HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ο = 107 formes différentes pour 622 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[3, 5]   ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου παθῶν

[3, 5]   φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ Μωυσῆς ὁ Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ'

[3, 11]   τῆς διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν εἴη

[3, 15]   περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ τῆς ἀρετῆς ὁ ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος τῆς

[3, 12]   πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν ἀγρὸν ὁ ἀποδόμενος, τοῦ δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος

[3, 1]   τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται τὴν μεταξὺ

[3, 2]   μεγάλου δύναμιν προσέλαβον: πολὺς γὰρ ὁ ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη

[3, 8]   δώδεκα λίθων, οὓς κατὰ στέρνον ὁ ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ ἐσσῆνι φορεῖ,

[3, 10]   βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ κριὸν ὁ ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ

[3, 12]   φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν ὁ ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων

[3, 1]   γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα τρόπον ὁ αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν αἷμα

[3, 15]   καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ ἥμερον: ὁ γὰρ θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι

[3, 9]   τῆς ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ: ὁ γὰρ νόμος εἰς τὴν αὔριον

[3, 1]   τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ δ' οὐκ εἰς μακρὰν τὴν

[3, 15]   ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν. ὁ δ' οὐκ ἔφασκε τὸν θεὸν

[3, 1]   αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς. (Ὁ δ' οὕτως ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους

[3, 9]   τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ. ὁ δὲ ἁμαρτὼν μὲν αὑτῷ δὲ

[3, 7]   τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ

[3, 5]   ὁ δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν

[3, 5]   καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι μόνον: ὁ δὲ δεύτερος κελεύει μηδενὸς εἰκόνα

[3, 5]   ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ

[3, 5]   ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν: ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ

[3, 5]   δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ

[3, 6]   ἕτερος τῶν τοίχων νότιος ἦν, ὁ δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο,

[3, 9]   καὶ τετάρτη μερὶς ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ ἲν μέτρον ἀρχαῖον Ἑβραίων

[3, 7]   πρὸς τὸν καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης: ὁ δὲ κάλυξ μεγέθους ἐστὶ σκυταλίδος

[3, 5]   ὁ δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν:

[3, 8]   Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ δὲ πᾶς χρόνος εἰς τὸ

[3, 5]   ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν: ὁ

[3, 8]   σίκλου τὸ ἥμισυ καθ' ἕκαστον, ὁ δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων ὢν

[3, 5]   μηδενὶ φαύλῳ τὸν θεὸν ὀμνύναι: ὁ δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας

[3, 1]   δι' ὀργῆς τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους

[3, 2]   ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν αὐτῶν. ὁ δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν

[3, 5]   αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ κομίζειν. ὁ δὲ τούτους τε τίθεται καὶ

[3, 7]   χιτὼν τὴν γῆν λίνεος ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον, ἀστραπαῖς

[3, 11]   καὶ τὴν ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις

[3, 5]   κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών,

[3, 6]   πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ

[3, 5]   ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος ὁ ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου τὴν

[3, 8]   ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς ὁ θεὸς Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς ἄξιον

[3, 1]   τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν ὁ θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος

[3, 8]   σκεύη μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ ὁ θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ

[3, 1]   οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος. ὁ θεὸς δὲ προνοήσειν τε ἐπαγγέλλεται

[3, 13]   τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων, ὁ θεός, εἶπε, κἀγὼ καί τοι

[3, 5]   πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν ὁ θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν, καὶ

[3, 1]   διαφθαρήσεσθαι δόξαντας γεγονέναι καὶ σώσειεν ὁ θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ ὡς

[3, 1]   τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς εὐπορίαν ὁ θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε, τά

[3, 8]   τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς ὁ θεὸς Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην Ἀαρῶνι

[3, 8]   συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον τὸν

[3, 8]   φορεῖ, νίκην μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν ὁ θεός: τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ'

[3, 10]   τῶν ἄρτων προστίθεται. θύει δ' ὁ ἱερεὺς ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων,

[3, 7]   τῶν σφυρῶν ἕως οὗ μηδὲν ὁ ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν

[3, 7]   ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ νόμος

[3, 9]   μὲν αἵματι δεύει τὸν βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ πρῶτον

[3, 7]   ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον δὲ ἦν ὁ καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος

[3, 5]   διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών, ὁ καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος

[3, 7]   οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτως ὁ κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ χρύσεος,

[3, 15]   ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν ὁ καταστησάμενός ἐστι θεὸς διὰ Μωυσέος

[3, 5]   εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος ὁ λογισμὸς ἐποίει. προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι

[3, 10]   προστιθεμένου. ταῖς δ' ἑξῆς ἡμέραις ὁ μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν

[3, 9]   ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν. ὁ μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς

[3, 6]   εὖρος ἐπὶ δέκα διειστήκει, καὶ ὁ μὲν ἕτερος τῶν τοίχων νότιος

[3, 10]   δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους, ὧν ὁ μὲν ζῶν εἰς τὴν ὑπερόριον

[3, 5]   τινος, ὅθεν ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι, ὁ μὲν θεός, εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι,

[3, 8]   τὴν δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν: ὁ μὲν οὐρανὸς καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ

[3, 2]   τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ μὲν οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν

[3, 6]   ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ ὁ μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο,

[3, 9]   δορὰς τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ ὁ μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν

[3, 6]   τῶν ποδῶν καταχεῖν παρῆν. καὶ ὁ μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον

[3, 13]   ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες. ὁ μέντοι θεὸς οὐκ εἰς μακρὰν

[3, 1]   τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ' ὁ Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ

[3, 2]   τὴν τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον, ὁ Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας

[3, 14]   ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν ὁ Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα

[3, 2]   πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν ὁ Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει

[3, 2]   πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ὁ Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ

[3, 5]   δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον

[3, 1]   ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ

[3, 14]   (Τῶν δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς τε ὁ Ναυήχου παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ

[3, 7]   ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ νόμος ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν

[3, 12]   μίσγεσθαι δὲ μητράσι κακὸν μέγιστον ὁ νόμος ἀπεῖπεν, ὁμοίως δὲ καὶ

[3, 9]   ὁποσονοῦν ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ ὁ νόμος θύειν ζῷον αὐθημερὸν μετὰ

[3, 8]   ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν ὁ νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος τῶν

[3, 3]   φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος ὁ πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως

[3, 12]   πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ

[3, 5]   τε γὰρ ἦσαν αὐτῶν, καὶ ὁ περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος

[3, 7]   γνώμης οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ ὁ πῖλος δέ μοι δοκεῖ τὸν

[3, 5]   ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις, ὁ ποτὸν ἐκ πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι,

[3, 12]   τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ ὁ πριάμενος, καὶ λογισάμενοι τοὺς καρποὺς

[3, 5]   δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν οὖν ἡμᾶς ὁ πρῶτος λόγος, ὅτι θεός ἐστιν

[3, 4]   ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ

[3, 8]   οὖν ὅ τε ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις

[3, 5]   Ἑβραίους τά τε ὁρώμενα καὶ ὁ ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς

[3, 5]   Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ' ὁ τὸν Νεῖλον ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ

[3, 1]   καὶ νῦν ὕεται> πᾶς ἐκεῖνος ὁ τόπος, καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ

[3, 7]   ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν ὁ τοῦ ἀρχιερέως κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε

[3, 7]   τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν

[3, 5]   μηδενὸς εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν: ὁ τρίτος δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ

[3, 6]   καὶ τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ ὁ τῶν κιόνων ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ

[3, 7]   τὸν δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ ὁ φοῖνιξ δ'

[3, 7]   βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ ὁ φοῖνιξ δ' ἂν εἴη τεκμήριον

[3, 7]   γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς. οὗτος ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν

[3, 7]   καὶ ῥοῶν κωδώνιον. ἔστι δ' ὁ χιτὼν οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν

[3, 13]   καὶ νῦν ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν ὁ χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα

[3, 12]   ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ

[3, 8]   λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ τε ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ

[3, 1]   καὶ νοτερὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν ὅ τι καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο.

[3, 8]   ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων ἠσκηκόσιν, ὃ δ' ἐστὶ τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ:

[3, 8]   τῆς πολιτείας καὶ τῶν νόμων. (Ὃ μέντοι περὶ τῆς τοῦ ἀρχιερέως

[3, 6]   τοῦ ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς

[3, 5]   τῶν συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ

[3, 6]   τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον

[3, 15]   οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ

[3, 6]   τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς

[3, 1]   ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ γὰρ ἦν, διὸ καὶ μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ

[3, 1]   παρασχεῖν ἐνδεής, ἀλλὰ καὶ μηδ' ἄλλο τι τῶν ζῴων ἱκανὴ βόσκειν:

[3, 7]   κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς κατ' ἐκεῖνο γνώμης οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ

[3, 1]   ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν

[3, 5]   σπανίζουσι, δι' ὃν Ἄδαμος τῶν ἀπὸ γῆς τε καρπῶν καὶ θαλάσσης

[3, 8]   τὸ ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες.

[3, 12]   ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων ἀπὸ εἴκοσι ἐτῶν ἕως πεντήκοντα καὶ

[3, 6]   λίνεον ἦν ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον ἀπὸ κάλων ἐπὶ θάτερα, τῶν κρίκων

[3, 6]   ἑκάστου κίονος κρίκου κατέχοντος αὐτὸ ἀπὸ κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ κίονος.

[3, 6]   ἦν τὰ πάντα, ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος,

[3, 10]   εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸς ἔργου κατὰ τὴν ὀγδόην

[3, 5]   τέταρτος παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος

[3, 7]   τὴν ἑτέραν τομὴν ἔχει φυόμενος ἀπὸ ῥίζης περιφερής: εἶτα συνιὼν κατ'

[3, 5]   τήν τε ἄλλην ἁγνείαν καὶ ἀπὸ συνουσίας τῆς γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς,

[3, 12]   ἔτους ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ ἀπό τε ἀρότρου καὶ φυτείας, ὥσπερ

[3, 12]   ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων ἀπὸ τῆς γῆς κοινὴν εἶναι τοῖς

[3, 6]   κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας ἀπὸ τῆς γῆς ὅσον πῆχυν ἀνέχοντα.

[3, 6]   ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς

[3, 1]   καὶ γὰρ ἤδη καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ'

[3, 7]   τούτου μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται ὅσον ἀπὸ τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν

[3, 6]   βύσσου ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει ἀπὸ τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς

[3, 4]   ἐπὶ τούτοις εἷς τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων,

[3, 12]   αὐτοῖς δι' ἑβδόμης ἡμέρας τὴν ἀπὸ τῶν ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ

[3, 6]   τό τε καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ τῶν ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ

[3, 14]   ἑκάστης φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες ἀπὸ τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν

[3, 15]   κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς ὑπὸ ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας.

[3, 4]   δόξαν ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ ὑπὸ ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν Μωυσέος

[3, 6]   τοῦτο μέντοι πρὸς τὸ μήθ' ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης αἰτίας

[3, 5]   βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν

[3, 11]   ὡς ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν ὑπὸ βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων

[3, 6]   παρέντες κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον ὑπὸ βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον

[3, 1]   ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες ὑπὸ δίψους εἰς ἔσχατον ἔν τε

[3, 12]   ἔτη τὰ πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος,

[3, 1]   τὴν μεταξὺ θάλατταν ὑπερελθὸν καὶ ὑπὸ κόπου τε ἅμα τῆς πτήσεως

[3, 7]   κατὰ στῆθος ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ' ὑπὸ κρίκων χρυσέων αὐτῷ τε κατὰ

[3, 14]   ποταμούς τε διαβῆναι λέγοντες ἀδυνάτους ὑπὸ μεγέθους ἅμα καὶ βάθους καὶ

[3, 15]   μέχρι τοῦ νῦν τὰ καταλειφθέντα ὑπὸ Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει,

[3, 2]   ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς ἔπραξεν ὑπὸ παντὸς τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ

[3, 11]   πρησθεῖσαν οὕτως ἀποθανεῖν: ἂν δ' ὑπὸ πολλοῦ τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς

[3, 6]   φυλῆς. τὸ δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε

[3, 1]   ὄνησις οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου ὑπό τε σκωλήκων καὶ πικρίας: οὕτω

[3, 1]   πρὸς τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ ὑπό τε τοῦ δίψους καὶ τῆς

[3, 14]   καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς

[3, 1]   ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ τοῖς νῦν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ λαοῦ

[3, 6]   τῆς καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν ὑπὸ τῆς σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους

[3, 15]   καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου κινηθέντα ὑπὸ τῆς ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν,

[3, 12]   τὴν διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν,

[3, 2]   ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν,

[3, 10]   καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ ταῦρος οὐχ ὑπὸ τοῦ δήμου προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ

[3, 9]   ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα δ' ὑπὸ τοῦ δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο

[3, 5]   ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι

[3, 1]   τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως ὑπὸ τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις

[3, 1]   ἔλαβον εἰς χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον ὑπὸ τοῦ θολερὸν εἶναι: καρπόν τε

[3, 1]   τοῖς νῦν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ λαοῦ πραττομένοις φύσει δυσαρέστου

[3, 4]   τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους παντὸς εἶναι ἀγαθοὶ

[3, 8]   θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς μήτ' ἐν πολέμῳ κατ'

[3, 7]   θεῖον ἄνδρα καὶ ματαίως ἡμᾶς ὑπὸ τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας:

[3, 9]   ἱερουργίαι, τούτων δ' ἡ μὲν ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα δ' ὑπὸ

[3, 6]   προσῆσαν, αἷς κατὰ τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ

[3, 6]   γὰρ ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ

[3, 1]   οἱ μὲν ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ

[3, 9]   κομίζεται γὰρ δὴ καὶ ἔλαιον ὑπὸ τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν βοὶ

[3, 14]   κατανοήσουσι καὶ πόση δύναμις αὐτοῖς. πρὸ δὲ πάντων ὁμονοῶμεν καὶ τὸν

[3, 5]   καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου παθῶν ἦν Μωυσέος παραγεγονότος.

[3, 6]   ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ τῆς σκηνῆς βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος

[3, 10]   ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν τῇ πρὸ τοῦ σαββάτου, τῷ δὲ σαββάτῳ

[3, 12]   ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ μὲν γὰρ πρὸ τοῦ τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι

[3, 6]   τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος

[3, 6]   κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν τὸ ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ

[3, 10]   περὶ τῷ μείζονι κομίσας εἰς τὸ αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς ἐξοχὰς

[3, 7]   ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν τὸ ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι

[3, 1]   θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν τομάδος τὸ ἄκρον ἐν ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ

[3, 7]   καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας τὸ ἄκρον. φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ

[3, 1]   ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ πράγματος τὸ ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν

[3, 1]   τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ'

[3, 7]   τε ῥαφὴν τῆς ταινίας καὶ τὸ ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ

[3, 6]   διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς τὸ ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν

[3, 6]   ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον

[3, 5]   τοῦ μεγέθους καὶ τῶν κρημνῶν τὸ ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ μόνον οὐκ

[3, 12]   τοῦ τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι τὸ ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν πριάμενον ἀποδοῦναι,

[3, 8]   πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα. ἔφερον δὲ τὸ ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ

[3, 12]   ἀποδίδωσι τοῖς καὶ πρότερον νεμηθεῖσι. τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς

[3, 14]   τὸ μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν

[3, 6]   σπιθαμῶν, τὸ δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος τριῶν σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον:

[3, 7]   ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν τὸ βάρος τῶν λίθων ἑτέρους δύο

[3, 1]   καὶ πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν τὸ βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ

[3, 1]   τὴν διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ

[3, 1]   Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ τὴν

[3, 15]   ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον

[3, 8]   ἦν γὰρ Ἀαρὼν διά τε τὸ γένος καὶ τὴν προφητείαν καὶ

[3, 1]   τῆς ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους τὸ γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν

[3, 6]   μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν

[3, 9]   Ἑβραίων δύναται δύο χόας Ἀττικούς. τὸ δ' αὐτὸ μέτρον τῷ ἐλαίῳ

[3, 6]   ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον. τὸ δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον ἦν,

[3, 10]   τὸ μὲν ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ δ' ἕτερον δείλης ἐπιφέρει τῷ

[3, 6]   μὲν ἦν αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν, τὸ δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος

[3, 1]   πλείονος. καὶ οἱ μὲν ἐπόνουν, τὸ δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν πληγῶν

[3, 6]   διεστῶτες πήχεώς τε καὶ ἡμίσους, τὸ δὲ βάθος δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες

[3, 6]   αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ εὖρος ἐπὶ δέκα διειστήκει,

[3, 6]   βύσσινον ὕφος σινδόνος ἦν περιηγμένον. τὸ δὲ κατὰ τὰς πύλας μήκους

[3, 6]   κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς

[3, 6]   δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς

[3, 1]   δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου σπέρματι:

[3, 7]   ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶς

[3, 6]   φάρση πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ εἴκοσι,

[3, 6]   σινδόνες μιᾷ πλείους τὸν ἀριθμὸν τὸ δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι, τριακονταπήχεις γὰρ

[3, 6]   τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ

[3, 6]   Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος φυλῆς. τὸ δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας

[3, 13]   ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ βοηθείας. τὸ δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον

[3, 6]   Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς, τὸ δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι

[3, 9]   τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ. τὸ δὲ στῆθος καὶ τὴν κνήμην

[3, 5]   μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο. τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν

[3, 8]   εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες. τὸ δὲ συγκομισθὲν εἰς τὰς περὶ

[3, 9]   τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν

[3, 8]   δέκα δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων: τὸ δὲ τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη,

[3, 2]   θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι, τὸ δὲ τῶν ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον

[3, 6]   ἑκάστην πλευρὰν πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος, τὸ δὲ ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως τῷ

[3, 2]   τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς τὸ δεινὸν ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί

[3, 1]   πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος ἔληγε, καὶ πίνουσιν ἡδὺ

[3, 10]   τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων τὸ δράγμα καὶ πτίσαντες καὶ καθαρὰς

[3, 1]   καὶ οἷον ἂν εἴη θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν τε

[3, 2]   αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ τὸ Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν

[3, 6]   πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό τε

[3, 10]   ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ τὸ ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις εἰς τὸν

[3, 6]   βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων

[3, 6]   ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν

[3, 6]   τῷ κάλῳ διακονούντων πρός τε τὸ ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ

[3, 7]   δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον

[3, 11]   νεκρὸν μετὰ τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον τὸ ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ τὸν

[3, 7]   ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ

[3, 6]   μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ

[3, 6]   ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ

[3, 7]   τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον,

[3, 6]   κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις

[3, 6]   τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ

[3, 7]   ὅπως μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν

[3, 8]   ὁ δὲ πᾶς χρόνος εἰς τὸ ἔργον διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ

[3, 14]   τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι τὸ ἔργον, ἔτι τε καρποὺς ὧν

[3, 6]   περὶ τὰ ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε τὸ ἔργον κόσμου τε καὶ λειτουργίας

[3, 14]   ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς τὸ ἔργον: οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν

[3, 5]   ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας

[3, 2]   παρεκάλει μηδὲν χείρονα φανῆναι κατὰ τὸ ἔργον τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν

[3, 1]   σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος εἰς τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις

[3, 12]   ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ

[3, 1]   διὰ σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ τὸ εὑρισκόμενον δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ

[3, 6]   αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ' ὅσον προβαίνοι τὸ εὖρος. κίονες δ' ἦσαν ξύλου

[3, 15]   ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ ἥμερον: ὁ γὰρ θεὸς αὐτῷ

[3, 8]   εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου τὸ ἥμισυ καθ' ἕκαστον, ὁ δὲ

[3, 5]   ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς τὸ θεῖον ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ σώφρονας

[3, 7]   τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ

[3, 1]   καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ χαριζόμενον τὸ θεῖον κατέπεμψε τὴν διατροφήν. καλοῦσι

[3, 7]   ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν τὸ θεῖον ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται

[3, 15]   ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ τὸ θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ'

[3, 5]   εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ τὸ θηρίοις περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους

[3, 9]   τρόπους: τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν τὸ θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο καὶ

[3, 15]   δ' οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν εἰς τὸ ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς

[3, 11]   δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς τὸ ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ θυσιῶν

[3, 9]   κελεύοντος, οὗ τὰ κρέα κατὰ τὸ ἱερὸν ὁμοίως οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν

[3, 12]   ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ λείποντος καταβαλὼν τὸ ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς κτήσεως, ἴσων

[3, 1]   μετέβαλον ἐκ τῆς κατηφείας πρὸς τὸ ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος ἐν

[3, 11]   τὸν νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ

[3, 7]   μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ διὰ τὸ καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι

[3, 1]   ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ' ἐκείνους γενναῖον παίδων τε

[3, 12]   ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις

[3, 12]   πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ σημήναντος τὸ κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων

[3, 6]   κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς τὸ κατὰ τοὺς κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ

[3, 6]   γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ ἐσόμενον πρὸς τὸ κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν ταῖς

[3, 6]   περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ τὸ κάτω μέρος τοῦ σώματος, καθ'

[3, 1]   ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ

[3, 1]   μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων

[3, 4]   γὰρ τοῖς ἡττωμένοις κοῦφον ἐδόκει τὸ λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην οὐ κατὰ

[3, 7]   διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν

[3, 7]   δὲ τοῦτο σημαίνει: χέθον γὰρ τὸ λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ

[3, 5]   ὄψεως δυνάμενον ἄλλως τε διὰ τὸ λόγον εἶναι περὶ τοῦ τὸν

[3, 10]   μίαν ἐξ αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες τὸ λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν τοῖς

[3, 14]   τοῖς ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει τὸ λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ

[3, 12]   ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη

[3, 10]   περὶ τὸν χρύσεον βωμὸν καὶ τὸ λοιπὸν περὶ τῷ μείζονι κομίσας

[3, 11]   αὐτῆς δράκα ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ τὸ λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς

[3, 10]   αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ τρεπομένου τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν

[3, 2]   δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν τὸ μάχιμον Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου

[3, 6]   τὴν ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων τὸ μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ' ἑκάστην

[3, 14]   παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν ὀρῶν τὸ μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ

[3, 6]   σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων,

[3, 5]   ἀρετὴν αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸ μέγεθος τοῦ νενοηκότος καὶ ἐπὶ

[3, 7]   τοῦ ἐνδύματος σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς τὸ μέγεθος χρυσῷ τε καὶ τοῖς

[3, 2]   μάχην αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ τὸ μὲν αὐτῶν εἶναι στράτευμα πολὺ

[3, 6]   τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι: τὸ μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος

[3, 8]   πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη τέλος ἔχει

[3, 6]   σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος τὸ μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν

[3, 10]   ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ τὸ μὲν ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ

[3, 6]   ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις

[3, 9]   περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ

[3, 5]   μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ τὸ μὲν πλῆθος ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ

[3, 3]   τοῦ πυρὸς τὴν φλόγωσιν: καὶ τὸ μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς

[3, 7]   χρυσοῦ συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου τὸ μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένος

[3, 7]   τε τὸ στέρνον καὶ μέσον τὸ μετάφρενον: πέζα δ' αὐτῷ προσέρραπται

[3, 7]   ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς τὸ μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ

[3, 7]   ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ

[3, 7]   κατάδεσιν τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν

[3, 8]   τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν

[3, 6]   ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο μέντοι πρὸς τὸ μήθ' ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ'

[3, 6]   διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν τὸ μῆκος αὐτῆς εἰς τρία μέρη

[3, 6]   εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ τὸ μῆκος. κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας

[3, 6]   ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν, τὸ

[3, 1]   ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ τὸ μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα

[3, 1]   καὶ πίνουσιν ἡδὺ καὶ γλυκὺ τὸ νᾶμα καὶ οἷον ἂν εἴη

[3, 5]   ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ

[3, 7]   γὰρ ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ

[3, 2]   συντεταγμένους: πολὺ δ' ἦν ἤδη τὸ ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ'

[3, 1]   ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ

[3, 5]   τὴν πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν

[3, 2]   τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ ὄρος θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ

[3, 14]   Ἀμάθην πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται τὸ ὄρος, καὶ τήν τε τῆς

[3, 8]   κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος γεγονέναι: τῶν γὰρ υἱῶν

[3, 14]   οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ τὸ πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν

[3, 12]   τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ

[3, 11]   ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς τὸ παντελὲς ἐξήλασε τῆς πόλεως μηδενὶ

[3, 8]   τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι τὸ παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς τὴν

[3, 2]   ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ εἰς τὸ παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς

[3, 2]   ταύτης μὲν τῆς μάχης τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς

[3, 8]   δ' ἐφ' ἅπασιν αὐτῷ καὶ τὸ περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες,

[3, 4]   ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ τὸ περὶ τοῦ πράγματος δύσκολον, ἐπὶ

[3, 12]   τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν τοὺς

[3, 9]   ἁμαρτάδων καὶ ὁμοίως τῷ προειρημένῳ τὸ περὶ τῶν ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας

[3, 6]   δέκα δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ μῆκος

[3, 6]   πηχυαῖον μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην τὸ πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν

[3, 6]   ἐντολὴν τοῦ θεοῦ οὓς καὶ τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας

[3, 4]   σεαυτὸν διατέλει ζητῶν οἷς ἂν τὸ πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς νῦν ἀπορίας.

[3, 14]   ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος τὸ πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ

[3, 8]   πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα τὸ πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς

[3, 15]   διαλεχθέντος ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος ἐγένετο, καὶ τὸν Μωυσῆν

[3, 5]   παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις οὖν συγκαλεῖ τὸ πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν

[3, 12]   δὲ οἱ Λευῖται πάντες ὄντες τὸ πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ

[3, 14]   χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ καταστάς, δύο, φησί,

[3, 14]   ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν

[3, 15]   ~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας πάρεισιν εἰς τὸ πλῆθος καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου

[3, 14]   φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς μέσους καὶ τὸ πλῆθος κατεῖχον θαρσεῖν δεόμενοι καὶ

[3, 2]   (Καὶ Μωυσῆς μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε τὸ πλῆθος λόγοις συγκαλῶν τούς τε

[3, 1]   θεοῦ ταῦτ' ἀκούσας καταβαίνει πρὸς τὸ πλῆθος: οἱ δ' ὡς ἑώρων

[3, 14]   Χαναναίαν αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ τὸ πλῆθος οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ

[3, 13]   χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ τὸ πλῆθος πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ

[3, 15]   συμπαρὼν ἡττᾶσθαι τοῖς λόγοις αὐτοῦ τὸ πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες

[3, 8]   τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν τὸ πλῆθος τήν τε ἀρετὴν αὐτοῦ

[3, 12]   τῶν οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε τὸ πλῆθος. τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης

[3, 3]   πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας εὐωχεῖ τὸ πλῆθος τοῦ θάμνου πλησίον, ὃς

[3, 8]   ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ τὸ πλῆθος τῶν εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα

[3, 14]   γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ

[3, 8]   θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ αὐτοὺς τὸ πλῆθος χαλεπῶς ἐπὶ τῷ θανάτῳ

[3, 2]   ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ

[3, 6]   αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν τὸ ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ

[3, 1]   μὴ σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ τὸ ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς

[3, 6]   τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ

[3, 8]   διελθεῖν τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ τὸ προειρημένον πέρας εἶχε, τῶν ἀναθημάτων

[3, 5]   καὶ οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα τὸ προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς

[3, 10]   τούτου δὲ τὸ μὲν ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ δ' ἕτερον δείλης

[3, 9]   βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν τὰς

[3, 12]   μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς

[3, 8]   Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν σκηνὴν

[3, 5]   καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς ἐπὶ τὸ Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν

[3, 8]   διετέλει. καὶ τῶν μὲν εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ

[3, 5]   μὲν εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν ὡς συνεσόμενος τῷ

[3, 12]   διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ τὸ Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν, ἐξέμαθε

[3, 5]   ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς

[3, 2]   ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ τά

[3, 1]   ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα τελέως

[3, 5]   προτιμήσαντας. ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει πρὸς τὸ Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις

[3, 7]   κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρός τε τὸ στέρνον καὶ μέσον τὸ μετάφρενον:

[3, 2]   θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς τὸ στράτευμα. (Προσέμισγον δὲ οἱ πολέμιοι

[3, 2]   τὸν Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε τὸ στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν τῆς

[3, 13]   ἅμα ταῦτ' ἔλεγε καὶ πίμπλαται τὸ στρατόπεδον ὀρτύγων ἅπαν καὶ ἤθροιζον

[3, 5]   ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς εἰς τὸ στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ

[3, 2]   τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους τε

[3, 11]   συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν ἢ τὸ σὺν αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι

[3, 15]   αὐτοὺς οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ νομοθεσία

[3, 6]   πλευρὰν ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι μὲν τὸ σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς δὲ πλάτος

[3, 11]   ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον

[3, 6]   δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ τό τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν

[3, 7]   αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς τὸ ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται

[3, 6]   παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ τὸ κάτω

[3, 6]   τῷ περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι τό τε καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ

[3, 10]   πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν ἕκαστον, τό τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ

[3, 8]   μηδὲν μήτ' ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται. τό τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν

[3, 8]   διακεκοσμημένων τῶν περὶ τοὺς ἱερέας τό τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν

[3, 10]   διδόασιν, ἀλλ' ἐν πάσαις νόμιμον τό τε τῆς θυσίας εἶδος καὶ

[3, 11]   μέχρι τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι

[3, 10]   τε τῆς θυσίας εἶδος καὶ τὸ τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς

[3, 12]   πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις συμφέρειν τὸ τοὺς παῖδας εἶναι γνησίους. καὶ

[3, 5]   ῥυῆναι καὶ ποικίλοις δαμάσας κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ

[3, 2]   καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς τὸ τῶν Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ

[3, 1]   τῶν εὐχῶν γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι τὸ ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν,

[3, 1]   οὖν τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς παρούσης κακίας

[3, 1]   τί καὶ ποιούντων ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει

[3, 2]   Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι περὶ τὸ ὕδωρ ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ

[3, 1]   βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν οὐκ

[3, 5]   περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν

[3, 1]   ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος

[3, 6]   ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν τὸ ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες

[3, 6]   κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας πενταπήχεις τὸ ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι

[3, 7]   ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς

[3, 6]   ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος ἄνθεσι παντοίοις, ὅσα γῆθεν

[3, 1]   τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς τὸ φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους τὸν

[3, 8]   τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά τε τὸ φύσει πάντας εἶναι φιλαύτους, καὶ

[3, 12]   τοὺς καρποὺς καὶ τὰς εἰς τὸ χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν μὲν

[3, 12]   τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ ὁ πριάμενος, καὶ

[3, 5]   πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ τὸ χωρίον οὗ τὰς σκηνὰς ἦσαν

[3, 6]   πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν τείχους

[3, 4]   (Ταῦτα Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως προσήκατο τὴν συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ

[3, 6]   δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος,

[3, 6]   τ' ἐντὸς καὶ τὰ ἔξωθεν περιελήλατο πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν,

[3, 5]   Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον εὐμενὴς προσεδέξατό με καὶ βίον τε ὑμῖν

[3, 8]   καὶ παρ' ἀνδρὸς ὃν αὐτὸς ἐπελέξατο γινομένας προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ

[3, 6]   οὓς καὶ τὸ πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης.

[3, 7]   συγκειμένην τὰς τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας ᾐνίξατο: καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά,

[3, 1]   καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων

[3, 8]   τούτοις τὸν ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν ὅ τε ἐσσὴν

[3, 6]   κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο.

[3, 6]   καὶ τούτοις κατὰ τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν

[3, 12]   μέση τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο καὶ τῶν ἑπομένων ἕξ, Λευῖται

[3, 8]   εἰς δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ τοῦ

[3, 11]   προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ παντελὲς

[3, 6]   δὲ καὶ ἥμισυ κατὰ μέτωπον, ἐγκατέθετο. καὶ ταύτην ἐν τῷ ἀδύτῳ

[3, 6]   τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη

[3, 7]   πεποιημένος, οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ

[3, 5]   καὶ περὶ τῶν μελλόντων κρείττονας ὑπετίθετο τὰς ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ

[3, 1]   οὐκ εἰς μακρὰν τὴν δωρεὰν ἀνεβάλλετο, τῷ δὲ Μωυσεῖ παρέξειν ὑπισχνεῖται

[3, 1]   περὶ συλλογὴν λίαν αὐτοῦ ἐσπουδάκεσαν. παρηγγέλλετο δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν ἀσσαρῶνα,

[3, 15]   λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος ἐγένετο, καὶ τὸν Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην

[3, 1]   εἴη θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον

[3, 12]   τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον οἱ

[3, 13]   ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν Μωυσῆν ἐπετείνετο. Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως

[3, 6]   κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ'

[3, 6]   τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ τῆς

[3, 6]   ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς ἦσαν

[3, 8]   θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ τιμῆς ὄντα συνεφέρετο, ὧν παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι,

[3, 6]   ἦσαν, ἐπὶ τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι. ἐξήπτετο δὲ τῶν κρίκων καλώδια τὴν

[3, 8]   κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν τοῦ θεοῦ συνετάττετο. διέξειμι μὲν οὖν περὶ τῆς

[3, 1]   γὰρ φοινικόφυτος ἦν, πλησιάζουσα δ' ἀπηλέγχετο πονηρά: καὶ γὰρ οἱ φοίνικες

[3, 6]   ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ

[3, 8]   μὲν εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν

[3, 2]   ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν ὁ Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει τῇ τοῦ

[3, 13]   δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως ἀπεγνωκότας ὑπέσχετο καίπερ αἰσχρῶς ὑπ' αὐτῶν περιυβρισμένος

[3, 15]   τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν τὴν γῆν ὑπέσχετο κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς

[3, 13]   μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧς ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται

[3, 6]   τε ἄλλα πρὸς τὰς ἱερουργίας πεποίητο χρύσεα πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ

[3, 11]   ὅσα πρὸς σκέπην τῆς σκηνῆς ἐπεποίητο παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων

[3, 7]   βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ ἐπετέτμητο πᾶσι τῶν Ἰακώβου υἱῶν, οὓς

[3, 1]   ὅ τι καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο. τοιαύτην δὲ οὖσαν τὴν χώραν

[3, 8]   καὶ κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο τὸ πάθος γεγονέναι: τῶν γὰρ

[3, 8]   σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ

[3, 5]   τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν ἐποιεῖτο τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου,

[3, 12]   τῶν πωλουμένων ἕκαστον ἐν τάξει διέκειτο, καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης ἐν

[3, 6]   ὁ μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς

[3, 6]   λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην

[3, 6]   κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ

[3, 6]   ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς ἀνεῖτο τῷ θεῷ, οἱ δ' εἴκοσι

[3, 12]   λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν.

[3, 6]   ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν ἄγοιτο κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους

[3, 13]   χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα λέγοιτο ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν

[3, 4]   ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς οὗτος γένοιτο: καὶ γὰρ τοῖς ἡττωμένοις κοῦφον

[3, 1]   καὶ τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς

[3, 12]   πριάμενον ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν

[3, 10]   ἁμαρτάδων, εἴ τι κατὰ λήθην γένοιτο. (Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνί, ὃν

[3, 6]   συναφῇ θηλείας τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο, ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα

[3, 5]   οὔτε μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο. τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν

[3, 14]   (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ ὧν ἠκροάσαντο τὴν κτῆσιν τῆς γῆς ὑπελάμβανον

[3, 15]   ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως ἡγήσαντο τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην

[3, 1]   δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν

[3, 6]   ταῖς ἐκ τῶν ἐρίων πεποιημέναι ἐτέταντο μέχρι τῆς γῆς κεχυμέναι Κατὰ

[3, 12]   οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες ἀνίσταντο, καὶ πρὸς τὴν δευτέραν οἱ

[3, 10]   καρπῶν οὓς ἐθέρισαν, οὐ γὰρ ἥψαντο πρότερον αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν

[3, 6]   παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ' ἐτίθεντο τοῦ χρυσέου οἰνοχόαι τε καὶ

[3, 6]   ἔχει. ὑπὲρ δὲ τῶν ἄρτων ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου πλήρεις,

[3, 5]   γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν οὖν ἡμέρας

[3, 12]   παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ μέσων ἐτέτμηντο, καὶ κόσμος ἦν ἀγορᾶς, καὶ

[3, 8]   δὲ τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι δεδαπάνηντο, πλήρεις δὲ ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ

[3, 7]   ῥοῶν τρόπον ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι ἀπήρτηντο καὶ κώδωνες χρύσεοι κατὰ πολλὴν

[3, 5]   οἵου τυχεῖν οὐκ ἂν ἄλλου δύναιντο, σφόδρα λυπούμενοι διετέλουν καὶ οὔτε

[3, 1]   προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ τὰ ἐν ποσὶ κακά,

[3, 8]   καὶ μύρῳ, ἵνα τοῦ θεοῦ γίγνοιντο. ἐπὶ μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ

[3, 15]   εὐεργεσιῶν μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε τῇ νῦν τῶν

[3, 8]   ἀφορμήν, εἰ δέ τινες τοιοῦτοι γένοιντο παρεγχειρεῖν τῷ τοῦ θεοῦ ἀξιώματι,

[3, 11]   ζῴων δὲ διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι τρέφοιντο καὶ οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν,

[3, 1]   τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις ἠμείβοντο τὴν τοῦ θεοῦ περὶ αὐτοὺς

[3, 1]   οἱ δὲ μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν ἥδοντο τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν

[3, 6]   δὲ ἡμέρας ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι ἐκομίζοντο ἄρτοι> ἐν τῷ καλουμένῳ ὑφ'

[3, 8]   γινομένας προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις καὶ συνῄνουν τῇ

[3, 5]   καὶ τὰς ὑπωρείας τοῦ ὄρους κατελαμβάνοντο ἠρμένοι ταῖς διανοίαις ὡς μετὰ

[3, 2]   ἅπασι μετὰ τὴν ἐκείνων ἧτταν ἐγένοντο φοβεροί, αὐτοί τε πλούτου μεγάλου

[3, 6]   κατὰ δύναμιν αὐτῶν σπουδῆς οὐκ ἀπελείποντο, ἀλλ' εἰσέφερον ἄργυρόν τε καὶ

[3, 1]   ὥδευον ἑτέραν ἀπελθεῖν οὐκ ἔχοντες. ἐπεφέροντο δ' ἐκ τῆς προωδοιπορημένης ὕδωρ

[3, 1]   ἐκείνην ὁδεύοντες ἡμέραν ὅσα μὲν ἐπεφέροντο πάντ' ἦσαν ἀναλωκότες, μηδενὶ δὲ

[3, 2]   ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν. νίκην καλλίστην καὶ

[3, 14]   ἀγαθῶν, ἃ τὴν γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες τὸ πλῆθος, φοβοῦντες

[3, 1]   πάλιν δι' ὀργῆς τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο. ὁ δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ

[3, 1]   καὶ τούτου δαπανηθέντος ἐκ φρεάτων ἐποιοῦντο τὴν ὑδρείαν ἐπιπόνως διὰ σκληρότητα

[3, 6]   ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς θυσίας ὑπηρετήσοντα. ἐφιλοτιμοῦντο δὲ καὶ γυναῖκες περί τε

[3, 14]   ὑπισχνουμένου. καὶ τὸν Μωυσῆν πάλιν ᾐτιῶντο καὶ κατεβόων αὐτοῦ καὶ τοῦ

[3, 14]   καὶ τὸ πλῆθος οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ ὧν

[3, 12]   κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις ἐχρῶντο καὶ ἐπὶ ταῖς ἱερουργίαις προσάγοντες

[3, 2]   στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ, οἷς ἐχρῶντο περὶ τὴν δίαιταν, πολὺ δὲ

[3, 5]   βιώσονται. ταῖς τ' οὖν διαίταις ἐχρῶντο πολυτελεστέραις καὶ τῷ κόσμῳ γυναιξὶν

[3, 8]   προεῖπε Μωυσῆς θυμάτων, ἀλλ' οἷς ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸς ἐπ'

[3, 12]   ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ συλλογὴν ἐχρῶντο τοῦ πλήθους εἰς τὰς ἐκκλησίας:

[3, 7]   περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου

[3, 6]   ὁ δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ δύσις

[3, 6]   ἀνθρώποις, οὕτως τοῖς ἱερεῦσι μόνοις ἐπετέτραπτο. κατὰ μέτωπον δέ, ἐξ οὗ

[3, 6]   μὲν μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα τὸ δὲ εὖρος ἐπὶ

[3, 8]   καὶ τὴν στολὴν τὴν ἱερὰν ἠμφίεστο. (Μωυσῆς δὲ πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος,

[3, 6]   γωνίαν ἑκάστου κίονος κρίκου κατέχοντος αὐτὸ ἀπὸ κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ

[3, 12]   τοῖς καὶ πρότερον νεμηθεῖσι. τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς οἰκίαις

[3, 11]   τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ καὶ πνεῦμα νομίζων, καὶ κρέως

[3, 1]   διὸ καὶ μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ μὲν ἐξαρκεῖν δυνάμενον τοσούτῳ στρατῷ,

[3, 9]   δύο χόας Ἀττικούς. τὸ δ' αὐτὸ μέτρον τῷ ἐλαίῳ καὶ οἴνου

[3, 6]   καὶ τοῦτο ἦν τὸ ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ ὁ μὲν

[3, 4]   κατὰ δικαιοσύνην οὐ κατὰ πλεονεξίαν αὐτὸ πάσχειν νομίζουσι: τότε μὲν ἡσυχίαν

[3, 7]   αὐτὴν ἔλυτρον, ὅπερ ἀποκρίνεται κατ' αὐτὸ πρὸς τὸν καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης:

[3, 5]   ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ σφόδρα

[3, 14]   τὸ πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ τῷ τῆς κτήσεως ἀπόρῳ ποταμούς

[3, 7]   βύσσου κλωστῆς εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰς αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ εἰς ἀναξυρίδας,

[3, 9]   αὐθημερὸν μετὰ τοῦ γεγεννηκότος ἐπὶ ταὐτό, οὐδ' ἄλλως δὲ πρὶν ὀγδόην

[3, 8]   Αἴγυπτον ἐξέλιπον ἐνιαυτὸς αὐτοῖς πρῶτος ἐτελειοῦτο. ἀρχομένου δὲ τοῦ δευτέρου ἔτους

[3, 8]   τὰς περὶ τὴν σκηνὴν χρείας ἀναλοῦτο. (Ἥγνιζε δὲ καὶ τὴν σκηνὴν

[3, 6]   καὶ ποικίλων, ὁπόσα μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ τῶν πυλῶν

[3, 10]   δ' εἴκοσι καὶ τέσσαρες εἰς τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ δύο

[3, 4]   τοῦ πράγματος δύσκολον, ἐπὶ σὲ τοῦτο ἀναπέμψουσιν: ἔσται γὰρ οὕτως ἀμφότερα:

[3, 1]   αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις τοῦτο αὐτοῖς παρεῖχε πιστεύειν. οἱ δὲ

[3, 8]   διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ μετὰ τοῦτο ἀφ' οὗ τὴν Αἴγυπτον ἐξέλιπον

[3, 1]   σπάνιν τῆς ἐξ ὕδατος εἰς τοῦτο ἀφορμῆς καὶ παρακλήσεως. εἶχον οὖν

[3, 6]   αὐτοὺς ὑποκηρυξάμενος ἀρκεῖν τοὺς ὄντας: τοῦτο γὰρ οἱ δημιουργοὶ προειρήκεσαν: ἐχώρουν

[3, 1]   δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν ἀσσαρῶνα, τοῦτο δ' ἐστὶ μέτρον, εἰς ἑκάστην

[3, 1]   ἀλλ' οὐ πότιμον ἦν, καὶ τοῦτο δὲ σπάνιον. ἀφικνοῦνται δὲ τοῦτον

[3, 8]   καὶ καλάμου, ἔστι δὲ καὶ τοῦτο εἶδος θυμιάματος, ἡμίσειαν τῶν πρότερον

[3, 2]   διαφθείρειν. ἐτύγχανον δὲ οἱ πρὸς τοῦτο ἐνάγοντες οἵ τε τὴν Γοβολῖτιν

[3, 8]   ἐλαίνου εἴν, μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον δύο χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον,

[3, 7]   νωτιαίας πέζης τοῦ ἐφώδου. καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς

[3, 6]   ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν τὸ ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ

[3, 5]   στρατοπέδου τῶν Ἑβραίων οὐ πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ τὸ χωρίον

[3, 9]   δὲ δυοῖν ταύρῳ δὲ τριῶν. τοῦτο καθαγνίζουσιν ἐπὶ τῷ βωμῷ μεμαγμένον

[3, 8]   καὶ θεοῦ δηλοῦσα παρουσίαν τοῖς τοῦτο καὶ βουλομένοις καὶ πεπιστευκόσι. (Μωυσῆς

[3, 12]   ἐξ αὐτῶν φυλάττοντας: ποιεῖν δὲ τοῦτο καὶ μεθ' ἑβδόμην ἐτῶν ἑβδομάδα.

[3, 9]   πᾶν τὸ θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν,

[3, 7]   ἐσσὴν μὲν καλεῖται, σημαίνει δὲ τοῦτο κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶτταν λόγιον:

[3, 9]   ἐξελέγχοντα κριὸν θύει τοῦ νόμου τοῦτο κελεύοντος, οὗ τὰ κρέα κατὰ

[3, 8]   τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο λαβὼν αὐτούς τε τοὺς ἱερέας

[3, 13]   βοηθείας. τὸ δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν ἔτι

[3, 1]   καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ μάν ἐπερώτησις

[3, 6]   τῷ θήλει τοῦ ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο μέντοι πρὸς τὸ μήθ' ὑπὸ

[3, 1]   ἀλόγως αὐτοὺς διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦτο νομίσας ἔγνω δεῖν ἐφ' ἱκετείαν

[3, 6]   παρεῖχον, τοῦ ἑνδεκάτου φάρσους εἰς τοῦτο παρειλημμένου. ἄλλαι δ' ἐπάνω τούτων

[3, 10]   Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει δὲ τοῦτο πεντηκοστήν, καθ' ἣν προσάγουσι τῷ

[3, 10]   ἀναλωμάτων, καὶ δὶς ἑκάστης ἡμέρας τοῦτο ποιεῖ, ἄλευρον ἐλαίῳ μεμαγμένον καὶ

[3, 11]   ἐνομοθέτει κατὰ τιμὴν τοῦ θεοῦ τοῦτο ποιῶν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων

[3, 9]   μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς τοῦτο προπεσὼν ἄρνα καὶ ἔριφον θήλειαν

[3, 7]   χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ τοῦτο σημαίνει: χέθον γὰρ τὸ λίνον

[3, 7]   τὸν μαναχάσην λεγόμενον: βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν δηλοῦν, διάζωμα δ'

[3, 7]   λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος

[3, 1]   ὀλίγον ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον

[3, 2]   καὶ ταύτης μὲν τῆς μάχης τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ

[3, 12]   οὐδὲ τεθνηκότος ἀνδρὸς ἠξίωσε γυναῖκα τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἱερεῦσι συγχωρῶν, μόνην

[3, 8]   λίθῳ. θαυμαστὸν μὲν οὖν καὶ τοῦτο τοῖς μὴ τὴν σοφίαν ἐπ'

[3, 7]   τὴν περιγραφήν. σημανῶ δὲ καὶ τοῦτο τοῖς οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς

[3, 5]   διαπεφοιτηκὼς λόγος ὡς εἰς αὐτὸ τοῦτο φοιτῶντος τοῦ θεοῦ σφόδρα τὴν

[3, 6]   ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ τῆς σκηνῆς

[3, 11]   ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ τῷ θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ περὶ τῶν ζῴων δὲ

[3, 11]   ἢ τὸ σὺν αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι περὶ αὐτῶν τὰ κάλλιστα

[3, 6]   καθαροῦ πάνυ τοῦ ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων, ὃ μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ

[3, 6]   ἑκάστῳ προσῆσαν στρόφιγγες ἐλαυνόμενοι κατὰ δύο βάσεων: αὗται δ' ἀργυραῖ μὲν

[3, 8]   σωτηρίους λεγομένας καθ' ἑκάστην ἡμέραν δύο βόας καὶ πέντε κριοὺς σὺν

[3, 8]   κατὰ δύο συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο βόας προσκομίζουσιν: ἓξ μὲν οὖν

[3, 10]   τε καθημερινὰς θυσίας ἐπιτελοῦσι καὶ δύο βόας σὺν ἀρνάσιν ἐνιαυσιαίοις ἑπτὰ

[3, 9]   ὑπὸ τοῦ δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο γίνονται τρόπους: τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται

[3, 6]   ἔνδοθεν καὶ τῶν ἐκτὸς μερῶν. δύο δ' αὐτῶν ἑκάστῳ προσῆσαν στρόφιγγες

[3, 6]   πέντε μὲν εἰς ἑκατέραν ἀνὰ δύο δὲ καὶ ἥμισυ κατὰ μέτωπον,

[3, 10]   κατὰ ἓξ εἰς ἀλλήλους τετραμμένοι. δύο δὲ χρυσέων ὑπερκειμένων πινάκων λιβανωτοῦ

[3, 10]   τοῦτο ἀναλοῦνται. ὀπτῶνται δὲ ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν τῇ πρὸ τοῦ

[3, 8]   δὲ ἦν, σίκλους μὲν αἱ δύο διακοσίους εἷλκον, εἰς δὲ τὴν

[3, 9]   δεξιὰν τοῖς ἱερεῦσι παρασχόντες ἐπὶ δύο ἡμέρας εὐωχοῦνται τοῖς καταλειπομένοις τῶν

[3, 10]   ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας ἑπτὰ καὶ ὑπὲρ

[3, 10]   τε θύουσι τρεῖς καὶ κριοὺς δύο καὶ ἄρνας τεσσαρεσκαίδεκα, ἐρίφους δὲ

[3, 10]   καθ' ἑκάστην ἡμέραν ταῦροι σφάζονται δύο καὶ κριὸς μὲν εἷς ἑπτὰ

[3, 12]   τὴν Ἑβραίων γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο, καὶ τῇ μὲν ἑτέρᾳ πρὸς

[3, 6]   κατὰ πύλας, ἐν αἷς ἀνὰ δύο κάμακες εἱστήκεσαν κατὰ μίμησιν πυλώνων.

[3, 10]   ἀρνῶν ἑνὶ πλειόνων καὶ κριῶν δύο κατὰ παραίτησιν ἁμαρτιῶν ἐρίφου προστιθεμένου.

[3, 7]   πορποῦσι δὲ τὴν ἐπωμίδα σαρδόνυχες δύο κατὰ τῶν ὤμων ἑκάτερον τέλος

[3, 7]   τὸ βάρος τῶν λίθων ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ τοῦ

[3, 9]   περὶ τῶν θυσιῶν ἐνεστάναι συμβέβηκε. δύο μὲν γάρ εἰσιν ἱερουργίαι, τούτων

[3, 5]   καὶ τέκνοις ἐκπρεπῶς ἤσκηντο. (Ἐπὶ δύο μὲν οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον,

[3, 7]   οὖσαν νείμας εἰς τρία καὶ δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν

[3, 10]   ἄρτον ἀλφίτων μὲν πυρίνων ἀσσαρῶνας δύο μετὰ ζύμης γεγονότων, θυμάτων δὲ

[3, 8]   αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων, ὡς προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδος καὶ Ἀβιοῦς

[3, 6]   Δελφικαῖς παραπλησίαν τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν, τὸ δὲ πλάτος ἑνὸς

[3, 5]   πρὸς τὸ ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας αὐτοῖς ἐπιδείκνυσιν ἐγγεγραμμένους ἐχούσας

[3, 6]   θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς δύο πλάκας, ἐν αἷς τοὺς δέκα

[3, 5]   λόγων οὓς Μωυσῆς ἐν ταῖς δύο πλαξὶ γεγραμμένους κατέλιπεν: οὓς οὐ

[3, 10]   ὑπὲρ ἁμαρτάδων ἔριφον. προσάγουσι δὲ δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους, ὧν ὁ

[3, 8]   οἵ τε γὰρ φύλαρχοι κατὰ δύο συνελθόντες ἅμαξαν καὶ δύο βόας

[3, 10]   ἑβδόμην ἡμέραν, ἥτις σάββατα καλεῖται, δύο σφάττουσι τὸν αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες.

[3, 10]   ζύμης γεγονότων, θυμάτων δὲ ἄρνας δύο: ταῦτα μὲν γὰρ τῷ θεῷ

[3, 7]   τοῖς οὐ μεμαθηκόσι: σφαιρίδος εἰς δύο τετμημένης περὶ τῷ πυθμένι τὴν

[3, 6]   τῶν ἐπιμηκεστέρων κρίκοι προσῆσαν χρυσοῖ δύο τοῦ παντὸς διήκοντες ξύλου, καὶ

[3, 10]   καὶ ἄρνας τεσσαρεσκαίδεκα, ἐρίφους δὲ δύο ὑπὲρ ἁμαρτημάτων. ἔστι δ' οὐδεμία

[3, 14]   ἀθροίζει τὸ πλῆθος καὶ καταστάς, δύο, φησί, τοῦ θεοῦ κρίναντος ἡμῖν

[3, 6]   δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς ἦσαν πρόστυποι δύο, Χερουβεῖς μὲν αὐτοὺς Ἑβραῖοι καλοῦσι,

[3, 8]   μέτρον δ' ἐστὶ τοῦτο ἐπιχώριον δύο χόας Ἀττικοὺς δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ

[3, 9]   ἲν μέτρον ἀρχαῖον Ἑβραίων δύναται δύο χόας Ἀττικούς. τὸ δ' αὐτὸ

[3, 6]   δὲ τῶν ἄρτων ἐτίθεντο φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου πλήρεις, μετὰ δὲ

[3, 11]   τῷ μιάσματι θύειν νόμιμον ἀμνάδας δύο, ὧν τὴν μὲν ἑτέραν καθαγνίζειν

[3, 9]   τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ

Livre, Chap.
[3, 5]	ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ καθαρὸς	ὁ	ἀὴρ τῶν πρὸ ὀλίγου παθῶν
[3, 5]	φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ Μωυσῆς	ὁ	Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ'
[3, 11]	τῆς διὰ τοῦτον ζηλοτυπίας προπετῶς	ὁ	ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν εἴη
[3, 15]	περιπεσεῖν. (Θαυμαστὸς δὲ τῆς ἀρετῆς	ὁ	ἀνὴρ καὶ τῆς ἰσχύος τῆς
[3, 12]	πλεονάζειν εὑρεθέντων προσδέχεται τὸν ἀγρὸν	ὁ	ἀποδόμενος, τοῦ δ' ἀναλώματος ὑπερβάλλοντος
[3, 1]	τὸ ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον	ὁ	Ἀράβιος κόλπος, ἐφίπταται τὴν μεταξὺ
[3, 2]	μεγάλου δύναμιν προσέλαβον: πολὺς γὰρ	ὁ	ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη
[3, 8]	δώδεκα λίθων, οὓς κατὰ στέρνον	ὁ	ἀρχιερεὺς ἐνερραμμένους τῷ ἐσσῆνι φορεῖ,
[3, 10]	βωμῷ. παρέχεται δὲ καὶ κριὸν	ὁ	ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ
[3, 12]	φυλάττειν: ὅθεν οὐδὲ νεκρῷ πρόσεισιν	ὁ	ἀρχιερεὺς τῶν λοιπῶν οὐ κεκωλυμένων
[3, 1]	γνώμην βιαζόμενοι, καὶ τίνα τρόπον	ὁ	αὐτὸς ποταμὸς ἐκείνοις μὲν αἷμα
[3, 15]	καὶ μετήγαγε πρὸς τὸ ἥμερον:	ὁ	γὰρ θεὸς αὐτῷ συμπαρὼν ἡττᾶσθαι
[3, 9]	τῆς ἡμέρας ἐν τῷ ἱερῷ:	ὁ	γὰρ νόμος εἰς τὴν αὔριον
[3, 1]	τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος.	ὁ	δ' οὐκ εἰς μακρὰν τὴν
[3, 15]	ἐρημίαν ἀπαλλάξαντα πόλεις αὐτοῖς παρασχεῖν.	ὁ	δ' οὐκ ἔφασκε τὸν θεὸν
[3, 1]	αἰτιώτατον τῆς ἐν ποσὶ συμφορᾶς.	(Ὁ	δ' οὕτως ἀνηρεθισμένου τοῦ πλήθους
[3, 9]	τὴν αὔριον ἀπολιπεῖν οὐκ ἐᾷ.	ὁ	δὲ ἁμαρτὼν μὲν αὑτῷ δὲ
[3, 7]	τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν.	(Ὁ	δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ
[3, 5]	ὁ δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν:	ὁ	δὲ δέκατος μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν
[3, 5]	καὶ τοῦτον δεῖ σέβεσθαι μόνον:	ὁ	δὲ δεύτερος κελεύει μηδενὸς εἰκόνα
[3, 5]	ὁ δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου:	ὁ	δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ
[3, 5]	ὁ δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν:	ὁ	δὲ ἕκτος ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ
[3, 5]	δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν:	ὁ	δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ
[3, 6]	ἕτερος τῶν τοίχων νότιος ἦν,	ὁ	δὲ ἕτερος κατὰ βορέαν ἐτέτραπτο,
[3, 9]	καὶ τετάρτη μερὶς ἐπ' ἀρνί:	ὁ	δὲ ἲν μέτρον ἀρχαῖον Ἑβραίων
[3, 7]	πρὸς τὸν καρπὸν μεταβαλεῖν ἠργμένης:	ὁ	δὲ κάλυξ μεγέθους ἐστὶ σκυταλίδος
[3, 5]	ὁ δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν:	ὁ	δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν:
[3, 8]	Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον.	ὁ	δὲ πᾶς χρόνος εἰς τὸ
[3, 5]	ἑβδομάδας ἀναπαυομένους ἀπὸ παντὸς ἔργου:	ὁ	δὲ πέμπτος γονεῖς τιμᾶν: ὁ
[3, 8]	σίκλου τὸ ἥμισυ καθ' ἕκαστον,	ὁ	δὲ σίκλος νόμισμα Ἑβραίων ὢν
[3, 5]	μηδενὶ φαύλῳ τὸν θεὸν ὀμνύναι:	ὁ	δὲ τέταρτος παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας
[3, 1]	δι' ὀργῆς τὸν Μωυσῆν ἐποιοῦντο.	ὁ	δὲ τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθους
[3, 2]	ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης τὴν προθυμίαν αὐτῶν.	ὁ	δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν
[3, 5]	αὐτοῖς παρὰ τοῦ θεοῦ κομίζειν.	ὁ	δὲ τούτους τε τίθεται καὶ
[3, 7]	χιτὼν τὴν γῆν λίνεος ὤν,	ὁ	δὲ ὑάκινθος τὸν πόλον, ἀστραπαῖς
[3, 11]	καὶ τὴν ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν,	ὁ	δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις
[3, 5]	κακοῖς τὸ τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα,	ὁ	διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών,
[3, 6]	πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἵνα πρῶτον	ὁ	ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ
[3, 5]	ἐπομβρίας διέφυγε, δι' ὃν Ἅβραμος	ὁ	ἡμέτερος πρόγονος ἐξ ἀλήτου τὴν
[3, 8]	ὑμετέρας σύνοιδα: νῦν δ' αὐτὸς	ὁ	θεὸς Ἀαρῶνα τῆς τιμῆς ἄξιον
[3, 1]	τροφῆς καὶ δευτέραν αὐτοῖς κατέπεμπεν	ὁ	θεός: ἀνέχοντος γὰρ τοῦ Μωυσέος
[3, 8]	σκεύη μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ	ὁ	θεὸς αὑτὸν ἡσθέντα τῷ ἔργῳ
[3, 1]	οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος.	ὁ	θεὸς δὲ προνοήσειν τε ἐπαγγέλλεται
[3, 13]	τοσαύταις εὐπορήσειε μυριάσι τῶν προειρημένων,	ὁ	θεός, εἶπε, κἀγὼ καί τοι
[3, 5]	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν	ὁ	θεὸς εἴποι πρὸς αὐτόν, καὶ
[3, 1]	διαφθαρήσεσθαι δόξαντας γεγονέναι καὶ σώσειεν	ὁ	θεὸς ἐκ παραλόγου καὶ ὡς
[3, 1]	τε σπανίζοντας ὅπλων εἰς εὐπορίαν	ὁ	θεὸς καὶ τούτων καταστήσειε, τά
[3, 8]	τῶν ἀναθημάτων μήπω καθιερωμένων ἐπιστὰς	ὁ	θεὸς Μωυσεῖ τὴν ἱερωσύνην Ἀαρῶνι
[3, 8]	συνέβαινε λάμπειν, ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις	ὁ	θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον τὸν
[3, 8]	φορεῖ, νίκην μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν	ὁ	θεός: τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ'
[3, 10]	τῶν ἄρτων προστίθεται. θύει δ'	ὁ	ἱερεὺς ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων,
[3, 7]	τῶν σφυρῶν ἕως οὗ μηδὲν	ὁ	ἱερεὺς ἐνεργεῖ, πρὸς γὰρ εὐπρέπειαν
[3, 7]	ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις	ὁ	ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν ὁ νόμος
[3, 9]	μὲν αἵματι δεύει τὸν βωμὸν	ὁ	ἱερεὺς οὐχ ὡς τὸ πρῶτον
[3, 7]	ἐμπεριέχουσιν αὗται. (Πῖλον δὲ ἦν	ὁ	καὶ πρότερον αὐτῷ παραπλησίως εἰργασμένος
[3, 5]	διὰ θαλάσσης ὁδὸν ὑμῖν παρασχών,	ὁ	καὶ τροφὴν ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος
[3, 7]	οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω γὰρ οὕτως	ὁ	κάλυξ, τελαμὼν δ' ἐστὶ χρύσεος,
[3, 15]	ὅτι καὶ τὴν πολιτείαν ἡμῖν	ὁ	καταστησάμενός ἐστι θεὸς διὰ Μωυσέος
[3, 5]	εἰκὸς νομίζοντας, πρᾴως ἔχειν οὗτος	ὁ	λογισμὸς ἐποίει. προστάτου δὲ ἠρημῶσθαι
[3, 10]	προστιθεμένου. ταῖς δ' ἑξῆς ἡμέραις	ὁ	μὲν αὐτὸς ἀριθμὸς τῶν ἀρνῶν
[3, 9]	ἐν τοῖς περὶ θυσιῶν ἐροῦμεν.	ὁ	μὲν γὰρ κατὰ ἄγνοιαν εἰς
[3, 6]	εὖρος ἐπὶ δέκα διειστήκει, καὶ	ὁ	μὲν ἕτερος τῶν τοίχων νότιος
[3, 10]	δύο πρὸς τούτοις ἐρίφους, ὧν	ὁ	μὲν ζῶν εἰς τὴν ὑπερόριον
[3, 5]	τινος, ὅθεν ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι,	ὁ	μὲν θεός, εἶπεν, ὦ Ἑβραῖοι,
[3, 8]	τὴν δὲ παρουσίαν οὕτως ἐποίησεν:	ὁ	μὲν οὐρανὸς καθαρὸς ἦν, ὑπὲρ
[3, 2]	τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ	ὁ	μὲν οὕτως παραστησάμενος τὸν στρατὸν
[3, 6]	ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ	ὁ	μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο,
[3, 9]	δορὰς τῶν ἱερέων λαμβανόντων. καὶ	ὁ	μὲν τῆς ὁλοκαυτώσεως τρόπος ἐστὶν
[3, 6]	τῶν ποδῶν καταχεῖν παρῆν. καὶ	ὁ	μὲν τοῦ αἰθρίου περίβολος τοῦτον
[3, 13]	ἅπαν καὶ ἤθροιζον αὐτοὺς περιστάντες.	ὁ	μέντοι θεὸς οὐκ εἰς μακρὰν
[3, 1]	τοῖς ὑποζυγίοις ἀφόρητον. (Ὁρῶν δ'	ὁ	Μωυσῆς ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ
[3, 2]	τὴν τῶν ἐπινικίων ἑορτὴν ἤγαγον,	ὁ	Μωυσῆς ἀναπαύσας ἐπ' ὀλίγας ἡμέρας
[3, 14]	ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν	ὁ	Μωυσῆς εἰς τὴν καλουμένην Φάραγγα
[3, 2]	πᾶσι καλῶς ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν	ὁ	Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει
[3, 2]	πόνον τῆς ἀνατάσεως τῶν χειρῶν	ὁ	Μωυσῆς οὐχ ὑπομένων, ὁσάκις γὰρ
[3, 5]	δὲ τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐχόντων	ὁ	Μωυσῆς πάλιν εἰς τὸ Σιναῖον
[3, 1]	ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν,	ὁ	Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ
[3, 14]	(Τῶν δὲ κατασκόπων Ἰησοῦς τε	ὁ	Ναυήχου παῖς φυλῆς Ἐφραιμίτιδος καὶ
[3, 7]	ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς ἣν	ὁ	νόμος ἁγνείαν προαγορεύει, πρῶτον μὲν
[3, 12]	μίσγεσθαι δὲ μητράσι κακὸν μέγιστον	ὁ	νόμος ἀπεῖπεν, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 9]	ὁποσονοῦν ὁλοκαυτεῖν ἀναγκαῖον. κωλύει δὲ	ὁ	νόμος θύειν ζῷον αὐθημερὸν μετὰ
[3, 8]	ὧν μεταλαμβάνειν τῆς βρώσεως ἐφίησιν	ὁ	νόμος, κἀκ τοῦ αἵματος τῶν
[3, 3]	φαντάσματα συντυχεῖν προειρήκαμεν. ~(Καὶ Ῥαγουῆλος	ὁ	πενθερὸς αὐτοῦ πυνθανόμενος εὐπραξίαν ἀσμένως
[3, 12]	πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ Ἑβραίων	ὁ	πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος, ἐν ᾧ
[3, 5]	τε γὰρ ἦσαν αὐτῶν, καὶ	ὁ	περὶ τοῦ ὄρους διαπεφοιτηκὼς λόγος
[3, 7]	γνώμης οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ	ὁ	πῖλος δέ μοι δοκεῖ τὸν
[3, 5]	ἐξ οὐρανοῦ μηχανησάμενος ἐλθεῖν ἀπορουμένοις,	ὁ	ποτὸν ἐκ πέτρας ἀναβλύσας σπανίζουσι,
[3, 12]	τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ	ὁ	πριάμενος, καὶ λογισάμενοι τοὺς καρποὺς
[3, 5]	δηλώσομεν. (Διδάσκει μὲν οὖν ἡμᾶς	ὁ	πρῶτος λόγος, ὅτι θεός ἐστιν
[3, 4]	ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος	ὁ	Ῥαγουῆλος τὸν Μωυσῆν ἐν ὄχλῳ
[3, 8]	οὖν ὅ τε ἐσσὴν καὶ	ὁ	σαρδόνυξ τοῦ λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις
[3, 5]	Ἑβραίους τά τε ὁρώμενα καὶ	ὁ	ταῖς ἀκοαῖς προσβάλλων ψόφος δεινῶς
[3, 5]	Ἀμαράμου καὶ Ἰωχαβάδης υἱός, ἀλλ'	ὁ	τὸν Νεῖλον ἀναγκάσας ᾑματωμένον ὑπὲρ
[3, 1]	καὶ νῦν ὕεται> πᾶς ἐκεῖνος	ὁ	τόπος, καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ
[3, 7]	ἐπιτετμημένος ἐστί. καὶ τοιοῦτος μὲν	ὁ	τοῦ ἀρχιερέως κόσμος ἐστί. (Θαυμάσειε
[3, 7]	τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ καὶ	ὁ	τοῦ ἀρχιερέως χιτὼν τὴν γῆν
[3, 5]	μηδενὸς εἰκόνα ζῴου ποιήσαντας προσκυνεῖν:	ὁ	τρίτος δὲ ἐπὶ μηδενὶ φαύλῳ
[3, 6]	καὶ τὰ ἐκτός: ἀνηλόγει γὰρ	ὁ	τῶν κιόνων ἀριθμός: εἴκοσι γὰρ
[3, 7]	τὸν δὲ ἀέρα βούλεται δηλοῦν	ὁ	ὑάκινθος, καὶ ὁ φοῖνιξ δ'
[3, 7]	βούλεται δηλοῦν ὁ ὑάκινθος, καὶ	ὁ	φοῖνιξ δ' ἂν εἴη τεκμήριον
[3, 7]	γὰρ προσαγορεύεται παρ' αὐτοῖς. οὗτος	ὁ	χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν
[3, 7]	καὶ ῥοῶν κωδώνιον. ἔστι δ'	ὁ	χιτὼν οὗτος οὐκ ἐκ δυοῖν
[3, 13]	καὶ νῦν ἔτι κατ' ἐπωνυμίαν	ὁ	χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα
[3, 12]	ἰωβήλου, ἐλευθερίαν σημαίνει τοὔνομα, συνέρχονται	ὅ	τε ἀποδόμενος τὸ χωρίον καὶ
[3, 8]	λόγιον καλοῦσιν. ἐπαύσατο μὲν οὖν	ὅ	τε ἐσσὴν καὶ ὁ σαρδόνυξ
[3, 1]	καὶ νοτερὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν	ὅ	τι καὶ φῦσαι καρπὸν δύναιτο.
[3, 8]	ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν θείων ἠσκηκόσιν,	ὃ	δ' ἐστὶ τούτου θαυμασιώτερον ἐρῶ:
[3, 8]	τῆς πολιτείας καὶ τῶν νόμων.	(Ὃ	μέντοι περὶ τῆς τοῦ ἀρχιερέως
[3, 6]	τοῦ ἀλεύρου ἐκ δύο ἀσσάρων,	ὃ	μέτρον Ἑβραίων ἑπτὰ κοτύλας Ἀττικὰς
[3, 5]	τῶν συντυχόντων δεινῶν οὐκ ἔστιν	ὃ	οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς τὸ
[3, 6]	τὸ ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς,	ὃ	πανταχόθεν ἴσον ἦν κατ' οὐδέτερον
[3, 15]	οὐδ' ἐξαφανίσει τὸ γένος αὐτῶν,	ὃ	πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ
[3, 6]	τὸ ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων,	ὃ	τοῖς ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς
[3, 1]	ἐπιλελοίπει, κατάγονται: φρέαρ γὰρ ἦν,	διὸ	καὶ μᾶλλον ἔμειναν, οὐδ' αὐτὸ
[3, 1]	παρασχεῖν ἐνδεής, ἀλλὰ καὶ μηδ'	ἄλλο	τι τῶν ζῴων ἱκανὴ βόσκειν:
[3, 7]	κύκλον Ἕλληνες καλοῦσι, τῆς κατ'	ἐκεῖνο	γνώμης οὐκ ἂν ἁμάρτοι: καὶ
[3, 1]	ἔμπροσθεν βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ	ἐκεῖνο	τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν
[3, 5]	σπανίζουσι, δι' ὃν Ἄδαμος τῶν	ἀπὸ	γῆς τε καρπῶν καὶ θαλάσσης
[3, 8]	τὸ ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων οἱ	ἀπὸ	εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες.
[3, 12]	ἑξήκοντα τῶν ὁπλιτεύειν δυναμένων ὄντων	ἀπὸ	εἴκοσι ἐτῶν ἕως πεντήκοντα καὶ
[3, 6]	λίνεον ἦν ἰσομέγεθες φάρσος ἐφελκόμενον	ἀπὸ	κάλων ἐπὶ θάτερα, τῶν κρίκων
[3, 6]	ἑκάστου κίονος κρίκου κατέχοντος αὐτὸ	ἀπὸ	κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ κίονος.
[3, 6]	ἦν τὰ πάντα, ἐξ ὧν	ἀπὸ	μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος,
[3, 10]	εἰς ἑπτὰ καταντῶσιν. ἀνίενται δὲ	ἀπὸ	παντὸς ἔργου κατὰ τὴν ὀγδόην
[3, 5]	τέταρτος παρατηρεῖν τὰς ἑβδομάδας ἀναπαυομένους	ἀπὸ	παντὸς ἔργου: ὁ δὲ πέμπτος
[3, 7]	τὴν ἑτέραν τομὴν ἔχει φυόμενος	ἀπὸ	ῥίζης περιφερής: εἶτα συνιὼν κατ'
[3, 5]	τήν τε ἄλλην ἁγνείαν καὶ	ἀπὸ	συνουσίας τῆς γυναικῶν ἡμέρας τρεῖς,
[3, 12]	ἔτους ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ	ἀπό	τε ἀρότρου καὶ φυτείας, ὥσπερ
[3, 12]	ἀνάπαυσιν. καὶ τῶν αὐτομάτως ἀναδοθέντων	ἀπὸ	τῆς γῆς κοινὴν εἶναι τοῖς
[3, 6]	κατὰ πλευρὰν καὶ κατόπιν ἑστῶτας	ἀπὸ	τῆς γῆς ὅσον πῆχυν ἀνέχοντα.
[3, 6]	ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ	ἀπὸ	τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον τῆς
[3, 1]	καὶ γὰρ ἤδη καθεώρων αὐτὸν	ἀπὸ	τῆς σκοπῆς ὁρμώμενον. ὡς δ'
[3, 7]	τούτου μὲν στέφανος ἐκκεχάλκευται ὅσον	ἀπὸ	τοῦ ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν
[3, 6]	βύσσου ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει	ἀπὸ	τοῦ κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς
[3, 4]	ἐπὶ τούτοις εἷς τὴν προσηγορίαν	ἀπὸ	τοῦ τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων,
[3, 12]	αὐτοῖς δι' ἑβδόμης ἡμέρας τὴν	ἀπὸ	τῶν ἔργων προεῖπεν ἀνάπαυσιν. καὶ
[3, 6]	τό τε καῦμα καὶ τὴν	ἀπὸ	τῶν ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ
[3, 14]	ἑκάστης φυλῆς ἕνα, οἳ διεξελθόντες	ἀπὸ	τῶν πρὸς Αἰγύπτῳ τὴν Χαναναίαν
[3, 15]	κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς	ὑπὸ	ἀκρασίας ἐφθονήσατε μετασχεῖν, ποιήσειν δεσπότας.
[3, 4]	δόξαν ἔμελλε φέρειν ἐπιγραφομένῳ τὰ	ὑπὸ	ἄλλων εὑρημένα, ὥστε τὴν Μωυσέος
[3, 6]	τοῦτο μέντοι πρὸς τὸ μήθ'	ὑπὸ	ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ' ἄλλης αἰτίας
[3, 5]	βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ	ὑπὸ	ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν
[3, 11]	ὡς ταῦτα περὶ ἡμῶν λέγουσιν	ὑπὸ	βασκανίας προαγόμενοι, Μωυσῆς δὲ τούτων
[3, 6]	παρέντες κατὰ τοῦ ἐδάφους ἀκίνητον	ὑπὸ	βίας ἀνέμων τὴν σκηνὴν ἔμελλον
[3, 1]	ἄραντες εἰς Ῥαφιδεὶν ἧκον ταλαιπωρηθέντες	ὑπὸ	δίψους εἰς ἔσχατον ἔν τε
[3, 12]	ἔτη τὰ πάντα, καλεῖται δὲ	ὑπὸ	Ἑβραίων ὁ πεντηκοστὸς ἐνιαυτὸς ἰώβηλος,
[3, 1]	τὴν μεταξὺ θάλατταν ὑπερελθὸν καὶ	ὑπὸ	κόπου τε ἅμα τῆς πτήσεως
[3, 7]	κατὰ στῆθος ἐξέλιπον, ἑνοῦται δ'	ὑπὸ	κρίκων χρυσέων αὐτῷ τε κατὰ
[3, 14]	ποταμούς τε διαβῆναι λέγοντες ἀδυνάτους	ὑπὸ	μεγέθους ἅμα καὶ βάθους καὶ
[3, 15]	μέχρι τοῦ νῦν τὰ καταλειφθέντα	ὑπὸ	Μωυσέος γράμματα τηλικαύτην ἰσχὺν ἔχει,
[3, 2]	ἐνεκωμίαζε μαρτυρούμενον ἐφ' οἷς ἔπραξεν	ὑπὸ	παντὸς τοῦ στρατοῦ. ἀπέθανεν δὲ
[3, 11]	πρησθεῖσαν οὕτως ἀποθανεῖν: ἂν δ'	ὑπὸ	πολλοῦ τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς
[3, 6]	φυλῆς. τὸ δὲ πλῆθος οὕτως	ὑπὸ	προθυμίας τοῖς ἐγχειρουμένοις ἐπῆλθεν, ὥστε
[3, 1]	ὄνησις οὐδ' ἥτις ἦν διεφθαρμένου	ὑπό	τε σκωλήκων καὶ πικρίας: οὕτω
[3, 1]	πρὸς τὴν ἀκοὴν καταπλαγέντων, εἰ	ὑπό	τε τοῦ δίψους καὶ τῆς
[3, 14]	καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν	ὑπὸ	τῆς ἀμηχανίας τοῦ παραστάντος αὐτοῖς
[3, 1]	ἄλλῳ: συγγινώσκειν δὲ τοῖς νῦν	ὑπὸ	τῆς ἀνάγκης ὑπὸ τοῦ λαοῦ
[3, 6]	τῆς καλλίστης ὕλης καὶ μηδὲν	ὑπὸ	τῆς σήψεως παθεῖν δυνάμενα, αἰγείους
[3, 15]	καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου κινηθέντα	ὑπὸ	τῆς ὕβρεως αὑτῷ λήψεσθαι τιμωρίαν,
[3, 12]	τὴν διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ'	ὑπὸ	τὸ Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν,
[3, 2]	ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ	ὑπὸ	τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν οὖσιν,
[3, 10]	καθάραντες. συγκατακαίεται δὲ ταῦρος οὐχ	ὑπὸ	τοῦ δήμου προσαχθείς, ἀλλ' ἐκ
[3, 9]	ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα δ'	ὑπὸ	τοῦ δήμου συντελούμεναι κατὰ δύο
[3, 5]	ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ τὸ	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν μεταστῆναι
[3, 1]	τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον οὕτως	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις
[3, 1]	ἔλαβον εἰς χεῖρας, ἄχρηστον ηὕρισκον	ὑπὸ	τοῦ θολερὸν εἶναι: καρπόν τε
[3, 1]	τοῖς νῦν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης	ὑπὸ	τοῦ λαοῦ πραττομένοις φύσει δυσαρέστου
[3, 4]	τῶν ἀρχομένων ἀριθμοῦ λαμβάνων, δοκιμασθέντες	ὑπὸ	τοῦ πλήθους παντὸς εἶναι ἀγαθοὶ
[3, 8]	θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ	ὑπὸ	τρυφῆς μήτ' ἐν πολέμῳ κατ'
[3, 7]	θεῖον ἄνδρα καὶ ματαίως ἡμᾶς	ὑπὸ	τῶν ἄλλων τὰς βλασφημίας ἀκούοντας:
[3, 9]	ἱερουργίαι, τούτων δ' ἡ μὲν	ὑπὸ	τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα δ' ὑπὸ
[3, 6]	προσῆσαν, αἷς κατὰ τὰς ὁδοὺς	ὑπὸ	τῶν ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ
[3, 6]	γὰρ ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο, ἀλλ'	ὑπὸ	τῶν ἱερέων ἐφέρετο. τῷ δὲ
[3, 1]	οἱ μὲν ἐπόνουν, τὸ δ'	ὑπὸ	τῶν συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ
[3, 9]	κομίζεται γὰρ δὴ καὶ ἔλαιον	ὑπὸ	τῶν τεθυκότων ἐπὶ μὲν βοὶ
[3, 14]	κατανοήσουσι καὶ πόση δύναμις αὐτοῖς.	πρὸ	δὲ πάντων ὁμονοῶμεν καὶ τὸν
[3, 5]	καὶ καθαρὸς ὁ ἀὴρ τῶν	πρὸ	ὀλίγου παθῶν ἦν Μωυσέος παραγεγονότος.
[3, 6]	ἱερέων ἐφέρετο. ἵδρυτο δὲ καὶ	πρὸ	τῆς σκηνῆς βωμὸς χάλκεος ὑπόξυλος
[3, 10]	ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν τῇ	πρὸ	τοῦ σαββάτου, τῷ δὲ σαββάτῳ
[3, 12]	ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ μὲν γὰρ	πρὸ	τοῦ τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι
[3, 6]	τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ ἁγίου	τὸ	ἅγιον. ὡραῖον δὲ τὸ φάρσος
[3, 6]	κίονας, οἳ διαιροῦντες τὸν νεὼν	τὸ	ἄδυτον ἔνδον αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ
[3, 10]	περὶ τῷ μείζονι κομίσας εἰς	τὸ	αἴθριον: πρὸς τούτοις τὰς ἐξοχὰς
[3, 7]	ἐκ χρυσοῦ πεπλεγμέναις συνάπτουσαι, ὧν	τὸ	ἄκρον ἀνεστραμμένον ἐνέβαινε κρίκῳ προέχοντι
[3, 1]	θεοῦ τὴν χάριν λαβὼν τομάδος	τὸ	ἄκρον ἐν ποσὶν ἐρριμμένης διαιρεῖ
[3, 7]	καὶ εἰς ὀξὺ παντελῶς ἀποληγούσας	τὸ	ἄκρον. φυλάττει δ' ἐπὶ τῷ
[3, 1]	ἀθύμως διακειμένους καὶ τοῦ πράγματος	τὸ	ἀναντίλεκτον, οὐ γὰρ καθαρὸς ἦν
[3, 1]	τῷ βιαζομένῳ τῆς ἀνάγκης ἀντιτάξαι	τὸ	ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε τὸ κατ'
[3, 7]	τε ῥαφὴν τῆς ταινίας καὶ	τὸ	ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ
[3, 6]	διηνεκεῖς, ἀλλὰ πρὶν συνελθεῖν εἰς	τὸ	ἄπειρον εἰς περονίδας τὴν ἀρχὴν
[3, 6]	ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ	τὸ	ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ καταφερόμενον
[3, 5]	τοῦ μεγέθους καὶ τῶν κρημνῶν	τὸ	ἀπότομον ἀνθρώποις οὐ μόνον οὐκ
[3, 12]	τοῦ τελειωθῆναι τὸν ἐνιαυτὸν καταβάλοι	τὸ	ἀργύριον, ἀναγκάζει τὸν πριάμενον ἀποδοῦναι,
[3, 8]	πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα. ἔφερον δὲ	τὸ	ἀργύριον τῶν ἐλευθέρων οἱ ἀπὸ
[3, 12]	ἀποδίδωσι τοῖς καὶ πρότερον νεμηθεῖσι.	τὸ	αὐτὸ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς
[3, 14]	τὸ μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν	τὸ	βάθος τοῖς ἀρετὴν ἠσκηκόσιν ἐμποδὼν
[3, 6]	σπιθαμῶν, τὸ δ' εὖρος καὶ	τὸ	βάθος τριῶν σπιθαμῶν εἰς ἑκάτερον:
[3, 7]	ἀσθενῶν ὄντων κατ' αὐτοὺς ἐνεγκεῖν	τὸ	βάρος τῶν λίθων ἑτέρους δύο
[3, 1]	καὶ πικρίας: οὕτω θεῖον ἦν	τὸ	βρῶμα καὶ παράδοξον. ἀμύνει δὲ
[3, 1]	τὴν διατροφήν. καλοῦσι δὲ Ἑβραῖοι	τὸ	βρῶμα τοῦτο μάννα: τὸ γὰρ
[3, 1]	Ἑβραῖοι τὸ βρῶμα τοῦτο μάννα:	τὸ	γὰρ μάν ἐπερώτησις κατὰ τὴν
[3, 15]	ἀπολεῖ μὲν ἅπαντας οὐδ' ἐξαφανίσει	τὸ	γένος αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον
[3, 8]	ἦν γὰρ Ἀαρὼν διά τε	τὸ	γένος καὶ τὴν προφητείαν καὶ
[3, 1]	τῆς ὥρας εἶναι τοῦ ἔτους	τὸ	γινόμενον, ἀνεδίδασκεν οὐ κατὰ τὴν
[3, 6]	μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον ἐκαλεῖτο,	τὸ	δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς τῶν
[3, 9]	Ἑβραίων δύναται δύο χόας Ἀττικούς.	τὸ	δ' αὐτὸ μέτρον τῷ ἐλαίῳ
[3, 6]	ἐπικειμένους διαλείποντας ἀλλήλων κατ' ὀλίγον.	τὸ	δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον ἦν,
[3, 10]	τὸ μὲν ἥμισυ τὸ πρωί,	τὸ	δ' ἕτερον δείλης ἐπιφέρει τῷ
[3, 6]	μὲν ἦν αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν,	τὸ	δ' εὖρος καὶ τὸ βάθος
[3, 1]	πλείονος. καὶ οἱ μὲν ἐπόνουν,	τὸ	δ' ὑπὸ τῶν συνεχῶν πληγῶν
[3, 6]	διεστῶτες πήχεώς τε καὶ ἡμίσους,	τὸ	δὲ βάθος δακτύλων τεσσάρων. λεπίδες
[3, 6]	αὐτῆς ἐπὶ πήχεις ἐγήγερτο τριάκοντα	τὸ	δὲ εὖρος ἐπὶ δέκα διειστήκει,
[3, 6]	βύσσινον ὕφος σινδόνος ἦν περιηγμένον.	τὸ	δὲ κατὰ τὰς πύλας μήκους
[3, 6]	κορυφῆς ἄχρι ἡμίσους τοῦ κίονος.	τὸ	δὲ λοιπὸν εἴσοδος ἀνεῖτο τοῖς
[3, 6]	δ' ἐνδοτέρω αὐτῶν ἄδυτον ἦν,	τὸ	δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς
[3, 1]	δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ,	τὸ	δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου σπέρματι:
[3, 7]	ἰνίου πρὸς ἑκάτερον τῶν κροτάφων.	τὸ	δὲ μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶς
[3, 6]	φάρση πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων	τὸ	δὲ μῆκος ὀκτὼ καὶ εἴκοσι,
[3, 6]	σινδόνες μιᾷ πλείους τὸν ἀριθμὸν	τὸ	δὲ μῆκος ὑπερβάλλουσαι, τριακονταπήχεις γὰρ
[3, 6]	τὸ μῆκος μὲν δύο πηχῶν,	τὸ	δὲ πλάτος ἑνὸς πήχεως καὶ
[3, 6]	Ἐλίβαζος δὲ Ἰσαμάχου Δανίδος φυλῆς.	τὸ	δὲ πλῆθος οὕτως ὑπὸ προθυμίας
[3, 13]	ἀπογινώσκειν τῆς τοῦ θεοῦ βοηθείας.	τὸ	δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον
[3, 6]	Δωριεῖς προστιθέασι ταῖς κλίναις ἐμφερεῖς,	τὸ	δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι
[3, 9]	τοῦ ἀρνὸς ἐπιφέρουσι τῷ βωμῷ.	τὸ	δὲ στῆθος καὶ τὴν κνήμην
[3, 5]	μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο.	τὸ	δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν μετάγειν
[3, 8]	εἴκοσι ἐτῶν ἄχρι πεντήκοντα γεγονότες.	τὸ	δὲ συγκομισθὲν εἰς τὰς περὶ
[3, 9]	τὸ μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ,	τὸ	δὲ τοῖς ἱερεῦσιν εἰς βρῶσιν
[3, 8]	δέκα δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων:	τὸ	δὲ τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη,
[3, 2]	θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα αὐτοῖς παρεῖναι,	τὸ	δὲ τῶν ἐναντίων ὀλίγον ἄνοπλον
[3, 6]	ἑκάστην πλευρὰν πέντε πήχεσιν ἐκμεμετρημένος,	τὸ	δὲ ὕψος τρίπηχυς, ὁμοίως τῷ
[3, 2]	τὰς ψυχὰς ἠρμένοι καὶ πρὸς	τὸ	δεινὸν ἑτοίμως ἔχοντες ἤλπιζον ἀπαλλαγήσεσθαί
[3, 1]	πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῖς ἤδη	τὸ	δίψος ἔληγε, καὶ πίνουσιν ἡδὺ
[3, 10]	τρόπον τοιοῦτον. φρύξαντες τῶν ἀσταχύων	τὸ	δράγμα καὶ πτίσαντες καὶ καθαρὰς
[3, 1]	καὶ οἷον ἂν εἴη θεοῦ	τὸ	δῶρον δόντος ἐφαίνετο: τόν τε
[3, 2]	αὐτῶν ὑπολειφθησόμενον εἰς αὖθις διὰ	τὸ	Ἑβραίοις ἐπιστρατεύσασθαι καὶ ταῦτα ἐν
[3, 6]	πλευρὸν κοιλαίνουσά πως κατὰ παλαιστὴν	τὸ	ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης τό τε
[3, 10]	ἑπτάκις, τοῦ δ' αὐτοῦ καὶ	τὸ	ἔδαφος καὶ τοσαυτάκις εἰς τὸν
[3, 6]	βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε	τὸ	ἔθος καὶ τὸν ναὸν οἰκοδομησαμένων
[3, 6]	ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει	τὸ	ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν
[3, 6]	τῷ κάλῳ διακονούντων πρός τε	τὸ	ἐκπετάννυσθαι καὶ συνελκόμενον ἵστασθαι κατὰ
[3, 7]	δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι	τὸ	ἐν μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον
[3, 11]	νεκρὸν μετὰ τοσαύτας ἡμέρας νόμιμον	τὸ	ἐνδημεῖν: τὸν δ' ὑπὲρ τὸν
[3, 7]	ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ τοῦτο	τὸ	ἔνδυμα ποδήρης χιτὼν περιγεγραμμένος τῷ
[3, 6]	μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος	τὸ	ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων, ὃ
[3, 6]	ἅγιον ἐκαλεῖτο, τὸ δ' ἄβατον	τὸ	ἐντὸς τῶν τεσσάρων κιόνων τοῦ
[3, 7]	τὴν γῆν ἀποσημαίνειν ἔοικε διὰ	τὸ	ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον,
[3, 6]	κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ	τὸ	ἔξω μέτωπον προσφυὴς ὥσπερ ῥίζαις
[3, 6]	τὴν ξύλωσιν, στρόφιγξί τε χρυσοῖς	τὸ	ἐπίθεμα προσηνωμένον εἶχε θαυμαστῶς, ὃ
[3, 7]	ὅπως μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς	τὸ	ἔργον, ἀναβαλόμενος ἐπὶ τὸν λαιὸν
[3, 8]	ὁ δὲ πᾶς χρόνος εἰς	τὸ	ἔργον διῆλθε μηνῶν ἑπτὰ καὶ
[3, 14]	τεσσαράκοντα ἡμέραις εἰς πᾶν καταχρησάμενοι	τὸ	ἔργον, ἔτι τε καρποὺς ὧν
[3, 6]	περὶ τὰ ἄλλα ὅσων ἔχρῃζε	τὸ	ἔργον κόσμου τε καὶ λειτουργίας
[3, 14]	ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν πρὸς	τὸ	ἔργον: οὐ γὰρ ἀμαχητὶ παραχωρήσουσιν
[3, 5]	ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως ἐχόντων πρὸς	τὸ	ἔργον. ταῦτ' εἰπὼν δύο πλάκας
[3, 2]	παρεκάλει μηδὲν χείρονα φανῆναι κατὰ	τὸ	ἔργον τῆς οὔσης περὶ αὐτὸν
[3, 1]	σπανίζουσα δὲ καὶ ὕδατος εἰς	τὸ	ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις
[3, 12]	ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες γένοιτο	τὸ	ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν τῷ
[3, 1]	διὰ σκληρότητα τῆς γῆς, καὶ	τὸ	εὑρισκόμενον δὲ πικρὸν ἀλλ' οὐ
[3, 6]	αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ' ὅσον προβαίνοι	τὸ	εὖρος. κίονες δ' ἦσαν ξύλου
[3, 15]	ὀργιζομένας ἐπράυνε καὶ μετήγαγε πρὸς	τὸ	ἥμερον: ὁ γὰρ θεὸς αὐτῷ
[3, 8]	εἰσφορὰν αὐτῷ προσέταξεν εἰσφέρειν σίκλου	τὸ	ἥμισυ καθ' ἕκαστον, ὁ δὲ
[3, 5]	ψῆφον ἔφερον, τῶν δὲ πρὸς	τὸ	θεῖον ἀνακεχωρηκέναι. τοὺς δὲ σώφρονας
[3, 7]	τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει	τὸ	θεῖον. καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ
[3, 1]	καθάπερ καὶ τότε Μωυσεῖ χαριζόμενον	τὸ	θεῖον κατέπεμψε τὴν διατροφήν. καλοῦσι
[3, 7]	ἀπέχθειαν, ἣν ὡς ἐκφαυλιζόντων ἡμῶν	τὸ	θεῖον ὅπερ αὐτοὶ σέβειν προῄρηνται
[3, 15]	ἣν καὶ ἐπὶ ἀνεξελέγκτοις ἀεὶ	τὸ	θεῖον τοῖς ἀδικήμασιν ἔχει. ὥστ'
[3, 5]	εἰς ἡδονὴν λαμβάνοντας ἰδίαν, καὶ	τὸ	θηρίοις περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους
[3, 9]	τρόπους: τῆς μὲν ὁλοκαυτεῖται πᾶν	τὸ	θυόμενον καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[3, 15]	δ' οὐδ' ἀρχὴν εἰσελθεῖν εἰς	τὸ	ἱερὸν δυνηθέντες ἀπίασιν ὑπακούειν τοῖς
[3, 11]	δὲ γυναῖκας ἐπειδὰν τέκωσιν εἰς	τὸ	ἱερὸν εἰσιέναι κεκώλυκε καὶ θυσιῶν
[3, 9]	κελεύοντος, οὗ τὰ κρέα κατὰ	τὸ	ἱερὸν ὁμοίως οἱ ἱερεῖς αὐθημερὸν
[3, 12]	ὑπερβάλλοντος ὑπὲρ τοῦ λείποντος καταβαλὼν	τὸ	ἱκνούμενον ἐξέχεται τῆς κτήσεως, ἴσων
[3, 1]	μετέβαλον ἐκ τῆς κατηφείας πρὸς	τὸ	ἱλαρώτερον, καὶ στὰς ἐκεῖνος ἐν
[3, 11]	τὸν νεών, καὶ τῆς κεφαλῆς	τὸ	ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ
[3, 7]	μόνῳ περιέγραψε τῷ θεῷ διὰ	τὸ	καὶ τὸν οὐρανὸν ἀνεπίβατον εἶναι
[3, 1]	ἀντιτάξαι τὸ ἀνδρεῖον, ἀλλὰ διέφθειρε	τὸ	κατ' ἐκείνους γενναῖον παίδων τε
[3, 12]	ἐσκηνωκότων μέρος ἐκινεῖτο, καὶ τέταρτον	τὸ	κατὰ βορρᾶν. ταῖς δὲ βυκάναις
[3, 12]	πάντες ἦσαν. τρίτον δὲ σημήναντος	τὸ	κατὰ λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων
[3, 6]	κοῖλον γὰρ εἶχεν ἐπ' αὐτοῖς	τὸ	κατὰ τοὺς κρίκους κοινωθέντας: οὐδὲ
[3, 6]	γωνίαν ἐμποδὼν οὐκ ἐσόμενον πρὸς	τὸ	κατοπτεύεσθαι καὶ μάλιστα ἐν ταῖς
[3, 6]	περιθεούσης τό τε ἄνω καὶ	τὸ	κάτω μέρος τοῦ σώματος, καθ'
[3, 1]	ἂν μεταβάλοι τὸ ὕδωρ ἐπὶ	τὸ	κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ
[3, 1]	μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ	τὸ	λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν δυνατωτέρων
[3, 4]	γὰρ τοῖς ἡττωμένοις κοῦφον ἐδόκει	τὸ	λείπεσθαι κατὰ δικαιοσύνην οὐ κατὰ
[3, 7]	διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι	τὸ	λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν
[3, 7]	δὲ τοῦτο σημαίνει: χέθον γὰρ	τὸ	λίνον ἡμεῖς καλοῦμεν. ἔστι δὲ
[3, 5]	ὄψεως δυνάμενον ἄλλως τε διὰ	τὸ	λόγον εἶναι περὶ τοῦ τὸν
[3, 10]	μίαν ἐξ αὐτοῦ δράκα ἐπιβαλόντες	τὸ	λοιπὸν ἀφιᾶσιν εἰς χρῆσιν τοῖς
[3, 14]	τοῖς ὅροις καθήμεθα, καὶ κωλύσει	τὸ	λοιπὸν ἐπιόντας οὐ μόνον οὐ
[3, 12]	ἐδόκει, πρὸς ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ	τὸ	λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη
[3, 10]	περὶ τὸν χρύσεον βωμὸν καὶ	τὸ	λοιπὸν περὶ τῷ μείζονι κομίσας
[3, 11]	αὐτῆς δράκα ἐπιβαλόντες τῷ θεῷ	τὸ	λοιπὸν τοῖς ἱερεῦσι διδόασιν εἰς
[3, 10]	αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ τρεπομένου	τὸ	λοιπὸν τοῦ καιροῦ πρὸς τὴν
[3, 2]	δὲ τῆς πληθύος ἀποκρίνας πᾶν	τὸ	μάχιμον Ἰησοῦν ἐφίστησιν αὐτῷ Ναυήκου
[3, 6]	τὴν ἀρχὴν ἥλων χαλκέων πηχυαίων	τὸ	μέγεθος ἐκδεδεμένα, οἳ καθ' ἑκάστην
[3, 14]	παρορμῶσιν: οὔτε γὰρ τῶν ὀρῶν	τὸ	μέγεθος οὔτε τῶν ποταμῶν τὸ
[3, 6]	σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη	τὸ	μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν κιόνων,
[3, 5]	ἀρετὴν αὐτῶν κατανοήσαντες ἐπιγνώσεσθε καὶ	τὸ	μέγεθος τοῦ νενοηκότος καὶ ἐπὶ
[3, 7]	τοῦ ἐνδύματος σύνεισι περίτμημα σπιθαμῆς	τὸ	μέγεθος χρυσῷ τε καὶ τοῖς
[3, 2]	μάχην αὐτοῖς καθισταμένους, ὑπολαμβάνειν δὲ	τὸ	μὲν αὐτῶν εἶναι στράτευμα πολὺ
[3, 6]	τῶν ὅλων φύσεως συνέβαινεν εἶναι:	τὸ	μὲν γὰρ τρίτον αὐτῆς μέρος
[3, 8]	πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες, εἶπεν, Ἰσραηλῖται,	τὸ	μὲν ἔργον ἤδη τέλος ἔχει
[3, 6]	σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον διαμετρησάμενος	τὸ	μὲν εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν
[3, 10]	ἀσσάρων τοῦ ἀλεύρου, τούτου δὲ	τὸ	μὲν ἥμισυ τὸ πρωί, τὸ
[3, 6]	ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ	τὸ	μὲν μῆκος αὐτῆς ἐπὶ πήχεις
[3, 9]	περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν	τὸ	μὲν ὁλοκαυτεῖται τῷ θεῷ, τὸ
[3, 5]	μηδενὸς ἀλλοτρίου ἐπιθυμίαν λαμβάνειν. (Καὶ	τὸ	μὲν πλῆθος ἀκροασάμενον αὐτοῦ τοῦ
[3, 3]	τοῦ πυρὸς τὴν φλόγωσιν: καὶ	τὸ	μὲν πλῆθος κατὰ συγγένειαν ὡς
[3, 7]	χρυσοῦ συμπεποικιλμένος ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου	τὸ	μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένος
[3, 7]	τε τὸ στέρνον καὶ μέσον	τὸ	μετάφρενον: πέζα δ' αὐτῷ προσέρραπται
[3, 7]	ἕλικας ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς	τὸ	μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ
[3, 7]	ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς	τὸ	μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ
[3, 7]	κατάδεσιν τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ	τὸ	μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν
[3, 8]	τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ	τὸ	μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι τούτοις τὸν
[3, 6]	ἄρρενος συνελθόντος. τοῦτο μέντοι πρὸς	τὸ	μήθ' ὑπὸ ἀνέμων κραδαίνεσθαι μήτ'
[3, 6]	διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν	τὸ	μῆκος αὐτῆς εἰς τρία μέρη
[3, 6]	εὖρος πεντήκοντα πηχῶν ἑκατὸν δὲ	τὸ	μῆκος. κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας
[3, 6]	ναῷ τράπεζαν ἱδρύεται Δελφικαῖς παραπλησίαν	τὸ	μῆκος μὲν δύο πηχῶν, τὸ
[3, 1]	ἐρριμμένης διαιρεῖ μέσην καὶ κατὰ	τὸ	μῆκος τὴν τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα
[3, 1]	καὶ πίνουσιν ἡδὺ καὶ γλυκὺ	τὸ	νᾶμα καὶ οἷον ἂν εἴη
[3, 5]	ὃ οὕτως ἐλύπησεν αὐτούς, ὡς	τὸ	νομίζειν Μωυσῆν ἀπολωλέναι. ἦν γὰρ
[3, 7]	γὰρ ἂν ἄλλως ὑπερανετίθετο αὐτῷ	τὸ	ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ
[3, 2]	συντεταγμένους: πολὺ δ' ἦν ἤδη	τὸ	ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν κατ'
[3, 1]	ὀρτύγων πλῆθος, τρέφει δὲ τοῦτο	τὸ	ὄρνεον ὡς οὐδὲν ἕτερον ὁ
[3, 5]	τὴν πληθὺν αὐτὸς μὲν εἰς	τὸ	ὄρος ἀπέρχεσθαι τὸ Σιναῖον ἔλεγεν
[3, 2]	τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς	τὸ	ὄρος θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ
[3, 14]	Ἀμάθην πόλιν καὶ Λίβανον ἀφικνοῦνται	τὸ	ὄρος, καὶ τήν τε τῆς
[3, 8]	κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ ἡγεῖτο	τὸ	πάθος γεγονέναι: τῶν γὰρ υἱῶν
[3, 14]	οὐ πόλις ἡμᾶς, ἀλλ' οὐδὲ	τὸ	πᾶν ἀθροισθέντων ἔθνος. παρασκευαζώμεθα οὖν
[3, 12]	τοιούτους ἔθετο. ~(Μοιχείαν μὲν εἰς	τὸ	παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον τὸ
[3, 11]	ἔχει. τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς	τὸ	παντελὲς ἐξήλασε τῆς πόλεως μηδενὶ
[3, 8]	τῷ πλήθει παντὶ γνώριμον εἶναι	τὸ	παρεῖναι τὸν θεὸν εἰς τὴν
[3, 2]	ὑπῆρξε δ' αὐτοῖς οὐκ εἰς	τὸ	παρὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰς
[3, 2]	ταύτης μὲν τῆς μάχης τοῦτο	τὸ	πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς
[3, 8]	δ' ἐφ' ἅπασιν αὐτῷ καὶ	τὸ	περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, ἄνδρες,
[3, 4]	ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ	τὸ	περὶ τοῦ πράγματος δύσκολον, ἐπὶ
[3, 12]	τὸ παντελὲς ἀπεῖπε νομίσας εὔδαιμον	τὸ	περὶ τοὺς γάμους ὑγιαίνειν τοὺς
[3, 9]	ἁμαρτάδων καὶ ὁμοίως τῷ προειρημένῳ	τὸ	περὶ τῶν ἁμαρτάδων τῆς ἱερουργίας
[3, 6]	δέκα δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν	τὸ	πλάτος τεσσάρων τὸ δὲ μῆκος
[3, 6]	πηχυαῖον μὲν κατὰ πλευρὰν ἑκάστην	τὸ	πλάτος ὕψος δὲ διπλάσιον. ἐπῆν
[3, 6]	ἐντολὴν τοῦ θεοῦ οὓς καὶ	τὸ	πλῆθος ἂν ἐπελέξατο τῆς ἐξουσίας
[3, 4]	σεαυτὸν διατέλει ζητῶν οἷς ἂν	τὸ	πλῆθος ἀπαλλάξειας τῆς νῦν ἀπορίας.
[3, 14]	ἔχωμεν. (Μωυσέος δὲ ταῦτ' εἰπόντος	τὸ	πλῆθος αὐτὸν τιμαῖς ἀμείβεται, καὶ
[3, 8]	πᾶσαν τιμὴν παραιτησάμενος, ἣν ἑώρα	τὸ	πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς
[3, 15]	διαλεχθέντος ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ	τὸ	πλῆθος ἐγένετο, καὶ τὸν Μωυσῆν
[3, 5]	παραγεγονότος. ἐπὶ τούτοις οὖν συγκαλεῖ	τὸ	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν ἀκουσόμενον ὧν
[3, 12]	δὲ οἱ Λευῖται πάντες ὄντες	τὸ	πλῆθος, ἐξητάσθησαν γὰρ καὶ αὐτοὶ
[3, 14]	χαλεπὴν ἐνδιαιτᾶσθαι εἰς ἐκκλησίαν ἀθροίζει	τὸ	πλῆθος καὶ καταστάς, δύο, φησί,
[3, 14]	ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας παύσῃ	τὸ	πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν
[3, 15]	~(Μωυσῆς δὲ θαρρήσας πάρεισιν εἰς	τὸ	πλῆθος καὶ τὸν θεὸν ἐδήλου
[3, 14]	φοβηθέντες χωροῦσιν εἰς μέσους καὶ	τὸ	πλῆθος κατεῖχον θαρσεῖν δεόμενοι καὶ
[3, 2]	(Καὶ Μωυσῆς μὲν τοιούτοις παρεθάρσυνε	τὸ	πλῆθος λόγοις συγκαλῶν τούς τε
[3, 1]	θεοῦ ταῦτ' ἀκούσας καταβαίνει πρὸς	τὸ	πλῆθος: οἱ δ' ὡς ἑώρων
[3, 14]	Χαναναίαν αὐτοί τε κατεπλάγησαν καὶ	τὸ	πλῆθος οὕτως ἔχειν ἐπειρῶντο. (Οἱ
[3, 13]	χωρίον Ἐσερμὼθ λεγόμενον παρῆν, κἀκεῖ	τὸ	πλῆθος πάλιν στασιάζειν ἄρχεται, καὶ
[3, 15]	συμπαρὼν ἡττᾶσθαι τοῖς λόγοις αὐτοῦ	τὸ	πλῆθος παρεσκεύαζε, καὶ πολλάκις παρακούσαντες
[3, 8]	τυχεῖν. καὶ συναγαγὼν εἰς ἐκκλησίαν	τὸ	πλῆθος τήν τε ἀρετὴν αὐτοῦ
[3, 12]	τῶν οἰκείων, ἀμφοτέραις δὲ συνῆγε	τὸ	πλῆθος. τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης
[3, 3]	πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας εὐωχεῖ	τὸ	πλῆθος τοῦ θάμνου πλησίον, ὃς
[3, 8]	ὑπήκουον οἷς ἐκέλευσε Μωυσῆς καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν εἰσφερόντων ἦν ἑξήκοντα
[3, 14]	γῆν ἔχειν διηγοῦντο, πολεμεῖν ἐπαίροντες	τὸ	πλῆθος, φοβοῦντες δὲ πάλιν αὐτὸ
[3, 8]	θάψαι μεγαλοπρεπῶς. πενθεῖ δὲ αὐτοὺς	τὸ	πλῆθος χαλεπῶς ἐπὶ τῷ θανάτῳ
[3, 2]	ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη	τὸ	πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ ὁ
[3, 6]	αὑτῶν ἀπελάμβανον: καὶ τοῦτο ἦν	τὸ	ποιοῦν αὐτὸ μηδενὶ κάτοπτον. καὶ
[3, 1]	μὴ σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ	τὸ	ποτὸν αὐτοῖς φανῆναι. καὶ Μωυσῆς
[3, 6]	τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς	τὸ	προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ
[3, 8]	διελθεῖν τῶν πραγμάτων. ~(Ὡς δὲ	τὸ	προειρημένον πέρας εἶχε, τῶν ἀναθημάτων
[3, 5]	καὶ οὔτε ὑπονοεῖν αὐτοὺς εἴα	τὸ	προσδοκᾶν τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς
[3, 10]	τούτου δὲ τὸ μὲν ἥμισυ	τὸ	πρωί, τὸ δ' ἕτερον δείλης
[3, 9]	βωμὸν ὁ ἱερεὺς οὐχ ὡς	τὸ	πρῶτον ἀλλὰ τῶν γωνιῶν τὰς
[3, 12]	μετακινουμένης ταῦτα ἐγίνετο: ἀποσημήναντος γὰρ	τὸ	πρῶτον οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς
[3, 8]	Μωυσῆς δὲ οὐκέτ' ἀναβαίνων ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ἀλλ' εἰς τὴν σκηνὴν
[3, 5]	καὶ μηκέτι δεώμεθα τῆς ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν
[3, 8]	διετέλει. καὶ τῶν μὲν εἰς	τὸ	Σιναῖον ἀνόδων ἀπείχετο, εἰς δὲ
[3, 5]	μὲν εἰς τὸ ὄρος ἀπέρχεσθαι	τὸ	Σιναῖον ἔλεγεν ὡς συνεσόμενος τῷ
[3, 12]	διάταξιν τῶν νόμων, ὅθ' ὑπὸ	τὸ	Σιναῖον καθιδρύκει τὴν στρατιάν, ἐξέμαθε
[3, 5]	ἐχόντων ὁ Μωυσῆς πάλιν εἰς	τὸ	Σιναῖον ὄρος ἀνῄει προειπὼν τοῖς
[3, 2]	ἐξ Αἰγύπτου κίνησιν παρῆν ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ὄρος, ἐν ᾧ τά
[3, 1]	ἐλύπει πάλιν αὐτοὺς ἀγομένους ἐπὶ	τὸ	Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα τελέως
[3, 5]	προτιμήσαντας. ταῦτ' εἰπὼν ἀνῄει πρὸς	τὸ	Σιναῖον ὑψηλότατον τῶν ἐν ἐκείνοις
[3, 7]	κατὰ μῆκος ἐρρωγότα πρός τε	τὸ	στέρνον καὶ μέσον τὸ μετάφρενον:
[3, 2]	θεῷ τε καὶ Ἰησοῦ παραδιδοὺς	τὸ	στράτευμα. (Προσέμισγον δὲ οἱ πολέμιοι
[3, 2]	τὸν Ἰησοῦν ὃν τρόπον ἐκτάξειε	τὸ	στρατόπεδον. ἠργμένης δὲ ὑποφαίνειν τῆς
[3, 13]	ἅμα ταῦτ' ἔλεγε καὶ πίμπλαται	τὸ	στρατόπεδον ὀρτύγων ἅπαν καὶ ἤθροιζον
[3, 5]	ὑπαγορεύσας πάρεστι καὶ αὐτὸς εἰς	τὸ	στρατόπεδον. πρὸς γοῦν αὐτοῦ καὶ
[3, 2]	τοῦ πονεῖν ἐπέτυχον ἀγαθῶν ἑλόντες	τὸ	στρατόπεδον τῶν πολεμίων, πλούτους τε
[3, 11]	συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν ἢ	τὸ	σὺν αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο, νομοθετῆσαι
[3, 15]	αὐτοὺς οὐ δεδιότες, ἀλλὰ μόνον	τὸ	συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ νομοθεσία
[3, 6]	πλευρὰν ἑκατέραν εἴκοσι τετράγωνοι μὲν	τὸ	σχῆμα εἰργασμένοι, εἰς δὲ πλάτος
[3, 11]	ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ	τὸ	σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλους ἔξαρθρον
[3, 6]	δοκεῖν, εἶτα ὑπερτεινόμενα τοῦ ναοῦ	τό	τ' ἐφύπερθεν ἐσκίαζε καὶ τῶν
[3, 7]	αὐτοὺς ἐπιθέον χρύσεον ἔχοντες πρὸς	τὸ	ταῖς περονίσιν ἐπιτήδειον εἶναι. ἐγγέγραπται
[3, 6]	παλαιστὴν τὸ ἔδαφος ἕλικος περιθεούσης	τό	τε ἄνω καὶ τὸ κάτω
[3, 6]	τῷ περὶ τὰς πύλας ὑφάσματι	τό	τε καῦμα καὶ τὴν ἀπὸ
[3, 10]	πήγνυσθαι κελεύει κατὰ οἰκίαν ἕκαστον,	τό	τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ
[3, 8]	μηδὲν μήτ' ἐκ κονιορτοῦ βλάπτηται.	τό	τε πλῆθος ἀθροίσας πάλιν εἰσφορὰν
[3, 8]	διακεκοσμημένων τῶν περὶ τοὺς ἱερέας	τό	τε πλῆθος ὁμόσκηνον αὐτῷ τὸν
[3, 10]	διδόασιν, ἀλλ' ἐν πάσαις νόμιμον	τό	τε τῆς θυσίας εἶδος καὶ
[3, 11]	μέχρι τεσσαράκοντα ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν	τὸ	τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι
[3, 10]	τε τῆς θυσίας εἶδος καὶ	τὸ	τῆς ἀργίας ἀταλαίπωρον καὶ πρὸς
[3, 12]	πόλεσι καὶ τοῖς οἴκοις συμφέρειν	τὸ	τοὺς παῖδας εἶναι γνησίους. καὶ
[3, 5]	ῥυῆναι καὶ ποικίλοις δαμάσας κακοῖς	τὸ	τῶν Αἰγυπτίων φρόνημα, ὁ διὰ
[3, 2]	καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς	τὸ	τῶν Ἑβραίων πλῆθος ἐν ἀπορίᾳ
[3, 1]	τῶν εὐχῶν γεγονέναι καὶ ὑπεσχῆσθαι	τὸ	ὕδωρ αὐτοῖς παρέξειν οἷον ἐπιθυμοῦσιν,
[3, 1]	οὖν τρέπεται τὸν θεὸν μεταβαλεῖν	τὸ	ὕδωρ ἐκ τῆς παρούσης κακίας
[3, 1]	τί καὶ ποιούντων ἂν μεταβάλοι	τὸ	ὕδωρ ἐπὶ τὸ κρεῖττον, κελεύει
[3, 2]	Ἑβραίοις. βραχὺ δέ τι περὶ	τὸ	ὕδωρ ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ
[3, 1]	βαδίζουσιν εἶναι. πικρὸν δὲ ἐκεῖνο	τὸ	ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν οὐκ
[3, 5]	περιπεσόντα ἀποθανεῖν ἀνθρώπινον ἡγουμένους καὶ	τὸ	ὑπὸ τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν
[3, 1]	ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων	τὸ	ὑπολειπόμενον ἔσεσθαι πότιμον αὐτοῖς προεκκενωθέντος
[3, 6]	ἑνὸς πήχεως καὶ σπιθαμῶν τριῶν	τὸ	ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες
[3, 6]	κάμακας δὲ ἔστησε χαλκέας πενταπήχεις	τὸ	ὕψος καθ' ἑκατέραν πλευρὰν εἴκοσι
[3, 7]	ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη	τὸ	ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς
[3, 6]	ἁγίου τὸ ἅγιον. ὡραῖον δὲ	τὸ	φάρσος ἄνθεσι παντοίοις, ὅσα γῆθεν
[3, 1]	τομὴν ποιησάμενος, ἔπειτα μεθεὶς εἰς	τὸ	φρέαρ ἔπειθε τοὺς Ἑβραίους τὸν
[3, 8]	τιμῆς ἄξιον ἔκρινα διά τε	τὸ	φύσει πάντας εἶναι φιλαύτους, καὶ
[3, 12]	τοὺς καρποὺς καὶ τὰς εἰς	τὸ	χωρίον δαπάνας γεγενημένας τῶν μὲν
[3, 12]	τοὔνομα, συνέρχονται ὅ τε ἀποδόμενος	τὸ	χωρίον καὶ ὁ πριάμενος, καὶ
[3, 5]	πρότερον τοῦτο ἰδόντων γενόμενον καὶ	τὸ	χωρίον οὗ τὰς σκηνὰς ἦσαν
[3, 6]	πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ	τὸ	χωρίον, ὡς μηδὲν δοκεῖν τείχους
[3, 4]	(Ταῦτα Ῥαγουήλου παραινέσαντος Μωυσῆς ἀσμένως	προσήκατο	τὴν συμβουλίαν καὶ ποιεῖ κατὰ
[3, 6]	δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ	ἐλήλατο	κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ ἐπιθέματος,
[3, 6]	τ' ἐντὸς καὶ τὰ ἔξωθεν	περιελήλατο	πᾶσα, ὡς ἀποκεκρύφθαι τὴν ξύλωσιν,
[3, 5]	Ἑβραῖοι, καθάπερ καὶ πρότερον εὐμενὴς	προσεδέξατό	με καὶ βίον τε ὑμῖν
[3, 8]	καὶ παρ' ἀνδρὸς ὃν αὐτὸς	ἐπελέξατο	γινομένας προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ
[3, 6]	οὓς καὶ τὸ πλῆθος ἂν	ἐπελέξατο	τῆς ἐξουσίας ἐπ' αὐτῷ γενομένης.
[3, 7]	συγκειμένην τὰς τῶν πλανητῶν δεκαμοιρίας	ᾐνίξατο:	καὶ λύχνους ὑπὲρ αὐτῆς ἑπτά,
[3, 1]	καὶ πλήθεσιν ὁμιλεῖν πιθανώτατος, καταπαύειν	ἤρξατο	τῆς ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων
[3, 8]	τούτοις τὸν ἐσσῆνα λόγιον καλοῦσιν.	ἐπαύσατο	μὲν οὖν ὅ τε ἐσσὴν
[3, 6]	κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους	ἐκομίζετο,	ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων ἐφέρετο.
[3, 6]	καὶ τούτοις κατὰ τὰς ὁδοὺς	ἐκομίζετο.	ἐπὶ ταύτης, ἐτίθετο γὰρ ἐν
[3, 12]	μέση τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν	ἐκομίζετο	καὶ τῶν ἑπομένων ἕξ, Λευῖται
[3, 8]	εἰς δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν	ἐχρηματίζετο	περὶ ὧν ἐδεῖτο παρὰ τοῦ
[3, 11]	προενόησε, νόμους δὲ αὐτοῖς τοιούτους	ἔθετο.	~(Μοιχείαν μὲν εἰς τὸ παντελὲς
[3, 6]	δὲ καὶ ἥμισυ κατὰ μέτωπον,	ἐγκατέθετο.	καὶ ταύτην ἐν τῷ ἀδύτῳ
[3, 6]	τὰς ὁδοὺς ἐκομίζετο. ἐπὶ ταύτης,	ἐτίθετο	γὰρ ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη
[3, 7]	πεποιημένος, οὐ γὰρ ἂν ἄλλως	ὑπερανετίθετο	αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ
[3, 5]	καὶ περὶ τῶν μελλόντων κρείττονας	ὑπετίθετο	τὰς ἐλπίδας, αἴθριός τε καὶ
[3, 1]	οὐκ εἰς μακρὰν τὴν δωρεὰν	ἀνεβάλλετο,	τῷ δὲ Μωυσεῖ παρέξειν ὑπισχνεῖται
[3, 1]	περὶ συλλογὴν λίαν αὐτοῦ ἐσπουδάκεσαν.	παρηγγέλλετο	δ' ἐξ ἴσου πᾶσιν ἀσσαρῶνα,
[3, 15]	λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος	ἐγένετο,	καὶ τὸν Μωυσῆν παρεκάλει καταλλάκτην
[3, 1]	εἴη θεοῦ τὸ δῶρον δόντος	ἐφαίνετο:	τόν τε οὖν Μωυσῆν ἐθαύμαζον
[3, 12]	τῆς δὲ σκηνῆς μετακινουμένης ταῦτα	ἐγίνετο:	ἀποσημήναντος γὰρ τὸ πρῶτον οἱ
[3, 13]	ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν Μωυσῆν	ἐπετείνετο.	Μωυσῆς δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως
[3, 6]	κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ δύσις	κατελείπετο.	ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν ἐχρῆν ἐφ'
[3, 6]	τὰς ὁδοὺς ὑπὸ τῶν ἱερέων	ἐφέρετο.	ἵδρυτο δὲ καὶ πρὸ τῆς
[3, 6]	ἐκομίζετο, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ἱερέων	ἐφέρετο.	τῷ δὲ ἐπιθέματι αὐτῆς ἦσαν
[3, 8]	θυμιατηρίου μεγάλης πάνυ τιμῆς ὄντα	συνεφέρετο,	ὧν παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι,
[3, 6]	ἦσαν, ἐπὶ τῆς γῆς ἐρηρεισμέναι.	ἐξήπτετο	δὲ τῶν κρίκων καλώδια τὴν
[3, 8]	κατὰ τὴν ὑπαγόρευσιν τοῦ θεοῦ	συνετάττετο.	διέξειμι μὲν οὖν περὶ τῆς
[3, 1]	γὰρ φοινικόφυτος ἦν, πλησιάζουσα δ'	ἀπηλέγχετο	πονηρά: καὶ γὰρ οἱ φοίνικες
[3, 6]	ἐξησκημένος, δικτύῳ τὴν ἐσχάραν ἐμφερής:	ἐξεδέχετο	γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ
[3, 8]	μὲν εἰς τὸ Σιναῖον ἀνόδων	ἀπείχετο,	εἰς δὲ τὴν σκηνὴν εἰσιὼν
[3, 2]	ἐξηρτυμένους. παραμυθίας οὖν ὁ Μωυσῆς	ἤρχετο	καὶ θαρρεῖν παρεκάλει τῇ τοῦ
[3, 13]	δὲ παραθαρσύνων αὐτοὺς οὕτως ἀπεγνωκότας	ὑπέσχετο	καίπερ αἰσχρῶς ὑπ' αὐτῶν περιυβρισμένος
[3, 15]	τοῖς ὑμετέροις παραδώσειν τὴν γῆν	ὑπέσχετο	κἀκείνους τῶν ἀγαθῶν, ὧν ἑαυτοῖς
[3, 13]	μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧς	ὑπέσχετο	παρέξειν εὐδαιμονίας ἐν ταύταις ἀλῶνται
[3, 6]	τε ἄλλα πρὸς τὰς ἱερουργίας	πεποίητο	χρύσεα πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ
[3, 11]	ὅσα πρὸς σκέπην τῆς σκηνῆς	ἐπεποίητο	παρέδωκεν, ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων
[3, 7]	βήρυλλος, τελευταῖος οὗτος. γράμματα δὲ	ἐπετέτμητο	πᾶσι τῶν Ἰακώβου υἱῶν, οὓς
[3, 1]	ὅ τι καὶ φῦσαι καρπὸν	δύναιτο.	τοιαύτην δὲ οὖσαν τὴν χώραν
[3, 8]	καὶ κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ	ἡγεῖτο	τὸ πάθος γεγονέναι: τῶν γὰρ
[3, 8]	σκηνὴν εἰσιὼν ἐχρηματίζετο περὶ ὧν	ἐδεῖτο	παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ
[3, 5]	τοῖς Ἑβραίοις, βλεπόντων δ' αὐτῶν	ἐποιεῖτο	τὴν ἄνοδον. καὶ χρόνου τριβομένου,
[3, 12]	τῶν πωλουμένων ἕκαστον ἐν τάξει	διέκειτο,	καὶ δημιουργοὶ τέχνης ἁπάσης ἐν
[3, 6]	ὁ μὲν πᾶς ναὸς ἅγιον	ἐκαλεῖτο,	τὸ δ' ἄβατον τὸ ἐντὸς
[3, 6]	λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν	ἀνεῖτο.	τὴν μέντοι διαμέτρησιν τὴν τοιαύτην
[3, 6]	κίονος. τὸ δὲ λοιπὸν εἴσοδος	ἀνεῖτο	τοῖς ἱερεῦσιν ὑποδυομένοις. ὑπὲρ δὲ
[3, 6]	ἱερεῦσιν ἦν ἄβατον, ὡς οὐρανὸς	ἀνεῖτο	τῷ θεῷ, οἱ δ' εἴκοσι
[3, 12]	λίβα τετραμμένον τῶν ἐσκηνωκότων μέρος	ἐκινεῖτο,	καὶ τέταρτον τὸ κατὰ βορρᾶν.
[3, 6]	ἂν ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν	ἄγοιτο	κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους
[3, 13]	χῶρος ὀνομάζεται Καβρωθαβά, ἐπιθυμίας μνημεῖα	λέγοιτο	ἄν. ~(Ἀναγαγὼν δὲ αὐτοὺς ἐκεῖθεν
[3, 4]	ἡγουμένων, εἰ διαιτητὴς αὐτοῖς οὗτος	γένοιτο:	καὶ γὰρ τοῖς ἡττωμένοις κοῦφον
[3, 1]	καὶ τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη	γένοιτο	κόπτειν τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς
[3, 12]	πριάμενον ἀποδοῦναι, εἰ δὲ πλῆρες	γένοιτο	τὸ ἔτος, βεβαιοῖ τὴν κτῆσιν
[3, 10]	ἁμαρτάδων, εἴ τι κατὰ λήθην	γένοιτο.	(Τῷ δ' ἑβδόμῳ μηνί, ὃν
[3, 6]	συναφῇ θηλείας τε καὶ ἄρρενος	συνείλεκτο,	ὡς ἓν εἶναι δοκεῖν, εἶτα
[3, 5]	οὔτε μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν	ἠδύναντο.	τὸ δὲ στρατόπεδον οὐκ ἐθάρρουν
[3, 14]	(Οἱ δὲ ἄπορον ἐξ ὧν	ἠκροάσαντο	τὴν κτῆσιν τῆς γῆς ὑπελάμβανον
[3, 15]	ἐκείνων λόγους ἀληθεστέρους τῆς ὑποσχέσεως	ἡγήσαντο	τῆς αὐτοῦ. καὶ διὰ ταύτην
[3, 1]	δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη	ἐχρήσαντο	ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν
[3, 6]	ταῖς ἐκ τῶν ἐρίων πεποιημέναι	ἐτέταντο	μέχρι τῆς γῆς κεχυμέναι Κατὰ
[3, 12]	οἱ παρὰ ταῖς ἀνατολαῖς ἐσκηνωκότες	ἀνίσταντο,	καὶ πρὸς τὴν δευτέραν οἱ
[3, 10]	καρπῶν οὓς ἐθέρισαν, οὐ γὰρ	ἥψαντο	πρότερον αὐτῶν, μεταλαμβάνουσι καὶ τὸν
[3, 6]	παντὸς οὐχ ὑποκειμένης. ἀντικρὺ δ'	ἐτίθεντο	τοῦ χρυσέου οἰνοχόαι τε καὶ
[3, 6]	ἔχει. ὑπὲρ δὲ τῶν ἄρτων	ἐτίθεντο	φιάλαι δύο χρύσεαι λιβάνου πλήρεις,
[3, 5]	γυναιξὶν ὁμοῦ καὶ τέκνοις ἐκπρεπῶς	ἤσκηντο.	(Ἐπὶ δύο μὲν οὖν ἡμέρας
[3, 12]	παρασκηνουμένων: ὁδοὶ δὲ διὰ μέσων	ἐτέτμηντο,	καὶ κόσμος ἦν ἀγορᾶς, καὶ
[3, 8]	δὲ τὴν φιάλην ἑβδομήκοντα μόνοι	δεδαπάνηντο,	πλήρεις δὲ ἦσαν ἀλεύρων ἐλαίῳ
[3, 7]	ῥοῶν τρόπον ἐκ βαφῆς μεμιμημένοι	ἀπήρτηντο	καὶ κώδωνες χρύσεοι κατὰ πολλὴν
[3, 5]	οἵου τυχεῖν οὐκ ἂν ἄλλου	δύναιντο,	σφόδρα λυπούμενοι διετέλουν καὶ οὔτε
[3, 1]	προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα	γίγνοιντο	διὰ τὰ ἐν ποσὶ κακά,
[3, 8]	καὶ μύρῳ, ἵνα τοῦ θεοῦ	γίγνοιντο.	ἐπὶ μὲν οὖν ἡμέρας ἑπτὰ
[3, 15]	εὐεργεσιῶν μεταλαβόντες ἀχάριστοι πρὸς αὐτὸν	γένοιντο,	ὅτι τε τῇ νῦν τῶν
[3, 8]	ἀφορμήν, εἰ δέ τινες τοιοῦτοι	γένοιντο	παρεγχειρεῖν τῷ τοῦ θεοῦ ἀξιώματι,
[3, 11]	ζῴων δὲ διέκρινεν ἕκαστον, ὅτι	τρέφοιντο	καὶ οὗ πάλιν ἀπεχόμενοι διατελοῖεν,
[3, 1]	τοῦ θεοῦ τετιμημένον, καὶ θυσίαις	ἠμείβοντο	τὴν τοῦ θεοῦ περὶ αὐτοὺς
[3, 1]	οἱ δὲ μιμούμενοι τὸν στρατηγὸν	ἥδοντο	τῷ βρώματι: μέλιτι γὰρ ἦν
[3, 6]	δὲ ἡμέρας ἑπτὰ πάλιν ἄλλοι	ἐκομίζοντο	ἄρτοι> ἐν τῷ καλουμένῳ ὑφ'
[3, 8]	γινομένας προσδέχεται ταύτας. Ἑβραῖοι δὲ	ἠρέσκοντο	τοῖς λεγομένοις καὶ συνῄνουν τῇ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/03/2010