Livre, Chap.
[3, 7]	γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων,	ἃ	μετὰ γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν
[3, 10]	τὰ μάχιμα καὶ τῶν ὡρῶν	ἀγαθὴν	ἔριν ἑκάστης ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ
[3, 3]	αὐταῖς, καὶ διὰ πλῆθος πόας	ἀγαθῆς	τὰ κτήνη πλέον ἢ παρ'
[3, 5]	φοβερώτεροι· ταῖς γὰρ πρὸς τοὺς	ἀγαθοὺς	τιμαῖς ῥύονται τὸ δοκεῖν ὠμοὶ
[3, 5]	μελέτην· καὶ τῶν μὲν αὐτομάτων	ἀγαθῶν	οὐ τὸν λαβόντα αἴτιον εἶναι,
[3, 8]	Τὸν δὲ θεὸν οὐκ οἴεσθε	ἀγανακτεῖν,	ὅταν ἄνθρωπος αὐτοῦ τὸ δῶρον
[3, 9]	εἰς προδοσίαν ἐκακίζετο, πλήρης τε	ἀγανακτήσεως	ἦν καὶ τῶν κατ' αὐτοῦ
[3, 7]	Ῥωμαίων κατέχεον συνεπαφιέντες καὶ τὰ	ἀγγεῖα	βρασσόμενα τῇ θέρμῃ. Τοῦτο καιομένων
[3, 7]	ἁρπάσας ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν	ἀγγελίαν,	καὶ προνοίᾳ θεοῦ τὸν συνετώτατον
[3, 9]	αὐτόπτην παρεῖναι· διεσώθη γὰρ οὐδὲ	ἄγγελος,	ἀλλ' αὐτοματὶ διεκήρυσσεν φήμη τὴν
[3, 8]	μόνον εἰληφέναι Ἰώσηπον, ἐγὼ δὲ	ἄγγελος	ἥκω σοι μειζόνων. Μὴ γὰρ
[3, 7]	στρατηγῷ τὴν ἅλωσιν, καὶ στείλας	ἀγγέλους	πρὸς Οὐεσπασιανὸν ᾐτεῖτο πέμψαι τὸν
[3, 8]	τις. Οὐ μὲν οὖν, ἀλλ'	ἀγενέστατον,	ὡς ἔγωγε καὶ κυβερνήτην ἡγοῦμαι
[3, 7]	καλούμενον ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν	ἅγιον,	κατὰ χώραν μὲν ἔμενον, πολέμου
[3, 8]	ψυχαί, χῶρον οὐράνιον λαχοῦσαι τὸν	ἁγιώτατον,	ἔνθεν ἐκ περιτροπῆς αἰώνων ἁγνοῖς
[3, 10]	Ῥωμαίων βάλλοντες δύναιντο τάς τε	ἀγκύρας	ἔβαλλον καὶ πυκνώσαντες ὥσπερ φάλαγγα
[3, 8]	ἁγιώτατον, ἔνθεν ἐκ περιτροπῆς αἰώνων	ἁγνοῖς	πάλιν ἀντενοικίζονται σώμασιν· ὅσοις δὲ
[3, 10]	ὕδωρ μήθ' ὑπονοστοῦν μήθ' ὑπερχεόμενον.	Ἀγνοούμενος	δὲ τέως ὁ Ἰορδάνης ἐντεῦθεν
[3, 5]	νεωτεριζόντων· εἴη δ' ἂν τοῖς	ἀγνοοῦσιν	τῶν φιλοκαλούντων καὶ πρὸς ἐμπειρίας
[3, 9]	ἐγίνετο τῶν σκαφῶν, πολὺς δ'	ἀγνυμένων	ὁ ψόφος. Καὶ τοῦ πλήθους
[3, 6]	τοῖς ὀρεῦσιν καὶ τοῖς ὑποζυγίοις	ἄγοντες·	κατόπιν δὲ πάντων τῶν ταγμάτων>
[3, 5]	δὲ ἐν σχεδίῳ πόλις καὶ	ἀγορά	τις ἀποδείκνυται καὶ χειροτέχναις χωρίον
[3, 3]	καὶ Τραχωνῖτις, αἳ καὶ τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας εἰσὶ μοῖραι. Ἀρχομένη δὲ
[3, 9]	(Οὐεσπασιανὸς δὲ καθ' ἱστορίαν τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν,
[3, 9]	ἠγγέλλοντο Ταριχέαι, μοῖρα δὲ τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας ἦσαν ἀμφότεραι, πανταχόθεν τοὺς
[3, 3]	τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ καὶ τῆς	Ἀγρίππα	βασιλείας ὅροι. Τὰ προσάρκτια δ'
[3, 4]	συνήχθη συμμαχικόν, Ἀντιόχου μὲν καὶ	Ἀγρίππα	καὶ Σοαίμου παρασχομένων ἀνὰ δισχιλίους
[3, 10]	τῆς βασιλικῆς προσεξήσκηται πολυτελείας τῷ	Ἀγρίππα	πλούτῳ κεκοσμημένον· ἀρχόμενος δὲ φανεροῦ
[3, 10]	τετρακοσίους ὄντας πιπράσκει χωρὶς τῶν	Ἀγρίππᾳ	χαρισθέντων· τοὺς γὰρ ἐκ τῆς
[3, 9]	γὰρ ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν	Ἀγρίππαν	ἑώρα. Λαβόντων δὲ τούτων τῷ
[3, 2]	ἐκδεχόμενον αὐτοῦ τὴν ἄφιξιν καὶ	Ἀγρίππαν	τὸν βασιλέα κατειλήφει, ἐπὶ Πτολεμαΐδος
[3, 9]	στρατείαν εὔκαιρον ἡγεῖτο καὶ δι'	Ἀγρίππαν,	ὡς εἰς ξενίας ἀμοιβὴν σωφρονίσων
[3, 3]	πρός τε καρπῶν ἡμέρων αὔξησιν	ἀγριωτέρα,	τό γε μὴν μαλθακὸν αὐτῆς
[3, 7]	καὶ τὴν ἀσθένειαν, καὶ ὡς	ἀγρυπνίᾳ	διηνεκεῖ καὶ μάχαις ἐπαλλήλοις δεδαπανημένοι
[3, 5]	φιλοκαλούντων καὶ πρὸς ἐμπειρίας ἡ	ἀγωγὴ	τῆς Ῥωμαίων στρατιᾶς. Ἐπάνειμι δ'
[3, 7]	πέμπτου καὶ δεκάτου τάγματος ὀλίγους	ἄγων·	ἀποσφάξαντες δὲ τοὺς φύλακας εἰσίασιν
[3, 7]	εὐνοίᾳ καὶ τῇ τοῦ παιδὸς	ἀγωνίᾳ	συγχυθῆναι. ῥᾷστα μέντοι τόν τε
[3, 7]	ἰδίων ὀργάνων ἀπαντᾶν τοῖς πολεμίοις,	ἀγωνίζεσθαί	τε ἕκαστον οὐχ ὡς ὑπὲρ
[3, 7]	γε τῶν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης	ἀγωνιζόμενοι	γενναίως ἔπεσον, πλεῖστοι δ' ἐγένοντο
[3, 7]	σωτηρίας μὲν ἐλπὶς παραμένων, παντὸς	ἀγωνισομένου	δι' αὐτὸν προθύμως, κἂν ἁλῶσιν
[3, 9]	ὠργισμένος τὴν πόλιν· καὶ γὰρ	ἀγωνιῶντα	περὶ αὐτῆς τὸν Ἀγρίππαν ἑώρα.
[3, 10]	δυνατὸν ἄμφω. Κατανεύσας οὖν αὐτοῖς	ἄδειαν	ἀμφίβολον ἐπέτρεψεν ἐξιέναι διὰ μόνης
[3, 7]	τῶν πολεμίων καὶ μετὰ πολλῆς	ἀδείας	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἔφερεν. Σκοπὸς
[3, 7]	κατέπεσεν. ἄριστοι μετ' αὐτὸν ἐφάνησαν	ἀδελφοὶ	δύο Νετείρας καὶ Φίλιππος, ἀπὸ
[3, 2]	καὶ τῆς ἄλλης εὐδαιμονίας τρίτον	ἀδηρίτως	ἐπὶ τῆς ὑπὸ Ῥωμαίοις οἰκουμένης
[3, 8]	ἑαυτῶν ἐμάνησαν αἱ χεῖρες, τούτων	ᾅδης	μὲν δέχεται τὰς ψυχὰς σκοτεινότερος,
[3, 7]	προσβολαὶ μὲν ἐγίνοντο τῶν Ῥωμαίων	ἀδιάλειπτοι,	ἐκδρομαὶ δὲ τῶν Ἰωταπατηνῶν καὶ
[3, 7]	οὐδὲν ἢ μικρόν, αὐτοὶ δὲ	ἀδιαλείπτως	ἔπιπτον ὑπὸ μὴ βλεπομένων καθορώμενοι·
[3, 7]	πλησίον ὄχθους ἀνασπῶντες γῆν αὐτοῖς	ἀδιαλείπτως	ἔφερον, καὶ τριχῆ διῃρημένων ἀργὸς
[3, 7]	ἐνδίδωσι τοῖς μηχανήμασι τὸ τεῖχος	ἀδιαλείπτως	τυπτόμενον· Οἱ δὲ φραξάμενοι τοῖς
[3, 10]	τε καὶ σῦκον δέκα μησὶν	ἀδιαλείπτως	χορηγεῖ, τοὺς δὲ λοιποὺς καρποὺς
[3, 8]	τῆς ἰδίας κείσθω δεξιᾶς ἕκαστος·	ἄδικον	γὰρ οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων
[3, 8]	τοῦ θεοῦ, λεληθέναι δοκεῖ τὸν	ἀδικούμενον;	Καὶ κολάζειν μὲν τοὺς ἀποδράντας
[3, 2]	γὰρ Ἀντωνίου τὰς παρόδους προλοχίσαντος	ἀδόκητοι	ταῖς ἐνέδραις ἐμπεσόντες καὶ ὑπὸ
[3, 2]	τὴν Κεστίου πληγὴν ἐπηρμένοι ταῖς	ἀδοκήτοις	εὐπραγίαις ἀκρατεῖς ἦσαν ὁρμῆς καὶ
[3, 6]	ἐκδέχονται, καὶ τοῖς Ῥωμαίοις συρραγέντες	ἀδοκήτοις	πολλοὶ καὶ πρὸς μάχην ἕτοιμοι
[3, 9]	ἑτοίμους, καὶ ἄλλως ἐκπλαγεὶς τὴν	ἀδόκητον	τῶν Ἰουδαίων τόλμαν, φεύγει πεζός,
[3, 8]	δοκεῖ, σωζώμεθα· καὶ γὰρ οὐκ	ἄδοξος	ἡ σωτηρία παρ' οἷς διὰ
[3, 7]	τεῖχος ἐκέλευσεν ὑψοῦν. Τῶν δ'	ἀδύνατον	εἶναι φαμένων οἰκοδομεῖν τοσούτοις βέλεσι
[3, 2]	πρὸς τοῖς πεντακοσίοις ἀπέχουσα σταδίους	ἀεὶ	διὰ μίσους Ἰουδαίοις γεγενημένη, διὸ
[3, 7]	τε Ἰουδαῖοι πρίν τι παθεῖν	ἀεὶ	δρῶντες ἀνέφευγον εἰς τὴν πόλιν,
[3, 8]	ὕλης δεδημιούργηται, ψυχὴ δὲ ἀθάνατος	ἀεὶ	καὶ θεοῦ μοῖρα τοῖς σώμασιν
[3, 9]	τοῦ δήμου Ῥωμαίοις φίλα φρονοῦντος	ἀεί,	καὶ τοὺς αἰτίους τιμωρήσασθαι τῆς
[3, 5]	πόνος, ἕπεται δὲ τὸ κρατεῖν	ἀεὶ	κατὰ τῶν οὐχ ὁμοίων βέβαιον.
[3, 10]	δὲ ἢ κατὰ λίμνης διάχυσιν	ἀεὶ	μένουσα. Τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ
[3, 5]	οὐδὲ αὐτοσχέδιον, ἀλλὰ γνώμη μὲν	ἀεὶ	παντὸς ἔργου προάγει, τοῖς δοχθεῖσι
[3, 3]	ἔθνεσιν ἀλλοφύλοις κεκυκλωμέναι πρὸς πᾶσαν	ἀεὶ	πολέμου πεῖραν ἀντέσχον· μάχιμοί τε
[3, 8]	ὥσπερ τὰ κυκλωθέντα τῶν θηρίων	ἀεὶ	πρὸς τὸν καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενος. Τῶν
[3, 4]	ἐν ταῖς μελέταις τῶν δεσποτῶν	ἀεὶ	στρεφόμενοι, συγκινδυνεύοντες δ' ἐν πολέμοις,
[3, 5]	δὲ χεῖρες. Ὅθεν δρᾶσαι μὲν	ἀεὶ	ταχεῖς, βραδύτατοι δὲ παθεῖν εἰσιν,
[3, 5]	ἱππέων· Κλήρῳ δὲ τῶν ταγμάτων	ἀεὶ	τὸ λαχὸν ἡγεῖται. (Τοιαῦται μὲν
[3, 4]	χώρας κτήματα, καὶ κτείνοντες μὲν	ἀεὶ	τὸ μάχιμον, ἀνδραποδιζόμενοι δὲ τοὺς
[3, 6]	φυγαῖς ἐναποκάμνον, ὁρῶν δὲ συμφεῦγον	ἀεὶ	τὸ μάχιμον εἰς τὰς ὑπὸ
[3, 10]	μένει δ' ἐπὶ χείλους αὐτῆς	ἀεὶ	τὸ ὕδωρ μήθ' ὑπονοστοῦν μήθ'
[3, 7]	ἐκέλευσεν καθιμᾶν καθ' ὃ φερόμενον	ἀεὶ	τὸν κριὸν ὁρῷεν, ὡς πλάζοιτό
[3, 9]	ἐγίνετο συμφορῶν· καὶ τὸ τέλος	ἀεὶ	τῶν κακῶν αὖθις ἀρχή· μᾶλλον
[3, 3]	ἀπὸ τῶν ὀρῶν καὶ πηγαῖς	ἀεννάοις	ἅλις, εἴ ποτ' ἐκεῖνοι σειρίῳ
[3, 10]	καὶ μυδῶντες οἱ νεκροὶ τὸν	ἀέρα	διέφθειρον, ὡς μὴ μόνον οἰκτρὸν
[3, 10]	πεφυτεύκασιν οἱ νεμόμενοι, τοῦ δ'	ἀέρος	τὸ εὔκρατον ἁρμόζει καὶ τοῖς
[3, 10]	ἑαυτοῖς· πρὸς γὰρ τῇ τῶν	ἀέρων	εὐκρασίᾳ καὶ πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ,
[3, 6]	ἔπειτα αἱ σημαῖαι περιίσχουσαι τὸν	ἀετόν,	ὃς παντὸς ἄρχει Ῥωμαίοις τάγματος,
[3, 10]	ἐλαῖαι πλησίον τούτων, αἷς μαλθακώτερος	ἀὴρ	ἀποδέδεικται. Φιλοτιμίαν ἄν τις εἴποι
[3, 8]	φθαρτῆς ὕλης δεδημιούργηται, ψυχὴ δὲ	ἀθάνατος	ἀεὶ καὶ θεοῦ μοῖρα τοῖς
[3, 4]	τε καὶ πεζοὺς εἰς ἓξ	ἀθροίζεσθαι	μυριάδας δίχα θεραπόντων, οἳ παμπληθεῖς
[3, 10]	σπαράξαντες, ὡς ἑώρων τοὺς ὁπλίτας	ἀθροιζομένους,	πρίν τι παθεῖν εἰς τοὺς
[3, 7]	δὲ οὐδὲ Σαμαρεῖς ἀπείρατοι συμφορῶν·	ἀθροισθέντες	γὰρ ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον
[3, 2]	εὐθέως ὅσον ἦν μαχιμώτατον αὐτοῖς	ἀθροισθέντες	ὥρμησαν ἐπ' Ἀσκάλωνα. Πόλις ἐστὶν
[3, 5]	καὶ πρὸς τὰς ἀνακλήσεις ὑποχωροῦσιν	ἀθρόοι.	(Ἐξιέναι δὲ τοῦ στρατοπέδου δέον
[3, 9]	κατεστραμμένων· διὸ καὶ τὸν Ἰώσηπον	ἀθρόοι	καταβοῶντες ἠξίουν κολάζειν. Οὐεσπασιανὸς δὲ
[3, 8]	Ἰώσηπον συνίεσαν εἴκοντα τοῖς παρακαλοῦσιν,	ἀθρόοι	περιστάντες, ἦ μεγάλα γ' ἂν
[3, 7]	φονῶσιν ἐχθροῖς παρέστησεν. Ἐμπίπτοντες γὰρ	ἀθρόοι	ταῖς πύλαις καὶ πολλὰ τοὺς
[3, 7]	πλῆθος. Συμπεσόντες δὲ τοῖς Ῥωμαίοις	ἀθρόοι	τοῦ μὲν τείχους ἀνέστειλαν αὐτούς,
[3, 10]	καθ' ἕκαστον ἐμπλέοντες ὀλίγοι πρὸς	ἀθρόους	ἐφεστῶτας τοὺς Ῥωμαίους ἐγγίζειν ἐδεδοίκεισαν.
[3, 7]	φυλακήν, οἱ λοιποὶ δὲ ὑπ'	ἀθρόων	βιαζόμενοι τῶν βελῶν εἴξωσιν τῆς
[3, 7]	ἐβάλλοντο πῦρ τε καὶ πλῆθος	ἀθρόων	οἰστῶν, ἅπερ οὐ μόνον τὸ
[3, 10]	προσκείμενος ἀνῄρει, τῶν δὲ διεκπαίων	ἀθρόων,	οὓς δὲ φθάνων κατὰ στόμα
[3, 7]	εἰς τὸ κατόπιν, τῶν αὐτῶν	ἀθρόως	πάλιν εἰς τοὔμπροσθεν ἐπιβρισάντων τύπτει
[3, 7]	κατὰ ταύτην τὴν ὥραν πολιορκουμένων	ἀθυμία	δεινὴ πρὸς τὴν τοῦ δίψους
[3, 7]	ἐξαπίνης τὸ τεῖχος. Πρὸς τοῦτ'	ἀθυμία	τῶν Ῥωμαίων καὶ κατάπληξις ἦν
[3, 7]	ἐντὸς οἰομένοις εἶναι πολλὴν ἐποίησεν	ἀθυμίαν,	καὶ πρός τε τὴν ἐπίνοιαν
[3, 1]	πρὸς τὸ ἐπεῖγον οἷα κελεύουσιν	αἱ	ἀνάγκαι μειλιξάμενός τε καὶ προθεραπεύσας.
[3, 7]	προσέπιπτον καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν	αἱ	γυναῖκες ἔβαλλον πᾶν τὸ προστυχὸν
[3, 10]	ἐκέλευσεν πήσσειν ἐπὶ τοὺς καταπεφευγότας·	αἱ	δ' ἐγίνοντο ταχέως ἀφθονίᾳ τε
[3, 10]	τάξασθαι ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν ἑαυτοῖς,	αἱ	δ' ὑπέρογκοι δυνάμεις ὑφ' ἑαυτῶν
[3, 9]	συννεύοντι κατὰ τὰς κεραίας ἑκατέρωθεν·	αἱ	δέ εἰσιν κρημνοὶ βαθεῖς καὶ
[3, 4]	μὲν εἶχον ἀνὰ χιλίους πεζούς,	αἱ	δὲ λοιπαὶ δεκατρεῖς ἀνὰ ἑξακοσίους
[3, 4]	Συρίας ἱππέων. Τῶν δὲ σπειρῶν	αἱ	δέκα μὲν εἶχον ἀνὰ χιλίους
[3, 8]	τὸν στρατηγὸν αἰδουμένων παρελύοντο μὲν	αἱ	δεξιαί, περιωλίσθανεν δὲ τὰ ξίφη,
[3, 3]	πάσης ὥσπερ ἡ κεφαλὴ σώματος·	αἱ	λοιπαὶ δὲ μετ' αὐτὴν διῄρηνται
[3, 5]	ἐκεχειρίαν οὐδὲ ἀναμένουσιν τοὺς καιρούς.	Αἱ	μελέται δ' αὐτοῖς οὐδὲν τῆς
[3, 5]	αἱ τάξεις, εὔστροφοι δ' εἰσὶν	αἱ	περιαγωγαί, ὀξεῖαι δ' ἀκοαὶ μὲν
[3, 2]	γὰρ αὐτῶν ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν	αἱ	πρῶται φάλαγγες, ὑπὸ τῆς ἵππου
[3, 5]	λαχὸν ἡγεῖται. (Τοιαῦται μὲν οὖν	αἱ	Ῥωμαίων πορεῖαί τε καὶ καταλύσεις,
[3, 5]	χρήσιμον. Καὶ τρίτον δ' ὅμως	αἱ	σάλπιγγες προσημαίνουσιν τὴν ἔξοδον ἐπισπέρχουσαι
[3, 5]	πρὸς τὴν ἔξοδον. Καὶ πάλιν	αἱ	σάλπιγγες ὑποσημαίνουσιν παρεσκευάσθαι. Οἱ δ'
[3, 6]	περὶ σφᾶς στρατιώτας ἔχοντες· ἔπειτα	αἱ	σημαῖαι περιίσχουσαι τὸν ἀετόν, ὃς
[3, 10]	ἔχει. (Οὐεσπασιανὸς δέ, ἐπεὶ παρεσκευάσθησαν	αἱ	σχεδίαι, τῆς δυνάμεως ἐπιβήσας ὅσον
[3, 5]	στρατιάν. Οὕτως αὐτῶν ἀσφαλεῖς μὲν	αἱ	τάξεις, εὔστροφοι δ' εἰσὶν αἱ
[3, 7]	ἅμα αὐτοῖς τῆς δυνάμεως ἀνείρχθησαν	αἱ	τῶν Ἰουδαίων παραδύσεις. ~(Ἐγειρομένου δὲ
[3, 4]	ἦν· μία γὰρ καταφυγὴ διωκομένοις	αἱ	ὑπὸ τοῦ Ἰωσήπου τειχισθεῖσαι πόλεις
[3, 8]	ὅσοις δὲ καθ' ἑαυτῶν ἐμάνησαν	αἱ	χεῖρες, τούτων ᾅδης μὲν δέχεται
[3, 8]	καθαραὶ δὲ καὶ ἐπήκοοι μένουσιν	αἱ	ψυχαί, χῶρον οὐράνιον λαχοῦσαι τὸν
[3, 3]	Γαυλανῖτις Βαταναία τε καὶ Τραχωνῖτις,	αἳ	καὶ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας εἰσὶ
[3, 7]	ἱππεῦσιν πέμπει Πλάκιδον καὶ δεκαδάρχην	Αἰβούτιον,	ἄνδρα τῶν ἐπισήμων κατὰ χεῖρα
[3, 10]	καὶ ὄψις· οἱ μὲν γὰρ	αἰγιαλοὶ	ναυαγίων ἅμα καὶ διοιδούντων ἔγεμον
[3, 10]	λεπτότερον καθαρά τ' ἐστὶν πάντοθεν	αἰγιαλοῖς	ἐπιλήγουσα καὶ ψάμμῳ, πρὸς δὲ
[3, 9]	καὶ γὰρ τοὺς ἐπὶ τὸν	αἰγιαλὸν	ἐκφερομένους ἐφεστῶτες οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειρον.
[3, 9]	τοῦ μύθου, τύπτων δὲ τὸν	αἰγιαλὸν	ἐναντίος βορέας καὶ πρὸς ταῖς
[3, 9]	τὸ πέλαγος, τόν τε γὰρ	αἰγιαλὸν	ὄντα πετρώδη καὶ τοὺς ἐπ'
[3, 10]	τοῦ χωρίου παρατείνει κατὰ τὸν	αἰγιαλὸν	τῆς ὁμωνύμου λίμνης ἐπὶ σταδίους
[3, 9]	δ' οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης,	αἰγιαλῷ	γὰρ ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ
[3, 9]	καὶ Φοινίκης καὶ τὸν ἐπ'	Αἰγύπτου	πόρον ἐλῄστευον, ἄπλωτά τε πᾶσιν
[3, 2]	τῶν μὲν προσφιλονεικούντων τοῖς πταίσμασιν	αἰδοῖ	τε φυγῆς ταχείας καὶ μεταβολῆς
[3, 8]	ἐσχάτας συμφορὰς ἔτι τὸν στρατηγὸν	αἰδουμένων	παρελύοντο μὲν αἱ δεξιαί, περιωλίσθανεν
[3, 7]	τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ γὰρ	αἰδοῦς	εἰς ὀργὴν ἐξεκαίοντο τὸ μὴ
[3, 7]	σωτηρίας ἀπόγνωσις, τοσοῦτο τοὺς Ῥωμαίους	αἰδὼς	παρεκρότει, καὶ τοὺς μὲν ἐμπειρία
[3, 7]	ἀπὸ τῆς Ἰωταπάτης πρὸς πᾶσαν	αἰκίαν	βασάνων ἀντέσχεν καὶ μηδὲν διὰ
[3, 7]	τοῖς Ῥωμαίοις· πρὸς γὰρ τὸ	αἷμα	ταραχθέντων τῶν πλησίον φήμη διὰ
[3, 7]	συνήχουν δ' ἔξωθεν οἰμωγαὶ φονευομένων.	Αἵματι	δ' ἐρρεῖτο πᾶς ὁ πρὸ
[3, 10]	Ἦν δ' ἰδεῖν κεκερασμένην μὲν	αἵματι,	πεπληρωμένην δὲ νεκρῶν τὴν λίμνην
[3, 4]	Πυρὶ δὲ ἡ Γαλιλαία καὶ	αἵματι	πεπλήρωτο πᾶσα πάθους τε οὐδενὸς
[3, 5]	παρατάξεις, τὰς παρατάξεις δὲ μεθ'	αἵματος	μελέτας. Οὐδὲ γὰρ ἐξ ἐπιδρομῆς
[3, 5]	τὰς μὲν μελέτας αὐτῶν χωρὶς	αἵματος	παρατάξεις, τὰς παρατάξεις δὲ μεθ'
[3, 9]	ἐκφερόμενον περιεξαίνετο ταῖς ἀπορρῶξιν, ὡς	αἱμαχθῆναι	μὲν ἐπὶ πλεῖστον τὸ πέλαγος,
[3, 7]	τῇ πόλει τῶν Γαδάρων ἐπελθὼν	αἱρεῖ	τε κατὰ πρώτην ἔφοδον αὐτὴν
[3, 7]	διέγνω προσκαθεζόμενος σπάνει τῶν ἐπιτηδείων	αἱρεῖν	τὴν πόλιν· ἢ γὰρ ἀναγκαζομένους
[3, 10]	λέγοντες καὶ χρῆναι τὸ συμφέρον	αἱρεῖσθαι	πρὸ τοῦ πρέποντος, ὅταν ᾖ
[3, 7]	ἣν καὶ καταπηδήσας ἐκ μέσων	αἴρεται	τῶν πολεμίων καὶ μετὰ πολλῆς
[3, 4]	μὴν Ἰώσηπος ἐπὶ τὴν πόλιν	αἱρήσειν	ἐλπίσας, ἣν αὐτὸς πρὶν ἀποστῆναι
[3, 6]	Ἰωταπάταν, οἰόμενος ἐξ ἐφόδου μὲν	αἱρήσειν	ῥᾳδίως, μέγα δὲ κλέος αὐτῷ
[3, 7]	τὴν πόλιν ὡς μετ' ἐκείνης	αἱρήσοντα	πᾶσαν Ἰουδαίαν, εἰ λάβοι τὸν
[3, 7]	θρασύνοιεν, ἵνα τε ἢ σπονδὰς	αἱρούμενοι	ταχέως ἀντιγράψωσιν ἢ πολεμεῖν ἐγνωκότες
[3, 8]	τῶν τοιούτων νεκρῶν ἀποκόπτειν ἐκέλευσαν,	αἷς	ἐστρατεύσαντο καθ' ἑαυτῶν, ἡγούμενοι καθάπερ
[3, 10]	δὲ καὶ ἐλαῖαι πλησίον τούτων,	αἷς	μαλθακώτερος ἀὴρ ἀποδέδεικται. Φιλοτιμίαν ἄν
[3, 7]	μὲν ἐπὶ τῶν χωμάτων δέρρεις,	αἷς	ὑπεσκήνουν, διέσπα, τοῖς δὲ ἔργοις
[3, 7]	πρὸς μόνην τὴν τῶν κακῶν	αἴσθησιν	ἐξανέστησαν καὶ τὴν ἅλωσιν ἐπίστευον
[3, 7]	μὴν ὑπὸ πρώτην τῆς καταλήψεως	αἴσθησιν	τῶν φυλάκων διαφυγεῖν ἔφθασαν ἀναβάντες
[3, 7]	οὔπω τῆς ἁλώσεως τοῖς κρατουμένοις	αἴσθησις	ἦν· Καμάτῳ τε γὰρ οἱ
[3, 10]	Ὑμεῖς δὲ πῶς οὐκ ἂν	αἰσχύνοισθε	προκινδυνεύοντος ἡγεμόνος ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω γάρ,
[3, 7]	Οὐεσπασιανὸς τὴν διαίρεσιν τῶν ἔργων	αἰτίαν	εἶναι τῆς βλάβης, τὰ γὰρ
[3, 5]	τὴν ἔξοδον ἐπισπέρχουσαι τοὺς δι'	αἰτίαν	τινὰ βραδύναντας, ὡς μή τις
[3, 5]	αὐτομάτων ἀγαθῶν οὐ τὸν λαβόντα	αἴτιον	εἶναι, τῶν δὲ παρὰ γνώμην
[3, 9]	ἀσφαλείας καὶ τῶν ὁμοίων φυλακῆς	αἴτιον,	ἐκείνοις κέντρον ἑτέρων ἐγίνετο συμφορῶν·
[3, 10]	ἀπετρέποντο, μέχρι Τίτος τοὺς μὲν	αἰτίους	ἀνελών, οἰκτείρας δὲ τοὺς ἐπιχωρίους
[3, 9]	φίλα φρονοῦντος ἀεί, καὶ τοὺς	αἰτίους	τιμωρήσασθαι τῆς ἀποστάσεως, ὑφ' ὧν
[3, 8]	περὶ ἁλώσεως, οὔθ' ἑαυτῷ προμαντεύσαιτο	αἰχμαλωσίαν,	εἰ μὴ ταῦτα λῆρος εἴη
[3, 7]	τοῖς πεντακισχιλίοις ἦν, τὰ δ'	αἰχμάλωτα	δισχίλια ἑκατὸν καὶ τριάκοντα. Τοῦτο
[3, 7]	καὶ γυναικῶν. Καὶ τὰ μὲν	αἰχμάλωτα	χίλια πρὸς τοῖς διακοσίοις συνήχθη,
[3, 8]	σὺ μέν, ἔφη, Οὐεσπασιανέ, νομίζεις	αἰχμάλωτον	αὐτὸ μόνον εἰληφέναι Ἰώσηπον, ἐγὼ
[3, 9]	τῶν ἡγεμόνων πλέον ἢ κατ'	αἰχμαλώτου	τύχην περιέπεσθαι, τοσοῦτον ὀργῆς ἐπὶ
[3, 8]	αὐτὸς ζωγρηθήσεται. Ταῦτα παρὰ τῶν	αἰχμαλώτων	κατ' ἰδίαν ὁ Οὐεσπασιανὸς ἐκπυθόμενος
[3, 5]	ἢ πλείους ἄκοντες, πλατεῖς μὲν	αἰχμάς,	οὐκ ἀποδέοντες δὲ δοράτων μέγεθος·
[3, 8]	δοὺς κομίσασθαι θέλῃ, κλέος μὲν	αἰώνιον,	οἶκοι δὲ καὶ γενεαὶ βέβαιοι,
[3, 8]	τὸν ἁγιώτατον, ἔνθεν ἐκ περιτροπῆς	αἰώνων	ἁγνοῖς πάλιν ἀντενοικίζονται σώμασιν· ὅσοις
[3, 7]	ἐμπεριειλήφει τειχίζων τὴν πόλιν, ὡς	ἀκατάληπτον	εἶναι πολεμίοις τὴν ὑπὲρ αὐτῆς
[3, 7]	κλίμακας ἀραμένους προσφέρειν ἐπάνω τοῖς	ἀκεραίοις	τείχεσιν, ἵν' οἱ μὲν τούτους
[3, 9]	πόλιν καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεις·	ἀκηκόει	γάρ, ὡς ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης
[3, 7]	μὴ χείρους φαίνεσθαι τῶν ἐν	ἀκινδύνῳ	τῷ κατὰ σφᾶς ἀνδριζομένων· ὥστε
[3, 10]	ὃ κἀν τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν	ἀκμάζει	κἀν τοῖς πταίσμασιν οὐ μέχρι
[3, 7]	αὐτῶν ἔταξεν τοῦ πεζοῦ τὸ	ἀκμαιότατον,	τὸ δὲ λοιπὸν ἱππικὸν ἀντιπαρεξέτεινεν
[3, 1]	υἱοὺς ὅμηρον καὶ τὰς τούτων	ἀκμὰς	χεῖρα τῆς πατρῴας συνέσεως, τάχα
[3, 5]	εἰσὶν αἱ περιαγωγαί, ὀξεῖαι δ'	ἀκοαὶ	μὲν παραγγέλμασιν, ὄψεις δὲ σημείοις,
[3, 8]	οἱ δὲ πεφραγμένας ἀπογνώσει τὰς	ἀκοὰς	ἔχοντες ὡς ἂν πάλαι καθοσιώσαντες
[3, 7]	οἱ σὺν αὐτῷ τάς τε	ἀκοὰς	πρὸς τὴν βοὴν καὶ τὰ
[3, 7]	ἀλαλαγμὸν τῶν ταγμάτων ἀποφράξαι τὰς	ἀκοάς,	ὡς ἂν μὴ καταπλαγεῖεν, πρὸς
[3, 7]	ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὔτε εἰς	ἀκοῆς	οὔτε εἰς ὄψεως κατάπληξιν ἀπελείπετο.
[3, 10]	πεμπομένους ἡμῖν συμμάχους φθάνειν, ἵν'	ἀκοινώνητόν	τε ᾖ τὸ κατόρθωμα καὶ
[3, 5]	γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖς ἢ πλείους	ἄκοντες,	πλατεῖς μὲν αἰχμάς, οὐκ ἀποδέοντες
[3, 7]	τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν πλῆθος	ἀκοντισταί	τε καὶ σφενδονῆται πάντες ἅμα
[3, 7]	τῶν χωμάτων ἐπέστησεν, συνεπιβήσας αὐτοῖς	ἀκοντιστάς	τε καὶ τοξότας καὶ τῶν
[3, 10]	θεοῦ; δέξασθε τὴν νίκην. Οὐκ	ἀκούετε	βοῆς; στασιάζουσιν οἱ τὰς χεῖρας
[3, 8]	ὡς ἀναπέμψων αὐτίκα Νέρωνι. (Τοῦτο	ἀκούσας	ὁ Ἰώσηπος μόνῳ τι διαλεχθῆναι
[3, 10]	τὸ πολὺ πλῆθος αὐτῶν ἠθροισμένον	ἀκούων	ἐν τῷ πρὸ τῆς πόλεως
[3, 3]	Γοφνὰ δευτέρα καὶ μετὰ ταύτην	Ἀκραβετά,	Θαμνὰ πρὸς ταύταις καὶ Λύδδα,
[3, 3]	Γηνεὼς ὄνομα κώμης ἐπιλήγει τῆς	Ἀκραβετηνῶν	τοπαρχίας· φύσιν δὲ τῆς Ἰουδαίας
[3, 7]	τὸ κεκμηκὸς δὲ τῶν Ῥωμαίων	ἀκραιφνεῖς	διεδέχοντο καὶ ταχέως ἀντὶ τῶν
[3, 7]	τοῦ πρανοῦς ὑπολισθάνοντες ῥέοντι κατ'	ἄκρας	ἐκαλύπτοντο τῷ πολέμῳ. Τοῦτο πολλοὺς
[3, 7]	τεταγμένους εἰσῆγον. Κατειλημμένης δὲ τῆς	ἄκρας	καὶ τῶν πολεμίων ἐν μέσῳ
[3, 7]	εἰς τὸ κάταντες ἀπὸ τῆς	ἄκρας	τὸν λεὼ συνωθοῦντες ἐφόνευον. Ἔνθα
[3, 2]	πληγὴν ἐπηρμένοι ταῖς ἀδοκήτοις εὐπραγίαις	ἀκρατεῖς	ἦσαν ὁρμῆς καὶ ὥσπερ ἐκριπιζόμενοι
[3, 7]	τέλει τῶν Ἱεροσολύμων διέγνω μετὰ	ἀκριβείας	τὰ πράγματα, ὡς μήτ' ἐπὶ
[3, 9]	περὶ τούτου δέησιν ὡς ὑπ'	ἀκρίτου	γινομένην πλήθους ἐξέλυσεν ἡσυχίᾳ· τῶν
[3, 9]	ἱππέων ἀπέβησεν, ὡς μὴ δοκοῖεν	ἀκροβολιζόμενοι	παρεῖναι· Καὶ πρὶν εἰς λόγους
[3, 7]	ἐστόμωται δὲ παχεῖ σιδήρῳ κατ'	ἄκρον	εἰς κριοῦ προτομήν, ἀφ' οὗ
[3, 9]	αὐτήν, στρατόπεδόν τε ἐπὶ τῆς	ἀκροπόλεως	ἐγείρει καὶ τὸ ἱππικὸν ἐν
[3, 7]	μακροὺς καὶ δρέπανα δήσαντες ἐπ'	ἄκρων	τοὺς σάκους ἀπέτεμνον. Ἐνεργοῦς δὲ
[3, 7]	εἶναι πολεμίοις τὴν ὑπὲρ αὐτῆς	ἀκρώρειαν.	Κυκλόθεν δ' ἄλλοις ὄρεσιν καλυπτομένη,
[3, 9]	σὺν ἱππεῦσιν προπέμπει πρὸς τὴν	ἀκρώρειαν	Τραιανὸν ἀποπειραθῆναι τοῦ πλήθους, εἰ
[3, 8]	θνήσκῃς, Ἰουδαίων στρατηγός, ἂν δ'	ἄκων,	προδότης τεθνήξῃ. Ταῦθ' ἅμα λέγοντες
[3, 7]	Ἐκέλευσέν τε πρὸς μὲν τὸν	ἀλαλαγμὸν	τῶν ταγμάτων ἀποφράξαι τὰς ἀκοάς,
[3, 7]	τὴν τάξιν, καὶ μετὰ δεινῶν	ἀλγηδόνων	ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχους· ῥᾷστα μὲν
[3, 7]	ἔπαυσεν τοῦ θορύβου· τῶν γὰρ	ἀλγηδόνων	ἐπάνω γενόμενος καὶ πᾶσιν τοῖς
[3, 7]	πηδῶντες δὲ καὶ συνειλούμενοι ταῖς	ἀλγηδόσιν	ἀπὸ τῶν γεφυρωμάτων ἔπιπτον· οἱ
[3, 9]	παντὶ τῷ στρατῷ τὴν Καισάρειαν.	Ἀλεεινὴ	δ' ἦν κἀκείνη χειμῶνος ὥρᾳ
[3, 4]	ἀπὸ τῆς Ἀχαίας εἰς τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	ὠκύτερον ἢ κατὰ χειμῶνος ὥραν,
[3, 1]	μὲν υἱὸν Τίτον ἀπέστειλεν ἐπ'	Ἀλεξανδρείας	τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἐκεῖθεν
[3, 10]	ἐπεὶ γεννᾷ τῷ κατὰ τὴν	Ἀλεξανδρέων	λίμνην κορακίνῳ παραπλήσιον. Μῆκος δὲ
[3, 7]	ἀπείρου χερμάδος, οἱ μὲν πρὸς	ἀλεωρὰν	τῶν ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν γέρρα
[3, 5]	δ' αὐτοῖς οὐδὲν τῆς κατὰ	ἀλήθειαν	εὐτονίας ἀποδέουσιν, ἀλλ' ἕκαστος ὁσημέραι
[3, 7]	τὸν προδότην, καὶ τάχα μὲν	ἀληθεύειν	ἐκεῖνον, μηδὲν δ' αὐτὸς ἐξ
[3, 8]	ὁ Οὐεσπασιανὸς ἐκπυθόμενος ὡς εὕρισκεν	ἀληθῆ,	οὕτω πιστεύειν περὶ τῶν κατ'
[3, 8]	τὸν Ῥωμαίων ἀποστρέφομαι σίδηρον, ἄξιος	ἀληθῶς	εἰμι τοὐμοῦ ξίφους καὶ χειρὸς
[3, 10]	οἱ λοιποὶ κεκυκλωμένων αὐτοῖς τῶν	ἁλιάδων.	Ἐκχεόμενοι δὲ πολλοὶ μὲν ἐν
[3, 10]	ἐναποληφθέντας μέσους εἷλον ἅμα ταῖς	ἁλιάσιν.	Τῶν δὲ βαπτισθέντων τοὺς ἀνανεύοντας
[3, 9]	τὰς ναῦς ἐξωτέρω βέλους διενυκτέρευσαν.	(Ἀλιμένου	δ' οὔσης φύσει τῆς Ἰόππης,
[3, 3]	τῶν ὀρῶν καὶ πηγαῖς ἀεννάοις	ἅλις,	εἴ ποτ' ἐκεῖνοι σειρίῳ φθίνοιεν.
[3, 8]	ἀποκρύφους. Ὁ δὲ τῆς πόλεως	ἁλισκομένης	δαιμονίῳ τινὶ συνεργίᾳ χρησάμενος μέσον
[3, 7]	ὠφελῆσαί τι μέγα σωζομένους, κἂν	ἁλίσκωνται,	συναπολεῖσθαι περιττῶς, ἐκδὺς δὲ τῆς
[3, 4]	πολέμοις, ὡς μήτ' ἐμπειρίᾳ μήτ'	ἀλκῇ	τινος πλὴν τῶν δεσποτῶν ἐλαττοῦσθαι.
[3, 7]	ἄν τις τὴν τοῦ μηχανήματος	ἀλκὴν	ἐκ τῶν ἐπὶ τῆσδε τῆς
[3, 2]	δὲ τῆς καταδρομῆς τρεῖς ἄνδρες	ἀλκήν	τε κορυφαῖοι καὶ συνέσει, Νίγερ
[3, 7]	καὶ τοὺς μὲν ἐμπειρία μετ'	ἀλκῆς,	τοὺς δὲ θράσος ὥπλιζε τῷ
[3, 5]	μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς ψυχὰς	ἀλκίμους,	προσασκοῦνται δὲ καὶ τῷ φόβῳ.
[3, 6]	βασιλεύς τε οἰωνῶν ἁπάντων καὶ	ἀλκιμώτατος	ὤν· ὃ δὴ καὶ τῆς
[3, 7]	συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποις· οὐδὲν γὰρ	ἀλκιμώτερον	εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι δὲ
[3, 8]	φήσει τις. Οὐ μὲν οὖν,	ἀλλ'	ἀγενέστατον, ὡς ἔγωγε καὶ κυβερνήτην
[3, 5]	ἡ σάλπιγξ, ἠρεμεῖ δ' οὐδείς,	ἀλλ'	ἅμα νεύματι τὰς μὲν σκηνὰς
[3, 10]	σφόδρα τολμηταὶ καὶ θανάτου καταφρονοῦντες,	ἀλλ'	ἀσύντακτοί τε καὶ πολέμων ἄπειροι
[3, 9]	παρεῖναι· διεσώθη γὰρ οὐδὲ ἄγγελος,	ἀλλ'	αὐτοματὶ διεκήρυσσεν φήμη τὴν ἅλωσιν
[3, 8]	ἐκείνων, κἂν ᾖ βέβαιον, θέλεις.	Ἀλλ'	εἰ καὶ σοὶ λήθην σεαυτοῦ
[3, 5]	οὐδὲ πάντες ἢ ἀτάκτως διαλαβόντες,	ἀλλ'	εἰ μὲν ἀνώμαλος ὢν τύχοι
[3, 7]	φειδὼ εἰσῄει τινὸς οὔτ' ἔλεος,	ἀλλ'	εἰς τὸ κάταντες ἀπὸ τῆς
[3, 5]	τῆς κατὰ ἀλήθειαν εὐτονίας ἀποδέουσιν,	ἀλλ'	ἕκαστος ὁσημέραι στρατιώτης πάσῃ προθυμίᾳ
[3, 7]	τῆς ἐκείνου σωτηρίας, ἔμοιγε δοκεῖν,	ἀλλ'	ἐλπίδι τῆς ἑαυτῶν· οὐδὲν γὰρ
[3, 7]	θυμουμένους ἑώρα καὶ οὐ προτροπῆς	ἀλλ'	ἔργων δεομένους, προσυψῶσαι μὲν τὰ
[3, 7]	οὐκ ἀπειλουμένων ἔτι τῶν κακῶν	ἀλλ'	ἤδη παρόντων. Ὁ δὲ Ἰώσηπος
[3, 7]	τῶν προσβαινόντων τις ὀρθὸς ἔμενεν,	ἀλλ'	οἱ μὲν ἐπ' αὐτῶν ὑπτιαζόμενοι
[3, 7]	ἰσχὺς οὔτε τοὺς Ἰουδαίους σύνεσις,	ἀλλ'	οἱ μὲν καίπερ οἰκτρὰ πάσχοντας
[3, 8]	ψυχήν; ἠλλάχθαι τις ἐμέ φησιν.	Ἀλλ'	οἴδασιν Ῥωμαῖοι τοῦτό γε· Καλὸν
[3, 5]	ἡσσήθησαν ἢ στρατηγημάτων ἢ δυσχωρίας,	ἀλλ'	οὐδὲ τύχης· καὶ γὰρ ταύτης
[3, 7]	ἕκαστον οὐχ ὡς ὑπὲρ σωθησομένης,	ἀλλ'	ὡς ὑπὲρ ἀπολωλυίας ἤδη τῆς
[3, 5]	χεῖρε κινοῦσιν ἐν εἰρήνῃ προηργηκότες,	ἀλλ'	ὥσπερ συμπεφυκότες τοῖς ὅπλοις οὐδέποτε
[3, 5]	ἐν ταῖς μάχαις οὐδὲ αὐτοσχέδιον,	ἀλλὰ	γνώμη μὲν ἀεὶ παντὸς ἔργου
[3, 8]	ἐχθρῶν ὑποπτευόμενον ἑαυτοῖς βέβαιον ἐπιστήσομεν;	ἀλλὰ	δουλείαν, ἐρεῖ τις. Πάνυ γοῦν
[3, 8]	οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ,	ἀλλὰ	καὶ γῆς καὶ θαλάττης καὶ
[3, 10]	οἰκτρὸν Ἰουδαίοις γενέσθαι τὸ πάθος,	ἀλλὰ	καὶ διὰ μίσους τοῖς δράσασιν
[3, 10]	παρὰ δόξαν τὰς διαφόρους ὀπώρας	ἀλλὰ	καὶ διαφυλάσσει. Τὰ μέν γε
[3, 3]	καὶ μέρος αὐτῆς ἀργὸν οὐδέν,	ἀλλὰ	καὶ πόλεις πυκναὶ καὶ τὸ
[3, 6]	σφίσιν, οὐ μόνον πρὸ μάχης,	ἀλλὰ	καὶ πρὶν ἰδεῖν τοὺς ἐχθροὺς
[3, 5]	εἰς τὰς τοῦ βίου διακονίας	ἀλλὰ	καὶ πρὸς τοὺς πολέμους χρήσιμον.
[3, 5]	παρ' αὐτοῖς οὐ λιποταξίου μόνον	ἀλλὰ	καὶ ῥᾳστώνης ὀλίγης θανατικοὶ οἵ
[3, 7]	οὐ μόνον αὐτὴν τὴν πόλιν,	ἀλλὰ	καὶ τὰς πέριξ κώμας πάσας
[3, 5]	ὅπλων οὐ τὰ σώματα μόνον	ἀλλὰ	καὶ τὰς ψυχὰς ἀλκίμους, προσασκοῦνται
[3, 7]	τεῖχος ἀνεπίβατον τοῖς Ἰουδαίοις ἐποίησεν,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο
[3, 10]	ὁμόνοιαν, οὓς ἀνάγκη διαλλάξει ταχέως,	ἀλλὰ	καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων βοήθειαν,
[3, 7]	ἀνήσειν. Οὐκ ἔπειθεν δὲ τούτοις,	ἀλλὰ	μᾶλλον ἐξέκαυσεν τὸ πλῆθος αὐτοῦ
[3, 8]	θυέλλης ἐβάπτισεν ἑκὼν τὸ σκάφος.	Ἀλλὰ	μὴν ἡ αὐτοχειρία καὶ τῆς
[3, 8]	ταῖς ἀμηχανίαις οὐκ ἠπόρησεν ἐπινοίας,	ἀλλὰ	πιστεύων τῷ κηδεμόνι θεῷ τὴν
[3, 8]	γε· Καλὸν ἐν πολέμῳ θνήσκειν,	ἀλλὰ	πολέμου νόμῳ, τουτέστιν ὑπὸ τῶν
[3, 7]	ἂν οὐκ ἐξ ἀνάγκης πολεμοῦσιν,	ἀλλὰ	προσκτωμένοις. Τοῖς δὲ τῶν Ἀράβων
[3, 7]	ὅμως οὐκ ἀπετρέποντο τοῦ τείχους,	ἀλλὰ	πυρὶ καὶ σιδήρῳ καὶ πέτροις
[3, 8]	μαρτύρομαι δὲ ὡς οὐ προδότης,	ἀλλὰ	σὸς εἶμι διάκονος. (Ταῦτ' εἰπὼν
[3, 8]	καὶ παρὰ μὴ προιόντος λαβεῖν,	ἀλλὰ	σῶσαι προαιρούμενον ἄνδρα γενναῖον. Προσετίθει
[3, 7]	προδοσία. Πέρας ἔθνησκον οὐ Ῥωμαίοις	ἀλλὰ	τοῖς ἰδίοις καταρώμενοι, μέχρι πάντες
[3, 5]	Πάντα δ' αὐτοῖς καὶ τὰ	ἄλλα	μετ' εὐταξίας ἀνύεται καὶ ἀσφαλείας,
[3, 6]	παρέξειν· προσχωρήσειν γὰρ δέει τὰς	ἄλλας	πόλεις τῆς καρτερωτάτης ἐχομένης. Πολύ
[3, 10]	ἐν αὐτῇ διάφορα πρὸς τοὺς	ἀλλαχοῦ	γεῦσίν τε καὶ ἰδέαν. Μέση
[3, 9]	πλοιζομένων καλεῖται· καὶ τὰς μὲν	ἀλλήλαις	τῶν νεῶν αὐτόθι συνήραξεν, τὰς
[3, 7]	ἀποβιασθέντων ἐπέβαινον ἕτεροι, παρακελευσάμενοί τε	ἀλλήλοις	καὶ πλευρὰν μὲν ἑνώσαντες, τοῖς
[3, 10]	πλεῖον ἐβιάζετο, καὶ διωργισμένων ἐπ'	ἀλλήλοις	κραυγή τε ἦν καὶ θόρυβος
[3, 10]	διήλαυνεν, πολλοὺς δὲ συνηλοία περὶ	ἀλλήλοις	πεσόντας ἐμπηδῶν, πᾶσιν δὲ τὰς
[3, 7]	περὶ τὸν Ἰώσηπον καίπερ ἐπ'	ἀλλήλοις	πίπτοντες ὑπὸ τῶν καταπελτικῶν καὶ
[3, 7]	προκινδυνεύειν ἤθελεν, καὶ βοῇ παρακροτοῦντες	ἀλλήλους	ἐπὶ τὸ τεῖχος ὥρμων. (Οἱ
[3, 7]	ὁ αὐτόμολος τό τε πρὸς	ἀλλήλους	πιστὸν εἰδότι τῶν Ἰουδαίων καὶ
[3, 2]	ἐπὶ τὸ τεῖχος βιαζομένοις περιπίπτοντες	ἀλλήλων	ἦσαν πολέμιοι, μέχρι πάντες ταῖς
[3, 7]	περιβόλων βύζην, πολλοὶ μὲν τοῖς	ἀλλήλων,	πολλοὶ δὲ τοῖς ἰδίοις περιεπείροντο
[3, 8]	θνήσκειν, ἔφη, φέρε κλήρῳ τὰς	ἀλλήλων	σφαγὰς ἐπιτρέψωμεν, ὁ λαχὼν δ'
[3, 5]	τις αὐτῶν καὶ εἰς τὴν	ἄλλην	σύνταξιν τῆς στρατιᾶς ἀπίδοι, γνώσεται
[3, 2]	μεγέθους τε ἕνεκα καὶ τῆς	ἄλλης	εὐδαιμονίας τρίτον ἀδηρίτως ἐπὶ τῆς
[3, 9]	ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ μὲν	ἄλλο	πᾶν ὀρθίῳ, βραχὺ δὲ συννεύοντι
[3, 8]	πρὸς αὐτόν, καὶ προστρέχων ἄλλος	ἄλλοθεν	ξιφήρεις ἐκάκιζόν τε εἰς ἀνανδρίαν
[3, 2]	δρόμου συνειλουμένων διεκπαίοντες ἀπείρους ἀνῄρουν,	ἄλλοι	δὲ ἄλλους ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι
[3, 3]	τὰ κτήνη πλέον ἢ παρ'	ἄλλοις	γαλακτοφόρα. Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον
[3, 10]	τὸ γενναῖον, ὃ κἀν τοῖς	ἄλλοις	εὐτυχήμασιν ἀκμάζει κἀν τοῖς πταίσμασιν
[3, 8]	δὲ τὸν Ἰώσηπον καὶ ἐν	ἄλλοις	κατελάμβανεν· τῶν γὰρ τοῖς ἀπορρήτοις
[3, 8]	ἐδωρεῖτο δ' ἐσθῆτι καὶ τοῖς	ἄλλοις	κειμηλίοις φιλοφρονούμενός τε καὶ περιέπων
[3, 7]	ὑπὲρ αὐτῆς ἀκρώρειαν. Κυκλόθεν δ'	ἄλλοις	ὄρεσιν καλυπτομένη, πρὶν εἰσαφίκοιτό τις
[3, 8]	παρωξύνοντο πρὸς αὐτόν, καὶ προστρέχων	ἄλλος	ἄλλοθεν ξιφήρεις ἐκάκιζόν τε εἰς
[3, 10]	ὁ βασιλεύς. Ὁ μέντοι γε	ἄλλος	ὄχλος Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται καὶ
[3, 8]	τῆς κοινῆς ἁπάντων ζῴων φύσεως	ἀλλότριον	καὶ πρὸς τὸν κτίσαντα θεὸν
[3, 8]	καθάπερ τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς	ἀλλότριον,	οὕτως καὶ τὴν χεῖρα τοῦ
[3, 8]	Τίτου καὶ δυοῖν φίλων τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας σὺ μέν, ἔφη, Οὐεσπασιανέ,
[3, 2]	διεκπαίοντες ἀπείρους ἀνῄρουν, ἄλλοι δὲ	ἄλλους	ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι καὶ περιελαύνοντες
[3, 3]	τὸ μέγεθος καὶ τοσούτοις ἔθνεσιν	ἀλλοφύλοις	κεκυκλωμέναι πρὸς πᾶσαν ἀεὶ πολέμου
[3, 7]	τήν τε πόλιν ὁρῶν τῶν	ἄλλων	ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ τὰ φρονήματα
[3, 7]	τῶν προστυχόντων ἁρπαγαὶ καὶ τῶν	ἄλλων	ἔργων πυρπολήσεις, ἕως Οὐεσπασιανὸς ἀναπαύσας
[3, 7]	πᾶσα κρημνός, ἐκ μὲν τῶν	ἄλλων	μερῶν πάντοθεν φάραγξιν ἀπείροις ἀπότομος,
[3, 8]	ἄδικον γὰρ οἰχομένων τινὰ τῶν	ἄλλων	μετανοήσαντα σωθῆναι. Πιστὸς ἔδοξεν ταῦτα
[3, 7]	πλῆθος ἦν ἔνδον καὶ τῶν	ἄλλων	πλὴν ἁλὸς ἁπάντων, ἔνδεια δὲ
[3, 2]	τε τῆς ἀπειρίας καὶ τῶν	ἄλλων	πρὸς πόλεμον ἐλασσωμάτων ἡ προτέρα
[3, 9]	ἀπαρασκευάστοις τε πρὸς ἑτοίμους, καὶ	ἄλλως	ἐκπλαγεὶς τὴν ἀδόκητον τῶν Ἰουδαίων
[3, 7]	πλείστους τῶν πολεμίων συμπεφευγέναι καὶ	ἄλλως	ὁρμητήριον ἰσχυρὸν οὖσαν αὐτῶν, πέμπει
[3, 10]	πολέμων ἄπειροι καὶ ὄχλος ἂν	ἄλλως,	οὐ στρατιὰ λέγοιντο· τὰ δὲ
[3, 7]	δὲ τὰς Ῥωμαίων εὐπραγίας ἐν	ἀλογίστῳ	τὴν κατὰ σφᾶς ἀσθένειαν ᾤδουν
[3, 7]	φέρειν, καὶ δόλῳ δ' ἂν	ἁλοῖεν,	εἴ τις ἐπιθοῖτο· περὶ γὰρ
[3, 7]	ἔνδον καὶ τῶν ἄλλων πλὴν	ἁλὸς	ἁπάντων, ἔνδεια δὲ ὕδατος ὡς
[3, 8]	διαλανθάνει, τῇ δὲ τρίτῃ γυναικὸς	ἁλούσης	τῶν ἅμα αὐτοῖς μηνύεται, καὶ
[3, 5]	δὲ ἱμάντα καὶ δρέπανον καὶ	ἅλυσιν,	ἡμερῶν τε τριῶν ἐφόδιον· ὡς
[3, 7]	μηδένα τῶν ἀναφευγόντων ἐκ τῆς	ἁλώσεως	διαλαθεῖν. Κατόπιν δὲ τούτων περιέστησεν
[3, 9]	γενόμενα· τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς	ἁλώσεως	καὶ ὁ Ἰώσηπος ἠγγέλλετο. Τοῦτο
[3, 8]	τοῖς ἐπὶ τῶν Ἰωταπάτων περὶ	ἁλώσεως,	οὔθ' ἑαυτῷ προμαντεύσαιτο αἰχμαλωσίαν, εἰ
[3, 7]	τῶν Ἀράβων, ὕστατόν τινα κωκυτὸν	ἁλώσεως	συνήχησαν ὡς οὐκ ἀπειλουμένων ἔτι
[3, 7]	ἡμέρας οὔσης, ὅμως οὔπω τῆς	ἁλώσεως	τοῖς κρατουμένοις αἴσθησις ἦν· Καμάτῳ
[3, 7]	ἀγωνισομένου δι' αὐτὸν προθύμως, κἂν	ἁλῶσιν	δέ, παραμυθίαν. Πρέπειν δ' αὐτῷ
[3, 7]	πολιορκίας, εἰ μὴ κατὰ τὴν	ἅλωσιν	εἷς ἔπεσέν τις· ἑκατοντάρχης ἦν
[3, 7]	κακῶν αἴσθησιν ἐξανέστησαν καὶ τὴν	ἅλωσιν	ἐπίστευον ἀναιρούμενοι. Ῥωμαίους δὲ κατὰ
[3, 7]	δέους, ἀνετίθει τῷ στρατηγῷ τὴν	ἅλωσιν,	καὶ στείλας ἀγγέλους πρὸς Οὐεσπασιανὸν
[3, 7]	συνήχθη, νεκροὶ δὲ κατὰ τὴν	ἅλωσιν	καὶ τὰς πρότερον μάχας συνηριθμήθησαν
[3, 9]	ἀλλ' αὐτοματὶ διεκήρυσσεν φήμη τὴν	ἅλωσιν	οἰκεία φύσει τῶν σκυθρωποτέρων. Κατ'
[3, 7]	στρατηγὸν ἀπογνόντα τὴν δι' ἐνδείας	ἅλωσιν	τρέπεσθαι πάλιν πρὸς ὅπλα καὶ
[3, 8]	ὅτι μετὰ τεσσαρακοστὴν ἑβδόμην ἡμέραν	ἁλώσονται	προειπεῖν ἔφη, καὶ ὅτι πρὸς
[3, 8]	δὲ τρίτῃ γυναικὸς ἁλούσης τῶν	ἅμα	αὐτοῖς μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸς αὐτίκα
[3, 7]	ἑνοῖ τὰ σκεπάσματα, καὶ συναφθείσης	ἅμα	αὐτοῖς τῆς δυνάμεως ἀνείρχθησαν αἱ
[3, 4]	καταλαβὼν τὸν πατέρα δυσὶ τοῖς	ἅμα	αὐτῷ τάγμασιν, ἦν δὲ τὰ
[3, 6]	διδούς, εἰ πρὸ μάχης μεταβάλοιντο·	ἅμα	δὲ καὶ πρὸς πολιορκίαν τῶν
[3, 7]	ὀξυβελῶν καὶ καταπελτῶν βία πολλοὺς	ἅμα	διήλαυνεν, καὶ τῶν ὑπὸ τῆς
[3, 9]	βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν,	ἅμα	καὶ δεξιώσασθαι τὸν ἡγεμόνα σὺν
[3, 10]	οἱ μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων	ἅμα	καὶ διοιδούντων ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι
[3, 8]	δ' ἄκων, προδότης τεθνήξῃ. Ταῦθ'	ἅμα	λέγοντες ἐπανετείναντο τὰ ξίφη καὶ
[3, 10]	τὴν πόλιν ἕλωμεν μόνοι. ~(Ταῦθ'	ἅμα	λέγων ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνεπήδα
[3, 5]	σάλπιγξ, ἠρεμεῖ δ' οὐδείς, ἀλλ'	ἅμα	νεύματι τὰς μὲν σκηνὰς ἀναιροῦσιν,
[3, 10]	ταῖς σχεδίαις ἐναποληφθέντας μέσους εἷλον	ἅμα	ταῖς ἁλιάσιν. Τῶν δὲ βαπτισθέντων
[3, 10]	τῷ σταδίῳ, καὶ γηραιοὺς μὲν	ἅμα	τοῖς ἀχρήστοις διακοσίους ἐπὶ χιλίοις
[3, 7]	ἑαυτῶν σωτηρίαν εἰ μένοι, δρασμὸν	ἅμα	τοῖς δυνατοῖς ἐβουλεύετο. Συναισθόμενοι δὲ
[3, 7]	τὰ μηχανήματα καὶ τὰς ὑποδύσεις	ἅμα	τοῖς ἔργοις ὑφῆψαν τοῦ τε
[3, 7]	ἀκοντισταί τε καὶ σφενδονῆται πάντες	ἅμα	τοῖς μηχανήμασιν ἔβαλλον. Οὐ μὴν
[3, 7]	τὴν πόλιν ὀρῶν συναλισθείσης τε	ἅμα	τοῖς ξύλοις ἀπείρου χερμάδος, οἱ
[3, 6]	ἐπὶ ταῦτ' ἐξέβην. ~(Οὐεσπασιανὸς μὲν	ἅμα	τῷ παιδὶ Τίτῳ διατρίβων τέως
[3, 5]	ὁμοίων βέβαιον. Καὶ οὐκ ἂν	ἁμάρτοι	τις εἰπὼν τὰς μὲν μελέτας
[3, 10]	ὅσοι μὴ διαφυγεῖν ἔφθασαν ἀντιτασσομένων,	ἀμαχητὶ	δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ
[3, 9]	διακοσίοις ἦν. Ῥωμαῖοι δὲ λαβόντες	ἀμαχητὶ	τὴν πόλιν κατασκάπτουσιν. (Ἰόππη μὲν
[3, 7]	διηνεκῶς ἀμυνόμενοι καὶ τοὺς προμάχους	ἀμείβειν	οὐκ ἔχοντες, τὸ κεκμηκὸς δὲ
[3, 5]	τε τῶν ἀπὸ τύχης ἐπιτευγμάτων	ἀμείνους	τὰς ἐπὶ τοῖς προβουλευθεῖσιν διαμαρτίας,
[3, 7]	διὰ τοῦθ' ὑπὸ τῶν φυλάκων	ἀμελουμένης	κατὰ τὰ πρὸς δύσιν μέρη
[3, 5]	πρὸς οἷς πρίονα καὶ κόφινον	ἄμην	τε καὶ πέλεκυν, πρὸς δὲ
[3, 8]	παρεῖσαν. (Ὁ δ' ἐν ταῖς	ἀμηχανίαις	οὐκ ἠπόρησεν ἐπινοίας, ἀλλὰ πιστεύων
[3, 7]	(Ὁ δὲ Ἰώσηπος ἐν ταῖς	ἀμηχανίαις	σύμβουλον λαβὼν τὴν ἀνάγκην, ἡ
[3, 10]	σχεδία κατελάμβανεν, καὶ προσβαίνειν ὑπ'	ἀμηχανίας	εἰς τοὺς ἐχθροὺς πειρωμένων ἢ
[3, 2]	ἴδιον πλῆθος ἐρημία παρὰ τὰς	ἀμηχανίας	κατεφαίνετο, Ῥωμαῖοι δὲ ἐν ταῖς
[3, 7]	δὲ καὶ πεζοῖς, ἱππεῦσιν δ'	ἀμήχανον.	Οἱ μὲν οὖν τέσσαρσιν ἡμέραις
[3, 3]	Θαμνὰ πρὸς ταύταις καὶ Λύδδα,	Ἀμμαοῦς	καὶ Πέλλη καὶ Ἰδουμαία καὶ
[3, 9]	δι' Ἀγρίππαν, ὡς εἰς ξενίας	ἀμοιβὴν	σωφρονίσων αὐτῷ τὰς πόλεις. Πέμπει
[3, 3]	πλεῖστόν τε ἐλαίαν τε> καὶ	ἄμπελον	καὶ φοινικῶνας ἤσκηται, διαρδομένη χειμάρροις
[3, 7]	Ῥωμαίων ἔπιπτον οὐδὲ ὅσον εἰς	ἄμυναν	ἀναθαρροῦντες· πρὸς γὰρ τῷ καταπεπλῆχθαι
[3, 7]	μάχεσθαι δυναμένους ἡ δυσχωρία τὴν	ἄμυναν	ἀφείλετο· θλιβόμενοι γὰρ ἐν τοῖς
[3, 7]	λοιπὸν ἐπὶ τὴν ἐκ πυρὸς	ἄμυναν	οἱ περὶ τὸν Ἰώσηπον ὥρμησαν.
[3, 7]	καὶ ὑπὸ τῆς φλογὸς τὰς	ἀμύνας	φθανόμενοι· ξηρᾶς γὰρ ὕλης, πρὸς
[3, 7]	ῥᾳδίως δυνάμενοι μήτε τοὺς ἀφανεῖς	ἀμύνεσθαι,	καὶ τὸ μὲν ὕψος τῶν
[3, 7]	Οὐ μὴν εἰργόμενοι τῆς καθύπερθεν	ἀμύνης	ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες γὰρ λῃστρικώτερον κατὰ
[3, 7]	δ' οἱ μὲν ἔκαμνον διηνεκῶς	ἀμυνόμενοι	καὶ τοὺς προμάχους ἀμείβειν οὐκ
[3, 7]	πρὸς ὀλίγον οἱ Γαλιλαῖοι καθύπερθεν	ἀμυνόμενοι	λείπουσιν τὸν περίβολον, Ἐπιπηδήσαντες δὲ
[3, 7]	ὑπὲρ ἀπολωλυίας ἤδη τῆς πατρίδος	ἀμυνόμενον,	λαμβάνειν τε πρὸ ὀφθαλμῶν σφαγησομένους
[3, 7]	τὸ τεῖχος. Ἔνθα τις τῶν	ἀμυνομένων	ἀπ' αὐτοῦ βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν
[3, 9]	ὡς καὶ Ἰώσηπον ἐν αὐτοῖς	ἀμυνούμενοι.	Τοὺς μὲν οὖν ἐπὶ τῶν
[3, 9]	ὥδευε τἀληθὲς καὶ παρὰ πᾶσιν	ἀμφιβολίας	ἦν ἤδη βεβαιότερον, προσεσχεδιάζετό γε
[3, 10]	ἄμφω. Κατανεύσας οὖν αὐτοῖς ἄδειαν	ἀμφίβολον	ἐπέτρεψεν ἐξιέναι διὰ μόνης τῆς
[3, 8]	κρίσεις ὀνείρων ἱκανὸς συμβαλεῖν τὰ	ἀμφιβόλως	ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα, τῶν
[3, 10]	Ἐκακοῦντο δ' αὐτοὶ πλέον κατ'	ἀμφότερα·	ταῖς τε γὰρ χερμάσιν οὐδὲν
[3, 3]	τῆς Ἰουδαίας κατ' οὐδὲν διάφορος.	Ἀμφότεραι	γὰρ ὀρειναὶ καὶ πεδιάδες, εἴς
[3, 9]	δὲ τῆς Ἀγρίππα βασιλείας ἦσαν	ἀμφότεραι,	πανταχόθεν τοὺς Ἰουδαίους καταστρέφεσθαι διεγνωκὼς
[3, 5]	πεφραγμένοι καὶ κράνεσιν καὶ μαχαιροφοροῦντες	ἀμφοτέρωθεν.	Μακρότερον δ' αὐτῶν τὸ λαιὸν
[3, 10]	πρέποντος, ὅταν ᾖ μὴ δυνατὸν	ἄμφω.	Κατανεύσας οὖν αὐτοῖς ἄδειαν ἀμφίβολον
[3, 7]	δὲ ἀπὸ τῆς Τιβεριάδος οὐκ	ἄν,	εἰ μὴ πρὸς τὸ πᾶν
[3, 6]	φρονήματα τῶν Ἰουδαίων ἄσμενοί τ'	ἄν,	εἰ πιστεύοιντο, χωροῖεν οἱ πλείους
[3, 10]	αἷς μαλθακώτερος ἀὴρ ἀποδέδεικται. Φιλοτιμίαν	ἄν	τις εἴποι τῆς φύσεως βιασαμένης
[3, 5]	τῆς ἡγεμονίας ὅροι; δεόντως γὰρ	ἄν	τις εἴποι τὸ κτῆμα τῶν
[3, 7]	μεγέθει τοῦ λίθου. Μάθοι δ'	ἄν	τις τὴν τοῦ μηχανήματος ἀλκὴν
[3, 10]	λειφθείς. Ὑμεῖς δὲ πῶς οὐκ	ἂν	αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντος ἡγεμόνος ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω
[3, 10]	καὶ πολέμων ἄπειροι καὶ ὄχλος	ἂν	ἄλλως, οὐ στρατιὰ λέγοιντο· τὰ
[3, 7]	ἔτι φέρειν, καὶ δόλῳ δ'	ἂν	ἁλοῖεν, εἴ τις ἐπιθοῖτο· περὶ
[3, 5]	οὐχ ὁμοίων βέβαιον. Καὶ οὐκ	ἂν	ἁμάρτοι τις εἰπὼν τὰς μὲν
[3, 8]	φύσει Ῥωμαίων χρηστὸν πρὸς οὓς	ἂν	ἅπαξ ἕλωσι διεξῄει, καὶ ὡς
[3, 4]	διὰ δὲ συνάσκησιν πολεμικὴν οὐκ	ἂν	ἀποτάσσοιντο τοῦ μαχίμου, κατὰ μὲν
[3, 8]	τὸ κάλλιστον, ἀπιστίας φιλίαν, οὐδ'	ἂν	αὐτὸς ἀπατήσων ἄνδρα φίλον ὑπήκουσεν
[3, 8]	οὐκ ἠγνόει τὰς προφητείας ὡς	ἂν	αὐτός τε ὢν ἱερεὺς καὶ
[3, 8]	μὲν ἑκὼν θνήσκῃς, Ἰουδαίων στρατηγός,	ἂν	δ' ἄκων, προδότης τεθνήξῃ. Ταῦθ'
[3, 8]	ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι· καὶ γὰρ	ἂν	εἴην πολὺ τῶν αὐτομολούντων πρὸς
[3, 5]	ἐπιδρομῆς εὐάλωτοι πολεμίοις· ὅπῃ δ'	ἂν	ἐμβάλωσιν εἰς ἐχθρῶν γῆν, οὐ
[3, 8]	εἰσέρχεται φειδὼ πολεμίου, πόσῳ δικαιότερον	ἂν	ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ
[3, 7]	σφαγὴν εὔθυμοι παρέσχον. Ἀναίμακτον δ'	ἂν	ἦν αὐχῆσαι Ῥωμαίοις τὸ τέλος
[3, 7]	πολεμίοις τολμῶντος ἀνθίστασθαι δι' ὃν	ἂν	θαρσοῖεν οἰχομένου. (Ὁ δὲ Ἰώσηπος
[3, 10]	τίς ὄνησις τῆς διηνεκοῦς στρατείας,	ἂν	ἴσοι πρὸς ἀστρατεύτους ἀντιτασσώμεθα; Λογίζεσθε
[3, 6]	αὐτοῖς καὶ κλῃδών, ἐφ' οὓς	ἂν	ἴωσιν, τοῦ κρατήσειν δοκεῖ. Τοῖς
[3, 10]	βιάζεσθαι δὲ καὶ πρὸς οὓς	ἂν	καταφύγωσιν πολεμεῖν δυναμένους, Οὐεσπασιανὸς ὡς
[3, 8]	δεξιὰν καὶ ξίφος· σὺ δ'	ἂν	μὲν ἑκὼν θνήσκῃς, Ἰουδαίων στρατηγός,
[3, 7]	ταγμάτων ἀποφράξαι τὰς ἀκοάς, ὡς	ἂν	μὴ καταπλαγεῖεν, πρὸς δὲ τὸ
[3, 8]	γενναῖον. Προσετίθει δ' ὡς οὔτ'	ἂν	Οὐεσπασιανὸς ἐνεδρεύων φίλον ἔπεμπεν, ἵνα
[3, 7]	ἀσφαλείας καὶ τὸ νικᾶν, ὡς	ἂν	οὐκ ἐξ ἀνάγκης πολεμοῦσιν, ἀλλὰ
[3, 8]	ἀπογνώσει τὰς ἀκοὰς ἔχοντες ὡς	ἂν	πάλαι καθοσιώσαντες ἑαυτοὺς τῷ θανάτῳ
[3, 7]	ἁπάντων, ἔνδεια δὲ ὕδατος ὡς	ἂν	πηγῆς μὲν οὐκ οὔσης κατὰ
[3, 5]	τούτῳ μὲν οὖν θαυμάσαι τις	ἂν	Ῥωμαίων τὸ προμηθὲς κατασκευαζομένων ἑαυτοῖς
[3, 8]	ἀθρόοι περιστάντες, ἦ μεγάλα γ'	ἂν	στενάξειαν, ἐβόων, οἱ πάτριοι νόμοι,
[3, 3]	Περαίας τὴν Γαλιλαίαν, προέλοιτο δ'	ἂν	τῇ δυνάμει· ἡ μὲν γὰρ
[3, 5]	ἀποτροπὴν τῶν νεωτεριζόντων· εἴη δ'	ἂν	τοῖς ἀγνοοῦσιν τῶν φιλοκαλούντων καὶ
[3, 6]	μάχην ἕτοιμοι πρόθυμοί τε ὡς	ἂν	ὑπὲρ κινδυνευούσης πατρίδος καὶ γυναικῶν
[3, 10]	κἀγὼ πρὸς αὐτὸν ὑποστρέφειν οὐκ	ἂν	ὑπομείναιμι λειφθείς. Ὑμεῖς δὲ πῶς
[3, 7]	ἔξοδον· μένων μὲν γὰρ οὔτ'	ἂν	ὠφελῆσαί τι μέγα σωζομένους, κἂν
[3, 4]	καὶ Ἀγρίππα καὶ Σοαίμου παρασχομένων	ἀνὰ	δισχιλίους πεζοὺς τοξότας καὶ χιλίους
[3, 7]	τοὺς δυνατωτάτους καὶ πρὸ πάντων	ἀνὰ	ἓξ ἄνδρας, μεθ' ὧν καὶ
[3, 4]	πεζούς, αἱ δὲ λοιπαὶ δεκατρεῖς	ἀνὰ	ἑξακοσίους μὲν πεζούς, ἱππεῖς δὲ
[3, 2]	τῶν ἱππέων ἐμβολαῖς εἴξαντες ἐσκεδάσθησαν	ἀνὰ	πᾶν τὸ πεδίον· τὸ δὲ
[3, 7]	συμφοραῖς Σαμαρεῖται ἐχρήσαντο. (Τῶν δ'	ἀνὰ	τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων καὶ παρ'
[3, 7]	ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν οὖν ἀναιρεθέντων	ἀνά	τε τὴν πόλιν κἀπὶ τῆς
[3, 7]	ἐλάμβανεν, παντός τε ἐπιτηδείου τῶν	ἀνὰ	τὴν πόλιν ἐπιλελοιπότων εὐπόρησεν, ἕρπειν
[3, 7]	τῶν περὶ τὸν Ἰώσηπον ἑστώτων	ἀνὰ	τὸ τεῖχος ἀπαράσσεται τὴν κεφαλὴν
[3, 4]	σπειρῶν αἱ δέκα μὲν εἶχον	ἀνὰ	χιλίους πεζούς, αἱ δὲ λοιπαὶ
[3, 7]	αἴσθησιν τῶν φυλάκων διαφυγεῖν ἔφθασαν	ἀναβάντες	εἴς τινα τῶν προσαρκτίων πύργων
[3, 8]	τὸν στρατηγὸν οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν	ἀναγαγεῖν	αὐτόν, εἶναι γὰρ ταύτην καὶ
[3, 7]	αἱρεῖν τὴν πόλιν· ἢ γὰρ	ἀναγκαζομένους	ταῖς ἀπορίαις ἱκετεύσειν αὐτὸν ἢ
[3, 1]	τὸ ἐπεῖγον οἷα κελεύουσιν αἱ	ἀνάγκαι	μειλιξάμενός τε καὶ προθεραπεύσας. Ὁ
[3, 10]	τὴν τῶν πολεμίων ὁμόνοιαν, οὓς	ἀνάγκη	διαλλάξει ταχέως, ἀλλὰ καὶ τὴν
[3, 7]	ταῖς ἀμηχανίαις σύμβουλον λαβὼν τὴν	ἀνάγκην,	ἡ δέ ἐστιν δεινὴ πρὸς
[3, 7]	ἐκδοχείων κενωθέντων ἤλπιζεν ὑπὸ τῆς	ἀνάγκης	αὐτῷ παραδοθήσεσθαι τὴν πόλιν· ὁ
[3, 8]	ποικίλοις διαιρούμενος πάθεσιν ἐπὶ τῆς	ἀνάγκης	εἶργεν ἀπὸ τῆς σφαγῆς πάντων
[3, 7]	Ἰουδαίους πρὸς τόλμαν· οὐδὲν γὰρ	ἀνάγκης	ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. ~(Γενομένης δὲ
[3, 7]	νικᾶν, ὡς ἂν οὐκ ἐξ	ἀνάγκης	πολεμοῦσιν, ἀλλὰ προσκτωμένοις. Τοῖς δὲ
[3, 8]	πρὸς αὐτοὺς φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆς	ἀνάγκης·	τί γὰρ τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν
[3, 1]	ἀναλογοῦντα καὶ τηλικούτου πολέμου μέγεθος	ἀναδέξασθαι	δυνάμενον, ἄνδρα ταῖς ἀπὸ νεότητος
[3, 7]	τε βύρσας νεοδόρους βοῶν, ὡς	ἀναδέχοιντο	μὲν τοὺς ἀπὸ τῶν πετροβόλων
[3, 9]	συνεργοῦντος. ~(Τετάρτῃ δὲ Πανέμου μηνὸς	ἀναζεύξας	εἰς Πτολεμαίδα κἀκεῖθεν εἰς τὴν
[3, 8]	νουμηνίᾳ. ~(Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ἰώσηπον	ἀναζητοῦντες	κατά τε ὀργὴν σφετέραν καὶ
[3, 7]	ἔπιπτον οὐδὲ ὅσον εἰς ἄμυναν	ἀναθαρροῦντες·	πρὸς γὰρ τῷ καταπεπλῆχθαι τοὺς
[3, 7]	παρωξύνετο τῶν Ἰωταπατηνῶν· πάλιν γὰρ	ἀναθαρσήσαντες	ἐπὶ τῷ τειχισμῷ τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 7]	ἐφεστῶσιν τὴν σφαγὴν εὔθυμοι παρέσχον.	Ἀναίμακτον	δ' ἂν ἦν αὐχῆσαι Ῥωμαίοις
[3, 7]	γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο. Τῶν μὲν οὖν	ἀναιρεθέντων	ἀνά τε τὴν πόλιν κἀπὶ
[3, 7]	γέροντας καὶ τέκνα καὶ γυναῖκας	ἀναιρεθησομένας	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὅσον οὐδέπω,
[3, 7]	καὶ παρελθὼν εἴσω πάντας ἡβηδὸν	ἀναιρεῖ	μηδεμιᾶς τῶν Ῥωμαίων ἡλικίας ἔλεον
[3, 10]	τὸν δὲ τρόπον αὐτῶν τῆς	ἀναιρέσεως	διενοεῖτο. Καὶ γὰρ αὐτόθι κτείνων
[3, 8]	ἐπανετείναντο τὰ ξίφη καὶ διηπείλουν	ἀναιρήσειν	αὐτόν, εἰ τοῖς Ῥωμαίοις ἐνδιδοίη.
[3, 7]	ἐξανέστησαν καὶ τὴν ἅλωσιν ἐπίστευον	ἀναιρούμενοι.	Ῥωμαίους δὲ κατὰ μνήμην ὧν
[3, 7]	ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης ἀντεῖχον οὕτως,	ἀναιρούμενοί	τε καθ' ἡμέραν πολλοὶ καὶ
[3, 8]	ἐνέδραν εὔχομαι· μετὰ γὰρ δεξιὰν	ἀναιρούμενος	ὑπ' αὐτῶν εὔθυμος τεθνήξομαι, τὴν
[3, 8]	σοφωτάτῳ κολάζεται νομοθέτῃ· τοὺς γοῦν	ἀναιροῦντας	ἑαυτοὺς παρὰ μὲν ἡμῖν μέχρις
[3, 9]	ἔφθανον τῷ σιδήρῳ σφᾶς αὐτοὺς	ἀναιροῦντες.	Τό γε μὴν πλεῖστον ὑπὸ
[3, 6]	τιτρώσκουσι τῶν Ῥωμαίων, ἑπτὰ δὲ	ἀναιροῦσιν	διὰ τὸ μήτε ἄτακτον αὐτῶν
[3, 8]	εἰς μάχην ἀντιάζουσιν ἡμῖν οὔτ'	ἀναιροῦσιν	ἡμᾶς· δειλὸς δὲ ὁμοίως ὅ
[3, 5]	ἅμα νεύματι τὰς μὲν σκηνὰς	ἀναιροῦσιν,	πάντα δ' ἐξαρτύονται πρὸς τὴν
[3, 9]	εὐφημιῶν ὑπήντων σωτῆρα καὶ εὐεργέτην	ἀνακαλοῦντες.	Τῆς δὲ στρατιᾶς τριβομένης περὶ
[3, 5]	ἐφόδους αὐτοῖς καὶ πρὸς τὰς	ἀνακλήσεις	ὑποχωροῦσιν ἀθρόοι. (Ἐξιέναι δὲ τοῦ
[3, 6]	καὶ τοξότας προάγειν ἐκέλευσεν, ὡς	ἀνακόπτοιεν	τὰς ἐξαπιναίους τῶν πολεμίων ἐπιδρομὰς
[3, 4]	λῃζόμενοι καὶ προθέοντας ὁπότε θαρρήσειαν	ἀνακόπτοντες.	Ὥρμησέ γε μὴν Ἰώσηπος ἐπὶ
[3, 9]	τῶν κατεστραμμένων, πλῆθος οὐκ ὀλίγον,	ἀνακτίζουσιν	Ἰόππην ὁρμητήριον σφίσιν, ἐρημωθεῖσαν ὑπὸ
[3, 7]	ὁδεύσας πρὸς τὴν Ἰωταπάταν ἀφικνεῖται.	Ἀναλαβὼν	δὲ τὴν στρατιὰν εἰς τὸ
[3, 6]	πορρωτάτω χωρίζεσθαι τῶν κινδύνων ἔκρινεν	Ἀναλαβὼν	δὲ τοὺς συμμείναντας εἰς Τιβεριάδα
[3, 2]	μέλλοντα. (Οὐεσπασιανὸς δὲ τὰς δυνάμεις	ἀναλαβὼν	ἐκ τῆς Ἀντιοχείας, ἣ μητρόπολίς
[3, 7]	(Αὐτὸς δὲ μετὰ μίαν ἡμέραν	ἀναλαβὼν	πᾶσαν τὴν δύναμιν εἵπετο καὶ
[3, 9]	τὸν δῆμον ὁμοφρονοῦντα τοῖς ἱκέταις,	ἀναλαβὼν	τὴν δύναμιν ᾔει πρὸς τὴν
[3, 7]	διαδοχῆς ἑκάτεροι τὸ κεκμηκὸς ἑαυτῶν	ἀναλαμβάνοντες.	(Οὐεσπασιανὸς δὲ ἡγούμενος τῷ μήκει
[3, 5]	ἥκιστα, κἂν πταίσωσι δέ, ῥᾳδίως	ἀναλαμβάνουσι	τὰ σφάλματα. Ἡγοῦνταί τε τῶν
[3, 1]	Μόνον εὑρίσκει Οὐεσπασιανὸν ταῖς χρείαις	ἀναλογοῦντα	καὶ τηλικούτου πολέμου μέγεθος ἀναδέξασθαι
[3, 7]	δὲ τὸν περὶ αὐτοῖς σίδηρον	ἀνάλωτον,	ἔφευγον ἀπὸ τοῦ τείχους καὶ
[3, 5]	τῆς ἀσκήσεως λαμβάνουσιν ἐκεχειρίαν οὐδὲ	ἀναμένουσιν	τοὺς καιρούς. Αἱ μελέται δ'
[3, 10]	τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα πολλὴν	ἀναμετρούμενος	ἐρημίαν εἰς τὴν Ἀσφαλτῖτιν ἔξεισι
[3, 8]	καὶ πρὸς τὴν ἡλικίαν ἔλεος,	ἀναμιμνησκομένῳ	τε τὸν πάλαι μαχόμενον καὶ
[3, 8]	πολεμίου πλήθους ὁ Ἰώσηπος ἔμαθεν,	ἀνάμνησις	αὐτὸν τῶν διὰ νυκτὸς ὀνείρων
[3, 8]	τὸν πολέμιον, τῶν δὲ πλησίον	ἀνάμνησις	αὐτοῦ τῶν ἔργων εἰσῄει καὶ
[3, 8]	ἄλλοθεν ξιφήρεις ἐκάκιζόν τε εἰς	ἀνανδρίαν	καὶ ὡς ἕκαστος αὐτίκα πλήξων
[3, 9]	Καὶ παρ' οἷς μὲν εἰς	ἀνανδρίαν,	παρ' οἷς δὲ εἰς προδοσίαν
[3, 10]	ἁλιάσιν. Τῶν δὲ βαπτισθέντων τοὺς	ἀνανεύοντας	ἢ βέλος ἔφθανεν ἢ σχεδία
[3, 7]	ἄλλων ἔργων πυρπολήσεις, ἕως Οὐεσπασιανὸς	ἀναπαύσας	τὴν στρατιὰν μάχης διέγνω προσκαθεζόμενος
[3, 9]	πρὸς ταῖς δεχομέναις πέτραις ὑψηλὸν	ἀναπέμπων	τὸ κῦμα σφαλερώτερον ἐρημίας τὸν
[3, 8]	μετὰ πάσης ἀσφαλείας προσέταττεν ὡς	ἀναπέμψων	αὐτίκα Νέρωνι. (Τοῦτο ἀκούσας ὁ
[3, 3]	ἀπὸ Ἰορδάνου ποταμοῦ μέχρις Ἰόππης	ἀναπέπταται.	Μεσαιτάτη δ' αὐτῆς πόλις τὰ
[3, 5]	ἕτοιμοι, τῇ πατρίῳ γλώσσῃ τρὶς	ἀναπυνθάνεται·	Κἀκεῖνοι τοσαυτάκις ἀντιβοῶσιν μέγα τι
[3, 7]	οἱ δὲ τοὺς πλησίον ὄχθους	ἀνασπῶντες	γῆν αὐτοῖς ἀδιαλείπτως ἔφερον, καὶ
[3, 7]	κατέχωσαν. Περὶ δὲ δείλην πάλιν	ἀναστήσαντες	προσῆγον τὸν κριὸν ᾗ προπεπονήκει
[3, 1]	τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἐκεῖθεν	ἀναστήσοντα	τάγμα, περάσας δ' αὐτὸς τὸν
[3, 3]	πέρας ἡ Μωαβῖτις, καὶ πρὸς	ἀνατολὴν	Ἀραβίᾳ τε καὶ Σιλωνίτιδι, πρὸς
[3, 1]	σκεπτομένου τίνι πιστεύσει κινουμένην τὴν	ἀνατολήν,	ὃς τιμωρήσεται μὲν τὴν τῶν
[3, 10]	καὶ τῷ ῥοίζῳ τῶν ἱππέων	ἀνατρεπόμενοι	συνεπατοῦντο. Πολλῶν δὲ πανταχοῦ φονευομένων
[3, 7]	ὀρεινὴν πρὸς τὸ μηδένα τῶν	ἀναφευγόντων	ἐκ τῆς ἁλώσεως διαλαθεῖν. Κατόπιν
[3, 10]	τῶν σκαφῶν, οἱ δὲ τοῖς	ἀναχθεῖσιν	προσπίπτειν πειρώμενοι. Πολὺς δὲ τῶν
[3, 10]	τὰ σκάφη. Καὶ οἱ μὲν	ἀναχθέντες	εἰς ὅσον ἐξικνεῖσθαι τῶν Ῥωμαίων
[3, 2]	δὲ τοῦ πύργου Ῥωμαῖοι μὲν	ἀναχωροῦσι	γεγηθότες ὡς διεφθαρμένου καὶ Νίγερος,
[3, 8]	προιόντος λαβεῖν, ἀλλὰ σῶσαι προαιρούμενον	ἄνδρα	γενναῖον. Προσετίθει δ' ὡς οὔτ'
[3, 8]	(Ἀφικόμενοι γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν	ἄνδρα	καὶ πίστεις περὶ σωτηρίας ἐδίδοσαν,
[3, 1]	τοῦ θεοῦ προοικονομουμένου, πέμπει τὸν	ἄνδρα	ληψόμενον τὴν ἡγεμονίαν τῶν ἐπὶ
[3, 1]	τηλικούτου πολέμου μέγεθος ἀναδέξασθαι δυνάμενον,	ἄνδρα	ταῖς ἀπὸ νεότητος στρατείαις ἐγγεγηρακότα
[3, 7]	πέμπει Πλάκιδον καὶ δεκαδάρχην Αἰβούτιον,	ἄνδρα	τῶν ἐπισήμων κατὰ χεῖρα καὶ
[3, 8]	φιλίαν, οὐδ' ἂν αὐτὸς ἀπατήσων	ἄνδρα	φίλον ὑπήκουσεν ἐλθεῖν. (Ἐνδοιάζοντος δὲ
[3, 8]	αὐτοὺς ὁ πολέμαρχος ζωγρῆσαι τὸν	ἄνδρα	φιλοτιμούμενος. Ὡς δ' ὅ τε
[3, 4]	κτείνοντες μὲν ἀεὶ τὸ μάχιμον,	ἀνδραποδιζόμενοι	δὲ τοὺς ἀσθενεῖς. Πυρὶ δὲ
[3, 8]	Ἔνθα τεσσαράκοντα μὲν τῶν ἐπισήμων	ἄνδρας	καταλαμβάνει λανθάνοντας, παρασκευὴν δ' ἐπιτηδείων
[3, 7]	καὶ πρὸ πάντων ἀνὰ ἓξ	ἄνδρας,	μεθ' ὧν καὶ αὐτὸς εἰς
[3, 3]	καὶ οὔτε δειλία ποτὲ τοὺς	ἄνδρας	οὔτε λιπανδρία τὴν χώραν κατέσχεν,
[3, 10]	διεξιόντος προθυμία δαιμόνιος ἐμπίπτει τοῖς	ἀνδράσιν,	καὶ προσγενομένου πρὶν συμβαλεῖν Τραιανοῦ
[3, 10]	πλῆθος ἀνθρώπων, κἂν ᾖ μάχιμον,	ἀνδρεία	δέ, κἂν ἐν ὀλίγοις· οἱ
[3, 8]	ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν ἄρα δόξαν	ἀνδρείας,	ψευδῆ δὲ καὶ συνέσεως εἶχες,
[3, 2]	Ἐξηγοῦντο δὲ τῆς καταδρομῆς τρεῖς	ἄνδρες	ἀλκήν τε κορυφαῖοι καὶ συνέσει,
[3, 10]	ἐν ἐπηκόῳ στὰς ἔλεξεν ὧδε·	ἄνδρες,	ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν γὰρ ἐν
[3, 2]	μύριοι τῶν Ἰουδαίων τὸν ἀριθμὸν	ἄνδρες	καὶ δύο τῶν ἡγεμόνων, Ἰωάννης
[3, 6]	δὲ καὶ τῶν Ἰουδαίων τρεῖς	ἄνδρες	καὶ ἐτρώθησαν ὀλίγοι. Πλάκιδος μὲν
[3, 7]	τῆς Ἰωταπάτης ἀπέθανον μὲν ἓξ	ἄνδρες,	τραυματίαι δ' ὑπὲρ τριακοσίους ἀνεκομίσθησαν.
[3, 7]	ἐν ἀκινδύνῳ τῷ κατὰ σφᾶς	ἀνδριζομένων·	ὥστε οὐ πρότερον ἀπερρήγνυντο τῶν
[3, 9]	τὸ πέλαγος, ἔνθα καὶ τῶν	Ἀνδρομέδας	δεσμῶν ἔτι δεικνύμενοι τύποι πιστοῦνται
[3, 7]	τις εὐαγγελίζεται τὴν μετάβασιν τοῦ	ἀνδρὸς	αὐτόμολος καὶ κατήπειγεν ἐπὶ τὴν
[3, 7]	καὶ τὰ φρονήματα γενναῖα τῶν	ἀνδρῶν,	βουλόμενός τε παρ' ἐλπίδα τοῖς
[3, 7]	ὑπεστηριγμένης. Ἀνωθούμενος δὲ ὑπὸ πλήθους	ἀνδρῶν	εἰς τὸ κατόπιν, τῶν αὐτῶν
[3, 3]	ἀρετῆς καὶ εὐθηνίας τὸ πληθύειν	ἀνδρῶν	ἑκατέραν. (Μεθόριος δ' αὐτῶν ἡ
[3, 7]	ἀπέσυρεν καὶ γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων.	Ἀνδρῶν	μὲν γὰρ οὕτως ἰσχυρὸν στῖφος,
[3, 7]	τούτων ἐπιστραφείς, ὅτε τὸ τεῖχος	ἀνέβη	καὶ περίοπτος πᾶσιν τῆς εὐτολμίας
[3, 2]	πολεμίων καρτερῶς τὰς πρώτας ὁρμὰς	ἀνεδέξατο	καὶ τοὺς ἐπὶ τὸ τεῖχος
[3, 7]	τὴν ἡμέραν τὸ φανερὸν πλῆθος	ἀνεῖλον	οἱ Ῥωμαῖοι, ταῖς δ' ἐπιούσαις
[3, 7]	καταλήγοντα τῆς πόλεως σφᾶς αὐτοὺς	ἀνεῖλον.	~(Ὅσοι γε μὴν ὑπὸ πρώτην
[3, 7]	πολεμίους, ὅτι μὴ μετὰ κινδύνων	ἀνείργειν	ἔχοντες. (Κατὰ δὲ τὰς αὐτὰς
[3, 10]	ὄρος τοὺς ἐπὶ τοῦ τείχους	ἀνείργειν.	Καὶ οἱ μὲν ὡς προσετέτακτο
[3, 9]	πρότερον, καὶ τῆς χώρας ἐκπεπολεμωμένης	ἀνειργόμενοι	μεταβαίνειν ἔγνωσαν εἰς τὴν θάλασσαν.
[3, 7]	συναφθείσης ἅμα αὐτοῖς τῆς δυνάμεως	ἀνείρχθησαν	αἱ τῶν Ἰουδαίων παραδύσεις. ~(Ἐγειρομένου
[3, 7]	στρατιώτας ὁ στρατηγὸς περὶ δείλην	ἀνεκάλει.	Ἔπεσον δὲ τούτων μὲν οὐκ
[3, 7]	ἄνδρες, τραυματίαι δ' ὑπὲρ τριακοσίους	ἀνεκομίσθησαν.	Εἰκάδι μὲν Δαισίου μηνὸς ἡ
[3, 9]	τὴν πόλιν ἐκ τῆς στάσεως	ἀνελάμβανεν.	~(Ἔπειτα προελθὼν αὐτῆς τε μεταξὺ
[3, 9]	εὐνοίας ἐπὶ τεθνάναι δοκοῦντος πρότερον	ἀνελάμβανον.	Καὶ παρ' οἷς μὲν εἰς
[3, 7]	γάρ, ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων	ἀνελεῖν	δύνανται, τό γε πεσεῖν αὐτοὺς
[3, 8]	νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. Γενναῖον γὰρ	ἀνελεῖν	ἑαυτόν, φήσει τις. Οὐ μὲν
[3, 10]	ἀχρήστοις διακοσίους ἐπὶ χιλίοις ὄντας	ἀνελεῖν	ἐκέλευσεν, τῶν δὲ νέων ἐπιλέξας
[3, 8]	Ἰωσήπῳ δοῦναι κελεύσας καὶ προτρεψομένους	ἀνελθεῖν.	(Ἀφικόμενοι γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν
[3, 7]	μὲν πλείστους Ῥωμαίων, δεκατρεῖς δ'	ἀνελόντες·	αὐτῶν δ' ἔπεσον μὲν δεκαεπτά,
[3, 2]	ἐρευνῶσιν ὑποφθέγγεται. Προελθὼν δὲ χαρᾶς	ἀνελπίστου	πάντας ἐπλήρωσεν Ἰουδαίους ὡς προνοίᾳ
[3, 10]	μέχρι Τίτος τοὺς μὲν αἰτίους	ἀνελών,	οἰκτείρας δὲ τοὺς ἐπιχωρίους ἀνεπαύσατο
[3, 9]	οὔτε μένουσιν σωτηρία, βίᾳ μὲν	ἀνέμου	τῆς θαλάσσης ἐξωθουμένοις, Ῥωμαίων δὲ
[3, 10]	παλαιοὶ γεννᾶσθαι τὸν ποταμόν, εὗρεν	ἀνενεχθέντα.	Τοῦ μὲν οὖν Πανείου τὸ
[3, 10]	ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους, οὐ γὰρ	ἀνέξεσθαι	φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ' αὐτοῖς,
[3, 10]	ἀνελών, οἰκτείρας δὲ τοὺς ἐπιχωρίους	ἀνεπαύσατο	φόνου. Καὶ οἱ μὲν εἰς
[3, 10]	ἅμα λέγων ἐπὶ τὸν ἵππον	ἀνεπήδα	καὶ καθηγεῖται πρὸς τὴν λίμνην,
[3, 7]	ἅπερ οὐ μόνον τὸ τεῖχος	ἀνεπίβατον	τοῖς Ἰουδαίοις ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ
[3, 7]	οἱ Ῥωμαῖοι, ταῖς δ' ἐπιούσαις	ἀνερευνώμενοι	τὰς καταδύσεις τοὺς ἐν τοῖς
[3, 7]	οἵ τε καταπέλται τὰς λόγχας	ἀνερροίζουν	καὶ ταλαντιαῖοι λίθοι μέγεθος ἐκ
[3, 7]	τὴν ἐσχάτην φυλακήν, καθ' ἣν	ἄνεσίν	τε τῶν δεινῶν ἐδόκουν ἔχειν
[3, 7]	πολεμίοις περὶ τῶν ἔνδον εἰπὼν	ἀνεσταυρώθη	τοῦ θανάτου καταμειδιῶν· τά γε
[3, 7]	Ῥωμαίοις ἀθρόοι τοῦ μὲν τείχους	ἀνέστειλαν	αὐτούς, πολλὰ δ' ἐπεδείκνυντο χειρῶν
[3, 2]	τοὺς ἐπὶ τὸ τεῖχος ὠθουμένους	ἀνέστειλεν.	Οἱ δὲ πρὸς ἐμπείρους πολέμων
[3, 7]	λιθοβόλοις τὰ πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους	ἀνέστελλεν·	ἠρέμει δὲ οὐδὲ τῶν ἀφετηρίων
[3, 7]	μηδὲν αὐτοὺς τολμήσειν ὑπὸ δέους,	ἀνετίθει	τῷ στρατηγῷ τὴν ἅλωσιν, καὶ
[3, 7]	πρίν τι παθεῖν ἀεὶ δρῶντες	ἀνέφευγον	εἰς τὴν πόλιν, τοῖς μὲν
[3, 10]	τι παθεῖν εἰς τοὺς σφετέρους	ἀνέφευγον·	ἐπιδιώξαντες δὲ Ῥωμαῖοι συνελαύνουσιν αὐτοὺς
[3, 10]	ὅτι καὶ παθεῖν μὲν οὐδὲν	ἀνήκεστον	ἡμῖν φόβος· πολλοὶ γὰρ οἱ
[3, 7]	μιᾶς ὥρας ἐνέμετο. (Ἔνθα καὶ	ἀνήρ	τις ἐξεφάνη Ἰουδαίων λόγου καὶ
[3, 2]	ἡ μάχη μέχρι δείλης, ἕως	ἀνῃρέθησαν	μὲν μύριοι τῶν Ἰουδαίων τὸν
[3, 10]	δὲ τοὺς μὲν κατόπιν προσκείμενος	ἀνῄρει,	τῶν δὲ διεκπαίων ἀθρόων, οὓς
[3, 6]	Πλάκιδος ἐπεὶ πολὺ μὲν πλῆθος	ἀνῃρήκει	τῶν καταλαμβανομένων, τοῦτο δ' ἦν
[3, 2]	τοῦ δρόμου συνειλουμένων διεκπαίοντες ἀπείρους	ἀνῄρουν,	ἄλλοι δὲ ἄλλους ὅπῃ τρέποιντο
[3, 7]	καὶ τοῖς ὀξυβελέσιν ἐξικνούμενοι πολλοὺς	ἀνῄρουν.	(Καὶ Οὐεσπασιανὸς μὲν οὐκ εἰς
[3, 7]	τῆς ἐπὶ τὴν πόλιν ὁρμῆς	ἀνήσειν.	Οὐκ ἔπειθεν δὲ τούτοις, ἀλλὰ
[3, 10]	ἑαλωκυῖαν, ὡς πορρωτάτω τῶν πολεμίων	ἀνήχθησαν·	(Τίτος δ' ἐκπέμψας τινὰ τῶν
[3, 7]	πόλιν οὐκ εἰς μακρὰν ὁρῶν	ἀνθέξειν,	ἐν ἀπόρῳ δὲ τὴν ἑαυτῶν
[3, 2]	τε καὶ πεζοὺς παραδίδωσιν ὅσους	ἀνθέξειν	ταῖς καταδρομαῖς, εἴ τι Ἰουδαῖοι
[3, 7]	μηδενὸς ἔτι τοῖς πολεμίοις τολμῶντος	ἀνθίστασθαι	δι' ὃν ἂν θαρσοῖεν οἰχομένου.
[3, 8]	δίκαια φρονεῖν καὶ μὴ ταῖς	ἀνθρωπίναις	συμφοραῖς προσθεῖναι τὴν εἰς τὸν
[3, 8]	μὲν πολέμου ῥοπή, τῶν δ'	ἀνθρωπίνων	οὐδὲν βέβαιον· παρὸ καὶ τότε
[3, 7]	ἐκέλευσεν καὶ μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν	ἀνθρώποις·	οὐδὲν γὰρ ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς
[3, 8]	θεὸν οὐκ οἴεσθε ἀγανακτεῖν, ὅταν	ἄνθρωπος	αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ
[3, 8]	εἶτ' ἐὰν μὲν ἀφανίσῃ τις	ἀνθρώπου	παρακαταθήκην ἢ διαθῆται κακῶς, πονηρὸς
[3, 10]	αὐτῶν, οὐ γὰρ ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας	ἀνθρώπους	ἐστερημένους μὲν τῶν πατρίδων, βιάζεσθαι
[3, 8]	γῆς καὶ θαλάττης καὶ παντὸς	ἀνθρώπων	γένους, ἐγὼ δὲ ἐπὶ τιμωρίαν
[3, 10]	δὲ τοὺς πολέμους οὐ πλῆθος	ἀνθρώπων,	κἂν ᾖ μάχιμον, ἀνδρεία δέ,
[3, 8]	μὲν οὖν καὶ δεσμῶν οὐκ	ἀνίει	τὸν Ἰώσηπον, ἐδωρεῖτο δ' ἐσθῆτι
[3, 8]	καὶ δεδοικότες πρὸς Ῥωμαίους οὐκ	ἄνιμεν;	ἆρ' οὐχὶ θάνατον; εἶθ' ὃν
[3, 10]	καλουμένης Φιάλης· ἡ δ' ἐστὶν	ἀνιόντων	εἰς τὴν Τραχωνῖτιν ἀπὸ σταδίων
[3, 7]	τοὺς βαλόντας, συμπλεκόμενοί τε τοῖς	ἀνιοῦσιν	παντοῖα καὶ χειρῶν ἔργα καὶ
[3, 8]	πολεμίων πάντα διειληφότων, νυκτὸς δ'	ἀνιὼν	ἐζήτει δρασμοῦ διάδυσιν καὶ τὰς
[3, 7]	τε σωτηρίας καὶ βοήθειαν πρὸς	ἄνοδον·	Ὁ δ' ἀφυλάκτως ὤρεγε τὴν
[3, 9]	Οἱ δὲ τάς τε πύλας	ἀνοίγουσιν	αὐτῷ καὶ μετ' εὐφημιῶν ὑπήντων
[3, 3]	ἑκατέραν. (Μεθόριος δ' αὐτῶν ἡ	Ἀνουάθου	Βόρκαιος προσαγορευομένη κώμη· πέρας αὕτη
[3, 10]	ᾤετο τοῖς κατὰ τὴν λίμνην	ἀνταρκέσειν	ἐπανήγετο. Τοῖς δὲ συνελαυνομένοις οὔτ'
[3, 7]	πρῶτον Ἰουδαῖοι κατὰ χώραν μένοντες	ἀντεῖχον	ἀντικρὺ τῶν Ῥωμαίων ἐστρατοπεδευκότες πρὸ
[3, 7]	Καὶ μέχρι μὲν ἓξ ὡρῶν	ἀντεῖχον	μαχόμενοι, δαπανηθέντων δὲ τῶν μαχίμων
[3, 7]	οἱ μὲν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης	ἀντεῖχον	οὕτως, ἀναιρούμενοί τε καθ' ἡμέραν
[3, 8]	ἐκ περιτροπῆς αἰώνων ἁγνοῖς πάλιν	ἀντενοικίζονται	σώμασιν· ὅσοις δὲ καθ' ἑαυτῶν
[3, 7]	ἔλασσόν γε μὴν ὧν ἔδρων	ἀντέπασχον·	ὅσον γὰρ αὐτοὺς ἡ τῆς
[3, 7]	ἀντιτυπίαν βλάπτεσθαι τὸ τεῖχος· ἕως	ἀντεπινοήσαντες	κοντοὺς οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺς καὶ
[3, 7]	Ἰωταπάτης πρὸς πᾶσαν αἰκίαν βασάνων	ἀντέσχεν	καὶ μηδὲν διὰ πυρὸς ἐξερευνῶσι
[3, 3]	πρὸς πᾶσαν ἀεὶ πολέμου πεῖραν	ἀντέσχον·	μάχιμοί τε γὰρ ἐκ νηπίων
[3, 10]	αὐτῶν καταπλαγέντες πρὸς ὀλίγον μὲν	ἀντέσχον	ταῖς ἐμβολαῖς, νυσσόμενοι δὲ τοῖς
[3, 7]	καὶ τῶν Ἰωταπατηνῶν παρὰ δόξαν	ἀντεχόντων	ἐπαιρομένην, Τραιανὸν ὄντα τοῦ δεκάτου
[3, 7]	καὶ παρ' ἐλπίδα τοῖς δεινοῖς	ἀντεχόντων	τεσσαρακοστῇ μὲν ἡμέρᾳ καὶ ἑβδόμῃ
[3, 7]	Ῥωμαίων ἀκραιφνεῖς διεδέχοντο καὶ ταχέως	ἀντὶ	τῶν ἀποβιασθέντων ἐπέβαινον ἕτεροι, παρακελευσάμενοί
[3, 8]	Νῦν δ' οὔτ' εἰς μάχην	ἀντιάζουσιν	ἡμῖν οὔτ' ἀναιροῦσιν ἡμᾶς· δειλὸς
[3, 5]	γλώσσῃ τρὶς ἀναπυνθάνεται· Κἀκεῖνοι τοσαυτάκις	ἀντιβοῶσιν	μέγα τι καὶ πρόθυμον ἕτοιμοι
[3, 7]	τε ἢ σπονδὰς αἱρούμενοι ταχέως	ἀντιγράψωσιν	ἢ πολεμεῖν ἐγνωκότες πρὸς Ῥωμαίους
[3, 7]	καθ' ἡμέραν πολλοὶ καὶ μηδὲν	ἀντικακοῦν	τοὺς πολεμίους, ὅτι μὴ μετὰ
[3, 7]	οὐκ ἔστι σωτηρίας· καλὸν εὔκλειαν	ἀντικαταλλαξάμενον	τοῦ βίου καὶ δράσαντά τι
[3, 10]	δισχιλίοις τοξόταις κελεύσας καταλαβόντας τὸ	ἀντικρὺ	τῆς πόλεως ὄρος τοὺς ἐπὶ
[3, 7]	Ἰουδαῖοι κατὰ χώραν μένοντες ἀντεῖχον	ἀντικρὺ	τῶν Ῥωμαίων ἐστρατοπεδευκότες πρὸ τοῦ
[3, 7]	ὁ Ἰώσηπος νομίσας, εἰ μηδὲν	ἀντιμηχανήσαιτο	τῇ πόλει σωτήριον, συναθροίζει τέκτονας
[3, 9]	ταῖς πέτραις, πολλὰς δὲ πρὸς	ἀντίον	κῦμα βιαζομένας εἰς τὸ πέλαγος,
[3, 2]	τὰς δυνάμεις ἀναλαβὼν ἐκ τῆς	Ἀντιοχείας,	ἣ μητρόπολίς ἐστι τῆς Συρίας,
[3, 4]	παρὰ τῶν βασιλέων συνήχθη συμμαχικόν,	Ἀντιόχου	μὲν καὶ Ἀγρίππα καὶ Σοαίμου
[3, 10]	ἐν πολέμῳ μὴ πρὸς τὸ	ἀντίπαλον	ἀριθμῶμεν ἑαυτούς. Ἐπεὶ τίς ὄνησις
[3, 10]	τὴν τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν ἐν	ἀντιπάλῳ	τὰ Ἰουδαίων τίθεσθαι; Σκεπτέον δ'
[3, 7]	ὃ μὲν τρέποιεν τὴν μηχανὴν	ἀντιπαραγόντων	τοὺς σάκκους τῶν ὕπερθεν, ὑποβαλλόντων
[3, 7]	ἀκμαιότατον, τὸ δὲ λοιπὸν ἱππικὸν	ἀντιπαρεξέτεινεν	τῷ τείχει κατὰ πᾶσαν τὴν
[3, 7]	Ῥωμαίοις ἐπεξελθόντες καὶ πολὺ καρτερώτερον	ἀντιπαρετάξαντο,	θαρραλεώτεροι μὲν ἐκ τοῦ παρὰ
[3, 7]	ἑτέρῳ πολέμῳ τῆς πόλεως αὐτῶν	ἀντιπερισπάσειν.	Οὐχ ὁρᾶν δέ, τί παρακαθεζόμενος
[3, 10]	ὡρῶν ἀγαθὴν ἔριν ἑκάστης ὥσπερ	ἀντιποιουμένης	τοῦ χωρίου· καὶ γὰρ οὐ
[3, 7]	τοῦ χρόνου καὶ ταῖς ἐκδρομαῖς	ἀντιπολιορκεῖσθαι,	τῶν χωμάτων ἤδη τοῖς τείχεσι
[3, 8]	θηρίων ἀεὶ πρὸς τὸν καθαπτόμενον	ἀντιστρεφόμενος.	Τῶν δὲ καὶ παρὰ τὰς
[3, 7]	μὲν ἐκ τοῦ παρὰ λόγον	ἀντισχεῖν	τῇ προτέρᾳ γεγενημένοι, χρώμενοι δὲ
[3, 7]	ἰδὼν συμβάλλει καὶ πρὸς ὀλίγον	ἀντισχόντας	ἐδίωκεν. Συμφυγόντων δὲ εἰς τὸ
[3, 2]	εὐπειθεῖς καὶ νεύματι πάντα πράττοντας	ἀντιτασσόμενοι	πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς γὰρ αὐτῶν
[3, 10]	ἐπηλύδων ὅσοι μὴ διαφυγεῖν ἔφθασαν	ἀντιτασσομένων,	ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων· κατὰ
[3, 10]	στρατείας, ἂν ἴσοι πρὸς ἀστρατεύτους	ἀντιτασσώμεθα;	Λογίζεσθε δέ, ὅτι καὶ πρὸς
[3, 7]	ταῖς ἐμβολαῖς, ὡς μηδὲν κατ'	ἀντιτυπίαν	βλάπτεσθαι τὸ τεῖχος· ἕως ἀντεπινοήσαντες
[3, 7]	καὶ ταῖς τόλμαις τῶν Ἰουδαίων	ἀντιφιλονεικῶν	ἔγνω καρτερώτερον ἅπτεσθαι τῆς πολιορκίας,
[3, 10]	ὁ Ἰορδάνης ἀπὸ τοῦδε τοῦ	ἄντρου	κόπτει μὲν τὰ τῆς Σεμεχωνίτιδος
[3, 7]	οὗτοι πλῆθος ἦσαν, ἱκετεύει τὸν	Ἀντώνιον	ὀρέξαι δεξιὰν αὐτῷ πίστιν τε
[3, 10]	κοινωνίαν. Ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸς καὶ	Ἀντώνιον	Σίλωνα σὺν δισχιλίοις τοξόταις κελεύσας
[3, 2]	καλουμένης. Οἱ δὲ περὶ τὸν	Ἀντώνιον	ὡς μήτε τρίβοιντο περὶ τὸν
[3, 7]	εἷς ἔπεσέν τις· ἑκατοντάρχης ἦν	Ἀντώνιος,	θνήσκει δ' ἐξ ἐνέδρας. Τῶν
[3, 2]	μιᾶς ἴλης ἱππέων, ἧς ἐπῆρχεν	Ἀντώνιος.	(Οἱ μὲν οὖν πολὺ ταῖς
[3, 2]	καὶ δὴ παρῆσαν· ὁ δὲ	Ἀντώνιος,	οὐ γὰρ ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι
[3, 2]	ἡ προτέρα τύχη· τοῦ γὰρ	Ἀντωνίου	τὰς παρόδους προλοχίσαντος ἀδόκητοι ταῖς
[3, 7]	καὶ τοῖς ὅπλοις τὸ καταρριφθὲν	ἀντωχύρωσαν	πρὶν βληθῆναι τὰς ἐπιβατηρίους ὑπὸ
[3, 5]	καὶ τὰ ἄλλα μετ' εὐταξίας	ἀνύεται	καὶ ἀσφαλείας, ξυλεία τε καὶ
[3, 3]	μέχρι Βηρσάβης, ἣ καὶ τῆς	ἄνω	Γαλιλαίας εἰς εὖρος ἀρχὴ μέχρι
[3, 3]	οὔσας τὰς Γαλιλαίας, τήν τε	ἄνω	καὶ τὴν κάτω προσαγορευομένην, περιίσχει
[3, 7]	τῶν πεζῶν εἰς τὸ πρόσαντες	ἀνώθει	καθ' ὃ τὸ τεῖχος ἦν
[3, 8]	σπήλαιον διέζευκτο κατὰ πλευρὰν τοῖς	ἄνωθεν	ἀόρατον. Ἔνθα τεσσαράκοντα μὲν τῶν
[3, 7]	δοκοῦ, σταυροῖς ἑκατέρωθεν ἑδραίοις ὑπεστηριγμένης.	Ἀνωθούμενος	δὲ ὑπὸ πλήθους ἀνδρῶν εἰς
[3, 7]	πάσῃ τῇ φάλαγγι τοὺς Ἰουδαίους	ἀνωθοῦντες	ἤδη τοῦ τείχους ἐπέβαινον. (Ὁ
[3, 5]	Τὸ δὲ οὐκ εἰκαῖον οὐδὲ	ἀνώμαλον	ἐγείρουσιν οὐδὲ πάντες ἢ ἀτάκτως
[3, 5]	ἀτάκτως διαλαβόντες, ἀλλ' εἰ μὲν	ἀνώμαλος	ὢν τύχοι χῶρος, ἐξομαλίζεται· διαμετρεῖται
[3, 10]	δυναμένους, Οὐεσπασιανὸς ὡς μὲν οὔτ'	ἄξιοι	σωτηρίας εἶεν καὶ διαφεύξονται κατὰ
[3, 7]	ἢ πολεμεῖν ἐγνωκότες πρὸς Ῥωμαίους	ἀξιόμαχον	αὐτῷ πέμψωσι δύναμιν. Ὁ μὲν
[3, 8]	οὖν τὸν Ῥωμαίων ἀποστρέφομαι σίδηρον,	ἄξιος	ἀληθῶς εἰμι τοὐμοῦ ξίφους καὶ
[3, 10]	ὑμᾶς, εἰ τῶν μὲν προκατωρθωμένων	ἄξιος	ἐκεῖνος, ἐγὼ δ' ἐκείνου παῖς,
[3, 7]	ἐξεφάνη Ἰουδαίων λόγου καὶ μνήμης	ἄξιος·	Σαμίου μὲν παῖς ἦν, Ἐλεάζαρος
[3, 2]	ὁμοφύλων συμμάχους· οἷς ὁ στρατηγὸς	ἀξιώσασι	τέως πρὸς ἀσφάλειαν ἱππεῖς τε
[3, 8]	διέζευκτο κατὰ πλευρὰν τοῖς ἄνωθεν	ἀόρατον.	Ἔνθα τεσσαράκοντα μὲν τῶν ἐπισήμων
[3, 7]	εἰσαφίκοιτό τις εἰς αὐτήν, παντελῶς	ἀόρατος	ἦν. Εἶχε μὲν οὖν οὕτως
[3, 10]	τὴν πόλιν οὐκ ἐδόκει πολεμεῖν	ἀπ'	ἀρχῆς καὶ τότε διὰ τὴν
[3, 7]	τεῖχος. Ἔνθα τις τῶν ἀμυνομένων	ἀπ'	αὐτοῦ βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν βέλει
[3, 7]	νυκτὸς γενομένων· πληγεὶς γάρ τις	ἀπ'	αὐτοῦ τῶν περὶ τὸν Ἰώσηπον
[3, 7]	πετροβόλων λίθους κολπούμεναι, περιολισθάνοι δὲ	ἀπ'	αὐτῶν καὶ τὰ λοιπὰ βέλη
[3, 7]	εἰς δειλίαν κακίζοιτο μήτε ἐνδεέστερον	ἀπαγγείλας	κἂν μετανοήσαντας ἴσως θρασύνοιεν, ἵνα
[3, 10]	Τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ οὐκ	ἀπᾴδει	χιόνος ἐξαιθριασθέν, ὅπερ θέρους νυκτὸς
[3, 7]	θώραξιν καὶ τοῖς κράνεσιν ἐνδεδεμένων	ἀπαλλαγὴ	τῆς καύσεως οὐκ ἦν, πηδῶντες
[3, 6]	Τὸ δ' οἰκετικὸν ἑκάστου τάγματος	ἅπαν	τοῖς πεζοῖς εἵπετο, τὰς ἀποσκευὰς
[3, 7]	καὶ διὰ τῶν ἰδίων ὀργάνων	ἀπαντᾶν	τοῖς πολεμίοις, ἀγωνίζεσθαί τε ἕκαστον
[3, 7]	καὶ τρέψασθαι καθ' οὓς ἐφορμήσειαν	ἅπαντας.	(Μετὰ τούτους ὅ τε Ἰώσηπος
[3, 8]	καὶ δυοῖν φίλων τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	σὺ μέν, ἔφη, Οὐεσπασιανέ, νομίζεις
[3, 7]	καὶ τῶν ἄλλων πλὴν ἁλὸς	ἁπάντων,	ἔνδεια δὲ ὕδατος ὡς ἂν
[3, 8]	ἡ αὐτοχειρία καὶ τῆς κοινῆς	ἁπάντων	ζῴων φύσεως ἀλλότριον καὶ πρὸς
[3, 6]	Ῥωμαίοις τάγματος, βασιλεύς τε οἰωνῶν	ἁπάντων	καὶ ἀλκιμώτατος ὤν· ὃ δὴ
[3, 7]	οἵ τε σαλπικταὶ τῶν ταγμάτων	ἁπάντων	συνήχησαν καὶ δεινὸν ἐπηλάλαξεν ἡ
[3, 8]	Ῥωμαίων χρηστὸν πρὸς οὓς ἂν	ἅπαξ	ἕλωσι διεξῄει, καὶ ὡς δι'
[3, 2]	πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς γὰρ αὐτῶν	ἅπαξ	ἤδη συνεταράχθησαν αἱ πρῶται φάλαγγες,
[3, 9]	τὸ μάχεσθαι πολλοῖς μετ' ὀλίγων	ἀπαρασκευάστοις	τε πρὸς ἑτοίμους, καὶ ἄλλως
[3, 7]	καὶ τῶν ἐπιτηδείων τὸ πλῆθος	ἀπαράσκευον,	ὡς τοὺς μὲν αὐθημερὸν ὑπὸ
[3, 7]	Ἰώσηπον ἑστώτων ἀνὰ τὸ τεῖχος	ἀπαράσσεται	τὴν κεφαλὴν ὑπὸ τῆς πέτρας,
[3, 10]	πεπληρωμένην δὲ νεκρῶν τὴν λίμνην	ἅπασαν·	διεσώθη γὰρ οὐδείς. Δεινὴ δὲ
[3, 9]	ἡμέραν ἔτεμνόν τε καὶ ἠρήμουν	ἅπασαν.	~(Ὡς δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα
[3, 5]	καὶ θώρακες ὁμοίως τοῖς πεζοῖς	ἅπασιν.	Οὐδενὶ δὲ ὅπλων διαλλάττουσιν οἱ
[3, 8]	φύσεως γὰρ νόμος ἰσχυρὸς ἐν	ἅπασιν	τὸ ζῆν ἐθέλειν· διὰ τοῦτο
[3, 8]	ἀπιστίας φιλίαν, οὐδ' ἂν αὐτὸς	ἀπατήσων	ἄνδρα φίλον ὑπήκουσεν ἐλθεῖν. (Ἐνδοιάζοντος
[3, 7]	ἱκετεύσειν αὐτὸν ἢ μέχρι παντὸς	ἀπαυθαδισαμένους	διαφθαρήσεσθαι λιμῷ. Πολύ τε ῥᾴοσιν
[3, 9]	τοὺς σὺν αὐτῷ τῶν ἱππέων	ἀπέβησεν,	ὡς μὴ δοκοῖεν ἀκροβολιζόμενοι παρεῖναι·
[3, 7]	εἰ μὴ πρὸς τὸ πᾶν	ἀπεγνώκει	τὸν πόλεμον, τραπῆναί ποτε αὐτὸν
[3, 7]	τοῖς Ἰουδαίοις δι' ἐπιθυμίας ἦν·	ἀπεγνωκότες	γὰρ ἑαυτοὺς καὶ τὴν πόλιν
[3, 10]	ἐκείνης τῆς ναυμαχίας τὸ τέλος,	ἀπέθανον	δὲ σὺν τοῖς ἐπὶ τῆς
[3, 7]	τῶν δ' ἀπὸ τῆς Ἰωταπάτης	ἀπέθανον	μὲν ἓξ ἄνδρες, τραυματίαι δ'
[3, 7]	ἐπάλξεις τε ἀπέσυρεν καὶ γωνίας	ἀπέθρυπτε	πύργων. Ἀνδρῶν μὲν γὰρ οὕτως
[3, 8]	Νικάνωρ προσέκειτο λιπαρῶν καὶ τὰς	ἀπειλὰς	τοῦ πολεμίου πλήθους ὁ Ἰώσηπος
[3, 7]	μὲν ἔμενον, πολέμου δ' εἶχεν	ἀπειλὴν	ἥ τε σύνοδος αὐτῶν καὶ
[3, 7]	σφετέρων, κατακλείει ταῖς οἰκίαις μετ'	ἀπειλῆς	ἡσυχάζειν κελεύσας· αὐτὸς δὲ ἐπὶ
[3, 7]	κωκυτὸν ἁλώσεως συνήχησαν ὡς οὐκ	ἀπειλουμένων	ἔτι τῶν κακῶν ἀλλ' ἤδη
[3, 8]	ἐπὶ τῷ ληφθέντι, τῶν δ'	ἀπειλούντων,	τῶν δ' ἐγγύθεν ἰδεῖν βιαζομένων.
[3, 7]	μηνός. (Ἔμειναν δὲ οὐδὲ Σαμαρεῖς	ἀπείρατοι	συμφορῶν· ἀθροισθέντες γὰρ ἐπὶ τὸ
[3, 4]	πάθους τε οὐδενὸς ἢ συμφορᾶς	ἀπείρατος	ἦν· μία γὰρ καταφυγὴ διωκομένοις
[3, 2]	δ' αὐτοῖς μετά τε τῆς	ἀπειρίας	καὶ τῶν ἄλλων πρὸς πόλεμον
[3, 7]	δὲ τοῖς ἰδίοις περιεπείροντο ξίφεσιν,	ἄπειροι	δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων ἔπιπτον οὐδὲ
[3, 10]	ἀλλ' ἀσύντακτοί τε καὶ πολέμων	ἄπειροι	καὶ ὄχλος ἂν ἄλλως, οὐ
[3, 2]	Οἱ δὲ πρὸς ἐμπείρους πολέμων	ἄπειροι	καὶ πεζοὶ πρὸς ἱππεῖς, ἀσύντακτοί
[3, 10]	μέν γε φυτῶν τὸ χειμεριώτατον	ἄπειροι	τεθήλασιν ἔνθα φοίνικες, οἳ καύματι
[3, 7]	τῶν ἄλλων μερῶν πάντοθεν φάραγξιν	ἀπείροις	ἀπότομος, ὡς τῶν κατιδεῖν πειρωμένων
[3, 7]	συναλισθείσης τε ἅμα τοῖς ξύλοις	ἀπείρου	χερμάδος, οἱ μὲν πρὸς ἀλεωρὰν
[3, 2]	ὑπὸ τοῦ δρόμου συνειλουμένων διεκπαίοντες	ἀπείρους	ἀνῄρουν, ἄλλοι δὲ ἄλλους ὅπῃ
[3, 7]	εἰς ἔσχατον ἤδη δίψους προήκοντες	ἀπέκαμνον.	Διακείμενοι δὲ οὕτως οὐκ ἐλάνθανον
[3, 7]	πρὸς τὸ τῆς πόλεως δυσάλωτον	ἀπέκαμνον.	(Ἔστιν δ' Ἰωταπάτα πλὴν ὀλίγου
[3, 7]	προσφέρουσι τὰς κλίμακας οὐ προσεῖχεν,	ἀπεκαραδόκει	δὲ τὴν ὁρμὴν τῶν βελῶν.
[3, 10]	πειρωμένων ἢ κεφαλὰς ἢ χεῖρας	ἀπέκοπτον	οἱ Ῥωμαῖοι. Πολλή τε ἦν
[3, 7]	ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν, προσπεσὼν	ἀπέκτεινεν	πάντας, χιλίους ἑξακοσίους ἐπὶ μυρίοις
[3, 7]	τάξιν, καὶ μετὰ δεινῶν ἀλγηδόνων	ἀπεκυλινδοῦντο	τοῦ τείχους· ῥᾷστα μὲν γὰρ
[3, 7]	ἀκοῆς οὔτε εἰς ὄψεως κατάπληξιν	ἀπελείπετο.	Πλεῖστοι μέν γε τῶν ἐπὶ
[3, 9]	τε ὁμοίως πέντε τοὺς ἵππους	ἀπέλιπον,	οὓς οἱ περὶ τὸν Ἰησοῦν
[3, 7]	τε καὶ πλῆθος ἀθρόων οἰστῶν,	ἅπερ	οὐ μόνον τὸ τεῖχος ἀνεπίβατον
[3, 9]	κῦμα σφαλερώτερον ἐρημίας τὸν ὅρμον	ἀπεργάζεται·	κατὰ τοῦτον σαλεύουσιν τοῖς ἀπὸ
[3, 7]	σφᾶς ἀνδριζομένων· ὥστε οὐ πρότερον	ἀπερρήγνυντο	τῶν Ῥωμαίων πρὶν ἢ πεσεῖν
[3, 1]	Νέρωνι, τὸν μὲν υἱὸν Τίτον	ἀπέστειλεν	ἐπ' Ἀλεξανδρείας τὸ πέμπτον καὶ
[3, 10]	ὑπετέμνετο καὶ πρὸς τὸ πεδίον	ἀπέστρεφεν,	ἕως τῷ πλήθει βιασάμενοι καὶ
[3, 7]	πετρῶν ὁ ῥοῖζος ἐπάλξεις τε	ἀπέσυρεν	καὶ γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν
[3, 7]	ὑπαίθροις καὶ κατὰ τὰς οἰκίας	ἀπεσφάττοντο	νέοι τε ὁμοῦ καὶ γέροντες·
[3, 7]	αὐτῶν ὀνομαστὶ καλοῦντες ἐν μέσαις	ἀπεσφάττοντο	ταῖς ἱκεσίαις. Καὶ τὸ μὲν
[3, 7]	δήσαντες ἐπ' ἄκρων τοὺς σάκους	ἀπέτεμνον.	Ἐνεργοῦς δὲ οὕτω τῆς ἑλεπόλεως
[3, 10]	τοῦ μὴ βεβουλεῦσθαι πολεμεῖν μάχης	ἀπετρέποντο,	μέχρι Τίτος τοὺς μὲν αἰτίους
[3, 9]	τοῦ μὲν εἴργειν τοὺς Ῥωμαίους	ἀπετρέποντο,	συμφυγόντες δὲ εἰς τὰς ναῦς
[3, 7]	καὶ τῶν πετροβόλων, ὅμως οὐκ	ἀπετρέποντο	τοῦ τείχους, ἀλλὰ πυρὶ καὶ
[3, 9]	αὐτοῖς. Ἁρπαγῆς μέντοι καὶ ὕβρεως	ἀπέχεσθαι	παρήγγειλεν τῷ βασιλεῖ χαριζόμενος, τῶν
[3, 2]	Ἱεροσολύμων εἴκοσι πρὸς τοῖς πεντακοσίοις	ἀπέχουσα	σταδίους ἀεὶ διὰ μίσους Ἰουδαίοις
[3, 9]	οὓς οἱ περὶ τὸν Ἰησοῦν	ἀπήγαγον	εἰς τὴν πόλιν γεγηθότες ὡς
[3, 3]	χώρας ὡς ἐνῆν μάλιστα συντόμως	ἀπηγγέλκαμεν.	~(Ἡ δ' ὑπὸ Οὐεσπασιανοῦ πεμφθεῖσα
[3, 7]	τῶν διανισταμένων ὁμίχλη τὰς ὄψεις	ἀπήμβλυνεν	πολλὴ κατὰ τύχην τότε τῇ
[3, 7]	προσαρκτίων πύργων μέχρι μέν τινος	ἀπημύναντο,	περισχεθέντες δὲ πλήθει τῶν πολεμίων
[3, 5]	τὴν ἄλλην σύνταξιν τῆς στρατιᾶς	ἀπίδοι,	γνώσεται τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺς
[3, 8]	Ταῦτ' εἰπόντος παραχρῆμα μὲν Οὐεσπασιανὸς	ἀπιστεῖν	ἐδόκει καὶ τὸν Ἰώσηπον ὑπελάμβανεν
[3, 8]	εὔθυμος τεθνήξομαι, τὴν τῶν ψευσαμένων	ἀπιστίαν	νίκης μείζονα ἀποφέρων παραμυθίαν. (Ὁ
[3, 8]	κακίστου πράγματος προστήσηται τὸ κάλλιστον,	ἀπιστίας	φιλίαν, οὐδ' ἂν αὐτὸς ἀπατήσων
[3, 8]	κακῶς, πονηρὸς εἶναι δοκεῖ καὶ	ἄπιστος,	εἰ δέ τις τοῦ σφετέρου
[3, 9]	τὸν ἐπ' Αἰγύπτου πόρον ἐλῄστευον,	ἄπλωτά	τε πᾶσιν ἐποίουν τὰ τῇδε
[3, 7]	τὰς ὄψεις προεξασθενεῖν τοῦ βάθους,	ἀπὸ	βορέου δὲ προσιτὴ μόνον, καθ'
[3, 7]	οὕτως οὐκ ἐλάνθανον τοὺς Ῥωμαίους·	ἀπὸ	γὰρ τοῦ κατάντους ἑώρων αὐτοὺς
[3, 3]	τῆς πρὸς Τιβεριάδα λίμνης εὐρύνεται,	ἀπὸ	δὲ κώμης καλουμένης Ἀρφᾶς μέχρις
[3, 3]	ἀπολυομένους ἱππεῖς ἐν αὐτῇ κατοικεῖν·	ἀπὸ	δὲ μεσημβρίας Σαμαρεῖτίς τε καὶ
[3, 3]	ὁρίζει. Μηκύνεται δὲ μέχρι Μηρὼθ	ἀπὸ	Θελλᾶ κώμης Ἰορδάνου γείτονος. (Τηλικαῦται
[3, 3]	τῇδε Ἰουδαῖοι. Εὖρός γε μὴν	ἀπὸ	Ἰορδάνου ποταμοῦ μέχρις Ἰόππης ἀναπέπταται.
[3, 4]	ὀκτωκαίδεκα σπεῖραι· προσεγένοντο δὲ καὶ	ἀπὸ	Καισαρείας πέντε καὶ ἱππέων ἴλη
[3, 7]	ῥᾷστα μὲν γὰρ τὸ ἔλαιον	ἀπὸ	κορυφῆς μέχρι ποδῶν ὑπὸ τὰς
[3, 3]	βασιλείας εἰσὶ μοῖραι. Ἀρχομένη δὲ	ἀπὸ	Λιβάνου ὄρους καὶ τῶν Ἰορδάνου
[3, 3]	φθίνοιεν. Μῆκος μὲν οὖν> αὐτῆς	ἀπὸ	Μαχαιροῦντος εἰς Πέλλαν, εὖρος δ'
[3, 3]	τε καὶ Συρία, διορίζει δὲ	ἀπὸ	μὲν δύσεως ἡλίου Πτολεμαὶς τοῖς
[3, 1]	μέγεθος ἀναδέξασθαι δυνάμενον, ἄνδρα ταῖς	ἀπὸ	νεότητος στρατείαις ἐγγεγηρακότα καὶ προειρηνεύσαντα
[3, 7]	Καταιωρεῖται δὲ κάλοις μέσος ὥσπερ	ἀπὸ	πλάστιγγος ἑτέρας δοκοῦ, σταυροῖς ἑκατέρωθεν
[3, 7]	ἀδελφοὶ δύο Νετείρας καὶ Φίλιππος,	ἀπὸ	Ῥούμας κώμης, Γαλιλαῖοι καὶ αὐτοί,
[3, 10]	ἐστὶν ἀνιόντων εἰς τὴν Τραχωνῖτιν	ἀπὸ	σταδίων ἑκατὸν εἴκοσι Καισαρείας τῆς
[3, 7]	ἡ στρατιά, καὶ πάντοθεν ἀφιεμένων	ἀπὸ	συνθήματος τῶν βελῶν τὸ φῶς
[3, 4]	μία, πέντε δ' ἕτεραι τῶν	ἀπὸ	Συρίας ἱππέων. Τῶν δὲ σπειρῶν
[3, 7]	ἔλεος, ἀλλ' εἰς τὸ κάταντες	ἀπὸ	τῆς ἄκρας τὸν λεὼ συνωθοῦντες
[3, 4]	ἦσαν. (Ὁ δὲ Τίτος περαιωθεὶς	ἀπὸ	τῆς Ἀχαίας εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[3, 1]	τε καὶ προθεραπεύσας. Ὁ δ'	ἀπὸ	τῆς Ἀχαίας, ἔνθα συνῆν τῷ
[3, 5]	οὔτε γὰρ ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺς	ἀπὸ	τῆς ἐν ἔθει συντάξεως οὔτε
[3, 3]	τὸ μῆκος ἐκτείνεται. Πλατύνεται δ'	ἀπὸ	τῆς ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ
[3, 3]	καὶ τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη γὰρ	ἀπὸ	τῆς ἐν τῷ πεδίῳ κειμένης
[3, 9]	ἀπεργάζεται· κατὰ τοῦτον σαλεύουσιν τοῖς	ἀπὸ	τῆς Ἰόππης ὑπὸ τὴν ἕω
[3, 7]	καὶ πλείους ἐτρώθησαν, τῶν δ'	ἀπὸ	τῆς Ἰωταπάτης ἀπέθανον μὲν ἓξ
[3, 7]	καὶ πρότερον ληφθείς τις τῶν	ἀπὸ	τῆς Ἰωταπάτης πρὸς πᾶσαν αἰκίαν
[3, 9]	τὰ νοσοῦντα τῆς ἀρχῆς, ἄρας	ἀπὸ	τῆς παράλου Καισαρείας εἰς τὴν
[3, 7]	οὕτως ἑκάτερον· τὸ δ' ἀργὸν	ἀπὸ	τῆς πόλεως· πλῆθος, γύναια καὶ
[3, 10]	(Ἡ δὲ λίμνη Γεννησὰρ μὲν	ἀπὸ	τῆς προσεχοῦς χώρας καλεῖται, σταδίων
[3, 7]	τῶν Ἀράβων τοξόταις καὶ τοῖς	ἀπὸ	τῆς Συρίας σφενδονήταις καὶ λιθοβόλοις
[3, 8]	πάθεσιν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης εἶργεν	ἀπὸ	τῆς σφαγῆς πάντων τὸν σίδηρον,
[3, 7]	ἐνέπλησεν δέους καταφυγών. Οἱ δὲ	ἀπὸ	τῆς Τιβεριάδος οὐκ ἄν, εἰ
[3, 3]	τῆς μὲν κάτω καλουμένης Γαλιλαίας	ἀπὸ	Τιβεριάδος μέχρι Χαβουλών, ἧς ἐν
[3, 7]	οἳ προπηδῶσι μὲν εἰς τοὺς	ἀπὸ	τοῦ δεκάτου τάγματος, τοσούτῳ δὲ
[3, 7]	πόλεως συνῆγεν τὴν στρατιὰν ὀλίγον	ἀπὸ	τοῦ νυκτερινοῦ πόνου διαναπαύσας. βουλόμενος
[3, 7]	τῶν χιλιάρχων Δομετίῳ Σαβίνῳ τῶν	ἀπὸ	τοῦ πέμπτου καὶ δεκάτου τάγματος
[3, 7]	οὐδὲν ἢ μικρὰ βλαπτόμενοι ταῖς	ἀπὸ	τοῦ τείχους βολαῖς· οἱ δὲ
[3, 7]	ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν ἀράμενος ἀφίησιν	ἀπὸ	τοῦ τείχους ἐπὶ τὴν ἑλέπολιν
[3, 7]	περὶ αὐτοῖς σίδηρον ἀνάλωτον, ἔφευγον	ἀπὸ	τοῦ τείχους καὶ προσβάλλειν πειρωμένοις
[3, 10]	δὲ φανεροῦ ῥεύματος ὁ Ἰορδάνης	ἀπὸ	τοῦδε τοῦ ἄντρου κόπτει μὲν
[3, 9]	τριῶν ταγμάτων προελθὼν στρατοπεδεύεται μὲν	ἀπὸ	τριάκοντα τῆς Τιβεριάδος σταδίων κατά
[3, 7]	τῆς πέτρας, καὶ τὸ κρανίον	ἀπὸ	τριῶν ἐσφενδονήθη σταδίων. Γυναικός τε
[3, 5]	τὰ σφάλματα. Ἡγοῦνταί τε τῶν	ἀπὸ	τύχης ἐπιτευγμάτων ἀμείνους τὰς ἐπὶ
[3, 7]	δὲ καὶ συνειλούμενοι ταῖς ἀλγηδόσιν	ἀπὸ	τῶν γεφυρωμάτων ἔπιπτον· οἱ δὲ
[3, 10]	βήματος ἐν Ταριχέαις, διακρίνων δ'	ἀπὸ	τῶν ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ,
[3, 7]	νυκτερινοῦ πόνου διαναπαύσας. βουλόμενος δ'	ἀπὸ	τῶν καταρριφθέντων περισπάσαι τοὺς εἴργοντας
[3, 7]	στενωποῖς οἱ δυνατοὶ προσέπιπτον καὶ	ἀπὸ	τῶν οἰκιῶν αἱ γυναῖκες ἔβαλλον
[3, 3]	ἤσκηται, διαρδομένη χειμάρροις τε τοῖς	ἀπὸ	τῶν ὀρῶν καὶ πηγαῖς ἀεννάοις
[3, 7]	βοῶν, ὡς ἀναδέχοιντο μὲν τοὺς	ἀπὸ	τῶν πετροβόλων λίθους κολπούμεναι, περιολισθάνοι
[3, 7]	δὲ Ἰουδαῖοι πέτρας τε μεγάλας	ἀπὸ	τῶν τειχῶν τοῖς σκεπάσμασιν αὐτῶν
[3, 3]	Μαχαιροῦντος εἰς Πέλλαν, εὖρος δ'	ἀπὸ	Φιλαδελφείας μέχρι Ἰορδάνου. Καὶ Πέλλῃ
[3, 7]	τοὺς μὲν γενναιοτάτους τῶν ἱππέων	ἀποβήσας	τῶν ἵππων> τριχῇ διέταξεν κατὰ
[3, 7]	διεδέχοντο καὶ ταχέως ἀντὶ τῶν	ἀποβιασθέντων	ἐπέβαινον ἕτεροι, παρακελευσάμενοί τε ἀλλήλοις
[3, 7]	ὑπελάμβανον, ὥστε καὶ τὸν στρατηγὸν	ἀπογνόντα	τὴν δι' ἐνδείας ἅλωσιν τρέπεσθαι
[3, 7]	αὐτοῖς τὰς ἐξόδους. Τοῦτ' ἐν	ἀπογνώσει	σωτηρίας παρώξυνε τοὺς Ἰουδαίους πρὸς
[3, 8]	αὐτοχειρίας ἔλεγεν· οἱ δὲ πεφραγμένας	ἀπογνώσει	τὰς ἀκοὰς ἔχοντες ὡς ἂν
[3, 7]	οὐδὲν γὰρ ἀλκιμώτερον εἶναι τῆς	ἀπογνώσεως,	περισβέννυσθαι δὲ αὐτῶν τὰς ὁρμὰς
[3, 7]	καὶ τὴν κοινὴν τῆς πόλεως	ἀπόγνωσιν	ὁπλισάμενος, νῦν καιρός, εἰπών, ἄρχεσθαι
[3, 7]	δεινὴ πρὸς ἐπίνοιαν, ὅταν αὐτὴν	ἀπόγνωσις	ἐρεθίζῃ, ζέον ἔλαιον ἐκέλευσεν καταχέειν
[3, 7]	γὰρ αὐτοὺς ἡ τῆς σωτηρίας	ἀπόγνωσις,	τοσοῦτο τοὺς Ῥωμαίους αἰδὼς παρεκρότει,
[3, 10]	πλησίον τούτων, αἷς μαλθακώτερος ἀὴρ	ἀποδέδεικται.	Φιλοτιμίαν ἄν τις εἴποι τῆς
[3, 5]	σχεδίῳ πόλις καὶ ἀγορά τις	ἀποδείκνυται	καὶ χειροτέχναις χωρίον θῶκοί τε
[3, 5]	τε τριῶν ἐφόδιον· ὡς ὀλίγον	ἀποδεῖν	τῶν ἀχθοφορούντων ὀρέων τὸν πεζόν.
[3, 5]	ἄκοντες, πλατεῖς μὲν αἰχμάς, οὐκ	ἀποδέοντες	δὲ δοράτων μέγεθος· κράνη δὲ
[3, 5]	οὐδὲν τῆς κατὰ ἀλήθειαν εὐτονίας	ἀποδέουσιν,	ἀλλ' ἕκαστος ὁσημέραι στρατιώτης πάσῃ
[3, 9]	καὶ αὐτὸς ἐν εὐωχίαις ἦν,	ἀποδιδοὺς	τῷ θεῷ χαριστήρια τῶν κατωρθωμένων.
[3, 8]	δεσπότας, αὐτοὶ δὲ κάλλιστον δεσπότην	ἀποδιδράσκοντες	τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν ἀσεβεῖν;
[3, 9]	ἐπὶ τῆς Τιβεριάδος εἰς Ταριχέας	ἀποδιδράσκουσιν.	Καὶ μεθ' ἡμέραν Οὐεσπασιανὸς σὺν
[3, 8]	ἀδικούμενον; Καὶ κολάζειν μὲν τοὺς	ἀποδράντας	οἰκέτας δίκαιον νενόμισται κἂν πονηροὺς
[3, 7]	μὲν αὐθημερὸν ὑπὸ τοῦ δίψους	ἀποθανεῖν,	πολλοὺς δὲ τῆς τοιαύτης ἀπωλείας
[3, 8]	ἐπελάθου σαυτοῦ. Πόσους ὑπὲρ ἐλευθερίας	ἀποθνήσκειν	ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν ἄρα δόξαν
[3, 8]	Ἰουδαίων νόμον, καὶ πῶς στρατηγοῖς	ἀποθνήσκειν	πρέπει. Νέρωνί με πέμπεις· τί
[3, 8]	Καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας	ἀποθνήσκειν·	φημὶ κἀγώ, μαχομένους μέντοι, καὶ
[3, 7]	πάλιν εἰς τὸ δεύτερον τεῖχος	ἀποκλείουσιν	τῆς πόλεως οἱ σφέτεροι δείσαντες
[3, 10]	Τιβεριάδος πᾶσαν, ὡς μή τις	ἀποκλίνειεν,	συγκλείουσι δ' αὐτοὺς εἰς τὴν
[3, 8]	τὰς δεξιὰς τῶν τοιούτων νεκρῶν	ἀποκόπτειν	ἐκέλευσαν, αἷς ἐστρατεύσαντο καθ' ἑαυτῶν,
[3, 8]	τε νεκροὺς διηρεύνων καὶ τοὺς	ἀποκρύφους.	Ὁ δὲ τῆς πόλεως ἁλισκομένης
[3, 5]	τινὰ βραδύναντας, ὡς μή τις	ἀπολειφθείη	τάξεως. Ὅ τε κῆρυξ δεξιὸς
[3, 7]	δ' αὐτοῦ τῆς εἰς τὴν	ἀπόλειψιν	ὁρμῆς καὶ ὁ τῶν ὀδυρομένων
[3, 10]	ἄφεσιν αὐτῶν, οὐ γὰρ ἠρεμήσειν	ἀπολυθέντας	ἀνθρώπους ἐστερημένους μὲν τῶν πατρίδων,
[3, 3]	τὸ τοὺς ὑφ' Ἡρώδου βασιλέως	ἀπολυομένους	ἱππεῖς ἐν αὐτῇ κατοικεῖν· ἀπὸ
[3, 9]	οἷς προσήκων ἕκαστος ἦν τῶν	ἀπολωλότων	ἐθρηνεῖτο, τὸ δ' ἐπὶ τῷ
[3, 7]	ὑπὲρ σωθησομένης, ἀλλ' ὡς ὑπὲρ	ἀπολωλυίας	ἤδη τῆς πατρίδος ἀμυνόμενον, λαμβάνειν
[3, 10]	τόλμα καὶ θράσος ἡγεῖται καὶ	ἀπόνοια,	πάθη κατὰ μὲν τὰς εὐπραγίας
[3, 9]	περιιδεῖν δεόμενοι, μηδὲ τὴν ὀλίγων	ἀπόνοιαν	ἡγήσασθαι τῆς πόλεως ὅλης· φείσασθαι
[3, 9]	προπέμπει πρὸς τὴν ἀκρώρειαν Τραιανὸν	ἀποπειραθῆναι	τοῦ πλήθους, εἰ πάντες εἰρηνικὰ
[3, 7]	μήτ' ἐγκαταλιπεῖν τοὺς φίλους μήτ'	ἀποπηδᾶν	ὥσπερ χειμαζομένης νεώς, εἰς ἣν
[3, 7]	πόλιν· ἢ γὰρ ἀναγκαζομένους ταῖς	ἀπορίαις	ἱκετεύσειν αὐτὸν ἢ μέχρι παντὸς
[3, 7]	δὲ αὐτῶν τὰς ὁρμὰς σκοπῶν	ἀπορουμένας	ὥσπερ ὕλης τὸ πῦρ· προσήκειν
[3, 7]	τῆς ἡμέρας. Συνέβη δὲ ὕδατος	ἀπορουμένων	τῶν Σαμαρέων ἐκφλεγῆναι τότε καὶ
[3, 7]	ἑλέπολιν μετὰ τοσαύτης βίας, ὥστε	ἀπορρῆξαι	τὴν κεφαλὴν τοῦ μηχανήματος, ἣν
[3, 8]	ἄλλοις κατελάμβανεν· τῶν γὰρ τοῖς	ἀπορρήτοις	παρατυχόντων φίλων ὁ ἕτερος θαυμάζειν
[3, 9]	τῶν κυμάτων ἐκφερόμενον περιεξαίνετο ταῖς	ἀπορρῶξιν,	ὡς αἱμαχθῆναι μὲν ἐπὶ πλεῖστον
[3, 7]	εἰς μακρὰν ὁρῶν ἀνθέξειν, ἐν	ἀπόρῳ	δὲ τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν εἰ
[3, 6]	τῶν ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνων ἔταξεν	ἀποσκευὰς	καὶ συχνοὺς ἐπὶ τούτοις πρὸς
[3, 6]	ἅπαν τοῖς πεζοῖς εἵπετο, τὰς	ἀποσκευὰς	τῶν στρατιωτῶν ἐπὶ τοῖς ὀρεῦσιν
[3, 5]	καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἐπιθέντες τὴν	ἀποσκευὴν	ἑστᾶσιν ὥσπερ ἐφ' ὕσπληγος ἐξορμᾶν
[3, 10]	ἐκεῖ περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆς	ἀποστάσεως	δαψιλείᾳ χρημάτων καὶ δυνάμεως ἐκρατύνατο,
[3, 6]	ἐξηρτύετο. Μετάνοιαν μὲν οὖν τῆς	ἀποστάσεως	ὀφθεὶς ὁ στρατηγὸς πολλοῖς ἐνειργάσατο,
[3, 9]	καὶ τοὺς αἰτίους τιμωρήσασθαι τῆς	ἀποστάσεως,	ὑφ' ὧν αὐτοὶ φρουρηθῆναι μέχρι
[3, 4]	αἱρήσειν ἐλπίσας, ἣν αὐτὸς πρὶν	ἀποστῆναι	Γαλιλαίων ἐτείχισεν ὡς καὶ Ῥωμαίοις
[3, 8]	Εἰ μὲν οὖν τὸν Ῥωμαίων	ἀποστρέφομαι	σίδηρον, ἄξιος ἀληθῶς εἰμι τοὐμοῦ
[3, 7]	καὶ δεκάτου τάγματος ὀλίγους ἄγων·	ἀποσφάξαντες	δὲ τοὺς φύλακας εἰσίασιν εἰς
[3, 4]	δὲ συνάσκησιν πολεμικὴν οὐκ ἂν	ἀποτάσσοιντο	τοῦ μαχίμου, κατὰ μὲν εἰρήνην
[3, 3]	πρὸς δὲ Φιλαδελφηνῇ καὶ Γεράσοις	ἀποτέμνεται.	(Ἡ δὲ Σαμαρεῖτις χώρα μέση
[3, 3]	δὲ Ἱππηνῇ τε καὶ Γαδάροις	ἀποτέμνεται	καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ καὶ
[3, 7]	ἄλλων μερῶν πάντοθεν φάραγξιν ἀπείροις	ἀπότομος,	ὡς τῶν κατιδεῖν πειρωμένων τὰς
[3, 8]	οὖν Ἰώσηπος πολλὰ τοιαῦτα πρὸς	ἀποτροπὴν	τῆς αὐτοχειρίας ἔλεγεν· οἱ δὲ
[3, 5]	παραμυθίαν τῶν κεχειρωμένων καὶ εἰς	ἀποτροπὴν	τῶν νεωτεριζόντων· εἴη δ' ἂν
[3, 8]	τῶν ψευσαμένων ἀπιστίαν νίκης μείζονα	ἀποφέρων	παραμυθίαν. (Ὁ μὲν οὖν Ἰώσηπος
[3, 7]	μὲν τὸν ἀλαλαγμὸν τῶν ταγμάτων	ἀποφράξαι	τὰς ἀκοάς, ὡς ἂν μὴ
[3, 7]	ἔξωθεν περιιστᾶσιν τὴν ἵππον, πάσας	ἀποφράσσοντες	αὐτοῖς τὰς ἐξόδους. Τοῦτ' ἐν
[3, 5]	δὲ ὅπλων διαφοραί, οὐδὲν δὲ	ἀπροβούλευτον	ἐν ταῖς μάχαις οὐδὲ αὐτοσχέδιον,
[3, 5]	μὲν αὐτομάτου καλοῦ δελεάζοντος εἰς	ἀπρομήθειαν,	τῆς σκέψεως δέ, κἂν ἀτυχήσῃ
[3, 2]	καὶ τῆς Ῥωμαίων ἰσχύος οὐκ	ἀπρονόητοι	πρὶν ἀφικέσθαι Οὐεσπασιανὸν Καισεννίῳ Γάλλῳ
[3, 7]	τῶν Ἰουδαίων ἀντιφιλονεικῶν ἔγνω καρτερώτερον	ἅπτεσθαι	τῆς πολιορκίας, καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς
[3, 5]	εἰς ἐχθρῶν γῆν, οὐ πρὶν	ἅπτονται	μάχης ἢ τειχίσαι στρατόπεδον. Τὸ
[3, 10]	κατὰ τὸ δεξιὸν μέρος οὐκ	ἄπωθεν.	Ἐκ μὲν οὖν τῆς περιφερείας
[3, 6]	περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐστρατοπεδευκότες οὐκ	ἄπωθεν	τῆς Σεπφώρεως παρὰ πόλιν Γαρὶν
[3, 10]	ταραχῆς Τίτος, οὐ γὰρ ἦν	ἄπωθεν	τοῦ τείχους, οὗτος ἦν ὁ
[3, 7]	προελθεῖν. Ῥωμαῖοι δ' εὐθὺς μὲν	ἀπώκνησαν	προσβαλεῖν δι' ὅλης ὡδευκότες ἡμέρας,
[3, 8]	τοῦτο πράττουσιν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ	ἀπωλείᾳ,	καί γε τῇ ἐμαυτοῦ. Τὴν
[3, 7]	αὔτανδρον χερσὶν οἰκείαις ἐκκλεισθέντα πρὸς	ἀπώλειαν	ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖς παρέστησεν. Ἐμπίπτοντες
[3, 7]	ἀποθανεῖν, πολλοὺς δὲ τῆς τοιαύτης	ἀπωλείας	τὸ δουλεύειν προαιρουμένους Ῥωμαίοις προσφυγεῖν.
[3, 7]	τοῖς ἰδίοις καταρώμενοι, μέχρι πάντες	ἀπώλοντο	μύριοι καὶ δισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν
[3, 8]	τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν ἀσεβεῖν;	ἆρ'	οὐκ ἴστε ὅτι τῶν μὲν
[3, 8]	δεδοικότες πρὸς Ῥωμαίους οὐκ ἄνιμεν;	ἆρ'	οὐχὶ θάνατον; εἶθ' ὃν δεδοίκαμεν
[3, 8]	ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν ἔπεισας. Ψευδῆ μὲν	ἄρα	δόξαν ἀνδρείας, ψευδῆ δὲ καὶ
[3, 7]	οἱ πολέμιοι. Θεὸς δ' ἦν	ἄρα	ὁ Ῥωμαίοις τὰ Γαλιλαίων πάθη
[3, 3]	ἡ Μωαβῖτις, καὶ πρὸς ἀνατολὴν	Ἀραβίᾳ	τε καὶ Σιλωνίτιδι, πρὸς δὲ
[3, 4]	καὶ χιλίους ἱππεῖς, τοῦ δὲ	Ἄραβος	Μάλχου χιλίους πέμψαντος ἱππεῖς ἐπὶ
[3, 3]	μῆκος μετρουμένης ὁρίζει προσκυροῦσα τοῖς	Ἀράβων	ὅροις κώμη, καλοῦσι δ' αὐτὴν
[3, 7]	ἀλλὰ προσκτωμένοις. Τοῖς δὲ τῶν	Ἀράβων	τοξόταις καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς
[3, 7]	καὶ γὰρ καὶ τὸ τῶν	Ἀράβων	τοξοτῶν πλῆθος ἀκοντισταί τε καὶ
[3, 7]	βέλη τοῖς τοξόταις ἐπανέχοντα τῶν	Ἀράβων,	ὕστατόν τινα κωκυτὸν ἁλώσεως συνήχησαν
[3, 7]	Ἰώσηπος καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος	ἀράμενοι	πῦρ πάλιν τὰ μηχανήματα καὶ
[3, 7]	τῆς Γαλιλαίας· ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν	ἀράμενος	ἀφίησιν ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπὶ
[3, 7]	τῶν μηχανημάτων, ἑτέρους δὲ κλίμακας	ἀραμένους	προσφέρειν ἐπάνω τοῖς ἀκεραίοις τείχεσιν,
[3, 9]	αὐτῶν τὰ νοσοῦντα τῆς ἀρχῆς,	ἄρας	ἀπὸ τῆς παράλου Καισαρείας εἰς
[3, 7]	οὖν οὕτως ἑκάτερον· τὸ δ'	ἀργὸν	ἀπὸ τῆς πόλεως· πλῆθος, γύναια
[3, 3]	οἰκητόρων πᾶσα, καὶ μέρος αὐτῆς	ἀργὸν	οὐδέν, ἀλλὰ καὶ πόλεις πυκναὶ
[3, 7]	ἀδιαλείπτως ἔφερον, καὶ τριχῆ διῃρημένων	ἀργὸς	ἦν οὐδείς. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
[3, 1]	μᾶλλον ἢ ταῖς τῶν πολεμίων	ἀρεταῖς	γεγονέναι τὰ συμβάντα λέγων, πρέπειν
[3, 8]	διὰ τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα τὰς	ἀρετάς·	εἰ τεθνάναι, καλὸν ὑπὸ τῶν
[3, 10]	ἐν ἐλαχίστοις σφάλμασιν· ἡμῶν δ'	ἀρετὴ	καὶ εὐπείθεια καὶ τὸ γενναῖον,
[3, 10]	ὑπερησθεὶς τῇ τε τοῦ παιδὸς	ἀρετῇ	καὶ τῷ κατορθώματι, μεγίστη γὰρ
[3, 8]	ἕλωσι διεξῄει, καὶ ὡς δι'	ἀρετὴν	αὐτὸς θαυμάζοιτο μᾶλλον ἢ μισοῖτο
[3, 3]	γαλακτοφόρα. Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον	ἀρετῆς	καὶ εὐθηνίας τὸ πληθύειν ἀνδρῶν
[3, 5]	γνώσεται τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺς	ἀρετῆς	κτῆμα ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης.
[3, 5]	δὲ τὸν ἐπερωτῶντα, καί τινος	ἀρηίου	πνεύματος ὑποπιμπλάμενοι τῇ βοῇ συνεξαίρουσιν
[3, 2]	μὲν μύριοι τῶν Ἰουδαίων τὸν	ἀριθμὸν	ἄνδρες καὶ δύο τῶν ἡγεμόνων,
[3, 7]	ἀπώλοντο μύριοι καὶ δισχίλιοι τὸν	ἀριθμὸν	ὄντες. Κενὴν δὲ μαχίμων λογιζόμενος
[3, 9]	ἐκφερομένους ἐφεστῶτες οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειρον.	Ἀριθμὸς	δὲ τῶν ἐκβρασθέντων σωμάτων τετρακισχίλιοι
[3, 7]	πόλιν κἀπὶ τῆς προτέρας παρατάξεως	ἀριθμὸς	μύριοι πρὸς τοῖς πεντακισχιλίοις ἦν,
[3, 10]	πολὺ δὲ τοῦ τῶν πολεμίων	ἀριθμοῦ	παραιρεῖται τὰ ἐλαττώματα> Κατορθοῖ δὲ
[3, 10]	πολέμῳ μὴ πρὸς τὸ ἀντίπαλον	ἀριθμῶμεν	ἑαυτούς. Ἐπεὶ τίς ὄνησις τῆς
[3, 7]	τραυμάτων μετὰ τοῦ κριοῦ κατέπεσεν.	ἄριστοι	μετ' αὐτὸν ἐφάνησαν ἀδελφοὶ δύο
[3, 5]	ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ δεῖπνον ἢ	ἄριστον	ὁπότε θελήσειαν αὐτεξούσιον ἑκάστῳ, πᾶσιν
[3, 6]	ὡς οὔτε δέχεσθαι τοὺς πολεμίους	ἀρκετὴν	ἔχει δύναμιν καὶ πεπτώκοι τὰ
[3, 5]	Λιβύης τὸ πιότατον καὶ πρὸς	ἄρκτον	Ἴστρος τε καὶ Ῥῆνος τῆς
[3, 3]	μέν, ἣν προειρήκαμεν, τὰ πρὸς	ἄρκτον	ὁρίζεται, πρὸς ἑσπέραν δὲ Ἰορδάνῃ·
[3, 10]	τοῦ δ' ἀέρος τὸ εὔκρατον	ἁρμόζει	καὶ τοῖς διαφόροις. Καρύαι μέν
[3, 10]	οὔτε γὰρ αὐτή τι φυτὸν	ἀρνεῖται	διὰ τὴν πιότητα, καὶ πᾶν
[3, 7]	λῃστρικὴ πᾶσα καὶ τῶν προστυχόντων	ἁρπαγαὶ	καὶ τῶν ἄλλων ἔργων πυρπολήσεις,
[3, 9]	ὁ στρατηγὸς καίτοι διὰ τὴν	ἁρπαγὴν	τῶν ἵππων ἐφ' ὅλην ὠργισμένος
[3, 9]	κελεύσας πλατύνει τὴν εἰσβολὴν αὐτοῖς.	Ἁρπαγῆς	μέντοι καὶ ὕβρεως ἀπέχεσθαι παρήγγειλεν
[3, 10]	γὰρ οἱ βοηθήσοντες καὶ πλησίον·	ἁρπάσαι	δὲ τὴν νίκην δυνάμεθα, καὶ
[3, 7]	τὸν Ἰώσηπον ὑποχείριον. Ὁ δ'	ἁρπάσας	ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν,
[3, 7]	ὁμοῦ καὶ γέροντες· οὐδὲν γὰρ	ἄρρεν	ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ μετὰ
[3, 7]	δὲ θυρεοῖς καθύπερθεν φραξάμενοι στῖφος	ἄρρηκτον	ἐγένοντο καὶ καθάπερ ἑνὶ σώματι
[3, 7]	ὁ Ἰώσηπος, αὕτη δ' ἦν	Ἀρτεμισίου	μηνὸς μία καὶ εἰκάς, φθάνει
[3, 8]	καὶ τὸν ἐν χερσὶν ἐχθρῶν	ἄρτι	κείμενον ὁρῶντι παρῆν δὲ> νοεῖν,
[3, 10]	καὶ ψάμμῳ, πρὸς δὲ εὔκρατος	ἀρύσασθαι,	ποταμοῦ μὲν ἢ κρήνης προσηνεστέρα,
[3, 3]	εὐρύνεται, ἀπὸ δὲ κώμης καλουμένης	Ἀρφᾶς	μέχρις Ἰουλιάδος ἐκτείνεται τὸ μῆκος.
[3, 2]	ὥρμησαν ἐπ' Ἀσκάλωνα. Πόλις ἐστὶν	ἀρχαία	τῶν Ἱεροσολύμων εἴκοσι πρὸς τοῖς
[3, 9]	ἔτι δεικνύμενοι τύποι πιστοῦνται τὴν	ἀρχαιότητα	τοῦ μύθου, τύπτων δὲ τὸν
[3, 3]	δ' εἰς ἕνδεκα κληρουχίας, ὧν	ἄρχει	μὲν βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα προανίσχουσα
[3, 5]	βεβαιότερον. Οἷς οὖν βουλὴ μὲν	ἄρχει	παρατάξεως, ἕπεται δὲ τοῖς βεβουλευμένοις
[3, 6]	περιίσχουσαι τὸν ἀετόν, ὃς παντὸς	ἄρχει	Ῥωμαίοις τάγματος, βασιλεύς τε οἰωνῶν
[3, 10]	δὲ τέως ὁ Ἰορδάνης ἐντεῦθεν	ἄρχεσθαι	διὰ τοῦ τετραρχήσαντος Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη
[3, 7]	ἀπόγνωσιν ὁπλισάμενος, νῦν καιρός, εἰπών,	ἄρχεσθαι	μάχης, ὅτ' ἐλπὶς οὐκ ἔστι
[3, 9]	τέλος ἀεὶ τῶν κακῶν αὖθις	ἀρχή·	μᾶλλον γοῦν ὥρμων ἐπὶ τοὺς
[3, 3]	τῆς ἄνω Γαλιλαίας εἰς εὖρος	ἀρχὴ	μέχρι Βακὰ κώμης· αὕτη δὲ
[3, 10]	μὲν γὰρ ἐκεῖ περίβολον ἐν	ἀρχῇ	τῆς ἀποστάσεως δαψιλείᾳ χρημάτων καὶ
[3, 10]	ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν γὰρ ἐν	ἀρχῇ	τῶν λόγων ὑπομνῆσαι τοῦ γένους
[3, 5]	δῶρον τύχης. Οὐ γὰρ αὐτοῖς	ἀρχὴ	τῶν ὅπλων πόλεμος, οὐδ' ἐπὶ
[3, 9]	δι' αὐτῶν τὰ νοσοῦντα τῆς	ἀρχῆς,	ἄρας ἀπὸ τῆς παράλου Καισαρείας
[3, 10]	πόλιν οὐκ ἐδόκει πολεμεῖν ἀπ'	ἀρχῆς	καὶ τότε διὰ τὴν ἧτταν
[3, 3]	Γαλιλαίας ἐστὶ καὶ τῆς Ἰουδαίας·	ἀρχομένη	γὰρ ἀπὸ τῆς ἐν τῷ
[3, 3]	τῆς Ἀγρίππα βασιλείας εἰσὶ μοῖραι.	Ἀρχομένη	δὲ ἀπὸ Λιβάνου ὄρους καὶ
[3, 10]	πολυτελείας τῷ Ἀγρίππα πλούτῳ κεκοσμημένον·	ἀρχόμενος	δὲ φανεροῦ ῥεύματος ὁ Ἰορδάνης
[3, 7]	μὲν παντελῶς ἐκλελειμμένας, ἔστιν δ'	ἃς	αὐτὸς ἐξανδραποδιζόμενος. (Ὁ δ' Ἰώσηπος
[3, 3]	καὶ Ἡρώδειον καὶ Ἱεριχοῦς, μεθ'	ἃς	Ἰάμνεια καὶ Ἰόππη τῶν περιοίκων
[3, 7]	κώμας πάσας τε καὶ πολίχνας,	ἃς	μὲν παντελῶς ἐκλελειμμένας, ἔστιν δ'
[3, 8]	τὸν κτίσαντα θεὸν ἡμᾶς ἐστιν	ἀσέβεια.	Τῶν μέν γε ζῴων οὐδέν
[3, 8]	ἀποδιδράσκοντες τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν	ἀσεβεῖν;	ἆρ' οὐκ ἴστε ὅτι τῶν
[3, 10]	οἱ φίλοι μηδὲν κατὰ Ἰουδαίων	ἀσεβὲς	εἶναι λέγοντες καὶ χρῆναι τὸ
[3, 7]	τῆς πόλεως ἐξαγγέλλων καὶ τὴν	ἀσθένειαν,	καὶ ὡς ἀγρυπνίᾳ διηνεκεῖ καὶ
[3, 7]	ἐν ἀλογίστῳ τὴν κατὰ σφᾶς	ἀσθένειαν	ᾤδουν καὶ μετέωροι πρὸς ταραχὴν
[3, 4]	τὸ μάχιμον, ἀνδραποδιζόμενοι δὲ τοὺς	ἀσθενεῖς.	Πυρὶ δὲ ἡ Γαλιλαία καὶ
[3, 6]	καταλαμβανομένων, τοῦτο δ' ἦν τὸ	ἀσθενέστερον	Γαλιλαίων καὶ ταῖς φυγαῖς ἐναποκάμνον,
[3, 4]	βιάζεσθαι καὶ τοῦ μεταπείθειν Σεπφωρίτας	ἀσθενέστερος	εὑρεθείς. Παρώξυνεν δὲ μᾶλλον τὸν
[3, 10]	λῃστρικὰ πρὸς τὰς σχεδίας ἦν	ἀσθενῆ,	καὶ καθ' ἕκαστον ἐμπλέοντες ὀλίγοι
[3, 2]	Ἰωάννης ὁ Ἐσσαῖος. Ἡ δὲ	Ἀσκάλων	ἐτετείχιστο μὲν καρτερῶς, βοηθείας δὲ
[3, 2]	πολλῷ πλείους ἐπαλινδρόμουν ἐπὶ τὴν	Ἀσκάλωνα.	Παρείπετο δ' αὐτοῖς μετά τε
[3, 2]	μαχιμώτατον αὐτοῖς ἀθροισθέντες ὥρμησαν ἐπ'	Ἀσκάλωνα.	Πόλις ἐστὶν ἀρχαία τῶν Ἱεροσολύμων
[3, 5]	συμπεφυκότες τοῖς ὅπλοις οὐδέποτε τῆς	ἀσκήσεως	λαμβάνουσιν ἐκεχειρίαν οὐδὲ ἀναμένουσιν τοὺς
[3, 3]	παρ' ὃ καί τινες οὐκ	ἀσκόπως	ὀμφαλὸν τὸ ἄστυ τῆς χώρας
[3, 10]	γε μόνοι καὶ κατ' εἰρήνην	ἀσκούμεθα	τοῖς ὅπλοις, ἵν' ἐν πολέμῳ
[3, 6]	πεπτώκοι τὰ φρονήματα τῶν Ἰουδαίων	ἄσμενοί	τ' ἄν, εἰ πιστεύοιντο, χωροῖεν
[3, 5]	δὲ τοὺς χιλιάρχους οὗτοι συνίασιν	ἀσπασόμενοι,	μεθ' ὧν πρὸς τὸν ἡγεμόνα
[3, 5]	στρατηγὸν ἐπίλεκτοι πεζοὶ λόγχην καὶ	ἀσπίδα,	ἡ δὲ λοιπὴ φάλαγξ ξυστόν
[3, 10]	διηνεκοῦς στρατείας, ἂν ἴσοι πρὸς	ἀστρατεύτους	ἀντιτασσώμεθα; Λογίζεσθε δέ, ὅτι καὶ
[3, 10]	πρὸς πεζοὺς καὶ στρατηγούμενοι πρὸς	ἀστρατηγήτους	διαγωνίζεσθε, καὶ ὡς ὑμᾶς μὲν
[3, 3]	τινες οὐκ ἀσκόπως ὀμφαλὸν τὸ	ἄστυ	τῆς χώρας ἐκάλεσαν. Ἀφῄρηται δ'
[3, 7]	ἐπί τινα τῶν τῆς Ἰωταπάτης	ἀστυγειτόνων	πόλιν, Ἴαφα καλεῖται, νεωτερίζουσαν καὶ
[3, 10]	τολμηταὶ καὶ θανάτου καταφρονοῦντες, ἀλλ'	ἀσύντακτοί	τε καὶ πολέμων ἄπειροι καὶ
[3, 2]	ἄπειροι καὶ πεζοὶ πρὸς ἱππεῖς,	ἀσύντακτοί	τε πρὸς ἡνωμένους καὶ πρὸς
[3, 10]	ἤθελον καὶ μετὰ φανερῶν ἐν	ἀσφαλεῖ	τῶν χρημάτων ᾗπερ ἐπετράπη χωρούντων,
[3, 7]	(Ὁ δ' Ἰώσηπος ἣν πρὸς	ἀσφάλειαν	εἵλετο πόλιν αὐτὸς ἐνέπλησεν δέους
[3, 6]	μίσθιος ὄχλος, οἷς οὐραγοὶ πρὸς	ἀσφάλειαν	ἠκολούθουν πεζοί τε καὶ ὁπλῖται
[3, 2]	ὁ στρατηγὸς ἀξιώσασι τέως πρὸς	ἀσφάλειαν	ἱππεῖς τε καὶ πεζοὺς παραδίδωσιν
[3, 7]	τε αὐτῶν καὶ τοῦ μηχανήματος	ἀσφάλειαν.	Καὶ κατὰ τὴν πρώτην πληγὴν
[3, 7]	προυκαλεῖτο καὶ σώζεσθαι παρεκάλει διαβεβαιούμενος	ἀσφάλειαν	τὰ ὅπλα ῥίψασιν· ὡς δ'
[3, 6]	καὶ συχνοὺς ἐπὶ τούτοις πρὸς	ἀσφάλειαν	τῶν ἱππέων. Μεθ' οὓς αὐτὸς
[3, 7]	γε μὴν καὶ Ῥωμαίοις μετὰ	ἀσφαλείας	καὶ τὸ νικᾶν, ὡς ἂν
[3, 9]	ὃ γίνεται τοῖς εὖ φρονοῦσιν	ἀσφαλείας	καὶ τῶν ὁμοίων φυλακῆς αἴτιον,
[3, 5]	ἄλλα μετ' εὐταξίας ἀνύεται καὶ	ἀσφαλείας,	ξυλεία τε καὶ ἐπισιτισμός, εἰ
[3, 8]	Οὐεσπασιανὸς φρουρεῖν αὐτὸν μετὰ πάσης	ἀσφαλείας	προσέταττεν ὡς ἀναπέμψων αὐτίκα Νέρωνι.
[3, 5]	τὴν ὅλην στρατιάν. Οὕτως αὐτῶν	ἀσφαλεῖς	μὲν αἱ τάξεις, εὔστροφοι δ'
[3, 7]	ὄρος καὶ συνάπτειν μάχην οὐκ	ἀσφαλὲς	ἔδοξεν πολλῶν καθύπερθεν τῶν πολεμίων
[3, 9]	οἱ περὶ τὸν Ἰησοῦν οὐκέτι	ἀσφαλὲς	ἡγούμενοι μένειν ἐπὶ τῆς Τιβεριάδος
[3, 9]	τὰς ἐντολὰς τοῦ στρατηγοῦ συμβαλεῖν	ἀσφαλὲς	ἡγούμενος, εἰ καὶ τὸ νικᾶν
[3, 7]	δὲ Ἰώσηπος τὸ κατ' αὐτὸν	ἀσφαλὲς	ὑποστελλόμενος ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασκεν ποιεῖσθαι
[3, 8]	οὗτος. Δέσμει δέ με νῦν	ἀσφαλέστερον,	καὶ τήρει σεαυτῷ· δεσπότης μὲν
[3, 10]	πολλὴν ἀναμετρούμενος ἐρημίαν εἰς τὴν	Ἀσφαλτῖτιν	ἔξεισι λίμνην. (Παρατείνει δὲ τὴν
[3, 7]	ξηρᾶς γὰρ ὕλης, πρὸς δὲ	ἀσφάλτου	τε καὶ πίσσης, ἔτι δὲ
[3, 7]	προανίστησιν τῶν τεκτόνων. Ὑφ' οἷς	ἀσφαλῶς	ἐργαζόμενοι δι' ἡμέρας τε καὶ
[3, 7]	τὴν τοῦ δίψους ἐπίνοιαν ἦν,	ἀσχαλλόντων	ἤδη ὡς καθάπαν ἐπιλελοιπότος ὕδατος·
[3, 6]	δὲ ἀναιροῦσιν διὰ τὸ μήτε	ἄτακτον	αὐτῶν τὴν ὑποχώρησιν γενέσθαι καὶ
[3, 5]	ἀνώμαλον ἐγείρουσιν οὐδὲ πάντες ἢ	ἀτάκτως	διαλαβόντες, ἀλλ' εἰ μὲν ἀνώμαλος
[3, 5]	τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ	ἀταξία	διασκίδνησιν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς ἐν
[3, 8]	μὲν ἡμῖν μέχρις ἡλίου δύσεως	ἀτάφους	ἐκρίπτειν ἔκριναν καίτοι καὶ πολεμίους
[3, 6]	τῆς ἐπὶ τὴν πόλιν ὁρμῆς	ἀτονώτερος	εὑρεθεὶς φεύγει. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος
[3, 8]	σκῆπτρα δι' ἑτέρων σημείων προδεικνύντος.	Ἀτρεκῆ	δὲ τὸν Ἰώσηπον καὶ ἐν
[3, 4]	τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐκάκουν	ἀτρεμοῦντα	τάς τε πόλεις ἔξωθεν λῃζόμενοι
[3, 5]	ἀπρομήθειαν, τῆς σκέψεως δέ, κἂν	ἀτυχήσῃ	ποτέ, πρὸς τὸ μὴ αὖθις
[3, 7]	Ἰώσηπον ὥρμησαν. Ἁψάμενοι δὲ ὅσον	αὔης	εἶχον ὕλης τριχόθεν ἐπεκθέουσιν, καὶ
[3, 7]	τῶν πολεμίων οἰόμενος εἰς εἱρκτὴν	αὐθαίρετον	παρελθεῖν, εὐθέως μὲν σὺν χιλίοις
[3, 7]	πλῆθος ἀπαράσκευον, ὡς τοὺς μὲν	αὐθημερὸν	ὑπὸ τοῦ δίψους ἀποθανεῖν, πολλοὺς
[3, 9]	τὸ τέλος ἀεὶ τῶν κακῶν	αὖθις	ἀρχή· μᾶλλον γοῦν ὥρμων ἐπὶ
[3, 7]	ἐξάρας τὴν τῶν πολεμίων ἰσχὺν	αὖθις	εἰς δειλίαν κακίζοιτο μήτε ἐνδεέστερον
[3, 8]	αὐτὸν ὡς λαθεῖν οὐκ ἦν,	αὖθις	εἰς τὸ σπήλαιον κατῄει. Δύο
[3, 7]	κατὰ τὴν μάχην, εἰ διαλιπὼν	αὖθις	ἐκτετρυχωμένοις ἐπιπέσοι. Φρουρεῖν δὴ πάσας
[3, 5]	ἀτυχήσῃ ποτέ, πρὸς τὸ μὴ	αὖθις	καλὴν ἐχούσης μελέτην· καὶ τῶν
[3, 9]	πόλει, πλείστους δὲ μισθοῦσθαι τοὺς	αὐλητάς,	οἳ θρήνων αὐτοῖς ἐξῆρχον. (Ὡς
[3, 4]	δ' ἱππικὸν ἐπὶ τῆς παρεμβολῆς	αὐλίζεται.	Προιόντες δὲ ἑκατέρωθεν συνεχῶς καὶ
[3, 5]	καὶ εὖρος ἴση. (Φραξάμενοι δ'	αὐλίζονται	κατὰ συντάξεις ἕκαστοι μεθ' ἡσυχίας
[3, 3]	πλέον πρός τε καρπῶν ἡμέρων	αὔξησιν	ἀγριωτέρα, τό γε μὴν μαλθακὸν
[3, 3]	δὲ νᾶμα πᾶν διαφόρως ἐν	αὐταῖς,	καὶ διὰ πλῆθος πόας ἀγαθῆς
[3, 7]	γυναῖκες ἔβαλλον πᾶν τὸ προστυχὸν	αὐταῖς.	Καὶ μέχρι μὲν ἓξ ὡρῶν
[3, 7]	τότε τὸν τῆς πόλεως λαὸν	αὔτανδρον	χερσὶν οἰκείαις ἐκκλεισθέντα πρὸς ἀπώλειαν
[3, 7]	θυμὸν προαλίσαντας ἐναφεῖναι τοῖς δράσουσιν	αὐτάς.	(Ἔταξεν μὲν οὖν οὕτως ἑκάτερον·
[3, 7]	ἀνείργειν ἔχοντες. (Κατὰ δὲ τὰς	αὐτὰς	ἡμέρας Οὐεσπασιανὸς ἐπί τινα τῶν
[3, 7]	ἐνδείας ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μὴ	αὐτεξούσιον	αὐτῶν πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν,
[3, 5]	δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν	αὐτεξούσιον	ἑκάστῳ, πᾶσιν δ' ὁμοῦ, τούς
[3, 10]	ἐπιχωρίοις, γένη δὲ ἰχθύων ἐν	αὐτῇ	διάφορα πρὸς τοὺς ἀλλαχοῦ γεῦσίν
[3, 10]	Ἐκχεόμενοι δὲ πολλοὶ μὲν ἐν	αὐτῇ	κατηκοντίζοντο τῇ λίμνῃ, πολλοὺς δ'
[3, 3]	Ἡρώδου βασιλέως ἀπολυομένους ἱππεῖς ἐν	αὐτῇ	κατοικεῖν· ἀπὸ δὲ μεσημβρίας Σαμαρεῖτίς
[3, 9]	τὴν πόλιν. Οἱ δ' ἐν	αὐτῇ	προῄσθοντο μὲν τὴν εἰσβολὴν καὶ
[3, 7]	δ' ὀμβρίῳ διαρκουμένων τῶν ἐν	αὐτῇ·	σπάνιον δ' εἴ ποτε τὸ
[3, 10]	τε καὶ κάλλος· οὔτε γὰρ	αὐτή	τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ τὴν
[3, 7]	τῇ πέμπτῃ δ' ὁ Ἰώσηπος,	αὕτη	δ' ἦν Ἀρτεμισίου μηνὸς μία
[3, 3]	εὖρος ἀρχὴ μέχρι Βακὰ κώμης·	αὕτη	δὲ τὴν Τυρίων γῆν ὁρίζει.
[3, 3]	Ἀνουάθου Βόρκαιος προσαγορευομένη κώμη· πέρας	αὕτη	τῆς Ἰουδαίας τὰ πρὸς βορέαν,
[3, 7]	ἐστιν δεινὴ πρὸς ἐπίνοιαν, ὅταν	αὐτὴν	ἀπόγνωσις ἐρεθίζῃ, ζέον ἔλαιον ἐκέλευσεν
[3, 3]	σώματος· αἱ λοιπαὶ δὲ μετ'	αὐτὴν	διῄρηνται τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ δευτέρα
[3, 3]	Ἀράβων ὅροις κώμη, καλοῦσι δ'	αὐτὴν	Ἰορδὰν οἱ τῇδε Ἰουδαῖοι. Εὖρός
[3, 7]	αἱρεῖ τε κατὰ πρώτην ἔφοδον	αὐτὴν	μαχίμου πλήθους ἔρημον καταλαβών, καὶ
[3, 3]	ἐκτείνεται τὸ μῆκος. Οἰκοῦσι δ'	αὐτὴν	μιγάδες Ἰουδαῖοί τε καὶ Σύροι.
[3, 8]	μέντοι, καὶ ὑπὸ τῶν ἀφαιρουμένων	αὐτήν.	Νῦν δ' οὔτ' εἰς μάχην
[3, 10]	καὶ πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ	αὐτὴν	οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσιν. Ταύτην φλέβα
[3, 7]	καλυπτομένη, πρὶν εἰσαφίκοιτό τις εἰς	αὐτήν,	παντελῶς ἀόρατος ἦν. Εἶχε μὲν
[3, 7]	τὴν Ἰωταπάταν, πέπυστο γὰρ εἰς	αὐτὴν	πλείστους τῶν πολεμίων συμπεφευγέναι καὶ
[3, 9]	πάλιν οἱ πειραταὶ συναλισθεῖεν εἰς	αὐτήν,	στρατόπεδόν τε ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως
[3, 7]	παρανομίας. Ἐμπίμπρησιν δὲ οὐ μόνον	αὐτὴν	τὴν πόλιν, ἀλλὰ καὶ τὰς
[3, 10]	λίμνη, μένει δ' ἐπὶ χείλους	αὐτῆς	ἀεὶ τὸ ὕδωρ μήθ' ὑπονοστοῦν
[3, 7]	ἀκατάληπτον εἶναι πολεμίοις τὴν ὑπὲρ	αὐτῆς	ἀκρώρειαν. Κυκλόθεν δ' ἄλλοις ὄρεσιν
[3, 3]	σειρίῳ φθίνοιεν. Μῆκος μὲν οὖν>	αὐτῆς	ἀπὸ Μαχαιροῦντος εἰς Πέλλαν, εὖρος
[3, 3]	τῶν οἰκητόρων πᾶσα, καὶ μέρος	αὐτῆς	ἀργὸν οὐδέν, ἀλλὰ καὶ πόλεις
[3, 3]	πρὸς βορέαν, τὰ νότια δ'	αὐτῆς	ἐπὶ μῆκος μετρουμένης ὁρίζει προσκυροῦσα
[3, 7]	τετείχιστο, προαπηντηκότας δὲ τοὺς ἐξ	αὐτῆς	ἑτοίμους εἰς μάχην ἰδὼν συμβάλλει
[3, 7]	τις πρὸς τὸν Οὐεσπασιανὸν τῆς	αὐτῆς	ἡμέρας τήν τε ὀλιγότητα τῶν
[3, 7]	καὶ τὰ φρούρια πάντα προσεμπίπρησιν	αὐτῆς.	Ἰωτάπατα μὲν οὖν οὕτως ἑάλω
[3, 10]	ὡς μὴ διαλάθοι τις ἐξ	αὐτῆς,	καὶ κτείνειν προσέταξεν τῇ δ'
[3, 3]	ἀγριωτέρα, τό γε μὴν μαλθακὸν	αὐτῆς	καὶ πάμφορον, καὶ τὰ πεδία
[3, 7]	τὴν στρατιὰν εἰς τὸ προσάρκτιον	αὐτῆς	μέρος ἔν τινι λόφῳ στρατοπεδεύεται
[3, 3]	ἑσπέραν δὲ Ἰορδάνῃ· μεσημβρινὸν δ'	αὐτῆς	πέρας ἡ Μωαβῖτις, καὶ πρὸς
[3, 3]	μέχρις Ἰόππης ἀναπέπταται. Μεσαιτάτη δ'	αὐτῆς	πόλις τὰ Ἱεροσόλυμα κεῖται, παρ'
[3, 10]	τῆς στάσεως ἀνελάμβανεν. ~(Ἔπειτα προελθὼν	αὐτῆς	τε μεταξὺ καὶ Ταριχεῶν στρατοπεδεύεται,
[3, 4]	ἐν τῇ πόλει πρὸς φυλακὴν	αὐτῆς,	τὸ δ' ἱππικὸν ἐπὶ τῆς
[3, 9]	πόλιν· καὶ γὰρ ἀγωνιῶντα περὶ	αὐτῆς	τὸν Ἀγρίππαν ἑώρα. Λαβόντων δὲ
[3, 3]	βασιλείας ὅροι. Τὰ προσάρκτια δ'	αὐτῆς	Τύρῳ τε καὶ τῇ Τυρίων
[3, 8]	ἅμα αὐτοῖς μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸς	αὐτίκα	μετὰ σπουδῆς πέμπει δύο χιλιάρχους
[3, 8]	πάσης ἀσφαλείας προσέταττεν ὡς ἀναπέμψων	αὐτίκα	Νέρωνι. (Τοῦτο ἀκούσας ὁ Ἰώσηπος
[3, 8]	εἰς ἀνανδρίαν καὶ ὡς ἕκαστος	αὐτίκα	πλήξων δῆλος ἦν. Ὁ δὲ
[3, 8]	αὑτὸν παρεῖχεν τὴν σφαγὴν ὡς	αὐτίκα	τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς
[3, 8]	μέν, ἔφη, Οὐεσπασιανέ, νομίζεις αἰχμάλωτον	αὐτὸ	μόνον εἰληφέναι Ἰώσηπον, ἐγὼ δὲ
[3, 10]	τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ γὰρ	αὐτόθι	κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους,
[3, 9]	τὰς μὲν ἀλλήλαις τῶν νεῶν	αὐτόθι	συνήραξεν, τὰς δὲ πρὸς ταῖς
[3, 7]	ἤνυον μὲν οὐδὲν ἢ μικρόν,	αὐτοὶ	δὲ ἀδιαλείπτως ἔπιπτον ὑπὸ μὴ
[3, 8]	νενόμισται κἂν πονηροὺς καταλείπωσι δεσπότας,	αὐτοὶ	δὲ κάλλιστον δεσπότην ἀποδιδράσκοντες τὸν
[3, 7]	ἀπὸ Ῥούμας κώμης, Γαλιλαῖοι καὶ	αὐτοί,	οἳ προπηδῶσι μὲν εἰς τοὺς
[3, 10]	παραξύοντες ἐγγύθεν ἔπαιον. Ἐκακοῦντο δ'	αὐτοὶ	πλέον κατ' ἀμφότερα· ταῖς τε
[3, 7]	ἔπιπτον ὑπὸ μὴ βλεπομένων καθορώμενοι·	αὐτοί	τε γὰρ ὑπὸ τῆς σφετέρας
[3, 9]	τιμωρήσασθαι τῆς ἀποστάσεως, ὑφ' ὧν	αὐτοὶ	φρουρηθῆναι μέχρι νῦν ἐπὶ δεξιὰς
[3, 10]	μὴ δυνατὸν ἄμφω. Κατανεύσας οὖν	αὐτοῖς	ἄδειαν ἀμφίβολον ἐπέτρεψεν ἐξιέναι διὰ
[3, 7]	τοὺς πλησίον ὄχθους ἀνασπῶντες γῆν	αὐτοῖς	ἀδιαλείπτως ἔφερον, καὶ τριχῆ διῃρημένων
[3, 2]	γοῦν εὐθέως ὅσον ἦν μαχιμώτατον	αὐτοῖς	ἀθροισθέντες ὥρμησαν ἐπ' Ἀσκάλωνα. Πόλις
[3, 7]	πυρί, τῶν χωμάτων ἐπέστησεν, συνεπιβήσας	αὐτοῖς	ἀκοντιστάς τε καὶ τοξότας καὶ
[3, 9]	Ῥωμαίους ὡς καὶ Ἰώσηπον ἐν	αὐτοῖς	ἀμυνούμενοι. Τοὺς μὲν οὖν ἐπὶ
[3, 9]	Οὐεσπασιανὸς κελεύσας πλατύνει τὴν εἰσβολὴν	αὐτοῖς.	Ἁρπαγῆς μέντοι καὶ ὕβρεως ἀπέχεσθαι
[3, 5]	οὐ δῶρον τύχης. Οὐ γὰρ	αὐτοῖς	ἀρχὴ τῶν ὅπλων πόλεμος, οὐδ'
[3, 10]	ἤσχαλλον ὡς μειουμένης τῆς νίκης	αὐτοῖς	διὰ τὴν κοινωνίαν. Ἔπεμψεν δὲ
[3, 7]	τὴν πολιορκίαν, μέτρῳ τὸ ποτὸν	αὐτοῖς	διένειμεν εὐθέως. Οἱ δὲ τὸ
[3, 10]	τι παθεῖν ἔφθανον καὶ σὺν	αὐτοῖς	ἐβαπτίζοντο τοῖς σκάφεσιν. Τῶν δὲ
[3, 9]	μισθοῦσθαι τοὺς αὐλητάς, οἳ θρήνων	αὐτοῖς	ἐξῆρχον. (Ὡς δὲ τἀληθῆ διεκαλύπτετο
[3, 10]	φιλοτιμίας μετέλαβον. Σκάφη δ' ἦν	αὐτοῖς	ἐπὶ τῆς λίμνης παρεσκευασμένα πολλὰ
[3, 7]	οἰκοδομεῖν τοσούτοις βέλεσι βαλλομένους, σκέπην	αὐτοῖς	ἐπινοεῖ τοιάνδε· δρυφάκτους πήξασθαι κελεύσας
[3, 7]	τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄρος, ὅπερ	αὐτοῖς	ἐστιν ἅγιον, κατὰ χώραν μὲν
[3, 1]	τῶν Ἰουδαίων ἐπανάστασιν, προκαταλήψεται δ'	αὐτοῖς	ἤδη καὶ τὰ πέριξ ἔθνη
[3, 7]	διαφθαρήσεσθαι λιμῷ. Πολύ τε ῥᾴοσιν	αὐτοῖς	ἠξίου χρήσεσθαι κατὰ τὴν μάχην,
[3, 6]	δὴ καὶ τῆς ἡγεμονίας τεκμήριον	αὐτοῖς	καὶ κλῃδών, ἐφ' οὓς ἂν
[3, 10]	ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ'	αὐτοῖς,	καὶ μετὰ πίστεις ἐπιθέσθαι προελθοῦσιν
[3, 9]	τὸ λοιπὸν ἐγγυωμένου τοὺς ἐν	αὐτοῖς,	καὶ πολλὰ κεκακωμένην τὴν πόλιν
[3, 5]	δέοι, καὶ πρὸς τὰς ἐφόδους	αὐτοῖς	καὶ πρὸς τὰς ἀνακλήσεις ὑποχωροῦσιν
[3, 5]	τε καὶ κόσμου. Πάντα δ'	αὐτοῖς	καὶ τὰ ἄλλα μετ' εὐταξίας
[3, 5]	δ' ὁμοῦ, τούς τε ὕπνους	αὐτοῖς	καὶ τὰς φυλακὰς καὶ τὰς
[3, 5]	ἐξομαλίζεται· διαμετρεῖται δὲ παρεμβολὴ τετράγωνος	αὐτοῖς.	Καὶ τεκτόνων πλῆθος ἕπεται τῶν
[3, 5]	τε ἤδη τὴν παρεμβολὴν ὡς	αὐτοῖς	μὲν ὂν ῥᾴδιον ἐκεῖ πάλιν
[3, 2]	ἐπὶ τὴν Ἀσκάλωνα. Παρείπετο δ'	αὐτοῖς	μετά τε τῆς ἀπειρίας καὶ
[3, 8]	τρίτῃ γυναικὸς ἁλούσης τῶν ἅμα	αὐτοῖς	μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸς αὐτίκα μετὰ
[3, 5]	Οἵ τε γὰρ νόμοι παρ'	αὐτοῖς	οὐ λιποταξίου μόνον ἀλλὰ καὶ
[3, 7]	διατείναντες ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ'	αὐτοῖς	οὐδὲν ἢ μικρὰ βλαπτόμενοι ταῖς
[3, 5]	τοὺς καιρούς. Αἱ μελέται δ'	αὐτοῖς	οὐδὲν τῆς κατὰ ἀλήθειαν εὐτονίας
[3, 7]	βέλει, πυρὶ δὲ τὸν περὶ	αὐτοῖς	σίδηρον ἀνάλωτον, ἔφευγον ἀπὸ τοῦ
[3, 2]	Ἰουδαίους ὡς προνοίᾳ θεοῦ σωθεὶς	αὐτοῖς	στρατηγὸς εἰς τὰ μέλλοντα. (Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	ταχέως, πρὸς δὲ τοὺς ἔνδον	αὐτοῖς	συστραφέντας καρτερὰ μάχη συρρήγνυται· Καὶ
[3, 7]	περιιστᾶσιν τὴν ἵππον, πάσας ἀποφράσσοντες	αὐτοῖς	τὰς ἐξόδους. Τοῦτ' ἐν ἀπογνώσει
[3, 7]	ἱκεσίαις. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον	αὐτοῖς	τεῖχος οἱ πολέμιοι, τὸ δεύτερον
[3, 7]	ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν· ἐπιβαπτίσειν γὰρ	αὐτοῖς	τὴν πόλιν μηδενὸς ἔτι τοῖς
[3, 7]	τὰ σκεπάσματα, καὶ συναφθείσης ἅμα	αὐτοῖς	τῆς δυνάμεως ἀνείρχθησαν αἱ τῶν
[3, 5]	οὐδὲ τύχης· καὶ γὰρ ταύτης	αὐτοῖς	τὸ κρατεῖν βεβαιότερον. Οἷς οὖν
[3, 5]	οἱ ταξίαρχοι πάντες. Ὁ δ'	αὐτοῖς	τό τε ἐξ ἔθους σημεῖον
[3, 10]	γῆν ἐξεώσθησαν οἱ λοιποὶ κεκυκλωμένων	αὐτοῖς	τῶν ἁλιάδων. Ἐκχεόμενοι δὲ πολλοὶ
[3, 7]	Οὐχ ὁρᾶν δέ, τί παρακαθεζόμενος	αὐτοῖς	χρήσιμος εἴη νῦν, πλὴν εἰ
[3, 8]	μενοῦσιν. Σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ	αὐτοκράτωρ,	σὺ καὶ παῖς ὁ σὸς
[3, 9]	διεσώθη γὰρ οὐδὲ ἄγγελος, ἀλλ'	αὐτοματὶ	διεκήρυσσεν φήμη τὴν ἅλωσιν οἰκεία
[3, 5]	προβουλευθεῖσιν διαμαρτίας, ὡς τοῦ μὲν	αὐτομάτου	καλοῦ δελεάζοντος εἰς ἀπρομήθειαν, τῆς
[3, 5]	ἐχούσης μελέτην· καὶ τῶν μὲν	αὐτομάτων	ἀγαθῶν οὐ τὸν λαβόντα αἴτιον
[3, 8]	καὶ πολλοὶ τὰς ῥομφαίας ἐπιφέροντες	αὐτομάτως	παρεῖσαν. (Ὁ δ' ἐν ταῖς
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων ὑπερήρθη τὸ τεῖχος,	αὐτομολεῖ	δέ τις πρὸς τὸν Οὐεσπασιανὸν
[3, 7]	εὐαγγελίζεται τὴν μετάβασιν τοῦ ἀνδρὸς	αὐτόμολος	καὶ κατήπειγεν ἐπὶ τὴν πόλιν
[3, 7]	ἦν μὲν δι' ὑπονοίας ὁ	αὐτόμολος	τό τε πρὸς ἀλλήλους πιστὸν
[3, 8]	γὰρ ἂν εἴην πολὺ τῶν	αὐτομολούντων	πρὸς τοὺς πολεμίους ἠλιθιώτερος, εἴ
[3, 9]	Ἀγρίππα βασιλείας, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς	αὐτόν,	ἅμα καὶ δεξιώσασθαι τὸν ἡγεμόνα
[3, 7]	(Ὁ δὲ Ἰώσηπος τὸ κατ'	αὐτὸν	ἀσφαλὲς ὑποστελλόμενος ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασκεν
[3, 9]	Ἰώσηπον πάθος εὑρίσκετο, ζῆν δ'	αὐτὸν	ἔγνωσαν καὶ παρὰ Ῥωμαίοις ὄντα
[3, 7]	οὓς περὶ πλείστου ποιεῖσθαι λαβεῖν	αὐτόν·	εἰ δ' ἐκδράντα πύθοιντο, πολὺ
[3, 8]	τὰ ξίφη καὶ διηπείλουν ἀναιρήσειν	αὐτόν,	εἰ τοῖς Ῥωμαίοις ἐνδιδοίη. ~(Δείσας
[3, 8]	στρατηγὸν οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν ἀναγαγεῖν	αὐτόν,	εἶναι γὰρ ταύτην καὶ παρὰ
[3, 8]	πίστιν ὑπήγετο τοῦ θεοῦ διεγείροντος	αὐτὸν	εἰς τὴν ἡγεμονίαν ἤδη καὶ
[3, 7]	ὤρεγε τὴν χεῖρα, καὶ φθάσας	αὐτὸν	ἐκεῖνος νύττει κάτωθεν ὑπὸ τὸν
[3, 2]	τοῖς μετ' ὀλοφυρμοῦ πρὸς κηδείαν	αὐτὸν	ἐρευνῶσιν ὑποφθέγγεται. Προελθὼν δὲ χαρᾶς
[3, 7]	τοῦ κριοῦ κατέπεσεν. ἄριστοι μετ'	αὐτὸν	ἐφάνησαν ἀδελφοὶ δύο Νετείρας καὶ
[3, 7]	γὰρ ἀναγκαζομένους ταῖς ἀπορίαις ἱκετεύσειν	αὐτὸν	ἢ μέχρι παντὸς ἀπαυθαδισαμένους διαφθαρήσεσθαι
[3, 7]	πολιορκίας, καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς ὑπ'	αὐτὸν	ἡγεμόνας ἐβουλεύετο περὶ τῆς προσβολῆς.
[3, 6]	ἰδίας καὶ τὰς τῶν ὑπ'	αὐτὸν	ἡγεμόνων ἔταξεν ἀποσκευὰς καὶ συχνοὺς
[3, 8]	οὕτω πιστεύειν περὶ τῶν κατ'	αὐτὸν	ἦρκτο. Φρουρᾶς μὲν οὖν καὶ
[3, 8]	ἑαυτοὺς τῷ θανάτῳ παρωξύνοντο πρὸς	αὐτόν,	καὶ προστρέχων ἄλλος ἄλλοθεν ξιφήρεις
[3, 8]	ἐγένετο. Ὁ μέντοι Οὐεσπασιανὸς φρουρεῖν	αὐτὸν	μετὰ πάσης ἀσφαλείας προσέταττεν ὡς
[3, 6]	διήμαρτεν τῆς ἐλπίδος· ἐπιόντα γὰρ	αὐτὸν	οἱ Ἰωταπατηνοὶ προαισθόμενοι πρὸ τῆς
[3, 10]	τὴν πόλιν εἰσέρχεται καὶ μετ'	αὐτὸν	οἱ λοιποί. Δέος δὲ πρὸς
[3, 10]	πολεμίους καὶ σὺν κραυγῇ μετ'	αὐτὸν	οἱ λοιποὶ παρεκτείναντες ἑαυτοὺς εἰς
[3, 8]	λῆρος εἴη διακρουομένου τὰς ἐπ'	αὐτὸν	ὀργάς. Ὁ δὲ Ἰώσηπος καὶ
[3, 7]	καὶ πᾶσιν τοῖς ἐπτοημένοις δι'	αὐτὸν	ὀφθῆναι σπουδάσας χαλεπώτερον Ἰουδαίοις ἐπῆρεν
[3, 7]	ἤδη. ~(Πολλάκις δὲ εἰς τὸν	αὐτὸν	παίοντας τόπον ὁ Ἰώσηπος ὁρῶν
[3, 8]	λαχὼν δ' ὑπὸ τοῦ μετ'	αὐτὸν	πιπτέτω, καὶ διοδεύσει πάντων οὕτως
[3, 7]	ἐλπὶς παραμένων, παντὸς ἀγωνισομένου δι'	αὐτὸν	προθύμως, κἂν ἁλῶσιν δέ, παραμυθίαν.
[3, 8]	πλήθους ὁ Ἰώσηπος ἔμαθεν, ἀνάμνησις	αὐτὸν	τῶν διὰ νυκτὸς ὀνείρων εἰσέρχεται,
[3, 10]	τὸ νικᾶν ἔθος, κἀγὼ πρὸς	αὐτὸν	ὑποστρέφειν οὐκ ἂν ὑπομείναιμι λειφθείς.
[3, 7]	ἀπεγνώκει τὸν πόλεμον, τραπῆναί ποτε	αὐτὸν	ᾤοντο. Καὶ κατὰ τοῦτό γε
[3, 8]	Φρουρουμένων δὲ πανταχόθεν πάντων δι'	αὐτὸν	ὡς λαθεῖν οὐκ ἦν, αὖθις
[3, 8]	δ' ὁ λαχὼν τῷ μεθ'	αὑτὸν	παρεῖχεν τὴν σφαγὴν ὡς αὐτίκα
[3, 9]	διὰ τὸ μηδένα τῶν λεγομένων	αὐτόπτην	παρεῖναι· διεσώθη γὰρ οὐδὲ ἄγγελος,
[3, 8]	κάλλιστον, ἀπιστίας φιλίαν, οὐδ' ἂν	αὐτὸς	ἀπατήσων ἄνδρα φίλον ὑπήκουσεν ἐλθεῖν.
[3, 7]	οἰκίαις μετ' ἀπειλῆς ἡσυχάζειν κελεύσας·	αὐτὸς	δὲ ἐπὶ τῶν ἐρειφθέντων ᾗ
[3, 7]	αὐτῶν ᾔδει σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο.	Αὐτὸς	δὲ καίπερ συγγνωσθήσεσθαι παρὰ Ῥωμαίοις
[3, 7]	μὴ λάθοι διαδρὰς ὁ Ἰώσηπος.	(Αὐτὸς	δὲ μετὰ μίαν ἡμέραν ἀναλαβὼν
[3, 7]	ἑκηβόλων πλῆθος ἐπιστήσας ἐπέτρεψεν βάλλειν,	αὐτὸς	δὲ μετὰ τῶν πεζῶν εἰς
[3, 7]	λαιοῦ κέρως τὸν Τραιανὸν ἵστησιν,	αὐτὸς	δὲ τὸ δεξιὸν ἔχων ἐξηγεῖτο
[3, 10]	πλείονος δυνάμεως αὐτῷ δεῖν λέγων.	Αὐτὸς	δὲ τοὺς μὲν πλείους τῶν
[3, 7]	ἓξ ἄνδρας, μεθ' ὧν καὶ	αὐτὸς	εἰς τὸ προκινδυνεύειν ἐκληρώσατο. Ἐκέλευσέν
[3, 6]	εὑρεθεὶς φεύγει. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος	αὐτὸς	ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἐξελαύνει
[3, 9]	εἴκοσι τὴν στρατιὰν διαναπαύων καὶ	αὐτὸς	ἐν εὐωχίαις ἦν, ἀποδιδοὺς τῷ
[3, 7]	ἣν πρὸς ἀσφάλειαν εἵλετο πόλιν	αὐτὸς	ἐνέπλησεν δέους καταφυγών. Οἱ δὲ
[3, 7]	μὲν ἀληθεύειν ἐκεῖνον, μηδὲν δ'	αὐτὸς	ἐξ ἐνέδρας πείσεσθαι μέγα προσδοκῶν,
[3, 7]	παντελῶς ἐκλελειμμένας, ἔστιν δ' ἃς	αὐτὸς	ἐξανδραποδιζόμενος. (Ὁ δ' Ἰώσηπος ἣν
[3, 6]	ἀσφάλειαν τῶν ἱππέων. Μεθ' οὓς	αὐτὸς	ἐξήλαυνεν τούς τε ἐπιλέκτους τῶν
[3, 8]	ἔφη, καὶ ὅτι πρὸς Ῥωμαίων	αὐτὸς	ζωγρηθήσεται. Ταῦτα παρὰ τῶν αἰχμαλώτων
[3, 8]	διεξῄει, καὶ ὡς δι' ἀρετὴν	αὐτὸς	θαυμάζοιτο μᾶλλον ἢ μισοῖτο πρὸς
[3, 9]	γείτων τῆς Τιβεριάδος. Ἔνθα καὶ	αὐτὸς	παραγενόμενος ἐκδέχεται τὸν υἱὸν καὶ
[3, 4]	τὴν πόλιν αἱρήσειν ἐλπίσας, ἣν	αὐτὸς	πρὶν ἀποστῆναι Γαλιλαίων ἐτείχισεν ὡς
[3, 9]	ἐπεὶ πλησίον ἦν τοῦ τείχους,	αὐτός	τε καταβαίνει καὶ τοὺς σὺν
[3, 8]	ἠγνόει τὰς προφητείας ὡς ἂν	αὐτός	τε ὢν ἱερεὺς καὶ ἱερέων
[3, 1]	ἐκεῖθεν ἀναστήσοντα τάγμα, περάσας δ'	αὐτὸς	τὸν Ἑλλήσποντον πεζὸς εἰς Συρίαν
[3, 5]	ἀπροβούλευτον ἐν ταῖς μάχαις οὐδὲ	αὐτοσχέδιον,	ἀλλὰ γνώμη μὲν ἀεὶ παντὸς
[3, 7]	Ἔνθα τις τῶν ἀμυνομένων ἀπ'	αὐτοῦ	βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν βέλει κατὰ
[3, 9]	ἀγανακτήσεως ἦν καὶ τῶν κατ'	αὐτοῦ	βλασφημιῶν ἡ πόλις. Παρωξύνοντο δὲ
[3, 1]	ὅπλοις Βρεττανίαν τέως λανθάνουσαν, ὅθεν	αὐτοῦ	καὶ τῷ πατρὶ Κλαυδίῳ παρέσχε
[3, 7]	τοὺς καταχέοντας ἐφέροντο τὸν πρὸ	αὐτοῦ	κακίζων ἕκαστος ὡς ἐμπόδιον ὄντα
[3, 8]	πρὸς τὴν ὄψιν οὐκ ἐνέδωκεν	αὐτοῦ.	Μάλιστα δὲ τὸν Τίτον ἐξαιρέτως
[3, 4]	δέκατον, ζεύγνυσι τὸ ἀχθὲν ὑπ'	αὐτοῦ	πεντεκαιδέκατον. Τούτοις εἵποντο ὀκτωκαίδεκα σπεῖραι·
[3, 7]	ἀλλὰ μᾶλλον ἐξέκαυσεν τὸ πλῆθος	αὐτοῦ	περιέχεσθαι· παιδία γοῦν καὶ γέροντες
[3, 9]	ὄντα πετρώδη καὶ τοὺς ἐπ'	αὐτοῦ	πολεμίους ἐδεδοίκεσαν, μετέωρος ὑπεραρθεὶς ὁ
[3, 8]	δὲ Ῥωμαῖοι πάντες ἐπὶ θέαν	αὐτοῦ	συνέτρεχον, καὶ τοῦ πλήθους συνθλιβομένου
[3, 10]	καὶ δυνάμεως ἐκρατύνατο, Ταριχέαι δ'	αὐτοῦ	τὰ λείψανα τῆς φιλοτιμίας μετέλαβον.
[3, 2]	πάσης τῆς ἰδίας ἰσχύος ἐκδεχόμενον	αὐτοῦ	τὴν ἄφιξιν καὶ Ἀγρίππαν τὸν
[3, 7]	κατὰ τοῦτό γε οὐ διημάρτανον	αὐτοῦ	τῆς γνώμης· ἑώρα μὲν γάρ,
[3, 7]	βιαζομένῳ δὲ φρουράν, πολὺ δ'	αὐτοῦ	τῆς εἰς τὴν ἀπόλειψιν ὁρμῆς
[3, 8]	οὐκ οἴεσθε ἀγανακτεῖν, ὅταν ἄνθρωπος	αὐτοῦ	τὸ δῶρον ὑβρίζῃ; καὶ γὰρ
[3, 10]	Δέος δὲ πρὸς τὴν τόλμαν	αὐτοῦ	τοῖς ἐπὶ τῶν τειχῶν ἐνέπεσεν,
[3, 1]	ἡλικίαν ὁρῶν, μέγα δὲ πίστεως	αὐτοῦ	τοὺς υἱοὺς ὅμηρον καὶ τὰς
[3, 8]	πολέμιον, τῶν δὲ πλησίον ἀνάμνησις	αὐτοῦ	τῶν ἔργων εἰσῄει καὶ πρὸς
[3, 7]	γενομένων· πληγεὶς γάρ τις ἀπ'	αὐτοῦ	τῶν περὶ τὸν Ἰώσηπον ἑστώτων
[3, 8]	θνήσκει μετὰ προνοίας ἢ δι'	αὐτοῦ·	φύσεως γὰρ νόμος ἰσχυρὸς ἐν
[3, 9]	θάλατταν ἔφθανον τῷ σιδήρῳ σφᾶς	αὐτοὺς	ἀναιροῦντες. Τό γε μὴν πλεῖστον
[3, 7]	τὰ καταλήγοντα τῆς πόλεως σφᾶς	αὐτοὺς	ἀνεῖλον. ~(Ὅσοι γε μὴν ὑπὸ
[3, 5]	διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ ἀταξία διασκίδνησιν	αὐτοὺς	ἀπὸ τῆς ἐν ἔθει συντάξεως
[3, 5]	ἀπίδοι, γνώσεται τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν	αὐτοὺς	ἀρετῆς κτῆμα ἔχοντας, οὐ δῶρον
[3, 10]	ἀνέφευγον· ἐπιδιώξαντες δὲ Ῥωμαῖοι συνελαύνουσιν	αὐτοὺς	εἰς τὰ σκάφη. Καὶ οἱ
[3, 10]	μή τις ἀποκλίνειεν, συγκλείουσι δ'	αὐτοὺς	εἰς τὴν πόλιν. Καὶ Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	πᾶσαν τὴν ὑπόρειον δι' ὅλης	αὐτοὺς	ἐφρούρει τῆς ἡμέρας. Συνέβη δὲ
[3, 7]	ὧν ἔδρων ἀντέπασχον· ὅσον γὰρ	αὐτοὺς	ἡ τῆς σωτηρίας ἀπόγνωσις, τοσοῦτο
[3, 7]	ὡς εἰ καὶ κατίδοι τις	αὐτοὺς	νύκτωρ, φαντασίαν παρέχοιεν κυνῶν, μέχρι
[3, 8]	τὸ σπήλαιον ὥρμητο, κατεῖχεν δ'	αὐτοὺς	ὁ πολέμαρχος ζωγρῆσαι τὸν ἄνδρα
[3, 6]	τῆς παρεμβολῆς φέροντες, καὶ μετ'	αὐτοὺς	ὁδοποιοί, τά τε σκολιὰ τῆς
[3, 10]	τὴν πόλιν συνέφευγον. (Ἐκδέχεται δὲ	αὐτοὺς	πάλιν στάσις ἔσω χαλεπή· τοῖς
[3, 8]	γὰρ ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶς	αὐτούς,	περὶ ὧν πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα.
[3, 7]	ἀθρόοι τοῦ μὲν τείχους ἀνέστειλαν	αὐτούς,	πολλὰ δ' ἐπεδείκνυντο χειρῶν ἔργα
[3, 7]	βαλλόντων δὲ τὰς ἐπιβατηρίους μηχανὰς	αὐτοὺς	προπηδᾶν καὶ διὰ τῶν ἰδίων
[3, 7]	τινες ἔνδον εἶεν, οἰόμενος μηδὲν	αὐτοὺς	τολμήσειν ὑπὸ δέους, ἀνετίθει τῷ
[3, 2]	τῷ πολέμῳ καὶ περισσεύειν σφᾶς	αὐτοὺς	ὑπελάμβανον. Καὶ τῶν μὲν προσφιλονεικούντων
[3, 7]	ἀπὸ γὰρ τοῦ κατάντους ἑώρων	αὐτοὺς	ὑπὲρ τὸ τεῖχος ἐφ' ἕνα
[3, 2]	ἐκδεξάμενοι τὸν ἡγεμόνα προθύμως σφᾶς	αὐτοὺς	ὑπέσχοντο κατὰ τῶν ὁμοφύλων συμμάχους·
[3, 7]	ἀνελεῖν δύνανται, τό γε πεσεῖν	αὐτοὺς	ὑπὸ Ῥωμαίων προέλαβον καὶ συναθροισθέντες
[3, 8]	προαποθάνοι τῆς διαγγελίας, ἤρχετο πρὸς	αὐτοὺς	φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆς ἀνάγκης· τί
[3, 7]	ἐκδὺς δὲ τῆς πολιορκίας ἔξωθεν	αὐτοὺς	ὠφελήσειν μέγιστα· τούς τε γὰρ
[3, 8]	τὸ σκάφος. Ἀλλὰ μὴν ἡ	αὐτοχειρία	καὶ τῆς κοινῆς ἁπάντων ζῴων
[3, 7]	περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐπιλέκτων ἐπ'	αὐτοχειρίαν	παρώξυνεν· κατιδόντες γάρ, ὡς οὐδένα
[3, 8]	πολλὰ τοιαῦτα πρὸς ἀποτροπὴν τῆς	αὐτοχειρίας	ἔλεγεν· οἱ δὲ πεφραγμένας ἀπογνώσει
[3, 10]	ὀχυρωτέραν ὑφορώμενος ἐκεῖ πολέμου τριβὴν	αὐτῷ	γενησομένην· συνέρρει γὰρ εἰς τὰς
[3, 10]	τὸν πατέρα πέμπει πλείονος δυνάμεως	αὐτῷ	δεῖν λέγων. Αὐτὸς δὲ τοὺς
[3, 7]	καὶ ἕτερον ἐπενόησεν εἰς περιουσίαν	αὐτῷ·	Διά τινος χαράδρας δυσβάτου καὶ
[3, 9]	δὲ τάς τε πύλας ἀνοίγουσιν	αὐτῷ	καὶ μετ' εὐφημιῶν ὑπήντων σωτῆρα
[3, 8]	οἶκτον τοῦ Ἰωσήπου, πλείστη δ'	αὐτῷ	καὶ παρὰ τῷ πατρὶ μοῖρα
[3, 7]	γύναια μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον	αὐτῷ	καὶ τοῖς ποσὶν ἐμπλεκόμενοι πάντες
[3, 7]	καὶ συχνοὺς μὲν πύργους ἐνῳκοδόμησαν	αὐτῷ,	καρτερὰν δὲ ἔπαλξιν ἐφηρμόσαντο. Τοῦτο
[3, 9]	ἐγείρει καὶ τὸ ἱππικὸν ἐν	αὐτῷ	καταλείπει μετὰ πεζῶν ὀλίγων, ἵν'
[3, 7]	δὲ τὸ πλῆθος καὶ περιχυθὲν	αὐτῷ	κατηντιβόλουν μὴ σφᾶς περιιδεῖν ἐπ'
[3, 8]	μόνῳ τι διαλεχθῆναι θέλειν ἔλεγεν	αὐτῷ.	Μεταστησαμένου δ' ἐκείνου πλὴν τοῦ
[3, 7]	ἁλῶσιν δέ, παραμυθίαν. Πρέπειν δ'	αὐτῷ	μήτε φυγεῖν τοὺς ἐχθροὺς μήτ'
[3, 7]	κατηντιβόλουν μὴ σφᾶς περιιδεῖν ἐπ'	αὐτῷ	μόνῳ κειμένους· εἶναι γὰρ τῇ
[3, 7]	τῇ πόλει προπηδᾷ καὶ σὺν	αὐτῷ	πᾶν τὸ τῶν Ἰουδαίων πλῆθος.
[3, 5]	ὁ περίβολος καὶ τὰ ἐν	αὐτῷ	πάντα θᾶττον ἐπινοίας πλήθει καὶ
[3, 6]	αἱρήσειν ῥᾳδίως, μέγα δὲ κλέος	αὐτῷ	παρὰ τοῖς ἡγεμόσιν κἀκείνοις ὄφελος
[3, 7]	κενωθέντων ἤλπιζεν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης	αὐτῷ	παραδοθήσεσθαι τὴν πόλιν· ὁ δὲ
[3, 7]	πολεμεῖν ἐγνωκότες πρὸς Ῥωμαίους ἀξιόμαχον	αὐτῷ	πέμψωσι δύναμιν. Ὁ μὲν οὖν
[3, 7]	ἱκετεύει τὸν Ἀντώνιον ὀρέξαι δεξιὰν	αὐτῷ	πίστιν τε σωτηρίας καὶ βοήθειαν
[3, 10]	ἐκ τῆς τούτου βασιλείας ἐπέτρεψεν	αὐτῷ	ποιεῖν εἴ τι βούλοιτο· πιπράσκει
[3, 7]	Ἰώσηπος κλάσαι τὴν ἐλπίδα ταύτην	αὐτῷ	προαιρούμενος ἐμβρέξαι κελεύει πλείστους τὰ
[3, 7]	τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐμπιστευθεῖσαν	αὐτῷ	στρατηγίαν ὑβρίσας εὐτυχεῖν παρ' οἷς
[3, 8]	ὁ θεὸς τάς τε μελλούσας	αὐτῷ	συμφορὰς προεσήμαινεν Ἰουδαίων καὶ τὰ
[3, 4]	τὸν πατέρα δυσὶ τοῖς ἅμα	αὐτῷ	τάγμασιν, ἦν δὲ τὰ ἐπισημότατα
[3, 9]	ὡς εἰς ξενίας ἀμοιβὴν σωφρονίσων	αὐτῷ	τὰς πόλεις. Πέμπει δὴ τὸν
[3, 7]	τοῦ Ἰωσήπου προσταγμάτων οἱ σὺν	αὐτῷ	τάς τε ἀκοὰς πρὸς τὴν
[3, 2]	ἠπείγετο. Καὶ κατὰ ταύτην ὑπαντῶσιν	αὐτῷ	τὴν πόλιν οἱ τῆς Γαλιλαίας
[3, 7]	δὲ ἐκαλεῖτο, Σαβὰ δὲ πατρὶς	αὐτῷ	τῆς Γαλιλαίας· ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν
[3, 9]	χαριστήρια τῶν κατωρθωμένων. Ὡς δ'	αὐτῷ	Τιβεριὰς μὲν νεωτερίζειν, ἀφεστάναι δὲ
[3, 7]	Οὐεσπασιανὸν ᾐτεῖτο πέμψαι τὸν υἱὸν	αὐτῷ	Τίτον ἐπιθήσοντα τῇ νίκῃ τέλος.
[3, 6]	τοὺς λογχοφόρους ἔχων. Εἵπετο δ'	αὐτῷ	τὸ ἴδιον τοῦ τάγματος ἱππικόν·
[3, 9]	τε καταβαίνει καὶ τοὺς σὺν	αὐτῷ	τῶν ἱππέων ἀπέβησεν, ὡς μὴ
[3, 9]	πρὶν εἰς λόγους ἐλθεῖν ἐπεκθέουσιν	αὐτῷ	τῶν στασιαστῶν οἱ δυνατώτατοι μεθ'
[3, 7]	δεκάτου τάγματος ἡγεμόνα ἐκπέμπει παραδοὺς	αὐτῷ	χιλίους μὲν ἱππεῖς πεζοὺς δὲ
[3, 7]	ἀνδρῶν εἰς τὸ κατόπιν, τῶν	αὐτῶν	ἀθρόως πάλιν εἰς τοὔμπροσθεν ἐπιβρισάντων
[3, 7]	Ῥωμαίους ἑτέρῳ πολέμῳ τῆς πόλεως	αὐτῶν	ἀντιπερισπάσειν. Οὐχ ὁρᾶν δέ, τί
[3, 2]	ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίως· ὡς γὰρ	αὐτῶν	ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν αἱ πρῶται
[3, 5]	σῶμα τὴν ὅλην στρατιάν. Οὕτως	αὐτῶν	ἀσφαλεῖς μὲν αἱ τάξεις, εὔστροφοι
[3, 7]	πλείστους Ῥωμαίων, δεκατρεῖς δ' ἀνελόντες·	αὐτῶν	δ' ἔπεσον μὲν δεκαεπτά, τραυματίαι
[3, 5]	εὐμαρεῖς καὶ πρὸς τὰς ἐκδρομὰς	αὐτῶν,	εἰ κατεπείγοι, πλατεῖαι. ῥυμοτομοῦσι δ'
[3, 8]	πόσῳ δικαιότερον ἂν ἡμᾶς ἡμῶν	αὐτῶν	εἰσέλθοι; καὶ γὰρ ἠλίθιον ταῦτα
[3, 7]	ἐκτετρυχωμένοις ἐπιπέσοι. Φρουρεῖν δὴ πάσας	αὐτῶν	ἐκέλευσεν τὰς ἐξόδους. (Τοῖς δὲ
[3, 7]	τοῖς μὲν ὁπλίταις τὰς ὁρμὰς	αὐτῶν	ἐκκλίνειν ἐκέλευσεν καὶ μὴ συμπλέκεσθαι
[3, 7]	καταπεπλῆχθαι τοὺς πολεμίους τὰς ψυχὰς	αὐτῶν	ἔκλασεν ἡ τῶν οἰκείων προδοσία.
[3, 7]	ἔξω Ἰουδαίων διεπέμψατο καὶ παρ'	αὐτῶν	ἐλάμβανεν, παντός τε ἐπιτηδείου τῶν
[3, 4]	ἑξακισχίλιοι δὲ πεζοί, Πλακίδου χιλιαρχοῦντος	αὐτῶν	ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ στρατοπεδευσάμενοι
[3, 7]	Ἰουδαῖοι δόλῳ δευτέρῳ τὰς προσβάσεις	αὐτῶν	ἐπέσφαλλον τῆλιν ἑφθὴν ὑποχέοντες ταῖς
[3, 7]	ἀπὸ τῶν τειχῶν τοῖς σκεπάσμασιν	αὐτῶν	ἐπηφίεσαν καὶ πᾶν εἶδος βελῶν·
[3, 2]	ἵππου τρέπονται, καὶ τοῖς κατόπιν	αὐτῶν	ἐπὶ τὸ τεῖχος βιαζομένοις περιπίπτοντες
[3, 8]	τί γὰρ τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν	αὐτῶν,	ἑταῖροι, φονῶμεν; ἢ τί τὰ
[3, 7]	κατάρχοιντο τῆς εἰσόδου· κατόπιν δὲ	αὐτῶν	ἔταξεν τοῦ πεζοῦ τὸ ἀκμαιότατον,
[3, 8]	μετὰ γὰρ δεξιὰν ἀναιρούμενος ὑπ'	αὐτῶν	εὔθυμος τεθνήξομαι, τὴν τῶν ψευσαμένων
[3, 7]	κατ' αὐτὸν ἀσφαλὲς ὑποστελλόμενος ὑπὲρ	αὐτῶν	ἔφασκεν ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον· μένων
[3, 3]	πληθύειν ἀνδρῶν ἑκατέραν. (Μεθόριος δ'	αὐτῶν	ἡ Ἀνουάθου Βόρκαιος προσαγορευομένη κώμη·
[3, 6]	ἠκολούθουν οἱ σαλπιγκταί, καὶ κατόπιν	αὐτῶν	ἡ φάλαγξ τὸ στῖφος εἰς
[3, 7]	τὰ Ἰουδαίων τέλους, καὶ μίαν	αὐτῶν	ᾔδει σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο. Αὐτὸς
[3, 10]	Οὐεσπασιανὸς δὲ τὸ πολὺ πλῆθος	αὐτῶν	ἠθροισμένον ἀκούων ἐν τῷ πρὸ
[3, 9]	δυνατώτατοι μεθ' ὅπλων. Ἐξηγεῖτο δ'	αὐτῶν	Ἰησοῦς τις ὄνομα παῖς Τοῦφα
[3, 6]	πόλεις ὥρμησεν ἐπὶ τὴν ὀχυρωτάτην	αὐτῶν	Ἰωταπάταν, οἰόμενος ἐξ ἐφόδου μὲν
[3, 5]	πολέμους χρήσιμον. Εἰ δέ τις	αὐτῶν	καὶ εἰς τὴν ἄλλην σύνταξιν
[3, 10]	οἱ Ῥωμαῖοι. Πολλή τε ἦν	αὐτῶν	καὶ ποικίλη φθορὰ πανταχοῦ, μέχρι
[3, 7]	λίθους κολπούμεναι, περιολισθάνοι δὲ ἀπ'	αὐτῶν	καὶ τὰ λοιπὰ βέλη καὶ
[3, 7]	εἶχεν ἀπειλὴν ἥ τε σύνοδος	αὐτῶν	καὶ τὰ φρονήματα. Καὶ οὐδὲ
[3, 7]	καθύπερθεν πεφραγμένον δέρρει πρός τε	αὐτῶν	καὶ τοῦ μηχανήματος ἀσφάλειαν. Καὶ
[3, 7]	ἐπεβοήθουν πρός τε τὴν τόλμαν	αὐτῶν	καταπεπληγότες καὶ ὑπὸ τῆς φλογὸς
[3, 10]	τε ὁρμὴν καὶ τὴν εὐταξίαν	αὐτῶν	καταπλαγέντες πρὸς ὀλίγον μὲν ἀντέσχον
[3, 10]	δέ, ἵν' εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ	αὐτῶν,	μέχρι νῦν οὐ κοπιῶσιν ἡττώμενοι·
[3, 7]	πύλαις καὶ πολλὰ τοὺς ἐπ'	αὐτῶν	ὀνομαστὶ καλοῦντες ἐν μέσαις ἀπεσφάττοντο
[3, 10]	τούτων βλαβερὰν ἔσεσθαι τὴν ἄφεσιν	αὐτῶν,	οὐ γὰρ ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας ἀνθρώπους
[3, 7]	μνήμῃ τῆς κατὰ τὸν Κέστιον	αὐτῶν	παρανομίας. Ἐμπίμπρησιν δὲ οὐ μόνον
[3, 9]	δὲ ὡς ἔγνω τὴν σύνταξιν	αὐτῶν,	πέμπει πεζούς τε καὶ ἱππεῖς
[3, 7]	καὶ ἄλλως ὁρμητήριον ἰσχυρὸν οὖσαν	αὐτῶν,	πέμπει πεζούς τε καὶ ἱππεῖς
[3, 7]	ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μὴ αὐτεξούσιον	αὐτῶν	πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν, καὶ
[3, 7]	βαλλόντων τὰς μηχανὰς ἐπεξέδραμον δι'	αὐτῶν	πρὶν ἐπιβῆναι τοὺς βαλόντας, συμπλεκόμενοί
[3, 2]	ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι τὴν ἔφοδον	αὐτῶν,	προεξήγαγε τοὺς ἱππεῖς καὶ οὐδὲν
[3, 9]	ὄλβῳ προαιρούμενος καὶ καταστεῖλαι δι'	αὐτῶν	τὰ νοσοῦντα τῆς ἀρχῆς, ἄρας
[3, 4]	ἐπιβολῆς οἱ Ῥωμαῖοι διέλιπον δῃοῦντες	αὐτῶν	τὰ πεδία καὶ διαρπάζοντες τὰ
[3, 7]	εἶναι τῆς ἀπογνώσεως, περισβέννυσθαι δὲ	αὐτῶν	τὰς ὁρμὰς σκοπῶν ἀπορουμένας ὥσπερ
[3, 6]	ἀναιροῦσιν διὰ τὸ μήτε ἄτακτον	αὐτῶν	τὴν ὑποχώρησιν γενέσθαι καὶ τὰς
[3, 10]	ἀφέντων ἐγίνωσκεν, τὸν δὲ τρόπον	αὐτῶν	τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ γὰρ
[3, 5]	καὶ μαχαιροφοροῦντες ἀμφοτέρωθεν. Μακρότερον δ'	αὐτῶν	τὸ λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ
[3, 2]	κατεστάλησαν τὰ φρονήματα, μᾶλλον δ'	αὐτῶν	τὸ πάθος ἤγειρε τὰς τόλμας,
[3, 5]	πρὸς τοὺς κολαζομένους. Τοσοῦτον δ'	αὐτῶν	τὸ πρὸς τοὺς ἡγεμόνας πειθήνιον,
[3, 7]	τὸ κίνημα καὶ τὰς ὁρμὰς	αὐτῶν	ὑποτέμνεσθαι· καὶ γὰρ φρουραῖς ἡ
[3, 7]	ἔμενεν, ἀλλ' οἱ μὲν ἐπ'	αὐτῶν	ὑπτιαζόμενοι τῶν ἐπιβατηρίων μηχανῶν συνεπατοῦντο,
[3, 2]	φόνον· τούς τε γὰρ φεύγοντας	αὐτῶν	φθάνοντες ἐπέστρεφον καὶ τῶν ὑπὸ
[3, 5]	τις εἰπὼν τὰς μὲν μελέτας	αὐτῶν	χωρὶς αἵματος παρατάξεις, τὰς παρατάξεις
[3, 7]	παρέσχον. Ἀναίμακτον δ' ἂν ἦν	αὐχῆσαι	Ῥωμαίοις τὸ τέλος τῆς πολιορκίας,
[3, 6]	πεζοί τε καὶ ἱππεῖς. Τούτοις	ἀφ'	ἑκάστης ἑκατονταρχίας ἠκολούθουν δέκα τήν
[3, 7]	κατ' ἄκρον εἰς κριοῦ προτομήν,	ἀφ'	οὗ καὶ καλεῖται, τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται
[3, 2]	κινδύνευμα πρὸς τὸν μέλλοντα πόλεμον	ἀφαιρεθῆναι	τὴν Σέπφωριν, μεγίστην μὲν οὖσαν
[3, 8]	διὰ τοῦτο καὶ τοὺς φανερῶς	ἀφαιρουμένους	ἡμᾶς τούτου πολεμίους ἡγούμεθα καὶ
[3, 8]	μαχομένους μέντοι, καὶ ὑπὸ τῶν	ἀφαιρουμένων	αὐτήν. Νῦν δ' οὔτ' εἰς
[3, 7]	ἐκκλίνειν ῥᾳδίως δυνάμενοι μήτε τοὺς	ἀφανεῖς	ἀμύνεσθαι, καὶ τὸ μὲν ὕψος
[3, 8]	σώμασιν ἐνοικίζεται· εἶτ' ἐὰν μὲν	ἀφανίσῃ	τις ἀνθρώπου παρακαταθήκην ἢ διαθῆται
[3, 7]	χαλεποὶ καὶ ψυχῆς καὶ σώματος	ἀφειδοῦντες	ἐμάχοντο, ἐκ διαδοχῆς ἑκάτεροι τὸ
[3, 7]	δυναμένους ἡ δυσχωρία τὴν ἄμυναν	ἀφείλετο·	θλιβόμενοι γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς
[3, 7]	καὶ τῆς πολιορκίας οἱ πλείους	ἀφέμενοι	μετ' ἐκπλήξεως καὶ δέους ἐπὶ
[3, 10]	εἶεν καὶ διαφεύξονται κατὰ τῶν	ἀφέντων	ἐγίνωσκεν, τὸν δὲ τρόπον αὐτῶν
[3, 7]	καὶ τὰ σώματα πρὸς τὰς	ἀφέσεις	ἐφράξαντο, καὶ βαλλόντων τὰς μηχανὰς
[3, 10]	δὲ τούτων βλαβερὰν ἔσεσθαι τὴν	ἄφεσιν	αὐτῶν, οὐ γὰρ ἠρεμήσειν ἀπολυθέντας
[3, 7]	κελεύσας ἕτοιμα τὰ βέλη πρὸς	ἄφεσιν,	ὁμοίως δὲ καὶ σφενδονήτας καὶ
[3, 9]	δ' αὐτῷ Τιβεριὰς μὲν νεωτερίζειν,	ἀφεστάναι	δὲ ἠγγέλλοντο Ταριχέαι, μοῖρα δὲ
[3, 5]	καταπέλτας καὶ λιθοβόλα καὶ πᾶν	ἀφετήριον	ὄργανον τιθέασιν, πάντα πρὸς τὰς
[3, 7]	(Οὐεσπασιανὸς δὲ ἐν κύκλῳ τὰς	ἀφετηρίους	μηχανὰς ἐπιστήσας, τὰ πάντα δ'
[3, 7]	τε καὶ τοξότας καὶ τῶν	ἀφετηρίων	ὀργάνων τὰ κουφότερα, πρὸς δὲ
[3, 7]	ἀνέστελλεν· ἠρέμει δὲ οὐδὲ τῶν	ἀφετηρίων	ὀργάνων τὸ πλῆθος. Οἱ δὲ
[3, 7]	καταπέλτας καὶ τὰ λοιπὰ τῶν	ἀφετηρίων,	ὡς ἐξικνοῖτο τῶν ἐπὶ τοῦ
[3, 3]	Ἰάμνεια καὶ Ἰόππη τῶν περιοίκων	ἀφηγοῦνται,	κἀπὶ ταύταις ἥ τε Γαμαλιτικὴ
[3, 4]	εἶναι· διὸ καὶ τῆς ἐλπίδος	ἀφήμαρτεν	τοῦ τε βιάζεσθαι καὶ τοῦ
[3, 3]	τὸ ἄστυ τῆς χώρας ἐκάλεσαν.	Ἀφῄρηται	δ' οὐδὲ τῶν ἐκ θαλάσσης
[3, 10]	καταπεφευγότας· αἱ δ' ἐγίνοντο ταχέως	ἀφθονίᾳ	τε ὕλης καὶ πλήθει τεχνιτῶν.
[3, 7]	ἐπηλάλαξεν ἡ στρατιά, καὶ πάντοθεν	ἀφιεμένων	ἀπὸ συνθήματος τῶν βελῶν τὸ
[3, 7]	μὲν πρὸς ἀλεωρὰν τῶν ὕπερθεν	ἀφιεμένων	βελῶν γέρρα διατείναντες ὑπὲρ χαρακωμάτων
[3, 7]	καὶ τῶν ὑπὸ τῆς μηχανῆς	ἀφιεμένων	πετρῶν ὁ ῥοῖζος ἐπάλξεις τε
[3, 7]	Γαλιλαίας· ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν ἀράμενος	ἀφίησιν	ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπὶ τὴν
[3, 10]	ἱππέων ὡρμημένους ὁρῶν καὶ πρὶν	ἀφικέσθαι	βοήθειαν, ἔστιν δ' οὓς ἡσυχῆ
[3, 2]	Ῥωμαίων ἰσχύος οὐκ ἀπρονόητοι πρὶν	ἀφικέσθαι	Οὐεσπασιανὸν Καισεννίῳ Γάλλῳ πίστεις τε
[3, 7]	δείλης ὁδεύσας πρὸς τὴν Ἰωταπάταν	ἀφικνεῖται.	Ἀναλαβὼν δὲ τὴν στρατιὰν εἰς
[3, 9]	Πτολεμαίδα κἀκεῖθεν εἰς τὴν παράλιον	ἀφικνεῖται	Καισάρειαν, μεγίστην τῆς τε Ἰουδαίας
[3, 4]	πορείᾳ διὰ τάχους εἰς Πτολεμαίδα	ἀφικνεῖται.	Κἀκεῖ καταλαβὼν τὸν πατέρα δυσὶ
[3, 1]	τὸν Ἑλλήσποντον πεζὸς εἰς Συρίαν	ἀφικνεῖται	κἀκεῖ τάς τε Ῥωμαικὰς δυνάμεις
[3, 6]	τῆς δυνάμεως εἰς τοὺς ὅρους	ἀφικνεῖται	τῆς Γαλιλαίας, ἔνθα καταστρατοπεδευσάμενος ὡρμημένους
[3, 8]	δοῦναι κελεύσας καὶ προτρεψομένους ἀνελθεῖν.	(Ἀφικόμενοι	γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν ἄνδρα
[3, 2]	ἰδίας ἰσχύος ἐκδεχόμενον αὐτοῦ τὴν	ἄφιξιν	καὶ Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα κατειλήφει,
[3, 9]	τὴν Ἰόππην, οἳ νύκτωρ ὡς	ἀφύλακτον	εἰσέρχονται τὴν πόλιν. Οἱ δ'
[3, 7]	βοήθειαν πρὸς ἄνοδον· Ὁ δ'	ἀφυλάκτως	ὤρεγε τὴν χεῖρα, καὶ φθάσας
[3, 4]	δὲ Τίτος περαιωθεὶς ἀπὸ τῆς	Ἀχαίας	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ὠκύτερον ἢ
[3, 1]	προθεραπεύσας. Ὁ δ' ἀπὸ τῆς	Ἀχαίας,	ἔνθα συνῆν τῷ Νέρωνι, τὸν
[3, 4]	καὶ τὸ δέκατον, ζεύγνυσι τὸ	ἀχθὲν	ὑπ' αὐτοῦ πεντεκαιδέκατον. Τούτοις εἵποντο
[3, 5]	ἐφόδιον· ὡς ὀλίγον ἀποδεῖν τῶν	ἀχθοφορούντων	ὀρέων τὸν πεζόν. Τοῖς δὲ
[3, 10]	καὶ γηραιοὺς μὲν ἅμα τοῖς	ἀχρήστοις	διακοσίους ἐπὶ χιλίοις ὄντας ἀνελεῖν
[3, 10]	γὰρ οὗτος εἰς τὴν Φιάλην	ἄχυρα	κατὰ τὸ Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν
[3, 7]	τὴν βίαν τοῦ μηχανήματος. Σάκκους	ἀχύρων	πληρώσαντας ἐκέλευσεν καθιμᾶν καθ' ὃ
[3, 7]	οἱ περὶ τὸν Ἰώσηπον ὥρμησαν.	Ἁψάμενοι	δὲ ὅσον αὔης εἶχον ὕλης