HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

η = 164 formes différentes pour 395 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[3, 9]   ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ γενομένων ἄρτων. ἱερέως δὲ κομίσαντος

[3, 1]   ὑπὲρ αὐτῆς ἐστε ἐνεγκεῖν γενναῖοι, ἢ δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ

[3, 9]   οἱ ἱερεῖς πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ

[3, 7]   ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις ἢ θεασάμενος τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου

[3, 9]   ὑπὲρ τοῦ τὰς νόσους διαφυγεῖν ἢ κατ' ἄλλας αἰτίας, εἰς ἃς

[3, 8]   νόμων τῆς συντάξεως: οὓς κρείττονας ἢ κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς

[3, 2]   καλῶς ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν ἢ λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν εἰς

[3, 8]   βουλόμενος τῶν πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν, ἢ μόνῳ τῷ προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι.

[3, 2]   πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον, ἢ οἱ προκόψασαν μείζω κωλύοντες γενέσθαι:

[3, 15]   ὑπακούειν τοῖς Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον ἢ ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν τὴν

[3, 12]   ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί τε ἄλλῳ ἢ πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει.

[3, 8]   τοῦ λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις πρότερον ἢ ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι τὴν γραφὴν

[3, 7]   τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν αὐτῆς ἢ τὴν κλῆσιν ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν

[3, 11]   τινὶ συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν ἢ τὸ σὺν αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο,

[3, 9]   πορίζειν τὰ τέλεια θύματα περιστερὰς ἢ τρυγόνας δύο, ὧν τὸ μὲν

[3, 11]   ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν ᾖ: διπλασίονας γὰρ εἶναι τὰς ἡμέρας

[3, 6]   τὰς λοιπὰς καὶ μάλισθ' ὅταν ᾖ νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ

[3, 4]   τῶν διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν ᾖ τι μεῖζον ἐπὶ τοὺς ἐν

[3, 1]   ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν

[3, 5]   ἵνα μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς

[3, 14]   ἔτι τε καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε τούτων

[3, 6]   τὴν ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας

[3, 11]   προστύχοι καὶ καταπάσας ἐκπιεῖν δίδωσιν: ἡ δ' εἰ μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη,

[3, 6]   καὶ σῆψιν παθεῖν οὐ δυναμένων: ἡ δ' ἐρὼν μὲν καλεῖται κατὰ

[3, 6]   τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε τὴν σκηνήν. ἡ δ' οὐδὲν μεταφερομένου καὶ συμπερινοστοῦντος

[3, 6]   τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης, ἡ δὲ εἰς τὸν πόδα: καὶ

[3, 6]   καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις ἦν:

[3, 9]   καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν, ἡ δὲ χαριστήριός τέ ἐστι καὶ

[3, 7]   τριάς ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος, ἡ δευτέρα δὲ ἄνθρακα παρέχεται καὶ

[3, 6]   βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς ἡ δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν

[3, 6]   πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων ἡ ἑτέρα μέτωπον τοῦ παντὸς ἦν,

[3, 2]   οἱ πολέμιοι κἀν χερσὶν ἦν ἡ μάχη: προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ

[3, 6]   περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν ἡ μὲν εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει

[3, 7]   τῶν κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον ἡ μὲν ἐφιελὶς οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω

[3, 7]   μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ

[3, 6]   πεποίητο χρύσεα πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν

[3, 6]   τῶν ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται τὸν

[3, 9]   γάρ εἰσιν ἱερουργίαι, τούτων δ' ἡ μὲν ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα

[3, 14]   αὐτοῖς πάθους τεταραγμένην, παρῆν δ' ἡ νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν

[3, 15]   μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως ἡ νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα τὸν

[3, 1]   ὕδατος κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ γὰρ ἡ πικρία λέγεται. καὶ αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι

[3, 2]   αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ τὰ

[3, 7]   γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ συνυφασμένου:

[3, 12]   τὸν νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση τῶν προιουσῶν

[3, 5]   ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ μέτροις τε καὶ κατασκευῇ

[3, 6]   ἄδυτον ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν

[3, 10]   καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας

[3, 11]   καὶ τὰς γυναῖκας δ' αἷς ἡ τῶν κατὰ φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι

[3, 7]   ἱερουργίαν. καὶ ὁποία μέν ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν.

[3, 8]   θυμιαμάτων: τὸ δὲ τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ ἦν, σίκλους

[3, 1]   ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος ἡ χώρα τελέως οὖσα ἔρημος καὶ

[3, 2]   καὶ κόσμοι περὶ τὰς ὁπλίσεις ἥ τε ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ

[3, 7]   τὴν τῶν στοιχείων φύσιν δηλοῖ: ἥ τε γὰρ βύσσος τὴν γῆν

[3, 7]   ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον, ἥ τε πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ

[3, 7]   οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής, ἣ περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ τῇ

[3, 6]   καὶ τοῦτον δ' ἐκπεριοδεύοντα χρύσεον, ᾗ καὶ κρίκοι καὶ σκυταλίδες προσῆσαν,

[3, 7]   ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. καὶ

[3, 8]   ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ. (Συνέβη δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά τις

[3, 8]   κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι Βεσέβηλον συνέβη κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ δὲ

[3, 8]   εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα συνέβη φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι δόξαντας τοῦ

[3, 12]   ἑβδόμου ἔτους ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ ἀπό τε ἀρότρου καὶ φυτείας,

[3, 6]   οἱ δ' εἴκοσι πήχεις, ὥσπερ γῆ καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως

[3, 2]   καὶ ταῦτα ἐν ἐρήμῳ τε γῇ καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν τε στρατὸν

[3, 14]   τε καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε τούτων εὐπρεπείᾳ

[3, 6]   ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ γῆ τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ

[3, 8]   τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης, ὡς

[3, 4]   διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους διαφύγῃ τὸ περὶ τοῦ πράγματος δύσκολον,

[3, 7]   ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς οὕτω δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη

[3, 8]   ἐτείοις καὶ ἐρίφοις. οὗτοι μὲν δὴ θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα κατὰ

[3, 9]   βωμῷ μεμαγμένον ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ δὴ καὶ ἔλαιον ὑπὸ τῶν τεθυκότων

[3, 7]   ἄλλοις, οὓς χαναναίας καλοῦσι, καὶ δὴ καὶ τῷ ἀρχιερεῖ, ὃν ἀραβάχην

[3, 8]   καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων, καὶ δὴ, λέγειν γὰρ ἐν τοῖς περὶ

[3, 6]   ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν δὴ παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ τὸν

[3, 10]   ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ δὴ σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς τὸν ναὸν

[3, 10]   ἔτους ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ δὴ τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς

[3, 8]   τὸν ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ δὴ τῆς σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων τῶν

[3, 11]   τὴν ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ δὴ τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις τὸν

[3, 10]   εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας σὺν κράδῃ φοίνικος πεποιημένην τοῦ μήλου τοῦ

[3, 8]   τιμὴν τοῦ περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ: ἤδη γὰρ Ἀαρὼν καὶ τὴν στολὴν

[3, 11]   ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν: ἤδη γὰρ τῷ θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ

[3, 5]   Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος. (Ἤδη δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ

[3, 15]   ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ, ἤδη δέ τινες καὶ τῶν ὑπὲρ

[3, 14]   γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν μὲν ἤδη δόντος ἔχετε, τὴν δὲ ἤδη

[3, 11]   ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ' ἣν ὡς ἤδη καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ

[3, 1]   εἰς αὐτὸν ἀφορῶντα: καὶ γὰρ ἤδη καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς

[3, 12]   μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα μὲν οὖν ἤδη καὶ κατὰ τὸν ζωῆς χρόνον

[3, 2]   καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν μάχην ἤδη καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς

[3, 2]   ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν, ὡς τῆς

[3, 8]   τε καὶ ἀνέσεις ὡς ἅπασαν ἤδη κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ περὶ

[3, 12]   τὸ λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει

[3, 14]   ἤδη δόντος ἔχετε, τὴν δὲ ἤδη λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ ἐπὶ τοῖς

[3, 9]   ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον καὶ πυρὸς φλεγομένου. τοὺς

[3, 5]   ἔργων, ἃ δι' ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων

[3, 8]   τὴν ἑσπέραν ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ' ἤδη πέρας εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν

[3, 2]   ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ Ἑβραίων ὀνόματος ἤδη πολλοῦ κατὰ πάντας διαβοωμένου καὶ

[3, 1]   συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον ἤδη πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν

[3, 8]   εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη τέλος ἔχει οἷον αὐτῷ τε

[3, 1]   καὶ πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῖς ἤδη τὸ δίψος ἔληγε, καὶ πίνουσιν

[3, 2]   προῆγε συντεταγμένους: πολὺ δ' ἦν ἤδη τὸ ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν

[3, 2]   ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν ἤδη τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ

[3, 12]   καὶ τοῖς Ἑβραίοις γεγραμμένην παραδίδωσιν. (Ἐπειδὴ δὲ καλῶς αὐτῷ τὰ περὶ

[3, 7]   τε καὶ τοῖς αὐτοῖς τῷ ἐφώδῃ βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν μὲν καλεῖται,

[3, 7]   δὲ σπουδάζειν περὶ τὰς θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως μὴ κινουμένης

[3, 15]   ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν ἔζη χρόνον ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ καὶ

[3, 7]   ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς

[3, 7]   εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει

[3, 8]   Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες ἔθη διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι

[3, 6]   ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως συνετέθη πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην

[3, 4]   τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος τἀληθῆ μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις, εἰ καὶ

[3, 14]   πιστεύειν τοῖς ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις,

[3, 11]   ἡ δ' εἰ μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη, ἐγκύμων τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται

[3, 5]   ὃν Ἰάκωβος δώδεκα παίδων ἀρεταῖς ἐκοσμήθη, δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς

[3, 13]   δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον ἐκινήθη καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον πρὸς

[3, 7]   ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως: ἄνθη δ' εἰς αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι

[3, 5]   ἐπὶ τοῖς προειρημένοις τοῦ συλλόγου διελύθη, ταῖς δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ

[3, 11]   δέ τις ἐξικετεύσας τὸν θεὸν ἀπολυθῇ τῆς νόσου καὶ τὴν ἐρρωμένην

[3, 2]   ὁ ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς ἐγκατελήφθη ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη

[3, 8]   βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ πῦρ ἀνήφθη αὐτόματον, καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι

[3, 5]   τοῦ θεοῦ περὶ ὧν Μωυσῆς διελέχθη χαῖρον ἐπὶ τοῖς προειρημένοις τοῦ

[3, 1]   χεῖρας ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς δρόσος κατηνέχθη, καὶ περιπηγνυμένης ταῖς χερσὶ Μωυσῆς

[3, 5]   γῆν, δι' ὃν Ἴσακος γηραιοῖς ἐτέχθη γονεῦσι, δι' ὃν Ἰάκωβος δώδεκα

[3, 8]   πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς χρήσεως, ἀλλ' ἐπεξενώθη καὶ κατεσκήνωσε τῷ ναῷ τούτῳ.

[3, 13]   δὲ καὶ τὴν μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς

[3, 6]   τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε ὑετὸς εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε

[3, 1]   τὸ νᾶμα καὶ οἷον ἂν εἴη θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο:

[3, 11]   ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν εἴη κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον

[3, 7]   καὶ ὁ φοῖνιξ δ' ἂν εἴη τεκμήριον τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ

[3, 5]   περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ

[3, 5]   περὶ τῶν ὅλων ὃν ἂν πραχθείη τρόπον ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε

[3, 8]   ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς παρείη, τὸν ἕτερον τὸν ἐπὶ τῷ

[3, 7]   δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ τὴν ἱερουργίαν. καὶ

[3, 7]   τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ προσίῃ ταῖς ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς

[3, 6]   ὁ ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ τὰς ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν

[3, 2]   ὕδωρ ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ φυλακῇ παίδων καὶ γυναικῶν τοῦ τε

[3, 10]   τό τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ φυλακῇ τοῦ ἔτους, ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν,

[3, 1]   δίψους καὶ τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις ἀνάγκη γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν, ὁ

[3, 5]   ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ ἀνάγκη ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς

[3, 7]   ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν ἐφώδην, Ἑλληνικῇ δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ

[3, 8]   τὸ δὲ τρύβλιον καὶ ἡ φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ ἦν, σίκλους μὲν

[3, 9]   τὸν ἐπίπλουν καὶ πάντα τὰ πιμελῆ σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος

[3, 8]   καὶ κριὸν σὺν ἀρνίῳ ἐτείῳ ὁλομελῆ καυθησόμενα καὶ σὺν αὐτοῖς χίμαρον

[3, 14]   πάθους τεταραγμένην, παρῆν δ' ἡ νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν σκηνὴν

[3, 5]   δὲ πρὶν τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν νεφέλη τε ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ παντὸς

[3, 2]   περὶ τὰς ὁπλίσεις ἥ τε ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ ἐκείνων λεία

[3, 1]   ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου

[3, 6]   καὶ ὁπότε ὑετὸς εἴη γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν

[3, 6]   ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ πολλῇ διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν

[3, 6]   κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς βάσεως πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ

[3, 2]   ὑπεπλήσθησαν ἐπ' ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ πολλὴ μεταποίησις ἦν ἀρετῆς αὐτοῖς πρός

[3, 7]   πάλιν δεῖται, καὶ κέχυται μὲν πολλὴ μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν ἕως

[3, 7]   ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ ὅλη δὲ τῷ κρανίῳ γιγνομένη ἐπίπεδον:

[3, 7]   ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται

[3, 8]   τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ τῇ στολῇ καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἄγων

[3, 1]   παραλόγου καὶ ὡς δύναμις αὐτῷ: μὴ ἀπογινώσκειν δὲ μηδὲ νῦν αὐτοῦ

[3, 5]   αὐτοὺς περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ

[3, 4]   νομίζουσι: τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι

[3, 15]   τὸν θεὸν τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι, μὴ γὰρ κατὰ κουφότητα προαχθῆναι τὸν

[3, 8]   ὧν παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι, μὴ δι' ὄχλου γένηται τοῖς ἐντυγχάνουσι.

[3, 1]   ἀδίκως ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν, μὴ δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι λίθων

[3, 7]   ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς τὸ μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ

[3, 7]   δ' αὐτῷ προσέρραπται ὑπὲρ τοῦ μὴ διελέγχεσθαι τῆς τομῆς τὴν δυσπρέπειαν:

[3, 1]   αὐτοῖς δι' ἐλπίδα χρήσιμον, ἀλλὰ μὴ δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν ἰκμάδες

[3, 2]   αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς χεῖρας καὶ μὴ ἐπιτρέπειν κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ τούτου

[3, 6]   αὐτῷ συνανθούντων καὶ ποικίλων, ὁπόσα μὴ ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ

[3, 5]   δι' ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων εἰς ἐμὲ

[3, 7]   θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως μὴ κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ ἔργον,

[3, 5]   μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος μὴ κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος

[3, 5]   τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς οὔτε μὴ λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο. τὸ

[3, 8]   τῷ ἔργῳ τῶν Ἑβραίων καὶ μὴ μάτην αὐτοὺς πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς

[3, 2]   ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἤδη καὶ μὴ μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης

[3, 5]   ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ ἕβδομος μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος μὴ

[3, 1]   ὕδατος εἰς τὸ ἔσχατον, καὶ μὴ μόνον ἀνθρώποις τι παρασχεῖν ἐνδεής,

[3, 12]   εἰσιέναι εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυσε: μὴ μόνον δὲ περὶ τὰς ἱερουργίας

[3, 4]   σωτηρίας οὐκ ἄλλον τινὰ δύνασθαι μὴ Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος οὖν τῆς

[3, 2]   καὶ πάντες ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ μὴ νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν.

[3, 1]   πρὸς τὰ ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα μὴ ὀκνηρῶς ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων

[3, 12]   εἶναι πᾶσαν ἀφέλειαν: τὸν δὲ μὴ ὁλόκληρον τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς

[3, 1]   ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ μὴ παραυτίκα καὶ εἰ μὴ πρίν

[3, 8]   ἱεροῖς κατέλιπεν ὁπότε θελήσειε καὶ μὴ παρεῖναι, καὶ τοῦτ' οὐχ Ἑβραίοις

[3, 1]   τῆς ἐπὶ τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ δ' οὐκ εἰς

[3, 1]   οἱ δ' ἄνδρες ὑπὲρ ἐκείνων μὴ περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν

[3, 7]   ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ

[3, 7]   ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν μὴ περιρρυείη πονοῦντος περὶ τὴν ἱερουργίαν.

[3, 1]   εἰ μὴ παραυτίκα καὶ εἰ μὴ πρίν τινος πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν,

[3, 1]   καὶ μνήμης τῶν προυπηργμένων, εἰ μὴ πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ τὰ

[3, 6]   καὶ τὰ πρότερα ἦν σκεύη μὴ σηπόμενα, στερεὰ δὲ περιελήλατ' αὐτῷ

[3, 1]   δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ τοῦ μὴ σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ τὸ

[3, 14]   μήτε πιστεύειν τοῖς ἐκ τοῦ μὴ τἀληθῆ περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι

[3, 8]   μὲν οὖν καὶ τοῦτο τοῖς μὴ τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν

[3, 5]   αὐτῶν, δέος εἶχε τοὺς Ἑβραίους, μή τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ τῶν

[3, 1]   ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ

[3, 1]   πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς, μὴ τῶν παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους

[3, 2]   ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ μὴ ὑπὸ τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν

[3, 5]   συμφέροντι τῷ ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ μὴ φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ Μωυσῆς

[3, 8]   ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ τὸν πατέρα μὴ φροντίζειν τῆς ἐπ' αὐτοῖς λύπης

[3, 7]   τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν μέσῳ

[3, 5]   κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος μὴ ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ δέκατος μηδενὸς

[3, 1]   τὴν διάνοιαν ὄντες καὶ ἐν μνήμῃ εἶναι τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ

[3, 1]   τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν ἀκμῇ περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον

[3, 11]   ὧν ἐν οἷς ἂν ἡμῖν ἀφορμὴ τῆς γραφῆς γένηται διελευσόμεθα τὰς

[3, 15]   παρόντος αὐτοῦ καὶ κολάσοντος ἂν ἀκοσμῇ πειθαρχεῖ τοῖς ὑπ' αὐτοῦ νομοθετηθεῖσι,

[3, 15]   ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ γνώμῃ καταψηφισάμενον αὐτῶν. οὐ δεῖ δὲ

[3, 1]   μηδ' ἄλλο τι τῶν ζῴων ἱκανὴ βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ

[3, 7]   δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς

[3, 7]   αὐτῷ κάλυξ χρύσεος τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς

[3, 7]   δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου ταινία

[3, 7]   τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ

[3, 5]   ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ

[3, 1]   εἶναι: καρπόν τε φέρειν ἦν ἀσθενῆ τὰ δένδρα διὰ σπάνιν τῆς

[3, 11]   καὶ τελεσφορεῖται κατὰ τὴν γαστέρα: ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ τοῖς

[3, 12]   οὐδενί τε ἄλλῳ ἢ πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει. τὰ δὲ

[3, 7]   δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου ταινία πεποιημένη παχεῖα: καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται

[3, 2]   τῶν ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ τὰ σώματα

[3, 1]   δηλοῖ δὲ ἐν τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ

[3, 7]   βάμμασιν οἷς ἡ πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ συνυφασμένου: κατὰ πέζαν δ'

[3, 6]   ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ τετραμμένη πρὸς ἄρκτον οὐ πόρρω τοῦ

[3, 7]   τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ κύαμον Ἑλλήνων

[3, 5]   γλώττης ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν αὐτοῖς παραδιδομένη. πάντες τε ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν

[3, 7]   ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης, χεθομένη μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ τοῦτο

[3, 7]   ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις αὐξανομένη τὸ ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν

[3, 7]   καὶ ὅλη δὲ τῷ κρανίῳ γιγνομένη ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς

[3, 12]   αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν

[3, 6]   πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν δεχομένη τὴν στρόφιγγα. τοῦ δὲ κατὰ

[3, 12]   μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ καὶ γυναικὶ μεμιασμένῃ τοῖς κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ

[3, 5]   προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν θεὸν εὐμενῆ συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν, ὑφ'

[3, 6]   πλησίον ἵσταται λυχνία ἐκ χρυσοῦ κεχωνευμένη διάκενος σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς ἑκατόν:

[3, 6]   ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν ἄγοιτο κινουμένη: οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο,

[3, 12]   ἄλλῳ ἢ πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει. τὰ δὲ περὶ τὴν

[3, 6]   κατιοῦσα μέχρι τῆς βάσεως πολλὴ κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον,

[3, 12]   μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον, στενὴ δ' ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ

[3, 8]   ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν τοῦ

[3, 12]   νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση τῶν προιουσῶν ἓξ

[3, 5]   ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ σκηνὴ μέτροις τε καὶ κατασκευῇ οἷς

[3, 5]   ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται

[3, 6]   πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν καὶ τὰ

[3, 6]   ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι

[3, 6]   ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται τὸν τρόπον. (Γίνεται

[3, 8]   τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν εἰρήνῃ ὑπὸ τρυφῆς μήτ' ἐν πολέμῳ

[3, 7]   καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη

[3, 7]   μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον μετὰ

[3, 8]   τε τῷ θεῷ τὰς μὲν κοινῇ τὰς δὲ κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν

[3, 5]   λέγοντα ἀφορῶντες μηδ' ὅτι γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸς ὑμᾶς λέγει: τὴν δ'

[3, 11]   δ' ἂν κατὰ τοὺς ὕπνους ἀποκρίνῃ γονήν, καθεὶς αὑτὸν εἰς ὕδωρ

[3, 7]   βύσσου πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ μόνη βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν

[3, 8]   πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει.

[3, 4]   ἐπ' ἄλλων, σὺ δὲ πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων

[3, 8]   δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι τέχνῃ μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο

[3, 7]   ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν

[3, 7]   καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς ἡ πρότερον

[3, 7]   αὕτη τὸν μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ τε περιοδεύσας τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει:

[3, 8]   ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ λαῷ καὶ

[3, 12]   ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν

[3, 6]   τούτων ἐκ διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν σκέπη καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς ἔν

[3, 15]   τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν ἔζη χρόνον

[3, 15]   τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος ἐν λύπῃ καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος ἐγένετο,

[3, 6]   τὸ μῆκος αὐτῆς εἰς τρία μέρη μετὰ δέκα πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ

[3, 7]   νείμας εἰς τρία καὶ δύο μέρη πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ

[3, 8]   μὲν δαρεικοὺς δέκα δυναμένην καὶ πλήρη θυμιαμάτων: τὸ δὲ τρύβλιον καὶ

[3, 14]   μεγέθους ἅμα καὶ βάθους καὶ ὄρη ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι καὶ πόλεις

[3, 2]   καὶ δίψος ἄπορα καὶ πρὸς ὄρη καὶ θάλασσαν ὁδὸν οὐκ ἔχουσι

[3, 12]   καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη μέση τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο

[3, 11]   τὸν θεὸν διανέμονται. (Ἂν δ' ὑπονοήσῃ μεμοιχεῦσθαί τις αὐτῷ τὴν γυναῖκα,

[3, 14]   ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς

[3, 14]   τῆς γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ πόση δύναμις αὐτοῖς. πρὸ δὲ πάντων

[3, 7]   εἰσι τὸν ἀριθμόν. τά τε φάρση ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν τῶν

[3, 6]   ταῖς εἰσόδοις. δέκα δὲ ἄλλα φάρση πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων τὸ

[3, 8]   ἦν περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς φάρση σκεπαστήρια τῆς τε σκηνῆς αὐτῆς

[3, 7]   παίδων τὰ ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν

[3, 14]   σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν

[3, 9]   τῶν κρεῶν, ἃ δ' ἂν περισσεύσῃ κατακαίουσι. (Θύουσι δὲ καὶ ὑπὲρ

[3, 11]   ἦν ἀληθές, οὐκ ἂν ἐπὶ τῇ αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν,

[3, 1]   τὴν δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις

[3, 1]   τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει τῇ βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ

[3, 12]   δι' ἑβδόμου ἔτους ἄνεσιν δίδωσι τῇ γῇ ἀπό τε ἀρότρου καὶ

[3, 5]   πέντε. καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ τῇ γραφῇ τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ

[3, 4]   ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων ἀνδραγαθίας. ~(Τῇ δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος

[3, 2]   τῆς μάχης τοῦτο τὸ πέρας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς τε

[3, 10]   κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ,

[3, 7]   ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς

[3, 10]   σφάττουσι τὸν αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες. τῇ δὲ νουμηνίᾳ τάς τε καθημερινὰς

[3, 8]   ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ

[3, 10]   ὁ ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς

[3, 1]   ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη

[3, 2]   στρατὸν τοῖς τε λόγοις καὶ τῇ διὰ τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει

[3, 10]   χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται

[3, 6]   δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι τῇ ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον

[3, 1]   ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες

[3, 6]   ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον

[3, 10]   ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ κριοὺς

[3, 7]   τὰ ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν λίθων

[3, 8]   ὧν τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ τῇ ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει τῷ

[3, 12]   γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο, καὶ τῇ μὲν ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ

[3, 15]   πρὸς αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε τῇ νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ

[3, 2]   πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν τῇ παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα

[3, 8]   γραφὴν τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ τῇ παραβάσει τῶν νόμων, περὶ ὧν

[3, 7]   λίθων ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας τῇ πέζῃ τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει

[3, 10]   ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι,

[3, 12]   πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν ἐν τῇ πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ

[3, 10]   δὲ ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν τῇ πρὸ τοῦ σαββάτου, τῷ δὲ

[3, 3]   μὲν ἐγκώμια τοῦ πλήθους ἐπὶ τῇ πρὸς τὸν Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει,

[3, 10]   τῆς περσέας προσόντος. εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς

[3, 7]   ἣ περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ τῇ ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ

[3, 7]   ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον τῇ ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ

[3, 7]   δ' ἐπ' αὐτῷ κάλυξ χρύσεος τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ

[3, 8]   ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν

[3, 5]   Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς.

[3, 7]   αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ,

[3, 8]   παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ τῇ στολῇ καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις

[3, 14]   ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες τῇ τε τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ

[3, 1]   τε συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῇ τῆς τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ

[3, 8]   αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ

[3, 4]   ἄλλων, σὺ δὲ πρὸς μόνῃ τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν

[3, 8]   ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις καὶ συνῄνουν τῇ τοῦ θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ

[3, 2]   Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει τῇ τοῦ θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ'

[3, 3]   αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς ἐπὶ τῇ τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας

[3, 7]   ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ τραπέζῃ τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους

[3, 5]   μὲν οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν ἥλιον

[3, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς

[3, 1]   τὴν ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ

[3, 6]   τούτῳ καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῇ ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον

[3, 8]   καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον τῇ φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ

[3, 6]   μεγέθει καὶ τῇ ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ ταῖς

[3, 10]   θύουσι καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων. (Δεκάτῃ δὲ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς κατὰ

[3, 10]   ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ τῶν

[3, 10]   πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ τρεπομένου τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ

[3, 10]   ἕκτη δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν οὓς ἐθέρισαν, οὐ

[3, 10]   καὶ τοῦ ἔτους ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν κριῷ τοῦ

[3, 6]   παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ βύσσου ποικιλωτάτη διὰ πασῶν ἐπῄει ἀπὸ τοῦ

[3, 1]   τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν

[3, 12]   ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν ἔτη τὰ πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ

[3, 15]   ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς ἐρημίας ἐπ' ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν

[3, 12]   ὁμοίως δὲ καὶ πατρὸς συνεῖναι γαμετῇ καὶ τηθίσι καὶ ἀδελφαῖς καὶ

[3, 5]   μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς εἰς

[3, 4]   ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ θέλουσι, παυσάμενον

[3, 5]   οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν

[3, 0]   ~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς

[3, 10]   δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη,

[3, 10]   τεθυμένων εἰς τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν

[3, 10]   ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ

[3, 9]   τούτου τρίτον τοῦ μέτρου, καὶ τετάρτη μερὶς ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ

[3, 10]   τὴν πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν

[3, 6]   κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν καμάκων ἑκάστῃ προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα, βάσεις

[3, 6]   ἐπίχρυσοι σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν

[3, 6]   θυσίας κατὰ τὴν ἑκάστου δύναμιν ἵστη τὴν σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον

[3, 10]   ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, τῇ πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει

[3, 11]   βίον τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος αὐτῇ καὶ τὴν κοιλίαν ὑδέρου καταλαβόντος.

[3, 10]   καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν ὅλως

[3, 6]   τις ἦν: μῆκος μὲν ἦν αὐτῇ πέντε σπιθαμῶν, τὸ δ' εὖρος

[3, 6]   τριῶν τὸ ὕψος. ἦσαν δ' αὐτῇ πόδες τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους

[3, 2]   τῆς ἐρήμου καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ ὅταν

[3, 1]   αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς

[3, 11]   μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον ἄρρεν αὐτῇ. τῶν δ' ὅρκων τελειωθέντων τῆς

[3, 12]   τοῦ Ἰωσήπου: δέησις δὲ ἦν αὕτη Ἰακώβου πρὸς Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ

[3, 10]   ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν οὓς

[3, 7]   τρόπῳ γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ αὕτη τὸν μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ

[3, 12]   ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ τοιαύτη: μῆκος μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ

[3, 6]   ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν καὶ τὰ περὶ

[3, 6]   ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις ἦν: μῆκος μὲν ἦν

[3, 8]   μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν ὁ θεός: τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ

[3, 7]   τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι, ταύτῃ γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις

[3, 6]   ἕκαστον δὲ τῶν ποδῶν καὶ ταύτῃ ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ

[3, 7]   δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ ταύτῃ παραλιπὼν οὐδὲν τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος

[3, 1]   πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ ταύτῃ σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ

[3, 6]   θρόνῳ τοῦ θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι. ταύτῃ τὰς δύο πλάκας, ἐν αἷς

[3, 1]   αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον

[3, 10]   ἕως ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ

[3, 7]   θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ

[3, 7]   οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος,

[3, 10]   περσέας προσόντος. εἶναι δὲ τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως

[3, 6]   ἦν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν σκεύη. ~(Γίνονται δὲ καὶ τοῖς ἱερεῦσι

[3, 8]   σκηνὴν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν σκεύη ἐλαίῳ τε προσχριομένῳ, καθὼς εἶπον,

[3, 6]   οὗ καὶ τὰ πρότερα ἦν σκεύη μὴ σηπόμενα, στερεὰ δὲ περιελήλατ'

[3, 8]   καὶ πάνθ' ὅσα περὶ αὐτὴν σκεύη μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ ὁ

[3, 7]   ἴδοι τὴν στολὴν τά τε σκεύη, οἷς περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα,

[3, 11]   τε σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ σκεύη τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ'

[3, 2]   ἐγκατελήφθη ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη χαλκᾶ, οἷς ἐχρῶντο περὶ τὴν

[3, 6]   τοῦ μεγέθους ὅσα τε δεῖ σκεύη χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς

[3, 2]   καὶ τῇ διὰ τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει πρὸς τὸ ὄρος θεῷ

[3, 2]   ἥ τε ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ ἐκείνων λεία τε παντοία κτηνῶν

[3, 5]   ἡ σκηνὴ μέτροις τε καὶ κατασκευῇ οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως

[3, 6]   τὴν ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις ἦν: μῆκος μὲν

[3, 7]   καλεῖται μὲν μασναεφθῆς, τῇ δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν

[3, 6]   εἴκοσι, χρυσείους ἔχοντα γιγλύμους ἐπὶ συναφῇ θηλείας τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο,

[3, 7]   περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ τῇ ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ θυσάνους

[3, 1]   δὲ ἐν τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη γραφὴ τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως

[3, 5]   καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ τῇ γραφῇ τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ χαίροντες

[3, 1]   καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ'

[3, 1]   παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ τῆς ἐπὶ τροφῇ χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ

[3, 1]   ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις τοῦτο αὐτοῖς παρεῖχε

[3, 6]   καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῇ ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς

[3, 2]   ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ τὰ σώματα μόνον

[3, 2]   πολέμιοι κἀν χερσὶν ἦν ἡ μάχη: προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ τὰ

[3, 7]   μέντοι τῶν κλάδων ἀνίησι κάλυκα προσεχῆ τῷ κλωνί, περίεισι δ' αὐτὴν

[3, 10]   καλεῖται καὶ τοῦ ἔτους ἐστὶν ἀρχή, τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν κριῷ

[3, 1]   τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷς ἂν ἀτυχῇ γένους ὄντος. ὁ θεὸς δὲ

Livre, Chap.
[3, 9]	ἢ ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται,	ἢ	γενομένων ἄρτων. ἱερέως δὲ κομίσαντος
[3, 1]	ὑπὲρ αὐτῆς ἐστε ἐνεγκεῖν γενναῖοι,	ἢ	δουλεύειν μᾶλλον ἀγαπᾶτε καθάπερ τὰ
[3, 9]	οἱ ἱερεῖς πρὸς τροφὴν λαμβάνουσιν	ἢ	ἑψηθεῖσαν, ἐλαίῳ γὰρ συμπεφύραται, ἢ
[3, 7]	ἔχοντες προσαγορεύουσιν. εἰ δέ τις	ἢ	θεασάμενος τὴν βοτάνην ἀμαθίᾳ τούτου
[3, 9]	ὑπὲρ τοῦ τὰς νόσους διαφυγεῖν	ἢ	κατ' ἄλλας αἰτίας, εἰς ἃς
[3, 8]	νόμων τῆς συντάξεως: οὓς κρείττονας	ἢ	κατὰ σύνεσιν ἀνθρωπίνην ὄντας εἰς
[3, 2]	καλῶς ἔχει περιορᾶν, ἀλλὰ πρὶν	ἢ	λαβεῖν ἰσχὺν καὶ παρελθεῖν εἰς
[3, 8]	βουλόμενος τῶν πολλῶν διαφέρειν δοκεῖν,	ἢ	μόνῳ τῷ προνοούμενος αὐτῶν βλέπεσθαι.
[3, 2]	πειρώμενοι καταλύειν ἀγαθοὶ συνεῖναι μᾶλλον,	ἢ	οἱ προκόψασαν μείζω κωλύοντες γενέσθαι:
[3, 15]	ὑπακούειν τοῖς Μωυσέος προστάγμασι μᾶλλον	ἢ	ποιεῖν τὰ κατὰ βούλησιν τὴν
[3, 12]	ἐργαστηρίοις ἦσαν, οὐδενί τε ἄλλῳ	ἢ	πόλει μετανισταμένῃ καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει.
[3, 8]	τοῦ λάμπειν ἔτεσι διακοσίοις πρότερον	ἢ	ταύτην ἐμὲ συνθεῖναι τὴν γραφὴν
[3, 7]	τούτου ἀγνοεῖ τὴν φύσιν αὐτῆς	ἢ	τὴν κλῆσιν ἐπιστάμενος οὐκ ἰδὼν
[3, 11]	τινὶ συμπτώματι περὶ τὴν χρόαν	ἢ	τὸ σὺν αὐτῷ πλῆθος ἠλάττωτο,
[3, 9]	πορίζειν τὰ τέλεια θύματα περιστερὰς	ἢ	τρυγόνας δύο, ὧν τὸ μὲν
[3, 11]	ἡμερῶν, ἂν ἄρρεν τὸ τεχθὲν	ᾖ:	διπλασίονας γὰρ εἶναι τὰς ἡμέρας
[3, 6]	τὰς λοιπὰς καὶ μάλισθ' ὅταν	ᾖ	νιφετώδης προπεταννύμενον στεγανὸν ἐποίει τὸ
[3, 4]	τῶν διαφόρων αὐτοῖς κρινοῦσι κἂν	ᾖ	τι μεῖζον ἐπὶ τοὺς ἐν
[3, 1]	ἵνα μὴ τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον	ᾖ	τὸ λαμβάνειν δι' ἀλκὴν τῶν
[3, 5]	ἵνα μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων	ἡ	ἀρετὴ ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς
[3, 14]	ἔτι τε καρποὺς ὧν ἔφερεν	ἡ	γῆ κομίζοντες τῇ τε τούτων
[3, 6]	τὴν ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ	ἡ	γῆ τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας
[3, 11]	προστύχοι καὶ καταπάσας ἐκπιεῖν δίδωσιν:	ἡ	δ' εἰ μὲν ἀδίκως ἐνεκλήθη,
[3, 6]	καὶ σῆψιν παθεῖν οὐ δυναμένων:	ἡ	δ' ἐρὼν μὲν καλεῖται κατὰ
[3, 6]	τοιαύτης ὕλης κατεσκεύασε τὴν σκηνήν.	ἡ	δ' οὐδὲν μεταφερομένου καὶ συμπερινοστοῦντος
[3, 6]	τὸ προανέχον ἐμβαίνει τῆς τραπέζης,	ἡ	δὲ εἰς τὸν πόδα: καὶ
[3, 6]	καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν γλῶτταν,	ἡ	δὲ κατασκευὴ τοιαύτη τις ἦν:
[3, 9]	καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαβεν,	ἡ	δὲ χαριστήριός τέ ἐστι καὶ
[3, 7]	τριάς ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος,	ἡ	δευτέρα δὲ ἄνθρακα παρέχεται καὶ
[3, 6]	βορέαν ἐτέτραπτο, κατόπιν δ' αὐτῆς	ἡ	δύσις κατελείπετο. ἀνίστασθαι δ' αὐτὴν
[3, 6]	πλευρᾶς, πεντήκοντα γὰρ οὖσα πήχεων	ἡ	ἑτέρα μέτωπον τοῦ παντὸς ἦν,
[3, 2]	οἱ πολέμιοι κἀν χερσὶν ἦν	ἡ	μάχη: προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ
[3, 6]	περονίδας τὴν ἀρχὴν τελευτῶντες, ὧν	ἡ	μὲν εἰς τὸ προανέχον ἐμβαίνει
[3, 7]	τῶν κροτάφων. τὸ δὲ μέτωπον	ἡ	μὲν ἐφιελὶς οὐκ ἔπεισι, λεγέσθω
[3, 7]	μὴ διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ	ἡ	μὲν πρώτη τριάς ἐστι σαρδόνυξ
[3, 6]	πεποίητο χρύσεα πάντα ὑπῆρχε. καὶ	ἡ	μὲν σκηνὴ τοιαύτη τε ἦν
[3, 6]	τῶν ὄμβρων ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ	ἡ	μὲν σκηνὴ τοῦτον πήγνυται τὸν
[3, 9]	γάρ εἰσιν ἱερουργίαι, τούτων δ'	ἡ	μὲν ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν ἑτέρα
[3, 14]	αὐτοῖς πάθους τεταραγμένην, παρῆν δ'	ἡ	νεφέλη καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν
[3, 15]	μόνον τὸ συνειδὸς ὑφορώμενοι. οὕτως	ἡ	νομοθεσία τοῦ θεοῦ δοκοῦσα τὸν
[3, 1]	ὕδατος κακίαν ὀνομάσαντες: μὰρ γὰρ	ἡ	πικρία λέγεται. καὶ αὐτόθι τεταλαιπωρημένοι
[3, 2]	αἰῶνα τῶν ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα	ἡ	προειρημένη μάχη: οὐ γὰρ τὰ
[3, 7]	γλῶσσαν, ζώνῃ περισφίγγεται βάμμασιν οἷς	ἡ	πρότερον ἤνθει διαπεποικιλμένῃ χρυσοῦ συνυφασμένου:
[3, 12]	τὸν νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ'	ἡ	σκηνὴ λυομένη μέση τῶν προιουσῶν
[3, 5]	ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ	ἡ	σκηνὴ μέτροις τε καὶ κατασκευῇ
[3, 6]	ἄδυτον ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν	ἡ	σκηνὴ τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν
[3, 10]	καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν πάσχα	ἡ	τῶν ἀζύμων ἑορτὴ ἑπτὰ ἡμέρας
[3, 11]	καὶ τὰς γυναῖκας δ' αἷς	ἡ	τῶν κατὰ φύσιν ἔκκρισις ἔπεισι
[3, 7]	ἱερουργίαν. καὶ ὁποία μέν ἐστιν	ἡ	τῶν πολλῶν ἱερέων στολὴ δεδηλώκαμεν.
[3, 8]	θυμιαμάτων: τὸ δὲ τρύβλιον καὶ	ἡ	φιάλη, ἀργυρᾶ δὲ ἦν, σίκλους
[3, 1]	ἀγομένους ἐπὶ τὸ Σιναῖον ὄρος	ἡ	χώρα τελέως οὖσα ἔρημος καὶ
[3, 2]	καὶ κόσμοι περὶ τὰς ὁπλίσεις	ἥ	τε ἄλλη θεραπεία καὶ κατασκευὴ
[3, 7]	τὴν τῶν στοιχείων φύσιν δηλοῖ:	ἥ	τε γὰρ βύσσος τὴν γῆν
[3, 7]	ἐξ αὐτῆς ἀνεῖσθαι τὸ λίνον,	ἥ	τε πορφύρα τὴν θάλασσαν τῷ
[3, 7]	οἷς προεῖπον μετὰ χρυσίου προσφερής,	ἣ	περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ τῇ
[3, 6]	καὶ τοῦτον δ' ἐκπεριοδεύοντα χρύσεον,	ᾗ	καὶ κρίκοι καὶ σκυταλίδες προσῆσαν,
[3, 7]	ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν,	ᾗ	μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. καὶ
[3, 8]	ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ.	(Συνέβη	δὲ καὶ Ἀαρῶνι συμφορά τις
[3, 8]	κατασκευὴν ἱκανώτατοι: τούτων μέντοι Βεσέβηλον	συνέβη	κριθῆναι τὸν κράτιστον. ὁ δὲ
[3, 8]	εἰς τὸν ἅπαντα βεβαίως αἰῶνα	συνέβη	φυλαχθῆναι δωρεὰν εἶναι δόξαντας τοῦ
[3, 12]	ἑβδόμου ἔτους ἄνεσιν δίδωσι τῇ	γῇ	ἀπό τε ἀρότρου καὶ φυτείας,
[3, 6]	οἱ δ' εἴκοσι πήχεις, ὥσπερ	γῆ	καὶ θάλασσα βάσιμος ἀνθρώποις, οὕτως
[3, 2]	καὶ ταῦτα ἐν ἐρήμῳ τε	γῇ	καὶ ταλαιπωρουμένοις, τόν τε στρατὸν
[3, 14]	τε καρποὺς ὧν ἔφερεν ἡ	γῆ	κομίζοντες τῇ τε τούτων εὐπρεπείᾳ
[3, 6]	ἐσχάραν ἐμφερής: ἐξεδέχετο γὰρ ἡ	γῆ	τὸ ἀπὸ τῆς ἐσχάρας πῦρ
[3, 8]	τοσαύτη γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν	αὐγὴ	μήπω τῆς στρατιᾶς κεκινημένης, ὡς
[3, 4]	διάγνωσιν ἐπανοίσουσιν, ἂν δὲ κἀκείνους	διαφύγῃ	τὸ περὶ τοῦ πράγματος δύσκολον,
[3, 7]	ἰδὼν δ' ἀναγνωρίσειε, τοῖς οὕτω	δὴ	ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον: βοτάνη
[3, 8]	ἐτείοις καὶ ἐρίφοις. οὗτοι μὲν	δὴ	θύουσιν ἐπὶ ἡμέρας δώδεκα κατὰ
[3, 9]	βωμῷ μεμαγμένον ἐλαίῳ: κομίζεται γὰρ	δὴ	καὶ ἔλαιον ὑπὸ τῶν τεθυκότων
[3, 7]	ἄλλοις, οὓς χαναναίας καλοῦσι, καὶ	δὴ	καὶ τῷ ἀρχιερεῖ, ὃν ἀραβάχην
[3, 8]	καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων, καὶ	δὴ,	λέγειν γὰρ ἐν τοῖς περὶ
[3, 6]	ἐκ τῶν βαμμάτων ὕφος: ὅθεν	δὴ	παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ τὸν
[3, 10]	ἀναλωμάτων τοῦ ἀρχιερέως παρασχόντος: οὗ	δὴ	σφαγέντος εἰσκομίσας εἰς τὸν ναὸν
[3, 10]	ἔτους ἑκάστου θύειν ἐνόμισεν, καὶ	δὴ	τελοῦμεν αὐτὴν κατὰ φατρίας μηδενὸς
[3, 8]	τὸν ἑξῆς λόγον. (Καθιερωμένης γὰρ	δὴ	τῆς σκηνῆς καὶ διακεκοσμημένων τῶν
[3, 11]	τὴν ἐρρωμένην κομίσηται χρόαν, ὁ	δὴ	τοιοῦτος ποικίλαις ἀμείβεται θυσίαις τὸν
[3, 10]	εἰρεσιώνην μυρσίνης καὶ ἰτέας σὺν	κράδῃ	φοίνικος πεποιημένην τοῦ μήλου τοῦ
[3, 8]	τιμὴν τοῦ περὶ αὐτοὺς σκυθρωποῦ:	ἤδη	γὰρ Ἀαρὼν καὶ τὴν στολὴν
[3, 11]	ὅπως ὑφηγουμένων τῶν ἱερέων ὑπηρετήσωσιν:	ἤδη	γὰρ τῷ θεῷ καθιέρωτο. (Καὶ
[3, 5]	Μωυσέος αὐτοὺς ἐκεῖ παραμένειν προειρηκότος.	(Ἤδη	δὲ τεσσαράκοντα ἡμερῶν διεληλυθυιῶν καὶ
[3, 15]	ὑπὲρ ἄνθρωπόν ἐστι δυνάμεως αὐτοῦ,	ἤδη	δέ τινες καὶ τῶν ὑπὲρ
[3, 14]	γῆς κτῆσιν εὐδαίμονος, τὴν μὲν	ἤδη	δόντος ἔχετε, τὴν δὲ ἤδη
[3, 11]	ἡμέραν ἑβδόμην, μεθ' ἣν ὡς	ἤδη	καθαραῖς ἐνδημεῖν ἐφίησιν. ὁμοίως δὲ
[3, 1]	εἰς αὐτὸν ἀφορῶντα: καὶ γὰρ	ἤδη	καθεώρων αὐτὸν ἀπὸ τῆς σκοπῆς
[3, 12]	μηδὲν λελωβημένα. (Ταῦτα μὲν οὖν	ἤδη	καὶ κατὰ τὸν ζωῆς χρόνον
[3, 2]	καὶ παρόντων ἐπὶ τὴν μάχην	ἤδη	καὶ κινδυνεύειν δέον ἐθορύβει χαλεπῶς
[3, 2]	ἄγειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς πολεμίους	ἤδη	καὶ μὴ μέλλειν, ὡς τῆς
[3, 8]	τε καὶ ἀνέσεις ὡς ἅπασαν	ἤδη	κακοῦ προσδοκίαν ἀπεωσμένον, καὶ περὶ
[3, 12]	τὸ λοιπὸν ἐτράπη τῶν πολεμικῶν	ἤδη	κατὰ νοῦν ἔχων ἅπτεσθαι, προστάσσει
[3, 14]	ἤδη δόντος ἔχετε, τὴν δὲ	ἤδη	λήψεσθε. Χαναναίων γὰρ ἐπὶ τοῖς
[3, 9]	ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν	ἤδη	πεπληρωμένον καὶ πυρὸς φλεγομένου. τοὺς
[3, 5]	ἔργων, ἃ δι' ἐκεῖνον ἡμῖν	ἤδη	πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων
[3, 8]	τὴν ἑσπέραν ἅπτοντας. (Ἁπάντων δ'	ἤδη	πέρας εἰληφότων ἔδοξαν ἄριστοι τῶν
[3, 2]	ὕδωρ. ~(Τοῦ δὲ Ἑβραίων ὀνόματος	ἤδη	πολλοῦ κατὰ πάντας διαβοωμένου καὶ
[3, 1]	συνεχῶν πληγῶν γεγυμνασμένον καὶ κεκαθαρμένον	ἤδη	πότιμον ἦν. (Ἄραντες δ' ἐκεῖθεν
[3, 8]	εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον	ἤδη	τέλος ἔχει οἷον αὐτῷ τε
[3, 1]	καὶ πρὸς τὴν ὄψιν αὐτοῖς	ἤδη	τὸ δίψος ἔληγε, καὶ πίνουσιν
[3, 2]	προῆγε συντεταγμένους: πολὺ δ' ἦν	ἤδη	τὸ ὁπλιτικὸν αὐτοῖς: καὶ προιὼν
[3, 2]	ἀξιολογωτάτους ἰδίᾳ παρεκάλει καὶ σύμπαν	ἤδη	τὸ πλῆθος ὡπλισμένον παρώρμα. καὶ
[3, 12]	καὶ τοῖς Ἑβραίοις γεγραμμένην παραδίδωσιν.	(Ἐπειδὴ	δὲ καλῶς αὐτῷ τὰ περὶ
[3, 7]	τε καὶ τοῖς αὐτοῖς τῷ	ἐφώδῃ	βάμμασι διηνθισμένον: ἐσσὴν μὲν καλεῖται,
[3, 7]	δὲ σπουδάζειν περὶ τὰς θυσίας	δέῃ	καὶ διακονεῖν, ὅπως μὴ κινουμένης
[3, 15]	ἂν εἴπῃ οὐ παρ' ὃν	ἔζη	χρόνον ὑπῆρξε μόνον, ἀλλὰ καὶ
[3, 7]	ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας τῇ	πέζῃ	τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει πρὸς
[3, 7]	εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε τῇ	τραπέζῃ	τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους ἀποσημαίνει
[3, 8]	Ἕλληνες οἱ τὰ ἡμέτερα τιμῶντες	ἔθη	διὰ τὸ μηδὲν ἀντιλέγειν δύνασθαι
[3, 6]	ἐξ ὧν ἀπὸ μιᾶς βάσεως	συνετέθη	πρὸς ὕψος, ποιήσαντος αὐτὴν συγκειμένην
[3, 4]	τὴν προειρημένην, καλῶς ἔχειν ἡγούμενος	τἀληθῆ	μαρτυρεῖν τοῖς ἀξίοις, εἰ καὶ
[3, 14]	πιστεύειν τοῖς ἐκ τοῦ μὴ	τἀληθῆ	περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι καταπληξαμένοις,
[3, 11]	ἡ δ' εἰ μὲν ἀδίκως	ἐνεκλήθη,	ἐγκύμων τε γίνεται καὶ τελεσφορεῖται
[3, 5]	ὃν Ἰάκωβος δώδεκα παίδων ἀρεταῖς	ἐκοσμήθη,	δι' ὃν Ἰώσηπος ἐδεσπότευσε τῆς
[3, 13]	δὲ πλῆθος πρὸς τοῦτο μᾶλλον	ἐκινήθη	καὶ θορυβῆσαν ἔτι μᾶλλον πρὸς
[3, 7]	ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεως:	ἄνθη	δ' εἰς αὐτὴν ἐνύφανται φοίνικι
[3, 5]	ἐπὶ τοῖς προειρημένοις τοῦ συλλόγου	διελύθη,	ταῖς δ' ἐφεξῆς φοιτῶντες ἐπὶ
[3, 11]	δέ τις ἐξικετεύσας τὸν θεὸν	ἀπολυθῇ	τῆς νόσου καὶ τὴν ἐρρωμένην
[3, 2]	ὁ ἄργυρός τε καὶ χρυσὸς	ἐγκατελήφθη	ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ σκεύη
[3, 8]	βωμῷ αἰφνίδιον ἐξ αὐτοῦ πῦρ	ἀνήφθη	αὐτόματον, καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι
[3, 5]	τοῦ θεοῦ περὶ ὧν Μωυσῆς	διελέχθη	χαῖρον ἐπὶ τοῖς προειρημένοις τοῦ
[3, 1]	χεῖρας ἐπὶ ταῖς εὐχαῖς δρόσος	κατηνέχθη,	καὶ περιπηγνυμένης ταῖς χερσὶ Μωυσῆς
[3, 5]	γῆν, δι' ὃν Ἴσακος γηραιοῖς	ἐτέχθη	γονεῦσι, δι' ὃν Ἰάκωβος δώδεκα
[3, 8]	πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς χρήσεως, ἀλλ'	ἐπεξενώθη	καὶ κατεσκήνωσε τῷ ναῷ τούτῳ.
[3, 13]	δὲ καὶ τὴν μάνναν ἐπιλιπεῖν	συμβαίη	τέλεον ἀπολούμενοι. πολλὰ δὲ εἰς
[3, 6]	τοῖς καύμασι καὶ ὁπότε ὑετὸς	εἴη	γεγενημέναι. πολλὴ δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε
[3, 1]	τὸ νᾶμα καὶ οἷον ἂν	εἴη	θεοῦ τὸ δῶρον δόντος ἐφαίνετο:
[3, 11]	ὁ ἀνὴρ διὰ τὴν ὑπόνοιαν	εἴη	κεκινημένος, μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον
[3, 7]	καὶ ὁ φοῖνιξ δ' ἂν	εἴη	τεκμήριον τοῦ πυρός. ἀποσημαίνει δὲ
[3, 5]	περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα μὴ	βλαβείη	τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ ὑπὸ
[3, 5]	περὶ τῶν ὅλων ὃν ἂν	πραχθείη	τρόπον ἐν τοῖς αὖθις ἀπεσήμαινε
[3, 8]	ὁπότε ταῖς ἱερουργίαις ὁ θεὸς	παρείη,	τὸν ἕτερον τὸν ἐπὶ τῷ
[3, 7]	δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν μὴ	περιρρυείη	πονοῦντος περὶ τὴν ἱερουργίαν. καὶ
[3, 7]	τοιαύτην εἶναι συμβέβηκεν. ὅταν δὲ	προσίῃ	ταῖς ἱερουργίαις ὁ ἱερεὺς ἡγνευκὼς
[3, 6]	ὁ ἥλιος ἐπ' αὐτὴν ἀνιὼν	ἀφίῃ	τὰς ἀκτῖνας. καὶ τὸ μὲν
[3, 2]	ὕδωρ ἔταξε τῶν ὁπλιτῶν ἐπὶ	φυλακῇ	παίδων καὶ γυναικῶν τοῦ τε
[3, 10]	τό τε κρύος ὑφορωμένους ἐπὶ	φυλακῇ	τοῦ ἔτους, ὅταν πατρίδων ἐπιτύχοιεν,
[3, 1]	δίψους καὶ τῆς ὁδοιπορίας τεταλαιπωρημένοις	ἀνάγκη	γένοιτο κόπτειν τὴν πέτραν, ὁ
[3, 5]	ἕκαστος τῶν ἐντευξομένων, ἐμοὶ δὲ	ἀνάγκη	ταῦτα ἱστορεῖν καθάπερ ἐν ταῖς
[3, 7]	ἐνδύεται τὸν λεγόμενον μὲν ἐφώδην,	Ἑλληνικῇ	δ' ἐπωμίδι προσεοικότα: γίνεται γὰρ
[3, 8]	τὸ δὲ τρύβλιον καὶ ἡ	φιάλη,	ἀργυρᾶ δὲ ἦν, σίκλους μὲν
[3, 9]	τὸν ἐπίπλουν καὶ πάντα τὰ	πιμελῆ	σὺν τῷ λοβῷ τοῦ ἥπατος
[3, 8]	καὶ κριὸν σὺν ἀρνίῳ ἐτείῳ	ὁλομελῆ	καυθησόμενα καὶ σὺν αὐτοῖς χίμαρον
[3, 14]	πάθους τεταραγμένην, παρῆν δ' ἡ	νεφέλη	καὶ στᾶσα ὑπὲρ τὴν σκηνὴν
[3, 5]	δὲ πρὶν τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν	νεφέλη	τε ὑπεράνω ἀνέσχε τοῦ παντὸς
[3, 2]	περὶ τὰς ὁπλίσεις ἥ τε	ἄλλη	θεραπεία καὶ κατασκευὴ ἐκείνων λεία
[3, 1]	ὅμοιον δὲ τῇ τῶν ἀρωμάτων	βδέλλῃ,	τὸ δὲ μέγεθος τῷ κοριάννου
[3, 6]	καὶ ὁπότε ὑετὸς εἴη γεγενημέναι.	πολλὴ	δ' ἔκπληξις ἐλάμβανε τοὺς πόρρωθεν
[3, 6]	ἀλλ' ἀκίνητον αὐτὴν ἐν ἠρεμίᾳ	πολλῇ	διαφυλάξειν ἔμελλεν. (Ἐντὸς δὲ διελὼν
[3, 6]	κιονοκράνου κατιοῦσα μέχρι τῆς βάσεως	πολλὴ	κεχυμένη, περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ
[3, 2]	ὑπεπλήσθησαν ἐπ' ἀνδρείᾳ Ἑβραῖοι καὶ	πολλὴ	μεταποίησις ἦν ἀρετῆς αὐτοῖς πρός
[3, 7]	πάλιν δεῖται, καὶ κέχυται μὲν	πολλὴ	μέχρι καὶ τῶν σφυρῶν ἕως
[3, 7]	ἀπ' αὐτῆς ἀπρεπὲς καλύπτουσα καὶ	ὅλη	δὲ τῷ κρανίῳ γιγνομένη ἐπίπεδον:
[3, 7]	ἐστιν ἡ τῶν πολλῶν ἱερέων	στολὴ	δεδηλώκαμεν. (Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται
[3, 8]	τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ τῇ	στολῇ	καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἄγων
[3, 1]	παραλόγου καὶ ὡς δύναμις αὐτῷ:	μὴ	ἀπογινώσκειν δὲ μηδὲ νῦν αὐτοῦ
[3, 5]	αὐτοὺς περὶ τῶν πρακτέων, ἵνα	μὴ	βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ ἀρετὴ
[3, 4]	νομίζουσι: τότε μὲν ἡσυχίαν ἦγε	μὴ	βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς ἀρετῇ χρῆσθαι
[3, 15]	τὸν θεὸν τοιαύτην πεῖραν προσήσεσθαι,	μὴ	γὰρ κατὰ κουφότητα προαχθῆναι τὸν
[3, 8]	ὧν παραλείπω τὴν φύσιν ἐκδιηγεῖσθαι,	μὴ	δι' ὄχλου γένηται τοῖς ἐντυγχάνουσι.
[3, 1]	ἀδίκως ἀποθανών, ἀλλ' ὑπὲρ αὐτῶν,	μὴ	δι' ὧνπερ αὐτὸν βάλλουσι λίθων
[3, 7]	ἐντιθεὶς τῷ ὕφει πρὸς τὸ	μὴ	διαρρεῖν οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ
[3, 7]	δ' αὐτῷ προσέρραπται ὑπὲρ τοῦ	μὴ	διελέγχεσθαι τῆς τομῆς τὴν δυσπρέπειαν:
[3, 1]	αὐτοῖς δι' ἐλπίδα χρήσιμον, ἀλλὰ	μὴ	δυναμένων ἐκβλύσαι μηδ' ἀνασχεῖν ἰκμάδες
[3, 2]	αὐτοῦ διακρατεῖν τὰς χεῖρας καὶ	μὴ	ἐπιτρέπειν κάμνειν βοηθοῦντας. καὶ τούτου
[3, 6]	αὐτῷ συνανθούντων καὶ ποικίλων, ὁπόσα	μὴ	ζῴων ἐξετυποῦτο μορφάς. ἐντὸς δὲ
[3, 5]	δι' ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη πέπρακται,	μὴ	καταφρονήσητε τῶν λεγομένων εἰς ἐμὲ
[3, 7]	θυσίας δέῃ καὶ διακονεῖν, ὅπως	μὴ	κινουμένης ἐμποδίζηται πρὸς τὸ ἔργον,
[3, 5]	μὴ μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος	μὴ	κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος
[3, 5]	τι χρηστὸν περὶ τἀνδρὸς οὔτε	μὴ	λυπεῖσθαι καὶ κατηφεῖν ἠδύναντο. τὸ
[3, 8]	τῷ ἔργῳ τῶν Ἑβραίων καὶ	μὴ	μάτην αὐτοὺς πονήσαντας ὑπερηφανίᾳ τῆς
[3, 2]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἤδη καὶ	μὴ	μέλλειν, ὡς τῆς ἀναβολῆς ἐμποδιζούσης
[3, 5]	ἀπέχεσθαι φόνου: ὁ δὲ ἕβδομος	μὴ	μοιχεύειν: ὁ δὲ ὄγδοος μὴ
[3, 1]	ὕδατος εἰς τὸ ἔσχατον, καὶ	μὴ	μόνον ἀνθρώποις τι παρασχεῖν ἐνδεής,
[3, 12]	εἰσιέναι εἰς τὸν ναὸν ἐκώλυσε:	μὴ	μόνον δὲ περὶ τὰς ἱερουργίας
[3, 4]	σωτηρίας οὐκ ἄλλον τινὰ δύνασθαι	μὴ	Μωυσῆν γενόμενον. αἰσθανόμενος οὖν τῆς
[3, 2]	καὶ πάντες ἂν ἀπωλώλεισαν, εἰ	μὴ	νυκτὸς ἐπιγενομένης ἀπέσχοντο τοῦ κτείνειν.
[3, 1]	πρὸς τὰ ὑπ' αὐτοῦ κελευόμενα	μὴ	ὀκνηρῶς ἀλλὰ προθύμως ὑπουργῶσιν. ἐρομένων
[3, 12]	εἶναι πᾶσαν ἀφέλειαν: τὸν δὲ	μὴ	ὁλόκληρον τῶν ἱερέων νέμεσθαι πρὸς
[3, 1]	ἐπικουρίαν μηδὲ βραδεῖαν γίνεσθαι, εἰ	μὴ	παραυτίκα καὶ εἰ μὴ πρίν
[3, 8]	ἱεροῖς κατέλιπεν ὁπότε θελήσειε καὶ	μὴ	παρεῖναι, καὶ τοῦτ' οὐχ Ἑβραίοις
[3, 1]	τῆς ἐπὶ τροφῇ χάριτος ποτοῦ	μὴ	παρόντος. ὁ δ' οὐκ εἰς
[3, 1]	οἱ δ' ἄνδρες ὑπὲρ ἐκείνων	μὴ	περιορᾶν, ἀλλ' ἐκπορίζειν αὐτοῖς ἀφορμήν
[3, 7]	ἀσφάλεια τῷ ἐσσήνῃ πρὸς τὸ	μὴ	περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ ἐσσήνῃ
[3, 7]	ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς ἂν	μὴ	περιρρυείη πονοῦντος περὶ τὴν ἱερουργίαν.
[3, 1]	εἰ μὴ παραυτίκα καὶ εἰ	μὴ	πρίν τινος πειραθῆναι δυσκόλου πάρεστιν,
[3, 1]	καὶ μνήμης τῶν προυπηργμένων, εἰ	μὴ	πρὸς ἐκεῖνα γίγνοιντο διὰ τὰ
[3, 6]	καὶ τὰ πρότερα ἦν σκεύη	μὴ	σηπόμενα, στερεὰ δὲ περιελήλατ' αὐτῷ
[3, 1]	δέονται: φροντίζει γὰρ καὶ τοῦ	μὴ	σὺν πόνῳ μηδ' ἐργασίᾳ τὸ
[3, 14]	μήτε πιστεύειν τοῖς ἐκ τοῦ	μὴ	τἀληθῆ περὶ τῶν Χαναναίων εἰρηκέναι
[3, 8]	μὲν οὖν καὶ τοῦτο τοῖς	μὴ	τὴν σοφίαν ἐπ' ἐκφαυλισμῷ τῶν
[3, 5]	αὐτῶν, δέος εἶχε τοὺς Ἑβραίους,	μή	τι Μωυσῆς πάθοι, καὶ τῶν
[3, 1]	ἐπιλείψοντος αὐτοῖς τοῦ βρώματος, ἵνα	μὴ	τοῖς ἀδυνάτοις ἄπορον ᾖ τὸ
[3, 1]	πιθανώτατος, καταπαύειν ἤρξατο τῆς ὀργῆς,	μὴ	τῶν παρόντων αὐτοὺς δυσκόλων μεμνημένους
[3, 2]	ὀλίγον ἄνοπλον ἀσθενές, οἷον καὶ	μὴ	ὑπὸ τοιούτων, οἵοις αὐτοῖς σύνοιδεν
[3, 5]	συμφέροντι τῷ ὑμετέρῳ πρὸς ἐμὲ	μὴ	φθονήσαντος εἰπεῖν: οὐ γὰρ Μωυσῆς
[3, 8]	ἀδελφοὺς αὐτῶν καὶ τὸν πατέρα	μὴ	φροντίζειν τῆς ἐπ' αὐτοῖς λύπης
[3, 7]	τοῖς κρίκοις. πρὸς δὲ τὸ	μὴ	χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν μέσῳ
[3, 5]	κλοπὴν δρᾶν: ὁ δὲ ἔνατος	μὴ	ψευδομαρτυρεῖν: ὁ δὲ δέκατος μηδενὸς
[3, 1]	τὴν διάνοιαν ὄντες καὶ ἐν	μνήμῃ	εἶναι τῶν ὑπηργμένων αὐτοῖς ἔκ
[3, 1]	τὸ κρεῖττον, κελεύει τοὺς ἐν	ἀκμῇ	περιστάντας ἐξαντλεῖν λέγων τὸ ὑπολειπόμενον
[3, 11]	ὧν ἐν οἷς ἂν ἡμῖν	ἀφορμὴ	τῆς γραφῆς γένηται διελευσόμεθα τὰς
[3, 15]	παρόντος αὐτοῦ καὶ κολάσοντος ἂν	ἀκοσμῇ	πειθαρχεῖ τοῖς ὑπ' αὐτοῦ νομοθετηθεῖσι,
[3, 15]	ὀργὴν τὴν πρὸς αὐτοὺς ἀλλὰ	γνώμῃ	καταψηφισάμενον αὐτῶν. οὐ δεῖ δὲ
[3, 1]	μηδ' ἄλλο τι τῶν ζῴων	ἱκανὴ	βόσκειν: ψαφαρὰ γάρ ἐστι καὶ
[3, 7]	δὴ ἔχουσι σημανῶ τὸν τρόπον:	βοτάνη	μέν ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς
[3, 7]	αὐτῷ κάλυξ χρύσεος τῇ σακχάρῳ	βοτάνῃ	παρ' ἡμῖν λεγομένῃ ἀπομεμιμημένος, ὑὸς
[3, 7]	δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς	στεφάνη	δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου ταινία
[3, 7]	τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ	στεφάνῃ	ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ
[3, 5]	ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ σκηνῇ	παρατυγχάνῃ	ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ
[3, 1]	εἶναι: καρπόν τε φέρειν ἦν	ἀσθενῆ	τὰ δένδρα διὰ σπάνιν τῆς
[3, 11]	καὶ τελεσφορεῖται κατὰ τὴν γαστέρα:	ψευσαμένη	δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ τοῖς
[3, 12]	οὐδενί τε ἄλλῳ ἢ πόλει	μετανισταμένῃ	καὶ καθιδρυμένῃ ἐῴκει. τὰ δὲ
[3, 7]	δοκεῖν ἐξ ὑφάσματος λινέου ταινία	πεποιημένη	παχεῖα: καὶ γὰρ ἐπιπτυσσόμενον ῥάπτεται
[3, 2]	τῶν ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ	προειρημένη	μάχη: οὐ γὰρ τὰ σώματα
[3, 1]	δηλοῖ δὲ ἐν τῷ ἱερῷ	ἀνακειμένη	γραφὴ τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ
[3, 7]	βάμμασιν οἷς ἡ πρότερον ἤνθει	διαπεποικιλμένῃ	χρυσοῦ συνυφασμένου: κατὰ πέζαν δ'
[3, 6]	ἐτίθετο γὰρ ἐν τῷ ναῷ	τετραμμένη	πρὸς ἄρκτον οὐ πόρρω τοῦ
[3, 7]	τῇ σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν	λεγομένῃ	ἀπομεμιμημένος, ὑὸς δὲ κύαμον Ἑλλήνων
[3, 5]	γλώττης ἀσθενῶς εἰς γνῶσιν αὐτοῖς	παραδιδομένη.	πάντες τε ἤκουον φωνῆς ὑψόθεν
[3, 7]	ἔνδυμα διπλῆς φορεῖ σινδόνος βυσσίνης,	χεθομένη	μὲν καλεῖται, λίνεον δὲ τοῦτο
[3, 7]	ἐστιν ὑπὲρ τρεῖς σπιθαμὰς πολλάκις	αὐξανομένη	τὸ ὕψος, τὴν δὲ ῥίζαν
[3, 7]	καὶ ὅλη δὲ τῷ κρανίῳ	γιγνομένη	ἐπίπεδον: ἥρμοσται δὲ ἀκριβῶς, ὡς
[3, 12]	αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ	λυομένη	μέση τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν
[3, 6]	πυλὶς δ' ἑκατέρᾳ τούτων προσῆν	δεχομένη	τὴν στρόφιγγα. τοῦ δὲ κατὰ
[3, 12]	μεμίσηκεν. ἐκώλυσε δὲ καὶ γυναικὶ	μεμιασμένῃ	τοῖς κατὰ φύσιν πλησιάζειν μηδὲ
[3, 5]	προεῖπε, καὶ παρακαλοῦντες τὸν θεὸν	εὐμενῆ	συμβάλλοντα Μωυσεῖ δοῦναι δωρεάν, ὑφ'
[3, 6]	πλησίον ἵσταται λυχνία ἐκ χρυσοῦ	κεχωνευμένη	διάκενος σταθμὸν ἔχουσα μνᾶς ἑκατόν:
[3, 6]	ὑπ' αὐτῶν ὁπότε δεήσειεν ἄγοιτο	κινουμένη:	οὐ γὰρ ἐπὶ ζεύγους ἐκομίζετο,
[3, 12]	ἄλλῳ ἢ πόλει μετανισταμένῃ καὶ	καθιδρυμένῃ	ἐῴκει. τὰ δὲ περὶ τὴν
[3, 6]	κατιοῦσα μέχρι τῆς βάσεως πολλὴ	κεχυμένη,	περιφράττουσα ἅπαν κύκλῳ τὸ χωρίον,
[3, 12]	μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ λεῖπον,	στενὴ	δ' ἐστὶ σύριγξ αὐλοῦ βραχεῖ
[3, 8]	ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον τῇ	σκηνῇ	καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν τοῦ
[3, 12]	νότον αὖθις καθεστῶτες. εἶθ' ἡ	σκηνὴ	λυομένη μέση τῶν προιουσῶν ἓξ
[3, 5]	ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται δὲ ἡ	σκηνὴ	μέτροις τε καὶ κατασκευῇ οἷς
[3, 5]	ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν τῇ	σκηνῇ	παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς. γενήσεται
[3, 6]	πάντα ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν	σκηνὴ	τοιαύτη τε ἦν καὶ τὰ
[3, 6]	ἦν, τὸ δὲ λοιπὸν ἡ	σκηνὴ	τοῖς ἱερεῦσιν ἀνεῖτο. τὴν μέντοι
[3, 6]	ὕβριν ἀπομαχόμεναι. καὶ ἡ μὲν	σκηνὴ	τοῦτον πήγνυται τὸν τρόπον. (Γίνεται
[3, 8]	τοῦ θεοῦ, ὡς μήτ' ἐν	εἰρήνῃ	ὑπὸ τρυφῆς μήτ' ἐν πολέμῳ
[3, 7]	καὶ τοῦτο ἦν ἀσφάλεια τῷ	ἐσσήνῃ	πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν, ζώνη
[3, 7]	μὴ περιρρεῖν, ζώνη δὲ τῷ	ἐσσήνῃ	προσέρραπτο βάμμασιν οἷς προεῖπον μετὰ
[3, 8]	τε τῷ θεῷ τὰς μὲν	κοινῇ	τὰς δὲ κατ' ἰδίαν ἀνετίθεσαν
[3, 5]	λέγοντα ἀφορῶντες μηδ' ὅτι γλῶττα	ἀνθρωπίνη	πρὸς ὑμᾶς λέγει: τὴν δ'
[3, 11]	δ' ἂν κατὰ τοὺς ὕπνους	ἀποκρίνῃ	γονήν, καθεὶς αὑτὸν εἰς ὕδωρ
[3, 7]	βύσσου πεποικιλμένα, στήμων δ' ἐστὶ	μόνη	βύσσος. καὶ λαβοῦσα τὴν ἀρχὴν
[3, 8]	πλῆθος αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς	μόνῃ	τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει.
[3, 4]	ἐπ' ἄλλων, σὺ δὲ πρὸς	μόνῃ	τῇ τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων
[3, 8]	δεχόμενον, ἀναμίξαντας καὶ καθεψήσαντας σκευάσαι	τέχνῃ	μυρεψῶν χρῖσμα εὐωδέστατον. κἄπειτα τοῦτο
[3, 7]	ἐσσήνῃ πρὸς τὸ μὴ περιρρεῖν,	ζώνη	δὲ τῷ ἐσσήνῃ προσέρραπτο βάμμασιν
[3, 7]	καλεῖται κατὰ τὴν ἡμετέραν γλῶσσαν,	ζώνῃ	περισφίγγεται βάμμασιν οἷς ἡ πρότερον
[3, 7]	αὕτη τὸν μεσαίτατον τόπον ἔχει:	ζώνῃ	τε περιοδεύσας τὸν ὠκεανὸν ἀποσημαίνει:
[3, 8]	ἑνὸς κατὰ γένος, τῇ δὲ	ὀγδόῃ	κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ λαῷ καὶ
[3, 12]	ἐξέτασιν τοῦ στρατοῦ τὸ λοιπὸν	ἐτράπη	τῶν πολεμικῶν ἤδη κατὰ νοῦν
[3, 6]	τούτων ἐκ διφθερῶν κατεσκευασμέναι ὑπερῄεσαν	σκέπη	καὶ βοήθεια ταῖς ὑφανταῖς ἔν
[3, 15]	τοῦ πιστεύεσθαι περὶ ὧν ἂν	εἴπῃ	οὐ παρ' ὃν ἔζη χρόνον
[3, 15]	τοῦ θεοῦ γνώμην διαλεχθέντος ἐν	λύπῃ	καὶ συμφορᾷ τὸ πλῆθος ἐγένετο,
[3, 6]	τὸ μῆκος αὐτῆς εἰς τρία	μέρη	μετὰ δέκα πήχεας ἡρμοσμένους ἐκ
[3, 7]	νείμας εἰς τρία καὶ δύο	μέρη	πᾶσιν ἀνεὶς τοῖς ἱερεῦσιν ὥσπερ
[3, 8]	μὲν δαρεικοὺς δέκα δυναμένην καὶ	πλήρη	θυμιαμάτων: τὸ δὲ τρύβλιον καὶ
[3, 14]	μεγέθους ἅμα καὶ βάθους καὶ	ὄρη	ἀμήχανα τοῖς ὁδεύουσι καὶ πόλεις
[3, 2]	καὶ δίψος ἄπορα καὶ πρὸς	ὄρη	καὶ θάλασσαν ὁδὸν οὐκ ἔχουσι
[3, 12]	καθεστῶτες. εἶθ' ἡ σκηνὴ λυομένη	μέση	τῶν προιουσῶν ἓξ φυλῶν ἐκομίζετο
[3, 11]	τὸν θεὸν διανέμονται. (Ἂν δ'	ὑπονοήσῃ	μεμοιχεῦσθαί τις αὐτῷ τὴν γυναῖκα,
[3, 14]	ἀμαθίας παύσῃ τὸ πλῆθος καὶ	καταστήσῃ	τὴν διάνοιαν αὐτῶν ὑπὸ τῆς
[3, 14]	τῆς γῆς ἀρετὴν κατανοήσουσι καὶ	πόση	δύναμις αὐτοῖς. πρὸ δὲ πάντων
[3, 7]	εἰσι τὸν ἀριθμόν. τά τε	φάρση	ἐκ τεσσάρων ὑφανθέντα τὴν τῶν
[3, 6]	ταῖς εἰσόδοις. δέκα δὲ ἄλλα	φάρση	πηχῶν τὸ πλάτος τεσσάρων τὸ
[3, 8]	ἦν περιττὰ ταῦτ' ἐκέλευσεν εἰς	φάρση	σκεπαστήρια τῆς τε σκηνῆς αὐτῆς
[3, 7]	παίδων τὰ ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις	γλώσσῃ	τῇ ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν
[3, 14]	σωτηρίας, ἀλλ' ὅπως τῆς ἀμαθίας	παύσῃ	τὸ πλῆθος καὶ καταστήσῃ τὴν
[3, 9]	τῶν κρεῶν, ἃ δ' ἂν	περισσεύσῃ	κατακαίουσι. (Θύουσι δὲ καὶ ὑπὲρ
[3, 11]	ἦν ἀληθές, οὐκ ἂν ἐπὶ	τῇ	αὑτοῦ Μωυσῆς ἀτιμίᾳ τοιαῦτ' ἐνομοθέτησεν,
[3, 1]	τὴν δρόσον, ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίᾳ	τῇ	αὐτῶν καὶ διατροφῇ, καὶ γευομένοις
[3, 1]	τὴν πέτραν, ὁ Μωυσῆς πλήττει	τῇ	βακτηρίᾳ, καὶ χανούσης ἐξέβλυσεν ὕδωρ
[3, 12]	δι' ἑβδόμου ἔτους ἄνεσιν δίδωσι	τῇ	γῇ ἀπό τε ἀρότρου καὶ
[3, 5]	πέντε. καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ	τῇ	γραφῇ τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ
[3, 4]	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν φίλων ἀνδραγαθίας.	~(Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ θεασάμενος ὁ Ῥαγουῆλος
[3, 2]	τῆς μάχης τοῦτο τὸ πέρας.	(Τῇ	δ' ὑστεραίᾳ Μωυσῆς νεκρούς τε
[3, 10]	κατὰ ἡμέραν ἑκάστην τοῖς ἱερεῦσιν.	τῇ	δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ,
[3, 7]	ὑπερβεβηκότα μέσης: καλεῖται μὲν μασναεφθῆς,	τῇ	δὲ κατασκευῇ τοιοῦτός ἐστιν ὡς
[3, 10]	σφάττουσι τὸν αὐτὸν τρόπον ἱερουργοῦντες.	τῇ	δὲ νουμηνίᾳ τάς τε καθημερινὰς
[3, 8]	ἑκάστην ἡμέραν ἑνὸς κατὰ γένος,	τῇ	δὲ ὀγδόῃ κατήγγειλεν ἑορτὴν τῷ
[3, 10]	ὁ ἀρχιερεὺς ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ.	(Τῇ	δὲ πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς
[3, 1]	ἀπ' οὐρανοῦ καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν,	τῇ	δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη
[3, 2]	στρατὸν τοῖς τε λόγοις καὶ	τῇ	διὰ τῶν ἔργων παρασκευῇ ἀνεχώρει
[3, 10]	χωρίον αὐτόθι σὺν αὐτῇ καίουσι	τῇ	δορᾷ μηδὲν ὅλως καθάραντες. συγκατακαίεται
[3, 6]	δὲ πρὸς αὐτὴν ἀνατεῖνον τετράγωνοι	τῇ	ἐργασίᾳ. κοιλαίνεται δὲ καθ' ἕκαστον
[3, 1]	ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν ἐν	τῇ	ἐρήμῳ. (Ὡς δ' ἐκεῖθεν ἄραντες
[3, 6]	ἐμβαινούσης κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδος ἑκάστης	τῇ	ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον
[3, 10]	ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν ταύτῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ κριοὺς
[3, 7]	τὰ ὀνόματα γράμμασιν ἐπιχωρίοις γλώσσῃ	τῇ	ἡμετέρᾳ κατὰ ἓξ τῶν λίθων
[3, 8]	ὧν τοὺς μὲν τρεῖς ἐπὶ	τῇ	ἱερᾷ λυχνίᾳ φέγγειν ἔδει τῷ
[3, 12]	γλῶσσαν. γίνονται δὲ δύο, καὶ	τῇ	μὲν ἑτέρᾳ πρὸς παρακέλευσιν καὶ
[3, 15]	πρὸς αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε	τῇ	νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντες δειλίᾳ
[3, 2]	πεποιθήσεως πολεμοῦσιν ἄνθρωποι, κρίνοντας ἐν	τῇ	παρὰ τοῦ θεοῦ συμμαχίᾳ ταῦτα
[3, 8]	γραφὴν τοῦ θεοῦ δυσχεράναντος ἐπὶ	τῇ	παραβάσει τῶν νόμων, περὶ ὧν
[3, 7]	λίθων ἑτέρους δύο κρίκους μείζονας	τῇ	πέζῃ τοῦ ἐσσήνου ᾗπερ ἀνήκει
[3, 10]	ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα,	τῇ	πεντηκοστῇ> ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι,
[3, 12]	πεπραμέναις: περὶ γὰρ τῶν ἐν	τῇ	πόλει πεπραμένων ἔγνωκεν ἑτέρως. εἰ
[3, 10]	δὲ ἀνὰ δύο διαιρεθέντες μὲν	τῇ	πρὸ τοῦ σαββάτου, τῷ δὲ
[3, 3]	μὲν ἐγκώμια τοῦ πλήθους ἐπὶ	τῇ	πρὸς τὸν Μωυσῆν εὐχαριστίᾳ διεξῄει,
[3, 10]	τῆς περσέας προσόντος. εἶναι δὲ	τῇ	πρώτῃ τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς
[3, 7]	ἣ περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ	τῇ	ῥαφῇ καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ
[3, 7]	ἔχον τὰς ἐντομάς, ἃς εἶπον	τῇ	ῥοᾷ παραπλησίως βλαστάνειν, ἀκανθώδεις καὶ
[3, 7]	δ' ἐπ' αὐτῷ κάλυξ χρύσεος	τῇ	σακχάρῳ βοτάνῃ παρ' ἡμῖν λεγομένῃ
[3, 8]	ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον	τῇ	σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν
[3, 5]	Σιναῖον ἀνόδου, ἀλλ' αὐτὸς ἐπιφοιτῶν	τῇ	σκηνῇ παρατυγχάνῃ ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς.
[3, 7]	αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ	τῇ	στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ,
[3, 8]	παρὰ τοῦ θεοῦ ἰδιωτεύων καὶ	τῇ	στολῇ καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις
[3, 14]	ὧν ἔφερεν ἡ γῆ κομίζοντες	τῇ	τε τούτων εὐπρεπείᾳ καὶ τῷ
[3, 1]	τε συνεχεῖ τῆς ὁδοιπορίας καὶ	τῇ	τῆς τροφῆς ἀπορίᾳ, καὶ γὰρ
[3, 8]	αὐτῷ παρασχεῖν ἕτοιμον, πρὸς μόνῃ	τῇ	τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ διετέλει. καὶ
[3, 4]	ἄλλων, σὺ δὲ πρὸς μόνῃ	τῇ	τοῦ θεοῦ θεραπείᾳ κατέχων σεαυτὸν
[3, 8]	ἠρέσκοντο τοῖς λεγομένοις καὶ συνῄνουν	τῇ	τοῦ θεοῦ χειροτονίᾳ: ἦν γὰρ
[3, 2]	Μωυσῆς ἤρχετο καὶ θαρρεῖν παρεκάλει	τῇ	τοῦ θεοῦ ψήφῳ πεπιστευκότας, ὑφ'
[3, 3]	αὐτῶν. ἥδεται δὲ Μωυσῆς ἐπὶ	τῇ	τοῦ πενθεροῦ ἀφίξει καὶ θύσας
[3, 7]	ἀνεπίβατον εἶναι ἀνθρώποις. ἐπί τε	τῇ	τραπέζῃ τοὺς δώδεκα τιθεὶς ἄρτους
[3, 5]	μὲν οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον,	τῇ	τρίτῃ δὲ πρὶν τὸν ἥλιον
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς
[3, 1]	τὴν ἡδονὴν ἐμφερές, ὅμοιον δὲ	τῇ	τῶν ἀρωμάτων βδέλλῃ, τὸ δὲ
[3, 6]	τούτῳ καὶ τῷ μεγέθει καὶ	τῇ	ὑφῇ καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον
[3, 8]	καὶ ὅμοιον ἀστραπῆς λαμπηδόνι ὁρώμενον	τῇ	φλογὶ πάντα ἐδαπάνα τὰ ἐπὶ
[3, 6]	μεγέθει καὶ τῇ ὑφῇ καὶ	τῇ	χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς ἐπὶ ταῖς
[3, 10]	θύουσι καὶ ἔριφον ὑπὲρ ἁμαρτάδων.	(Δεκάτῃ	δὲ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς κατὰ
[3, 10]	ἐπιοῦσαν τηρουμένου. πέμπτῃ δὲ καὶ	δεκάτῃ	διαδέχεται τὴν πάσχα ἡ τῶν
[3, 10]	πέμπτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ	δεκάτῃ	τρεπομένου τὸ λοιπὸν τοῦ καιροῦ
[3, 10]	ἕκτη δ' ἐστὶν αὕτη καὶ	δεκάτη,	τῶν καρπῶν οὓς ἐθέρισαν, οὐ
[3, 10]	καὶ τοῦ ἔτους ἐστὶν ἀρχή,	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ	κατὰ σελήνην ἐν κριῷ τοῦ
[3, 6]	παρέξειν. σινδὼν δ' ἐκ βύσσου	ποικιλωτάτη	διὰ πασῶν ἐπῄει ἀπὸ τοῦ
[3, 1]	τῇ δὲ τροφῇ ταύτῃ τεσσαράκοντα	ἔτη	ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον χρόνον ἦσαν
[3, 12]	ἑβδομάδα. ταῦτα πεντήκοντα μέν ἐστιν	ἔτη	τὰ πάντα, καλεῖται δὲ ὑπὸ
[3, 15]	ἀπόλιδας ἐπὶ τῆς ἐρημίας ἐπ'	ἔτη	τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆς παρανομίας ποινὴν
[3, 12]	ὁμοίως δὲ καὶ πατρὸς συνεῖναι	γαμετῇ	καὶ τηθίσι καὶ ἀδελφαῖς καὶ
[3, 5]	μὴ βλαβείη τῶν λεγομένων ἡ	ἀρετὴ	ὑπὸ ἀνθρωπίνης γλώττης ἀσθενῶς εἰς
[3, 4]	ἦγε μὴ βουλόμενος ἐμποδίζειν τοῖς	ἀρετῇ	χρῆσθαι τοῦ στρατηγοῦ θέλουσι, παυσάμενον
[3, 5]	οὖν ἡμέρας εὐωχούμενοι διῆγον, τῇ	τρίτῃ	δὲ πρὶν τὸν ἥλιον ἀνασχεῖν
[3, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ	τρίτῃ	τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς
[3, 10]	δὲ δευτέρᾳ τῶν ἀζύμων ἡμέρᾳ,	ἕκτη	δ' ἐστὶν αὕτη καὶ δεκάτη,
[3, 10]	τεθυμένων εἰς τὴν ἐπιοῦσαν τηρουμένου.	πέμπτῃ	δὲ καὶ δεκάτῃ διαδέχεται τὴν
[3, 10]	ὁλοκαύτωσιν τῷ θεῷ. (Τῇ δὲ	πέμπτῃ	τοῦ αὐτοῦ μηνὸς καὶ δεκάτῃ
[3, 9]	τούτου τρίτον τοῦ μέτρου, καὶ	τετάρτη	μερὶς ἐπ' ἀρνί: ὁ δὲ
[3, 10]	τὴν πάσχα ἡ τῶν ἀζύμων	ἑορτὴ	ἑπτὰ ἡμέρας οὖσα, καθ' ἣν
[3, 6]	κατόπιν, κρίκοι δὲ τῶν καμάκων	ἑκάστῃ	προσῆσαν: Κιονόκρανα μὲν ἀργύρεα, βάσεις
[3, 6]	ἐπίχρυσοι σκυταλίδες ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων	ἑκάστη	τὸ μέγεθος σύνδεσμος ἦσαν τῶν
[3, 6]	θυσίας κατὰ τὴν ἑκάστου δύναμιν	ἵστη	τὴν σκηνήν, πρῶτον μὲν αἴθριον
[3, 10]	ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, τῇ	πεντηκοστῇ>	ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει
[3, 11]	βίον τοῦ τε σκέλους ἐκπεσόντος	αὐτῇ	καὶ τὴν κοιλίαν ὑδέρου καταλαβόντος.
[3, 10]	καθαρώτατον ἄγοντες χωρίον αὐτόθι σὺν	αὐτῇ	καίουσι τῇ δορᾷ μηδὲν ὅλως
[3, 6]	τις ἦν: μῆκος μὲν ἦν	αὐτῇ	πέντε σπιθαμῶν, τὸ δ' εὖρος
[3, 6]	τριῶν τὸ ὕψος. ἦσαν δ'	αὐτῇ	πόδες τὰ μὲν ἐξ ἡμίσους
[3, 2]	τῆς ἐρήμου καὶ τῶν ἐν	αὐτῇ	πραχθέντων ἀπαιτοῦντας, ἀλλ' οὐχ ὅταν
[3, 1]	αὐτοῖς πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες	αὐτῇ	ταύτῃ σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς
[3, 11]	μηνὶ δεκάτῳ γενέσθαι παιδίον ἄρρεν	αὐτῇ.	τῶν δ' ὅρκων τελειωθέντων τῆς
[3, 12]	τοῦ Ἰωσήπου: δέησις δὲ ἦν	αὕτη	Ἰακώβου πρὸς Ἰώσηπον ποιητοὺς αὐτῷ
[3, 10]	ἀζύμων ἡμέρᾳ, ἕκτη δ' ἐστὶν	αὕτη	καὶ δεκάτη, τῶν καρπῶν οὓς
[3, 7]	τρόπῳ γῆς ἔταξε: καὶ γὰρ	αὕτη	τὸν μεσαίτατον τόπον ἔχει: ζώνῃ
[3, 12]	ἐξ ἀργύρου ποιησάμενος, ἔστι δὲ	τοιαύτη:	μῆκος μὲν ἔχει πηχυαῖον ὀλίγῳ
[3, 6]	ὑπῆρχε. καὶ ἡ μὲν σκηνὴ	τοιαύτη	τε ἦν καὶ τὰ περὶ
[3, 6]	ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ κατασκευὴ	τοιαύτη	τις ἦν: μῆκος μὲν ἦν
[3, 8]	μέλλουσι πολεμεῖν προεμήνυεν ὁ θεός:	τοσαύτη	γὰρ ἀπήστραπτεν ἀπ' αὐτῶν αὐγὴ
[3, 7]	τὴν δὲ ῥίζαν ἐμφερὴς βουνιάδι,	ταύτῃ	γὰρ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις
[3, 6]	ἕκαστον δὲ τῶν ποδῶν καὶ	ταύτῃ	ἐλήλατο κρίκος οὐκ ἄπωθεν τοῦ
[3, 7]	δὲ ἀρχιερεὺς κοσμεῖται μὲν καὶ	ταύτῃ	παραλιπὼν οὐδὲν τῶν προειρημένων, ἐπενδυσάμενος
[3, 1]	πορρωτάτω καινὴν ὁδὸν ἀπελθόντες αὐτῇ	ταύτῃ	σωθείησαν μὲν αὐτοί, τοὺς δὲ
[3, 6]	θρόνῳ τοῦ θεοῦ προστυπεῖς ἑωρακέναι.	ταύτῃ	τὰς δύο πλάκας, ἐν αἷς
[3, 1]	αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ τροφῇ	ταύτῃ	τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ' ὅσον
[3, 10]	ἕως ἑσπέρας θύουσι δ' ἐν	ταύτῃ	τῇ ἡμέρᾳ ταῦρόν τε καὶ
[3, 7]	θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαισμένον καὶ	ταύτῃ	χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ
[3, 7]	οὕτως πεποιημένος. καὶ ἡ μὲν	πρώτη	τριάς ἐστι σαρδόνυξ τόπαζος σμάραγδος,
[3, 10]	περσέας προσόντος. εἶναι δὲ τῇ	πρώτῃ	τῶν ἡμερῶν τὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως
[3, 6]	ἦν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν	σκεύη.	~(Γίνονται δὲ καὶ τοῖς ἱερεῦσι
[3, 8]	σκηνὴν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν	σκεύη	ἐλαίῳ τε προσχριομένῳ, καθὼς εἶπον,
[3, 6]	οὗ καὶ τὰ πρότερα ἦν	σκεύη	μὴ σηπόμενα, στερεὰ δὲ περιελήλατ'
[3, 8]	καὶ πάνθ' ὅσα περὶ αὐτὴν	σκεύη	μοι δεδήλωται. (Ἐπέδειξε δὲ ὁ
[3, 7]	ἴδοι τὴν στολὴν τά τε	σκεύη,	οἷς περὶ τὴν ἱερουργίαν χρώμεθα,
[3, 11]	τε σκηνὴν αὐτοῖς καὶ τὰ	σκεύη	τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ἄλλ'
[3, 2]	ἐγκατελήφθη ἐν τῷ στρατοπέδῳ καὶ	σκεύη	χαλκᾶ, οἷς ἐχρῶντο περὶ τὴν
[3, 6]	τοῦ μεγέθους ὅσα τε δεῖ	σκεύη	χωρεῖν αὐτὴν ἀνεδίδασκε πρὸς τὰς
[3, 2]	καὶ τῇ διὰ τῶν ἔργων	παρασκευῇ	ἀνεχώρει πρὸς τὸ ὄρος θεῷ
[3, 2]	ἥ τε ἄλλη θεραπεία καὶ	κατασκευὴ	ἐκείνων λεία τε παντοία κτηνῶν
[3, 5]	ἡ σκηνὴ μέτροις τε καὶ	κατασκευῇ	οἷς αὐτὸς ὑπέδειξεν ὑμῶν ἀόκνως
[3, 6]	τὴν ἡμετέραν γλῶτταν, ἡ δὲ	κατασκευὴ	τοιαύτη τις ἦν: μῆκος μὲν
[3, 7]	καλεῖται μὲν μασναεφθῆς, τῇ δὲ	κατασκευῇ	τοιοῦτός ἐστιν ὡς στεφάνη δοκεῖν
[3, 6]	εἴκοσι, χρυσείους ἔχοντα γιγλύμους ἐπὶ	συναφῇ	θηλείας τε καὶ ἄρρενος συνείλεκτο,
[3, 7]	περιοδεύσασα δεῖται πάλιν ἐπὶ τῇ	ῥαφῇ	καὶ κατακρεμνᾶται: τοὺς δὲ θυσάνους
[3, 1]	δὲ ἐν τῷ ἱερῷ ἀνακειμένη	γραφὴ	τὸν θεὸν προειπεῖν Μωυσεῖ οὕτως
[3, 5]	καὶ χεὶρ ἦν ἐπὶ τῇ	γραφῇ	τοῦ θεοῦ. ~(Οἱ δὲ χαίροντες
[3, 1]	καταπεμφθεῖσιν αὐτοῖς διετέλουν, τῇ δὲ	τροφῇ	ταύτῃ τεσσαράκοντα ἔτη ἐχρήσαντο ἐφ'
[3, 1]	παρασχεῖν, διαφθειρομένης καὶ τῆς ἐπὶ	τροφῇ	χάριτος ποτοῦ μὴ παρόντος. ὁ
[3, 1]	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ αὐτῶν καὶ	διατροφῇ,	καὶ γευομένοις τοῦτο αὐτοῖς παρεῖχε
[3, 6]	καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῇ	ὑφῇ	καὶ τῇ χρόᾳ παραπλήσιον τοὺς
[3, 2]	ἀγαθῶν αἰτία κατορθωθεῖσα ἡ προειρημένη	μάχη:	οὐ γὰρ τὰ σώματα μόνον
[3, 2]	πολέμιοι κἀν χερσὶν ἦν ἡ	μάχη:	προθυμίᾳ δὲ καὶ διακελευσμῷ τὰ
[3, 7]	μέντοι τῶν κλάδων ἀνίησι κάλυκα	προσεχῆ	τῷ κλωνί, περίεισι δ' αὐτὴν
[3, 10]	καλεῖται καὶ τοῦ ἔτους ἐστὶν	ἀρχή,	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ κατὰ σελήνην ἐν κριῷ
[3, 1]	τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷς ἂν	ἀτυχῇ	γένους ὄντος. ὁ θεὸς δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/03/2010