>Livre, Chap. |
[3, 15] |
τοσαύτας
μυριάδας
ὀργιζομένας
ἐπράυνε
καὶ
|
μετήγαγε |
πρὸς
τὸ
ἥμερον:
ὁ
γὰρ |
[3, 13] |
εἰς
μακρὰν
ἔσται.
ἅμα
ταῦτ'
|
ἔλεγε |
καὶ
πίμπλαται
τὸ
στρατόπεδον
ὀρτύγων |
[3, 1] |
ταύτης
τῆς
ἀνάγκης
τὸν
θεὸν
|
ἔλεγε |
καὶ
χαρίσασθαι
σωτηρίαν
οὐδ'
ἐλπισθεῖσαν |
[3, 1] |
στὰς
ἐκεῖνος
ἐν
μέσοις
ἥκειν
|
ἔλεγε |
φέρων
αὐτοῖς
παρὰ
τοῦ
θεοῦ |
[3, 4] |
πάσχειν
νομίζουσι:
τότε
μὲν
ἡσυχίαν
|
ἦγε |
μὴ
βουλόμενος
ἐμποδίζειν
τοῖς
ἀρετῇ |
[3, 1] |
ὄψιν
αὐτοῖς
ἤδη
τὸ
δίψος
|
ἔληγε, |
καὶ
πίνουσιν
ἡδὺ
καὶ
γλυκὺ |
[3, 12] |
περὶ
τῶν
οἰκείων,
ἀμφοτέραις
δὲ
|
συνῆγε |
τὸ
πλῆθος.
τῆς
δὲ
σκηνῆς |
[3, 2] |
τοὺς
Ἑβραίους
μετὰ
τὴν
μάχην
|
προῆγε |
συντεταγμένους:
πολὺ
δ'
ἦν
ἤδη |
[3, 8] |
αὐτοῖς
χίμαρον
ἐπὶ
παραιτήσει
ἁμαρτημάτων.
|
προσῆγε |
δὲ
τῶν
ἀρχόντων
ἕκαστος
καὶ |
[3, 5] |
ὃν
Νῶχος
ἐκ
τῆς
ἐπομβρίας
|
διέφυγε, |
δι'
ὃν
Ἅβραμος
ὁ
ἡμέτερος |
[3, 8] |
ταῖς
ὑπὲρ
ἡμῶν
εὐχαῖς.
καὶ
|
ἔγωγε |
ταύτης
ἐμοὶ
τῆς
σκέψεως
ἐπιτραπείσης |
[3, 9] |
τῆς
ἱερουργίας
τρόπῳ
γίνεται.
οἱ
|
δὲ |
ἀδύνατοι
πορίζειν
τὰ
τέλεια
θύματα |
[3, 7] |
τῶν
ἰχθύων
τῷ
αἵματι,
τὸν
|
δὲ |
ἀέρα
βούλεται
δηλοῦν
ὁ
ὑάκινθος, |
[3, 7] |
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶτταν
λόγιον:
πληροῖ
|
δὲ |
ἀκριβῶς
τοῦ
ἐφώδου
ὅπερ
ὑφαίνοντες |
[3, 7] |
τῷ
κρανίῳ
γιγνομένη
ἐπίπεδον:
ἥρμοσται
|
δὲ |
ἀκριβῶς,
ὡς
ἂν
μὴ
περιρρυείη |
[3, 2] |
παρεκάλει
πείθεσθαι
τοῖς
πρεσβυτέροις,
τοὺς
|
δὲ |
ἀκροᾶσθαι
τοῦ
στρατηγοῦ:
οἱ
δ' |
[3, 6] |
τοιουτότροπον
περικεῖσθαι
ταῖς
εἰσόδοις.
δέκα
|
δὲ |
ἄλλα
φάρση
πηχῶν
τὸ
πλάτος |
[3, 9] |
ὀγδόην
ἡμέραν
γεννηθέντι
διελθεῖν.
γίνονται
|
δὲ |
ἄλλαι
θυσίαι
ὑπὲρ
τοῦ
τὰς |
[3, 10] |
κριὸν
καὶ
ἄρνας
ἑπτά,
ὑπὲρ
|
δὲ |
ἁμαρτημάτων
παραιτήσεως
ἔριφον.
καὶ
ταῦτα |
[3, 9] |
αὔριον
ἀπολιπεῖν
οὐκ
ἐᾷ.
ὁ
|
δὲ |
ἁμαρτὼν
μὲν
αὑτῷ
δὲ
συνειδὼς |
[3, 10] |
τέσσαρες
εἰς
τοῦτο
ἀναλοῦνται.
ὀπτῶνται
|
δὲ |
ἀνὰ
δύο
διαιρεθέντες
μὲν
τῇ |
[3, 5] |
φρονείτω
ἕκαστος
τῶν
ἐντευξομένων,
ἐμοὶ
|
δὲ |
ἀνάγκη
ταῦτα
ἱστορεῖν
καθάπερ
ἐν |
[3, 7] |
σαρδόνυξ
τόπαζος
σμάραγδος,
ἡ
δευτέρα
|
δὲ |
ἄνθρακα
παρέχεται
καὶ
ἴασπιν
καὶ |
[3, 8] |
τι
δι'
αὐτοῦ
κατανοῆσαι:
ἡδεῖα
|
δὲ |
ἀπ'
αὐτοῦ
δρόσος
ἔρρει
καὶ |
[3, 15] |
γνώμῃ
καταψηφισάμενον
αὐτῶν.
οὐ
δεῖ
|
δὲ |
ἀπιστεῖν,
εἰ
Μωυσῆς
εἷς
ἀνὴρ |
[3, 10] |
βοῶν
εἰς
ἑπτὰ
καταντῶσιν.
ἀνίενται
|
δὲ |
ἀπὸ
παντὸς
ἔργου
κατὰ
τὴν |
[3, 14] |
πλῆθος
οὕτως
ἔχειν
ἐπειρῶντο.
(Οἱ
|
δὲ |
ἄπορον
ἐξ
ὧν
ἠκροάσαντο
τὴν |
[3, 10] |
δύο
μετὰ
ζύμης
γεγονότων,
θυμάτων
|
δὲ |
ἄρνας
δύο:
ταῦτα
μὲν
γὰρ |
[3, 10] |
καὶ
κριὸς
μὲν
εἷς
ἑπτὰ
|
δὲ |
ἄρνες.
καὶ
ταῦτα
μὲν
ὁλοκαυτεῖται |
[3, 7] |
ἀρχιερεῖ,
ὃν
ἀραβάχην
προσαγορεύουσι:
σημαίνει
|
δὲ |
ἀρχιερέα.
Τὴν
μὲν
οὖν
τῶν |
[3, 7] |
πολλῶν
ἱερέων
στολὴ
δεδηλώκαμεν.
(Ὁ
|
δὲ |
ἀρχιερεὺς
κοσμεῖται
μὲν
καὶ
ταύτῃ |
[3, 2] |
ἀγαθοῖς
ἐπιβάλωσι
τὰς
χεῖρας.
οἱ
|
δὲ |
ἀρχομένην
δύναμιν
ἐχθρῶν
πειρώμενοι
καταλύειν |
[3, 9] |
οἱ
ἱερεῖς
αὐθημερὸν
σιτοῦνται.
οἱ
|
δὲ |
ἄρχοντες
ἐφ'
οἷς
ἡμάρτανον
ἐκθυόμενοι |
[3, 12] |
αὐτοῦ
γινόμενα
παρέδωκε
Μωυσῆς,
τῶν
|
δὲ |
αὖθις
καίπερ
ἐπὶ
τῆς
ἐρημίας |
[3, 6] |
μεσημβρίαν
λοξῶς
αὐτῆς
κειμένης.
(Μεταξὺ
|
δὲ |
αὐτῆς
καὶ
τῆς
τραπέζης
ἔνδον, |
[3, 11] |
Μωυσῆς
τοῖς
ὁμοφύλοις
προενόησε,
νόμους
|
δὲ |
αὐτοῖς
τοιούτους
ἔθετο.
~(Μοιχείαν
μὲν |
[3, 7] |
στίχου
χρυσόλιθος
μὲν
πρόκειται,
μετὰ
|
δὲ |
αὐτὸν
ὄνυξ,
εἶτα
βήρυλλος,
τελευταῖος |
[3, 14] |
ἐπιθυμίας
μνημεῖα
λέγοιτο
ἄν.
~(Ἀναγαγὼν
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἐκεῖθεν
ὁ
Μωυσῆς
εἰς |
[3, 1] |
αὐτοὺς
τοῖς
ἄρτι
χαλεποῖς.
ἐλέγχεσθαι
|
δὲ |
αὐτοὺς
οὐκ
ἀγαθοὺς
οὔτε
περὶ |
[3, 8] |
παρεμβολῆς
ἔξω
θάψαι
μεγαλοπρεπῶς.
πενθεῖ
|
δὲ |
αὐτοὺς
τὸ
πλῆθος
χαλεπῶς
ἐπὶ |
[3, 6] |
πήχεώς
τε
καὶ
ἡμίσους,
τὸ
|
δὲ |
βάθος
δακτύλων
τεσσάρων.
λεπίδες
δ' |
[3, 6] |
μὲν
ὄντος
πήχεων
εἴκοσι
πέντε
|
δὲ |
βάθους
ὕφος
ἦν
πορφύρας
φοίνικος |
[3, 9] |
ἔριφον:
ταῦτα
μὲν
ἐπέτεια,
τοὺς
|
δὲ |
βοῦς
ἐφεῖται
θύειν
καὶ
προήκοντας: |
[3, 12] |
τέταρτον
τὸ
κατὰ
βορρᾶν.
ταῖς
|
δὲ |
βυκάναις
ἐχρῶντο
καὶ
ἐπὶ
ταῖς |
[3, 6] |
ἐμβεβήκεσαν
ἐρηρεισμέναι,
καὶ
κατ'
αὐτῶν
|
δὲ |
βύσσινον
ὕφος
σινδόνος
ἦν
περιηγμένον. |
[3, 2] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
νενικῆσθαι.
νῦν
|
δὲ |
γίνεσθαι
παρεκάλει
προθυμοτάτους,
ὡς
τῆς |
[3, 11] |
ἱερεῦσι
διδόασιν
εἰς
τροφήν.
τὴν
|
δὲ |
γυναῖκα
στήσας
τις
τῶν
ἱερέων |
[3, 11] |
ὡς
αὐτῷ
δοκεῖ
σκοπείτω.
(Τὰς
|
δὲ |
γυναῖκας
ἐπειδὰν
τέκωσιν
εἰς
τὸ |
[3, 8] |
ἦν
καὶ
δυνατὸν
ἡμῖν,
ἐπεὶ
|
δὲ |
δεῖ
τοῦτον
τῇ
σκηνῇ
καταδέχεσθαι, |
[3, 10] |
θεῷ
προσάγειν
νόμιμον
μόνον,
εἰς
|
δὲ |
δεῖπνον
τοῖς
ἱερεῦσι
σκευάζεται
καὶ |
[3, 5] |
δὲ
ἔνατος
μὴ
ψευδομαρτυρεῖν:
ὁ
|
δὲ |
δέκατος
μηδενὸς
ἀλλοτρίου
ἐπιθυμίαν
λαμβάνειν. |
[3, 10] |
ἡμέραν
ἑκάστην
τοῖς
ἱερεῦσιν.
τῇ
|
δὲ |
δευτέρᾳ
τῶν
ἀζύμων
ἡμέρᾳ,
ἕκτη |
[3, 5] |
τοῦτον
δεῖ
σέβεσθαι
μόνον:
ὁ
|
δὲ |
δεύτερος
κελεύει
μηδενὸς
εἰκόνα
ζῴου |
[3, 12] |
κατὰ
πλευρὰν
ἑκάστην
παρασκηνουμένων:
ὁδοὶ
|
δὲ |
διὰ
μέσων
ἐτέτμηντο,
καὶ
κόσμος |
[3, 7] |
σχήματι
χιτὼν
εἶναι
πεποιημένος.
τῷ
|
δὲ |
διακένῳ
τοῦ
ἐνδύματος
σύνεισι
περίτμημα |
[3, 11] |
καθιέρωτο.
(Καὶ
περὶ
τῶν
ζῴων
|
δὲ |
διέκρινεν
ἕκαστον,
ὅτι
τρέφοιντο
καὶ |
[3, 6] |
ἠρεμίᾳ
πολλῇ
διαφυλάξειν
ἔμελλεν.
(Ἐντὸς
|
δὲ |
διελὼν
τὸ
μῆκος
αὐτῆς
εἰς |
[3, 6] |
πλευρὰν
ἑκάστην
τὸ
πλάτος
ὕψος
|
δὲ |
διπλάσιον.
ἐπῆν
τε
ἐσχάρα
χρυσεία |
[3, 5] |
λέγειν
φανερῶς
πρὸς
λέξιν,
τὰς
|
δὲ |
δυνάμεις
αὐτῶν
δηλώσομεν.
(Διδάσκει
μὲν |
[3, 12] |
κατὰ
τὴν
Ἑβραίων
γλῶσσαν.
γίνονται
|
δὲ |
δύο,
καὶ
τῇ
μὲν
ἑτέρᾳ |
[3, 10] |
καὶ
ὑπὲρ
ἁμαρτάδων
ἔριφον.
προσάγουσι
|
δὲ |
δύο
πρὸς
τούτοις
ἐρίφους,
ὧν |
[3, 10] |
δύο
καὶ
ἄρνας
τεσσαρεσκαίδεκα,
ἐρίφους
|
δὲ |
δύο
ὑπὲρ
ἁμαρτημάτων.
ἔστι
δ' |
[3, 9] |
ἀρνὶ
μὲν
ἀσσαρῶνος
μέτρον
κριῷ
|
δὲ |
δυοῖν
ταύρῳ
δὲ
τριῶν.
τοῦτο |
[3, 10] |
τε
ἡμέρας
καὶ
ληγούσης,
κατὰ
|
δὲ |
ἑβδόμην
ἡμέραν,
ἥτις
σάββατα
καλεῖται, |
[3, 5] |
δὲ
ἕκτος
ἀπέχεσθαι
φόνου:
ὁ
|
δὲ |
ἕβδομος
μὴ
μοιχεύειν:
ὁ
δὲ |
[3, 1] |
θεῖον
κατέπεμψε
τὴν
διατροφήν.
καλοῦσι
|
δὲ |
Ἑβραῖοι
τὸ
βρῶμα
τοῦτο
μάννα: |
[3, 5] |
ταῖς
ἱεραῖς
βίβλοις
ἀναγέγραπται.
τοὺς
|
δὲ |
Ἑβραίους
τά
τε
ὁρώμενα
καὶ |
[3, 2] |
ὑπὸ
παντὸς
τοῦ
στρατοῦ.
ἀπέθανεν
|
δὲ |
Ἑβραίων
μὲν
οὐδείς,
τῶν
δὲ |
[3, 2] |
τῆς
πέτρας
ἀναδοθήσεσθαι
ὕδωρ.
~(Τοῦ
|
δὲ |
Ἑβραίων
ὀνόματος
ἤδη
πολλοῦ
κατὰ |
[3, 12] |
τοῖς
αὑτῶν
προσιέναι
μεταστᾶσιν.
ἀφελεῖς
|
δὲ |
εἶναι
πᾶσαν
ἀφέλειαν:
τὸν
δὲ |
[3, 6] |
καὶ
τὸν
ἥλιον
κατανέμουσιν.
ἀπαρτίζεται
|
δὲ |
εἰς
ἑπτὰ
κεφαλὰς
καταλλήλας
ἐν |
[3, 13] |
ἐπιλιπεῖν
συμβαίη
τέλεον
ἀπολούμενοι.
πολλὰ
|
δὲ |
εἰς
τὸν
ἄνδρα
καὶ
δεινὰ |
[3, 6] |
προανέχον
ἐμβαίνει
τῆς
τραπέζης,
ἡ
|
δὲ |
εἰς
τὸν
πόδα:
καὶ
τούτοις |
[3, 6] |
πλανητῶν
τὸν
ἀριθμὸν
μεμιμημένοι,
ὁρῶσι
|
δὲ |
εἴς
τε
τὴν
ἀνατολὴν
καὶ |
[3, 10] |
σὺν
τῷ
ἐρίφῳ
θύεται,
ὑφαιροῦντες
|
δὲ |
ἑκάστης
ἡμέρας
ἕνα
τῶν
βοῶν |
[3, 1] |
μηδὲν
ἔμπροσθεν
βαδίζουσιν
εἶναι.
πικρὸν
|
δὲ |
ἐκεῖνο
τὸ
ὕδωρ
καὶ
ἄποτον |
[3, 5] |
δὲ
πέμπτος
γονεῖς
τιμᾶν:
ὁ
|
δὲ |
ἕκτος
ἀπέχεσθαι
φόνου:
ὁ
δὲ |
[3, 1] |
θεοῦ
περὶ
αὐτοὺς
πρόνοιαν.
δηλοῖ
|
δὲ |
ἐν
τῷ
ἱερῷ
ἀνακειμένη
γραφὴ |
[3, 5] |
ὄγδοος
μὴ
κλοπὴν
δρᾶν:
ὁ
|
δὲ |
ἔνατος
μὴ
ψευδομαρτυρεῖν:
ὁ
δὲ |
[3, 6] |
ἱερεῦσι
μόνοις
ἐπετέτραπτο.
κατὰ
μέτωπον
|
δέ, |
ἐξ
οὗ
τὴν
εἴσοδον
ἦσαν |
[3, 7] |
εἶτα
βήρυλλος,
τελευταῖος
οὗτος.
γράμματα
|
δὲ |
ἐπετέτμητο
πᾶσι
τῶν
Ἰακώβου
υἱῶν, |
[3, 5] |
ζῴου
ποιήσαντας
προσκυνεῖν:
ὁ
τρίτος
|
δὲ |
ἐπὶ
μηδενὶ
φαύλῳ
τὸν
θεὸν |
[3, 10] |
ἐνιαυσιαίοις
ἑπτὰ
καὶ
κριόν,
ἔριφον
|
δὲ |
ἐπὶ
παραιτήσεσιν
ἁμαρτάδων,
εἴ
τι |
[3, 12] |
ἱερεῖς
ἐκέλευσε
τὰ
γέρα,
ἀναβαίνειν
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
καὶ
εἰσιέναι |
[3, 6] |
ὑπὸ
τῶν
ἱερέων
ἐφέρετο.
τῷ
|
δὲ |
ἐπιθέματι
αὐτῆς
ἦσαν
πρόστυποι
δύο, |
[3, 2] |
ἐχρῶντο
περὶ
τὴν
δίαιταν,
πολὺ
|
δὲ |
ἐπίσημον
πλῆθος
ἑκατέρων
ὅσα
τε |
[3, 6] |
ἑκατὸν
δὲ
τὸ
μῆκος.
κάμακας
|
δὲ |
ἔστησε
χαλκέας
πενταπήχεις
τὸ
ὕψος |
[3, 6] |
μὲν
αὐτοὺς
Ἑβραῖοι
καλοῦσι,
ζῷα
|
δέ |
ἐστι
πετεινὰ
μορφὴν
δ'
οὐδενὶ |
[3, 6] |
τῶν
τοίχων
νότιος
ἦν,
ὁ
|
δὲ |
ἕτερος
κατὰ
βορέαν
ἐτέτραπτο,
κατόπιν |
[3, 12] |
σύριγξ
αὐλοῦ
βραχεῖ
παχυτέρα,
παρέχουσα
|
δὲ |
εὖρος
ἀρκοῦν
ἐπὶ
τῷ
στόματι |
[3, 6] |
ἐπὶ
πήχεις
ἐγήγερτο
τριάκοντα
τὸ
|
δὲ |
εὖρος
ἐπὶ
δέκα
διειστήκει,
καὶ |
[3, 1] |
ταύτῃ
σωθείησαν
μὲν
αὐτοί,
τοὺς
|
δὲ |
ἐχθροὺς
ἐπίδοιεν
ἀπολωλότας,
ὅτι
τε |
[3, 5] |
παρατυγχάνῃ
ταῖς
ἡμετέραις
εὐχαῖς.
γενήσεται
|
δὲ |
ἡ
σκηνὴ
μέτροις
τε
καὶ |
[3, 14] |
μὲν
ἤδη
δόντος
ἔχετε,
τὴν
|
δὲ |
ἤδη
λήψεσθε.
Χαναναίων
γὰρ
ἐπὶ |
[3, 6] |
δύο
χρύσεαι
λιβάνου
πλήρεις,
μετὰ
|
δὲ |
ἡμέρας
ἑπτὰ
πάλιν
ἄλλοι
ἐκομίζοντο |
[3, 15] |
οἱ
μὲν
μηδὲ
θύσαντες,
οἱ
|
δὲ |
ἡμιέργους
τὰς
θυσίας
καταλιπόντες,
πολλοὶ |
[3, 12] |
Ἐφράην
ἀντὶ
τοῦ
Ἰωσήπου:
δέησις
|
δὲ |
ἦν
αὕτη
Ἰακώβου
πρὸς
Ἰώσηπον |
[3, 7] |
ἐκλαβοῦσαι
πάντας
ἐμπεριέχουσιν
αὗται.
(Πῖλον
|
δὲ |
ἦν
ὁ
καὶ
πρότερον
αὐτῷ |
[3, 8] |
τρύβλιον
καὶ
ἡ
φιάλη,
ἀργυρᾶ
|
δὲ |
ἦν,
σίκλους
μὲν
αἱ
δύο |
[3, 8] |
ἐπελέξατο
γινομένας
προσδέχεται
ταύτας.
Ἑβραῖοι
|
δὲ |
ἠρέσκοντο
τοῖς
λεγομένοις
καὶ
συνῄνουν |
[3, 5] |
οὗτος
ὁ
λογισμὸς
ἐποίει.
προστάτου
|
δὲ |
ἠρημῶσθαι
καὶ
κηδεμόνος
ὑπολαμβάνοντες,
οἵου |
[3, 13] |
ἀπαναστῆναι
τὴν
μὲν
ἀπολέσειαν,
ἀντὶ
|
δὲ |
ἧς
ὑπέσχετο
παρέξειν
εὐδαιμονίας
ἐν |
[3, 8] |
φιάλην
ἑβδομήκοντα
μόνοι
δεδαπάνηντο,
πλήρεις
|
δὲ |
ἦσαν
ἀλεύρων
ἐλαίῳ
πεφυραμένων,
οἷς |
[3, 6] |
δὲ
χρυσαῖ
σαυρωτῆρσιν
ἐμφερεῖς,
χαλκαῖ
|
δὲ |
ἦσαν,
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ἐρηρεισμέναι. |
[3, 8] |
φέρειν
τὸν
ἀρχιερέα
προεῖπον,
σαρδόνυχες
|
δὲ |
ἦσαν
καὶ
σημαίνειν
αὐτῶν
τὴν |
[3, 15] |
τὴν
ἐπιφάνειαν
τοῦ
θεοῦ.
~(Μωυσῆς
|
δὲ |
θαρρήσας
πάρεισιν
εἰς
τὸ
πλῆθος |
[3, 11] |
ἑτέραν
οἱ
ἱερεῖς
λαμβάνουσιν.
ὁμοίως
|
δὲ |
θύουσι
καὶ
περὶ
τοῦ
τὴν |
[3, 7] |
τῇ
ῥαφῇ
καὶ
κατακρεμνᾶται:
τοὺς
|
δὲ |
θυσάνους
χρύσεαι
σύριγγες
καθ'
ἑκατέραν |
[3, 9] |
ἥπατος
ἐπιφέρουσι
τῷ
βωμῷ,
οἱ
|
δὲ |
ἱερεῖς
τάς
τε
δορὰς
ἀποφέρονται |
[3, 9] |
τετάρτη
μερὶς
ἐπ'
ἀρνί:
ὁ
|
δὲ |
ἲν
μέτρον
ἀρχαῖον
Ἑβραίων
δύναται |
[3, 6] |
τῆς
ἀδελφῆς
τοῦ
στρατηγοῦ,
Ἐλίβαζος
|
δὲ |
Ἰσαμάχου
Δανίδος
φυλῆς.
τὸ
δὲ |
[3, 6] |
ἀνατεῖνον
τετράγωνοι
τῇ
ἐργασίᾳ.
κοιλαίνεται
|
δὲ |
καθ'
ἕκαστον
πλευρὸν
κοιλαίνουσά
πως |
[3, 14] |
ὀργὴν
καταπραύνειν
τοῦ
πλήθους,
Μωυσῆς
|
δὲ |
καὶ
Ἀαρὼν
πεσόντες
ἐπὶ
τὴν |
[3, 8] |
τὰ
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ.
(Συνέβη
|
δὲ |
καὶ
Ἀαρῶνι
συμφορά
τις
ἐκ |
[3, 12] |
τρεπομένης
δὲ
ταύτης
μετανίστασθαι.
(Εὗρε
|
δὲ |
καὶ
βυκάνης
τρόπον
ἐξ
ἀργύρου |
[3, 6] |
πρὸς
τὰς
θυσίας
ὑπηρετήσοντα.
ἐφιλοτιμοῦντο
|
δὲ |
καὶ
γυναῖκες
περί
τε
στολὰς |
[3, 12] |
ἔχον
τὴν
ἀδικίαν
μεμίσηκεν.
ἐκώλυσε
|
δὲ |
καὶ
γυναικὶ
μεμιασμένῃ
τοῖς
κατὰ |
[3, 10] |
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
τηρουμένου.
πέμπτῃ
|
δὲ |
καὶ
δεκάτῃ
διαδέχεται
τὴν
πάσχα |
[3, 2] |
χερσὶν
ἦν
ἡ
μάχη:
προθυμίᾳ
|
δὲ |
καὶ
διακελευσμῷ
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους |
[3, 12] |
καὶ
πρότερον
νεμηθεῖσι.
τὸ
αὐτὸ
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
ταῖς
οἰκίαις
νόμιμον |
[3, 6] |
μὲν
εἰς
ἑκατέραν
ἀνὰ
δύο
|
δὲ |
καὶ
ἥμισυ
κατὰ
μέτωπον,
ἐγκατέθετο. |
[3, 8] |
πεντακοσίους
καὶ
ἴρεως
ἴσους,
κινναμώμου
|
δὲ |
καὶ
καλάμου,
ἔστι
δὲ
καὶ |
[3, 6] |
τοῦτον
πήγνυται
τὸν
τρόπον.
(Γίνεται
|
δὲ |
καὶ
κιβωτὸς
τῷ
θεῷ
ξύλων |
[3, 10] |
ἥπατος
ἐπιφέρουσι
τῷ
βωμῷ.
παρέχεται
|
δὲ |
καὶ
κριὸν
ὁ
ἀρχιερεὺς
ὁλοκαύτωσιν |
[3, 2] |
ὁπότε
κελεύσειεν
αὐτοὺς
Μωυσῆς.
διηγρύπνει
|
δὲ |
καὶ
Μωυσῆς
ἀναδιδάσκων
τὸν
Ἰησοῦν |
[3, 1] |
ἐκ
τῶν
ἄλλων
ἀπορίαν,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
νῦν
ὕεται>
πᾶς
ἐκεῖνος |
[3, 7] |
εἴη
τεκμήριον
τοῦ
πυρός.
ἀποσημαίνει
|
δὲ |
καὶ
ὁ
τοῦ
ἀρχιερέως
χιτὼν |
[3, 7] |
τῆς
τομῆς
τὴν
δυσπρέπειαν:
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
ὅθεν
αἱ
χεῖρες
διείργονται |
[3, 12] |
μέγιστον
ὁ
νόμος
ἀπεῖπεν,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
πατρὸς
συνεῖναι
γαμετῇ
καὶ |
[3, 12] |
τὰς
ἱερουργίας
καθαροὺς
εἶναι,
σπουδάζειν
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τὴν
αὐτῶν
δίαιταν, |
[3, 2] |
υἱὸν
φυλῆς
τῆς
Ἐφραιμίτιδος,
ἀνδρειότατον
|
δὲ |
καὶ
πόνους
ὑποστῆναι
γενναῖον
καὶ |
[3, 6] |
ὑπὸ
τῶν
ἱερέων
ἐφέρετο.
ἵδρυτο
|
δὲ |
καὶ
πρὸ
τῆς
σκηνῆς
βωμὸς |
[3, 12] |
τὴν
στολὴν
ἔχουσι
κεκωλυμένοι:
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἱερεῖα
θύουσιν
ὁλόκληρα |
[3, 13] |
ταλαιπωρίαις,
ὕδατος
μὲν
σπανίζοντες,
εἰ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
μάνναν
ἐπιλιπεῖν
συμβαίη |
[3, 8] |
τὴν
σκηνὴν
χρείας
ἀναλοῦτο.
(Ἥγνιζε
|
δὲ |
καὶ
τὴν
σκηνὴν
καὶ
τοὺς |
[3, 1] |
ἐκ
παραδόξου
ἔτυχον
γενομένων,
προσδοκᾶν
|
δὲ |
καὶ
τῆς
παρούσης
ἀπαλλαγῆναι
ἀμηχανίας |
[3, 7] |
τὰ
περὶ
αὐτὴν
σκεύη.
~(Γίνονται
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἱερεῦσι
στολαὶ
πᾶσί |
[3, 11] |
ἤδη
καθαραῖς
ἐνδημεῖν
ἐφίησιν.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
κηδεύσασι
νεκρὸν
μετὰ |
[3, 7] |
κατὰ
ὦμον
τὸν
δεξιόν.
ἐπίασι
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἐσσήνην
λίθοι
δώδεκα |
[3, 7] |
οὗτος
ἐμπεριείληφε
τὰ
πάντα.
δηλοῖ
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἥλιον
καὶ
τὴν |
[3, 3] |
τὸν
Μωυσῆν
εὐχαριστίᾳ
διεξῄει,
ἐθαύμαζε
|
δὲ |
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
τῆς
ἐπὶ |
[3, 12] |
ἐκόλασε
θάνατον
οὐκ
ἐκδεχομένους.
ἀποδίδωσι
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἀγροὺς
τοῖς
ἀρχῆθεν |
[3, 8] |
κινναμώμου
δὲ
καὶ
καλάμου,
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
εἶδος
θυμιάματος,
ἡμίσειαν |
[3, 7] |
δ'
ἐμφερὴς
τὴν
περιγραφήν.
σημανῶ
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
τοῖς
οὐ
μεμαθηκόσι: |
[3, 1] |
πρὸς
τροφὴν
αὐτοῖς
ἄπορος,
σπανίζουσα
|
δὲ |
καὶ
ὕδατος
εἰς
τὸ
ἔσχατον, |
[3, 9] |
δ'
ἂν
περισσεύσῃ
κατακαίουσι.
(Θύουσι
|
δὲ |
καὶ
ὑπὲρ
ἁμαρτάδων
καὶ
ὁμοίως |
[3, 4] |
περὶ
τούτου
διάγνωσιν
ἐπανοίσουσιν,
ἂν
|
δὲ |
κἀκείνους
διαφύγῃ
τὸ
περὶ
τοῦ |
[3, 7] |
τὸν
καρπὸν
μεταβαλεῖν
ἠργμένης:
ὁ
|
δὲ |
κάλυξ
μεγέθους
ἐστὶ
σκυταλίδος
τοῦ |
[3, 12] |
τοῖς
Ἑβραίοις
γεγραμμένην
παραδίδωσιν.
(Ἐπειδὴ
|
δὲ |
καλῶς
αὐτῷ
τὰ
περὶ
τὴν |
[3, 8] |
θεῷ
τὰς
μὲν
κοινῇ
τὰς
|
δὲ |
κατ'
ἰδίαν
ἀνετίθεσαν
κατὰ
φυλάς: |
[3, 6] |
προσῆν
δεχομένη
τὴν
στρόφιγγα.
τοῦ
|
δὲ |
κατὰ
δύσιν
τοίχου
κίονες
μὲν |
[3, 8] |
μηνὶ
Ξανθικῷ
κατὰ
Μακεδόνας
Νισὰν
|
δὲ |
κατὰ
Ἑβραίους
νουμηνίᾳ
τὴν
σκηνὴν |
[3, 5] |
διατρίβειν
φοβερὸν
καὶ
ἀπρόσιτον.
Ἑβραῖοι
|
δὲ |
κατὰ
τὰς
Μωυσέος
ἐντολὰς
μετεσκήνουν |
[3, 6] |
ὕφος
σινδόνος
ἦν
περιηγμένον.
τὸ
|
δὲ |
κατὰ
τὰς
πύλας
μήκους
μὲν |
[3, 7] |
κατὰ
τοὺς
ῥοίσκους
ἀπεικασμένος
βρονταῖς
|
δὲ |
κατὰ
τὸν
τῶν
κωδώνων
ψόφον. |
[3, 6] |
κατὰ
τὴν
ἡμετέραν
γλῶτταν,
ἡ
|
δὲ |
κατασκευὴ
τοιαύτη
τις
ἦν:
μῆκος |
[3, 7] |
μέσης:
καλεῖται
μὲν
μασναεφθῆς,
τῇ
|
δὲ |
κατασκευῇ
τοιοῦτός
ἐστιν
ὡς
στεφάνη |
[3, 14] |
μεγάλοις
αὐτὴν
ἀγῶσιν
ἀφαιρεθέντες.
πέμψωμεν
|
δὲ |
κατασκόπους,
οἳ
τῆσδε
τῆς
γῆς |
[3, 14] |
ἐπὶ
τὴν
Αἴγυπτον
ὑποστρέφειν.
(Τῶν
|
δὲ |
κατασκόπων
Ἰησοῦς
τε
ὁ
Ναυήχου |
[3, 8] |
οἱ
μὲν
οὕτως
ἀπέθανον:
Μωυσῆς
|
δὲ |
κελεύει
τὸν
πατέρα
αὐτῶν
καὶ |
[3, 9] |
συμπεφύραται,
ἢ
γενομένων
ἄρτων.
ἱερέως
|
δὲ |
κομίσαντος
καὶ
ὁποσονοῦν
ὁλοκαυτεῖν
ἀναγκαῖον. |
[3, 9] |
μὲν
βοὶ
ἰνὸς
ἥμισυ,
ἐπὶ
|
δὲ |
κριῷ
μέρος
τούτου
τρίτον
τοῦ |
[3, 7] |
παρ'
ἡμῖν
λεγομένῃ
ἀπομεμιμημένος,
ὑὸς
|
δὲ |
κύαμον
Ἑλλήνων
οἱ
περὶ
τομὰς |
[3, 11] |
γυναικὶ
πλησιάζουσιν
ἐξουσίαν
ἔχει.
τοὺς
|
δὲ |
λεπροὺς
εἰς
τὸ
παντελὲς
ἐξήλασε |
[3, 12] |
πρὸς
ἑξακοσίοις
καὶ
πεντήκοντα.
ἀντὶ
|
δὲ |
Λευὶ
κατέλεξεν
εἰς
τοὺς
φυλάρχους |
[3, 6] |
αἱ
δὲ
πορφύρας
ἄνθος,
ἕτεραι
|
δὲ |
λευκὴν
παρεῖχον
τὴν
χρόαν:
ἔριά |
[3, 9] |
ἐπιβάλλει
τῷ
βωμῷ
δράκα,
τὴν
|
δὲ |
λοιπὴν
οἱ
ἱερεῖς
πρὸς
τροφὴν |
[3, 6] |
ἄχρι
ἡμίσους
τοῦ
κίονος.
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
εἴσοδος
ἀνεῖτο
τοῖς
ἱερεῦσιν |
[3, 6] |
ἐνδοτέρω
αὐτῶν
ἄδυτον
ἦν,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
ἡ
σκηνὴ
τοῖς
ἱερεῦσιν |
[3, 8] |
θεῷ
κατὰ
πᾶσαν
ἡμέραν,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
περὶ
τὴν
ἑσπέραν
ἅπτοντας. |
[3, 7] |
εἰς
τοσούτους
μῆνας
διῃρημένον.
τὴν
|
δὲ |
λυχνίαν
ἐξ
ἑβδομήκοντα
μορίων
ποιήσας |
[3, 6] |
παῖς
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς,
υἱὸς
|
δὲ |
Μαριάμης
τῆς
ἀδελφῆς
τοῦ
στρατηγοῦ, |
[3, 1] |
τῇ
τῶν
ἀρωμάτων
βδέλλῃ,
τὸ
|
δὲ |
μέγεθος
τῷ
κοριάννου
σπέρματι:
καὶ |
[3, 4] |
ἀποδείξεις,
εἶτα
κατὰ
χιλίους,
διαιρήσεις
|
δὲ |
μετ'
αὐτοὺς
εἰς
πεντακοσίους,
καὶ |
[3, 1] |
ὑπόσχεσιν
ποιησαμένου
τὴν
ἐπικουρίαν.
(Εὐθὺς
|
δὲ |
μετὰ
τὴν
πρώτην
ἀφορμὴν
τῆς |
[3, 7] |
πρὸς
ἑκάτερον
τῶν
κροτάφων.
τὸ
|
δὲ |
μέτωπον
ἡ
μὲν
ἐφιελὶς
οὐκ |
[3, 12] |
δὲ
εἶναι
πᾶσαν
ἀφέλειαν:
τὸν
|
δὲ |
μὴ
ὁλόκληρον
τῶν
ἱερέων
νέμεσθαι |
[3, 1] |
ὡς
δύναμις
αὐτῷ:
μὴ
ἀπογινώσκειν
|
δὲ |
μηδὲ
νῦν
αὐτοῦ
τὴν
πρόνοιαν, |
[3, 6] |
πηχῶν
τὸ
πλάτος
τεσσάρων
τὸ
|
δὲ |
μῆκος
ὀκτὼ
καὶ
εἴκοσι,
χρυσείους |
[3, 6] |
μιᾷ
πλείους
τὸν
ἀριθμὸν
τὸ
|
δὲ |
μῆκος
ὑπερβάλλουσαι,
τριακονταπήχεις
γὰρ
ἦσαν, |
[3, 10] |
πηγνύουσιν
ἐπιτελεῖν
ἐστι
πάτριον.
(Τῷ
|
δὲ |
μηνὶ
τῷ
Ξανθικῷ,
ὃς
Νισὰν |
[3, 12] |
παῖδας
εἶναι
γνησίους.
καὶ
μίσγεσθαι
|
δὲ |
μητράσι
κακὸν
μέγιστον
ὁ
νόμος |
[3, 1] |
τοῦτο
αὐτοῖς
παρεῖχε
πιστεύειν.
οἱ
|
δὲ |
μιμούμενοι
τὸν
στρατηγὸν
ἥδοντο
τῷ |
[3, 10] |
λόγον
ἀκριβέστερον
αὖθις
δηλώσομεν,
ἱκανὰ
|
δέ |
μοι
δοκεῖ
καὶ
νῦν
περὶ |
[3, 7] |
ἂν
ἁμάρτοι:
καὶ
ὁ
πῖλος
|
δέ |
μοι
δοκεῖ
τὸν
οὐρανὸν
τεκμηριοῦν |
[3, 14] |
ἔργῳ
τοῦ
θεοῦ
βοηθοῦντος
λόγῳ
|
δὲ |
μόνον
ὑπισχνουμένου.
καὶ
τὸν
Μωυσῆν |
[3, 1] |
μακρὰν
τὴν
δωρεὰν
ἀνεβάλλετο,
τῷ
|
δὲ |
Μωυσεῖ
παρέξειν
ὑπισχνεῖται
πηγὴν
καὶ |
[3, 15] |
ἐφθονήσατε
μετασχεῖν,
ποιήσειν
δεσπότας.
(Ταῦτα
|
δὲ |
Μωυσέος
κατὰ
τὴν
τοῦ
θεοῦ |
[3, 3] |
καὶ
τοὺς
παῖδας
αὐτῶν.
ἥδεται
|
δὲ |
Μωυσῆς
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
πενθεροῦ |
[3, 8] |
δόξαν
οὕτω
γεγενημένῳ
διατεθέν.
μόνους
|
δὲ |
Μωυσῆς
τοὺς
ἀδελφοὺς
αὐτῶν
καὶ |
[3, 9] |
μὲν
αἵματι
τὸν
βωμόν,
τοὺς
|
δὲ |
νεφροὺς
καὶ
τὸν
ἐπίπλουν
καὶ |
[3, 10] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἱερουργοῦντες.
τῇ
|
δὲ |
νουμηνίᾳ
τάς
τε
καθημερινὰς
θυσίας |
[3, 8] |
περὶ
ὧν
ἐροῦμεν
εὐκαιρότερον.
τρέψομαι
|
δὲ |
νῦν
ἐπὶ
τὸν
ἑξῆς
λόγον. |
[3, 8] |
αὐτὴν
σκεύη
μοι
δεδήλωται.
(Ἐπέδειξε
|
δὲ |
ὁ
θεὸς
αὑτὸν
ἡσθέντα
τῷ |
[3, 9] |
καὶ
ὁποσονοῦν
ὁλοκαυτεῖν
ἀναγκαῖον.
κωλύει
|
δὲ |
ὁ
νόμος
θύειν
ζῷον
αὐθημερὸν |
[3, 8] |
ἡμέραν
ἑνὸς
κατὰ
γένος,
τῇ
|
δὲ |
ὀγδόῃ
κατήγγειλεν
ἑορτὴν
τῷ
λαῷ |
[3, 5] |
δὲ
ἕβδομος
μὴ
μοιχεύειν:
ὁ
|
δὲ |
ὄγδοος
μὴ
κλοπὴν
δρᾶν:
ὁ |
[3, 12] |
μὲν
οἱ
ἱερεῖς
κατεῖχον,
ἔπειτα
|
δὲ |
οἱ
Λευῖται
πάντες
ὄντες
τὸ |
[3, 15] |
ἀξίαν
μὲν
τῶν
ἁμαρτημάτων,
οἵαν
|
δὲ |
οἱ
πατέρες
ἐπὶ
νουθεσίᾳ
τοῖς |
[3, 2] |
Ἰησοῦ
παραδιδοὺς
τὸ
στράτευμα.
(Προσέμισγον
|
δὲ |
οἱ
πολέμιοι
κἀν
χερσὶν
ἦν |
[3, 2] |
πειρᾶσθαι
τοὺς
ἄνδρας
διαφθείρειν.
ἐτύγχανον
|
δὲ |
οἱ
πρὸς
τοῦτο
ἐνάγοντες
οἵ |
[3, 9] |
ἐφεῖται
θύειν
καὶ
προήκοντας:
ἄρρενα
|
δὲ |
ὁλοκαυτεῖται
τὰ
πάντα.
σφαγέντων
δὲ |
[3, 11] |
θεοῦ
τὴν
προσηγορίαν
διφθέρᾳ,
κελεύει
|
δὲ |
ὀμνύειν
μηδὲν
ἠδικηκέναι
τὸν
ἄνδρα, |
[3, 6] |
ἐξουσίας
ἐπ'
αὐτῷ
γενομένης.
τὰ
|
δὲ |
ὀνόματα
αὐτῶν,
καὶ
γὰρ
ἐν |
[3, 1] |
τινος
πειραθῆναι
δυσκόλου
πάρεστιν,
ἡγουμένους
|
δὲ |
οὐ
κατὰ
ὀλιγωρίαν
μέλλειν
τὸν |
[3, 8] |
κατὰ
πᾶσαν
ἡμέραν
εἷς:
Μωυσῆς
|
δὲ |
οὐκέτ'
ἀναβαίνων
ἐπὶ
τὸ
Σιναῖον |
[3, 1] |
καὶ
φῦσαι
καρπὸν
δύναιτο.
τοιαύτην
|
δὲ |
οὖσαν
τὴν
χώραν
ἐξ
ἀνάγκης |
[3, 15] |
ἀζύμων
εἰς
κόρους
ἑβδομήκοντα,
μέδιμνοι
|
δὲ |
οὗτοι
Σικελοὶ
μέν
εἰσιν
εἷς |
[3, 14] |
πολεμεῖν
ἐπαίροντες
τὸ
πλῆθος,
φοβοῦντες
|
δὲ |
πάλιν
αὐτὸ
τῷ
τῆς
κτήσεως |
[3, 14] |
καὶ
πόση
δύναμις
αὐτοῖς.
πρὸ
|
δὲ |
πάντων
ὁμονοῶμεν
καὶ
τὸν
θεόν, |
[3, 15] |
ἔμπροσθεν
Κλαυδίου
Ῥωμαίων
ἄρχοντος
Ἰσμαήλου
|
δὲ |
παρ'
ἡμῖν
ἀρχιερέως
ὄντος,
καὶ |
[3, 7] |
οὖν
ἀβαίθ
αὐτὴν
ἐκάλεσεν,
ἡμεῖς
|
δὲ |
παρὰ
Βαβυλωνίων
μεμαθηκότες
ἐμίαν
αὐτὴν |
[3, 13] |
πρὸς
τὸν
Μωυσῆν
ἐπετείνετο.
Μωυσῆς
|
δὲ |
παραθαρσύνων
αὐτοὺς
οὕτως
ἀπεγνωκότας
ὑπέσχετο |
[3, 7] |
χιτὼν
κολποῦται
μὲν
οὐδαμόθεν,
λαγαρὸν
|
δὲ |
παρέχων
τὸν
βροχωτῆρα
τοῦ
αὐχένος |
[3, 8] |
κατεσκήνωσε
τῷ
ναῷ
τούτῳ.
τὴν
|
δὲ |
παρουσίαν
οὕτως
ἐποίησεν:
ὁ
μὲν |
[3, 8] |
συνέβη
κριθῆναι
τὸν
κράτιστον.
ὁ
|
δὲ |
πᾶς
χρόνος
εἰς
τὸ
ἔργον |
[3, 8] |
στολὴν
τὴν
ἱερὰν
ἠμφίεστο.
(Μωυσῆς
|
δὲ |
πᾶσαν
τιμὴν
παραιτησάμενος,
ἣν
ἑώρα |
[3, 10] |
ἀρχιερεὺς
ὁλοκαύτωσιν
τῷ
θεῷ.
(Τῇ
|
δὲ |
πέμπτῃ
τοῦ
αὐτοῦ
μηνὸς
καὶ |
[3, 5] |
ἀναπαυομένους
ἀπὸ
παντὸς
ἔργου:
ὁ
|
δὲ |
πέμπτος
γονεῖς
τιμᾶν:
ὁ
δὲ |
[3, 12] |
τὸν
ναὸν
ἐκώλυσε:
μὴ
μόνον
|
δὲ |
περὶ
τὰς
ἱερουργίας
καθαροὺς
εἶναι, |
[3, 12] |
καὶ
τῶν
ἑπομένων
ἕξ,
Λευῖται
|
δὲ |
περὶ
τὴν
σκηνὴν
πάντες
ἦσαν. |
[3, 12] |
μετανισταμένῃ
καὶ
καθιδρυμένῃ
ἐῴκει.
τὰ
|
δὲ |
περὶ
τὴν
σκηνὴν
πρῶτοι
μὲν |
[3, 9] |
ἱερεῦσιν
εἰς
βρῶσιν
διδόασιν.
ἀκριβέστερον
|
δὲ |
περὶ
τῆς
θυσίας
τῶνδε
τῶν |
[3, 9] |
εὐωχίαν
δρᾶται
τῶν
τεθυκότων:
ἐρῶ
|
δὲ |
περὶ
τῆς
προτέρας.
ἀνὴρ
ἰδιώτης |
[3, 9] |
ἐλαίῳ
καὶ
οἴνου
παρῆγον,
σπένδουσι
|
δὲ |
περὶ
τὸν
βωμὸν
τὸν
οἶνον. |
[3, 6] |
ἦν
σκεύη
μὴ
σηπόμενα,
στερεὰ
|
δὲ |
περιελήλατ'
αὐτῷ
λεπίς,
πηχυαῖον
μὲν |
[3, 1] |
ἐπεφέροντο
πάντ'
ἦσαν
ἀναλωκότες,
μηδενὶ
|
δὲ |
περιτυγχάνοντες
δυσέλπιδες
ἦσαν
περὶ
τῶν |
[3, 1] |
τῆς
γῆς,
καὶ
τὸ
εὑρισκόμενον
|
δὲ |
πικρὸν
ἀλλ'
οὐ
πότιμον
ἦν, |
[3, 6] |
μὲν
τὸ
σχῆμα
εἰργασμένοι,
εἰς
|
δὲ |
πλάτος
διεστῶτες
πήχεώς
τε
καὶ |
[3, 6] |
μῆκος
μὲν
δύο
πηχῶν,
τὸ
|
δὲ |
πλάτος
ἑνὸς
πήχεως
καὶ
σπιθαμῶν |
[3, 5] |
μνησθήσομαι
κατὰ
καιρὸν
οἰκεῖον.
τοὺς
|
δὲ |
πλείονας
τῶν
νόμων
εἰς
ἑτέραν |
[3, 6] |
δὲ
Ἰσαμάχου
Δανίδος
φυλῆς.
τὸ
|
δὲ |
πλῆθος
οὕτως
ὑπὸ
προθυμίας
τοῖς |
[3, 13] |
τῆς
τοῦ
θεοῦ
βοηθείας.
τὸ
|
δὲ |
πλῆθος
πρὸς
τοῦτο
μᾶλλον
ἐκινήθη |
[3, 12] |
ἀναγκάζει
τὸν
πριάμενον
ἀποδοῦναι,
εἰ
|
δὲ |
πλῆρες
γένοιτο
τὸ
ἔτος,
βεβαιοῖ |
[3, 9] |
πεπληρωμένον
καὶ
πυρὸς
φλεγομένου.
τοὺς
|
δὲ |
πόδας
τῶν
ἱερείων
καὶ
τὰ |
[3, 15] |
τὴν
ἀπ'
αὐτῆς
εὐδαιμονίαν,
ἀνεστίους
|
δὲ |
ποιήσειν
καὶ
ἀπόλιδας
ἐπὶ
τῆς |
[3, 2] |
ἀπορίᾳ
μὲν
ὂν
ἁπάντων,
μέλλον
|
δὲ |
πολεμεῖν
πρὸς
ἀνθρώπους
τοῖς
πᾶσι |
[3, 2] |
δὲ
Ἑβραίων
μὲν
οὐδείς,
τῶν
|
δὲ |
πολεμίων
ὅσους
οὐδ'
ἀριθμῷ
γνῶναι |
[3, 6] |
βεβαμμένας
τὰς
δὲ
φοίνικι:
αἱ
|
δὲ |
πορφύρας
ἄνθος,
ἕτεραι
δὲ
λευκὴν |
[3, 1] |
αἷμα
ἦν
καὶ
ἄποτος
αὐτοῖς
|
δὲ |
πότιμος
καὶ
γλυκύς,
πῶς
τε |
[3, 9] |
γεγεννηκότος
ἐπὶ
ταὐτό,
οὐδ'
ἄλλως
|
δὲ |
πρὶν
ὀγδόην
ἡμέραν
γεννηθέντι
διελθεῖν. |
[3, 5] |
ἡμέρας
εὐωχούμενοι
διῆγον,
τῇ
τρίτῃ
|
δὲ |
πρὶν
τὸν
ἥλιον
ἀνασχεῖν
νεφέλη |
[3, 1] |
ἀτυχῇ
γένους
ὄντος.
ὁ
θεὸς
|
δὲ |
προνοήσειν
τε
ἐπαγγέλλεται
καὶ
παρέξειν |
[3, 6] |
προστιθέασι
ταῖς
κλίναις
ἐμφερεῖς,
τὸ
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὴν
ἀνατεῖνον
τετράγωνοι
τῇ |
[3, 1] |
ἐκλελοίπασι
τὴν
Αἴγυπτον,
καταφρονοῦντας,
οὕτως
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὸν
τὸν
ὑπηρέτην
αὐτοῦ |
[3, 4] |
ποιεῖσθαι
καὶ
ἐπ'
ἄλλων,
σὺ
|
δὲ |
πρὸς
μόνῃ
τῇ
τοῦ
θεοῦ |
[3, 1] |
ποταμὸν
αὐτοῖς
ῥυήσεσθαι
λέγων.
τῶν
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
ἀκοὴν
καταπλαγέντων,
εἰ |
[3, 5] |
ταύτην
τὴν
ψῆφον
ἔφερον,
τῶν
|
δὲ |
πρὸς
τὸ
θεῖον
ἀνακεχωρηκέναι.
τοὺς |
[3, 11] |
βρωτὰ
ἡμῖν
ἐκέλευσεν
εἶναι,
τῶν
|
δὲ |
προσέταξεν
ἀπέχεσθαι.
αἵματος
μέντοι
παντὸς |
[3, 7] |
στολὴν
τοιαύτην
εἶναι
συμβέβηκεν.
ὅταν
|
δὲ |
προσίῃ
ταῖς
ἱερουργίαις
ὁ
ἱερεὺς |
[3, 4] |
τῷ
πλήθει.
κἀν
τοῖς
βιβλίοις
|
δὲ |
Ῥαγουῆλον
ἔγραψεν
ὡς
εὑρηκότα
τὴν |
[3, 7] |
πολλάκις
αὐξανομένη
τὸ
ὕψος,
τὴν
|
δὲ |
ῥίζαν
ἐμφερὴς
βουνιάδι,
ταύτῃ
γὰρ |
[3, 10] |
τῇ
πρὸ
τοῦ
σαββάτου,
τῷ
|
δὲ |
σαββάτῳ
πρωὶ
κομισθέντες
ἐπὶ
τῆς |
[3, 12] |
τὴν
σκηνὴν
πάντες
ἦσαν.
τρίτον
|
δὲ |
σημήναντος
τὸ
κατὰ
λίβα
τετραμμένον |
[3, 8] |
τὸ
ἥμισυ
καθ'
ἕκαστον,
ὁ
|
δὲ |
σίκλος
νόμισμα
Ἑβραίων
ὢν
Ἀττικὰς |
[3, 6] |
τὸν
τρόπον
ἦν
διακεκοσμημένος.
(Τὴν
|
δὲ |
σκηνὴν
ἵστησιν
αὐτοῦ
κατὰ
μέσον |
[3, 12] |
δὲ
συνῆγε
τὸ
πλῆθος.
τῆς
|
δὲ |
σκηνῆς
μετακινουμένης
ταῦτα
ἐγίνετο:
ἀποσημήναντος |
[3, 1] |
οὐ
πότιμον
ἦν,
καὶ
τοῦτο
|
δὲ |
σπάνιον.
ἀφικνοῦνται
δὲ
τοῦτον
ὁδεύοντες |
[3, 7] |
ἔχει
τοῖς
ὁρῶσι
καλῶς,
ὅταν
|
δὲ |
σπουδάζειν
περὶ
τὰς
θυσίας
δέῃ |
[3, 1] |
οὐδὲν
ἀπήντα,
κἂν
εἴ
τι
|
δὲ |
στάζον
ἔλαβον
εἰς
χεῖρας,
ἄχρηστον |
[3, 9] |
ἀρνὸς
ἐπιφέρουσι
τῷ
βωμῷ.
τὸ
|
δὲ |
στῆθος
καὶ
τὴν
κνήμην
τὴν |
[3, 7] |
ἔνατος
ὢν
τοῖς
πᾶσι,
τετάρτου
|
δὲ |
στίχου
χρυσόλιθος
μὲν
πρόκειται,
μετὰ |
[3, 5] |
λυπεῖσθαι
καὶ
κατηφεῖν
ἠδύναντο.
τὸ
|
δὲ |
στρατόπεδον
οὐκ
ἐθάρρουν
μετάγειν
Μωυσέος |
[3, 5] |
ἄλλοις
τῆς
γραφῆς
δηλώσομεν.
~(Μωυσῆς
|
δὲ |
συγκαλέσας
τὴν
πληθὺν
αὐτὸς
μὲν |
[3, 8] |
ἐτῶν
ἄχρι
πεντήκοντα
γεγονότες.
τὸ
|
δὲ |
συγκομισθὲν
εἰς
τὰς
περὶ
τὴν |
[3, 1] |
καταφέρεται
εἰς
τοὺς
Ἑβραίους:
οἱ
|
δὲ |
συλλαμβάνοντες
ὡς
τροφὴν
αὐτοῖς
τοῦ |
[3, 3] |
ἕκαστοι
τῆς
εὐωχίας
μετελάμβανον,
Ἀαρὼν
|
δὲ |
σὺν
τοῖς
παροῦσι
Ῥαγουῆλον
προσλαβόμενος |
[3, 12] |
ἱκνούμενον
ἐξέχεται
τῆς
κτήσεως,
ἴσων
|
δὲ |
συναριθμουμένων
τῶν
τε
καρπῶν
καὶ |
[3, 9] |
ὁ
δὲ
ἁμαρτὼν
μὲν
αὑτῷ
|
δὲ |
συνειδὼς
καὶ
μηδένα
ἔχων
τὸν |
[3, 7] |
τοῖς
πᾶσιν
ἱερεῦσιν,
ὑπ'
αὐτὸν
|
δὲ |
συνερραμμένος
ἕτερος
ἐξ
ὑακίνθου
πεποικιλμένος |
[3, 12] |
σκεψομένας
περὶ
τῶν
οἰκείων,
ἀμφοτέραις
|
δὲ |
συνῆγε
τὸ
πλῆθος.
τῆς
δὲ |
[3, 6] |
μεταβαλλόμενον
γλῶτταν
σημαίνει
τάλαντον.
πεποίηται
|
δὲ |
σφαιρία
καὶ
κρίνα
σὺν
ῥοίσκοις |
[3, 5] |
πρὸς
τὸ
θεῖον
ἀνακεχωρηκέναι.
τοὺς
|
δὲ |
σώφρονας
καὶ
μηδέτερον
τῶν
λεγομένων |
[3, 6] |
τριῶν
σπιθαμῶν
εἰς
ἑκάτερον:
χρυσῷ
|
δὲ |
τά
τ'
ἐντὸς
καὶ
τὰ |
[3, 4] |
ἀπαλλάξειας
τῆς
νῦν
ἀπορίας.
ὑποθήκαις
|
δὲ |
ταῖς
ἐμαῖς
περὶ
τῶν
ἀνθρωπίνων |
[3, 9] |
θύματα
ταῦρον
ἔριφον
ἄρσενας.
(Νόμος
|
δὲ |
ταῖς
ἰδιωτικαῖς
καὶ
ταῖς
δημοσίαις |
[3, 6] |
ἐν
ταῖς
ἐπισήμοις
ἡμέραις.
κατὰ
|
δὲ |
τὰς
λοιπὰς
καὶ
μάλισθ'
ὅταν |
[3, 10] |
δορᾷ
μηδὲν
ὅλως
καθάραντες.
συγκατακαίεται
|
δὲ |
ταῦρος
οὐχ
ὑπὸ
τοῦ
δήμου |
[3, 14] |
σύμμαχος,
διὰ
τιμῆς
ἔχωμεν.
(Μωυσέος
|
δὲ |
ταῦτ'
εἰπόντος
τὸ
πλῆθος
αὐτὸν |
[3, 9] |
αὐτὰ
μὲν
ζῷα
θύουσιν,
ὁλόκληρα
|
δὲ |
ταῦτα
καὶ
τῶν
ἐπετείων
πρεσβύτερα, |
[3, 9] |
ἄρρενα
μέντοι
θήλεσι
συνδυαζόμενα.
θύσαντες
|
δὲ |
ταῦτα
φοινίσσουσι
μὲν
αἵματι
τὸν |
[3, 12] |
ἐπιδημοῦντος
ἐδόκει
τοῦ
θεοῦ,
τρεπομένης
|
δὲ |
ταύτης
μετανίστασθαι.
(Εὗρε
δὲ
καὶ |
[3, 15] |
εἰσιν
εἷς
καὶ
τριακόσιοι
Ἀττικοὶ
|
δὲ |
τεσσαράκοντα
εἷς,
οὐδεὶς
ἐτόλμησε
τῶν |
[3, 5] |
αὐτοὺς
ἐκεῖ
παραμένειν
προειρηκότος.
(Ἤδη
|
δὲ |
τεσσαράκοντα
ἡμερῶν
διεληλυθυιῶν
καὶ
τοσούτων |
[3, 6] |
τρεῖς
πλευραὶ
τοῦ
περιβόλου:
τῆς
|
δὲ |
τετάρτης
πλευρᾶς,
πεντήκοντα
γὰρ
οὖσα |
[3, 5] |
φαύλῳ
τὸν
θεὸν
ὀμνύναι:
ὁ
|
δὲ |
τέταρτος
παρατηρεῖν
τὰς
ἑβδομάδας
ἀναπαυομένους |
[3, 10] |
τοῦ
τῆς
περσέας
προσόντος.
εἶναι
|
δὲ |
τῇ
πρώτῃ
τῶν
ἡμερῶν
τὴν |
[3, 1] |
καὶ
τὴν
ἡδονὴν
ἐμφερές,
ὅμοιον
|
δὲ |
τῇ
τῶν
ἀρωμάτων
βδέλλῃ,
τὸ |
[3, 6] |
Ἑβραῖοι
μὲν
καλοῦσι
κίγχαρες,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
Ἑλληνικὴν
μεταβαλλόμενον
γλῶτταν
σημαίνει |
[3, 7] |
αὐτοῦ
νήμασιν
ὑακινθίνοις
ἐπενόησαν.
πορποῦσι
|
δὲ |
τὴν
ἐπωμίδα
σαρδόνυχες
δύο
κατὰ |
[3, 1] |
ὀργῆς
τὸν
Μωυσῆν
ἐποιοῦντο.
ὁ
|
δὲ |
τὴν
ὁρμὴν
τοῦ
πλήθους
πρὸς |
[3, 8] |
τῷ
προνοούμενος
αὐτῶν
βλέπεσθαι.
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
πολιτείαν
καὶ
νόμους
αὐτῶν |
[3, 8] |
τὸ
Σιναῖον
ἀνόδων
ἀπείχετο,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
σκηνὴν
εἰσιὼν
ἐχρηματίζετο
περὶ |
[3, 12] |
παῖδας,
ὡς
καὶ
προεῖπον.
(Πηγνύντες
|
δὲ |
τὴν
σκηνὴν
μέσην
ἀπελάμβανον
τριῶν |
[3, 8] |
μὲν
οὐρανὸς
καθαρὸς
ἦν,
ὑπὲρ
|
δὲ |
τὴν
σκηνὴν
μόνην
ἤχλυσεν
οὔτε |
[3, 6] |
ἐφεστῶτες
τὸν
ἀριθμὸν
πέντε.
κατεπετάννυσαν
|
δὲ |
τὴν
σκηνὴν
ὕφεσι
βύσσου
καὶ |
[3, 2] |
γενομένην
ἔξοδον
οὕτως
ἐπολέμησαν,
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὴν
τῶν
ἐπινικίων
ἑορτὴν
ἤγαγον, |
[3, 8] |
αἱ
δύο
διακοσίους
εἷλκον,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
φιάλην
ἑβδομήκοντα
μόνοι
δεδαπάνηντο, |
[3, 15] |
ἐκ
τοῦ
συμφορᾷ
περιπεσεῖν.
(Θαυμαστὸς
|
δὲ |
τῆς
ἀρετῆς
ὁ
ἀνὴρ
καὶ |
[3, 12] |
Λευῖται
καὶ
πάντων
ἀτελεῖς.
γενομένης
|
δὲ |
τῆς
ἐξετάσεως
εὑρέθησαν
μυριάδες
ἑξήκοντα |
[3, 8] |
ὄχλου
γένηται
τοῖς
ἐντυγχάνουσι.
δὶς
|
δὲ |
τῆς
ἡμέρας
πρίν
τε
ἀνασχεῖν |
[3, 7] |
ἑκατέραν
κατακλεῖδα:
μασσαβάνης
καλεῖται.
(Ὑπὲρ
|
δὲ |
τῆς
κεφαλῆς
φορεῖ
πῖλον
ἄκωνον |
[3, 2] |
ἐμποδιζούσης
τὴν
προθυμίαν
αὐτῶν.
ὁ
|
δὲ |
τῆς
πληθύος
ἀποκρίνας
πᾶν
τὸ |
[3, 11] |
τῶν
βοῶν
ἀπέχεσθαι
προεῖπεν.
(Ἀπήλασε
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
καὶ
τοὺς
λέπρᾳ |
[3, 1] |
ἱστοριῶν
τῆς
Ἰουδαικῆς
ἀρχαιολογίας
~(Παραδόξου
|
δὲ |
τῆς
σωτηρίας
τοῖς
Ἑβραίοις
οὕτως |
[3, 6] |
ἐν
ἑτέροις
ἐροῦμεν.
(Κατὰ
πρόσωπον
|
δὲ |
τῆς
τραπέζης
τῷ
πρὸς
μεσημβρίαν |
[3, 2] |
τε
παρὰ
τοῖς
Ἑβραίοις.
βραχὺ
|
δέ |
τι
περὶ
τὸ
ὕδωρ
ἔταξε |
[3, 15] |
ἄνθρωπόν
ἐστι
δυνάμεως
αὐτοῦ,
ἤδη
|
δέ |
τινες
καὶ
τῶν
ὑπὲρ
Εὐφράτην |
[3, 8] |
προφητῶν
κακουργίαις
κατέλιπεν
ἀφορμήν,
εἰ
|
δέ |
τινες
τοιοῦτοι
γένοιντο
παρεγχειρεῖν
τῷ |
[3, 13] |
ἄνδρα
καὶ
δεινὰ
λεγόντων,
εἷς
|
δέ |
τις
αὐτοῖς
παρῄνει,
μήτε
Μωυσέος |
[3, 11] |
καὶ
νεκροῦ
μηδὲν
διαφέροντας:
ἂν
|
δέ |
τις
ἐξικετεύσας
τὸν
θεὸν
ἀπολυθῇ |
[3, 4] |
καὶ
κατὰ
δέκα
συναριθμουμένους,
ἔστω
|
δέ |
τις
ἐπὶ
τούτοις
εἷς
τὴν |
[3, 7] |
ῥιζῶν
ἐμπείρως
ἔχοντες
προσαγορεύουσιν.
εἰ
|
δέ |
τις
ἢ
θεασάμενος
τὴν
βοτάνην |
[3, 9] |
τὸν
βωμὸν
τὸν
οἶνον.
εἰ
|
δέ |
τις
θυσίαν
οὐκ
ἐπιτελῶν
ἐπήνεγκε |
[3, 8] |
καὶ
πεντακόσιοι
καὶ
πεντήκοντα.
ἔφερον
|
δὲ |
τὸ
ἀργύριον
τῶν
ἐλευθέρων
οἱ |
[3, 2] |
εἰς
μάχην
αὐτοῖς
καθισταμένους,
ὑπολαμβάνειν
|
δὲ |
τὸ
μὲν
αὐτῶν
εἶναι
στράτευμα |
[3, 10] |
ἐστιν
ἀσσάρων
τοῦ
ἀλεύρου,
τούτου
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ἥμισυ
τὸ
πρωί, |
[3, 7] |
ἀλλήλους
κατάδεσιν
τοῖς
κρίκοις.
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
μὴ
χαλαρὸν
εἶναι
τὸ |
[3, 6] |
μὲν
εὖρος
πεντήκοντα
πηχῶν
ἑκατὸν
|
δὲ |
τὸ
μῆκος.
κάμακας
δὲ
ἔστησε |
[3, 8] |
ἡμῖν
διελθεῖν
τῶν
πραγμάτων.
~(Ὡς
|
δὲ |
τὸ
προειρημένον
πέρας
εἶχε,
τῶν |
[3, 11] |
μηδὲν
ἠδικηκέναι
τὸν
ἄνδρα,
παραβᾶσαν
|
δὲ |
τὸ
σῶφρον
τοῦ
δεξιοῦ
σκέλους |
[3, 6] |
τοῦ
ἁγίου
τὸ
ἅγιον.
ὡραῖον
|
δὲ |
τὸ
φάρσος
ἄνθεσι
παντοίοις,
ὅσα |
[3, 12] |
τρόπον
ἐξ
ἀργύρου
ποιησάμενος,
ἔστι
|
δὲ |
τοιαύτη:
μῆκος
μὲν
ἔχει
πηχυαῖον |
[3, 10] |
ἀντ'
ἐκείνων
ἄλλοι
κομίζονται,
οἱ
|
δὲ |
τοῖς
ἱερεῦσι
πρὸς
τροφὴν
δίδονται, |
[3, 9] |
μὲν
ὁλοκαυτεῖται
τῷ
θεῷ,
τὸ
|
δὲ |
τοῖς
ἱερεῦσιν
εἰς
βρῶσιν
διδόασιν. |
[3, 1] |
καὶ
οὐκ
ἐν
ἄλλῳ:
συγγινώσκειν
|
δὲ |
τοῖς
νῦν
ὑπὸ
τῆς
ἀνάγκης |
[3, 1] |
τὸ
βρῶμα
καὶ
παράδοξον.
ἀμύνει
|
δὲ |
τοῖς
ταύτην
νεμομένοις
τὴν
ἐκ |
[3, 6] |
εὐαρμοστίαν
λυμαινόμενον.
καὶ
καθ'
ἑκάτερον
|
δὲ |
τοῖχον
τῶν
ἐπιμηκεστέρων
κρίκοι
προσῆσαν |
[3, 11] |
τελεσφορεῖται
κατὰ
τὴν
γαστέρα:
ψευσαμένη
|
δὲ |
τὸν
ἄνδρα
ἐπὶ
τοῖς
γάμοις |
[3, 6] |
τριάκοντα
πήχεις
ὑπ'
αὐτῶν:
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
ὄπισθεν
τοῖχον,
ἐννέα
γὰρ |
[3, 6] |
στρόφιγγι
κοχλίου
τρόπον
δεδημιουργημένῳ.
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
ὄπισθεν
τοῖχον
μία
φάλαγξ |
[3, 5] |
Μωυσέος
παρὰ
τοῦ
θεοῦ.
ἑορτάζοντες
|
δὲ |
τὸν
στρατηγὸν
περιέμενον
ἁγνεύοντες
τήν |
[3, 4] |
κἂν
ἄλλους
Ἑβραίων
εὑρεθῆναι,
φροντίσαι
|
δὲ |
τοσούτων
μυριάδων
σωτηρίας
οὐκ
ἄλλον |
[3, 12] |
καὶ
ταῖς
λοιπαῖς
ἡμέραις.
θύει
|
δὲ |
τότε
πρῶτον
μετὰ
τὴν
ἀναχώρησιν |
[3, 10] |
καὶ
ἔριφον
ὑπὲρ
ἁμαρτάδων.
(Δεκάτῃ
|
δὲ |
τοῦ
αὐτοῦ
μηνὸς
κατὰ
σελήνην |
[3, 8] |
ἐνιαυτὸς
αὐτοῖς
πρῶτος
ἐτελειοῦτο.
ἀρχομένου
|
δὲ |
τοῦ
δευτέρου
ἔτους
μηνὶ
Ξανθικῷ |
[3, 10] |
ἱερέων
μέρος
ἴδιον
λαβόντων.
~(Ἐκ
|
δὲ |
τοῦ
δημοσίου
ἀναλώματος
νόμος
ἐστὶν |
[3, 1] |
παρέξειν
ἀφορμὴν
ἣν
ποθοῦσι.
Μωυσῆς
|
δὲ |
τοῦ
θεοῦ
ταῦτ'
ἀκούσας
καταβαίνει |
[3, 4] |
χρῆσθαι
τοῦ
στρατηγοῦ
θέλουσι,
παυσάμενον
|
δὲ |
τοῦ
θορύβου
παραλαβὼν
καὶ
συμμονωθεὶς |
[3, 11] |
νῦν
περὶ
αὐτῶν
προειρῆσθαι.
~(Μωυσῆς
|
δὲ |
τοῦ
Λευὶ
τὴν
φυλὴν
τῆς |
[3, 6] |
βάσεων:
χαλκαῖ
γὰρ
ἦσαν.
ἑκατέρωθεν
|
δὲ |
τοῦ
πυλῶνος
τρεῖς
κάμακες
ἦσαν |
[3, 8] |
καὶ
βουλομένοις
καὶ
πεπιστευκόσι.
(Μωυσῆς
|
δὲ |
τοὺς
τέκτονας
οἵαις
εἰκὸς
ἦν |
[3, 12] |
μηδὲν
ἐξ
αὐτῶν
φυλάττοντας:
ποιεῖν
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
μεθ'
ἑβδόμην
ἐτῶν |
[3, 7] |
διηνθισμένον:
ἐσσὴν
μὲν
καλεῖται,
σημαίνει
|
δὲ |
τοῦτο
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶτταν |
[3, 10] |
ἣν
Ἑβραῖοι
ἀσαρθὰ
καλοῦσι,
σημαίνει
|
δὲ |
τοῦτο
πεντηκοστήν,
καθ'
ἣν
προσάγουσι |
[3, 7] |
βυσσίνης,
χεθομένη
μὲν
καλεῖται,
λίνεον
|
δὲ |
τοῦτο
σημαίνει:
χέθον
γὰρ
τὸ |
[3, 7] |
περιτίθεται
τὸν
μαναχάσην
λεγόμενον:
βούλεται
|
δὲ |
τοῦτο
συνακτῆρα
μὲν
δηλοῦν,
διάζωμα |
[3, 7] |
τὸ
λίνον
ἡμεῖς
καλοῦμεν.
ἔστι
|
δὲ |
τοῦτο
τὸ
ἔνδυμα
ποδήρης
χιτὼν |
[3, 1] |
μετ'
ὀλίγον
ὀρτύγων
πλῆθος,
τρέφει
|
δὲ |
τοῦτο
τὸ
ὄρνεον
ὡς
οὐδὲν |
[3, 7] |
χεῖρες
διείργονται
σχιστός
ἐστιν.
(Ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοις
τρίτον
ἐνδύεται
τὸν
λεγόμενον |
[3, 7] |
ταῖς
περονίσιν
ἐπιτήδειον
εἶναι.
ἐγγέγραπται
|
δὲ |
τούτοις
τῶν
Ἰακώβου
παίδων
τὰ |
[3, 1] |
καὶ
τοῦτο
δὲ
σπάνιον.
ἀφικνοῦνται
|
δὲ |
τοῦτον
ὁδεύοντες
τὸν
τρόπον
περὶ |
[3, 6] |
ἀνεῖτο
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὑποδυομένοις.
ὑπὲρ
|
δὲ |
τούτου
λίνεον
ἦν
ἰσομέγεθες
φάρσος |
[3, 5] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
κομίζειν.
ὁ
|
δὲ |
τούτους
τε
τίθεται
καὶ
περὶ |
[3, 6] |
ἔμελλε,
πλὴν
ζῴων
μορφῆς.
ἕτερον
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
τῷ
μεγέθει
καὶ |
[3, 7] |
λαγόνος
περὶ
αὐτὴν
ἀποσφίγγεται.
(Ἐπὶ
|
δὲ |
τούτῳ
λίνεον
ἔνδυμα
διπλῆς
φορεῖ |
[3, 11] |
λέγουσιν
ὑπὸ
βασκανίας
προαγόμενοι,
Μωυσῆς
|
δὲ |
τούτων
καθαρὸς
ὢν
ἐν
καθαροῖς |
[3, 9] |
δὲ
ὁλοκαυτεῖται
τὰ
πάντα.
σφαγέντων
|
δὲ |
τούτων
τὸν
κύκλον
τῷ
αἵματι |
[3, 7] |
ταῦτα
πᾶσίν
ἐστιν
ἐπιβατά.
τὴν
|
δὲ |
τρίτην
μοῖραν
μόνῳ
περιέγραψε
τῷ |
[3, 7] |
καὶ
ἴασπιν
καὶ
σάπφειρον,
τῆς
|
δὲ |
τρίτης
λίγυρος
μὲν
ἄρχει
εἶτα |
[3, 7] |
μὲν
ἄρχει
εἶτα
ἀμέθυσος
ἀχάτης
|
δὲ |
τρίτος
ἔνατος
ὢν
τοῖς
πᾶσι, |
[3, 9] |
μέτρον
κριῷ
δὲ
δυοῖν
ταύρῳ
|
δὲ |
τριῶν.
τοῦτο
καθαγνίζουσιν
ἐπὶ
τῷ |
[3, 1] |
οὐρανοῦ
καταπεμφθεῖσιν
αὐτοῖς
διετέλουν,
τῇ
|
δὲ |
τροφῇ
ταύτῃ
τεσσαράκοντα
ἔτη
ἐχρήσαντο |
[3, 8] |
δυναμένην
καὶ
πλήρη
θυμιαμάτων:
τὸ
|
δὲ |
τρύβλιον
καὶ
ἡ
φιάλη,
ἀργυρᾶ |
[3, 7] |
πρὸς
τὸ
μὴ
περιρρεῖν,
ζώνη
|
δὲ |
τῷ
ἐσσήνῃ
προσέρραπτο
βάμμασιν
οἷς |
[3, 7] |
αὐτῆς
ἀπρεπὲς
καλύπτουσα
καὶ
ὅλη
|
δὲ |
τῷ
κρανίῳ
γιγνομένη
ἐπίπεδον:
ἥρμοσται |
[3, 6] |
ἐν
τῷ
ἀδύτῳ
κατατίθησιν.
(Ἐν
|
δὲ |
τῷ
ναῷ
τράπεζαν
ἱδρύεται
Δελφικαῖς |
[3, 1] |
ὕδωρ
πολὺ
καὶ
διαυγέστατον.
οἱ
|
δὲ |
τῷ
παραδόξῳ
τοῦ
γεγονότος
κατεπλάγησαν, |
[3, 1] |
ἦσαν
περὶ
τῶν
ὅλων.
πρὸς
|
δὲ |
τῷ
παρόντι
κακῷ
τὴν
διάνοιαν |
[3, 6] |
γῆς
ὅσον
πῆχυν
ἀνέχοντα.
ἴσαι
|
δὲ |
τῷ
πλάτει
καὶ
ἄλλαι
σινδόνες |
[3, 9] |
μὲν
κομίζουσι
τοῖς
ἰδιώταις,
διαλλάσσουσι
|
δὲ |
τῷ
προσάγειν
θύματα
ταῦρον
ἔριφον |
[3, 6] |
ἑπτὰ
κοτύλας
Ἀττικὰς
ἔχει.
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
ἄρτων
ἐτίθεντο
φιάλαι
δύο |
[3, 8] |
χίμαρον
ἐπὶ
παραιτήσει
ἁμαρτημάτων.
προσῆγε
|
δὲ |
τῶν
ἀρχόντων
ἕκαστος
καὶ
ἑτέρας |
[3, 12] |
ὥραν
ἡδονὴν
θηρωμένους
παράνομον.
κατὰ
|
δὲ |
τῶν
εἰς
ταῦτ'
ἐξυβρισάντων
θάνατον |
[3, 2] |
οἳ
καλοῦνται
μὲν
Ἀμαληκῖται,
μαχιμώτατοι
|
δὲ |
τῶν
ἐκεῖσε
ἐθνῶν
ὑπῆρχον,
ὧν |
[3, 6] |
πλευρὰν
εἴκοσι
τῶν
ἐπιμηκεστέρων,
δέκα
|
δὲ |
τῶν
ἐν
πλάτει
κειμένων
τῆς |
[3, 2] |
συμμαχίᾳ
ταῦτα
αὐτοῖς
παρεῖναι,
τὸ
|
δὲ |
τῶν
ἐναντίων
ὀλίγον
ἄνοπλον
ἀσθενές, |
[3, 8] |
ἐπιφέροι,
τοῖς
λεγομένοις
ὑπήκουον.
ἐπικειμένων
|
δὲ |
τῶν
ἱερῶν
τῷ
βωμῷ
αἰφνίδιον |
[3, 6] |
πλάτει
κειμένων
τῆς
κατόπιν,
κρίκοι
|
δὲ |
τῶν
καμάκων
ἑκάστῃ
προσῆσαν:
Κιονόκρανα |
[3, 6] |
ἴσης
τοῖς
μείζοσιν
ἠσκημένους.
ἕκαστος
|
δὲ |
τῶν
κιόνων
κρίκον
εἶχε
χρύσεον |
[3, 6] |
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ἐρηρεισμέναι.
ἐξήπτετο
|
δὲ |
τῶν
κρίκων
καλώδια
τὴν
ἀρχὴν |
[3, 4] |
ἥττοσι
ταλαιπωρίας
ἑτέροις
ἐκστῆναι,
περὶ
|
δὲ |
τῶν
μειζόνων
καὶ
τῆς
σωτηρίας |
[3, 6] |
μέρος
τοῦ
σώματος,
καθ'
ἕκαστον
|
δὲ |
τῶν
ποδῶν
καὶ
ταύτῃ
ἐλήλατο |
[3, 5] |
περὶ
αὐτῶν
ποιησόμενος
ἀφήγησιν.
(Οὕτω
|
δὲ |
τῶν
πραγμάτων
αὐτοῖς
ἐχόντων
ὁ |
[3, 8] |
Νάβαδος
Ἀβιοῦς
Ἐλεάζαρος
Ἰθάμαρος.
(Ὅσα
|
δὲ |
τῶν
πρὸς
τὴν
τῆς
σκηνῆς |
[3, 6] |
μὴ
ζῴων
ἐξετυποῦτο
μορφάς.
ἐντὸς
|
δὲ |
τῶν
πυλῶν
περιρραντήριον
ἦν
χάλκεον |
[3, 7] |
τὴν
γῆν
λίνεος
ὤν,
ὁ
|
δὲ |
ὑάκινθος
τὸν
πόλον,
ἀστραπαῖς
μὲν |
[3, 7] |
ποδῶν
ὥσπερ
εἰς
ἀναξυρίδας,
ἀποτέμνεται
|
δὲ |
ὑπὲρ
ἥμισυ
καὶ
τελευτῆσαν
ἄχρι |
[3, 12] |
ἐστιν
ἔτη
τὰ
πάντα,
καλεῖται
|
δὲ |
ὑπὸ
Ἑβραίων
ὁ
πεντηκοστὸς
ἐνιαυτὸς |
[3, 2] |
τρόπον
ἐκτάξειε
τὸ
στρατόπεδον.
ἠργμένης
|
δὲ |
ὑποφαίνειν
τῆς
ἡμέρας
αὖθις
τόν |
[3, 6] |
πλευρὰν
πέντε
πήχεσιν
ἐκμεμετρημένος,
τὸ
|
δὲ |
ὕψος
τρίπηχυς,
ὁμοίως
τῷ
χρυσῷ |
[3, 6] |
ὑπ'
ἀνθρώπων
ἑωραμένων
παραπλήσια,
Μωυσῆς
|
δέ |
φησι
τῷ
θρόνῳ
τοῦ
θεοῦ |
[3, 6] |
τὰς
μὲν
ὑακίνθῳ
βεβαμμένας
τὰς
|
δὲ |
φοίνικι:
αἱ
δὲ
πορφύρας
ἄνθος, |
[3, 7] |
ἁμάρτοι
τις
εἰκάζων
αὐτήν,
τὰ
|
δὲ |
φύλλα
τοῖς
εὐζώμων:
ἐκ
μέντοι |
[3, 6] |
τῇ
γραφῇ
τοῦ
θεοῦ.
~(Οἱ
|
δὲ |
χαίροντες
οἷς
τε
ἑώρων
καὶ |
[3, 2] |
ἀριθμῷ
γνῶναι
δυνατὸν
ἦν.
θύσας
|
δὲ |
χαριστήρια
βωμὸν
ἱδρύεται
νικαῖον
ὀνομάσας |
[3, 9] |
τὴν
προσηγορίαν
τοιαύτην
ἔλαβεν,
ἡ
|
δὲ |
χαριστήριός
τέ
ἐστι
καὶ
κατ' |
[3, 9] |
ὁλοκαυτώσεως
τρόπος
ἐστὶν
οὗτος.
(Τὰς
|
δὲ |
χαριστηρίους
θυσίας
ἐπιτελοῦντες
τὰ
αὐτὰ |
[3, 6] |
προσῆσαν:
Κιονόκρανα
μὲν
ἀργύρεα,
βάσεις
|
δὲ |
χρυσαῖ
σαυρωτῆρσιν
ἐμφερεῖς,
χαλκαῖ
δὲ |
[3, 10] |
ἓξ
εἰς
ἀλλήλους
τετραμμένοι.
δύο
|
δὲ |
χρυσέων
ὑπερκειμένων
πινάκων
λιβανωτοῦ
γεμόντων |
[3, 0] |
|
~Τάδε |
ἔνεστιν
ἐν
τῇ
τρίτῃ
τῶν |
[3, 12] |
ὅπως
ἐπειδὰν
τὴν
Χαναναίαν
λάβωσι
|
τάδε |
ποιῶσι:
δι'
ἑβδόμου
ἔτους
ἄνεσιν |
[3, 1] |
περιμένειν,
λογιζομένους
μὲν
τὴν
ἐπικουρίαν
|
μηδὲ |
βραδεῖαν
γίνεσθαι,
εἰ
μὴ
παραυτίκα |
[3, 15] |
αὐτοῖς
συντυχόντων.
καὶ
οἱ
μὲν
|
μηδὲ |
θύσαντες,
οἱ
δὲ
ἡμιέργους
τὰς |
[3, 12] |
μεμιασμένῃ
τοῖς
κατὰ
φύσιν
πλησιάζειν
|
μηδὲ |
κτήνεσιν
εἰς
συνουσίαν
φοιτᾶν
μηδὲ |
[3, 1] |
δύναμις
αὐτῷ:
μὴ
ἀπογινώσκειν
δὲ
|
μηδὲ |
νῦν
αὐτοῦ
τὴν
πρόνοιαν,
ἀλλ' |
[3, 12] |
τοῦ
πανδοκεύειν
πεπορισμένας
τὸν
βίον
|
μηδὲ |
τὰς
τῶν
προτέρων
ἀνδρῶν
ἐφ' |
[3, 12] |
μηδὲ
κτήνεσιν
εἰς
συνουσίαν
φοιτᾶν
|
μηδὲ |
τὴν
πρὸς
τὰ
ἄρρενα
μῖξιν |
[3, 9] |
ἀκριβέστερον
δὲ
περὶ
τῆς
θυσίας
|
τῶνδε |
τῶν
ζῴων
ἐν
τοῖς
περὶ |
[3, 14] |
ἀφαιρεθέντες.
πέμψωμεν
δὲ
κατασκόπους,
οἳ
|
τῆσδε |
τῆς
γῆς
ἀρετὴν
κατανοήσουσι
καὶ |
[3, 6] |
τὸ
κατὰ
τοὺς
κρίκους
κοινωθέντας:
|
οὐδὲ |
γάρ
εἰσι
διηνεκεῖς,
ἀλλὰ
πρὶν |
[3, 12] |
παρθένον
καὶ
ταύτην
φυλάττειν:
ὅθεν
|
οὐδὲ |
νεκρῷ
πρόσεισιν
ὁ
ἀρχιερεὺς
τῶν |
[3, 5] |
οὐ
μόνον
οὐκ
ἀναβατὸν
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
ὁραθῆναι
δίχα
πόνου
τῆς
ὄψεως |
[3, 4] |
τρόπου
τὴν
ἐπίνοιαν
οὐκ
ἀποκρυψάμενος
|
οὐδὲ |
σφετερισάμενος
αὐτήν,
ἀλλὰ
ποιήσας
φανερὸν |
[3, 12] |
αἰτίαις
ἀπηλλαγμένας.
τὸν
ἀρχιερέα
μέντοι
|
οὐδὲ |
τεθνηκότος
ἀνδρὸς
ἠξίωσε
γυναῖκα
τοῦτο |
[3, 15] |
οὐ
παρέξειν
γῆν
αὐτοῖς
λαβεῖν
|
οὐδὲ |
τὴν
ἀπ'
αὐτῆς
εὐδαιμονίαν,
ἀνεστίους |
[3, 2] |
δημοσίᾳ
καὶ
κατ'
ἰδίαν
ἔσχον
|
οὐδὲ |
τῆς
ἀναγκαίου
τροφῆς
πρότερον
εὐποροῦντες. |
[3, 14] |
βασιλεὺς
οὐ
πόλις
ἡμᾶς,
ἀλλ'
|
οὐδὲ |
τὸ
πᾶν
ἀθροισθέντων
ἔθνος.
παρασκευαζώμεθα |
[3, 10] |
ἑορτῶν,
καθ'
ἣν
οὐχ
ὁλοκαυτοῦσιν
|
οὐδὲ |
τῶν
πόνων
τῶν
ἐπὶ
τοῖς |
[3, 15] |
νομίζεσθαι.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῦδε |
τοῦ
πολέμου
μικρὸν
ἔμπροσθεν
Κλαυδίου |
[3, 6] |
τοῦ
ναοῦ
τό
τ'
ἐφύπερθεν
|
ἐσκίαζε |
καὶ
τῶν
τοίχων
τοὺς
κατὰ |
[3, 2] |
ἐδίδου
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
Ἰησοῦν
|
ἐνεκωμίαζε |
μαρτυρούμενον
ἐφ'
οἷς
ἔπραξεν
ὑπὸ |
[3, 3] |
πρὸς
τὸν
Μωυσῆν
εὐχαριστίᾳ
διεξῄει,
|
ἐθαύμαζε |
δὲ
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
τῆς |
[3, 15] |
τοῖς
λόγοις
αὐτοῦ
τὸ
πλῆθος
|
παρεσκεύαζε, |
καὶ
πολλάκις
παρακούσαντες
ἀσύμφορον
ἑαυτοῖς |
[3, 6] |
καὶ
περὶ
τὰ
ἄλλα
ὅσων
|
ἔχρῃζε |
τὸ
ἔργον
κόσμου
τε
καὶ |
[3, 8] |
περὶ
τὴν
σκηνὴν
χρείας
ἀναλοῦτο.
|
(Ἥγνιζε |
δὲ
καὶ
τὴν
σκηνὴν
καὶ |
[3, 11] |
λαὸν
κοινωνίας
ὑπεξελόμενος
ἱερὰν
ἐσομένην
|
ἥγνιζε |
πηγαίοις
ὕδασι
καὶ
ἀενάοις
καὶ |
[3, 12] |
τὸ
Σιναῖον
καθιδρύκει
τὴν
στρατιάν,
|
ἐξέμαθε |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τοῖς |
[3, 1] |
ἔπειτα
μεθεὶς
εἰς
τὸ
φρέαρ
|
ἔπειθε |
τοὺς
Ἑβραίους
τὸν
θεὸν
ἐπήκοον |
[3, 8] |
πᾶς
χρόνος
εἰς
τὸ
ἔργον
|
διῆλθε |
μηνῶν
ἑπτὰ
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
[3, 5] |
κατὰ
φύσιν
τικτομένων
καὶ
πολεμίοις
|
ἔσεσθε |
φοβεροί:
τῷ
θεῷ
γὰρ
εἰς |
[3, 5] |
τὴν
δ'
ἀρετὴν
αὐτῶν
κατανοήσαντες
|
ἐπιγνώσεσθε |
καὶ
τὸ
μέγεθος
τοῦ
νενοηκότος |
[3, 14] |
δόντος
ἔχετε,
τὴν
δὲ
ἤδη
|
λήψεσθε. |
Χαναναίων
γὰρ
ἐπὶ
τοῖς
ὅροις |
[3, 2] |
ἀναδιδάσκων
τὸν
Ἰησοῦν
ὃν
τρόπον
|
ἐκτάξειε |
τὸ
στρατόπεδον.
ἠργμένης
δὲ
ὑποφαίνειν |
[3, 7] |
ὁ
τοῦ
ἀρχιερέως
κόσμος
ἐστί.
|
(Θαυμάσειε |
δ'
ἄν
τις
τῶν
ἀνθρώπων |
[3, 8] |
παρατυγχάνειν
τοῖς
ἱεροῖς
κατέλιπεν
ὁπότε
|
θελήσειε |
καὶ
μὴ
παρεῖναι,
καὶ
τοῦτ' |
[3, 7] |
εἰ
γάρ
τις
τῆς
σκηνῆς
|
κατανοήσειε |
τὴν
πῆξιν
καὶ
τοῦ
ἱερέως |
[3, 13] |
τινος
ἐρομένου,
πόθεν
ἂν
τοσαύταις
|
εὐπορήσειε |
μυριάσι
τῶν
προειρημένων,
ὁ
θεός, |
[3, 1] |
εὐπορίαν
ὁ
θεὸς
καὶ
τούτων
|
καταστήσειε, |
τά
τε
ἄλλα
ὅσα
πρὸς |
[3, 7] |
κλῆσιν
ἐπιστάμενος
οὐκ
ἰδὼν
δ'
|
ἀναγνωρίσειε, |
τοῖς
οὕτω
δὴ
ἔχουσι
σημανῶ |
[3, 1] |
πράττειν
κατ'
ἐντολὴν
τοῦ
θεοῦ
|
κελεύσειε. |
κατηρίθμει
τε
πάντα,
πῶς
τε |
[3, 9] |
δέ
τις
θυσίαν
οὐκ
ἐπιτελῶν
|
ἐπήνεγκε |
κατ'
εὐχὴν
σεμίδαλιν,
ταύτης
ἀπαρχὴν |
[3, 9] |
μοι
περὶ
τῶν
θυσιῶν
ἐνεστάναι
|
συμβέβηκε. |
δύο
μὲν
γάρ
εἰσιν
ἱερουργίαι, |
[3, 7] |
τάξιν
ἣν
ἕκαστον
αὐτῶν
γενέσθαι
|
συμβέβηκε. |
τῶν
οὖν
κρίκων
ἀσθενῶν
ὄντων |
[3, 15] |
τοῦ
θεοῦ
δοκοῦσα
τὸν
ἄνδρα
|
πεποίηκε |
τῆς
αὐτοῦ
φύσεως
κρείττονα
νομίζεσθαι. |
[3, 7] |
γὰρ
βύσσος
τὴν
γῆν
ἀποσημαίνειν
|
ἔοικε |
διὰ
τὸ
ἐξ
αὐτῆς
ἀνεῖσθαι |
[3, 8] |
καὶ
πᾶσαν
τὴν
σκηνὴν
χρίων
|
κεκάθαρκε, |
τά
τε
θυμιώμενα,
πολλὰ
δ' |
[3, 6] |
τε
δεῖ
σκεύη
χωρεῖν
αὐτὴν
|
ἀνεδίδασκε |
πρὸς
τὰς
θυσίας
ὑπηρετήσοντα.
ἐφιλοτιμοῦντο |
[3, 15] |
αὐτοῖς
παρασχεῖν.
ὁ
δ'
οὐκ
|
ἔφασκε |
τὸν
θεὸν
τοιαύτην
πεῖραν
προσήσεσθαι, |
[3, 11] |
τέκωσιν
εἰς
τὸ
ἱερὸν
εἰσιέναι
|
κεκώλυκε |
καὶ
θυσιῶν
ἅπτεσθαι
μέχρι
τεσσαράκοντα |
[3, 12] |
δούλην
μήτ'
αἰχμάλωτον
γαμεῖν
αὐτοὺς
|
κεκώλυκε |
καὶ
τὰς
ἐκ
καπηλείας
καὶ |
[3, 12] |
ἱερεῦσι
συγχωρῶν,
μόνην
δ'
αὐτῷ
|
δέδωκε> |
γαμεῖν
παρθένον
καὶ
ταύτην
φυλάττειν: |
[3, 12] |
ζωῆς
χρόνον
τῆς
αὐτοῦ
γινόμενα
|
παρέδωκε |
Μωυσῆς,
τῶν
δὲ
αὖθις
καίπερ |
[3, 6] |
ἐπὶ
ταῖς
εἰσόδοις
πέντε
κίονας
|
περιέβαλλε |
κατὰ
γωνίαν
ἑκάστου
κίονος
κρίκου |
[3, 6] |
ἅπασιν
ἐνυφασμένον,
ὅσα
κόσμον
οἴσειν
|
ἔμελλε, |
πλὴν
ζῴων
μορφῆς.
ἕτερον
δὲ |
[3, 4] |
τοῖς
ἀξίοις,
εἰ
καὶ
δόξαν
|
ἔμελλε |
φέρειν
ἐπιγραφομένῳ
τὰ
ὑπὸ
ἄλλων |
[3, 5] |
καθάπερ
καὶ
πρότερον
εὐμενὴς
προσεδέξατό
|
με |
καὶ
βίον
τε
ὑμῖν
εὐδαίμονα |
[3, 5] |
ἐπὶ
συμφέροντι
τῷ
ὑμετέρῳ
πρὸς
|
ἐμὲ |
μὴ
φθονήσαντος
εἰπεῖν:
οὐ
γὰρ |
[3, 8] |
ἔτεσι
διακοσίοις
πρότερον
ἢ
ταύτην
|
ἐμὲ |
συνθεῖναι
τὴν
γραφὴν
τοῦ
θεοῦ |
[3, 5] |
μὴ
καταφρονήσητε
τῶν
λεγομένων
εἰς
|
ἐμὲ |
τὸν
λέγοντα
ἀφορῶντες
μηδ'
ὅτι |
[3, 6] |
εἴη
γεγενημέναι.
πολλὴ
δ'
ἔκπληξις
|
ἐλάμβανε |
τοὺς
πόρρωθεν
θεωμένους:
τὴν
γὰρ |
[3, 2] |
ταλαιπωρουμένοις,
τόν
τε
στρατὸν
εὐωχίαις
|
ἀνελάμβανε. |
καὶ
ταύτην
μὲν
τὴν
μάχην |
[3, 13] |
εἰς
αὐτὸν
θρασύτητος
καὶ
λοιδορίας:
|
ἀπέθανε |
γὰρ
οὐκ
ὀλίγον
πλῆθος
αὐτῶν, |
[3, 8] |
ἀλλ'
εἰς
τὴν
σκηνὴν
εἰσιὼν
|
ἀνεμάνθανε |
παρὰ
θεοῦ
περί
τε
τῶν |
[3, 7] |
συνάπτουσαι,
ὧν
τὸ
ἄκρον
ἀνεστραμμένον
|
ἐνέβαινε |
κρίκῳ
προέχοντι
τῆς
νωτιαίας
πέζης |
[3, 2] |
τοσαυτάκις
ἐλαττοῦσθαι
τοὺς
οἰκείους
αὐτοῦ
|
συνέβαινε, |
κελεύει
τόν
τε
ἀδελφὸν
Ἀαρῶνα |
[3, 8] |
περισσὸν
πᾶσιν
εἰς
γνῶσιν
ἀφιγμένων,
|
συνέβαινε |
λάμπειν,
ὁπότε
ταῖς
ἱερουργίαις
ὁ |
[3, 14] |
καὶ
στᾶσα
ὑπὲρ
τὴν
σκηνὴν
|
ἐσήμαινε |
τὴν
ἐπιφάνειαν
τοῦ
θεοῦ.
~(Μωυσῆς |
[3, 5] |
πραχθείη
τρόπον
ἐν
τοῖς
αὖθις
|
ἀπεσήμαινε |
χρόνοις,
ὧν
μνησθήσομαι
κατὰ
καιρὸν |
[3, 6] |
τῶν
βαμμάτων
ὕφος:
ὅθεν
δὴ
|
παρέμεινε |
τὸ
ἔθος
καὶ
τὸν
ναὸν |
[3, 8] |
θεὸς
Ἀαρῶνα
τῆς
τιμῆς
ἄξιον
|
ἔκρινε |
καὶ
τοῦτον
ᾕρηται
ἱερέα,
τὸν |
[3, 15] |
ἀνὴρ
ὢν
τοσαύτας
μυριάδας
ὀργιζομένας
|
ἐπράυνε |
καὶ
μετήγαγε
πρὸς
τὸ
ἥμερον: |
[3, 2] |
κειμένης.
(Καὶ
Μωυσῆς
μὲν
τοιούτοις
|
παρεθάρσυνε |
τὸ
πλῆθος
λόγοις
συγκαλῶν
τούς |
[3, 7] |
τῆς
ἐφαπτίδος
ἐν
τρόπῳ
γῆς
|
ἔταξε: |
καὶ
γὰρ
αὕτη
τὸν
μεσαίτατον |
[3, 2] |
δέ
τι
περὶ
τὸ
ὕδωρ
|
ἔταξε |
τῶν
ὁπλιτῶν
ἐπὶ
φυλακῇ
παίδων |
[3, 8] |
Μωυσεῖ
τὴν
ἱερωσύνην
Ἀαρῶνι
τἀδελφῷ
|
προσέταξε |
δοῦναι
ὡς
ἁπάντων
δι'
ἀρετὴν |
[3, 8] |
ἑορτὴν
τῷ
λαῷ
καὶ
θύειν
|
προσέταξε |
κατὰ
δύναμιν.
οἱ
δ'
ἀλλήλοις |
[3, 8] |
περὶ
αὐτὴν
σκεύη
μοι
δεδήλωται.
|
(Ἐπέδειξε |
δὲ
ὁ
θεὸς
αὑτὸν
ἡσθέντα |
[3, 2] |
τῆς
ἀναγκαίου
τροφῆς
πρότερον
εὐποροῦντες.
|
ὑπῆρξε |
δ'
αὐτοῖς
οὐκ
εἰς
τὸ |
[3, 15] |
οὐ
παρ'
ὃν
ἔζη
χρόνον
|
ὑπῆρξε |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
νῦν:
ἔστι |
[3, 13] |
μυριάσι
τῶν
προειρημένων,
ὁ
θεός,
|
εἶπε, |
κἀγὼ
καί
τοι
κακῶς
ἀκούοντες |
[3, 5] |
ἡμέρας
τρεῖς,
καθὼς
ἐκεῖνος
αὐτοῖς
|
προεῖπε, |
καὶ
παρακαλοῦντες
τὸν
θεὸν
εὐμενῆ |
[3, 8] |
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
οὐχ
ὧν
|
προεῖπε |
Μωυσῆς
θυμάτων,
ἀλλ'
οἷς
ἐχρῶντο |
[3, 12] |
~(Μοιχείαν
μὲν
εἰς
τὸ
παντελὲς
|
ἀπεῖπε |
νομίσας
εὔδαιμον
τὸ
περὶ
τοὺς |
[3, 6] |
οὐδὲν
μεταφερομένου
καὶ
συμπερινοστοῦντος
ναοῦ
|
διέφερε. |
τούτων
οὖν
κατὰ
σπουδὴν
συγκομισθέντων |
[3, 1] |
ἀνάγκης
ἀντιτάξαι
τὸ
ἀνδρεῖον,
ἀλλὰ
|
διέφθειρε |
τὸ
κατ'
ἐκείνους
γενναῖον
παίδων |
[3, 12] |
θεοῦ,
τρεπομένης
δὲ
ταύτης
μετανίστασθαι.
|
(Εὗρε |
δὲ
καὶ
βυκάνης
τρόπον
ἐξ |
[3, 4] |
περὶ
τοῦ
πράγματος
δύσκολον,
ἐπὶ
|
σὲ |
τοῦτο
ἀναπέμψουσιν:
ἔσται
γὰρ
οὕτως |
[3, 11] |
δὲ
λεπροὺς
εἰς
τὸ
παντελὲς
|
ἐξήλασε |
τῆς
πόλεως
μηδενὶ
συνδιαιτωμένους
καὶ |
[3, 11] |
τοῦ
τῶν
βοῶν
ἀπέχεσθαι
προεῖπεν.
|
(Ἀπήλασε |
δὲ
τῆς
πόλεως
καὶ
τοὺς |
[3, 12] |
νομίμων
τῷ
σχήματι
τῆς
δουλείας
|
ἐκόλασε |
θάνατον
οὐκ
ἐκδεχομένους.
ἀποδίδωσι
δὲ |
[3, 6] |
συνέφερον:
ἐκ
γὰρ
τοιαύτης
ὕλης
|
κατεσκεύασε |
τὴν
σκηνήν.
ἡ
δ'
οὐδὲν |
[3, 12] |
ἱερέων
καὶ
διπλασίονα
τὴν
ἁγνείαν
|
ἐποίησε: |
τούτων
τε
γὰρ
αὐτοὺς
ὁμοίως |
[3, 12] |
ἐπὶ
ταῖς
οἰκίαις
νόμιμον
ἰσχύειν
|
ἠθέλησε |
ταῖς
κατὰ
κώμας
πεπραμέναις:
περὶ |
[3, 5] |
ἀνθρώποις
νενομισμένων
γεγευμένος.
χαρᾶς
δ'
|
ἐνέπλησε |
τὴν
στρατιὰν
ἐπιφανείς,
καὶ
τὴν |
[3, 15] |
Ἀττικοὶ
δὲ
τεσσαράκοντα
εἷς,
οὐδεὶς
|
ἐτόλμησε |
τῶν
ἱερέων
κρίμνον
ἓν
φαγεῖν |
[3, 11] |
αὐταῖς
ταῦτα
Μωυσῆς
τοῖς
ὁμοφύλοις
|
προενόησε, |
νόμους
δὲ
αὐτοῖς
τοιούτους
ἔθετο. |
[3, 6] |
δὲ
τὸ
μῆκος.
κάμακας
δὲ
|
ἔστησε |
χαλκέας
πενταπήχεις
τὸ
ὕψος
καθ' |
[3, 11] |
τῶν
κατὰ
φύσιν
ἔκκρισις
ἔπεισι
|
μετέστησε |
πρὸς
ἡμέραν
ἑβδόμην,
μεθ'
ἣν |
[3, 2] |
μὲν
Ἀμαληκῖται,
μαχιμώτατοι
δὲ
τῶν
|
ἐκεῖσε |
ἐθνῶν
ὑπῆρχον,
ὧν
πέμποντες
οἱ |
[3, 12] |
τῶν
εἰς
ταῦτ'
ἐξυβρισάντων
θάνατον
|
ὥρισε |
τὴν
τιμωρίαν.
(Τῶν
δ'
ἱερέων |
[3, 8] |
οἱ
δ'
ἑτοίμως
ὑπήκουον
οἷς
|
ἐκέλευσε |
Μωυσῆς
καὶ
τὸ
πλῆθος
τῶν |
[3, 5] |
ἐπανήξων
πρὸς
αὐτούς,
ἐκείνους
δ'
|
ἐκέλευσε |
πλησίον
μετασκηνῶσαι
τῷ
ὄρει
τὴν |
[3, 12] |
ἱερέων
νέμεσθαι
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
|
ἐκέλευσε |
τὰ
γέρα,
ἀναβαίνειν
δὲ
ἐπὶ |
[3, 11] |
αἵματος
μέντοι
παντὸς
εἰς
τροφὴν
|
ἀπηγόρευσε |
τὴν
χρῆσιν
ψυχὴν
αὐτὸ
καὶ |
[3, 5] |
ἀρεταῖς
ἐκοσμήθη,
δι'
ὃν
Ἰώσηπος
|
ἐδεσπότευσε |
τῆς
Αἰγυπτίων
δυνάμεως,
οὗτος
ὑμῖν |
[3, 12] |
ἔκφυλον
ἔχον
τὴν
ἀδικίαν
μεμίσηκεν.
|
ἐκώλυσε |
δὲ
καὶ
γυναικὶ
μεμιασμένῃ
τοῖς |
[3, 12] |
καὶ
εἰσιέναι
εἰς
τὸν
ναὸν
|
ἐκώλυσε: |
μὴ
μόνον
δὲ
περὶ
τὰς |
[3, 12] |
καὶ
προσέτι
γαμεῖν
τὰς
ἡταιρηκυίας
|
ἐκώλυσε, |
μήτε
δούλην
μήτ'
αἰχμάλωτον
γαμεῖν |
[3, 12] |
ἀρχιερέα
μέντοι
οὐδὲ
τεθνηκότος
ἀνδρὸς
|
ἠξίωσε |
γυναῖκα
τοῦτο
τοῖς
ἄλλοις
ἱερεῦσι |
[3, 8] |
φροντίζειν
τῆς
ἐπ'
αὐτοῖς
λύπης
|
ἠξίωσε |
προκρίναντας
τὴν
εἰς
τὸν
θεὸν |
[3, 8] |
τῆς
χρήσεως,
ἀλλ'
ἐπεξενώθη
καὶ
|
κατεσκήνωσε |
τῷ
ναῷ
τούτῳ.
τὴν
δὲ |
[3, 7] |
σελήνην
τῶν
σαρδονύχων
ἑκάτερος,
οἷς
|
ἐνεπόρπωσε |
τὸν
ἀρχιερέα.
τήν
τε
δωδεκάδα |
[3, 8] |
πρὸς
δυσμαῖς
θυμιᾶν
ἐχρῆν
ἔλαιόν
|
τε |
ἁγνίσαντας
φυλάσσειν
εἰς
τοὺς
λύχνους, |
[3, 2] |
οἰκείους
αὐτοῦ
συνέβαινε,
κελεύει
τόν
|
τε |
ἀδελφὸν
Ἀαρῶνα
καὶ
τῆς
ἀδελφῆς |
[3, 1] |
θεὸς
καὶ
τούτων
καταστήσειε,
τά
|
τε |
ἄλλα
ὅσα
πρὸς
αὐτῷ
τῷ |
[3, 6] |
θυίσκαις
καὶ
κρατῆρσιν
ἦσαν
ὅσα
|
τε |
ἄλλα
πρὸς
τὰς
ἱερουργίας
πεποίητο |
[3, 2] |
κόσμοι
περὶ
τὰς
ὁπλίσεις
ἥ
|
τε |
ἄλλη
θεραπεία
καὶ
κατασκευὴ
ἐκείνων |
[3, 5] |
τὸν
στρατηγὸν
περιέμενον
ἁγνεύοντες
τήν
|
τε |
ἄλλην
ἁγνείαν
καὶ
ἀπὸ
συνουσίας |
[3, 6] |
ὅσα
γῆθεν
ἀνέρχεται,
διαπεποικιλμένον
τοῖς
|
τε |
ἄλλοις
ἅπασιν
ἐνυφασμένον,
ὅσα
κόσμον |
[3, 12] |
ἐν
τοῖς
ἐργαστηρίοις
ἦσαν,
οὐδενί
|
τε |
ἄλλῳ
ἢ
πόλει
μετανισταμένῃ
καὶ |
[3, 1] |
θάλατταν
ὑπερελθὸν
καὶ
ὑπὸ
κόπου
|
τε |
ἅμα
τῆς
πτήσεως
καὶ
πρόσγαιον |
[3, 14] |
Αἰγύπτῳ
τὴν
Χαναναίαν
ἅπασαν
ἐπί
|
τε |
Ἀμάθην
πόλιν
καὶ
Λίβανον
ἀφικνοῦνται |
[3, 8] |
δὶς
δὲ
τῆς
ἡμέρας
πρίν
|
τε |
ἀνασχεῖν
τὸν
ἥλιον
καὶ
πρὸς |
[3, 6] |
τὸ
ἔδαφος
ἕλικος
περιθεούσης
τό
|
τε |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
μέρος |
[3, 11] |
λεγόντων
Μωυσῆν
λέπρᾳ
κεκακωμένον
αὐτόν
|
τε |
ἀπ'
Αἰγύπτου
φυγεῖν
καὶ
τῶν |
[3, 12] |
ἐλευθερίαν
σημαίνει
τοὔνομα,
συνέρχονται
ὅ
|
τε |
ἀποδόμενος
τὸ
χωρίον
καὶ
ὁ |
[3, 8] |
εἰς
ἐκκλησίαν
τὸ
πλῆθος
τήν
|
τε |
ἀρετὴν
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
εὔνοιαν |
[3, 12] |
ἄνεσιν
δίδωσι
τῇ
γῇ
ἀπό
|
τε |
ἀρότρου
καὶ
φυτείας,
ὥσπερ
καὶ |
[3, 12] |
διπλασίονα
τὴν
ἁγνείαν
ἐποίησε:
τούτων
|
τε |
γὰρ
αὐτοὺς
ὁμοίως
τοῖς
ἄλλοις |
[3, 7] |
τῶν
στοιχείων
φύσιν
δηλοῖ:
ἥ
|
τε |
γὰρ
βύσσος
τὴν
γῆν
ἀποσημαίνειν |
[3, 5] |
προσβάλλων
ψόφος
δεινῶς
ἐτάραττεν,
ἀήθεις
|
τε |
γὰρ
ἦσαν
αὐτῶν,
καὶ
ὁ |
[3, 7] |
συνέσεως
σκοπεῖν,
εὑρήσει
γεγονότα:
τήν
|
τε |
γὰρ
σκηνὴν
τριάκοντα
πηχῶν
οὖσαν |
[3, 8] |
ἰδίαν
ἀνετίθεσαν
κατὰ
φυλάς:
οἵ
|
τε |
γὰρ
φύλαρχοι
κατὰ
δύο
συνελθόντες |
[3, 2] |
ἐπιστρατεύσασθαι
καὶ
ταῦτα
ἐν
ἐρήμῳ
|
τε |
γῇ
καὶ
ταλαιπωρουμένοις,
τόν
τε |
[3, 11] |
εἰ
μὲν
ἀδίκως
ἐνεκλήθη,
ἐγκύμων
|
τε |
γίνεται
καὶ
τελεσφορεῖται
κατὰ
τὴν |
[3, 6] |
θεοῦ
καὶ
τοῦ
μεγέθους
ὅσα
|
τε |
δεῖ
σκεύη
χωρεῖν
αὐτὴν
ἀνεδίδασκε |
[3, 1] |
δὲ
πότιμος
καὶ
γλυκύς,
πῶς
|
τε |
διὰ
τῆς
θαλάσσης
ἀναφυγούσης
αὐτοῖς |
[3, 2] |
οὔσης
περὶ
αὐτὸν
ἐλπίδος
δόξαν
|
τε |
διὰ
τῆς
παρούσης
κτήσασθαι
στρατηγίας |
[3, 5] |
πόνου
τῆς
ὄψεως
δυνάμενον
ἄλλως
|
τε |
διὰ
τὸ
λόγον
εἶναι
περὶ |
[3, 14] |
τῷ
τῆς
κτήσεως
ἀπόρῳ
ποταμούς
|
τε |
διαβῆναι
λέγοντες
ἀδυνάτους
ὑπὸ
μεγέθους |
[3, 9] |
βωμῷ,
οἱ
δὲ
ἱερεῖς
τάς
|
τε |
δορὰς
ἀποφέρονται
καὶ
τὰ
κρέα |
[3, 6] |
πόρρω
τοῦ
μυχοῦ,
διετίθεσαν
ἄρτους
|
τε |
δώδεκα
ἀζύμους
κατὰ
ἓξ
ἐπαλλήλους |
[3, 7] |
οἷς
ἐνεπόρπωσε
τὸν
ἀρχιερέα.
τήν
|
τε |
δωδεκάδα
τῶν
λίθων
εἴτε
τοὺς |
[3, 2] |
ἀρχομένοις
ἐπὶ
τοῖς
γεγενημένοις,
τῶν
|
τε |
Ἑβραίων
τοὺς
ἀξιολογωτάτους
ἰδίᾳ
παρεκάλει |
[3, 12] |
τὴν
ἱερατικὴν
στολὴν
φοροῦντες
ἄμωμοί
|
τέ |
εἰσι
καὶ
περὶ
πάντα
καθαροὶ |
[3, 11] |
τοὔνομα
εἰς
φιάλην
ἐκπιέζει,
προκομίσας
|
τε |
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
γῆς
εἴ |
[3, 8] |
ὁλκὴν
κεκομμένα
δεύειν
ἐκέλευσεν,
ἐλαίου
|
τε |
ἐλαίνου
εἴν,
μέτρον
δ'
ἐστὶ |
[3, 6] |
αὐτῶν
τὴν
συνέλευσιν
χρύσειον
τά
|
τε |
ἔνδοθεν
καὶ
τὰ
ἐκτός:
ἀνηλόγει |
[3, 1] |
ὄντος.
ὁ
θεὸς
δὲ
προνοήσειν
|
τε |
ἐπαγγέλλεται
καὶ
παρέξειν
ἀφορμὴν
ἣν |
[3, 4] |
ἑκατόν,
εἶτ'
εἰς
πεντήκοντα.
ἄρχοντάς
|
τε |
ἐπὶ
τούτοις
τάξεις,
οἳ
κατὰ |
[3, 8] |
αὐτοὶ
προεθυμήθησαν
ἀμείνονα
προσεξεργάσασθαι,
λαβεῖν
|
τε |
ἐπίνοιαν
ὧν
πρότερον
ἠγνόουν
τὴν |
[3, 2] |
(Τῇ
δ'
ὑστεραίᾳ
Μωυσῆς
νεκρούς
|
τε |
ἐσκύλευε
τῶν
πολεμίων
καὶ
τὰς |
[3, 8] |
καλοῦσιν.
ἐπαύσατο
μὲν
οὖν
ὅ
|
τε |
ἐσσὴν
καὶ
ὁ
σαρδόνυξ
τοῦ |
[3, 9] |
τοιαύτην
ἔλαβεν,
ἡ
δὲ
χαριστήριός
|
τέ |
ἐστι
καὶ
κατ'
εὐωχίαν
δρᾶται |
[3, 6] |
πλάτος
ὕψος
δὲ
διπλάσιον.
ἐπῆν
|
τε |
ἐσχάρα
χρυσεία
ὑπερανεστῶσα
ἔχουσα
κατὰ |
[3, 6] |
θεοῦ.
~(Οἱ
δὲ
χαίροντες
οἷς
|
τε |
ἑώρων
καὶ
οἷς
ἤκουον
τοῦ |
[3, 3] |
τοῖς
παροῦσι
Ῥαγουῆλον
προσλαβόμενος
ὕμνους
|
τε |
ᾖδον
εἰς
τὸν
θεὸν
ὡς |
[3, 5] |
εἰς
γνῶσιν
αὐτοῖς
παραδιδομένη.
πάντες
|
τε |
ἤκουον
φωνῆς
ὑψόθεν
παραγενομένης
εἰς |
[3, 10] |
ἡμέραν
σφάζεσθαι
τῶν
αὐτοετῶν
ἀρχομένης
|
τε |
ἡμέρας
καὶ
ληγούσης,
κατὰ
δὲ |
[3, 6] |
καὶ
ἡ
μὲν
σκηνὴ
τοιαύτη
|
τε |
ἦν
καὶ
τὰ
περὶ
αὐτὴν |
[3, 1] |
ὄντες
οὐ
πλείους
ἑβδομήκοντα
δυσαυξεῖς
|
τε |
ἦσαν
καὶ
χαμαίζηλοι
δι'
ὕδατος |
[3, 5] |
λάβρον
κινοῦντες
ὑετὸν
κατῄγιζον,
ἀστραπαί
|
τε |
ἦσαν
φοβεραὶ
τοῖς
ὁρῶσι,
καὶ |
[3, 7] |
στέρνου
τὸ
μέσον
καταλιμπάνει
χειρῖσι
|
τε |
ἠσκημένος
καὶ
τῷ
παντὶ
σχήματι |
[3, 8] |
τὴν
σκηνὴν
χρίων
κεκάθαρκε,
τά
|
τε |
θυμιώμενα,
πολλὰ
δ'
ἐστὶ
ταῦτα |
[3, 10] |
τῷ
θεῷ,
καθάπερ
εἰρήκαμεν,
μόσχον
|
τε |
θύομεν
καὶ
κριὸν
καὶ
ἄρνας |
[3, 10] |
τὴν
ἐπιοῦσαν
συγκεχωρημένον:
ὁλοκαυτωθησομένους
μόσχους
|
τε |
θύουσι
τρεῖς
καὶ
κριοὺς
δύο |
[3, 2] |
ὑποφαίνειν
τῆς
ἡμέρας
αὖθις
τόν
|
τε |
Ἰησοῦν
παρεκάλει
μηδὲν
χείρονα
φανῆναι |
[3, 10] |
ἱερουργοῦντες.
τῇ
δὲ
νουμηνίᾳ
τάς
|
τε |
καθημερινὰς
θυσίας
ἐπιτελοῦσι
καὶ
δύο |
[3, 8] |
εἶναι
καὶ
τρέπεται
πρὸς
θυσίας
|
τε |
καὶ
ἀνέσεις
ὡς
ἅπασαν
ἤδη |
[3, 6] |
ἔχοντα
γιγλύμους
ἐπὶ
συναφῇ
θηλείας
|
τε |
καὶ
ἄρρενος
συνείλεκτο,
ὡς
ἓν |
[3, 1] |
τὸ
κατ'
ἐκείνους
γενναῖον
παίδων
|
τε |
καὶ
γυναικῶν
ὄχλος
ἀσθενέστερος
τῆς |
[3, 2] |
πόνους
ὑποστῆναι
γενναῖον
καὶ
νοῆσαί
|
τε |
καὶ
εἰπεῖν
ἱκανώτατον
καὶ
θρησκεύοντα |
[3, 7] |
ἐπὶ
τοσοῦτόν
μοι
δεδηλώσθω
πολλάκις
|
τε |
καὶ
ἐν
πολλοῖς
τὴν
ἀρετὴν |
[3, 6] |
εἰς
δὲ
πλάτος
διεστῶτες
πήχεώς
|
τε |
καὶ
ἡμίσους,
τὸ
δὲ
βάθος |
[3, 1] |
αὐτοῖς
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
γεύεταί
|
τε |
καὶ
ἡσθείς,
τοῦ
πλήθους
ἀγνοοῦντος |
[3, 10] |
ἡμέρας
ὀκτὼ
ἑορτὴν
ἄγοντας
ὁλοκαυτεῖν
|
τε |
καὶ
θύειν
τῷ
θεῷ
τότε |
[3, 2] |
ἀνεχώρει
πρὸς
τὸ
ὄρος
θεῷ
|
τε |
καὶ
Ἰησοῦ
παραδιδοὺς
τὸ
στράτευμα. |
[3, 5] |
κρείττονας
ὑπετίθετο
τὰς
ἐλπίδας,
αἴθριός
|
τε |
καὶ
καθαρὸς
ὁ
ἀὴρ
τῶν |
[3, 5] |
γενήσεται
δὲ
ἡ
σκηνὴ
μέτροις
|
τε |
καὶ
κατασκευῇ
οἷς
αὐτὸς
ὑπέδειξεν |
[3, 8] |
χρῶνται
πρὸς
τὰς
ἱερουργίας:
μόσχον
|
τε |
καὶ
κριὸν
σὺν
ἀρνίῳ
ἐτείῳ |
[3, 10] |
ἐν
ταύτῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
ταῦρόν
|
τε |
καὶ
κριοὺς
δύο
καὶ
ἄρνας |
[3, 2] |
καὶ
τοὺς
περιοίκους
ἐφόβησαν,
μεγάλων
|
τε |
καὶ
λαμπρῶν
ἐκ
τοῦ
πονεῖν |
[3, 6] |
ὅσων
ἔχρῃζε
τὸ
ἔργον
κόσμου
|
τε |
καὶ
λειτουργίας
ἕνεκα
τοῦ
θεοῦ. |
[3, 5] |
αὐτῶν
διακειμένων
ἐπιφαίνεται
Μωυσῆς
γαῦρός
|
τε |
καὶ
μέγα
φρονῶν.
ὀφθείς
τε |
[3, 1] |
αὐτοὺς
διαψευσάμενον
περὶ
ὧν
εἴποι
|
τε |
καὶ
πράττειν
κατ'
ἐντολὴν
τοῦ |
[3, 11] |
ζῴου
τὴν
βρῶσιν
διεκώλυσεν,
ἐπίπλου
|
τε |
καὶ
στέατος
αἰγείου
καὶ
προβατείου |
[3, 2] |
τῶν
ἐν
τέλει
καθ'
ἑκάστους
|
τε |
καὶ
σὺν
ἀλλήλοις
τοὺς
μὲν |
[3, 8] |
ἑπτὰ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
αὐτούς
|
τε |
καὶ
τὰς
στολὰς
ἐθεράπευε
τήν |
[3, 7] |
περίτμημα
σπιθαμῆς
τὸ
μέγεθος
χρυσῷ
|
τε |
καὶ
τοῖς
αὐτοῖς
τῷ
ἐφώδῃ |
[3, 2] |
ὧν
πέμποντες
οἱ
βασιλεῖς
ἀλλήλους
|
τε |
καὶ
τοὺς
περιοίκους
ἐπὶ
τὸν |
[3, 6] |
δ'
ἐτίθεντο
τοῦ
χρυσέου
οἰνοχόαι
|
τε |
καὶ
φιάλαι
σὺν
θυίσκαις
καὶ |
[3, 6] |
δ'
ἐν
ἑτοίμῳ
γεγενημένων
χρυσίου
|
τε |
καὶ
χαλκοῦ
καὶ
τῶν
ὑφαντῶν, |
[3, 6] |
οὐκ
ἀπελείποντο,
ἀλλ'
εἰσέφερον
ἄργυρόν
|
τε |
καὶ
χρυσὸν
καὶ
χαλκὸν
ξύλα |
[3, 2] |
προσέλαβον:
πολὺς
γὰρ
ὁ
ἄργυρός
|
τε |
καὶ
χρυσὸς
ἐγκατελήφθη
ἐν
τῷ |
[3, 14] |
πᾶν
καταχρησάμενοι
τὸ
ἔργον,
ἔτι
|
τε |
καρποὺς
ὧν
ἔφερεν
ἡ
γῆ |
[3, 5] |
ὃν
Ἄδαμος
τῶν
ἀπὸ
γῆς
|
τε |
καρπῶν
καὶ
θαλάσσης
μεταλαμβάνει,
δι' |
[3, 12] |
κτήσεως,
ἴσων
δὲ
συναριθμουμένων
τῶν
|
τε |
καρπῶν
καὶ
τῶν
ἀναλωμάτων
ἀποδίδωσι |
[3, 1] |
δοκιμάζοντα
τὴν
ἀρετὴν
αὐτῶν
πῶς
|
τε |
καρτερίας
ἔχουσι
καὶ
μνήμης
τῶν |
[3, 7] |
δ'
ὑπὸ
κρίκων
χρυσέων
αὐτῷ
|
τε |
κατὰ
γωνίαν
ἑκάστην
κἀκείνῳ
τῶν |
[3, 13] |
καὶ
τὸν
Μωυσῆν
αἰτιᾶσθαι
τῶν
|
τε |
κατὰ
τὴν
ἀποδημίαν
αὐτῷ
πεπειραμένων, |
[3, 14] |
τὰ
κατὰ
τὴν
Χαναναίαν
αὐτοί
|
τε |
κατεπλάγησαν
καὶ
τὸ
πλῆθος
οὕτως |
[3, 6] |
περὶ
τὰς
πύλας
ὑφάσματι
τό
|
τε |
καῦμα
καὶ
τὴν
ἀπὸ
τῶν |
[3, 1] |
ἔτι
τοὺς
λίθους
ἐχόντων,
ὁραθῆναί
|
τε |
κεχαρισμένος
ὢν
καὶ
πλήθεσιν
ὁμιλεῖν |
[3, 8] |
τὸν
θεὸν
ἡδέως
ἀκουσόμενον,
ὅτι
|
τε |
κήδεται
γένους
τοῦ
ἡμετέρου
καὶ |
[3, 8] |
παρεκόμιζον.
πρὸς
τούτοις
ἕκαστος
φιάλην
|
τε |
κομίζει
καὶ
τρύβλιον
καὶ
θυίσκην, |
[3, 10] |
κελεύει
κατὰ
οἰκίαν
ἕκαστον,
τό
|
τε |
κρύος
ὑφορωμένους
ἐπὶ
φυλακῇ
τοῦ |
[3, 7] |
εὐπρεπείας,
ὥστε
μέσον
ἀπολαμβάνεσθαι
δυοῖν
|
τε |
κωδώνοιν
ῥοίσκον,
καὶ
ῥοῶν
κωδώνιον. |
[3, 2] |
οὕτως
παραστησάμενος
τὸν
στρατὸν
τοῖς
|
τε |
λόγοις
καὶ
τῇ
διὰ
τῶν |
[3, 2] |
τὸ
στρατόπεδον
τῶν
πολεμίων,
πλούτους
|
τε |
μεγάλους
δημοσίᾳ
καὶ
κατ'
ἰδίαν |
[3, 5] |
ταῖς
σκηναῖς
ἀχθόμενοι
καὶ
τόν
|
τε |
Μωυσῆν
ἀπολωλέναι
νομίζοντες
ὑπ'
ὀργῆς |
[3, 3] |
πυνθανόμενος
εὐπραξίαν
ἀσμένως
ἀπήντα
τόν
|
τε |
Μωυσῆν
καὶ
τὴν
Σαπφώραν
δεχόμενος |
[3, 14] |
δι'
ἐννοίας
ἔχοντες
καταλεύσαντες
τόν
|
τε |
Μωυσῆν
καὶ
τὸν
Ἀαρῶνα
ἐπὶ |
[3, 9] |
γωνιῶν
τὰς
ἐξοχάς,
καὶ
τούς
|
τε |
νεφροὺς
καὶ
τὴν
ἄλλην
πιμελὴν |
[3, 7] |
περὶ
τὴν
ἱερουργίαν
χρώμεθα,
τόν
|
τε |
νομοθέτην
εὑρήσει
θεῖον
ἄνδρα
καὶ |
[3, 14] |
ὑποστρέφειν.
(Τῶν
δὲ
κατασκόπων
Ἰησοῦς
|
τε |
ὁ
Ναυήχου
παῖς
φυλῆς
Ἐφραιμίτιδος |
[3, 12] |
τοῖς
θέλουσι
τὴν
χρῆσιν
τῶν
|
τε |
ὁμοφύλων
καὶ
τῶν
ἀλλοτριοχώρων,
μηδὲν |
[3, 2] |
πᾶσαν
ἐν
παρασκευαῖς
ἦσαν
τῶν
|
τε |
ὅπλων
εἴ
τι
πεπονηκὸς
ἦν |
[3, 5] |
ἀναγέγραπται.
τοὺς
δὲ
Ἑβραίους
τά
|
τε |
ὁρώμενα
καὶ
ὁ
ταῖς
ἀκοαῖς |
[3, 5] |
τε
καὶ
μέγα
φρονῶν.
ὀφθείς
|
τε |
οὖν
αὐτὸς
ἀπαλλάσσει
τοῦ
δέους |
[3, 1] |
τὸ
δῶρον
δόντος
ἐφαίνετο:
τόν
|
τε |
οὖν
Μωυσῆν
ἐθαύμαζον
οὕτως
ὑπὸ |
[3, 1] |
ἐντολὴν
τοῦ
θεοῦ
κελεύσειε.
κατηρίθμει
|
τε |
πάντα,
πῶς
τε
φθαρεῖεν
Αἰγύπτιοι |
[3, 2] |
θεραπεία
καὶ
κατασκευὴ
ἐκείνων
λεία
|
τε |
παντοία
κτηνῶν
καὶ
ὅσα
φιλεῖ |
[3, 2] |
φυλακῇ
παίδων
καὶ
γυναικῶν
τοῦ
|
τε |
παντὸς
στρατοπέδου.
καὶ
νύκτα
μὲν |
[3, 2] |
νικαῖον
ὀνομάσας
τὸν
θεὸν
προεφήτευέ
|
τε |
πανωλεθρὶ
τοὺς
Ἀμαληκίτας
ἀπολουμένους
καὶ |
[3, 2] |
πρὸς
αὐτὸν
εὐσεβείας
πεποιημένον
τιμώμενόν
|
τε |
παρὰ
τοῖς
Ἑβραίοις.
βραχὺ
δέ |
[3, 2] |
Σιναῖον
ὄρος,
ἐν
ᾧ
τά
|
τε |
περὶ
τὸν
θάμνον
αὐτῷ
καὶ |
[3, 7] |
τὸν
μεσαίτατον
τόπον
ἔχει:
ζώνῃ
|
τε |
περιοδεύσας
τὸν
ὠκεανὸν
ἀποσημαίνει:
καὶ |
[3, 8] |
μήτ'
ἐκ
κονιορτοῦ
βλάπτηται.
τό
|
τε |
πλῆθος
ἀθροίσας
πάλιν
εἰσφορὰν
αὐτῷ |
[3, 8] |
τῶν
περὶ
τοὺς
ἱερέας
τό
|
τε |
πλῆθος
ὁμόσκηνον
αὐτῷ
τὸν
θεὸν |
[3, 6] |
ἄνθρωποι
κόσμῳ
χρῶνται
πολυτελεῖ,
θυμιαμάτων
|
τε |
πλῆθος
συνέφερον:
ἐκ
γὰρ
τοιαύτης |
[3, 2] |
αὐτῶν
ἐῶσι
γενέσθαι.
τοιαῦτα
τοῖς
|
τε |
πλησιοχώροις
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
πρεσβευόμενοι |
[3, 2] |
ἐκείνων
ἧτταν
ἐγένοντο
φοβεροί,
αὐτοί
|
τε |
πλούτου
μεγάλου
δύναμιν
προσέλαβον:
πολὺς |
[3, 12] |
ὑγιαίνειν
τοὺς
ἄνδρας,
καὶ
ταῖς
|
τε |
πόλεσι
καὶ
τοῖς
οἴκοις
συμφέρειν |
[3, 7] |
αὐτῆς
ἀνεῖσθαι
τὸ
λίνον,
ἥ
|
τε |
πορφύρα
τὴν
θάλασσαν
τῷ
πεφοινῖχθαι |
[3, 1] |
τελέως
οὖσα
ἔρημος
καὶ
τῶν
|
τε |
πρὸς
τροφὴν
αὐτοῖς
ἄπορος,
σπανίζουσα |
[3, 8] |
τὰ
περὶ
αὐτὴν
σκεύη
ἐλαίῳ
|
τε |
προσχριομένῳ,
καθὼς
εἶπον,
καὶ
τῷ |
[3, 7] |
ἐκπεριέρχεται
διήκουσα
μέχρι
μετώπου
τήν
|
τε |
ῥαφὴν
τῆς
ταινίας
καὶ
τὸ |
[3, 11] |
αἰσχύνης
καταστρέφει
τὸν
βίον
τοῦ
|
τε |
σκέλους
ἐκπεσόντος
αὐτῇ
καὶ
τὴν |
[3, 7] |
ἱερέως
ἴδοι
τὴν
στολὴν
τά
|
τε |
σκεύη,
οἷς
περὶ
τὴν
ἱερουργίαν |
[3, 11] |
νομίμους
παρέχονται
τῷ
θεῷ,
τήν
|
τε |
σκηνὴν
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
σκεύη |
[3, 8] |
καὶ
τὰς
στολὰς
ἐθεράπευε
τήν
|
τε |
σκηνὴν
καὶ
τὰ
περὶ
αὐτὴν |
[3, 8] |
ἐκέλευσεν
εἰς
φάρση
σκεπαστήρια
τῆς
|
τε |
σκηνῆς
αὐτῆς
καὶ
τῆς
λυχνίας |
[3, 1] |
οὐδ'
ἥτις
ἦν
διεφθαρμένου
ὑπό
|
τε |
σκωλήκων
καὶ
πικρίας:
οὕτω
θεῖον |
[3, 1] |
δὲ
ἐχθροὺς
ἐπίδοιεν
ἀπολωλότας,
ὅτι
|
τε |
σπανίζοντας
ὅπλων
εἰς
εὐπορίαν
ὁ |
[3, 6] |
ἐφιλοτιμοῦντο
δὲ
καὶ
γυναῖκες
περί
|
τε |
στολὰς
ἱερατικὰς
καὶ
περὶ
τὰ |
[3, 8] |
τοῦ
αἵματος
τῶν
τεθυμένων
τήν
|
τε |
στολὴν
τοῦ
Ἀαρῶνος
καὶ
αὐτὸν |
[3, 2] |
τε
γῇ
καὶ
ταλαιπωρουμένοις,
τόν
|
τε |
στρατὸν
εὐωχίαις
ἀνελάμβανε.
καὶ
ταύτην |
[3, 1] |
λέγεται.
καὶ
αὐτόθι
τεταλαιπωρημένοι
τῷ
|
τε |
συνεχεῖ
τῆς
ὁδοιπορίας
καὶ
τῇ |
[3, 5] |
παντὸς
ἐν
αἰθρίᾳ
τυγχάνοντος
ἄνεμοί
|
τε |
σφοδροὶ
λάβρον
κινοῦντες
ὑετὸν
κατῄγιζον, |
[3, 1] |
ὑπὸ
δίψους
εἰς
ἔσχατον
ἔν
|
τε |
ταῖς
πρότερον
ἡμέραις
πίδαξιν
ὀλίγαις |
[3, 15] |
ἀχάριστοι
πρὸς
αὐτὸν
γένοιντο,
ὅτι
|
τε |
τῇ
νῦν
τῶν
κατασκόπων
ὑπαχθέντες |
[3, 7] |
οὐρανὸν
ἀνεπίβατον
εἶναι
ἀνθρώποις.
ἐπί
|
τε |
τῇ
τραπέζῃ
τοὺς
δώδεκα
τιθεὶς |
[3, 6] |
ἀριθμὸν
μεμιμημένοι,
ὁρῶσι
δὲ
εἴς
|
τε |
τὴν
ἀνατολὴν
καὶ
τὴν
μεσημβρίαν |
[3, 2] |
οἱ
πρὸς
τοῦτο
ἐνάγοντες
οἵ
|
τε |
τὴν
Γοβολῖτιν
καὶ
τὴν
Πέτραν |
[3, 14] |
ἀφικνοῦνται
τὸ
ὄρος,
καὶ
τήν
|
τε |
τῆς
γῆς
φύσιν
καὶ
τὴν |
[3, 10] |
ἀλλ'
ἐν
πάσαις
νόμιμον
τό
|
τε |
τῆς
θυσίας
εἶδος
καὶ
τὸ |
[3, 6] |
καὶ
χρυσὸν
καὶ
χαλκὸν
ξύλα
|
τε |
τῆς
καλλίστης
ὕλης
καὶ
μηδὲν |
[3, 5] |
θεοῦ
κομίζειν.
ὁ
δὲ
τούτους
|
τε |
τίθεται
καὶ
περὶ
τῶν
ὅλων |
[3, 2] |
παντευχίας
τῶν
φυγόντων
συνέλεγεν
ἀριστεῦσί
|
τε |
τιμὰς
ἐδίδου
καὶ
τὸν
στρατηγὸν |
[3, 8] |
χειροτονίᾳ:
ἦν
γὰρ
Ἀαρὼν
διά
|
τε |
τὸ
γένος
καὶ
τὴν
προφητείαν |
[3, 6] |
καὶ
τῷ
κάλῳ
διακονούντων
πρός
|
τε |
τὸ
ἐκπετάννυσθαι
καὶ
συνελκόμενον
ἵστασθαι |
[3, 7] |
ἀλλὰ
κατὰ
μῆκος
ἐρρωγότα
πρός
|
τε |
τὸ
στέρνον
καὶ
μέσον
τὸ |
[3, 8] |
τῆς
τιμῆς
ἄξιον
ἔκρινα
διά
|
τε |
τὸ
φύσει
πάντας
εἶναι
φιλαύτους, |
[3, 7] |
καὶ
τοῖς
ἱερεῦσι
στολαὶ
πᾶσί
|
τε |
τοῖς
ἄλλοις,
οὓς
χαναναίας
καλοῦσι, |
[3, 6] |
καὶ
βοήθεια
ταῖς
ὑφανταῖς
ἔν
|
τε |
τοῖς
καύμασι
καὶ
ὁπότε
ὑετὸς |
[3, 6] |
λευκὴν
παρεῖχον
τὴν
χρόαν:
ἔριά
|
τε |
τοῖς
προειρημένοις
ἄνθεσι
μεμολυσμένα
καὶ |
[3, 12] |
κατὰ
νοῦν
ἔχων
ἅπτεσθαι,
προστάσσει
|
τε |
τοῖς
φυλάρχοις
πλὴν
τῆς
Λευίτιδος |
[3, 1] |
τὴν
ἀκοὴν
καταπλαγέντων,
εἰ
ὑπό
|
τε |
τοῦ
δίψους
καὶ
τῆς
ὁδοιπορίας |
[3, 1] |
εἶναι
τῶν
ὑπηργμένων
αὐτοῖς
ἔκ
|
τε |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τῆς
Μωυσέος |
[3, 8] |
εὐωδέστατον.
κἄπειτα
τοῦτο
λαβὼν
αὐτούς
|
τε |
τοὺς
ἱερέας
καὶ
πᾶσαν
τὴν |
[3, 6] |
μεμολυσμένα
καὶ
λίνου
βύσσον
λίθους
|
τε |
τούτοις
ἐνδεδεμένους,
οὓς
χρυσίῳ
καθειργνύντες |
[3, 14] |
ἔφερεν
ἡ
γῆ
κομίζοντες
τῇ
|
τε |
τούτων
εὐπρεπείᾳ
καὶ
τῷ
πλήθει |
[3, 6] |
τῆς
σήψεως
παθεῖν
δυνάμενα,
αἰγείους
|
τε |
τρίχας
καὶ
δορὰς
προβάτων
τὰς |
[3, 5] |
εἶχε
περὶ
αὐτῶν
ἀπεδήλου
τόν
|
τε |
τρόπον
καθ'
ὃν
εὐδαιμονήσουσι
πολιτευόμενοι |
[3, 8] |
ἤδη
τέλος
ἔχει
οἷον
αὐτῷ
|
τε |
τῷ
θεῷ
ἥδιστον
ἦν
καὶ |
[3, 14] |
μηδὲν
ἔχοντες
δι'
ὑποψίας
ἡγεμόνι
|
τε |
τῷ
θεῷ
πεπιστευκότες
καὶ
ὁδηγοῦσιν |
[3, 8] |
μελλόντων
ὡς
ἀμεινόνων
ἐπιθυμοῦντες
δωρεάς
|
τε |
τῷ
θεῷ
τὰς
μὲν
κοινῇ |
[3, 2] |
μεταποίησις
ἦν
ἀρετῆς
αὐτοῖς
πρός
|
τε |
τῷ
πονεῖν
ἦσαν
ἀεὶ
τούτῳ |
[3, 4] |
ἀγαθοὶ
καὶ
δίκαιοι,
οἳ
περί
|
τε |
τῶν
διαφόρων
αὐτοῖς
κρινοῦσι
κἂν |
[3, 6] |
ἦσαν
ἐπικεχαλκευμέναι
πανταχόθεν
χρυσαῖ
διά
|
τε |
τῶν
ἔνδοθεν
καὶ
τῶν
ἐκτὸς |
[3, 8] |
εἰσιὼν
ἀνεμάνθανε
παρὰ
θεοῦ
περί
|
τε |
τῶν
πρακτέων
καὶ
τῶν
νόμων |
[3, 8] |
τοῖς
παισὶν
ἔρραινεν
ἀφαγνίσας
πηγαίοις
|
τε |
ὕδασι
καὶ
μύρῳ,
ἵνα
τοῦ |
[3, 5] |
εὐμενὴς
προσεδέξατό
με
καὶ
βίον
|
τε |
ὑμῖν
εὐδαίμονα
καὶ
πολιτείας
κόσμον |
[3, 2] |
φιλεῖ
στρατοπέδοις
ἐξωδευκόσιν
ἕπεσθαι.
φρονήματός
|
τε |
ὑπεπλήσθησαν
ἐπ'
ἀνδρείᾳ
Ἑβραῖοι
καὶ |
[3, 5] |
πρὶν
τὸν
ἥλιον
ἀνασχεῖν
νεφέλη
|
τε |
ὑπεράνω
ἀνέσχε
τοῦ
παντὸς
στρατοπέδου |
[3, 2] |
δὲ
ἐπίσημον
πλῆθος
ἑκατέρων
ὅσα
|
τε |
ὑφαντὰ
καὶ
κόσμοι
περὶ
τὰς |
[3, 6] |
ἐπὶ
θάτερα,
τῶν
κρίκων
τῷ
|
τε |
ὕφει
καὶ
τῷ
κάλῳ
διακονούντων |
[3, 7] |
γάρ
εἰσι
τὸν
ἀριθμόν.
τά
|
τε |
φάρση
ἐκ
τεσσάρων
ὑφανθέντα
τὴν |
[3, 1] |
ὑπὸ
τοῦ
θολερὸν
εἶναι:
καρπόν
|
τε |
φέρειν
ἦν
ἀσθενῆ
τὰ
δένδρα |
[3, 1] |
κελεύσειε.
κατηρίθμει
τε
πάντα,
πῶς
|
τε |
φθαρεῖεν
Αἰγύπτιοι
κατέχειν
αὐτοὺς
παρὰ |
[3, 2] |
τὸ
πλῆθος
λόγοις
συγκαλῶν
τούς
|
τε |
φυλάρχους
καὶ
τῶν
ἐν
τέλει |
[3, 12] |
ἐνιαυτὸς
ἰώβηλος,
ἐν
ᾧ
οἵ
|
τε |
χρεῶσται
τῶν
δανείων
ἀπολύονται
καὶ |
[3, 6] |
ὡς
ἀποκεκρύφθαι
τὴν
ξύλωσιν,
στρόφιγξί
|
τε |
χρυσοῖς
τὸ
ἐπίθεμα
προσηνωμένον
εἶχε |
[3, 7] |
ὑφανθεὶς
ἐπὶ
βάθος
πηχυαῖον
ἔκ
|
τε |
χρωμάτων
παντοίων
καὶ
χρυσοῦ
συμπεποικιλμένος |
[3, 8] |
ἱερουργίας
ἐν
ἐκείνοις
δηλώσων
περί
|
τε |
ὧν
ὁλοκαυτεῖν
κελεύει
καὶ
ὧν |
[3, 1] |
ἐνεγκεῖν
γενναῖοι,
ἢ
δουλεύειν
μᾶλλον
|
ἀγαπᾶτε |
καθάπερ
τὰ
βοσκήματα
τοῖς
κρατοῦσι |
[3, 15] |
ἀγαθῶν,
ὧν
ἑαυτοῖς
ὑπὸ
ἀκρασίας
|
ἐφθονήσατε |
μετασχεῖν,
ποιήσειν
δεσπότας.
(Ταῦτα
δὲ |
[3, 5] |
περιμαχητότεροι
καὶ
γυναικῶν:
εὐδαίμονα
γὰρ
|
διάξετε |
βίον
τούτοις
ἑπόμενοι
καὶ
γῆς |
[3, 14] |
εὐδαίμονος,
τὴν
μὲν
ἤδη
δόντος
|
ἔχετε, |
τὴν
δὲ
ἤδη
λήψεσθε.
Χαναναίων |
[3, 12] |
προσέτι
γαμεῖν
τὰς
ἡταιρηκυίας
ἐκώλυσε,
|
μήτε |
δούλην
μήτ'
αἰχμάλωτον
γαμεῖν
αὐτοὺς |
[3, 13] |
εἷς
δέ
τις
αὐτοῖς
παρῄνει,
|
μήτε |
Μωυσέος
καὶ
τῶν
πεπονημένων
αὐτῷ |
[3, 14] |
μήτε
ψευδολογίαν
κατακρίνειν
τοῦ
θεοῦ
|
μήτε |
πιστεύειν
τοῖς
ἐκ
τοῦ
μὴ |
[3, 14] |
πλῆθος
κατεῖχον
θαρσεῖν
δεόμενοι
καὶ
|
μήτε |
ψευδολογίαν
κατακρίνειν
τοῦ
θεοῦ
μήτε |
[3, 5] |
ἐκεῖνον
ἡμῖν
ἤδη
πέπρακται,
μὴ
|
καταφρονήσητε |
τῶν
λεγομένων
εἰς
ἐμὲ
τὸν |
[3, 7] |
τοὺς
μῆνάς
τις
θέλοι
νοεῖν,
|
εἴτε |
τὸν
οὕτως
ἀριθμὸν
τῶν>
ἀστέρων, |
[3, 7] |
τήν
τε
δωδεκάδα
τῶν
λίθων
|
εἴτε |
τοὺς
μῆνάς
τις
θέλοι
νοεῖν, |
[3, 6] |
μήκους
μὲν
ὄντος
πήχεων
εἴκοσι
|
πέντε |
δὲ
βάθους
ὕφος
ἦν
πορφύρας |
[3, 5] |
τοὺς
δέκα
λόγους,
ἐν
ἑκατέρᾳ
|
πέντε. |
καὶ
χεὶρ
ἦν
ἐπὶ
τῇ |
[3, 6] |
χαλκείαις
βάσεσιν
ἐφεστῶτες
τὸν
ἀριθμὸν
|
πέντε. |
κατεπετάννυσαν
δὲ
τὴν
σκηνὴν
ὕφεσι |
[3, 6] |
παραπλήσιον
τοὺς
ἐπὶ
ταῖς
εἰσόδοις
|
πέντε |
κίονας
περιέβαλλε
κατὰ
γωνίαν
ἑκάστου |
[3, 8] |
ἑκάστην
ἡμέραν
δύο
βόας
καὶ
|
πέντε |
κριοὺς
σὺν
ἀρνάσιν
ἐτείοις
καὶ |
[3, 6] |
δέκα
λόγους
συγγεγράφθαι
συμβεβήκει
ἀνὰ
|
πέντε |
μὲν
εἰς
ἑκατέραν
ἀνὰ
δύο |
[3, 6] |
ὑπόξυλος
καὶ
αὐτὸς
ἑκάστην
πλευρὰν
|
πέντε |
πήχεσιν
ἐκμεμετρημένος,
τὸ
δὲ
ὕψος |
[3, 6] |
δι'
αὐτῶν
ἐπίχρυσοι
σκυταλίδες
ἐλαυνόμεναι
|
πέντε |
πήχεων
ἑκάστη
τὸ
μέγεθος
σύνδεσμος |
[3, 6] |
ἦν:
μῆκος
μὲν
ἦν
αὐτῇ
|
πέντε |
σπιθαμῶν,
τὸ
δ'
εὖρος
καὶ |
[3, 1] |
ἐλευθερίαν
ἡδονῆς,
ἵνα
μάθοι
πότερόν
|
ποτε |
καὶ
τροφῆς
ἀπορίαν
καὶ
σπάνιν |
[3, 2] |
δεινὸν
ἑτοίμως
ἔχοντες
ἤλπιζον
ἀπαλλαγήσεσθαί
|
ποτε |
τῶν
κακῶν,
καὶ
τὸν
Μωυσῆν |
[3, 6] |
τοῖχον,
ὡς
ἂν
ὑπ'
αὐτῶν
|
ὁπότε |
δεήσειεν
ἄγοιτο
κινουμένη:
οὐ
γὰρ |
[3, 8] |
θεὸν
παρατυγχάνειν
τοῖς
ἱεροῖς
κατέλιπεν
|
ὁπότε |
θελήσειε
καὶ
μὴ
παρεῖναι,
καὶ |
[3, 15] |
θαυμάζειν
περὶ
τῶν
τότε
πεπραγμένων,
|
ὁπότε |
καὶ
μέχρι
τοῦ
νῦν
τὰ |
[3, 2] |
ὡς
ὁρμήσοντες
ἐπὶ
τὴν
μάχην
|
ὁπότε |
κελεύσειεν
αὐτοὺς
Μωυσῆς.
διηγρύπνει
δὲ |
[3, 8] |
εἰς
γνῶσιν
ἀφιγμένων,
συνέβαινε
λάμπειν,
|
ὁπότε |
ταῖς
ἱερουργίαις
ὁ
θεὸς
παρείη, |
[3, 6] |
ἔν
τε
τοῖς
καύμασι
καὶ
|
ὁπότε |
ὑετὸς
εἴη
γεγενημέναι.
πολλὴ
δ' |
[3, 10] |
εἰς
χρῆσιν
τοῖς
ἱερεῦσι:
καὶ
|
τότε |
λοιπὸν
δημοσίᾳ
ἔξεστι
πᾶσι
καὶ |
[3, 10] |
ἕως
τοῦ
ἑτέρου
σαββάτου:
καὶ
|
τότε |
μὲν
ἀντ'
ἐκείνων
ἄλλοι
κομίζονται, |
[3, 4] |
κατὰ
πλεονεξίαν
αὐτὸ
πάσχειν
νομίζουσι:
|
τότε |
μὲν
ἡσυχίαν
ἦγε
μὴ
βουλόμενος |
[3, 1] |
ἐκεῖνος
ὁ
τόπος,
καθάπερ
καὶ
|
τότε |
Μωυσεῖ
χαριζόμενον
τὸ
θεῖον
κατέπεμψε |
[3, 1] |
ἡμέραις
πίδαξιν
ὀλίγαις
ἐντυγχάνοντες
καὶ
|
τότε |
παντάπασιν
ἄνυδρον
εὑρόντες
τὴν
γῆν, |
[3, 15] |
οὐ
δεῖ
θαυμάζειν
περὶ
τῶν
|
τότε |
πεπραγμένων,
ὁπότε
καὶ
μέχρι
τοῦ |
[3, 12] |
ταῖς
λοιπαῖς
ἡμέραις.
θύει
δὲ
|
τότε |
πρῶτον
μετὰ
τὴν
ἀναχώρησιν
τὴν |
[3, 10] |
τε
καὶ
θύειν
τῷ
θεῷ
|
τότε |
χαριστήρια,
φέροντας
ἐν
ταῖς
χερσὶν |
[3, 1] |
καὶ
σπάνιν
ὕδατος
ὑπὲρ
αὐτῆς
|
ἐστε |
ἐνεγκεῖν
γενναῖοι,
ἢ
δουλεύειν
μᾶλλον |
[3, 15] |
Μωυσέος
γράμματα
τηλικαύτην
ἰσχὺν
ἔχει,
|
ὥστε |
καὶ
τοὺς
μισοῦντας
ἡμᾶς
ὁμολογεῖν, |
[3, 7] |
τέσσαρας
δακτύλους,
διακένως
δ'
ὑφασμένην
|
ὥστε |
λεβηρίδα
δοκεῖν
ὄφεως:
ἄνθη
δ' |
[3, 6] |
συνῄεσαν
δ'
ἀλλήλοις
ἀκριβῶς
ἅπαντες,
|
ὥστε |
μεμυκότων
τῶν
ἁρμῶν
ὡς
ἕνα |
[3, 7] |
κατὰ
πολλὴν
ἐπιτήδευσιν
τῆς
εὐπρεπείας,
|
ὥστε |
μέσον
ἀπολαμβάνεσθαι
δυοῖν
τε
κωδώνοιν |
[3, 6] |
ὑπὸ
προθυμίας
τοῖς
ἐγχειρουμένοις
ἐπῆλθεν,
|
ὥστε |
Μωυσῆς
ἀνεῖρξεν
αὐτοὺς
ὑποκηρυξάμενος
ἀρκεῖν |
[3, 7] |
οὗτος
οὐκ
ἐκ
δυοῖν
περιτμημάτων,
|
ὥστε |
ῥαπτὸς
ἐπὶ
τῶν
ὤμων
εἶναι |
[3, 6] |
πλάτος
Τρίτον
σπιθαμῆς
ἕκαστος
αὐτῶν,
|
ὥστε |
συμπληροῦσθαι
τοὺς
τριάκοντα
πήχεις
ὑπ' |
[3, 4] |
ἐπιγραφομένῳ
τὰ
ὑπὸ
ἄλλων
εὑρημένα,
|
ὥστε |
τὴν
Μωυσέος
ἀρετὴν
κἀκ
τούτου |
[3, 8] |
χειμέριον,
οὔτε
μὴν
λεπτὸν
οὕτως,
|
ὥστε |
τὴν
ὄψιν
ἰσχύσαι
τι
δι' |
[3, 6] |
καὶ
τὸν
ναὸν
οἰκοδομησαμένων
ἡμῶν,
|
ὥστε |
τὴν
σινδόνα
τοιουτότροπον
περικεῖσθαι
ταῖς |
[3, 1] |
οὐ
γὰρ
καθαρὸς
ἦν
στρατὸς
|
ὥστε |
τῷ
βιαζομένῳ
τῆς
ἀνάγκης
ἀντιτάξαι |
[3, 5] |
θεοῦ
σφόδρα
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
|
ἐξέπληττε. |
κατεῖχον
δ'
αὑτοὺς
πρὸς
ταῖς |
[3, 8] |
δὲ
τὴν
σκηνὴν
μόνην
ἤχλυσεν
|
οὔτε |
βαθεῖ
πάνυ
νέφει
καὶ
πυκνῷ |
[3, 1] |
ψαφαροῦ
τοῦ
παντὸς
ὄντος
χωρίου:
|
οὔτε |
γὰρ
ἐκ
τῶν
πηγῶν
δώδεκα |
[3, 14] |
κτῆσιν
αὐτοὺς
τῶν
ἀγαθῶν
παρορμῶσιν:
|
οὔτε |
γὰρ
τῶν
ὀρῶν
τὸ
μέγεθος |
[3, 5] |
προσδοκᾶν
τι
χρηστὸν
περὶ
τἀνδρὸς
|
οὔτε |
μὴ
λυπεῖσθαι
καὶ
κατηφεῖν
ἠδύναντο. |
[3, 8] |
αὐτήν,
ὥστ'
εἶναι
δόξαι
χειμέριον,
|
οὔτε |
μὴν
λεπτὸν
οὕτως,
ὥστε
τὴν |
[3, 1] |
ἀγαθοὺς
οὔτε
περὶ
τὴν
ὑπομονὴν
|
οὔτε |
περὶ
τὴν
μνήμην
τῶν
εὖ |
[3, 1] |
ἐλέγχεσθαι
δὲ
αὐτοὺς
οὐκ
ἀγαθοὺς
|
οὔτε |
περὶ
τὴν
ὑπομονὴν
οὔτε
περὶ |
[3, 14] |
γὰρ
τῶν
ὀρῶν
τὸ
μέγεθος
|
οὔτε |
τῶν
ποταμῶν
τὸ
βάθος
τοῖς |
[3, 5] |
δύναιντο,
σφόδρα
λυπούμενοι
διετέλουν
καὶ
|
οὔτε |
ὑπονοεῖν
αὐτοὺς
εἴα
τὸ
προσδοκᾶν |
[3, 2] |
δ'
ὑστεραίᾳ
Μωυσῆς
νεκρούς
τε
|
ἐσκύλευε |
τῶν
πολεμίων
καὶ
τὰς
παντευχίας |
[3, 4] |
ἀνεδίδασκεν
ἃ
δεῖ
ποιεῖν.
καὶ
|
συνεβούλευε |
τῆς
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
ἥττοσι |
[3, 8] |
αὐτούς
τε
καὶ
τὰς
στολὰς
|
ἐθεράπευε |
τήν
τε
σκηνὴν
καὶ
τὰ |
[3, 2] |
ἱδρύεται
νικαῖον
ὀνομάσας
τὸν
θεὸν
|
προεφήτευέ |
τε
πανωλεθρὶ
τοὺς
Ἀμαληκίτας
ἀπολουμένους |
[3, 4] |
Μωυσῆν
ἐν
ὄχλῳ
πραγμάτων
ὄντα:
|
διέλυε |
γὰρ
τὰς
δίκας
τοῖς
δεομένοις |
[3, 11] |
ἐχόντων
ἐξουσίαν
εἰσιέναι:
ὥστ'
οὐδὲν
|
ἐκώλυε |
καὶ
Μωυσῆν,
εἰ
τοιούτῳ
τινὶ |
[3, 8] |
τὴν
πολιτείαν
καὶ
νόμους
αὐτῶν
|
ἔγραφε, |
καθ'
οὓς
κεχαρισμένως
τῷ
θεῷ |
[3, 5] |
οὗ
τὰς
σκηνὰς
ἦσαν
πεποιημένοι
|
περιέγραφε, |
καὶ
τοῦ
λοιποῦ
παντὸς
ἐν |
[3, 7] |
ὠκεανὸν
ἀποσημαίνει:
καὶ
γὰρ
οὗτος
|
ἐμπεριείληφε |
τὰ
πάντα.
δηλοῖ
δὲ
καὶ |
[3, 6] |
τε
χρυσοῖς
τὸ
ἐπίθεμα
προσηνωμένον
|
εἶχε |
θαυμαστῶς,
ὃ
πανταχόθεν
ἴσον
ἦν |
[3, 5] |
τὴν
τοῦ
θεοῦ
πρόνοιαν
ἣν
|
εἶχε |
περὶ
αὐτῶν
ἀπεδήλου
τόν
τε |
[3, 5] |
ἡμέρας
διήγαγεν
ἀπ'
αὐτῶν,
δέος
|
εἶχε |
τοὺς
Ἑβραίους,
μή
τι
Μωυσῆς |
[3, 8] |
~(Ὡς
δὲ
τὸ
προειρημένον
πέρας
|
εἶχε, |
τῶν
ἀναθημάτων
μήπω
καθιερωμένων
ἐπιστὰς |
[3, 6] |
ἕκαστος
δὲ
τῶν
κιόνων
κρίκον
|
εἶχε |
χρύσεον
κατὰ
τὸ
ἔξω
μέτωπον |
[3, 1] |
διατροφῇ,
καὶ
γευομένοις
τοῦτο
αὐτοῖς
|
παρεῖχε |
πιστεύειν.
οἱ
δὲ
μιμούμενοι
τὸν |
[3, 6] |
ἀριθμός:
εἴκοσι
γὰρ
ἦσαν
καὶ
|
παρεῖχε |
πλάτος
Τρίτον
σπιθαμῆς
ἕκαστος
αὐτῶν, |
[3, 6] |
τὰς
ἱερουργίας
πεποίητο
χρύσεα
πάντα
|
ὑπῆρχε. |
καὶ
ἡ
μὲν
σκηνὴ
τοιαύτη |
[3, 15] |
αὐτῶν,
ὃ
πάντων
μᾶλλον
ἀνθρώπων
|
ἔσχε |
διὰ
τιμῆς,
τὴν
μέντοι
Χαναναίαν |
[3, 5] |
ἥλιον
ἀνασχεῖν
νεφέλη
τε
ὑπεράνω
|
ἀνέσχε |
τοῦ
παντὸς
στρατοπέδου
τῶν
Ἑβραίων |
[3, 1] |
τῆς
μὲν
τοῦ
βάλλειν
ὁρμῆς
|
ἐπέσχε |
καὶ
εἰς
μετάνοιαν
ὧν
ἔμελλον |
[3, 5] |
πρόγονος
ἐξ
ἀλήτου
τὴν
Χαναναίαν
|
κατέσχε |
γῆν,
δι'
ὃν
Ἴσακος
γηραιοῖς |
[3, 7] |
τὴν
δὲ
τρίτην
μοῖραν
μόνῳ
|
περιέγραψε |
τῷ
θεῷ
διὰ
τὸ
καὶ |
[3, 1] |
εἰς
μετάνοιαν
ὧν
ἔμελλον
δρᾶν
|
ἔτρεψε. |
παθεῖν
δ'
οὐκ
ἀλόγως
αὐτοὺς |
[3, 1] |
τότε
Μωυσεῖ
χαριζόμενον
τὸ
θεῖον
|
κατέπεμψε |
τὴν
διατροφήν.
καλοῦσι
δὲ
Ἑβραῖοι |