>

Livre, Chap.
[3, 7]	τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς,	ἃς	εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν,
[3, 8]	καὶ ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι τὰς θυσίας,	ἃς	ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον.
[3, 11]	ὕδασι καὶ ἀενάοις καὶ θυσίαις,	ἃς	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις νομίμους παρέχονται
[3, 11]	τὴν προειρημένην προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν,	ἃς	οἱ ἱερεῖς πρὸς τὸν θεὸν
[3, 9]	ἢ κατ' ἄλλας αἰτίας, εἰς	ἃς	πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν
[3, 1]	θεοῦ καὶ παράκλησιν ἐλθεῖν, καὶ	ἀναβὰς	ἐπί τινα σκοπὴν ᾔτει πόρον
[3, 2]	ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ'	ὀλίγας	ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους μετὰ τὴν
[3, 15]	Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ ὢν τοσαύτας	μυριάδας	ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς
[3, 5]	ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς	ἑβδομάδας	ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου: ὁ
[3, 11]	ἐν τῷ μιάσματι θύειν νόμιμον	ἀμνάδας	δύο, ὧν τὴν μὲν ἑτέραν
[3, 3]	τὴν Σαπφώραν δεχόμενος καὶ τοὺς	παῖδας	αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς ἐπὶ
[3, 12]	τοῖς οἴκοις συμφέρειν τὸ τοὺς	παῖδας	εἶναι γνησίους. καὶ μίσγεσθαι δὲ
[3, 12]	Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς	παῖδας,	ὡς καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ
[3, 15]	εὐδαιμονίαν, ἀνεστίους δὲ ποιήσειν καὶ	ἀπόλιδας	ἐπὶ τῆς ἐρημίας ἐπ' ἔτη
[3, 6]	συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον εἰς	περονίδας	τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ
[3, 5]	τῶν μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο τὰς	ἐλπίδας,	αἴθριός τε καὶ καθαρὸς ὁ
[3, 7]	περιγεγραμμένος τῷ σώματι καὶ τὰς	χειρῖδας	περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν
[3, 7]	αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ εἰς	ἀναξυρίδας,	ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ ἥμισυ καὶ
[3, 9]	καὶ πυρὸς φλεγομένου. τοὺς δὲ	πόδας	τῶν ἱερείων καὶ τὰ κατὰ
[3, 6]	τὸ μῆκος. κάμακας δὲ ἔστησε	χαλκέας	πενταπήχεις τὸ ὕψος καθ' ἑκατέραν
[3, 8]	τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε τοὺς	ἱερέας	καὶ πᾶσαν τὴν σκηνὴν χρίων
[3, 8]	καὶ διακεκοσμημένων τῶν περὶ τοὺς	ἱερέας	τό τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ
[3, 8]	καὶ τὴν σκηνὴν καὶ τοὺς	ἱερέας	τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν τὴν
[3, 8]	τῶν μελλόντων ὡς ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες	δωρεάς	τε τῷ θεῷ τὰς μὲν
[3, 1]	τὰς τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ	δωρεάς,	ὧν μεγάλων καὶ ἐκ παραδόξου
[3, 10]	πεποιημένην τοῦ μήλου τοῦ τῆς	περσέας	προσόντος. εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ
[3, 10]	ταῖς χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ	ἰτέας	σὺν κράδῃ φοίνικος πεποιημένην τοῦ
[3, 6]	εἰς τρία μέρη μετὰ δέκα	πήχεας	ἡρμοσμένους ἐκ τοῦ μυχοῦ τέσσαρας
[3, 10]	καὶ καθαρὰς πρὸς ἄλεστον τὰς	κριθὰς	ποιήσαντες τῷ βωμῷ ἀσσαρῶνα προσφέρουσι
[3, 7]	ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι τῆς	νωτιαίας	πέζης τοῦ ἐφώδου. καὶ τοῦτο
[3, 7]	πᾶσί τε τοῖς ἄλλοις, οὓς	χαναναίας	καλοῦσι, καὶ δὴ καὶ τῷ
[3, 6]	κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ	βίας	ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον παρέξειν.
[3, 2]	τε διὰ τῆς παρούσης κτήσασθαι	στρατηγίας	παρὰ τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς
[3, 0]	τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς	ἀρχαιολογίας	~(Παραδόξου δὲ τῆς σωτηρίας τοῖς
[3, 10]	θυσίας εἶδος καὶ τὸ τῆς	ἀργίας	ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς εὐωχίαις εἰσὶ
[3, 8]	μέλλω τὰ πρασσόμενα περὶ τὰς	ἱερουργίας	ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί τε
[3, 12]	μὴ μόνον δὲ περὶ τὰς	ἱερουργίας	καθαροὺς εἶναι, σπουδάζειν δὲ καὶ
[3, 8]	τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς τὰς	ἱερουργίας:	μόσχον τε καὶ κριὸν σὺν
[3, 6]	ὅσα τε ἄλλα πρὸς τὰς	ἱερουργίας	πεποίητο χρύσεα πάντα ὑπῆρχε. καὶ
[3, 9]	τὸ περὶ τῶν ἁμαρτάδων τῆς	ἱερουργίας	τρόπῳ γίνεται. οἱ δὲ ἀδύνατοι
[3, 6]	τὸ ἔργον κόσμου τε καὶ	λειτουργίας	ἕνεκα τοῦ θεοῦ. (Πάντων δ'
[3, 2]	Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς πρὸς αὐτὸν	εὐσεβείας	πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς
[3, 1]	τινὰ τῷ λαῷ καὶ τῆς	ἐνδείας	ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ εἶναι
[3, 13]	μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ	βοηθείας.	τὸ δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο
[3, 6]	χρυσείους ἔχοντα γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ	θηλείας	τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς
[3, 12]	αὐτοὺς κεκώλυκε καὶ τὰς ἐκ	καπηλείας	καὶ τοῦ πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν
[3, 12]	τῶν νομίμων τῷ σχήματι τῆς	δουλείας	ἐκόλασε θάνατον οὐκ ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι
[3, 2]	ἀλλότριον καὶ τῆς Αἰγυπτίων ἀποδράντα	δουλείας	ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες, ὃν οὐ
[3, 10]	τῷ μηνὶ τῆς ὑπ' Αἰγυπτίους	δουλείας	ἠλευθερώθημεν, καὶ τὴν θυσίαν, ἣν
[3, 15]	περὶ τῆς μελλούσης ὑπ' αὐτῶν	ἀπωλείας	ἀποκλαιομένῳ τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι μέν,
[3, 11]	μὲν τῶν θυσιῶν καὶ τῆς	ἁγνείας	τῆς ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς
[3, 4]	ζητῶν οἷς ἂν τὸ πλῆθος	ἀπαλλάξειας	τῆς νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ
[3, 7]	χρύσεοι κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς	εὐπρεπείας,	ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν τε
[3, 1]	θεόν, ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ τῆς	ἀνδρείας	αὐτῶν καὶ τῆς περὶ τὴν
[3, 8]	εἰς τὰς περὶ τὴν σκηνὴν	χρείας	ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ καὶ τὴν
[3, 5]	Μωυσέος ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ τὰς	ὑπωρείας	τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς
[3, 4]	τῷ θεῷ προσεδρεύων εὐμενέστερον ἂν	ποιήσειας	αὐτὸν τῷ στρατῷ. (Ταῦτα Ῥαγουήλου
[3, 11]	ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ τὰς ἐπισημοτάτας	στρατείας	στρατευομένων καὶ τὰς πολιτικὰς ἀρχὰς
[3, 8]	διέξειμι μὲν οὖν περὶ τῆς	πολιτείας	καὶ τῶν νόμων. (Ὃ μέντοι
[3, 5]	βίον τε ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ	πολιτείας	κόσμον ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς
[3, 12]	γῇ ἀπό τε ἀρότρου καὶ	φυτείας,	ὥσπερ καὶ αὐτοῖς δι' ἑβδόμης
[3, 1]	θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον ἐκ τῆς	κατηφείας	πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς
[3, 3]	τῆς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων	ἀνδραγαθίας.	~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ
[3, 14]	ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς	ἀμαθίας	παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ
[3, 2]	ἀνθρώπους τοῖς πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους.	παραμυθίας	οὖν ὁ Μωυσῆς ἤρχετο καὶ
[3, 1]	τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς παρούσης	κακίας	καὶ πότιμον αὐτοῖς παρασχεῖν. καὶ
[3, 1]	ὄχλος ἀσθενέστερος τῆς ἐκ λόγων	διδασκαλίας,	ἐν χαλεπωτέροις ἦν τὴν συμφορὰν
[3, 5]	ταῖς διανοίαις ὡς μετὰ τῆς	ἐπαγγελίας	τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς,
[3, 6]	τὰ πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ	μιᾶς	βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος
[3, 12]	δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ τῆς	ἐρημίας	διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν τὴν
[3, 15]	ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς	ἐρημίας	ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς
[3, 7]	ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς	βλασφημίας	ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων εἰς
[3, 15]	ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς	παρανομίας	ποινὴν ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι
[3, 13]	ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά,	ἐπιθυμίας	μνημεῖα λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ
[3, 6]	τὸ δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ	προθυμίας	τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς
[3, 11]	ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ	βασκανίας	προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων καθαρὸς
[3, 1]	δὲ καὶ τῆς παρούσης ἀπαλλαγῆναι	ἀμηχανίας	ἐκ τῆς τοῦ θεοῦ κηδεμονίας,
[3, 14]	τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς	ἀμηχανίας	τοῦ παραστάντος αὐτοῖς πάθους τεταραγμένην,
[3, 7]	μετώπου τήν τε ῥαφὴν τῆς	ταινίας	καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς
[3, 1]	ἀμηχανίας ἐκ τῆς τοῦ θεοῦ	κηδεμονίας,	ὃν εἰκὸς δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν
[3, 13]	ἀντὶ δὲ ἧς ὑπέσχετο παρέξειν	εὐδαιμονίας	ἐν ταύταις ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις,
[3, 8]	τε σκηνῆς αὐτῆς καὶ τῆς	λυχνίας	καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ τῶν
[3, 11]	φυλὴν τῆς πρὸς τὸν λαὸν	κοινωνίας	ὑπεξελόμενος ἱερὰν ἐσομένην ἥγνιζε πηγαίοις
[3, 1]	μηδ' ὅτι νῦν πονοῦσι τῆς	διανοίας	ἐκβάλλειν τὰς τοῦ θεοῦ χάριτας
[3, 14]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι'	ἐννοίας	ἔχοντες καταλεύσαντες τόν τε Μωυσῆν
[3, 1]	συνειδότι τῆς περὶ τοὺς ὁμοφύλους	προνοίας	πάρεισιν εἰς μέσους, καὶ καταβοώντων
[3, 7]	ἠρέμα κατὰ χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ	ῥοιᾶς	τετμημένος. ἐπίθεμα δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον
[3, 11]	ἔρωτος καὶ τῆς διὰ τοῦτον	ζηλοτυπίας	προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν
[3, 5]	δι' ὃν Νῶχος ἐκ τῆς	ἐπομβρίας	διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος ὁ
[3, 3]	τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς	ἐλευθερίας	αἴτιον καὶ ποριστὴν γεγενημένον, καὶ
[3, 1]	τὴν ἀρετὴν αὐτῶν πῶς τε	καρτερίας	ἔχουσι καὶ μνήμης τῶν προυπηργμένων,
[3, 14]	ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν	σωτηρίας,	ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας παύσῃ
[3, 13]	πεπονημένων αὐτῷ περὶ τῆς κοινῆς	σωτηρίας	ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ
[3, 3]	εἰς τὸν θεὸν ὡς τῆς	σωτηρίας	αὐτοῖς καὶ τῆς ἐλευθερίας αἴτιον
[3, 1]	ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν τινα	σωτηρίας.	ἱκετεύειν οὖν τρέπεται τὸν θεὸν
[3, 4]	εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ τοσούτων μυριάδων	σωτηρίας	οὐκ ἄλλον τινὰ δύνασθαι μὴ
[3, 1]	οὐχ οὕτως ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ	σωτηρίας,	πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν κακὸν ἀδίκως
[3, 8]	ὅτι πολλὰ ἐμαυτῷ καμόντι περὶ	σωτηρίας	τῆς ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ'
[3, 1]	Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ τῆς	σωτηρίας	τοῖς Ἑβραίοις οὕτως γενομένης δεινῶς
[3, 4]	δὲ τῶν μειζόνων καὶ τῆς	σωτηρίας	τοῦ πλήθους ἔχειν τὴν πρόνοιαν
[3, 7]	ποιήσας συγκειμένην τὰς τῶν πλανητῶν	δεκαμοιρίας	ᾐνίξατο: καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς
[3, 1]	διεφθαρμένου ὑπό τε σκωλήκων καὶ	πικρίας:	οὕτω θεῖον ἦν τὸ βρῶμα
[3, 13]	τῆς εἰς αὐτὸν θρασύτητος καὶ	λοιδορίας:	ἀπέθανε γὰρ οὐκ ὀλίγον πλῆθος
[3, 15]	ἱερέων κρίμνον ἓν φαγεῖν τοσαύτης	ἀπορίας	τὴν γῆν κατεχούσης, δεδιὼς τὸν
[3, 4]	τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς νῦν	ἀπορίας.	ὑποθήκαις δὲ ταῖς ἐμαῖς περὶ
[3, 1]	τεταλαιπωρημένοι τῷ τε συνεχεῖ τῆς	ὁδοιπορίας	καὶ τῇ τῆς τροφῆς ἀπορίᾳ,
[3, 1]	τε τοῦ δίψους καὶ τῆς	ὁδοιπορίας	τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν
[3, 2]	παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς τῆς ἁπάντων	εὐπορίας	αὐτοῖς ἐν τῷ κρατῆσαι τῶν
[3, 10]	εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ τῆς	εὐπορίας	τούτων ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ
[3, 7]	πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν πρώτη	τριάς	ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος, ἡ
[3, 10]	καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ	φατρίας	μηδενὸς τῶν τεθυμένων εἰς τὴν
[3, 4]	τῆς μὲν ἐπὶ τοῖς ἥττοσι	ταλαιπωρίας	ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ δὲ τῶν
[3, 15]	τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ	ἀκρασίας	ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας. (Ταῦτα
[3, 1]	καὶ τοῖς πρὸς τὰς ἐκείνων	ὑπηρεσίας	ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι δ' εἰπὼν
[3, 12]	ἐχρῶντο τοῦ πλήθους εἰς τὰς	ἐκκλησίας:	καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος ἔδει
[3, 14]	ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ τῆς	ἐκκλησίας	σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι
[3, 8]	ἁμιλλώμενοι καὶ ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι τὰς	θυσίας,	ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις
[3, 7]	ὅταν δὲ σπουδάζειν περὶ τὰς	θυσίας	δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως μὴ
[3, 10]	πάσαις νόμιμον τό τε τῆς	θυσίας	εἶδος καὶ τὸ τῆς ἀργίας
[3, 9]	ἐστὶν οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους	θυσίας	ἐπιτελοῦντες τὰ αὐτὰ μὲν ζῷα
[3, 10]	δὲ νουμηνίᾳ τάς τε καθημερινὰς	θυσίας	ἐπιτελοῦσι καὶ δύο βόας σὺν
[3, 11]	μέντοι μετὰ τὴν προειρημένην προθεσμίαν	θυσίας	ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ ἱερεῖς πρὸς
[3, 12]	ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις προσάγοντες τὰς	θυσίας	καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ ταῖς
[3, 6]	ὑφαντῶν, προειπὼν ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ	θυσίας	κατὰ τὴν ἑκάστου δύναμιν ἵστη
[3, 15]	θύσαντες, οἱ δὲ ἡμιέργους τὰς	θυσίας	καταλιπόντες, πολλοὶ δ' οὐδ' ἀρχὴν
[3, 8]	τῶν ἀρχόντων ἕκαστος καὶ ἑτέρας	θυσίας	σωτηρίους λεγομένας καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[3, 8]	ἔκρινεν εἶναι καὶ τρέπεται πρὸς	θυσίας	τε καὶ ἀνέσεις ὡς ἅπασαν
[3, 9]	διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ τῆς	θυσίας	τῶνδε τῶν ζῴων ἐν τοῖς
[3, 6]	χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς	θυσίας	ὑπηρετήσοντα. ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ γυναῖκες
[3, 5]	τε ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ	συνουσίας	τῆς γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς, καθὼς
[3, 6]	τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς	ἐξουσίας	ἐπ' αὐτῷ γενομένης. τὰ δὲ
[3, 8]	ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ μήπω τῆς	στρατιᾶς	κεκινημένης, ὡς τῷ πλήθει παντὶ
[3, 9]	νόσους διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας	αἰτίας,	εἰς ἃς πέμματα σὺν ἱερείοις
[3, 11]	τῆς γραφῆς γένηται διελευσόμεθα τὰς	αἰτίας	προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς τὰ
[3, 6]	ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης	αἰτίας	τὴν σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον
[3, 12]	εἴργει καὶ προσέτι γαμεῖν τὰς	ἡταιρηκυίας	ἐκώλυσε, μήτε δούλην μήτ' αἰχμάλωτον
[3, 2]	ἐσκύλευε τῶν πολεμίων καὶ τὰς	παντευχίας	τῶν φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε
[3, 3]	κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι τῆς	εὐωχίας	μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ σὺν τοῖς
[3, 14]	τοὺς πολεμίους μηδὲν ἔχοντες δι'	ὑποψίας	ἡγεμόνι τε τῷ θεῷ πεπιστευκότες
[3, 5]	τὸ ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο	πλάκας	αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς
[3, 6]	προστυπεῖς ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς δύο	πλάκας,	ἐν αἷς τοὺς δέκα λόγους
[3, 6]	πηχῶν ἑκατὸν δὲ τὸ μῆκος.	κάμακας	δὲ ἔστησε χαλκέας πενταπήχεις τὸ
[3, 11]	τὴν γονὴν ῥεομένους καὶ τὰς	γυναῖκας	δ' αἷς ἡ τῶν κατὰ
[3, 11]	αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς δὲ	γυναῖκας	ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς τὸ ἱερὸν
[3, 4]	πραγμάτων ὄντα: διέλυε γὰρ τὰς	δίκας	τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ' αὐτὸν
[3, 7]	χρυσὸς δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται τὰς	ἕλικας	ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς τὸ
[3, 6]	καὶ γυναῖκες περί τε στολὰς	ἱερατικὰς	καὶ περὶ τὰ ἄλλα ὅσων
[3, 11]	ἐπισημοτάτας στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς	πολιτικὰς	ἀρχὰς πιστευομένων καὶ εἰς ἱερὰ
[3, 8]	δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων ὢν	Ἀττικὰς	δέχεται δραχμὰς τέσσαρας: οἱ δ'
[3, 6]	ὃ μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας	Ἀττικὰς	ἔχει. ὑπὲρ δὲ τῶν ἄρτων
[3, 6]	κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ εἰς ἑπτὰ	κεφαλὰς	καταλλήλας ἐν στίχῳ διακειμένας. λύχνοι
[3, 6]	ἀπαρτίζεται δὲ εἰς ἑπτὰ κεφαλὰς	καταλλήλας	ἐν στίχῳ διακειμένας. λύχνοι δ'
[3, 9]	τὰς νόσους διαφυγεῖν ἢ κατ'	ἄλλας	αἰτίας, εἰς ἃς πέμματα σὺν
[3, 6]	κατὰ μέσον τετραμμένην πρὸς τὰς	ἀνατολάς,	ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιος ἐπ'
[3, 5]	Ἑβραῖοι δὲ κατὰ τὰς Μωυσέος	ἐντολὰς	μετεσκήνουν καὶ τὰς ὑπωρείας τοῦ
[3, 8]	τρόπον αὐτούς τε καὶ τὰς	στολὰς	ἐθεράπευε τήν τε σκηνὴν καὶ
[3, 6]	δὲ καὶ γυναῖκες περί τε	στολὰς	ἱερατικὰς καὶ περὶ τὰ ἄλλα
[3, 11]	τις τῶν ἱερέων κατὰ τὰς	πύλας,	αἱ δ' εἰσὶ τετραμμέναι πρὸς
[3, 6]	εἴκοσι μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ	πύλας,	ἐν αἷς ἀνὰ δύο κάμακες
[3, 6]	περιηγμένον. τὸ δὲ κατὰ τὰς	πύλας	μήκους μὲν ὄντος πήχεων εἴκοσι
[3, 6]	κατῄεσαν ὁμοίως τῷ περὶ τὰς	πύλας	ὑφάσματι τό τε καῦμα καὶ
[3, 6]	ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ	κοτύλας	Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ δὲ τῶν
[3, 8]	δὲ κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν κατὰ	φυλάς:	οἵ τε γὰρ φύλαρχοι κατὰ
[3, 7]	βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς	σπιθαμὰς	πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος, τὴν
[3, 14]	μόνον οὐ βασιλεὺς οὐ πόλις	ἡμᾶς,	ἀλλ' οὐδὲ τὸ πᾶν ἀθροισθέντων
[3, 7]	τις τῶν ἀνθρώπων τὴν πρὸς	ἡμᾶς	ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν
[3, 2]	εὐπορίαν καὶ αὐτὸν τῆς πρὸς	ἡμᾶς	κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας τῷ μηδὲν
[3, 5]	αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν οὖν	ἡμᾶς	ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι θεός
[3, 15]	ἔχει, ὥστε καὶ τοὺς μισοῦντας	ἡμᾶς	ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν
[3, 10]	ἐξιόντας ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον	ἡμᾶς	πάσχα λεγομένην, δι' ἔτους ἑκάστου
[3, 7]	εὑρήσει θεῖον ἄνδρα καὶ ματαίως	ἡμᾶς	ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας
[3, 7]	γὰρ σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν οὖσαν	νείμας	εἰς τρία καὶ δύο μέρη
[3, 2]	τῶν φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί τε	τιμὰς	ἐδίδου καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰησοῦν
[3, 7]	δὲ κύαμον Ἑλλήνων οἱ περὶ	τομὰς	ῥιζῶν ἐμπείρως ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ
[3, 7]	τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς	ἐντομάς,	ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως
[3, 5]	μηδ' ὅτι γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸς	ὑμᾶς	λέγει: τὴν δ' ἀρετὴν αὐτῶν
[3, 8]	νόμισμα Ἑβραίων ὢν Ἀττικὰς δέχεται	δραχμὰς	τέσσαρας: οἱ δ' ἑτοίμως ὑπήκουον
[3, 12]	νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς κατὰ	κώμας	πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν ἐν
[3, 12]	καὶ τὰς εἰς τὸ χωρίον	δαπάνας	γεγενημένας τῶν μὲν καρπῶν πλεονάζειν
[3, 12]	προτέρων ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις	ἀπηλλαγμένας.	τὸν ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ τεθνηκότος
[3, 12]	τὰς εἰς τὸ χωρίον δαπάνας	γεγενημένας	τῶν μὲν καρπῶν πλεονάζειν εὑρεθέντων
[3, 6]	ἑπτὰ κεφαλὰς καταλλήλας ἐν στίχῳ	διακειμένας.	λύχνοι δ' ἐπιφέρονται αὐταῖς ἑπτὰ
[3, 6]	δορὰς προβάτων τὰς μὲν ὑακίνθῳ	βεβαμμένας	τὰς δὲ φοίνικι: αἱ δὲ
[3, 8]	ἕκαστος καὶ ἑτέρας θυσίας σωτηρίους	λεγομένας	καθ' ἑκάστην ἡμέραν δύο βόας
[3, 15]	εἷς ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας	ὀργιζομένας	ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ
[3, 8]	παρ' ἀνδρὸς ὃν αὐτὸς ἐπελέξατο	γινομένας	προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο
[3, 12]	ἀποσημάναντος ἔδει τὰς ἀρχὰς συνελθεῖν	σκεψομένας	περὶ τῶν οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ
[3, 7]	τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους ἁλύσεις	εἰργασμένας,	αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον τῶν
[3, 12]	ἐκ καπηλείας καὶ τοῦ πανδοκεύειν	πεπορισμένας	τὸν βίον μηδὲ τὰς τῶν
[3, 9]	τῷ προσάγειν θύματα ταῦρον ἔριφον	ἄρσενας.	(Νόμος δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς καὶ
[3, 5]	καὶ τὸ χωρίον οὗ τὰς	σκηνὰς	ἦσαν πεποιημένοι περιέγραφε, καὶ τοῦ
[3, 10]	καὶ ταῦτα μὲν Ἑβραίοις τὰς	σκηνὰς	πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι πάτριον. (Τῷ
[3, 10]	καιροῦ πρὸς τὴν χειμερινὴν ὥραν	σκηνὰς	πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν ἕκαστον,
[3, 7]	ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους	μῆνας	διῃρημένον. τὴν δὲ λυχνίαν ἐξ
[3, 7]	δωδεκάδα τῶν λίθων εἴτε τοὺς	μῆνάς	τις θέλοι νοεῖν, εἴτε τὸν
[3, 1]	ὁρμὴν τοῦ πλήθους πρὸς μικρὸν	ἐκκλίνας	ἐπὶ λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ
[3, 10]	τῇ δὲ νουμηνίᾳ τάς τε	καθημερινὰς	θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο βόας
[3, 2]	αὐτῶν. ὁ δὲ τῆς πληθύος	ἀποκρίνας	πᾶν τὸ μάχιμον Ἰησοῦν ἐφίστησιν
[3, 13]	τοῦ Σιναίου ὄρους καὶ τόπους	τινὰς	ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν, εἴς
[3, 6]	ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς	ἀκτῖνας.	καὶ τὸ μὲν μῆκος αὐτῆς
[3, 6]	χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν ἔχουσα	μνᾶς	ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι κίγχαρες,
[3, 4]	ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ οἷος	γέγονας	ἐπὶ τῷ τὸν λαὸν ὑπουργῶν
[3, 9]	τὰ τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ	τρυγόνας	δύο, ὧν τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται
[3, 8]	δευτέρου ἔτους μηνὶ Ξανθικῷ κατὰ	Μακεδόνας	Νισὰν δὲ κατὰ Ἑβραίους νουμηνίᾳ
[3, 7]	τῶν λίθων ἑτέρους δύο κρίκους	μείζονας	τῇ πέζῃ τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ
[3, 13]	εἰς μίαν ἡμέραν ἀλλ' εἰς	πλείονας.	ἀπιστούντων δ' ἐπὶ τούτῳ καί
[3, 5]	κατὰ καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς δὲ	πλείονας	τῶν νόμων εἰς ἑτέραν ἀνατίθεμαι
[3, 6]	παρέχονται συνελθόντες, δύ' ἑτέρους ποιοῦνται	κίονας	ἐκ πήχεως τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους
[3, 6]	δέκα πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς	κίονας,	οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν τὸ
[3, 6]	ἐκ τοῦ μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι	κίονας	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ
[3, 6]	τοὺς ἐπὶ ταῖς εἰσόδοις πέντε	κίονας	περιέβαλλε κατὰ γωνίαν ἑκάστου κίονος
[3, 11]	ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν ᾖ:	διπλασίονας	γὰρ εἶναι τὰς ἡμέρας ἐπὶ
[3, 5]	τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ	σώφρονας	καὶ μηδέτερον τῶν λεγομένων εἰς
[3, 8]	καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς	τέκτονας	οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς
[3, 6]	ἑκάστου καὶ παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου,	ἀρχιτέκτονας	τοῖς ἔργοις ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν
[3, 8]	τῶν νόμων τῆς συντάξεως: οὓς	κρείττονας	ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας
[3, 5]	αὐτοὺς καὶ περὶ τῶν μελλόντων	κρείττονας	ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας, αἴθριός τε
[3, 10]	μετὰ ζύμης γεγονότων, θυμάτων δὲ	ἄρνας	δύο: ταῦτα μὲν γὰρ τῷ
[3, 10]	εἰρημένοις ταῦρον καὶ κριὸν καὶ	ἄρνας	ἑπτὰ θύουσι καὶ ἔριφον ὑπὲρ
[3, 10]	τε καὶ κριοὺς δύο καὶ	ἄρνας	ἑπτὰ καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων ἔριφον.
[3, 10]	τε θύομεν καὶ κριὸν καὶ	ἄρνας	ἑπτά, ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως
[3, 10]	τρεῖς καὶ κριοὺς δύο καὶ	ἄρνας	τεσσαρεσκαίδεκα, ἐρίφους δὲ δύο ὑπὲρ
[3, 10]	θεῷ ἄρτον ἀλφίτων μὲν πυρίνων	ἀσσαρῶνας	δύο μετὰ ζύμης γεγονότων, θυμάτων
[3, 8]	λεγομένας καθ' ἑκάστην ἡμέραν δύο	βόας	καὶ πέντε κριοὺς σὺν ἀρνάσιν
[3, 8]	δύο συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο	βόας	προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν οὖν ἦσαν
[3, 10]	καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο	βόας	σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ καὶ
[3, 8]	δ' ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον δύο	χόας	Ἀττικοὺς δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας
[3, 9]	μέτρον ἀρχαῖον Ἑβραίων δύναται δύο	χόας	Ἀττικούς. τὸ δ' αὐτὸ μέτρον
[3, 1]	ἔτι δὲ καὶ νῦν ὕεται>	πᾶς	ἐκεῖνος ὁ τόπος, καθάπερ καὶ
[3, 6]	μηδενὶ κάτοπτον. καὶ ὁ μὲν	πᾶς	ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ'
[3, 8]	κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ δὲ	πᾶς	χρόνος εἰς τὸ ἔργον διῆλθε
[3, 6]	ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ τὰς	λοιπὰς	καὶ μάλισθ' ὅταν ᾖ νιφετώδης
[3, 10]	τὸ δράγμα καὶ πτίσαντες καὶ	καθαρὰς	πρὸς ἄλεστον τὰς κριθὰς ποιήσαντες
[3, 7]	περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς εἰς	τέσσαρας	δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην ὥστε
[3, 6]	πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ τοῦ μυχοῦ	τέσσαρας	ἵστησι κίονας ὁμοίως τοῖς ἄλλοις
[3, 8]	Ἑβραίων ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς	τέσσαρας:	οἱ δ' ἑτοίμως ὑπήκουον οἷς
[3, 5]	τῶν τοῖς ἀνθρώποις νενομισμένων γεγευμένος.	χαρᾶς	δ' ἐνέπλησε τὴν στρατιὰν ἐπιφανείς,
[3, 6]	ἡ γῆ τὸ ἀπὸ τῆς	ἐσχάρας	πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως διὰ
[3, 14]	καὶ μετὰ τῶν εἰς τοὺς	ἄνδρας	βλασφημιῶν διάγουσι τὴν νύκτα. πρωὶ
[3, 2]	παρεκάλουν ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι τοὺς	ἄνδρας	διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ οἱ πρὸς
[3, 12]	περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν τοὺς	ἄνδρας,	καὶ ταῖς τε πόλεσι καὶ
[3, 11]	τῶν δ' ὅρκων τελειωθέντων τῆς	διφθέρας	ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς φιάλην ἐκπιέζει,
[3, 10]	σαββάτῳ πρωὶ κομισθέντες ἐπὶ τῆς	ἱερᾶς	τραπέζης τίθενται κατὰ ἓξ εἰς
[3, 2]	στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν τῆς	ἡμέρας	αὖθις τόν τε Ἰησοῦν παρεκάλει
[3, 5]	καὶ χρόνου τριβομένου, τεσσαράκοντα γὰρ	ἡμέρας	διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν, δέος εἶχε
[3, 8]	οὗτοι μὲν δὴ θύουσιν ἐπὶ	ἡμέρας	δώδεκα κατὰ πᾶσαν ἡμέραν εἷς:
[3, 9]	κρέα ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς	ἡμέρας	ἐν τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ
[3, 10]	ἐρίφῳ θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης	ἡμέρας	ἕνα τῶν βοῶν εἰς ἑπτὰ
[3, 11]	ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι τὰς	ἡμέρας	ἐπὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι
[3, 6]	χρύσεαι λιβάνου πλήρεις, μετὰ δὲ	ἡμέρας	ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι>
[3, 8]	θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν οὖν	ἡμέρας	ἑπτὰ τοῦτον τὸν τρόπον αὐτούς
[3, 5]	ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν οὖν	ἡμέρας	εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ
[3, 9]	τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ δύο	ἡμέρας	εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις τῶν κρεῶν,
[3, 10]	σφάζεσθαι τῶν αὐτοετῶν ἀρχομένης τε	ἡμέρας	καὶ ληγούσης, κατὰ δὲ ἑβδόμην
[3, 5]	αὐτῷ κατὰ ταύτας ὑποθέσθαι τὰς	ἡμέρας,	καὶ σκηνὴν ὅτι βούλεται γενέσθαι
[3, 11]	τοῖς κηδεύσασι νεκρὸν μετὰ τοσαύτας	ἡμέρας	νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν: τὸν δ'
[3, 10]	τὸν ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ'	ἡμέρας	ὀκτὼ ἑορτὴν ἄγοντας ὁλοκαυτεῖν τε
[3, 10]	ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ	ἡμέρας	οὖσα, καθ' ἣν ἀζύμοις τρέφονται
[3, 8]	τοῖς ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ τῆς	ἡμέρας	πρίν τε ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον
[3, 12]	ὥσπερ καὶ αὐτοῖς δι' ἑβδόμης	ἡμέρας	τὴν ἀπὸ τῶν ἔργων προεῖπεν
[3, 2]	ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας	ἡμέρας	τοὺς Ἑβραίους μετὰ τὴν μάχην
[3, 10]	ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς ἑκάστης	ἡμέρας	τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ μεμαγμένον
[3, 5]	καὶ ἀπὸ συνουσίας τῆς γυναικῶν	ἡμέρας	τρεῖς, καθὼς ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε,
[3, 8]	ἑσπέραν ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη	πέρας	εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργῶν
[3, 8]	πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον	πέρας	εἶχε, τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων
[3, 2]	μὲν τῆς μάχης τοῦτο τὸ	πέρας.	(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς
[3, 10]	μηνὸς κατὰ σελήνην διανηστεύοντες ἕως	ἑσπέρας	θύουσι δ' ἐν ταύτῃ τῇ
[3, 8]	δὲ τῶν ἀρχόντων ἕκαστος καὶ	ἑτέρας	θυσίας σωτηρίους λεγομένας καθ' ἑκάστην
[3, 8]	ἐμαυτῷ καμόντι περὶ σωτηρίας τῆς	ὑμετέρας	σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς ὁ
[3, 9]	τεθυκότων: ἐρῶ δὲ περὶ τῆς	προτέρας.	ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει μὲν
[3, 14]	ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι καὶ πόλεις	καρτερὰς	τείχεσι καὶ περιβόλων ὀχυρότητι: ἐν
[3, 9]	ἀδύνατοι πορίζειν τὰ τέλεια θύματα	περιστερὰς	ἢ τρυγόνας δύο, ὧν τὸ
[3, 6]	ἐξ οὗ τοῖς ἱερεῦσι τὰς	χεῖρας	ἀποπλύνειν καὶ τῶν ποδῶν καταχεῖν
[3, 1]	τι δὲ στάζον ἔλαβον εἰς	χεῖρας,	ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ θολερὸν
[3, 1]	ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος τὰς	χεῖρας	ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη,
[3, 1]	μέσους, καὶ καταβοώντων καὶ κατὰ	χεῖρας	ἔτι τοὺς λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί
[3, 2]	στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς	χεῖρας	καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν βοηθοῦντας.
[3, 2]	οὖν Μωυσῆς αὖθις ἀνίσχει τὰς	χεῖρας,	καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ
[3, 2]	καὶ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι τὰς	χεῖρας.	οἱ δὲ ἀρχομένην δύναμιν ἐχθρῶν
[3, 6]	ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην εἰς	μοίρας	εἰς ὅσας τοὺς πλανήτας καὶ
[3, 12]	μέσων ἐτέτμηντο, καὶ κόσμος ἦν	ἀγορᾶς,	καὶ τῶν πωλουμένων ἕκαστον ἐν
[3, 9]	οἱ δὲ ἱερεῖς τάς τε	δορὰς	ἀποφέρονται καὶ τὰ κρέα ἐπ'
[3, 6]	δυνάμενα, αἰγείους τε τρίχας καὶ	δορὰς	προβάτων τὰς μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας
[3, 9]	τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς	δορὰς	τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ
[3, 1]	ὡς αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ	συμφορᾶς.	(Ὁ δ' οὕτως ἀνηρεθισμένου τοῦ
[3, 5]	ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν ἐκ	πέτρας	ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι' ὃν Ἄδαμος
[3, 1]	προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως ἐκ τῆς	πέτρας	ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ Ἑβραίων
[3, 1]	σωτηρίαν οὐδ' ἐλπισθεῖσαν ἐκ τῆς	πέτρας	ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων. τῶν
[3, 6]	τοῦ περιβόλου: τῆς δὲ τετάρτης	πλευρᾶς,	πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων ἡ
[3, 6]	μέχρι τῆς γῆς κεχυμέναι Κατὰ	θύρας	ἀετώματι παραπλήσιον καὶ παστάδι παρεῖχον,
[3, 6]	τὰς δὲ φοίνικι: αἱ δὲ	πορφύρας	ἄνθος, ἕτεραι δὲ λευκὴν παρεῖχον
[3, 6]	τὴν σκηνὴν ὕφεσι βύσσου καὶ	πορφύρας	ὑακίνθου καὶ φοίνικος βαφῆς συγκεκραμένης.
[3, 6]	πέντε δὲ βάθους ὕφος ἦν	πορφύρας	φοίνικος σὺν ὑακίνθῳ καὶ βύσσῳ
[3, 1]	καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ τῆς	ὥρας	εἶναι τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον,
[3, 5]	υἱός, ἀλλ' ὁ τὸν Νεῖλον	ἀναγκάσας	ᾑματωμένον ὑπὲρ ὑμῶν ῥυῆναι καὶ
[3, 5]	ὑπὲρ ὑμῶν ῥυῆναι καὶ ποικίλοις	δαμάσας	κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα,
[3, 2]	δὲ χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον	ὀνομάσας	τὸν θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ
[3, 11]	γῆς εἴ τι προστύχοι καὶ	καταπάσας	ἐκπιεῖν δίδωσιν: ἡ δ' εἰ
[3, 5]	τῆς γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ	συγκαλέσας	τὴν πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς
[3, 7]	δὲ λυχνίαν ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων	ποιήσας	συγκειμένην τὰς τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας
[3, 4]	ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ	ποιήσας	φανερὸν τὸν ἐξευρηκότα τῷ πλήθει.
[3, 8]	ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους	τιμήσας	ἔθυεν ἐν τῷ τῆς σκηνῆς
[3, 1]	καὶ περιπηγνυμένης ταῖς χερσὶ Μωυσῆς	ὑπονοήσας	καὶ ταύτην εἰς τροφὴν ἥκειν
[3, 15]	ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ	θαρρήσας	πάρεισιν εἰς τὸ πλῆθος καὶ
[3, 11]	εἰς τροφήν. τὴν δὲ γυναῖκα	στήσας	τις τῶν ἱερέων κατὰ τὰς
[3, 10]	τὸ λοιπὸν περὶ τῷ μείζονι	κομίσας	εἰς τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις
[3, 11]	ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς φιάλην ἐκπιέζει,	προκομίσας	τε ἐκ τοῦ ἱεροῦ γῆς
[3, 10]	ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος	εἰσκομίσας	εἰς τὸν ναὸν τοῦ αἵματος
[3, 1]	αὐτοὺς διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦτο	νομίσας	ἔγνω δεῖν ἐφ' ἱκετείαν τοῦ
[3, 12]	μὲν εἰς τὸ παντελὲς ἀπεῖπε	νομίσας	εὔδαιμον τὸ περὶ τοὺς γάμους
[3, 8]	αὐτὸν σὺν τοῖς παισὶν ἔρραινεν	ἀφαγνίσας	πηγαίοις τε ὕδασι καὶ μύρῳ,
[3, 8]	κονιορτοῦ βλάπτηται. τό τε πλῆθος	ἀθροίσας	πάλιν εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν
[3, 6]	αὐτὴν συγκειμένην εἰς μοίρας εἰς	ὅσας	τοὺς πλανήτας καὶ τὸν ἥλιον
[3, 2]	ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς	ἀναπαύσας	ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους
[3, 7]	μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ τε	περιοδεύσας	τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ
[3, 5]	ὑμῖν εὐδαίμονα καὶ πολιτείας κόσμον	ὑπαγορεύσας	πάρεστι καὶ αὐτὸς εἰς τὸ
[3, 11]	μηδὲν διαφέροντας: ἂν δέ τις	ἐξικετεύσας	τὸν θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου
[3, 2]	οὐδ' ἀριθμῷ γνῶναι δυνατὸν ἦν.	θύσας	δὲ χαριστήρια βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον
[3, 3]	τῇ τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει καὶ	θύσας	εὐωχεῖ τὸ πλῆθος τοῦ θάμνου
[3, 5]	ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν ἐκ πέτρας	ἀναβλύσας	σπανίζουσι, δι' ὃν Ἄδαμος τῶν
[3, 7]	ἀκανθώδεις καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς	ἀποληγούσας	τὸ ἄκρον. φυλάττει δ' ἐπὶ
[3, 1]	Μωυσῆς δὲ τοῦ θεοῦ ταῦτ'	ἀκούσας	καταβαίνει πρὸς τὸ πλῆθος: οἱ
[3, 5]	δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους	ἐχούσας	τοὺς δέκα λόγους, ἐν ἑκατέρᾳ
[3, 7]	ἀκριβῶς ἂν εἴποι τις τετορνευμένον,	ὑπερανεστώσας	ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον
[3, 11]	ἀφορμὴ τῆς γραφῆς γένηται διελευσόμεθα	τὰς	αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς
[3, 6]	ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ	τὰς	ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν μῆκος
[3, 6]	αὐτοῦ κατὰ μέσον τετραμμένην πρὸς	τὰς	ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιος
[3, 10]	οὗ τῆς εὐπορίας τούτων ἔτυχον,	τὰς	ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι
[3, 12]	καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος ἔδει	τὰς	ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας περὶ τῶν
[3, 7]	ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων	τὰς	βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων
[3, 11]	περὶ τὴν γονὴν ῥεομένους καὶ	τὰς	γυναῖκας δ' αἷς ἡ τῶν
[3, 11]	ἕκαστος ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω.	(Τὰς	δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς
[3, 5]	ἡμῖν λέγειν φανερῶς πρὸς λέξιν,	τὰς	δὲ δυνάμεις αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει
[3, 8]	τῷ θεῷ τὰς μὲν κοινῇ	τὰς	δὲ κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν κατὰ
[3, 6]	προβάτων τὰς μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας	τὰς	δὲ φοίνικι: αἱ δὲ πορφύρας
[3, 9]	τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν οὗτος.	(Τὰς	δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες τὰ
[3, 4]	ὄχλῳ πραγμάτων ὄντα: διέλυε γὰρ	τὰς	δίκας τοῖς δεομένοις πάντων ἐπ'
[3, 9]	ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι,	τὰς	δορὰς τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ
[3, 6]	τοῦ θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι. ταύτῃ	τὰς	δύο πλάκας, ἐν αἷς τοὺς
[3, 5]	ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν	τὰς	ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου:
[3, 12]	καὶ λογισάμενοι τοὺς καρποὺς καὶ	τὰς	εἰς τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας
[3, 12]	αἰχμάλωτον γαμεῖν αὐτοὺς κεκώλυκε καὶ	τὰς	ἐκ καπηλείας καὶ τοῦ πανδοκεύειν
[3, 1]	τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς	τὰς	ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις: δεδιέναι
[3, 12]	συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ πλήθους εἰς	τὰς	ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος
[3, 7]	ὕφει, χρυσὸς δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται	τὰς	ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς
[3, 5]	περὶ τῶν μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο	τὰς	ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ καθαρὸς
[3, 7]	εἴποι τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον	τὰς	ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ
[3, 10]	εἰς τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις	τὰς	ἐξοχὰς καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ
[3, 9]	τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν	τὰς	ἐξοχάς, καὶ τούς τε νεφροὺς
[3, 11]	καὶ φυγῆς ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ	τὰς	ἐπισημοτάτας στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς
[3, 11]	τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι	τὰς	ἡμέρας ἐπὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι
[3, 5]	λέγων αὐτῷ κατὰ ταύτας ὑποθέσθαι	τὰς	ἡμέρας, καὶ σκηνὴν ὅτι βούλεται
[3, 12]	ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι γαμεῖν	τὰς	ἡταιρηκυίας ἐκώλυσε, μήτε δούλην μήτ'
[3, 8]	ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι καὶ ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι	τὰς	θυσίας, ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς
[3, 7]	καλῶς, ὅταν δὲ σπουδάζειν περὶ	τὰς	θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως
[3, 12]	καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις προσάγοντες	τὰς	θυσίας καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ
[3, 15]	μηδὲ θύσαντες, οἱ δὲ ἡμιέργους	τὰς	θυσίας καταλιπόντες, πολλοὶ δ' οὐδ'
[3, 6]	σκεύη χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς	τὰς	θυσίας ὑπηρετήσοντα. ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ
[3, 8]	θυσιῶν μέλλω τὰ πρασσόμενα περὶ	τὰς	ἱερουργίας ἐν ἐκείνοις δηλώσων περί
[3, 12]	ἐκώλυσε: μὴ μόνον δὲ περὶ	τὰς	ἱερουργίας καθαροὺς εἶναι, σπουδάζειν δὲ
[3, 8]	ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς	τὰς	ἱερουργίας: μόσχον τε καὶ κριὸν
[3, 6]	ἦσαν ὅσα τε ἄλλα πρὸς	τὰς	ἱερουργίας πεποίητο χρύσεα πάντα ὑπῆρχε.
[3, 10]	πτίσαντες καὶ καθαρὰς πρὸς ἄλεστον	τὰς	κριθὰς ποιήσαντες τῷ βωμῷ ἀσσαρῶνα
[3, 6]	ταῖς ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ	τὰς	λοιπὰς καὶ μάλισθ' ὅταν ᾖ
[3, 8]	ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε τῷ θεῷ	τὰς	μὲν κοινῇ τὰς δὲ κατ'
[3, 6]	τε τρίχας καὶ δορὰς προβάτων	τὰς	μὲν ὑακίνθῳ βεβαμμένας τὰς δὲ
[3, 5]	καὶ ἀπρόσιτον. Ἑβραῖοι δὲ κατὰ	τὰς	Μωυσέος ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ τὰς
[3, 9]	δὲ ἄλλαι θυσίαι ὑπὲρ τοῦ	τὰς	νόσους διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας
[3, 6]	τὸν πόδα: καὶ τούτοις κατὰ	τὰς	ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο
[3, 6]	καὶ σκυταλίδες προσῆσαν, αἷς κατὰ	τὰς	ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο.
[3, 2]	τε ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ	τὰς	ὁπλίσεις ἥ τε ἄλλη θεραπεία
[3, 2]	τε ἐσκύλευε τῶν πολεμίων καὶ	τὰς	παντευχίας τῶν φυγόντων συνέλεγεν ἀριστεῦσί
[3, 8]	γεγονότες. τὸ δὲ συγκομισθὲν εἰς	τὰς	περὶ τὴν σκηνὴν χρείας ἀναλοῦτο.
[3, 11]	τὰς ἐπισημοτάτας στρατείας στρατευομένων καὶ	τὰς	πολιτικὰς ἀρχὰς πιστευομένων καὶ εἰς
[3, 11]	στήσας τις τῶν ἱερέων κατὰ	τὰς	πύλας, αἱ δ' εἰσὶ τετραμμέναι
[3, 6]	ἦν περιηγμένον. τὸ δὲ κατὰ	τὰς	πύλας μήκους μὲν ὄντος πήχεων
[3, 6]	πεποιημέναι κατῄεσαν ὁμοίως τῷ περὶ	τὰς	πύλας ὑφάσματι τό τε καῦμα
[3, 5]	γενόμενον καὶ τὸ χωρίον οὗ	τὰς	σκηνὰς ἦσαν πεποιημένοι περιέγραφε, καὶ
[3, 10]	ἔριφον. καὶ ταῦτα μὲν Ἑβραίοις	τὰς	σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι πάτριον.
[3, 8]	τὸν τρόπον αὐτούς τε καὶ	τὰς	στολὰς ἐθεράπευε τήν τε σκηνὴν
[3, 9]	τῷ βωμῷ, οἱ δὲ ἱερεῖς	τάς	τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ τὰ
[3, 10]	τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ	τάς	τε καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ
[3, 1]	νῦν πονοῦσι τῆς διανοίας ἐκβάλλειν	τὰς	τοῦ θεοῦ χάριτας καὶ δωρεάς,
[3, 7]	ἐξ ἑβδομήκοντα μορίων ποιήσας συγκειμένην	τὰς	τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ
[3, 12]	πανδοκεύειν πεπορισμένας τὸν βίον μηδὲ	τὰς	τῶν προτέρων ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν
[3, 8]	ἕξει καὶ πρόνοιαν ἱερείων καὶ	τὰς	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχὰς ποιήσεται πρὸς
[3, 5]	τὰς Μωυσέος ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ	τὰς	ὑπωρείας τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι
[3, 6]	παρεχόμενον, ἐξ οὗ τοῖς ἱερεῦσι	τὰς	χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ τῶν ποδῶν
[3, 1]	θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος	τὰς	χεῖρας ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς δρόσος
[3, 2]	ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν	τὰς	χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν
[3, 2]	μὲν οὖν Μωυσῆς αὖθις ἀνίσχει	τὰς	χεῖρας, καὶ τοὺς Ἀμαληκίτας κατεπόνουν
[3, 2]	ἡμῶν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι	τὰς	χεῖρας. οἱ δὲ ἀρχομένην δύναμιν
[3, 7]	χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ σώματι καὶ	τὰς	χειρῖδας περὶ τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος,
[3, 2]	δ' ἦσαν ἐπὶ τὸν κίνδυνον	τὰς	ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ
[3, 11]	φυγῆς ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ τὰς	ἐπισημοτάτας	στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς πολιτικὰς
[3, 6]	εἰς μοίρας εἰς ὅσας τοὺς	πλανήτας	καὶ τὸν ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται
[3, 2]	θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ τοὺς	Ἀμαληκίτας	ἀπολουμένους καὶ μηδένα αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον
[3, 2]	ἀνίσχει τὰς χεῖρας, καὶ τοὺς	Ἀμαληκίτας	κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι. τὸν οὖν
[3, 2]	γενομένου κατὰ κράτος ἐνίκων τοὺς	Ἀμαληκίτας	οἱ Ἑβραῖοι, καὶ πάντες ἂν
[3, 1]	πλήθους πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας ἐπὶ	λιτὰς	τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν ὡς
[3, 1]	διανοίας ἐκβάλλειν τὰς τοῦ θεοῦ	χάριτας	καὶ δωρεάς, ὧν μεγάλων καὶ
[3, 12]	ἀφίενται, οὓς ὄντας ὁμοφύλους καὶ	παραβάντας	τι τῶν νομίμων τῷ σχήματι
[3, 8]	τῆς ἐπ' αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε	προκρίναντας	τὴν εἰς τὸν θεὸν τιμὴν
[3, 8]	πατέρα αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	βαστάξαντας	τὰ σώματα καὶ κομίσαντας τῆς
[3, 8]	ἐπιχώριον δύο χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον,	ἀναμίξαντας	καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν
[3, 1]	ὅσα πρὸς αὐτῷ τῷ διαφθαρήσεσθαι	δόξαντας	γεγονέναι καὶ σώσειεν ὁ θεὸς
[3, 8]	αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι	δόξαντας	τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν
[3, 2]	Ἑβραίων ὀνόματος ἤδη πολλοῦ κατὰ	πάντας	διαβοωμένου καὶ τοῦ περὶ αὐτῶν
[3, 8]	ἔκρινα διά τε τὸ φύσει	πάντας	εἶναι φιλαύτους, καὶ ὅτι πολλὰ
[3, 7]	σύριγγες καθ' ἑκατέραν ἄκραν ἐκλαβοῦσαι	πάντας	ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον δὲ ἦν
[3, 15]	τὴν αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν	ἅπαντας	οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν,
[3, 5]	ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης εἰς	ἅπαντας,	ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων
[3, 5]	δεύτερος κελεύει μηδενὸς εἰκόνα ζῴου	ποιήσαντας	προσκυνεῖν: ὁ τρίτος δὲ ἐπὶ
[3, 5]	ὄρει τὴν γειτνίασιν τοῦ θεοῦ	προτιμήσαντας.	ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει πρὸς τὸ
[3, 2]	μάχην πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς	κατατολμήσαντας	αὐτῶν μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου
[3, 8]	Ἑβραίων καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς	πονήσαντας	ὑπερηφανίᾳ τῆς χρήσεως, ἀλλ' ἐπεξενώθη
[3, 2]	τῆς πρὸς ἡμᾶς κατάρξαι μάχης	θαρρήσαντας	τῷ μηδὲν αὐτοῖς παρ' ἡμῶν
[3, 8]	χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ	καθεψήσαντας	σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον.
[3, 8]	ἀδελφοὺς βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ	κομίσαντας	τῆς παρεμβολῆς ἔξω θάψαι μεγαλοπρεπῶς.
[3, 8]	δυσμαῖς θυμιᾶν ἐχρῆν ἔλαιόν τε	ἁγνίσαντας	φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους, ὧν
[3, 2]	Μαριάμης τὸν ἄνδρα Οὖρον ὄνομα	στάντας	ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς χεῖρας
[3, 1]	κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ	περιστάντας	ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι
[3, 1]	πρὸς αὐτὸν τὸν ὑπηρέτην αὐτοῦ	διατεθέντας	καὶ ταῦτα μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον
[3, 4]	τούτοις τάξεις, οἳ κατὰ τριάκοντα	μερισθέντας	διακοσμήσουσι καὶ κατὰ εἴκοσι καὶ
[3, 11]	καὶ τοὺς λέπρᾳ τὰ σώματα	κακωθέντας	καὶ τοὺς περὶ τὴν γονὴν
[3, 6]	αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς κρίκους	κοινωθέντας:	οὐδὲ γάρ εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ
[3, 8]	κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην	ὄντας	εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα
[3, 12]	οἱ δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται, οὓς	ὄντας	ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι τῶν
[3, 6]	ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς	ὄντας:	τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν:
[3, 10]	ἕξουσιν, ἐφ' ἡμέρας ὀκτὼ ἑορτὴν	ἄγοντας	ὁλοκαυτεῖν τε καὶ θύειν τῷ
[3, 5]	διὰ τὴν προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς	νομίζοντας,	πρᾴως ἔχειν οὗτος ὁ λογισμὸς
[3, 1]	ἐχθροὺς ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι τε	σπανίζοντας	ὅπλων εἰς εὐπορίαν ὁ θεὸς
[3, 10]	καὶ τὴν θυσίαν, ἣν τότ'	ἐξιόντας	ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον ἡμᾶς
[3, 14]	καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν	ἐπιόντας	οὐ μόνον οὐ βασιλεὺς οὐ
[3, 9]	δὲ βοῦς ἐφεῖται θύειν καὶ	προήκοντας:	ἄρρενα δὲ ὁλοκαυτεῖται τὰ πάντα.
[3, 5]	μηδέτερον τῶν λεγομένων εἰς ἡδονὴν	λαμβάνοντας	ἰδίαν, καὶ τὸ θηρίοις περιπεσόντα
[3, 2]	παρόντων ἐκ πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι,	κρίνοντας	ἐν τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 15]	καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν ταύτην	ἐκτίνοντας:	παισὶ μέντοι τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν
[3, 6]	εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις ἐπικειμένους	διαλείποντας	ἀλλήλων κατ' ὀλίγον. τὸ δ'
[3, 10]	θύειν τῷ θεῷ τότε χαριστήρια,	φέροντας	ἐν ταῖς χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης
[3, 11]	μηδενὶ συνδιαιτωμένους καὶ νεκροῦ μηδὲν	διαφέροντας:	ἂν δέ τις ἐξικετεύσας τὸν
[3, 8]	δὲ λοιποὺς περὶ τὴν ἑσπέραν	ἅπτοντας.	(Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας εἰληφότων
[3, 12]	τῶν ἀλλοτριοχώρων, μηδὲν ἐξ αὐτῶν	φυλάττοντας:	ποιεῖν δὲ τοῦτο καὶ μεθ'
[3, 7]	ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας	ἀκούοντας:	ἕκαστα γὰρ τούτων εἰς ἀπομίμησιν
[3, 4]	καὶ κατὰ μυρίους τούτων κεκριμένους	ἄρχοντας	ἀποδείξεις, εἶτα κατὰ χιλίους, διαιρήσεις
[3, 4]	εἰς ἑκατόν, εἶτ' εἰς πεντήκοντα.	ἄρχοντάς	τε ἐπὶ τούτοις τάξεις, οἳ
[3, 2]	χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν	βοηθοῦντας.	καὶ τούτου γενομένου κατὰ κράτος
[3, 1]	καθ' ἣν ἐκλελοίπασι τὴν Αἴγυπτον,	καταφρονοῦντας,	οὕτως δὲ πρὸς αὐτὸν τὸν
[3, 15]	ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ τοὺς	μισοῦντας	ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ τὴν
[3, 2]	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων	ἀπαιτοῦντας,	ἀλλ' οὐχ ὅταν ταῖς πόλεσιν
[3, 7]	ᾗπερ ἀνήκει πρὸς τὸν τράχηλον	ἐμβεβηκότας	τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους ἁλύσεις
[3, 2]	παρεκάλει τῇ τοῦ θεοῦ ψήφῳ	πεπιστευκότας,	ὑφ' ἧς εἰς τὴν ἐλευθερίαν
[3, 13]	Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως	ἀπεγνωκότας	ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς ὑπ' αὐτῶν
[3, 1]	αὐτοί, τοὺς δὲ ἐχθροὺς ἐπίδοιεν	ἀπολωλότας,	ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς
[3, 15]	ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν	δεσπότας.	(Ταῦτα δὲ Μωυσέος κατὰ τὴν
[3, 1]	κατηφείας πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ	στὰς	ἐκεῖνος ἐν μέσοις ἥκειν ἔλεγε
[3, 5]	εἴποι πρὸς αὐτόν, καὶ συναθροισθέντων	στὰς	ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος, ὅθεν ἔμελλον
[3, 14]	ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ	καταστάς,	δύο, φησί, τοῦ θεοῦ κρίναντος
[3, 8]	εἶχε, τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων	ἐπιστὰς	ὁ θεὸς Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην
[3, 2]	οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ ἂν	αὐτὰς	καθίει τοσαυτάκις ἐλαττοῦσθαι τοὺς οἰκείους
[3, 11]	καὶ τοῖς κηδεύσασι νεκρὸν μετὰ	τοσαύτας	ἡμέρας νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν: τὸν
[3, 15]	εἰ Μωυσῆς εἷς ἀνὴρ ὢν	τοσαύτας	μυριάδας ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε
[3, 8]	ὃν αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται	ταύτας.	Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις
[3, 5]	εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων αὐτῷ κατὰ	ταύτας	ὑποθέσθαι τὰς ἡμέρας, καὶ σκηνὴν
[3, 6]	τοὺς κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν	ἑστῶτας	ἀπὸ τῆς γῆς ὅσον πῆχυν
[3, 6]	ποικίλων, ὁπόσα μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο	μορφάς.	ἐντὸς δὲ τῶν πυλῶν περιρραντήριον
[3, 6]	σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους τε	τρίχας	καὶ δορὰς προβάτων τὰς μὲν
[3, 10]	τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς	ἐξοχὰς	καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ τὴν
[3, 9]	πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν τὰς	ἐξοχάς,	καὶ τούς τε νεφροὺς καὶ
[3, 11]	στρατείας στρατευομένων καὶ τὰς πολιτικὰς	ἀρχὰς	πιστευομένων καὶ εἰς ἱερὰ καὶ
[3, 12]	μιᾷ μὲν ἀποσημάναντος ἔδει τὰς	ἀρχὰς	συνελθεῖν σκεψομένας περὶ τῶν οἰκείων,
[3, 10]	τῆς εὐπορίας τούτων ἔτυχον, τὰς	ἀπαρχὰς	αὐτῷ τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον
[3, 8]	ἱερείων καὶ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν	εὐχὰς	ποιήσεται πρὸς τὸν θεὸν ἡδέως
[3, 1]	ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ Μωυσῆς ἐπ'	εὐχὰς	τρέπεται τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ
[3, 2]	ἦσαν ἐπὶ τὸν κίνδυνον τὰς	ψυχὰς	ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ δεινὸν
[3, 11]	δ' ὅρκων τελειωθέντων τῆς διφθέρας	ἀπαλείψας	τοὔνομα εἰς φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας
[3, 13]	Σιναίου ὄρους καὶ τόπους τινὰς	ἀμείψας,	περὶ ὧν δηλώσομεν, εἴς τι
[3, 7]	τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς	ὤας	καὶ τῶν κατὰ στέρνον καὶ
[3, 7]	κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ θυσάνους χρύσεαι	σύριγγες	καθ' ἑκατέραν ἄκραν ἐκλαβοῦσαι πάντας
[3, 6]	δύο δ' αὐτῶν ἑκάστῳ προσῆσαν	στρόφιγγες	ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο βάσεων: αὗται
[3, 12]	γενομένης δὲ τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν	μυριάδες	ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων
[3, 8]	πλῆθος τῶν εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα	μυριάδες	καὶ πεντακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι καὶ
[3, 1]	μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν	ἰκμάδες	ἦσαν ὀλίγαι, καὶ διαμωμένοις τὴν
[3, 8]	ἀξιολογώτερος. ἦσαν δ' αὐτῷ καὶ	παῖδες	κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τέσσαρες
[3, 6]	περιφέρειαν, καὶ δι' αὐτῶν ἐπίχρυσοι	σκυταλίδες	ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ
[3, 6]	ξύλου, καὶ δι' αὐτῶν ἔνετοι	σκυταλίδες	ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον τοῖχον, ὡς
[3, 6]	χρύσεον, ᾗ καὶ κρίκοι καὶ	σκυταλίδες	προσῆσαν, αἷς κατὰ τὰς ὁδοὺς
[3, 6]	τὸ δὲ βάθος δακτύλων τεσσάρων.	λεπίδες	δ' αὐτοῖς ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν
[3, 1]	ἦσαν ἀναλωκότες, μηδενὶ δὲ περιτυγχάνοντες	δυσέλπιδες	ἦσαν περὶ τῶν ὅλων. πρὸς
[3, 6]	τὸ ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ	πόδες	τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους ἕως
[3, 2]	εἶναι στράτευμα πολὺ καὶ πάντων	ἀπροσδεές,	ὅπλων χρημάτων τροφῆς τῶν ἄλλων,
[3, 6]	ὑπὲρ δὲ τούτου λίνεον ἦν	ἰσομέγεθες	φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων ἐπὶ
[3, 11]	αὐτούς. εἰ γὰρ τοῦτ' ἦν	ἀληθές,	οὐκ ἂν ἐπὶ τῇ αὑτοῦ
[3, 6]	πύλας, ἐν αἷς ἀνὰ δύο	κάμακες	εἱστήκεσαν κατὰ μίμησιν πυλώνων. ὅλαις
[3, 6]	ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ πυλῶνος τρεῖς	κάμακες	ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ τοῖς πυλούχοις
[3, 7]	παρὰ πλευράν, φάρσος δ' ἓν	ἐπίμηκες	ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον,
[3, 6]	θυσίας ὑπηρετήσοντα. ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ	γυναῖκες	περί τε στολὰς ἱερατικὰς καὶ
[3, 1]	ἀπηλέγχετο πονηρά: καὶ γὰρ οἱ	φοίνικες	ὄντες οὐ πλείους ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς
[3, 2]	αὐτοῖς παρ' ἡμῶν ἀπαντᾶν καταλύειν	ἀσφαλὲς	καὶ σῶφρον δίκην αὐτοὺς καὶ
[3, 12]	ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ	παντελὲς	ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ περὶ
[3, 11]	τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς τὸ	παντελὲς	ἐξήλασε τῆς πόλεως μηδενὶ συνδιαιτωμένους
[3, 2]	δὲ τῶν ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον	ἀσθενές,	οἷον καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων,
[3, 7]	τῶν> ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν κύκλον	Ἕλληνες	καλοῦσι, τῆς κατ' ἐκεῖνο γνώμης
[3, 8]	θεὸν εἰς τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν	Ἕλληνες	οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη
[3, 15]	ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ, ἤδη δέ	τινες	καὶ τῶν ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν
[3, 8]	κακουργίαις κατέλιπεν ἀφορμήν, εἰ δέ	τινες	τοιοῦτοι γένοιντο παρεγχειρεῖν τῷ τοῦ
[3, 10]	(Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνί, ὃν	Μακεδόνες	Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς εἰρημένοις
[3, 6]	δὲ τῷ πλάτει καὶ ἄλλαι	σινδόνες	μιᾷ πλείους τὸν ἀριθμὸν τὸ
[3, 6]	ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ εὖρος.	κίονες	δ' ἦσαν ξύλου πεποιημένοι κατὰ
[3, 6]	οὗ τὴν εἴσοδον ἦσαν πεποιημένοι,	κίονες	ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν ἐφεστῶτες
[3, 6]	τοῦ δὲ κατὰ δύσιν τοίχου	κίονες	μὲν ἓξ ἦσαν, συνῄεσαν δ'
[3, 6]	ἐννέα γὰρ πήχεις οἱ ἓξ	κίονες	παρέχονται συνελθόντες, δύ' ἑτέρους ποιοῦνται
[3, 10]	κριὸς μὲν εἷς ἑπτὰ δὲ	ἄρνες.	καὶ ταῦτα μὲν ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου
[3, 7]	ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ	κώδωνες	χρύσεοι κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς
[3, 10]	κοινοῦ σῖτος ὀπτὸς ζύμης ἄμοιρος,	ἀσσαρῶνες	δ' εἴκοσι καὶ τέσσαρες εἰς
[3, 7]	ταινίας καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς	ἀπρεπὲς	καλύπτουσα καὶ ὅλη δὲ τῷ
[3, 10]	ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι καὶ	τέσσαρες	εἰς τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ
[3, 8]	παῖδες κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον	τέσσαρες	Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα
[3, 6]	μνᾶς ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι	κίγχαρες,	εἰς δὲ τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον
[3, 8]	τὸ περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων,	ἄνδρες,	εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον
[3, 1]	μὲν ὑπὲρ νηπίων οἱ δ'	ἄνδρες	ὑπὲρ ἐκείνων μὴ περιορᾶν, ἀλλ'
[3, 15]	τῶν ἁμαρτημάτων, οἵαν δὲ οἱ	πατέρες	ἐπὶ νουθεσίᾳ τοῖς τέκνοις ἐπιφέρουσι.
[3, 7]	τῆς μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν	ἐμφερὲς	εἶναι. ἐκ τούτου μὲν στέφανος
[3, 1]	τὴν γλυκύτητα καὶ τὴν ἡδονὴν	ἐμφερές,	ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων
[3, 12]	τὸν πριάμενον ἀποδοῦναι, εἰ δὲ	πλῆρες	γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν
[3, 7]	ὁμοίως δὲ καὶ ὅθεν αἱ	χεῖρες	διείργονται σχιστός ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ
[3, 10]	τῆς κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον.	φρύξαντες	τῶν ἀσταχύων τὸ δράγμα καὶ
[3, 5]	ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος, ὅθεν ἔμελλον	πάντες	ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός, εἶπεν,
[3, 2]	τοὺς Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι, καὶ	πάντες	ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ νυκτὸς
[3, 12]	Λευῖται δὲ περὶ τὴν σκηνὴν	πάντες	ἦσαν. τρίτον δὲ σημήναντος τὸ
[3, 12]	κατεῖχον, ἔπειτα δὲ οἱ Λευῖται	πάντες	ὄντες τὸ πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ
[3, 5]	ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη.	πάντες	τε ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης
[3, 6]	ἦσαν, συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις ἀκριβῶς	ἅπαντες,	ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς
[3, 1]	καὶ κεκαθαρμένον ἤδη πότιμον ἦν.	(Ἄραντες	δ' ἐκεῖθεν εἰς Ἦλιν ἀφικνοῦνται
[3, 1]	τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν	ἄραντες	εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ
[3, 10]	καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν ὅλως	καθάραντες.	συγκατακαίεται δὲ ταῦρος οὐχ ὑπὸ
[3, 9]	ἱερείων καὶ τὰ κατὰ νηδὺν	ἐκκαθάραντες	ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι,
[3, 1]	διὰ τὴν τοῦ ὕδατος κακίαν	ὀνομάσαντες:	μὰρ γὰρ ἡ πικρία λέγεται.
[3, 9]	εἶτα καθαρὰ ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ	πάσαντες	ἁλσὶν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι
[3, 9]	βωμοῦ οἱ ἱερεῖς, εἶτα καθαρὰ	ποιήσαντες	διαμελίζουσι καὶ πάσαντες ἁλσὶν ἐπὶ
[3, 10]	καθαρὰς πρὸς ἄλεστον τὰς κριθὰς	ποιήσαντες	τῷ βωμῷ ἀσσαρῶνα προσφέρουσι τῷ
[3, 5]	λέγει: τὴν δ' ἀρετὴν αὐτῶν	κατανοήσαντες	ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ μέγεθος τοῦ
[3, 14]	καὶ τὴν τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων	ἐξιστορήσαντες	παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς πᾶν
[3, 8]	οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ Ἀβιοῦς	κομίσαντες	ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ ὧν
[3, 10]	τῶν ἀσταχύων τὸ δράγμα καὶ	πτίσαντες	καὶ καθαρὰς πρὸς ἄλεστον τὰς
[3, 14]	ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας ἔχοντες	καταλεύσαντες	τόν τε Μωυσῆν καὶ τὸν
[3, 9]	πρεσβύτερα, ἄρρενα μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα.	θύσαντες	δὲ ταῦτα φοινίσσουσι μὲν αἵματι
[3, 15]	συντυχόντων. καὶ οἱ μὲν μηδὲ	θύσαντες,	οἱ δὲ ἡμιέργους τὰς θυσίας
[3, 15]	πολλῶν κινδύνων καὶ ἀναλωμάτων καὶ	θύσαντες	οὐκ ἴσχυσαν τῶν ἱερῶν μεταλαβεῖν
[3, 15]	τὸ πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις	παρακούσαντες	ἀσύμφορον ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν
[3, 13]	ὀρτύγων ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς	περιστάντες.	ὁ μέντοι θεὸς οὐκ εἰς
[3, 10]	ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ δύο	διαιρεθέντες	μὲν τῇ πρὸ τοῦ σαββάτου,
[3, 14]	γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν ἀγῶσιν	ἀφαιρεθέντες.	πέμψωμεν δὲ κατασκόπους, οἳ τῆσδε
[3, 14]	καὶ Χάλεβος τῆς Ἰούδα φυλῆς	φοβηθέντες	χωροῦσιν εἰς μέσους καὶ τὸ
[3, 15]	ἀρχὴν εἰσελθεῖν εἰς τὸ ἱερὸν	δυνηθέντες	ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς Μωυσέος προστάγμασι
[3, 1]	ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον	ταλαιπωρηθέντες	ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον ἔν
[3, 11]	γραφῆς γένηται διελευσόμεθα τὰς αἰτίας	προστιθέντες,	ἀφ' ὧν κινηθεὶς τὰ μὲν
[3, 4]	τοῦ τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων,	δοκιμασθέντες	ὑπὸ τοῦ πλήθους παντὸς εἶναι
[3, 10]	σαββάτου, τῷ δὲ σαββάτῳ πρωὶ	κομισθέντες	ἐπὶ τῆς ἱερᾶς τραπέζης τίθενται
[3, 10]	μηνί, ὃν Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι,	προσθέντες	τοῖς εἰρημένοις ταῦρον καὶ κριὸν
[3, 14]	κτῆσιν τῆς γῆς ὑπελάμβανον καὶ	διαλυθέντες	ἐκ τῆς ἐκκλησίας σὺν γυναιξὶ
[3, 15]	τε τῇ νῦν τῶν κατασκόπων	ὑπαχθέντες	δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους
[3, 5]	φοβεραὶ τοῖς ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ	κατενεχθέντες	ἐδήλουν τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ
[3, 6]	ἐκδεδεμένα, οἳ καθ' ἑκάστην κάμακα	παρέντες	κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ
[3, 1]	τῷ παρόντι κακῷ τὴν διάνοιαν	ὄντες	καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι τῶν
[3, 1]	πονηρά: καὶ γὰρ οἱ φοίνικες	ὄντες	οὐ πλείους ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς τε
[3, 6]	ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι ξύλου τἄνερθεν	ὄντες,	οὐκ ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ εἶχεν
[3, 7]	ἀνθρώποις κόσμος διὰ τιμῆς ὑπερβολὴν	ὄντες:	οὗτοι μέντοι κατὰ στίχον τρεῖς
[3, 12]	ἔπειτα δὲ οἱ Λευῖται πάντες	ὄντες	τὸ πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ
[3, 15]	ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων εὐεργεσιῶν	μεταλαβόντες	ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν γένοιντο, ὅτι
[3, 10]	ἐν τοῖς προαστείοις εἰς καθαρώτατον	ἄγοντες	χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι
[3, 1]	μέντοι πλέον τοῦ προστεταγμένου μέτρου	συναγαγόντες	οὐδὲν περισσότερον εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι:
[3, 7]	τῆς μασχάλης ὑπεράνω τὴν ζώνην	περιάγοντες	πλατεῖαν μὲν ὡς εἰς τέσσαρας
[3, 2]	ἐτύγχανον δὲ οἱ πρὸς τοῦτο	ἐνάγοντες	οἵ τε τὴν Γοβολῖτιν καὶ
[3, 12]	ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις	προσάγοντες	τὰς θυσίας καὶ τοῖς σαββάτοις
[3, 14]	κτήσεως ἀπόρῳ ποταμούς τε διαβῆναι	λέγοντες	ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους ἅμα καὶ
[3, 14]	ἑπόμενοι. καὶ οἱ μὲν ταῦτα	λέγοντες	ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ
[3, 2]	Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς	λέγοντες,	ὃν οὐ καλῶς ἔχει περιορᾶν,
[3, 1]	τῶν κακῶν δι' αὐτὸν πάσχειν	λέγοντες:	τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν
[3, 5]	ἐπανήξοντος Μωυσέος παρὰ τοῦ θεοῦ.	ἑορτάζοντες	δὲ τὸν στρατηγὸν περιέμενον ἁγνεύοντες
[3, 14]	καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ γῆ	κομίζοντες	τῇ τε τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ
[3, 2]	ἦσαν ἀεὶ τούτῳ πάντα ληπτὰ	νομίζοντες	εἶναι. καὶ ταύτης μὲν τῆς
[3, 5]	καὶ τόν τε Μωυσῆν ἀπολωλέναι	νομίζοντες	ὑπ' ὀργῆς τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 13]	ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος μὲν	σπανίζοντες,	εἰ δὲ καὶ τὴν μάνναν
[3, 15]	τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι μέν, ὅσα	παθόντες	ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων εὐεργεσιῶν
[3, 15]	ὑπὲρ Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων	ἐλθόντες	κατὰ τιμὴν τοῦ παρ' ἡμῖν
[3, 8]	τε γὰρ φύλαρχοι κατὰ δύο	συνελθόντες	ἅμαξαν καὶ δύο βόας προσκομίζουσιν:
[3, 6]	πήχεις οἱ ἓξ κίονες παρέχονται	συνελθόντες,	δύ' ἑτέρους ποιοῦνται κίονας ἐκ
[3, 14]	ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα, οἳ	διεξελθόντες	ἀπὸ τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν
[3, 1]	ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν	ἀπελθόντες	αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν αὐτοί,
[3, 6]	προσῆσαν χρυσοῖ δύο τοῦ παντὸς	διήκοντες	ξύλου, καὶ δι' αὐτῶν ἔνετοι
[3, 10]	καὶ μίαν ἐξ αὐτοῦ δράκα	ἐπιβαλόντες	τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν
[3, 11]	ἀσσάρωνα, καὶ μίαν αὐτῆς δράκα	ἐπιβαλόντες	τῷ θεῷ τὸ λοιπὸν τοῖς
[3, 2]	ἐκ τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν	ἑλόντες	τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους
[3, 2]	ὅπλων εἴ τι πεπονηκὸς ἦν	ἀναλαμβάνοντες	καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς
[3, 1]	εἰς τοὺς Ἑβραίους: οἱ δὲ	συλλαμβάνοντες	ὡς τροφὴν αὐτοῖς τοῦ θεοῦ
[3, 5]	προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι καὶ κηδεμόνος	ὑπολαμβάνοντες,	οἵου τυχεῖν οὐκ ἂν ἄλλου
[3, 1]	πάντ' ἦσαν ἀναλωκότες, μηδενὶ δὲ	περιτυγχάνοντες	δυσέλπιδες ἦσαν περὶ τῶν ὅλων.
[3, 1]	ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις	ἐντυγχάνοντες	καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον εὑρόντες
[3, 5]	πρὸς αὐτοὺς παραγινόμενος, ὅπως καὶ	μεταβαίνοντες	ἀλλαχοῦ ταύτην ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι
[3, 7]	δὲ ἀκριβῶς τοῦ ἐφώδου ὅπερ	ὑφαίνοντες	κατὰ στῆθος ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ'
[3, 13]	πρὸς ὑμῶν οὐκ ἂν ἀποσταίημεν	κάμνοντες	ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ταῦτα οὐκ
[3, 15]	οἱ δὲ ἡμιέργους τὰς θυσίας	καταλιπόντες,	πολλοὶ δ' οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν
[3, 2]	τῶν ἐκεῖσε ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν	πέμποντες	οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε καὶ
[3, 7]	λίθοι δώδεκα μεγέθει καὶ κάλλει	διαφέροντες	οὐ κτητὸς ἀνθρώποις κόσμος διὰ
[3, 14]	τὴν γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν	ἐπαίροντες	τὸ πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν
[3, 1]	ἔστιν ἀνακρίνουσα. καὶ οἱ μὲν	χαίροντες	ἐπὶ τοῖς ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν
[3, 6]	γραφῇ τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ	χαίροντες	οἷς τε ἑώρων καὶ οἷς
[3, 1]	ἐντυγχάνοντες καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον	εὑρόντες	τὴν γῆν, ἐν κακοῖς ἦσαν
[3, 14]	πλήθους, Μωυσῆς δὲ καὶ Ἀαρὼν	πεσόντες	ἐπὶ τὴν γῆν τὸν θεὸν
[3, 2]	καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς	ὁρμήσοντες	ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε κελεύσειεν
[3, 9]	καὶ τὰ κρέα ἐπ' ἐκείνης	δαπανήσοντες	τῆς ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ:
[3, 5]	βίον τούτοις ἑπόμενοι καὶ γῆς	ἀπολαύοντες	καρπίμου καὶ θαλάσσης ἀχειμάστου καὶ
[3, 1]	πάσχειν λέγοντες: τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην	ὁδεύοντες	ἡμέραν ὅσα μὲν ἐπεφέροντο πάντ'
[3, 1]	δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον	ὁδεύοντες	τὸν τρόπον περὶ δείλην ὀψίαν
[3, 12]	τῶν δανείων ἀπολύονται καὶ οἱ	δουλεύοντες	ἐλεύθεροι ἀφίενται, οὓς ὄντας ὁμοφύλους
[3, 5]	ἑορτάζοντες δὲ τὸν στρατηγὸν περιέμενον	ἁγνεύοντες	τήν τε ἄλλην ἁγνείαν καὶ
[3, 10]	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς κατὰ σελήνην	διανηστεύοντες	ἕως ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν
[3, 2]	μᾶλλον, ἢ οἱ προκόψασαν μείζω	κωλύοντες	γενέσθαι: οἱ μὲν γὰρ τοῦ
[3, 13]	εἶπε, κἀγὼ καί τοι κακῶς	ἀκούοντες	πρὸς ὑμῶν οὐκ ἂν ἀποσταίημεν
[3, 14]	ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς πολεμίους μηδὲν	ἔχοντες	δι' ὑποψίας ἡγεμόνι τε τῷ
[3, 1]	ἀνάγκης ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ	ἔχοντες.	ἐπεφέροντο δ' ἐκ τῆς προωδοιπορημένης
[3, 2]	καὶ πρὸς τὸ δεινὸν ἑτοίμως	ἔχοντες	ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν κακῶν,
[3, 14]	τὴν ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας	ἔχοντες	καταλεύσαντες τόν τε Μωυσῆν καὶ
[3, 7]	τέλος ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον	ἔχοντες	πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον
[3, 7]	οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν ἐμπείρως	ἔχοντες	προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις ἢ
[3, 8]	θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν	ἔχοντες:	ταῦτα μέντοι κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν
[3, 2]	ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς στρατηγοῖς	προσέχοντες,	ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν μάχην
[3, 9]	ἱερεῖς αὐθημερὸν σιτοῦνται. οἱ δὲ	ἄρχοντες	ἐφ' οἷς ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ
[3, 9]	κνήμην τὴν δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι	παρασχόντες	ἐπὶ δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς
[3, 12]	τοὺς παῖδας, ὡς καὶ προεῖπον.	(Πηγνύντες	δὲ τὴν σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον
[3, 6]	τε τούτοις ἐνδεδεμένους, οὓς χρυσίῳ	καθειργνύντες	ἄνθρωποι κόσμῳ χρῶνται πολυτελεῖ, θυμιαμάτων
[3, 14]	διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ πλῆθος,	φοβοῦντες	δὲ πάλιν αὐτὸ τῷ τῆς
[3, 10]	δύο σφάττουσι τὸν αὐτὸν τρόπον	ἱερουργοῦντες.	τῇ δὲ νουμηνίᾳ τάς τε
[3, 2]	τὴν Γοβολῖτιν καὶ τὴν Πέτραν	κατοικοῦντες,	οἳ καλοῦνται μὲν Ἀμαληκῖται, μαχιμώτατοι
[3, 5]	καθὼς ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε, καὶ	παρακαλοῦντες	τὸν θεὸν εὐμενῆ συμβάλλοντα Μωυσεῖ
[3, 9]	οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας	ἐπιτελοῦντες	τὰ αὐτὰ μὲν ζῷα θύουσιν,
[3, 1]	τινὰ συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ' αὐτόν,	ἀντιβολοῦντες	γύναια μὲν ὑπὲρ νηπίων οἱ
[3, 8]	περὶ τῶν μελλόντων ὡς ἀμεινόνων	ἐπιθυμοῦντες	δωρεάς τε τῷ θεῷ τὰς
[3, 5]	τυγχάνοντος ἄνεμοί τε σφοδροὶ λάβρον	κινοῦντες	ὑετὸν κατῄγιζον, ἀστραπαί τε ἦσαν
[3, 6]	ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας, οἳ	διαιροῦντες	τὸν νεὼν τὸ ἄδυτον ἔνδον
[3, 10]	κριῶν σὺν τῷ ἐρίφῳ θύεται,	ὑφαιροῦντες	δὲ ἑκάστης ἡμέρας ἕνα τῶν
[3, 2]	οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον	εὐποροῦντες.	ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ εἰς
[3, 12]	αἰτίαν οἱ τὴν ἱερατικὴν στολὴν	φοροῦντες	ἄμωμοί τέ εἰσι καὶ περὶ
[3, 5]	θεοῦ καὶ περὶ αὐτῶν ὅμοια	προσδοκῶντες.	(Οὕτως δ' αὐτῶν διακειμένων ἐπιφαίνεται
[3, 8]	ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα	τιμῶντες	ἔθη διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν
[3, 15]	τὰ κατὰ βούλησιν τὴν ἑαυτῶν	προτιμῶντες,	καὶ τὸν ἐλέγξοντα περὶ τούτων
[3, 5]	λεγομένων εἰς ἐμὲ τὸν λέγοντα	ἀφορῶντες	μηδ' ὅτι γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸς
[3, 5]	συλλόγου διελύθη, ταῖς δ' ἐφεξῆς	φοιτῶντες	ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἠξίουν αὐτὸν
[3, 6]	ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν	τελευτῶντες,	ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ
[3, 15]	ἐλέγξοντα περὶ τούτων αὐτοὺς οὐ	δεδιότες,	ἀλλὰ μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι.
[3, 7]	ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ παρὰ Βαβυλωνίων	μεμαθηκότες	ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν: οὕτως γὰρ
[3, 7]	ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται διατετελέκασιν	ἐσχηκότες:	εἰ γάρ τις τῆς σκηνῆς
[3, 14]	ὑποψίας ἡγεμόνι τε τῷ θεῷ	πεπιστευκότες	καὶ ὁδηγοῦσιν ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ
[3, 10]	ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς εὐωχίαις εἰσὶ	τεθυκότες.	(Ἐκ μέντοι τοῦ κοινοῦ σῖτος
[3, 1]	ὅσα μὲν ἐπεφέροντο πάντ' ἦσαν	ἀναλωκότες,	μηδενὶ δὲ περιτυγχάνοντες δυσέλπιδες ἦσαν
[3, 12]	πρῶτον οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς	ἐσκηνωκότες	ἀνίσταντο, καὶ πρὸς τὴν δευτέραν
[3, 8]	ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα	γεγονότες.	τὸ δὲ συγκομισθὲν εἰς τὰς
[3, 12]	οἱ πρὸς τὸν νότον αὖθις	καθεστῶτες.	εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση
[3, 6]	σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς δὲ πλάτος	διεστῶτες	πήχεώς τε καὶ ἡμίσους, τὸ
[3, 6]	κίονες ἕστασαν χρύσεοι χαλκείαις βάσεσιν	ἐφεστῶτες	τὸν ἀριθμὸν πέντε. κατεπετάννυσαν δὲ
[3, 8]	ὤμοις φέρειν τὸν ἀρχιερέα προεῖπον,	σαρδόνυχες	δὲ ἦσαν καὶ σημαίνειν αὐτῶν
[3, 7]	ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ τὴν ἐπωμίδα	σαρδόνυχες	δύο κατὰ τῶν ὤμων ἑκάτερον
[3, 2]	τοῦ θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ'	ἧς	εἰς τὴν ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν
[3, 5]	συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν, ὑφ'	ἧς	εὖ βιώσονται. ταῖς τ' οὖν
[3, 6]	καλοῦμεν: τὴν δ' αἰτίαν ἐξ	ἧς	ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν.
[3, 13]	τὴν μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ	ἧς	ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν ταύταις
[3, 13]	ἀποδημίαν αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ ὅτι	γῆς	ἀγαθῆς αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι τὴν
[3, 14]	γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν τῆς	γῆς,	ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες.
[3, 5]	διάξετε βίον τούτοις ἑπόμενοι καὶ	γῆς	ἀπολαύοντες καρπίμου καὶ θαλάσσης ἀχειμάστου
[3, 14]	δὲ κατασκόπους, οἳ τῆσδε τῆς	γῆς	ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ πόση δύναμις
[3, 11]	προκομίσας τε ἐκ τοῦ ἱεροῦ	γῆς	εἴ τι προστύχοι καὶ καταπάσας
[3, 6]	χαλκαῖ δὲ ἦσαν, ἐπὶ τῆς	γῆς	ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ τῶν κρίκων
[3, 7]	ὄντα τῆς ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ	γῆς	ἔταξε: καὶ γὰρ αὕτη τὸν
[3, 1]	ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα τῆς	γῆς,	καὶ τὸ εὑρισκόμενον δὲ πικρὸν
[3, 6]	ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι τῆς	γῆς	κεχυμέναι Κατὰ θύρας ἀετώματι παραπλήσιον
[3, 12]	τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς	γῆς	κοινὴν εἶναι τοῖς θέλουσι τὴν
[3, 14]	ἡμῖν παρασχεῖν ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ	γῆς	κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν μὲν ἤδη
[3, 6]	καὶ κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ τῆς	γῆς	ὅσον πῆχυν ἀνέχοντα. ἴσαι δὲ
[3, 5]	δι' ὃν Ἄδαμος τῶν ἀπὸ	γῆς	τε καρπῶν καὶ θαλάσσης μεταλαμβάνει,
[3, 14]	ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς	γῆς	ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ τῆς
[3, 14]	ὄρος, καὶ τήν τε τῆς	γῆς	φύσιν καὶ τὴν τῶν ἐνοικούντων
[3, 1]	ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς	ὀργῆς,	μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων
[3, 1]	κακοῖς ἦσαν καὶ πάλιν δι'	ὀργῆς	τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ
[3, 1]	ἀρετῆς καὶ συνέσεως κωλυόμενοι δι'	ὀργῆς	τὸν στρατηγὸν εἶχον καὶ βάλλειν
[3, 5]	τε Μωυσῆν ἀπολωλέναι νομίζοντες ὑπ'	ὀργῆς	τοῦ θεοῦ καὶ περὶ αὐτῶν
[3, 8]	τῷ δεξιῷ τῶν ὤμων πεπορπημένον	αὐγῆς	ἀποπηδώσης καὶ τοῖς πορρωτάτω φαινομένης,
[3, 7]	ἐπίνοιαν οἶμαι τῆς προσούσης ἅπασιν	αὐγῆς.	καὶ τὸν ἐσσῆνα μέσον ὄντα
[3, 11]	ἀπολαυόντων, οὐ μόνον ὕβρεως καὶ	φυγῆς	ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ τὰς ἐπισημοτάτας
[3, 2]	καὶ θάλασσαν ὁδὸν οὐκ ἔχουσι	φυγῆς,	ταῦτ' αὐτοῖς διὰ τὴν εὐμένειαν
[3, 5]	γὰρ Μωυσῆς ὁ Ἀμαράμου καὶ	Ἰωχαβάδης	υἱός, ἀλλ' ὁ τὸν Νεῖλον
[3, 6]	στρατηγοῦ τῆς κατὰ δύναμιν αὐτῶν	σπουδῆς	οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ' εἰσέφερον ἄργυρόν
[3, 6]	λοιπὰς καὶ μάλισθ' ὅταν ᾖ	νιφετώδης	προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ
[3, 1]	μὴ μόνον ἀνθρώποις τι παρασχεῖν	ἐνδεής,	ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο τι
[3, 7]	ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι τῆς νωτιαίας	πέζης	τοῦ ἐφώδου. καὶ τοῦτο ἦν
[3, 6]	(Μεταξὺ δὲ αὐτῆς καὶ τῆς	τραπέζης	ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον
[3, 6]	εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς	τραπέζης,	ἡ δὲ εἰς τὸν πόδα:
[3, 10]	πρωὶ κομισθέντες ἐπὶ τῆς ἱερᾶς	τραπέζης	τίθενται κατὰ ἓξ εἰς ἀλλήλους
[3, 6]	ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς	τραπέζης	τῷ πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ τοίχῳ
[3, 7]	ἑτέραν τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ	ῥίζης	περιφερής: εἶτα συνιὼν κατ' ὀλίγον
[3, 13]	αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ ὅτι γῆς	ἀγαθῆς	αὐτοὺς πείσαντος ἀπαναστῆναι τὴν μὲν
[3, 11]	τις αὐτῷ τὴν γυναῖκα, κομίζει	κριθῆς	ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα, καὶ μίαν αὐτῆς
[3, 10]	ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ τῆς	κριθῆς	ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν
[3, 7]	ὀλίγον ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν	μασναεφθῆς,	τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν
[3, 1]	στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ τῆς	ἀνάγκης	ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε
[3, 1]	ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ ταύτης τῆς	ἀνάγκης	τὸν θεὸν ἔλεγε καὶ χαρίσασθαι
[3, 1]	δὲ τοῖς νῦν ὑπὸ τῆς	ἀνάγκης	ὑπὸ τοῦ λαοῦ πραττομένοις φύσει
[3, 1]	δὲ οὖσαν τὴν χώραν ἐξ	ἀνάγκης	ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες.
[3, 0]	τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς	Ἰουδαικῆς	ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ τῆς σωτηρίας
[3, 15]	πρὸς τὸν θεὸν καὶ τῆς	ἄλης	τῆς κατὰ τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα
[3, 8]	σκηνὴν ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου	μεγάλης	πάνυ τιμῆς ὄντα συνεφέρετο, ὧν
[3, 11]	πρὸς τὸν νεών, καὶ τῆς	κεφαλῆς	τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν
[3, 7]	μασσαβάνης καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ τῆς	κεφαλῆς	φορεῖ πῖλον ἄκωνον οὐ διικνούμενον
[3, 7]	ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος ὀλίγον τῆς	μασχάλης	ὑπεράνω τὴν ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν
[3, 10]	τὸ πρωί, τὸ δ' ἕτερον	δείλης	ἐπιφέρει τῷ πυρί. τὸν μὲν
[3, 6]	μήθ' ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ'	ἄλλης	αἰτίας τὴν σκηνὴν συνεῖχεν, ἀλλ'
[3, 2]	καὶ μὴ μέλλειν, ὡς τῆς	ἀναβολῆς	ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν αὐτῶν. ὁ
[3, 8]	τὰ σώματα καὶ κομίσαντας τῆς	παρεμβολῆς	ἔξω θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ
[3, 8]	μέντοι περὶ τῆς τοῦ ἀρχιερέως	στολῆς	παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ
[3, 7]	(Ἐπὶ δὲ τούτῳ λίνεον ἔνδυμα	διπλῆς	φορεῖ σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη μὲν
[3, 6]	χαλκὸν ξύλα τε τῆς καλλίστης	ὕλης	καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς σήψεως
[3, 6]	πλῆθος συνέφερον: ἐκ γὰρ τοιαύτης	ὕλης	κατεσκεύασε τὴν σκηνήν. ἡ δ'
[3, 12]	τοῖς φυλάρχοις πλὴν τῆς Λευίτιδος	φυλῆς	ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν τῶν
[3, 14]	δώδεκα τῶν γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης	φυλῆς	ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ τῶν
[3, 14]	Ἰησοῦς τε ὁ Ναυήχου παῖς	φυλῆς	Ἐφραιμίτιδος καὶ Χάλεβος τῆς Ἰούδα
[3, 2]	ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου μὲν υἱὸν	φυλῆς	τῆς Ἐφραιμίτιδος, ἀνδρειότατον δὲ καὶ
[3, 6]	στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος	φυλῆς.	τὸ δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ
[3, 6]	μὲν> Οὐρὶ παῖς τῆς Ἰούδα	φυλῆς,	υἱὸς δὲ Μαριάμης τῆς ἀδελφῆς
[3, 14]	Ἐφραιμίτιδος καὶ Χάλεβος τῆς Ἰούδα	φυλῆς	φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς μέσους καὶ
[3, 6]	ἦσαν καὶ παρεῖχε πλάτος Τρίτον	σπιθαμῆς	ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς
[3, 7]	διακένῳ τοῦ ἐνδύματος σύνεισι περίτμημα	σπιθαμῆς	τὸ μέγεθος χρυσῷ τε καὶ
[3, 6]	τῆς Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς δὲ	Μαριάμης	τῆς ἀδελφῆς τοῦ στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος
[3, 2]	ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ τῆς ἀδελφῆς	Μαριάμης	τὸν ἄνδρα Οὖρον ὄνομα στάντας
[3, 1]	πῶς τε καρτερίας ἔχουσι καὶ	μνήμης	τῶν προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς
[3, 8]	σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν τῆς	τιμῆς	ἄξιον ἔκρινα διά τε τὸ
[3, 8]	αὐτὸς ὁ θεὸς Ἀαρῶνα τῆς	τιμῆς	ἄξιον ἔκρινε καὶ τοῦτον ᾕρηται
[3, 11]	πολλοῖς ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι καὶ	τιμῆς	ἀπολαυόντων, οὐ μόνον ὕβρεως καὶ
[3, 8]	ὡς ἁπάντων δι' ἀρετὴν τῆς	τιμῆς	δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς
[3, 14]	ἡμῖν βοηθὸς καὶ σύμμαχος, διὰ	τιμῆς	ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος
[3, 8]	τοῦ χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ	τιμῆς	ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν
[3, 15]	πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ	τιμῆς,	τὴν μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν
[3, 7]	οὐ κτητὸς ἀνθρώποις κόσμος διὰ	τιμῆς	ὑπερβολὴν ὄντες: οὗτοι μέντοι κατὰ
[3, 10]	ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ.	(Ἑβδόμης	ἑβδομάδος διαγεγενημένης μετὰ ταύτην τὴν
[3, 12]	φυτείας, ὥσπερ καὶ αὐτοῖς δι'	ἑβδόμης	ἡμέρας τὴν ἀπὸ τῶν ἔργων
[3, 7]	ὑπὲρ τοῦ μὴ διελέγχεσθαι τῆς	τομῆς	τὴν δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 1]	καὶ τῆς μὲν τοῦ βάλλειν	ὁρμῆς	ἐπέσχε καὶ εἰς μετάνοιαν ὧν
[3, 1]	τῆς ἐξ ὕδατος εἰς τοῦτο	ἀφορμῆς	καὶ παρακλήσεως. εἶχον οὖν ἐν
[3, 10]	μέντοι τοῦ κοινοῦ σῖτος ὀπτὸς	ζύμης	ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι καὶ
[3, 10]	μὲν πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο μετὰ	ζύμης	γεγονότων, θυμάτων δὲ ἄρνας δύο:
[3, 1]	τοῦ θεοῦ καὶ τῆς ἐκείνου	γνώμης,	καθ' ἣν ἐκλελοίπασι τὴν Αἴγυπτον,
[3, 7]	Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς κατ' ἐκεῖνο	γνώμης	οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ ὁ
[3, 7]	ἠρτημέναις ἀναδεῖται ὑπὲρ ἑκατέραν κατακλεῖδα:	μασσαβάνης	καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ τῆς κεφαλῆς
[3, 12]	ταύτης μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ	βυκάνης	τρόπον ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι
[3, 7]	διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος ὄντα	βοτάνης	σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι
[3, 6]	πορφύρας ὑακίνθου καὶ φοίνικος βαφῆς	συγκεκραμένης.	καὶ πρῶτον μὲν ἦν πήχεων
[3, 2]	ὃν τρόπον ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον.	ἠργμένης	δὲ ὑποφαίνειν τῆς ἡμέρας αὖθις
[3, 7]	αὐτὸ πρὸς τὸν καρπὸν μεταβαλεῖν	ἠργμένης:	ὁ δὲ κάλυξ μεγέθους ἐστὶ
[3, 7]	οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς δύο	τετμημένης	περὶ τῷ πυθμένι τὴν ἑτέραν
[3, 10]	ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος	διαγεγενημένης	μετὰ ταύτην τὴν θυσίαν, αὗται
[3, 8]	αὐτῶν αὐγὴ μήπω τῆς στρατιᾶς	κεκινημένης,	ὡς τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον
[3, 1]	ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ' ἐκ τῆς	προωδοιπορημένης	ὕδωρ τοῦ στρατηγοῦ κεκελευκότος, καὶ
[3, 2]	ἐν τῷ κρατῆσαι τῶν ἐχθρῶν	κειμένης.	(Καὶ Μωυσῆς μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε
[3, 6]	καὶ τὴν μεσημβρίαν λοξῶς αὐτῆς	κειμένης.	(Μεταξὺ δὲ αὐτῆς καὶ τῆς
[3, 6]	τῆς βάσεως διὰ παντὸς οὐχ	ὑποκειμένης.	ἀντικρὺ δ' ἐτίθεντο τοῦ χρυσέου
[3, 1]	τομάδος τὸ ἄκρον ἐν ποσὶν	ἐρριμμένης	διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ τὸ
[3, 12]	οἱ Λευῖται καὶ πάντων ἀτελεῖς.	γενομένης	δὲ τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες
[3, 1]	τῆς σωτηρίας τοῖς Ἑβραίοις οὕτως	γενομένης	δεινῶς ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους
[3, 6]	ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ	γενομένης.	τὰ δὲ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ
[3, 5]	πάντες τε ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν	παραγενομένης	εἰς ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν μηδένα
[3, 2]	ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ νυκτὸς	ἐπιγενομένης	ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν. νίκην καλλίστην
[3, 8]	αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ τοῖς πορρωτάτω	φαινομένης,	οὐ πρότερον ταύτης ὑπαρχούσης τῷ
[3, 12]	ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ θεοῦ,	τρεπομένης	δὲ ταύτης μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ
[3, 1]	ἀπορουμένοις οὕτως καὶ ποτὸν παρασχεῖν,	διαφθειρομένης	καὶ τῆς ἐπὶ τροφῇ χάριτος
[3, 10]	ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι τῶν αὐτοετῶν	ἀρχομένης	τε ἡμέρας καὶ ληγούσης, κατὰ
[3, 11]	αὐτῷ τὴν γυναῖκα, κομίζει κριθῆς	ἀληλεσμένης	ἀσσάρωνα, καὶ μίαν αὐτῆς δράκα
[3, 5]	ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον	εὐμενὴς	προσεδέξατό με καὶ βίον τε
[3, 1]	ταῖς εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ	περιπηγνυμένης	ταῖς χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ
[3, 7]	δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως μὴ	κινουμένης	ἐμποδίζηται πρὸς τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος
[3, 12]	τὸ πλῆθος. τῆς δὲ σκηνῆς	μετακινουμένης	ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ
[3, 8]	νῦν ἐπὶ τὸν ἑξῆς λόγον.	(Καθιερωμένης	γὰρ δὴ τῆς σκηνῆς καὶ
[3, 8]	τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ τῆς	σκηνῆς	αἰθρίῳ κατὰ προσταγὴν θεοῦ ταῦρον
[3, 8]	εἰς φάρση σκεπαστήρια τῆς τε	σκηνῆς	αὐτῆς καὶ τῆς λυχνίας καὶ
[3, 6]	ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ τῆς	σκηνῆς	βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς
[3, 11]	ἄλλ' ὅσα πρὸς σκέπην τῆς	σκηνῆς	ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων τῶν
[3, 8]	λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ τῆς	σκηνῆς	καὶ διακεκοσμημένων τῶν περὶ τοὺς
[3, 6]	μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην τῆς	σκηνῆς	καὶ μίμησιν τῆς τῶν ὅλων
[3, 7]	ἐσχηκότες: εἰ γάρ τις τῆς	σκηνῆς	κατανοήσειε τὴν πῆξιν καὶ τοῦ
[3, 6]	ἐχώρουν οὖν ἐπὶ τὴν τῆς	σκηνῆς	κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς ἕκαστα
[3, 8]	δὲ τῶν πρὸς τὴν τῆς	σκηνῆς	κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ'
[3, 12]	συνῆγε τὸ πλῆθος. τῆς δὲ	σκηνῆς	μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ
[3, 9]	ἀποφέρονται καὶ τὰ κρέα ἐπ'	ἐκείνης	δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας ἐν τῷ
[3, 13]	τῶν πεπονημένων αὐτῷ περὶ τῆς	κοινῆς	σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν τῆς
[3, 5]	τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ	ἀνθρωπίνης	γλώττης ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν αὐτοῖς
[3, 10]	φέροντας ἐν ταῖς χερσὶν εἰρεσιώνην	μυρσίνης	καὶ ἰτέας σὺν κράδῃ φοίνικος
[3, 7]	λίνεον ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος	βυσσίνης,	χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ
[3, 5]	καὶ θαλάσσης ἀχειμάστου καὶ τέκνων	γονῆς	κατὰ φύσιν τικτομένων καὶ πολεμίοις
[3, 1]	καὶ τῆς περὶ τὴν ἐλευθερίαν	ἡδονῆς,	ἵνα μάθοι πότερόν ποτε καὶ
[3, 5]	ἡμῶν καὶ τῆς τούτου μέλει	διαμονῆς.	(Ταῦτ' εἰπὼν προάγει τὸν λαὸν
[3, 8]	τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν τὴν κάθαρσιν.	σμύρνης	ἐπιλέκτου σίκλους πεντακοσίους καὶ ἴρεως
[3, 11]	θεὸν ἐπὶ τοῖς ὅρκοις μετ'	αἰσχύνης	καταστρέφει τὸν βίον τοῦ τε
[3, 12]	ἐν τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ	τέχνης	ἁπάσης ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν,
[3, 5]	εἰς ὄψιν ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου	φωνῆς	ἐγενόμην: οὕτως ἐκείνῳ τοῦ γένους
[3, 5]	αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες τε ἤκουον	φωνῆς	ὑψόθεν παραγενομένης εἰς ἅπαντας, ὡς
[3, 10]	ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου. ταῖς δ'	ἑξῆς	ἡμέραις ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς
[3, 8]	τρέψομαι δὲ νῦν ἐπὶ τὸν	ἑξῆς	λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ τῆς
[3, 5]	τοῦ συλλόγου διελύθη, ταῖς δ'	ἐφεξῆς	φοιτῶντες ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἠξίουν
[3, 8]	πῦρ ἀνήφθη αὐτόματον, καὶ ὅμοιον	ἀστραπῆς	λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ πάντα
[3, 1]	ἤδη καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ τῆς	σκοπῆς	ὁρμώμενον. ὡς δ' ἧκεν, ἀπολύειν
[3, 8]	μὴ φροντίζειν τῆς ἐπ' αὐτοῖς	λύπης	ἠξίωσε προκρίναντας τὴν εἰς τὸν
[3, 7]	τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης	περιφερής:	εἶτα συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης
[3, 7]	τὸ ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν	ἐμφερὴς	βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν
[3, 6]	λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν	ἐμφερής:	ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ
[3, 7]	τοῦ μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι δ'	ἐμφερὴς	τὴν περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ
[3, 7]	βάμμασιν οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου	προσφερής,	ἣ περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ
[3, 7]	δ' ἐξ ὑακίνθου πεποιημένον χιτῶνα,	ποδήρης	δ' ἐστὶ καὶ οὗτος, μεεὶρ
[3, 7]	ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα	ποδήρης	χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ σώματι καὶ
[3, 12]	τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης	ἁπάσης	ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί
[3, 7]	αὐτὴν ἀλλ' ἐπ' ὀλίγον ὑπερβεβηκότα	μέσης:	καλεῖται μὲν μασναεφθῆς, τῇ δὲ
[3, 6]	τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ'	ἴσης	τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ
[3, 8]	ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ τῆς σκέψεως	ἐπιτραπείσης	ἐμαυτὸν ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον
[3, 1]	γλυκύς, πῶς τε διὰ τῆς	θαλάσσης	ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν
[3, 5]	καὶ γῆς ἀπολαύοντες καρπίμου καὶ	θαλάσσης	ἀχειμάστου καὶ τέκνων γονῆς κατὰ
[3, 5]	ἀπὸ γῆς τε καρπῶν καὶ	θαλάσσης	μεταλαμβάνει, δι' ὃν Νῶχος ἐκ
[3, 5]	τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ	θαλάσσης	ὁδὸν ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ
[3, 2]	φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον τῆς	οὔσης	περὶ αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν τε
[3, 10]	αὐτοετῶν ἀρχομένης τε ἡμέρας καὶ	ληγούσης,	κατὰ δὲ ἑβδόμην ἡμέραν, ἥτις
[3, 1]	πῶς τε διὰ τῆς θαλάσσης	ἀναφυγούσης	αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες
[3, 6]	κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος	περιθεούσης	τό τε ἄνω καὶ τὸ
[3, 2]	μὴ μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς	ἐμποδιζούσης	τὴν προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ
[3, 15]	σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ τῆς	μελλούσης	ὑπ' αὐτῶν ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ τὸν
[3, 1]	Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ	χανούσης	ἐξέβλυσεν ὕδωρ πολὺ καὶ διαυγέστατον.
[3, 6]	μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων,	ἐμβαινούσης	κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ
[3, 7]	περιφερής: εἶτα συνιὼν κατ' ὀλίγον	ὑποκοιλαινούσης	εὐπρεπῶς τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν
[3, 1]	γενομένων, προσδοκᾶν δὲ καὶ τῆς	παρούσης	ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας ἐκ τῆς τοῦ
[3, 1]	μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς	παρούσης	κακίας καὶ πότιμον αὐτοῖς παρασχεῖν.
[3, 2]	ἐλπίδος δόξαν τε διὰ τῆς	παρούσης	κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ τοῖς ἀρχομένοις
[3, 7]	συνυφασμένην κατ' ἐπίνοιαν οἶμαι τῆς	προσούσης	ἅπασιν αὐγῆς. καὶ τὸν ἐσσῆνα
[3, 15]	φαγεῖν τοσαύτης ἀπορίας τὴν γῆν	κατεχούσης,	δεδιὼς τὸν νόμον καὶ τὴν
[3, 8]	πορρωτάτω φαινομένης, οὐ πρότερον ταύτης	ὑπαρχούσης	τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν οὖν
[3, 1]	ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ' ὁ	Μωυσῆς	ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ πράγματος
[3, 2]	αὐτοὺς Μωυσῆς. διηγρύπνει δὲ καὶ	Μωυσῆς	ἀναδιδάσκων τὸν Ἰησοῦν ὃν τρόπον
[3, 2]	τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ	Μωυσῆς	ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας τοὺς
[3, 6]	προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε	Μωυσῆς	ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς
[3, 4]	τῷ στρατῷ. (Ταῦτα Ῥαγουήλου παραινέσαντος	Μωυσῆς	ἀσμένως προσήκατο τὴν συμβουλίαν καὶ
[3, 11]	οὐκ ἂν ἐπὶ τῇ αὑτοῦ	Μωυσῆς	ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν, οἷς εὔλογον
[3, 2]	ἀλλήλους χρωμένων μέχρι μὲν οὖν	Μωυσῆς	αὖθις ἀνίσχει τὰς χεῖρας, καὶ
[3, 6]	τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευήν, καὶ	Μωυσῆς	αὐτοὺς ἕκαστα περὶ τῶν μέτρων
[3, 5]	(Οὕτως δ' αὐτῶν διακειμένων ἐπιφαίνεται	Μωυσῆς	γαῦρός τε καὶ μέγα φρονῶν.
[3, 15]	ἐσήμαινε τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ.	~(Μωυσῆς	δὲ θαρρήσας πάρεισιν εἰς τὸ
[3, 14]	τὴν ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ πλήθους,	Μωυσῆς	δὲ καὶ Ἀαρὼν πεσόντες ἐπὶ
[3, 8]	καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀπέθανον:	Μωυσῆς	δὲ κελεύει τὸν πατέρα αὐτῶν
[3, 8]	δώδεκα κατὰ πᾶσαν ἡμέραν εἷς:	Μωυσῆς	δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ
[3, 13]	μᾶλλον πρὸς τὸν Μωυσῆν ἐπετείνετο.	Μωυσῆς	δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως ἀπεγνωκότας
[3, 8]	τὴν στολὴν τὴν ἱερὰν ἠμφίεστο.	(Μωυσῆς	δὲ πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν
[3, 5]	ἐν ἄλλοις τῆς γραφῆς δηλώσομεν.	~(Μωυσῆς	δὲ συγκαλέσας τὴν πληθὺν αὐτὸς
[3, 1]	καὶ παρέξειν ἀφορμὴν ἣν ποθοῦσι.	Μωυσῆς	δὲ τοῦ θεοῦ ταῦτ' ἀκούσας
[3, 11]	καὶ νῦν περὶ αὐτῶν προειρῆσθαι.	~(Μωυσῆς	δὲ τοῦ Λευὶ τὴν φυλὴν
[3, 8]	τοῦτο καὶ βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι.	(Μωυσῆς	δὲ τοὺς τέκτονας οἵαις εἰκὸς
[3, 11]	ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι,	Μωυσῆς	δὲ τούτων καθαρὸς ὢν ἐν
[3, 6]	τῶν ὑπ' ἀνθρώπων ἑωραμένων παραπλήσια,	Μωυσῆς	δέ φησι τῷ θρόνῳ τοῦ
[3, 5]	αὐτοῦ τοῦ θεοῦ περὶ ὧν	Μωυσῆς	διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς προειρημένοις
[3, 2]	τὴν μάχην ὁπότε κελεύσειεν αὐτοὺς	Μωυσῆς.	διηγρύπνει δὲ καὶ Μωυσῆς ἀναδιδάσκων
[3, 14]	~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ	Μωυσῆς	εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον
[3, 15]	οὐ δεῖ δὲ ἀπιστεῖν, εἰ	Μωυσῆς	εἷς ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας
[3, 5]	διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων οὓς	Μωυσῆς	ἐν ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους
[3, 1]	μηχανησαμένου τὴν ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ	Μωυσῆς	ἐπ' εὐχὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ
[3, 3]	τοὺς παῖδας αὐτῶν. ἥδεται δὲ	Μωυσῆς	ἐπὶ τῇ τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει
[3, 5]	τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ οἷς	Μωυσῆς	ἔχαιρεν εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ περὶ
[3, 2]	καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν ὁ	Μωυσῆς	ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει τῇ
[3, 8]	τὸν βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε	Μωυσῆς	θυμάτων, ἀλλ' οἷς ἐχρῶντο πρότερον,
[3, 6]	καὶ τῶν ὑφαντῶν, προειπὼν ἑορτὴν	Μωυσῆς	καὶ θυσίας κατὰ τὴν ἑκάστου
[3, 8]	δ' ἑτοίμως ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε	Μωυσῆς	καὶ τὸ πλῆθος τῶν εἰσφερόντων
[3, 7]	ἐπὶ τὸν λαιὸν ὦμον φέρει.	Μωυσῆς	μὲν οὖν ἀβαίθ αὐτὴν ἐκάλεσεν,
[3, 2]	κρατῆσαι τῶν ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ	Μωυσῆς	μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος
[3, 2]	τὸ πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	Μωυσῆς	νεκρούς τε ἐσκύλευε τῶν πολεμίων
[3, 5]	μὴ φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ	Μωυσῆς	ὁ Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός,
[3, 2]	τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ὁ	Μωυσῆς	οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ ἂν
[3, 5]	εἶχε τοὺς Ἑβραίους, μή τι	Μωυσῆς	πάθοι, καὶ τῶν συντυχόντων δεινῶν
[3, 5]	τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων ὁ	Μωυσῆς	πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον ὄρος
[3, 1]	γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν, ὁ	Μωυσῆς	πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης
[3, 1]	τὸ ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ	Μωυσῆς	ταῦτα λαβὼν παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 12]	τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ. ταύτην	Μωυσῆς	τὴν διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ'
[3, 11]	ἁγνείας τῆς ἐπ' αὐταῖς ταῦτα	Μωυσῆς	τοῖς ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους δὲ
[3, 8]	οὕτω γεγενημένῳ διατεθέν. μόνους δὲ	Μωυσῆς	τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ τὸν
[3, 12]	χρόνον τῆς αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε	Μωυσῆς,	τῶν δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ
[3, 1]	κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης ταῖς χερσὶ	Μωυσῆς	ὑπονοήσας καὶ ταύτην εἰς τροφὴν
[3, 8]	δεξιῷ τῶν ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς	ἀποπηδώσης	καὶ τοῖς πορρωτάτω φαινομένης, οὐ
[3, 11]	περὶ μὲν τῶν θυσιῶν καὶ	τῆς	ἁγνείας τῆς ἐπ' αὐταῖς ταῦτα
[3, 2]	τόν τε ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ	τῆς	ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν ἄνδρα Οὖρον
[3, 6]	Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς δὲ Μαριάμης	τῆς	ἀδελφῆς τοῦ στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος δὲ
[3, 2]	πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον καὶ	τῆς	Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς
[3, 5]	ἐκοσμήθη, δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε	τῆς	Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν τούτους
[3, 15]	γενέσθαι πρὸς τὸν θεὸν καὶ	τῆς	ἄλης τῆς κατὰ τὴν ἐρημίαν
[3, 14]	τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως	τῆς	ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ
[3, 14]	καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ	τῆς	ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς πάθους
[3, 2]	ἤδη καὶ μὴ μέλλειν, ὡς	τῆς	ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν αὐτῶν.
[3, 2]	καὶ κατ' ἰδίαν ἔσχον οὐδὲ	τῆς	ἀναγκαίου τροφῆς πρότερον εὐποροῦντες. ὑπῆρξε
[3, 1]	ἦν στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ	τῆς	ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ
[3, 1]	ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ ταύτης	τῆς	ἀνάγκης τὸν θεὸν ἔλεγε καὶ
[3, 1]	συγγινώσκειν δὲ τοῖς νῦν ὑπὸ	τῆς	ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ λαοῦ πραττομένοις
[3, 2]	οἱ Ἑβραῖοι. τὸν οὖν πόνον	τῆς	ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ὁ Μωυσῆς
[3, 1]	τὸν θεόν, ἀλλ' ἐπὶ πείρᾳ	τῆς	ἀνδρείας αὐτῶν καὶ τῆς περὶ
[3, 2]	δὲ γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους, ὡς	τῆς	ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς ἐν τῷ
[3, 10]	τῆς θυσίας εἶδος καὶ τὸ	τῆς	ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς εὐωχίαις
[3, 15]	τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ	τῆς	ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς
[3, 15]	ἐστι θεὸς διὰ Μωυσέος καὶ	τῆς	ἀρετῆς τῆς ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ
[3, 4]	μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος οὖν	τῆς	ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ οἷος
[3, 12]	καὶ κατὰ τὸν ζωῆς χρόνον	τῆς	αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆς, τῶν
[3, 15]	λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο	τῆς	αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην τὴν
[3, 15]	θεοῦ δοκοῦσα τὸν ἄνδρα πεποίηκε	τῆς	αὐτοῦ φύσεως κρείττονα νομίζεσθαι. οὐ
[3, 6]	ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον	τῆς	βάσεως διὰ παντὸς οὐχ ὑποκειμένης.
[3, 6]	ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι	τῆς	βάσεως πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν
[3, 8]	ὁλοκαυτεῖν κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν	τῆς	βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ
[3, 14]	οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν	τῆς	γῆς, ἀλλὰ μεγάλοις αὐτὴν ἀγῶσιν
[3, 14]	πέμψωμεν δὲ κατασκόπους, οἳ τῆσδε	τῆς	γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ πόση
[3, 6]	ἐμφερεῖς, χαλκαῖ δὲ ἦσαν, ἐπὶ	τῆς	γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ τῶν
[3, 1]	τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα	τῆς	γῆς, καὶ τὸ εὑρισκόμενον δὲ
[3, 6]	τῶν ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι	τῆς	γῆς κεχυμέναι Κατὰ θύρας ἀετώματι
[3, 12]	καὶ τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ	τῆς	γῆς κοινὴν εἶναι τοῖς θέλουσι
[3, 6]	πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ	τῆς	γῆς ὅσον πῆχυν ἀνέχοντα. ἴσαι
[3, 14]	ἐξ ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν	τῆς	γῆς ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ
[3, 14]	τὸ ὄρος, καὶ τήν τε	τῆς	γῆς φύσιν καὶ τὴν τῶν
[3, 11]	ἐν οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ	τῆς	γραφῆς γένηται διελευσόμεθα τὰς αἰτίας
[3, 4]	μὲν ταύτης εὐκαίρως ἐν ἄλλοις	τῆς	γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας
[3, 5]	ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ συνουσίας	τῆς	γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς, καθὼς ἐκεῖνος
[3, 12]	ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ πλῆθος.	τῆς	δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο:
[3, 6]	αἱ τρεῖς πλευραὶ τοῦ περιβόλου:	τῆς	δὲ τετάρτης πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ
[3, 7]	παρέχεται καὶ ἴασπιν καὶ σάπφειρον,	τῆς	δὲ τρίτης λίγυρος μὲν ἄρχει
[3, 11]	ὑπὸ πολλοῦ τοῦ ἔρωτος καὶ	τῆς	διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ
[3, 1]	παρακαλῶν, μηδ' ὅτι νῦν πονοῦσι	τῆς	διανοίας ἐκβάλλειν τὰς τοῦ θεοῦ
[3, 11]	αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων τελειωθέντων	τῆς	διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα εἰς φιάλην
[3, 12]	τι τῶν νομίμων τῷ σχήματι	τῆς	δουλείας ἐκόλασε θάνατον οὐκ ἐκδεχομένους.
[3, 1]	δ' εἰπὼν οὐχ οὕτως ὑπὲρ	τῆς	ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν
[3, 14]	τὸν θεὸν ἱκέτευον οὐχ ὑπὲρ	τῆς	ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς
[3, 13]	εἰς μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους	τῆς	εἰς αὐτὸν θρασύτητος καὶ λοιδορίας:
[3, 1]	τε καὶ γυναικῶν ὄχλος ἀσθενέστερος	τῆς	ἐκ λόγων διδασκαλίας, ἐν χαλεπωτέροις
[3, 15]	διὰ Μωυσέος καὶ τῆς ἀρετῆς	τῆς	ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[3, 1]	οὕτως μὲν τοῦ θεοῦ καὶ	τῆς	ἐκείνου γνώμης, καθ' ἣν ἐκλελοίπασι
[3, 14]	γῆς ὑπελάμβανον καὶ διαλυθέντες ἐκ	τῆς	ἐκκλησίας σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶν
[3, 3]	ὡς τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ	τῆς	ἐλευθερίας αἴτιον καὶ ποριστὴν γεγενημένον,
[3, 7]	βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν	τῆς	ἑλίξεως κατὰ στέρνον καὶ περιελθοῦσα
[3, 1]	βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν ὡς αἰτιώτατον	τῆς	ἐν ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ'
[3, 1]	πόρον τινὰ τῷ λαῷ καὶ	τῆς	ἐνδείας ἀπαλλαγήν: ἐν αὐτῷ γὰρ
[3, 1]	ἀσθενῆ τὰ δένδρα διὰ σπάνιν	τῆς	ἐξ ὕδατος εἰς τοῦτο ἀφορμῆς
[3, 12]	καὶ πάντων ἀτελεῖς. γενομένης δὲ	τῆς	ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν
[3, 6]	καὶ τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο	τῆς	ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης. τὰ
[3, 11]	τῶν θυσιῶν καὶ τῆς ἁγνείας	τῆς	ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς τοῖς
[3, 8]	καὶ τὸν πατέρα μὴ φροντίζειν	τῆς	ἐπ' αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας
[3, 5]	ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς μετὰ	τῆς	ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν
[3, 3]	ἐθαύμαζε δὲ καὶ τὸν Μωυσῆν	τῆς	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων ἀνδραγαθίας.
[3, 5]	ταύτην ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι δεώμεθα	τῆς	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ'
[3, 1]	καὶ ποτὸν παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ	τῆς	ἐπὶ τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ
[3, 5]	μεταλαμβάνει, δι' ὃν Νῶχος ἐκ	τῆς	ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος
[3, 12]	τῶν δὲ αὖθις καίπερ ἐπὶ	τῆς	ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν
[3, 15]	δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ	τῆς	ἐρημίας ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι
[3, 12]	Αἰγύπτου τὴν πάσχα λεγομένην ἐπὶ	τῆς	ἐρήμου. ~(Καὶ βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται
[3, 2]	σῶφρον δίκην αὐτοὺς καὶ περὶ	τῆς	ἐρήμου καὶ τῶν ἐν αὐτῇ
[3, 6]	γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ	τῆς	ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως
[3, 10]	δίκαιον εἶναι πρῶτον, παρ' οὗ	τῆς	εὐπορίας τούτων ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς
[3, 7]	κώδωνες χρύσεοι κατὰ πολλὴν ἐπιτήδευσιν	τῆς	εὐπρεπείας, ὥστε μέσον ἀπολαμβάνεσθαι δυοῖν
[3, 3]	πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι	τῆς	εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ σὺν
[3, 7]	καὶ τὸν ἐσσῆνα μέσον ὄντα	τῆς	ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ γῆς ἔταξε:
[3, 2]	αὐτῷ Ναυήκου μὲν υἱὸν φυλῆς	τῆς	Ἐφραιμίτιδος, ἀνδρειότατον δὲ καὶ πόνους
[3, 2]	τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν	τῆς	ἡμέρας αὖθις τόν τε Ἰησοῦν
[3, 9]	τὰ κρέα ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες	τῆς	ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ: ὁ
[3, 8]	γένηται τοῖς ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ	τῆς	ἡμέρας πρίν τε ἀνασχεῖν τὸν
[3, 1]	καὶ γλυκύς, πῶς τε διὰ	τῆς	θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν
[3, 10]	ἐν πάσαις νόμιμον τό τε	τῆς	θυσίας εἶδος καὶ τὸ τῆς
[3, 9]	βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ	τῆς	θυσίας τῶνδε τῶν ζῴων ἐν
[3, 10]	δὲ σαββάτῳ πρωὶ κομισθέντες ἐπὶ	τῆς	ἱερᾶς τραπέζης τίθενται κατὰ ἓξ
[3, 9]	προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν ἁμαρτάδων	τῆς	ἱερουργίας τρόπῳ γίνεται. οἱ δὲ
[3, 6]	ἦν: Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ παῖς	τῆς	Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς δὲ Μαριάμης
[3, 14]	παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ Χάλεβος	τῆς	Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς
[3, 0]	τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν	τῆς	Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ τῆς
[3, 15]	τῆς ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ καὶ	τῆς	ἰσχύος τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ
[3, 6]	χρυσὸν καὶ χαλκὸν ξύλα τε	τῆς	καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ
[3, 7]	ὃν ζωδιακὸν κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι,	τῆς	κατ' ἐκεῖνο γνώμης οὐκ ἂν
[3, 6]	καὶ οἷς ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ	τῆς	κατὰ δύναμιν αὐτῶν σπουδῆς οὐκ
[3, 15]	τὸν θεὸν καὶ τῆς ἄλης	τῆς	κατὰ τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις
[3, 1]	τοῦ θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον ἐκ	τῆς	κατηφείας πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ
[3, 6]	δὲ τῶν ἐν πλάτει κειμένων	τῆς	κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν καμάκων
[3, 11]	τετραμμέναι πρὸς τὸν νεών, καὶ	τῆς	κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει
[3, 7]	κατακλεῖδα: μασσαβάνης καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ	τῆς	κεφαλῆς φορεῖ πῖλον ἄκωνον οὐ
[3, 13]	καὶ τῶν πεπονημένων αὐτῷ περὶ	τῆς	κοινῆς σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν
[3, 10]	τούτων ἔτυχον, τὰς ἀπαρχὰς αὐτῷ	τῆς	κριθῆς ἐπιφέρουσι τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες
[3, 14]	φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ τῷ	τῆς	κτήσεως ἀπόρῳ ποταμούς τε διαβῆναι
[3, 12]	λείποντος καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται	τῆς	κτήσεως, ἴσων δὲ συναριθμουμένων τῶν
[3, 7]	ὑπὲρ ἥμισυ καὶ τελευτῆσαν ἄχρι	τῆς	λαγόνος περὶ αὐτὴν ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ
[3, 12]	προστάσσει τε τοῖς φυλάρχοις πλὴν	τῆς	Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν
[3, 8]	τῆς τε σκηνῆς αὐτῆς καὶ	τῆς	λυχνίας καὶ τοῦ θυμιατηρίου καὶ
[3, 7]	ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος ὀλίγον	τῆς	μασχάλης ὑπεράνω τὴν ζώνην περιάγοντες
[3, 2]	νομίζοντες εἶναι. καὶ ταύτης μὲν	τῆς	μάχης τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ
[3, 15]	τὴν σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ	τῆς	μελλούσης ὑπ' αὐτῶν ἀπωλείας ἀποκλαιομένῳ
[3, 4]	ἃ δεῖ ποιεῖν. καὶ συνεβούλευε	τῆς	μὲν ἐπὶ τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας
[3, 9]	συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται τρόπους:	τῆς	μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ θυόμενον
[3, 1]	κατακρίνειν νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν αὐτοὺς καὶ	τῆς	μὲν τοῦ βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε
[3, 7]	ὅμοιον, ἀφίησι δ' ἄνθος τῷ	τῆς	μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερὲς
[3, 1]	ἔκ τε τοῦ θεοῦ καὶ	τῆς	Μωυσέος ἀρετῆς καὶ συνέσεως κωλυόμενοι
[3, 11]	τις ἐξικετεύσας τὸν θεὸν ἀπολυθῇ	τῆς	νόσου καὶ τὴν ἐρρωμένην κομίσηται
[3, 4]	οἷς ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας	τῆς	νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ ταῖς
[3, 7]	ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι	τῆς	νωτιαίας πέζης τοῦ ἐφώδου. καὶ
[3, 1]	αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι τῷ τε συνεχεῖ	τῆς	ὁδοιπορίας καὶ τῇ τῆς τροφῆς
[3, 1]	ὑπό τε τοῦ δίψους καὶ	τῆς	ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν
[3, 10]	τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν	τῆς	ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ
[3, 9]	ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν	τῆς	ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν οὗτος. (Τὰς
[3, 1]	πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο	τῆς	ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς
[3, 2]	χείρονα φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον	τῆς	οὔσης περὶ αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν
[3, 5]	ἀλλ' οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα πόνου	τῆς	ὄψεως δυνάμενον ἄλλως τε διὰ
[3, 15]	ἐρημίας ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι	τῆς	παρανομίας ποινὴν ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ
[3, 8]	βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ κομίσαντας	τῆς	παρεμβολῆς ἔξω θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ
[3, 1]	ἔτυχον γενομένων, προσδοκᾶν δὲ καὶ	τῆς	παρούσης ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας ἐκ τῆς
[3, 1]	θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ	τῆς	παρούσης κακίας καὶ πότιμον αὐτοῖς
[3, 2]	αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν τε διὰ	τῆς	παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ τοῖς
[3, 1]	πείρᾳ τῆς ἀνδρείας αὐτῶν καὶ	τῆς	περὶ τὴν ἐλευθερίαν ἡδονῆς, ἵνα
[3, 1]	θεῷ θαρρῶν καὶ τῷ συνειδότι	τῆς	περὶ τοὺς ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν
[3, 10]	φοίνικος πεποιημένην τοῦ μήλου τοῦ	τῆς	περσέας προσόντος. εἶναι δὲ τῇ
[3, 1]	θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως ἐκ	τῆς	πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ
[3, 1]	χαρίσασθαι σωτηρίαν οὐδ' ἐλπισθεῖσαν ἐκ	τῆς	πέτρας ποταμὸν αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων.
[3, 2]	τὴν προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ	τῆς	πληθύος ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον
[3, 11]	βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ	τῆς	πόλεως καὶ τοὺς λέπρᾳ τὰ
[3, 11]	λεπροὺς εἰς τὸ παντελὲς ἐξήλασε	τῆς	πόλεως μηδενὶ συνδιαιτωμένους καὶ νεκροῦ
[3, 8]	συνετάττετο. διέξειμι μὲν οὖν περὶ	τῆς	πολιτείας καὶ τῶν νόμων. (Ὃ
[3, 2]	θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον	τῆς	πρὸς αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν
[3, 2]	παρελθεῖν εἰς εὐπορίαν καὶ αὐτὸν	τῆς	πρὸς ἡμᾶς κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας
[3, 11]	δὲ τοῦ Λευὶ τὴν φυλὴν	τῆς	πρὸς τὸν λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος
[3, 7]	χρυσῷ συνυφασμένην κατ' ἐπίνοιαν οἶμαι	τῆς	προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ τὸν
[3, 9]	τῶν τεθυκότων: ἐρῶ δὲ περὶ	τῆς	προτέρας. ἀνὴρ ἰδιώτης ὁλοκαυτῶν θύει
[3, 1]	οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ' ἐκ	τῆς	προωδοιπορημένης ὕδωρ τοῦ στρατηγοῦ κεκελευκότος,
[3, 1]	καὶ ὑπὸ κόπου τε ἅμα	τῆς	πτήσεως καὶ πρόσγαιον μᾶλλον τῶν
[3, 6]	καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ	τῆς	σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους τε
[3, 7]	τοῦ κάλυκος ὄντα βοτάνης σπέρματι	τῆς	σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι δ' ἄνθος
[3, 8]	εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ	τῆς	σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν τῆς
[3, 8]	ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ	τῆς	σκηνῆς αἰθρίῳ κατὰ προσταγὴν θεοῦ
[3, 6]	ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ	τῆς	σκηνῆς βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ
[3, 11]	τὰ ἄλλ' ὅσα πρὸς σκέπην	τῆς	σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων
[3, 8]	ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ	τῆς	σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων τῶν περὶ
[3, 6]	τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην	τῆς	σκηνῆς καὶ μίμησιν τῆς τῶν
[3, 7]	διατετελέκασιν ἐσχηκότες: εἰ γάρ τις	τῆς	σκηνῆς κατανοήσειε τὴν πῆξιν καὶ
[3, 6]	προειρήκεσαν: ἐχώρουν οὖν ἐπὶ τὴν	τῆς	σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς
[3, 8]	(Ὅσα δὲ τῶν πρὸς τὴν	τῆς	σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ
[3, 1]	γὰρ ἤδη καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ	τῆς	σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ' ἧκεν,
[3, 8]	ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ μήπω	τῆς	στρατιᾶς κεκινημένης, ὡς τῷ πλήθει
[3, 8]	τῶν πρακτέων καὶ τῶν νόμων	τῆς	συντάξεως: οὓς κρείττονας ἢ κατὰ
[3, 3]	ᾖδον εἰς τὸν θεὸν ὡς	τῆς	σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς ἐλευθερίας
[3, 1]	τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ	τῆς	σωτηρίας τοῖς Ἑβραίοις οὕτως γενομένης
[3, 4]	περὶ δὲ τῶν μειζόνων καὶ	τῆς	σωτηρίας τοῦ πλήθους ἔχειν τὴν
[3, 7]	μέχρι μετώπου τήν τε ῥαφὴν	τῆς	ταινίας καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς
[3, 8]	ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς φάρση σκεπαστήρια	τῆς	τε σκηνῆς αὐτῆς καὶ τῆς
[3, 8]	τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν	τῆς	τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά τε
[3, 8]	δ' αὐτὸς ὁ θεὸς Ἀαρῶνα	τῆς	τιμῆς ἄξιον ἔκρινε καὶ τοῦτον
[3, 8]	δοῦναι ὡς ἁπάντων δι' ἀρετὴν	τῆς	τιμῆς δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν
[3, 7]	προσέρραπται ὑπὲρ τοῦ μὴ διελέγχεσθαι	τῆς	τομῆς τὴν δυσπρέπειαν: ὁμοίως δὲ
[3, 8]	τῶν νόμων. (Ὃ μέντοι περὶ	τῆς	τοῦ ἀρχιερέως στολῆς παρέλιπον διελθεῖν
[3, 13]	κοινῆς σωτηρίας ἀμνημονεῖν μήτ' ἀπογινώσκειν	τῆς	τοῦ θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ
[3, 1]	τῆς παρούσης ἀπαλλαγῆναι ἀμηχανίας ἐκ	τῆς	τοῦ θεοῦ κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς
[3, 15]	ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος	τῆς	τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν
[3, 5]	ἐκείνῳ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ	τῆς	τούτου μέλει διαμονῆς. (Ταῦτ' εἰπὼν
[3, 6]	κειμένης. (Μεταξὺ δὲ αὐτῆς καὶ	τῆς	τραπέζης ἔνδον, ὡς προεῖπον, θυμιατήριον
[3, 6]	μὲν εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει	τῆς	τραπέζης, ἡ δὲ εἰς τὸν
[3, 6]	ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ	τῆς	τραπέζης τῷ πρὸς μεσημβρίαν τετραμμένῳ
[3, 6]	ἐδόκουν διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ	τῆς	τριχὸς καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι
[3, 1]	συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῇ	τῆς	τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ'
[3, 1]	δὲ μετὰ τὴν πρώτην ἀφορμὴν	τῆς	τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν
[3, 6]	τοιαύτην τῆς σκηνῆς καὶ μίμησιν	τῆς	τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι:
[3, 15]	τὸν θεὸν ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ	τῆς	ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ
[3, 8]	πολλὰ ἐμαυτῷ καμόντι περὶ σωτηρίας	τῆς	ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς
[3, 10]	καθεστῶτος, τούτῳ γὰρ τῷ μηνὶ	τῆς	ὑπ' Αἰγυπτίους δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ
[3, 15]	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα τεκμήρια	τῆς	ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ,
[3, 15]	δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους	τῆς	ὑποσχέσεως ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ
[3, 7]	συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς	τῆς	ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα κατὰ
[3, 8]	μὴ μάτην αὐτοὺς πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ	τῆς	χρήσεως, ἀλλ' ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσε
[3, 7]	βροχωτῆρα τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ	τῆς	ὤας καὶ τῶν κατὰ στέρνον
[3, 1]	ἀγνοοῦντος καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ	τῆς	ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους τὸ
[3, 5]	θεῷ γὰρ εἰς ὄψιν ἐλθὼν	ἀκροατὴς	ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην: οὕτως ἐκείνῳ
[3, 7]	λίγυρος μὲν ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος	ἀχάτης	δὲ τρίτος ἔνατος ὢν τοῖς
[3, 2]	Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ μεταποίησις ἦν	ἀρετῆς	αὐτοῖς πρός τε τῷ πονεῖν
[3, 1]	τοῦ θεοῦ καὶ τῆς Μωυσέος	ἀρετῆς	καὶ συνέσεως κωλυόμενοι δι' ὀργῆς
[3, 15]	συμφορᾷ περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ τῆς	ἀρετῆς	ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος
[3, 15]	θεὸς διὰ Μωυσέος καὶ τῆς	ἀρετῆς	τῆς ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν
[3, 4]	Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος οὖν τῆς	ἀρετῆς,	φησί, σαυτοῦ καὶ οἷος γέγονας
[3, 4]	τοῦ δικαίου τυχεῖν ἡγουμένων, εἰ	διαιτητὴς	αὐτοῖς οὗτος γένοιτο: καὶ γὰρ
[3, 7]	ἴασπιν καὶ σάπφειρον, τῆς δὲ	τρίτης	λίγυρος μὲν ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος
[3, 6]	πλευραὶ τοῦ περιβόλου: τῆς δὲ	τετάρτης	πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων
[3, 10]	τῷ ἐρίφῳ θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ	ἑκάστης	ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν εἰς
[3, 10]	τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ δὶς	ἑκάστης	ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ
[3, 6]	κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος	ἑκάστης	τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου
[3, 14]	αἱρεῖται δώδεκα τῶν γνωριμωτάτων ἐξ	ἑκάστης	φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ
[3, 6]	καὶ χαλκὸν ξύλα τε τῆς	καλλίστης	ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς
[3, 7]	τὰ αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου	κλωστῆς	εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν
[3, 5]	λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης	γλώττης	ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη.
[3, 7]	ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ τὸ ἐξ	αὐτῆς	ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ τε
[3, 7]	τῆς ταινίας καὶ τὸ ἀπ'	αὐτῆς	ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ ὅλη δὲ
[3, 11]	κριθῆς ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα, καὶ μίαν	αὐτῆς	δράκα ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ τὸ
[3, 2]	ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ	αὐτῆς	εἰς μάχην αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν
[3, 6]	(Ἐντὸς δὲ διελὼν τὸ μῆκος	αὐτῆς	εἰς τρία μέρη μετὰ δέκα
[3, 6]	ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν μῆκος	αὐτῆς	ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ
[3, 7]	δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ λύχνους ὑπὲρ	αὐτῆς	ἑπτά, τῶν πλανητῶν τὴν φοράν:
[3, 1]	ἀπορίαν καὶ σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ	αὐτῆς	ἐστε ἐνεγκεῖν γενναῖοι, ἢ δουλεύειν
[3, 15]	αὐτοῖς λαβεῖν οὐδὲ τὴν ἀπ'	αὐτῆς	εὐδαιμονίαν, ἀνεστίους δὲ ποιήσειν καὶ
[3, 7]	ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν	αὐτῆς	ἢ τὴν κλῆσιν ἐπιστάμενος οὐκ
[3, 6]	κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ'	αὐτῆς	ἡ δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ'
[3, 6]	ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ ἐπιθέματι	αὐτῆς	ἦσαν πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς μὲν
[3, 8]	φάρση σκεπαστήρια τῆς τε σκηνῆς	αὐτῆς	καὶ τῆς λυχνίας καὶ τοῦ
[3, 6]	λοξῶς αὐτῆς κειμένης. (Μεταξὺ δὲ	αὐτῆς	καὶ τῆς τραπέζης ἔνδον, ὡς
[3, 6]	ἀνατολὴν καὶ τὴν μεσημβρίαν λοξῶς	αὐτῆς	κειμένης. (Μεταξὺ δὲ αὐτῆς καὶ
[3, 1]	ἣν ἑώρων αὐτόθι παρακειμένην, παρ'	αὐτῆς	λαμβάνειν τὴν εὐπορίαν ὧν δέονται:
[3, 6]	εἶναι: τὸ μὲν γὰρ τρίτον	αὐτῆς	μέρος τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων
[3, 1]	γάρ ἐστι καὶ νοτερὸν ἐξ	αὐτῆς	οὐδὲν ὅ τι καὶ φῦσαι
[3, 6]	τε πλῆθος συνέφερον: ἐκ γὰρ	τοιαύτης	ὕλης κατεσκεύασε τὴν σκηνήν. ἡ
[3, 15]	τῶν ἱερέων κρίμνον ἓν φαγεῖν	τοσαύτης	ἀπορίας τὴν γῆν κατεχούσης, δεδιὼς
[3, 9]	ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ' εὐχὴν σεμίδαλιν,	ταύτης	ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ
[3, 8]	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε	ταύτης	ἐμοὶ τῆς σκέψεως ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν
[3, 6]	κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ	ταύτης,	ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ
[3, 4]	τούτου καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ μὲν	ταύτης	εὐκαίρως ἐν ἄλλοις τῆς γραφῆς
[3, 2]	πάντα ληπτὰ νομίζοντες εἶναι. καὶ	ταύτης	μὲν τῆς μάχης τοῦτο τὸ
[3, 12]	ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης δὲ	ταύτης	μετανίστασθαι. (Εὗρε δὲ καὶ βυκάνης
[3, 1]	δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ	ταύτης	τῆς ἀνάγκης τὸν θεὸν ἔλεγε
[3, 8]	τοῖς πορρωτάτω φαινομένης, οὐ πρότερον	ταύτης	ὑπαρχούσης τῷ λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν
[3, 9]	δὲ περὶ τῆς προτέρας. ἀνὴρ	ἰδιώτης	ὁλοκαυτῶν θύει μὲν βοῦν καὶ
[3, 6]	χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον	προσφυὴς	ὥσπερ ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ
[3, 7]	προσερραμμένοι θύσανοι ῥοῶν τρόπον ἐκ	βαφῆς	μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες χρύσεοι
[3, 6]	καὶ πορφύρας ὑακίνθου καὶ φοίνικος	βαφῆς	συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον μὲν ἦν
[3, 11]	οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς	γραφῆς	γένηται διελευσόμεθα τὰς αἰτίας προστιθέντες,
[3, 4]	ταύτης εὐκαίρως ἐν ἄλλοις τῆς	γραφῆς	δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας τὴν
[3, 2]	τε ἀδελφὸν Ἀαρῶνα καὶ τῆς	ἀδελφῆς	Μαριάμης τὸν ἄνδρα Οὖρον ὄνομα
[3, 6]	φυλῆς, υἱὸς δὲ Μαριάμης τῆς	ἀδελφῆς	τοῦ στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου
[3, 1]	τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῇ τῆς	τροφῆς	ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ' αὐτοὺς
[3, 1]	ἵνα μάθοι πότερόν ποτε καὶ	τροφῆς	ἀπορίαν καὶ σπάνιν ὕδατος ὑπὲρ
[3, 1]	μετὰ τὴν πρώτην ἀφορμὴν τῆς	τροφῆς	καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν ὁ
[3, 2]	ἰδίαν ἔσχον οὐδὲ τῆς ἀναγκαίου	τροφῆς	πρότερον εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς
[3, 2]	καὶ πάντων ἀπροσδεές, ὅπλων χρημάτων	τροφῆς	τῶν ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ
[3, 6]	κόσμον οἴσειν ἔμελλε, πλὴν ζῴων	μορφῆς.	ἕτερον δὲ τούτῳ καὶ τῷ
[3, 6]	κίονος κρίκου κατέχοντος αὐτὸ ἀπὸ	κορυφῆς	ἄχρι ἡμίσους τοῦ κίονος. τὸ
[3, 8]	ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ	τρυφῆς	μήτ' ἐν πολέμῳ κατ' ἀνάγκην
[3, 2]	αὐτὸν τῆς πρὸς ἡμᾶς κατάρξαι	μάχης	θαρρήσαντας τῷ μηδὲν αὐτοῖς παρ'
[3, 2]	εἶναι. καὶ ταύτης μὲν τῆς	μάχης	τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ δ'
[3, 12]	οὖν ἤδη καὶ κατὰ τὸν	ζωῆς	χρόνον τῆς αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε
[3, 6]	πήχεις ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας, ἐν	αἷς	ἀνὰ δύο κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ
[3, 11]	ῥεομένους καὶ τὰς γυναῖκας δ'	αἷς	ἡ τῶν κατὰ φύσιν ἔκκρισις
[3, 6]	καὶ κρίκοι καὶ σκυταλίδες προσῆσαν,	αἷς	κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν
[3, 6]	ταύτῃ τὰς δύο πλάκας, ἐν	αἷς	τοὺς δέκα λόγους συγγεγράφθαι συμβεβήκει
[3, 1]	τε ταῖς πρότερον ἡμέραις πίδαξιν	ὀλίγαις	ἐντυγχάνοντες καὶ τότε παντάπασιν ἄνυδρον
[3, 8]	τοὺς τέκτονας οἵαις εἰκὸς ἦν	δωρεαῖς	τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν
[3, 6]	τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ	ῥίζαις	τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον πρὸς
[3, 8]	διελθεῖν βούλομαι: οὐδαμόθεν γὰρ προφητῶν	κακουργίαις	κατέλιπεν ἀφορμήν, εἰ δέ τινες
[3, 9]	ἐπιμνησθήσομαι τῶν ἐφ' ἁγνείαις καὶ	ἱερουργίαις	κειμένων: καὶ γὰρ τὸν λόγον
[3, 8]	ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε ταῖς	ἱερουργίαις	ὁ θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον
[3, 7]	συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς	ἱερουργίαις	ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ
[3, 12]	βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ ταῖς	ἱερουργίαις	προσάγοντες τὰς θυσίας καὶ τοῖς
[3, 6]	ἦσαν πεποιημένοι, κίονες ἕστασαν χρύσεοι	χαλκείαις	βάσεσιν ἐφεστῶτες τὸν ἀριθμὸν πέντε.
[3, 6]	τρίπηχυς, ὁμοίως τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος,	χαλκείαις	λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν
[3, 9]	ὀλίγων τινῶν ἐπιμνησθήσομαι τῶν ἐφ'	ἁγνείαις	καὶ ἱερουργίαις κειμένων: καὶ γὰρ
[3, 12]	αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς	οἰκίαις	νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς κατὰ
[3, 11]	γὰρ εἶναι τὰς ἡμέρας ἐπὶ	θηλυτοκίαις	συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι μετὰ τὴν
[3, 1]	δ' ὡς ἑώρων καὶ ταῖς	ἐπαγγελίαις	ταῖς παρὰ τοῦ θεοῦ γεγηθότα
[3, 8]	πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς τέκτονας	οἵαις	εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα
[3, 6]	τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν	ὁμοίαις	ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον.
[3, 5]	τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς	διανοίαις	ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν
[3, 8]	καὶ τὴν σκηνὴν ἐν ταῖς	ὁδοιπορίαις	παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις ἕκαστος φιάλην
[3, 13]	εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται ταῖς	ταλαιπωρίαις,	ὕδατος μὲν σπανίζοντες, εἰ δὲ
[3, 9]	δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς καὶ ταῖς	δημοσίαις	θυσίαις καὶ ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι καθαρώτατον,
[3, 11]	πηγαίοις ὕδασι καὶ ἀενάοις καὶ	θυσίαις,	ἃς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις νομίμους
[3, 1]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ	θυσίαις	ἠμείβοντο τὴν τοῦ θεοῦ περὶ
[3, 9]	ταῖς ἰδιωτικαῖς καὶ ταῖς δημοσίαις	θυσίαις	καὶ ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι καθαρώτατον, ἀρνὶ
[3, 8]	τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντος ταῖς	θυσίαις	καὶ ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖς.
[3, 11]	ὁ δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται	θυσίαις	τὸν θεόν, περὶ ὧν ὕστερον
[3, 12]	τῶν προτέρων ἀνδρῶν ἐφ' αἱσδηποτοῦν	αἰτίαις	ἀπηλλαγμένας. τὸν ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ
[3, 2]	καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν τε στρατὸν	εὐωχίαις	ἀνελάμβανε. καὶ ταύτην μὲν τὴν
[3, 10]	τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς	εὐωχίαις	εἰσὶ τεθυκότες. (Ἐκ μέντοι τοῦ
[3, 4]	πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς νῦν ἀπορίας.	ὑποθήκαις	δὲ ταῖς ἐμαῖς περὶ τῶν
[3, 9]	ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος δὲ ταῖς	ἰδιωτικαῖς	καὶ ταῖς δημοσίαις θυσίαις καὶ
[3, 6]	δὲ τῷ ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται	Δελφικαῖς	παραπλησίαν τὸ μῆκος μὲν δύο
[3, 6]	οἰνοχόαι τε καὶ φιάλαι σὺν	θυίσκαις	καὶ κρατῆρσιν ἦσαν ὅσα τε
[3, 11]	κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ τοιοῦτος	ποικίλαις	ἀμείβεται θυσίαις τὸν θεόν, περὶ
[3, 6]	κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ μίμησιν πυλώνων.	ὅλαις	δ' αὐταῖς ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος
[3, 12]	τὸ πρῶτον οἱ παρὰ ταῖς	ἀνατολαῖς	ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς τὴν
[3, 4]	νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ ταῖς	ἐμαῖς	περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν
[3, 14]	ταῦτ' εἰπόντος τὸ πλῆθος αὐτὸν	τιμαῖς	ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους αἱρεῖται δώδεκα
[3, 8]	ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον καὶ πρὸς	δυσμαῖς	θυμιᾶν ἐχρῆν ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας
[3, 12]	τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ	βυκάναις	ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις
[3, 12]	ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς κατὰ κώμας	πεπραμέναις:	περὶ γὰρ τῶν ἐν τῇ
[3, 7]	τῶν ὤμων σειραῖς ἐκ χρυσοῦ	πεπλεγμέναις	συνάπτουσαι, ὧν τὸ ἄκρον ἀνεστραμμένον
[3, 7]	τῶν κατὰ στέρνον καὶ μετάφρενον	ἠρτημέναις	ἀναδεῖται ὑπὲρ ἑκατέραν κατακλεῖδα: μασσαβάνης
[3, 5]	κατεῖχον δ' αὑτοὺς πρὸς ταῖς	σκηναῖς	ἀχθόμενοι καὶ τόν τε Μωυσῆν
[3, 6]	ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς	κλίναις	ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν
[3, 5]	τε ὁρώμενα καὶ ὁ ταῖς	ἀκοαῖς	προσβάλλων ψόφος δεινῶς ἐτάραττεν, ἀήθεις
[3, 6]	ταῦτ' ἦν: Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ	παῖς	τῆς Ἰούδα φυλῆς, υἱὸς δὲ
[3, 14]	κατασκόπων Ἰησοῦς τε ὁ Ναυήχου	παῖς	φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ Χάλεβος τῆς
[3, 7]	ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον,	ἀστραπαῖς	μὲν κατὰ τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος
[3, 12]	καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ ταῖς	λοιπαῖς	ἡμέραις. θύει δὲ τότε πρῶτον
[3, 11]	ἑβδόμην, μεθ' ἣν ὡς ἤδη	καθαραῖς	ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 6]	αὐτῶν, καὶ γὰρ ἐν ταῖς	ἱεραῖς	βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος
[3, 5]	ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς	ἱεραῖς	βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους
[3, 14]	ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα	ἡμέραις	εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ ἔργον,
[3, 12]	τοῖς σαββάτοις καὶ ταῖς λοιπαῖς	ἡμέραις.	θύει δὲ τότε πρῶτον μετὰ
[3, 6]	καὶ μάλιστα ἐν ταῖς ἐπισήμοις	ἡμέραις.	κατὰ δὲ τὰς λοιπὰς καὶ
[3, 10]	ἐρίφου προστιθεμένου. ταῖς δ' ἑξῆς	ἡμέραις	ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν
[3, 1]	ἔσχατον ἔν τε ταῖς πρότερον	ἡμέραις	πίδαξιν ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες καὶ τότε
[3, 5]	ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς	ἡμετέραις	εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ
[3, 12]	συνελθεῖν σκεψομένας περὶ τῶν οἰκείων,	ἀμφοτέραις	δὲ συνῆγε τὸ πλῆθος. τῆς
[3, 5]	ταῖς τ' οὖν διαίταις ἐχρῶντο	πολυτελεστέραις	καὶ τῷ κόσμῳ γυναιξὶν ὁμοῦ
[3, 7]	συνῆσαν κατ' ἄκρον τῶν ὤμων	σειραῖς	ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν
[3, 10]	ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ' ἐν	πάσαις	νόμιμον τό τε τῆς θυσίας
[3, 5]	τά τε ὁρώμενα καὶ ὁ	ταῖς	ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς ἐτάραττεν,
[3, 12]	γὰρ τὸ πρῶτον οἱ παρὰ	ταῖς	ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς
[3, 10]	ἰδίᾳ θερίζειν. θύουσι δ' ἐπὶ	ταῖς	ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον εἰς
[3, 10]	κατὰ παραίτησιν ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου.	ταῖς	δ' ἑξῆς ἡμέραις ὁ μὲν
[3, 5]	τοῖς προειρημένοις τοῦ συλλόγου διελύθη,	ταῖς	δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ τὴν
[3, 12]	καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν.	ταῖς	δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ
[3, 9]	(Νόμος δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς καὶ	ταῖς	δημοσίαις θυσίαις καὶ ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι
[3, 5]	ὑπωρείας τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι	ταῖς	διανοίαις ὡς μετὰ τῆς ἐπαγγελίας
[3, 5]	καὶ λόγων οὓς Μωυσῆς ἐν	ταῖς	δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς
[3, 6]	ὥστε τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι	ταῖς	εἰσόδοις. δέκα δὲ ἄλλα φάρση
[3, 6]	τῇ χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ	ταῖς	εἰσόδοις πέντε κίονας περιέβαλλε κατὰ
[3, 6]	ἐκ τριχῶν ὁμοίως κατὰ λεπτουργίαν	ταῖς	ἐκ τῶν ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο
[3, 4]	τῆς νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις δὲ	ταῖς	ἐμαῖς περὶ τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος
[3, 1]	οἱ δ' ὡς ἑώρων καὶ	ταῖς	ἐπαγγελίαις ταῖς παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 6]	τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν	ταῖς	ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ δὲ τὰς
[3, 1]	τοῦ Μωυσέος τὰς χεῖρας ἐπὶ	ταῖς	εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης
[3, 5]	αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ	ταῖς	ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ
[3, 8]	ἡμῖν τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντος	ταῖς	θυσίαις καὶ ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν
[3, 9]	ταῦρον ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος δὲ	ταῖς	ἰδιωτικαῖς καὶ ταῖς δημοσίαις θυσίαις
[3, 6]	ὀνόματα αὐτῶν, καὶ γὰρ ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν:
[3, 5]	ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ ἐν	ταῖς	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ
[3, 8]	γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε	ταῖς	ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη, τὸν
[3, 7]	εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ	ταῖς	ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν
[3, 12]	δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ	ταῖς	ἱερουργίαις προσάγοντες τὰς θυσίας καὶ
[3, 12]	ταῖς οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε	ταῖς	κατὰ κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ
[3, 6]	τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς προστιθέασι	ταῖς	κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς
[3, 12]	θυσίας καὶ τοῖς σαββάτοις καὶ	ταῖς	λοιπαῖς ἡμέραις. θύει δὲ τότε
[3, 8]	αὗται καὶ τὴν σκηνὴν ἐν	ταῖς	ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις ἕκαστος
[3, 12]	τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ	ταῖς	οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς
[3, 1]	ὡς ἑώρων καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις	ταῖς	παρὰ τοῦ θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον
[3, 7]	ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ	ταῖς	περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ
[3, 2]	πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ ὅταν	ταῖς	πόλεσιν ἡμῶν καὶ τοῖς ἀγαθοῖς
[3, 1]	δίψους εἰς ἔσχατον ἔν τε	ταῖς	πρότερον ἡμέραις πίδαξιν ὀλίγαις ἐντυγχάνοντες
[3, 12]	πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος εἰς κώδωνα	ταῖς	σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται
[3, 5]	ἐξέπληττε. κατεῖχον δ' αὑτοὺς πρὸς	ταῖς	σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ τόν τε
[3, 5]	δωρεάν, ὑφ' ἧς εὖ βιώσονται.	ταῖς	τ' οὖν διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις
[3, 13]	παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται	ταῖς	ταλαιπωρίαις, ὕδατος μὲν σπανίζοντες, εἰ
[3, 12]	γάμους ὑγιαίνειν τοὺς ἄνδρας, καὶ	ταῖς	τε πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις
[3, 8]	καὶ ὑπηρετήσοντος ταῖς θυσίαις καὶ	ταῖς	ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖς. καὶ ἔγωγε
[3, 6]	κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ βοήθεια	ταῖς	ὑφανταῖς ἔν τε τοῖς καύμασι
[3, 1]	εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης	ταῖς	χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ ταύτην
[3, 10]	θεῷ τότε χαριστήρια, φέροντας ἐν	ταῖς	χερσὶν εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας
[3, 5]	δι' ὃν Ἰάκωβος δώδεκα παίδων	ἀρεταῖς	ἐκοσμήθη, δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε
[3, 5]	εὖ βιώσονται. ταῖς τ' οὖν	διαίταις	ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ τῷ κόσμῳ
[3, 6]	ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ βοήθεια ταῖς	ὑφανταῖς	ἔν τε τοῖς καύμασι καὶ
[3, 7]	μὲν κατὰ τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος	βρονταῖς	δὲ κατὰ τὸν τῶν κωδώνων
[3, 12]	τοὺς ἀγροὺς τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν	δεσπόταις	τοῦτον τὸν τρόπον: ἐνστάντος τοῦ
[3, 6]	κατὰ μίμησιν πυλώνων. ὅλαις δ'	αὐταῖς	ἄργυρος ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ τῶν
[3, 6]	τῶν ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν	αὐταῖς	γιγλύμοις τῷ θήλει τοῦ ἄρρενος
[3, 6]	στίχῳ διακειμένας. λύχνοι δ' ἐπιφέρονται	αὐταῖς	ἑπτὰ κατὰ μίαν τῶν πλανητῶν
[3, 11]	καὶ τῆς ἁγνείας τῆς ἐπ'	αὐταῖς	ταῦτα Μωυσῆς τοῖς ὁμοφύλοις προενόησε,
[3, 13]	καί τινος ἐρομένου, πόθεν ἂν	τοσαύταις	εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων, ὁ
[3, 13]	ἧς ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν	ταύταις	ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις, ὕδατος μὲν
[3, 9]	ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν κομίζουσι τοῖς	ἰδιώταις,	διαλλάσσουσι δὲ τῷ προσάγειν θύματα
[3, 2]	καὶ νύκτα μὲν πᾶσαν ἐν	παρασκευαῖς	ἦσαν τῶν τε ὅπλων εἴ
[3, 12]	συνεῖναι γαμετῇ καὶ τηθίσι καὶ	ἀδελφαῖς	καὶ παίδων γυναιξὶν ὡς ἔκφυλον
[3, 6]	ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον μέρος	ἐξοχαῖς	τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ καθ'
[3, 10]	θερίζειν. θύουσι δ' ἐπὶ ταῖς	ἀπαρχαῖς	τῶν καρπῶν ἀρνίον εἰς ὁλοκαύτωσιν
[3, 5]	τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις	εὐχαῖς.	γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ μέτροις
[3, 1]	Μωυσέος τὰς χεῖρας ἐπὶ ταῖς	εὐχαῖς	δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης ταῖς
[3, 8]	θυσίαις καὶ ταῖς ὑπὲρ ἡμῶν	εὐχαῖς.	καὶ ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ τῆς
[3, 8]	δι' ὄχλου γένηται τοῖς ἐντυγχάνουσι.	δὶς	δὲ τῆς ἡμέρας πρίν τε
[3, 10]	ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ	δὶς	ἑκάστης ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον
[3, 10]	ἱερᾶς τραπέζης τίθενται κατὰ ἓξ	εἰς	ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο δὲ χρυσέων
[3, 7]	εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ	εἰς	ἀναξυρίδας, ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ ἥμισυ
[3, 5]	τε ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης	εἰς	ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ
[3, 7]	βλασφημίας ἀκούοντας: ἕκαστα γὰρ τούτων	εἰς	ἀπομίμησιν καὶ διατύπωσιν τῶν ὅλων,
[3, 9]	διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας αἰτίας,	εἰς	ἃς πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται,
[3, 2]	ἀπολουμένους καὶ μηδένα αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον	εἰς	αὖθις διὰ τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι
[3, 7]	λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ'	εἰς	αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι καὶ πορφύρᾳ
[3, 5]	τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς	εἰς	αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ
[3, 7]	ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων	εἰς	αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ εἰς
[3, 1]	πρὸς τὸν λαὸν περιμένοντα καὶ	εἰς	αὐτὸν ἀφορῶντα: καὶ γὰρ ἤδη
[3, 13]	μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους τῆς	εἰς	αὐτὸν θρασύτητος καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε
[3, 9]	θεῷ, τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν	εἰς	βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον δὲ περὶ
[3, 5]	ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς	εἰς	γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες τε
[3, 8]	τὴν φύσιν ἡγοῦμαι περισσὸν πᾶσιν	εἰς	γνῶσιν ἀφιγμένων, συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε
[3, 10]	τῷ θεῷ προσάγειν νόμιμον μόνον,	εἰς	δὲ δεῖπνον τοῖς ἱερεῦσι σκευάζεται
[3, 6]	τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα εἰργασμένοι,	εἰς	δὲ πλάτος διεστῶτες πήχεώς τε
[3, 6]	ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι κίγχαρες,	εἰς	δὲ τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενον γλῶτταν
[3, 8]	εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο,	εἰς	δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο
[3, 8]	μὲν αἱ δύο διακοσίους εἷλκον,	εἰς	δὲ τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι
[3, 7]	τοῦτο τοῖς οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος	εἰς	δύο τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι
[3, 1]	ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον,	εἰς	ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ
[3, 6]	συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ πέντε μὲν	εἰς	ἑκατέραν ἀνὰ δύο δὲ καὶ
[3, 6]	καὶ τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν	εἰς	ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ τά τ'
[3, 4]	αὐτοὺς εἰς πεντακοσίους, καὶ πάλιν	εἰς	ἑκατόν, εἶτ' εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς
[3, 10]	ἔτους, ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους	εἰς	ἐκείνην τὴν πόλιν, ἣν διὰ
[3, 14]	Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι	εἰς	ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ
[3, 5]	τούτοις οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος	εἰς	ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς
[3, 8]	τιμῆς δικαιοτέρῳ τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν	εἰς	ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τήν τε
[3, 5]	πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων	εἰς	ἐμὲ τὸν λέγοντα ἀφορῶντες μηδ'
[3, 10]	ἑκάστης ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν	εἰς	ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ
[3, 6]	τὸν ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ	εἰς	ἑπτὰ κεφαλὰς καταλλήλας ἐν στίχῳ
[3, 1]	Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους	εἰς	ἔσχατον ἔν τε ταῖς πρότερον
[3, 5]	τοὺς δὲ πλείονας τῶν νόμων	εἰς	ἑτέραν ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν περὶ
[3, 2]	ἢ λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν	εἰς	εὐπορίαν καὶ αὐτὸν τῆς πρὸς
[3, 1]	ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας ὅπλων	εἰς	εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ τούτων
[3, 10]	πᾶσι καὶ ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων	εἰς	εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς
[3, 5]	σώφρονας καὶ μηδέτερον τῶν λεγομένων	εἰς	ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ τὸ
[3, 1]	πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν	εἰς	Ἦλιν ἀφικνοῦνται πόρρωθεν μὲν ἀγαθὴν
[3, 6]	διὰ πάντων ἰοῦσα τῶν κιόνων,	εἰς	ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι
[3, 5]	σκηνὴν ὅτι βούλεται γενέσθαι αὐτῷ,	εἰς	ἣν κάτεισι πρὸς αὐτοὺς παραγινόμενος,
[3, 11]	τὰς πολιτικὰς ἀρχὰς πιστευομένων καὶ	εἰς	ἱερὰ καὶ ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν
[3, 10]	τὸν δ' ἐν τοῖς προαστείοις	εἰς	καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον αὐτόθι σὺν
[3, 15]	κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων	εἰς	κόρους ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι δὲ οὗτοι
[3, 12]	τῷ στόματι πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος	εἰς	κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα:
[3, 13]	ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ταῦτα οὐκ	εἰς	μακρὰν ἔσται. ἅμα ταῦτ' ἔλεγε
[3, 13]	περιστάντες. ὁ μέντοι θεὸς οὐκ	εἰς	μακρὰν μετέρχεται τοὺς Ἑβραίους τῆς
[3, 1]	μὴ παρόντος. ὁ δ' οὐκ	εἰς	μακρὰν τὴν δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ
[3, 1]	τὸν τρόπον περὶ δείλην ὀψίαν	εἰς	Μὰρ τόπον οὕτως διὰ τὴν
[3, 2]	ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς περὶ αὐτῆς	εἰς	μάχην αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ
[3, 2]	πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν	εἰς	μάχην. (Μωυσεῖ δ' οὐδὲν προσδοκῶντι
[3, 1]	περὶ τοὺς ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν	εἰς	μέσους, καὶ καταβοώντων καὶ κατὰ
[3, 14]	τῆς Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν	εἰς	μέσους καὶ τὸ πλῆθος κατεῖχον
[3, 1]	τοῦ βάλλειν ὁρμῆς ἐπέσχε καὶ	εἰς	μετάνοιαν ὧν ἔμελλον δρᾶν ἔτρεψε.
[3, 13]	πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν οὐκ	εἰς	μίαν ἡμέραν ἀλλ' εἰς πλείονας.
[3, 6]	πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην	εἰς	μοίρας εἰς ὅσας τοὺς πλανήτας
[3, 10]	ταῖς ἀπαρχαῖς τῶν καρπῶν ἀρνίον	εἰς	ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος
[3, 7]	ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ	εἰς	ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας τὸ ἄκρον.
[3, 6]	ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην εἰς μοίρας	εἰς	ὅσας τοὺς πλανήτας καὶ τὸν
[3, 5]	ἔσεσθε φοβεροί: τῷ θεῷ γὰρ	εἰς	ὄψιν ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς
[3, 14]	ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν τεσσαράκοντα ἡμέραις	εἰς	πᾶν καταχρησάμενοι τὸ ἔργον, ἔτι
[3, 7]	φορεῖ πῖλον ἄκωνον οὐ διικνούμενον	εἰς	πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ' ἐπ' ὀλίγον
[3, 4]	χιλίους, διαιρήσεις δὲ μετ' αὐτοὺς	εἰς	πεντακοσίους, καὶ πάλιν εἰς ἑκατόν,
[3, 4]	καὶ πάλιν εἰς ἑκατόν, εἶτ'	εἰς	πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ τούτοις
[3, 6]	πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον	εἰς	περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν
[3, 13]	οὐκ εἰς μίαν ἡμέραν ἀλλ'	εἰς	πλείονας. ἀπιστούντων δ' ἐπὶ τούτῳ
[3, 1]	ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες	εἰς	Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους
[3, 12]	κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν	εἰς	συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ τὴν πρὸς
[3, 12]	καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ πλήθους	εἰς	τὰς ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ μὲν
[3, 8]	πεντήκοντα γεγονότες. τὸ δὲ συγκομισθὲν	εἰς	τὰς περὶ τὴν σκηνὴν χρείας
[3, 12]	θηρωμένους παράνομον. κατὰ δὲ τῶν	εἰς	ταῦτ' ἐξυβρισάντων θάνατον ὥρισε τὴν
[3, 7]	ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν ὡς	εἰς	τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην
[3, 9]	τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος	εἰς	τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ.
[3, 14]	διάγουσι τὴν νύκτα. πρωὶ δ'	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν συντρέχουσι, δι' ἐννοίας
[3, 2]	θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ' ἧς	εἰς	τὴν ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν τοὺς
[3, 8]	εἶναι τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν	εἰς	τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ
[3, 1]	πλέον εὕρισκον: τοῦ δ' ὑπολειφθέντος	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ' ἥτις
[3, 10]	καταλιπεῖν οὐδέν ἐστιν ἐξ αὐτῶν	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους
[3, 10]	κατὰ φατρίας μηδενὸς τῶν τεθυμένων	εἰς	τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ
[3, 14]	δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς	εἰς	τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν
[3, 15]	κουφότητα προαχθῆναι τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην	εἰς	τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς
[3, 7]	ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος	εἰς	τὴν πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς
[3, 15]	τοῖς τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ	εἰς	τὴν σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ
[3, 8]	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ'	εἰς	τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἀνεμάνθανε παρὰ
[3, 10]	ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν ζῶν	εἰς	τὴν ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς
[3, 9]	πέμματα σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν	εἰς	τὴν ὑστέραν οὐδὲν ὑπολιπεῖν ἐστι
[3, 11]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον	εἰς	τὴν Χαναναίαν ἀγαγεῖν αὐτούς. εἰ
[3, 10]	λοιπὸν περὶ τῷ μείζονι κομίσας	εἰς	τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς
[3, 6]	εἰσι διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν	εἰς	τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν
[3, 8]	κράτιστον. ὁ δὲ πᾶς χρόνος	εἰς	τὸ ἔργον διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ
[3, 1]	ἄπορος, σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος	εἰς	τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον
[3, 15]	πολλοὶ δ' οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν	εἰς	τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν
[3, 11]	(Τὰς δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν	εἰς	τὸ ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ
[3, 5]	συγκαλέσας τὴν πληθὺν αὐτὸς μὲν	εἰς	τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον
[3, 12]	αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν	εἰς	τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον
[3, 11]	ἐξουσίαν ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς	εἰς	τὸ παντελὲς ἐξήλασε τῆς πόλεως
[3, 2]	εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ	εἰς	τὸ παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ
[3, 15]	θεοῦ. ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας πάρεισιν	εἰς	τὸ πλῆθος καὶ τὸν θεὸν
[3, 6]	ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν	εἰς	τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης,
[3, 8]	θεραπείᾳ διετέλει. καὶ τῶν μὲν	εἰς	τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς
[3, 5]	αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν	εἰς	τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν
[3, 5]	κόσμον ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς	εἰς	τὸ στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ
[3, 1]	τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς	εἰς	τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους
[3, 12]	λογισάμενοι τοὺς καρποὺς καὶ τὰς	εἰς	τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν
[3, 13]	συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ	εἰς	τὸν ἄνδρα καὶ δεινὰ λεγόντων,
[3, 8]	ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας	εἰς	τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη
[3, 2]	τὸ παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ	εἰς	τὸν αὖθις αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν
[3, 8]	αὐτοῖς λύπης ἠξίωσε προκρίναντας τὴν	εἰς	τὸν θεὸν τιμὴν τοῦ περὶ
[3, 3]	Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους τε ᾖδον	εἰς	τὸν θεὸν ὡς τῆς σωτηρίας
[3, 12]	ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ εἰσιέναι	εἰς	τὸν ναὸν ἐκώλυσε: μὴ μόνον
[3, 10]	καὶ τὸ ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις	εἰς	τὸν ναὸν καὶ περὶ τὸν
[3, 10]	παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας	εἰς	τὸν ναὸν τοῦ αἵματος ἅμα
[3, 6]	ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ δὲ	εἰς	τὸν πόδα: καὶ τούτοις κατὰ
[3, 7]	τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν	εἰς	τοσούτους μῆνας διῃρημένον. τὴν δὲ
[3, 14]	πονηρὰν μὲν καὶ μετὰ τῶν	εἰς	τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι τὴν
[3, 1]	μᾶλλον τῶν ἄλλων ὂν καταφέρεται	εἰς	τοὺς Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες
[3, 8]	ἐχρῆν ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν	εἰς	τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς μὲν
[3, 12]	πεντήκοντα. ἀντὶ δὲ Λευὶ κατέλεξεν	εἰς	τοὺς φυλάρχους Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου
[3, 10]	ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι καὶ τέσσαρες	εἰς	τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ
[3, 1]	διὰ σπάνιν τῆς ἐξ ὕδατος	εἰς	τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον
[3, 6]	παστάδι παρεῖχον, τοῦ ἑνδεκάτου φάρσους	εἰς	τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω
[3, 9]	ὁ μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν	εἰς	τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον
[3, 7]	σκηνὴν τριάκοντα πηχῶν οὖσαν νείμας	εἰς	τρία καὶ δύο μέρη πᾶσιν
[3, 6]	δὲ διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς	εἰς	τρία μέρη μετὰ δέκα πήχεας
[3, 11]	προσέταξεν ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι παντὸς	εἰς	τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν ψυχὴν
[3, 1]	χερσὶ Μωυσῆς ὑπονοήσας καὶ ταύτην	εἰς	τροφὴν ἥκειν αὐτοῖς παρὰ τοῦ
[3, 11]	τὸ λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν	εἰς	τροφήν. τὴν δὲ γυναῖκα στήσας
[3, 11]	ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς αὑτὸν	εἰς	ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως τοῖς κατὰ
[3, 8]	παρεσκευασμένων ἦν περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν	εἰς	φάρση σκεπαστήρια τῆς τε σκηνῆς
[3, 11]	τελειωθέντων τῆς διφθέρας ἀπαλείψας τοὔνομα	εἰς	φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας τε ἐκ
[3, 1]	εἴ τι δὲ στάζον ἔλαβον	εἰς	χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ
[3, 10]	δράκα ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν	εἰς	χρῆσιν τοῖς ἱερεῦσι: καὶ τότε
[3, 6]	τὸν ἀριθμὸν μεμιμημένοι, ὁρῶσι δὲ	εἴς	τε τὴν ἀνατολὴν καὶ τὴν
[3, 13]	τινὰς ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν,	εἴς	τι χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν,
[3, 15]	δεῖ δὲ ἀπιστεῖν, εἰ Μωυσῆς	εἷς	ἀνὴρ ὢν τοσαύτας μυριάδας ὀργιζομένας
[3, 13]	τὸν ἄνδρα καὶ δεινὰ λεγόντων,	εἷς	δέ τις αὐτοῖς παρῄνει, μήτε
[3, 10]	σφάζονται δύο καὶ κριὸς μὲν	εἷς	ἑπτὰ δὲ ἄρνες. καὶ ταῦτα
[3, 5]	πρῶτος λόγος, ὅτι θεός ἐστιν	εἷς	καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι μόνον:
[3, 15]	δὲ οὗτοι Σικελοὶ μέν εἰσιν	εἷς	καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα
[3, 10]	καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ	εἷς	μέν ἐστιν ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου,
[3, 8]	ἡμέρας δώδεκα κατὰ πᾶσαν ἡμέραν	εἷς:	Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ
[3, 15]	καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα	εἷς,	οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον
[3, 4]	ἔστω δέ τις ἐπὶ τούτοις	εἷς	τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τῶν
[3, 6]	ἐπιθέματι αὐτῆς ἦσαν πρόστυποι δύο,	Χερουβεῖς	μὲν αὐτοὺς Ἑβραῖοι καλοῦσι, ζῷα
[3, 15]	ἀλλὰ καὶ νῦν: ἔστι γοῦν	οὐδεὶς	Ἑβραίων, ὃς οὐχὶ καθάπερ παρόντος
[3, 15]	τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ τεσσαράκοντα εἷς,	οὐδεὶς	ἐτόλμησε τῶν ἱερέων κρίμνον ἓν
[3, 2]	στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων μὲν	οὐδείς,	τῶν δὲ πολεμίων ὅσους οὐδ'
[3, 7]	εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν,	ἀκανθώδεις	καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας
[3, 11]	κατὰ τοὺς ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν,	καθεὶς	αὑτὸν εἰς ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως
[3, 1]	μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα	μεθεὶς	εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς
[3, 5]	ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς ἐτάραττεν,	ἀήθεις	τε γὰρ ἦσαν αὐτῶν, καὶ
[3, 11]	τὰς αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν	κινηθεὶς	τὰ μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν
[3, 7]	τε τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα	τιθεὶς	ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν εἰς
[3, 7]	δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται τὰς ἕλικας	ἐντιθεὶς	τῷ ὕφει πρὸς τὸ μὴ
[3, 7]	γίνεται γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον.	ὑφανθεὶς	ἐπὶ βάθος πηχυαῖον ἔκ τε
[3, 1]	τοῦ θεοῦ γεύεταί τε καὶ	ἡσθείς,	τοῦ πλήθους ἀγνοοῦντος καὶ νομίζοντος
[3, 5]	γαῦρός τε καὶ μέγα φρονῶν.	ὀφθείς	τε οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ
[3, 10]	ταῦρος οὐχ ὑπὸ τοῦ δήμου	προσαχθείς,	ἀλλ' ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων
[3, 4]	δὲ τοῦ θορύβου παραλαβὼν καὶ	συμμονωθεὶς	ἀνεδίδασκεν ἃ δεῖ ποιεῖν. καὶ
[3, 6]	τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς	Δωριεῖς	προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ
[3, 6]	κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ εἰσι	διηνεκεῖς,	ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ
[3, 12]	ἦσαν οἱ Λευῖται καὶ πάντων	ἀτελεῖς.	γενομένης δὲ τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν
[3, 12]	παισὶ τοῖς αὑτῶν προσιέναι μεταστᾶσιν.	ἀφελεῖς	δὲ εἶναι πᾶσαν ἀφέλειαν: τὸν
[3, 2]	ἐθνῶν ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ	βασιλεῖς	ἀλλήλους τε καὶ τοὺς περιοίκους
[3, 15]	τῆς κατὰ τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα	πόλεις	αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ δ' οὐκ
[3, 14]	ὄρη ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι καὶ	πόλεις	καρτερὰς τείχεσι καὶ περιβόλων ὀχυρότητι:
[3, 5]	φανερῶς πρὸς λέξιν, τὰς δὲ	δυνάμεις	αὐτῶν δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν οὖν
[3, 7]	μὲν οὖν ἀβαίθ αὐτὴν ἐκάλεσεν,	ἡμεῖς	δὲ παρὰ Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν
[3, 7]	σημαίνει: χέθον γὰρ τὸ λίνον	ἡμεῖς	καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο τὸ
[3, 7]	τρία καὶ δύο μέρη πᾶσιν	ἀνεὶς	τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν τινα
[3, 5]	χαρᾶς δ' ἐνέπλησε τὴν στρατιὰν	ἐπιφανείς,	καὶ τὴν τοῦ θεοῦ πρόνοιαν
[3, 5]	παντὸς ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος	γονεῖς	τιμᾶν: ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι
[3, 4]	πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ τούτοις	τάξεις,	οἳ κατὰ τριάκοντα μερισθέντας διακοσμήσουσι
[3, 4]	κατὰ μυρίους τούτων κεκριμένους ἄρχοντας	ἀποδείξεις,	εἶτα κατὰ χιλίους, διαιρήσεις δὲ
[3, 1]	φοίνικες ὄντες οὐ πλείους ἑβδομήκοντα	δυσαυξεῖς	τε ἦσαν καὶ χαμαίζηλοι δι'
[3, 6]	φησι τῷ θρόνῳ τοῦ θεοῦ	προστυπεῖς	ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς δύο πλάκας,
[3, 9]	κατὰ τὸ ἱερὸν ὁμοίως οἱ	ἱερεῖς	αὐθημερὸν σιτοῦνται. οἱ δὲ ἄρχοντες
[3, 9]	αἵματι δεύουσι τοῦ βωμοῦ οἱ	ἱερεῖς,	εἶτα καθαρὰ ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ
[3, 12]	τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς τοὺς	ἱερεῖς	ἐκέλευσε τὰ γέρα, ἀναβαίνειν δὲ
[3, 12]	τὴν σκηνὴν πρῶτοι μὲν οἱ	ἱερεῖς	κατεῖχον, ἔπειτα δὲ οἱ Λευῖται
[3, 11]	δεῖ, τὴν δ' ἑτέραν οἱ	ἱερεῖς	λαμβάνουσιν. ὁμοίως δὲ θύουσι καὶ
[3, 11]	προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ	ἱερεῖς	πρὸς τὸν θεὸν διανέμονται. (Ἂν
[3, 9]	δράκα, τὴν δὲ λοιπὴν οἱ	ἱερεῖς	πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ ἑψηθεῖσαν,
[3, 9]	ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ, οἱ δὲ	ἱερεῖς	τάς τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ
[3, 6]	οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις	ἐμφερεῖς,	τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον
[3, 6]	ἀργύρεα, βάσεις δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν	ἐμφερεῖς,	χαλκαῖ δὲ ἦσαν, ἐπὶ τῆς
[3, 8]	τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο,	πλήρεις	δὲ ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ πεφυραμένων,
[3, 6]	ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου	πλήρεις,	μετὰ δὲ ἡμέρας ἑπτὰ πάλιν
[3, 7]	ὄντες: οὗτοι μέντοι κατὰ στίχον	τρεῖς	ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται
[3, 8]	τοὺς λύχνους, ὧν τοὺς μὲν	τρεῖς	ἐπὶ τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν
[3, 5]	ἀπὸ συνουσίας τῆς γυναικῶν ἡμέρας	τρεῖς,	καθὼς ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε, καὶ
[3, 10]	συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους μόσχους τε θύουσι	τρεῖς	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας
[3, 6]	ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ πυλῶνος	τρεῖς	κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ τοῖς
[3, 6]	καὶ οὕτως μὲν εἶχον αἱ	τρεῖς	πλευραὶ τοῦ περιβόλου: τῆς δὲ
[3, 7]	τρόπον: βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ	τρεῖς	σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος,
[3, 6]	ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα,	βάσεις	δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν ἐμφερεῖς, χαλκαῖ
[3, 4]	τῶν ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν στρατὸν	ἐξετάσεις	ἀκριβῶς καὶ κατὰ μυρίους τούτων
[3, 8]	τρέπεται πρὸς θυσίας τε καὶ	ἀνέσεις	ὡς ἅπασαν ἤδη κακοῦ προσδοκίαν
[3, 4]	ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα κατὰ χιλίους,	διαιρήσεις	δὲ μετ' αὐτοὺς εἰς πεντακοσίους,
[3, 2]	ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ τὰς	ὁπλίσεις	ἥ τε ἄλλη θεραπεία καὶ
[3, 7]	ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι, δεξομένους	ἁλύσεις	εἰργασμένας, αἳ συνῆσαν κατ' ἄκρον
[3, 6]	τοῦ παντὸς ἦν, εἴκοσι μὲν	πήχεις	ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας, ἐν αἷς
[3, 6]	τὸ μὲν μῆκος αὐτῆς ἐπὶ	πήχεις	ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ εὖρος
[3, 6]	τὸν ὄπισθεν τοῖχον, ἐννέα γὰρ	πήχεις	οἱ ἓξ κίονες παρέχονται συνελθόντες,
[3, 6]	αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα	πήχεις	ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ τὸν
[3, 6]	τῷ θεῷ, οἱ δ' εἴκοσι	πήχεις,	ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος
[3, 6]	μῆκος. κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας	πενταπήχεις	τὸ ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν
[3, 6]	ἀριθμὸν τὸ δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι,	τριακονταπήχεις	γὰρ ἦσαν, ὑφασμέναι δ' ἐκ
[3, 2]	μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν	αὖθις	αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα
[3, 2]	χρωμένων μέχρι μὲν οὖν Μωυσῆς	αὖθις	ἀνίσχει τὰς χεῖρας, καὶ τοὺς
[3, 5]	ἂν πραχθείη τρόπον ἐν τοῖς	αὖθις	ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι κατὰ
[3, 10]	οὖν περὶ τούτων λόγον ἀκριβέστερον	αὖθις	δηλώσομεν, ἱκανὰ δέ μοι δοκεῖ
[3, 2]	καὶ μηδένα αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς	αὖθις	διὰ τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ
[3, 12]	δευτέραν οἱ πρὸς τὸν νότον	αὖθις	καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη
[3, 12]	γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆς, τῶν δὲ	αὖθις	καίπερ ἐπὶ τῆς ἐρημίας διαιτώμενος
[3, 2]	ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν τῆς ἡμέρας	αὖθις	τόν τε Ἰησοῦν παρεκάλει μηδὲν
[3, 7]	μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς	πολλάκις	αὐξανομένη τὸ ὕψος, τὴν δὲ
[3, 7]	παχεῖα: καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται	πολλάκις.	ἔπειτα σινδὼν ἄνωθεν αὐτὸν ἐκπεριέρχεται
[3, 15]	αὐτοῦ τὸ πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ	πολλάκις	παρακούσαντες ἀσύμφορον ἑαυτοῖς τὴν ἀπείθειαν
[3, 7]	μὲν ἐπὶ τοσοῦτόν μοι δεδηλώσθω	πολλάκις	τε καὶ ἐν πολλοῖς τὴν
[3, 2]	χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων,	ὁσάκις	γὰρ ἂν αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις
[3, 10]	ῥαίνει τῷ δακτύλῳ τὸν ὄροφον	ἑπτάκις,	τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ τὸ
[3, 10]	αὐτοῦ καὶ τὸ ἔδαφος καὶ	τοσαυτάκις	εἰς τὸν ναὸν καὶ περὶ
[3, 2]	ὁσάκις γὰρ ἂν αὐτὰς καθίει	τοσαυτάκις	ἐλαττοῦσθαι τοὺς οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε,
[3, 7]	τὸ δὲ μέτωπον ἡ μὲν	ἐφιελὶς	οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτως
[3, 14]	οὐ μόνον οὐ βασιλεὺς οὐ	πόλις	ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ τὸ πᾶν
[3, 6]	αὗται δ' ἀργυραῖ μὲν ἦσαν,	πυλὶς	δ' ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν δεχομένη
[3, 14]	γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ πόση	δύναμις	αὐτοῖς. πρὸ δὲ πάντων ὁμονοῶμεν
[3, 1]	θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ ὡς	δύναμις	αὐτῷ: μὴ ἀπογινώσκειν δὲ μηδὲ
[3, 6]	ὑετὸς εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ'	ἔκπληξις	ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν θεωμένους: τὴν
[3, 1]	φιλαιτίου τοῦ τῶν ἀνθρώπων ἐν	οἷς	ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος. ὁ
[3, 11]	ἀπεχόμενοι διατελοῖεν, περὶ ὧν ἐν	οἷς	ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς γραφῆς
[3, 4]	θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν διατέλει ζητῶν	οἷς	ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς
[3, 5]	σκηνὴ μέτροις τε καὶ κατασκευῇ	οἷς	αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων
[3, 6]	ἕως τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι	οἷς	Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς,
[3, 8]	τέσσαρας: οἱ δ' ἑτοίμως ὑπήκουον	οἷς	ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος
[3, 7]	τὴν σελήνην τῶν σαρδονύχων ἑκάτερος,	οἷς	ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα. τήν τε
[3, 8]	δὲ ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ πεφυραμένων,	οἷς	ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται πρὸς
[3, 2]	στρατηγὸν Ἰησοῦν ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ'	οἷς	ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς τοῦ στρατοῦ.
[3, 11]	αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν,	οἷς	εὔλογον ἦν αὐτὸν καὶ ἑτέρων
[3, 2]	τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ,	οἷς	ἐχρῶντο περὶ τὴν δίαιταν, πολὺ
[3, 8]	ὧν προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ'	οἷς	ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς
[3, 7]	ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν	οἷς	ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ
[3, 6]	χαίροντες οἷς τε ἑώρων καὶ	οἷς	ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ τῆς κατὰ
[3, 9]	σιτοῦνται. οἱ δὲ ἄρχοντες ἐφ'	οἷς	ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν κομίζουσι
[3, 14]	οἱ μὲν κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων	οἷς	μετὰ τὴν ἔξοδον τὴν ἀπ'
[3, 5]	ἐδήλουν τὴν παρουσίαν τοῦ θεοῦ	οἷς	Μωυσῆς ἔχαιρεν εὐμενοῦς παρατυχόντος. καὶ
[3, 7]	τὴν στολὴν τά τε σκεύη,	οἷς	περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα, τόν
[3, 7]	δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν	οἷς	προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής, ἣ
[3, 6]	τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ χαίροντες	οἷς	τε ἑώρων καὶ οἷς ἤκουον
[3, 11]	ἐσομένην ἥγνιζε πηγαίοις ὕδασι καὶ	ἀενάοις	καὶ θυσίαις, ἃς ἐπὶ τοῖς
[3, 2]	πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς	στρατηγοῖς	προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν
[3, 15]	θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι τοῖς	λόγοις	αὐτοῦ τὸ πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ
[3, 2]	παραστησάμενος τὸν στρατὸν τοῖς τε	λόγοις	καὶ τῇ διὰ τῶν ἔργων
[3, 2]	μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος	λόγοις	συγκαλῶν τούς τε φυλάρχους καὶ
[3, 10]	τῶν πόνων τῶν ἐπὶ τοῖς	ἔργοις	ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ' ἐν
[3, 6]	παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας τοῖς	ἔργοις	ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν τοῦ θεοῦ
[3, 2]	παντοία κτηνῶν καὶ ὅσα φιλεῖ	στρατοπέδοις	ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι. φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν
[3, 6]	τὴν σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς	εἰσόδοις.	δέκα δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν
[3, 6]	χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ ταῖς	εἰσόδοις	πέντε κίονας περιέβαλλε κατὰ γωνίαν
[3, 2]	ταῖς πόλεσιν ἡμῶν καὶ τοῖς	ἀγαθοῖς	ἐπιβάλωσι τὰς χεῖρας. οἱ δὲ
[3, 8]	σὺν τοῖς παισὶν ἔρραινεν ἀφαγνίσας	πηγαίοις	τε ὕδασι καὶ μύρῳ, ἵνα
[3, 11]	κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν ἐσομένην ἥγνιζε	πηγαίοις	ὕδασι καὶ ἀενάοις καὶ θυσίαις,
[3, 10]	καὶ δύο βόας σὺν ἀρνάσιν	ἐνιαυσιαίοις	ἑπτὰ καὶ κριόν, ἔριφον δὲ
[3, 5]	Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς	Ἑβραίοις,	βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν
[3, 2]	πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ τοῖς	Ἑβραίοις.	βραχὺ δέ τι περὶ τὸ
[3, 12]	παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ τοῖς	Ἑβραίοις	γεγραμμένην παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ καλῶς
[3, 8]	μὴ παρεῖναι, καὶ τοῦτ' οὐχ	Ἑβραίοις	δῆλον εἶναι μόνον ἠθέλησεν, ἀλλὰ
[3, 2]	πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς	Ἑβραίοις	ἐγνώκεσαν εἰς μάχην. (Μωυσεῖ δ'
[3, 2]	ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ τὸ	Ἑβραίοις	ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν ἐρήμῳ
[3, 1]	~(Παραδόξου δὲ τῆς σωτηρίας τοῖς	Ἑβραίοις	οὕτως γενομένης δεινῶς ἐλύπει πάλιν
[3, 10]	παραιτήσεως ἔριφον. καὶ ταῦτα μὲν	Ἑβραίοις	τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν ἐπιτελεῖν ἐστι
[3, 5]	κατέσχε γῆν, δι' ὃν Ἴσακος	γηραιοῖς	ἐτέχθη γονεῦσι, δι' ὃν Ἰάκωβος
[3, 1]	ἀνθρώποις μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς	ὑποζυγίοις	ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ' ὁ Μωυσῆς
[3, 6]	καὶ κρίνα σὺν ῥοίσκοις καὶ	κρατηριδίοις,	ἑβδομήκοντα δ' ἦν τὰ πάντα,
[3, 9]	αἰτίας, εἰς ἃς πέμματα σὺν	ἱερείοις	ἀναλίσκεται, ὧν εἰς τὴν ὑστέραν
[3, 8]	καὶ πέντε κριοὺς σὺν ἀρνάσιν	ἐτείοις	καὶ ἐρίφοις. οὗτοι μὲν δὴ
[3, 10]	ἐσόμενος, τὸν δ' ἐν τοῖς	προαστείοις	εἰς καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον αὐτόθι
[3, 4]	ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν τοῖς	βιβλίοις	δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς εὑρηκότα
[3, 5]	γονῆς κατὰ φύσιν τικτομένων καὶ	πολεμίοις	ἔσεσθε φοβεροί: τῷ θεῷ γὰρ
[3, 4]	ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς	ἀξίοις,	εἰ καὶ δόξαν ἔμελλε φέρειν
[3, 2]	οἷον καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων,	οἵοις	αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου
[3, 6]	ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι	παντοίοις,	ὅσα γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς
[3, 5]	ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ τὸ	θηρίοις	περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ
[3, 5]	ἔρις τῶν μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων	θηρίοις	περιπεσόντα, καὶ μάλιστα ὅσοι πρὸς
[3, 12]	δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης ἐν τοῖς	ἐργαστηρίοις	ἦσαν, οὐδενί τε ἄλλῳ ἢ
[3, 14]	Φάραγγα πλησίον οὖσαν τοῖς Χαναναίων	ὁρίοις	καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν
[3, 1]	εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν τοῖς	χωρίοις:	καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ τῶν
[3, 5]	ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς	χωρίοις	ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ τὴν
[3, 7]	Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα γράμμασιν	ἐπιχωρίοις	γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ
[3, 8]	ὁ σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν ἔτεσι	διακοσίοις	πρότερον ἢ ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι
[3, 12]	ἕως πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι πρὸς	ἑξακοσίοις	καὶ πεντήκοντα. ἀντὶ δὲ Λευὶ
[3, 12]	δισμύριοι καὶ δισχίλιοι πρὸς τοῖς	ὀκτακοσίοις	ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ' ὅσον μὲν
[3, 1]	ἄνυδρον εὑρόντες τὴν γῆν, ἐν	κακοῖς	ἦσαν καὶ πάλιν δι' ὀργῆς
[3, 5]	ὑμῶν ῥυῆναι καὶ ποικίλοις δαμάσας	κακοῖς	τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ
[3, 12]	ταῖς τε πόλεσι καὶ τοῖς	οἴκοις	συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας εἶναι
[3, 2]	καὶ τὰ φρονήματα, καὶ τοῖς	περιοίκοις	ἅπασι μετὰ τὴν ἐκείνων ἧτταν
[3, 7]	τὴν πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς	κρίκοις.	πρὸς δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν
[3, 11]	καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖς	ὅρκοις	μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν βίον
[3, 6]	δὲ σφαιρία καὶ κρίνα σὺν	ῥοίσκοις	καὶ κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα δ' ἦν
[3, 14]	παραχωρήσουσιν ἡμῖν τῆς γῆς, ἀλλὰ	μεγάλοις	αὐτὴν ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν δὲ
[3, 6]	καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν: Βασάηλος μὲν>
[3, 5]	ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς ἱεραῖς	βίβλοις	ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους τά
[3, 6]	μὲν ἓξ ἦσαν, συνῄεσαν δ'	ἀλλήλοις	ἀκριβῶς ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν
[3, 8]	προσέταξε κατὰ δύναμιν. οἱ δ'	ἀλλήλοις	ἁμιλλώμενοι καὶ ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι τὰς
[3, 8]	κεχαρισμένως τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν	ἀλλήλοις	ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα μέντοι κατὰ
[3, 2]	καθ' ἑκάστους τε καὶ σὺν	ἀλλήλοις	τοὺς μὲν νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι
[3, 5]	ᾑματωμένον ὑπὲρ ὑμῶν ῥυῆναι καὶ	ποικίλοις	δαμάσας κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων
[3, 8]	τῇ στολῇ καὶ πᾶσι τοῖς	ἄλλοις	ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν
[3, 6]	γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς τε	ἄλλοις	ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα κόσμον οἴσειν
[3, 6]	τέσσαρας ἵστησι κίονας ὁμοίως τοῖς	ἄλλοις	εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις ἐπικειμένους
[3, 12]	τε γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς	ἄλλοις	εἴργει καὶ προσέτι γαμεῖν τὰς
[3, 12]	ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο τοῖς	ἄλλοις	ἱερεῦσι συγχωρῶν, μόνην δ' αὐτῷ
[3, 9]	κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς τοῖς	ἄλλοις	καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς τῶν
[3, 7]	ἱερεῦσι στολαὶ πᾶσί τε τοῖς	ἄλλοις,	οὓς χαναναίας καλοῦσι, καὶ δὴ
[3, 4]	περὶ μὲν ταύτης εὐκαίρως ἐν	ἄλλοις	τῆς γραφῆς δηλώσομεν. ~(Μωυσῆς δὲ
[3, 11]	εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα παρὰ	πολλοῖς	ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι καὶ τιμῆς
[3, 7]	δεδηλώσθω πολλάκις τε καὶ ἐν	πολλοῖς	τὴν ἀρετὴν τοῦ νομοθέτου παρεξόντων
[3, 11]	καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς τοῖς	ὁμοφύλοις	περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει κατὰ
[3, 11]	ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς τοῖς	ὁμοφύλοις	προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς τοιούτους
[3, 11]	δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ τοῖς	γάμοις	καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖς
[3, 6]	κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν ταῖς	ἐπισήμοις	ἡμέραις. κατὰ δὲ τὰς λοιπὰς
[3, 10]	ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν	ἀζύμοις	τρέφονται καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[3, 6]	ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖς	γιγλύμοις	τῷ θήλει τοῦ ἄρρενος συνελθόντος.
[3, 8]	γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ τοῖς	ὤμοις	φέρειν τὸν ἀρχιερέα προεῖπον, σαρδόνυχες
[3, 14]	τἀληθῆ περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι	καταπληξαμένοις,	ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν
[3, 2]	παρὰ τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς	γεγενημένοις,	τῶν τε Ἑβραίων τοὺς ἀξιολογωτάτους
[3, 10]	Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες τοῖς	εἰρημένοις	ταῦρον καὶ κριὸν καὶ ἄρνας
[3, 6]	τὴν χρόαν: ἔριά τε τοῖς	προειρημένοις	ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου βύσσον
[3, 5]	Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς	προειρημένοις	τοῦ συλλόγου διελύθη, ταῖς δ'
[3, 1]	τοῦ δίψους καὶ τῆς ὁδοιπορίας	τεταλαιπωρημένοις	ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν,
[3, 8]	ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο τοῖς	λεγομένοις	καὶ συνῄνουν τῇ τοῦ θεοῦ
[3, 8]	θυσίας, ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι, τοῖς	λεγομένοις	ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ τῶν ἱερῶν
[3, 4]	διέλυε γὰρ τὰς δίκας τοῖς	δεομένοις	πάντων ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων καὶ
[3, 8]	δηλοῦσα παρουσίαν τοῖς τοῦτο καὶ	βουλομένοις	καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ τοὺς
[3, 1]	παράδοξον. ἀμύνει δὲ τοῖς ταύτην	νεμομένοις	τὴν ἐκ τῶν ἄλλων ἀπορίαν,
[3, 9]	ἐπὶ δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς	καταλειπομένοις	τῶν κρεῶν, ἃ δ' ἂν
[3, 1]	τῆς ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ λαοῦ	πραττομένοις	φύσει δυσαρέστου καὶ φιλαιτίου τοῦ
[3, 6]	λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς ἱερεῦσιν	ὑποδυομένοις.	ὑπὲρ δὲ τούτου λίνεον ἦν
[3, 1]	τῇ αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ	γευομένοις	τοῦτο αὐτοῖς παρεῖχε πιστεύειν. οἱ
[3, 1]	πρὸς τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως	τρεφομένοις:	δεδιέναι δ' εἰπὼν οὐχ οὕτως
[3, 2]	παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ τοῖς	ἀρχομένοις	ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, τῶν τε
[3, 6]	πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας τοῖς	ἐγχειρουμένοις	ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς
[3, 5]	τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν	ἀπορουμένοις,	ὁ ποτὸν ἐκ πέτρας ἀναβλύσας
[3, 1]	θεοῦ παρακαλῶν ὡς τροφὴν ἔδωκεν	ἀπορουμένοις	οὕτως καὶ ποτὸν παρασχεῖν, διαφθειρομένης
[3, 2]	ἐν ἐρήμῳ τε γῇ καὶ	ταλαιπωρουμένοις,	τόν τε στρατὸν εὐωχίαις ἀνελάμβανε.
[3, 1]	ἀνασχεῖν ἰκμάδες ἦσαν ὀλίγαι, καὶ	διαμωμένοις	τὴν ψάμμον οὐδὲν ἀπήντα, κἂν
[3, 4]	οὗτος γένοιτο: καὶ γὰρ τοῖς	ἡττωμένοις	κοῦφον ἐδόκει τὸ λείπεσθαι κατὰ
[3, 8]	πρασσόμενα περὶ τὰς ἱερουργίας ἐν	ἐκείνοις	δηλώσων περί τε ὧν ὁλοκαυτεῖν
[3, 1]	μέντοι παρέχον αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν	ἐκείνοις	εὑρεθὲν τοῖς χωρίοις: καὶ γὰρ
[3, 1]	τίνα τρόπον ὁ αὐτὸς ποταμὸς	ἐκείνοις	μὲν αἷμα ἦν καὶ ἄποτος
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν	ἐκείνοις	τοῖς χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ
[3, 7]	κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν	ὑακινθίνοις	ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ τὴν ἐπωμίδα
[3, 5]	τῷ κόσμῳ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ	τέκνοις	ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν
[3, 15]	οἱ πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ τοῖς	τέκνοις	ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς τὴν
[3, 5]	τὸν λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ	τέκνοις,	ὡς ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου
[3, 6]	βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι	μόνοις	ἐπετέτραπτο. κατὰ μέτωπον δέ, ἐξ
[3, 5]	τρόπον ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε	χρόνοις,	ὧν μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν οἰκεῖον.
[3, 1]	κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς τοῖς ἄρτι	χαλεποῖς.	ἐλέγχεσθαι δὲ αὐτοὺς οὐκ ἀγαθοὺς
[3, 7]	καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι	ἀνθρώποις.	ἐπί τε τῇ τραπέζῃ τοὺς
[3, 5]	Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ τοῖς	ἀνθρώποις	ἔρις τῶν μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων
[3, 7]	καὶ κάλλει διαφέροντες οὐ κτητὸς	ἀνθρώποις	κόσμος διὰ τιμῆς ὑπερβολὴν ὄντες:
[3, 1]	ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν οὐκ	ἀνθρώποις	μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοις
[3, 5]	παρῆν οὐδενὸς σιτίου τῶν τοῖς	ἀνθρώποις	νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς δ' ἐνέπλησε
[3, 5]	καὶ τῶν κρημνῶν τὸ ἀπότομον	ἀνθρώποις	οὐ μόνον οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ'
[3, 6]	ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος	ἀνθρώποις,	οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο.
[3, 1]	τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον	ἀνθρώποις	τι παρασχεῖν ἐνδεής, ἀλλὰ καὶ
[3, 11]	δὲ τούτων καθαρὸς ὢν ἐν	καθαροῖς	τοῖς ὁμοφύλοις περὶ τῶν νενοσηκότων
[3, 7]	τελαμὼν δ' ἐστὶ χρύσεος, ὃς	ἱεροῖς	γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν
[3, 8]	εἶναι τὸν θεὸν παρατυγχάνειν τοῖς	ἱεροῖς	κατέλιπεν ὁπότε θελήσειε καὶ μὴ
[3, 4]	μὲν ἐπὶ τοῖς ἥττοσι ταλαιπωρίας	ἑτέροις	ἐκστῆναι, περὶ δὲ τῶν μειζόνων
[3, 6]	ἐξ ἧς ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν	ἑτέροις	ἐροῦμεν. (Κατὰ πρόσωπον δὲ τῆς
[3, 15]	ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι τοῖς	ὑμετέροις	παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους
[3, 8]	Ἐλίαβος, τῶν γὰρ ἐξευρημένων τοῖς	προτέροις	αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν
[3, 2]	μὲν νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς	πρεσβυτέροις,	τοὺς δὲ ἀκροᾶσθαι τοῦ στρατηγοῦ:
[3, 1]	τῆς ἐκ λόγων διδασκαλίας, ἐν	χαλεπωτέροις	ἦν τὴν συμφορὰν τὴν ἁπάντων
[3, 14]	λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ ἐπὶ τοῖς	ὅροις	καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν
[3, 5]	εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ	μέτροις	τε καὶ κατασκευῇ οἷς αὐτὸς
[3, 2]	ἐῶσι γενέσθαι. τοιαῦτα τοῖς τε	πλησιοχώροις	καὶ πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν
[3, 1]	ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος ἐν	μέσοις	ἥκειν ἔλεγε φέρων αὐτοῖς παρὰ
[3, 6]	ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε	χρυσοῖς	τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς,
[3, 2]	ὅταν ταῖς πόλεσιν ἡμῶν καὶ	τοῖς	ἀγαθοῖς ἐπιβάλωσι τὰς χεῖρας. οἱ
[3, 15]	ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ θεῖον	τοῖς	ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ' οὐ δεῖ
[3, 1]	αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ	τοῖς	ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ λαμβάνειν
[3, 8]	καὶ τῇ στολῇ καὶ πᾶσι	τοῖς	ἄλλοις ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ
[3, 6]	μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι κίονας ὁμοίως	τοῖς	ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις
[3, 12]	τούτων τε γὰρ αὐτοὺς ὁμοίως	τοῖς	ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι γαμεῖν
[3, 12]	τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο	τοῖς	ἄλλοις ἱερεῦσι συγχωρῶν, μόνην δ'
[3, 9]	τὰ κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς	τοῖς	ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς
[3, 7]	τοῖς ἱερεῦσι στολαὶ πᾶσί τε	τοῖς	ἄλλοις, οὓς χαναναίας καλοῦσι, καὶ
[3, 5]	νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ	τοῖς	ἀνθρώποις ἔρις τῶν μὲν ἀπολωλέναι
[3, 5]	νυκτῶν παρῆν οὐδενὸς σιτίου τῶν	τοῖς	ἀνθρώποις νενομισμένων γεγευμένος. χαρᾶς δ'
[3, 4]	καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν	τοῖς	ἀξίοις, εἰ καὶ δόξαν ἔμελλε
[3, 1]	καὶ οἱ μὲν χαίροντες ἐπὶ	τοῖς	ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν,
[3, 4]	ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν	τοῖς	ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ θέλουσι,
[3, 14]	οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ βάθος	τοῖς	ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς
[3, 1]	ἐν ποσὶ κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς	τοῖς	ἄρτι χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι δὲ αὐτοὺς
[3, 12]	ἀποδίδωσι δὲ καὶ τοὺς ἀγροὺς	τοῖς	ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν
[3, 2]	τῆς παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ	τοῖς	ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, τῶν
[3, 5]	ὃν ἂν πραχθείη τρόπον ἐν	τοῖς	αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι
[3, 7]	τὸ μέγεθος χρυσῷ τε καὶ	τοῖς	αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον:
[3, 12]	ἀδελφοῖς καὶ γονεῦσι καὶ παισὶ	τοῖς	αὑτῶν προσιέναι μεταστᾶσιν. ἀφελεῖς δὲ
[3, 4]	τὸν ἐξευρηκότα τῷ πλήθει. κἀν	τοῖς	βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς
[3, 7]	σώματι καὶ τὰς χειρῖδας περὶ	τοῖς	βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ
[3, 11]	ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ	τοῖς	γάμοις καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ
[3, 2]	στρατηγίας παρὰ τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ	τοῖς	γεγενημένοις, τῶν τε Ἑβραίων τοὺς
[3, 4]	ὄντα: διέλυε γὰρ τὰς δίκας	τοῖς	δεομένοις πάντων ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων
[3, 5]	τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν	τοῖς	Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο
[3, 2]	εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν τε παρὰ	τοῖς	Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι περὶ
[3, 12]	ἐξέμαθε παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ	τοῖς	Ἑβραίοις γεγραμμένην παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ
[3, 2]	καὶ πρὸς ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν	τοῖς	Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν εἰς μάχην. (Μωυσεῖ
[3, 1]	ἀρχαιολογίας ~(Παραδόξου δὲ τῆς σωτηρίας	τοῖς	Ἑβραίοις οὕτως γενομένης δεινῶς ἐλύπει
[3, 6]	δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας	τοῖς	ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν
[3, 10]	ὃν Μακεδόνες Ὑπερβερεταῖον καλοῦσι, προσθέντες	τοῖς	εἰρημένοις ταῦρον καὶ κριὸν καὶ
[3, 14]	κατακρίνειν τοῦ θεοῦ μήτε πιστεύειν	τοῖς	ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ
[3, 8]	ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι' ὄχλου γένηται	τοῖς	ἐντυγχάνουσι. δὶς δὲ τῆς ἡμέρας
[3, 14]	τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις, ἀλλὰ	τοῖς	ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὴν
[3, 12]	καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης ἐν	τοῖς	ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί τε ἄλλῳ
[3, 10]	οὐδὲ τῶν πόνων τῶν ἐπὶ	τοῖς	ἔργοις ἄνεσιν οὐ διδόασιν, ἀλλ'
[3, 6]	καὶ παρὰ δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας	τοῖς	ἔργοις ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν τοῦ
[3, 7]	εἰκάζων αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα	τοῖς	εὐζώμων: ἐκ μέντοι τῶν κλάδων
[3, 4]	καὶ συνεβούλευε τῆς μὲν ἐπὶ	τοῖς	ἥττοσι ταλαιπωρίας ἑτέροις ἐκστῆναι, περὶ
[3, 4]	αὐτοῖς οὗτος γένοιτο: καὶ γὰρ	τοῖς	ἡττωμένοις κοῦφον ἐδόκει τὸ λείπεσθαι
[3, 12]	ἀπὸ τῆς γῆς κοινὴν εἶναι	τοῖς	θέλουσι τὴν χρῆσιν τῶν τε
[3, 9]	ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι ταὐτὰ μὲν κομίζουσι	τοῖς	ἰδιώταις, διαλλάσσουσι δὲ τῷ προσάγειν
[3, 11]	ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ τὸ λοιπὸν	τοῖς	ἱερεῦσι διδόασιν εἰς τροφήν. τὴν
[3, 10]	τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν	τοῖς	ἱερεῦσι: καὶ τότε λοιπὸν δημοσίᾳ
[3, 6]	καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως	τοῖς	ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ μέτωπον
[3, 9]	καὶ τὴν κνήμην τὴν δεξιὰν	τοῖς	ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ δύο ἡμέρας
[3, 10]	ἐκείνων ἄλλοι κομίζονται, οἱ δὲ	τοῖς	ἱερεῦσι πρὸς τροφὴν δίδονται, καὶ
[3, 10]	νόμιμον μόνον, εἰς δὲ δεῖπνον	τοῖς	ἱερεῦσι σκευάζεται καὶ καταλιπεῖν οὐδέν
[3, 7]	αὐτὴν σκεύη. ~(Γίνονται δὲ καὶ	τοῖς	ἱερεῦσι στολαὶ πᾶσί τε τοῖς
[3, 6]	τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον, ἐξ οὗ	τοῖς	ἱερεῦσι τὰς χεῖρας ἀποπλύνειν καὶ
[3, 6]	τὸ δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ	τοῖς	ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν
[3, 9]	ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ δὲ	τοῖς	ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν διδόασιν. ἀκριβέστερον
[3, 6]	ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ	τοῖς	ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς
[3, 10]	εἰς εὐωχίαν κατὰ ἡμέραν ἑκάστην	τοῖς	ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τῶν
[3, 6]	τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο	τοῖς	ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ τούτου
[3, 7]	καὶ δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς	τοῖς	ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν τινα καὶ
[3, 8]	δ' εἶναι τὸν θεὸν παρατυγχάνειν	τοῖς	ἱεροῖς κατέλιπεν ὁπότε θελήσειε καὶ
[3, 12]	καρπῶν καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἀποδίδωσι	τοῖς	καὶ πρότερον νεμηθεῖσι. τὸ αὐτὸ
[3, 11]	αὑτὸν εἰς ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως	τοῖς	κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν
[3, 6]	πόρρωθεν θεωμένους: τὴν γὰρ χρόαν	τοῖς	κατὰ τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν
[3, 12]	ἐκώλυσε δὲ καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ	τοῖς	κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν
[3, 9]	παρασχόντες ἐπὶ δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται	τοῖς	καταλειπομένοις τῶν κρεῶν, ἃ δ'
[3, 6]	βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς ἔν τε	τοῖς	καύμασι καὶ ὁπότε ὑετὸς εἴη
[3, 11]	ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ καὶ	τοῖς	κηδεύσασι νεκρὸν μετὰ τοσαύτας ἡμέρας
[3, 1]	μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ βοσκήματα	τοῖς	κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς τὰς
[3, 7]	εἰς τὴν πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν	τοῖς	κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ μὴ
[3, 8]	προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο	τοῖς	λεγομένοις καὶ συνῄνουν τῇ τοῦ
[3, 8]	τὰς θυσίας, ἃς ἕκαστος ἐπιφέροι,	τοῖς	λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων δὲ τῶν
[3, 15]	γὰρ θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι	τοῖς	λόγοις αὐτοῦ τὸ πλῆθος παρεσκεύαζε,
[3, 6]	οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης	τοῖς	μείζοσιν ἠσκημένους. ἕκαστος δὲ τῶν
[3, 8]	θαυμαστὸν μὲν οὖν καὶ τοῦτο	τοῖς	μὴ τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ
[3, 15]	τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν	τοῖς	Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν
[3, 1]	οὐκ ἐν ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ	τοῖς	νῦν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ὑπὸ
[3, 14]	καὶ βάθους καὶ ὄρη ἀμήχανα	τοῖς	ὁδεύουσι καὶ πόλεις καρτερὰς τείχεσι
[3, 12]	καὶ ταῖς τε πόλεσι καὶ	τοῖς	οἴκοις συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας
[3, 12]	γενόμενον, δισμύριοι καὶ δισχίλιοι πρὸς	τοῖς	ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ' ὅσον
[3, 11]	τούτων καθαρὸς ὢν ἐν καθαροῖς	τοῖς	ὁμοφύλοις περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει
[3, 11]	τῆς ἐπ' αὐταῖς ταῦτα Μωυσῆς	τοῖς	ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς
[3, 11]	γάμοις καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ	τοῖς	ὅρκοις μετ' αἰσχύνης καταστρέφει τὸν
[3, 14]	ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ ἐπὶ	τοῖς	ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ
[3, 5]	κατῄγιζον, ἀστραπαί τε ἦσαν φοβεραὶ	τοῖς	ὁρῶσι, καὶ κεραυνοὶ κατενεχθέντες ἐδήλουν
[3, 7]	πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως ἔχει	τοῖς	ὁρῶσι καλῶς, ὅταν δὲ σπουδάζειν
[3, 7]	περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο	τοῖς	οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς δύο
[3, 7]	ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε,	τοῖς	οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν
[3, 8]	τοῦ Ἀαρῶνος καὶ αὐτὸν σὺν	τοῖς	παισὶν ἔρραινεν ἀφαγνίσας πηγαίοις τε
[3, 8]	ἠθέλησεν, ἀλλὰ καὶ τῶν ξένων	τοῖς	παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ λίθων, οὓς
[3, 3]	εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν δὲ σὺν	τοῖς	παροῦσι Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος ὕμνους τε
[3, 10]	καὶ ταῦτα μὲν ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου	τοῖς	πᾶσι καὶ ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων
[3, 2]	μέλλον δὲ πολεμεῖν πρὸς ἀνθρώπους	τοῖς	πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν
[3, 7]	ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος ὢν	τοῖς	πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου χρυσόλιθος
[3, 7]	καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος	τοῖς	πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν δὲ
[3, 9]	θυσίας τῶνδε τῶν ζῴων ἐν	τοῖς	περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ μὲν
[3, 8]	καὶ δὴ, λέγειν γὰρ ἐν	τοῖς	περὶ θυσιῶν μέλλω τὰ πρασσόμενα
[3, 2]	ἀλλὰ καὶ τὰ φρονήματα, καὶ	τοῖς	περιοίκοις ἅπασι μετὰ τὴν ἐκείνων
[3, 8]	ὤμων πεπορπημένον αὐγῆς ἀποπηδώσης καὶ	τοῖς	πορρωτάτω φαινομένης, οὐ πρότερον ταύτης
[3, 2]	τοὺς μὲν νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι	τοῖς	πρεσβυτέροις, τοὺς δὲ ἀκροᾶσθαι τοῦ
[3, 10]	ἁμαρτημάτων ἐσόμενος, τὸν δ' ἐν	τοῖς	προαστείοις εἰς καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον
[3, 6]	παρεῖχον τὴν χρόαν: ἔριά τε	τοῖς	προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου
[3, 5]	ὧν Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ	τοῖς	προειρημένοις τοῦ συλλόγου διελύθη, ταῖς
[3, 1]	τὰ βοσκήματα τοῖς κρατοῦσι καὶ	τοῖς	πρὸς τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως
[3, 8]	καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ ἐξευρημένων	τοῖς	προτέροις αὐτοὶ προεθυμήθησαν ἀμείνονα προσεξεργάσασθαι,
[3, 6]	τρεῖς κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ	τοῖς	πυλούχοις ἐμβεβήκεσαν ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ'
[3, 12]	ἱερουργίαις προσάγοντες τὰς θυσίας καὶ	τοῖς	σαββάτοις καὶ ταῖς λοιπαῖς ἡμέραις.
[3, 2]	τι πεπονηκὸς ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ	τοῖς	στρατηγοῖς προσέχοντες, ὡς ὁρμήσοντες ἐπὶ
[3, 1]	βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ	τοῖς	ταύτην νεμομένοις τὴν ἐκ τῶν
[3, 6]	παντοίοις, ὅσα γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον	τοῖς	τε ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον, ὅσα
[3, 2]	μὲν οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν	τοῖς	τε λόγοις καὶ τῇ διὰ
[3, 2]	κατ' αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι. τοιαῦτα	τοῖς	τε πλησιοχώροις καὶ πρὸς ἀλλήλους
[3, 15]	δὲ οἱ πατέρες ἐπὶ νουθεσίᾳ	τοῖς	τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ εἰς
[3, 11]	ἀενάοις καὶ θυσίαις, ἃς ἐπὶ	τοῖς	τοιούτοις νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ,
[3, 8]	ἔρρει καὶ θεοῦ δηλοῦσα παρουσίαν	τοῖς	τοῦτο καὶ βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι.
[3, 15]	ποινὴν ταύτην ἐκτίνοντας: παισὶ μέντοι	τοῖς	ὑμετέροις παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο
[3, 15]	καὶ κολάσοντος ἂν ἀκοσμῇ πειθαρχεῖ	τοῖς	ὑπ' αὐτοῦ νομοθετηθεῖσι, κἂν λαθεῖν
[3, 1]	οὐκ ἀνθρώποις μόνον ἀλλὰ καὶ	τοῖς	ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ' ὁ
[3, 12]	νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει τε	τοῖς	φυλάρχοις πλὴν τῆς Λευίτιδος φυλῆς
[3, 14]	τὴν καλουμένην Φάραγγα πλησίον οὖσαν	τοῖς	Χαναναίων ὁρίοις καὶ χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι
[3, 1]	αὐτοῖς εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν	τοῖς	χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον παρὰ
[3, 5]	Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις	τοῖς	χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ διὰ
[3, 8]	τῶν γὰρ λίθων, οὓς ἐπὶ	τοῖς	ὤμοις φέρειν τὸν ἀρχιερέα προεῖπον,
[3, 12]	προσάγοντες τὰς θυσίας καὶ τοῖς	σαββάτοις	καὶ ταῖς λοιπαῖς ἡμέραις. θύει
[3, 1]	τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ τοῖς	ἀδυνάτοις	ἄπορον ᾖ τὸ λαμβάνειν δι'
[3, 15]	τὴν ὀργήν, ἣν καὶ ἐπὶ	ἀνεξελέγκτοις	ἀεὶ τὸ θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν
[3, 1]	καὶ τῶν τε πρὸς τροφὴν	αὐτοῖς	ἄπορος, σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος
[3, 2]	δοκοῦσι νεμεσᾶν, οἱ δ' οὐδεμίαν	αὐτοῖς	ἀφορμὴν κατ' αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι.
[3, 1]	ἐκείνων μὴ περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν	αὐτοῖς	ἀφορμήν τινα σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν
[3, 1]	μὲν αἷμα ἦν καὶ ἄποτος	αὐτοῖς	δὲ πότιμος καὶ γλυκύς, πῶς
[3, 12]	ἀρότρου καὶ φυτείας, ὥσπερ καὶ	αὐτοῖς	δι' ἑβδόμης ἡμέρας τὴν ἀπὸ
[3, 1]	τὸν ἀριθμὸν νοτερόν τι προσαρδεῦον	αὐτοῖς	δι' ἐλπίδα χρήσιμον, ἀλλὰ μὴ
[3, 2]	ὁδὸν οὐκ ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ'	αὐτοῖς	διὰ τὴν εὐμένειαν τὴν παρὰ
[3, 1]	ἐπὶ τοῖς ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν	αὐτοῖς	διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ
[3, 1]	ἐν μνήμῃ εἶναι τῶν ὑπηργμένων	αὐτοῖς	ἔκ τε τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 2]	προθυμοτάτους, ὡς τῆς ἁπάντων εὐπορίας	αὐτοῖς	ἐν τῷ κρατῆσαι τῶν ἐχθρῶν
[3, 5]	ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν	αὐτοῖς,	ἐπανήξοντος Μωυσέος παρὰ τοῦ θεοῦ.
[3, 5]	ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας	αὐτοῖς	ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς δέκα
[3, 1]	τοσούτῳ στρατῷ, βραχεῖαν μέντοι παρέχον	αὐτοῖς	εὐθυμίαν ἐν ἐκείνοις εὑρεθὲν τοῖς
[3, 5]	ἀφήγησιν. (Οὕτω δὲ τῶν πραγμάτων	αὐτοῖς	ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς
[3, 1]	κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς τὴν ὄψιν	αὐτοῖς	ἤδη τὸ δίψος ἔληγε, καὶ
[3, 6]	βάθος δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες δ'	αὐτοῖς	ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ διά
[3, 2]	τοὺς περὶ αὐτῆς εἰς μάχην	αὐτοῖς	καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ μὲν
[3, 2]	δ' ἦν ἤδη τὸ ὁπλιτικὸν	αὐτοῖς:	καὶ προιὼν κατ' ὀλίγον ἐν
[3, 11]	τῷ θεῷ, τήν τε σκηνὴν	αὐτοῖς	καὶ τὰ σκεύη τὰ ἱερὰ
[3, 3]	τὸν θεὸν ὡς τῆς σωτηρίας	αὐτοῖς	καὶ τῆς ἐλευθερίας αἴτιον καὶ
[3, 3]	ὡς κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων	αὐτοῖς	κατὰ νοῦν ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος
[3, 1]	ἀφορμὴν τῆς τροφῆς καὶ δευτέραν	αὐτοῖς	κατέπεμπεν ὁ θεός: ἀνέχοντος γὰρ
[3, 4]	οἳ περί τε τῶν διαφόρων	αὐτοῖς	κρινοῦσι κἂν ᾖ τι μεῖζον
[3, 15]	μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν γῆν	αὐτοῖς	λαβεῖν οὐδὲ τὴν ἀπ' αὐτῆς
[3, 2]	τῆς Αἰγυπτίων ἀποδράντα δουλείας ἐφεδρεύειν	αὐτοῖς	λέγοντες, ὃν οὐ καλῶς ἔχει
[3, 8]	πατέρα μὴ φροντίζειν τῆς ἐπ'	αὐτοῖς	λύπης ἠξίωσε προκρίναντας τὴν εἰς
[3, 2]	τροφῆς πρότερον εὐποροῦντες. ὑπῆρξε δ'	αὐτοῖς	οὐκ εἰς τὸ παρὸν μόνον,
[3, 4]	δικαίου τυχεῖν ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς	αὐτοῖς	οὗτος γένοιτο: καὶ γὰρ τοῖς
[3, 7]	καλοῦμεν: οὕτως γὰρ προσαγορεύεται παρ'	αὐτοῖς.	οὗτος ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν
[3, 14]	ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος	αὐτοῖς	πάθους τεταραγμένην, παρῆν δ' ἡ
[3, 2]	κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας τῷ μηδὲν	αὐτοῖς	παρ' ἡμῶν ἀπαντᾶν καταλύειν ἀσφαλὲς
[3, 1]	καὶ ταύτην εἰς τροφὴν ἥκειν	αὐτοῖς	παρὰ τοῦ θεοῦ γεύεταί τε
[3, 5]	σκηνὴν ἠξίουν αὐτὸν καὶ νόμους	αὐτοῖς	παρὰ τοῦ θεοῦ κομίζειν. ὁ
[3, 1]	ἐν μέσοις ἥκειν ἔλεγε φέρων	αὐτοῖς	παρὰ τοῦ θεοῦ τὴν περὶ
[3, 5]	ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν	αὐτοῖς	παραδιδομένη. πάντες τε ἤκουον φωνῆς
[3, 1]	τῆς παρούσης κακίας καὶ πότιμον	αὐτοῖς	παρασχεῖν. καὶ κατανεύσαντος τοῦ θεοῦ
[3, 15]	κατὰ τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις	αὐτοῖς	παρασχεῖν. ὁ δ' οὐκ ἔφασκε
[3, 2]	παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα	αὐτοῖς	παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν ἐναντίων
[3, 1]	καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις τοῦτο	αὐτοῖς	παρεῖχε πιστεύειν. οἱ δὲ μιμούμενοι
[3, 13]	αἰσχρῶς ὑπ' αὐτῶν περιυβρισμένος πλῆθος	αὐτοῖς	παρέξειν κρεῶν οὐκ εἰς μίαν
[3, 1]	γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ	αὐτοῖς	παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν, ἂν πρὸς
[3, 13]	δεινὰ λεγόντων, εἷς δέ τις	αὐτοῖς	παρῄνει, μήτε Μωυσέος καὶ τῶν
[3, 4]	μὲν τῶν ἐγκλημάτων δίαιταν ἐπίτρεψον	αὐτοῖς	ποιεῖσθαι καὶ ἐπ' ἄλλων, σὺ
[3, 1]	τε διὰ τῆς θαλάσσης ἀναφυγούσης	αὐτοῖς	πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ
[3, 14]	ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ πόση δύναμις	αὐτοῖς.	πρὸ δὲ πάντων ὁμονοῶμεν καὶ
[3, 5]	γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς, καθὼς ἐκεῖνος	αὐτοῖς	προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν θεὸν
[3, 1]	λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον	αὐτοῖς	προεκκενωθέντος τοῦ πλείονος. καὶ οἱ
[3, 2]	πρὸς ἀνθρώπους, ἃ δ' ἦν	αὐτοῖς	πρὸς λιμὸν καὶ δίψος ἄπορα
[3, 2]	καὶ πολλὴ μεταποίησις ἦν ἀρετῆς	αὐτοῖς	πρός τε τῷ πονεῖν ἦσαν
[3, 8]	οὗ τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς	αὐτοῖς	πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ τοῦ
[3, 1]	ἐλπισθεῖσαν ἐκ τῆς πέτρας ποταμὸν	αὐτοῖς	ῥυήσεσθαι λέγων. τῶν δὲ πρὸς
[3, 2]	καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων, οἵοις	αὐτοῖς	σύνοιδεν οὖσιν, νικᾶσθαι βουλομένου τοῦ
[3, 15]	οὐδ' ἐκ τῶν πατρίων ἡμῖν	αὐτοῖς	συντυχόντων. καὶ οἱ μὲν μηδὲ
[3, 9]	λοβῷ τοῦ ἥπατος καὶ σὺν	αὐτοῖς	τὴν οὐρὰν τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι
[3, 6]	ἐξαίρετοι: κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ'	αὐτοῖς	τὸ κατὰ τοὺς κρίκους κοινωθέντας:
[3, 11]	τοῖς ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους δὲ	αὐτοῖς	τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς
[3, 1]	ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος	αὐτοῖς	τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ τοῖς
[3, 1]	οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς τροφὴν	αὐτοῖς	τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου τὴν
[3, 7]	μέγεθος χρυσῷ τε καὶ τοῖς	αὐτοῖς	τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν
[3, 1]	πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ τὸ ποτὸν	αὐτοῖς	φανῆναι. καὶ Μωυσῆς ταῦτα λαβὼν
[3, 8]	ἐτείῳ ὁλομελῆ καυθησόμενα καὶ σὺν	αὐτοῖς	χίμαρον ἐπὶ παραιτήσει ἁμαρτημάτων. προσῆγε
[3, 12]	μῖξιν τιμᾶν διὰ τὴν ἐπ'	αὐτοῖς	ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον. κατὰ
[3, 12]	συνέβαινεν ἑστάναι τὴν νεφέλην, μένειν	αὐτοῖς	ὡς ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ θεοῦ,
[3, 15]	παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες ἀσύμφορον	ἑαυτοῖς	τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ
[3, 15]	ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν	ἑαυτοῖς	ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν
[3, 11]	καὶ θυσίαις, ἃς ἐπὶ τοῖς	τοιούτοις	νομίμους παρέχονται τῷ θεῷ, τήν
[3, 2]	ἐχθρῶν κειμένης. (Καὶ Μωυσῆς μὲν	τοιούτοις	παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις συγκαλῶν
[3, 4]	συναριθμουμένους, ἔστω δέ τις ἐπὶ	τούτοις	εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ
[3, 8]	ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς	τούτοις	ἕκαστος φιάλην τε κομίζει καὶ
[3, 6]	καὶ λίνου βύσσον λίθους τε	τούτοις	ἐνδεδεμένους, οὓς χρυσίῳ καθειργνύντες ἄνθρωποι
[3, 5]	γυναικῶν: εὐδαίμονα γὰρ διάξετε βίον	τούτοις	ἑπόμενοι καὶ γῆς ἀπολαύοντες καρπίμου
[3, 10]	ἔριφον. προσάγουσι δὲ δύο πρὸς	τούτοις	ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν ζῶν
[3, 6]	δὲ εἰς τὸν πόδα: καὶ	τούτοις	κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ
[3, 5]	παθῶν ἦν Μωυσέος παραγεγονότος. ἐπὶ	τούτοις	οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς
[3, 4]	εἰς πεντήκοντα. ἄρχοντάς τε ἐπὶ	τούτοις	τάξεις, οἳ κατὰ τριάκοντα μερισθέντας
[3, 10]	κομίσας εἰς τὸ αἴθριον: πρὸς	τούτοις	τὰς ἐξοχὰς καὶ τοὺς νεφροὺς
[3, 8]	διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι	τούτοις	τὸν ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο
[3, 7]	διείργονται σχιστός ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ	τούτοις	τρίτον ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν
[3, 7]	περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται δὲ	τούτοις	τῶν Ἰακώβου παίδων τὰ ὀνόματα
[3, 8]	κριοὺς σὺν ἀρνάσιν ἐτείοις καὶ	ἐρίφοις.	οὗτοι μὲν δὴ θύουσιν ἐπὶ
[3, 12]	ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων	ἀδελφοῖς	καὶ γονεῦσι καὶ παισὶ τοῖς
[3, 12]	ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει τε τοῖς	φυλάρχοις	πλὴν τῆς Λευίτιδος φυλῆς ἀκριβῶς
[3, 6]	κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ τοῖς	πυλούχοις	ἐμβεβήκεσαν ἐρηρεισμέναι, καὶ κατ' αὐτῶν
[3, 6]	σηπόμενα, στερεὰ δὲ περιελήλατ' αὐτῷ	λεπίς,	πηχυαῖον μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην
[3, 5]	ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις	ἔρις	τῶν μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις
[3, 9]	τρίτον τοῦ μέτρου, καὶ τετάρτη	μερὶς	ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ ἲν
[3, 12]	καὶ Ἐφράην ἀντὶ τοῦ Ἰωσήπου:	δέησις	δὲ ἦν αὕτη Ἰακώβου πρὸς
[3, 2]	ἐπ' ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ	μεταποίησις	ἦν ἀρετῆς αὐτοῖς πρός τε
[3, 1]	δ' ὑπολειφθέντος εἰς τὴν ἐπιοῦσαν	ὄνησις	οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου ὑπό
[3, 10]	ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ	παραίτησις	τοῦ πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων
[3, 1]	τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν	ἐπερώτησις	κατὰ τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, τί
[3, 11]	αἷς ἡ τῶν κατὰ φύσιν	ἔκκρισις	ἔπεισι μετέστησε πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην,
[3, 6]	ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ	δύσις	κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν ἐχρῆν
[3, 13]	καὶ δεινὰ λεγόντων, εἷς δέ	τις	αὐτοῖς παρῄνει, μήτε Μωυσέος καὶ
[3, 11]	διανέμονται. (Ἂν δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί	τις	αὐτῷ τὴν γυναῖκα, κομίζει κριθῆς
[3, 7]	καὶ διατύπωσιν τῶν ὅλων, εἴ	τις	ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ μετὰ συνέσεως
[3, 7]	ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι	τις	εἰκάζων αὐτήν, τὰ δὲ φύλλα
[3, 8]	(Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά	τις	ἐκ τούτου λογιζομένῳ ὡς ἐπ'
[3, 11]	νεκροῦ μηδὲν διαφέροντας: ἂν δέ	τις	ἐξικετεύσας τὸν θεὸν ἀπολυθῇ τῆς
[3, 4]	κατὰ δέκα συναριθμουμένους, ἔστω δέ	τις	ἐπὶ τούτοις εἷς τὴν προσηγορίαν
[3, 7]	ἐμπείρως ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ	τις	ἢ θεασάμενος τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ
[3, 6]	γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη	τις	ἦν: μῆκος μὲν ἦν αὐτῇ
[3, 7]	τῶν λίθων εἴτε τοὺς μῆνάς	τις	θέλοι νοεῖν, εἴτε τὸν οὕτως
[3, 9]	βωμὸν τὸν οἶνον. εἰ δέ	τις	θυσίαν οὐκ ἐπιτελῶν ἐπήνεγκε κατ'
[3, 7]	ἡμισφαίριον προσπέφυκεν ἀκριβῶς ἂν εἴποι	τις	τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας ἔχον τὰς ἐντομάς,
[3, 7]	προῄρηνται διατετελέκασιν ἐσχηκότες: εἰ γάρ	τις	τῆς σκηνῆς κατανοήσειε τὴν πῆξιν
[3, 7]	κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε δ' ἄν	τις	τῶν ἀνθρώπων τὴν πρὸς ἡμᾶς
[3, 11]	τροφήν. τὴν δὲ γυναῖκα στήσας	τις	τῶν ἱερέων κατὰ τὰς πύλας,
[3, 11]	ἐροῦμεν. (Ὅθεν καὶ καταγελάσειεν ἄν	τις	τῶν λεγόντων Μωυσῆν λέπρᾳ κεκακωμένον
[3, 1]	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ'	ἥτις	ἦν διεφθαρμένου ὑπό τε σκωλήκων
[3, 10]	ληγούσης, κατὰ δὲ ἑβδόμην ἡμέραν,	ἥτις	σάββατα καλεῖται, δύο σφάττουσι τὸν
[3, 14]	πάντων ὁμονοῶμεν καὶ τὸν θεόν,	ὅς	ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς
[3, 11]	περὶ τοῦ τὴν γονὴν ῥεομένου.	ὃς	δ' ἂν κατὰ τοὺς ὕπνους
[3, 3]	τὸ πλῆθος τοῦ θάμνου πλησίον,	ὃς	διαπεφεύγει τοῦ πυρὸς τὴν φλόγωσιν:
[3, 7]	κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ χρύσεος,	ὃς	ἱεροῖς γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν
[3, 10]	(Τῷ δὲ μηνὶ τῷ Ξανθικῷ,	ὃς	Νισὰν παρ' ἡμῖν καλεῖται καὶ
[3, 15]	νῦν: ἔστι γοῦν οὐδεὶς Ἑβραίων,	ὃς	οὐχὶ καθάπερ παρόντος αὐτοῦ καὶ
[3, 6]	κάτοπτον. καὶ ὁ μὲν πᾶς	ναὸς	ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον
[3, 8]	ἄριστοι τῶν δημιουργῶν Βεσέβηλος καὶ	Ἐλίαβος,	τῶν γὰρ ἐξευρημένων τοῖς προτέροις
[3, 14]	Ναυήχου παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ	Χάλεβος	τῆς Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν
[3, 5]	γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι' ὃν	Ἰάκωβος	δώδεκα παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι'
[3, 10]	ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ	πεπηγὸς	ὀπτήσει βραχείᾳ, καὶ εἷς μέν
[3, 5]	μὲν οὖν ἡμᾶς ὁ πρῶτος	λόγος,	ὅτι θεός ἐστιν εἷς καὶ
[3, 5]	ὁ περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς	λόγος	ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος
[3, 8]	κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τέσσαρες	Νάβαδος	Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ
[3, 8]	ὡς προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι	Νάβαδος	καὶ Ἀβιοῦς κομίσαντες ἐπὶ τὸν
[3, 10]	εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης	ἑβδομάδος	διαγεγενημένης μετὰ ταύτην τὴν θυσίαν,
[3, 1]	τοῦ θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν	τομάδος	τὸ ἄκρον ἐν ποσὶν ἐρριμμένης
[3, 7]	πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος	σμάραγδος,	ἡ δευτέρα δὲ ἄνθρακα παρέχεται
[3, 8]	καλάμου, ἔστι δὲ καὶ τοῦτο	εἶδος	θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον ὁλκὴν
[3, 10]	νόμιμον τό τε τῆς θυσίας	εἶδος	καὶ τὸ τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον
[3, 15]	οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον τὸ	συνειδὸς	ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ νομοθεσία τοῦ
[3, 6]	τῶν κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν	σκυταλίδος	ἑκάστης τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι
[3, 7]	ὁ δὲ κάλυξ μεγέθους ἐστὶ	σκυταλίδος	τοῦ μικροῦ δακτύλου, κρατῆρι δ'
[3, 6]	τοῦ στρατηγοῦ, Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου	Δανίδος	φυλῆς. τὸ δὲ πλῆθος οὕτως
[3, 2]	ἔργον τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν	ἐλπίδος	δόξαν τε διὰ τῆς παρούσης
[3, 7]	καὶ τοῦτο τοῖς οὐ μεμαθηκόσι:	σφαιρίδος	εἰς δύο τετμημένης περὶ τῷ
[3, 2]	Ναυήκου μὲν υἱὸν φυλῆς τῆς	Ἐφραιμίτιδος,	ἀνδρειότατον δὲ καὶ πόνους ὑποστῆναι
[3, 14]	τε ὁ Ναυήχου παῖς φυλῆς	Ἐφραιμίτιδος	καὶ Χάλεβος τῆς Ἰούδα φυλῆς
[3, 7]	κάλυκος ὄντα βοτάνης σπέρματι τῆς	σιδηρίτιδος	ὅμοιον, ἀφίησι δ' ἄνθος τῷ
[3, 12]	τε τοῖς φυλάρχοις πλὴν τῆς	Λευίτιδος	φυλῆς ἀκριβῶς τὸν ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν
[3, 7]	τὸν ἐσσῆνα μέσον ὄντα τῆς	ἐφαπτίδος	ἐν τρόπῳ γῆς ἔταξε: καὶ
[3, 6]	τοῦ κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν	εἴσοδος	ἀνεῖτο τοῖς ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ
[3, 5]	γὰρ ἡμέρας διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν,	δέος	εἶχε τοὺς Ἑβραίους, μή τι
[3, 8]	σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς ὁ	θεὸς	Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινε
[3, 1]	καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν ὁ	θεός:	ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος τὰς
[3, 8]	μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ ὁ	θεὸς	αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ τῶν
[3, 15]	πρὸς τὸ ἥμερον: ὁ γὰρ	θεὸς	αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι τοῖς λόγοις
[3, 1]	ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος. ὁ	θεὸς	δὲ προνοήσειν τε ἐπαγγέλλεται καὶ
[3, 15]	πολιτείαν ἡμῖν ὁ καταστησάμενός ἐστι	θεὸς	διὰ Μωυσέος καὶ τῆς ἀρετῆς
[3, 13]	εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων, ὁ	θεός,	εἶπε, κἀγὼ καί τοι κακῶς
[3, 5]	ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν	θεός,	εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ
[3, 5]	εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ	θεὸς	εἴποι πρὸς αὐτόν, καὶ συναθροισθέντων
[3, 1]	δόξαντας γεγονέναι καὶ σώσειεν ὁ	θεὸς	ἐκ παραλόγου καὶ ὡς δύναμις
[3, 5]	ἡμᾶς ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι	θεός	ἐστιν εἷς καὶ τοῦτον δεῖ
[3, 1]	σπανίζοντας ὅπλων εἰς εὐπορίαν ὁ	θεὸς	καὶ τούτων καταστήσειε, τά τε
[3, 8]	ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ	θεὸς	Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην Ἀαρῶνι τἀδελφῷ
[3, 13]	ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες. ὁ μέντοι	θεὸς	οὐκ εἰς μακρὰν μετέρχεται τοὺς
[3, 8]	λάμπειν, ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις ὁ	θεὸς	παρείη, τὸν ἕτερον τὸν ἐπὶ
[3, 8]	νίκην μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν ὁ	θεός:	τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν
[3, 6]	καὶ πρὸ τῆς σκηνῆς βωμὸς	χάλκεος	ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς ἑκάστην πλευρὰν
[3, 7]	τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν	λίνεος	ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν
[3, 7]	ἐξ ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος	χρύσεος	ἐπὶ τριστιχίαν κεχαλκευμένος. θάλλει δ'
[3, 7]	ὁ κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ	χρύσεος,	ὃς ἱεροῖς γράμμασι τοῦ θεοῦ
[3, 7]	θάλλει δ' ἐπ' αὐτῷ κάλυξ	χρύσεος	τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν
[3, 15]	οὐκ ἴσχυσαν τῶν ἱερῶν μεταλαβεῖν	Μωυσέος	ἀπηγορευκότος ἐπί τινι τῶν οὐ
[3, 4]	ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν	Μωυσέος	ἀρετὴν κἀκ τούτου καταμαθεῖν. ἀλλὰ
[3, 1]	τε τοῦ θεοῦ καὶ τῆς	Μωυσέος	ἀρετῆς καὶ συνέσεως κωλυόμενοι δι'
[3, 5]	δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν	Μωυσέος	αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη
[3, 15]	τοῦ νῦν τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ	Μωυσέος	γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει, ὥστε
[3, 14]	καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς ἔχωμεν.	(Μωυσέος	δὲ ταῦτ' εἰπόντος τὸ πλῆθος
[3, 5]	ἀπρόσιτον. Ἑβραῖοι δὲ κατὰ τὰς	Μωυσέος	ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ τὰς ὑπωρείας
[3, 15]	ὁ καταστησάμενός ἐστι θεὸς διὰ	Μωυσέος	καὶ τῆς ἀρετῆς τῆς ἐκείνου.
[3, 13]	δέ τις αὐτοῖς παρῄνει, μήτε	Μωυσέος	καὶ τῶν πεπονημένων αὐτῷ περὶ
[3, 15]	μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας. (Ταῦτα δὲ	Μωυσέος	κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην
[3, 5]	ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος	Μωυσέος	παρὰ τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ
[3, 5]	τῶν πρὸ ὀλίγου παθῶν ἦν	Μωυσέος	παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις οὖν συγκαλεῖ
[3, 15]	ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς	Μωυσέος	προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν τὰ
[3, 1]	ὁ θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ	Μωυσέος	τὰς χεῖρας ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς
[3, 6]	Μαριάμης τῆς ἀδελφῆς τοῦ στρατηγοῦ,	Ἐλίβαζος	δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος φυλῆς. τὸ
[3, 7]	μὲν πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ	τόπαζος	σμάραγδος, ἡ δευτέρα δὲ ἄνθρακα
[3, 6]	τε καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ	βάθος	δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες δ' αὐτοῖς
[3, 7]	τοῦτον τὸν τρόπον. ὑφανθεὶς ἐπὶ	βάθος	πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων παντοίων
[3, 14]	μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ	βάθος	τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι
[3, 6]	τὸ δ' εὖρος καὶ τὸ	βάθος	τριῶν σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ
[3, 8]	βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ	πάθος	γεγονέναι: τῶν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ
[3, 6]	ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ	ἔθος	καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν,
[3, 6]	ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ	μέγεθος	ἐκδεδεμένα, οἳ καθ' ἑκάστην κάμακα
[3, 14]	οὔτε γὰρ τῶν ὀρῶν τὸ	μέγεθος	οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ βάθος
[3, 6]	ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ	μέγεθος	σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων, ἐμβαινούσης
[3, 5]	αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ	μέγεθος	τοῦ νενοηκότος καὶ ἐπὶ συμφέροντι
[3, 1]	τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ	μέγεθος	τῷ κοριάννου σπέρματι: καὶ περὶ
[3, 7]	ἐνδύματος σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς τὸ	μέγεθος	χρυσῷ τε καὶ τοῖς αὐτοῖς
[3, 8]	ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται. τό τε	πλῆθος	ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν
[3, 5]	ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ τὸ μὲν	πλῆθος	ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ θεοῦ περὶ
[3, 6]	τοῦ θεοῦ οὓς καὶ τὸ	πλῆθος	ἂν ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας ἐπ'
[3, 4]	διατέλει ζητῶν οἷς ἂν τὸ	πλῆθος	ἀπαλλάξειας τῆς νῦν ἀπορίας. ὑποθήκαις
[3, 13]	καίπερ αἰσχρῶς ὑπ' αὐτῶν περιυβρισμένος	πλῆθος	αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν οὐκ εἰς
[3, 14]	(Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος τὸ	πλῆθος	αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους
[3, 8]	τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα τὸ	πλῆθος	αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ
[3, 13]	λοιδορίας: ἀπέθανε γὰρ οὐκ ὀλίγον	πλῆθος	αὐτῶν, καὶ νῦν ἔτι κατ'
[3, 15]	ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ	πλῆθος	ἐγένετο, καὶ τὸν Μωυσῆν παρεκάλει
[3, 5]	ἐπὶ τούτοις οὖν συγκαλεῖ τὸ	πλῆθος	εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ
[3, 2]	τὴν δίαιταν, πολὺ δὲ ἐπίσημον	πλῆθος	ἑκατέρων ὅσα τε ὑφαντὰ καὶ
[3, 2]	ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ τῶν Ἑβραίων	πλῆθος	ἐν ἀπορίᾳ μὲν ὂν ἁπάντων,
[3, 12]	οἱ Λευῖται πάντες ὄντες τὸ	πλῆθος,	ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ τοῦ
[3, 11]	χρόαν ἢ τὸ σὺν αὐτῷ	πλῆθος	ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ αὐτῶν τὰ
[3, 14]	ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ	πλῆθος	καὶ καταστάς, δύο, φησί, τοῦ
[3, 14]	ὅπως τῆς ἀμαθίας παύσῃ τὸ	πλῆθος	καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν
[3, 15]	δὲ θαρρήσας πάρεισιν εἰς τὸ	πλῆθος	καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου κινηθέντα
[3, 3]	τὴν φλόγωσιν: καὶ τὸ μὲν	πλῆθος	κατὰ συγγένειαν ὡς ἕκαστοι τῆς
[3, 14]	χωροῦσιν εἰς μέσους καὶ τὸ	πλῆθος	κατεῖχον θαρσεῖν δεόμενοι καὶ μήτε
[3, 2]	Μωυσῆς μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε τὸ	πλῆθος	λόγοις συγκαλῶν τούς τε φυλάρχους
[3, 1]	ταῦτ' ἀκούσας καταβαίνει πρὸς τὸ	πλῆθος:	οἱ δ' ὡς ἑώρων καὶ
[3, 8]	περὶ τοὺς ἱερέας τό τε	πλῆθος	ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν θεὸν ἔκρινεν
[3, 14]	αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ τὸ	πλῆθος	οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ
[3, 6]	Ἰσαμάχου Δανίδος φυλῆς. τὸ δὲ	πλῆθος	οὕτως ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις
[3, 13]	Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ τὸ	πλῆθος	πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ τὸν
[3, 15]	ἡττᾶσθαι τοῖς λόγοις αὐτοῦ τὸ	πλῆθος	παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες ἀσύμφορον
[3, 13]	τοῦ θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ	πλῆθος	πρὸς τοῦτο μᾶλλον ἐκινήθη καὶ
[3, 6]	κόσμῳ χρῶνται πολυτελεῖ, θυμιαμάτων τε	πλῆθος	συνέφερον: ἐκ γὰρ τοιαύτης ὕλης
[3, 8]	καὶ συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ	πλῆθος	τήν τε ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ
[3, 12]	οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ	πλῆθος.	τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα
[3, 3]	ἀφίξει καὶ θύσας εὐωχεῖ τὸ	πλῆθος	τοῦ θάμνου πλησίον, ὃς διαπεφεύγει
[3, 1]	ἀπαλλαγήν. καὶ μετ' ὀλίγον ὀρτύγων	πλῆθος,	τρέφει δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον
[3, 8]	οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα μυριάδες
[3, 1]	Μωυσεῖ παρέξειν ὑπισχνεῖται πηγὴν καὶ	πλῆθος	ὕδατος ὅθεν οὐ προσδοκήσειαν, καὶ
[3, 14]	ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ	πλῆθος,	φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ τῷ
[3, 8]	μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ αὐτοὺς τὸ	πλῆθος	χαλεπῶς ἐπὶ τῷ θανάτῳ παρὰ
[3, 2]	παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη τὸ	πλῆθος	ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ μὲν
[3, 14]	ὅς ἐστιν ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν	βοηθὸς	καὶ σύμμαχος, διὰ τιμῆς ἔχωμεν.
[3, 7]	τοῦ ἐφώδου ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ	στῆθος	ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ' ὑπὸ κρίκων
[3, 9]	ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. τὸ δὲ	στῆθος	καὶ τὴν κνήμην τὴν δεξιὰν
[3, 7]	βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ	στῆθος	ὀλίγον τῆς μασχάλης ὑπεράνω τὴν
[3, 7]	τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ στίχου	χρυσόλιθος	μὲν πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν
[3, 6]	δὲ φοίνικι: αἱ δὲ πορφύρας	ἄνθος,	ἕτεραι δὲ λευκὴν παρεῖχον τὴν
[3, 7]	τῆς σιδηρίτιδος ὅμοιον, ἀφίησι δ'	ἄνθος	τῷ τῆς μήκωνος πλαταγωνίῳ δυνάμενον
[3, 7]	δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ	ὑάκινθος,	καὶ ὁ φοῖνιξ δ' ἂν
[3, 7]	γῆν λίνεος ὤν, ὁ δὲ	ὑάκινθος	τὸν πόλον, ἀστραπαῖς μὲν κατὰ
[3, 7]	δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος,	τελευταῖος	οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι
[3, 1]	ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ	Ἀράβιος	κόλπος, ἐφίπταται τὴν μεταξὺ θάλατταν
[3, 6]	τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον ὁ	ἥλιος	ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς
[3, 4]	τῆς ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ καὶ	οἷος	γέγονας ἐπὶ τῷ τὸν λαὸν
[3, 2]	βουλομένου τοῦ θεοῦ. εἰδέναι δ'	οἷος	οὗτος ἐπίκουρος ἐκ πολλῶν πεπειραμένους
[3, 9]	προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν, ἡ δὲ	χαριστήριός	τέ ἐστι καὶ κατ' εὐωχίαν
[3, 5]	μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας,	αἴθριός	τε καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ
[3, 10]	ἡμέραν ταῦροι σφάζονται δύο καὶ	κριὸς	μὲν εἷς ἑπτὰ δὲ ἄρνες.
[3, 6]	ὁ μὲν ἕτερος τῶν τοίχων	νότιος	ἦν, ὁ δὲ ἕτερος κατὰ
[3, 5]	Μωυσῆς ὁ Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης	υἱός,	ἀλλ' ὁ τὸν Νεῖλον ἀναγκάσας
[3, 6]	Οὐρὶ παῖς τῆς Ἰούδα φυλῆς,	υἱὸς	δὲ Μαριάμης τῆς ἀδελφῆς τοῦ
[3, 5]	Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι' ὃν	Ἴσακος	γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι' ὃν
[3, 6]	ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν τὸ	μῆκος	αὐτῆς εἰς τρία μέρη μετὰ
[3, 6]	τὰς ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν	μῆκος	αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα
[3, 7]	ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ	μῆκος	ἐρρωγότα πρός τε τὸ στέρνον
[3, 6]	πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ τὸ	μῆκος.	κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας πενταπήχεις
[3, 6]	τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ	μῆκος	μὲν δύο πηχῶν, τὸ δὲ
[3, 12]	ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ τοιαύτη:	μῆκος	μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον,
[3, 6]	δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις ἦν:	μῆκος	μὲν ἦν αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν,
[3, 6]	τὸ πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ	μῆκος	ὀκτὼ καὶ εἴκοσι, χρυσείους ἔχοντα
[3, 1]	διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ τὸ	μῆκος	τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς
[3, 6]	πλείους τὸν ἀριθμὸν τὸ δὲ	μῆκος	ὑπερβάλλουσαι, τριακονταπήχεις γὰρ ἦσαν, ὑφασμέναι
[3, 2]	τῶν τε ὅπλων εἴ τι	πεπονηκὸς	ἦν ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς στρατηγοῖς
[3, 1]	τῆς τοῦ θεοῦ κηδεμονίας, ὃν	εἰκὸς	δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν αὐτῶν πῶς
[3, 8]	(Μωυσῆς δὲ τοὺς τέκτονας οἵαις	εἰκὸς	ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα ἐργασαμένους
[3, 5]	μεταστῆναι διὰ τὴν προσοῦσαν ἀρετὴν	εἰκὸς	νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος ὁ
[3, 6]	πως κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος	ἕλικος	περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ
[3, 6]	βύσσου καὶ πορφύρας ὑακίνθου καὶ	φοίνικος	βαφῆς συγκεκραμένης. καὶ πρῶτον μὲν
[3, 10]	μυρσίνης καὶ ἰτέας σὺν κράδῃ	φοίνικος	πεποιημένην τοῦ μήλου τοῦ τῆς
[3, 6]	δὲ βάθους ὕφος ἦν πορφύρας	φοίνικος	σὺν ὑακίνθῳ καὶ βύσσῳ πεποιημένον
[3, 6]	τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο	κρίκος	οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος, δι'
[3, 7]	τὸν καρπὸν διὰ παντὸς τοῦ	κάλυκος	ὄντα βοτάνης σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος
[3, 7]	δύο κατὰ τῶν ὤμων ἑκάτερον	τέλος	ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες
[3, 8]	Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη	τέλος	ἔχει οἷον αὐτῷ τε τῷ
[3, 6]	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται, ταῦτ' ἦν:	Βασάηλος	μὲν> Οὐρὶ παῖς τῆς Ἰούδα
[3, 8]	εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν δημιουργῶν	Βεσέβηλος	καὶ Ἐλίαβος, τῶν γὰρ ἐξευρημένων
[3, 12]	ὑπὸ Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς	ἰώβηλος,	ἐν ᾧ οἵ τε χρεῶσται
[3, 3]	λοιπὰ φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ	Ῥαγουῆλος	ὁ πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν
[3, 3]	αὐτοῖς κατὰ νοῦν ἀπηντηκότων. καὶ	Ῥαγουῆλος	πολλὰ μὲν ἐγκώμια τοῦ πλήθους
[3, 4]	~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ	Ῥαγουῆλος	τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ πραγμάτων
[3, 7]	ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα κατὰ	χεῖλος,	ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς τετμημένος. ἐπίθεμα
[3, 7]	οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ ὁ	πῖλος	δέ μοι δοκεῖ τὸν οὐρανὸν
[3, 8]	ἥμισυ καθ' ἕκαστον, ὁ δὲ	σίκλος	νόμισμα Ἑβραίων ὢν Ἀττικὰς δέχεται
[3, 10]	τὰ πάντα, λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου	ἄλλος	ὑπὲρ τῶν ἄρτων προστίθεται. θύει
[3, 7]	μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα	βήρυλλος,	τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο
[3, 6]	καὶ ὁ μὲν τοῦ αἰθρίου	περίβολος	τοῦτον τὸν τρόπον ἦν διακεκοσμημένος.
[3, 6]	πρὸ τῆς σκηνῆς βωμὸς χάλκεος	ὑπόξυλος	καὶ αὐτὸς ἑκάστην πλευρὰν πέντε
[3, 1]	γενναῖον παίδων τε καὶ γυναικῶν	ὄχλος	ἀσθενέστερος τῆς ἐκ λόγων διδασκαλίας,
[3, 5]	πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι, δι' ὃν	Ἄδαμος	τῶν ἀπὸ γῆς τε καρπῶν
[3, 5]	τῆς ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν	Ἅβραμος	ὁ ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου
[3, 1]	καὶ τίνα τρόπον ὁ αὐτὸς	ποταμὸς	ἐκείνοις μὲν αἷμα ἦν καὶ
[3, 1]	ὄρος ἡ χώρα τελέως οὖσα	ἔρημος	καὶ τῶν τε πρὸς τροφὴν
[3, 6]	ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν κιόνων	ἀριθμός:	εἴκοσι γὰρ ἦσαν καὶ παρεῖχε
[3, 10]	ἑξῆς ἡμέραις ὁ μὲν αὐτὸς	ἀριθμὸς	τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν κριῶν
[3, 6]	πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα	βάσιμος	ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις
[3, 1]	ἦν καὶ ἄποτος αὐτοῖς δὲ	πότιμος	καὶ γλυκύς, πῶς τε διὰ
[3, 5]	ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ	ἕβδομος	μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος
[3, 7]	ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ	νόμος	ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν περιτίθεται
[3, 12]	δὲ μητράσι κακὸν μέγιστον ὁ	νόμος	ἀπεῖπεν, ὁμοίως δὲ καὶ πατρὸς
[3, 9]	προσάγειν θύματα ταῦρον ἔριφον ἄρσενας.	(Νόμος	δὲ ταῖς ἰδιωτικαῖς καὶ ταῖς
[3, 9]	ἐν τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ	νόμος	εἰς τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ
[3, 10]	~(Ἐκ δὲ τοῦ δημοσίου ἀναλώματος	νόμος	ἐστὶν ἄρνα καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[3, 9]	ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ	νόμος	θύειν ζῷον αὐθημερὸν μετὰ τοῦ
[3, 8]	μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ	νόμος,	κἀκ τοῦ αἵματος τῶν τεθυμένων
[3, 10]	εἰς τὴν ὑπερόριον ἐρημίαν πέμπεται	ἀποτροπιασμὸς	καὶ παραίτησις τοῦ πλήθους παντὸς
[3, 6]	πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθος	σύνδεσμος	ἦσαν τῶν κιόνων, ἐμβαινούσης κατὰ
[3, 5]	νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος ὁ	λογισμὸς	ἐποίει. προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι καὶ
[3, 7]	κάλλει διαφέροντες οὐ κτητὸς ἀνθρώποις	κόσμος	διὰ τιμῆς ὑπερβολὴν ὄντες: οὗτοι
[3, 7]	τοιοῦτος μὲν ὁ τοῦ ἀρχιερέως	κόσμος	ἐστί. (Θαυμάσειε δ' ἄν τις
[3, 12]	δὲ διὰ μέσων ἐτέτμηντο, καὶ	κόσμος	ἦν ἀγορᾶς, καὶ τῶν πωλουμένων
[3, 6]	δὲ καὶ πρὸ τῆς σκηνῆς	βωμὸς	χάλκεος ὑπόξυλος καὶ αὐτὸς ἑκάστην
[3, 6]	τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς	οὐρανὸς	ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ δ'
[3, 8]	παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν: ὁ μὲν	οὐρανὸς	καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ δὲ τὴν
[3, 7]	ἐμφερὲς εἶναι. ἐκ τούτου μὲν	στέφανος	ἐκκεχάλκευται ὅσον ἀπὸ τοῦ ἰνίου
[3, 7]	ἕτερος ἐξ ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται	στέφανος	χρύσεος ἐπὶ τριστιχίαν κεχαλκευμένος. θάλλει
[3, 8]	κριῶν σφαγέντων καθ' ἑκάστην ἡμέραν	ἑνὸς	κατὰ γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ
[3, 6]	δύο πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος	ἑνὸς	πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ
[3, 15]	μὲν ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ	γένος	αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων
[3, 8]	γὰρ Ἀαρὼν διά τε τὸ	γένος	καὶ τὴν προφητείαν καὶ τὴν
[3, 8]	καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς κατὰ	γένος,	τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν ἑορτὴν
[3, 5]	μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ δέκατος	μηδενὸς	ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ τὸ
[3, 8]	φλέγειν αὐτῶν ἀρξαμένου καὶ σβέσαι	μηδενὸς	δυναμένου. καὶ οἱ μὲν οὕτως
[3, 5]	μόνον: ὁ δὲ δεύτερος κελεύει	μηδενὸς	εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ
[3, 10]	δὴ τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ φατρίας	μηδενὸς	τῶν τεθυμένων εἰς τὴν ἐπιοῦσαν
[3, 5]	διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων νυκτῶν παρῆν	οὐδενὸς	σιτίου τῶν τοῖς ἀνθρώποις νενομισμένων
[3, 6]	ἵσταται λυχνία ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη	διάκενος	σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς ἑκατόν: Ἑβραῖοι
[3, 12]	ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ ὁ	πριάμενος,	καὶ λογισάμενοι τοὺς καρποὺς καὶ
[3, 6]	ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς	ὑποκηρυξάμενος	ἀρκεῖν τοὺς ὄντας: τοῦτο γὰρ
[3, 4]	φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ	θεασάμενος	ὁ Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν ἐν
[3, 7]	προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις ἢ	θεασάμενος	τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου ἀγνοεῖ
[3, 1]	κατὰ τὸ μῆκος τὴν τομὴν	ποιησάμενος,	ἔπειτα μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ
[3, 12]	καὶ βυκάνης τρόπον ἐξ ἀργύρου	ποιησάμενος,	ἔστι δὲ τοιαύτη: μῆκος μὲν
[3, 5]	ὁ καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ	μηχανησάμενος	ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν ἐκ
[3, 6]	τὴν σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον	διαμετρησάμενος	τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν
[3, 4]	ταῖς ἐμαῖς περὶ τῶν ἀνθρωπίνων	χρησάμενος	τὸν στρατὸν ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ
[3, 8]	ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν τιμὴν	παραιτησάμενος,	ἣν ἑώρα τὸ πλῆθος αὐτῷ
[3, 2]	παρώρμα. καὶ ὁ μὲν οὕτως	παραστησάμενος	τὸν στρατὸν τοῖς τε λόγοις
[3, 15]	καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν ὁ	καταστησάμενός	ἐστι θεὸς διὰ Μωυσέος καὶ
[3, 4]	τὴν ἐπίνοιαν οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ	σφετερισάμενος	αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν τὸν
[3, 7]	ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν τῶν προειρημένων,	ἐπενδυσάμενος	δ' ἐξ ὑακίνθου πεποιημένον χιτῶνα,
[3, 7]	φύσιν αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν	ἐπιστάμενος	οὐκ ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς
[3, 4]	τοῦ τρόπου τὴν ἐπίνοιαν οὐκ	ἀποκρυψάμενος	οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας
[3, 6]	μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις τισὶν	ἐμπεπλεγμένος	κατὰ στίχον πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι
[3, 7]	τὰς χειρῖδας περὶ τοῖς βραχίοσιν	κατεσφιγμένος,	ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθος ὀλίγον
[3, 7]	πρὸς τὸ μὴ διαρρεῖν οὕτως	πεποιημένος.	καὶ ἡ μὲν πρώτη τριάς
[3, 7]	δοκεῖ τὸν οὐρανὸν τεκμηριοῦν ὑακίνθινος	πεποιημένος,	οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο
[3, 7]	τῷ παντὶ σχήματι χιτὼν εἶναι	πεποιημένος.	τῷ δὲ διακένῳ τοῦ ἐνδύματος
[3, 7]	τὸ μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι τε	ἠσκημένος	καὶ τῷ παντὶ σχήματι χιτὼν
[3, 6]	τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν	ἐξησκημένος,	δικτύῳ τὴν ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο
[3, 7]	σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ	ἀπομεμιμημένος,	ὑὸς δὲ κύαμον Ἑλλήνων οἱ
[3, 6]	ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως τῷ χρυσῷ	κεκοσμημένος,	χαλκείαις λεπίσιν ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν
[3, 6]	περίβολος τοῦτον τὸν τρόπον ἦν	διακεκοσμημένος.	(Τὴν δὲ σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ
[3, 7]	κατὰ χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς	τετμημένος.	ἐπίθεμα δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν
[3, 7]	γράμμασι τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν	ἐπιτετμημένος	ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν ὁ
[3, 11]	ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν εἴη	κεκινημένος,	μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον ἄρρεν
[3, 6]	αὐτὸς ἑκάστην πλευρὰν πέντε πήχεσιν	ἐκμεμετρημένος,	τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως
[3, 7]	δὲ συνερραμμένος ἕτερος ἐξ ὑακίνθου	πεποικιλμένος	περιέρχεται στέφανος χρύσεος ἐπὶ τριστιχίαν
[3, 7]	τε χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσοῦ	συμπεποικιλμένος	ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου τὸ μέσον
[3, 7]	τοῦτο τὸ ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν	περιγεγραμμένος	τῷ σώματι καὶ τὰς χειρῖδας
[3, 7]	πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν δὲ	συνερραμμένος	ἕτερος ἐξ ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται
[3, 3]	δὲ σὺν τοῖς παροῦσι Ῥαγουῆλον	προσλαβόμενος	ὕμνους τε ᾖδον εἰς τὸν
[3, 12]	σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε	ἀποδόμενος	τὸ χωρίον καὶ ὁ πριάμενος,
[3, 12]	εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν ἀγρὸν ὁ	ἀποδόμενος,	τοῦ δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ
[3, 7]	κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ ἔργον,	ἀναβαλόμενος	ἐπὶ τὸν λαιὸν ὦμον φέρει.
[3, 11]	τῆς πρὸς τὸν λαὸν κοινωνίας	ὑπεξελόμενος	ἱερὰν ἐσομένην ἥγνιζε πηγαίοις ὕδασι
[3, 4]	τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ	βουλόμενος	ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ
[3, 8]	ἄγων ἑαυτὸν δημοτικώτερον καὶ μηδὲν	βουλόμενος	τῶν πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ
[3, 3]	~(Καὶ Ῥαγουῆλος ὁ πενθερὸς αὐτοῦ	πυνθανόμενος	εὐπραξίαν ἀσμένως ἀπήντα τόν τε
[3, 4]	τινὰ δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον.	αἰσθανόμενος	οὖν τῆς ἀρετῆς, φησί, σαυτοῦ
[3, 5]	εἰς ἣν κάτεισι πρὸς αὐτοὺς	παραγινόμενος,	ὅπως καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ ταύτην
[3, 10]	τοῦ πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων	ἐσόμενος,	τὸν δ' ἐν τοῖς προαστείοις
[3, 5]	ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν ὡς	συνεσόμενος	τῷ θεῷ καί τι λαβὼν
[3, 5]	ἀνατίθεμαι γραφὴν ἰδίαν περὶ αὐτῶν	ποιησόμενος	ἀφήγησιν. (Οὕτω δὲ τῶν πραγμάτων
[3, 7]	πυθμένι τὴν ἑτέραν τομὴν ἔχει	φυόμενος	ἀπὸ ῥίζης περιφερής: εἶτα συνιὼν
[3, 3]	τε Μωυσῆν καὶ τὴν Σαπφώραν	δεχόμενος	καὶ τοὺς παῖδας αὐτῶν. ἥδεται
[3, 7]	ὁ καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως	εἰργασμένος	τοῖς πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν
[3, 7]	ἀστραπαῖς μὲν κατὰ τοὺς ῥοίσκους	ἀπεικασμένος	βρονταῖς δὲ κατὰ τὸν τῶν
[3, 1]	τοὺς λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε	κεχαρισμένος	ὢν καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος,
[3, 13]	ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς ὑπ' αὐτῶν	περιυβρισμένος	πλῆθος αὐτοῖς παρέξειν κρεῶν οὐκ
[3, 5]	σιτίου τῶν τοῖς ἀνθρώποις νενομισμένων	γεγευμένος.	χαρᾶς δ' ἐνέπλησε τὴν στρατιὰν
[3, 7]	περιέρχεται στέφανος χρύσεος ἐπὶ τριστιχίαν	κεχαλκευμένος.	θάλλει δ' ἐπ' αὐτῷ κάλυξ
[3, 4]	διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν	ἡγούμενος	τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις, εἰ
[3, 8]	καὶ τοὺς ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ	ποιούμενος	αὐτῶν τὴν κάθαρσιν. σμύρνης ἐπιλέκτου
[3, 1]	συμφορὰν τὴν ἁπάντων ἰδίαν αὐτοῦ	ποιούμενος:	καὶ γὰρ οὐδ' ἐπ' ἄλλον
[3, 8]	διαφέρειν δοκεῖν, ἢ μόνῳ τῷ	προνοούμενος	αὐτῶν βλέπεσθαι. ἔτι δὲ τὴν
[3, 6]	ὅλαις δ' αὐταῖς ἄργυρος ἦν	ἐπικεχαλκωμένος	πάρεξ τῶν βάσεων: χαλκαῖ γὰρ
[3, 12]	αὖθις καίπερ ἐπὶ τῆς ἐρημίας	διαιτώμενος	προενόησεν, ὅπως ἐπειδὰν τὴν Χαναναίαν
[3, 12]	γὰρ καὶ αὐτοὶ τοῦ μὲν	ἄρρενος	ὅσον τριακοστὴν εἶχεν ἡμέραν γενόμενον,
[3, 6]	ἐπὶ συναφῇ θηλείας τε καὶ	ἄρρενος	συνείλεκτο, ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν,
[3, 6]	αὐταῖς γιγλύμοις τῷ θήλει τοῦ	ἄρρενος	συνελθόντος. τοῦτο μέντοι πρὸς τὸ
[3, 7]	δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα τοῦ	αὐχένος	ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς ὤας καὶ
[3, 10]	(Τῇ δὲ πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ	μηνὸς	καὶ δεκάτῃ τρεπομένου τὸ λοιπὸν
[3, 10]	ἁμαρτάδων. (Δεκάτῃ δὲ τοῦ αὐτοῦ	μηνὸς	κατὰ σελήνην διανηστεύοντες ἕως ἑσπέρας
[3, 14]	ἀλλ' οὐδὲ τὸ πᾶν ἀθροισθέντων	ἔθνος.	παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ ἔργον:
[3, 9]	τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν βοὶ	ἰνὸς	ἥμισυ, ἐπὶ δὲ κριῷ μέρος
[3, 5]	τῆς γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς, καθὼς	ἐκεῖνος	αὐτοῖς προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν
[3, 1]	πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς	ἐκεῖνος	ἐν μέσοις ἥκειν ἔλεγε φέρων
[3, 1]	δὲ καὶ νῦν ὕεται> πᾶς	ἐκεῖνος	ὁ τόπος, καθάπερ καὶ τότε
[3, 7]	μοι δοκεῖ τὸν οὐρανὸν τεκμηριοῦν	ὑακίνθινος	πεποιημένος, οὐ γὰρ ἂν ἄλλως
[3, 13]	ἀπιστούντων δ' ἐπὶ τούτῳ καί	τινος	ἐρομένου, πόθεν ἂν τοσαύταις εὐπορήσειε
[3, 5]	καὶ συναθροισθέντων στὰς ἐπὶ ὑψηλοῦ	τινος,	ὅθεν ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ
[3, 1]	παραυτίκα καὶ εἰ μὴ πρίν	τινος	πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν, ἡγουμένους δὲ
[3, 7]	ἥμισυ καὶ τελευτῆσαν ἄχρι τῆς	λαγόνος	περὶ αὐτὴν ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ δὲ
[3, 5]	δι' ὃν Ἅβραμος ὁ ἡμέτερος	πρόγονος	ἐξ ἀλήτου τὴν Χαναναίαν κατέσχε
[3, 7]	τούτῳ λίνεον ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ	σινδόνος	βυσσίνης, χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον
[3, 6]	κατ' αὐτῶν δὲ βύσσινον ὕφος	σινδόνος	ἦν περιηγμένον. τὸ δὲ κατὰ
[3, 1]	ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος τοῦ	πλείονος.	καὶ οἱ μὲν ἐπόνουν, τὸ
[3, 6]	κίονας περιέβαλλε κατὰ γωνίαν ἑκάστου	κίονος	κρίκου κατέχοντος αὐτὸ ἀπὸ κορυφῆς
[3, 6]	ἀπὸ κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ	κίονος.	τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο
[3, 5]	ἐποίει. προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι καὶ	κηδεμόνος	ὑπολαμβάνοντες, οἵου τυχεῖν οὐκ ἂν
[3, 14]	ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ γῆς κτῆσιν	εὐδαίμονος,	τὴν μὲν ἤδη δόντος ἔχετε,
[3, 8]	τὸν κράτιστον. ὁ δὲ πᾶς	χρόνος	εἰς τὸ ἔργον διῆλθε μηνῶν
[3, 9]	σὺν αὐτοῖς τὴν οὐρὰν τοῦ	ἀρνὸς	ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. τὸ δὲ
[3, 7]	ἀφίησι δ' ἄνθος τῷ τῆς	μήκωνος	πλαταγωνίῳ δυνάμενον δοκεῖν ἐμφερὲς εἶναι.
[3, 6]	γὰρ ἦσαν. ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ	πυλῶνος	τρεῖς κάμακες ἦσαν ἑστῶσαι, αἳ
[3, 8]	τεθυμένων τήν τε στολὴν τοῦ	Ἀαρῶνος	καὶ αὐτὸν σὺν τοῖς παισὶν
[3, 14]	κατεβόων αὐτοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ	Ἀαρῶνος	τοῦ ἀρχιερέως καὶ πονηρὰν μὲν
[3, 1]	οὐδὲν περισσότερον εἶχον τοῦ κακοπαθῆσαι:	ἀσσαρῶνος	γὰρ οὐδὲν πλέον εὕρισκον: τοῦ
[3, 9]	ἄλευρον ἐπιφέρεσθαι καθαρώτατον, ἀρνὶ μὲν	ἀσσαρῶνος	μέτρον κριῷ δὲ δυοῖν ταύρῳ
[3, 5]	ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ	ὄγδοος	μὴ κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ
[3, 5]	παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι' ὃν	Ἰώσηπος	ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος
[3, 1]	ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος	κόλπος,	ἐφίπταται τὴν μεταξὺ θάλατταν ὑπερελθὸν
[3, 9]	καὶ ὁ μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως	τρόπος	ἐστὶν οὗτος. (Τὰς δὲ χαριστηρίους
[3, 1]	νῦν ὕεται> πᾶς ἐκεῖνος ὁ	τόπος,	καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ χαριζόμενον
[3, 7]	ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ	βάρος	τῶν λίθων ἑτέρους δύο κρίκους
[3, 8]	τὸν χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς	Ἐλεάζαρος	Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ τῶν πρὸς
[3, 1]	πράγματος τὸ ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ	καθαρὸς	ἦν στρατὸς ὥστε τῷ βιαζομένῳ
[3, 8]	οὕτως ἐποίησεν: ὁ μὲν οὐρανὸς	καθαρὸς	ἦν, ὑπὲρ δὲ τὴν σκηνὴν
[3, 5]	τὰς ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ	καθαρὸς	ὁ ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου
[3, 11]	βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων	καθαρὸς	ὢν ἐν καθαροῖς τοῖς ὁμοφύλοις
[3, 8]	χρόνον τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος	Ἰθάμαρος.	(Ὅσα δὲ τῶν πρὸς τὴν
[3, 12]	τὸν ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ τεθνηκότος	ἀνδρὸς	ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο τοῖς ἄλλοις
[3, 8]	γένους τοῦ ἡμετέρου καὶ παρ'	ἀνδρὸς	ὃν αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται
[3, 5]	τὸ προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ	τἀνδρὸς	οὔτε μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν
[3, 3]	συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος ὁ	πενθερὸς	αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως ἀπήντα
[3, 12]	κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων	μέρος	ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ κατὰ
[3, 6]	πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον	μέρος	ἐξοχαῖς τὴν εὐαρμοστίαν λυμαινόμενον. καὶ
[3, 9]	ὑπολιπεῖν ἐστι νόμιμον, τῶν ἱερέων	μέρος	ἴδιον λαβόντων. ~(Ἐκ δὲ τοῦ
[3, 6]	τὸ μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς	μέρος	τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων,
[3, 6]	τε ἄνω καὶ τὸ κάτω	μέρος	τοῦ σώματος, καθ' ἕκαστον δὲ
[3, 9]	ἰνὸς ἥμισυ, ἐπὶ δὲ κριῷ	μέρος	τούτου τρίτον τοῦ μέτρου, καὶ
[3, 7]	καὶ τὴν σελήνην τῶν σαρδονύχων	ἑκάτερος,	οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα. τήν
[3, 7]	ἱερεῦσιν, ὑπ' αὐτὸν δὲ συνερραμμένος	ἕτερος	ἐξ ὑακίνθου πεποικιλμένος περιέρχεται στέφανος
[3, 6]	τοίχων νότιος ἦν, ὁ δὲ	ἕτερος	κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ'
[3, 6]	δέκα διειστήκει, καὶ ὁ μὲν	ἕτερος	τῶν τοίχων νότιος ἦν, ὁ
[3, 5]	διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος ὁ	ἡμέτερος	πρόγονος ἐξ ἀλήτου τὴν Χαναναίαν
[3, 1]	παίδων τε καὶ γυναικῶν ὄχλος	ἀσθενέστερος	τῆς ἐκ λόγων διδασκαλίας, ἐν
[3, 5]	δεῖ σέβεσθαι μόνον: ὁ δὲ	δεύτερος	κελεύει μηδενὸς εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας
[3, 8]	ἀρετὴν τἀδελφοῦ πρὸς τιμὴν ἁπάντων	ἀξιολογώτερος.	ἦσαν δ' αὐτῷ καὶ παῖδες
[3, 10]	τοῦ κοινοῦ σῖτος ὀπτὸς ζύμης	ἄμοιρος,	ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι καὶ τέσσαρες
[3, 5]	Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον	ὄρος	ἀνῄει προειπὼν τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων
[3, 5]	πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς τὸ	ὄρος	ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν ὡς
[3, 2]	κίνησιν παρῆν ἐπὶ τὸ Σιναῖον	ὄρος,	ἐν ᾧ τά τε περὶ
[3, 1]	αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον	ὄρος	ἡ χώρα τελέως οὖσα ἔρημος
[3, 2]	ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ	ὄρος	θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς
[3, 14]	πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ	ὄρος,	καὶ τήν τε τῆς γῆς
[3, 1]	τῶν τε πρὸς τροφὴν αὐτοῖς	ἄπορος,	σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος εἰς
[3, 14]	ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ τῶν	πρὸς	Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν ἅπασαν ἐπί
[3, 10]	δράγμα καὶ πτίσαντες καὶ καθαρὰς	πρὸς	ἄλεστον τὰς κριθὰς ποιήσαντες τῷ
[3, 7]	ῥάμματος ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς τὴν	πρὸς	ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς κρίκοις. πρὸς
[3, 2]	τοὺς ἐπιχωρίους εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι	πρὸς	ἀλλήλους παρεκάλουν ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι
[3, 2]	τοιαῦτα τοῖς τε πλησιοχώροις καὶ	πρὸς	ἀλλήλους πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις
[3, 6]	ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον	πρὸς	ἀλλήλους τετραμμένοι τὴν περιφέρειαν, καὶ
[3, 2]	προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ τὰ	πρὸς	ἀλλήλους χρωμένων μέχρι μὲν οὖν
[3, 2]	πολέμου: τοῦτον μὲν γὰρ εἶναι	πρὸς	ἀνθρώπους, ἃ δ' ἦν αὐτοῖς
[3, 2]	ὂν ἁπάντων, μέλλον δὲ πολεμεῖν	πρὸς	ἀνθρώπους τοῖς πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους.
[3, 6]	γὰρ ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη	πρὸς	ἄρκτον οὐ πόρρω τοῦ μυχοῦ,
[3, 6]	ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ δὲ	πρὸς	αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι τῇ ἐργασίᾳ.
[3, 5]	θηρίοις περιπεσόντα, καὶ μάλιστα ὅσοι	πρὸς	αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν διακείμενοι ταύτην
[3, 15]	καὶ πηλίκων εὐεργεσιῶν μεταλαβόντες ἀχάριστοι	πρὸς	αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε τῇ
[3, 2]	ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς	πρὸς	αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν τε
[3, 5]	ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς εἴποι	πρὸς	αὐτόν, καὶ συναθροισθέντων στὰς ἐπὶ
[3, 5]	καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ θεοῦ	πρὸς	αὐτὸν μεταστῆναι διὰ τὴν προσοῦσαν
[3, 1]	τὴν Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας, οὕτως δὲ	πρὸς	αὐτὸν τὸν ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας
[3, 15]	ἀνθρωπίνην εἰς τὴν ὀργὴν τὴν	πρὸς	αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον αὐτῶν.
[3, 5]	λαβὼν παρ' αὐτοῦ χρήσιμον ἐπανήξων	πρὸς	αὐτούς, ἐκείνους δ' ἐκέλευσε πλησίον
[3, 5]	γενέσθαι αὐτῷ, εἰς ἣν κάτεισι	πρὸς	αὐτοὺς παραγινόμενος, ὅπως καὶ μεταβαίνοντες
[3, 5]	ὡς ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου	πρὸς	αὐτοὺς περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα
[3, 1]	καταστήσειε, τά τε ἄλλα ὅσα	πρὸς	αὐτῷ τῷ διαφθαρήσεσθαι δόξαντας γεγονέναι
[3, 7]	οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ,	πρὸς	γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως ἔχει τοῖς
[3, 5]	καὶ αὐτὸς εἰς τὸ στρατόπεδον.	πρὸς	γοῦν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων,
[3, 7]	πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν τοῖς κρίκοις.	πρὸς	δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι
[3, 1]	δυσέλπιδες ἦσαν περὶ τῶν ὅλων.	πρὸς	δὲ τῷ παρόντι κακῷ τὴν
[3, 8]	τε ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον καὶ	πρὸς	δυσμαῖς θυμιᾶν ἐχρῆν ἔλαιόν τε
[3, 2]	καὶ τοὺς περιοίκους ἐπὶ τὸν	πρὸς	Ἑβραίους πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον
[3, 7]	ἐκκεχάλκευται ὅσον ἀπὸ τοῦ ἰνίου	πρὸς	ἑκάτερον τῶν κροτάφων. τὸ δὲ
[3, 1]	μνήμης τῶν προυπηργμένων, εἰ μὴ	πρὸς	ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ τὰ ἐν
[3, 5]	καὶ ἐπὶ συμφέροντι τῷ ὑμετέρῳ	πρὸς	ἐμὲ μὴ φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ
[3, 12]	ἐτῶν ἕως πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι	πρὸς	ἑξακοσίοις καὶ πεντήκοντα. ἀντὶ δὲ
[3, 12]	περὶ τὴν νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει,	πρὸς	ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν
[3, 10]	τὸ τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ	πρὸς	εὐωχίαις εἰσὶ τεθυκότες. (Ἐκ μέντοι
[3, 7]	ἄν τις τῶν ἀνθρώπων τὴν	πρὸς	ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων
[3, 2]	εἰς εὐπορίαν καὶ αὐτὸν τῆς	πρὸς	ἡμᾶς κατάρξαι μάχης θαρρήσαντας τῷ
[3, 11]	κατὰ φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε	πρὸς	ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ' ἣν ὡς
[3, 8]	θεὸν ἔκρινεν εἶναι καὶ τρέπεται	πρὸς	θυσίας τε καὶ ἀνέσεις ὡς
[3, 12]	δέησις δὲ ἦν αὕτη Ἰακώβου	πρὸς	Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς
[3, 5]	θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν λέγειν φανερῶς	πρὸς	λέξιν, τὰς δὲ δυνάμεις αὐτῶν
[3, 2]	ἀνθρώπους, ἃ δ' ἦν αὐτοῖς	πρὸς	λιμὸν καὶ δίψος ἄπορα καὶ
[3, 6]	πρόσωπον δὲ τῆς τραπέζης τῷ	πρὸς	μεσημβρίαν τετραμμένῳ τοίχῳ πλησίον ἵσταται
[3, 1]	δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους	πρὸς	μικρὸν ἐκκλίνας ἐπὶ λιτὰς τρέπεται
[3, 4]	καὶ ἐπ' ἄλλων, σὺ δὲ	πρὸς	μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ
[3, 8]	τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον,	πρὸς	μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ
[3, 2]	λιμὸν καὶ δίψος ἄπορα καὶ	πρὸς	ὄρη καὶ θάλασσαν ὁδὸν οὐκ
[3, 12]	δύο, καὶ τῇ μὲν ἑτέρᾳ	πρὸς	παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ
[3, 11]	ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ' ὅσα	πρὸς	σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν,
[3, 12]	εἰς συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ τὴν	πρὸς	τὰ ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν διὰ
[3, 14]	τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι	πρὸς	τὰ ἔργα καὶ ταῦτα τοῦ
[3, 8]	καρτερηθεῖσα, ὅτι καὶ τὴν ψυχὴν	πρὸς	τὰ συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ
[3, 1]	αὐτοῖς παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν, ἂν	πρὸς	τὰ ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ
[3, 5]	αὐτῶν ἐξέπληττε. κατεῖχον δ' αὑτοὺς	πρὸς	ταῖς σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ τόν
[3, 6]	ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ μέσον τετραμμένην	πρὸς	τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον ὁ
[3, 1]	βοσκήματα τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς	πρὸς	τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας ἀφθόνως τρεφομένοις:
[3, 6]	δεῖ σκεύη χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε	πρὸς	τὰς θυσίας ὑπηρετήσοντα. ἐφιλοτιμοῦντο δὲ
[3, 8]	οἷς ἐπὶ τῷ βωμῷ χρῶνται	πρὸς	τὰς ἱερουργίας: μόσχον τε καὶ
[3, 6]	κρατῆρσιν ἦσαν ὅσα τε ἄλλα	πρὸς	τὰς ἱερουργίας πεποίητο χρύσεα πάντα
[3, 6]	ὕφει καὶ τῷ κάλῳ διακονούντων	πρός	τε τὸ ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον
[3, 7]	πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα	πρός	τε τὸ στέρνον καὶ μέσον
[3, 2]	πολλὴ μεταποίησις ἦν ἀρετῆς αὐτοῖς	πρός	τε τῷ πονεῖν ἦσαν ἀεὶ
[3, 1]	αὐτοῖς ῥυήσεσθαι λέγων. τῶν δὲ	πρὸς	τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ ὑπό
[3, 12]	ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ	πρὸς	τὴν δευτέραν οἱ πρὸς τὸν
[3, 1]	παραδόξῳ τοῦ γεγονότος κατεπλάγησαν, καὶ	πρὸς	τὴν ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ
[3, 8]	Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ τῶν	πρὸς	τὴν τῆς σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων
[3, 10]	τρεπομένου τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ	πρὸς	τὴν χειμερινὴν ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι
[3, 8]	προφητείαν καὶ τὴν ἀρετὴν τἀδελφοῦ	πρὸς	τιμὴν ἁπάντων ἀξιολογώτερος. ἦσαν δ'
[3, 2]	κίνδυνον τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ	πρὸς	τὸ δεινὸν ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον
[3, 7]	διακονεῖν, ὅπως μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται	πρὸς	τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν
[3, 14]	πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν	πρὸς	τὸ ἔργον: οὐ γὰρ ἀμαχητὶ
[3, 5]	αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων	πρὸς	τὸ ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο
[3, 15]	μυριάδας ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε	πρὸς	τὸ ἥμερον: ὁ γὰρ θεὸς
[3, 5]	τὴν ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ	πρὸς	τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ
[3, 1]	γεγηθότα μετέβαλον ἐκ τῆς κατηφείας	πρὸς	τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος
[3, 6]	κατὰ γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ ἐσόμενον	πρὸς	τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν
[3, 7]	τὰς ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει	πρὸς	τὸ μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος.
[3, 7]	τοῦτο ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ	πρὸς	τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ
[3, 6]	τοῦ ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο μέντοι	πρὸς	τὸ μήθ' ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι
[3, 2]	διὰ τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει	πρὸς	τὸ ὄρος θεῷ τε καὶ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ ταῦτ' ἀκούσας καταβαίνει	πρὸς	τὸ πλῆθος: οἱ δ' ὡς
[3, 5]	θεοῦ προτιμήσαντας. ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει	πρὸς	τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν
[3, 7]	ἐπ' αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες	πρὸς	τὸ ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι.
[3, 12]	ἡμέραν γενόμενον, δισμύριοι καὶ δισχίλιοι	πρὸς	τοῖς ὀκτακοσίοις ὀγδοήκοντα. καὶ ἐφ'
[3, 11]	θυσίας ἐπιτελοῦσιν, ἃς οἱ ἱερεῖς	πρὸς	τὸν θεὸν διανέμονται. (Ἂν δ'
[3, 8]	τὰς ὑπὲρ ἡμῶν εὐχὰς ποιήσεται	πρὸς	τὸν θεὸν ἡδέως ἀκουσόμενον, ὅτι
[3, 15]	Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην αὐτῶν γενέσθαι	πρὸς	τὸν θεὸν καὶ τῆς ἄλης
[3, 7]	ἔλυτρον, ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ	πρὸς	τὸν καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης: ὁ
[3, 11]	τοῦ Λευὶ τὴν φυλὴν τῆς	πρὸς	τὸν λαὸν κοινωνίας ὑπεξελόμενος ἱερὰν
[3, 1]	λαβὼν παρὰ τοῦ θεοῦ παραγίνεται	πρὸς	τὸν λαὸν περιμένοντα καὶ εἰς
[3, 13]	ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον	πρὸς	τὸν Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ
[3, 3]	ἐγκώμια τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ	πρὸς	τὸν Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει, ἐθαύμαζε
[3, 11]	πύλας, αἱ δ' εἰσὶ τετραμμέναι	πρὸς	τὸν νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς
[3, 12]	καὶ πρὸς τὴν δευτέραν οἱ	πρὸς	τὸν νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ'
[3, 7]	πέζῃ τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει	πρὸς	τὸν τράχηλον ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι
[3, 12]	μὴ ὁλόκληρον τῶν ἱερέων νέμεσθαι	πρὸς	τοὺς ἱερεῖς ἐκέλευσε τὰ γέρα,
[3, 2]	μὲν τὴν μάχην πρώτην μαχεσάμενοι	πρὸς	τοὺς κατατολμήσαντας αὐτῶν μετὰ τὴν
[3, 2]	ἄνδρας διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ οἱ	πρὸς	τοῦτο ἐνάγοντες οἵ τε τὴν
[3, 13]	θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ πλῆθος	πρὸς	τοῦτο μᾶλλον ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν
[3, 8]	σκηνὴν ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον.	πρὸς	τούτοις ἕκαστος φιάλην τε κομίζει
[3, 10]	ἁμαρτάδων ἔριφον. προσάγουσι δὲ δύο	πρὸς	τούτοις ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν
[3, 10]	μείζονι κομίσας εἰς τὸ αἴθριον:	πρὸς	τούτοις τὰς ἐξοχὰς καὶ τοὺς
[3, 1]	οὖσα ἔρημος καὶ τῶν τε	πρὸς	τροφὴν αὐτοῖς ἄπορος, σπανίζουσα δὲ
[3, 10]	κομίζονται, οἱ δὲ τοῖς ἱερεῦσι	πρὸς	τροφὴν δίδονται, καὶ τοῦ λιβανωτοῦ
[3, 9]	τὴν δὲ λοιπὴν οἱ ἱερεῖς	πρὸς	τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ
[3, 5]	ἀφορῶντες μηδ' ὅτι γλῶττα ἀνθρωπίνη	πρὸς	ὑμᾶς λέγει: τὴν δ' ἀρετὴν
[3, 13]	κἀγὼ καί τοι κακῶς ἀκούοντες	πρὸς	ὑμῶν οὐκ ἂν ἀποσταίημεν κάμνοντες
[3, 12]	εὖρος ἀρκοῦν ἐπὶ τῷ στόματι	πρὸς	ὑποδοχὴν πνεύματος εἰς κώδωνα ταῖς
[3, 6]	ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη	πρὸς	ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην εἰς
[3, 8]	τὴν ψυχὴν πρὸς τὰ συμπίπτοντα	στερρὸς	ἦν καὶ κατὰ βούλησιν τοῦ
[3, 12]	νόμος ἀπεῖπεν, ὁμοίως δὲ καὶ	πατρὸς	συνεῖναι γαμετῇ καὶ τηθίσι καὶ
[3, 5]	δ' αὐτῶν διακειμένων ἐπιφαίνεται Μωυσῆς	γαῦρός	τε καὶ μέγα φρονῶν. ὀφθείς
[3, 10]	μηδὲν ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ	ταῦρος	οὐχ ὑπὸ τοῦ δήμου προσαχθείς,
[3, 7]	καὶ σάπφειρον, τῆς δὲ τρίτης	λίγυρος	μὲν ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος ἀχάτης
[3, 6]	μίμησιν πυλώνων. ὅλαις δ' αὐταῖς	ἄργυρος	ἦν ἐπικεχαλκωμένος πάρεξ τῶν βάσεων:
[3, 2]	δύναμιν προσέλαβον: πολὺς γὰρ ὁ	ἄργυρός	τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη ἐν
[3, 12]	αὐλοῦ βραχεῖ παχυτέρα, παρέχουσα δὲ	εὖρος	ἀρκοῦν ἐπὶ τῷ στόματι πρὸς
[3, 6]	πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ	εὖρος	ἐπὶ δέκα διειστήκει, καὶ ὁ
[3, 6]	αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν, τὸ δ'	εὖρος	καὶ τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν
[3, 6]	ἐχρῆν ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ	εὖρος.	κίονες δ' ἦσαν ξύλου πεποιημένοι
[3, 6]	μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν	εὖρος	πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ τὸ
[3, 2]	θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος οὗτος	ἐπίκουρος	ἐκ πολλῶν πεπειραμένους καὶ δεινοτέρων
[3, 7]	δ' ἂν εἴη τεκμήριον τοῦ	πυρός.	ἀποσημαίνει δὲ καὶ ὁ τοῦ
[3, 8]	οἷς ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ	πυρὸς	ἐπ' αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν βαλόντος
[3, 3]	θάμνου πλησίον, ὃς διαπεφεύγει τοῦ	πυρὸς	τὴν φλόγωσιν: καὶ τὸ μὲν
[3, 9]	ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον καὶ	πυρὸς	φλεγομένου. τοὺς δὲ πόδας τῶν
[3, 13]	νῦν ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν ὁ	χῶρος	ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα λέγοιτο
[3, 8]	κατανοῆσαι: ἡδεῖα δὲ ἀπ' αὐτοῦ	δρόσος	ἔρρει καὶ θεοῦ δηλοῦσα παρουσίαν
[3, 1]	τὰς χεῖρας ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς	δρόσος	κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης ταῖς χερσὶ
[3, 6]	τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ τὸ	φάρσος	ἄνθεσι παντοίοις, ὅσα γῆθεν ἀνέρχεται,
[3, 7]	εἶναι καὶ τῶν παρὰ πλευράν,	φάρσος	δ' ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν
[3, 6]	δὲ τούτου λίνεον ἦν ἰσομέγεθες	φάρσος	ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα,
[3, 7]	πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ μόνη	βύσσος.	καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆς
[3, 7]	φύσιν δηλοῖ: ἥ τε γὰρ	βύσσος	τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ
[3, 7]	τρίτης λίγυρος μὲν ἄρχει εἶτα	ἀμέθυσος	ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος ὢν
[3, 7]	διακείμενοι γραμμῶν ἐνήσκηνται τῷ ὕφει,	χρυσὸς	δ' αὐτοὺς ἐκπεριέρχεται τὰς ἕλικας
[3, 2]	γὰρ ὁ ἄργυρός τε καὶ	χρυσὸς	ἐγκατελήφθη ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ
[3, 1]	τε ἦσαν καὶ χαμαίζηλοι δι'	ὕδατος	ἀπορίαν ψαφαροῦ τοῦ παντὸς ὄντος
[3, 1]	αὐτοῖς ἄπορος, σπανίζουσα δὲ καὶ	ὕδατος	εἰς τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ
[3, 1]	δένδρα διὰ σπάνιν τῆς ἐξ	ὕδατος	εἰς τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως.
[3, 1]	τόπον οὕτως διὰ τὴν τοῦ	ὕδατος	κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ γὰρ ἡ
[3, 13]	ἐν ταύταις ἀλῶνται ταῖς ταλαιπωρίαις,	ὕδατος	μὲν σπανίζοντες, εἰ δὲ καὶ
[3, 1]	παρέξειν ὑπισχνεῖται πηγὴν καὶ πλῆθος	ὕδατος	ὅθεν οὐ προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει
[3, 1]	καὶ τροφῆς ἀπορίαν καὶ σπάνιν	ὕδατος	ὑπὲρ αὐτῆς ἐστε ἐνεγκεῖν γενναῖοι,
[3, 11]	βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ	στέατος	αἰγείου καὶ προβατείου καὶ τοῦ
[3, 5]	ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ	δέκατος	μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ
[3, 6]	τὸ σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς δὲ	πλάτος	διεστῶτες πήχεώς τε καὶ ἡμίσους,
[3, 6]	μὲν δύο πηχῶν, τὸ δὲ	πλάτος	ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν
[3, 6]	δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν τὸ	πλάτος	τεσσάρων τὸ δὲ μῆκος ὀκτὼ
[3, 6]	εἴκοσι γὰρ ἦσαν καὶ παρεῖχε	πλάτος	Τρίτον σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε
[3, 6]	μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην τὸ	πλάτος	ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν τε
[3, 8]	ἔστι δὲ καὶ τοῦτο εἶδος	θυμιάματος,	ἡμίσειαν τῶν πρότερον ὁλκὴν κεκομμένα
[3, 4]	κἀκείνους διαφύγῃ τὸ περὶ τοῦ	πράγματος	δύσκολον, ἐπὶ σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν:
[3, 1]	Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ	πράγματος	τὸ ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ καθαρὸς
[3, 6]	ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ	ἐπιθέματος,	δι' ὧν ᾔεσαν στελεοὶ χρύσεοι
[3, 2]	ὅσα φιλεῖ στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι.	φρονήματός	τε ὑπεπλήσθησαν ἐπ' ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι
[3, 10]	εἰσκομίσας εἰς τὸν ναὸν τοῦ	αἵματος	ἅμα καὶ τοῦ ἐρίφου ῥαίνει
[3, 11]	εἶναι, τῶν δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι.	αἵματος	μέντοι παντὸς εἰς τροφὴν ἀπηγόρευσε
[3, 8]	ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ τοῦ	αἵματος	τῶν τεθυμένων τήν τε στολὴν
[3, 7]	ἑκάστην κἀκείνῳ τῶν ἴσων προσκεκοινωμένων,	ῥάμματος	ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς τὴν πρὸς
[3, 2]	ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ Ἑβραίων	ὀνόματος	ἤδη πολλοῦ κατὰ πάντας διαβοωμένου
[3, 7]	ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ	ὑφάσματος	λινέου ταινία πεποιημένη παχεῖα: καὶ
[3, 7]	πεποιημένος. τῷ δὲ διακένῳ τοῦ	ἐνδύματος	σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς τὸ μέγεθος
[3, 12]	ἐπὶ τῷ στόματι πρὸς ὑποδοχὴν	πνεύματος	εἰς κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως
[3, 10]	λαβόντων. ~(Ἐκ δὲ τοῦ δημοσίου	ἀναλώματος	νόμος ἐστὶν ἄρνα καθ' ἑκάστην
[3, 12]	ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος, τοῦ δ'	ἀναλώματος	ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ λείποντος καταβαλὼν
[3, 1]	ὡς οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ	βρώματος,	ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον
[3, 6]	καὶ τὸ κάτω μέρος τοῦ	σώματος,	καθ' ἕκαστον δὲ τῶν ποδῶν
[3, 5]	μὴ κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ	ἔνατος	μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ δέκατος
[3, 7]	εἶτα ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος	ἔνατος	ὢν τοῖς πᾶσι, τετάρτου δὲ
[3, 9]	πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ τοῦ	ἥπατος	ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ, οἱ δὲ
[3, 10]	πιμελὴν σὺν τῷ λοβῷ τοῦ	ἥπατος	ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. παρέχεται δὲ
[3, 9]	πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ τοῦ	ἥπατος	καὶ σὺν αὐτοῖς τὴν οὐρὰν
[3, 2]	βοηθοῦντας. καὶ τούτου γενομένου κατὰ	κράτος	ἐνίκων τοὺς Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι,
[3, 1]	ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν	στρατὸς	ὥστε τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης
[3, 1]	κεχαρισμένος ὢν καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν	πιθανώτατος,	καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ
[3, 12]	εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ	ἔτος,	βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ πριαμένῳ.
[3, 6]	τε τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε	ὑετὸς	εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις
[3, 7]	μεγέθει καὶ κάλλει διαφέροντες οὐ	κτητὸς	ἀνθρώποις κόσμος διὰ τιμῆς ὑπερβολὴν
[3, 13]	τοὺς Ἑβραίους τῆς εἰς αὐτὸν	θρασύτητος	καὶ λοιδορίας: ἀπέθανε γὰρ οὐκ
[3, 1]	διαφθειρομένης καὶ τῆς ἐπὶ τροφῇ	χάριτος	ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ δ'
[3, 5]	εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ	τρίτος	δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ τὸν
[3, 7]	ἄρχει εἶτα ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ	τρίτος	ἔνατος ὢν τοῖς πᾶσι, τετάρτου
[3, 10]	τεθυκότες. (Ἐκ μέντοι τοῦ κοινοῦ	σῖτος	ὀπτὸς ζύμης ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ'
[3, 6]	τά τε ἔνδοθεν καὶ τὰ	ἐκτός:	ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν κιόνων
[3, 6]	τε τῶν ἔνδοθεν καὶ τῶν	ἐκτὸς	μερῶν. δύο δ' αὐτῶν ἑκάστῳ
[3, 5]	πέμπτος γονεῖς τιμᾶν: ὁ δὲ	ἕκτος	ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ ἕβδομος
[3, 2]	πάντες ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ	νυκτὸς	ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν. νίκην
[3, 12]	τὰς ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ μὲν	ἀποσημάναντος	ἔδει τὰς ἀρχὰς συνελθεῖν σκεψομένας
[3, 8]	συνθεῖναι τὴν γραφὴν τοῦ θεοῦ	δυσχεράναντος	ἐπὶ τῇ παραβάσει τῶν νόμων,
[3, 12]	σκηνὴν πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ	σημήναντος	τὸ κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν
[3, 12]	δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο:	ἀποσημήναντος	γὰρ τὸ πρῶτον οἱ παρὰ
[3, 14]	καταστάς, δύο, φησί, τοῦ θεοῦ	κρίναντος	ἡμῖν παρασχεῖν ἀγαθά, ἐλευθερίαν καὶ
[3, 6]	κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο τοῦ	παντὸς	διήκοντες ξύλου, καὶ δι' αὐτῶν
[3, 4]	λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους	παντὸς	εἶναι ἀγαθοὶ καὶ δίκαιοι, οἳ
[3, 11]	δὲ προσέταξεν ἀπέχεσθαι. αἵματος μέντοι	παντὸς	εἰς τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν
[3, 5]	πεποιημένοι περιέγραφε, καὶ τοῦ λοιποῦ	παντὸς	ἐν αἰθρίᾳ τυγχάνοντος ἄνεμοί τε
[3, 10]	ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ	παντὸς	ἔργου κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν
[3, 5]	παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ	παντὸς	ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς
[3, 6]	πήχεων ἡ ἑτέρα μέτωπον τοῦ	παντὸς	ἦν, εἴκοσι μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν
[3, 1]	δι' ὕδατος ἀπορίαν ψαφαροῦ τοῦ	παντὸς	ὄντος χωρίου: οὔτε γὰρ ἐκ
[3, 6]	πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως διὰ	παντὸς	οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ' ἐτίθεντο
[3, 2]	παίδων καὶ γυναικῶν τοῦ τε	παντὸς	στρατοπέδου. καὶ νύκτα μὲν πᾶσαν
[3, 5]	νεφέλη τε ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ	παντὸς	στρατοπέδου τῶν Ἑβραίων οὐ πρότερον
[3, 7]	ψόφον. καὶ τὴν ἐφαπτίδα τοῦ	παντὸς	τὴν φύσιν ἐκ τεσσάρων δοχθεῖσαν
[3, 7]	τῷ ἐπιθέματι τὸν καρπὸν διὰ	παντὸς	τοῦ κάλυκος ὄντα βοτάνης σπέρματι
[3, 2]	μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς ἔπραξεν ὑπὸ	παντὸς	τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ Ἑβραίων
[3, 10]	ἀποτροπιασμὸς καὶ παραίτησις τοῦ πλήθους	παντὸς	ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος, τὸν δ'
[3, 4]	αὐτὸν τῷ στρατῷ. (Ταῦτα Ῥαγουήλου	παραινέσαντος	Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο τὴν συμβουλίαν
[3, 6]	μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος,	ποιήσαντος	αὐτὴν συγκειμένην εἰς μοίρας εἰς
[3, 5]	τῷ ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ μὴ	φθονήσαντος	εἰπεῖν: οὐ γὰρ Μωυσῆς ὁ
[3, 13]	καὶ ὅτι γῆς ἀγαθῆς αὐτοὺς	πείσαντος	ἀπαναστῆναι τὴν μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ
[3, 9]	ἢ γενομένων ἄρτων. ἱερέως δὲ	κομίσαντος	καὶ ὁποσονοῦν ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει
[3, 1]	καὶ πότιμον αὐτοῖς παρασχεῖν. καὶ	κατανεύσαντος	τοῦ θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν
[3, 14]	αὐτῶν ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας τοῦ	παραστάντος	αὐτοῖς πάθους τεταραγμένην, παρῆν δ'
[3, 12]	αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον τὸν τρόπον:	ἐνστάντος	τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα,
[3, 6]	ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν.	(Ἐντὸς	δὲ διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς
[3, 6]	ὁπόσα μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς.	ἐντὸς	δὲ τῶν πυλῶν περιρραντήριον ἦν
[3, 6]	ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ τά τ'	ἐντὸς	καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα,
[3, 6]	γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος τὸ	ἐντὸς	τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς
[3, 6]	ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον τὸ	ἐντὸς	τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου
[3, 10]	τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ δὴ	σφαγέντος	εἰσκομίσας εἰς τὸν ναὸν τοῦ
[3, 1]	τοῦ στρατηγοῦ κεκελευκότος, καὶ τούτου	δαπανηθέντος	ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν
[3, 15]	τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα,	κομισθέντος	ἀλεύρου κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν
[3, 7]	τῶν ἴσων προσκεκοινωμένων, ῥάμματος ὑακίνθου	παραληφθέντος	εἰς τὴν πρὸς ἀλλήλους κατάδεσιν
[3, 1]	οὐδὲν πλέον εὕρισκον: τοῦ δ'	ὑπολειφθέντος	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ὄνησις οὐδ'
[3, 15]	κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην	διαλεχθέντος	ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ
[3, 1]	τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς	προεκκενωθέντος	τοῦ πλείονος. καὶ οἱ μὲν
[3, 15]	Ἰσμαήλου δὲ παρ' ἡμῖν ἀρχιερέως	ὄντος,	καὶ λιμοῦ τὴν χώραν ἡμῶν
[3, 1]	ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους	ὄντος.	ὁ θεὸς δὲ προνοήσειν τε
[3, 6]	κατὰ τὰς πύλας μήκους μὲν	ὄντος	πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ βάθους
[3, 1]	ὕδατος ἀπορίαν ψαφαροῦ τοῦ παντὸς	ὄντος	χωρίου: οὔτε γὰρ ἐκ τῶν
[3, 11]	αὐτῇ καὶ τὴν κοιλίαν ὑδέρου	καταλαβόντος.	καὶ περὶ μὲν τῶν θυσιῶν
[3, 15]	καὶ λιμοῦ τὴν χώραν ἡμῶν	καταλαβόντος,	ὡς τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν
[3, 1]	ἂν εἴη θεοῦ τὸ δῶρον	δόντος	ἐφαίνετο: τόν τε οὖν Μωυσῆν
[3, 14]	κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν μὲν ἤδη	δόντος	ἔχετε, τὴν δὲ ἤδη λήψεσθε.
[3, 1]	ἡσθείς, τοῦ πλήθους ἀγνοοῦντος καὶ	νομίζοντος	νίφεσθαι καὶ τῆς ὥρας εἶναι
[3, 6]	γιγλύμοις τῷ θήλει τοῦ ἄρρενος	συνελθόντος.	τοῦτο μέντοι πρὸς τὸ μήθ'
[3, 8]	πυρὸς ἐπ' αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν	βαλόντος	καὶ τὰ στέρνα καὶ τὰ
[3, 12]	ὁ ἀποδόμενος, τοῦ δ' ἀναλώματος	ὑπερβάλλοντος	ὑπὲρ τοῦ λείποντος καταβαλὼν τὸ
[3, 5]	τοῦ λοιποῦ παντὸς ἐν αἰθρίᾳ	τυγχάνοντος	ἄνεμοί τε σφοδροὶ λάβρον κινοῦντες
[3, 5]	τῶν ἀγαθῶν, ἣν προύτεινεν αὐτοῖς,	ἐπανήξοντος	Μωυσέος παρὰ τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες
[3, 14]	τιμῆς ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ'	εἰπόντος	τὸ πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται,
[3, 12]	δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ	λείποντος	καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς
[3, 15]	οὐδεὶς Ἑβραίων, ὃς οὐχὶ καθάπερ	παρόντος	αὐτοῦ καὶ κολάσοντος ἂν ἀκοσμῇ
[3, 1]	ἐπὶ τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ	παρόντος.	ὁ δ' οὐκ εἰς μακρὰν
[3, 15]	οὐχὶ καθάπερ παρόντος αὐτοῦ καὶ	κολάσοντος	ἂν ἀκοσμῇ πειθαρχεῖ τοῖς ὑπ'
[3, 11]	τὸν βίον τοῦ τε σκέλους	ἐκπεσόντος	αὐτῇ καὶ τὴν κοιλίαν ὑδέρου
[3, 8]	πρῶτον ἡμῖν τοῦ ἱερατευσομένου καὶ	ὑπηρετήσοντος	ταῖς θυσίαις καὶ ταῖς ὑπὲρ
[3, 10]	τοῦ μήλου τοῦ τῆς περσέας	προσόντος.	εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ τῶν
[3, 9]	κριὸν θύει τοῦ νόμου τοῦτο	κελεύοντος,	οὗ τὰ κρέα κατὰ τὸ
[3, 1]	δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν ὁ θεός:	ἀνέχοντος	γὰρ τοῦ Μωυσέος τὰς χεῖρας
[3, 6]	κατὰ γωνίαν ἑκάστου κίονος κρίκου	κατέχοντος	αὐτὸ ἀπὸ κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους
[3, 15]	πολέμου μικρὸν ἔμπροσθεν Κλαυδίου Ῥωμαίων	ἄρχοντος	Ἰσμαήλου δὲ παρ' ἡμῖν ἀρχιερέως
[3, 10]	τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως	παρασχόντος:	οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς
[3, 5]	θεοῦ οἷς Μωυσῆς ἔχαιρεν εὐμενοῦς	παρατυχόντος.	καὶ περὶ μὲν τούτων ὡς
[3, 1]	ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν ὡς οὐκ	ἐπιλείψοντος	αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ
[3, 14]	ὡς οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ	βοηθοῦντος	λόγῳ δὲ μόνον ὑπισχνουμένου. καὶ
[3, 12]	τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς ὡς	ἐπιδημοῦντος	ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης δὲ
[3, 7]	ἀκριβῶς, ὡς ἂν μὴ περιρρυείη	πονοῦντος	περὶ τὴν ἱερουργίαν. καὶ ὁποία
[3, 1]	τε καὶ ἡσθείς, τοῦ πλήθους	ἀγνοοῦντος	καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ τῆς
[3, 6]	ἡ δ' οὐδὲν μεταφερομένου καὶ	συμπερινοστοῦντος	ναοῦ διέφερε. τούτων οὖν κατὰ
[3, 14]	ταῦτα τοῦ θεοῦ συμπροθυμουμένου καὶ	ὑπερμαχοῦντος	αὐτῶν. ἴωμεν οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ
[3, 2]	καὶ τοῦ περὶ αὐτῶν λόγου	φοιτῶντος	ἐν φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ
[3, 5]	λόγος ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο	φοιτῶντος	τοῦ θεοῦ σφόδρα τὴν διάνοιαν
[3, 12]	ἀπηλλαγμένας. τὸν ἀρχιερέα μέντοι οὐδὲ	τεθνηκότος	ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο τοῖς
[3, 11]	πνεῦμα νομίζων, καὶ κρέως τοῦ	τεθνηκότος	αὐτομάτως ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν,
[3, 9]	θύειν ζῷον αὐθημερὸν μετὰ τοῦ	γεγεννηκότος	ἐπὶ ταὐτό, οὐδ' ἄλλως δὲ
[3, 5]	ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ μέγεθος τοῦ	νενοηκότος	καὶ ἐπὶ συμφέροντι τῷ ὑμετέρῳ
[3, 5]	μετάγειν Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν	προειρηκότος.	(Ἤδη δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν διεληλυθυιῶν
[3, 1]	τῆς προωδοιπορημένης ὕδωρ τοῦ στρατηγοῦ	κεκελευκότος,	καὶ τούτου δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων
[3, 15]	ἴσχυσαν τῶν ἱερῶν μεταλαβεῖν Μωυσέος	ἀπηγορευκότος	ἐπί τινι τῶν οὐ νομιζομένων
[3, 1]	οἱ δὲ τῷ παραδόξῳ τοῦ	γεγονότος	κατεπλάγησαν, καὶ πρὸς τὴν ὄψιν
[3, 5]	πρὸ ὀλίγου παθῶν ἦν Μωυσέος	παραγεγονότος.	ἐπὶ τούτοις οὖν συγκαλεῖ τὸ
[3, 1]	ἐκείνοις μὲν αἷμα ἦν καὶ	ἄποτος	αὐτοῖς δὲ πότιμος καὶ γλυκύς,
[3, 7]	οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε	ῥαπτὸς	ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι καὶ
[3, 5]	ἀπὸ παντὸς ἔργου: ὁ δὲ	πέμπτος	γονεῖς τιμᾶν: ὁ δὲ ἕκτος
[3, 10]	(Ἐκ μέντοι τοῦ κοινοῦ σῖτος	ὀπτὸς	ζύμης ἄμοιρος, ἀσσαρῶνες δ' εἴκοσι
[3, 5]	τὸν θεὸν ὀμνύναι: ὁ δὲ	τέταρτος	παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ
[3, 6]	καὶ παρεῖχε πλάτος Τρίτον σπιθαμῆς	ἕκαστος	αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς τριάκοντα
[3, 6]	ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν ἠσκημένους.	ἕκαστος	δὲ τῶν κιόνων κρίκον εἶχε
[3, 8]	ὑπερβάλλειν φιλοτιμούμενοι τὰς θυσίας, ἃς	ἕκαστος	ἐπιφέροι, τοῖς λεγομένοις ὑπήκουον. ἐπικειμένων
[3, 8]	ἁμαρτημάτων. προσῆγε δὲ τῶν ἀρχόντων	ἕκαστος	καὶ ἑτέρας θυσίας σωτηρίους λεγομένας
[3, 5]	μὲν τούτων ὡς βούλεται φρονείτω	ἕκαστος	τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη
[3, 8]	ταῖς ὁδοιπορίαις παρεκόμιζον. πρὸς τούτοις	ἕκαστος	φιάλην τε κομίζει καὶ τρύβλιον
[3, 11]	ποιῶν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἕκαστος	ὡς αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς
[3, 15]	ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ συμφορᾷ περιπεσεῖν.	(Θαυμαστὸς	δὲ τῆς ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ
[3, 7]	καὶ ὅθεν αἱ χεῖρες διείργονται	σχιστός	ἐστιν. (Ἐπὶ δὲ τούτοις τρίτον
[3, 12]	καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων ὁ	πεντηκοστὸς	ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ οἵ
[3, 5]	μέγα φρονῶν. ὀφθείς τε οὖν	αὐτὸς	ἀπαλλάσσει τοῦ δέους αὐτοὺς καὶ
[3, 10]	δ' ἑξῆς ἡμέραις ὁ μὲν	αὐτὸς	ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν
[3, 5]	πολιτείας κόσμον ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ	αὐτὸς	εἰς τὸ στρατόπεδον. πρὸς γοῦν
[3, 6]	σκηνῆς βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος καὶ	αὐτὸς	ἑκάστην πλευρὰν πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος,
[3, 8]	ἡμετέρου καὶ παρ' ἀνδρὸς ὃν	αὐτὸς	ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι
[3, 5]	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ'	αὐτὸς	ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς
[3, 5]	~(Μωυσῆς δὲ συγκαλέσας τὴν πληθὺν	αὐτὸς	μὲν εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι
[3, 8]	τῆς ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ'	αὐτὸς	ὁ θεὸς Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς
[3, 1]	βιαζόμενοι, καὶ τίνα τρόπον ὁ	αὐτὸς	ποταμὸς ἐκείνοις μὲν αἷμα ἦν
[3, 5]	μέτροις τε καὶ κατασκευῇ οἷς	αὐτὸς	ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς
[3, 8]	ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον	ἐνιαυτὸς	αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ
[3, 12]	δὲ ὑπὸ Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς	ἐνιαυτὸς	ἰώβηλος, ἐν ᾧ οἵ τε
[3, 4]	τυχεῖν ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς	οὗτος	γένοιτο: καὶ γὰρ τοῖς ἡττωμένοις
[3, 7]	αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος	οὗτος.	γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν
[3, 7]	τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ	οὗτος	ἐμπεριείληφε τὰ πάντα. δηλοῖ δὲ
[3, 8]	δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς, ὡς	οὗτος	ἐνδύσεται στολὴν τῷ θεῷ καθωσιωμένην
[3, 2]	τοῦ θεοῦ. εἰδέναι δ' οἷος	οὗτος	ἐπίκουρος ἐκ πολλῶν πεπειραμένους καὶ
[3, 7]	χιτῶνα, ποδήρης δ' ἐστὶ καὶ	οὗτος,	μεεὶρ καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν
[3, 5]	ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν	οὗτος	ὁ λογισμὸς ἐποίει. προστάτου δὲ
[3, 7]	οὕτως γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς.	οὗτος	ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν,
[3, 7]	κωδώνιον. ἔστι δ' ὁ χιτὼν	οὗτος	οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε
[3, 9]	μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν	οὗτος.	(Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες
[3, 5]	Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως,	οὗτος	ὑμῖν τούτους χαρίζεται τοὺς λόγους
[3, 7]	μὲν μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ	τοιοῦτός	ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ
[3, 7]	τὴν προσηγορίαν ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ	τοιοῦτος	μὲν ὁ τοῦ ἀρχιερέως κόσμος
[3, 11]	ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ	τοιοῦτος	ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις τὸν θεόν,
[3, 1]	μὲν ἀγαθὴν ὁραθῆναι, καὶ γὰρ	φοινικόφυτος	ἦν, πλησιάζουσα δ' ἀπηλέγχετο πονηρά:
[3, 6]	τὸν τρόπον. (Γίνεται δὲ καὶ	κιβωτὸς	τῷ θεῷ ξύλων ἰσχυρῶν τὴν
[3, 10]	ᾧ καὶ ὁλοκαυτοῦσι τὰ πάντα,	λιβανωτὸς	ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος ὑπὲρ τῶν
[3, 11]	ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ τοῦ	ἔρωτος	καὶ τῆς διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας
[3, 8]	τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς	πρῶτος	ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ τοῦ δευτέρου
[3, 5]	(Διδάσκει μὲν οὖν ἡμᾶς ὁ	πρῶτος	λόγος, ὅτι θεός ἐστιν εἷς
[3, 10]	σελήνην ἐν κριῷ τοῦ ἡλίου	καθεστῶτος,	τούτῳ γὰρ τῷ μηνὶ τῆς
[3, 7]	βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος,	ὑὸς	δὲ κύαμον Ἑλλήνων οἱ περὶ
[3, 2]	προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ τῆς	πληθύος	ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον Ἰησοῦν
[3, 10]	κατὰ οἰκίαν ἕκαστον, τό τε	κρύος	ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ ἔτους,
[3, 15]	ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς	ἰσχύος	τῆς τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν
[3, 6]	κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν τὸ	ἔδαφος	ἕλικος περιθεούσης τό τε ἄνω
[3, 10]	τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ τὸ	ἔδαφος	καὶ τοσαυτάκις εἰς τὸν ναὸν
[3, 5]	καὶ ὁ ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων	ψόφος	δεινῶς ἐτάραττεν, ἀήθεις τε γὰρ
[3, 6]	πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ βάθους	ὕφος	ἦν πορφύρας φοίνικος σὺν ὑακίνθῳ
[3, 6]	ἐποίει τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων	ὕφος:	ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος
[3, 6]	καὶ κατ' αὐτῶν δὲ βύσσινον	ὕφος	σινδόνος ἦν περιηγμένον. τὸ δὲ
[3, 14]	ἐπὶ πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς καὶ	σύμμαχος,	διὰ τιμῆς ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ
[3, 6]	διαφέρειν. αἱ δ' ἐκ τῆς	τριχὸς	καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν
[3, 5]	καὶ θαλάσσης μεταλαμβάνει, δι' ὃν	Νῶχος	ἐκ τῆς ἐπομβρίας διέφυγε, δι'
[3, 2]	ἦν αὐτοῖς πρὸς λιμὸν καὶ	δίψος	ἄπορα καὶ πρὸς ὄρη καὶ
[3, 1]	τὴν ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ	δίψος	ἔληγε, καὶ πίνουσιν ἡδὺ καὶ
[3, 6]	κατὰ πλευρὰν ἑκάστην τὸ πλάτος	ὕψος	δὲ διπλάσιον. ἐπῆν τε ἐσχάρα
[3, 6]	πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ	ὕψος.	ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες τὰ
[3, 6]	δὲ ἔστησε χαλκέας πενταπήχεις τὸ	ὕψος	καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι τῶν
[3, 6]	ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς	ὕψος,	ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην εἰς μοίρας
[3, 7]	τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ	ὕψος,	τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι,
[3, 6]	πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ	ὕψος	τρίπηχυς, ὁμοίως τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος,
[3, 14]	λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ	βασιλεὺς	οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ
[3, 10]	ἄρτων προστίθεται. θύει δ' ὁ	ἱερεὺς	ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων, καὶ
[3, 7]	σφυρῶν ἕως οὗ μηδὲν ὁ	ἱερεὺς	ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν οὕτως
[3, 7]	δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις ὁ	ἱερεὺς	ἡγνευκὼς ἣν ὁ νόμος ἁγνείαν
[3, 9]	αἵματι δεύει τὸν βωμὸν ὁ	ἱερεὺς	οὐχ ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ
[3, 8]	λίθων, οὓς κατὰ στέρνον ὁ	ἀρχιερεὺς	ἐνερραμμένους τῷ ἐσσῆνι φορεῖ, νίκην
[3, 7]	ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ	ἀρχιερεὺς	κοσμεῖται μὲν καὶ ταύτῃ παραλιπὼν
[3, 10]	παρέχεται δὲ καὶ κριὸν ὁ	ἀρχιερεὺς	ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ
[3, 12]	ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ	ἀρχιερεὺς	τῶν λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων ἀδελφοῖς
[3, 1]	τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν.	(Εὐθὺς	δὲ μετὰ τὴν πρώτην ἀφορμὴν
[3, 1]	ἄποτος αὐτοῖς δὲ πότιμος καὶ	γλυκύς,	πῶς τε διὰ τῆς θαλάσσης
[3, 2]	τε πλούτου μεγάλου δύναμιν προσέλαβον:	πολὺς	γὰρ ὁ ἄργυρός τε καὶ
[3, 6]	ποιοῦνται κίονας ἐκ πήχεως τετμημένους,	οὓς	ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης τοῖς
[3, 10]	αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν	οὓς	ἐθέρισαν, οὐ γὰρ ἥψαντο πρότερον
[3, 8]	τοῖς παρατυγχάνουσι. τῶν γὰρ λίθων,	οὓς	ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν τὸν
[3, 6]	ἐφίστησι κατ' ἐντολὴν τοῦ θεοῦ	οὓς	καὶ τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο
[3, 7]	ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν Ἰακώβου υἱῶν,	οὓς	καὶ φυλάρχους νομίζομεν, ἑκάστου τῶν
[3, 8]	διὰ γὰρ τῶν δώδεκα λίθων,	οὓς	κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους
[3, 8]	καὶ νόμους αὐτῶν ἔγραφε, καθ'	οὓς	κεχαρισμένως τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν
[3, 8]	καὶ τῶν νόμων τῆς συντάξεως:	οὓς	κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην
[3, 5]	ὡς διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων	οὓς	Μωυσῆς ἐν ταῖς δύο πλαξὶ
[3, 12]	καὶ οἱ δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται,	οὓς	ὄντας ὁμοφύλους καὶ παραβάντας τι
[3, 5]	ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν:	οὓς	οὐ θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν λέγειν
[3, 8]	εὔνοιαν διεξῄει καὶ τοὺς κινδύνους	οὓς	ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν. μαρτυρούντων δ'
[3, 7]	στολαὶ πᾶσί τε τοῖς ἄλλοις,	οὓς	χαναναίας καλοῦσι, καὶ δὴ καὶ
[3, 6]	βύσσον λίθους τε τούτοις ἐνδεδεμένους,	οὓς	χρυσίῳ καθειργνύντες ἄνθρωποι κόσμῳ χρῶνται
[3, 11]	πιστευομένων καὶ εἰς ἱερὰ καὶ	ναοὺς	ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι: ὥστ' οὐδὲν
[3, 9]	ταῦτα μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ	βοῦς	ἐφεῖται θύειν καὶ προήκοντας: ἄρρενα
[3, 15]	κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων	λόγους	ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο τῆς
[3, 5]	οὗτος ὑμῖν τούτους χαρίζεται τοὺς	λόγους	δι' ἑρμηνέως ἐμοῦ. σεβάσμιοι δ'
[3, 5]	ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς δέκα	λόγους,	ἐν ἑκατέρᾳ πέντε. καὶ χεὶρ
[3, 6]	πλάκας, ἐν αἷς τοὺς δέκα	λόγους	συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ πέντε μὲν
[3, 15]	μὲν μηδὲ θύσαντες, οἱ δὲ	ἡμιέργους	τὰς θυσίας καταλιπόντες, πολλοὶ δ'
[3, 6]	ἄγοιτο κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ	ζεύγους	ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων
[3, 2]	ὄρος θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ	παραδιδοὺς	τὸ στράτευμα. (Προσέμισγον δὲ οἱ
[3, 6]	πόδα: καὶ τούτοις κατὰ τὰς	ὁδοὺς	ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ
[3, 6]	σκυταλίδες προσῆσαν, αἷς κατὰ τὰς	ὁδοὺς	ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο
[3, 5]	τε οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ	δέους	αὐτοὺς καὶ περὶ τῶν μελλόντων
[3, 14]	ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους ἅμα καὶ	βάθους	καὶ ὄρη ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι
[3, 6]	ὄντος πήχεων εἴκοσι πέντε δὲ	βάθους	ὕφος ἦν πορφύρας φοίνικος σὺν
[3, 4]	πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι μὲν γὰρ	ἀγαθοὺς	κἂν ἄλλους Ἑβραίων εὑρεθῆναι, φροντίσαι
[3, 1]	χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι δὲ αὐτοὺς οὐκ	ἀγαθοὺς	οὔτε περὶ τὴν ὑπομονὴν οὔτε
[3, 14]	τῆς ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς	πάθους	τεταραγμένην, παρῆν δ' ἡ νεφέλη
[3, 14]	τε διαβῆναι λέγοντες ἀδυνάτους ὑπὸ	μεγέθους	ἅμα καὶ βάθους καὶ ὄρη
[3, 7]	μεταβαλεῖν ἠργμένης: ὁ δὲ κάλυξ	μεγέθους	ἐστὶ σκυταλίδος τοῦ μικροῦ δακτύλου,
[3, 5]	καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	μεγέθους	καὶ τῶν κρημνῶν τὸ ἀπότομον
[3, 6]	ὑποθήκην τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ	μεγέθους	ὅσα τε δεῖ σκεύη χωρεῖν
[3, 1]	γεύεταί τε καὶ ἡσθείς, τοῦ	πλήθους	ἀγνοοῦντος καὶ νομίζοντος νίφεσθαι καὶ
[3, 12]	παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ	πλήθους	εἰς τὰς ἐκκλησίας: καὶ μιᾷ
[3, 3]	Ῥαγουῆλος πολλὰ μὲν ἐγκώμια τοῦ	πλήθους	ἐπὶ τῇ πρὸς τὸν Μωυσῆν
[3, 4]	μειζόνων καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ	πλήθους	ἔχειν τὴν πρόνοιαν αὐτόν: δικάσαι
[3, 1]	(Ὁ δ' οὕτως ἀνηρεθισμένου τοῦ	πλήθους	καὶ πικρῶς ἐπ' αὐτὸν κεκινημένου
[3, 14]	ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν καταπραύνειν τοῦ	πλήθους,	Μωυσῆς δὲ καὶ Ἀαρὼν πεσόντες
[3, 4]	ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ τοῦ	πλήθους	παντὸς εἶναι ἀγαθοὶ καὶ δίκαιοι,
[3, 10]	πέμπεται ἀποτροπιασμὸς καὶ παραίτησις τοῦ	πλήθους	παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος, τὸν
[3, 1]	ὁ δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ	πλήθους	πρὸς μικρὸν ἐκκλίνας ἐπὶ λιτὰς
[3, 1]	καὶ κατὰ χεῖρας ἔτι τοὺς	λίθους	ἐχόντων, ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος ὢν
[3, 6]	ἄνθεσι μεμολυσμένα καὶ λίνου βύσσον	λίθους	τε τούτοις ἐνδεδεμένους, οὓς χρυσίῳ
[3, 2]	ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας τοὺς	Ἑβραίους	μετὰ τὴν μάχην προῆγε συντεταγμένους:
[3, 5]	ἀπ' αὐτῶν, δέος εἶχε τοὺς	Ἑβραίους,	μή τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ
[3, 8]	κατὰ Μακεδόνας Νισὰν δὲ κατὰ	Ἑβραίους	νουμηνίᾳ τὴν σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ
[3, 1]	ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς τοὺς	Ἑβραίους:	οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς τροφὴν
[3, 8]	μήτ' ἐν πολέμῳ κατ' ἀνάγκην	Ἑβραίους	παραβῆναί τινα τῶν νόμων. ἀλλὰ
[3, 2]	τοὺς περιοίκους ἐπὶ τὸν πρὸς	Ἑβραίους	πόλεμον παρεκάλουν, στρατὸν ἀλλότριον καὶ
[3, 5]	ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ	Ἑβραίους	τά τε ὁρώμενα καὶ ὁ
[3, 13]	οὐκ εἰς μακρὰν μετέρχεται τοὺς	Ἑβραίους	τῆς εἰς αὐτὸν θρασύτητος καὶ
[3, 1]	εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς	Ἑβραίους	τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ τῶν
[3, 8]	ἐκεῖνον τὸν χρόνον τέσσαρες Νάβαδος	Ἀβιοῦς	Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος. (Ὅσα δὲ τῶν
[3, 8]	δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ	Ἀβιοῦς	κομίσαντες ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ
[3, 6]	ὑπὸ τῆς σήψεως παθεῖν δυνάμενα,	αἰγείους	τε τρίχας καὶ δορὰς προβάτων
[3, 2]	αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις ἐλαττοῦσθαι τοὺς	οἰκείους	αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει τόν τε
[3, 1]	γὰρ οἱ φοίνικες ὄντες οὐ	πλείους	ἑβδομήκοντα δυσαυξεῖς τε ἦσαν καὶ
[3, 6]	πλάτει καὶ ἄλλαι σινδόνες μιᾷ	πλείους	τὸν ἀριθμὸν τὸ δὲ μῆκος
[3, 6]	δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ εἴκοσι,	χρυσείους	ἔχοντα γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ θηλείας
[3, 4]	κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα κατὰ	χιλίους,	διαιρήσεις δὲ μετ' αὐτοὺς εἰς
[3, 2]	ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ἤδη καὶ μὴ μέλλειν, ὡς
[3, 14]	ἴωμεν οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	μηδὲν ἔχοντες δι' ὑποψίας ἡγεμόνι
[3, 6]	κίονας ἐκ πήχεως τετμημένους, οὓς	ἐγγωνίους	ἔθεσαν ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν
[3, 9]	τρόπος ἐστὶν οὗτος. (Τὰς δὲ	χαριστηρίους	θυσίας ἐπιτελοῦντες τὰ αὐτὰ μὲν
[3, 8]	ἀρχόντων ἕκαστος καὶ ἑτέρας θυσίας	σωτηρίους	λεγομένας καθ' ἑκάστην ἡμέραν δύο
[3, 10]	τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ	κριοὺς	δύο καὶ ἄρνας ἑπτὰ καὶ
[3, 10]	μόσχους τε θύουσι τρεῖς καὶ	κριοὺς	δύο καὶ ἄρνας τεσσαρεσκαίδεκα, ἐρίφους
[3, 8]	ἡμέραν δύο βόας καὶ πέντε	κριοὺς	σὺν ἀρνάσιν ἐτείοις καὶ ἐρίφοις.
[3, 4]	στρατὸν ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ κατὰ	μυρίους	τούτων κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα
[3, 2]	φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ τοὺς	ἐπιχωρίους	εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς ἀλλήλους
[3, 12]	συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας εἶναι	γνησίους.	καὶ μίσγεσθαι δὲ μητράσι κακὸν
[3, 8]	ἦν, σίκλους μὲν αἱ δύο	διακοσίους	εἷλκον, εἰς δὲ τὴν φιάλην
[3, 8]	τὴν κάθαρσιν. σμύρνης ἐπιλέκτου σίκλους	πεντακοσίους	καὶ ἴρεως ἴσους, κινναμώμου δὲ
[3, 4]	διαιρήσεις δὲ μετ' αὐτοὺς εἰς	πεντακοσίους,	καὶ πάλιν εἰς ἑκατόν, εἶτ'
[3, 10]	γὰρ τῷ μηνὶ τῆς ὑπ'	Αἰγυπτίους	δουλείας ἠλευθερώθημεν, καὶ τὴν θυσίαν,
[3, 15]	οὐδὲ τὴν ἀπ' αὐτῆς εὐδαιμονίαν,	ἀνεστίους	δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδας ἐπὶ
[3, 6]	τὸ δὲ κατὰ τὰς πύλας	μήκους	μὲν ὄντος πήχεων εἴκοσι πέντε
[3, 8]	τρύβλιον καὶ θυίσκην, τὴν μὲν	δαρεικοὺς	δέκα δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων:
[3, 2]	βασιλεῖς ἀλλήλους τε καὶ τοὺς	περιοίκους	ἐπὶ τὸν πρὸς Ἑβραίους πόλεμον
[3, 2]	τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ τοὺς	περιοίκους	ἐφόβησαν, μεγάλων τε καὶ λαμπρῶν
[3, 6]	ἐπ' αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς	κρίκους	κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ εἰσι διηνεκεῖς,
[3, 7]	βάρος τῶν λίθων ἑτέρους δύο	κρίκους	μείζονας τῇ πέζῃ τοῦ ἐσσήνου
[3, 8]	ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον δύο χόας	Ἀττικοὺς	δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι
[3, 9]	ἀρχαῖον Ἑβραίων δύναται δύο χόας	Ἀττικούς.	τὸ δ' αὐτὸ μέτρον τῷ
[3, 7]	πόλον, ἀστραπαῖς μὲν κατὰ τοὺς	ῥοίσκους	ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ τὸν
[3, 2]	στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους τε	μεγάλους	δημοσίᾳ καὶ κατ' ἰδίαν ἔσχον
[3, 11]	καταστρέφει τὸν βίον τοῦ τε	σκέλους	ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ τὴν κοιλίαν
[3, 11]	δὲ τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ	σκέλους	ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα
[3, 7]	ὑακίνθου παραληφθέντος εἰς τὴν πρὸς	ἀλλήλους	κατάδεσιν τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ
[3, 2]	ἐπιχωρίους εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς	ἀλλήλους	παρεκάλουν ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι τοὺς
[3, 2]	τοῖς τε πλησιοχώροις καὶ πρὸς	ἀλλήλους	πρεσβευόμενοι χωρεῖν τοῖς Ἑβραίοις ἐγνώκεσαν
[3, 2]	ὑπῆρχον, ὧν πέμποντες οἱ βασιλεῖς	ἀλλήλους	τε καὶ τοὺς περιοίκους ἐπὶ
[3, 10]	τραπέζης τίθενται κατὰ ἓξ εἰς	ἀλλήλους	τετραμμένοι. δύο δὲ χρυσέων ὑπερκειμένων
[3, 6]	τισὶν ἐμπεπλεγμένος κατὰ στίχον πρὸς	ἀλλήλους	τετραμμένοι τὴν περιφέρειαν, καὶ δι'
[3, 2]	δὲ καὶ διακελευσμῷ τὰ πρὸς	ἀλλήλους	χρωμένων μέχρι μὲν οὖν Μωυσῆς
[3, 6]	τε δώδεκα ἀζύμους κατὰ ἓξ	ἐπαλλήλους	καθαροῦ πάνυ τοῦ ἀλεύρου ἐκ
[3, 8]	ἡ φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ ἦν,	σίκλους	μὲν αἱ δύο διακοσίους εἷλκον,
[3, 8]	αὐτῶν τὴν κάθαρσιν. σμύρνης ἐπιλέκτου	σίκλους	πεντακοσίους καὶ ἴρεως ἴσους, κινναμώμου
[3, 4]	δικάσαι μὲν γὰρ ἀγαθοὺς κἂν	ἄλλους	Ἑβραίων εὑρεθῆναι, φροντίσαι δὲ τοσούτων
[3, 7]	πλατεῖαν μὲν ὡς εἰς τέσσαρας	δακτύλους,	διακένως δ' ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα
[3, 12]	δουλεύοντες ἐλεύθεροι ἀφίενται, οὓς ὄντας	ὁμοφύλους	καὶ παραβάντας τι τῶν νομίμων
[3, 1]	τῷ συνειδότι τῆς περὶ τοὺς	ὁμοφύλους	προνοίας πάρεισιν εἰς μέσους, καὶ
[3, 12]	νομίσας εὔδαιμον τὸ περὶ τοὺς	γάμους	ὑγιαίνειν τοὺς ἄνδρας, καὶ ταῖς
[3, 14]	αὐτὸ τῷ τῆς κτήσεως ἀπόρῳ	ποταμούς	τε διαβῆναι λέγοντες ἀδυνάτους ὑπὸ
[3, 11]	θυσίαις, ἃς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις	νομίμους	παρέχονται τῷ θεῷ, τήν τε
[3, 5]	τὴν σκηνὴν ἠξίουν αὐτὸν καὶ	νόμους	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ κομίζειν.
[3, 8]	ἔτι δὲ τὴν πολιτείαν καὶ	νόμους	αὐτῶν ἔγραφε, καθ' οὓς κεχαρισμένως
[3, 11]	ταῦτα Μωυσῆς τοῖς ὁμοφύλοις προενόησε,	νόμους	δὲ αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν
[3, 6]	μυχοῦ, διετίθεσαν ἄρτους τε δώδεκα	ἀζύμους	κατὰ ἓξ ἐπαλλήλους καθαροῦ πάνυ
[3, 6]	ὀκτὼ καὶ εἴκοσι, χρυσείους ἔχοντα	γιγλύμους	ἐπὶ συναφῇ θηλείας τε καὶ
[3, 7]	ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ	θυσάνους	χρύσεαι σύριγγες καθ' ἑκατέραν ἄκραν
[3, 5]	φωνῆς ἐγενόμην: οὕτως ἐκείνῳ τοῦ	γένους	ἡμῶν καὶ τῆς τούτου μέλει
[3, 1]	ἀνθρώπων ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ	γένους	ὄντος. ὁ θεὸς δὲ προνοήσειν
[3, 8]	ἡδέως ἀκουσόμενον, ὅτι τε κήδεται	γένους	τοῦ ἡμετέρου καὶ παρ' ἀνδρὸς
[3, 2]	οἷος οὗτος ἐπίκουρος ἐκ πολλῶν	πεπειραμένους	καὶ δεινοτέρων τοῦ πολέμου: τοῦτον
[3, 8]	εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς τοιαῦτα	ἐργασαμένους	τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ τῆς
[3, 2]	περὶ αὐτῆς εἰς μάχην αὐτοῖς	καθισταμένους,	ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ μὲν αὐτῶν
[3, 2]	Ἑβραίους μετὰ τὴν μάχην προῆγε	συντεταγμένους:	πολὺ δ' ἦν ἤδη τὸ
[3, 6]	λίνου βύσσον λίθους τε τούτοις	ἐνδεδεμένους,	οὓς χρυσίῳ καθειργνύντες ἄνθρωποι κόσμῳ
[3, 6]	ἔθεσαν ἐπ' ἴσης τοῖς μείζοσιν	ἠσκημένους.	ἕκαστος δὲ τῶν κιόνων κρίκον
[3, 6]	ἑτέρους ποιοῦνται κίονας ἐκ πήχεως	τετμημένους,	οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ' ἴσης
[3, 1]	μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων	μεμνημένους	λήθην ἔχειν τῶν ἔμπροσθεν εὐεργεσιῶν
[3, 1]	(Ὁρῶν δ' ὁ Μωυσῆς ἀθύμως	διακειμένους	καὶ τοῦ πράγματος τὸ ἀναντίλεκτον,
[3, 6]	ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν ὁμοίαις	ἐπικειμένους	διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον. τὸ
[3, 4]	ἀκριβῶς καὶ κατὰ μυρίους τούτων	κεκριμένους	ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα κατὰ χιλίους,
[3, 5]	Μωυσῆς ἐν ταῖς δύο πλαξὶ	γεγραμμένους	κατέλιπεν: οὓς οὐ θεμιτόν ἐστιν
[3, 5]	εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν	ἐγγεγραμμένους	ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους, ἐν
[3, 8]	οὓς κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς	ἐνερραμμένους	τῷ ἐσσῆνι φορεῖ, νίκην μέλλουσι
[3, 1]	γενομένης δεινῶς ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς	ἀγομένους	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ
[3, 11]	καὶ τοὺς περὶ τὴν γονὴν	ῥεομένους	καὶ τὰς γυναῖκας δ' αἷς
[3, 1]	τὴν πρόνοιαν, ἀλλ' ἀοργήτως περιμένειν,	λογιζομένους	μὲν τὴν ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν
[3, 10]	τοῦ ἔτους, ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν,	παραγινομένους	εἰς ἐκείνην τὴν πόλιν, ἣν
[3, 7]	τράχηλον ἐμβεβηκότας τῷ ὑφάσματι ποιοῦσι,	δεξομένους	ἁλύσεις εἰργασμένας, αἳ συνῆσαν κατ'
[3, 10]	αὐτῶν εἰς τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον:	ὁλοκαυτωθησομένους	μόσχους τε θύουσι τρεῖς καὶ
[3, 5]	δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας	ἀναπαυομένους	ἀπὸ παντὸς ἔργου: ὁ δὲ
[3, 12]	τῆς δουλείας ἐκόλασε θάνατον οὐκ	ἐκδεχομένους.	ἀποδίδωσι δὲ καὶ τοὺς ἀγροὺς
[3, 6]	ἵστησι κίονας ὁμοίως τοῖς ἄλλοις	εἰργασμένους	καὶ βάσεσιν ὁμοίαις ἐπικειμένους διαλείποντας
[3, 6]	τρία μέρη μετὰ δέκα πήχεας	ἡρμοσμένους	ἐκ τοῦ μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι
[3, 5]	τοῦ θεοῦ οἷς Μωυσῆς ἔχαιρεν	εὐμενοῦς	παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν τούτων
[3, 1]	πρίν τινος πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν,	ἡγουμένους	δὲ οὐ κατὰ ὀλιγωρίαν μέλλειν
[3, 5]	τὸ θηρίοις περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον	ἡγουμένους	καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[3, 2]	προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ τοὺς Ἀμαληκίτας	ἀπολουμένους	καὶ μηδένα αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς
[3, 4]	κατὰ εἴκοσι καὶ κατὰ δέκα	συναριθμουμένους,	ἔστω δέ τις ἐπὶ τούτοις
[3, 2]	πρὸς ἀνθρώπους τοῖς πᾶσι καλῶς	ἐξηρτυμένους.	παραμυθίας οὖν ὁ Μωυσῆς ἤρχετο
[3, 6]	δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν	θεωμένους:	τὴν γὰρ χρόαν τοῖς κατὰ
[3, 12]	τὴν ἐπ' αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν	θηρωμένους	παράνομον. κατὰ δὲ τῶν εἰς
[3, 10]	οἰκίαν ἕκαστον, τό τε κρύος	ὑφορωμένους	ἐπὶ φυλακῇ τοῦ ἔτους, ὅταν
[3, 11]	παντελὲς ἐξήλασε τῆς πόλεως μηδενὶ	συνδιαιτωμένους	καὶ νεκροῦ μηδὲν διαφέροντας: ἂν
[3, 4]	τούτου διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ	κἀκείνους	διαφύγῃ τὸ περὶ τοῦ πράγματος
[3, 15]	ὑμετέροις παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο	κἀκείνους	τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ
[3, 1]	ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ'	ἐκείνους	γενναῖον παίδων τε καὶ γυναικῶν
[3, 5]	αὐτοῦ χρήσιμον ἐπανήξων πρὸς αὐτούς,	ἐκείνους	δ' ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι τῷ
[3, 3]	σὺν τοῖς παροῦσι Ῥαγουῆλον προσλαβόμενος	ὕμνους	τε ᾖδον εἰς τὸν θεὸν
[3, 14]	καὶ τῶν γιγάντων ἔφασκον τοὺς	ἀπογόνους	καταλαβεῖν. καὶ οἱ μὲν κατάσκοποι
[3, 8]	παρὰ δόξαν οὕτω γεγενημένῳ διατεθέν.	μόνους	δὲ Μωυσῆς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν
[3, 2]	τῆς Ἐφραιμίτιδος, ἀνδρειότατον δὲ καὶ	πόνους	ὑποστῆναι γενναῖον καὶ νοῆσαί τε
[3, 11]	ὃς δ' ἂν κατὰ τοὺς	ὕπνους	ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς αὑτὸν εἰς
[3, 8]	τὴν εὔνοιαν διεξῄει καὶ τοὺς	κινδύνους	οὓς ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν. μαρτυρούντων
[3, 7]	τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ	λύχνους	ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά, τῶν πλανητῶν
[3, 8]	τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς τοὺς	λύχνους,	ὧν τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ
[3, 8]	κατὰ πᾶσαν ἡμέραν, τοὺς δὲ	λοιποὺς	περὶ τὴν ἑσπέραν ἅπτοντας. (Ἁπάντων
[3, 14]	πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ	κατασκόπους	αἱρεῖται δώδεκα τῶν γνωριμωτάτων ἐξ
[3, 14]	αὐτὴν ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν δὲ	κατασκόπους,	οἳ τῆσδε τῆς γῆς ἀρετὴν
[3, 9]	δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται	τρόπους:	τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ
[3, 13]	ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου ὄρους καὶ	τόπους	τινὰς ἀμείψας, περὶ ὧν δηλώσομεν,
[3, 12]	ὁ πριάμενος, καὶ λογισάμενοι τοὺς	καρποὺς	καὶ τὰς εἰς τὸ χωρίον
[3, 14]	καταχρησάμενοι τὸ ἔργον, ἔτι τε	καρποὺς	ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες
[3, 2]	τοῦτον μὲν γὰρ εἶναι πρὸς	ἀνθρώπους,	ἃ δ' ἦν αὐτοῖς πρὸς
[3, 2]	ἁπάντων, μέλλον δὲ πολεμεῖν πρὸς	ἀνθρώπους	τοῖς πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας
[3, 12]	μόνον δὲ περὶ τὰς ἱερουργίας	καθαροὺς	εἶναι, σπουδάζειν δὲ καὶ περὶ
[3, 12]	ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι δὲ καὶ τοὺς	ἀγροὺς	τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις τοῦτον
[3, 7]	ἐνεγκεῖν τὸ βάρος τῶν λίθων	ἑτέρους	δύο κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ
[3, 6]	ἓξ κίονες παρέχονται συνελθόντες, δύ'	ἑτέρους	ποιοῦνται κίονας ἐκ πήχεως τετμημένους,
[3, 15]	ὑπαχθέντες δειλίᾳ τοὺς ἐκείνων λόγους	ἀληθεστέρους	τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ.
[3, 2]	καὶ σὺν ἀλλήλοις τοὺς μὲν	νεωτέρους	παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς πρεσβυτέροις, τοὺς
[3, 1]	σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ	ἐχθροὺς	ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι τε σπανίζοντας
[3, 2]	πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς	νεκρούς	τε ἐσκύλευε τῶν πολεμίων καὶ
[3, 5]	αὐτῶν, καὶ ὁ περὶ τοῦ	ὄρους	διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς αὐτὸ
[3, 13]	βραχὺ διαλιπὼν ἀπανίσταται τοῦ Σιναίου	ὄρους	καὶ τόπους τινὰς ἀμείψας, περὶ
[3, 5]	μετεσκήνουν καὶ τὰς ὑπωρείας τοῦ	ὄρους	κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς
[3, 15]	τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς	κόρους	ἑβδομήκοντα, μέδιμνοι δὲ οὗτοι Σικελοὶ
[3, 11]	πλησιάζουσιν ἐξουσίαν ἔχει. τοὺς δὲ	λεπροὺς	εἰς τὸ παντελὲς ἐξήλασε τῆς
[3, 9]	τὰς ἐξοχάς, καὶ τούς τε	νεφροὺς	καὶ τὴν ἄλλην πιμελὴν σὺν
[3, 10]	τούτοις τὰς ἐξοχὰς καὶ τοὺς	νεφροὺς	καὶ τὴν πιμελὴν σὺν τῷ
[3, 9]	αἵματι τὸν βωμόν, τοὺς δὲ	νεφροὺς	καὶ τὸν ἐπίπλουν καὶ πάντα
[3, 1]	τοὺς ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν εἰς	μέσους,	καὶ καταβοώντων καὶ κατὰ χεῖρας
[3, 14]	Ἰούδα φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς	μέσους	καὶ τὸ πλῆθος κατεῖχον θαρσεῖν
[3, 14]	Αἴγυπτον ὑποστρέφειν. (Τῶν δὲ κατασκόπων	Ἰησοῦς	τε ὁ Ναυήχου παῖς φυλῆς
[3, 8]	ἐπιλέκτου σίκλους πεντακοσίους καὶ ἴρεως	ἴσους,	κινναμώμου δὲ καὶ καλάμου, ἔστι
[3, 6]	αὐτῇ πόδες τὰ μὲν ἐξ	ἡμίσους	ἕως τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι
[3, 6]	πλάτος διεστῶτες πήχεώς τε καὶ	ἡμίσους,	τὸ δὲ βάθος δακτύλων τεσσάρων.
[3, 6]	κατέχοντος αὐτὸ ἀπὸ κορυφῆς ἄχρι	ἡμίσους	τοῦ κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν
[3, 2]	μὲν οὐδείς, τῶν δὲ πολεμίων	ὅσους	οὐδ' ἀριθμῷ γνῶναι δυνατὸν ἦν.
[3, 9]	ἄλλαι θυσίαι ὑπὲρ τοῦ τὰς	νόσους	διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας αἰτίας,
[3, 6]	καὶ παστάδι παρεῖχον, τοῦ ἑνδεκάτου	φάρσους	εἰς τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ'
[3, 12]	οὐκ ἐκδεχομένους. ἀποδίδωσι δὲ καὶ	τοὺς	ἀγροὺς τοῖς ἀρχῆθεν αὐτῶν δεσπόταις
[3, 8]	γεγενημένῳ διατεθέν. μόνους δὲ Μωυσῆς	τοὺς	ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ τὸν πατέρα
[3, 8]	κελεύει τὸν πατέρα αὐτῶν καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ
[3, 2]	τὸν θεὸν προεφήτευέ τε πανωλεθρὶ	τοὺς	Ἀμαληκίτας ἀπολουμένους καὶ μηδένα αὐτῶν
[3, 2]	αὖθις ἀνίσχει τὰς χεῖρας, καὶ	τοὺς	Ἀμαληκίτας κατεπόνουν οἱ Ἑβραῖοι. τὸν
[3, 2]	τούτου γενομένου κατὰ κράτος ἐνίκων	τοὺς	Ἀμαληκίτας οἱ Ἑβραῖοι, καὶ πάντες
[3, 14]	μὲν καὶ μετὰ τῶν εἰς	τοὺς	ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι τὴν νύκτα.
[3, 2]	ἀλλήλους παρεκάλουν ἀμύνειν καὶ πειρᾶσθαι	τοὺς	ἄνδρας διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ οἱ
[3, 12]	τὸ περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν	τοὺς	ἄνδρας, καὶ ταῖς τε πόλεσι
[3, 2]	τοῖς γεγενημένοις, τῶν τε Ἑβραίων	τοὺς	ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν
[3, 14]	Ἐβρῶνι καὶ τῶν γιγάντων ἔφασκον	τοὺς	ἀπογόνους καταλαβεῖν. καὶ οἱ μὲν
[3, 12]	ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ περὶ	τοὺς	γάμους ὑγιαίνειν τοὺς ἄνδρας, καὶ
[3, 2]	νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς πρεσβυτέροις,	τοὺς	δὲ ἀκροᾶσθαι τοῦ στρατηγοῦ: οἱ
[3, 9]	καὶ ἔριφον: ταῦτα μὲν ἐπέτεια,	τοὺς	δὲ βοῦς ἐφεῖται θύειν καὶ
[3, 5]	ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἀναγέγραπται.	τοὺς	δὲ Ἑβραίους τά τε ὁρώμενα
[3, 1]	αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν αὐτοί,	τοὺς	δὲ ἐχθροὺς ἐπίδοιεν ἀπολωλότας, ὅτι
[3, 7]	ἐπὶ τῇ ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται:	τοὺς	δὲ θυσάνους χρύσεαι σύριγγες καθ'
[3, 11]	νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν ἔχει.	τοὺς	δὲ λεπροὺς εἰς τὸ παντελὲς
[3, 8]	τῷ θεῷ κατὰ πᾶσαν ἡμέραν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς περὶ τὴν ἑσπέραν
[3, 9]	φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν βωμόν,	τοὺς	δὲ νεφροὺς καὶ τὸν ἐπίπλουν
[3, 5]	ὧν μνησθήσομαι κατὰ καιρὸν οἰκεῖον.	τοὺς	δὲ πλείονας τῶν νόμων εἰς
[3, 9]	ἤδη πεπληρωμένον καὶ πυρὸς φλεγομένου.	τοὺς	δὲ πόδας τῶν ἱερείων καὶ
[3, 5]	δὲ πρὸς τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι.	τοὺς	δὲ σώφρονας καὶ μηδέτερον τῶν
[3, 5]	πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας	τοὺς	δέκα λόγους, ἐν ἑκατέρᾳ πέντε.
[3, 6]	τὰς δύο πλάκας, ἐν αἷς	τοὺς	δέκα λόγους συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ
[3, 7]	ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ τραπέζῃ	τοὺς	δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν
[3, 2]	Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας	τοὺς	Ἑβραίους μετὰ τὴν μάχην προῆγε
[3, 5]	διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν, δέος εἶχε	τοὺς	Ἑβραίους, μή τι Μωυσῆς πάθοι,
[3, 1]	τῶν ἄλλων ὂν καταφέρεται εἰς	τοὺς	Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες ὡς
[3, 13]	θεὸς οὐκ εἰς μακρὰν μετέρχεται	τοὺς	Ἑβραίους τῆς εἰς αὐτὸν θρασύτητος
[3, 1]	μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε	τοὺς	Ἑβραίους τὸν θεὸν ἐπήκοον αὐτοῦ
[3, 15]	νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ	τοὺς	ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως
[3, 1]	ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει	τοὺς	ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων
[3, 4]	κἂν ᾖ τι μεῖζον ἐπὶ	τοὺς	ἐν ἀξιώματι τὴν περὶ τούτου
[3, 6]	ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον	τοὺς	ἐπὶ ταῖς εἰσόδοις πέντε κίονας
[3, 2]	ἐν φόβῳ συνέβαινεν οὐ μικρῷ	τοὺς	ἐπιχωρίους εἶναι, καὶ πρεσβευόμενοι πρὸς
[3, 8]	κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε	τοὺς	ἱερέας καὶ πᾶσαν τὴν σκηνὴν
[3, 8]	σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων τῶν περὶ	τοὺς	ἱερέας τό τε πλῆθος ὁμόσκηνον
[3, 8]	δὲ καὶ τὴν σκηνὴν καὶ	τοὺς	ἱερέας τρόπῳ τοιούτῳ ποιούμενος αὐτῶν
[3, 12]	ὁλόκληρον τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς	τοὺς	ἱερεῖς ἐκέλευσε τὰ γέρα, ἀναβαίνειν
[3, 12]	καὶ ὁ πριάμενος, καὶ λογισάμενοι	τοὺς	καρποὺς καὶ τὰς εἰς τὸ
[3, 6]	ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν τοίχων	τοὺς	κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας
[3, 2]	τὴν μάχην πρώτην μαχεσάμενοι πρὸς	τοὺς	κατατολμήσαντας αὐτῶν μετὰ τὴν ἐξ
[3, 8]	καὶ τὴν εὔνοιαν διεξῄει καὶ	τοὺς	κινδύνους οὓς ὑπομείνειεν ὑπὲρ αὐτῶν.
[3, 6]	πήχεων δέκα πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν	τοὺς	κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν
[3, 6]	εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς τὸ κατὰ	τοὺς	κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ εἰσι
[3, 11]	(Ἀπήλασε δὲ τῆς πόλεως καὶ	τοὺς	λέπρᾳ τὰ σώματα κακωθέντας καὶ
[3, 1]	καταβοώντων καὶ κατὰ χεῖρας ἔτι	τοὺς	λίθους ἐχόντων, ὁραθῆναί τε κεχαρισμένος
[3, 5]	δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν τούτους χαρίζεται	τοὺς	λόγους δι' ἑρμηνέως ἐμοῦ. σεβάσμιοι
[3, 8]	ἔλαιόν τε ἁγνίσαντας φυλάσσειν εἰς	τοὺς	λύχνους, ὧν τοὺς μὲν τρεῖς
[3, 2]	ἑκάστους τε καὶ σὺν ἀλλήλοις	τοὺς	μὲν νεωτέρους παρεκάλει πείθεσθαι τοῖς
[3, 8]	φυλάσσειν εἰς τοὺς λύχνους, ὧν	τοὺς	μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ ἱερᾷ
[3, 7]	τε δωδεκάδα τῶν λίθων εἴτε	τοὺς	μῆνάς τις θέλοι νοεῖν, εἴτε
[3, 15]	τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ	τοὺς	μισοῦντας ἡμᾶς ὁμολογεῖν, ὅτι καὶ
[3, 10]	πρὸς τούτοις τὰς ἐξοχὰς καὶ	τοὺς	νεφροὺς καὶ τὴν πιμελὴν σὺν
[3, 2]	ἂν αὐτὰς καθίει τοσαυτάκις ἐλαττοῦσθαι	τοὺς	οἰκείους αὐτοῦ συνέβαινε, κελεύει τόν
[3, 1]	καὶ τῷ συνειδότι τῆς περὶ	τοὺς	ὁμοφύλους προνοίας πάρεισιν εἰς μέσους,
[3, 6]	Μωυσῆς ἀνεῖρξεν αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν	τοὺς	ὄντας: τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ
[3, 3]	καὶ τὴν Σαπφώραν δεχόμενος καὶ	τοὺς	παῖδας αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς
[3, 12]	καὶ τοῖς οἴκοις συμφέρειν τὸ	τοὺς	παῖδας εἶναι γνησίους. καὶ μίσγεσθαι
[3, 12]	πρὸς Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν	τοὺς	παῖδας, ὡς καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες
[3, 2]	εἰς τὴν ἐλευθερίαν ἠρμένοι κατανικήσειαν	τοὺς	περὶ αὐτῆς εἰς μάχην αὐτοῖς
[3, 11]	λέπρᾳ τὰ σώματα κακωθέντας καὶ	τοὺς	περὶ τὴν γονὴν ῥεομένους καὶ
[3, 2]	οἱ βασιλεῖς ἀλλήλους τε καὶ	τοὺς	περιοίκους ἐπὶ τὸν πρὸς Ἑβραίους
[3, 2]	γὰρ τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐκράτησαν καὶ	τοὺς	περιοίκους ἐφόβησαν, μεγάλων τε καὶ
[3, 6]	συγκειμένην εἰς μοίρας εἰς ὅσας	τοὺς	πλανήτας καὶ τὸν ἥλιον κατανέμουσιν.
[3, 2]	Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν,
[3, 14]	αὐτῶν. ἴωμεν οὖν, ἔφασαν, ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους μηδὲν ἔχοντες δι' ὑποψίας
[3, 6]	γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε	τοὺς	πόρρωθεν θεωμένους: τὴν γὰρ χρόαν
[3, 7]	τὸν πόλον, ἀστραπαῖς μὲν κατὰ	τοὺς	ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ κατὰ
[3, 9]	τῶν γωνιῶν τὰς ἐξοχάς, καὶ	τούς	τε νεφροὺς καὶ τὴν ἄλλην
[3, 2]	παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις συγκαλῶν	τούς	τε φυλάρχους καὶ τῶν ἐν
[3, 8]	βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς δὲ	τοὺς	τέκτονας οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς
[3, 8]	τέκτονας οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς	τοὺς	τοιαῦτα ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν
[3, 6]	σπιθαμῆς ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι	τοὺς	τριάκοντα πήχεις ὑπ' αὐτῶν: κατὰ
[3, 11]	ῥεομένου. ὃς δ' ἂν κατὰ	τοὺς	ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς αὑτὸν
[3, 12]	ἀντὶ δὲ Λευὶ κατέλεξεν εἰς	τοὺς	φυλάρχους Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου παῖδα
[3, 14]	ἀπόρῳ ποταμούς τε διαβῆναι λέγοντες	ἀδυνάτους	ὑπὸ μεγέθους ἅμα καὶ βάθους
[3, 2]	νενικῆσθαι. νῦν δὲ γίνεσθαι παρεκάλει	προθυμοτάτους,	ὡς τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς
[3, 2]	γεγενημένοις, τῶν τε Ἑβραίων τοὺς	ἀξιολογωτάτους	ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη
[3, 12]	λάβωσι τάδε ποιῶσι: δι' ἑβδόμου	ἔτους	ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ ἀπό
[3, 10]	προεῖπον ἡμᾶς πάσχα λεγομένην, δι'	ἔτους	ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ
[3, 10]	παρ' ἡμῖν καλεῖται καὶ τοῦ	ἔτους	ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην
[3, 8]	ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ τοῦ δευτέρου	ἔτους	μηνὶ Ξανθικῷ κατὰ Μακεδόνας Νισὰν
[3, 10]	κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ	ἔτους,	ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν, παραγινομένους εἰς
[3, 1]	καὶ τῆς ὥρας εἶναι τοῦ	ἔτους	τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ
[3, 12]	ἦν αὕτη Ἰακώβου πρὸς Ἰώσηπον	ποιητοὺς	αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς παῖδας, ὡς
[3, 7]	τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα τιθεὶς	ἄρτους	ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν εἰς τοσούτους
[3, 6]	οὐ πόρρω τοῦ μυχοῦ, διετίθεσαν	ἄρτους	τε δώδεκα ἀζύμους κατὰ ἓξ
[3, 2]	καὶ τῶν ἐν τέλει καθ'	ἑκάστους	τε καὶ σὺν ἀλλήλοις τοὺς
[3, 1]	οὕτως γενομένης δεινῶς ἐλύπει πάλιν	αὐτοὺς	ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος
[3, 15]	εἰς τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς	αὐτοὺς	ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον αὐτῶν. οὐ
[3, 1]	ἔτρεψε. παθεῖν δ' οὐκ ἀλόγως	αὐτοὺς	διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦτο νομίσας
[3, 1]	αὐτοῦ διατεθέντας καὶ ταῦτα μηδὲν	αὐτοὺς	διαψευσάμενον περὶ ὧν εἴποι τε
[3, 1]	τῆς ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων	αὐτοὺς	δυσκόλων μεμνημένους λήθην ἔχειν τῶν
[3, 6]	ἦσαν πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς μὲν	αὐτοὺς	Ἑβραῖοι καλοῦσι, ζῷα δέ ἐστι
[3, 11]	ἡγησάμενον εἰς τὴν Χαναναίαν ἀγαγεῖν	αὐτούς.	εἰ γὰρ τοῦτ' ἦν ἀληθές,
[3, 5]	λυπούμενοι διετέλουν καὶ οὔτε ὑπονοεῖν	αὐτοὺς	εἴα τὸ προσδοκᾶν τι χρηστὸν
[3, 4]	κατὰ χιλίους, διαιρήσεις δὲ μετ'	αὐτοὺς	εἰς πεντακοσίους, καὶ πάλιν εἰς
[3, 6]	τῆς σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς	αὐτοὺς	ἕκαστα περὶ τῶν μέτρων κατὰ
[3, 5]	στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν Μωυσέος	αὐτοὺς	ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη δὲ
[3, 14]	μνημεῖα λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ	αὐτοὺς	ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν
[3, 5]	παρ' αὐτοῦ χρήσιμον ἐπανήξων πρὸς	αὐτούς,	ἐκείνους δ' ἐκέλευσε πλησίον μετασκηνῶσαι
[3, 7]	ἐνήσκηνται τῷ ὕφει, χρυσὸς δ'	αὐτοὺς	ἐκπεριέρχεται τὰς ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ
[3, 7]	οὖν κρίκων ἀσθενῶν ὄντων κατ'	αὐτοὺς	ἐνεγκεῖν τὸ βάρος τῶν λίθων
[3, 2]	καὶ τὸν Μωυσῆν ἐκέλευον ἄγειν	αὐτοὺς	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἤδη καὶ
[3, 7]	τῶν ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ'	αὐτοὺς	ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ
[3, 2]	καταλύειν ἀσφαλὲς καὶ σῶφρον δίκην	αὐτοὺς	καὶ περὶ τῆς ἐρήμου καὶ
[3, 5]	οὖν αὐτὸς ἀπαλλάσσει τοῦ δέους	αὐτοὺς	καὶ περὶ τῶν μελλόντων κρείττονας
[3, 1]	ὁρμώμενον. ὡς δ' ἧκεν, ἀπολύειν	αὐτοὺς	καὶ ταύτης τῆς ἀνάγκης τὸν
[3, 1]	τοῦ θεοῦ κατακρίνειν νομισθῶσιν, (ἐπράυνεν	αὐτοὺς	καὶ τῆς μὲν τοῦ βάλλειν
[3, 12]	μήτε δούλην μήτ' αἰχμάλωτον γαμεῖν	αὐτοὺς	κεκώλυκε καὶ τὰς ἐκ καπηλείας
[3, 2]	ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε κελεύσειεν	αὐτοὺς	Μωυσῆς. διηγρύπνει δὲ καὶ Μωυσῆς
[3, 12]	ἁγνείαν ἐποίησε: τούτων τε γὰρ	αὐτοὺς	ὁμοίως τοῖς ἄλλοις εἴργει καὶ
[3, 15]	καὶ τὸν ἐλέγξοντα περὶ τούτων	αὐτοὺς	οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον τὸ
[3, 1]	τοῖς ἄρτι χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι δὲ	αὐτοὺς	οὐκ ἀγαθοὺς οὔτε περὶ τὴν
[3, 13]	Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων	αὐτοὺς	οὕτως ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς
[3, 1]	πῶς τε φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν	αὐτοὺς	παρὰ τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην
[3, 5]	αὐτῷ, εἰς ἣν κάτεισι πρὸς	αὐτοὺς	παραγινόμενος, ὅπως καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ
[3, 13]	πεπειραμένων, καὶ ὅτι γῆς ἀγαθῆς	αὐτοὺς	πείσαντος ἀπαναστῆναι τὴν μὲν ἀπολέσειαν,
[3, 5]	ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου πρὸς	αὐτοὺς	περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ
[3, 13]	στρατόπεδον ὀρτύγων ἅπαν καὶ ἤθροιζον	αὐτοὺς	περιστάντες. ὁ μέντοι θεὸς οὐκ
[3, 8]	τῶν Ἑβραίων καὶ μὴ μάτην	αὐτοὺς	πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς χρήσεως, ἀλλ'
[3, 1]	ἠμείβοντο τὴν τοῦ θεοῦ περὶ	αὐτοὺς	πρόνοιαν. δηλοῖ δὲ ἐν τῷ
[3, 8]	τὸν θεὸν τιμὴν τοῦ περὶ	αὐτοὺς	σκυθρωποῦ: ἤδη γὰρ Ἀαρὼν καὶ
[3, 8]	ἡμέρας ἑπτὰ τοῦτον τὸν τρόπον	αὐτούς	τε καὶ τὰς στολὰς ἐθεράπευε
[3, 8]	χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο λαβὼν	αὐτούς	τε τοὺς ἱερέας καὶ πᾶσαν
[3, 1]	τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ'	αὐτοὺς	τελείως ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ γὰρ
[3, 8]	πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς ἐπ'	αὐτοὺς	τὴν ὁρμὴν βαλόντος καὶ τὰ
[3, 8]	ἔξω θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ	αὐτοὺς	τὸ πλῆθος χαλεπῶς ἐπὶ τῷ
[3, 1]	τὰ ἐν ποσὶ κακά, γυμνάζειν	αὐτοὺς	τοῖς ἄρτι χαλεποῖς. ἐλέγχεσθαι δὲ
[3, 14]	τὴν εὐδαιμονίαν καὶ τὴν κτῆσιν	αὐτοὺς	τῶν ἀγαθῶν παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ
[3, 6]	ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε Μωυσῆς ἀνεῖρξεν	αὐτοὺς	ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς ὄντας: τοῦτο
[3, 5]	οὐκ ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν	αὐτούς,	ὡς τὸ νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι.
[3, 5]	διάνοιαν αὐτῶν ἐξέπληττε. κατεῖχον δ'	αὑτοὺς	πρὸς ταῖς σκηναῖς ἀχθόμενοι καὶ
[3, 8]	τε τὸ φύσει πάντας εἶναι	φιλαύτους,	καὶ ὅτι πολλὰ ἐμαυτῷ καμόντι
[3, 11]	ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς	τοιούτους	ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ
[3, 2]	ἑλόντες τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων,	πλούτους	τε μεγάλους δημοσίᾳ καὶ κατ'
[3, 7]	ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν εἰς	τοσούτους	μῆνας διῃρημένον. τὴν δὲ λυχνίαν
[3, 5]	τοῦ θεοῦ κομίζειν. ὁ δὲ	τούτους	τε τίθεται καὶ περὶ τῶν
[3, 5]	τῆς Αἰγυπτίων δυνάμεως, οὗτος ὑμῖν	τούτους	χαρίζεται τοὺς λόγους δι' ἑρμηνέως
[3, 6]	ἑκάστην κάμακα παρέντες κατὰ τοῦ	ἐδάφους	ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν
[3, 10]	κριοὺς δύο καὶ ἄρνας τεσσαρεσκαίδεκα,	ἐρίφους	δὲ δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι
[3, 10]	προσάγουσι δὲ δύο πρὸς τούτοις	ἐρίφους,	ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰς
[3, 8]	διατεθέν. μόνους δὲ Μωυσῆς τοὺς	ἀδελφοὺς	αὐτῶν καὶ τὸν πατέρα μὴ
[3, 8]	τὸν πατέρα αὐτῶν καὶ τοὺς	ἀδελφοὺς	βαστάξαντας τὰ σώματα καὶ κομίσαντας
[3, 6]	τὸ χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν	τείχους	διαφέρειν. καὶ οὕτως μὲν εἶχον
[3, 2]	πλῆθος λόγοις συγκαλῶν τούς τε	φυλάρχους	καὶ τῶν ἐν τέλει καθ'
[3, 12]	δὲ Λευὶ κατέλεξεν εἰς τοὺς	φυλάρχους	Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου παῖδα καὶ
[3, 7]	τῶν Ἰακώβου υἱῶν, οὓς καὶ	φυλάρχους	νομίζομεν, ἑκάστου τῶν λίθων ὀνόματι
[3, 10]	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν συγκεχωρημένον: ὁλοκαυτωθησομένους	μόσχους	τε θύουσι τρεῖς καὶ κριοὺς
[3, 1]	εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ	δίψους	εἰς ἔσχατον ἔν τε ταῖς
[3, 1]	καταπλαγέντων, εἰ ὑπό τε τοῦ	δίψους	καὶ τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη
[3, 6]	πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ ὕψος	τρίπηχυς,	ὁμοίως τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις
[3, 1]	εἶχον καὶ βάλλειν αὐτὸν ὡρμήκεσαν	ὡς	αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς.
[3, 5]	λαὸν γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις,	ὡς	ἀκούσαιεν τοῦ θεοῦ διαλεγομένου πρὸς
[3, 8]	ἀπεωσμένον, καὶ περὶ τῶν μελλόντων	ὡς	ἀμεινόνων ἐπιθυμοῦντες δωρεάς τε τῷ
[3, 7]	γιγνομένη ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς,	ὡς	ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ
[3, 6]	σκυταλίδες ἐπίχρυσοι καθ' ἑκάτερον τοῖχον,	ὡς	ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν
[3, 8]	ἱερωσύνην Ἀαρῶνι τἀδελφῷ προσέταξε δοῦναι	ὡς	ἁπάντων δι' ἀρετὴν τῆς τιμῆς
[3, 8]	πρὸς θυσίας τε καὶ ἀνέσεις	ὡς	ἅπασαν ἤδη κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον,
[3, 6]	καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα,	ὡς	ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε
[3, 11]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἕκαστος	ὡς	αὐτῷ δοκεῖ σκοπείτω. (Τὰς δὲ
[3, 15]	ἐκείνου. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ὡς	αὐτῷ τινι δοκεῖ διαλήψεται.
[3, 5]	παρατυχόντος. καὶ περὶ μὲν τούτων	ὡς	βούλεται φρονείτω ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων,
[3, 1]	χρόνον ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ.	(Ὡς	δ' ἐκεῖθεν ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν
[3, 1]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον.	ὡς	δ' ἧκεν, ἀπολύειν αὐτοὺς καὶ
[3, 8]	παρεξόντων ἡμῖν διελθεῖν τῶν πραγμάτων.	~(Ὡς	δὲ τὸ προειρημένον πέρας εἶχε,
[3, 5]	φωνῆς ὑψόθεν παραγενομένης εἰς ἅπαντας,	ὡς	διαφυγεῖν μηδένα καὶ λόγων οὓς
[3, 1]	ὁ θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ	ὡς	δύναμις αὐτῷ: μὴ ἀπογινώσκειν δὲ
[3, 5]	περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος	ὡς	εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ
[3, 7]	τὴν ζώνην περιάγοντες πλατεῖαν μὲν	ὡς	εἰς τέσσαρας δακτύλους, διακένως δ'
[3, 3]	τὸ μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν	ὡς	ἕκαστοι τῆς εὐωχίας μετελάμβανον, Ἀαρὼν
[3, 7]	τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπέχθειαν, ἣν	ὡς	ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ
[3, 12]	καὶ ἀδελφαῖς καὶ παίδων γυναιξὶν	ὡς	ἔκφυλον ἔχον τὴν ἀδικίαν μεμίσηκεν.
[3, 6]	θηλείας τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο,	ὡς	ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα
[3, 6]	ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν	ὡς	ἕνα δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν
[3, 8]	συμφορά τις ἐκ τούτου λογιζομένῳ	ὡς	ἐπ' ἀνθρώπῳ καὶ πατρί, γενναίως
[3, 12]	ἑστάναι τὴν νεφέλην, μένειν αὐτοῖς	ὡς	ἐπιδημοῦντος ἐδόκει τοῦ θεοῦ, τρεπομένης
[3, 4]	τοῖς βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν	ὡς	εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην,
[3, 1]	πρὸς τὸ πλῆθος: οἱ δ'	ὡς	ἑώρων καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς
[3, 11]	πρὸς ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ' ἣν	ὡς	ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως
[3, 12]	ποιητοὺς αὐτῷ παρασχεῖν τοὺς παῖδας,	ὡς	καὶ προεῖπον. (Πηγνύντες δὲ τὴν
[3, 3]	γεγενημένον, καὶ τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν	ὡς	κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων αὐτοῖς
[3, 5]	ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις	ὡς	μετὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν,
[3, 6]	περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον,	ὡς	μηδὲν δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ
[3, 8]	δωρεὰν εἶναι δόξαντας τοῦ θεοῦ,	ὡς	μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς
[3, 2]	ἀναλαμβάνοντες καὶ τοῖς στρατηγοῖς προσέχοντες,	ὡς	ὁρμήσοντες ἐπὶ τὴν μάχην ὁπότε
[3, 14]	γυναιξὶ καὶ παισὶν ὀλοφυρόμενοι διῆγον,	ὡς	οὐδὲν ἔργῳ τοῦ θεοῦ βοηθοῦντος
[3, 1]	τρέφει δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον	ὡς	οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος,
[3, 1]	μέτρον, εἰς ἑκάστην ἡμέραν συλλέγειν	ὡς	οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος,
[3, 6]	ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον,	ὡς	οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ
[3, 8]	τὸν δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς,	ὡς	οὗτος ἐνδύσεται στολὴν τῷ θεῷ
[3, 8]	γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων,	ὡς	προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος
[3, 6]	αὐτῆς καὶ τῆς τραπέζης ἔνδον,	ὡς	προεῖπον, θυμιατήριον ξύλινον μέν, ἐξ
[3, 7]	τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν	ὡς	στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου
[3, 5]	ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν	ὡς	συνεσόμενος τῷ θεῷ καί τι
[3, 11]	ὁρίσαι ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν,	ὡς	ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ
[3, 15]	λιμοῦ τὴν χώραν ἡμῶν καταλαβόντος,	ὡς	τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα,
[3, 2]	πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν,	ὡς	τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν
[3, 2]	νῦν δὲ γίνεσθαι παρεκάλει προθυμοτάτους,	ὡς	τῆς ἁπάντων εὐπορίας αὐτοῖς ἐν
[3, 3]	τε ᾖδον εἰς τὸν θεὸν	ὡς	τῆς σωτηρίας αὐτοῖς καὶ τῆς
[3, 5]	ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς,	ὡς	τὸ νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν
[3, 9]	τὸν βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ	ὡς	τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν
[3, 1]	τοὺς Ἑβραίους: οἱ δὲ συλλαμβάνοντες	ὡς	τροφὴν αὐτοῖς τοῦ θεοῦ ταύτην
[3, 1]	λιτὰς τρέπεται τοῦ θεοῦ παρακαλῶν	ὡς	τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις οὕτως καὶ
[3, 8]	αὐγὴ μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης,	ὡς	τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι
[3, 5]	τὴν προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας,	πρᾴως	ἔχειν οὗτος ὁ λογισμὸς ἐποίει.
[3, 7]	ἐπίθεμα δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν	ἀκριβῶς	ἂν εἴποι τις τετορνευμένον, ὑπερανεστώσας
[3, 6]	ἓξ ἦσαν, συνῄεσαν δ' ἀλλήλοις	ἀκριβῶς	ἅπαντες, ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν
[3, 4]	ἀνθρωπίνων χρησάμενος τὸν στρατὸν ἐξετάσεις	ἀκριβῶς	καὶ κατὰ μυρίους τούτων κεκριμένους
[3, 9]	καὶ τὰ κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες	ἀκριβῶς	τοῖς ἄλλοις καθαγνισθησόμενα προσεπιφέρουσι, τὰς
[3, 12]	φυλάρχοις πλὴν τῆς Λευίτιδος φυλῆς	ἀκριβῶς	τὸν ἀριθμὸν ἐκμαθεῖν τῶν στρατεύεσθαι
[3, 7]	Ἑλλήνων γλῶτταν λόγιον: πληροῖ δὲ	ἀκριβῶς	τοῦ ἐφώδου ὅπερ ὑφαίνοντες κατὰ
[3, 7]	κρανίῳ γιγνομένη ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ	ἀκριβῶς,	ὡς ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος
[3, 1]	δρᾶν ἔτρεψε. παθεῖν δ' οὐκ	ἀλόγως	αὐτοὺς διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦτο
[3, 8]	ἱερέα, τὸν δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον	εἰδώς,	ὡς οὗτος ἐνδύσεται στολὴν τῷ
[3, 9]	δὲ ἁμαρτὼν μὲν αὑτῷ δὲ	συνειδὼς	καὶ μηδένα ἔχων τὸν ἐξελέγχοντα
[3, 10]	αὐτοῦ μηνὸς κατὰ σελήνην διανηστεύοντες	ἕως	ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν ταύτῃ
[3, 7]	πολλὴ μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν	ἕως	οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ,
[3, 12]	καθαροὶ καὶ νηφάλιοι, πίνειν οἶνον	ἕως	οὗ τὴν στολὴν ἔχουσι κεκωλυμένοι:
[3, 12]	δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν	ἕως	πεντήκοντα καὶ τρισχίλιοι πρὸς ἑξακοσίοις
[3, 10]	ὑπερκειμένων πινάκων λιβανωτοῦ γεμόντων διαμένουσιν	ἕως	τοῦ ἑτέρου σαββάτου: καὶ τότε
[3, 6]	πόδες τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους	ἕως	τῶν κάτω τελέως ἐξηρτισμένοι οἷς
[3, 8]	εὐχὰς ποιήσεται πρὸς τὸν θεὸν	ἡδέως	ἀκουσόμενον, ὅτι τε κήδεται γένους
[3, 6]	ἐξ ἡμίσους ἕως τῶν κάτω	τελέως	ἐξηρτισμένοι οἷς Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς
[3, 1]	τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα	τελέως	οὖσα ἔρημος καὶ τῶν τε
[3, 11]	ἀπέχεσθαι προεῖπεν. (Ἀπήλασε δὲ τῆς	πόλεως	καὶ τοὺς λέπρᾳ τὰ σώματα
[3, 11]	εἰς τὸ παντελὲς ἐξήλασε τῆς	πόλεως	μηδενὶ συνδιαιτωμένους καὶ νεκροῦ μηδὲν
[3, 15]	τεκμήρια τῆς ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι	δυνάμεως	αὐτοῦ, ἤδη δέ τινες καὶ
[3, 5]	ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς Αἰγυπτίων	δυνάμεως,	οὗτος ὑμῖν τούτους χαρίζεται τοὺς
[3, 5]	τούτους χαρίζεται τοὺς λόγους δι'	ἑρμηνέως	ἐμοῦ. σεβάσμιοι δ' ὑμῖν γενέσθωσαν
[3, 8]	πρακτέων καὶ τῶν νόμων τῆς	συντάξεως:	οὓς κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν
[3, 7]	καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆς	ἑλίξεως	κατὰ στέρνον καὶ περιελθοῦσα πάλιν
[3, 15]	θεὸν ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ τῆς	ὕβρεως	αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν, οὐκ ἀξίαν
[3, 11]	καὶ τιμῆς ἀπολαυόντων, οὐ μόνον	ὕβρεως	καὶ φυγῆς ἀπηλλαγμένων, ἀλλὰ καὶ
[3, 9]	γὰρ συμπεφύραται, ἢ γενομένων ἄρτων.	ἱερέως	δὲ κομίσαντος καὶ ὁποσονοῦν ὁλοκαυτεῖν
[3, 7]	κατανοήσειε τὴν πῆξιν καὶ τοῦ	ἱερέως	ἴδοι τὴν στολὴν τά τε
[3, 14]	καὶ τοῦ ἀδελφοῦ Ἀαρῶνος τοῦ	ἀρχιερέως	καὶ πονηρὰν μὲν καὶ μετὰ
[3, 7]	καὶ τοιοῦτος μὲν ὁ τοῦ	ἀρχιερέως	κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε δ' ἄν
[3, 15]	ἄρχοντος Ἰσμαήλου δὲ παρ' ἡμῖν	ἀρχιερέως	ὄντος, καὶ λιμοῦ τὴν χώραν
[3, 10]	ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων τοῦ	ἀρχιερέως	παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας
[3, 8]	(Ὃ μέντοι περὶ τῆς τοῦ	ἀρχιερέως	στολῆς παρέλιπον διελθεῖν βούλομαι: οὐδαμόθεν
[3, 7]	ἀποσημαίνει δὲ καὶ ὁ τοῦ	ἀρχιερέως	χιτὼν τὴν γῆν λίνεος ὤν,
[3, 8]	σμύρνης ἐπιλέκτου σίκλους πεντακοσίους καὶ	ἴρεως	ἴσους, κινναμώμου δὲ καὶ καλάμου,
[3, 11]	αὐτὸ καὶ πνεῦμα νομίζων, καὶ	κρέως	τοῦ τεθνηκότος αὐτομάτως ζῴου τὴν
[3, 6]	τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς	βάσεως	διὰ παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ
[3, 6]	τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς	βάσεως	πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ
[3, 6]	πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς	βάσεως	συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν
[3, 2]	Ἑβραῖοι. τὸν οὖν πόνον τῆς	ἀνατάσεως	τῶν χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ
[3, 12]	πάντων ἀτελεῖς. γενομένης δὲ τῆς	ἐξετάσεως	εὑρέθησαν μυριάδες ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν
[3, 1]	καὶ τῆς Μωυσέος ἀρετῆς καὶ	συνέσεως	κωλυόμενοι δι' ὀργῆς τὸν στρατηγὸν
[3, 7]	τις ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ μετὰ	συνέσεως	σκοπεῖν, εὑρήσει γεγονότα: τήν τε
[3, 15]	τοὺς ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους τῆς	ὑποσχέσεως	ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ
[3, 2]	τῶν ἄλλων, ὧν παρόντων ἐκ	πεποιθήσεως	πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν τῇ
[3, 1]	ὕδατος εἰς τοῦτο ἀφορμῆς καὶ	παρακλήσεως.	εἶχον οὖν ἐν αἰτίᾳ τὸν
[3, 8]	μάτην αὐτοὺς πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς	χρήσεως,	ἀλλ' ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσε τῷ
[3, 7]	κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς τῆς	ὑποχωρήσεως	ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα κατὰ χεῖλος,
[3, 10]	ἄρνας ἑπτά, ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων	παραιτήσεως	ἔριφον. καὶ ταῦτα μὲν Ἑβραίοις
[3, 14]	δὲ πάλιν αὐτὸ τῷ τῆς	κτήσεως	ἀπόρῳ ποταμούς τε διαβῆναι λέγοντες
[3, 12]	καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς	κτήσεως,	ἴσων δὲ συναριθμουμένων τῶν τε
[3, 1]	ὑπὸ κόπου τε ἅμα τῆς	πτήσεως	καὶ πρόσγαιον μᾶλλον τῶν ἄλλων
[3, 15]	τὸν ἄνδρα πεποίηκε τῆς αὐτοῦ	φύσεως	κρείττονα νομίζεσθαι. οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 6]	καὶ μίμησιν τῆς τῶν ὅλων	φύσεως	συνέβαινεν εἶναι: τὸ μὲν γὰρ
[3, 8]	κελεύει καὶ ὧν μεταλαμβάνειν τῆς	βρώσεως	ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ τοῦ
[3, 10]	πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς	ὁλοκαυτώσεως	θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ δέκα
[3, 9]	λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν τῆς	ὁλοκαυτώσεως	τρόπος ἐστὶν οὗτος. (Τὰς δὲ
[3, 7]	δ' ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν	ὄφεως:	ἄνθη δ' εἰς αὐτὴν ἐνύφανται
[3, 6]	πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος ἑνὸς	πήχεως	καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ ὕψος.
[3, 6]	εἰργασμένοι, εἰς δὲ πλάτος διεστῶτες	πήχεώς	τε καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ
[3, 6]	δύ' ἑτέρους ποιοῦνται κίονας ἐκ	πήχεως	τετμημένους, οὓς ἐγγωνίους ἔθεσαν ἐπ'
[3, 8]	καὶ ἔγωγε ταύτης ἐμοὶ τῆς	σκέψεως	ἐπιτραπείσης ἐμαυτὸν ἂν τῆς τιμῆς
[3, 6]	ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς	σήψεως	παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους τε τρίχας
[3, 5]	οὐδὲ ὁραθῆναι δίχα πόνου τῆς	ὄψεως	δυνάμενον ἄλλως τε διὰ τὸ
[3, 8]	αὐτὴν σκεύη ἐλαίῳ τε προσχριομένῳ,	καθὼς	εἶπον, καὶ τῷ αἵματι τῶν
[3, 5]	συνουσίας τῆς γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς,	καθὼς	ἐκεῖνος αὐτοῖς προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες
[3, 5]	καὶ μάλιστα ὅσοι πρὸς αὐτὸν	ἀπεχθῶς	ἦσαν διακείμενοι ταύτην τὴν ψῆφον
[3, 8]	ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς τὸν ἅπαντα	βεβαίως	αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι
[3, 8]	ὡς ἐπ' ἀνθρώπῳ καὶ πατρί,	γενναίως	δ' ὑπ' αὐτοῦ καρτερηθεῖσα, ὅτι
[3, 7]	νομοθέτην εὑρήσει θεῖον ἄνδρα καὶ	ματαίως	ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς
[3, 15]	τοσαύτης ἀπορίας τὴν γῆν κατεχούσης,	δεδιὼς	τὸν νόμον καὶ τὴν ὀργήν,
[3, 1]	ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ τότ' αὐτοὺς	τελείως	ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ γὰρ ἦν,
[3, 11]	δ' ἑτέραν οἱ ἱερεῖς λαμβάνουσιν.	ὁμοίως	δὲ θύουσι καὶ περὶ τοῦ
[3, 7]	διελέγχεσθαι τῆς τομῆς τὴν δυσπρέπειαν:	ὁμοίως	δὲ καὶ ὅθεν αἱ χεῖρες
[3, 12]	κακὸν μέγιστον ὁ νόμος ἀπεῖπεν,	ὁμοίως	δὲ καὶ πατρὸς συνεῖναι γαμετῇ
[3, 11]	ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν.	ὁμοίως	δὲ καὶ τοῖς κηδεύσασι νεκρὸν
[3, 6]	ἦσαν, ὑφασμέναι δ' ἐκ τριχῶν	ὁμοίως	κατὰ λεπτουργίαν ταῖς ἐκ τῶν
[3, 9]	τὰ κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν	ὁμοίως	οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν σιτοῦνται. οἱ
[3, 7]	ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα κατὰ χεῖλος,	ὁμοίως	ὀμφαλῷ ῥοιᾶς τετμημένος. ἐπίθεμα δ'
[3, 6]	τοῦ μυχοῦ τέσσαρας ἵστησι κίονας	ὁμοίως	τοῖς ἄλλοις εἰργασμένους καὶ βάσεσιν
[3, 12]	ἐποίησε: τούτων τε γὰρ αὐτοὺς	ὁμοίως	τοῖς ἄλλοις εἴργει καὶ προσέτι
[3, 11]	καθεὶς αὑτὸν εἰς ὕδωρ ψυχρὸν	ὁμοίως	τοῖς κατὰ νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν
[3, 6]	καὶ τῶν διφθερῶν πεποιημέναι κατῄεσαν	ὁμοίως	τῷ περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι
[3, 9]	δὲ καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων καὶ	ὁμοίως	τῷ προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν
[3, 6]	ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς,	ὁμοίως	τῷ χρυσῷ κεκοσμημένος, χαλκείαις λεπίσιν
[3, 7]	ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ	παραπλησίως	βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ εἰς ὀξὺ
[3, 7]	ἦν ὁ καὶ πρότερον αὐτῷ	παραπλησίως	εἰργασμένος τοῖς πᾶσιν ἱερεῦσιν, ὑπ'
[3, 12]	πνεύματος εἰς κώδωνα ταῖς σάλπιγξι	παραπλησίως	τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται κατὰ τὴν
[3, 13]	θεός, εἶπε, κἀγὼ καί τοι	κακῶς	ἀκούοντες πρὸς ὑμῶν οὐκ ἂν
[3, 5]	καὶ ὁ περὶ τοῦ ὄρους	διαπεφοιτηκὼς	λόγος ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο
[3, 1]	σωτηρίας, πείσεσθαι γὰρ οὐδὲν κακὸν	ἀδίκως	ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν, μὴ
[3, 11]	δίδωσιν: ἡ δ' εἰ μὲν	ἀδίκως	ἐνεκλήθη, ἐγκύμων τε γίνεται καὶ
[3, 7]	προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς	ἡγνευκὼς	ἣν ὁ νόμος ἁγνείαν προαγορεύει,
[3, 8]	τούτων παύομαι λέγων γραφὴν ἑτέραν	ἠξιωκὼς	συνθεῖναι περὶ τῶν νόμων. ~(Νυνὶ
[3, 12]	Ἑβραίοις γεγραμμένην παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ	καλῶς	αὐτῷ τὰ περὶ τὴν νομοθεσίαν
[3, 2]	πολεμεῖν πρὸς ἀνθρώπους τοῖς πᾶσι	καλῶς	ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν ὁ Μωυσῆς
[3, 2]	ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες, ὃν οὐ	καλῶς	ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν ἢ
[3, 4]	εὑρηκότα τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην,	καλῶς	ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς
[3, 7]	εὐπρέπειαν οὕτως ἔχει τοῖς ὁρῶσι	καλῶς,	ὅταν δὲ σπουδάζειν περὶ τὰς
[3, 7]	βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ εἰς ὀξὺ	παντελῶς	ἀποληγούσας τὸ ἄκρον. φυλάττει δ'
[3, 9]	τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ ταὐτό, οὐδ'	ἄλλως	δὲ πρὶν ὀγδόην ἡμέραν γεννηθέντι
[3, 5]	δίχα πόνου τῆς ὄψεως δυνάμενον	ἄλλως	τε διὰ τὸ λόγον εἶναι
[3, 7]	ὑακίνθινος πεποιημένος, οὐ γὰρ ἂν	ἄλλως	ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ
[3, 10]	αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν	ὅλως	καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ ταῦρος οὐχ
[3, 2]	ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ δεινὸν	ἑτοίμως	ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί ποτε τῶν
[3, 8]	δέχεται δραχμὰς τέσσαρας: οἱ δ'	ἑτοίμως	ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ
[3, 1]	ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ' ὁ Μωυσῆς	ἀθύμως	διακειμένους καὶ τοῦ πράγματος τὸ
[3, 1]	αὐτοῦ κελευόμενα μὴ ὀκνηρῶς ἀλλὰ	προθύμως	ὑπουργῶσιν. ἐρομένων δ' αὐτῶν, τί
[3, 5]	ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης	ἀσθενῶς	εἰς γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες
[3, 7]	μὲν ὡς εἰς τέσσαρας δακτύλους,	διακένως	δ' ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν
[3, 3]	ὁ πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν	ἀσμένως	ἀπήντα τόν τε Μωυσῆν καὶ
[3, 4]	στρατῷ. (Ταῦτα Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς	ἀσμένως	προσήκατο τὴν συμβουλίαν καὶ ποιεῖ
[3, 8]	νόμους αὐτῶν ἔγραφε, καθ' οὓς	κεχαρισμένως	τῷ θεῷ βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις
[3, 1]	σωτηρίας τοῖς Ἑβραίοις οὕτως γενομένης	δεινῶς	ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ
[3, 5]	ὁ ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος	δεινῶς	ἐτάραττεν, ἀήθεις τε γὰρ ἦσαν
[3, 5]	κατασκευῇ οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν	ἀόκνως	ἐχόντων πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ'
[3, 7]	διατύπωσιν τῶν ὅλων, εἴ τις	ἀφθόνως	ἐθέλοι καὶ μετὰ συνέσεως σκοπεῖν,
[3, 1]	τοῖς πρὸς τὰς ἐκείνων ὑπηρεσίας	ἀφθόνως	τρεφομένοις: δεδιέναι δ' εἰπὼν οὐχ
[3, 4]	πάντων ἐπ' αὐτὸν βαδιζόντων καὶ	μόνως	ἂν τοῦ δικαίου τυχεῖν ἡγουμένων,
[3, 1]	ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν	ἐπιπόνως	διὰ σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ
[3, 6]	τὴν ἀνατολὴν καὶ τὴν μεσημβρίαν	λοξῶς	αὐτῆς κειμένης. (Μεταξὺ δὲ αὐτῆς
[3, 6]	δὲ καθ' ἕκαστον πλευρὸν κοιλαίνουσά	πως	κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος
[3, 1]	αὐτοῖς δὲ πότιμος καὶ γλυκύς,	πῶς	τε διὰ τῆς θαλάσσης ἀναφυγούσης
[3, 1]	εἰκὸς δοκιμάζοντα τὴν ἀρετὴν αὐτῶν	πῶς	τε καρτερίας ἔχουσι καὶ μνήμης
[3, 1]	θεοῦ κελεύσειε. κατηρίθμει τε πάντα,	πῶς	τε φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς
[3, 8]	πενθεῖ δὲ αὐτοὺς τὸ πλῆθος	χαλεπῶς	ἐπὶ τῷ θανάτῳ παρὰ δόξαν
[3, 2]	ἤδη καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει	χαλεπῶς	τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθος ἐν
[3, 5]	κόσμῳ γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις	ἐκπρεπῶς	ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν οὖν
[3, 2]	ἱκανώτατον καὶ θρησκεύοντα τὸν θεὸν	ἐκπρεπῶς	καὶ Μωυσῆν διδάσκαλον τῆς πρὸς
[3, 8]	κομίσαντας τῆς παρεμβολῆς ἔξω θάψαι	μεγαλοπρεπῶς.	πενθεῖ δὲ αὐτοὺς τὸ πλῆθος
[3, 7]	εἶτα συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης	εὐπρεπῶς	τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα
[3, 12]	ἐπὶ τῆς ἐρημίας διαιτώμενος προενόησεν,	ὅπως	ἐπειδὰν τὴν Χαναναίαν λάβωσι τάδε
[3, 5]	ἣν κάτεισι πρὸς αὐτοὺς παραγινόμενος,	ὅπως	καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ ταύτην ἐπαγώμεθα
[3, 8]	καὶ τῶν ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι,	ὅπως	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ'
[3, 7]	τὰς θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν,	ὅπως	μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ
[3, 14]	ὑπὲρ τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας, ἀλλ'	ὅπως	τῆς ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος
[3, 11]	σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν,	ὅπως	ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη
[3, 5]	οὐ θεμιτόν ἐστιν ἡμῖν λέγειν	φανερῶς	πρὸς λέξιν, τὰς δὲ δυνάμεις
[3, 12]	ἐν τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν	ἑτέρως.	εἰ μὲν γὰρ πρὸ τοῦ
[3, 1]	τὰ ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ	ὀκνηρῶς	ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων δ'
[3, 4]	καταμαθεῖν. ἀλλὰ περὶ μὲν ταύτης	εὐκαίρως	ἐν ἄλλοις τῆς γραφῆς δηλώσομεν.
[3, 7]	Ἑλλήνων οἱ περὶ τομὰς ῥιζῶν	ἐμπείρως	ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις
[3, 1]	οὕτως ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους καὶ	πικρῶς	ἐπ' αὐτὸν κεκινημένου τῷ θεῷ
[3, 13]	αὐτοὺς οὕτως ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ	αἰσχρῶς	ὑπ' αὐτῶν περιυβρισμένος πλῆθος αὐτοῖς
[3, 12]	ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν	αὐτομάτως	ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς γῆς κοινὴν
[3, 11]	νομίζων, καὶ κρέως τοῦ τεθνηκότος	αὐτομάτως	ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου
[3, 11]	καὶ τῆς διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας	προπετῶς	ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν
[3, 1]	νῦν αὐτοῦ τὴν πρόνοιαν, ἀλλ'	ἀοργήτως	περιμένειν, λογιζομένους μὲν τὴν ἐπικουρίαν
[3, 6]	χρυσοῖς τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε	θαυμαστῶς,	ὃ πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ'
[3, 4]	σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν: ἔσται γὰρ	οὕτως	ἀμφότερα: καὶ τῶν δικαίων Ἑβραῖοι
[3, 1]	ἐν ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ'	οὕτως	ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους καὶ πικρῶς
[3, 13]	ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς	οὕτως	ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς ὑπ'
[3, 8]	μηδενὸς δυναμένου. καὶ οἱ μὲν	οὕτως	ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ κελεύει τὸν
[3, 11]	γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν	οὕτως	ἀποθανεῖν: ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ
[3, 7]	τις θέλοι νοεῖν, εἴτε τὸν	οὕτως	ἀριθμὸν τῶν> ἀστέρων, ὃν ζωδιακὸν
[3, 7]	Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν:	οὕτως	γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς. οὗτος
[3, 1]	δὲ τῆς σωτηρίας τοῖς Ἑβραίοις	οὕτως	γενομένης δεινῶς ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς
[3, 5]	καὶ περὶ αὐτῶν ὅμοια προσδοκῶντες.	(Οὕτως	δ' αὐτῶν διακειμένων ἐπιφαίνεται Μωυσῆς
[3, 1]	ἣν ἐκλελοίπασι τὴν Αἴγυπτον, καταφρονοῦντας,	οὕτως	δὲ πρὸς αὐτὸν τὸν ὑπηρέτην
[3, 1]	δείλην ὀψίαν εἰς Μὰρ τόπον	οὕτως	διὰ τὴν τοῦ ὕδατος κακίαν
[3, 1]	γραφὴ τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ	οὕτως	ἐκ τῆς πέτρας ἀναδοθήσεσθαι ὕδωρ.
[3, 5]	ἐλθὼν ἀκροατὴς ἀφθάρτου φωνῆς ἐγενόμην:	οὕτως	ἐκείνῳ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ
[3, 5]	συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ	οὕτως	ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν
[3, 8]	ναῷ τούτῳ. τὴν δὲ παρουσίαν	οὕτως	ἐποίησεν: ὁ μὲν οὐρανὸς καθαρὸς
[3, 2]	τὴν ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον	οὕτως	ἐπολέμησαν, ἐπεὶ δὲ τὴν τῶν
[3, 7]	ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν	οὕτως	ἔχει τοῖς ὁρῶσι καλῶς, ὅταν
[3, 14]	τε κατεπλάγησαν καὶ τὸ πλῆθος	οὕτως	ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον
[3, 15]	ἀλλὰ μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι.	οὕτως	ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα
[3, 1]	παρακαλῶν ὡς τροφὴν ἔδωκεν ἀπορουμένοις	οὕτως	καὶ ποτὸν παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ
[3, 6]	μηδὲν δοκεῖν τείχους διαφέρειν. καὶ	οὕτως	μὲν εἶχον αἱ τρεῖς πλευραὶ
[3, 1]	τὴν μνήμην τῶν εὖ γεγονότων,	οὕτως	μὲν τοῦ θεοῦ καὶ τῆς
[3, 7]	ἐφιελὶς οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ	οὕτως	ὁ κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ
[3, 2]	ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ μὲν	οὕτως	παραστησάμενος τὸν στρατὸν τοῖς τε
[3, 7]	ὕφει πρὸς τὸ μὴ διαρρεῖν	οὕτως	πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν πρώτη
[3, 6]	γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις,	οὕτως	τοῖς ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ
[3, 1]	τρεφομένοις: δεδιέναι δ' εἰπὼν οὐχ	οὕτως	ὑπὲρ τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας, πείσεσθαι
[3, 6]	Δανίδος φυλῆς. τὸ δὲ πλῆθος	οὕτως	ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν,
[3, 1]	τόν τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον	οὕτως	ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ
[3, 8]	δόξαι χειμέριον, οὔτε μὴν λεπτὸν	οὕτως,	ὥστε τὴν ὄψιν ἰσχύσαι τι