>

Livre, Chap.
[3, 9]	εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις τῶν κρεῶν,	ἃ	δ' ἂν περισσεύσῃ κατακαίουσι. (Θύουσι
[3, 2]	μὲν γὰρ εἶναι πρὸς ἀνθρώπους,	ἃ	δ' ἦν αὐτοῖς πρὸς λιμὸν
[3, 4]	θορύβου παραλαβὼν καὶ συμμονωθεὶς ἀνεδίδασκεν	ἃ	δεῖ ποιεῖν. καὶ συνεβούλευε τῆς
[3, 5]	γοῦν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων,	ἃ	δι' ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη πέπρακται,
[3, 14]	καὶ τῷ πλήθει τῶν ἀγαθῶν,	ἃ	τὴν γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν
[3, 13]	κατ' ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος ὀνομάζεται	Καβρωθαβά,	ἐπιθυμίας μνημεῖα λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν
[3, 12]	τρίτον δὲ σημήναντος τὸ κατὰ	λίβα	τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο,
[3, 14]	ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην	Φάραγγα	πλησίον οὖσαν τοῖς Χαναναίων ὁρίοις
[3, 6]	ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν δεχομένη τὴν	στρόφιγγα.	τοῦ δὲ κατὰ δύσιν τοίχου
[3, 5]	ἐπιφαίνεται Μωυσῆς γαῦρός τε καὶ	μέγα	φρονῶν. ὀφθείς τε οὖν αὐτὸς
[3, 14]	ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς τὰ	ἔργα	καὶ ταῦτα τοῦ θεοῦ συμπροθυμουμένου
[3, 7]	ἐνεπόρπωσε τὸν ἀρχιερέα. τήν τε	δωδεκάδα	τῶν λίθων εἴτε τοὺς μῆνάς
[3, 12]	τοῦτο καὶ μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν	ἑβδομάδα.	ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη
[3, 12]	τοὺς φυλάρχους Μανασσῆν τὸν Ἰωσήπου	παῖδα	καὶ Ἐφράην ἀντὶ τοῦ Ἰωσήπου:
[3, 7]	μετάφρενον ἠρτημέναις ἀναδεῖται ὑπὲρ ἑκατέραν	κατακλεῖδα:	μασσαβάνης καλεῖται. (Ὑπὲρ δὲ τῆς
[3, 7]	ὑακινθίνοις ἐπενόησαν. πορποῦσι δὲ τὴν	ἐπωμίδα	σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν ὤμων
[3, 8]	καμόντι περὶ σωτηρίας τῆς ὑμετέρας	σύνοιδα:	νῦν δ' αὐτὸς ὁ θεὸς
[3, 6]	χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ καὶ τὴν	κρηπῖδα	παρεχόμενον, ἐξ οὗ τοῖς ἱερεῦσι
[3, 1]	νοτερόν τι προσαρδεῦον αὐτοῖς δι'	ἐλπίδα	χρήσιμον, ἀλλὰ μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι
[3, 7]	δακτύλους, διακένως δ' ὑφασμένην ὥστε	λεβηρίδα	δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ' εἰς
[3, 7]	τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ τὴν	ἐφαπτίδα	τοῦ παντὸς τὴν φύσιν ἐκ
[3, 6]	τραπέζης, ἡ δὲ εἰς τὸν	πόδα:	καὶ τούτοις κατὰ τὰς ὁδοὺς
[3, 6]	Βασάηλος μὲν> Οὐρὶ παῖς τῆς	Ἰούδα	φυλῆς, υἱὸς δὲ Μαριάμης τῆς
[3, 14]	φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ Χάλεβος τῆς	Ἰούδα	φυλῆς φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς μέσους
[3, 9]	εἰς τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ	ἐᾷ.	ὁ δὲ ἁμαρτὼν μὲν αὑτῷ
[3, 6]	κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον,	ἐννέα	γὰρ πήχεις οἱ ἓξ κίονες
[3, 10]	τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ	ἐννέα,	τῇ πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ
[3, 8]	ἄξιον ἔκρινε καὶ τοῦτον ᾕρηται	ἱερέα,	τὸν δικαιότερον ἡμῶν μᾶλλον εἰδώς,
[3, 12]	ἐφ' αἱσδηποτοῦν αἰτίαις ἀπηλλαγμένας. τὸν	ἀρχιερέα	μέντοι οὐδὲ τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε
[3, 8]	ἐπὶ τοῖς ὤμοις φέρειν τὸν	ἀρχιερέα	προεῖπον, σαρδόνυχες δὲ ἦσαν καὶ
[3, 7]	ὃν ἀραβάχην προσαγορεύουσι: σημαίνει δὲ	ἀρχιερέα.	Τὴν μὲν οὖν τῶν ἄλλων
[3, 7]	σαρδονύχων ἑκάτερος, οἷς ἐνεπόρπωσε τὸν	ἀρχιερέα.	τήν τε δωδεκάδα τῶν λίθων
[3, 6]	πρότερα ἦν σκεύη μὴ σηπόμενα,	στερεὰ	δὲ περιελήλατ' αὐτῷ λεπίς, πηχυαῖον
[3, 9]	τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ τὰ	κρέα	ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς ἡμέρας
[3, 9]	νόμου τοῦτο κελεύοντος, οὗ τὰ	κρέα	κατὰ τὸ ἱερὸν ὁμοίως οἱ
[3, 6]	καμάκων ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν	ἀργύρεα,	βάσεις δὲ χρυσαῖ σαυρωτῆρσιν ἐμφερεῖς,
[3, 7]	τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ	χρυσέᾳ,	διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα
[3, 6]	ἄλλα πρὸς τὰς ἱερουργίας πεποίητο	χρύσεα	πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν
[3, 7]	στέρνον καὶ μέσον τὸ μετάφρενον:	πέζα	δ' αὐτῷ προσέρραπται ὑπὲρ τοῦ
[3, 14]	τοῦ θεοῦ κρίναντος ἡμῖν παρασχεῖν	ἀγαθά,	ἐλευθερίαν καὶ γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος,
[3, 14]	Χαναναίων γὰρ ἐπὶ τοῖς ὅροις	καθήμεθα,	καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν ἐπιόντας
[3, 11]	ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς γραφῆς γένηται	διελευσόμεθα	τὰς αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν
[3, 5]	ὅπως καὶ μεταβαίνοντες ἀλλαχοῦ ταύτην	ἐπαγώμεθα	καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς ἐπὶ
[3, 5]	ἀλλαχοῦ ταύτην ἐπαγώμεθα καὶ μηκέτι	δεώμεθα	τῆς ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀνόδου,
[3, 14]	οὐδὲ τὸ πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος.	παρασκευαζώμεθα	οὖν πρὸς τὸ ἔργον: οὐ
[3, 7]	σκεύη, οἷς περὶ τὴν ἱερουργίαν	χρώμεθα,	τόν τε νομοθέτην εὑρήσει θεῖον
[3, 10]	ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι	ἀσαρθὰ	καλοῦσι, σημαίνει δὲ τοῦτο πεντηκοστήν,
[3, 1]	συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ' αὐτόν, ἀντιβολοῦντες	γύναια	μὲν ὑπὲρ νηπίων οἱ δ'
[3, 4]	τῶν φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν
[3, 2]	τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ δ'	ὑστεραίᾳ	Μωυσῆς νεκρούς τε ἐσκύλευε τῶν
[3, 8]	δ' ἐστὶ τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ:	διὰ	γὰρ τῶν δώδεκα λίθων, οὓς
[3, 5]	τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ	διὰ	θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών, ὁ
[3, 12]	πλευρὰν ἑκάστην παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ	διὰ	μέσων ἐτέτμηντο, καὶ κόσμος ἦν
[3, 15]	ἡμῖν ὁ καταστησάμενός ἐστι θεὸς	διὰ	Μωυσέος καὶ τῆς ἀρετῆς τῆς
[3, 6]	ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς βάσεως	διὰ	παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ'
[3, 7]	ἐπὶ τῷ ἐπιθέματι τὸν καρπὸν	διὰ	παντὸς τοῦ κάλυκος ὄντα βοτάνης
[3, 6]	ὄπισθεν τοῖχον μία φάλαγξ ἦν	διὰ	πάντων ἰοῦσα τῶν κιόνων, εἰς
[3, 6]	σινδὼν δ' ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη	διὰ	πασῶν ἐπῄει ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου
[3, 1]	φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως	διὰ	σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ τὸ
[3, 1]	φέρειν ἦν ἀσθενῆ τὰ δένδρα	διὰ	σπάνιν τῆς ἐξ ὕδατος εἰς
[3, 1]	εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο	διὰ	τὰ ἐν ποσὶ κακά, γυμνάζειν
[3, 11]	Αἰγύπτου φυγεῖν καὶ τῶν ἐκπεσόντων	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν ἡγησάμενον εἰς
[3, 12]	ὥστ' αὐτὴν ἄμεμπτον εἶναι. καὶ	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν οἱ τὴν
[3, 15]	ὑποσχέσεως ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ
[3, 8]	θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ Ἀαρὼν	διά	τε τὸ γένος καὶ τὴν
[3, 8]	ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινα	διά	τε τὸ φύσει πάντας εἶναι
[3, 6]	αὐτοῖς ἦσαν ἐπικεχαλκευμέναι πανταχόθεν χρυσαῖ	διά	τε τῶν ἔνδοθεν καὶ τῶν
[3, 1]	παθεῖν δ' οὐκ ἀλόγως αὐτοὺς	διὰ	τὴν ἀνάγκην τοῦτο νομίσας ἔγνω
[3, 7]	στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ,	διὰ	τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει
[3, 12]	πρὸς τὰ ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν	διὰ	τὴν ἐπ' αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν
[3, 2]	οὐκ ἔχουσι φυγῆς, ταῦτ' αὐτοῖς	διὰ	τὴν εὐμένειαν τὴν παρὰ τοῦ
[3, 5]	τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι	διὰ	τὴν προσοῦσαν ἀρετὴν εἰκὸς νομίζοντας,
[3, 1]	ὀψίαν εἰς Μὰρ τόπον οὕτως	διὰ	τὴν τοῦ ὕδατος κακίαν ὀνομάσαντες:
[3, 5]	τοῖς χωρίοις ὀρῶν τυγχάνον καὶ	διὰ	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθους καὶ
[3, 11]	τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ	διὰ	τὴν ὑπόνοιαν εἴη κεκινημένος, μηνὶ
[3, 1]	πότιμος καὶ γλυκύς, πῶς τε	διὰ	τῆς θαλάσσης ἀναφυγούσης αὐτοῖς πορρωτάτω
[3, 2]	περὶ αὐτὸν ἐλπίδος δόξαν τε	διὰ	τῆς παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας παρὰ
[3, 14]	πᾶσιν ἡμῖν βοηθὸς καὶ σύμμαχος,	διὰ	τιμῆς ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ'
[3, 15]	ὃ πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε	διὰ	τιμῆς, τὴν μέντοι Χαναναίαν οὐ
[3, 7]	διαφέροντες οὐ κτητὸς ἀνθρώποις κόσμος	διὰ	τιμῆς ὑπερβολὴν ὄντες: οὗτοι μέντοι
[3, 2]	μηδένα αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις	διὰ	τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα
[3, 7]	βύσσος τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε	διὰ	τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ
[3, 7]	μοῖραν μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ	διὰ	τὸ καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον
[3, 5]	τῆς ὄψεως δυνάμενον ἄλλως τε	διὰ	τὸ λόγον εἶναι περὶ τοῦ
[3, 8]	οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη	διὰ	τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις
[3, 10]	εἰς ἐκείνην τὴν πόλιν, ἣν	διὰ	τὸν ναὸν μητρόπολιν ἕξουσιν, ἐφ'
[3, 9]	ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ θυόμενον καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην
[3, 11]	πολλοῦ τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς	διὰ	τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ
[3, 2]	τοῖς τε λόγοις καὶ τῇ	διὰ	τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς
[3, 10]	λοιπὸν δημοσίᾳ ἔξεστι πᾶσι καὶ	ἰδίᾳ	θερίζειν. θύουσι δ' ἐπὶ ταῖς
[3, 2]	τῶν τε Ἑβραίων τοὺς ἀξιολογωτάτους	ἰδίᾳ	παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη τὸ
[3, 6]	ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ τῶν κρίκων	καλώδια	τὴν ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων
[3, 5]	διετέλουν καὶ οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς	εἴα	τὸ προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ
[3, 8]	ἰσχύσαι τι δι' αὐτοῦ κατανοῆσαι:	ἡδεῖα	δὲ ἀπ' αὐτοῦ δρόσος ἔρρει
[3, 6]	διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ	βοήθεια	ταῖς ὑφανταῖς ἔν τε τοῖς
[3, 2]	ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ ἐκείνων	λεία	τε παντοία κτηνῶν καὶ ὅσα
[3, 7]	τοῦ ἐφώδου. καὶ τοῦτο ἦν	ἀσφάλεια	τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ
[3, 9]	οἱ δὲ ἀδύνατοι πορίζειν τὰ	τέλεια	θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο,
[3, 13]	ὁ χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας	μνημεῖα	λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς
[3, 8]	πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ	θεραπείᾳ	διετέλει. καὶ τῶν μὲν εἰς
[3, 2]	τὰς ὁπλίσεις ἥ τε ἄλλη	θεραπεία	καὶ κατασκευὴ ἐκείνων λεία τε
[3, 4]	πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ	θεραπείᾳ	κατέχων σεαυτὸν διατέλει ζητῶν οἷς
[3, 14]	γῆ κομίζοντες τῇ τε τούτων	εὐπρεπείᾳ	καὶ τῷ πλήθει τῶν ἀγαθῶν,
[3, 2]	ἕπεσθαι. φρονήματός τε ὑπεπλήσθησαν ἐπ'	ἀνδρείᾳ	Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ μεταποίησις ἦν
[3, 12]	κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ καὶ τὰ	ἱερεῖα	θύουσιν ὁλόκληρα καὶ κατὰ μηδὲν
[3, 6]	δὲ διπλάσιον. ἐπῆν τε ἐσχάρα	χρυσεία	ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ γωνίαν ἑκάστην
[3, 9]	ἀρνίον καὶ ἔριφον: ταῦτα μὲν	ἐπέτεια,	τοὺς δὲ βοῦς ἐφεῖται θύειν
[3, 7]	ἐξ ὑφάσματος λινέου ταινία πεποιημένη	παχεῖα:	καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται πολλάκις.
[3, 10]	ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ πεπηγὸς ὀπτήσει	βραχείᾳ,	καὶ εἷς μέν ἐστιν ἀσσάρων
[3, 7]	τις ἢ θεασάμενος τὴν βοτάνην	ἀμαθίᾳ	τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν αὐτῆς
[3, 15]	τῇ νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες	δειλίᾳ	τοὺς ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους τῆς
[3, 12]	πλήθους εἰς τὰς ἐκκλησίας: καὶ	μιᾷ	μὲν ἀποσημάναντος ἔδει τὰς ἀρχὰς
[3, 6]	τῷ πλάτει καὶ ἄλλαι σινδόνες	μιᾷ	πλείους τὸν ἀριθμὸν τὸ δὲ
[3, 6]	κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον	μία	φάλαγξ ἦν διὰ πάντων ἰοῦσα
[3, 10]	δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι δ'	οὐδεμία	τῶν ἑορτῶν, καθ' ἣν οὐχ
[3, 6]	συνεῖχεν, ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν ἐν	ἠρεμίᾳ	πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ
[3, 11]	ἂν ἐπὶ τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς	ἀτιμίᾳ	τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν, οἷς εὔλογον ἦν
[3, 2]	κἀν χερσὶν ἦν ἡ μάχη:	προθυμίᾳ	δὲ καὶ διακελευσμῷ τὰ πρὸς
[3, 3]	ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ μὲν	ἐγκώμια	τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς
[3, 8]	καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς πονήσαντας	ὑπερηφανίᾳ	τῆς χρήσεως, ἀλλ' ἐπεξενώθη καὶ
[3, 10]	αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ	νουμηνίᾳ	τάς τε καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι
[3, 8]	Μακεδόνας Νισὰν δὲ κατὰ Ἑβραίους	νουμηνίᾳ	τὴν σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ'
[3, 7]	στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου	ταινία	πεποιημένη παχεῖα: καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον
[3, 8]	καὶ συνῄνουν τῇ τοῦ θεοῦ	χειροτονίᾳ:	ἦν γὰρ Ἀαρὼν διά τε
[3, 6]	μεσημβρίαν τετραμμένῳ τοίχῳ πλησίον ἵσταται	λυχνία	ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν
[3, 8]	μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ ἱερᾷ	λυχνίᾳ	φέγγειν ἔδει τῷ θεῷ κατὰ
[3, 7]	διάζωμα δ' ἐστὶ περὶ τὰ	αἰδοῖα	ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον
[3, 5]	τοῦ θεοῦ καὶ περὶ αὐτῶν	ὅμοια	προσδοκῶντες. (Οὕτως δ' αὐτῶν διακειμένων
[3, 7]	πονοῦντος περὶ τὴν ἱερουργίαν. καὶ	ὁποία	μέν ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν
[3, 2]	καὶ κατασκευὴ ἐκείνων λεία τε	παντοία	κτηνῶν καὶ ὅσα φιλεῖ στρατοπέδοις
[3, 6]	δὲ λευκὴν παρεῖχον τὴν χρόαν:	ἔριά	τε τοῖς προειρημένοις ἄνθεσι μεμολυσμένα
[3, 15]	καὶ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα	τεκμήρια	τῆς ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι δυνάμεως
[3, 1]	πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ	βακτηρίᾳ,	καὶ χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ πολὺ
[3, 8]	περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς φάρση	σκεπαστήρια	τῆς τε σκηνῆς αὐτῆς καὶ
[3, 2]	γνῶναι δυνατὸν ἦν. θύσας δὲ	χαριστήρια	βωμὸν ἱδρύεται νικαῖον ὀνομάσας τὸν
[3, 10]	καὶ θύειν τῷ θεῷ τότε	χαριστήρια,	φέροντας ἐν ταῖς χερσὶν εἰρεσιώνην
[3, 1]	καταφέρεσθαι τὴν δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ	σωτηρίᾳ	τῇ αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ
[3, 3]	καὶ τὸν Μωυσῆν τῆς ἐπὶ	σωτηρίᾳ	τῶν φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ'
[3, 5]	καὶ τοῦ λοιποῦ παντὸς ἐν	αἰθρίᾳ	τυγχάνοντος ἄνεμοί τε σφοδροὶ λάβρον
[3, 6]	γλῶτταν σημαίνει τάλαντον. πεποίηται δὲ	σφαιρία	καὶ κρίνα σὺν ῥοίσκοις καὶ
[3, 1]	κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ γὰρ ἡ	πικρία	λέγεται. καὶ αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι τῷ
[3, 1]	ὁδοιπορίας καὶ τῇ τῆς τροφῆς	ἀπορίᾳ,	καὶ γὰρ τότ' αὐτοὺς τελείως
[3, 2]	τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθος ἐν	ἀπορίᾳ	μὲν ὂν ἁπάντων, μέλλον δὲ
[3, 7]	τριάκοντα πηχῶν οὖσαν νείμας εἰς	τρία	καὶ δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς
[3, 6]	διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς εἰς	τρία	μέρη μετὰ δέκα πήχεας ἡρμοσμένους
[3, 6]	πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι τῇ	ἐργασίᾳ.	κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον πλευρὸν
[3, 1]	τοῦ μὴ σὺν πόνῳ μηδ'	ἐργασίᾳ	τὸ ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ
[3, 15]	τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ	νομοθεσία	τοῦ θεοῦ δοκοῦσα τὸν ἄνδρα
[3, 15]	οἵαν δὲ οἱ πατέρες ἐπὶ	νουθεσίᾳ	τοῖς τέκνοις ἐπιφέρουσι. παρελθόντι γὰρ
[3, 6]	οὐδενὶ τῶν ὑπ' ἀνθρώπων ἑωραμένων	παραπλήσια,	Μωυσῆς δέ φησι τῷ θρόνῳ
[3, 10]	τοῖς ἱερεῦσι: καὶ τότε λοιπὸν	δημοσίᾳ	ἔξεστι πᾶσι καὶ ἰδίᾳ θερίζειν.
[3, 2]	τῶν πολεμίων, πλούτους τε μεγάλους	δημοσίᾳ	καὶ κατ' ἰδίαν ἔσχον οὐδὲ
[3, 2]	τὸν αὖθις αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν	αἰτία	κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη μάχη: οὐ
[3, 1]	καὶ παρακλήσεως. εἶχον οὖν ἐν	αἰτίᾳ	τὸν στρατηγὸν καὶ κατεβόων αὐτοῦ
[3, 3]	ἐπὶ τῇ πρὸς τὸν Μωυσῆν	εὐχαριστίᾳ	διεξῄει, ἐθαύμαζε δὲ καὶ τὸν
[3, 2]	ἐν τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ	συμμαχίᾳ	ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ
[3, 1]	γίγνοιντο διὰ τὰ ἐν ποσὶ	κακά,	γυμνάζειν αὐτοὺς τοῖς ἄρτι χαλεποῖς.
[3, 6]	μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ' ἑκάστην	κάμακα	παρέντες κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον
[3, 10]	θεῷ, καὶ μίαν ἐξ αὐτοῦ	δράκα	ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς
[3, 11]	ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα, καὶ μίαν αὐτῆς	δράκα	ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ τὸ λοιπὸν
[3, 9]	ἀπαρχὴν μίαν ἐπιβάλλει τῷ βωμῷ	δράκα,	τὴν δὲ λοιπὴν οἱ ἱερεῖς
[3, 7]	τόπαζος σμάραγδος, ἡ δευτέρα δὲ	ἄνθρακα	παρέχεται καὶ ἴασπιν καὶ σάπφειρον,
[3, 10]	ὁλοκαυτώσεως θυσίαν ἐκ τριῶν καὶ	δέκα	βοῶν καὶ ἀρνῶν ἑνὶ πλειόνων
[3, 6]	σινδόνα τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις.	δέκα	δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν τὸ
[3, 6]	ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι τῶν ἐπιμηκεστέρων,	δέκα	δὲ τῶν ἐν πλάτει κειμένων
[3, 6]	τριάκοντα τὸ δὲ εὖρος ἐπὶ	δέκα	διειστήκει, καὶ ὁ μὲν ἕτερος
[3, 8]	καὶ θυίσκην, τὴν μὲν δαρεικοὺς	δέκα	δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων: τὸ
[3, 5]	αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας τοὺς	δέκα	λόγους, ἐν ἑκατέρᾳ πέντε. καὶ
[3, 6]	δύο πλάκας, ἐν αἷς τοὺς	δέκα	λόγους συγγεγράφθαι συμβεβήκει ἀνὰ πέντε
[3, 6]	καὶ πρῶτον μὲν ἦν πήχεων	δέκα	πανταχόθεν, ᾧ κατεπετάννυσαν τοὺς κίονας,
[3, 6]	αὐτῆς εἰς τρία μέρη μετὰ	δέκα	πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ τοῦ μυχοῦ
[3, 4]	καὶ κατὰ εἴκοσι καὶ κατὰ	δέκα	συναριθμουμένους, ἔστω δέ τις ἐπὶ
[3, 10]	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας	τεσσαρεσκαίδεκα,	ἐρίφους δὲ δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων.
[3, 6]	τοῦ μυχοῦ, διετίθεσαν ἄρτους τε	δώδεκα	ἀζύμους κατὰ ἓξ ἐπαλλήλους καθαροῦ
[3, 8]	μὲν δὴ θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας	δώδεκα	κατὰ πᾶσαν ἡμέραν εἷς: Μωυσῆς
[3, 8]	θαυμασιώτερον ἐρῶ: διὰ γὰρ τῶν	δώδεκα	λίθων, οὓς κατὰ στέρνον ὁ
[3, 7]	δὲ καὶ τὸν ἐσσήνην λίθοι	δώδεκα	μεγέθει καὶ κάλλει διαφέροντες οὐ
[3, 1]	οὔτε γὰρ ἐκ τῶν πηγῶν	δώδεκα	οὐσῶν τὸν ἀριθμὸν νοτερόν τι
[3, 5]	ἐτέχθη γονεῦσι, δι' ὃν Ἰάκωβος	δώδεκα	παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι' ὃν
[3, 7]	ἐπί τε τῇ τραπέζῃ τοὺς	δώδεκα	τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει τὸν ἐνιαυτὸν
[3, 14]	τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ κατασκόπους αἱρεῖται	δώδεκα	τῶν γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης φυλῆς
[3, 6]	ἔργον κόσμου τε καὶ λειτουργίας	ἕνεκα	τοῦ θεοῦ. (Πάντων δ' ἐν
[3, 11]	ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί τις αὐτῷ τὴν	γυναῖκα,	κομίζει κριθῆς ἀληλεσμένης ἀσσάρωνα, καὶ
[3, 11]	διδόασιν εἰς τροφήν. τὴν δὲ	γυναῖκα	στήσας τις τῶν ἱερέων κατὰ
[3, 12]	μέντοι οὐδὲ τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε	γυναῖκα	τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἱερεῦσι συγχωρῶν,
[3, 1]	μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ μὴ	παραυτίκα	καὶ εἰ μὴ πρίν τινος
[3, 2]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη	χαλκᾶ,	οἷς ἐχρῶντο περὶ τὴν δίαιταν,
[3, 7]	ἐκ μέντοι τῶν κλάδων ἀνίησι	κάλυκα	προσεχῆ τῷ κλωνί, περίεισι δ'
[3, 8]	πολλὰ δ' ἐστὶ ταῦτα καὶ	ποικίλα,	κατὰ τὴν σκηνὴν ἐπὶ τοῦ
[3, 15]	τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς	ἀλλὰ	γνώμῃ καταψηφισάμενον αὐτῶν. οὐ δεῖ
[3, 11]	καὶ μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι ζημίαν.	ἀλλὰ	δῆλον μέν, ὡς ταῦτα περὶ
[3, 1]	τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον,	ἀλλὰ	διέφθειρε τὸ κατ' ἐκείνους γενναῖον
[3, 2]	οὐκ εἰς τὸ παρὸν μόνον,	ἀλλὰ	καὶ εἰς τὸν αὖθις αἰῶνα
[3, 1]	μόνον ἀνθρώποις τι παρασχεῖν ἐνδεής,	ἀλλὰ	καὶ μηδ' ἄλλο τι τῶν
[3, 15]	ὃν ἔζη χρόνον ὑπῆρξε μόνον,	ἀλλὰ	καὶ νῦν: ἔστι γοῦν οὐδεὶς
[3, 2]	σώματα μόνον τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν	ἀλλὰ	καὶ τὰ φρονήματα, καὶ τοῖς
[3, 11]	μόνον ὕβρεως καὶ φυγῆς ἀπηλλαγμένων,	ἀλλὰ	καὶ τὰς ἐπισημοτάτας στρατείας στρατευομένων
[3, 1]	ἄποτον ἦν οὐκ ἀνθρώποις μόνον	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν
[3, 15]	φύσεως κρείττονα νομίζεσθαι. οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ τοῦδε τοῦ πολέμου μικρὸν
[3, 8]	Ἑβραίοις δῆλον εἶναι μόνον ἠθέλησεν,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ξένων τοῖς παρατυγχάνουσι.
[3, 7]	ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον,	ἀλλὰ	κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρός τε
[3, 14]	ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν ἡμῖν τῆς γῆς,	ἀλλὰ	μεγάλοις αὐτὴν ἀγῶσιν ἀφαιρεθέντες. πέμψωμεν
[3, 1]	προσαρδεῦον αὐτοῖς δι' ἐλπίδα χρήσιμον,	ἀλλὰ	μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν
[3, 15]	περὶ τούτων αὐτοὺς οὐ δεδιότες,	ἀλλὰ	μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως
[3, 4]	Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ τούτου καταμαθεῖν.	ἀλλὰ	περὶ μὲν ταύτης εὐκαίρως ἐν
[3, 11]	τιμὴν τοῦ θεοῦ τοῦτο ποιῶν.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων ἕκαστος ὡς
[3, 8]	Ἑβραίους παραβῆναί τινα τῶν νόμων.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων παύομαι λέγων
[3, 15]	καὶ τῆς ἀρετῆς τῆς ἐκείνου.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων ὡς αὐτῷ
[3, 4]	οὐκ ἀποκρυψάμενος οὐδὲ σφετερισάμενος αὐτήν,	ἀλλὰ	ποιήσας φανερὸν τὸν ἐξευρηκότα τῷ
[3, 2]	ὃν οὐ καλῶς ἔχει περιορᾶν,	ἀλλὰ	πρὶν ἢ λαβεῖν ἰσχὺν καὶ
[3, 6]	κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ εἰσι διηνεκεῖς,	ἀλλὰ	πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον
[3, 1]	ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ ὀκνηρῶς	ἀλλὰ	προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων δ' αὐτῶν,
[3, 14]	περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις,	ἀλλὰ	τοῖς ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ
[3, 9]	ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ πρῶτον	ἀλλὰ	τῶν γωνιῶν τὰς ἐξοχάς, καὶ
[3, 1]	καὶ τούτων καταστήσειε, τά τε	ἄλλα	ὅσα πρὸς αὐτῷ τῷ διαφθαρήσεσθαι
[3, 6]	στολὰς ἱερατικὰς καὶ περὶ τὰ	ἄλλα	ὅσων ἔχρῃζε τὸ ἔργον κόσμου
[3, 6]	καὶ κρατῆρσιν ἦσαν ὅσα τε	ἄλλα	πρὸς τὰς ἱερουργίας πεποίητο χρύσεα
[3, 15]	δύνηται. καὶ πολλὰ μὲν καὶ	ἄλλα	τεκμήρια τῆς ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι
[3, 6]	περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις. δέκα δὲ	ἄλλα	φάρση πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων
[3, 8]	χρίων κεκάθαρκε, τά τε θυμιώμενα,	πολλὰ	δ' ἐστὶ ταῦτα καὶ ποικίλα,
[3, 13]	μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι.	πολλὰ	δὲ εἰς τὸν ἄνδρα καὶ
[3, 8]	πάντας εἶναι φιλαύτους, καὶ ὅτι	πολλὰ	ἐμαυτῷ καμόντι περὶ σωτηρίας τῆς
[3, 3]	κατὰ νοῦν ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος	πολλὰ	μὲν ἐγκώμια τοῦ πλήθους ἐπὶ
[3, 15]	νομοθετηθεῖσι, κἂν λαθεῖν δύνηται. καὶ	πολλὰ	μὲν καὶ ἄλλα τεκμήρια τῆς
[3, 7]	τις εἰκάζων αὐτήν, τὰ δὲ	φύλλα	τοῖς εὐζώμων: ἐκ μέντοι τῶν
[3, 6]	τε καὶ χρυσὸν καὶ χαλκὸν	ξύλα	τε τῆς καλλίστης ὕλης καὶ
[3, 14]	διαβῆναι λέγοντες ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους	ἅμα	καὶ βάθους καὶ ὄρη ἀμήχανα
[3, 10]	εἰς τὸν ναὸν τοῦ αἵματος	ἅμα	καὶ τοῦ ἐρίφου ῥαίνει τῷ
[3, 13]	ταῦτα οὐκ εἰς μακρὰν ἔσται.	ἅμα	ταῦτ' ἔλεγε καὶ πίμπλαται τὸ
[3, 1]	ὑπερελθὸν καὶ ὑπὸ κόπου τε	ἅμα	τῆς πτήσεως καὶ πρόσγαιον μᾶλλον
[3, 1]	πίνουσιν ἡδὺ καὶ γλυκὺ τὸ	νᾶμα	καὶ οἷον ἂν εἴη θεοῦ
[3, 10]	τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων τὸ	δράγμα	καὶ πτίσαντες καὶ καθαρὰς πρὸς
[3, 7]	χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς τετμημένος.	ἐπίθεμα	δ' αὐτῷ ἡμισφαίριον προσπέφυκεν ἀκριβῶς
[3, 6]	ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ	ἐπίθεμα	προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν
[3, 7]	εὐπρεπῶς τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν	ἠρέμα	κατὰ χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς
[3, 7]	δὲ διακένῳ τοῦ ἐνδύματος σύνεισι	περίτμημα	σπιθαμῆς τὸ μέγεθος χρυσῷ τε
[3, 5]	δαμάσας κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων	φρόνημα,	ὁ διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν
[3, 6]	ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι μὲν τὸ	σχῆμα	εἰργασμένοι, εἰς δὲ πλάτος διεστῶτες
[3, 1]	ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν	αἷμα	ἦν καὶ ἄποτος αὐτοῖς δὲ
[3, 2]	ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν ἄνδρα Οὖρον	ὄνομα	στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς
[3, 7]	ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ	ὄνομα	τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον
[3, 11]	ὅρκων τελειωθέντων τῆς διφθέρας ἀπαλείψας	τοὔνομα	εἰς φιάλην ἐκπιέζει, προκομίσας τε
[3, 12]	ἐνστάντος τοῦ ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει	τοὔνομα,	συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος τὸ
[3, 2]	σύμπαν ἤδη τὸ πλῆθος ὡπλισμένον	παρώρμα.	καὶ ὁ μὲν οὕτως παραστησάμενος
[3, 8]	καθ' ἕκαστον, ὁ δὲ σίκλος	νόμισμα	Ἑβραίων ὢν Ἀττικὰς δέχεται δραχμὰς
[3, 8]	καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν	χρῖσμα	εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς
[3, 6]	τὰς πύλας ὑφάσματι τό τε	καῦμα	καὶ τὴν ἀπὸ τῶν ὄμβρων
[3, 7]	ἀποσφίγγεται. (Ἐπὶ δὲ τούτῳ λίνεον	ἔνδυμα	διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη
[3, 7]	καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο τὸ	ἔνδυμα	ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ σώματι
[3, 11]	τὴν χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ καὶ	πνεῦμα	νομίζων, καὶ κρέως τοῦ τεθνηκότος
[3, 2]	δὲ τὸ μὲν αὐτῶν εἶναι	στράτευμα	πολὺ καὶ πάντων ἀπροσδεές, ὅπλων
[3, 2]	τε καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς τὸ	στράτευμα.	(Προσέμισγον δὲ οἱ πολέμιοι κἀν
[3, 7]	δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν δηλοῦν,	διάζωμα	δ' ἐστὶ περὶ τὰ αἰδοῖα
[3, 1]	πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν τὸ	βρῶμα	καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ τοῖς
[3, 1]	διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ	βρῶμα	τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν
[3, 6]	ἀνὰ πέντε μὲν εἰς ἑκατέραν	ἀνὰ	δύο δὲ καὶ ἥμισυ κατὰ
[3, 10]	εἰς τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ	ἀνὰ	δύο διαιρεθέντες μὲν τῇ πρὸ
[3, 6]	ἀνεῴγεσαν κατὰ πύλας, ἐν αἷς	ἀνὰ	δύο κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ μίμησιν
[3, 6]	τοὺς δέκα λόγους συγγεγράφθαι συμβεβήκει	ἀνὰ	πέντε μὲν εἰς ἑκατέραν ἀνὰ
[3, 10]	τούτων λόγον ἀκριβέστερον αὖθις δηλώσομεν,	ἱκανὰ	δέ μοι δοκεῖ καὶ νῦν
[3, 8]	λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ πάντα	ἐδαπάνα	τὰ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη
[3, 6]	δὲ τῶν καμάκων ἑκάστῃ προσῆσαν:	Κιονόκρανα	μὲν ἀργύρεα, βάσεις δὲ χρυσαῖ
[3, 14]	ἅμα καὶ βάθους καὶ ὄρη	ἀμήχανα	τοῖς ὁδεύουσι καὶ πόλεις καρτερὰς
[3, 6]	ὥστε μεμυκότων τῶν ἁρμῶν ὡς	ἕνα	δοκεῖν εἶναι τοῖχον αὐτῶν τὴν
[3, 14]	τῶν γνωριμωτάτων ἐξ ἑκάστης φυλῆς	ἕνα,	οἳ διεξελθόντες ἀπὸ τῶν πρὸς
[3, 10]	θύεται, ὑφαιροῦντες δὲ ἑκάστης ἡμέρας	ἕνα	τῶν βοῶν εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν.
[3, 2]	πανωλεθρὶ τοὺς Ἀμαληκίτας ἀπολουμένους καὶ	μηδένα	αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ
[3, 9]	μὲν αὑτῷ δὲ συνειδὼς καὶ	μηδένα	ἔχων τὸν ἐξελέγχοντα κριὸν θύει
[3, 5]	παραγενομένης εἰς ἅπαντας, ὡς διαφυγεῖν	μηδένα	καὶ λόγων οὓς Μωυσῆς ἐν
[3, 6]	μηδὲν ὑπὸ τῆς σήψεως παθεῖν	δυνάμενα,	αἰγείους τε τρίχας καὶ δορὰς
[3, 6]	ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ μέγεθος	ἐκδεδεμένα,	οἳ καθ' ἑκάστην κάμακα παρέντες
[3, 12]	θύουσιν ὁλόκληρα καὶ κατὰ μηδὲν	λελωβημένα.	(Ταῦτα μὲν οὖν ἤδη καὶ
[3, 4]	φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων	εὑρημένα,	ὥστε τὴν Μωυσέος ἀρετὴν κἀκ
[3, 7]	πορφύρᾳ μετὰ ὑακίνθου καὶ βύσσου	πεποικιλμένα,	στήμων δ' ἐστὶ μόνη βύσσος.
[3, 8]	θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον ὁλκὴν	κεκομμένα	δεύειν ἐκέλευσεν, ἐλαίου τε ἐλαίνου
[3, 9]	ἐπετείων πρεσβύτερα, ἄρρενα μέντοι θήλεσι	συνδυαζόμενα.	θύσαντες δὲ ταῦτα φοινίσσουσι μὲν
[3, 12]	τὸν ζωῆς χρόνον τῆς αὐτοῦ	γινόμενα	παρέδωκε Μωυσῆς, τῶν δὲ αὖθις
[3, 6]	ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα	ὑπερτεινόμενα	τοῦ ναοῦ τό τ' ἐφύπερθεν
[3, 6]	τὰ πρότερα ἦν σκεύη μὴ	σηπόμενα,	στερεὰ δὲ περιελήλατ' αὐτῷ λεπίς,
[3, 9]	νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις	καθαγνισθησόμενα	προσεπιφέρουσι, τὰς δορὰς τῶν ἱερέων
[3, 8]	κριὸν σὺν ἀρνίῳ ἐτείῳ ὁλομελῆ	καυθησόμενα	καὶ σὺν αὐτοῖς χίμαρον ἐπὶ
[3, 8]	τοῖς περὶ θυσιῶν μέλλω τὰ	πρασσόμενα	περὶ τὰς ἱερουργίας ἐν ἐκείνοις
[3, 1]	ἂν πρὸς τὰ ὑπ' αὐτοῦ	κελευόμενα	μὴ ὀκνηρῶς ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν.
[3, 6]	ἔριά τε τοῖς προειρημένοις ἄνθεσι	μεμολυσμένα	καὶ λίνου βύσσον λίθους τε
[3, 8]	σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε, τά τε	θυμιώμενα,	πολλὰ δ' ἐστὶ ταῦτα καὶ
[3, 5]	τοὺς δὲ Ἑβραίους τά τε	ὁρώμενα	καὶ ὁ ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων
[3, 9]	βοῦς ἐφεῖται θύειν καὶ προήκοντας:	ἄρρενα	δὲ ὁλοκαυτεῖται τὰ πάντα. σφαγέντων
[3, 9]	ταῦτα καὶ τῶν ἐπετείων πρεσβύτερα,	ἄρρενα	μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα. θύσαντες δὲ
[3, 12]	φοιτᾶν μηδὲ τὴν πρὸς τὰ	ἄρρενα	μῖξιν τιμᾶν διὰ τὴν ἐπ'
[3, 8]	μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν	ἐσσῆνα	λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν
[3, 7]	προσούσης ἅπασιν αὐγῆς. καὶ τὸν	ἐσσῆνα	μέσον ὄντα τῆς ἐφαπτίδος ἐν
[3, 1]	τῆς περὶ τὴν ἐλευθερίαν ἡδονῆς,	ἵνα	μάθοι πότερόν ποτε καὶ τροφῆς
[3, 5]	πρὸς αὐτοὺς περὶ τῶν πρακτέων,	ἵνα	μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ
[3, 1]	οὐκ ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος,	ἵνα	μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ
[3, 6]	μέσον τετραμμένην πρὸς τὰς ἀνατολάς,	ἵνα	πρῶτον ὁ ἥλιος ἐπ' αὐτὴν
[3, 8]	πηγαίοις τε ὕδασι καὶ μύρῳ,	ἵνα	τοῦ θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν
[3, 13]	δὲ εἰς τὸν ἄνδρα καὶ	δεινὰ	λεγόντων, εἷς δέ τις αὐτοῖς
[3, 1]	τῶν προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς	ἐκεῖνα	γίγνοιντο διὰ τὰ ἐν ποσὶ
[3, 6]	Ἑβραῖοι καλοῦσι, ζῷα δέ ἐστι	πετεινὰ	μορφὴν δ' οὐδενὶ τῶν ὑπ'
[3, 6]	τάλαντον. πεποίηται δὲ σφαιρία καὶ	κρίνα	σὺν ῥοίσκοις καὶ κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα
[3, 8]	ἐμαυτὸν ἂν τῆς τιμῆς ἄξιον	ἔκρινα	διά τε τὸ φύσει πάντας
[3, 4]	τοσούτων μυριάδων σωτηρίας οὐκ ἄλλον	τινὰ	δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος
[3, 7]	ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ βέβηλόν	τινα	καὶ κοινὸν τόπον, τὴν γῆν
[3, 1]	παράκλησιν ἐλθεῖν, καὶ ἀναβὰς ἐπί	τινα	σκοπὴν ᾔτει πόρον τινὰ τῷ
[3, 1]	καὶ γὰρ οὐδ' ἐπ' ἄλλον	τινὰ	συνέτρεχον ἀλλ' ἐπ' αὐτόν, ἀντιβολοῦντες
[3, 1]	περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν	τινα	σωτηρίας. ἱκετεύειν οὖν τρέπεται τὸν
[3, 1]	τοῦ θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι, καὶ	τίνα	τρόπον ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις
[3, 1]	ἐπί τινα σκοπὴν ᾔτει πόρον	τινὰ	τῷ λαῷ καὶ τῆς ἐνδείας
[3, 8]	πολέμῳ κατ' ἀνάγκην Ἑβραίους παραβῆναί	τινα	τῶν νόμων. ἀλλὰ περὶ μὲν
[3, 1]	δὲ Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο	μάννα:	τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ
[3, 6]	ναὸν οἰκοδομησαμένων ἡμῶν, ὥστε τὴν	σινδόνα	τοιουτότροπον περικεῖσθαι ταῖς εἰσόδοις. δέκα
[3, 12]	τιμωρίαν. (Τῶν δ' ἱερέων καὶ	διπλασίονα	τὴν ἁγνείαν ἐποίησε: τούτων τε
[3, 5]	ὁ δὲ δεύτερος κελεύει μηδενὸς	εἰκόνα	ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ τρίτος
[3, 5]	καὶ παίδων περιμαχητότεροι καὶ γυναικῶν:	εὐδαίμονα	γὰρ διάξετε βίον τούτοις ἑπόμενοι
[3, 5]	με καὶ βίον τε ὑμῖν	εὐδαίμονα	καὶ πολιτείας κόσμον ὑπαγορεύσας πάρεστι
[3, 8]	ἐξευρημένων τοῖς προτέροις αὐτοὶ προεθυμήθησαν	ἀμείνονα	προσεξεργάσασθαι, λαβεῖν τε ἐπίνοιαν ὧν
[3, 2]	τόν τε Ἰησοῦν παρεκάλει μηδὲν	χείρονα	φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον τῆς
[3, 15]	ἄνδρα πεποίηκε τῆς αὐτοῦ φύσεως	κρείττονα	νομίζεσθαι. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 10]	τοῦ δημοσίου ἀναλώματος νόμος ἐστὶν	ἄρνα	καθ' ἑκάστην ἡμέραν σφάζεσθαι τῶν
[3, 9]	κατὰ ἄγνοιαν εἰς τοῦτο προπεσὼν	ἄρνα	καὶ ἔριφον θήλειαν τῶν αὐτοετῶν
[3, 8]	τὴν ὁρμὴν βαλόντος καὶ τὰ	στέρνα	καὶ τὰ πρόσωπα φλέγειν αὐτῶν
[3, 12]	στόματι πρὸς ὑποδοχὴν πνεύματος εἰς	κώδωνα	ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα: ἀσώσρα
[3, 8]	ὄντας εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως	αἰῶνα	συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι δόξαντας
[3, 2]	ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν αὖθις	αἰῶνα	τῶν ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ
[3, 14]	τόν τε Μωυσῆν καὶ τὸν	Ἀαρῶνα	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέφειν. (Τῶν
[3, 2]	συνέβαινε, κελεύει τόν τε ἀδελφὸν	Ἀαρῶνα	καὶ τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν
[3, 8]	νῦν δ' αὐτὸς ὁ θεὸς	Ἀαρῶνα	τῆς τιμῆς ἄξιον ἔκρινε καὶ
[3, 11]	τὴν γυναῖκα, κομίζει κριθῆς ἀληλεσμένης	ἀσσάρωνα,	καὶ μίαν αὐτῆς δράκα ἐπιβαλόντες
[3, 15]	ὡς τεσσάρων δραχμῶν πωλεῖσθαι τὸν	ἀσσάρωνα,	κομισθέντος ἀλεύρου κατὰ τὴν ἑορτὴν
[3, 10]	τὰς κριθὰς ποιήσαντες τῷ βωμῷ	ἀσσαρῶνα	προσφέρουσι τῷ θεῷ, καὶ μίαν
[3, 1]	παρηγγέλλετο δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν	ἀσσαρῶνα,	τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον, εἰς
[3, 7]	ἐπενδυσάμενος δ' ἐξ ὑακίνθου πεποιημένον	χιτῶνα,	ποδήρης δ' ἐστὶ καὶ οὗτος,
[3, 7]	τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ	ῥοᾷ	παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ εἰς
[3, 6]	καὶ τῇ ὑφῇ καὶ τῇ	χρόᾳ	παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ ταῖς εἰσόδοις
[3, 2]	τὸν θάμνον αὐτῷ καὶ τὰ	λοιπὰ	φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος
[3, 8]	καὶ τὰ στέρνα καὶ τὰ	πρόσωπα	φλέγειν αὐτῶν ἀρξαμένου καὶ σβέσαι
[3, 9]	τοῦ βωμοῦ οἱ ἱερεῖς, εἶτα	καθαρὰ	ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ πάσαντες ἁλσὶν
[3, 7]	ἀβαίθ αὐτὴν ἐκάλεσεν, ἡμεῖς δὲ	παρὰ	Βαβυλωνίων μεμαθηκότες ἐμίαν αὐτὴν καλοῦμεν:
[3, 8]	πλῆθος χαλεπῶς ἐπὶ τῷ θανάτῳ	παρὰ	δόξαν οὕτω γεγενημένῳ διατεθέν. μόνους
[3, 6]	κατὰ σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου καὶ	παρὰ	δύναμιν φιλοτιμησαμένου, ἀρχιτέκτονας τοῖς ἔργοις
[3, 8]	εἰς τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἀνεμάνθανε	παρὰ	θεοῦ περί τε τῶν πρακτέων
[3, 7]	τῶν ὤμων εἶναι καὶ τῶν	παρὰ	πλευράν, φάρσος δ' ἓν ἐπίμηκες
[3, 11]	ἑτέρων εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ ταῦτα	παρὰ	πολλοῖς ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι καὶ
[3, 12]	ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον οἱ	παρὰ	ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ
[3, 1]	τε φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν αὐτοὺς	παρὰ	τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην βιαζόμενοι,
[3, 1]	τρέπεται τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ	παρὰ	τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν.
[3, 2]	διὰ τῆς παρούσης κτήσασθαι στρατηγίας	παρὰ	τοῖς ἀρχομένοις ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις,
[3, 2]	αὐτὸν εὐσεβείας πεποιημένον τιμώμενόν τε	παρὰ	τοῖς Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι
[3, 1]	ἑώρων καὶ ταῖς ἐπαγγελίαις ταῖς	παρὰ	τοῦ θεοῦ γεγηθότα μετέβαλον ἐκ
[3, 1]	ταύτην εἰς τροφὴν ἥκειν αὐτοῖς	παρὰ	τοῦ θεοῦ γεύεταί τε καὶ
[3, 5]	ἣν προύτεινεν αὐτοῖς, ἐπανήξοντος Μωυσέος	παρὰ	τοῦ θεοῦ. ἑορτάζοντες δὲ τὸν
[3, 8]	εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο	παρὰ	τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ τῇ
[3, 12]	Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν, ἐξέμαθε	παρὰ	τοῦ θεοῦ καὶ τοῖς Ἑβραίοις
[3, 5]	ἠξίουν αὐτὸν καὶ νόμους αὐτοῖς	παρὰ	τοῦ θεοῦ κομίζειν. ὁ δὲ
[3, 2]	αὐτοῖς διὰ τὴν εὐμένειαν τὴν	παρὰ	τοῦ θεοῦ νενικῆσθαι. νῦν δὲ
[3, 1]	φανῆναι. καὶ Μωυσῆς ταῦτα λαβὼν	παρὰ	τοῦ θεοῦ παραγίνεται πρὸς τὸν
[3, 2]	πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν τῇ	παρὰ	τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα αὐτοῖς
[3, 1]	μέσοις ἥκειν ἔλεγε φέρων αὐτοῖς	παρὰ	τοῦ θεοῦ τὴν περὶ τῶν
[3, 1]	τοῖς χωρίοις: καὶ γὰρ ἤκουον	παρὰ	τῶν ἐξερευνώντων μηδὲν ἔμπροσθεν βαδίζουσιν
[3, 1]	τι τῶν ζῴων ἱκανὴ βόσκειν:	ψαφαρὰ	γάρ ἐστι καὶ νοτερὸν ἐξ
[3, 6]	ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν τε	ἐσχάρα	χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα κατὰ γωνίαν
[3, 11]	τὴν γαστέρα: ψευσαμένη δὲ τὸν	ἄνδρα	ἐπὶ τοῖς γάμοις καὶ τὸν
[3, 13]	ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς τὸν	ἄνδρα	καὶ δεινὰ λεγόντων, εἷς δέ
[3, 7]	τόν τε νομοθέτην εὑρήσει θεῖον	ἄνδρα	καὶ ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ τῶν
[3, 2]	καὶ τῆς ἀδελφῆς Μαριάμης τὸν	ἄνδρα	Οὖρον ὄνομα στάντας ἑκατέρωθεν αὐτοῦ
[3, 11]	δὲ ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι τὸν	ἄνδρα,	παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον τοῦ
[3, 15]	νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα τὸν	ἄνδρα	πεποίηκε τῆς αὐτοῦ φύσεως κρείττονα
[3, 1]	τε φέρειν ἦν ἀσθενῆ τὰ	δένδρα	διὰ σπάνιν τῆς ἐξ ὕδατος
[3, 5]	τυχεῖν οὐκ ἂν ἄλλου δύναιντο,	σφόδρα	λυπούμενοι διετέλουν καὶ οὔτε ὑπονοεῖν
[3, 5]	αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ	σφόδρα	τὴν διάνοιαν αὐτῶν ἐξέπληττε. κατεῖχον
[3, 7]	ἰχθύων τῷ αἵματι, τὸν δὲ	ἀέρα	βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ
[3, 12]	πρὸς τοὺς ἱερεῖς ἐκέλευσε τὰ	γέρα,	ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν
[3, 11]	μὲν τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν	διφθέρᾳ,	κελεύει δὲ ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι
[3, 11]	πολιτικὰς ἀρχὰς πιστευομένων καὶ εἰς	ἱερὰ	καὶ ναοὺς ἐχόντων ἐξουσίαν εἰσιέναι:
[3, 11]	αὐτοῖς καὶ τὰ σκεύη τὰ	ἱερὰ	καὶ τὰ ἄλλ' ὅσα πρὸς
[3, 8]	τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ	ἱερᾷ	λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει τῷ θεῷ
[3, 10]	τῇ δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων	ἡμέρᾳ,	ἕκτη δ' ἐστὶν αὕτη καὶ
[3, 10]	θύουσι δ' ἐν ταύτῃ τῇ	ἡμέρᾳ	ταῦρόν τε καὶ κριοὺς δύο
[3, 6]	φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων ἐπὶ	θάτερα,	τῶν κρίκων τῷ τε ὕφει
[3, 5]	ἐχούσας τοὺς δέκα λόγους, ἐν	ἑκατέρᾳ	πέντε. καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ
[3, 6]	ἀργυραῖ μὲν ἦσαν, πυλὶς δ'	ἑκατέρᾳ	τούτων προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα.
[3, 8]	ἀπέθανον: Μωυσῆς δὲ κελεύει τὸν	πατέρα	αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς βαστάξαντας
[3, 8]	τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ τὸν	πατέρα	μὴ φροντίζειν τῆς ἐπ' αὐτοῖς
[3, 9]	ἡ μὲν ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν	ἑτέρα	δ' ὑπὸ τοῦ δήμου συντελούμεναι
[3, 6]	πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων ἡ	ἑτέρα	μέτωπον τοῦ παντὸς ἦν, εἴκοσι
[3, 12]	δὲ δύο, καὶ τῇ μὲν	ἑτέρᾳ	πρὸς παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο
[3, 6]	κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ	ἑτέρᾳ	τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ.
[3, 7]	ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ	ἡμετέρᾳ	κατὰ ἓξ τῶν λίθων ἑκατέρῳ,
[3, 8]	ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ τὰ	ἡμέτερα	τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ μηδὲν
[3, 6]	μέν, ἐξ οὗ καὶ τὰ	πρότερα	ἦν σκεύη μὴ σηπόμενα, στερεὰ
[3, 4]	τοῦτο ἀναπέμψουσιν: ἔσται γὰρ οὕτως	ἀμφότερα:	καὶ τῶν δικαίων Ἑβραῖοι τεύξονται
[3, 11]	σκέλους ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ τὴν	γαστέρα	πρησθεῖσαν οὕτως ἀποθανεῖν: ἂν δ'
[3, 11]	γίνεται καὶ τελεσφορεῖται κατὰ τὴν	γαστέρα:	ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ
[3, 9]	δὲ ταῦτα καὶ τῶν ἐπετείων	πρεσβύτερα,	ἄρρενα μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα. θύσαντες
[3, 7]	ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος, ἡ	δευτέρα	δὲ ἄνθρακα παρέχεται καὶ ἴασπιν
[3, 10]	ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ	δευτέρᾳ	τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ'
[3, 12]	δ' ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ	παχυτέρα,	παρέχουσα δὲ εὖρος ἀρκοῦν ἐπὶ
[3, 9]	τὰ αὐτὰ μὲν ζῷα θύουσιν,	ὁλόκληρα	δὲ ταῦτα καὶ τῶν ἐπετείων
[3, 12]	δὲ καὶ τὰ ἱερεῖα θύουσιν	ὁλόκληρα	καὶ κατὰ μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα
[3, 1]	φοινικόφυτος ἦν, πλησιάζουσα δ' ἀπηλέγχετο	πονηρά:	καὶ γὰρ οἱ φοίνικες ὄντες
[3, 7]	μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο	συνακτῆρα	μὲν δηλοῦν, διάζωμα δ' ἐστὶ
[3, 7]	ἓν ἐπίμηκες ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει	βροχωτῆρα	πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος ἐρρωγότα
[3, 7]	οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν	βροχωτῆρα	τοῦ αὐχένος ἁρπεδόσιν ἐκ τῆς
[3, 1]	μέλλειν τὸν θεόν, ἀλλ' ἐπὶ	πείρᾳ	τῆς ἀνδρείας αὐτῶν καὶ τῆς
[3, 10]	αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι τῇ	δορᾷ	μηδὲν ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ
[3, 2]	αὐτοῖς πρὸς λιμὸν καὶ δίψος	ἄπορα	καὶ πρὸς ὄρη καὶ θάλασσαν
[3, 8]	παρεγχειρεῖν τῷ τοῦ θεοῦ ἀξιώματι,	αὐτοκράτορα	δ' εἶναι τὸν θεὸν παρατυγχάνειν
[3, 15]	τὴν ἀπείθειαν ἐπέγνωσαν ἐκ τοῦ	συμφορᾷ	περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ τῆς ἀρετῆς
[3, 8]	βωμοῦ. (Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι	συμφορά	τις ἐκ τούτου λογιζομένῳ ὡς
[3, 15]	γνώμην διαλεχθέντος ἐν λύπῃ καὶ	συμφορᾷ	τὸ πλῆθος ἐγένετο, καὶ τὸν
[3, 11]	ἄν τις τῶν λεγόντων Μωυσῆν	λέπρᾳ	κεκακωμένον αὐτόν τε ἀπ' Αἰγύπτου
[3, 11]	δὲ τῆς πόλεως καὶ τοὺς	λέπρᾳ	τὰ σώματα κακωθέντας καὶ τοὺς
[3, 12]	κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα:	ἀσώσρα	καλεῖται κατὰ τὴν Ἑβραίων γλῶσσαν.
[3, 8]	δὲ τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη,	ἀργυρᾶ	δὲ ἦν, σίκλους μὲν αἱ
[3, 7]	εἰς αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι καὶ	πορφύρᾳ	μετὰ ὑακίνθου καὶ βύσσου πεποικιλμένα,
[3, 7]	ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ τε	πορφύρα	τὴν θάλασσαν τῷ πεφοινῖχθαι τῶν
[3, 8]	δὲ πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν	ἑώρα	τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον,
[3, 1]	ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ	χώρα	τελέως οὖσα ἔρημος καὶ τῶν
[3, 6]	ἐντὸς καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο	πᾶσα,	ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί
[3, 7]	προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής, ἣ	περιοδεύσασα	δεῖται πάλιν ἐπὶ τῇ ῥαφῇ
[3, 14]	παρῆν δ' ἡ νεφέλη καὶ	στᾶσα	ὑπὲρ τὴν σκηνὴν ἐσήμαινε τὴν
[3, 8]	πατρί, γενναίως δ' ὑπ' αὐτοῦ	καρτερηθεῖσα,	ὅτι καὶ τὴν ψυχὴν πρὸς
[3, 2]	αὖθις αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν αἰτία	κατορθωθεῖσα	ἡ προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ
[3, 6]	δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις,	ὅσα	γῆθεν ἀνέρχεται, διαπεποικιλμένον τοῖς τε
[3, 8]	τέσσαρες Νάβαδος Ἀβιοῦς Ἐλεάζαρος Ἰθάμαρος.	(Ὅσα	δὲ τῶν πρὸς τὴν τῆς
[3, 6]	τοῖς τε ἄλλοις ἅπασιν ἐνυφασμένον,	ὅσα	κόσμον οἴσειν ἔμελλε, πλὴν ζῴων
[3, 1]	τριακοστὴν γὰρ ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν	ὅσα	μὲν ἐπεφέροντο πάντ' ἦσαν ἀναλωκότες,
[3, 15]	ἀποκλαιομένῳ τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι μέν,	ὅσα	παθόντες ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων
[3, 8]	τὴν σκηνὴν ἀφιεροῦσι καὶ πάνθ'	ὅσα	περὶ αὐτὴν σκεύη μοι δεδήλωται.
[3, 1]	τούτων καταστήσειε, τά τε ἄλλα	ὅσα	πρὸς αὐτῷ τῷ διαφθαρήσεσθαι δόξαντας
[3, 11]	τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ'	ὅσα	πρὸς σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο
[3, 6]	σὺν θυίσκαις καὶ κρατῆρσιν ἦσαν	ὅσα	τε ἄλλα πρὸς τὰς ἱερουργίας
[3, 6]	τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ μεγέθους	ὅσα	τε δεῖ σκεύη χωρεῖν αὐτὴν
[3, 2]	πολὺ δὲ ἐπίσημον πλῆθος ἑκατέρων	ὅσα	τε ὑφαντὰ καὶ κόσμοι περὶ
[3, 2]	λεία τε παντοία κτηνῶν καὶ	ὅσα	φιλεῖ στρατοπέδοις ἐξωδευκόσιν ἕπεσθαι. φρονήματός
[3, 6]	πολλῶν αὐτῷ συνανθούντων καὶ ποικίλων,	ὁπόσα	μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς
[3, 6]	εἴκοσι πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ	θάλασσα	βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι
[3, 1]	Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα τελέως	οὖσα	ἔρημος καὶ τῶν τε πρὸς
[3, 10]	τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας	οὖσα,	καθ' ἣν ἀζύμοις τρέφονται καὶ
[3, 6]	δὲ τετάρτης πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ	οὖσα	πήχεων ἡ ἑτέρα μέτωπον τοῦ
[3, 7]	δ' ἐστὶ μόνη βύσσος. καὶ	λαβοῦσα	τὴν ἀρχὴν τῆς ἑλίξεως κατὰ
[3, 1]	ὁραθῆναι, καὶ γὰρ φοινικόφυτος ἦν,	πλησιάζουσα	δ' ἀπηλέγχετο πονηρά: καὶ γὰρ
[3, 1]	τε πρὸς τροφὴν αὐτοῖς ἄπορος,	σπανίζουσα	δὲ καὶ ὕδατος εἰς τὸ
[3, 7]	τῆς ἑλίξεως κατὰ στέρνον καὶ	περιελθοῦσα	πάλιν δεῖται, καὶ κέχυται μὲν
[3, 6]	μία φάλαγξ ἦν διὰ πάντων	ἰοῦσα	τῶν κιόνων, εἰς ἣν ἐνέβαινον
[3, 6]	πασῶν ἐπῄει ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου	κατιοῦσα	μέχρι τῆς βάσεως πολλὴ κεχυμένη,
[3, 7]	ἔπειτα σινδὼν ἄνωθεν αὐτὸν ἐκπεριέρχεται	διήκουσα	μέχρι μετώπου τήν τε ῥαφὴν
[3, 15]	οὕτως ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ	δοκοῦσα	τὸν ἄνδρα πεποίηκε τῆς αὐτοῦ
[3, 8]	αὐτοῦ δρόσος ἔρρει καὶ θεοῦ	δηλοῦσα	παρουσίαν τοῖς τοῦτο καὶ βουλομένοις
[3, 6]	κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον πλευρὸν	κοιλαίνουσά	πως κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος
[3, 1]	ἡμετέραν διάλεκτον, τί τοῦτ' ἔστιν	ἀνακρίνουσα.	καὶ οἱ μὲν χαίροντες ἐπὶ
[3, 7]	καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς	καλύπτουσα	καὶ ὅλη δὲ τῷ κρανίῳ
[3, 6]	μέχρι τῆς βάσεως πολλὴ κεχυμένη,	περιφράττουσα	ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον, ὡς
[3, 6]	ἐπῆν τε ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα	ἔχουσα	κατὰ γωνίαν ἑκάστην στέφανον καὶ
[3, 6]	ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν	ἔχουσα	μνᾶς ἑκατόν: Ἑβραῖοι μὲν καλοῦσι
[3, 12]	ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ παχυτέρα,	παρέχουσα	δὲ εὖρος ἀρκοῦν ἐπὶ τῷ
[3, 6]	διπλάσιον. ἐπῆν τε ἐσχάρα χρυσεία	ὑπερανεστῶσα	ἔχουσα κατὰ γωνίαν ἑκάστην στέφανον
[3, 7]	δηλοῦν, διάζωμα δ' ἐστὶ περὶ	τὰ	αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆς
[3, 11]	τὰ σκεύη τὰ ἱερὰ καὶ	τὰ	ἄλλ' ὅσα πρὸς σκέπην τῆς
[3, 6]	τε στολὰς ἱερατικὰς καὶ περὶ	τὰ	ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε τὸ ἔργον
[3, 12]	συνουσίαν φοιτᾶν μηδὲ τὴν πρὸς	τὰ	ἄρρενα μῖξιν τιμᾶν διὰ τὴν
[3, 9]	(Τὰς δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες	τὰ	αὐτὰ μὲν ζῷα θύουσιν, ὁλόκληρα
[3, 1]	ἢ δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ	τὰ	βοσκήματα τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς
[3, 12]	νέμεσθαι πρὸς τοὺς ἱερεῖς ἐκέλευσε	τὰ	γέρα, ἀναβαίνειν δὲ ἐπὶ τὸν
[3, 6]	τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης.	τὰ	δὲ ὀνόματα αὐτῶν, καὶ γὰρ
[3, 12]	πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει.	τὰ	δὲ περὶ τὴν σκηνὴν πρῶτοι
[3, 7]	ἂν ἁμάρτοι τις εἰκάζων αὐτήν,	τὰ	δὲ φύλλα τοῖς εὐζώμων: ἐκ
[3, 1]	καρπόν τε φέρειν ἦν ἀσθενῆ	τὰ	δένδρα διὰ σπάνιν τῆς ἐξ
[3, 6]	χρύσειον τά τε ἔνδοθεν καὶ	τὰ	ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν
[3, 1]	μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ	τὰ	ἐν ποσὶ κακά, γυμνάζειν αὐτοὺς
[3, 6]	δὲ τά τ' ἐντὸς καὶ	τὰ	ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι
[3, 8]	ὁρώμενον τῇ φλογὶ πάντα ἐδαπάνα	τὰ	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη δὲ
[3, 14]	ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν στήσεσθαι πρὸς	τὰ	ἔργα καὶ ταῦτα τοῦ θεοῦ
[3, 8]	τὴν ἐπικουρίαν, ὅθεν Ἕλληνες οἱ	τὰ	ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ
[3, 11]	σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ σκεύη	τὰ	ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ' ὅσα
[3, 12]	ἔχουσι κεκωλυμένοι: ἔτι δὲ καὶ	τὰ	ἱερεῖα θύουσιν ὁλόκληρα καὶ κατὰ
[3, 11]	πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ αὐτῶν	τὰ	κάλλιστα καὶ μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι
[3, 15]	Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν	τὰ	κατὰ βούλησιν τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες,
[3, 9]	δὲ πόδας τῶν ἱερείων καὶ	τὰ	κατὰ νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς τοῖς
[3, 14]	τὴν ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω	τὰ	κατὰ τὴν Χαναναίαν αὐτοί τε
[3, 15]	ὁπότε καὶ μέχρι τοῦ νῦν	τὰ	καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην
[3, 9]	τάς τε δορὰς ἀποφέρονται καὶ	τὰ	κρέα ἐπ' ἐκείνης δαπανήσοντες τῆς
[3, 9]	τοῦ νόμου τοῦτο κελεύοντος, οὗ	τὰ	κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν ὁμοίως
[3, 2]	περὶ τὸν θάμνον αὐτῷ καὶ	τὰ	λοιπὰ φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ
[3, 11]	αἰτίας προστιθέντες, ἀφ' ὧν κινηθεὶς	τὰ	μὲν αὐτῶν βρωτὰ ἡμῖν ἐκέλευσεν
[3, 6]	ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες	τὰ	μὲν ἐξ ἡμίσους ἕως τῶν
[3, 7]	δὲ τούτοις τῶν Ἰακώβου παίδων	τὰ	ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ
[3, 7]	ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ οὗτος ἐμπεριείληφε	τὰ	πάντα. δηλοῖ δὲ καὶ τὸν
[3, 6]	καὶ κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα δ' ἦν	τὰ	πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς
[3, 12]	ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη	τὰ	πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων
[3, 10]	πυρί, ἐφ' ᾧ καὶ ὁλοκαυτοῦσι	τὰ	πάντα, λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος
[3, 9]	καὶ προήκοντας: ἄρρενα δὲ ὁλοκαυτεῖται	τὰ	πάντα. σφαγέντων δὲ τούτων τὸν
[3, 6]	σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν καὶ	τὰ	περὶ αὐτὴν σκεύη. ~(Γίνονται δὲ
[3, 8]	ἐθεράπευε τήν τε σκηνὴν καὶ	τὰ	περὶ αὐτὴν σκεύη ἐλαίῳ τε
[3, 12]	παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ καλῶς αὐτῷ	τὰ	περὶ τὴν νομοθεσίαν ἔχειν ἐδόκει,
[3, 9]	καὶ τὸν ἐπίπλουν καὶ πάντα	τὰ	πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ τοῦ
[3, 8]	ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν μέλλω	τὰ	πρασσόμενα περὶ τὰς ἱερουργίας ἐν
[3, 2]	μάχη: προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ	τὰ	πρὸς ἀλλήλους χρωμένων μέχρι μὲν
[3, 8]	βαλόντος καὶ τὰ στέρνα καὶ	τὰ	πρόσωπα φλέγειν αὐτῶν ἀρξαμένου καὶ
[3, 6]	ξύλινον μέν, ἐξ οὗ καὶ	τὰ	πρότερα ἦν σκεύη μὴ σηπόμενα,
[3, 11]	τήν τε σκηνὴν αὐτοῖς καὶ	τὰ	σκεύη τὰ ἱερὰ καὶ τὰ
[3, 8]	αὐτοὺς τὴν ὁρμὴν βαλόντος καὶ	τὰ	στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα φλέγειν
[3, 8]	ὅτι καὶ τὴν ψυχὴν πρὸς	τὰ	συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ κατὰ
[3, 8]	αὐτῶν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς βαστάξαντας	τὰ	σώματα καὶ κομίσαντας τῆς παρεμβολῆς
[3, 11]	τῆς πόλεως καὶ τοὺς λέπρᾳ	τὰ	σώματα κακωθέντας καὶ τοὺς περὶ
[3, 2]	ἡ προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ	τὰ	σώματα μόνον τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν
[3, 6]	σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον: χρυσῷ δὲ	τά	τ' ἐντὸς καὶ τὰ ἔξωθεν
[3, 1]	ὁ θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε,	τά	τε ἄλλα ὅσα πρὸς αὐτῷ
[3, 6]	τοῖχον αὐτῶν τὴν συνέλευσιν χρύσειον	τά	τε ἔνδοθεν καὶ τὰ ἐκτός:
[3, 8]	πᾶσαν τὴν σκηνὴν χρίων κεκάθαρκε,	τά	τε θυμιώμενα, πολλὰ δ' ἐστὶ
[3, 5]	βίβλοις ἀναγέγραπται. τοὺς δὲ Ἑβραίους	τά	τε ὁρώμενα καὶ ὁ ταῖς
[3, 2]	τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ	τά	τε περὶ τὸν θάμνον αὐτῷ
[3, 7]	τοῦ ἱερέως ἴδοι τὴν στολὴν	τά	τε σκεύη, οἷς περὶ τὴν
[3, 7]	τοσοῦτοι γάρ εἰσι τὸν ἀριθμόν.	τά	τε φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα
[3, 9]	γίνεται. οἱ δὲ ἀδύνατοι πορίζειν	τὰ	τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας
[3, 2]	πολέμιον ἀπορίαν καὶ ταραχὴν ἐνεποίει	τὰ	τῶν ἐπιχωρίων, καὶ παρόντων ἐπὶ
[3, 1]	παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν, ἂν πρὸς	τὰ	ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ ὀκνηρῶς
[3, 4]	καὶ δόξαν ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ	τὰ	ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν
[3, 2]	τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ	τὰ	φρονήματα, καὶ τοῖς περιοίκοις ἅπασι
[3, 10]	κατὰ δὲ ἑβδόμην ἡμέραν, ἥτις	σάββατα	καλεῖται, δύο σφάττουσι τὸν αὐτὸν
[3, 6]	Σαββάτῳ: τὴν γὰρ ἑβδόμην ἡμέραν	Σάββατα	καλοῦμεν: τὴν δ' αἰτίαν ἐξ
[3, 7]	καὶ γὰρ ταῦτα πᾶσίν ἐστιν	ἐπιβατά.	τὴν δὲ τρίτην μοῖραν μόνῳ
[3, 9]	θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ μὲν γὰρ	κατὰ	ἄγνοιαν εἰς τοῦτο προπεσὼν ἄρνα
[3, 3]	καὶ τὸν στρατηγὸν εὐφήμουν ὡς	κατὰ	ἀρετὴν ἐκείνου πάντων αὐτοῖς κατὰ
[3, 6]	νότιος ἦν, ὁ δὲ ἕτερος	κατὰ	βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς
[3, 12]	μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ	κατὰ	βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο
[3, 15]	προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν τὰ	κατὰ	βούλησιν τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ
[3, 8]	τὰ συμπίπτοντα στερρὸς ἦν καὶ	κατὰ	βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ
[3, 8]	σφαγέντων καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς	κατὰ	γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν
[3, 7]	ὑπὸ κρίκων χρυσέων αὐτῷ τε	κατὰ	γωνίαν ἑκάστην κἀκείνῳ τῶν ἴσων
[3, 6]	τε ἐσχάρα χρυσεία ὑπερανεστῶσα ἔχουσα	κατὰ	γωνίαν ἑκάστην στέφανον καὶ τοῦτον
[3, 6]	ταῖς εἰσόδοις πέντε κίονας περιέβαλλε	κατὰ	γωνίαν ἑκάστου κίονος κρίκου κατέχοντος
[3, 6]	τὸ ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι	κατὰ	γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ ἐσόμενον πρὸς
[3, 10]	ἀρχομένης τε ἡμέρας καὶ ληγούσης,	κατὰ	δὲ ἑβδόμην ἡμέραν, ἥτις σάββατα
[3, 6]	μάλιστα ἐν ταῖς ἐπισήμοις ἡμέραις.	κατὰ	δὲ τὰς λοιπὰς καὶ μάλισθ'
[3, 6]	τοὺς τριάκοντα πήχεις ὑπ' αὐτῶν:	κατὰ	δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον, ἐννέα
[3, 6]	τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ.	κατὰ	δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον μία
[3, 12]	αὐτοῖς ὥραν ἡδονὴν θηρωμένους παράνομον.	κατὰ	δὲ τῶν εἰς ταῦτ' ἐξυβρισάντων
[3, 4]	διακοσμήσουσι καὶ κατὰ εἴκοσι καὶ	κατὰ	δέκα συναριθμουμένους, ἔστω δέ τις
[3, 4]	ἡττωμένοις κοῦφον ἐδόκει τὸ λείπεσθαι	κατὰ	δικαιοσύνην οὐ κατὰ πλεονεξίαν αὐτὸ
[3, 6]	οἷς ἤκουον τοῦ στρατηγοῦ τῆς	κατὰ	δύναμιν αὐτῶν σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο,
[3, 8]	τῷ λαῷ καὶ θύειν προσέταξε	κατὰ	δύναμιν. οἱ δ' ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι
[3, 6]	αὐτῶν ἑκάστῳ προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι	κατὰ	δύο βάσεων: αὗται δ' ἀργυραῖ
[3, 9]	δ' ὑπὸ τοῦ δήμου συντελούμεναι	κατὰ	δύο γίνονται τρόπους: τῆς μὲν
[3, 8]	φυλάς: οἵ τε γὰρ φύλαρχοι	κατὰ	δύο συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο
[3, 6]	δεχομένη τὴν στρόφιγγα. τοῦ δὲ	κατὰ	δύσιν τοίχου κίονες μὲν ἓξ
[3, 8]	Ξανθικῷ κατὰ Μακεδόνας Νισὰν δὲ	κατὰ	Ἑβραίους νουμηνίᾳ τὴν σκηνὴν ἀφιεροῦσι
[3, 4]	κατὰ τριάκοντα μερισθέντας διακοσμήσουσι καὶ	κατὰ	εἴκοσι καὶ κατὰ δέκα συναριθμουμένους,
[3, 10]	ἐπὶ τῆς ἱερᾶς τραπέζης τίθενται	κατὰ	ἓξ εἰς ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο
[3, 6]	διετίθεσαν ἄρτους τε δώδεκα ἀζύμους	κατὰ	ἓξ ἐπαλλήλους καθαροῦ πάνυ τοῦ
[3, 7]	γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ	κατὰ	ἓξ τῶν λίθων ἑκατέρῳ, οἱ
[3, 10]	ἐρίφου ὑπὲρ ἁμαρτάδων εἰς εὐωχίαν	κατὰ	ἡμέραν ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ
[3, 6]	ἐτέταντο μέχρι τῆς γῆς κεχυμέναι	Κατὰ	θύρας ἀετώματι παραπλήσιον καὶ παστάδι
[3, 5]	αὖθις ἀπεσήμαινε χρόνοις, ὧν μνησθήσομαι	κατὰ	καιρὸν οἰκεῖον. τοὺς δὲ πλείονας
[3, 6]	σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων, ἐμβαινούσης	κατὰ	κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ ἑτέρᾳ
[3, 15]	τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ γὰρ	κατὰ	κουφότητα προαχθῆναι τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην
[3, 2]	κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ τούτου γενομένου	κατὰ	κράτος ἐνίκων τοὺς Ἀμαληκίτας οἱ
[3, 12]	οἰκίαις νόμιμον ἰσχύειν ἠθέλησε ταῖς	κατὰ	κώμας πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν
[3, 6]	ὑφασμέναι δ' ἐκ τριχῶν ὁμοίως	κατὰ	λεπτουργίαν ταῖς ἐκ τῶν ἐρίων
[3, 10]	ἐπὶ παραιτήσεσιν ἁμαρτάδων, εἴ τι	κατὰ	λήθην γένοιτο. (Τῷ δ' ἑβδόμῳ
[3, 12]	ἦσαν. τρίτον δὲ σημήναντος τὸ	κατὰ	λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων μέρος
[3, 8]	τοῦ δευτέρου ἔτους μηνὶ Ξανθικῷ	κατὰ	Μακεδόνας Νισὰν δὲ κατὰ Ἑβραίους
[3, 6]	(Τὴν δὲ σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ	κατὰ	μέσον τετραμμένην πρὸς τὰς ἀνατολάς,
[3, 6]	οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο.	κατὰ	μέτωπον δέ, ἐξ οὗ τὴν
[3, 6]	ἀνὰ δύο δὲ καὶ ἥμισυ	κατὰ	μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ ταύτην ἐν
[3, 12]	τὰ ἱερεῖα θύουσιν ὁλόκληρα καὶ	κατὰ	μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 7]	σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ	κατὰ	μῆκος ἐρρωγότα πρός τε τὸ
[3, 6]	λύχνοι δ' ἐπιφέρονται αὐταῖς ἑπτὰ	κατὰ	μίαν τῶν πλανητῶν τὸν ἀριθμὸν
[3, 6]	αἷς ἀνὰ δύο κάμακες εἱστήκεσαν	κατὰ	μίμησιν πυλώνων. ὅλαις δ' αὐταῖς
[3, 4]	τὸν στρατὸν ἐξετάσεις ἀκριβῶς καὶ	κατὰ	μυρίους τούτων κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις,
[3, 9]	πόδας τῶν ἱερείων καὶ τὰ	κατὰ	νηδὺν ἐκκαθάραντες ἀκριβῶς τοῖς ἄλλοις
[3, 11]	εἰς ὕδωρ ψυχρὸν ὁμοίως τοῖς	κατὰ	νόμον γυναικὶ πλησιάζουσιν ἐξουσίαν ἔχει.
[3, 3]	κατὰ ἀρετὴν ἐκείνου πάντων αὐτοῖς	κατὰ	νοῦν ἀπηντηκότων. καὶ Ῥαγουῆλος πολλὰ
[3, 12]	λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη	κατὰ	νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει τε
[3, 10]	χειμερινὴν ὥραν σκηνὰς πήγνυσθαι κελεύει	κατὰ	οἰκίαν ἕκαστον, τό τε κρύος
[3, 1]	δυσκόλου πάρεστιν, ἡγουμένους δὲ οὐ	κατὰ	ὀλιγωρίαν μέλλειν τὸν θεόν, ἀλλ'
[3, 6]	καθ' ἕκαστον πλευρὸν κοιλαίνουσά πως	κατὰ	παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης
[3, 2]	δὲ Ἑβραίων ὀνόματος ἤδη πολλοῦ	κατὰ	πάντας διαβοωμένου καὶ τοῦ περὶ
[3, 10]	ἑνὶ πλειόνων καὶ κριῶν δύο	κατὰ	παραίτησιν ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου. ταῖς
[3, 8]	δὴ θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα	κατὰ	πᾶσαν ἡμέραν εἷς: Μωυσῆς δὲ
[3, 8]	λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει τῷ θεῷ	κατὰ	πᾶσαν ἡμέραν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 7]	πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ συνυφασμένου:	κατὰ	πέζαν δ' αὐτῷ προσερραμμένοι θύσανοι
[3, 4]	τὸ λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην οὐ	κατὰ	πλεονεξίαν αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι: τότε
[3, 12]	σκηνὴν μέσην ἀπελάμβανον τριῶν φυλῶν	κατὰ	πλευρὰν ἑκάστην παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ
[3, 6]	περιελήλατ' αὐτῷ λεπίς, πηχυαῖον μὲν	κατὰ	πλευρὰν ἑκάστην τὸ πλάτος ὕψος
[3, 6]	κίονες δ' ἦσαν ξύλου πεποιημένοι	κατὰ	πλευρὰν ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι μὲν
[3, 6]	ἐσκίαζε καὶ τῶν τοίχων τοὺς	κατὰ	πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ
[3, 7]	μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες χρύσεοι	κατὰ	πολλὴν ἐπιτήδευσιν τῆς εὐπρεπείας, ὥστε
[3, 8]	ἐν τῷ τῆς σκηνῆς αἰθρίῳ	κατὰ	προσταγὴν θεοῦ ταῦρον καὶ κριὸν
[3, 6]	ταῦτα ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν.	(Κατὰ	πρόσωπον δὲ τῆς τραπέζης τῷ
[3, 6]	ἦν, εἴκοσι μὲν πήχεις ἀνεῴγεσαν	κατὰ	πύλας, ἐν αἷς ἀνὰ δύο
[3, 10]	(Δεκάτῃ δὲ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς	κατὰ	σελήνην διανηστεύοντες ἕως ἑσπέρας θύουσι
[3, 10]	τοῦ ἔτους ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ	κατὰ	σελήνην ἐν κριῷ τοῦ ἡλίου
[3, 6]	συμπερινοστοῦντος ναοῦ διέφερε. τούτων οὖν	κατὰ	σπουδὴν συγκομισθέντων ἑκάστου καὶ παρὰ
[3, 7]	ἐκ τῆς ὤας καὶ τῶν	κατὰ	στέρνον καὶ μετάφρενον ἠρτημέναις ἀναδεῖται
[3, 7]	λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν τῆς ἑλίξεως	κατὰ	στέρνον καὶ περιελθοῦσα πάλιν δεῖται,
[3, 8]	γὰρ τῶν δώδεκα λίθων, οὓς	κατὰ	στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ
[3, 7]	ἀκριβῶς τοῦ ἐφώδου ὅπερ ὑφαίνοντες	κατὰ	στῆθος ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ' ὑπὸ
[3, 7]	τοῖς βραχίοσιν κατεσφιγμένος, ὃν ἐπιζώννυνται	κατὰ	στῆθος ὀλίγον τῆς μασχάλης ὑπεράνω
[3, 6]	προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις τισὶν ἐμπεπλεγμένος	κατὰ	στίχον πρὸς ἀλλήλους τετραμμένοι τὴν
[3, 7]	τιμῆς ὑπερβολὴν ὄντες: οὗτοι μέντοι	κατὰ	στίχον τρεῖς ἐπὶ τεσσάρων διακείμενοι
[3, 3]	φλόγωσιν: καὶ τὸ μὲν πλῆθος	κατὰ	συγγένειαν ὡς ἕκαστοι τῆς εὐωχίας
[3, 8]	τῆς συντάξεως: οὓς κρείττονας ἢ	κατὰ	σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς τὸν
[3, 7]	ἑκάστου τῶν λίθων ὀνόματι τετιμημένου	κατὰ	τάξιν ἣν ἕκαστον αὐτῶν γενέσθαι
[3, 5]	φοβερὸν καὶ ἀπρόσιτον. Ἑβραῖοι δὲ	κατὰ	τὰς Μωυσέος ἐντολὰς μετεσκήνουν καὶ
[3, 6]	εἰς τὸν πόδα: καὶ τούτοις	κατὰ	τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης,
[3, 6]	κρίκοι καὶ σκυταλίδες προσῆσαν, αἷς	κατὰ	τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων
[3, 11]	γυναῖκα στήσας τις τῶν ἱερέων	κατὰ	τὰς πύλας, αἱ δ' εἰσὶ
[3, 6]	σινδόνος ἦν περιηγμένον. τὸ δὲ	κατὰ	τὰς πύλας μήκους μὲν ὄντος
[3, 5]	ὃν εὐδαιμονήσουσι πολιτευόμενοι λέγων αὐτῷ	κατὰ	ταύτας ὑποθέσθαι τὰς ἡμέρας, καὶ
[3, 13]	τὸν Μωυσῆν αἰτιᾶσθαι τῶν τε	κατὰ	τὴν ἀποδημίαν αὐτῷ πεπειραμένων, καὶ
[3, 11]	ἐγκύμων τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται	κατὰ	τὴν γαστέρα: ψευσαμένη δὲ τὸν
[3, 12]	σάλπιγξι παραπλησίως τελοῦντα: ἀσώσρα καλεῖται	κατὰ	τὴν Ἑβραίων γλῶσσαν. γίνονται δὲ
[3, 6]	προειπὼν ἑορτὴν Μωυσῆς καὶ θυσίας	κατὰ	τὴν ἑκάστου δύναμιν ἵστη τὴν
[3, 1]	ἔτους τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ	κατὰ	τὴν ἐκείνων ὑπόληψιν ἀπ' οὐρανοῦ
[3, 7]	μὲν καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο	κατὰ	τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν λόγιον: πληροῖ
[3, 15]	πωλεῖσθαι τὸν ἀσσάρωνα, κομισθέντος ἀλεύρου	κατὰ	τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς
[3, 15]	θεὸν καὶ τῆς ἄλης τῆς	κατὰ	τὴν ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς
[3, 7]	ἐστὶ καὶ οὗτος, μεεὶρ καλεῖται	κατὰ	τὴν ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται
[3, 6]	ἡ δ' ἐρὼν μὲν καλεῖται	κατὰ	τὴν ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ
[3, 1]	μάννα: τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις	κατὰ	τὴν ἡμετέραν διάλεκτον, τί τοῦτ'
[3, 10]	ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸς ἔργου	κατὰ	τὴν ὀγδόην ἡμέραν καὶ τῷ
[3, 8]	τῶν ἄλλων σκευῶν ἀναλῶσαι, ὅπως	κατὰ	τὴν ὁδοιπορίαν ταῦτα μήτ' ἐξ
[3, 8]	δ' ἐστὶ ταῦτα καὶ ποικίλα,	κατὰ	τὴν σκηνὴν ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ
[3, 15]	ποιήσειν δεσπότας. (Ταῦτα δὲ Μωυσέος	κατὰ	τὴν τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος
[3, 8]	ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν ἔχοντες: ταῦτα μέντοι	κατὰ	τὴν ὑπαγόρευσιν τοῦ θεοῦ συνετάττετο.
[3, 4]	προσήκατο τὴν συμβουλίαν καὶ ποιεῖ	κατὰ	τὴν ὑποθήκην τὴν ἐκείνου τοῦ
[3, 6]	αὐτοὺς ἕκαστα περὶ τῶν μέτρων	κατὰ	τὴν ὑποθήκην τοῦ θεοῦ καὶ
[3, 14]	ἀπ' Αἰγύπτου ἐνέτυχον μείζω τὰ	κατὰ	τὴν Χαναναίαν αὐτοί τε κατεπλάγησαν
[3, 11]	ὁμοφύλοις περὶ τῶν νενοσηκότων ἐνομοθέτει	κατὰ	τιμὴν τοῦ θεοῦ τοῦτο ποιῶν.
[3, 15]	Εὐφράτην μηνῶν ὁδὸν τεσσάρων ἐλθόντες	κατὰ	τιμὴν τοῦ παρ' ἡμῖν ἱεροῦ
[3, 6]	τῶν κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον	κατὰ	τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ
[3, 2]	Ἰησοῦν παρεκάλει μηδὲν χείρονα φανῆναι	κατὰ	τὸ ἔργον τῆς οὔσης περὶ
[3, 9]	τοῦτο κελεύοντος, οὗ τὰ κρέα	κατὰ	τὸ ἱερὸν ὁμοίως οἱ ἱερεῖς
[3, 1]	ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ	κατὰ	τὸ μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος,
[3, 12]	(Ταῦτα μὲν οὖν ἤδη καὶ	κατὰ	τὸν ζωῆς χρόνον τῆς αὐτοῦ
[3, 6]	θεωμένους: τὴν γὰρ χρόαν τοῖς	κατὰ	τὸν οὐρανὸν συμβαίνουσιν οὐδὲν ἐδόκουν
[3, 7]	τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ	κατὰ	τὸν τῶν κωδώνων ψόφον. καὶ
[3, 6]	οἳ καθ' ἑκάστην κάμακα παρέντες	κατὰ	τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας
[3, 6]	γὰρ εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς τὸ	κατὰ	τοὺς κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ γάρ
[3, 7]	ὑάκινθος τὸν πόλον, ἀστραπαῖς μὲν	κατὰ	τοὺς ῥοίσκους ἀπεικασμένος βρονταῖς δὲ
[3, 11]	γονὴν ῥεομένου. ὃς δ' ἂν	κατὰ	τοὺς ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς
[3, 4]	τε ἐπὶ τούτοις τάξεις, οἳ	κατὰ	τριάκοντα μερισθέντας διακοσμήσουσι καὶ κατὰ
[3, 7]	δὲ τὴν ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο	κατὰ	τῶν ὤμων ἑκάτερον τέλος ἐπ'
[3, 10]	ἐνόμισεν, καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν	κατὰ	φατρίας μηδενὸς τῶν τεθυμένων εἰς
[3, 8]	τὰς δὲ κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν	κατὰ	φυλάς: οἵ τε γὰρ φύλαρχοι
[3, 11]	γυναῖκας δ' αἷς ἡ τῶν	κατὰ	φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι μετέστησε πρὸς
[3, 12]	δὲ καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ τοῖς	κατὰ	φύσιν πλησιάζειν μηδὲ κτήνεσιν εἰς
[3, 5]	θαλάσσης ἀχειμάστου καὶ τέκνων γονῆς	κατὰ	φύσιν τικτομένων καὶ πολεμίοις ἔσεσθε
[3, 7]	τῆς ὑποχωρήσεως ἀνευρύνεται πάλιν ἠρέμα	κατὰ	χεῖλος, ὁμοίως ὀμφαλῷ ῥοιᾶς τετμημένος.
[3, 1]	εἰς μέσους, καὶ καταβοώντων καὶ	κατὰ	χεῖρας ἔτι τοὺς λίθους ἐχόντων,
[3, 4]	τούτων κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις, εἶτα	κατὰ	χιλίους, διαιρήσεις δὲ μετ' αὐτοὺς
[3, 7]	ἑκατέρῳ, οἱ πρεσβύτεροι δ' εἰσὶ	κατὰ	ὦμον τὸν δεξιόν. ἐπίασι δὲ
[3, 1]	δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ	βοσκήματα	τοῖς κρατοῦσι καὶ τοῖς πρὸς
[3, 2]	ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ καὶ τὰ	φρονήματα,	καὶ τοῖς περιοίκοις ἅπασι μετὰ
[3, 7]	ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος.	γράμματα	δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν Ἰακώβου
[3, 15]	νῦν τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος	γράμματα	τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει, ὥστε καὶ
[3, 9]	κατ' ἄλλας αἰτίας, εἰς ἃς	πέμματα	σὺν ἱερείοις ἀναλίσκεται, ὧν εἰς
[3, 6]	ἐπ' αὐτῷ γενομένης. τὰ δὲ	ὀνόματα	αὐτῶν, καὶ γὰρ ἐν ταῖς
[3, 7]	τούτοις τῶν Ἰακώβου παίδων τὰ	ὀνόματα	γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ
[3, 2]	θάμνον αὐτῷ καὶ τὰ λοιπὰ	φαντάσματα	συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος ὁ
[3, 9]	δὲ ἀδύνατοι πορίζειν τὰ τέλεια	θύματα	περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν
[3, 9]	ἰδιώταις, διαλλάσσουσι δὲ τῷ προσάγειν	θύματα	ταῦρον ἔριφον ἄρσενας. (Νόμος δὲ
[3, 8]	καὶ τοὺς ἀδελφοὺς βαστάξαντας τὰ	σώματα	καὶ κομίσαντας τῆς παρεμβολῆς ἔξω
[3, 11]	πόλεως καὶ τοὺς λέπρᾳ τὰ	σώματα	κακωθέντας καὶ τοὺς περὶ τὴν
[3, 2]	προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ τὰ	σώματα	μόνον τῶν ἐπιστρατευσάντων ἐδούλωσαν ἀλλὰ
[3, 7]	δὲ στίχου χρυσόλιθος μὲν πρόκειται,	μετὰ	δὲ αὐτὸν ὄνυξ, εἶτα βήρυλλος,
[3, 6]	φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου πλήρεις,	μετὰ	δὲ ἡμέρας ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι
[3, 6]	μῆκος αὐτῆς εἰς τρία μέρη	μετὰ	δέκα πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ τοῦ
[3, 10]	ἀλφίτων μὲν πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο	μετὰ	ζύμης γεγονότων, θυμάτων δὲ ἄρνας
[3, 15]	τιμὴν τοῦ παρ' ἡμῖν ἱεροῦ	μετὰ	πολλῶν κινδύνων καὶ ἀναλωμάτων καὶ
[3, 7]	εἴ τις ἀφθόνως ἐθέλοι καὶ	μετὰ	συνέσεως σκοπεῖν, εὑρήσει γεγονότα: τήν
[3, 10]	τῷ θεῷ. (Ἑβδόμης ἑβδομάδος διαγεγενημένης	μετὰ	ταύτην τὴν θυσίαν, αὗται δ'
[3, 12]	ἡμέραις. θύει δὲ τότε πρῶτον	μετὰ	τὴν ἀναχώρησιν τὴν ἐξ Αἰγύπτου
[3, 2]	φρονήματα, καὶ τοῖς περιοίκοις ἅπασι	μετὰ	τὴν ἐκείνων ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί,
[3, 2]	μαχεσάμενοι πρὸς τοὺς κατατολμήσαντας αὐτῶν	μετὰ	τὴν ἐξ Αἰγύπτου γενομένην ἔξοδον
[3, 2]	προιὼν κατ' ὀλίγον ἐν τριμήνῳ	μετὰ	τὴν ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν
[3, 14]	μὲν κατάσκοποι τεθεαμένοι πάντων οἷς	μετὰ	τὴν ἔξοδον τὴν ἀπ' Αἰγύπτου
[3, 2]	ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας τοὺς Ἑβραίους	μετὰ	τὴν μάχην προῆγε συντεταγμένους: πολὺ
[3, 11]	ἐπὶ θηλυτοκίαις συμβέβηκεν. εἰσιοῦσαι μέντοι	μετὰ	τὴν προειρημένην προθεσμίαν θυσίας ἐπιτελοῦσιν,
[3, 1]	ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν. (Εὐθὺς δὲ	μετὰ	τὴν πρώτην ἀφορμὴν τῆς τροφῆς
[3, 5]	κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς	μετὰ	τῆς ἐπαγγελίας τῶν ἀγαθῶν, ἣν
[3, 11]	δὲ καὶ τοῖς κηδεύσασι νεκρὸν	μετὰ	τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν:
[3, 9]	ὁ νόμος θύειν ζῷον αὐθημερὸν	μετὰ	τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ ταὐτό, οὐδ'
[3, 8]	ἔργον διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ	μετὰ	τοῦτο ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον
[3, 14]	ἀρχιερέως καὶ πονηρὰν μὲν καὶ	μετὰ	τῶν εἰς τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν
[3, 7]	αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι καὶ πορφύρᾳ	μετὰ	ὑακίνθου καὶ βύσσου πεποικιλμένα, στήμων
[3, 7]	ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον	μετὰ	χρυσίου προσφερής, ἣ περιοδεύσασα δεῖται
[3, 1]	ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ	σκληρότητα	τῆς γῆς, καὶ τὸ εὑρισκόμενον
[3, 15]	πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ γὰρ κατὰ	κουφότητα	προαχθῆναι τὸν θεὸν ἀνθρωπίνην εἰς
[3, 1]	βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν τὴν	γλυκύτητα	καὶ τὴν ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον
[3, 7]	δὲ τρίτης λίγυρος μὲν ἄρχει	εἶτα	ἀμέθυσος ἀχάτης δὲ τρίτος ἔνατος
[3, 7]	πρόκειται, μετὰ δὲ αὐτὸν ὄνυξ,	εἶτα	βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ
[3, 9]	δεύουσι τοῦ βωμοῦ οἱ ἱερεῖς,	εἶτα	καθαρὰ ποιήσαντες διαμελίζουσι καὶ πάσαντες
[3, 4]	μυρίους τούτων κεκριμένους ἄρχοντας ἀποδείξεις,	εἶτα	κατὰ χιλίους, διαιρήσεις δὲ μετ'
[3, 7]	ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής:	εἶτα	συνιὼν κατ' ὀλίγον ὑποκοιλαινούσης εὐπρεπῶς
[3, 6]	συνείλεκτο, ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν,	εἶτα	ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό τ'
[3, 8]	σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον.	κἄπειτα	τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε τοὺς
[3, 12]	πρῶτοι μὲν οἱ ἱερεῖς κατεῖχον,	ἔπειτα	δὲ οἱ Λευῖται πάντες ὄντες
[3, 1]	τὸ μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος,	ἔπειτα	μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε
[3, 7]	καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται πολλάκις.	ἔπειτα	σινδὼν ἄνωθεν αὐτὸν ἐκπεριέρχεται διήκουσα
[3, 2]	τοῦ τε παντὸς στρατοπέδου. καὶ	νύκτα	μὲν πᾶσαν ἐν παρασκευαῖς ἦσαν
[3, 14]	τοὺς ἄνδρας βλασφημιῶν διάγουσι τὴν	νύκτα.	πρωὶ δ' εἰς τὴν ἐκκλησίαν
[3, 15]	ἄλης τῆς κατὰ τὴν ἐρημίαν	ἀπαλλάξαντα	πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ δ'
[3, 1]	προσδοκήσειαν, καὶ κελεύει τῷ βάκτρῳ	πλήξαντα	τὴν πέτραν, ἣν ἑώρων αὐτόθι
[3, 7]	καὶ γὰρ οὗτος ἐμπεριείληφε τὰ	πάντα.	δηλοῖ δὲ καὶ τὸν ἥλιον
[3, 8]	ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ	πάντα	ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ.
[3, 6]	κρατηριδίοις, ἑβδομήκοντα δ' ἦν τὰ	πάντα,	ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως
[3, 12]	ἄμωμοί τέ εἰσι καὶ περὶ	πάντα	καθαροὶ καὶ νηφάλιοι, πίνειν οἶνον
[3, 12]	πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη τὰ	πάντα,	καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων ὁ
[3, 2]	τῷ πονεῖν ἦσαν ἀεὶ τούτῳ	πάντα	ληπτὰ νομίζοντες εἶναι. καὶ ταύτης
[3, 10]	ἐφ' ᾧ καὶ ὁλοκαυτοῦσι τὰ	πάντα,	λιβανωτὸς ὑπὲρ ἐκείνου ἄλλος ὑπὲρ
[3, 1]	τοῦ θεοῦ κελεύσειε. κατηρίθμει τε	πάντα,	πῶς τε φθαρεῖεν Αἰγύπτιοι κατέχειν
[3, 9]	προήκοντας: ἄρρενα δὲ ὁλοκαυτεῖται τὰ	πάντα.	σφαγέντων δὲ τούτων τὸν κύκλον
[3, 9]	νεφροὺς καὶ τὸν ἐπίπλουν καὶ	πάντα	τὰ πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ
[3, 6]	πρὸς τὰς ἱερουργίας πεποίητο χρύσεα	πάντα	ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ
[3, 8]	σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς τὸν	ἅπαντα	βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν
[3, 2]	στρατὸν ἀλλότριον καὶ τῆς Αἰγυπτίων	ἀποδράντα	δουλείας ἐφεδρεύειν αὐτοῖς λέγοντες, ὃν
[3, 2]	ἐπίσημον πλῆθος ἑκατέρων ὅσα τε	ὑφαντὰ	καὶ κόσμοι περὶ τὰς ὁπλίσεις
[3, 15]	πλῆθος καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου	κινηθέντα	ὑπὸ τῆς ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι
[3, 7]	τά τε φάρση ἐκ τεσσάρων	ὑφανθέντα	τὴν τῶν στοιχείων φύσιν δηλοῖ:
[3, 8]	(Ἐπέδειξε δὲ ὁ θεὸς αὑτὸν	ἡσθέντα	τῷ ἔργῳ τῶν Ἑβραίων καὶ
[3, 15]	καὶ μέχρι τοῦ νῦν τὰ	καταλειφθέντα	ὑπὸ Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν
[3, 1]	καὶ διαμωμένοις τὴν ψάμμον οὐδὲν	ἀπήντα,	κἂν εἴ τι δὲ στάζον
[3, 3]	πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως	ἀπήντα	τόν τε Μωυσῆν καὶ τὴν
[3, 7]	καρπὸν διὰ παντὸς τοῦ κάλυκος	ὄντα	βοτάνης σπέρματι τῆς σιδηρίτιδος ὅμοιον,
[3, 4]	τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ πραγμάτων	ὄντα:	διέλυε γὰρ τὰς δίκας τοῖς
[3, 8]	χρυσοῦ θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ τιμῆς	ὄντα	συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν φύσιν
[3, 7]	αὐγῆς. καὶ τὸν ἐσσῆνα μέσον	ὄντα	τῆς ἐφαπτίδος ἐν τρόπῳ γῆς
[3, 5]	τῶν λεγομένων εἰς ἐμὲ τὸν	λέγοντα	ἀφορῶντες μηδ' ὅτι γλῶττα ἀνθρωπίνη
[3, 1]	τοῦ θεοῦ κηδεμονίας, ὃν εἰκὸς	δοκιμάζοντα	τὴν ἀρετὴν αὐτῶν πῶς τε
[3, 4]	ἐπὶ τούτοις τάξεις, οἳ κατὰ	τριάκοντα	μερισθέντας διακοσμήσουσι καὶ κατὰ εἴκοσι
[3, 6]	ἕκαστος αὐτῶν, ὥστε συμπληροῦσθαι τοὺς	τριάκοντα	πήχεις ὑπ' αὐτῶν: κατὰ δὲ
[3, 7]	γεγονότα: τήν τε γὰρ σκηνὴν	τριάκοντα	πηχῶν οὖσαν νείμας εἰς τρία
[3, 6]	μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο	τριάκοντα	τὸ δὲ εὖρος ἐπὶ δέκα
[3, 5]	τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου,	τεσσαράκοντα	γὰρ ἡμέρας διήγαγεν ἀπ' αὐτῶν,
[3, 15]	εἷς καὶ τριακόσιοι Ἀττικοὶ δὲ	τεσσαράκοντα	εἷς, οὐδεὶς ἐτόλμησε τῶν ἱερέων
[3, 1]	διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ	τεσσαράκοντα	ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον
[3, 14]	τῶν ἐνοικούντων ἀνθρώπων ἐξιστορήσαντες παρῆσαν	τεσσαράκοντα	ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ
[3, 11]	κεκώλυκε καὶ θυσιῶν ἅπτεσθαι μέχρι	τεσσαράκοντα	ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν
[3, 5]	ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη δὲ	τεσσαράκοντα	ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ τοσούτων νυκτῶν
[3, 10]	εἰσὶν αἱ τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι	τεσσαράκοντα	καὶ ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ> ἣν
[3, 15]	ἐπὶ τῆς ἐρημίας ἐπ' ἔτη	τεσσαράκοντα	καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν ταύτην
[3, 6]	κρίνα σὺν ῥοίσκοις καὶ κρατηριδίοις,	ἑβδομήκοντα	δ' ἦν τὰ πάντα, ἐξ
[3, 1]	οἱ φοίνικες ὄντες οὐ πλείους	ἑβδομήκοντα	δυσαυξεῖς τε ἦσαν καὶ χαμαίζηλοι
[3, 15]	ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰς κόρους	ἑβδομήκοντα,	μέδιμνοι δὲ οὗτοι Σικελοὶ μέν
[3, 8]	εἷλκον, εἰς δὲ τὴν φιάλην	ἑβδομήκοντα	μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ ἦσαν
[3, 7]	διῃρημένον. τὴν δὲ λυχνίαν ἐξ	ἑβδομήκοντα	μορίων ποιήσας συγκειμένην τὰς τῶν
[3, 8]	τὸ πλῆθος τῶν εἰσφερόντων ἦν	ἑξήκοντα	μυριάδες καὶ πεντακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι
[3, 12]	δὲ τῆς ἐξετάσεως εὑρέθησαν μυριάδες	ἑξήκοντα	τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ
[3, 12]	καὶ δισχίλιοι πρὸς τοῖς ὀκτακοσίοις	ὀγδοήκοντα.	καὶ ἐφ' ὅσον μὲν ὑπὲρ
[3, 12]	καὶ τρισχίλιοι πρὸς ἑξακοσίοις καὶ	πεντήκοντα.	ἀντὶ δὲ Λευὶ κατέλεξεν εἰς
[3, 4]	πάλιν εἰς ἑκατόν, εἶτ' εἰς	πεντήκοντα.	ἄρχοντάς τε ἐπὶ τούτοις τάξεις,
[3, 6]	περιβόλου: τῆς δὲ τετάρτης πλευρᾶς,	πεντήκοντα	γὰρ οὖσα πήχεων ἡ ἑτέρα
[3, 8]	οἱ ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι	πεντήκοντα	γεγονότες. τὸ δὲ συγκομισθὲν εἰς
[3, 8]	καὶ πεντακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι καὶ	πεντήκοντα.	ἔφερον δὲ τὸ ἀργύριον τῶν
[3, 12]	ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἕως	πεντήκοντα	καὶ τρισχίλιοι πρὸς ἑξακοσίοις καὶ
[3, 12]	μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν ἑβδομάδα. ταῦτα	πεντήκοντα	μέν ἐστιν ἔτη τὰ πάντα,
[3, 6]	αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος	πεντήκοντα	πηχῶν ἑκατὸν δὲ τὸ μῆκος.
[3, 5]	καὶ παρακαλοῦντες τὸν θεὸν εὐμενῆ	συμβάλλοντα	Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν, ὑφ' ἧς
[3, 1]	θεοῦ παραγίνεται πρὸς τὸν λαὸν	περιμένοντα	καὶ εἰς αὐτὸν ἀφορῶντα: καὶ
[3, 15]	τὴν ἑαυτῶν προτιμῶντες, καὶ τὸν	ἐλέγξοντα	περὶ τούτων αὐτοὺς οὐ δεδιότες,
[3, 5]	λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ τὸ θηρίοις	περιπεσόντα	ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ τὸ
[3, 5]	τῶν μὲν ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις	περιπεσόντα,	καὶ μάλιστα ὅσοι πρὸς αὐτὸν
[3, 6]	αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς θυσίας	ὑπηρετήσοντα.	ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ γυναῖκες περί
[3, 8]	καὶ τὴν ψυχὴν πρὸς τὰ	συμπίπτοντα	στερρὸς ἦν καὶ κατὰ βούλησιν
[3, 6]	ἑκάστην στέφανον καὶ τοῦτον δ'	ἐκπεριοδεύοντα	χρύσεον, ᾗ καὶ κρίκοι καὶ
[3, 2]	τε καὶ εἰπεῖν ἱκανώτατον καὶ	θρησκεύοντα	τὸν θεὸν ἐκπρεπῶς καὶ Μωυσῆν
[3, 9]	συνειδὼς καὶ μηδένα ἔχων τὸν	ἐξελέγχοντα	κριὸν θύει τοῦ νόμου τοῦτο
[3, 6]	μῆκος ὀκτὼ καὶ εἴκοσι, χρυσείους	ἔχοντα	γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ θηλείας τε
[3, 6]	ἀπὸ τῆς γῆς ὅσον πῆχυν	ἀνέχοντα.	ἴσαι δὲ τῷ πλάτει καὶ
[3, 12]	εἰς κώδωνα ταῖς σάλπιγξι παραπλησίως	τελοῦντα:	ἀσώσρα καλεῖται κατὰ τὴν Ἑβραίων
[3, 1]	λαὸν περιμένοντα καὶ εἰς αὐτὸν	ἀφορῶντα:	καὶ γὰρ ἤδη καθεώρων αὐτὸν
[3, 7]	βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκος	ἐρρωγότα	πρός τε τὸ στέρνον καὶ
[3, 1]	ἐπαγγελίαις ταῖς παρὰ τοῦ θεοῦ	γεγηθότα	μετέβαλον ἐκ τῆς κατηφείας πρὸς
[3, 7]	πᾶσαν αὐτὴν ἀλλ' ἐπ' ὀλίγον	ὑπερβεβηκότα	μέσης: καλεῖται μὲν μασναεφθῆς, τῇ
[3, 4]	βιβλίοις δὲ Ῥαγουῆλον ἔγραψεν ὡς	εὑρηκότα	τὴν διάταξιν τὴν προειρημένην, καλῶς
[3, 4]	αὐτήν, ἀλλὰ ποιήσας φανερὸν τὸν	ἐξευρηκότα	τῷ πλήθει. κἀν τοῖς βιβλίοις
[3, 7]	μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ' ἐπωμίδι	προσεοικότα:	γίνεται γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον.
[3, 7]	καὶ μετὰ συνέσεως σκοπεῖν, εὑρήσει	γεγονότα:	τήν τε γὰρ σκηνὴν τριάκοντα
[3, 10]	δύο καὶ κριὸς μὲν εἷς	ἑπτὰ	δὲ ἄρνες. καὶ ταῦτα μὲν
[3, 10]	πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ	ἑπτὰ	ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν ἀζύμοις
[3, 10]	ταῦρον καὶ κριὸν καὶ ἄρνας	ἑπτὰ	θύουσι καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων.
[3, 10]	δύο βόας σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις	ἑπτὰ	καὶ κριόν, ἔριφον δὲ ἐπὶ
[3, 8]	εἰς τὸ ἔργον διῆλθε μηνῶν	ἑπτὰ	καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ' οὗ
[3, 10]	καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας	ἑπτὰ	καὶ ὑπὲρ ἁμαρτάδων ἔριφον. προσάγουσι
[3, 6]	διακειμένας. λύχνοι δ' ἐπιφέρονται αὐταῖς	ἑπτὰ	κατὰ μίαν τῶν πλανητῶν τὸν
[3, 10]	ἡμέρας ἕνα τῶν βοῶν εἰς	ἑπτὰ	καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸς
[3, 6]	ἥλιον κατανέμουσιν. ἀπαρτίζεται δὲ εἰς	ἑπτὰ	κεφαλὰς καταλλήλας ἐν στίχῳ διακειμένας.
[3, 6]	δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων	ἑπτὰ	κοτύλας Ἀττικὰς ἔχει. ὑπὲρ δὲ
[3, 6]	λιβάνου πλήρεις, μετὰ δὲ ἡμέρας	ἑπτὰ	πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι> ἐν
[3, 8]	γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν οὖν ἡμέρας	ἑπτὰ	τοῦτον τὸν τρόπον αὐτούς τε
[3, 7]	ᾐνίξατο: καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς	ἑπτά,	τῶν πλανητῶν τὴν φοράν: τοσοῦτοι
[3, 10]	θύομεν καὶ κριὸν καὶ ἄρνας	ἑπτά,	ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως ἔριφον.
[3, 2]	πονεῖν ἦσαν ἀεὶ τούτῳ πάντα	ληπτὰ	νομίζοντες εἶναι. καὶ ταύτης μὲν
[3, 7]	τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας:	ἕκαστα	γὰρ τούτων εἰς ἀπομίμησιν καὶ
[3, 6]	σκηνῆς κατασκευήν, καὶ Μωυσῆς αὐτοὺς	ἕκαστα	περὶ τῶν μέτρων κατὰ τὴν
[3, 6]	ἐσόμενον πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ	μάλιστα	ἐν ταῖς ἐπισήμοις ἡμέραις. κατὰ
[3, 5]	ἀπολωλέναι λεγόντων θηρίοις περιπεσόντα, καὶ	μάλιστα	ὅσοι πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς ἦσαν
[3, 7]	χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ	μάλιστα	χαίρει τὸ θεῖον. καὶ ταῦτα
[3, 11]	ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ αὐτῶν τὰ	κάλλιστα	καὶ μηδεμίαν τοιαύτην ὁρίσαι ζημίαν.
[3, 8]	τῆς σκηνῆς κατασκευὴν παρεσκευασμένων ἦν	περιττὰ	ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς φάρση σκεπαστήρια
[3, 5]	τὸν λέγοντα ἀφορῶντες μηδ' ὅτι	γλῶττα	ἀνθρωπίνη πρὸς ὑμᾶς λέγει: τὴν
[3, 9]	δὲ χαριστηρίους θυσίας ἐπιτελοῦντες τὰ	αὐτὰ	μὲν ζῷα θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ
[3, 8]	οἵαις εἰκὸς ἦν δωρεαῖς τοὺς	τοιαῦτα	ἐργασαμένους τιμήσας ἔθυεν ἐν τῷ
[3, 2]	ἀφορμὴν κατ' αὐτῶν ἐῶσι γενέσθαι.	τοιαῦτα	τοῖς τε πλησιοχώροις καὶ πρὸς
[3, 2]	τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ	ταῦτα	αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν
[3, 15]	ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας.	(Ταῦτα	δὲ Μωυσέος κατὰ τὴν τοῦ
[3, 12]	πλῆθος. τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης	ταῦτα	ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον
[3, 2]	διὰ τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ	ταῦτα	ἐν ἐρήμῳ τε γῇ καὶ
[3, 6]	τὴν δ' αἰτίαν ἐξ ἧς	ταῦτα	ἐπενοήθησαν ἐν ἑτέροις ἐροῦμεν. (Κατὰ
[3, 5]	τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη	ταῦτα	ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς ἱεραῖς
[3, 8]	τε θυμιώμενα, πολλὰ δ' ἐστὶ	ταῦτα	καὶ ποικίλα, κατὰ τὴν σκηνὴν
[3, 9]	μὲν ζῷα θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ	ταῦτα	καὶ τῶν ἐπετείων πρεσβύτερα, ἄρρενα
[3, 1]	ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς	ταῦτα	λαβὼν παρὰ τοῦ θεοῦ παραγίνεται
[3, 14]	ἡμῖν ἑπόμενοι. καὶ οἱ μὲν	ταῦτα	λέγοντες ἐπεχείρουν τὴν ὀργὴν καταπραύνειν
[3, 10]	γεγονότων, θυμάτων δὲ ἄρνας δύο:	ταῦτα	μὲν γὰρ τῷ θεῷ προσάγειν
[3, 10]	δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεως ἔριφον. καὶ	ταῦτα	μὲν Ἑβραίοις τὰς σκηνὰς πηγνύουσιν
[3, 9]	βοῦν καὶ ἀρνίον καὶ ἔριφον:	ταῦτα	μὲν ἐπέτεια, τοὺς δὲ βοῦς
[3, 7]	μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. καὶ	ταῦτα	μὲν ἐπὶ τοσοῦτόν μοι δεδηλώσθω
[3, 10]	εἷς ἑπτὰ δὲ ἄρνες. καὶ	ταῦτα	μὲν ὁλοκαυτεῖται προστιθεμένου τοῖς πᾶσι
[3, 12]	ὁλόκληρα καὶ κατὰ μηδὲν λελωβημένα.	(Ταῦτα	μὲν οὖν ἤδη καὶ κατὰ
[3, 8]	βιώσονται μηδὲν ἀλλήλοις ἐγκαλεῖν ἔχοντες:	ταῦτα	μέντοι κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν τοῦ
[3, 1]	τὸν ὑπηρέτην αὐτοῦ διατεθέντας καὶ	ταῦτα	μηδὲν αὐτοὺς διαψευσάμενον περὶ ὧν
[3, 8]	ἀναλῶσαι, ὅπως κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν	ταῦτα	μήτ' ἐξ ὑετοῦ μηδὲν μήτ'
[3, 11]	τῆς ἁγνείας τῆς ἐπ' αὐταῖς	ταῦτα	Μωυσῆς τοῖς ὁμοφύλοις προενόησε, νόμους
[3, 13]	ἀποσταίημεν κάμνοντες ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ	ταῦτα	οὐκ εἰς μακρὰν ἔσται. ἅμα
[3, 11]	καὶ ἑτέρων εἰσηγουμένων ἀντειρηκέναι, καὶ	ταῦτα	παρὰ πολλοῖς ὄντων λεπρῶν ἔθνεσι
[3, 7]	τὴν θάλασσαν ἀποσημαίνει: καὶ γὰρ	ταῦτα	πᾶσίν ἐστιν ἐπιβατά. τὴν δὲ
[3, 12]	καὶ μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν ἑβδομάδα.	ταῦτα	πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη τὰ
[3, 11]	ζημίαν. ἀλλὰ δῆλον μέν, ὡς	ταῦτα	περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ βασκανίας
[3, 4]	ἂν ποιήσειας αὐτὸν τῷ στρατῷ.	(Ταῦτα	Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο
[3, 14]	στήσεσθαι πρὸς τὰ ἔργα καὶ	ταῦτα	τοῦ θεοῦ συμπροθυμουμένου καὶ ὑπερμαχοῦντος
[3, 9]	μέντοι θήλεσι συνδυαζόμενα. θύσαντες δὲ	ταῦτα	φοινίσσουσι μὲν αἵματι τὸν βωμόν,
[3, 9]	ἄρχοντες ἐφ' οἷς ἡμάρτανον ἐκθυόμενοι	ταὐτὰ	μὲν κομίζουσι τοῖς ἰδιώταις, διαλλάσσουσι
[3, 11]	ὧν κινηθεὶς τὰ μὲν αὐτῶν	βρωτὰ	ἡμῖν ἐκέλευσεν εἶναι, τῶν δὲ
[3, 5]	οὐκ ἀναβατὸν ἀλλ' οὐδὲ ὁραθῆναι	δίχα	πόνου τῆς ὄψεως δυνάμενον ἄλλως
[3, 10]	δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν	πάσχα	ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ
[3, 10]	ἀπ' Αἰγύπτου θῦσαι προεῖπον ἡμᾶς	πάσχα	λεγομένην, δι' ἔτους ἑκάστου θύειν
[3, 12]	ἀναχώρησιν τὴν ἐξ Αἰγύπτου τὴν	πάσχα	λεγομένην ἐπὶ τῆς ἐρήμου. ~(Καὶ
[3, 6]	Χερουβεῖς μὲν αὐτοὺς Ἑβραῖοι καλοῦσι,	ζῷα	δέ ἐστι πετεινὰ μορφὴν δ'
[3, 9]	θυσίας ἐπιτελοῦντες τὰ αὐτὰ μὲν	ζῷα	θύουσιν, ὁλόκληρα δὲ ταῦτα καὶ