Livre, Chap. |
[3, 9] |
εἰσβολὴν
αὐτοῖς.
Ἁρπαγῆς
μέντοι
καὶ
|
ὕβρεως |
ἀπέχεσθαι
παρήγγειλεν
τῷ
βασιλεῖ
χαριζόμενος, |
[3, 8] |
ὅταν
ἄνθρωπος
αὐτοῦ
τὸ
δῶρον
|
ὑβρίζῃ; |
καὶ
γὰρ
εἰλήφαμεν
παρ'
ἐκείνου |
[3, 7] |
καὶ
τὴν
ἐμπιστευθεῖσαν
αὐτῷ
στρατηγίαν
|
ὑβρίσας |
εὐτυχεῖν
παρ'
οἷς
πολεμήσων
ἐπέμφθη. |
[3, 8] |
ἐγγόνους
τιμωρεῖται
τοὺς
τῶν
πατέρων
|
ὑβριστάς. |
Διὰ
τοῦτο
μεμίσηται
παρὰ
θεῷ |
[3, 7] |
ἐφρούρει
τῆς
ἡμέρας.
Συνέβη
δὲ
|
ὕδατος |
ἀπορουμένων
τῶν
Σαμαρέων
ἐκφλεγῆναι
τότε |
[3, 7] |
ἀσχαλλόντων
ἤδη
ὡς
καθάπαν
ἐπιλελοιπότος
|
ὕδατος· |
ὁ
γὰρ
Ἰώσηπος
τήν
τε |
[3, 7] |
θεασαμένων
εἰς
χλεύην
τοσοῦτον
παραναλίσκοντας
|
ὕδατος |
οὓς
οὐδὲ
ποτὸν
ἔχειν
ὑπελάμβανον, |
[3, 7] |
πλὴν
ἁλὸς
ἁπάντων,
ἔνδεια
δὲ
|
ὕδατος |
ὡς
ἂν
πηγῆς
μὲν
οὐκ |
[3, 5] |
καὶ
ἐπισιτισμός,
εἰ
δέοιντο,
καὶ
|
ὑδρεία |
κατὰ
συντάξεις
ἑκάστοις.
Οὐδὲ
γὰρ |
[3, 7] |
συρρέοντας
τόπον
καὶ
μετρουμένους
τὸ
|
ὕδωρ, |
ἐφ'
ὃν
καὶ
τοῖς
ὀξυβελέσιν |
[3, 10] |
ἐπὶ
χείλους
αὐτῆς
ἀεὶ
τὸ
|
ὕδωρ |
μήθ'
ὑπονοστοῦν
μήθ'
ὑπερχεόμενον.
Ἀγνοούμενος |
[3, 10] |
ἀεὶ
μένουσα.
Τὸ
μὲν
γὰρ
|
ὕδωρ |
οὐκ
ἀπᾴδει
χιόνος
ἐξαιθριασθέν,
ὅπερ |
[3, 7] |
εἴ
ποτε
τὸ
κλίμα
θέρους
|
ὕεται. |
Καὶ
κατὰ
ταύτην
τὴν
ὥραν |
[3, 7] |
πρὸς
Οὐεσπασιανὸν
ᾐτεῖτο
πέμψαι
τὸν
|
υἱὸν |
αὐτῷ
Τίτον
ἐπιθήσοντα
τῇ
νίκῃ |
[3, 7] |
τινα
πόνον
μετὰ
στρατιᾶς
τὸν
|
υἱὸν |
ἐπιπέμπει
πεντακοσίων
μὲν
ἱππέων
χιλίων |
[3, 9] |
καὶ
αὐτὸς
παραγενόμενος
ἐκδέχεται
τὸν
|
υἱὸν |
καὶ
μετὰ
τριῶν
ταγμάτων
προελθὼν |
[3, 7] |
συγχυθῆναι.
ῥᾷστα
μέντοι
τόν
τε
|
υἱὸν |
ὁ
πατὴρ
δεδιότα
καὶ
τὴν |
[3, 10] |
τῆς
πόλεως
πεδίῳ
πέμπει
τὸν
|
υἱὸν |
σὺν
ἱππεῦσιν
ἑξακοσίοις
ἐπιλέκτοις.
(Ὁ |
[3, 1] |
συνῆν
τῷ
Νέρωνι,
τὸν
μὲν
|
υἱὸν |
Τίτον
ἀπέστειλεν
ἐπ'
Ἀλεξανδρείας
τὸ |
[3, 9] |
τὰς
πόλεις.
Πέμπει
δὴ
τὸν
|
υἱὸν |
Τίτον
εἰς
Καισάρειαν
μετάξοντα
τὴν |
[3, 1] |
μέγα
δὲ
πίστεως
αὐτοῦ
τοὺς
|
υἱοὺς |
ὅμηρον
καὶ
τὰς
τούτων
ἀκμὰς |
[3, 6] |
τὰς
ὑπόπτους
καὶ
λοχᾶσθαι
δυναμένας
|
ὕλας, |
οἷς
εἵπετο
καὶ
Ῥωμαίων
ὁπλιτικὴ |
[3, 6] |
τὰ
δύσβατα
καὶ
τὰς
ἐμποδίους
|
ὕλας |
προανακόπτειν,
ὡς
μὴ
ταλαιπωροῖτο
δυσποροῦν |
[3, 7] |
καὶ
τὰ
ὄργανα
καὶ
πᾶσαν
|
ὕλην |
κατέχωσαν.
Περὶ
δὲ
δείλην
πάλιν |
[3, 8] |
θνητὰ
πᾶσιν
καὶ
ἐκ
φθαρτῆς
|
ὕλης |
δεδημιούργηται,
ψυχὴ
δὲ
ἀθάνατος
ἀεὶ |
[3, 7] |
προσιτὸν
τοῦ
τείχους
ἐπὶ
συγκομιδὴν
|
ὕλης |
ἐκπέμπει
πᾶν
τὸ
στράτευμα,
καὶ |
[3, 10] |
δ'
ἐγίνοντο
ταχέως
ἀφθονίᾳ
τε
|
ὕλης |
καὶ
πλήθει
τεχνιτῶν.
(Ἡ
δὲ |
[3, 7] |
τὰς
ἀμύνας
φθανόμενοι·
ξηρᾶς
γὰρ
|
ὕλης, |
πρὸς
δὲ
ἀσφάλτου
τε
καὶ |
[3, 7] |
τὰς
ὁρμὰς
σκοπῶν
ἀπορουμένας
ὥσπερ
|
ὕλης |
τὸ
πῦρ·
προσήκειν
γε
μὴν |
[3, 7] |
Ἁψάμενοι
δὲ
ὅσον
αὔης
εἶχον
|
ὕλης |
τριχόθεν
ἐπεκθέουσιν,
καὶ
τά
τε |
[3, 10] |
τὸν
ἐμὸν
κρίνεσθαι
κἀμὲ
καὶ
|
ὑμᾶς, |
εἰ
τῶν
μὲν
προκατωρθωμένων
ἄξιος |
[3, 10] |
Προθυμίας
μὲν
εἰς
τὸ
φανερὸν
|
ὑμᾶς |
εὖ
ἔχοντας
χαίρω
βλέπων,
δέδοικα |
[3, 10] |
τῶν
λόγων
ὑπομνῆσαι
τοῦ
γένους
|
ὑμᾶς, |
ἵν'
εἰδῆτε,
τίνες
ὄντες
πρὸς |
[3, 10] |
πρὸς
ἀστρατηγήτους
διαγωνίζεσθε,
καὶ
ὡς
|
ὑμᾶς |
μὲν
ταῦτα
πολλαπλασίους
ποιεῖ
τὰ |
[3, 10] |
ὑποστρέφειν
οὐκ
ἂν
ὑπομείναιμι
λειφθείς.
|
Ὑμεῖς |
δὲ
πῶς
οὐκ
ἂν
αἰσχύνοισθε |
[3, 10] |
δ'
ἐκείνου
παῖς,
στρατιῶται
δ'
|
ὑμεῖς |
ἐμοῦ·
καὶ
γὰρ
ἐκείνῳ
τὸ |
[3, 10] |
πολεμίους
ἐμβαλῶ.
Μὴ
λείπεσθε
δ'
|
ὑμεῖς |
ἐμοῦ
πεπεισμένοι
τὴν
ἐμὴν
ὁρμὴν |
[3, 3] |
παρ'
ὅσον
οὐδαμοῦ
φύσει
διψάδες,
|
ὕονται |
δὲ
τὸ
πλέον·
γλυκὺ
δὲ |
[3, 7] |
καταρριφθεῖσιν
φυλακήν,
οἱ
λοιποὶ
δὲ
|
ὑπ' |
ἀθρόων
βιαζόμενοι
τῶν
βελῶν
εἴξωσιν |
[3, 9] |
τὴν
περὶ
τούτου
δέησιν
ὡς
|
ὑπ' |
ἀκρίτου
γινομένην
πλήθους
ἐξέλυσεν
ἡσυχίᾳ· |
[3, 10] |
ἢ
σχεδία
κατελάμβανεν,
καὶ
προσβαίνειν
|
ὑπ' |
ἀμηχανίας
εἰς
τοὺς
ἐχθροὺς
πειρωμένων |
[3, 7] |
γέρρα
διατείναντες
ὑπὲρ
χαρακωμάτων
ἔχουν
|
ὑπ' |
αὐτοῖς
οὐδὲν
ἢ
μικρὰ
βλαπτόμενοι |
[3, 7] |
τῆς
πολιορκίας,
καὶ
προσκαλεσάμενος
τοὺς
|
ὑπ' |
αὐτὸν
ἡγεμόνας
ἐβουλεύετο
περὶ
τῆς |
[3, 6] |
τε
ἰδίας
καὶ
τὰς
τῶν
|
ὑπ' |
αὐτὸν
ἡγεμόνων
ἔταξεν
ἀποσκευὰς
καὶ |
[3, 4] |
τὸ
δέκατον,
ζεύγνυσι
τὸ
ἀχθὲν
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
πεντεκαιδέκατον.
Τούτοις
εἵποντο
ὀκτωκαίδεκα |
[3, 8] |
εὔχομαι·
μετὰ
γὰρ
δεξιὰν
ἀναιρούμενος
|
ὑπ' |
αὐτῶν
εὔθυμος
τεθνήξομαι,
τὴν
τῶν |
[3, 8] |
οἷς
οὕτως
ἐπολέμησας,
σώζεσθαι
δὲ
|
ὑπ' |
ἐκείνων,
κἂν
ᾖ
βέβαιον,
θέλεις. |
[3, 8] |
τὸν
Νικάνορα
τὸ
μὲν
στρατιωτικὸν
|
ὑπ' |
ὀργῆς
ἐκκαίειν
τὸ
σπήλαιον
ὥρμητο, |
[3, 7] |
λοιπὸν
πλῆθος
ἔν
τε
τοῖς
|
ὑπαίθροις |
καὶ
κατὰ
τὰς
οἰκίας
ἀπεσφάττοντο |
[3, 10] |
δ'
ἐπὶ
τὴν
λίμνην
καταθέοντες
|
ὑπαντιάζουσιν |
τοῖς
πολεμίοις
περιέπιπτον·
ἐκτείνοντο
δ' |
[3, 2] |
Πτολεμαΐδος
ἠπείγετο.
Καὶ
κατὰ
ταύτην
|
ὑπαντῶσιν |
αὐτῷ
τὴν
πόλιν
οἱ
τῆς |
[3, 7] |
τοὺς
προεξομαλιοῦντας
τὴν
ὁδὸν
ὀρεινὴν
|
ὑπάρχουσαν |
καὶ
πετρώδη,
δύσβατον
δὲ
καὶ |
[3, 8] |
ἀπιστεῖν
ἐδόκει
καὶ
τὸν
Ἰώσηπον
|
ὑπελάμβανεν |
ταῦτα
περὶ
σωτηρίας
πανουργεῖν,
κατὰ |
[3, 2] |
καταδρομαῖς,
εἴ
τι
Ἰουδαῖοι
παρακινοῖεν,
|
ὑπελάμβανον· |
καὶ
γὰρ
οὐ
μικρὸν
ἐδόκει |
[3, 7] |
δὲ
τὸ
ταμιεύεσθαι
χαλεπώτερον
ἐνδείας
|
ὑπελάμβανον, |
καὶ
τὸ
μὴ
αὐτεξούσιον
αὐτῶν |
[3, 2] |
πολέμῳ
καὶ
περισσεύειν
σφᾶς
αὐτοὺς
|
ὑπελάμβανον. |
Καὶ
τῶν
μὲν
προσφιλονεικούντων
τοῖς |
[3, 7] |
ὕδατος
οὓς
οὐδὲ
ποτὸν
ἔχειν
|
ὑπελάμβανον, |
ὥστε
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
ἀπογνόντα |
[3, 7] |
καὶ
γέροντες·
οὐδὲν
γὰρ
ἄρρεν
|
ὑπελείφθη |
δίχα
νηπίων,
ἃ
μετὰ
γυναικῶν |
[3, 10] |
μάχεσθαι
μὲν
ἢ
διακωλύειν
οὐδεὶς
|
ὑπέμεινεν, |
λιπόντες
δὲ
τὴν
φρουρὰν
οἱ |
[3, 10] |
μετὰ
πίστεις
ἐπιθέσθαι
προελθοῦσιν
οὐχ
|
ὑπέμενεν. |
Ἐξενίκων
δ'
οἱ
φίλοι
μηδὲν |
[3, 7] |
καὶ
τὰ
χώματα
τῶν
Ῥωμαίων
|
ὑπεπίμπρασαν. |
Οἱ
δὲ
κακῶς
ἐπεβοήθουν
πρός |
[3, 7] |
ὡς
ὑπὲρ
σωθησομένης,
ἀλλ'
ὡς
|
ὑπὲρ |
ἀπολωλυίας
ἤδη
τῆς
πατρίδος
ἀμυνόμενον, |
[3, 7] |
ὡς
ἀκατάληπτον
εἶναι
πολεμίοις
τὴν
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
ἀκρώρειαν.
Κυκλόθεν
δ'
ἄλλοις |
[3, 7] |
τὸ
κατ'
αὐτὸν
ἀσφαλὲς
ὑποστελλόμενος
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
ἔφασκεν
ποιεῖσθαι
τὴν
ἔξοδον· |
[3, 10] |
Ἰουδαῖοι
δέ,
ἵν'
εἴπωμεν
καὶ
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν,
μέχρι
νῦν
οὐ
κοπιῶσιν |
[3, 8] |
ὡς
ταχέως
ἐπελάθου
σαυτοῦ.
Πόσους
|
ὑπὲρ |
ἐλευθερίας
ἀποθνήσκειν
ἔπεισας.
Ψευδῆ
μὲν |
[3, 6] |
ἕτοιμοι
πρόθυμοί
τε
ὡς
ἂν
|
ὑπὲρ |
κινδυνευούσης
πατρίδος
καὶ
γυναικῶν
καὶ |
[3, 10] |
οὐ
μέχρι
τέλους
σφάλλεται.
Καὶ
|
ὑπὲρ |
μειζόνων
δὲ
ἢ
Ἰουδαῖοι
διαγωνιεῖσθε· |
[3, 2] |
συντάξασθαι
κυκλωθέντες,
πάλιν
πίπτουσι
μὲν
|
ὑπὲρ |
ὀκτακισχιλίους,
οἱ
λοιποὶ
δὲ
πάντες |
[3, 3] |
τὴν
εὐθηνίαν,
ὡς
τὴν
ἐλαχίστην
|
ὑπὲρ |
πεντακισχιλίους
πρὸς
τοῖς
μυρίοις
ἔχειν |
[3, 7] |
ἀγωνίζεσθαί
τε
ἕκαστον
οὐχ
ὡς
|
ὑπὲρ |
σωθησομένης,
ἀλλ'
ὡς
ὑπὲρ
ἀπολωλυίας |
[3, 8] |
πρὸς
ἐκείνους
διιστάμεθα.
Καλὸν
γὰρ
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἐλευθερίας
ἀποθνήσκειν·
φημὶ
κἀγώ, |
[3, 7] |
γὰρ
τοῦ
κατάντους
ἑώρων
αὐτοὺς
|
ὑπὲρ |
τὸ
τεῖχος
ἐφ'
ἕνα
συρρέοντας |
[3, 7] |
μὲν
ἓξ
ἄνδρες,
τραυματίαι
δ'
|
ὑπὲρ |
τριακοσίους
ἀνεκομίσθησαν.
Εἰκάδι
μὲν
Δαισίου |
[3, 7] |
ὕπερθεν
ἀφιεμένων
βελῶν
γέρρα
διατείναντες
|
ὑπὲρ |
χαρακωμάτων
ἔχουν
ὑπ'
αὐτοῖς
οὐδὲν |
[3, 9] |
ἐπ'
αὐτοῦ
πολεμίους
ἐδεδοίκεσαν,
μετέωρος
|
ὑπεραρθεὶς |
ὁ
κλύδων
ἐβάπτιζεν.
Ἦν
δ' |
[3, 7] |
ἑβδόμῃ
τὰ
χώματα
τῶν
Ῥωμαίων
|
ὑπερήρθη |
τὸ
τεῖχος,
αὐτομολεῖ
δέ
τις |
[3, 10] |
ἔργον.
Ὁ
δ'
ὡς
εἰκός,
|
ὑπερησθεὶς |
τῇ
τε
τοῦ
παιδὸς
ἀρετῇ |
[3, 1] |
ἐμπίπτει
καὶ
δέος,
φανερῶς
δὲ
|
ὑπερηφάνει |
καὶ
προσωργίζετο,
στρατηγῶν
μὲν
ῥᾳστώνῃ |
[3, 7] |
οἱ
μὲν
πρὸς
ἀλεωρὰν
τῶν
|
ὕπερθεν |
ἀφιεμένων
βελῶν
γέρρα
διατείναντες
ὑπὲρ |
[3, 7] |
μηχανὴν
ἀντιπαραγόντων
τοὺς
σάκκους
τῶν
|
ὕπερθεν, |
ὑποβαλλόντων
δὲ
ταῖς
ἐμβολαῖς,
ὡς |
[3, 7] |
δὲ
πατρὶς
αὐτῷ
τῆς
Γαλιλαίας·
|
ὑπερμεγέθη |
δὲ
πέτραν
ἀράμενος
ἀφίησιν
ἀπὸ |
[3, 7] |
τὸν
κριόν.
Ὁ
δ'
ἐστὶν
|
ὑπερμεγέθης |
δοκὸς
ἱστῷ
νηὸς
παραπλήσιος·
ἐστόμωται |
[3, 10] |
καὶ
προσαμύνειν
ἑαυτοῖς,
αἱ
δ'
|
ὑπέρογκοι |
δυνάμεις
ὑφ'
ἑαυτῶν
βλάπτονται
πλέον |
[3, 10] |
ἱππεῦσιν
ἑξακοσίοις
ἐπιλέκτοις.
(Ὁ
δ'
|
ὑπέρογκον |
εὑρὼν
τὴν
τῶν
πολεμίων
πληθὺν |
[3, 2] |
τὸ
πάθος
ἤγειρε
τὰς
τόλμας,
|
ὑπερορῶντές |
τε
τοὺς
ἐν
ποσὶ
νεκροὺς |
[3, 7] |
καὶ
τὴν
πρὸς
τὰς
κολάσεις
|
ὑπεροψίαν, |
ἐπειδὴ
καὶ
πρότερον
ληφθείς
τις |
[3, 10] |
τὸ
ὕδωρ
μήθ'
ὑπονοστοῦν
μήθ'
|
ὑπερχεόμενον. |
Ἀγνοούμενος
δὲ
τέως
ὁ
Ἰορδάνης |
[3, 7] |
ἐπὶ
τῶν
χωμάτων
δέρρεις,
αἷς
|
ὑπεσκήνουν, |
διέσπα,
τοῖς
δὲ
ἔργοις
ἐνέβαλλεν |
[3, 8] |
δυναμένην.
Μεθ'
ἡμέραν
μὲν
οὖν
|
ὑπεστέλλετο |
τῶν
πολεμίων
πάντα
διειληφότων,
νυκτὸς |
[3, 7] |
ἑτέρας
δοκοῦ,
σταυροῖς
ἑκατέρωθεν
ἑδραίοις
|
ὑπεστηριγμένης. |
Ἀνωθούμενος
δὲ
ὑπὸ
πλήθους
ἀνδρῶν |
[3, 7] |
ὑποχέοντες
ταῖς
σανίσιν,
ἧς
ἐπολισθάνοντες
|
ὑπεσύροντο; |
Καὶ
οὔτε
τῶν
τρεπομένων
οὔτε |
[3, 2] |
τὸν
ἡγεμόνα
προθύμως
σφᾶς
αὐτοὺς
|
ὑπέσχοντο |
κατὰ
τῶν
ὁμοφύλων
συμμάχους·
οἷς |
[3, 10] |
τὰς
πρὸς
τὸ
τεῖχος
φυγὰς
|
ὑπετέμνετο |
καὶ
πρὸς
τὸ
πεδίον
ἀπέστρεφεν, |
[3, 7] |
συνθήματος
τῶν
βελῶν
τὸ
φῶς
|
ὑπετέμνετο. |
Μεμνημένοι
γε
μὴν
τῶν
τοῦ |
[3, 8] |
κατὰ
μικρὸν
δὲ
εἰς
πίστιν
|
ὑπήγετο |
τοῦ
θεοῦ
διεγείροντος
αὐτὸν
εἰς |
[3, 8] |
ἂν
αὐτὸς
ἀπατήσων
ἄνδρα
φίλον
|
ὑπήκουσεν |
ἐλθεῖν.
(Ἐνδοιάζοντος
δὲ
τοῦ
Ἰωσήπου |
[3, 9] |
ἀνοίγουσιν
αὐτῷ
καὶ
μετ'
εὐφημιῶν
|
ὑπήντων |
σωτῆρα
καὶ
εὐεργέτην
ἀνακαλοῦντες.
Τῆς |
[3, 7] |
ᾤδουν
καὶ
μετέωροι
πρὸς
ταραχὴν
|
ὑπῆρχον. |
Ἐδόκει
δὲ
Οὐεσπασιανῷ
φθάσαι
τὸ |
[3, 7] |
καὶ
καθάπτεται
μάλιστα
κεκοπωμένων
ἑωθινὸς
|
ὕπνος, |
καταδαρθάνειν
ἔφασκεν
τοὺς
φύλακας
συνεβούλευέν |
[3, 5] |
πᾶσιν
δ'
ὁμοῦ,
τούς
τε
|
ὕπνους |
αὐτοῖς
καὶ
τὰς
φυλακὰς
καὶ |
[3, 7] |
τε
γὰρ
οἱ
πολλοὶ
καὶ
|
ὕπνῳ |
διαλέλυντο,
καὶ
τῶν
διανισταμένων
ὁμίχλη |
[3, 7] |
κεκαλυμμένους,
ὡς
ἑδραῖοί
τε
εἶεν
|
ὑπὸ |
βρίθους
καὶ
δυσάλωτοι
πυρί,
τῶν |
[3, 7] |
δὲ
καὶ
τοῖς
Ῥωμαίοις
μαχιμωτέροις·
|
ὑπὸ |
γὰρ
αἰδοῦς
εἰς
ὀργὴν
ἐξεκαίοντο |
[3, 1] |
μὲν
πάλαι
Ῥωμαίοις
τὴν
ἑσπέραν
|
ὑπὸ |
Γερμανῶν
ταρασσομένην,
προσκτησάμενον
δὲ
τοῖς |
[3, 10] |
πηγὴ
τὸ
Πάνειον,
φέρεται
δ'
|
ὑπὸ |
γῆν
εἰς
τοῦτο
κρυπτῶς
ἐκ |
[3, 7] |
ἐπιβατηρίους
ὑπὸ
τῶν
Ῥωμαίων
μηχανάς.
|
(Ὑπὸ |
δὲ
τὴν
ἕω
Οὐεσπασιανὸς
ἐπὶ |
[3, 5] |
ὅ
τι
γίνεται
δίχα
παραγγέλματος.
|
Ὑπὸ |
δὲ
τὴν
ἕω
τὸ
στρατιωτικὸν |
[3, 7] |
εἶεν,
οἰόμενος
μηδὲν
αὐτοὺς
τολμήσειν
|
ὑπὸ |
δέους,
ἀνετίθει
τῷ
στρατηγῷ
τὴν |
[3, 8] |
ὑπὸ
τύχης
χρὴ
λέγειν,
εἴτε
|
ὑπὸ |
θεοῦ
προνοίας
σὺν
ἑτέρῳ,
καὶ |
[3, 8] |
ἥκω
σοι
μειζόνων.
Μὴ
γὰρ
|
ὑπὸ |
θεοῦ
προπεμπόμενος
ᾔδειν
τὸν
Ἰουδαίων |
[3, 7] |
ταῖς
ἐκδρομαῖς,
τρέπεσθαί
τε
γὰρ
|
ὑπὸ |
Ἰουδαίων
ᾐδοῦντο
καὶ
τραπέντων
ἐπιδιώκειν |
[3, 9] |
ὥρᾳ
καθ'
ὅσον
πνιγώδης
θέρους
|
ὑπὸ |
καυμάτων,
πεδιὰς
οὖσα
καὶ
παράλιος. |
[3, 9] |
ἀνακτίζουσιν
Ἰόππην
ὁρμητήριον
σφίσιν,
ἐρημωθεῖσαν
|
ὑπὸ |
Κεστίου
πρότερον,
καὶ
τῆς
χώρας |
[3, 7] |
μικρόν,
αὐτοὶ
δὲ
ἀδιαλείπτως
ἔπιπτον
|
ὑπὸ |
μὴ
βλεπομένων
καθορώμενοι·
αὐτοί
τε |
[3, 2] |
ὑπό
τε
σπείρας
πεζῶν
καὶ
|
ὑπὸ |
μιᾶς
ἴλης
ἱππέων,
ἧς
ἐπῆρχεν |
[3, 4] |
μάλιστα
συντόμως
ἀπηγγέλκαμεν.
~(Ἡ
δ'
|
ὑπὸ |
Οὐεσπασιανοῦ
πεμφθεῖσα
Σεπφωρίταις
βοήθεια,
χίλιοι |
[3, 7] |
ἑκατέρωθεν
ἑδραίοις
ὑπεστηριγμένης.
Ἀνωθούμενος
δὲ
|
ὑπὸ |
πλήθους
ἀνδρῶν
εἰς
τὸ
κατόπιν, |
[3, 7] |
αὐτοὺς
ἀνεῖλον.
~(Ὅσοι
γε
μὴν
|
ὑπὸ |
πρώτην
τῆς
καταλήψεως
αἴσθησιν
τῶν |
[3, 7] |
τῆς
μάχης
περίβολος,
καὶ
προσβατὸν
|
ὑπὸ |
πτωμάτων
τὸ
τεῖχος
ἐγίνετο.
Φοβερωτέραν |
[3, 9] |
οὖν
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
δεύτερον
|
ὑπὸ |
Ῥωμαίοις
ἑάλω.
Οὐεσπασιανὸς
δὲ
ὡς |
[3, 2] |
εὐδαιμονίας
τρίτον
ἀδηρίτως
ἐπὶ
τῆς
|
ὑπὸ |
Ῥωμαίοις
οἰκουμένης
ἔχουσα
τόπον,
ἔνθα |
[3, 7] |
ἰδίοις
περιεπείροντο
ξίφεσιν,
ἄπειροι
δὲ
|
ὑπὸ |
Ῥωμαίων
ἔπιπτον
οὐδὲ
ὅσον
εἰς |
[3, 7] |
δύνανται,
τό
γε
πεσεῖν
αὐτοὺς
|
ὑπὸ |
Ῥωμαίων
προέλαβον
καὶ
συναθροισθέντες
ἐπὶ |
[3, 7] |
Καλουάριος
χιλίαρχος
καὶ
Πλάκιδος
τοὺς
|
ὑπὸ |
σφίσι
τεταγμένους
εἰσῆγον.
Κατειλημμένης
δὲ |
[3, 7] |
ἔλαιον
ἀπὸ
κορυφῆς
μέχρι
ποδῶν
|
ὑπὸ |
τὰς
πανοπλίας
διέρρει
τοῦ
σώματος |
[3, 2] |
ἦν
σχεδὸν
ἔρημος·
ἐφρουρεῖτο
γὰρ
|
ὑπό |
τε
σπείρας
πεζῶν
καὶ
ὑπὸ |
[3, 9] |
σαλεύουσιν
τοῖς
ἀπὸ
τῆς
Ἰόππης
|
ὑπὸ |
τὴν
ἕω
πνεῦμα
βίαιον
ἐπιπίπτει· |
[3, 7] |
μακρὰν
τῶν
ἐκδοχείων
κενωθέντων
ἤλπιζεν
|
ὑπὸ |
τῆς
ἀνάγκης
αὐτῷ
παραδοθήσεσθαι
τὴν |
[3, 10] |
οὖν
Πανείου
τὸ
φυσικὸν
κάλλος
|
ὑπὸ |
τῆς
βασιλικῆς
προσεξήσκηται
πολυτελείας
τῷ |
[3, 3] |
καὶ
δένδρεσι
παντοίοις
κατάφυτος,
ὡς
|
ὑπὸ |
τῆς
εὐπετείας
προκαλέσασθαι
καὶ
τὸν |
[3, 7] |
λοιπὰ
βέλη
καὶ
τὸ
πῦρ
|
ὑπὸ |
τῆς
ἰκμάδος
εἴργοιτο,
προανίστησιν
τῶν |
[3, 2] |
ἤδη
συνεταράχθησαν
αἱ
πρῶται
φάλαγγες,
|
ὑπὸ |
τῆς
ἵππου
τρέπονται,
καὶ
τοῖς |
[3, 7] |
πολλοὺς
ἅμα
διήλαυνεν,
καὶ
τῶν
|
ὑπὸ |
τῆς
μηχανῆς
ἀφιεμένων
πετρῶν
ὁ |
[3, 7] |
τὸ
τεῖχος
ἀπαράσσεται
τὴν
κεφαλὴν
|
ὑπὸ |
τῆς
πέτρας,
καὶ
τὸ
κρανίον |
[3, 7] |
βλεπομένων
καθορώμενοι·
αὐτοί
τε
γὰρ
|
ὑπὸ |
τῆς
σφετέρας
περιλαμπόμενοι
φλογὸς
σκοπὸς |
[3, 7] |
τὴν
τόλμαν
αὐτῶν
καταπεπληγότες
καὶ
|
ὑπὸ |
τῆς
φλογὸς
τὰς
ἀμύνας
φθανόμενοι· |
[3, 9] |
εἰρήνης
ὁ
δῆμος,
καταστασιάζοιτο
δ'
|
ὑπό |
τινων
πολεμεῖν
βιαζομένων.
Προσελάσας
δὲ |
[3, 7] |
φθάσας
αὐτὸν
ἐκεῖνος
νύττει
κάτωθεν
|
ὑπὸ |
τὸν
βουβῶνα
δόρατι
καὶ
παραχρῆμα |
[3, 7] |
ἀπαράσκευον,
ὡς
τοὺς
μὲν
αὐθημερὸν
|
ὑπὸ |
τοῦ
δίψους
ἀποθανεῖν,
πολλοὺς
δὲ |
[3, 2] |
αὐτῶν
φθάνοντες
ἐπέστρεφον
καὶ
τῶν
|
ὑπὸ |
τοῦ
δρόμου
συνειλουμένων
διεκπαίοντες
ἀπείρους |
[3, 8] |
ὀνείρων
ἱκανὸς
συμβαλεῖν
τὰ
ἀμφιβόλως
|
ὑπὸ |
τοῦ
θείου
λεγόμενα,
τῶν
γε |
[3, 10] |
τε
καὶ
ἰδέαν.
Μέση
δ'
|
ὑπὸ |
τοῦ
Ἰορδάνου
τέμνεται·
Καὶ
δοκεῖ |
[3, 4] |
μία
γὰρ
καταφυγὴ
διωκομένοις
αἱ
|
ὑπὸ |
τοῦ
Ἰωσήπου
τειχισθεῖσαι
πόλεις
ἦσαν. |
[3, 6] |
ἀεὶ
τὸ
μάχιμον
εἰς
τὰς
|
ὑπὸ |
τοῦ
Ἰωσήπου
τειχισθείσας
πόλεις
ὥρμησεν |
[3, 10] |
μὴ
τῇ
λίμνῃ
προσεκλύζετο
πάντοθεν
|
ὑπὸ |
τοῦ
Ἰωσήπου
τετείχιστο
καρτερῶς,
ἔλασσον |
[3, 8] |
σὺν
ἑτέρῳ,
καὶ
σπουδάζων
μήθ'
|
ὑπὸ |
τοῦ
κλήρου
καταδικασθῆναι
μήτε,
εἰ |
[3, 8] |
σφαγὰς
ἐπιτρέψωμεν,
ὁ
λαχὼν
δ'
|
ὑπὸ |
τοῦ
μετ'
αὐτὸν
πιπτέτω,
καὶ |
[3, 8] |
διαφυγὼν
πόλεμον
ἐπὶ
Οὐεσπασιανὸν
ἤγετο
|
ὑπὸ |
τοῦ>
Νικάνορος.
Οἱ
δὲ
Ῥωμαῖοι |
[3, 10] |
νίκην
δυνάμεθα,
καὶ
χρὴ
τοὺς
|
ὑπὸ |
τοῦ
πατρὸς
πεμπομένους
ἡμῖν
συμμάχους |
[3, 8] |
ἡγοῦντο.
Καταλείπεται
δ'
οὗτος
εἴτε
|
ὑπὸ |
τύχης
χρὴ
λέγειν,
εἴτε
ὑπὸ |
[3, 8] |
φημὶ
κἀγώ,
μαχομένους
μέντοι,
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀφαιρουμένων
αὐτήν.
Νῦν
δ' |
[3, 7] |
Κερεάλιος
καὶ
τοὺς
ἔτι
συμμένοντας
|
ὑπὸ |
τῶν
δεινῶν
κατεαγότας
ἐπαναβαίνει
τῷ |
[3, 8] |
τὰς
ἀρετάς·
εἰ
τεθνάναι,
καλὸν
|
ὑπὸ |
τῶν
ἑλόντων.
Οὐ
μεταβήσομαι
δ' |
[3, 7] |
καὶ
τέκνα
καὶ
γυναῖκας
ἀναιρεθησομένας
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐχθρῶν
ὅσον
οὐδέπω,
καὶ |
[3, 7] |
τὸ
χῶμα
κατέπιπτον.
Ἐπαίοντο
δ'
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἰουδαίων
οἱ
πεσόντες·
ἐσφαλμένων |
[3, 2] |
ἀδόκητοι
ταῖς
ἐνέδραις
ἐμπεσόντες
καὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
ἱππέων
πρὶν
εἰς
μάχην |
[3, 7] |
Ἰώσηπον
καίπερ
ἐπ'
ἀλλήλοις
πίπτοντες
|
ὑπὸ |
τῶν
καταπελτικῶν
καὶ
τῶν
πετροβόλων, |
[3, 8] |
θνήσκειν,
ἀλλὰ
πολέμου
νόμῳ,
τουτέστιν
|
ὑπὸ |
τῶν
κρατούντων.
Εἰ
μὲν
οὖν |
[3, 9] |
ἀναιροῦντες.
Τό
γε
μὴν
πλεῖστον
|
ὑπὸ |
τῶν
κυμάτων
ἐκφερόμενον
περιεξαίνετο
ταῖς |
[3, 9] |
Καὶ
τοῦ
πλήθους
οἱ
μὲν
|
ὑπὸ |
τῶν
κυμάτων
καλυπτόμενοι
διεφθείροντο,
πολλοὶ |
[3, 3] |
ἥκιστα
γῆς
φιλόπονον.
Προσησκήθη
γοῦν
|
ὑπὸ |
τῶν
οἰκητόρων
πᾶσα,
καὶ
μέρος |
[3, 7] |
ἀντωχύρωσαν
πρὶν
βληθῆναι
τὰς
ἐπιβατηρίους
|
ὑπὸ |
τῶν
Ῥωμαίων
μηχανάς.
(Ὑπὸ
δὲ |
[3, 9] |
ἕω
πνεῦμα
βίαιον
ἐπιπίπτει·
μελαμβόριον
|
ὑπὸ |
τῶν
ταύτῃ
πλοιζομένων
καλεῖται·
καὶ |
[3, 7] |
τῆς
εὐτολμίας
ἔστη,
τότε
ἰλυσπώμενος
|
ὑπὸ |
τῶν
τραυμάτων
μετὰ
τοῦ
κριοῦ |
[3, 1] |
μὴν
ὁ
τῆς
ψυχῆς
θόρυβος
|
ὑπὸ |
τῶν
φροντίδων
σκεπτομένου
τίνι
πιστεύσει |
[3, 7] |
χαράδρας
δυσβάτου
καὶ
διὰ
τοῦθ'
|
ὑπὸ |
τῶν
φυλάκων
ἀμελουμένης
κατὰ
τὰ |
[3, 7] |
ἀντιπαραγόντων
τοὺς
σάκκους
τῶν
ὕπερθεν,
|
ὑποβαλλόντων |
δὲ
ταῖς
ἐμβολαῖς,
ὡς
μηδὲν |
[3, 10] |
πρὸς
τὴν
εὐταξίαν
τῶν
πολεμίων
|
ὑποδείσαντες |
προθέουσιν,
καὶ
πρὸς
τὴν
πρώτην |
[3, 2] |
τὸ
πλῆθος
οὔτε
τὴν
τόλμαν
|
ὑποδείσας |
τῶν
πολεμίων
καρτερῶς
τὰς
πρώτας |
[3, 7] |
πάλιν
τὰ
μηχανήματα
καὶ
τὰς
|
ὑποδύσεις |
ἅμα
τοῖς
ἔργοις
ὑφῆψαν
τοῦ |
[3, 6] |
ἐπὶ
τοῖς
ὀρεῦσιν
καὶ
τοῖς
|
ὑποζυγίοις |
ἄγοντες·
κατόπιν
δὲ
πάντων
τῶν |
[3, 5] |
τοῖς
τε
ὀρεῦσιν
καὶ
τοῖς
|
ὑποζυγίοις |
ἐπιθέντες
τὴν
ἀποσκευὴν
ἑστᾶσιν
ὥσπερ |
[3, 5] |
κλίμα,
πρός
τε
εἰσόδους
τῶν
|
ὑποζυγίων |
εὐμαρεῖς
καὶ
πρὸς
τὰς
ἐκδρομὰς |
[3, 7] |
νίκῃ
τέλος.
Ὁ
δὲ
συμβαλὼν
|
ὑπολείπεσθαί |
τινα
πόνον
μετὰ
στρατιᾶς
τὸν |
[3, 7] |
στενωποῖς
καὶ
κατὰ
τοῦ
πρανοῦς
|
ὑπολισθάνοντες |
ῥέοντι
κατ'
ἄκρας
ἐκαλύπτοντο
τῷ |
[3, 10] |
πρὸς
αὐτὸν
ὑποστρέφειν
οὐκ
ἂν
|
ὑπομείναιμι |
λειφθείς.
Ὑμεῖς
δὲ
πῶς
οὐκ |
[3, 8] |
Φιλοζωεῖς,
ὦ
Ἰώσηπε,
καὶ
φῶς
|
ὑπομένεις |
ὁρᾶν
δοῦλον;
ὡς
ταχέως
ἐπελάθου |
[3, 10] |
γὰρ
ἐν
ἀρχῇ
τῶν
λόγων
|
ὑπομνῆσαι |
τοῦ
γένους
ὑμᾶς,
ἵν'
εἰδῆτε, |
[3, 7] |
Τῷ
δ'
ἦν
μὲν
δι'
|
ὑπονοίας |
ὁ
αὐτόμολος
τό
τε
πρὸς |
[3, 7] |
τὰς
καταδύσεις
τοὺς
ἐν
τοῖς
|
ὑπονόμοις |
καὶ
τοῖς
σπηλαίοις
ἐπεξῄεσαν
καὶ |
[3, 10] |
αὐτῆς
ἀεὶ
τὸ
ὕδωρ
μήθ'
|
ὑπονοστοῦν |
μήθ'
ὑπερχεόμενον.
Ἀγνοούμενος
δὲ
τέως |
[3, 5] |
ἐπερωτῶντα,
καί
τινος
ἀρηίου
πνεύματος
|
ὑποπιμπλάμενοι |
τῇ
βοῇ
συνεξαίρουσιν
τὰς
δεξιάς. |
[3, 2] |
καὶ
γενναιότατον
τῶν
πολεμίων
περιίδοιεν,
|
ὑποπιμπρᾶσι |
τὸ
τεῖχος.
Φλεγομένου
δὲ
τοῦ |
[3, 5] |
ὥσπερ
ἐφ'
ὕσπληγος
ἐξορμᾶν
ἕτοιμοι,
|
ὑποπιμπρᾶσίν |
τε
ἤδη
τὴν
παρεμβολὴν
ὡς |
[3, 8] |
ὃν
δεδοίκαμεν
ἐκ
τῶν
ἐχθρῶν
|
ὑποπτευόμενον |
ἑαυτοῖς
βέβαιον
ἐπιστήσομεν;
ἀλλὰ
δουλείαν, |
[3, 6] |
πολεμίων
ἐπιδρομὰς
καὶ
διερευνῷεν
τὰς
|
ὑπόπτους |
καὶ
λοχᾶσθαι
δυναμένας
ὕλας,
οἷς |
[3, 7] |
δὲ
τῇ
δυνάμει
πᾶσαν
τὴν
|
ὑπόρειον |
δι'
ὅλης
αὐτοὺς
ἐφρούρει
τῆς |
[3, 10] |
γὰρ
πόλις,
ὥσπερ
ἡ
Τιβεριὰς
|
ὑπόρειος |
οὖσα,
καθὰ
μὴ
τῇ
λίμνῃ |
[3, 5] |
(Ἐξιέναι
δὲ
τοῦ
στρατοπέδου
δέον
|
ὑποσημαίνει |
μὲν
ἡ
σάλπιγξ,
ἠρεμεῖ
δ' |
[3, 5] |
ἔξοδον.
Καὶ
πάλιν
αἱ
σάλπιγγες
|
ὑποσημαίνουσιν |
παρεσκευάσθαι.
Οἱ
δ'
ἐν
τάχει |
[3, 7] |
Ἰώσηπος
τὸ
κατ'
αὐτὸν
ἀσφαλὲς
|
ὑποστελλόμενος |
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἔφασκεν
ποιεῖσθαι
τὴν |
[3, 10] |
νικᾶν
ἔθος,
κἀγὼ
πρὸς
αὐτὸν
|
ὑποστρέφειν |
οὐκ
ἂν
ὑπομείναιμι
λειφθείς.
Ὑμεῖς |
[3, 7] |
κίνημα
καὶ
τὰς
ὁρμὰς
αὐτῶν
|
ὑποτέμνεσθαι· |
καὶ
γὰρ
φρουραῖς
ἡ
Σαμαρεῖτις |
[3, 5] |
παραγγέλματα
δίδωσιν
διαφέρειν
εἰς
τοὺς
|
ὑποτεταγμένους· |
ὃ
δὴ
κἀπὶ
παρατάξεως
πράττοντες |
[3, 2] |
ὀλοφυρμοῦ
πρὸς
κηδείαν
αὐτὸν
ἐρευνῶσιν
|
ὑποφθέγγεται. |
Προελθὼν
δὲ
χαρᾶς
ἀνελπίστου
πάντας |
[3, 7] |
Ἰουδαίαν,
εἰ
λάβοι
τὸν
Ἰώσηπον
|
ὑποχείριον. |
Ὁ
δ'
ἁρπάσας
ὥσπερ
μέγιστον |
[3, 7] |
προσβάσεις
αὐτῶν
ἐπέσφαλλον
τῆλιν
ἑφθὴν
|
ὑποχέοντες |
ταῖς
σανίσιν,
ἧς
ἐπολισθάνοντες
ὑπεσύροντο; |
[3, 7] |
συνοκλάσαντας
καλύψασθαι
καθύπερθεν
τοῖς
θυρεοῖς
|
ὑποχωρῆσαί |
τε
πρὸς
ὀλίγον,
ἕως
τὰς |
[3, 6] |
τὸ
μήτε
ἄτακτον
αὐτῶν
τὴν
|
ὑποχώρησιν |
γενέσθαι
καὶ
τὰς
πληγὰς
ἐπιπολαίους |
[3, 5] |
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς
τὰς
ἀνακλήσεις
|
ὑποχωροῦσιν |
ἀθρόοι.
(Ἐξιέναι
δὲ
τοῦ
στρατοπέδου |
[3, 8] |
φύσει
τῶν
παρακαλούντων
ἡμέρου
τὰς
|
ὑποψίας |
συνέλεγεν
ἐδεδίει
τε
ὡς
ἐπὶ |
[3, 7] |
ἀλλ'
οἱ
μὲν
ἐπ'
αὐτῶν
|
ὑπτιαζόμενοι |
τῶν
ἐπιβατηρίων
μηχανῶν
συνεπατοῦντο,
πολλοὶ |
[3, 5] |
τὴν
ἀποσκευὴν
ἑστᾶσιν
ὥσπερ
ἐφ'
|
ὕσπληγος |
ἐξορμᾶν
ἕτοιμοι,
ὑποπιμπρᾶσίν
τε
ἤδη |
[3, 7] |
τοῖς
τοξόταις
ἐπανέχοντα
τῶν
Ἀράβων,
|
ὕστατόν |
τινα
κωκυτὸν
ἁλώσεως
συνήχησαν
ὡς |
[3, 7] |
δ'
ἐγένοντο
ἑξακόσιοι.
(Τῇ
δ'
|
ὑστεραίᾳ |
πάλιν
προσβάλλουσι
τοῖς
Ῥωμαίοις
ἐπεξελθόντες |
[3, 10] |
καὶ
κτείνειν
προσέταξεν
τῇ
δ'
|
ὑστεραίᾳ |
πρὸς
τὴν
λίμνην
καταβὰς
σχεδίας |
[3, 10] |
ἑαυτοῖς,
αἱ
δ'
ὑπέρογκοι
δυνάμεις
|
ὑφ' |
ἑαυτῶν
βλάπτονται
πλέον
ἢ
τῶν |
[3, 9] |
Ἰουδαίας
πόλιν
καὶ
τὸ
πλέον
|
ὑφ' |
Ἑλλήνων
οἰκουμένην.
Ἐδέχοντο
δὲ
καὶ |
[3, 3] |
οὕτω
προσαγορευομένη
διὰ
τὸ
τοὺς
|
ὑφ' |
Ἡρώδου
βασιλέως
ἀπολυομένους
ἱππεῖς
ἐν |
[3, 7] |
ἰκμάδος
εἴργοιτο,
προανίστησιν
τῶν
τεκτόνων.
|
Ὑφ' |
οἷς
ἀσφαλῶς
ἐργαζόμενοι
δι'
ἡμέρας |
[3, 9] |
τοὺς
αἰτίους
τιμωρήσασθαι
τῆς
ἀποστάσεως,
|
ὑφ' |
ὧν
αὐτοὶ
φρουρηθῆναι
μέχρι
νῦν |
[3, 7] |
τὰς
ὑποδύσεις
ἅμα
τοῖς
ἔργοις
|
ὑφῆψαν |
τοῦ
τε
πέμπτου
καὶ
τοῦ |
[3, 10] |
τειχίζει
τε
τὴν
παρεμβολὴν
ὀχυρωτέραν
|
ὑφορώμενος |
ἐκεῖ
πολέμου
τριβὴν
αὐτῷ
γενησομένην· |
[3, 10] |
Καὶ
γὰρ
αὐτόθι
κτείνων
ἐκπολεμώσειν
|
ὑφωρᾶτο |
τοὺς
ἐπιχωρίους,
οὐ
γὰρ
ἀνέξεσθαι |
[3, 9] |
καὶ
πρὸς
ταῖς
δεχομέναις
πέτραις
|
ὑψηλὸν |
ἀναπέμπων
τὸ
κῦμα
σφαλερώτερον
ἐρημίας |
[3, 7] |
δὲ
τρεῖς
πεντήκοντα
ποδῶν
τὸ
|
ὕψος |
ἕκαστον
κατασκευάσαι
κελεύσας
πάντοθεν
σιδήρῳ |
[3, 7] |
ἤγειραν
εἰς
εἴκοσι
πήχεις
τὸ
|
ὕψος, |
καὶ
συχνοὺς
μὲν
πύργους
ἐνῳκοδόμησαν |
[3, 7] |
οἳ
μὴ
καθορώμενοι
διὰ
τὸ
|
ὕψος |
καὶ
τὰ
θωράκια
τῶν
πύργων |
[3, 7] |
ἀφανεῖς
ἀμύνεσθαι,
καὶ
τὸ
μὲν
|
ὕψος |
τῶν
πύργων
δυσέφικτον
ὁρῶντες
ἐκ |
[3, 7] |
τέκτονας
καὶ
τὸ
τεῖχος
ἐκέλευσεν
|
ὑψοῦν. |
Τῶν
δ'
ἀδύνατον
εἶναι
φαμένων |