέρνον καὶ	μετάφρενον	ἠρτημέναις ἀναδεῖται ὑπὲρ ἑκατέραν κατακλεῖδα:
[3, 7]	τὸ στέρνον καὶ μέσον τὸ	μετάφρενον:	πέζα δ' αὐτῷ προσέρραπται ὑπὲρ
[3, 8]	τοὺς ἱερέας τό τε πλῆθος	ὁμόσκηνον	αὐτῷ τὸν θεὸν ἔκρινεν εἶναι
[3, 6]	ἰοῦσα τῶν κιόνων, εἰς ἣν	ἐνέβαινον	πλάγιαι αἱ τελευταῖαι τῶν σκυταλίδων
[3, 2]	ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ	δεινὸν	ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε
[3, 5]	καὶ τῶν ἔργων, ἃ δι'	ἐκεῖνον	ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε
[3, 8]	δ' αὐτῷ καὶ παῖδες κατ'	ἐκεῖνον	τὸν χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς
[3, 6]	ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν	ἀνατεῖνον	τετράγωνοι τῇ ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ
[3, 7]	τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ	λίνον,	ἥ τε πορφύρα τὴν θάλασσαν
[3, 7]	τοῦτο σημαίνει: χέθον γὰρ τὸ	λίνον	ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο
[3, 6]	τραπέζης ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον	ξύλινον	μέν, ἐξ οὗ καὶ τὰ
[3, 9]	δὲ περὶ τὸν βωμὸν τὸν	οἶνον.	εἰ δέ τις θυσίαν οὐκ
[3, 12]	πάντα καθαροὶ καὶ νηφάλιοι, πίνειν	οἶνον	ἕως οὗ τὴν στολὴν ἔχουσι
[3, 7]	ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ	κοινὸν	τόπον, τὴν γῆν καὶ τὴν
[3, 5]	καὶ τὸ θηρίοις περιπεσόντα ἀποθανεῖν	ἀνθρώπινον	ἡγουμένους καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ
[3, 6]	ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ' αὐτῶν δὲ	βύσσινον	ὕφος σινδόνος ἦν περιηγμένον. τὸ
[3, 2]	ᾧ τά τε περὶ τὸν	θάμνον	αὐτῷ καὶ τὰ λοιπὰ φαντάσματα
[3, 15]	εἷς, οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων	κρίμνον	ἓν φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας τὴν
[3, 2]	αὐτοῖς οὐκ εἰς τὸ παρὸν	μόνον,	ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν αὖθις
[3, 15]	παρ' ὃν ἔζη χρόνον ὑπῆρξε	μόνον,	ἀλλὰ καὶ νῦν: ἔστι γοῦν
[3, 1]	καὶ ἄποτον ἦν οὐκ ἀνθρώποις	μόνον	ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον.
[3, 1]	εἰς τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ	μόνον	ἀνθρώποις τι παρασχεῖν ἐνδεής, ἀλλὰ
[3, 12]	εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυσε: μὴ	μόνον	δὲ περὶ τὰς ἱερουργίας καθαροὺς
[3, 10]	γὰρ τῷ θεῷ προσάγειν νόμιμον	μόνον,	εἰς δὲ δεῖπνον τοῖς ἱερεῦσι
[3, 8]	τοῦτ' οὐχ Ἑβραίοις δῆλον εἶναι	μόνον	ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ τῶν ξένων
[3, 5]	εἷς καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι	μόνον:	ὁ δὲ δεύτερος κελεύει μηδενὸς
[3, 14]	κωλύσει τὸ λοιπὸν ἐπιόντας οὐ	μόνον	οὐ βασιλεὺς οὐ πόλις ἡμᾶς,
[3, 5]	κρημνῶν τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ	μόνον	οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ' οὐδὲ ὁραθῆναι
[3, 15]	τούτων αὐτοὺς οὐ δεδιότες, ἀλλὰ	μόνον	τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ
[3, 2]	μάχη: οὐ γὰρ τὰ σώματα	μόνον	τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ
[3, 11]	ἔθνεσι καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων, οὐ	μόνον	ὕβρεως καὶ φυγῆς ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ
[3, 14]	τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος λόγῳ δὲ	μόνον	ὑπισχνουμένου. καὶ τὸν Μωυσῆν πάλιν
[3, 2]	κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι. τὸν οὖν	πόνον	τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ὁ
[3, 1]	τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον	χρόνον	ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς
[3, 8]	καὶ παῖδες κατ' ἐκεῖνον τὸν	χρόνον	τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος.
[3, 12]	ἤδη καὶ κατὰ τὸν ζωῆς	χρόνον	τῆς αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆς,
[3, 15]	εἴπῃ οὐ παρ' ὃν ἔζη	χρόνον	ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ καὶ νῦν:
[3, 10]	προσάγειν νόμιμον μόνον, εἰς δὲ	δεῖπνον	τοῖς ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν
[3, 7]	μῆκος ἐρρωγότα πρός τε τὸ	στέρνον	καὶ μέσον τὸ μετάφρενον: πέζα
[3, 7]	τῆς ὤας καὶ τῶν κατὰ	στέρνον	καὶ μετάφρενον ἠρτημέναις ἀναδεῖται ὑπὲρ
[3, 7]	τὴν ἀρχὴν τῆς ἑλίξεως κατὰ	στέρνον	καὶ περιελθοῦσα πάλιν δεῖται, καὶ
[3, 8]	τῶν δώδεκα λίθων, οὓς κατὰ	στέρνον	ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ ἐσσῆνι
[3, 2]	οἱ δ' ἦσαν ἐπὶ τὸν	κίνδυνον	τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς
[3, 7]	δὲ τῆς κεφαλῆς φορεῖ πῖλον	ἄκωνον	οὐ διικνούμενον εἰς πᾶσαν αὐτὴν
[3, 1]	θεῖον ἦν τὸ βρῶμα καὶ	παράδοξον.	ἀμύνει δὲ τοῖς ταύτην νεμομένοις
[3, 1]	ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους τὸν θεὸν	ἐπήκοον	αὐτοῦ τῶν εὐχῶν γεγονέναι καὶ
[3, 12]	δὲ ἦν αὕτη Ἰακώβου πρὸς	Ἰώσηπον	ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς παῖδας,
[3, 8]	σκεύη ἐλαίῳ τε προσχριομένῳ, καθὼς	εἶπον,	καὶ τῷ αἵματι τῶν ταύρων
[3, 7]	ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς	εἶπον	τῇ ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις
[3, 12]	μῆκος μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ	λεῖπον,	στενὴ δ' ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ
[3, 8]	υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων, ὡς	προεῖπον,	δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ
[3, 10]	τότ' ἐξιόντας ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι	προεῖπον	ἡμᾶς πάσχα λεγομένην, δι' ἔτους
[3, 6]	καὶ τῆς τραπέζης ἔνδον, ὡς	προεῖπον,	θυμιατήριον ξύλινον μέν, ἐξ οὗ
[3, 7]	τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν οἷς	προεῖπον	μετὰ χρυσίου προσφερής, ἣ περιοδεύσασα
[3, 12]	παρασχεῖν τοὺς παῖδας, ὡς καὶ	προεῖπον.	(Πηγνύντες δὲ τὴν σκηνὴν μέσην
[3, 8]	τοῖς ὤμοις φέρειν τὸν ἀρχιερέα	προεῖπον,	σαρδόνυχες δὲ ἦσαν καὶ σημαίνειν
[3, 8]	τοῦτο ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον	ἐξέλιπον	ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου
[3, 7]	ἐφώδου ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ στῆθος	ἐξέλιπον,	ἑνοῦται δ' ὑπὸ κρίκων χρυσέων
[3, 8]	περὶ τῆς τοῦ ἀρχιερέως στολῆς	παρέλιπον	διελθεῖν βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν
[3, 10]	ἐξ αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες τὸ	λοιπὸν	ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν τοῖς ἱερεῦσι:
[3, 10]	χρῆσιν τοῖς ἱερεῦσι: καὶ τότε	λοιπὸν	δημοσίᾳ ἔξεστι πᾶσι καὶ ἰδίᾳ
[3, 6]	ἡμίσους τοῦ κίονος. τὸ δὲ	λοιπὸν	εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις.
[3, 14]	ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ	λοιπὸν	ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ βασιλεὺς
[3, 12]	πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ	λοιπὸν	ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ
[3, 6]	αὐτῶν ἄδυτον ἦν, τὸ δὲ	λοιπὸν	ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο.
[3, 10]	τὸν χρύσεον βωμὸν καὶ τὸ	λοιπὸν	περὶ τῷ μείζονι κομίσας εἰς
[3, 11]	δράκα ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ τὸ	λοιπὸν	τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς τροφήν.
[3, 10]	μηνὸς καὶ δεκάτῃ τρεπομένου τὸ	λοιπὸν	τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν χειμερινὴν
[3, 8]	οὖν ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον τὸν	τρόπον	αὐτούς τε καὶ τὰς στολὰς
[3, 7]	οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν	τρόπον:	βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς
[3, 6]	μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται τὸν	τρόπον.	(Γίνεται δὲ καὶ κιβωτὸς τῷ
[3, 6]	τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου	τρόπον	δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν
[3, 7]	δ' αὐτῷ προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν	τρόπον	ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ
[3, 2]	Μωυσῆς ἀναδιδάσκων τὸν Ἰησοῦν ὃν	τρόπον	ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ
[3, 5]	τῶν ὅλων ὃν ἂν πραχθείη	τρόπον	ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις,
[3, 12]	ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν	τρόπον:	ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει
[3, 12]	μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ βυκάνης	τρόπον	ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ
[3, 6]	τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον τὸν	τρόπον	ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ σκηνὴν
[3, 10]	καλεῖται, δύο σφάττουσι τὸν αὐτὸν	τρόπον	ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ τάς
[3, 5]	περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου τόν τε	τρόπον	καθ' ὃν εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων
[3, 1]	θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα	τρόπον	ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν
[3, 1]	ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον ὁδεύοντες τὸν	τρόπον	περὶ δείλην ὀψίαν εἰς Μὰρ
[3, 10]	ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι	τρόπον	τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων τὸ
[3, 7]	προσεοικότα: γίνεται γὰρ τοῦτον τὸν	τρόπον.	ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον ἔκ
[3, 6]	οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν σινδόνα	τοιουτότροπον	περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις. δέκα δὲ
[3, 7]	καὶ γὰρ αὕτη τὸν μεσαίτατον	τόπον	ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν
[3, 1]	περὶ δείλην ὀψίαν εἰς Μὰρ	τόπον	οὕτως διὰ τὴν τοῦ ὕδατος
[3, 7]	ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ κοινὸν	τόπον,	τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν
[3, 7]	δ' ἐπὶ τῷ ἐπιθέματι τὸν	καρπὸν	διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος ὄντα
[3, 1]	οὐδὲν ὅ τι καὶ φῦσαι	καρπὸν	δύναιτο. τοιαύτην δὲ οὖσαν τὴν
[3, 7]	ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς τὸν	καρπὸν	μεταβαλεῖν ἠργμένης: ὁ δὲ κάλυξ
[3, 1]	ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ θολερὸν εἶναι:	καρπόν	τε φέρειν ἦν ἀσθενῆ τὰ
[3, 15]	καὶ ἄλλα τεκμήρια τῆς ὑπὲρ	ἄνθρωπόν	ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ, ἤδη δέ
[3, 6]	ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ	πρόσωπον	δὲ τῆς τραπέζης τῷ πρὸς
[3, 6]	τοῖς ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ	μέτωπον	δέ, ἐξ οὗ τὴν εἴσοδον
[3, 6]	δύο δὲ καὶ ἥμισυ κατὰ	μέτωπον,	ἐγκατέθετο. καὶ ταύτην ἐν τῷ
[3, 7]	ἑκάτερον τῶν κροτάφων. τὸ δὲ	μέτωπον	ἡ μὲν ἐφιελὶς οὐκ ἔπεισι,
[3, 6]	εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω	μέτωπον	προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος
[3, 6]	γὰρ οὖσα πήχεων ἡ ἑτέρα	μέτωπον	τοῦ παντὸς ἦν, εἴκοσι μὲν
[3, 7]	ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν,	λαγαρὸν	δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα τοῦ
[3, 7]	κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ μὴ	χαλαρὸν	εἶναι τὸ ἐν μέσῳ τῶν
[3, 8]	ὁλομελῆ καυθησόμενα καὶ σὺν αὐτοῖς	χίμαρον	ἐπὶ παραιτήσει ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ
[3, 2]	δ' αὐτοῖς οὐκ εἰς τὸ	παρὸν	μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν
[3, 5]	αἰθρίᾳ τυγχάνοντος ἄνεμοί τε σφοδροὶ	λάβρον	κινοῦντες ὑετὸν κατῄγιζον, ἀστραπαί τε
[3, 12]	καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν	ἀγρὸν	ὁ ἀποδόμενος, τοῦ δ' ἀναλώματος
[3, 1]	ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες καὶ τότε παντάπασιν	ἄνυδρον	εὑρόντες τὴν γῆν, ἐν κακοῖς
[3, 5]	τὸν θεὸν ἐν αὐτῷ διατρίβειν	φοβερὸν	καὶ ἀπρόσιτον. Ἑβραῖοι δὲ κατὰ
[3, 15]	οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν εἰς τὸ	ἱερὸν	δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς Μωυσέος
[3, 11]	γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς τὸ	ἱερὸν	εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ θυσιῶν ἅπτεσθαι
[3, 9]	οὗ τὰ κρέα κατὰ τὸ	ἱερὸν	ὁμοίως οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν σιτοῦνται.
[3, 1]	χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ	θολερὸν	εἶναι: καρπόν τε φέρειν ἦν
[3, 15]	ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ	ἥμερον:	ὁ γὰρ θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν
[3, 9]	δὲ ὁ νόμος θύειν ζῷον	αὐθημερὸν	μετὰ τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ ταὐτό,
[3, 9]	τὸ ἱερὸν ὁμοίως οἱ ἱερεῖς	αὐθημερὸν	σιτοῦνται. οἱ δὲ ἄρχοντες ἐφ'
[3, 4]	οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας	φανερὸν	τὸν ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν
[3, 6]	τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ καθ'	ἑκάτερον	δὲ τοῖχον τῶν ἐπιμηκεστέρων κρίκοι
[3, 7]	σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν ὤμων	ἑκάτερον	τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον
[3, 6]	αὐτῶν ἔνετοι σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ'	ἑκάτερον	τοῖχον, ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν
[3, 7]	ὅσον ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς	ἑκάτερον	τῶν κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον
[3, 6]	τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν εἰς	ἑκάτερον:	χρυσῷ δὲ τά τ' ἐντὸς
[3, 6]	οἴσειν ἔμελλε, πλὴν ζῴων μορφῆς.	ἕτερον	δὲ τούτῳ καὶ τῷ μεγέθει
[3, 10]	ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ δ'	ἕτερον	δείλης ἐπιφέρει τῷ πυρί. τὸν
[3, 1]	τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν	ἕτερον	ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται τὴν
[3, 8]	ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη, τὸν	ἕτερον	τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν
[3, 5]	ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ σώφρονας καὶ	μηδέτερον	τῶν λεγομένων εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας
[3, 6]	ὃ πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ'	οὐδέτερον	μέρος ἐξοχαῖς τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον.
[3, 8]	καὶ τοῦτον ᾕρηται ἱερέα, τὸν	δικαιότερον	ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς οὗτος
[3, 1]	βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ	νοτερὸν	ἐξ αὐτῆς οὐδὲν ὅ τι
[3, 1]	πηγῶν δώδεκα οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν	νοτερόν	τι προσαρδεῦον αὐτοῖς δι' ἐλπίδα
[3, 1]	τὴν ἐλευθερίαν ἡδονῆς, ἵνα μάθοι	πότερόν	ποτε καὶ τροφῆς ἀπορίαν καὶ
[3, 8]	τῶν νόμων, περὶ ὧν ἐροῦμεν	εὐκαιρότερον.	τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ τὸν
[3, 7]	(Πῖλον δὲ ἦν ὁ καὶ	πρότερον	αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος τοῖς πᾶσιν
[3, 10]	οὓς ἐθέρισαν, οὐ γὰρ ἥψαντο	πρότερον	αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν θεὸν
[3, 5]	εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ	πρότερον	εὐμενὴς προσεδέξατό με καὶ βίον
[3, 2]	ἔσχον οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου τροφῆς	πρότερον	εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ
[3, 8]	σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις	πρότερον	ἢ ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι τὴν
[3, 8]	προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε ἐπίνοιαν ὧν	πρότερον	ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων
[3, 1]	εἰς ἔσχατον ἔν τε ταῖς	πρότερον	ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες καὶ
[3, 7]	ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς ἡ	πρότερον	ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ συνυφασμένου: κατὰ
[3, 8]	Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ' οἷς ἐχρῶντο	πρότερον,	κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς
[3, 12]	τῶν ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι τοῖς καὶ	πρότερον	νεμηθεῖσι. τὸ αὐτὸ δὲ καὶ
[3, 8]	τοῦτο εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν	πρότερον	ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου
[3, 8]	καὶ τοῖς πορρωτάτω φαινομένης, οὐ	πρότερον	ταύτης ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν
[3, 5]	παντὸς στρατοπέδου τῶν Ἑβραίων οὐ	πρότερον	τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ τὸ
[3, 1]	τοῦ προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες οὐδὲν	περισσότερον	εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ
[3, 10]	μὲν οὖν περὶ τούτων λόγον	ἀκριβέστερον	αὖθις δηλώσομεν, ἱκανὰ δέ μοι
[3, 9]	τοῖς ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν διδόασιν.	ἀκριβέστερον	δὲ περὶ τῆς θυσίας τῶνδε
[3, 4]	καὶ σὺ τῷ θεῷ προσεδρεύων	εὐμενέστερον	ἂν ποιήσειας αὐτὸν τῷ στρατῷ.
[3, 11]	θυσίαις τὸν θεόν, περὶ ὧν	ὕστερον	ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν
[3, 8]	ἠσκηκόσιν, ὃ δ' ἐστὶ τούτου	θαυμασιώτερον	ἐρῶ: διὰ γὰρ τῶν δώδεκα
[3, 8]	πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἄγων ἑαυτὸν	δημοτικώτερον	καὶ μηδὲν βουλόμενος τῶν πολλῶν
[3, 1]	ἐκ τῆς κατηφείας πρὸς τὸ	ἱλαρώτερον,	καὶ στὰς ἐκεῖνος ἐν μέσοις
[3, 8]	πεντακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα.	ἔφερον	δὲ τὸ ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων
[3, 5]	ἦσαν διακείμενοι ταύτην τὴν ψῆφον	ἔφερον,	τῶν δὲ πρὸς τὸ θεῖον
[3, 6]	χρῶνται πολυτελεῖ, θυμιαμάτων τε πλῆθος	συνέφερον:	ἐκ γὰρ τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε
[3, 6]	αὐτῶν σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ'	εἰσέφερον	ἄργυρόν τε καὶ χρυσὸν καὶ
[3, 12]	πᾶσαν ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ	ὁλόκληρον	τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς τοὺς
[3, 11]	τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλους	ἔξαρθρον	γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν
[3, 5]	ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι κατὰ	καιρὸν	οἰκεῖον. τοὺς δὲ πλείονας τῶν
[3, 5]	θεοῦ περὶ ὧν Μωυσῆς διελέχθη	χαῖρον	ἐπὶ τοῖς προειρημένοις τοῦ συλλόγου
[3, 6]	ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ	ἄπειρον	εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες,
[3, 7]	ἄνθρακα παρέχεται καὶ ἴασπιν καὶ	σάπφειρον,	τῆς δὲ τρίτης λίγυρος μὲν
[3, 7]	χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν τὸ	ἄκρον	ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι τῆς
[3, 1]	τὴν χάριν λαβὼν τομάδος τὸ	ἄκρον	ἐν ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην
[3, 7]	ἁλύσεις εἰργασμένας, αἳ συνῆσαν κατ'	ἄκρον	τῶν ὤμων σειραῖς ἐκ χρυσοῦ
[3, 7]	εἰς ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας τὸ	ἄκρον.	φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ ἐπιθέματι
[3, 11]	ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς κηδεύσασι	νεκρὸν	μετὰ τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ
[3, 1]	τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους πρὸς	μικρὸν	ἐκκλίνας ἐπὶ λιτὰς τρέπεται τοῦ
[3, 15]	ἀλλὰ καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου	μικρὸν	ἔμπροσθεν Κλαυδίου Ῥωμαίων ἄρχοντος Ἰσμαήλου
[3, 1]	γῆς, καὶ τὸ εὑρισκόμενον δὲ	πικρὸν	ἀλλ' οὐ πότιμον ἦν, καὶ
[3, 1]	ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι.	πικρὸν	δὲ ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ καὶ
[3, 1]	ἀναβὰς ἐπί τινα σκοπὴν ᾔτει	πόρον	τινὰ τῷ λαῷ καὶ τῆς
[3, 14]	οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ	ἄπορον	ἐξ ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν
[3, 1]	βρώματος, ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις	ἄπορον	ᾖ τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν
[3, 15]	πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες	ἀσύμφορον	ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ
[3, 9]	ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ ἲν	μέτρον	ἀρχαῖον Ἑβραίων δύναται δύο χόας
[3, 8]	ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε ἐλαίνου εἴν,	μέτρον	δ' ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον δύο
[3, 6]	ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ	μέτρον	Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει.
[3, 1]	πᾶσιν ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ' ἐστὶ	μέτρον,	εἰς ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς
[3, 9]	ἐπιφέρεσθαι καθαρώτατον, ἀρνὶ μὲν ἀσσαρῶνος	μέτρον	κριῷ δὲ δυοῖν ταύρῳ δὲ
[3, 9]	χόας Ἀττικούς. τὸ δ' αὐτὸ	μέτρον	τῷ ἐλαίῳ καὶ οἴνου παρῆγον,
[3, 7]	τῷ κλωνί, περίεισι δ' αὐτὴν	ἔλυτρον,	ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς
[3, 9]	διαλλάσσουσι δὲ τῷ προσάγειν θύματα	ταῦρον	ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος δὲ ταῖς
[3, 10]	Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς εἰρημένοις	ταῦρον	καὶ κριὸν καὶ ἄρνας ἑπτὰ
[3, 8]	σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ προσταγὴν θεοῦ	ταῦρον	καὶ κριὸν καὶ ἔριφον ὑπὲρ
[3, 10]	δ' ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ	ταῦρόν	τε καὶ κριοὺς δύο καὶ
[3, 6]	σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ' εἰσέφερον	ἄργυρόν	τε καὶ χρυσὸν καὶ χαλκὸν
[3, 10]	δὶς ἑκάστης ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ,	ἄλευρον	ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει
[3, 9]	καὶ ταῖς δημοσίαις θυσίαις καὶ	ἄλευρον	ἐπιφέρεσθαι καθαρώτατον, ἀρνὶ μὲν ἀσσαρῶνος
[3, 6]	ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον	πλευρὸν	κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν τὸ
[3, 2]	τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν ἄνδρα	Οὖρον	ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν
[3, 2]	ἡμῶν ἀπαντᾶν καταλύειν ἀσφαλὲς καὶ	σῶφρον	δίκην αὐτοὺς καὶ περὶ τῆς
[3, 11]	τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ	σῶφρον	τοῦ δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον γενέσθαι
[3, 11]	γονήν, καθεὶς αὑτὸν εἰς ὕδωρ	ψυχρὸν	ὁμοίως τοῖς κατὰ νόμον γυναικὶ
[3, 1]	οἷον ἂν εἴη θεοῦ τὸ	δῶρον	δόντος ἐφαίνετο: τόν τε οὖν
[3, 10]	εἶδος καὶ τὸ τῆς ἀργίας	ἀταλαίπωρον	καὶ πρὸς εὐωχίαις εἰσὶ τεθυκότες.
[3, 7]	πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς εὐπρεπείας, ὥστε	μέσον	ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε κωδώνοιν ῥοίσκον,
[3, 7]	συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου τὸ	μέσον	καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένος καὶ
[3, 7]	ἅπασιν αὐγῆς. καὶ τὸν ἐσσῆνα	μέσον	ὄντα τῆς ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ
[3, 6]	δὲ σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ	μέσον	τετραμμένην πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα
[3, 7]	πρός τε τὸ στέρνον καὶ	μέσον	τὸ μετάφρενον: πέζα δ' αὐτῷ
[3, 6]	προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν	ἴσον	ἦν κατ' οὐδέτερον μέρος ἐξοχαῖς
[3, 7]	ἐκ τούτου μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται	ὅσον	ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον
[3, 12]	τοῖς ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ'	ὅσον	μὲν ὑπὲρ τὴν σκηνὴν συνέβαινεν
[3, 6]	κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ τῆς γῆς	ὅσον	πῆχυν ἀνέχοντα. ἴσαι δὲ τῷ
[3, 6]	ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ'	ὅσον	προβαίνοι τὸ εὖρος. κίονες δ'
[3, 12]	καὶ αὐτοὶ τοῦ μὲν ἄρρενος	ὅσον	τριακοστὴν εἶχεν ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι
[3, 1]	ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ'	ὅσον	χρόνον ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ.
[3, 1]	ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι τὴν	δρόσον,	ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ αὐτῶν
[3, 8]	σημαίνειν αὐτῶν τὴν φύσιν ἡγοῦμαι	περισσὸν	πᾶσιν εἰς γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε
[3, 6]	προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου	βύσσον	λίθους τε τούτοις ἐνδεδεμένους, οὓς
[3, 6]	ἀλλ' εἰσέφερον ἄργυρόν τε καὶ	χρυσὸν	καὶ χαλκὸν ξύλα τε τῆς
[3, 14]	καταλεύσαντες τόν τε Μωυσῆν καὶ	τὸν	Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν.
[3, 12]	μὲν καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται	τὸν	ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος, τοῦ δ'
[3, 11]	κατὰ τὴν γαστέρα: ψευσαμένη δὲ	τὸν	ἄνδρα ἐπὶ τοῖς γάμοις καὶ
[3, 13]	τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς	τὸν	ἄνδρα καὶ δεινὰ λεγόντων, εἷς
[3, 2]	Ἀαρῶνα καὶ τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης	τὸν	ἄνδρα Οὖρον ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν
[3, 11]	κελεύει δὲ ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι	τὸν	ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον
[3, 15]	ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα	τὸν	ἄνδρα πεποίηκε τῆς αὐτοῦ φύσεως
[3, 8]	κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς	τὸν	ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι
[3, 12]	πλὴν τῆς Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς	τὸν	ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν τῶν στρατεύεσθαι δυναμένων:
[3, 6]	ἑπτὰ κατὰ μίαν τῶν πλανητῶν	τὸν	ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ εἴς
[3, 1]	ἐκ τῶν πηγῶν δώδεκα οὐσῶν	τὸν	ἀριθμὸν νοτερόν τι προσαρδεῦον αὐτοῖς
[3, 6]	ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες	τὸν	ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ τὴν
[3, 7]	τὴν φοράν: τοσοῦτοι γάρ εἰσι	τὸν	ἀριθμόν. τά τε φάρση ἐκ
[3, 6]	καὶ ἄλλαι σινδόνες μιᾷ πλείους	τὸν	ἀριθμὸν τὸ δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι,
[3, 11]	τὸ ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ	τὸν	ἀριθμὸν τούτων τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον
[3, 12]	ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις ἀπηλλαγμένας.	τὸν	ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ τεθνηκότος ἀνδρὸς
[3, 8]	οὓς ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν	τὸν	ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες δὲ ἦσαν
[3, 7]	τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε	τὸν	ἀρχιερέα. τήν τε δωδεκάδα τῶν
[3, 15]	καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι	τὸν	ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν
[3, 2]	παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς	τὸν	αὖθις αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν αἰτία
[3, 10]	ἥτις σάββατα καλεῖται, δύο σφάττουσι	τὸν	αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ
[3, 12]	καπηλείας καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας	τὸν	βίον μηδὲ τὰς τῶν προτέρων
[3, 11]	τοῖς ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει	τὸν	βίον τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος
[3, 7]	μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων	τὸν	βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ
[3, 9]	διαμελίζουσι καὶ πάσαντες ἁλσὶν ἐπὶ	τὸν	βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον
[3, 12]	τὰ γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ	τὸν	βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς τὸν
[3, 9]	καὶ τῷ μὲν αἵματι δεύει	τὸν	βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς
[3, 8]	Νάβαδος καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ	τὸν	βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς
[3, 9]	οἴνου παρῆγον, σπένδουσι δὲ περὶ	τὸν	βωμὸν τὸν οἶνον. εἰ δέ
[3, 9]	δὲ ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι	τὸν	βωμόν, τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ
[3, 10]	πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος,	τὸν	δ' ἐν τοῖς προαστείοις εἰς
[3, 11]	τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν:	τὸν	δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν τούτων
[3, 7]	πεφοινῖχθαι τῶν ἰχθύων τῷ αἵματι,	τὸν	δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ
[3, 12]	ἀφελεῖς δὲ εἶναι πᾶσαν ἀφέλειαν:	τὸν	δὲ μὴ ὁλόκληρον τῶν ἱερέων
[3, 7]	πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ κατὰ ὦμον	τὸν	δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ τὸν
[3, 8]	ἔκρινε καὶ τοῦτον ᾕρηται ἱερέα,	τὸν	δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς
[3, 15]	βούλησιν τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ	τὸν	ἐλέγξοντα περὶ τούτων αὐτοὺς οὐ
[3, 7]	τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει	τὸν	ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους μῆνας διῃρημένον.
[3, 12]	μὲν γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι	τὸν	ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει
[3, 9]	δὲ συνειδὼς καὶ μηδένα ἔχων	τὸν	ἐξελέγχοντα κριὸν θύει τοῦ νόμου
[3, 4]	σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν	τὸν	ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν τοῖς
[3, 8]	εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ	τὸν	ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ
[3, 8]	ὁ θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον	τὸν	ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν ὤμων
[3, 9]	βωμόν, τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ	τὸν	ἐπίπλουν καὶ πάντα τὰ πιμελῆ
[3, 8]	τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις	τὸν	ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν
[3, 7]	τῆς προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ	τὸν	ἐσσῆνα μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος
[3, 7]	τὸν δεξιόν. ἐπίασι δὲ καὶ	τὸν	ἐσσήνην λίθοι δώδεκα μεγέθει καὶ
[3, 8]	ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη,	τὸν	ἕτερον τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ
[3, 12]	μὲν οὖν ἤδη καὶ κατὰ	τὸν	ζωῆς χρόνον τῆς αὐτοῦ γινόμενα
[3, 5]	διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν	τὸν	ἥλιον ἀνασχεῖν νεφέλη τε ὑπεράνω
[3, 8]	τῆς ἡμέρας πρίν τε ἀνασχεῖν	τὸν	ἥλιον καὶ πρὸς δυσμαῖς θυμιᾶν
[3, 7]	τὰ πάντα. δηλοῖ δὲ καὶ	τὸν	ἥλιον καὶ τὴν σελήνην τῶν
[3, 6]	εἰς ὅσας τοὺς πλανήτας καὶ	τὸν	ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ εἰς
[3, 2]	ἐν ᾧ τά τε περὶ	τὸν	θάμνον αὐτῷ καὶ τὰ λοιπὰ
[3, 1]	δὲ οὐ κατὰ ὀλιγωρίαν μέλλειν	τὸν	θεόν, ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ τῆς
[3, 15]	μὴ γὰρ κατὰ κουφότητα προαχθῆναι	τὸν	θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς τὴν ὀργὴν
[3, 11]	διαφέροντας: ἂν δέ τις ἐξικετεύσας	τὸν	θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ
[3, 11]	ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ ἱερεῖς πρὸς	τὸν	θεὸν διανέμονται. (Ἂν δ' ὑπονοήσῃ
[3, 15]	πάρεισιν εἰς τὸ πλῆθος καὶ	τὸν	θεὸν ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ τῆς
[3, 8]	παντὶ γνώριμον εἶναι τὸ παρεῖναι	τὸν	θεὸν εἰς τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν
[3, 2]	καὶ εἰπεῖν ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα	τὸν	θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον
[3, 8]	τό τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ	τὸν	θεὸν ἔκρινεν εἶναι καὶ τρέπεται
[3, 1]	αὐτοὺς καὶ ταύτης τῆς ἀνάγκης	τὸν	θεὸν ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι σωτηρίαν
[3, 5]	τὸ λόγον εἶναι περὶ τοῦ	τὸν	θεὸν ἐν αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν
[3, 1]	τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους	τὸν	θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν εὐχῶν
[3, 11]	ἄνδρα ἐπὶ τοῖς γάμοις καὶ	τὸν	θεὸν ἐπὶ τοῖς ὅρκοις μετ'
[3, 5]	ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες	τὸν	θεὸν εὐμενῆ συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι
[3, 10]	ἥψαντο πρότερον αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι καὶ	τὸν	θεὸν ἡγούμενοι τιμᾶν δίκαιον εἶναι
[3, 8]	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχὰς ποιήσεται πρὸς	τὸν	θεὸν ἡδέως ἀκουσόμενον, ὅτι τε
[3, 14]	Ἀαρὼν πεσόντες ἐπὶ τὴν γῆν	τὸν	θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆς
[3, 15]	παρεκάλει καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι πρὸς	τὸν	θεὸν καὶ τῆς ἄλης τῆς
[3, 1]	τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν τρέπεται	τὸν	θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ
[3, 5]	τρίτος δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ	τὸν	θεὸν ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος
[3, 14]	πρὸ δὲ πάντων ὁμονοῶμεν καὶ	τὸν	θεόν, ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν
[3, 8]	θεοῦ ἀξιώματι, αὐτοκράτορα δ' εἶναι	τὸν	θεὸν παρατυγχάνειν τοῖς ἱεροῖς κατέλιπεν
[3, 11]	δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις	τὸν	θεόν, περὶ ὧν ὕστερον ἐροῦμεν.
[3, 1]	ἐν τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ	τὸν	θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως ἐκ
[3, 2]	χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας	τὸν	θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ τοὺς
[3, 8]	λύπης ἠξίωσε προκρίναντας τὴν εἰς	τὸν	θεὸν τιμὴν τοῦ περὶ αὐτοὺς
[3, 15]	παρασχεῖν. ὁ δ' οὐκ ἔφασκε	τὸν	θεὸν τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ
[3, 15]	μελλούσης ὑπ' αὐτῶν ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ	τὸν	θεὸν ὑπομνῆσαι μέν, ὅσα παθόντες
[3, 3]	προσλαβόμενος ὕμνους τε ᾖδον εἰς	τὸν	θεὸν ὡς τῆς σωτηρίας αὐτοῖς
[3, 2]	διηγρύπνει δὲ καὶ Μωυσῆς ἀναδιδάσκων	τὸν	Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε τὸ
[3, 12]	κατέλεξεν εἰς τοὺς φυλάρχους Μανασσῆν	τὸν	Ἰωσήπου παῖδα καὶ Ἐφράην ἀντὶ
[3, 7]	φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ ἐπιθέματι	τὸν	καρπὸν διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος
[3, 7]	ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς	τὸν	καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης: ὁ δὲ
[3, 2]	στρατηγοῦ: οἱ δ' ἦσαν ἐπὶ	τὸν	κίνδυνον τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ
[3, 8]	τούτων μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι	τὸν	κράτιστον. ὁ δὲ πᾶς χρόνος
[3, 9]	τὰ πάντα. σφαγέντων δὲ τούτων	τὸν	κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ
[3, 7]	ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ τὸν	τῶν	κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν ἐφαπτίδα
[3, 7]	πρὸς τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ	τὸν	λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς μὲν
[3, 5]	μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ' εἰπὼν προάγει	τὸν	λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις,
[3, 11]	Λευὶ τὴν φυλὴν τῆς πρὸς	τὸν	λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν ἐσομένην
[3, 1]	παρὰ τοῦ θεοῦ παραγίνεται πρὸς	τὸν	λαὸν περιμένοντα καὶ εἰς αὐτὸν
[3, 4]	καὶ οἷος γέγονας ἐπὶ τῷ	τὸν	λαὸν ὑπουργῶν τῷ θεῷ σώζειν
[3, 7]	(Ἐπὶ δὲ τούτοις τρίτον ἐνδύεται	τὸν	λεγόμενον μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ'
[3, 5]	καταφρονήσητε τῶν λεγομένων εἰς ἐμὲ	τὸν	λέγοντα ἀφορῶντες μηδ' ὅτι γλῶττα
[3, 9]	καὶ ἱερουργίαις κειμένων: καὶ γὰρ	τὸν	λόγον μοι περὶ τῶν θυσιῶν
[3, 7]	ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν περιτίθεται	τὸν	μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο
[3, 10]	ἕτερον δείλης ἐπιφέρει τῷ πυρί.	τὸν	μὲν οὖν περὶ τούτων λόγον
[3, 7]	γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ αὕτη	τὸν	μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ τε
[3, 13]	πλῆθος πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ	τὸν	Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι τῶν τε κατὰ
[3, 2]	ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν κακῶν, καὶ	τὸν	Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ
[3, 4]	δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος	τὸν	Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα:
[3, 13]	καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον πρὸς	τὸν	Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων
[3, 1]	ἦσαν καὶ πάλιν δι' ὀργῆς	τὸν	Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν
[3, 3]	τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς	τὸν	Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ
[3, 14]	λόγῳ δὲ μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ	τὸν	Μωυσῆν πάλιν ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων
[3, 15]	συμφορᾷ τὸ πλῆθος ἐγένετο, καὶ	τὸν	Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι
[3, 3]	εὐχαριστίᾳ διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ καὶ	τὸν	Μωυσῆν τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν
[3, 12]	τὸν βωμὸν καὶ εἰσιέναι εἰς	τὸν	ναὸν ἐκώλυσε: μὴ μόνον δὲ
[3, 10]	τὸ ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις εἰς	τὸν	ναὸν καὶ περὶ τὸν χρύσεον
[3, 10]	ἐκείνην τὴν πόλιν, ἣν διὰ	τὸν	ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας
[3, 6]	δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ	τὸν	ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν
[3, 10]	οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς	τὸν	ναὸν τοῦ αἵματος ἅμα καὶ
[3, 5]	καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ' ὁ	τὸν	Νεῖλον ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ ὑμῶν
[3, 11]	αἱ δ' εἰσὶ τετραμμέναι πρὸς	τὸν	νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ
[3, 6]	κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας, οἳ διαιροῦντες	τὸν	νεὼν τὸ ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν
[3, 15]	ἀπορίας τὴν γῆν κατεχούσης, δεδιὼς	τὸν	νόμον καὶ τὴν ὀργήν, ἣν
[3, 12]	πρὸς τὴν δευτέραν οἱ πρὸς	τὸν	νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ
[3, 9]	σπένδουσι δὲ περὶ τὸν βωμὸν	τὸν	οἶνον. εἰ δέ τις θυσίαν
[3, 6]	πήχεις ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ	τὸν	ὄπισθεν τοῖχον, ἐννέα γὰρ πήχεις
[3, 6]	κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ	τὸν	ὄπισθεν τοῖχον μία φάλαγξ ἦν
[3, 10]	τοῦ ἐρίφου ῥαίνει τῷ δακτύλῳ	τὸν	ὄροφον ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ
[3, 2]	τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι.	τὸν	οὖν πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν
[3, 7]	τῷ θεῷ διὰ τὸ καὶ	τὸν	οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί
[3, 6]	τὴν γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ	τὸν	οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν ἐδόκουν διαφέρειν.
[3, 7]	ὁ πῖλος δέ μοι δοκεῖ	τὸν	οὐρανὸν τεκμηριοῦν ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ
[3, 7]	μῆνάς τις θέλοι νοεῖν, εἴτε	τὸν	οὕτως ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων, ὃν
[3, 8]	οὕτως ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ κελεύει	τὸν	πατέρα αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς
[3, 8]	Μωυσῆς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ	τὸν	πατέρα μὴ φροντίζειν τῆς ἐπ'
[3, 6]	τῆς τραπέζης, ἡ δὲ εἰς	τὸν	πόδα: καὶ τούτοις κατὰ τὰς
[3, 7]	λίνεος ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος	τὸν	πόλον, ἀστραπαῖς μὲν κατὰ τοὺς
[3, 12]	ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει	τὸν	πριάμενον ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες
[3, 2]	τε καὶ τοὺς περιοίκους ἐπὶ	τὸν	πρὸς Ἑβραίους πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν
[3, 1]	καὶ συνέσεως κωλυόμενοι δι' ὀργῆς	τὸν	στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν
[3, 3]	αἴτιον καὶ ποριστὴν γεγενημένον, καὶ	τὸν	στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς κατὰ ἀρετὴν
[3, 1]	παρεῖχε πιστεύειν. οἱ δὲ μιμούμενοι	τὸν	στρατηγὸν ἥδοντο τῷ βρώματι: μέλιτι
[3, 2]	ἀριστεῦσί τε τιμὰς ἐδίδου καὶ	τὸν	στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ'
[3, 1]	παρακλήσεως. εἶχον οὖν ἐν αἰτίᾳ	τὸν	στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ τὴν
[3, 5]	παρὰ τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ	τὸν	στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες τήν τε
[3, 4]	ἐμαῖς περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος	τὸν	στρατὸν ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ κατὰ
[3, 2]	καὶ ὁ μὲν οὕτως παραστησάμενος	τὸν	στρατὸν τοῖς τε λόγοις καὶ
[3, 2]	τοὺς οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει	τόν	τε ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ τῆς
[3, 2]	δὲ ὑποφαίνειν τῆς ἡμέρας αὖθις	τόν	τε Ἰησοῦν παρεκάλει μηδὲν χείρονα
[3, 5]	πρὸς ταῖς σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ	τόν	τε Μωυσῆν ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ'
[3, 3]	αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως ἀπήντα	τόν	τε Μωυσῆν καὶ τὴν Σαπφώραν
[3, 14]	συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες καταλεύσαντες	τόν	τε Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρῶνα
[3, 7]	οἷς περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα,	τόν	τε νομοθέτην εὑρήσει θεῖον ἄνδρα
[3, 1]	θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο:	τόν	τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως
[3, 2]	ἐρήμῳ τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις,	τόν	τε στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ
[3, 5]	ἣν εἶχε περὶ αὐτῶν ἀπεδήλου	τόν	τε τρόπον καθ' ὃν εὐδαιμονήσουσι
[3, 7]	τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς	τὸν	τράχηλον ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι,
[3, 8]	μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον	τὸν	τρόπον αὐτούς τε καὶ τὰς
[3, 7]	τοῖς οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ	τὸν	τρόπον: βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ
[3, 6]	ἡ μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται	τὸν	τρόπον. (Γίνεται δὲ καὶ κιβωτὸς
[3, 12]	τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον	τὸν	τρόπον: ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν
[3, 6]	μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον	τὸν	τρόπον ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν δὲ
[3, 1]	σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον ὁδεύοντες	τὸν	τρόπον περὶ δείλην ὀψίαν εἰς
[3, 7]	ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ τοῦτον	τὸν	τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος πηχυαῖον
[3, 7]	ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ	τὸν	τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν
[3, 1]	καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ πρὸς αὐτὸν	τὸν	ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας καὶ ταῦτα
[3, 8]	αὐτῷ καὶ παῖδες κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος
[3, 10]	εἰς τὸν ναὸν καὶ περὶ	τὸν	χρύσεον βωμὸν καὶ τὸ λοιπὸν
[3, 7]	τόπον ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας	τὸν	ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος
[3, 6]	ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ'	ἄβατον	τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων
[3, 6]	κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν	ἄβατον,	ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ θεῷ,
[3, 5]	ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ μόνον οὐκ	ἀναβατὸν	ἀλλ' οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα πόνου
[3, 7]	διὰ τὸ καὶ τὸν οὐρανὸν	ἀνεπίβατον	εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ
[3, 6]	τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν	ἑκατὸν	δὲ τὸ μῆκος. κάμακας δὲ
[3, 6]	κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς	ἑκατόν:	Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι κίγχαρες, εἰς
[3, 4]	εἰς πεντακοσίους, καὶ πάλιν εἰς	ἑκατόν,	εἶτ' εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε
[3, 8]	αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη	αὐτόματον,	καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον
[3, 12]	τῷ σχήματι τῆς δουλείας ἐκόλασε	θάνατον	οὐκ ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι δὲ καὶ
[3, 12]	δὲ τῶν εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων	θάνατον	ὥρισε τὴν τιμωρίαν. (Τῶν δ'
[3, 8]	τῷ θεῷ ἥδιστον ἦν καὶ	δυνατὸν	ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον
[3, 2]	πολεμίων ὅσους οὐδ' ἀριθμῷ γνῶναι	δυνατὸν	ἦν. θύσας δὲ χαριστήρια βωμὸν
[3, 2]	τὸν πρὸς Ἑβραίους πόλεμον παρεκάλουν,	στρατὸν	ἀλλότριον καὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποδράντα
[3, 4]	περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν	στρατὸν	ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ κατὰ μυρίους
[3, 2]	γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν τε	στρατὸν	εὐωχίαις ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην μὲν
[3, 2]	ὁ μὲν οὕτως παραστησάμενος τὸν	στρατὸν	τοῖς τε λόγοις καὶ τῇ
[3, 7]	ἔταξε: καὶ γὰρ αὕτη τὸν	μεσαίτατον	τόπον ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας
[3, 2]	μὲν υἱὸν φυλῆς τῆς Ἐφραιμίτιδος,	ἀνδρειότατον	δὲ καὶ πόνους ὑποστῆναι γενναῖον
[3, 5]	εἰπὼν ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον	ὑψηλότατον	τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις
[3, 1]	χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ πολὺ καὶ	διαυγέστατον.	οἱ δὲ τῷ παραδόξῳ τοῦ
[3, 8]	καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα	εὐωδέστατον.	κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε
[3, 1]	καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς	αἰτιώτατον	τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ
[3, 2]	καὶ νοῆσαί τε καὶ εἰπεῖν	ἱκανώτατον	καὶ θρησκεύοντα τὸν θεὸν ἐκπρεπῶς
[3, 10]	δ' ἐν τοῖς προαστείοις εἰς	καθαρώτατον	ἄγοντες χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ
[3, 9]	δημοσίαις θυσίαις καὶ ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι	καθαρώτατον,	ἀρνὶ μὲν ἀσσαρῶνος μέτρον κριῷ
[3, 1]	ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς	ἔσχατον	ἔν τε ταῖς πρότερον ἡμέραις
[3, 1]	δὲ καὶ ὕδατος εἰς τὸ	ἔσχατον,	καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις τι
[3, 5]	ἄνεμοί τε σφοδροὶ λάβρον κινοῦντες	ὑετὸν	κατῄγιζον, ἀστραπαί τε ἦσαν φοβεραὶ
[3, 6]	αἰτίας τὴν σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ'	ἀκίνητον	αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν
[3, 6]	κάμακα παρέντες κατὰ τοῦ ἐδάφους	ἀκίνητον	ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν
[3, 1]	μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοις	ἀφόρητον.	(Ὁρῶν δ' ὁ Μωυσῆς ἀθύμως
[3, 5]	πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς οὐ	θεμιτόν	ἐστιν ἡμῖν λέγειν φανερῶς πρὸς
[3, 6]	συνέβαινεν εἶναι: τὸ μὲν γὰρ	τρίτον	αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς τῶν
[3, 12]	περὶ τὴν σκηνὴν πάντες ἦσαν.	τρίτον	δὲ σημήναντος τὸ κατὰ λίβα
[3, 7]	σχιστός ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ τούτοις	τρίτον	ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν ἐφώδην,
[3, 6]	γὰρ ἦσαν καὶ παρεῖχε πλάτος	Τρίτον	σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι
[3, 9]	ἐπὶ δὲ κριῷ μέρος τούτου	τρίτον	τοῦ μέτρου, καὶ τετάρτη μερὶς
[3, 5]	ἐν αὐτῷ διατρίβειν φοβερὸν καὶ	ἀπρόσιτον.	Ἑβραῖοι δὲ κατὰ τὰς Μωυσέος
[3, 1]	μάν ἐπερώτησις κατὰ τὴν ἡμετέραν	διάλεκτον,	τί τοῦτ' ἔστιν ἀνακρίνουσα. καὶ
[3, 1]	διακειμένους καὶ τοῦ πράγματος τὸ	ἀναντίλεκτον,	οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν στρατὸς
[3, 6]	ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη πρὸς	ἄρκτον	οὐ πόρρω τοῦ μυχοῦ, διετίθεσαν
[3, 7]	χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένος	ἀπερίπτυκτον	τοῦ στέρνου τὸ μέσον καταλιμπάνει
[3, 6]	τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον γλῶτταν σημαίνει	τάλαντον.	πεποίηται δὲ σφαιρία καὶ κρίνα
[3, 12]	τὴν δευτέραν οἱ πρὸς τὸν	νότον	αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ
[3, 1]	σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ τὸ	ποτὸν	αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς ταῦτα
[3, 5]	οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ	ποτὸν	ἐκ πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι'
[3, 1]	τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ	ποτὸν	παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ τῆς ἐπὶ
[3, 1]	δὲ ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ καὶ	ἄποτον	ἦν οὐκ ἀνθρώποις μόνον ἀλλὰ
[3, 7]	δ' ἐστὶ περὶ τὰ αἰδοῖα	ῥαπτὸν	ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων
[3, 8]	εἶναι δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν	λεπτὸν	οὕτως, ὥστε τὴν ὄψιν ἰσχύσαι
[3, 12]	τὴν αὐτῶν δίαιταν, ὥστ' αὐτὴν	ἄμεμπτον	εἶναι. καὶ διὰ ταύτην τὴν
[3, 6]	ἦν τὸ ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ	κάτοπτον.	καὶ ὁ μὲν πᾶς ναὸς
[3, 8]	μετὰ τοῦτο ἀφ' οὗ τὴν	Αἴγυπτον	ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο.
[3, 1]	γνώμης, καθ' ἣν ἐκλελοίπασι τὴν	Αἴγυπτον,	καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ πρὸς αὐτὸν
[3, 14]	καὶ τὸν Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν	Αἴγυπτον	ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς
[3, 10]	καθ' ἣν προσάγουσι τῷ θεῷ	ἄρτον	ἀλφίτων μὲν πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο
[3, 12]	τῶν ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ	τέταρτον	τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ
[3, 7]	ὀνόματι τετιμημένου κατὰ τάξιν ἣν	ἕκαστον	αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν οὖν
[3, 6]	κάτω μέρος τοῦ σώματος, καθ'	ἕκαστον	δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ
[3, 12]	ἦν ἀγορᾶς, καὶ τῶν πωλουμένων	ἕκαστον	ἐν τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ
[3, 8]	εἰσφέρειν σίκλου τὸ ἥμισυ καθ'	ἕκαστον,	ὁ δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων
[3, 11]	περὶ τῶν ζῴων δὲ διέκρινεν	ἕκαστον,	ὅτι τρέφοιντο καὶ οὗ πάλιν
[3, 6]	τῇ ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ'	ἕκαστον	πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν
[3, 10]	σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν	ἕκαστον,	τό τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ
[3, 8]	πρότερον ταύτης ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ.	θαυμαστὸν	μὲν οὖν καὶ τοῦτο τοῖς
[3, 10]	καὶ πτίσαντες καὶ καθαρὰς πρὸς	ἄλεστον	τὰς κριθὰς ποιήσαντες τῷ βωμῷ
[3, 5]	αὐτοὺς εἴα τὸ προσδοκᾶν τι	χρηστὸν	περὶ τἀνδρὸς οὔτε μὴ λυπεῖσθαι
[3, 1]	δὲ στάζον ἔλαβον εἰς χεῖρας,	ἄχρηστον	ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ θολερὸν εἶναι:
[3, 12]	καὶ μίσγεσθαι δὲ μητράσι κακὸν	μέγιστον	ὁ νόμος ἀπεῖπεν, ὁμοίως δὲ
[3, 8]	οἷον αὐτῷ τε τῷ θεῷ	ἥδιστον	ἦν καὶ δυνατὸν ἡμῖν, ἐπεὶ
[3, 8]	μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν	κράτιστον.	ὁ δὲ πᾶς χρόνος εἰς
[3, 7]	φάρσος δ' ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον	σχιστὸν	ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ
[3, 1]	μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸ	κρεῖττον,	κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ περιστάντας
[3, 1]	ἄλλον τινὰ συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ'	αὐτόν,	ἀντιβολοῦντες γύναια μὲν ὑπὲρ νηπίων
[3, 5]	περιπεσόντα, καὶ μάλιστα ὅσοι πρὸς	αὐτὸν	ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι ταύτην τὴν
[3, 1]	ἀφορῶντα: καὶ γὰρ ἤδη καθεώρων	αὐτὸν	ἀπὸ τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς
[3, 1]	τὸν λαὸν περιμένοντα καὶ εἰς	αὐτὸν	ἀφορῶντα: καὶ γὰρ ἤδη καθεώρων
[3, 4]	δίκας τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ'	αὐτὸν	βαδιζόντων καὶ μόνως ἂν τοῦ
[3, 1]	ὑπὲρ αὐτῶν, μὴ δι' ὧνπερ	αὐτὸν	βάλλουσι λίθων τοῦ θεοῦ κατακρίνειν
[3, 15]	πηλίκων εὐεργεσιῶν μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς	αὐτὸν	γένοιντο, ὅτι τε τῇ νῦν
[3, 7]	εἰργασμένος τοῖς πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ'	αὐτὸν	δὲ συνερραμμένος ἕτερος ἐξ ὑακίνθου
[3, 4]	τοῦ πλήθους ἔχειν τὴν πρόνοιαν	αὐτόν:	δικάσαι μὲν γὰρ ἀγαθοὺς κἂν
[3, 7]	ῥάπτεται πολλάκις. ἔπειτα σινδὼν ἄνωθεν	αὐτὸν	ἐκπεριέρχεται διήκουσα μέχρι μετώπου τήν
[3, 2]	τὸ ἔργον τῆς οὔσης περὶ	αὐτὸν	ἐλπίδος δόξαν τε διὰ τῆς
[3, 2]	καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς πρὸς	αὐτὸν	εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ
[3, 13]	μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους τῆς εἰς	αὐτὸν	θρασύτητος καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε γὰρ
[3, 11]	τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν, οἷς εὔλογον ἦν	αὐτὸν	καὶ ἑτέρων εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ
[3, 5]	φοιτῶντες ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἠξίουν	αὐτὸν	καὶ νόμους αὐτοῖς παρὰ τοῦ
[3, 5]	ὧν ὁ θεὸς εἴποι πρὸς	αὐτόν,	καὶ συναθροισθέντων στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ
[3, 1]	τοῦ πλήθους καὶ πικρῶς ἐπ'	αὐτὸν	κεκινημένου τῷ θεῷ θαρρῶν καὶ
[3, 5]	τὸ ὑπὸ τοῦ θεοῦ πρὸς	αὐτὸν	μεταστῆναι διὰ τὴν προσοῦσαν ἀρετὴν
[3, 7]	χρυσόλιθος μὲν πρόκειται, μετὰ δὲ	αὐτὸν	ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος.
[3, 1]	τὴν πεῖραν τῶν κακῶν δι'	αὐτὸν	πάσχειν λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην
[3, 8]	ἅπασιν αὐτῷ καὶ τὸ περὶ	αὐτὸν	πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται,
[3, 8]	τε στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος καὶ	αὐτὸν	σὺν τοῖς παισὶν ἔρραινεν ἀφαγνίσας
[3, 11]	τῶν λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον	αὐτόν	τε ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ
[3, 2]	καὶ παρελθεῖν εἰς εὐπορίαν καὶ	αὐτὸν	τῆς πρὸς ἡμᾶς κατάρξαι μάχης
[3, 14]	δὲ ταῦτ' εἰπόντος τὸ πλῆθος	αὐτὸν	τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους αἱρεῖται
[3, 1]	Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ πρὸς	αὐτὸν	τὸν ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας καὶ
[3, 10]	σάββατα καλεῖται, δύο σφάττουσι τὸν	αὐτὸν	τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ
[3, 4]	θεῷ προσεδρεύων εὐμενέστερον ἂν ποιήσειας	αὐτὸν	τῷ στρατῷ. (Ταῦτα Ῥαγουήλου παραινέσαντος
[3, 1]	τὸν στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν	αὐτὸν	ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον τῆς ἐν
[3, 11]	τοὺς ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς	αὑτὸν	εἰς ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως τοῖς
[3, 8]	δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ ὁ θεὸς	αὑτὸν	ἡσθέντα τῷ ἔργῳ τῶν Ἑβραίων
[3, 8]	καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἄγων	ἑαυτὸν	δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος τῶν
[3, 4]	τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων	σεαυτὸν	διατέλει ζητῶν οἷς ἂν τὸ
[3, 7]	δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν	ἐνιαυτὸν	εἰς τοσούτους μῆνας διῃρημένον. τὴν
[3, 12]	γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι τὸν	ἐνιαυτὸν	καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν
[3, 8]	ταύτης ἐμοὶ τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης	ἐμαυτὸν	ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινα
[3, 6]	οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν τὸ	ἄδυτον	ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο
[3, 6]	ὀλίγον. τὸ δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν	ἄδυτον	ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ
[3, 10]	αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον	τοιοῦτον.	φρύξαντες τῶν ἀσταχύων τὸ δράγμα
[3, 7]	θεῖον. καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ	τοσοῦτόν	μοι δεδηλώσθω πολλάκις τε καὶ
[3, 6]	κατὰ γωνίαν ἑκάστην στέφανον καὶ	τοῦτον	δ' ἐκπεριοδεύοντα χρύσεον, ᾗ καὶ
[3, 5]	ὅτι θεός ἐστιν εἷς καὶ	τοῦτον	δεῖ σέβεσθαι μόνον: ὁ δὲ
[3, 11]	τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς διὰ	τοῦτον	ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ
[3, 8]	τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινε καὶ	τοῦτον	ᾕρηται ἱερέα, τὸν δικαιότερον ἡμῶν
[3, 2]	πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων τοῦ πολέμου:	τοῦτον	μὲν γὰρ εἶναι πρὸς ἀνθρώπους,
[3, 1]	τοῦτο δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ	τοῦτον	ὁδεύοντες τὸν τρόπον περὶ δείλην
[3, 6]	ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ	τοῦτον	πήγνυται τὸν τρόπον. (Γίνεται δὲ
[3, 8]	δυνατὸν ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ	τοῦτον	τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον
[3, 8]	ἐπὶ μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ	τοῦτον	τὸν τρόπον αὐτούς τε καὶ
[3, 12]	ἀγροὺς τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις	τοῦτον	τὸν τρόπον: ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου,
[3, 6]	ὁ μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος	τοῦτον	τὸν τρόπον ἦν διακεκοσμημένος. (Τὴν
[3, 7]	δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ	τοῦτον	τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ βάθος
[3, 12]	ἡταιρηκυίας ἐκώλυσε, μήτε δούλην μήτ'	αἰχμάλωτον	γαμεῖν αὐτοὺς κεκώλυκε καὶ τὰς
[3, 9]	ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ	πρῶτον	ἀλλὰ τῶν γωνιῶν τὰς ἐξοχάς,
[3, 8]	τοῦτον τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ	πρῶτον	ἡμῖν τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντος
[3, 6]	ἑκάστου δύναμιν ἵστη τὴν σκηνήν,	πρῶτον	μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν
[3, 6]	καὶ φοίνικος βαφῆς συγκεκραμένης. καὶ	πρῶτον	μὲν ἦν πήχεων δέκα πανταχόθεν,
[3, 7]	ἣν ὁ νόμος ἁγνείαν προαγορεύει,	πρῶτον	μὲν περιτίθεται τὸν μαναχάσην λεγόμενον:
[3, 12]	λοιπαῖς ἡμέραις. θύει δὲ τότε	πρῶτον	μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τὴν ἐξ
[3, 6]	τετραμμένην πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα	πρῶτον	ὁ ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν
[3, 12]	ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ	πρῶτον	οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες
[3, 10]	θεὸν ἡγούμενοι τιμᾶν δίκαιον εἶναι	πρῶτον,	παρ' οὗ τῆς εὐπορίας τούτων
[3, 1]	οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν νοτερόν τι	προσαρδεῦον	αὐτοῖς δι' ἐλπίδα χρήσιμον, ἀλλὰ
[3, 1]	οὖσαν τὴν χώραν ἐξ ἀνάγκης	ὥδευον	ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο
[3, 2]	τῶν κακῶν, καὶ τὸν Μωυσῆν	ἐκέλευον	ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[3, 14]	ἐπὶ τὴν γῆν τὸν θεὸν	ἱκέτευον	οὐχ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας,
[3, 1]	εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις: καὶ γὰρ	ἤκουον	παρὰ τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν
[3, 6]	οἷς τε ἑώρων καὶ οἷς	ἤκουον	τοῦ στρατηγοῦ τῆς κατὰ δύναμιν
[3, 5]	γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες τε	ἤκουον	φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης εἰς ἅπαντας,
[3, 8]	ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις	ὑπήκουον.	ἐπικειμένων δὲ τῶν ἱερῶν τῷ
[3, 8]	δραχμὰς τέσσαρας: οἱ δ' ἑτοίμως	ὑπήκουον	οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ
[3, 5]	ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι ταύτην τὴν	ψῆφον	ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς τὸ
[3, 9]	δὲ τῷ προσάγειν θύματα ταῦρον	ἔριφον	ἄρσενας. (Νόμος δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς
[3, 10]	ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ κριόν,	ἔριφον	δὲ ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, εἴ
[3, 9]	εἰς τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ	ἔριφον	θήλειαν τῶν αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ
[3, 10]	ἑπτά, ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως	ἔριφον.	καὶ ταῦτα μὲν Ἑβραίοις τὰς
[3, 10]	ἄρνας ἑπτὰ καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων	ἔριφον.	προσάγουσι δὲ δύο πρὸς τούτοις
[3, 9]	μὲν βοῦν καὶ ἀρνίον καὶ	ἔριφον:	ταῦτα μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ
[3, 10]	καὶ ἄρνας ἑπτὰ θύουσι καὶ	ἔριφον	ὑπὲρ ἁμαρτάδων. (Δεκάτῃ δὲ τοῦ
[3, 8]	θεοῦ ταῦρον καὶ κριὸν καὶ	ἔριφον	ὑπὲρ ἁμαρτάδων, καὶ δὴ, λέγειν
[3, 2]	αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει τόν τε	ἀδελφὸν	Ἀαρῶνα καὶ τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης
[3, 10]	ἐρίφου ῥαίνει τῷ δακτύλῳ τὸν	ὄροφον	ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ
[3, 7]	δὲ κατὰ τὸν τῶν κωδώνων	ψόφον.	καὶ τὴν ἐφαπτίδα τοῦ παντὸς
[3, 4]	γένοιτο: καὶ γὰρ τοῖς ἡττωμένοις	κοῦφον	ἐδόκει τὸ λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην
[3, 7]	ἂν εἴποι τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας	ἔχον	τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ
[3, 12]	καὶ παίδων γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον	ἔχον	τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ
[3, 6]	ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ	προανέχον	ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ δὲ
[3, 1]	δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι	παρέχον	αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν
[3, 1]	γὰρ οὐδ' ἐπ' ἄλλον τινὰ	συνέτρεχον	ἀλλ' ἐπ' αὐτόν, ἀντιβολοῦντες γύναια
[3, 6]	τείχους διαφέρειν. καὶ οὕτως μὲν	εἶχον	αἱ τρεῖς πλευραὶ τοῦ περιβόλου:
[3, 1]	κωλυόμενοι δι' ὀργῆς τὸν στρατηγὸν	εἶχον	καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς
[3, 1]	εἰς τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως.	εἶχον	οὖν ἐν αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν
[3, 1]	προστεταγμένου μέτρου συναγαγόντες οὐδὲν περισσότερον	εἶχον	τοῦ κακοπαθῆσαι: ἀσσαρῶνος γὰρ οὐδὲν
[3, 6]	πορφύρας ἄνθος, ἕτεραι δὲ λευκὴν	παρεῖχον	τὴν χρόαν: ἔριά τε τοῖς
[3, 6]	θύρας ἀετώματι παραπλήσιον καὶ παστάδι	παρεῖχον,	τοῦ ἑνδεκάτου φάρσους εἰς τοῦτο
[3, 5]	σφόδρα τὴν διάνοιαν αὐτῶν ἐξέπληττε.	κατεῖχον	δ' αὑτοὺς πρὸς ταῖς σκηναῖς
[3, 12]	σκηνὴν πρῶτοι μὲν οἱ ἱερεῖς	κατεῖχον,	ἔπειτα δὲ οἱ Λευῖται πάντες
[3, 14]	εἰς μέσους καὶ τὸ πλῆθος	κατεῖχον	θαρσεῖν δεόμενοι καὶ μήτε ψευδολογίαν
[3, 6]	ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι	τοῖχον	αὐτῶν τὴν συνέλευσιν χρύσειον τά
[3, 6]	αὐτῶν: κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν	τοῖχον,	ἐννέα γὰρ πήχεις οἱ ἓξ
[3, 6]	δεδημιουργημένῳ. κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν	τοῖχον	μία φάλαγξ ἦν διὰ πάντων
[3, 6]	λυμαινόμενον. καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ	τοῖχον	τῶν ἐπιμηκεστέρων κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ
[3, 6]	ἔνετοι σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον	τοῖχον,	ὡς ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε
[3, 6]	ὥσπερ ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ	στίχον	πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι τὴν περιφέρειαν,
[3, 7]	ὑπερβολὴν ὄντες: οὗτοι μέντοι κατὰ	στίχον	τρεῖς ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι γραμμῶν
[3, 2]	μαχιμώτατοι δὲ τῶν ἐκεῖσε ἐθνῶν	ὑπῆρχον,	ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους
[3, 2]	μεγάλους δημοσίᾳ καὶ κατ' ἰδίαν	ἔσχον	οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον
[3, 10]	καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν,	μόσχον	τε θύομεν καὶ κριὸν καὶ
[3, 8]	βωμῷ χρῶνται πρὸς τὰς ἱερουργίας:	μόσχον	τε καὶ κριὸν σὺν ἀρνίῳ
[3, 1]	ὧν μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου	ἔτυχον	γενομένων, προσδοκᾶν δὲ καὶ τῆς
[3, 10]	παρ' οὗ τῆς εὐπορίας τούτων	ἔτυχον,	τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς
[3, 14]	τὴν ἔξοδον τὴν ἀπ' Αἰγύπτου	ἐνέτυχον	μείζω τὰ κατὰ τὴν Χαναναίαν
[3, 2]	καὶ λαμπρῶν ἐκ τοῦ πονεῖν	ἐπέτυχον	ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον τῶν
[3, 4]	τὴν μὲν τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν	ἐπίτρεψον	αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ ἐπ' ἄλλων,
[3, 9]	κωλύει δὲ ὁ νόμος θύειν	ζῷον	αὐθημερὸν μετὰ τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ
[3, 9]	τῶν ἱερείων καὶ τὰ κατὰ	νηδὺν	ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα
[3, 5]	δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας τὴν	πληθὺν	αὐτὸς μὲν εἰς τὸ ὄρος
[3, 4]	ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς	νῦν	ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ ταῖς ἐμαῖς
[3, 1]	αὐτῷ: μὴ ἀπογινώσκειν δὲ μηδὲ	νῦν	αὐτοῦ τὴν πρόνοιαν, ἀλλ' ἀοργήτως
[3, 8]	περὶ σωτηρίας τῆς ὑμετέρας σύνοιδα:	νῦν	δ' αὐτὸς ὁ θεὸς Ἀαρῶνα
[3, 2]	τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ νενικῆσθαι.	νῦν	δὲ γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς
[3, 8]	ὧν ἐροῦμεν εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ	νῦν	ἐπὶ τὸν ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης
[3, 15]	χρόνον ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ καὶ	νῦν:	ἔστι γοῦν οὐδεὶς Ἑβραίων, ὃς
[3, 13]	οὐκ ὀλίγον πλῆθος αὐτῶν, καὶ	νῦν	ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος
[3, 10]	ἱκανὰ δέ μοι δοκεῖ καὶ	νῦν	περὶ αὐτῶν προειρῆσθαι. ~(Μωυσῆς δὲ
[3, 1]	ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ' ὅτι	νῦν	πονοῦσι τῆς διανοίας ἐκβάλλειν τὰς
[3, 15]	πεπραγμένων, ὁπότε καὶ μέχρι τοῦ	νῦν	τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα
[3, 15]	αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε τῇ	νῦν	τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς
[3, 1]	ἄλλων ἀπορίαν, ἔτι δὲ καὶ	νῦν	ὕεται> πᾶς ἐκεῖνος ὁ τόπος,
[3, 1]	ἐν ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ τοῖς	νῦν	ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ
[3, 7]	λαιὸν ὦμον φέρει. Μωυσῆς μὲν	οὖν	ἀβαίθ αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ
[3, 5]	καὶ μέγα φρονῶν. ὀφθείς τε	οὖν	αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ δέους αὐτοὺς
[3, 5]	ἧς εὖ βιώσονται. ταῖς τ'	οὖν	διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ τῷ
[3, 1]	τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον	οὖν	ἐν αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν καὶ
[3, 6]	γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν	οὖν	ἐπὶ τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευήν,
[3, 14]	συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος αὐτῶν. ἴωμεν	οὖν,	ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲν
[3, 12]	κατὰ μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα μὲν	οὖν	ἤδη καὶ κατὰ τὸν ζωῆς
[3, 5]	δυνάμεις αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν	οὖν	ἡμᾶς ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι
[3, 8]	τοῦ θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν	οὖν	ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον τὸν τρόπον
[3, 5]	ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν	οὖν	ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ τρίτῃ
[3, 8]	δύο βόας προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν	οὖν	ἦσαν αὗται καὶ τὴν σκηνὴν
[3, 8]	ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν	οὖν	καὶ τοῦτο τοῖς μὴ τὴν
[3, 6]	καὶ συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε. τούτων	οὖν	κατὰ σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου καὶ
[3, 7]	ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν	οὖν	κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς
[3, 1]	δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν τε	οὖν	Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ τοῦ
[3, 2]	πρὸς ἀλλήλους χρωμένων μέχρι μὲν	οὖν	Μωυσῆς αὖθις ἀνίσχει τὰς χεῖρας,
[3, 2]	τοῖς πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας	οὖν	ὁ Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν
[3, 8]	ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν	οὖν	ὅ τε ἐσσὴν καὶ ὁ
[3, 8]	τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι μὲν	οὖν	περὶ τῆς πολιτείας καὶ τῶν
[3, 10]	ἐπιφέρει τῷ πυρί. τὸν μὲν	οὖν	περὶ τούτων λόγον ἀκριβέστερον αὖθις
[3, 2]	Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι. τὸν	οὖν	πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν
[3, 14]	τὸ πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα	οὖν	πρὸς τὸ ἔργον: οὐ γὰρ
[3, 5]	ἦν Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις	οὖν	συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν
[3, 4]	δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος	οὖν	τῆς ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ
[3, 1]	αὐτοῖς ἀφορμήν τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν	οὖν	τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν τὸ
[3, 7]	σημαίνει δὲ ἀρχιερέα. Τὴν μὲν	οὖν	τῶν ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι
[3, 9]	ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει μὲν	βοῦν	καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον: ταῦτα
[3, 5]	αὐτὸς εἰς τὸ στρατόπεδον. πρὸς	γοῦν	αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων, ἃ
[3, 15]	μόνον, ἀλλὰ καὶ νῦν: ἔστι	γοῦν	οὐδεὶς Ἑβραίων, ὃς οὐχὶ καθάπερ
[3, 5]	ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ τὴν σκηνὴν	ἠξίουν	αὐτὸν καὶ νόμους αὐτοῖς παρὰ
[3, 6]	ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν τὸ	ποιοῦν	αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ ὁ
[3, 7]	δέ μοι δοκεῖ τὸν οὐρανὸν	τεκμηριοῦν	ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ γὰρ ἂν
[3, 6]	κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν	ἐδόκουν	διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ τῆς
[3, 12]	βραχεῖ παχυτέρα, παρέχουσα δὲ εὖρος	ἀρκοῦν	ἐπὶ τῷ στόματι πρὸς ὑποδοχὴν
[3, 2]	εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς ἀλλήλους	παρεκάλουν	ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι τοὺς ἄνδρας
[3, 2]	ἐπὶ τὸν πρὸς Ἑβραίους πόλεμον	παρεκάλουν,	στρατὸν ἀλλότριον καὶ τῆς Αἰγυπτίων
[3, 5]	ἂν ἄλλου δύναιντο, σφόδρα λυπούμενοι	διετέλουν	καὶ οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα
[3, 1]	τοῖς ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς	διετέλουν,	τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα
[3, 7]	βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν	δηλοῦν,	διάζωμα δ' ἐστὶ περὶ τὰ
[3, 7]	αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα βούλεται	δηλοῦν	ὁ ὑάκινθος, καὶ ὁ φοῖνιξ
[3, 5]	τοῖς ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες	ἐδήλουν	τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς
[3, 9]	τοὺς δὲ νεφροὺς καὶ τὸν	ἐπίπλουν	καὶ πάντα τὰ πιμελῆ σὺν
[3, 3]	ποριστὴν γεγενημένον, καὶ τὸν στρατηγὸν	εὐφήμουν	ὡς κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων
[3, 3]	ἀρετὴν ἐκείνου πάντων αὐτοῖς κατὰ	νοῦν	ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ μὲν
[3, 12]	ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ	νοῦν	ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει τε τοῖς
[3, 5]	δὲ κατὰ τὰς Μωυσέος ἐντολὰς	μετεσκήνουν	καὶ τὰς ὑπωρείας τοῦ ὄρους
[3, 8]	δὲ ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις καὶ	συνῄνουν	τῇ τοῦ θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν
[3, 1]	τοῦ πλείονος. καὶ οἱ μὲν	ἐπόνουν,	τὸ δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν
[3, 2]	τὰς χεῖρας, καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας	κατεπόνουν	οἱ Ἑβραῖοι. τὸν οὖν πόνον
[3, 9]	ἄρτων. ἱερέως δὲ κομίσαντος καὶ	ὁποσονοῦν	ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ
[3, 8]	λαβεῖν τε ἐπίνοιαν ὧν πρότερον	ἠγνόουν	τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι
[3, 14]	καὶ οἱ μὲν ταῦτα λέγοντες	ἐπεχείρουν	τὴν ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ πλήθους,
[3, 5]	ἠδύναντο. τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ	ἐθάρρουν	μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν
[3, 6]	τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν:	ἐχώρουν	οὖν ἐπὶ τὴν τῆς σκηνῆς
[3, 2]	τιμὰς ἐδίδου καὶ τὸν στρατηγὸν	Ἰησοῦν	ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς ἔπραξεν
[3, 2]	πληθύος ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον	Ἰησοῦν	ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου μὲν υἱὸν
[3, 2]	δὲ καὶ Μωυσῆς ἀναδιδάσκων τὸν	Ἰησοῦν	ὃν τρόπον ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον.
[3, 2]	τῆς ἡμέρας αὖθις τόν τε	Ἰησοῦν	παρεκάλει μηδὲν χείρονα φανῆναι κατὰ
[3, 12]	τὰς τῶν προτέρων ἀνδρῶν ἐφ'	αἱσδηποτοῦν	αἰτίαις ἀπηλλαγμένας. τὸν ἀρχιερέα μέντοι
[3, 2]	τέλει καθ' ἑκάστους τε καὶ	σὺν	ἀλλήλοις τοὺς μὲν νεωτέρους παρεκάλει
[3, 10]	θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο βόας	σὺν	ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ κριόν,
[3, 8]	δύο βόας καὶ πέντε κριοὺς	σὺν	ἀρνάσιν ἐτείοις καὶ ἐρίφοις. οὗτοι
[3, 8]	ἱερουργίας: μόσχον τε καὶ κριὸν	σὺν	ἀρνίῳ ἐτείῳ ὁλομελῆ καυθησόμενα καὶ
[3, 10]	εἰς καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον αὐτόθι	σὺν	αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν
[3, 9]	τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος καὶ	σὺν	αὐτοῖς τὴν οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς
[3, 8]	ἀρνίῳ ἐτείῳ ὁλομελῆ καυθησόμενα καὶ	σὺν	αὐτοῖς χίμαρον ἐπὶ παραιτήσει ἁμαρτημάτων.
[3, 11]	περὶ τὴν χρόαν ἢ τὸ	σὺν	αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ
[3, 14]	καὶ διαλυθέντες ἐκ τῆς ἐκκλησίας	σὺν	γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον,
[3, 6]	χρυσέου οἰνοχόαι τε καὶ φιάλαι	σὺν	θυίσκαις καὶ κρατῆρσιν ἦσαν ὅσα
[3, 9]	ἄλλας αἰτίας, εἰς ἃς πέμματα	σὺν	ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν εἰς τὴν
[3, 10]	χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας	σὺν	κράδῃ φοίνικος πεποιημένην τοῦ μήλου
[3, 1]	φροντίζει γὰρ καὶ τοῦ μὴ	σὺν	πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ τὸ ποτὸν
[3, 6]	πεποίηται δὲ σφαιρία καὶ κρίνα	σὺν	ῥοίσκοις καὶ κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα δ'
[3, 8]	στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν	σὺν	τοῖς παισὶν ἔρραινεν ἀφαγνίσας πηγαίοις
[3, 3]	τῆς εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ	σὺν	τοῖς παροῦσι Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους
[3, 10]	τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν κριῶν	σὺν	τῷ ἐρίφῳ θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ
[3, 9]	νεφροὺς καὶ τὴν ἄλλην πιμελὴν	σὺν	τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι
[3, 10]	τοὺς νεφροὺς καὶ τὴν πιμελὴν	σὺν	τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος ἐπιφέρουσι
[3, 9]	ἐπίπλουν καὶ πάντα τὰ πιμελῆ	σὺν	τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος καὶ
[3, 6]	βάθους ὕφος ἦν πορφύρας φοίνικος	σὺν	ὑακίνθῳ καὶ βύσσῳ πεποιημένον πολλῶν
[3, 6]	ἑστῶτας ἀπὸ τῆς γῆς ὅσον	πῆχυν	ἀνέχοντα. ἴσαι δὲ τῷ πλάτει
[3, 15]	καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην	ἰσχὺν	ἔχει, ὥστε καὶ τοὺς μισοῦντας
[3, 2]	περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν ἢ λαβεῖν	ἰσχὺν	καὶ παρελθεῖν εἰς εὐπορίαν καὶ
[3, 7]	ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν λίνεος	ὤν,	ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον,
[3, 8]	ὁ δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων	ὢν	Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέσσαρας: οἱ
[3, 11]	προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς	ὢν	ἐν καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ
[3, 11]	Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς ὢν	ἐν	καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ τῶν
[3, 1]	λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος	ὢν	καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν
[3, 7]	ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος	ὢν	τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου
[3, 15]	ἀπιστεῖν, εἰ Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ	ὢν	τοσαύτας μυριάδας ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ
[3, 15]	ἰσχύος τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ	ὧν	ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν
[3, 6]	δ' ἦν τὰ πάντα, ἐξ	ὧν	ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς
[3, 1]	παρ' αὐτῆς λαμβάνειν τὴν εὐπορίαν	ὧν	δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ τοῦ
[3, 13]	καὶ τόπους τινὰς ἀμείψας, περὶ	ὧν	δηλώσομεν, εἴς τι χωρίον Ἐσερμὼθ
[3, 15]	γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν,	ὧν	ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν,
[3, 8]	τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ	ὧν	ἐδεῖτο παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων
[3, 15]	τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν	ἂν	εἴπῃ οὐ παρ' ὃν ἔζη
[3, 1]	ταῦτα μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ	ὧν	εἴποι τε καὶ πράττειν κατ'
[3, 9]	ἃς πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται,	ὧν	εἰς τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν
[3, 1]	ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν	ὧν	ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ'
[3, 11]	οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ	ὧν	ἐν οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ
[3, 8]	τῇ παραβάσει τῶν νόμων, περὶ	ὧν	ἐροῦμεν εὐκαιρότερον. τρέψομαι δὲ νῦν
[3, 14]	τὸ ἔργον, ἔτι τε καρποὺς	ὧν	ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ
[3, 6]	εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες,	ὧν	ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον
[3, 6]	οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι'	ὧν	ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν
[3, 14]	ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ	ὧν	ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς γῆς
[3, 11]	διελευσόμεθα τὰς αἰτίας προστιθέντες, ἀφ'	ὧν	κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς,	ὧν	μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου ἔτυχον
[3, 8]	τε ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ	ὧν	μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ
[3, 5]	ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις,	ὧν	μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς
[3, 5]	ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ θεοῦ περὶ	ὧν	Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς
[3, 5]	τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον	ὧν	ὁ θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν,
[3, 10]	δὲ δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους,	ὧν	ὁ μὲν ζῶν εἰς τὴν
[3, 11]	πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν	ἐν	οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς
[3, 8]	ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί τε	ὧν	ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν
[3, 8]	μεγάλης πάνυ τιμῆς ὄντα συνεφέρετο,	ὧν	παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ
[3, 2]	ὅπλων χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων,	ὧν	παρόντων ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι,
[3, 2]	δὲ τῶν ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον,	ὧν	πέμποντες οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε
[3, 8]	κομίσαντες ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ	ὧν	προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ' οἷς
[3, 8]	ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε ἐπίνοιαν	ὧν	πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι:
[3, 11]	μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο,	ὧν	τὴν μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν δεῖ,
[3, 7]	σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι,	ὧν	τὸ ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ
[3, 9]	θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο,	ὧν	τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ,
[3, 8]	ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους,	ὧν	τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ
[3, 11]	ἀμείβεται θυσίαις τὸν θεόν, περὶ	ὧν	ὕστερον ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν
[3, 8]	μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο	λαβὼν	αὐτούς τε τοὺς ἱερέας καὶ
[3, 5]	συνεσόμενος τῷ θεῷ καί τι	λαβὼν	παρ' αὐτοῦ χρήσιμον ἐπανήξων πρὸς
[3, 1]	αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς ταῦτα	λαβὼν	παρὰ τοῦ θεοῦ παραγίνεται πρὸς
[3, 1]	κατανεύσαντος τοῦ θεοῦ τὴν χάριν	λαβὼν	τομάδος τὸ ἄκρον ἐν ποσὶν
[3, 4]	θέλουσι, παυσάμενον δὲ τοῦ θορύβου	παραλαβὼν	καὶ συμμονωθεὶς ἀνεδίδασκεν ἃ δεῖ
[3, 8]	βαθεῖ πάνυ νέφει καὶ πυκνῷ	περιλαβὼν	αὐτήν, ὥστ' εἶναι δόξαι χειμέριον,
[3, 8]	στολῇ καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις	ἄγων	ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος
[3, 14]	Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα λέγοιτο ἄν.	~(Ἀναγαγὼν	δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς
[3, 8]	τῆς τιμῆς δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ	συναγαγὼν	εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τήν
[3, 5]	τρόπον καθ' ὃν εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι	λέγων	αὐτῷ κατὰ ταύτας ὑποθέσθαι τὰς
[3, 8]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων παύομαι	λέγων	γραφὴν ἑτέραν ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ
[3, 1]	τοὺς ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν	λέγων	τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς
[3, 1]	τῆς πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι	λέγων.	τῶν δὲ πρὸς τὴν ἀκοὴν
[3, 1]	τὸ δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν	πληγῶν	γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον ἤδη πότιμον
[3, 1]	χωρίου: οὔτε γὰρ ἐκ τῶν	πηγῶν	δώδεκα οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν νοτερόν
[3, 9]	περὶ τῶν νόμων. ~(Νυνὶ δ'	ὀλίγων	τινῶν ἐπιμνησθήσομαι τῶν ἐφ' ἁγνείαις
[3, 1]	γυναικῶν ὄχλος ἀσθενέστερος τῆς ἐκ	λόγων	διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις ἦν τὴν
[3, 5]	ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ	λόγων	οὓς Μωυσῆς ἐν ταῖς δύο
[3, 5]	πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ τῶν	ἔργων,	ἃ δι' ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη
[3, 2]	λόγοις καὶ τῇ διὰ τῶν	ἔργων	παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ ὄρος
[3, 12]	ἑβδόμης ἡμέρας τὴν ἀπὸ τῶν	ἔργων	προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν αὐτομάτως
[3, 8]	πέρας εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν	δημιουργῶν	Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ
[3, 4]	γέγονας ἐπὶ τῷ τὸν λαὸν	ὑπουργῶν	τῷ θεῷ σώζειν τὴν μὲν
[3, 13]	ἔλεγε καὶ πίμπλαται τὸ στρατόπεδον	ὀρτύγων	ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες.
[3, 1]	ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ' ὀλίγον	ὀρτύγων	πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο τὸ
[3, 4]	Ἑβραίων εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ τοσούτων	μυριάδων	σωτηρίας οὐκ ἄλλον τινὰ δύνασθαι
[3, 7]	τοῖς εὐζώμων: ἐκ μέντοι τῶν	κλάδων	ἀνίησι κάλυκα προσεχῆ τῷ κλωνί,
[3, 10]	αὗται δ' εἰσὶν αἱ τῶν	ἑβδομάδων	ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, τῇ
[3, 10]	ἑπτὰ θύουσι καὶ ἔριφον ὑπὲρ	ἁμαρτάδων.	(Δεκάτῃ δὲ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς
[3, 10]	κριόν, ἔριφον δὲ ἐπὶ παραιτήσεσιν	ἁμαρτάδων,	εἴ τι κατὰ λήθην γένοιτο.
[3, 10]	τοῖς πᾶσι καὶ ἐρίφου ὑπὲρ	ἁμαρτάδων	εἰς εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν ἑκάστην
[3, 10]	καὶ ἄρνας ἑπτὰ καὶ ὑπὲρ	ἁμαρτάδων	ἔριφον. προσάγουσι δὲ δύο πρὸς
[3, 8]	καὶ κριὸν καὶ ἔριφον ὑπὲρ	ἁμαρτάδων,	καὶ δὴ, λέγειν γὰρ ἐν
[3, 9]	κατακαίουσι. (Θύουσι δὲ καὶ ὑπὲρ	ἁμαρτάδων	καὶ ὁμοίως τῷ προειρημένῳ τὸ
[3, 9]	τῷ προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν	ἁμαρτάδων	τῆς ἱερουργίας τρόπῳ γίνεται. οἱ
[3, 7]	ἢ τὴν κλῆσιν ἐπιστάμενος οὐκ	ἰδὼν	δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς οὕτω δὴ
[3, 5]	γονεῦσι, δι' ὃν Ἰάκωβος δώδεκα	παίδων	ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι' ὃν Ἰώσηπος
[3, 12]	καὶ τηθίσι καὶ ἀδελφαῖς καὶ	παίδων	γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον ἔχον τὴν
[3, 2]	ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ φυλακῇ	παίδων	καὶ γυναικῶν τοῦ τε παντὸς
[3, 5]	σεβάσμιοι δ' ὑμῖν γενέσθωσαν καὶ	παίδων	περιμαχητότεροι καὶ γυναικῶν: εὐδαίμονα γὰρ
[3, 7]	ἐγγέγραπται δὲ τούτοις τῶν Ἰακώβου	παίδων	τὰ ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ
[3, 1]	διέφθειρε τὸ κατ' ἐκείνους γενναῖον	παίδων	τε καὶ γυναικῶν ὄχλος ἀσθενέστερος
[3, 6]	ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι τῶν	σκυταλίδων	ἐξ ἑκατέρου τοίχου τῶν ἐπιμηκεστέρων
[3, 10]	ἐπὶ φυλακῇ τοῦ ἔτους, ὅταν	πατρίδων	ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς ἐκείνην τὴν
[3, 7]	γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται πολλάκις. ἔπειτα	σινδὼν	ἄνωθεν αὐτὸν ἐκπεριέρχεται διήκουσα μέχρι
[3, 6]	ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν.	σινδὼν	δ' ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη διὰ
[3, 8]	τῶν μὲν εἰς τὸ Σιναῖον	ἀνόδων	ἀπείχετο, εἰς δὲ τὴν σκηνὴν
[3, 6]	σώματος, καθ' ἕκαστον δὲ τῶν	ποδῶν	καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος οὐκ
[3, 6]	τὰς χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ τῶν	ποδῶν	καταχεῖν παρῆν. καὶ ὁ μὲν
[3, 7]	εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν	ποδῶν	ὥσπερ εἰς ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται δὲ
[3, 6]	καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ γωνίαν	ἐμποδὼν	οὐκ ἐσόμενον πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι
[3, 14]	τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν	ἐμποδὼν	στήσεσθαι πρὸς τὰ ἔργα καὶ
[3, 6]	κρίκων καλώδια τὴν ἀρχὴν ἥλων	χαλκέων	πηχυαίων τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ
[3, 11]	δ' εἰσὶ τετραμμέναι πρὸς τὸν	νεών,	καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον
[3, 6]	τοὺς κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν	νεὼν	τὸ ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον:
[3, 6]	κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν	ἱερέων	ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ
[3, 6]	ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν	ἱερέων	ἐφέρετο. τῷ δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς
[3, 12]	ὥρισε τὴν τιμωρίαν. (Τῶν δ'	ἱερέων	καὶ διπλασίονα τὴν ἁγνείαν ἐποίησε:
[3, 11]	δὲ γυναῖκα στήσας τις τῶν	ἱερέων	κατὰ τὰς πύλας, αἱ δ'
[3, 15]	τεσσαράκοντα εἷς, οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν	ἱερέων	κρίμνον ἓν φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας
[3, 9]	καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς τῶν	ἱερέων	λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν τῆς
[3, 9]	οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον, τῶν	ἱερέων	μέρος ἴδιον λαβόντων. ~(Ἐκ δὲ
[3, 12]	τὸν δὲ μὴ ὁλόκληρον τῶν	ἱερέων	νέμεσθαι πρὸς τοὺς ἱερεῖς ἐκέλευσε
[3, 7]	μέν ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν	ἱερέων	στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς
[3, 11]	ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων τῶν	ἱερέων	ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ τῷ θεῷ
[3, 9]	ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις τῶν	κρεῶν,	ἃ δ' ἂν περισσεύσῃ κατακαίουσι.
[3, 13]	αὐτῶν περιυβρισμένος πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν	κρεῶν	οὐκ εἰς μίαν ἡμέραν ἀλλ'
[3, 6]	προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο	βάσεων:	αὗται δ' ἀργυραῖ μὲν ἦσαν,
[3, 6]	ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ τῶν	βάσεων:	χαλκαῖ γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ
[3, 7]	ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ' ὑπὸ κρίκων	χρυσέων	αὐτῷ τε κατὰ γωνίαν ἑκάστην
[3, 10]	εἰς ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο δὲ	χρυσέων	ὑπερκειμένων πινάκων λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν
[3, 5]	διαλεγομένου πρὸς αὐτοὺς περὶ τῶν	πρακτέων,	ἵνα μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων
[3, 8]	παρὰ θεοῦ περί τε τῶν	πρακτέων	καὶ τῶν νόμων τῆς συντάξεως:
[3, 6]	συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον μὲν ἦν	πήχεων	δέκα πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς
[3, 6]	τὰς πύλας μήκους μὲν ὄντος	πήχεων	εἴκοσι πέντε δὲ βάθους ὕφος
[3, 6]	αὐτῶν ἐπίχρυσοι σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε	πήχεων	ἑκάστη τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν
[3, 6]	τετάρτης πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ οὖσα	πήχεων	ἡ ἑτέρα μέτωπον τοῦ παντὸς
[3, 10]	τούτοις ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν	ζῶν	εἰς τὴν ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται
[3, 7]	γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις	εἰκάζων	αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα τοῖς
[3, 11]	χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ καὶ πνεῦμα	νομίζων,	καὶ κρέως τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως
[3, 7]	κύαμον Ἑλλήνων οἱ περὶ τομὰς	ῥιζῶν	ἐμπείρως ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ
[3, 9]	ἁλσὶν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι	σχιζῶν	ἤδη πεπληρωμένον καὶ πυρὸς φλεγομένου.
[3, 14]	εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ πλήθει τῶν	ἀγαθῶν,	ἃ τὴν γῆν ἔχειν διηγοῦντο,
[3, 2]	εἰς τὸν αὖθις αἰῶνα τῶν	ἀγαθῶν	αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη μάχη:
[3, 2]	λαμπρῶν ἐκ τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον	ἀγαθῶν	ἑλόντες τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων,
[3, 5]	ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν	ἀγαθῶν,	ἣν προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος Μωυσέος
[3, 14]	καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς τῶν	ἀγαθῶν	παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν ὀρῶν
[3, 15]	τὴν γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν	ἀγαθῶν,	ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε
[3, 5]	ὁ ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου	παθῶν	ἦν Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις
[3, 7]	ἀρχιερέα. τήν τε δωδεκάδα τῶν	λίθων	εἴτε τοὺς μῆνάς τις θέλοι
[3, 7]	τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν	λίθων	ἑκατέρῳ, οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ
[3, 7]	αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος τῶν	λίθων	ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας τῇ
[3, 7]	καὶ φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου τῶν	λίθων	ὀνόματι τετιμημένου κατὰ τάξιν ἣν
[3, 8]	ξένων τοῖς παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ	λίθων,	οὓς ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν
[3, 8]	ἐρῶ: διὰ γὰρ τῶν δώδεκα	λίθων,	οὓς κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς
[3, 1]	μὴ δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι	λίθων	τοῦ θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν
[3, 5]	τῷ θεῷ γὰρ εἰς ὄψιν	ἐλθὼν	ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην: οὕτως
[3, 4]	γὰρ οὕτως ἀμφότερα: καὶ τῶν	δικαίων	Ἑβραῖοι τεύξονται καὶ σὺ τῷ
[3, 15]	τοῦ πολέμου μικρὸν ἔμπροσθεν Κλαυδίου	Ῥωμαίων	ἄρχοντος Ἰσμαήλου δὲ παρ' ἡμῖν
[3, 14]	ἔχετε, τὴν δὲ ἤδη λήψεσθε.	Χαναναίων	γὰρ ἐπὶ τοῖς ὅροις καθήμεθα,
[3, 14]	τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ τῶν	Χαναναίων	εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ
[3, 14]	καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν τοῖς	Χαναναίων	ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς
[3, 12]	τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται κατὰ τὴν	Ἑβραίων	γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο, καὶ
[3, 9]	ὁ δὲ ἲν μέτρον ἀρχαῖον	Ἑβραίων	δύναται δύο χόας Ἀττικούς. τὸ
[3, 6]	ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον	Ἑβραίων	ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ
[3, 4]	μὲν γὰρ ἀγαθοὺς κἂν ἄλλους	Ἑβραίων	εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ τοσούτων μυριάδων
[3, 8]	αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ τῶν	Ἑβραίων	καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς πονήσαντας
[3, 2]	παντὸς τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ	Ἑβραίων	μὲν οὐδείς, τῶν δὲ πολεμίων
[3, 12]	τὰ πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ	Ἑβραίων	ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν
[3, 2]	πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ	Ἑβραίων	ὀνόματος ἤδη πολλοῦ κατὰ πάντας
[3, 15]	καὶ νῦν: ἔστι γοῦν οὐδεὶς	Ἑβραίων,	ὃς οὐχὶ καθάπερ παρόντος αὐτοῦ
[3, 5]	ἀνέσχε τοῦ παντὸς στρατοπέδου τῶν	Ἑβραίων	οὐ πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον
[3, 2]	δέον ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ τῶν	Ἑβραίων	πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν ὂν
[3, 2]	ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, τῶν τε	Ἑβραίων	τοὺς ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ
[3, 8]	ἕκαστον, ὁ δὲ σίκλος νόμισμα	Ἑβραίων	ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς τέσσαρας:
[3, 6]	καλώδια τὴν ἀρχὴν ἥλων χαλκέων	πηχυαίων	τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ'
[3, 10]	δ' ὁ ἱερεὺς ἐκ τῶν	ἰδίων	ἀναλωμάτων, καὶ δὶς ἑκάστης ἡμέρας
[3, 10]	δήμου προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ τῶν	ἰδίων	ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ
[3, 8]	τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν	θείων	ἠσκηκόσιν, ὃ δ' ἐστὶ τούτου
[3, 12]	ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ τῶν	οἰκείων,	ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ πλῆθος.
[3, 12]	ᾧ οἵ τε χρεῶσται τῶν	δανείων	ἀπολύονται καὶ οἱ δουλεύοντες ἐλεύθεροι
[3, 9]	φλεγομένου. τοὺς δὲ πόδας τῶν	ἱερείων	καὶ τὰ κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες
[3, 8]	βωμῶν ἐπιμέλειαν ἕξει καὶ πρόνοιαν	ἱερείων	καὶ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν εὐχὰς
[3, 9]	ὁλόκληρα δὲ ταῦτα καὶ τῶν	ἐπετείων	πρεσβύτερα, ἄρρενα μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα.
[3, 7]	ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν τῶν	στοιχείων	φύσιν δηλοῖ: ἥ τε γὰρ
[3, 2]	ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν	ἐπινικίων	ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας
[3, 2]	Μωυσῆς νεκρούς τε ἐσκύλευε τῶν	πολεμίων	καὶ τὰς παντευχίας τῶν φυγόντων
[3, 2]	Ἑβραίων μὲν οὐδείς, τῶν δὲ	πολεμίων	ὅσους οὐδ' ἀριθμῷ γνῶναι δυνατὸν
[3, 2]	ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον τῶν	πολεμίων,	πλούτους τε μεγάλους δημοσίᾳ καὶ
[3, 14]	μετὰ τῶν εἰς τοὺς ἄνδρας	βλασφημιῶν	διάγουσι τὴν νύκτα. πρωὶ δ'
[3, 6]	πρῶτον ὁ ἥλιος ἐπ' αὐτὴν	ἀνιὼν	ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ τὸ
[3, 7]	φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής: εἶτα	συνιὼν	κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς τῆς
[3, 9]	ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν	γωνιῶν	τὰς ἐξοχάς, καὶ τούς τε
[3, 7]	αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ παρὰ	Βαβυλωνίων	μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν: οὕτως
[3, 11]	κατὰ τιμὴν τοῦ θεοῦ τοῦτο	ποιῶν.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἕκαστος
[3, 2]	ἤδη τὸ ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ	προιὼν	κατ' ὀλίγον ἐν τριμήνῳ μετὰ
[3, 7]	βάθος πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων	παντοίων	καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον τοῦ
[3, 1]	αὐτόν, ἀντιβολοῦντες γύναια μὲν ὑπὲρ	νηπίων	οἱ δ' ἄνδρες ὑπὲρ ἐκείνων
[3, 6]	κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ τῶν	ἐρίων	πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι τῆς γῆς
[3, 10]	καὶ ἀρνῶν ἑνὶ πλειόνων καὶ	κριῶν	δύο κατὰ παραίτησιν ἁμαρτιῶν ἐρίφου
[3, 10]	ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν	κριῶν	σὺν τῷ ἐρίφῳ θύεται, ὑφαιροῦντες
[3, 8]	τῷ αἵματι τῶν ταύρων καὶ	κριῶν	σφαγέντων καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς
[3, 7]	τὴν δὲ λυχνίαν ἐξ ἑβδομήκοντα	μορίων	ποιήσας συγκειμένην τὰς τῶν πλανητῶν
[3, 0]	ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου	ἱστοριῶν	τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ
[3, 10]	τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ	τριῶν	καὶ δέκα βοῶν καὶ ἀρνῶν
[3, 6]	δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος	τριῶν	σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ
[3, 6]	πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν	τριῶν	τὸ ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ
[3, 9]	κριῷ δὲ δυοῖν ταύρῳ δὲ	τριῶν.	τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ
[3, 12]	δὲ τὴν σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον	τριῶν	φυλῶν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην παρασκηνουμένων:
[3, 15]	οὐ νομιζομένων οὐδ' ἐκ τῶν	πατρίων	ἡμῖν αὐτοῖς συντυχόντων. καὶ οἱ
[3, 8]	ἱερέας καὶ πᾶσαν τὴν σκηνὴν	χρίων	κεκάθαρκε, τά τε θυμιώμενα, πολλὰ
[3, 2]	καὶ ταραχὴν ἐνεποίει τὰ τῶν	ἐπιχωρίων,	καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν μάχην
[3, 15]	παθόντες ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων	εὐεργεσιῶν	μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν γένοιντο,
[3, 1]	μεμνημένους λήθην ἔχειν τῶν ἔμπροσθεν	εὐεργεσιῶν	παρακαλῶν, μηδ' ὅτι νῦν πονοῦσι
[3, 8]	Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν σκηνὴν	εἰσιὼν	ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ περί τε
[3, 8]	ἀπείχετο, εἰς δὲ τὴν σκηνὴν	εἰσιὼν	ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ
[3, 11]	τὸ ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ	θυσιῶν	ἅπτεσθαι μέχρι τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν
[3, 9]	τὸν λόγον μοι περὶ τῶν	θυσιῶν	ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο μὲν γάρ
[3, 9]	τῶν ζῴων ἐν τοῖς περὶ	θυσιῶν	ἐροῦμεν. ὁ μὲν γὰρ κατὰ
[3, 11]	καταλαβόντος. καὶ περὶ μὲν τῶν	θυσιῶν	καὶ τῆς ἁγνείας τῆς ἐπ'
[3, 8]	λέγειν γὰρ ἐν τοῖς περὶ	θυσιῶν	μέλλω τὰ πρασσόμενα περὶ τὰς
[3, 2]	αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν	ἐναντίων	ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ
[3, 2]	παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον καὶ τῆς	Αἰγυπτίων	ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες,
[3, 5]	δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς	Αἰγυπτίων	δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν τούτους χαρίζεται
[3, 5]	ποικίλοις δαμάσας κακοῖς τὸ τῶν	Αἰγυπτίων	φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης ὁδὸν
[3, 10]	καὶ κριῶν δύο κατὰ παραίτησιν	ἁμαρτιῶν	ἐρίφου προστιθεμένου. ταῖς δ' ἑξῆς
[3, 8]	τὸ πάθος γεγονέναι: τῶν γὰρ	υἱῶν	αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων, ὡς προεῖπον,
[3, 7]	δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν Ἰακώβου	υἱῶν,	οὓς καὶ φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου
[3, 5]	προειρηκότος. (Ἤδη δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν	διεληλυθυιῶν	καὶ τοσούτων νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς
[3, 1]	ταλαιπωρίαν καὶ τὴν πεῖραν τῶν	κακῶν	δι' αὐτὸν πάσχειν λέγοντες: τριακοστὴν
[3, 2]	ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν	κακῶν,	καὶ τὸν Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν
[3, 6]	τῆς κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν	καμάκων	ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα,
[3, 10]	τετραμμένοι. δύο δὲ χρυσέων ὑπερκειμένων	πινάκων	λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν ἕως τοῦ
[3, 1]	ἥτις ἦν διεφθαρμένου ὑπό τε	σκωλήκων	καὶ πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν
[3, 5]	γενέσθωσαν καὶ παίδων περιμαχητότεροι καὶ	γυναικῶν:	εὐδαίμονα γὰρ διάξετε βίον τούτοις
[3, 5]	ἁγνείαν καὶ ἀπὸ συνουσίας τῆς	γυναικῶν	ἡμέρας τρεῖς, καθὼς ἐκεῖνος αὐτοῖς
[3, 1]	ἐκείνους γενναῖον παίδων τε καὶ	γυναικῶν	ὄχλος ἀσθενέστερος τῆς ἐκ λόγων
[3, 2]	ὁπλιτῶν ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ	γυναικῶν	τοῦ τε παντὸς στρατοπέδου. καὶ
[3, 15]	ὅσα παθόντες ἐξ αὐτοῦ καὶ	πηλίκων	εὐεργεσιῶν μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν
[3, 12]	στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη τῶν	πολεμικῶν	ἤδη κατὰ νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι,
[3, 2]	καὶ τούτου γενομένου κατὰ κράτος	ἐνίκων	τοὺς Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι, καὶ
[3, 7]	αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν οὖν	κρίκων	ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν
[3, 6]	γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ τῶν	κρίκων	καλώδια τὴν ἀρχὴν ἥλων χαλκέων
[3, 7]	εἶναι τὸ ἐν μέσῳ τῶν	κρίκων	καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν ὑακινθίνοις
[3, 6]	ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα, τῶν	κρίκων	τῷ τε ὕφει καὶ τῷ
[3, 7]	στῆθος ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ' ὑπὸ	κρίκων	χρυσέων αὐτῷ τε κατὰ γωνίαν
[3, 11]	παιδίον ἄρρεν αὐτῇ. τῶν δ'	ὅρκων	τελειωθέντων τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα
[3, 2]	Μωυσῆς. διηγρύπνει δὲ καὶ Μωυσῆς	ἀναδιδάσκων	τὸν Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε
[3, 12]	ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ λείποντος	καταβαλὼν	τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς κτήσεως,
[3, 1]	θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς, ὧν	μεγάλων	καὶ ἐκ παραδόξου ἔτυχον γενομένων,
[3, 2]	ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους ἐφόβησαν,	μεγάλων	τε καὶ λαμπρῶν ἐκ τοῦ
[3, 6]	ἦν ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ	κάλων	ἐπὶ θάτερα, τῶν κρίκων τῷ
[3, 1]	λήθην ἔχειν τῶν ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν	παρακαλῶν,	μηδ' ὅτι νῦν πονοῦσι τῆς
[3, 1]	ἐπὶ λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ	παρακαλῶν	ὡς τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως
[3, 2]	τοιούτοις παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις	συγκαλῶν	τούς τε φυλάρχους καὶ τῶν
[3, 6]	πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ	διελὼν	τὸ μῆκος αὐτῆς εἰς τρία
[3, 9]	εἰ δέ τις θυσίαν οὐκ	ἐπιτελῶν	ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν, ταύτης
[3, 11]	καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον	ἀφελὼν	ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ τὴν
[3, 6]	τῶν κρίκων καλώδια τὴν ἀρχὴν	ἥλων	χαλκέων πηχυαίων τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα,
[3, 6]	καὶ βάσεσιν ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας	ἀλλήλων	κατ' ὀλίγον. τὸ δ' ἐνδοτέρω
[3, 6]	πεποιημένον πολλῶν αὐτῷ συνανθούντων καὶ	ποικίλων,	ὁπόσα μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς.
[3, 3]	Μωυσῆν τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν	φίλων	ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος
[3, 1]	ταύτην νεμομένοις τὴν ἐκ τῶν	ἄλλων	ἀπορίαν, ἔτι δὲ καὶ νῦν
[3, 4]	ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ	ἄλλων	εὑρημένα, ὥστε τὴν Μωυσέος ἀρετὴν
[3, 1]	πτήσεως καὶ πρόσγαιον μᾶλλον τῶν	ἄλλων	ὂν καταφέρεται εἰς τοὺς Ἑβραίους:
[3, 8]	καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ τῶν	ἄλλων	σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ τὴν
[3, 7]	ἀρχιερέα. Τὴν μὲν οὖν τῶν	ἄλλων	στολὴν τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν
[3, 4]	ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ ἐπ'	ἄλλων,	σὺ δὲ πρὸς μόνῃ τῇ
[3, 7]	καὶ ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ τῶν	ἄλλων	τὰς βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ
[3, 2]	ἀπροσδεές, ὅπλων χρημάτων τροφῆς τῶν	ἄλλων,	ὧν παρόντων ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν
[3, 5]	ὁρώμενα καὶ ὁ ταῖς ἀκοαῖς	προσβάλλων	ψόφος δεινῶς ἐτάραττεν, ἀήθεις τε
[3, 6]	σὺν ὑακίνθῳ καὶ βύσσῳ πεποιημένον	πολλῶν	αὐτῷ συνανθούντων καὶ ποικίλων, ὁπόσα
[3, 8]	δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος τῶν	πολλῶν	διαφέρειν δοκεῖν, ἢ μόνῳ τῷ
[3, 7]	ὁποία μέν ἐστιν ἡ τῶν	πολλῶν	ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ
[3, 15]	τοῦ παρ' ἡμῖν ἱεροῦ μετὰ	πολλῶν	κινδύνων καὶ ἀναλωμάτων καὶ θύσαντες
[3, 2]	δ' οἷος οὗτος ἐπίκουρος ἐκ	πολλῶν	πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων τοῦ πολέμου:
[3, 7]	εἰς ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν	ὅλων,	εἴ τις ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ
[3, 5]	τε τίθεται καὶ περὶ τῶν	ὅλων	ὃν ἂν πραχθείη τρόπον ἐν
[3, 1]	περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες ἦσαν περὶ τῶν	ὅλων.	πρὸς δὲ τῷ παρόντι κακῷ
[3, 6]	σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς τῶν	ὅλων	φύσεως συνέβαινεν εἶναι: τὸ μὲν
[3, 14]	καὶ πόλεις καρτερὰς τείχεσι καὶ	περιβόλων	ὀχυρότητι: ἐν δ' Ἐβρῶνι καὶ
[3, 1]	ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς	δυσκόλων	μεμνημένους λήθην ἔχειν τῶν ἔμπροσθεν
[3, 2]	ἐν παρασκευαῖς ἦσαν τῶν τε	ὅπλων	εἴ τι πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες
[3, 1]	ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας	ὅπλων	εἰς εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ
[3, 2]	στράτευμα πολὺ καὶ πάντων ἀπροσδεές,	ὅπλων	χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων, ὧν
[3, 6]	δὲ καὶ κιβωτὸς τῷ θεῷ	ξύλων	ἰσχυρῶν τὴν φύσιν καὶ σῆψιν
[3, 6]	ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ τῶν	πυλῶν	περιρραντήριον ἦν χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ
[3, 6]	καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ βάθος	δακτύλων	τεσσάρων. λεπίδες δ' αὐτοῖς ἦσαν
[3, 12]	λυομένη μέση τῶν προιουσῶν ἓξ	φυλῶν	ἐκομίζετο καὶ τῶν ἑπομένων ἕξ,
[3, 12]	τὴν σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον τριῶν	φυλῶν	κατὰ πλευρὰν ἑκάστην παρασκηνουμένων: ὁδοὶ
[3, 12]	θέλουσι τὴν χρῆσιν τῶν τε	ὁμοφύλων	καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ
[3, 6]	εὖρος καὶ τὸ βάθος τριῶν	σπιθαμῶν	εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ τά
[3, 6]	μῆκος μὲν ἦν αὐτῇ πέντε	σπιθαμῶν,	τὸ δ' εὖρος καὶ τὸ
[3, 6]	δὲ πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ	σπιθαμῶν	τριῶν τὸ ὕψος. ἦσαν δ'
[3, 7]	λεγέσθω γὰρ οὕτως ὁ κάλυξ,	τελαμὼν	δ' ἐστὶ χρύσεος, ὃς ἱεροῖς
[3, 14]	ὀρῶν τὸ μέγεθος οὔτε τῶν	ποταμῶν	τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν
[3, 6]	μέντοι πρὸς τὸ μήθ' ὑπὸ	ἀνέμων	κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης αἰτίας τὴν
[3, 6]	τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας	ἀνέμων	τὴν σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν. σινδὼν
[3, 2]	θαρρήσαντας τῷ μηδὲν αὐτοῖς παρ'	ἡμῶν	ἀπαντᾶν καταλύειν ἀσφαλὲς καὶ σῶφρον
[3, 8]	ταῖς θυσίαις καὶ ταῖς ὑπὲρ	ἡμῶν	εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ
[3, 8]	πρόνοιαν ἱερείων καὶ τὰς ὑπὲρ	ἡμῶν	εὐχὰς ποιήσεται πρὸς τὸν θεὸν
[3, 5]	ἐγενόμην: οὕτως ἐκείνῳ τοῦ γένους	ἡμῶν	καὶ τῆς τούτου μέλει διαμονῆς.
[3, 2]	ἀλλ' οὐχ ὅταν ταῖς πόλεσιν	ἡμῶν	καὶ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι τὰς
[3, 15]	ὄντος, καὶ λιμοῦ τὴν χώραν	ἡμῶν	καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι
[3, 11]	δῆλον μέν, ὡς ταῦτα περὶ	ἡμῶν	λέγουσιν ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς
[3, 8]	τοῦτον ᾕρηται ἱερέα, τὸν δικαιότερον	ἡμῶν	μᾶλλον εἰδώς, ὡς οὗτος ἐνδύσεται
[3, 2]	νίκην καλλίστην καὶ καιριωτάτην νικῶσιν	ἡμῶν	οἱ πρόγονοι: καὶ γὰρ τῶν
[3, 6]	ἄρτοι> ἐν τῷ καλουμένῳ ὑφ'	ἡμῶν	Σαββάτῳ: τὴν γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν
[3, 7]	ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων	ἡμῶν	τὸ θεῖον ὅπερ αὐτοὶ σέβειν
[3, 6]	ἔθος καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων	ἡμῶν,	ὥστε τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι
[3, 7]	μετὰ ὑακίνθου καὶ βύσσου πεποικιλμένα,	στήμων	δ' ἐστὶ μόνη βύσσος. καὶ
[3, 12]	ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι τῶν	νομίμων	τῷ σχήματι τῆς δουλείας ἐκόλασε
[3, 7]	στίχον τρεῖς ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι	γραμμῶν	ἐνήσκηνται τῷ ὕφει, χρυσὸς δ'
[3, 8]	ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί τινα τῶν	νόμων.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων παύομαι
[3, 5]	οἰκεῖον. τοὺς δὲ πλείονας τῶν	νόμων	εἰς ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν
[3, 8]	ἑτέραν ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ τῶν	νόμων.	~(Νυνὶ δ' ὀλίγων τινῶν ἐπιμνησθήσομαι
[3, 8]	περὶ τῆς πολιτείας καὶ τῶν	νόμων.	(Ὃ μέντοι περὶ τῆς τοῦ
[3, 12]	ταύτην Μωυσῆς τὴν διάταξιν τῶν	νόμων,	ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει
[3, 8]	δυσχεράναντος ἐπὶ τῇ παραβάσει τῶν	νόμων,	περὶ ὧν ἐροῦμεν εὐκαιρότερον. τρέψομαι
[3, 8]	τε τῶν πρακτέων καὶ τῶν	νόμων	τῆς συντάξεως: οὓς κρείττονας ἢ
[3, 6]	ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν	ἁρμῶν	ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον
[3, 5]	καὶ κατασκευῇ οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν	ὑμῶν	ἀόκνως ἐχόντων πρὸς τὸ ἔργον.
[3, 13]	οὐκ ἂν ἀποσταίημεν κάμνοντες ὑπὲρ	ὑμῶν,	καὶ ταῦτα οὐκ εἰς μακρὰν
[3, 13]	καί τοι κακῶς ἀκούοντες πρὸς	ὑμῶν	οὐκ ἂν ἀποσταίημεν κάμνοντες ὑπὲρ
[3, 5]	τὸν Νεῖλον ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ	ὑμῶν	ῥυῆναι καὶ ποικίλοις δαμάσας κακοῖς
[3, 15]	ἀλεύρου κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν	ἀζύμων	εἰς κόρους ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι δὲ
[3, 10]	διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ τῶν	ἀζύμων	ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα, καθ'
[3, 10]	ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τῶν	ἀζύμων	ἡμέρᾳ, ἕκτη δ' ἐστὶν αὕτη
[3, 11]	δ' εἰ μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη,	ἐγκύμων	τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται κατὰ
[3, 15]	χώραν ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς τεσσάρων	δραχμῶν	πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου
[3, 7]	περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν	ὤμων	εἶναι καὶ τῶν παρὰ πλευράν,
[3, 7]	ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν	ὤμων	ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον
[3, 8]	τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ τῶν	ὤμων	πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ τοῖς
[3, 7]	αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον τῶν	ὤμων	σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι,
[3, 8]	στολὴν τῷ θεῷ καθωσιωμένην καὶ	βωμῶν	ἐπιμέλειαν ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων
[3, 7]	αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα τοῖς	εὐζώμων:	ἐκ μέντοι τῶν κλάδων ἀνίησι
[3, 4]	ἀπὸ τοῦ τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ	λαμβάνων,	δοκιμασθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους παντὸς
[3, 1]	πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν κακὸν ἀδίκως	ἀποθανών,	ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν, μὴ δι'
[3, 7]	γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν οὖν κρίκων	ἀσθενῶν	ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ
[3, 1]	δι' ἐλπίδα χρήσιμον, ἀλλὰ μὴ	δυναμένων	ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν ἰκμάδες ἦσαν
[3, 6]	φύσιν καὶ σῆψιν παθεῖν οὐ	δυναμένων:	ἡ δ' ἐρὼν μὲν καλεῖται
[3, 12]	τὸν ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν τῶν στρατεύεσθαι	δυναμένων:	ἱεροὶ γὰρ ἦσαν οἱ Λευῖται
[3, 12]	εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν	δυναμένων	ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἕως
[3, 13]	τε κατὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτῷ	πεπειραμένων,	καὶ ὅτι γῆς ἀγαθῆς αὐτοὺς
[3, 12]	γὰρ τῶν ἐν τῇ πόλει	πεπραμένων	ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ μὲν γὰρ
[3, 8]	πλήρεις δὲ ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ	πεφυραμένων,	οἷς ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται
[3, 6]	δ' οὐδενὶ τῶν ὑπ' ἀνθρώπων	ἑωραμένων	παραπλήσια, Μωυσῆς δέ φησι τῷ
[3, 6]	τὸ ἔθος καὶ τὸν ναὸν	οἰκοδομησαμένων	ἡμῶν, ὥστε τὴν σινδόνα τοιουτότροπον
[3, 11]	οὐ μόνον ὕβρεως καὶ φυγῆς	ἀπηλλαγμένων,	ἀλλὰ καὶ τὰς ἐπισημοτάτας στρατείας
[3, 15]	δεῖ θαυμάζειν περὶ τῶν τότε	πεπραγμένων,	ὁπότε καὶ μέχρι τοῦ νῦν
[3, 8]	ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν εἰς γνῶσιν	ἀφιγμένων,	συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις
[3, 1]	καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι τῶν	ὑπηργμένων	αὐτοῖς ἔκ τε τοῦ θεοῦ
[3, 1]	καρτερίας ἔχουσι καὶ μνήμης τῶν	προυπηργμένων,	εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο
[3, 8]	γὰρ δὴ τῆς σκηνῆς καὶ	διακεκοσμημένων	τῶν περὶ τοὺς ἱερέας τό
[3, 6]	θεοῦ. (Πάντων δ' ἐν ἑτοίμῳ	γεγενημένων	χρυσίου τε καὶ χαλκοῦ καὶ
[3, 13]	παρῄνει, μήτε Μωυσέος καὶ τῶν	πεπονημένων	αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας
[3, 7]	καὶ ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν τῶν	προειρημένων,	ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ ὑακίνθου πεποιημένον
[3, 13]	ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τῶν	προειρημένων,	ὁ θεός, εἶπε, κἀγὼ καί
[3, 8]	Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ	ἐξευρημένων	τοῖς προτέροις αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα
[3, 9]	τῶν ἐφ' ἁγνείαις καὶ ἱερουργίαις	κειμένων:	καὶ γὰρ τὸν λόγον μοι
[3, 6]	δέκα δὲ τῶν ἐν πλάτει	κειμένων	τῆς κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν
[3, 5]	ὅμοια προσδοκῶντες. (Οὕτως δ' αὐτῶν	διακειμένων	ἐπιφαίνεται Μωυσῆς γαῦρός τε καὶ
[3, 8]	ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον.	ἐπικειμένων	δὲ τῶν ἱερῶν τῷ βωμῷ
[3, 10]	ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο δὲ χρυσέων	ὑπερκειμένων	πινάκων λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν ἕως
[3, 5]	ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν	λεγομένων	εἰς ἐμὲ τὸν λέγοντα ἀφορῶντες
[3, 5]	δὲ σώφρονας καὶ μηδέτερον τῶν	λεγομένων	εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ
[3, 5]	πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη τῶν	λεγομένων	ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης
[3, 15]	ἀπηγορευκότος ἐπί τινι τῶν οὐ	νομιζομένων	οὐδ' ἐκ τῶν πατρίων ἡμῖν
[3, 9]	ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ	γενομένων	ἄρτων. ἱερέως δὲ κομίσαντος καὶ
[3, 1]	μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου ἔτυχον	γενομένων,	προσδοκᾶν δὲ καὶ τῆς παρούσης
[3, 5]	ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν	ἐντευξομένων,	ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν
[3, 12]	ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ τῶν	ἑπομένων	ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ τὴν
[3, 2]	τῶν χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ	ὑπομένων,	ὁσάκις γὰρ ἂν αὐτὰς καθίει
[3, 1]	μὴ ὀκνηρῶς ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν.	ἐρομένων	δ' αὐτῶν, τί καὶ ποιούντων
[3, 5]	καὶ τέκνων γονῆς κατὰ φύσιν	τικτομένων	καὶ πολεμίοις ἔσεσθε φοβεροί: τῷ
[3, 11]	ἀλλὰ καὶ τὰς ἐπισημοτάτας στρατείας	στρατευομένων	καὶ τὰς πολιτικὰς ἀρχὰς πιστευομένων
[3, 11]	στρατευομένων καὶ τὰς πολιτικὰς ἀρχὰς	πιστευομένων	καὶ εἰς ἱερὰ καὶ ναοὺς
[3, 4]	τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τῶν	ἀρχομένων	ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ τοῦ
[3, 8]	πρὸς τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευὴν	παρεσκευασμένων	ἦν περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς
[3, 5]	οὐδενὸς σιτίου τῶν τοῖς ἀνθρώποις	νενομισμένων	γεγευμένος. χαρᾶς δ' ἐνέπλησε τὴν
[3, 10]	αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν	τεθυμένων	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ
[3, 8]	νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος τῶν	τεθυμένων	τήν τε στολὴν τοῦ Ἀαρῶνος
[3, 12]	ὁ ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν οὐ	κεκωλυμένων	ἀδελφοῖς καὶ γονεῦσι καὶ παισὶ
[3, 8]	καὶ τὸ περὶ αὐτὸν πρόθυμον	ἐνδεικνυμένων,	ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν
[3, 4]	μόνως ἂν τοῦ δικαίου τυχεῖν	ἡγουμένων,	εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς οὗτος γένοιτο:
[3, 11]	εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ ἑτέρων	εἰσηγουμένων	ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ πολλοῖς
[3, 11]	τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως	ὑφηγουμένων	τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ
[3, 12]	κόσμος ἦν ἀγορᾶς, καὶ τῶν	πωλουμένων	ἕκαστον ἐν τάξει διέκειτο, καὶ
[3, 12]	ἐξέχεται τῆς κτήσεως, ἴσων δὲ	συναριθμουμένων	τῶν τε καρπῶν καὶ τῶν
[3, 12]	τριῶν φυλῶν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην	παρασκηνουμένων:	ὁδοὶ δὲ διὰ μέσων ἐτέτμηντο,
[3, 7]	γωνίαν ἑκάστην κἀκείνῳ τῶν ἴσων	προσκεκοινωμένων,	ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς τὴν
[3, 8]	πέρας εἶχε, τῶν ἀναθημάτων μήπω	καθιερωμένων	ἐπιστὰς ὁ θεὸς Μωυσεῖ τὴν
[3, 2]	καὶ διακελευσμῷ τὰ πρὸς ἀλλήλους	χρωμένων	μέχρι μὲν οὖν Μωυσῆς αὖθις
[3, 8]	μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ τῶν	ξένων	τοῖς παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ λίθων,
[3, 7]	σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ τὴν	Ἑλλήνων	γλῶτταν λόγιον: πληροῖ δὲ ἀκριβῶς
[3, 7]	λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ κύαμον	Ἑλλήνων	οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως
[3, 8]	χρόνος εἰς τὸ ἔργον διῆλθε	μηνῶν	ἑπτὰ καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ'
[3, 15]	τινες καὶ τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην	μηνῶν	ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες κατὰ τιμὴν
[3, 2]	κατασκευὴ ἐκείνων λεία τε παντοία	κτηνῶν	καὶ ὅσα φιλεῖ στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν
[3, 2]	Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ τῶν ἐκεῖσε	ἐθνῶν	ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς
[3, 8]	ἡμέραν εἷς: Μωυσῆς δὲ οὐκέτ'	ἀναβαίνων	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ' εἰς
[3, 5]	Μωυσῆς πάθοι, καὶ τῶν συντυχόντων	δεινῶν	οὐκ ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν
[3, 10]	σαββάτου: καὶ τότε μὲν ἀντ'	ἐκείνων	ἄλλοι κομίζονται, οἱ δὲ τοῖς
[3, 2]	τοῖς περιοίκοις ἅπασι μετὰ τὴν	ἐκείνων	ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί τε
[3, 2]	τε ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ	ἐκείνων	λεία τε παντοία κτηνῶν καὶ
[3, 15]	τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς	ἐκείνων	λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο
[3, 1]	νηπίων οἱ δ' ἄνδρες ὑπὲρ	ἐκείνων	μὴ περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς
[3, 1]	κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς τὰς	ἐκείνων	ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι δ'
[3, 1]	γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν	ἐκείνων	ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ καταφέρεσθαι τὴν
[3, 4]	δὲ ταῖς ἐμαῖς περὶ τῶν	ἀνθρωπίνων	χρησάμενος τὸν στρατὸν ἐξετάσεις ἀκριβῶς
[3, 10]	τῷ θεῷ ἄρτον ἀλφίτων μὲν	πυρίνων	ἀσσαρῶνας δύο μετὰ ζύμης γεγονότων,
[3, 9]	τῶν νόμων. ~(Νυνὶ δ' ὀλίγων	τινῶν	ἐπιμνησθήσομαι τῶν ἐφ' ἁγνείαις καὶ
[3, 5]	καρπίμου καὶ θαλάσσης ἀχειμάστου καὶ	τέκνων	γονῆς κατὰ φύσιν τικτομένων καὶ
[3, 5]	ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους καὶ τῶν	κρημνῶν	τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ μόνον
[3, 4]	ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ δὲ τῶν	μειζόνων	καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ πλήθους
[3, 10]	δέκα βοῶν καὶ ἀρνῶν ἑνὶ	πλειόνων	καὶ κριῶν δύο κατὰ παραίτησιν
[3, 6]	ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν	κιόνων	ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ ἦσαν καὶ
[3, 6]	ἦν διὰ πάντων ἰοῦσα τῶν	κιόνων,	εἰς ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ
[3, 6]	τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν	κιόνων,	ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης
[3, 6]	μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ τῶν	κιόνων	κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ
[3, 6]	μέρος τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων	κιόνων,	ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον,
[3, 6]	ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων	κιόνων	τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον
[3, 8]	καὶ περὶ τῶν μελλόντων ὡς	ἀμεινόνων	ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε τῷ θεῷ
[3, 10]	ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ τῶν	πόνων	τῶν ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἄνεσιν
[3, 5]	Μωυσῆς γαῦρός τε καὶ μέγα	φρονῶν.	ὀφθείς τε οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει
[3, 10]	τριῶν καὶ δέκα βοῶν καὶ	ἀρνῶν	ἑνὶ πλειόνων καὶ κριῶν δύο
[3, 10]	ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν	ἀρνῶν	καὶ τῶν κριῶν σὺν τῷ
[3, 15]	παρ' ἡμῖν ἱεροῦ μετὰ πολλῶν	κινδύνων	καὶ ἀναλωμάτων καὶ θύσαντες οὐκ
[3, 13]	τὸν Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ	παραθαρσύνων	αὐτοὺς οὕτως ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ
[3, 7]	βρονταῖς δὲ κατὰ τὸν τῶν	κωδώνων	ψόφον. καὶ τὴν ἐφαπτίδα τοῦ
[3, 6]	δύο κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ μίμησιν	πυλώνων.	ὅλαις δ' αὐταῖς ἄργυρος ἦν
[3, 5]	τι λαβὼν παρ' αὐτοῦ χρήσιμον	ἐπανήξων	πρὸς αὐτούς, ἐκείνους δ' ἐκέλευσε
[3, 11]	καὶ προβατείου καὶ τοῦ τῶν	βοῶν	ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ τῆς
[3, 10]	δὲ ἑκάστης ἡμέρας ἕνα τῶν	βοῶν	εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ
[3, 10]	θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ δέκα	βοῶν	καὶ ἀρνῶν ἑνὶ πλειόνων καὶ
[3, 14]	τὸν Μωυσῆν πάλιν ᾐτιῶντο καὶ	κατεβόων	αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ Ἀαρῶνος
[3, 1]	ἐν αἰτίᾳ τὸν στρατηγὸν καὶ	κατεβόων	αὐτοῦ τὴν ταλαιπωρίαν καὶ τὴν
[3, 7]	δυοῖν τε κωδώνοιν ῥοίσκον, καὶ	ῥοῶν	κωδώνιον. ἔστι δ' ὁ χιτὼν
[3, 7]	πέζαν δ' αὐτῷ προσερραμμένοι θύσανοι	ῥοῶν	τρόπον ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο
[3, 5]	γειτνίασιν τοῦ θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ'	εἰπὼν	ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον
[3, 5]	ἐχόντων πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ'	εἰπὼν	δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους
[3, 1]	ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι δ'	εἰπὼν	οὐχ οὕτως ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ
[3, 5]	τῆς τούτου μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ'	εἰπὼν	προάγει τὸν λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ
[3, 6]	καὶ χαλκοῦ καὶ τῶν ὑφαντῶν,	προειπὼν	ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ θυσίας κατὰ
[3, 5]	εἰς τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει	προειπὼν	τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν
[3, 13]	ἐπὶ τῆς ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ	διαλιπὼν	ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου ὄρους καὶ
[3, 7]	ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ ταύτῃ	παραλιπὼν	οὐδὲν τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ'
[3, 12]	νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς τῶν	λοιπῶν	οὐ κεκωλυμένων ἀδελφοῖς καὶ γονεῦσι
[3, 14]	τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ	κατασκόπων	Ἰησοῦς τε ὁ Ναυήχου παῖς
[3, 15]	ὅτι τε τῇ νῦν τῶν	κατασκόπων	ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων λόγους
[3, 10]	δ' ἐπὶ ταῖς ἀπαρχαῖς τῶν	καρπῶν	ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ.
[3, 5]	Ἄδαμος τῶν ἀπὸ γῆς τε	καρπῶν	καὶ θαλάσσης μεταλαμβάνει, δι' ὃν
[3, 12]	ἴσων δὲ συναριθμουμένων τῶν τε	καρπῶν	καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι τοῖς
[3, 10]	ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν	καρπῶν	οὓς ἐθέρισαν, οὐ γὰρ ἥψαντο
[3, 12]	χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν μὲν	καρπῶν	πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν ἀγρὸν
[3, 1]	δυσαρέστου καὶ φιλαιτίου τοῦ τῶν	ἀνθρώπων	ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους
[3, 14]	φύσιν καὶ τὴν τῶν ἐνοικούντων	ἀνθρώπων	ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς
[3, 15]	γένος αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον	ἀνθρώπων	ἔσχε διὰ τιμῆς, τὴν μέντοι
[3, 6]	μορφὴν δ' οὐδενὶ τῶν ὑπ'	ἀνθρώπων	ἑωραμένων παραπλήσια, Μωυσῆς δέ φησι
[3, 7]	(Θαυμάσειε δ' ἄν τις τῶν	ἀνθρώπων	τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν
[3, 3]	ὡς ἕκαστοι τῆς εὐωχίας μετελάμβανον,	Ἀαρὼν	δὲ σὺν τοῖς παροῦσι Ῥαγουῆλον
[3, 8]	τοῦ θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ	Ἀαρὼν	διά τε τὸ γένος καὶ
[3, 8]	περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ: ἤδη γὰρ	Ἀαρὼν	καὶ τὴν στολὴν τὴν ἱερὰν
[3, 14]	τοῦ πλήθους, Μωυσῆς δὲ καὶ	Ἀαρὼν	πεσόντες ἐπὶ τὴν γῆν τὸν
[3, 15]	ἥμερον: ὁ γὰρ θεὸς αὐτῷ	συμπαρὼν	ἡττᾶσθαι τοῖς λόγοις αὐτοῦ τὸ
[3, 6]	πάνυ τοῦ ἀλεύρου ἐκ δύο	ἀσσάρων,	ὃ μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας
[3, 10]	βραχείᾳ, καὶ εἷς μέν ἐστιν	ἀσσάρων	τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ τὸ
[3, 7]	μέντοι κατὰ στίχον τρεῖς ἐπὶ	τεσσάρων	διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται τῷ ὕφει,
[3, 7]	τοῦ παντὸς τὴν φύσιν ἐκ	τεσσάρων	δοχθεῖσαν γενέσθαι τῷ θεῷ χρυσῷ
[3, 15]	τὴν χώραν ἡμῶν καταλαβόντος, ὡς	τεσσάρων	δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα, κομισθέντος
[3, 15]	τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν	τεσσάρων	ἐλθόντες κατὰ τιμὴν τοῦ παρ'
[3, 6]	αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς τῶν	τεσσάρων	κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν
[3, 6]	δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν	τεσσάρων	κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον.
[3, 6]	ἡμίσους, τὸ δὲ βάθος δακτύλων	τεσσάρων.	λεπίδες δ' αὐτοῖς ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι
[3, 8]	γεγονέναι: τῶν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ	τεσσάρων	ὄντων, ὡς προεῖπον, δύο οἱ
[3, 6]	ἄλλα φάρση πηχῶν τὸ πλάτος	τεσσάρων	τὸ δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ
[3, 7]	ἀριθμόν. τά τε φάρση ἐκ	τεσσάρων	ὑφανθέντα τὴν τῶν στοιχείων φύσιν
[3, 6]	καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ τῶν	ὄμβρων	ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν
[3, 12]	βίον μηδὲ τὰς τῶν προτέρων	ἀνδρῶν	ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις ἀπηλλαγμένας. τὸν
[3, 6]	παθεῖν οὐ δυναμένων: ἡ δ'	ἐρὼν	μὲν καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν
[3, 8]	ἔφερον δὲ τὸ ἀργύριον τῶν	ἐλευθέρων	οἱ ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι
[3, 6]	ἄλλαι δ' ἐπάνω τούτων ἐκ	διφθερῶν	κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ βοήθεια
[3, 6]	ἐκ τῆς τριχὸς καὶ τῶν	διφθερῶν	πεποιημέναι κατῄεσαν ὁμοίως τῷ περὶ
[3, 15]	καὶ θύσαντες οὐκ ἴσχυσαν τῶν	ἱερῶν	μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί τινι
[3, 8]	λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ τῶν	ἱερῶν	τῷ βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ
[3, 6]	τῶν ἔνδοθεν καὶ τῶν ἐκτὸς	μερῶν.	δύο δ' αὐτῶν ἑκάστῳ προσῆσαν
[3, 11]	καὶ θυσιῶν ἅπτεσθαι μέχρι τεσσαράκοντα	ἡμερῶν,	ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν ᾖ:
[3, 5]	παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη δὲ τεσσαράκοντα	ἡμερῶν	διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων νυκτῶν παρῆν
[3, 11]	ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν τούτων τῶν	ἡμερῶν	ἐνεχόμενον ἐν τῷ μιάσματι θύειν
[3, 10]	εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ τῶν	ἡμερῶν	τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ
[3, 2]	δίαιταν, πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος	ἑκατέρων	ὅσα τε ὑφαντὰ καὶ κόσμοι
[3, 11]	οἷς εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ	ἑτέρων	εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ
[3, 2]	ἐπίκουρος ἐκ πολλῶν πεπειραμένους καὶ	δεινοτέρων	τοῦ πολέμου: τοῦτον μὲν γὰρ
[3, 12]	τὸν βίον μηδὲ τὰς τῶν	προτέρων	ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις ἀπηλλαγμένας.
[3, 7]	εἴτε τὸν οὕτως ἀριθμὸν τῶν>	ἀστέρων,	ὃν ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι,
[3, 6]	καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι τῶν	ἐπιμηκεστέρων,	δέκα δὲ τῶν ἐν πλάτει
[3, 6]	σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου τῶν	ἐπιμηκεστέρων	καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖς γιγλύμοις
[3, 6]	καθ' ἑκάτερον δὲ τοῖχον τῶν	ἐπιμηκεστέρων	κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο τοῦ
[3, 1]	τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν	δυνατωτέρων	πλεονεκτούντων περὶ τὴν ἀναίρεσιν. οἱ
[3, 1]	ἐκεῖνος ἐν μέσοις ἥκειν ἔλεγε	φέρων	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ τὴν
[3, 2]	αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι τῶν	ἐχθρῶν	κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς μὲν τοιούτοις
[3, 2]	χεῖρας. οἱ δὲ ἀρχομένην δύναμιν	ἐχθρῶν	πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον,
[3, 2]	οὖν πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν	χειρῶν	ὁ Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις
[3, 14]	ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν	ὀρῶν	τὸ μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν
[3, 5]	τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις	ὀρῶν	τυγχάνον καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν
[3, 1]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον.	(Ὁρῶν	δ' ὁ Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους
[3, 1]	θεοῦ τὴν περὶ τῶν ἐνεστηκότων	ἀπόρων	ἀπαλλαγήν. καὶ μετ' ὀλίγον ὀρτύγων
[3, 4]	δίκαιοι, οἳ περί τε τῶν	διαφόρων	αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν ᾖ τι
[3, 11]	καὶ ταῦτα παρὰ πολλοῖς ὄντων	λεπρῶν	ἔθνεσι καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων, οὐ
[3, 2]	περιοίκους ἐφόβησαν, μεγάλων τε καὶ	λαμπρῶν	ἐκ τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν
[3, 1]	ἐπ' αὐτὸν κεκινημένου τῷ θεῷ	θαρρῶν	καὶ τῷ συνειδότι τῆς περὶ
[3, 6]	Μωυσῆς αὐτοὺς ἕκαστα περὶ τῶν	μέτρων	κατὰ τὴν ὑποθήκην τοῦ θεοῦ
[3, 8]	εἶπον, καὶ τῷ αἵματι τῶν	ταύρων	καὶ κριῶν σφαγέντων καθ' ἑκάστην
[3, 8]	μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ ἦσαν	ἀλεύρων	ἐλαίῳ πεφυραμένων, οἷς ἐπὶ τῷ
[3, 7]	μὲν πολλὴ μέχρι καὶ τῶν	σφυρῶν	ἕως οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺς
[3, 6]	καὶ κιβωτὸς τῷ θεῷ ξύλων	ἰσχυρῶν	τὴν φύσιν καὶ σῆψιν παθεῖν
[3, 1]	βάκτρῳ πλήξαντα τὴν πέτραν, ἣν	ἑώρων	αὐτόθι παρακειμένην, παρ' αὐτῆς λαμβάνειν
[3, 6]	~(Οἱ δὲ χαίροντες οἷς τε	ἑώρων	καὶ οἷς ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ
[3, 1]	τὸ πλῆθος: οἱ δ' ὡς	ἑώρων	καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς παρὰ
[3, 1]	αὐτὸν ἀφορῶντα: καὶ γὰρ ἤδη	καθεώρων	αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον.
[3, 12]	γυναῖκα τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἱερεῦσι	συγχωρῶν,	μόνην δ' αὐτῷ δέδωκε> γαμεῖν
[3, 12]	τῶν τε ὁμοφύλων καὶ τῶν	ἀλλοτριοχώρων,	μηδὲν ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας: ποιεῖν
[3, 6]	δ' ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη διὰ	πασῶν	ἐπῄει ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα
[3, 12]	ἑκάστην παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ	μέσων	ἐτέτμηντο, καὶ κόσμος ἦν ἀγορᾶς,
[3, 9]	γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς τοῦτο	προπεσὼν	ἄρνα καὶ ἔριφον θήλειαν τῶν
[3, 12]	τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς κτήσεως,	ἴσων	δὲ συναριθμουμένων τῶν τε καρπῶν
[3, 7]	κατὰ γωνίαν ἑκάστην κἀκείνῳ τῶν	ἴσων	προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς
[3, 6]	ἱερατικὰς καὶ περὶ τὰ ἄλλα	ὅσων	ἔχρῃζε τὸ ἔργον κόσμου τε
[3, 1]	γὰρ ἐκ τῶν πηγῶν δώδεκα	οὐσῶν	τὸν ἀριθμὸν νοτερόν τι προσαρδεῦον
[3, 12]	ἡ σκηνὴ λυομένη μέση τῶν	προιουσῶν	ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ τῶν
[3, 8]	περὶ τὰς ἱερουργίας ἐν ἐκείνοις	δηλώσων	περί τε ὧν ὁλοκαυτεῖν κελεύει
[3, 14]	τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ πλήθει	τῶν	ἀγαθῶν, ἃ τὴν γῆν ἔχειν
[3, 2]	καὶ εἰς τὸν αὖθις αἰῶνα	τῶν	ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη
[3, 5]	διανοίαις ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας	τῶν	ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος
[3, 14]	εὐδαιμονίαν καὶ τὴν κτῆσιν αὐτοὺς	τῶν	ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν
[3, 15]	παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους	τῶν	ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας
[3, 15]	κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν ἑορτὴν	τῶν	ἀζύμων εἰς κόρους ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι
[3, 10]	δεκάτῃ διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ	τῶν	ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα,
[3, 10]	τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ	τῶν	ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ' ἐστὶν
[3, 5]	καὶ ποικίλοις δαμάσας κακοῖς τὸ	τῶν	Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης
[3, 12]	χρῆσιν τῶν τε ὁμοφύλων καὶ	τῶν	ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας:
[3, 1]	τοῖς ταύτην νεμομένοις τὴν ἐκ	τῶν	ἄλλων ἀπορίαν, ἔτι δὲ καὶ
[3, 1]	τῆς πτήσεως καὶ πρόσγαιον μᾶλλον	τῶν	ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς τοὺς
[3, 8]	λυχνίας καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ	τῶν	ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ
[3, 7]	δὲ ἀρχιερέα. Τὴν μὲν οὖν	τῶν	ἄλλων στολὴν τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν.
[3, 7]	ἄνδρα καὶ ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ	τῶν	ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα
[3, 2]	πάντων ἀπροσδεές, ὅπλων χρημάτων τροφῆς	τῶν	ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ πεποιθήσεως
[3, 9]	ὁμοίως τῷ προειρημένῳ τὸ περὶ	τῶν	ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας τρόπῳ γίνεται.
[3, 15]	λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ ἀξίαν μὲν	τῶν	ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ οἱ πατέρες
[3, 8]	δὲ τὸ προειρημένον πέρας εἶχε,	τῶν	ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ
[3, 12]	συναριθμουμένων τῶν τε καρπῶν καὶ	τῶν	ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι τοῖς καὶ πρότερον
[3, 4]	ὑποθήκαις δὲ ταῖς ἐμαῖς περὶ	τῶν	ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν στρατὸν ἐξετάσεις
[3, 1]	φύσει δυσαρέστου καὶ φιλαιτίου τοῦ	τῶν	ἀνθρώπων ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ
[3, 7]	ἐστί. (Θαυμάσειε δ' ἄν τις	τῶν	ἀνθρώπων τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν,
[3, 5]	ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι' ὃν Ἄδαμος	τῶν	ἀπὸ γῆς τε καρπῶν καὶ
[3, 6]	ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων	τῶν	ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι
[3, 10]	ἡμέραις ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς	τῶν	ἀρνῶν καὶ τῶν κριῶν σὺν
[3, 6]	κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ δὲ	τῶν	ἄρτων ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι
[3, 10]	λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος ὑπὲρ	τῶν	ἄρτων προστίθεται. θύει δ' ὁ
[3, 4]	εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ	τῶν	ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ
[3, 8]	ἐπὶ παραιτήσει ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ	τῶν	ἀρχόντων ἕκαστος καὶ ἑτέρας θυσίας
[3, 1]	ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ	τῶν	ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος
[3, 10]	κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες	τῶν	ἀσταχύων τὸ δράγμα καὶ πτίσαντες
[3, 7]	νοεῖν, εἴτε τὸν οὕτως ἀριθμὸν	τῶν>	ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες
[3, 10]	ἄρνα καθ' ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι	τῶν	αὐτοετῶν ἀρχομένης τε ἡμέρας καὶ
[3, 9]	προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον θήλειαν	τῶν	αὐτοετῶν προσφέρει, καὶ τῷ μὲν
[3, 12]	τῶν ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ	τῶν	αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς γῆς
[3, 6]	προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ	τῶν	βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε
[3, 6]	αὐταῖς ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ	τῶν	βάσεων: χαλκαῖ γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν
[3, 11]	αἰγείου καὶ προβατείου καὶ τοῦ	τῶν	βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ
[3, 10]	ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης ἡμέρας ἕνα	τῶν	βοῶν εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται
[3, 8]	τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος,	τῶν	γὰρ ἐξευρημένων τοῖς προτέροις αὐτοὶ
[3, 8]	καὶ τῶν ξένων τοῖς παρατυγχάνουσι.	τῶν	γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ τοῖς
[3, 8]	θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος γεγονέναι:	τῶν	γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων,
[3, 14]	ὀχυρότητι: ἐν δ' Ἐβρῶνι καὶ	τῶν	γιγάντων ἔφασκον τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν.
[3, 14]	ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους αἱρεῖται δώδεκα	τῶν	γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα,
[3, 9]	οὐχ ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ	τῶν	γωνιῶν τὰς ἐξοχάς, καὶ τούς
[3, 12]	ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν τιμωρίαν.	(Τῶν	δ' ἱερέων καὶ διπλασίονα τὴν
[3, 11]	δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον ἄρρεν αὐτῇ.	τῶν	δ' ὅρκων τελειωθέντων τῆς διφθέρας
[3, 12]	ἐν ᾧ οἵ τε χρεῶσται	τῶν	δανείων ἀπολύονται καὶ οἱ δουλεύοντες
[3, 12]	τῆς αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆς,	τῶν	δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ τῆς
[3, 14]	Ἀαρῶνα ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν.	(Τῶν	δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς τε ὁ
[3, 2]	ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων μὲν οὐδείς,	τῶν	δὲ πολεμίων ὅσους οὐδ' ἀριθμῷ
[3, 1]	πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων.	τῶν	δὲ πρὸς τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων,
[3, 5]	διακείμενοι ταύτην τὴν ψῆφον ἔφερον,	τῶν	δὲ πρὸς τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι.
[3, 11]	αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι,	τῶν	δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι
[3, 8]	ἤδη πέρας εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι	τῶν	δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ Ἐλίαβος, τῶν
[3, 4]	καὶ δίκαιοι, οἳ περί τε	τῶν	διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν ᾖ
[3, 4]	ἔσται γὰρ οὕτως ἀμφότερα: καὶ	τῶν	δικαίων Ἑβραῖοι τεύξονται καὶ σὺ
[3, 6]	δ' ἐκ τῆς τριχὸς καὶ	τῶν	διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν ὁμοίως τῷ
[3, 1]	ᾖ τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν	τῶν	δυνατωτέρων πλεονεκτούντων περὶ τὴν ἀναίρεσιν.
[3, 8]	τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ: διὰ γὰρ	τῶν	δώδεκα λίθων, οὓς κατὰ στέρνον
[3, 10]	θυσίαν, αὗται δ' εἰσὶν αἱ	τῶν	ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα,
[3, 8]	θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ	τῶν	Ἑβραίων καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς
[3, 5]	ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ παντὸς στρατοπέδου	τῶν	Ἑβραίων οὐ πρότερον τοῦτο ἰδόντων
[3, 2]	κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ	τῶν	Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν
[3, 4]	τῷ θεῷ σώζειν τὴν μὲν	τῶν	ἐγκλημάτων δίαιταν ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι
[3, 12]	ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ	τῶν	εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε
[3, 14]	καὶ πονηρὰν μὲν καὶ μετὰ	τῶν	εἰς τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι
[3, 8]	ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα μυριάδες καὶ
[3, 2]	καλοῦνται μὲν Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι δὲ	τῶν	ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες
[3, 11]	τε ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ	τῶν	ἐκπεσόντων διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν
[3, 6]	διά τε τῶν ἔνδοθεν καὶ	τῶν	ἐκτὸς μερῶν. δύο δ' αὐτῶν
[3, 8]	πεντήκοντα. ἔφερον δὲ τὸ ἀργύριον	τῶν	ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν
[3, 1]	αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην ἔχειν	τῶν	ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν παρακαλῶν, μηδ' ὅτι
[3, 2]	καὶ περὶ τῆς ἐρήμου καὶ	τῶν	ἐν αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ'
[3, 5]	ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον	τῶν	ἐν ἐκείνοις τοῖς χωρίοις ὀρῶν
[3, 6]	εἴκοσι τῶν ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ	τῶν	ἐν πλάτει κειμένων τῆς κατόπιν,
[3, 2]	συγκαλῶν τούς τε φυλάρχους καὶ	τῶν	ἐν τέλει καθ' ἑκάστους τε
[3, 12]	κατὰ κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ	τῶν	ἐν τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν
[3, 2]	ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ	τῶν	ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον
[3, 6]	ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ διά τε	τῶν	ἔνδοθεν καὶ τῶν ἐκτὸς μερῶν.
[3, 1]	παρὰ τοῦ θεοῦ τὴν περὶ	τῶν	ἐνεστηκότων ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ'
[3, 5]	τούτων ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος	τῶν	ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη ταῦτα
[3, 1]	χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ	τῶν	ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι.
[3, 10]	ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι δ' οὐδεμία	τῶν	ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν
[3, 9]	θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ ταῦτα καὶ	τῶν	ἐπετείων πρεσβύτερα, ἄρρενα μέντοι θήλεσι
[3, 10]	οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ τῶν πόνων	τῶν	ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἄνεσιν οὐ
[3, 6]	ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι	τῶν	ἐπιμηκεστέρων, δέκα δὲ τῶν ἐν
[3, 6]	τῶν σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου	τῶν	ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖς
[3, 6]	καὶ καθ' ἑκάτερον δὲ τοῖχον	τῶν	ἐπιμηκεστέρων κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο
[3, 2]	οὐ γὰρ τὰ σώματα μόνον	τῶν	ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ τὰ
[3, 2]	ἡμῶν οἱ πρόγονοι: καὶ γὰρ	τῶν	ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους
[3, 2]	ἀπορίαν καὶ ταραχὴν ἐνεποίει τὰ	τῶν	ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν
[3, 12]	προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ	τῶν	ἑπομένων ἕξ, Λευῖται δὲ περὶ
[3, 5]	στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ	τῶν	ἔργων, ἃ δι' ἐκεῖνον ἡμῖν
[3, 2]	τε λόγοις καὶ τῇ διὰ	τῶν	ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ
[3, 12]	δι' ἑβδόμης ἡμέρας τὴν ἀπὸ	τῶν	ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν
[3, 6]	ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ	τῶν	ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι τῆς
[3, 12]	σημήναντος τὸ κατὰ λίβα τετραμμένον	τῶν	ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον
[3, 1]	ὑπομονὴν οὔτε περὶ τὴν μνήμην	τῶν	εὖ γεγονότων, οὕτως μὲν τοῦ
[3, 1]	Ἑβραίους τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ	τῶν	εὐχῶν γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ
[3, 9]	~(Νυνὶ δ' ὀλίγων τινῶν ἐπιμνησθήσομαι	τῶν	ἐφ' ἁγνείαις καὶ ἱερουργίαις κειμένων:
[3, 2]	εὐπορίας αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι	τῶν	ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς μὲν
[3, 11]	τῷ θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ περὶ	τῶν	ζῴων δὲ διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι
[3, 9]	δὲ περὶ τῆς θυσίας τῶνδε	τῶν	ζῴων ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν
[3, 1]	ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο τι	τῶν	ζῴων ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ
[3, 11]	δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν τούτων	τῶν	ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν τῷ μιάσματι
[3, 10]	προσόντος. εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ	τῶν	ἡμερῶν τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως θυσίαν
[3, 8]	μὴ τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ	τῶν	θείων ἠσκηκόσιν, ὃ δ' ἐστὶ
[3, 9]	γὰρ τὸν λόγον μοι περὶ	τῶν	θυσιῶν ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο μὲν
[3, 11]	ὑδέρου καταλαβόντος. καὶ περὶ μὲν	τῶν	θυσιῶν καὶ τῆς ἁγνείας τῆς
[3, 7]	ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ τούτοις	τῶν	Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα γράμμασιν
[3, 7]	οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι	τῶν	Ἰακώβου υἱῶν, οὓς καὶ φυλάρχους
[3, 10]	θύει δ' ὁ ἱερεὺς ἐκ	τῶν	ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς ἑκάστης
[3, 10]	τοῦ δήμου προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ	τῶν	ἰδίων ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος:
[3, 9]	τούτων δ' ἡ μὲν ὑπὸ	τῶν	ἰδιωτῶν ἑτέρα δ' ὑπὸ τοῦ
[3, 9]	πυρὸς φλεγομένου. τοὺς δὲ πόδας	τῶν	ἱερείων καὶ τὰ κατὰ νηδὺν
[3, 6]	αἷς κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑπὸ	τῶν	ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ
[3, 6]	ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ	τῶν	ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ ἐπιθέματι
[3, 11]	τὴν δὲ γυναῖκα στήσας τις	τῶν	ἱερέων κατὰ τὰς πύλας, αἱ
[3, 15]	δὲ τεσσαράκοντα εἷς, οὐδεὶς ἐτόλμησε	τῶν	ἱερέων κρίμνον ἓν φαγεῖν τοσαύτης
[3, 9]	ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς	τῶν	ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν
[3, 9]	ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον,	τῶν	ἱερέων μέρος ἴδιον λαβόντων. ~(Ἐκ
[3, 12]	ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ ὁλόκληρον	τῶν	ἱερέων νέμεσθαι πρὸς τοὺς ἱερεῖς
[3, 11]	σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων	τῶν	ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ τῷ
[3, 15]	ἀναλωμάτων καὶ θύσαντες οὐκ ἴσχυσαν	τῶν	ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί
[3, 8]	τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ	τῶν	ἱερῶν τῷ βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ
[3, 7]	τε κατὰ γωνίαν ἑκάστην κἀκείνῳ	τῶν	ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος
[3, 7]	πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι	τῶν	ἰχθύων τῷ αἵματι, τὸν δὲ
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ τρίτῃ	τῶν	Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας
[3, 1]	τὴν ταλαιπωρίαν καὶ τὴν πεῖραν	τῶν	κακῶν δι' αὐτὸν πάσχειν λέγοντες:
[3, 2]	ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε	τῶν	κακῶν, καὶ τὸν Μωυσῆν ἐκέλευον
[3, 6]	κειμένων τῆς κατόπιν, κρίκοι δὲ	τῶν	καμάκων ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν
[3, 10]	θύουσι δ' ἐπὶ ταῖς ἀπαρχαῖς	τῶν	καρπῶν ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ
[3, 10]	δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη,	τῶν	καρπῶν οὓς ἐθέρισαν, οὐ γὰρ
[3, 7]	ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς ὤας καὶ	τῶν	κατὰ στέρνον καὶ μετάφρενον ἠρτημέναις
[3, 11]	τὰς γυναῖκας δ' αἷς ἡ	τῶν	κατὰ φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε
[3, 15]	γένοιντο, ὅτι τε τῇ νῦν	τῶν	κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων
[3, 6]	τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους ἕως	τῶν	κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς
[3, 6]	τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ ὁ	τῶν	κιόνων ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ ἦσαν
[3, 6]	φάλαγξ ἦν διὰ πάντων ἰοῦσα	τῶν	κιόνων, εἰς ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι
[3, 6]	ἑκάστη τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν	τῶν	κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος
[3, 6]	τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ	τῶν	κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ
[3, 7]	φύλλα τοῖς εὐζώμων: ἐκ μέντοι	τῶν	κλάδων ἀνίησι κάλυκα προσεχῆ τῷ
[3, 9]	δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις	τῶν	κρεῶν, ἃ δ' ἂν περισσεύσῃ
[3, 5]	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους καὶ	τῶν	κρημνῶν τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ
[3, 6]	τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ	τῶν	κρίκων καλώδια τὴν ἀρχὴν ἥλων
[3, 7]	χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν μέσῳ	τῶν	κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν
[3, 6]	ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα,	τῶν	κρίκων τῷ τε ὕφει καὶ
[3, 10]	αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν καὶ	τῶν	κριῶν σὺν τῷ ἐρίφῳ θύεται,
[3, 7]	ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον	τῶν	κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον ἡ
[3, 5]	ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε	τῶν	λεγομένων εἰς ἐμὲ τὸν λέγοντα
[3, 5]	τοὺς δὲ σώφρονας καὶ μηδέτερον	τῶν	λεγομένων εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν,
[3, 5]	τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη	τῶν	λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης
[3, 11]	(Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν τις	τῶν	λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον αὐτόν
[3, 7]	τὸν ἀρχιερέα. τήν τε δωδεκάδα	τῶν	λίθων εἴτε τοὺς μῆνάς τις
[3, 7]	γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ	τῶν	λίθων ἑκατέρῳ, οἱ πρεσβύτεροι δ'
[3, 7]	κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος	τῶν	λίθων ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας
[3, 7]	οὓς καὶ φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου	τῶν	λίθων ὀνόματι τετιμημένου κατὰ τάξιν
[3, 12]	οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς	τῶν	λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων ἀδελφοῖς καὶ
[3, 4]	ταλαιπωρίας ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ δὲ	τῶν	μειζόνων καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ
[3, 5]	τοῦ δέους αὐτοὺς καὶ περὶ	τῶν	μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας,
[3, 8]	κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ περὶ	τῶν	μελλόντων ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς
[3, 5]	ἦν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ἔρις	τῶν	μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις περιπεσόντα,
[3, 8]	τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ	τῶν	μὲν εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων
[3, 12]	εἰς τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας	τῶν	μὲν καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται
[3, 6]	καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς ἕκαστα περὶ	τῶν	μέτρων κατὰ τὴν ὑποθήκην τοῦ
[3, 11]	ἐν καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ	τῶν	νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ τιμὴν τοῦ
[3, 12]	ὄντας ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι	τῶν	νομίμων τῷ σχήματι τῆς δουλείας
[3, 8]	κατ' ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί τινα	τῶν	νόμων. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[3, 5]	καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς δὲ πλείονας	τῶν	νόμων εἰς ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν
[3, 8]	γραφὴν ἑτέραν ἠξιωκὼς συνθεῖναι περὶ	τῶν	νόμων. ~(Νυνὶ δ' ὀλίγων τινῶν
[3, 8]	οὖν περὶ τῆς πολιτείας καὶ	τῶν	νόμων. (Ὃ μέντοι περὶ τῆς
[3, 12]	πριαμένῳ. ταύτην Μωυσῆς τὴν διάταξιν	τῶν	νόμων, ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον
[3, 8]	θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ τῇ παραβάσει	τῶν	νόμων, περὶ ὧν ἐροῦμεν εὐκαιρότερον.
[3, 8]	περί τε τῶν πρακτέων καὶ	τῶν	νόμων τῆς συντάξεως: οὓς κρείττονας
[3, 8]	εἶναι μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ξένων τοῖς παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ
[3, 12]	τὰς ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ	τῶν	οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ
[3, 7]	τούτων εἰς ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν	τῶν	ὅλων, εἴ τις ἀφθόνως ἐθέλοι
[3, 5]	τούτους τε τίθεται καὶ περὶ	τῶν	ὅλων ὃν ἂν πραχθείη τρόπον
[3, 1]	δὲ περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες ἦσαν περὶ	τῶν	ὅλων. πρὸς δὲ τῷ παρόντι
[3, 6]	τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς	τῶν	ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι: τὸ
[3, 6]	τε καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ	τῶν	ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ
[3, 12]	τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα	τῶν	ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι
[3, 2]	τι περὶ τὸ ὕδωρ ἔταξε	τῶν	ὁπλιτῶν ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ
[3, 14]	τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ	τῶν	ὀρῶν τὸ μέγεθος οὔτε τῶν
[3, 15]	μεταλαβεῖν Μωυσέος ἀπηγορευκότος ἐπί τινι	τῶν	οὐ νομιζομένων οὐδ' ἐκ τῶν
[3, 7]	ἣν ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι συμβέβηκε.	τῶν	οὖν κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ'
[3, 7]	ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι καὶ	τῶν	παρὰ πλευράν, φάρσος δ' ἓν
[3, 1]	καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ	τῶν	παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην
[3, 15]	τῶν οὐ νομιζομένων οὐδ' ἐκ	τῶν	πατρίων ἡμῖν αὐτοῖς συντυχόντων. καὶ
[3, 13]	αὐτοῖς παρῄνει, μήτε Μωυσέος καὶ	τῶν	πεπονημένων αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς
[3, 8]	δὴ τῆς σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων	τῶν	περὶ τοὺς ἱερέας τό τε
[3, 1]	ὄντος χωρίου: οὔτε γὰρ ἐκ	τῶν	πηγῶν δώδεκα οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν
[3, 7]	ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην τὰς	τῶν	πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ λύχνους
[3, 7]	καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά,	τῶν	πλανητῶν τὴν φοράν: τοσοῦτοι γάρ
[3, 6]	ἐπιφέρονται αὐταῖς ἑπτὰ κατὰ μίαν	τῶν	πλανητῶν τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι
[3, 6]	τοῦ σώματος, καθ' ἕκαστον δὲ	τῶν	ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος
[3, 6]	ἱερεῦσι τὰς χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ	τῶν	ποδῶν καταχεῖν παρῆν. καὶ ὁ
[3, 7]	κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ	τῶν	ποδῶν ὥσπερ εἰς ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται
[3, 12]	τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη	τῶν	πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν ἔχων
[3, 2]	ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς τε ἐσκύλευε	τῶν	πολεμίων καὶ τὰς παντευχίας τῶν
[3, 2]	ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον	τῶν	πολεμίων, πλούτους τε μεγάλους δημοσίᾳ
[3, 8]	ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν βουλόμενος	τῶν	πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ μόνῳ
[3, 7]	καὶ ὁποία μέν ἐστιν ἡ	τῶν	πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ
[3, 10]	καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ	τῶν	πόνων τῶν ἐπὶ τοῖς ἔργοις
[3, 14]	τῶν ὀρῶν τὸ μέγεθος οὔτε	τῶν	ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν
[3, 5]	αὐτῶν ποιησόμενος ἀφήγησιν. (Οὕτω δὲ	τῶν	πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς
[3, 7]	τοῦ νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν	τῶν	πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον
[3, 5]	θεοῦ διαλεγομένου πρὸς αὐτοὺς περὶ	τῶν	πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη τῶν
[3, 8]	ἀνεμάνθανε παρὰ θεοῦ περί τε	τῶν	πρακτέων καὶ τῶν νόμων τῆς
[3, 5]	τε καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ	τῶν	πρὸ ὀλίγου παθῶν ἦν Μωυσέος
[3, 7]	μὲν καὶ ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν	τῶν	προειρημένων, ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ ὑακίνθου
[3, 13]	πόθεν ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι	τῶν	προειρημένων, ὁ θεός, εἶπε, κἀγὼ
[3, 12]	εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση	τῶν	προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ
[3, 14]	φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ	τῶν	πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν ἅπασαν
[3, 8]	Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ	τῶν	πρὸς τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευὴν
[3, 8]	καὶ τοῦτο εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν	τῶν	πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα δεύειν ἐκέλευσεν,
[3, 12]	πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ τὰς	τῶν	προτέρων ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις
[3, 1]	τε καρτερίας ἔχουσι καὶ μνήμης	τῶν	προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα
[3, 6]	ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ	τῶν	πυλῶν περιρραντήριον ἦν χάλκεον ὁμοίαν
[3, 12]	καὶ κόσμος ἦν ἀγορᾶς, καὶ	τῶν	πωλουμένων ἕκαστον ἐν τάξει διέκειτο,
[3, 7]	τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην	τῶν	σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν
[3, 6]	ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι	τῶν	σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου τῶν
[3, 12]	φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν	τῶν	στρατεύεσθαι δυναμένων: ἱεροὶ γὰρ ἦσαν
[3, 1]	μὲν ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ	τῶν	συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον
[3, 5]	μή τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ	τῶν	συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ
[3, 7]	κέχυται μὲν πολλὴ μέχρι καὶ	τῶν	σφυρῶν ἕως οὗ μηδὲν ὁ
[3, 8]	καθὼς εἶπον, καὶ τῷ αἵματι	τῶν	ταύρων καὶ κριῶν σφαγέντων καθ'
[3, 2]	τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις,	τῶν	τε Ἑβραίων τοὺς ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ
[3, 12]	τῆς κτήσεως, ἴσων δὲ συναριθμουμένων	τῶν	τε καρπῶν καὶ τῶν ἀναλωμάτων
[3, 13]	ἄρχεται, καὶ τὸν Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι	τῶν	τε κατὰ τὴν ἀποδημίαν αὐτῷ
[3, 12]	εἶναι τοῖς θέλουσι τὴν χρῆσιν	τῶν	τε ὁμοφύλων καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων,
[3, 2]	μὲν πᾶσαν ἐν παρασκευαῖς ἦσαν	τῶν	τε ὅπλων εἴ τι πεπονηκὸς
[3, 1]	χώρα τελέως οὖσα ἔρημος καὶ	τῶν	τε πρὸς τροφὴν αὐτοῖς ἄπορος,
[3, 9]	γὰρ δὴ καὶ ἔλαιον ὑπὸ	τῶν	τεθυκότων ἐπὶ μὲν βοὶ ἰνὸς
[3, 9]	ἐστι καὶ κατ' εὐωχίαν δρᾶται	τῶν	τεθυκότων: ἐρῶ δὲ περὶ τῆς
[3, 10]	τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς	τῶν	τεθυμένων εἰς τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου.
[3, 8]	ὁ νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος	τῶν	τεθυμένων τήν τε στολὴν τοῦ
[3, 6]	τρίτον αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς	τῶν	τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν
[3, 6]	τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς	τῶν	τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ
[3, 5]	τοσούτων νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς σιτίου	τῶν	τοῖς ἀνθρώποις νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς
[3, 6]	διειστήκει, καὶ ὁ μὲν ἕτερος	τῶν	τοίχων νότιος ἦν, ὁ δὲ
[3, 6]	τό τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ	τῶν	τοίχων τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ
[3, 15]	ὥστ' οὐ δεῖ θαυμάζειν περὶ	τῶν	τότε πεπραγμένων, ὁπότε καὶ μέχρι
[3, 6]	ἐστι πετεινὰ μορφὴν δ' οὐδενὶ	τῶν	ὑπ' ἀνθρώπων ἑωραμένων παραπλήσια, Μωυσῆς
[3, 15]	αὐτοῦ, ἤδη δέ τινες καὶ	τῶν	ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων
[3, 1]	ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι	τῶν	ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ τε τοῦ
[3, 6]	χρυσίου τε καὶ χαλκοῦ καὶ	τῶν	ὑφαντῶν, προειπὼν ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ
[3, 3]	τὸν Μωυσῆν τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ	τῶν	φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[3, 2]	τῶν πολεμίων καὶ τὰς παντευχίας	τῶν	φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε τιμὰς
[3, 14]	ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ	τῶν	Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ τοῖς
[3, 2]	τὸν οὖν πόνον τῆς ἀνατάσεως	τῶν	χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων,
[3, 7]	δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ	τῶν	ὤμων εἶναι καὶ τῶν παρὰ
[3, 7]	τὴν ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ	τῶν	ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ' αὐτοὺς
[3, 8]	ἕτερον τὸν ἐπὶ τῷ δεξιῷ	τῶν	ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ
[3, 7]	εἰργασμένας, αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον	τῶν	ὤμων σειραῖς ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις
[3, 6]	αἰγείους τε τρίχας καὶ δορὰς	προβάτων	τὰς μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας τὰς
[3, 1]	κεκελευκότος, καὶ τούτου δαπανηθέντος ἐκ	φρεάτων	ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ
[3, 6]	καθειργνύντες ἄνθρωποι κόσμῳ χρῶνται πολυτελεῖ,	θυμιαμάτων	τε πλῆθος συνέφερον: ἐκ γὰρ
[3, 8]	δαρεικοὺς δέκα δυναμένην καὶ πλήρη	θυμιαμάτων:	τὸ δὲ τρύβλιον καὶ ἡ
[3, 5]	ποιησόμενος ἀφήγησιν. (Οὕτω δὲ τῶν	πραγμάτων	αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν
[3, 4]	Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ	πραγμάτων	ὄντα: διέλυε γὰρ τὰς δίκας
[3, 7]	νομοθέτου παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν τῶν	πραγμάτων.	~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον πέρας
[3, 8]	τὸ προειρημένον πέρας εἶχε, τῶν	ἀναθημάτων	μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ θεὸς
[3, 4]	θεῷ σώζειν τὴν μὲν τῶν	ἐγκλημάτων	δίαιταν ἐπίτρεψον αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ
[3, 7]	χιτὼν οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν	περιτμημάτων,	ὥστε ῥαπτὸς ἐπὶ τῶν ὤμων
[3, 2]	πολὺ καὶ πάντων ἀπροσδεές, ὅπλων	χρημάτων	τροφῆς τῶν ἄλλων, ὧν παρόντων
[3, 10]	παραίτησις τοῦ πλήθους παντὸς ὑπὲρ	ἁμαρτημάτων	ἐσόμενος, τὸν δ' ἐν τοῖς
[3, 10]	τεσσαρεσκαίδεκα, ἐρίφους δὲ δύο ὑπὲρ	ἁμαρτημάτων.	ἔστι δ' οὐδεμία τῶν ἑορτῶν,
[3, 15]	τιμωρίαν, οὐκ ἀξίαν μὲν τῶν	ἁμαρτημάτων,	οἵαν δὲ οἱ πατέρες ἐπὶ
[3, 10]	καὶ ἄρνας ἑπτά, ὑπὲρ δὲ	ἁμαρτημάτων	παραιτήσεως ἔριφον. καὶ ταῦτα μὲν
[3, 8]	σὺν αὐτοῖς χίμαρον ἐπὶ παραιτήσει	ἁμαρτημάτων.	προσῆγε δὲ τῶν ἀρχόντων ἕκαστος
[3, 6]	στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ τῶν	βαμμάτων	ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ
[3, 8]	βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆς	θυμάτων,	ἀλλ' οἷς ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν
[3, 10]	ἀσσαρῶνας δύο μετὰ ζύμης γεγονότων,	θυμάτων	δὲ ἄρνας δύο: ταῦτα μὲν
[3, 12]	τῶν τε καρπῶν καὶ τῶν	ἀναλωμάτων	ἀποδίδωσι τοῖς καὶ πρότερον νεμηθεῖσι.
[3, 10]	ὁ ἱερεὺς ἐκ τῶν ἰδίων	ἀναλωμάτων,	καὶ δὶς ἑκάστης ἡμέρας τοῦτο
[3, 15]	ἱεροῦ μετὰ πολλῶν κινδύνων καὶ	ἀναλωμάτων	καὶ θύσαντες οὐκ ἴσχυσαν τῶν
[3, 10]	προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ τῶν ἰδίων	ἀναλωμάτων	τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ δὴ
[3, 1]	ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ τῶν	ἀρωμάτων	βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος τῷ
[3, 7]	ἐπὶ βάθος πηχυαῖον ἔκ τε	χρωμάτων	παντοίων καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον
[3, 14]	καὶ κατασκόπους αἱρεῖται δώδεκα τῶν	γνωριμωτάτων	ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα, οἳ
[3, 8]	τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ εἴκοσι	ἐτῶν	ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες. τὸ δὲ
[3, 12]	δὲ τοῦτο καὶ μεθ' ἑβδόμην	ἐτῶν	ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν
[3, 12]	ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι	ἐτῶν	ἕως πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι πρὸς
[3, 10]	καθ' ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι τῶν	αὐτοετῶν	ἀρχομένης τε ἡμέρας καὶ ληγούσης,
[3, 9]	ἄρνα καὶ ἔριφον θήλειαν τῶν	αὐτοετῶν	προσφέρει, καὶ τῷ μὲν αἵματι
[3, 4]	θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν διατέλει	ζητῶν	οἷς ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας
[3, 7]	μορίων ποιήσας συγκειμένην τὰς τῶν	πλανητῶν	δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ λύχνους ὑπὲρ
[3, 7]	λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά, τῶν	πλανητῶν	τὴν φοράν: τοσοῦτοι γάρ εἰσι
[3, 6]	αὐταῖς ἑπτὰ κατὰ μίαν τῶν	πλανητῶν	τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ
[3, 8]	παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ	προφητῶν	κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμήν, εἰ δέ
[3, 2]	περὶ τὸ ὕδωρ ἔταξε τῶν	ὁπλιτῶν	ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ γυναικῶν
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς	ἐπιφοιτῶν	τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις
[3, 10]	ἣν προσάγουσι τῷ θεῷ ἄρτον	ἀλφίτων	μὲν πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο μετὰ
[3, 7]	ἠσκημένος καὶ τῷ παντὶ σχήματι	χιτὼν	εἶναι πεποιημένος. τῷ δὲ διακένῳ
[3, 7]	προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς. οὗτος ὁ	χιτὼν	κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ
[3, 7]	ῥοῶν κωδώνιον. ἔστι δ' ὁ	χιτὼν	οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων,
[3, 7]	δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα ποδήρης	χιτὼν	περιγεγραμμένος τῷ σώματι καὶ τὰς
[3, 7]	δὲ καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέως	χιτὼν	τὴν γῆν λίνεος ὤν, ὁ
[3, 5]	τεσσαράκοντα ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων	νυκτῶν	παρῆν οὐδενὸς σιτίου τῶν τοῖς
[3, 14]	ἐν δ' Ἐβρῶνι καὶ τῶν	γιγάντων	ἔφασκον τοὺς ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ
[3, 2]	αὐτῶν εἶναι στράτευμα πολὺ καὶ	πάντων	ἀπροσδεές, ὅπλων χρημάτων τροφῆς τῶν
[3, 12]	γὰρ ἦσαν οἱ Λευῖται καὶ	πάντων	ἀτελεῖς. γενομένης δὲ τῆς ἐξετάσεως
[3, 3]	εὐφήμουν ὡς κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου	πάντων	αὐτοῖς κατὰ νοῦν ἀπηντηκότων. καὶ
[3, 6]	καὶ λειτουργίας ἕνεκα τοῦ θεοῦ.	(Πάντων	δ' ἐν ἑτοίμῳ γεγενημένων χρυσίου
[3, 4]	γὰρ τὰς δίκας τοῖς δεομένοις	πάντων	ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων καὶ μόνως
[3, 6]	τοῖχον μία φάλαγξ ἦν διὰ	πάντων	ἰοῦσα τῶν κιόνων, εἰς ἣν
[3, 15]	ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν, ὃ	πάντων	μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ τιμῆς,
[3, 14]	καὶ οἱ μὲν κατάσκοποι τεθεαμένοι	πάντων	οἷς μετὰ τὴν ἔξοδον τὴν
[3, 14]	πόση δύναμις αὐτοῖς. πρὸ δὲ	πάντων	ὁμονοῶμεν καὶ τὸν θεόν, ὅς
[3, 8]	τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς τιμὴν	ἁπάντων	ἀξιολογώτερος. ἦσαν δ' αὐτῷ καὶ
[3, 8]	λοιποὺς περὶ τὴν ἑσπέραν ἅπτοντας.	(Ἁπάντων	δ' ἤδη πέρας εἰληφότων ἔδοξαν
[3, 8]	Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι ὡς	ἁπάντων	δι' ἀρετὴν τῆς τιμῆς δικαιοτέρῳ
[3, 2]	γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς τῆς	ἁπάντων	εὐπορίας αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι
[3, 1]	χαλεπωτέροις ἦν τὴν συμφορὰν τὴν	ἁπάντων	ἰδίαν αὐτοῦ ποιούμενος: καὶ γὰρ
[3, 2]	πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ μὲν ὂν	ἁπάντων,	μέλλον δὲ πολεμεῖν πρὸς ἀνθρώπους
[3, 12]	κατὰ δὲ τῶν εἰς ταῦτ'	ἐξυβρισάντων	θάνατον ὥρισε τὴν τιμωρίαν. (Τῶν
[3, 2]	γὰρ τὰ σώματα μόνον τῶν	ἐπιστρατευσάντων	ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ τὰ φρονήματα,
[3, 2]	οἱ πρόγονοι: καὶ γὰρ τῶν	ἐπιστρατευσάντων	ἐκράτησαν καὶ τοὺς περιοίκους ἐφόβησαν,
[3, 6]	τε καὶ χαλκοῦ καὶ τῶν	ὑφαντῶν,	προειπὼν ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ θυσίας
[3, 1]	τῶν δὲ πρὸς τὴν ἀκοὴν	καταπλαγέντων,	εἰ ὑπό τε τοῦ δίψους
[3, 9]	ἄρρενα δὲ ὁλοκαυτεῖται τὰ πάντα.	σφαγέντων	δὲ τούτων τὸν κύκλον τῷ
[3, 8]	αἵματι τῶν ταύρων καὶ κριῶν	σφαγέντων	καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς κατὰ
[3, 12]	γεγενημένας τῶν μὲν καρπῶν πλεονάζειν	εὑρεθέντων	προσδέχεται τὸν ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος,
[3, 12]	προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν αὐτομάτως	ἀναδοθέντων	ἀπὸ τῆς γῆς κοινὴν εἶναι
[3, 6]	διέφερε. τούτων οὖν κατὰ σπουδὴν	συγκομισθέντων	ἑκάστου καὶ παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου,
[3, 14]	ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ τὸ πᾶν	ἀθροισθέντων	ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ
[3, 5]	θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν, καὶ	συναθροισθέντων	στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος, ὅθεν
[3, 2]	ἐρήμου καὶ τῶν ἐν αὐτῇ	πραχθέντων	ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ ὅταν ταῖς
[3, 11]	ἄρρεν αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων	τελειωθέντων	τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς
[3, 12]	μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων	ὄντων	ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἕως πεντήκοντα
[3, 7]	συμβέβηκε. τῶν οὖν κρίκων ἀσθενῶν	ὄντων	κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος
[3, 11]	ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ πολλοῖς	ὄντων	λεπρῶν ἔθνεσι καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων,
[3, 8]	τῶν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων	ὄντων,	ὡς προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι
[3, 9]	νόμιμον, τῶν ἱερέων μέρος ἴδιον	λαβόντων.	~(Ἐκ δὲ τοῦ δημοσίου ἀναλώματος
[3, 13]	εἰς τὸν ἄνδρα καὶ δεινὰ	λεγόντων,	εἷς δέ τις αὐτοῖς παρῄνει,
[3, 5]	ἀνθρώποις ἔρις τῶν μὲν ἀπολωλέναι	λεγόντων	θηρίοις περιπεσόντα, καὶ μάλιστα ὅσοι
[3, 11]	καὶ καταγελάσειεν ἄν τις τῶν	λεγόντων	Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον αὐτόν τε
[3, 2]	πολεμίων καὶ τὰς παντευχίας τῶν	φυγόντων	συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε τιμὰς ἐδίδου
[3, 5]	τῶν Ἑβραίων οὐ πρότερον τοῦτο	ἰδόντων	γενόμενον καὶ τὸ χωρίον οὗ
[3, 4]	τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ' αὐτὸν	βαδιζόντων	καὶ μόνως ἂν τοῦ δικαίου
[3, 7]	πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς	ἐκφαυλιζόντων	ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ αὐτοὶ
[3, 5]	δέους αὐτοὺς καὶ περὶ τῶν	μελλόντων	κρείττονας ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας, αἴθριός
[3, 8]	προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ περὶ τῶν	μελλόντων	ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε
[3, 10]	δὲ χρυσέων ὑπερκειμένων πινάκων λιβανωτοῦ	γεμόντων	διαμένουσιν ἕως τοῦ ἑτέρου σαββάτου:
[3, 9]	προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς τῶν ἱερέων	λαμβανόντων.	καὶ ὁ μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως
[3, 7]	ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον	ἐμβαινόντων	εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ
[3, 7]	πολλοῖς τὴν ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου	παρεξόντων	ἡμῖν διελθεῖν τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς
[3, 5]	ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις,	βλεπόντων	δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν ἄνοδον.
[3, 1]	ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ τῶν	παρόντων	αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους λήθην ἔχειν
[3, 2]	χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων, ὧν	παρόντων	ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας
[3, 2]	ἐνεποίει τὰ τῶν ἐπιχωρίων, καὶ	παρόντων	ἐπὶ τὴν μάχην ἤδη καὶ
[3, 8]	Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος τῶν	εἰσφερόντων	ἦν ἑξήκοντα μυριάδες καὶ πεντακισχίλιοι
[3, 11]	ἀπ' Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ τῶν	ἐκπεσόντων	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον
[3, 11]	ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι καὶ τιμῆς	ἀπολαυόντων,	οὐ μόνον ὕβρεως καὶ φυγῆς
[3, 11]	καὶ εἰς ἱερὰ καὶ ναοὺς	ἐχόντων	ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν ἐκώλυε
[3, 5]	(Οὕτω δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς	ἐχόντων	ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ
[3, 1]	κατὰ χεῖρας ἔτι τοὺς λίθους	ἐχόντων,	ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος ὢν καὶ
[3, 5]	οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως	ἐχόντων	πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν
[3, 8]	παραιτήσει ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ τῶν	ἀρχόντων	ἕκαστος καὶ ἑτέρας θυσίας σωτηρίους
[3, 5]	τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ τῶν	συντυχόντων	δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ οὕτως
[3, 15]	ἐκ τῶν πατρίων ἡμῖν αὐτοῖς	συντυχόντων.	καὶ οἱ μὲν μηδὲ θύσαντες,
[3, 6]	καὶ βύσσῳ πεποιημένον πολλῶν αὐτῷ	συνανθούντων	καὶ ποικίλων, ὁπόσα μὴ ζῴων
[3, 1]	ἐρομένων δ' αὐτῶν, τί καὶ	ποιούντων	ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ
[3, 14]	γῆς φύσιν καὶ τὴν τῶν	ἐνοικούντων	ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις
[3, 6]	τε ὕφει καὶ τῷ κάλῳ	διακονούντων	πρός τε τὸ ἐκπετάννυσθαι καὶ
[3, 8]	κινδύνους οὓς ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν.	μαρτυρούντων	δ' ἐφ' ἅπασιν αὐτῷ καὶ
[3, 1]	λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων	πλεονεκτούντων	περὶ τὴν ἀναίρεσιν. οἱ μέντοι
[3, 13]	μίαν ἡμέραν ἀλλ' εἰς πλείονας.	ἀπιστούντων	δ' ἐπὶ τούτῳ καί τινος
[3, 1]	καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ τῶν	ἐξερευνώντων	μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν
[3, 1]	προνοίας πάρεισιν εἰς μέσους, καὶ	καταβοώντων	καὶ κατὰ χεῖρας ἔτι τοὺς
[3, 11]	καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις περὶ τῶν	νενοσηκότων	ἐνομοθέτει κατὰ τιμὴν τοῦ θεοῦ
[3, 3]	ἐκείνου πάντων αὐτοῖς κατὰ νοῦν	ἀπηντηκότων.	καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ μὲν ἐγκώμια
[3, 1]	τοῦ θεοῦ τὴν περὶ τῶν	ἐνεστηκότων	ἀπόρων ἀπαλλαγήν. καὶ μετ' ὀλίγον
[3, 9]	δὴ καὶ ἔλαιον ὑπὸ τῶν	τεθυκότων	ἐπὶ μὲν βοὶ ἰνὸς ἥμισυ,
[3, 9]	καὶ κατ' εὐωχίαν δρᾶται τῶν	τεθυκότων:	ἐρῶ δὲ περὶ τῆς προτέρας.
[3, 6]	δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε	μεμυκότων	τῶν ἁρμῶν ὡς ἕνα δοκεῖν
[3, 12]	τὸ κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν	ἐσκηνωκότων	μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ
[3, 10]	πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο μετὰ ζύμης	γεγονότων,	θυμάτων δὲ ἄρνας δύο: ταῦτα
[3, 1]	περὶ τὴν μνήμην τῶν εὖ	γεγονότων,	οὕτως μὲν τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 8]	ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας	εἰληφότων	ἔδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος
[3, 6]	Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ δὲ τῶν	ἄρτων	ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου
[3, 9]	ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ γενομένων	ἄρτων.	ἱερέως δὲ κομίσαντος καὶ ὁποσονοῦν
[3, 10]	ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος ὑπὲρ τῶν	ἄρτων	προστίθεται. θύει δ' ὁ ἱερεὺς
[3, 9]	ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ. ὁ δὲ	ἁμαρτὼν	μὲν αὑτῷ δὲ συνειδὼς καὶ
[3, 10]	ἁμαρτημάτων. ἔστι δ' οὐδεμία τῶν	ἑορτῶν,	καθ' ἣν οὐχ ὁλοκαυτοῦσιν οὐδὲ
[3, 6]	κατ' ὀλίγον. τὸ δ' ἐνδοτέρω	αὐτῶν	ἄδυτον ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν
[3, 5]	θεοῦ πρόνοιαν ἣν εἶχε περὶ	αὐτῶν	ἀπεδήλου τόν τε τρόπον καθ'
[3, 15]	καὶ περὶ τῆς μελλούσης ὑπ'	αὐτῶν	ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι
[3, 8]	στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα φλέγειν	αὐτῶν	ἀρξαμένου καὶ σβέσαι μηδενὸς δυναμένου.
[3, 8]	θεός: τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ'	αὐτῶν	αὐγὴ μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης,
[3, 8]	δοκεῖν, ἢ μόνῳ τῷ προνοούμενος	αὐτῶν	βλέπεσθαι. ἔτι δὲ τὴν πολιτείαν
[3, 11]	ἀφ' ὧν κινηθεὶς τὰ μὲν	αὐτῶν	βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι, τῶν
[3, 15]	καὶ τὸν Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην	αὐτῶν	γενέσθαι πρὸς τὸν θεὸν καὶ
[3, 7]	τετιμημένου κατὰ τάξιν ἣν ἕκαστον	αὐτῶν	γενέσθαι συμβέβηκε. τῶν οὖν κρίκων
[3, 6]	πυλούχοις ἐμβεβήκεσαν ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ'	αὐτῶν	δὲ βύσσινον ὕφος σινδόνος ἦν
[3, 5]	τεσσαράκοντα γὰρ ἡμέρας διήγαγεν ἀπ'	αὐτῶν,	δέος εἶχε τοὺς Ἑβραίους, μή
[3, 12]	καὶ τοὺς ἀγροὺς τοῖς ἀρχῆθεν	αὐτῶν	δεσπόταις τοῦτον τὸν τρόπον: ἐνστάντος
[3, 5]	πρὸς λέξιν, τὰς δὲ δυνάμεις	αὐτῶν	δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν οὖν ἡμᾶς
[3, 12]	σπουδάζειν δὲ καὶ περὶ τὴν	αὐτῶν	δίαιταν, ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι.
[3, 5]	αὐτῶν ὅμοια προσδοκῶντες. (Οὕτως δ'	αὐτῶν	διακειμένων ἐπιφαίνεται Μωυσῆς γαῦρός τε
[3, 8]	δὲ τὴν πολιτείαν καὶ νόμους	αὐτῶν	ἔγραφε, καθ' οὓς κεχαρισμένως τῷ
[3, 2]	καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ μὲν	αὐτῶν	εἶναι στράτευμα πολὺ καὶ πάντων
[3, 10]	καὶ καταλιπεῖν οὐδέν ἐστιν ἐξ	αὐτῶν	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους
[3, 6]	τῶν ἐκτὸς μερῶν. δύο δ'	αὐτῶν	ἑκάστῳ προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ
[3, 6]	παντὸς διήκοντες ξύλου, καὶ δι'	αὐτῶν	ἔνετοι σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον
[3, 5]	τοῦ θεοῦ σφόδρα τὴν διάνοιαν	αὐτῶν	ἐξέπληττε. κατεῖχον δ' αὑτοὺς πρὸς
[3, 6]	τετραμμένοι τὴν περιφέρειαν, καὶ δι'	αὐτῶν	ἐπίχρυσοι σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων
[3, 5]	προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων δ'	αὐτῶν	ἐποιεῖτο τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου
[3, 2]	δ' οὐδεμίαν αὐτοῖς ἀφορμὴν κατ'	αὐτῶν	ἐῶσι γενέσθαι. τοιαῦτα τοῖς τε
[3, 3]	Σαπφώραν δεχόμενος καὶ τοὺς παῖδας	αὐτῶν.	ἥδεται δὲ Μωυσῆς ἐπὶ τῇ
[3, 14]	τοῦ θεοῦ συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος	αὐτῶν.	ἴωμεν οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς
[3, 6]	αὐτῷ γενομένης. τὰ δὲ ὀνόματα	αὐτῶν,	καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἱεραῖς
[3, 1]	δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ	αὐτῶν	καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις τοῦτο
[3, 13]	ἀπέθανε γὰρ οὐκ ὀλίγον πλῆθος	αὐτῶν,	καὶ νῦν ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν
[3, 5]	ἐτάραττεν, ἀήθεις τε γὰρ ἦσαν	αὐτῶν,	καὶ ὁ περὶ τοῦ ὄρους
[3, 1]	ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ τῆς ἀνδρείας	αὐτῶν	καὶ τῆς περὶ τὴν ἐλευθερίαν
[3, 8]	μόνους δὲ Μωυσῆς τοὺς ἀδελφοὺς	αὐτῶν	καὶ τὸν πατέρα μὴ φροντίζειν
[3, 8]	Μωυσῆς δὲ κελεύει τὸν πατέρα	αὐτῶν	καὶ τοὺς ἀδελφοὺς βαστάξαντας τὰ
[3, 6]	συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα πήχεις ὑπ'	αὐτῶν:	κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον,
[3, 5]	ὑμᾶς λέγει: τὴν δ' ἀρετὴν	αὐτῶν	κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ μέγεθος
[3, 2]	πάντας διαβοωμένου καὶ τοῦ περὶ	αὐτῶν	λόγου φοιτῶντος ἐν φόβῳ συνέβαινεν
[3, 8]	τοὺς κινδύνους οὓς ὑπομείνειεν ὑπὲρ	αὐτῶν.	μαρτυρούντων δ' ἐφ' ἅπασιν αὐτῷ
[3, 2]	πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς κατατολμήσαντας	αὐτῶν	μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου γενομένην
[3, 10]	ἐθέρισαν, οὐ γὰρ ἥψαντο πρότερον	αὐτῶν,	μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν θεὸν ἡγούμενοι
[3, 1]	κακὸν ἀδίκως ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ	αὐτῶν,	μὴ δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι
[3, 2]	τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν	αὐτῶν.	ὁ δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας
[3, 15]	ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος	αὐτῶν,	ὃ πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε
[3, 5]	ὀργῆς τοῦ θεοῦ καὶ περὶ	αὐτῶν	ὅμοια προσδοκῶντες. (Οὕτως δ' αὐτῶν
[3, 6]	ἑκάτερον τοῖχον, ὡς ἂν ὑπ'	αὐτῶν	ὁπότε δεήσειεν ἄγοιτο κινουμένη: οὐ
[3, 15]	πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον	αὐτῶν.	οὐ δεῖ δὲ ἀπιστεῖν, εἰ
[3, 13]	ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς ὑπ'	αὐτῶν	περιυβρισμένος πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν
[3, 5]	ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν περὶ	αὐτῶν	ποιησόμενος ἀφήγησιν. (Οὕτω δὲ τῶν
[3, 10]	μοι δοκεῖ καὶ νῦν περὶ	αὐτῶν	προειρῆσθαι. ~(Μωυσῆς δὲ τοῦ Λευὶ
[3, 1]	ὃν εἰκὸς δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν	αὐτῶν	πῶς τε καρτερίας ἔχουσι καὶ
[3, 6]	τοῦ στρατηγοῦ τῆς κατὰ δύναμιν	αὐτῶν	σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ' εἰσέφερον
[3, 11]	αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ	αὐτῶν	τὰ κάλλιστα καὶ μηδεμίαν τοιαύτην
[3, 8]	τοὺς ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος	αὐτῶν	τὴν κάθαρσιν. σμύρνης ἐπιλέκτου σίκλους
[3, 6]	ὡς ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον	αὐτῶν	τὴν συνέλευσιν χρύσειον τά τε
[3, 8]	σαρδόνυχες δὲ ἦσαν καὶ σημαίνειν	αὐτῶν	τὴν φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν
[3, 1]	ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων δ'	αὐτῶν,	τί καὶ ποιούντων ἂν μεταβάλοι
[3, 14]	πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν	αὐτῶν	ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος
[3, 2]	τοὺς Ἀμαληκίτας ἀπολουμένους καὶ μηδένα	αὐτῶν	ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ τὸ
[3, 12]	καὶ τῶν ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ	αὐτῶν	φυλάττοντας: ποιεῖν δὲ τοῦτο καὶ
[3, 6]	παρεῖχε πλάτος Τρίτον σπιθαμῆς ἕκαστος	αὐτῶν,	ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα πήχεις
[3, 6]	τὸν νεὼν τὸ ἄδυτον ἔνδον	αὑτῶν	ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν τὸ
[3, 12]	καὶ γονεῦσι καὶ παισὶ τοῖς	αὑτῶν	προσιέναι μεταστᾶσιν. ἀφελεῖς δὲ εἶναι
[3, 15]	ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν τὴν	ἑαυτῶν	προτιμῶντες, καὶ τὸν ἐλέγξοντα περὶ
[3, 14]	θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆς	ἑαυτῶν	σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας
[3, 9]	περὶ τῆς προτέρας. ἀνὴρ ἰδιώτης	ὁλοκαυτῶν	θύει μὲν βοῦν καὶ ἀρνίον
[3, 2]	ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ ὑπὸ	τοιούτων,	οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι
[3, 4]	ἄλλους Ἑβραίων εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ	τοσούτων	μυριάδων σωτηρίας οὐκ ἄλλον τινὰ
[3, 5]	δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ	τοσούτων	νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς σιτίου τῶν
[3, 15]	προτιμῶντες, καὶ τὸν ἐλέγξοντα περὶ	τούτων	αὐτοὺς οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον
[3, 9]	δύο μὲν γάρ εἰσιν ἱερουργίαι,	τούτων	δ' ἡ μὲν ὑπὸ τῶν
[3, 7]	τὰς βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ	τούτων	εἰς ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν
[3, 6]	τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω	τούτων	ἐκ διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη
[3, 11]	τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἕκαστος ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω.
[3, 10]	πρῶτον, παρ' οὗ τῆς εὐπορίας	τούτων	ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς
[3, 14]	ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε	τούτων	εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ πλήθει τῶν
[3, 11]	ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ	τούτων	καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς τοῖς
[3, 1]	εἰς εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ	τούτων	καταστήσειε, τά τε ἄλλα ὅσα
[3, 4]	ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ κατὰ μυρίους	τούτων	κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα κατὰ
[3, 10]	πυρί. τὸν μὲν οὖν περὶ	τούτων	λόγον ἀκριβέστερον αὖθις δηλώσομεν, ἱκανὰ
[3, 8]	πρότερον ἠγνόουν τὴν κατασκευὴν ἱκανώτατοι:	τούτων	μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν
[3, 6]	μεταφερομένου καὶ συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε.	τούτων	οὖν κατὰ σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου
[3, 8]	τῶν νόμων. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	παύομαι λέγων γραφὴν ἑτέραν ἠξιωκὼς
[3, 6]	μὲν ἦσαν, πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ	τούτων	προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα. τοῦ
[3, 12]	καὶ διπλασίονα τὴν ἁγνείαν ἐποίησε:	τούτων	τε γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς
[3, 9]	ὁλοκαυτεῖται τὰ πάντα. σφαγέντων δὲ	τούτων	τὸν κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι
[3, 11]	τὸν δ' ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν	τούτων	τῶν ἡμερῶν ἐνεχόμενον ἐν τῷ
[3, 15]	τῆς ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ὡς αὐτῷ τινι δοκεῖ διαλήψεται.
[3, 5]	εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν	τούτων	ὡς βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν
[3, 9]	δ' ἡ μὲν ὑπὸ τῶν	ἰδιωτῶν	ἑτέρα δ' ὑπὸ τοῦ δήμου
[3, 8]	τοῦ θυμιατηρίου καὶ τῶν ἄλλων	σκευῶν	ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν
[3, 4]	τεύξονται καὶ σὺ τῷ θεῷ	προσεδρεύων	εὐμενέστερον ἂν ποιήσειας αὐτὸν τῷ
[3, 8]	ὧν ἐδεῖτο παρὰ τοῦ θεοῦ	ἰδιωτεύων	καὶ τῇ στολῇ καὶ πᾶσι
[3, 7]	τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν	ἰχθύων	τῷ αἵματι, τὸν δὲ ἀέρα
[3, 10]	ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν	ἀσταχύων	τὸ δράγμα καὶ πτίσαντες καὶ
[3, 7]	τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν	κροτάφων.	τὸ δὲ μέτωπον ἡ μὲν
[3, 12]	τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν	ἔχων	ἅπτεσθαι, προστάσσει τε τοῖς φυλάρχοις
[3, 9]	αὑτῷ δὲ συνειδὼς καὶ μηδένα	ἔχων	τὸν ἐξελέγχοντα κριὸν θύει τοῦ
[3, 1]	ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ τῶν	συνεχῶν	πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον ἤδη
[3, 7]	κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ	παρέχων	τὸν βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν
[3, 4]	μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ	κατέχων	σεαυτὸν διατέλει ζητῶν οἷς ἂν
[3, 6]	διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα	πηχῶν	ἑκατὸν δὲ τὸ μῆκος. κάμακας
[3, 7]	τήν τε γὰρ σκηνὴν τριάκοντα	πηχῶν	οὖσαν νείμας εἰς τρία καὶ
[3, 6]	παραπλησίαν τὸ μῆκος μὲν δύο	πηχῶν,	τὸ δὲ πλάτος ἑνὸς πήχεως
[3, 6]	εἰσόδοις. δέκα δὲ ἄλλα φάρση	πηχῶν	τὸ πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ
[3, 6]	καὶ ὁ μὲν ἕτερος τῶν	τοίχων	νότιος ἦν, ὁ δὲ ἕτερος
[3, 6]	τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν	τοίχων	τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν
[3, 6]	γὰρ ἦσαν, ὑφασμέναι δ' ἐκ	τριχῶν	ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ
[3, 5]	ὁ διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν	παρασχών,	ὁ καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ
[3, 1]	τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν	εὐχῶν	γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ
[3, 7]	ἥλιον καὶ τὴν σελήνην τῶν	σαρδονύχων	ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα.
[3, 8]	ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ	μυρεψῶν	χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο λαβὼν
[3, 11]	θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ περὶ τῶν	ζῴων	δὲ διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι τρέφοιντο
[3, 9]	περὶ τῆς θυσίας τῶνδε τῶν	ζῴων	ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν.
[3, 6]	συνανθούντων καὶ ποικίλων, ὁπόσα μὴ	ζῴων	ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ τῶν
[3, 1]	καὶ μηδ' ἄλλο τι τῶν	ζῴων	ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ ἐστι
[3, 6]	ὅσα κόσμον οἴσειν ἔμελλε, πλὴν	ζῴων	μορφῆς. ἕτερον δὲ τούτῳ καὶ