Livre, Chap.
[3, 9]	ἀνειργόμενοι μεταβαίνειν ἔγνωσαν εἰς τὴν	θάλασσαν.	Πηξάμενοί τε πειρατικὰ σκάφη πλεῖστα
[3, 9]	σωτηρία, βίᾳ μὲν ἀνέμου τῆς	θαλάσσης	ἐξωθουμένοις, Ῥωμαίων δὲ τῆς πόλεως·
[3, 3]	Ἀφῄρηται δ' οὐδὲ τῶν ἐκ	θαλάσσης	τερπνῶν ἡ Ἰουδαία τοῖς παραλίοις
[3, 9]	τινὲς δὲ ὡς κουφοτέρῳ τὴν	θάλατταν	ἔφθανον τῷ σιδήρῳ σφᾶς αὐτοὺς
[3, 8]	Καῖσαρ, ἀλλὰ καὶ γῆς καὶ	θαλάττης	καὶ παντὸς ἀνθρώπων γένους, ἐγὼ
[3, 8]	εἰσῄει καὶ πρὸς τὴν μεταβολὴν	θάμβος,	τῶν τε ἡγεμόνων οὐδεὶς ἦν,
[3, 3]	δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην Ἀκραβετά,	Θαμνὰ	πρὸς ταύταις καὶ Λύδδα, Ἀμμαοῦς
[3, 5]	μόνον ἀλλὰ καὶ ῥᾳστώνης ὀλίγης	θανατικοὶ	οἵ τε στρατηγοὶ τῶν νόμων
[3, 8]	Ῥωμαίους οὐκ ἄνιμεν; ἆρ' οὐχὶ	θάνατον;	εἶθ' ὃν δεδοίκαμεν ἐκ τῶν
[3, 8]	ἡδίω τὸν μετὰ τοῦ> Ἰωσήπου	θάνατον	ἡγοῦντο. Καταλείπεται δ' οὗτος εἴτε
[3, 7]	καὶ δίψης τὸν ἐν πολέμῳ	θάνατον	ᾑροῦντο. (Ὁ μέντοι γε Ἰώσηπος
[3, 7]	τῶν ἔνδον εἰπὼν ἀνεσταυρώθη τοῦ	θανάτου	καταμειδιῶν· τά γε μὴν εἰκότα
[3, 10]	εἰ καὶ σφόδρα τολμηταὶ καὶ	θανάτου	καταφρονοῦντες, ἀλλ' ἀσύντακτοί τε καὶ
[3, 8]	θεὸς Ἰουδαίοις ὁ κτίσας ψυχὰς	θανάτου	καταφρονούσας. Φιλοζωεῖς, ὦ Ἰώσηπε, καὶ
[3, 8]	ἂν πάλαι καθοσιώσαντες ἑαυτοὺς τῷ	θανάτῳ	παρωξύνοντο πρὸς αὐτόν, καὶ προστρέχων
[3, 7]	ἐκκλίνειν ἐκέλευσεν καὶ μὴ συμπλέκεσθαι	θανατῶσιν	ἀνθρώποις· οὐδὲν γὰρ ἀλκιμώτερον εἶναι
[3, 8]	ἐκρίπτειν ἔκριναν καίτοι καὶ πολεμίους	θάπτειν	θεμιτὸν ἡγούμενοι, παρ' ἑτέροις δὲ
[3, 7]	ἐπεξελθόντες καὶ πολὺ καρτερώτερον ἀντιπαρετάξαντο,	θαρραλεώτεροι	μὲν ἐκ τοῦ παρὰ λόγον
[3, 6]	πόρρωθεν βάλλειν πλέον ἢ συμπλέκεσθαι	θαρρεῖν	γυμνῆτας ὁπλίταις. Ἔπεσον δὲ καὶ
[3, 4]	ἔξωθεν λῃζόμενοι καὶ προθέοντας ὁπότε	θαρρήσειαν	ἀνακόπτοντες. Ὥρμησέ γε μὴν Ἰώσηπος
[3, 7]	τολμῶντος ἀνθίστασθαι δι' ὃν ἂν	θαρσοῖεν	οἰχομένου. (Ὁ δὲ Ἰώσηπος τὸ
[3, 5]	καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα	θᾶττον	ἐπινοίας πλήθει καὶ ἐπιστήμῃ τῶν
[3, 8]	ἀπορρήτοις παρατυχόντων φίλων ὁ ἕτερος	θαυμάζειν	ἔφη πῶς οὔτε τοῖς ἐπὶ
[3, 8]	καὶ ὡς δι' ἀρετὴν αὐτὸς	θαυμάζοιτο	μᾶλλον ἢ μισοῖτο πρὸς τῶν
[3, 5]	ἐλαττοῦσθαι. ~(Κἀν τούτῳ μὲν οὖν	θαυμάσαι	τις ἂν Ῥωμαίων τὸ προμηθὲς
[3, 10]	δὲ τὴν Γεννησὰρ ὁμώνυμος χώρα	θαυμαστὴ	φύσιν τε καὶ κάλλος· οὔτε
[3, 5]	βεβουλευμένοις στρατὸς οὕτω δραστήριος, τί	θαυμαστόν,	εἰ πρὸς ἕω μὲν Εὐφράτης,
[3, 8]	Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι πάντες ἐπὶ	θέαν	αὐτοῦ συνέτρεχον, καὶ τοῦ πλήθους
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων καὶ κατάπληξις ἦν	θεασαμένων	εἰς χλεύην τοσοῦτον παραναλίσκοντας ὕδατος
[3, 7]	τε καὶ πίσσης, ἔτι δὲ	θείου	διίπτατο τὸ πῦρ ἐπινοίας τάχιον,
[3, 8]	συμβαλεῖν τὰ ἀμφιβόλως ὑπὸ τοῦ	θείου	λεγόμενα, τῶν γε μὴν ἱερῶν
[3, 8]	ὁ Ἰώσηπος μόνῳ τι διαλεχθῆναι	θέλειν	ἔλεγεν αὐτῷ. Μεταστησαμένου δ' ἐκείνου
[3, 8]	ὑπ' ἐκείνων, κἂν ᾖ βέβαιον,	θέλεις.	Ἀλλ' εἰ καὶ σοὶ λήθην
[3, 8]	ἐκτινύντων, ὅταν ὁ δοὺς κομίσασθαι	θέλῃ,	κλέος μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ
[3, 5]	γὰρ δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε	θελήσειαν	αὐτεξούσιον ἑκάστῳ, πᾶσιν δ' ὁμοῦ,
[3, 3]	Μηκύνεται δὲ μέχρι Μηρὼθ ἀπὸ	Θελλᾶ	κώμης Ἰορδάνου γείτονος. (Τηλικαῦται δ'
[3, 8]	ἔκριναν καίτοι καὶ πολεμίους θάπτειν	θεμιτὸν	ἡγούμενοι, παρ' ἑτέροις δὲ καὶ
[3, 8]	ἀλλότριον καὶ πρὸς τὸν κτίσαντα	θεὸν	ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβεια. Τῶν μέν
[3, 8]	δὲ κάλλιστον δεσπότην ἀποδιδράσκοντες τὸν	θεὸν	οὐ δοκοῦμεν ἀσεβεῖν; ἆρ' οὐκ
[3, 8]	ἐξ ἐνέδρας τιμωρούμεθα. Τὸν δὲ	θεὸν	οὐκ οἴεσθε ἀγανακτεῖν, ὅταν ἄνθρωπος
[3, 7]	δείσαντες μὴ συνεισβάλωσιν οἱ πολέμιοι.	Θεὸς	δ' ἦν ἄρα ὁ Ῥωμαίοις
[3, 8]	σκοτεινότερος, ὁ δὲ τούτων πατὴρ	θεὸς	εἰς ἐγγόνους τιμωρεῖται τοὺς τῶν
[3, 8]	οἱ πάτριοι νόμοι, οὓς κατέφησεν	θεὸς	Ἰουδαίοις ὁ κτίσας ψυχὰς θανάτου
[3, 8]	ὀνείρων εἰσέρχεται, δι' ὧν ὁ	θεὸς	τάς τε μελλούσας αὐτῷ συμφορὰς
[3, 10]	συστρατιῶται, μέλλομεν ἐκδιδόντος ἡμῖν Ἰουδαίους	θεοῦ;	δέξασθε τὴν νίκην. Οὐκ ἀκούετε
[3, 8]	δὲ εἰς πίστιν ὑπήγετο τοῦ	θεοῦ	διεγείροντος αὐτὸν εἰς τὴν ἡγεμονίαν
[3, 8]	σώματος ἐκβάλλει τὴν παρακαταθήκην τοῦ	θεοῦ,	λεληθέναι δοκεῖ τὸν ἀδικούμενον; Καὶ
[3, 8]	ψυχὴ δὲ ἀθάνατος ἀεὶ καὶ	θεοῦ	μοῖρα τοῖς σώμασιν ἐνοικίζεται· εἶτ'
[3, 8]	τύχης χρὴ λέγειν, εἴτε ὑπὸ	θεοῦ	προνοίας σὺν ἑτέρῳ, καὶ σπουδάζων
[3, 1]	περὶ τῶν ὅλων ἤδη τοῦ	θεοῦ	προοικονομουμένου, πέμπει τὸν ἄνδρα ληψόμενον
[3, 8]	σοι μειζόνων. Μὴ γὰρ ὑπὸ	θεοῦ	προπεμπόμενος ᾔδειν τὸν Ἰουδαίων νόμον,
[3, 8]	προδοσίαν ἡγούμενος εἶναι τῶν τοῦ	θεοῦ	προσταγμάτων, εἰ προαποθάνοι τῆς διαγγελίας,
[3, 2]	πάντας ἐπλήρωσεν Ἰουδαίους ὡς προνοίᾳ	θεοῦ	σωθεὶς αὐτοῖς στρατηγὸς εἰς τὰ
[3, 8]	φρουρᾶς μείζονος, εἰ κατασχεδιάζω καὶ	θεοῦ.	Ταῦτ' εἰπόντος παραχρῆμα μὲν Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν, καὶ προνοίᾳ	θεοῦ	τὸν συνετώτατον εἶναι δοκοῦντα τῶν
[3, 8]	καὶ τὸ ληφθὲν παρὰ τοῦ	θεοῦ	χρέος ἐκτινύντων, ὅταν ὁ δοὺς
[3, 4]	εἰς ἓξ ἀθροίζεσθαι μυριάδας δίχα	θεραπόντων,	οἳ παμπληθεῖς μὲν εἵποντο, διὰ
[3, 7]	σάρκα φλογὸς οὐδὲν ἔλασσον ἐπεβόσκετο,	θερμαινόμενόν	τε φύσει ταχέως καὶ ψυχόμενον
[3, 7]	καὶ τὰ ἀγγεῖα βρασσόμενα τῇ	θέρμῃ.	Τοῦτο καιομένων τῶν Ῥωμαίων διεσκέδασεν
[3, 7]	καῦμα δεινόν, ὥρα δ' ἦν	θέρους	καὶ τῶν ἐπιτηδείων τὸ πλῆθος
[3, 10]	οὐκ ἀπᾴδει χιόνος ἐξαιθριασθέν, ὅπερ	θέρους	νυκτὸς ποιεῖν ἔθος τοῖς ἐπιχωρίοις,
[3, 7]	δ' εἴ ποτε τὸ κλίμα	θέρους	ὕεται. Καὶ κατὰ ταύτην τὴν
[3, 9]	χειμῶνος ὥρᾳ καθ' ὅσον πνιγώδης	θέρους	ὑπὸ καυμάτων, πεδιὰς οὖσα καὶ
[3, 8]	ὀνείρων σπάσας φαντάσματα προσφέρει τῷ	θεῷ	λεληθυῖαν εὐχήν, κἀπειδὴ τὸ Ἰουδαίων,
[3, 10]	πεπεισμένοι τὴν ἐμὴν ὁρμὴν παρακροτεῖσθαι	θεῷ	συμμάχῳ, καὶ προγινώσκετε σαφῶς, ὅτι
[3, 8]	ἐπινοίας, ἀλλὰ πιστεύων τῷ κηδεμόνι	θεῷ	τὴν σωτηρίαν παραβάλλεται, κἀπεὶ δέδοκται
[3, 8]	ὑβριστάς. Διὰ τοῦτο μεμίσηται παρὰ	θεῷ	τοῦτο καὶ παρὰ τῷ σοφωτάτῳ
[3, 9]	ἐν εὐωχίαις ἦν, ἀποδιδοὺς τῷ	θεῷ	χαριστήρια τῶν κατωρθωμένων. Ὡς δ'
[3, 7]	τὰς μὲν γυναῖκας, ὡς μὴ	θηλύνοιεν	οἴκτῳ τὰς ὁρμὰς τῶν σφετέρων,
[3, 8]	σίδηρον, ὥσπερ τὰ κυκλωθέντα τῶν	θηρίων	ἀεὶ πρὸς τὸν καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενος.
[3, 9]	πέμπτον εἰς Σκυθόπολιν, ὡς μὴ	θλίβοι	παντὶ τῷ στρατῷ τὴν Καισάρειαν.
[3, 7]	ἡ δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο·	θλιβόμενοι	γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ
[3, 7]	ἔπεσέν τις· ἑκατοντάρχης ἦν Ἀντώνιος,	θνήσκει	δ' ἐξ ἐνέδρας. Τῶν γὰρ
[3, 8]	γε ζῴων οὐδέν ἐστιν ὃ	θνήσκει	μετὰ προνοίας ἢ δι' αὐτοῦ·
[3, 8]	τοῦτό γε· Καλὸν ἐν πολέμῳ	θνήσκειν,	ἀλλὰ πολέμου νόμῳ, τουτέστιν ὑπὸ
[3, 8]	σωτηρίαν παραβάλλεται, κἀπεὶ δέδοκται τὸ	θνήσκειν,	ἔφη, φέρε κλήρῳ τὰς ἀλλήλων
[3, 8]	ὁμοίως ὅ τε μὴ βουλόμενος	θνήσκειν	ὅταν δέῃ καὶ ὁ βουλόμενος,
[3, 8]	σὺ δ' ἂν μὲν ἑκὼν	θνήσκῃς,	Ἰουδαίων στρατηγός, ἂν δ' ἄκων,
[3, 8]	δίδομεν. Τὰ μέν γε σώματα	θνητὰ	πᾶσιν καὶ ἐκ φθαρτῆς ὕλης
[3, 9]	οὖν ἐπὶ τῶν Ἱεροσολύμων τοιοῦτοι	θόρυβοι	κατεῖχον. (Οὐεσπασιανὸς δὲ καθ' ἱστορίαν
[3, 7]	βληθὲν τοῦ διαστήματος, μέγιστον δὲ	θόρυβον	ἐνεποίησεν τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς γὰρ
[3, 8]	πλήθους συνθλιβομένου περὶ τῷ στρατηγῷ	θόρυβος	ἦν ποικίλος, τῶν μὲν γεγηθότων
[3, 1]	γε μὴν ὁ τῆς ψυχῆς	θόρυβος	ὑπὸ τῶν φροντίδων σκεπτομένου τίνι
[3, 10]	ἀλλήλοις κραυγή τε ἦν καὶ	θόρυβος	ὡς ὅσον οὔπω φερομένων εἰς
[3, 7]	καὶ τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ	θορύβου·	τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος
[3, 10]	Ἰουδαίων μὲν οὖν τόλμα καὶ	θράσος	ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια, πάθη κατὰ
[3, 7]	ἐμπειρία μετ' ἀλκῆς, τοὺς δὲ	θράσος	ὥπλιζε τῷ θυμῷ στρατηγουμένους. Παραταξάμενοι
[3, 7]	ἐνδεέστερον ἀπαγγείλας κἂν μετανοήσαντας ἴσως	θρασύνοιεν,	ἵνα τε ἢ σπονδὰς αἱρούμενοι
[3, 9]	δὲ μισθοῦσθαι τοὺς αὐλητάς, οἳ	θρήνων	αὐτοῖς ἐξῆρχον. (Ὡς δὲ τἀληθῆ
[3, 1]	Κλαυδίῳ παρέσχε χωρὶς ἱδρῶτος ἰδίου	θρίαμβον	καταγαγεῖν. (Ταῦτά τε δὴ προκλῃδονιζόμενος
[3, 8]	ὅστις χειμῶνα δεδοικὼς πρὸ τῆς	θυέλλης	ἐβάπτισεν ἑκὼν τὸ σκάφος. Ἀλλὰ
[3, 7]	τὸν ἐπὶ ταῖς μελλούσαις συμφοραῖς	θυμὸν	προαλίσαντας ἐναφεῖναι τοῖς δράσουσιν αὐτάς.
[3, 7]	συμβεβηκόσι τὴν στρατιὰν παραμυθούμενος, ὡς	θυμουμένους	ἑώρα καὶ οὐ προτροπῆς ἀλλ'
[3, 7]	τοὺς δὲ θράσος ὥπλιζε τῷ	θυμῷ	στρατηγουμένους. Παραταξάμενοι δὲ δι' ὅλης
[3, 2]	πρὸς ὁπλίτας ἐξηρτυμένους εἰκαιότερον ὡπλισμένοι,	θυμῷ	τε πλέον ἢ βουλῇ στρατηγούμενοι
[3, 7]	πλευρὰν μὲν ἑνώσαντες, τοῖς δὲ	θυρεοῖς	καθύπερθεν φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον ἐγένοντο
[3, 7]	βελῶν συνοκλάσαντας καλύψασθαι καθύπερθεν τοῖς	θυρεοῖς	ὑποχωρῆσαί τε πρὸς ὀλίγον, ἕως
[3, 5]	λοιπὴ φάλαγξ ξυστόν τε καὶ	θυρεὸν	ἐπιμήκη, πρὸς οἷς πρίονα καὶ
[3, 5]	καὶ κοντὸς ἐπιμήκης ἐν χειρί,	θυρεὸς	δὲ παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιος,
[3, 5]	τις ἀποδείκνυται καὶ χειροτέχναις χωρίον	θῶκοί	τε λοχαγοῖς καὶ ταξιάρχοις, ὅπῃ
[3, 5]	δοράτων μέγεθος· κράνη δὲ καὶ	θώρακες	ὁμοίως τοῖς πεζοῖς ἅπασιν. Οὐδενὶ
[3, 7]	διὰ τὸ ὕψος καὶ τὰ	θωράκια	τῶν πύργων εἰς καθορωμένους τοὺς
[3, 7]	διὰ τὴν πιότητα. Τοῖς δὲ	θώραξιν	καὶ τοῖς κράνεσιν ἐνδεδεμένων ἀπαλλαγὴ
[3, 5]	ἕκαστος φυλάσσων, οἱ μὲν πεζοὶ	θώραξιν	πεφραγμένοι καὶ κράνεσιν καὶ μαχαιροφοροῦντες

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/11/2006