Livre, Chap.
[3, 8]	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν· φημὶ	κἀγώ,	μαχομένους μέντοι, καὶ ὑπὸ τῶν
[3, 10]	γὰρ ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθος,	κἀγὼ	πρὸς αὐτὸν ὑποστρέφειν οὐκ ἂν
[3, 8]	πάλιν ἀντενοικίζονται σώμασιν· ὅσοις δὲ	καθ'	ἑαυτῶν ἐμάνησαν αἱ χεῖρες, τούτων
[3, 8]	νεκρῶν ἀποκόπτειν ἐκέλευσαν, αἷς ἐστρατεύσαντο	καθ'	ἑαυτῶν, ἡγούμενοι καθάπερ τὸ σῶμα
[3, 10]	τὰς σχεδίας ἦν ἀσθενῆ, καὶ	καθ'	ἕκαστον ἐμπλέοντες ὀλίγοι πρὸς ἀθρόους
[3, 5]	ἕτοιμα. Πύλαι δὲ ἐνοικοδομοῦνται τέσσαρες	καθ'	ἕκαστον τοῦ περιβόλου κλίμα, πρός
[3, 7]	ἔλαχεν παρῄει. Τοῖς μὲν οὖν	καθ'	ἕτερα προσφέρουσι τὰς κλίμακας οὐ
[3, 7]	τειχισμῷ τοῖς Ῥωμαίοις ἐπεξέθεον, καὶ	καθ'	ἡμέραν ἐγίνοντο συμπλοκαὶ κατὰ λόχους
[3, 9]	τὰ προσταχθέντα τὴν χώραν κατατρέχοντες	καθ'	ἡμέραν ἔτεμνόν τε καὶ ἠρήμουν
[3, 7]	Ἰωταπάτης ἀντεῖχον οὕτως, ἀναιρούμενοί τε	καθ'	ἡμέραν πολλοὶ καὶ μηδὲν ἀντικακοῦν
[3, 7]	περὶ γὰρ τὴν ἐσχάτην φυλακήν,	καθ'	ἣν ἄνεσίν τε τῶν δεινῶν
[3, 9]	τοιοῦτοι θόρυβοι κατεῖχον. (Οὐεσπασιανὸς δὲ	καθ'	ἱστορίαν τῆς Ἀγρίππα βασιλείας, ἐνῆγεν
[3, 7]	ἀπὸ βορέου δὲ προσιτὴ μόνον,	καθ'	ὃ λήγοντι τῷ ὄρει πλαγίῳ
[3, 7]	πλείστην διατριβὴν παρέσχεν τοῖς Ῥωμαίοις,	καθ'	ὃ μὲν τρέποιεν τὴν μηχανὴν
[3, 7]	καὶ τοὺς γυμνουμένους ἔπαιον, καὶ	καθ'	ὃ παρείκοιεν ἐκεῖνοι διερρίπτουν τε
[3, 7]	πεζῶν εἰς τὸ πρόσαντες ἀνώθει	καθ'	ὃ τὸ τεῖχος ἦν εὐάλωτον,
[3, 7]	Σάκκους ἀχύρων πληρώσαντας ἐκέλευσεν καθιμᾶν	καθ'	ὃ φερόμενον ἀεὶ τὸν κριὸν
[3, 9]	δ' ἦν κἀκείνη χειμῶνος ὥρᾳ	καθ'	ὅσον πνιγώδης θέρους ὑπὸ καυμάτων,
[3, 7]	τε τὰς τάξεις καὶ τρέψασθαι	καθ'	οὓς ἐφορμήσειαν ἅπαντας. (Μετὰ τούτους
[3, 10]	ὥσπερ ἡ Τιβεριὰς ὑπόρειος οὖσα,	καθὰ	μὴ τῇ λίμνῃ προσεκλύζετο πάντοθεν
[3, 6]	Πτολεμαίδος διατάξας τὴν στρατιὰν ὁδεύειν	καθὰ	Ῥωμαίοις ἔθος. Τοὺς μέν γε
[3, 8]	μὲν ἑαυτὸν ἐκκλέπτει τῶν πολεμίων,	καθάλλεται	δὲ εἴς τινα βαθὺν λάκκον,
[3, 7]	ἐπίνοιαν ἦν, ἀσχαλλόντων ἤδη ὡς	καθάπαν	ἐπιλελοιπότος ὕδατος· ὁ γὰρ Ἰώσηπος
[3, 7]	μεγίστη παρὰ τῶν ἔνδον ἤρθη	καθάπερ	ἑαλωκότων ἤδη. ~(Πολλάκις δὲ εἰς
[3, 7]	πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν, καὶ	καθάπερ	εἰς ἔσχατον ἤδη δίψους προήκοντες
[3, 5]	ἕκαστος ὁσημέραι στρατιώτης πάσῃ προθυμίᾳ	καθάπερ	ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ κουφότατα
[3, 7]	φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον ἐγένοντο καὶ	καθάπερ	ἑνὶ σώματι πάσῃ τῇ φάλαγγι
[3, 8]	αἷς ἐστρατεύσαντο καθ' ἑαυτῶν, ἡγούμενοι	καθάπερ	τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἀλλότριον,
[3, 7]	τῶν δεινῶν ἐδόκουν ἔχειν καὶ	καθάπτεται	μάλιστα κεκοπωμένων ἑωθινὸς ὕπνος, καταδαρθάνειν
[3, 8]	τῶν θηρίων ἀεὶ πρὸς τὸν	καθαπτόμενον	ἀντιστρεφόμενος. Τῶν δὲ καὶ παρὰ
[3, 10]	παχύτητος ἔχει τὸ νᾶμα λεπτότερον	καθαρά	τ' ἐστὶν πάντοθεν αἰγιαλοῖς ἐπιλήγουσα
[3, 8]	οἶκοι δὲ καὶ γενεαὶ βέβαιοι,	καθαραὶ	δὲ καὶ ἐπήκοοι μένουσιν αἱ
[3, 10]	ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνεπήδα καὶ	καθηγεῖται	πρὸς τὴν λίμνην, δι' ἧς
[3, 10]	τῷ κατορθώματι, μεγίστη γὰρ ἐδόκει	καθῃρῆσθαι	μοῖρα τοῦ πολέμου, τότε μὲν
[3, 10]	~(Οὐεσπασιανὸς δὲ μετὰ τὴν μάχην	καθίζει	μὲν ἐπὶ βήματος ἐν Ταριχέαις,
[3, 7]	μηχανήματος. Σάκκους ἀχύρων πληρώσαντας ἐκέλευσεν	καθιμᾶν	καθ' ὃ φερόμενον ἀεὶ τὸν
[3, 3]	πρὸς τοῖς μυρίοις ἔχειν οἰκήτορας.	(Καθόλου	δέ, εἰ καὶ τῷ μεγέθει
[3, 7]	ἀδιαλείπτως ἔπιπτον ὑπὸ μὴ βλεπομένων	καθορώμενοι·	αὐτοί τε γὰρ ὑπὸ τῆς
[3, 7]	τοὺς ῥωμαλεωτάτους σφενδονήτας· οἳ μὴ	καθορώμενοι	διὰ τὸ ὕψος καὶ τὰ
[3, 7]	τὰ θωράκια τῶν πύργων εἰς	καθορωμένους	τοὺς ἐπὶ τοῦ τείχους ἔβαλλον.
[3, 8]	ἀκοὰς ἔχοντες ὡς ἂν πάλαι	καθοσιώσαντες	ἑαυτοὺς τῷ θανάτῳ παρωξύνοντο πρὸς
[3, 7]	ἔβαλλον. Οὐ μὴν εἰργόμενοι τῆς	καθύπερθεν	ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες γὰρ λῃστρικώτερον
[3, 7]	προσφερόντων πρὸς ὀλίγον οἱ Γαλιλαῖοι	καθύπερθεν	ἀμυνόμενοι λείπουσιν τὸν περίβολον, Ἐπιπηδήσαντες
[3, 7]	τοὺς πολεμίους ξιφήρεις καὶ τὴν	καθύπερθεν	ὀρεινὴν λαμπομένην ὅπλοις, τά τε
[3, 7]	κριὸν γέρροις τε διηνεκέσι καὶ	καθύπερθεν	πεφραγμένον δέρρει πρός τε αὐτῶν
[3, 7]	πλῆθος τῶν βελῶν συνοκλάσαντας καλύψασθαι	καθύπερθεν	τοῖς θυρεοῖς ὑποχωρῆσαί τε πρὸς
[3, 7]	μάχην οὐκ ἀσφαλὲς ἔδοξεν πολλῶν	καθύπερθεν	τῶν πολεμίων ὄντων, κυκλωσάμενος δὲ
[3, 7]	μὲν ἑνώσαντες, τοῖς δὲ θυρεοῖς	καθύπερθεν	φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον ἐγένοντο καὶ
[3, 5]	ὥσπερ δὲ ἐν σχεδίῳ πόλις	καὶ	ἀγορά τις ἀποδείκνυται καὶ χειροτέχναις
[3, 4]	βασιλέων συνήχθη συμμαχικόν, Ἀντιόχου μὲν	καὶ	Ἀγρίππα καὶ Σοαίμου παρασχομένων ἀνὰ
[3, 2]	ἰσχύος ἐκδεχόμενον αὐτοῦ τὴν ἄφιξιν	καὶ	Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα κατειλήφει, ἐπὶ
[3, 4]	ἀσθενεῖς. Πυρὶ δὲ ἡ Γαλιλαία	καὶ	αἵματι πεπλήρωτο πᾶσα πάθους τε
[3, 6]	τάγματος, βασιλεύς τε οἰωνῶν ἁπάντων	καὶ	ἀλκιμώτατος ὤν· ὃ δὴ καὶ
[3, 9]	ὀλίγων ἀπαρασκευάστοις τε πρὸς ἑτοίμους,	καὶ	ἄλλως ἐκπλαγεὶς τὴν ἀδόκητον τῶν
[3, 7]	αὐτὴν πλείστους τῶν πολεμίων συμπεφευγέναι	καὶ	ἄλλως ὁρμητήριον ἰσχυρὸν οὖσαν αὐτῶν,
[3, 5]	πρὸς δὲ ἱμάντα καὶ δρέπανον	καὶ	ἅλυσιν, ἡμερῶν τε τριῶν ἐφόδιον·
[3, 3]	τὸ πλεῖστόν τε ἐλαίαν τε>	καὶ	ἄμπελον καὶ φοινικῶνας ἤσκηται, διαρδομένη
[3, 7]	ἐπὶ μιᾶς ὥρας ἐνέμετο. (Ἔνθα	καὶ	ἀνήρ τις ἐξεφάνη Ἰουδαίων λόγου
[3, 10]	τὴν κοινωνίαν. Ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸς	καὶ	Ἀντώνιον Σίλωνα σὺν δισχιλίοις τοξόταις
[3, 8]	διαθῆται κακῶς, πονηρὸς εἶναι δοκεῖ	καὶ	ἄπιστος, εἰ δέ τις τοῦ
[3, 4]	εἵποντο ὀκτωκαίδεκα σπεῖραι· προσεγένοντο δὲ	καὶ	ἀπὸ Καισαρείας πέντε καὶ ἱππέων
[3, 7]	τοῖς στενωποῖς οἱ δυνατοὶ προσέπιπτον	καὶ	ἀπὸ τῶν οἰκιῶν αἱ γυναῖκες
[3, 10]	οὖν τόλμα καὶ θράσος ἡγεῖται	καὶ	ἀπόνοια, πάθη κατὰ μὲν τὰς
[3, 5]	τὸν στρατηγὸν ἐπίλεκτοι πεζοὶ λόγχην	καὶ	ἀσπίδα, ἡ δὲ λοιπὴ φάλαγξ
[3, 5]	τὰ ἄλλα μετ' εὐταξίας ἀνύεται	καὶ	ἀσφαλείας, ξυλεία τε καὶ ἐπισιτισμός,
[3, 7]	Φίλιππος, ἀπὸ Ῥούμας κώμης, Γαλιλαῖοι	καὶ	αὐτοί, οἳ προπηδῶσι μὲν εἰς
[3, 8]	διάδοχοι μενοῦσιν. Σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ,	καὶ	αὐτοκράτωρ, σὺ καὶ παῖς ὁ
[3, 7]	ἀνὰ ἓξ ἄνδρας, μεθ' ὧν	καὶ	αὐτὸς εἰς τὸ προκινδυνεύειν ἐκληρώσατο.
[3, 9]	ἡμερῶν εἴκοσι τὴν στρατιὰν διαναπαύων	καὶ	αὐτὸς ἐν εὐωχίαις ἦν, ἀποδιδοὺς
[3, 9]	καὶ γείτων τῆς Τιβεριάδος. Ἔνθα	καὶ	αὐτὸς παραγενόμενος ἐκδέχεται τὸν υἱὸν
[3, 7]	σώματα πρὸς τὰς ἀφέσεις ἐφράξαντο,	καὶ	βαλλόντων τὰς μηχανὰς ἐπεξέδραμον δι'
[3, 7]	δεκάτου τάγματος, τοσούτῳ δὲ ῥοίζῳ	καὶ	βίᾳ τοῖς Ῥωμαίοις συνέπεσον, ὡς
[3, 7]	ἅλωσιν τρέπεσθαι πάλιν πρὸς ὅπλα	καὶ	βίαν. Ὃ δὴ τοῖς Ἰουδαίοις
[3, 7]	τιμωρὸς τοῦ στρατηγοῦ προκινδυνεύειν ἤθελεν,	καὶ	βοῇ παρακροτοῦντες ἀλλήλους ἐπὶ τὸ
[3, 7]	δεξιὰν αὐτῷ πίστιν τε σωτηρίας	καὶ	βοήθειαν πρὸς ἄνοδον· Ὁ δ'
[3, 3]	Πρὸς ἕω δὲ Ἱππηνῇ τε	καὶ	Γαδάροις ἀποτέμνεται καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι·
[3, 8]	σπουδῆς πέμπει δύο χιλιάρχους Παυλῖνον	καὶ	Γαλλικανόν, δεξιάς τε τῷ Ἰωσήπῳ
[3, 9]	ἐφ' ὅλην ὠργισμένος τὴν πόλιν·	καὶ	γὰρ ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆς τὸν
[3, 8]	τάξιν, ἵν' ἐμαυτοῦ προδότης γένωμαι·	καὶ	γὰρ ἂν εἴην πολὺ τῶν
[3, 10]	τρόπον αὐτῶν τῆς ἀναιρέσεως διενοεῖτο.	Καὶ	γὰρ αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο
[3, 10]	μειζόνων δὲ ἢ Ἰουδαῖοι διαγωνιεῖσθε·	καὶ	γὰρ εἰ περὶ ἐλευθερίας καὶ
[3, 8]	ἄνθρωπος αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ;	καὶ	γὰρ εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ
[3, 10]	παῖς, στρατιῶται δ' ὑμεῖς ἐμοῦ·	καὶ	γὰρ ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθος,
[3, 7]	αὐτοῖς συστραφέντας καρτερὰ μάχη συρρήγνυται·	Καὶ	γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς οἱ
[3, 8]	ἂν ἡμᾶς ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι;	καὶ	γὰρ ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶς
[3, 7]	τὴν ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας·	καὶ	γὰρ καὶ τὸ τῶν Ἀράβων
[3, 2]	εἴ τι Ἰουδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον·	καὶ	γὰρ οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ
[3, 10]	ἑκάστης ὥσπερ ἀντιποιουμένης τοῦ χωρίου·	καὶ	γὰρ οὐ μόνον τρέφει παρὰ
[3, 8]	δυσσέβειαν. Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα·	καὶ	γὰρ οὐκ ἄδοξος ἡ σωτηρία
[3, 5]	ἢ δυσχωρίας, ἀλλ' οὐδὲ τύχης·	καὶ	γὰρ ταύτης αὐτοῖς τὸ κρατεῖν
[3, 10]	τε ὅμως ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη·	καὶ	γὰρ τῆς ἑλώδους παχύτητος ἔχει
[3, 9]	πληρωθῆναι δὲ νεκρῶν τὴν παράλιον·	καὶ	γὰρ τοὺς ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν
[3, 7]	καὶ τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι·	καὶ	γὰρ φρουραῖς ἡ Σαμαρεῖτις ὅλη
[3, 10]	μέντοι γε ἄλλος ὄχλος Τραχωνῖται	καὶ	Γαυλανῖται καὶ Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ
[3, 3]	κἀπὶ ταύταις ἥ τε Γαμαλιτικὴ	καὶ	Γαυλανῖτις Βαταναία τε καὶ Τραχωνῖτις,
[3, 8]	πράττουσιν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ ἀπωλείᾳ,	καί	γε τῇ ἐμαυτοῦ. Τὴν μέντοι
[3, 9]	δ' ἐστὶν μεγίστη τῆς δεκαπόλεως	καὶ	γείτων τῆς Τιβεριάδος. Ἔνθα καὶ
[3, 8]	κλέος μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ	καὶ	γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ δὲ καὶ
[3, 2]	δυσάλωτον μήτε ζῶντα τὸν ἡγεμόνα	καὶ	γενναιότατον τῶν πολεμίων περιίδοιεν, ὑποπιμπρᾶσι
[3, 3]	καὶ Σιλωνίτιδι, πρὸς δὲ Φιλαδελφηνῇ	καὶ	Γεράσοις ἀποτέμνεται. (Ἡ δὲ Σαμαρεῖτις
[3, 7]	πλῆθος αὐτοῦ περιέχεσθαι· παιδία γοῦν	καὶ	γέροντες καὶ γύναια μετὰ νηπίων
[3, 7]	οἰκίας ἀπεσφάττοντο νέοι τε ὁμοῦ	καὶ	γέροντες· οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη
[3, 10]	ἵστησι πάντας ἐν τῷ σταδίῳ,	καὶ	γηραιοὺς μὲν ἅμα τοῖς ἀχρήστοις
[3, 8]	μόνον ἐμοῦ σὺ Καῖσαρ, ἀλλὰ	καὶ	γῆς καὶ θαλάττης καὶ παντὸς
[3, 7]	δὲ πᾶσιν τοῖς ἐχθροῖς γενόμενος	καὶ	γυμνῷ τῷ σώματι τὰς πληγὰς
[3, 7]	περιέχεσθαι· παιδία γοῦν καὶ γέροντες	καὶ	γύναια μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον
[3, 7]	ὀφθαλμῶν σφαγησομένους γέροντας καὶ τέκνα	καὶ	γυναῖκας ἀναιρεθησομένας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν
[3, 7]	πάσης ἐχώρουν ἡλικίας πλὴν νηπίων	καὶ	γυναικῶν. Καὶ τὰ μὲν αἰχμάλωτα
[3, 6]	ὡς ἂν ὑπὲρ κινδυνευούσης πατρίδος	καὶ	γυναικῶν καὶ τέκνων, τρέπονται ταχέως.
[3, 7]	ὁ ῥοῖζος ἐπάλξεις τε ἀπέσυρεν	καὶ	γωνίας ἀπέθρυπτε πύργων. Ἀνδρῶν μὲν
[3, 8]	ὅταν μὴ δέῃ. Τί δὲ	καὶ	δεδοικότες πρὸς Ῥωμαίους οὐκ ἄνιμεν;
[3, 7]	νεκροὶ κατὰ τοῦ τείχους ῥιπτόμενοι,	καὶ	δεινὴ μὲν ἔνδοθεν κραυγὴ γυναικῶν
[3, 10]	μέχρι νῦν οὐ κοπιῶσιν ἡττώμενοι·	Καὶ	δεινὸν ἐκείνων ἑστώτων ἐν ταῖς
[3, 7]	σαλπικταὶ τῶν ταγμάτων ἁπάντων συνήχησαν	καὶ	δεινὸν ἐπηλάλαξεν ἡ στρατιά, καὶ
[3, 7]	σὺν χιλίοις ἱππεῦσιν πέμπει Πλάκιδον	καὶ	δεκαδάρχην Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων
[3, 1]	ἀπέστειλεν ἐπ' Ἀλεξανδρείας τὸ πέμπτον	καὶ	δέκατον ἐκεῖθεν ἀναστήσοντα τάγμα, περάσας
[3, 7]	Σαβίνῳ τῶν ἀπὸ τοῦ πέμπτου	καὶ	δεκάτου τάγματος ὀλίγους ἄγων· ἀποσφάξαντες
[3, 3]	πίων τε πᾶσα καὶ εὔβοτος	καὶ	δένδρεσι παντοίοις κατάφυτος, ὡς ὑπὸ
[3, 2]	Καισεννίῳ Γάλλῳ πίστεις τε ἔδοσαν	καὶ	δεξιὰς ἔλαβον καὶ παρεδέξαντο φρουράν.
[3, 9]	ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺς αὐτόν, ἅμα	καὶ	δεξιώσασθαι τὸν ἡγεμόνα σὺν τῇ
[3, 1]	μὲν ὡς εἰκὸς ἔκπληξις ἐμπίπτει	καὶ	δέος, φανερῶς δὲ ὑπερηφάνει καὶ
[3, 7]	οἱ πλείους ἀφέμενοι μετ' ἐκπλήξεως	καὶ	δέους ἐπὶ τὸν στρατηγὸν συνέθεον.
[3, 8]	αὐτὸν ἦρκτο. Φρουρᾶς μὲν οὖν	καὶ	δεσμῶν οὐκ ἀνίει τὸν Ἰώσηπον,
[3, 7]	ὡς πλάζοιτό τε ἡ ἐμβολή,	καὶ	δεχόμενοι τὰς πληγὰς ἐκκενοῖεν τῇ
[3, 2]	συντονώτερον ὁδεύσαντες ὡς ἐγγύθεν ὡρμημένοι	καὶ	δὴ παρῆσαν· ὁ δὲ Ἀντώνιος,
[3, 9]	ἐπὶ τούτους στρατείαν εὔκαιρον ἡγεῖτο	καὶ	δι' Ἀγρίππαν, ὡς εἰς ξενίας
[3, 10]	Ἰουδαίοις γενέσθαι τὸ πάθος, ἀλλὰ	καὶ	διὰ μίσους τοῖς δράσασιν ἐλθεῖν.
[3, 7]	ὑπονόμοις καὶ τοῖς σπηλαίοις ἐπεξῄεσαν	καὶ	διὰ πάσης ἐχώρουν ἡλικίας πλὴν
[3, 3]	νᾶμα πᾶν διαφόρως ἐν αὐταῖς,	καὶ	διὰ πλῆθος πόας ἀγαθῆς τὰ
[3, 9]	μὲν πρῶτον ἠπίστουν οἱ πολλοὶ	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς
[3, 9]	διὰ τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς	καὶ	διὰ τὸ μηδένα τῶν λεγομένων
[3, 7]	αὐτῷ· Διά τινος χαράδρας δυσβάτου	καὶ	διὰ τοῦθ' ὑπὸ τῶν φυλάκων
[3, 7]	τὰς ἐπιβατηρίους μηχανὰς αὐτοὺς προπηδᾶν	καὶ	διὰ τῶν ἰδίων ὀργάνων ἀπαντᾶν
[3, 4]	διέλιπον δῃοῦντες αὐτῶν τὰ πεδία	καὶ	διαρπάζοντες τὰ ἐπὶ τῆς χώρας
[3, 7]	τὴν πόλιν ἐλθὼν διὰ τάχους	καὶ	διατάξας τὴν στρατιὰν ἐπὶ μὲν
[3, 10]	μὲν οὔτ' ἄξιοι σωτηρίας εἶεν	καὶ	διαφεύξονται κατὰ τῶν ἀφέντων ἐγίνωσκεν,
[3, 10]	δόξαν τὰς διαφόρους ὀπώρας ἀλλὰ	καὶ	διαφυλάσσει. Τὰ μέν γε βασιλικώτατα
[3, 10]	ἀπέστρεφεν, ἕως τῷ πλήθει βιασάμενοι	καὶ	διεκπεσόντες εἰς τὴν πόλιν συνέφευγον.
[3, 6]	τὰς ἐξαπιναίους τῶν πολεμίων ἐπιδρομὰς	καὶ	διερευνῷεν τὰς ὑπόπτους καὶ λοχᾶσθαι
[3, 8]	ἅμα λέγοντες ἐπανετείναντο τὰ ξίφη	καὶ	διηπείλουν ἀναιρήσειν αὐτόν, εἰ τοῖς
[3, 8]	ὑπὸ τοῦ μετ' αὐτὸν πιπτέτω,	καὶ	διοδεύσει πάντων οὕτως ἡ τύχη,
[3, 10]	μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα	καὶ	διοιδούντων ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι δὲ
[3, 10]	πάλιν οἷος πρὸς οἵους παρατάξεται,	καὶ	διότι Ἰουδαῖοι μέν, εἰ καὶ
[3, 7]	τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα	καὶ	διπλῷ περιβόλῳ τετείχιστο, προαπηντηκότας δὲ
[3, 7]	καταρώμενοι, μέχρι πάντες ἀπώλοντο μύριοι	καὶ	δισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντες. Κενὴν
[3, 7]	καὶ τὴν πόλιν πρὸ λιμοῦ	καὶ	δίψης τὸν ἐν πολέμῳ θάνατον
[3, 10]	ἔπηλυς πολὺς ὢν πλεῖον ἐβιάζετο,	καὶ	διωργισμένων ἐπ' ἀλλήλοις κραυγή τε
[3, 10]	δ' ὑπὸ τοῦ Ἰορδάνου τέμνεται·	Καὶ	δοκεῖ μὲν Ἰορδάνου πηγὴ τὸ
[3, 1]	τῆς ἡγεμονίας κατασοβαρεύεσθαι τῶν σκυθρωπῶν	καὶ	δοκεῖν δεινοῦ παντὸς ἐπάνω τὴν
[3, 7]	εἶεν οὐδὲ βιαζομένους ἔτι φέρειν,	καὶ	δόλῳ δ' ἂν ἁλοῖεν, εἴ
[3, 7]	καλὸν εὔκλειαν ἀντικαταλλαξάμενον τοῦ βίου	καὶ	δράσαντά τι γενναῖον εἰς μνήμην
[3, 7]	ἀντεπινοήσαντες κοντοὺς οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺς	καὶ	δρέπανα δήσαντες ἐπ' ἄκρων τοὺς
[3, 5]	καὶ πέλεκυν, πρὸς δὲ ἱμάντα	καὶ	δρέπανον καὶ ἅλυσιν, ἡμερῶν τε
[3, 10]	ἀρχῇ τῆς ἀποστάσεως δαψιλείᾳ χρημάτων	καὶ	δυνάμεως ἐκρατύνατο, Ταριχέαι δ' αὐτοῦ
[3, 2]	τῶν Ἰουδαίων τὸν ἀριθμὸν ἄνδρες	καὶ	δύο τῶν ἡγεμόνων, Ἰωάννης τε
[3, 8]	ἐκείνου πλὴν τοῦ παιδὸς Τίτου	καὶ	δυοῖν φίλων τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[3, 7]	ἑδραῖοί τε εἶεν ὑπὸ βρίθους	καὶ	δυσάλωτοι πυρί, τῶν χωμάτων ἐπέστησεν,
[3, 7]	δεινοῖς ἀντεχόντων τεσσαρακοστῇ μὲν ἡμέρᾳ	καὶ	ἑβδόμῃ τὰ χώματα τῶν Ῥωμαίων
[3, 7]	συνέβη τὸ πάθος Γαλιλαίοις πέμπτῃ	καὶ	εἰκάδι Δαισίου μηνός. (Ἔμειναν δὲ
[3, 7]	ἑξακοσίους ἐπὶ μυρίοις ὄντας· ἑβδόμῃ	καὶ	εἰκάδι Δαισίου μηνὸς ἐπράχθη· Καὶ
[3, 7]	δ' ἦν Ἀρτεμισίου μηνὸς μία	καὶ	εἰκάς, φθάνει παρελθὼν εἰς τὴν
[3, 5]	εἴς τε παραμυθίαν τῶν κεχειρωμένων	καὶ	εἰς ἀποτροπὴν τῶν νεωτεριζόντων· εἴη
[3, 5]	χρήσιμον. Εἰ δέ τις αὐτῶν	καὶ	εἰς τὴν ἄλλην σύνταξιν τῆς
[3, 10]	Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται καὶ Ἱππηνοὶ	καὶ	ἐκ τῆς Γαδαρίτιδος τὸ πλέον
[3, 8]	μέν γε σώματα θνητὰ πᾶσιν	καὶ	ἐκ φθαρτῆς ὕλης δεδημιούργηται, ψυχὴ
[3, 10]	οἳ καύματι τρέφονται, συκαῖ δὲ	καὶ	ἐλαῖαι πλησίον τούτων, αἷς μαλθακώτερος
[3, 8]	προδεικνύντος. Ἀτρεκῆ δὲ τὸν Ἰώσηπον	καὶ	ἐν ἄλλοις κατελάμβανεν· τῶν γὰρ
[3, 3]	Ἀμμαοῦς καὶ Πέλλη καὶ Ἰδουμαία	καὶ	Ἐνγαδδαὶ καὶ Ἡρώδειον καὶ Ἱεριχοῦς,
[3, 8]	καὶ γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ δὲ	καὶ	ἐπήκοοι μένουσιν αἱ ψυχαί, χῶρον
[3, 5]	ἔν τε εἰρήνῃ κόσμον εἶναι	καὶ	ἐπὶ παρατάξεως ἓν σῶμα τὴν
[3, 7]	ἑξῆς ὁμοίως καὶ τῇ τρίτῃ	καὶ	ἐπὶ συχνὰς ἡμέρας καὶ νύκτας
[3, 5]	ἀνύεται καὶ ἀσφαλείας, ξυλεία τε	καὶ	ἐπισιτισμός, εἰ δέοιντο, καὶ ὑδρεία
[3, 5]	αὐτῷ πάντα θᾶττον ἐπινοίας πλήθει	καὶ	ἐπιστήμῃ τῶν πονούντων· εἰ δ'
[3, 7]	Ἰώσηπος πρὸς τῷδε τῷ στρατηγήματι	καὶ	ἕτερον ἐπενόησεν εἰς περιουσίαν αὐτῷ·
[3, 6]	καὶ τῶν Ἰουδαίων τρεῖς ἄνδρες	καὶ	ἐτρώθησαν ὀλίγοι. Πλάκιδος μὲν οὖν
[3, 3]	κατέσχεν, ἐπειδὴ πίων τε πᾶσα	καὶ	εὔβοτος καὶ δένδρεσι παντοίοις κατάφυτος,
[3, 9]	καὶ μετ' εὐφημιῶν ὑπήντων σωτῆρα	καὶ	εὐεργέτην ἀνακαλοῦντες. Τῆς δὲ στρατιᾶς
[3, 3]	Μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον ἀρετῆς	καὶ	εὐθηνίας τὸ πληθύειν ἀνδρῶν ἑκατέραν.
[3, 10]	ἐλαχίστοις σφάλμασιν· ἡμῶν δ' ἀρετὴ	καὶ	εὐπείθεια καὶ τὸ γενναῖον, ὃ
[3, 10]	ὁμωνύμου λίμνης ἐπὶ σταδίους τριάκοντα,	καὶ	εὖρος εἴκοσι. Ταῦτα μὲν οὕτως
[3, 5]	τάφρος ἔξωθεν περιβάλλεται βάθος τετράπηχυς	καὶ	εὖρος ἴση. (Φραξάμενοι δ' αὐλίζονται
[3, 8]	μὲν Ῥωμαίοις τὰς χεῖρας ἑκὼν	καὶ	ζῶ, μαρτύρομαι δὲ ὡς οὐ
[3, 7]	τό τε πλῆθος τῶν ἐληλυθότων	καὶ	ἡ σύνταξις ἦν φοβερά. Κερεάλιον
[3, 7]	ἐν μέσῳ στρεφομένων, ἤδη δὲ	καὶ	ἡμέρας οὔσης, ὅμως οὔπω τῆς
[3, 3]	κατάδενδροί τε καὶ ὀπώρας ὀρεινῆς	καὶ	ἡμέρου μεσταί, παρ' ὅσον οὐδαμοῦ
[3, 7]	γέρρα τὸν κριὸν ἐπιβρίθοντας ἔβαλλον.	Καὶ	ἤνυον μὲν οὐδὲν ἢ μικρόν,
[3, 9]	κατατρέχοντες καθ' ἡμέραν ἔτεμνόν τε	καὶ	ἠρήμουν ἅπασαν. ~(Ὡς δὲ εἰς
[3, 3]	Πέλλη καὶ Ἰδουμαία καὶ Ἐνγαδδαὶ	καὶ	Ἡρώδειον καὶ Ἱεριχοῦς, μεθ' ἃς
[3, 8]	σὺ Καῖσαρ, ἀλλὰ καὶ γῆς	καὶ	θαλάττης καὶ παντὸς ἀνθρώπων γένους,
[3, 10]	μέν, εἰ καὶ σφόδρα τολμηταὶ	καὶ	θανάτου καταφρονοῦντες, ἀλλ' ἀσύντακτοί τε
[3, 8]	δεδημιούργηται, ψυχὴ δὲ ἀθάνατος ἀεὶ	καὶ	θεοῦ μοῖρα τοῖς σώμασιν ἐνοικίζεται·
[3, 8]	δέομαι φρουρᾶς μείζονος, εἰ κατασχεδιάζω	καὶ	θεοῦ. Ταῦτ' εἰπόντος παραχρῆμα μὲν
[3, 10]	ἐπ' ἀλλήλοις κραυγή τε ἦν	καὶ	θόρυβος ὡς ὅσον οὔπω φερομένων
[3, 10]	πολεμίων. Ἰουδαίων μὲν οὖν τόλμα	καὶ	θράσος ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια, πάθη
[3, 5]	δὲ λοιπὴ φάλαγξ ξυστόν τε	καὶ	θυρεὸν ἐπιμήκη, πρὸς οἷς πρίονα
[3, 5]	δὲ δοράτων μέγεθος· κράνη δὲ	καὶ	θώρακες ὁμοίως τοῖς πεζοῖς ἅπασιν.
[3, 10]	πρὸς τοὺς ἀλλαχοῦ γεῦσίν τε	καὶ	ἰδέαν. Μέση δ' ὑπὸ τοῦ
[3, 3]	καὶ Λύδδα, Ἀμμαοῦς καὶ Πέλλη	καὶ	Ἰδουμαία καὶ Ἐνγαδδαὶ καὶ Ἡρώδειον
[3, 8]	ἂν αὐτός τε ὢν ἱερεὺς	καὶ	ἱερέων ἔγγονος· ὧν ἐπὶ τῆς
[3, 3]	Ἰδουμαία καὶ Ἐνγαδδαὶ καὶ Ἡρώδειον	καὶ	Ἱεριχοῦς, μεθ' ἃς Ἰάμνεια καὶ
[3, 3]	καὶ Ἱεριχοῦς, μεθ' ἃς Ἰάμνεια	καὶ	Ἰόππη τῶν περιοίκων ἀφηγοῦνται, κἀπὶ
[3, 9]	σύνταξιν αὐτῶν, πέμπει πεζούς τε	καὶ	ἱππεῖς ἐπὶ τὴν Ἰόππην, οἳ
[3, 10]	ὅτι καὶ πρὸς γυμνῆτας ὁπλῖται	καὶ	ἱππεῖς πρὸς πεζοὺς καὶ στρατηγούμενοι
[3, 7]	οὖσαν αὐτῶν, πέμπει πεζούς τε	καὶ	ἱππεῖς τοὺς προεξομαλιοῦντας τὴν ὁδὸν
[3, 6]	Ῥωμαίων ὁπλιτικὴ μοῖρα πεζοί τε	καὶ	ἱππεῖς. Τούτοις ἀφ' ἑκάστης ἑκατονταρχίας
[3, 4]	δὲ καὶ ἀπὸ Καισαρείας πέντε	καὶ	ἱππέων ἴλη μία, πέντε δ'
[3, 6]	τούς τε ἐπιλέκτους τῶν πεζῶν	καὶ	ἱππέων καὶ τοὺς λογχοφόρους ἔχων.
[3, 10]	ἄλλος ὄχλος Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται	καὶ	Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ τῆς Γαδαρίτιδος
[3, 9]	ὥρμων ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους ὡς	καὶ	Ἰώσηπον ἐν αὐτοῖς ἀμυνούμενοι. Τοὺς
[3, 10]	πρὸς τὰς σχεδίας ἦν ἀσθενῆ,	καὶ	καθ' ἕκαστον ἐμπλέοντες ὀλίγοι πρὸς
[3, 7]	τῷ τειχισμῷ τοῖς Ῥωμαίοις ἐπεξέθεον,	καὶ	καθ' ἡμέραν ἐγίνοντο συμπλοκαὶ κατὰ
[3, 7]	σκέπας καὶ τοὺς γυμνουμένους ἔπαιον,	καὶ	καθ' ὃ παρείκοιεν ἐκεῖνοι διερρίπτουν
[3, 7]	αὐτῶν πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν,	καὶ	καθάπερ εἰς ἔσχατον ἤδη δίψους
[3, 7]	καθύπερθεν φραξάμενοι στῖφος ἄρρηκτον ἐγένοντο	καὶ	καθάπερ ἑνὶ σώματι πάσῃ τῇ
[3, 7]	τε τῶν δεινῶν ἐδόκουν ἔχειν	καὶ	καθάπτεται μάλιστα κεκοπωμένων ἑωθινὸς ὕπνος,
[3, 10]	λέγων ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνεπήδα	καὶ	καθηγεῖται πρὸς τὴν λίμνην, δι'
[3, 7]	τὸν κριὸν γέρροις τε διηνεκέσι	καὶ	καθύπερθεν πεφραγμένον δέρρει πρός τε
[3, 7]	εἰς κριοῦ προτομήν, ἀφ' οὗ	καὶ	καλεῖται, τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται δὲ κάλοις
[3, 10]	ὁμώνυμος χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε	καὶ	κάλλος· οὔτε γὰρ αὐτή τι
[3, 3]	Πτολεμαὶς τοῖς τῆς χώρας τέρμασι	καὶ	Κάρμηλος, τὸ πάλαι μὲν Γαλιλαίων,
[3, 10]	ἐπὶ τοῦτο μέντοι γε μόνοι	καὶ	κατ' εἰρήνην ἀσκούμεθα τοῖς ὅπλοις,
[3, 9]	εὐφημίας καὶ φιλοφροσύνης οἱ ἐπιχώριοι,	καὶ	κατ' εὔνοιαν μὲν τὴν πρὸς
[3, 5]	δὲ παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιος,	καὶ	κατὰ γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖς ἢ
[3, 9]	ἐπλήρωσεν· κατὰ μέν γε οἴκους	καὶ	κατὰ συγγενείας οἷς προσήκων ἕκαστος
[3, 7]	πλῆθος ἔν τε τοῖς ὑπαίθροις	καὶ	κατὰ τὰς οἰκίας ἀπεσφάττοντο νέοι
[3, 7]	ποτε τὸ κλίμα θέρους ὕεται.	Καὶ	κατὰ ταύτην τὴν ὥραν πολιορκουμένων
[3, 2]	βασιλέα κατειλήφει, ἐπὶ Πτολεμαΐδος ἠπείγετο.	Καὶ	κατὰ ταύτην ὑπαντῶσιν αὐτῷ τὴν
[3, 7]	αὐτῶν καὶ τοῦ μηχανήματος ἀσφάλειαν.	Καὶ	κατὰ τὴν πρώτην πληγὴν διεσείσθη
[3, 7]	θλιβόμενοι γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς	καὶ	κατὰ τοῦ πρανοῦς ὑπολισθάνοντες ῥέοντι
[3, 7]	πόλεμον, τραπῆναί ποτε αὐτὸν ᾤοντο.	Καὶ	κατὰ τοῦτό γε οὐ διημάρτανον
[3, 9]	αὐτῇ προῄσθοντο μὲν τὴν εἰσβολὴν	καὶ	καταδείσαντες τοῦ μὲν εἴργειν τοὺς
[3, 7]	ἐμβρέξαι κελεύει πλείστους τὰ ἱμάτια	καὶ	κατακρεμάσαι περὶ τὰς ἐπάλξεις, ὥστε
[3, 5]	οὖν αἱ Ῥωμαίων πορεῖαί τε	καὶ	καταλύσεις, πρὸς δὲ ὅπλων διαφοραί,
[3, 5]	τῶν μεταπυργίων τούς τε ὀξυβελεῖς	καὶ	καταπέλτας καὶ λιθοβόλα καὶ πᾶν
[3, 7]	ἥ τε οὖν τῶν ὀξυβελῶν	καὶ	καταπελτῶν βία πολλοὺς ἅμα διήλαυνεν,
[3, 7]	τὴν κεφαλὴν τοῦ μηχανήματος, ἣν	καὶ	καταπηδήσας ἐκ μέσων αἴρεται τῶν
[3, 7]	Πρὸς τοῦτ' ἀθυμία τῶν Ῥωμαίων	καὶ	κατάπληξις ἦν θεασαμένων εἰς χλεύην
[3, 9]	κατὰ τὸν οἶκον ὄλβῳ προαιρούμενος	καὶ	καταστεῖλαι δι' αὐτῶν τὰ νοσοῦντα
[3, 7]	τὴν μετάβασιν τοῦ ἀνδρὸς αὐτόμολος	καὶ	κατήπειγεν ἐπὶ τὴν πόλιν ὡς
[3, 7]	νῶτα καλύπτειν νάκεσιν, ὡς εἰ	καὶ	κατίδοι τις αὐτοὺς νύκτωρ, φαντασίαν
[3, 6]	δ' ὁ Ἰώσηπος μετ' ὀλίγων,	καὶ	κατιδὼν ὡς οὔτε δέχεσθαι τοὺς
[3, 6]	δὲ ἱεροῖς ἠκολούθουν οἱ σαλπιγκταί,	καὶ	κατόπιν αὐτῶν ἡ φάλαγξ τὸ
[3, 7]	ἀπορουμένων τῶν Σαμαρέων ἐκφλεγῆναι τότε	καὶ	καῦμα δεινόν, ὥρα δ' ἦν
[3, 6]	καὶ τῆς ἡγεμονίας τεκμήριον αὐτοῖς	καὶ	κλῃδών, ἐφ' οὓς ἂν ἴωσιν,
[3, 8]	θεοῦ, λεληθέναι δοκεῖ τὸν ἀδικούμενον;	Καὶ	κολάζειν μὲν τοὺς ἀποδράντας οἰκέτας
[3, 5]	μάχαιρα μὲν ἐκ δεξιῶν μακρὰ	καὶ	κοντὸς ἐπιμήκης ἐν χειρί, θυρεὸς
[3, 7]	ὕλης ἐκπέμπει πᾶν τὸ στράτευμα,	καὶ	κοπέντων τῶν περὶ τὴν πόλιν
[3, 5]	συντάξεις ἕκαστοι μεθ' ἡσυχίας τε	καὶ	κόσμου. Πάντα δ' αὐτοῖς καὶ
[3, 5]	θυρεὸν ἐπιμήκη, πρὸς οἷς πρίονα	καὶ	κόφινον ἄμην τε καὶ πέλεκυν,
[3, 5]	οἱ μὲν πεζοὶ θώραξιν πεφραγμένοι	καὶ	κράνεσιν καὶ μαχαιροφοροῦντες ἀμφοτέρωθεν. Μακρότερον
[3, 10]	μὴ διαλάθοι τις ἐξ αὐτῆς,	καὶ	κτείνειν προσέταξεν τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[3, 4]	τὰ ἐπὶ τῆς χώρας κτήματα,	καὶ	κτείνοντες μὲν ἀεὶ τὸ μάχιμον,
[3, 8]	οὖν, ἀλλ' ἀγενέστατον, ὡς ἔγωγε	καὶ	κυβερνήτην ἡγοῦμαι δειλότατον, ὅστις χειμῶνα
[3, 10]	ἐμπειρίας καὶ τάξεως τί δεῖ	καὶ	λέγειν; ἐπὶ τοῦτο μέντοι γε
[3, 10]	δὲ πόνου πρὸς τῷ τάχει	καὶ	λήματος· οὐδὲν γὰρ τῶν μεγάλων
[3, 10]	τε γὰρ σκάφη μικρὰ ὄντα	καὶ	λῃστρικὰ πρὸς τὰς σχεδίας ἦν
[3, 5]	τούς τε ὀξυβελεῖς καὶ καταπέλτας	καὶ	λιθοβόλα καὶ πᾶν ἀφετήριον ὄργανον
[3, 7]	τοῖς ἀπὸ τῆς Συρίας σφενδονήταις	καὶ	λιθοβόλοις τὰ πολλὰ τοὺς Ἰουδαίους
[3, 6]	ἐπιδρομὰς καὶ διερευνῷεν τὰς ὑπόπτους	καὶ	λοχᾶσθαι δυναμένας ὕλας, οἷς εἵπετο
[3, 3]	ταύτην Ἀκραβετά, Θαμνὰ πρὸς ταύταις	καὶ	Λύδδα, Ἀμμαοῦς καὶ Πέλλη καὶ
[3, 5]	πεζοὶ θώραξιν πεφραγμένοι καὶ κράνεσιν	καὶ	μαχαιροφοροῦντες ἀμφοτέρωθεν. Μακρότερον δ' αὐτῶν
[3, 7]	ἀσθένειαν, καὶ ὡς ἀγρυπνίᾳ διηνεκεῖ	καὶ	μάχαις ἐπαλλήλοις δεδαπανημένοι δυνατοὶ μὲν
[3, 10]	τοῖς ἐπὶ τῶν τειχῶν ἐνέπεσεν,	καὶ	μάχεσθαι μὲν ἢ διακωλύειν οὐδεὶς
[3, 7]	ἐσχάτης στρώννυται φάλαγγος βίᾳ τε	καὶ	μεγέθει τοῦ λίθου. Μάθοι δ'
[3, 9]	τῆς Τιβεριάδος εἰς Ταριχέας ἀποδιδράσκουσιν.	Καὶ	μεθ' ἡμέραν Οὐεσπασιανὸς σὺν ἱππεῦσιν
[3, 2]	καταπηδήσας ἐκ τοῦ πύργου διασώζεται,	καὶ	μεθ' ἡμέρας τρεῖς τοῖς μετ'
[3, 10]	ἀκοινώνητόν τε ᾖ τὸ κατόρθωμα	καὶ	μεῖζον. Νομίζω δ' ἔγωγε ἐπὶ
[3, 3]	γοῦν ὑπὸ τῶν οἰκητόρων πᾶσα,	καὶ	μέρος αὐτῆς ἀργὸν οὐδέν, ἀλλὰ
[3, 5]	δ' εὐδιαθέτως εἴσω τὸ στρατόπεδον,	καὶ	μέσας μὲν τὰς τῶν ἡγεμόνων
[3, 10]	πρῶτος εἰς τὴν πόλιν εἰσέρχεται	καὶ	μετ' αὐτὸν οἱ λοιποί. Δέος
[3, 6]	τὰ μέτρα τῆς παρεμβολῆς φέροντες,	καὶ	μετ' αὐτοὺς ὁδοποιοί, τά τε
[3, 9]	τάς τε πύλας ἀνοίγουσιν αὐτῷ	καὶ	μετ' εὐφημιῶν ὑπήντων σωτῆρα καὶ
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων διεσκέδασεν τὴν τάξιν,	καὶ	μετὰ δεινῶν ἀλγηδόνων ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ
[3, 5]	δεξιάς. (Ἔπειτα προιόντες ὁδεύουσιν ἡσυχῇ	καὶ	μετὰ κόσμου πάντες, ὥσπερ ἐν
[3, 7]	τοῖς ποσὶν ἐμπλεκόμενοι πάντες εἴχοντο,	καὶ	μετὰ κωκυτῶν κοινωνὸν σφίσι τῆς
[3, 10]	φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ' αὐτοῖς,	καὶ	μετὰ πίστεις ἐπιθέσθαι προελθοῦσιν οὐχ
[3, 7]	ἐκ μέσων αἴρεται τῶν πολεμίων	καὶ	μετὰ πολλῆς ἀδείας ἐπὶ τὸ
[3, 3]	διῄρηνται τὰς τοπαρχίας. Γοφνὰ δευτέρα	καὶ	μετὰ ταύτην Ἀκραβετά, Θαμνὰ πρὸς
[3, 9]	αὐτὸς παραγενόμενος ἐκδέχεται τὸν υἱὸν	καὶ	μετὰ τριῶν ταγμάτων προελθὼν στρατοπεδεύεται
[3, 10]	δὲ ταχέως πιστευσάντων οἷς ἤθελον	καὶ	μετὰ φανερῶν ἐν ἀσφαλεῖ τῶν
[3, 2]	πταίσμασιν αἰδοῖ τε φυγῆς ταχείας	καὶ	μεταβολῆς ἐλπίδι, τῶν δὲ μὴ
[3, 6]	στρατιὰν εἰς κατάπληξιν τοῖς πολεμίοις	καὶ	μετανοίας καιρὸν διδούς, εἰ πρὸ
[3, 7]	τὴν κατὰ σφᾶς ἀσθένειαν ᾤδουν	καὶ	μετέωροι πρὸς ταραχὴν ὑπῆρχον. Ἐδόκει
[3, 7]	τεῖχος ἐφ' ἕνα συρρέοντας τόπον	καὶ	μετρουμένους τὸ ὕδωρ, ἐφ' ὃν
[3, 7]	ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν δύναμιν εἵπετο	καὶ	μέχρι δείλης ὁδεύσας πρὸς τὴν
[3, 7]	ἔβαλλον πᾶν τὸ προστυχὸν αὐταῖς.	Καὶ	μέχρι μὲν ἓξ ὡρῶν ἀντεῖχον
[3, 7]	μὴ ταχέως νικᾶν ἧτταν ἡγούμενοι.	Καὶ	μέχρι πέμπτης ἡμέρας προσβολαὶ μὲν
[3, 7]	μαχιμωτάτων διεσκίδνα τε τοὺς φρουροὺς	καὶ	μέχρι τοῦ στρατοπέδου τῶν Ῥωμαίων
[3, 7]	πᾶν εἶδος βελῶν· ἦν δὲ	καὶ	μὴ διικνουμένων πολὺς ὁ ψόφος
[3, 7]	τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ἐκκλίνειν ἐκέλευσεν	καὶ	μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποις· οὐδὲν
[3, 8]	Καλὸν οὖν, ἑταῖροι, δίκαια φρονεῖν	καὶ	μὴ ταῖς ἀνθρωπίναις συμφοραῖς προσθεῖναι
[3, 7]	ἀναιρούμενοί τε καθ' ἡμέραν πολλοὶ	καὶ	μηδὲν ἀντικακοῦν τοὺς πολεμίους, ὅτι
[3, 7]	πρὸς πᾶσαν αἰκίαν βασάνων ἀντέσχεν	καὶ	μηδὲν διὰ πυρὸς ἐξερευνῶσι τοῖς
[3, 7]	ποῖ ῥέψει τὰ Ἰουδαίων τέλους,	καὶ	μίαν αὐτῶν ᾔδει σωτηρίαν, εἰ
[3, 7]	ποιουμένων μίσει πρὸς τὸ ἔθνος	καὶ	μνήμῃ τῆς κατὰ τὸν Κέστιον
[3, 7]	ἀνήρ τις ἐξεφάνη Ἰουδαίων λόγου	καὶ	μνήμης ἄξιος· Σαμίου μὲν παῖς
[3, 7]	ἔπεσον, πλεῖστοι δ' ἐγένοντο τραυματίαι,	καὶ	μόλις περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν
[3, 10]	διοιδούντων ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι δὲ	καὶ	μυδῶντες οἱ νεκροὶ τὸν ἀέρα
[3, 2]	ἢ βουλῇ στρατηγούμενοι πρὸς εὐπειθεῖς	καὶ	νεύματι πάντα πράττοντας ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν
[3, 2]	δὲ πάντες ἔφυγον, σὺν οἷς	καὶ	Νίγερ, πολλὰ κατὰ τὴν φυγὴν
[3, 2]	μὲν ἀναχωροῦσι γεγηθότες ὡς διεφθαρμένου	καὶ	Νίγερος, ὁ δὲ εἰς τὸ
[3, 7]	τρίτῃ καὶ ἐπὶ συχνὰς ἡμέρας	καὶ	νύκτας πολεμῶν οὐκ ἔκαμνεν. (Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	ἀσφαλῶς ἐργαζόμενοι δι' ἡμέρας τε	καὶ	νυκτὸς τὸ τεῖχος ἤγειραν εἰς
[3, 8]	πατρίου κλέους. Χρήσομέν σοι δεξιὰν	καὶ	ξίφος· σὺ δ' ἂν μὲν
[3, 2]	συνέσει, Νίγερ τε ὁ Περαίτης	καὶ	ὁ Βαβυλώνιος Σίλας, πρὸς οἷς
[3, 8]	μὴ βουλόμενος θνήσκειν ὅταν δέῃ	καὶ	ὁ βουλόμενος, ὅταν μὴ δέῃ.
[3, 9]	τεθνεὼς γὰρ ἐπὶ τῆς ἁλώσεως	καὶ	ὁ Ἰώσηπος ἠγγέλλετο. Τοῦτο μεγίστου
[3, 7]	τῆς εἰς τὴν ἀπόλειψιν ὁρμῆς	καὶ	ὁ τῶν ὀδυρομένων ἔκλασεν οἶκτος,
[3, 9]	κατὰ στάσιν ἐκπίπτοντες τῶν πόλεων	καὶ	οἱ διαφυγόντες ἐκ τῶν κατεστραμμένων,
[3, 10]	συνελαύνουσιν αὐτοὺς εἰς τὰ σκάφη.	Καὶ	οἱ μὲν ἀναχθέντες εἰς ὅσον
[3, 10]	δὲ τοὺς ἐπιχωρίους ἀνεπαύσατο φόνου.	Καὶ	οἱ μὲν εἰς τὴν λίμνην
[3, 7]	τείχους καὶ προσβάλλειν πειρωμένοις ἐπεξέθεον.	Καὶ	οἱ μὲν ἐπὶ τῆς Ἰωταπάτης
[3, 9]	ἐπὶ τῷ στρατηγῷ πένθος ἐδημεύθη,	καὶ	οἱ μὲν ξένους, οἱ δὲ
[3, 8]	τῶν δ' ἐγγύθεν ἰδεῖν βιαζομένων.	Καὶ	οἱ μὲν πόρρωθεν κολάζειν ἐβόων
[3, 10]	τοὺς ἐπὶ τοῦ τείχους ἀνείργειν.	Καὶ	οἱ μὲν ὡς προσετέτακτο τοὺς
[3, 10]	πλέον ὡς στασιασταὶ καὶ φυγάδες	καὶ	οἷς τὰ τῆς εἰρήνης ὀνείδη
[3, 6]	πρὸς ἀσφάλειαν ἠκολούθουν πεζοί τε	καὶ	ὁπλῖται καὶ τῶν ἱππέων συχνοί.
[3, 3]	μαλθακαὶ καὶ πολύφοροι κατάδενδροί τε	καὶ	ὀπώρας ὀρεινῆς καὶ ἡμέρου μεσταί,
[3, 8]	ἑβδόμην ἡμέραν ἁλώσονται προειπεῖν ἔφη,	καὶ	ὅτι πρὸς Ῥωμαίων αὐτὸς ζωγρηθήσεται.
[3, 7]	στρατιὰν παραμυθούμενος, ὡς θυμουμένους ἑώρα	καὶ	οὐ προτροπῆς ἀλλ' ἔργων δεομένους,
[3, 7]	σύνοδος αὐτῶν καὶ τὰ φρονήματα.	Καὶ	οὐδὲ τοῖς γειτνιῶσι κακοῖς ἐσωφρονίζοντο,
[3, 7]	τὰ τείχη τῷ προανέχοντι σιδήρῳ.	Καὶ	οὐδεὶς οὕτως καρτερὸς πύργος ἢ
[3, 7]	τὴν βοὴν περιηχοῦντα τὰ ὄρη,	καὶ	οὐδὲν ἐπ' ἐκείνης τῆς νυκτὸς
[3, 2]	ἔφοδον αὐτῶν, προεξήγαγε τοὺς ἱππεῖς	καὶ	οὐδὲν οὔτε πρὸς τὸ πλῆθος
[3, 8]	ἁλούσης τῶν ἅμα αὐτοῖς μηνύεται,	καὶ	Οὐεσπασιανὸς αὐτίκα μετὰ σπουδῆς πέμπει
[3, 10]	δ' αὐτοὺς εἰς τὴν πόλιν.	Καὶ	Οὐεσπασιανὸς ἐπελθὼν ἵστησι πάντας ἐν
[3, 7]	τοῖς ὀξυβελέσιν ἐξικνούμενοι πολλοὺς ἀνῄρουν.	(Καὶ	Οὐεσπασιανὸς μὲν οὐκ εἰς μακρὰν
[3, 5]	κατὰ τῶν οὐχ ὁμοίων βέβαιον.	Καὶ	οὐκ ἂν ἁμάρτοι τις εἰπὼν
[3, 3]	νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι πάντοτε,	καὶ	οὔτε δειλία ποτὲ τοὺς ἄνδρας
[3, 7]	τῶν Ἰωταπατηνῶν καὶ τειχομαχίαι καρτερώτεραι,	καὶ	οὔτε Ἰουδαῖοι τὴν τῶν πολεμίων
[3, 4]	τὸν πόλεμον ἐπὶ τὴν χώραν,	καὶ	οὔτε νύκτωρ οὔτε μεθ' ἡμέραν
[3, 7]	ταῖς σανίσιν, ἧς ἐπολισθάνοντες ὑπεσύροντο;	Καὶ	οὔτε τῶν τρεπομένων οὔτε τῶν
[3, 10]	ἀσύντακτοί τε καὶ πολέμων ἄπειροι	καὶ	ὄχλος ἂν ἄλλως, οὐ στρατιὰ
[3, 10]	περιεῖχε τὴν χώραν ὀδμή τε	καὶ	ὄψις· οἱ μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ
[3, 10]	Ἰουδαίων τίθεσθαι; Σκεπτέον δ' ὅτι	καὶ	παθεῖν μὲν οὐδὲν ἀνήκεστον ἡμῖν
[3, 7]	ἀπὸ τῆς πόλεως· πλῆθος, γύναια	καὶ	παῖδες, ὡς ἐθεάσαντο τριπλῇ μὲν
[3, 8]	Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ αὐτοκράτωρ, σὺ	καὶ	παῖς ὁ σὸς οὗτος. Δέσμει
[3, 5]	δ' ἐξαρτύονται πρὸς τὴν ἔξοδον.	Καὶ	πάλιν αἱ σάλπιγγες ὑποσημαίνουσιν παρεσκευάσθαι.
[3, 3]	τό γε μὴν μαλθακὸν αὐτῆς	καὶ	πάμφορον, καὶ τὰ πεδία δένδρεσι
[3, 5]	ὀξυβελεῖς καὶ καταπέλτας καὶ λιθοβόλα	καὶ	πᾶν ἀφετήριον ὄργανον τιθέασιν, πάντα
[3, 7]	τειχῶν τοῖς σκεπάσμασιν αὐτῶν ἐπηφίεσαν	καὶ	πᾶν εἶδος βελῶν· ἦν δὲ
[3, 2]	πεδίον· τὸ δὲ ἦν πολὺ	καὶ	πᾶν ἱππάσιμον. Ὃ δὴ καὶ
[3, 10]	φυτὸν ἀρνεῖται διὰ τὴν πιότητα,	καὶ	πᾶν πεφυτεύκασιν οἱ νεμόμενοι, τοῦ
[3, 7]	μὲν τοὺς τοξότας καὶ σφενδονήτας	καὶ	πᾶν τὸ τῶν ἑκηβόλων πλῆθος
[3, 7]	καὶ δεινὸν ἐπηλάλαξεν ἡ στρατιά,	καὶ	πάντοθεν ἀφιεμένων ἀπὸ συνθήματος τῶν
[3, 8]	ἀλλὰ καὶ γῆς καὶ θαλάττης	καὶ	παντὸς ἀνθρώπων γένους, ἐγὼ δὲ
[3, 7]	ἠβούλετο τῶν ἔξω Ἰουδαίων διεπέμψατο	καὶ	παρ' αὐτῶν ἐλάμβανεν, παντός τε
[3, 7]	δ' ἀνὰ τὰ Ἰωτάπατα καρτερούντων	καὶ	παρ' ἐλπίδα τοῖς δεινοῖς ἀντεχόντων
[3, 9]	ἐπὶ τεθνάναι δοκοῦντος πρότερον ἀνελάμβανον.	Καὶ	παρ' οἷς μὲν εἰς ἀνανδρίαν,
[3, 8]	ἀναγαγεῖν αὐτόν, εἶναι γὰρ ταύτην	καὶ	παρὰ μὴ προιόντος λαβεῖν, ἀλλὰ
[3, 9]	διὰ τῶν προσχώρων ὥδευε τἀληθὲς	καὶ	παρὰ πᾶσιν ἀμφιβολίας ἦν ἤδη
[3, 9]	εὑρίσκετο, ζῆν δ' αὐτὸν ἔγνωσαν	καὶ	παρὰ Ῥωμαίοις ὄντα καὶ πρὸς
[3, 8]	τὸν καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενος. Τῶν δὲ	καὶ	παρὰ τὰς ἐσχάτας συμφορὰς ἔτι
[3, 8]	τοῦ Ἰωσήπου, πλείστη δ' αὐτῷ	καὶ	παρὰ τῷ πατρὶ μοῖρα σωτηρίας
[3, 8]	τοῦτο μεμίσηται παρὰ θεῷ τοῦτο	καὶ	παρὰ τῷ σοφωτάτῳ κολάζεται νομοθέτῃ·
[3, 4]	δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν. Συχνὸν δὲ	καὶ	παρὰ τῶν βασιλέων συνήχθη συμμαχικόν,
[3, 9]	θέρους ὑπὸ καυμάτων, πεδιὰς οὖσα	καὶ	παράλιος. (Ἐν δὲ τούτῳ συναθροισθέντες
[3, 10]	πόρρωθεν τοὺς Ῥωμαίους ἔβαλλον λίθοις	καὶ	παραξύοντες ἐγγύθεν ἔπαιον. Ἐκακοῦντο δ'
[3, 7]	κάτωθεν ὑπὸ τὸν βουβῶνα δόρατι	καὶ	παραχρῆμα διεργάζεται. (Κατ' ἐκείνην μὲν
[3, 7]	εὐσύνοπτος εἶναι πρὸς ἔκπληξιν· ἣ	καὶ	παραχρῆμα τοσαύτη τοὺς Ἰουδαίους κατέσχεν,
[3, 2]	τε ἔδοσαν καὶ δεξιὰς ἔλαβον	καὶ	παρεδέξαντο φρουράν. Τότε γε μὴν
[3, 7]	αὐτὴν μαχίμου πλήθους ἔρημον καταλαβών,	καὶ	παρελθὼν εἴσω πάντας ἡβηδὸν ἀναιρεῖ
[3, 7]	δὲ φθάσαντες καὶ τὰ ὄργανα	καὶ	πᾶσαν ὕλην κατέχωσαν. Περὶ δὲ
[3, 7]	τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενος	καὶ	πᾶσιν τοῖς ἐπτοημένοις δι' αὐτὸν
[3, 10]	καὶ γὰρ εἰ περὶ ἐλευθερίας	καὶ	πατρίδων ἐκείνοις ὁ πόλεμος κινδυνεύεται,
[3, 3]	οὐδὲν διάφορος. Ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ	καὶ	πεδιάδες, εἴς τε γεωργίαν μαλθακαὶ
[3, 2]	δὲ πρὸς ἐμπείρους πολέμων ἄπειροι	καὶ	πεζοὶ πρὸς ἱππεῖς, ἀσύντακτοί τε
[3, 7]	ὑπάρχουσαν καὶ πετρώδη, δύσβατον δὲ	καὶ	πεζοῖς, ἱππεῦσιν δ' ἀμήχανον. Οἱ
[3, 4]	συνεξαριθμουμένων τῶν βασιλικῶν ἱππέας τε	καὶ	πεζοὺς εἰς ἓξ ἀθροίζεσθαι μυριάδας
[3, 2]	τέως πρὸς ἀσφάλειαν ἱππεῖς τε	καὶ	πεζοὺς παραδίδωσιν ὅσους ἀνθέξειν ταῖς
[3, 7]	πέμπτου τάγματος μετὰ ἑξακοσίων ἱππέων	καὶ	πεζῶν τρισχιλίων πέμπει. Τούτῳ προσβαίνειν
[3, 5]	πρίονα καὶ κόφινον ἄμην τε	καὶ	πέλεκυν, πρὸς δὲ ἱμάντα καὶ
[3, 3]	πρὸς ταύταις καὶ Λύδδα, Ἀμμαοῦς	καὶ	Πέλλη καὶ Ἰδουμαία καὶ Ἐνγαδδαὶ
[3, 3]	δ' ἀπὸ Φιλαδελφείας μέχρι Ἰορδάνου.	Καὶ	Πέλλῃ μέν, ἣν προειρήκαμεν, τὰ
[3, 9]	τὴν πόλιν, τὸ δέκατον δὲ	καὶ	πέμπτον εἰς Σκυθόπολιν, ὡς μὴ
[3, 6]	τοὺς πολεμίους ἀρκετὴν ἔχει δύναμιν	καὶ	πεπτώκοι τὰ φρονήματα τῶν Ἰουδαίων
[3, 7]	τὴν Ἰωταπάταν ἐκ τῆς Τιβεριάδος	καὶ	πεπτωκότα τοῖς Ἰουδαίοις ἐγείρει τὰ
[3, 8]	Ῥωμαίων βασιλεῖς ἐσόμενα. Ἦν δὲ	καὶ	περὶ κρίσεις ὀνείρων ἱκανὸς συμβαλεῖν
[3, 1]	τῆς πατρῴας συνέσεως, τάχα τι	καὶ	περὶ τῶν ὅλων ἤδη τοῦ
[3, 2]	δὲ ἄλλους ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι	καὶ	περιελαύνοντες κατηκόντιζον ῥᾳδίως. Καὶ τοῖς
[3, 8]	τοῖς ἄλλοις κειμηλίοις φιλοφρονούμενός τε	καὶ	περιέπων διετέλει τὰ πολλὰ Τίτου
[3, 3]	δὴ περὶ τῆς Ἰουδαίων τε	καὶ	πέριξ χώρας ὡς ἐνῆν μάλιστα
[3, 7]	ἐπιστραφείς, ὅτε τὸ τεῖχος ἀνέβη	καὶ	περίοπτος πᾶσιν τῆς εὐτολμίας ἔστη,
[3, 2]	καίπερ ὄντες ὀλίγοι τῷ πολέμῳ	καὶ	περισσεύειν σφᾶς αὐτοὺς ὑπελάμβανον. Καὶ
[3, 7]	ἐβουλεύετο. Συναισθόμενοι δὲ τὸ πλῆθος	καὶ	περιχυθὲν αὐτῷ κατηντιβόλουν μὴ σφᾶς
[3, 7]	τείχους, ἀλλὰ πυρὶ καὶ σιδήρῳ	καὶ	πέτροις τοὺς ἐπὶ τὰ γέρρα
[3, 7]	προεξομαλιοῦντας τὴν ὁδὸν ὀρεινὴν ὑπάρχουσαν	καὶ	πετρώδη, δύσβατον δὲ καὶ πεζοῖς,
[3, 3]	τε τοῖς ἀπὸ τῶν ὀρῶν	καὶ	πηγαῖς ἀεννάοις ἅλις, εἴ ποτ'
[3, 10]	γὰρ τῇ τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ	καὶ	πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ αὐτὴν
[3, 7]	ὕλης, πρὸς δὲ ἀσφάλτου τε	καὶ	πίσσης, ἔτι δὲ θείου διίπτατο
[3, 8]	γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν ἄνδρα	καὶ	πίστεις περὶ σωτηρίας ἐδίδοσαν, οὐ
[3, 7]	οὓς Σέκστος τις Καλουάριος χιλίαρχος	καὶ	Πλάκιδος τοὺς ὑπὸ σφίσι τεταγμένους
[3, 7]	μὲν οὖν τέσσαρσιν ἡμέραις ἐξειργάσαντο	καὶ	πλατεῖαν ἤνοιξαν τῇ στρατιᾷ λεωφόρον·
[3, 7]	δὲ τούτων μὲν οὐκ ὀλίγοι	καὶ	πλείους ἐτρώθησαν, τῶν δ' ἀπὸ
[3, 7]	ἐπέβαινον ἕτεροι, παρακελευσάμενοί τε ἀλλήλοις	καὶ	πλευρὰν μὲν ἑνώσαντες, τοῖς δὲ
[3, 10]	ἐγίνοντο ταχέως ἀφθονίᾳ τε ὕλης	καὶ	πλήθει τεχνιτῶν. (Ἡ δὲ λίμνη
[3, 7]	τῶν πετροβόλων ἐβάλλοντο πῦρ τε	καὶ	πλῆθος ἀθρόων οἰστῶν, ἅπερ οὐ
[3, 10]	ἐφικτοὶ τοῖς Ῥωμαίων ἐγίνοντο βέλεσιν,	καὶ	πλησιάζειν τολμῶντες πρὶν δρᾶσαί τι
[3, 10]	τὰς σχεδίας, ἔστιν δ' ὅπου	καὶ	πλησιάζοντες, πόρρωθεν τοὺς Ῥωμαίους ἔβαλλον
[3, 10]	φόβος· πολλοὶ γὰρ οἱ βοηθήσοντες	καὶ	πλησίον· ἁρπάσαι δὲ τὴν νίκην
[3, 10]	Ῥωμαῖοι. Πολλή τε ἦν αὐτῶν	καὶ	ποικίλη φθορὰ πανταχοῦ, μέχρι τραπέντες
[3, 8]	δεξιᾶς, ὃν δὲ δεήσει δυσωπῶν,	καὶ	ποικίλοις διαιρούμενος πάθεσιν ἐπὶ τῆς
[3, 3]	μέρος αὐτῆς ἀργὸν οὐδέν, ἀλλὰ	καὶ	πόλεις πυκναὶ καὶ τὸ τῶν
[3, 8]	δύσεως ἀτάφους ἐκρίπτειν ἔκριναν καίτοι	καὶ	πολεμίους θάπτειν θεμιτὸν ἡγούμενοι, παρ'
[3, 10]	θανάτου καταφρονοῦντες, ἀλλ' ἀσύντακτοί τε	καὶ	πολέμων ἄπειροι καὶ ὄχλος ἂν
[3, 7]	τὰς πέριξ κώμας πάσας τε	καὶ	πολίχνας, ἃς μὲν παντελῶς ἐκλελειμμένας,
[3, 9]	καὶ τὰς περιοίκους κώμας τε	καὶ	πολίχνας ἐξαιρῶσιν τῆς Ἰόππης. Οἱ
[3, 9]	λοιπὸν ἐγγυωμένου τοὺς ἐν αὐτοῖς,	καὶ	πολλὰ κεκακωμένην τὴν πόλιν ἐκ
[3, 7]	Ἐμπίπτοντες γὰρ ἀθρόοι ταῖς πύλαις	καὶ	πολλὰ τοὺς ἐπ' αὐτῶν ὀνομαστὶ
[3, 9]	ἐξωθουμένοις, Ῥωμαίων δὲ τῆς πόλεως·	Καὶ	πολλὴ μὲν οἰμωγὴ συρρηγνυμένων ἐγίνετο
[3, 3]	μάχιμοί τε γὰρ ἐκ νηπίων	καὶ	πολλοὶ Γαλιλαῖοι πάντοτε, καὶ οὔτε
[3, 8]	δεξιαί, περιωλίσθανεν δὲ τὰ ξίφη,	καὶ	πολλοὶ τὰς ῥομφαίας ἐπιφέροντες αὐτομάτως
[3, 6]	γυναικῶν καὶ τέκνων, τρέπονται ταχέως.	Καὶ	πολλοὺς μὲν τιτρώσκουσι τῶν Ῥωμαίων,
[3, 2]	τὴν δύναμιν πᾶσαν ἐπισυλλέξαντες ὀργιλώτερον	καὶ	πολλῷ πλείους ἐπαλινδρόμουν ἐπὶ τὴν
[3, 7]	πάλιν προσβάλλουσι τοῖς Ῥωμαίοις ἐπεξελθόντες	καὶ	πολὺ καρτερώτερον ἀντιπαρετάξαντο, θαρραλεώτεροι μὲν
[3, 7]	παρεσκευασμένον ἔχοντες μετὰ τάχους πολλοὶ	καὶ	πολὺ πάντοθεν τῶν Ῥωμαίων κατέχεον
[3, 10]	οἱ πολέμιοι τὸ πεδίον· παρὸ	καὶ	πολὺ πλείους ἔδοξαν. Οἱ δὲ
[3, 3]	πεδιάδες, εἴς τε γεωργίαν μαλθακαὶ	καὶ	πολύφοροι κατάδενδροί τε καὶ ὀπώρας
[3, 10]	μῆκος γλυκεῖά τε ὅμως ἐστὶ	καὶ	ποτιμωτάτη· καὶ γὰρ τῆς ἑλώδους
[3, 10]	πλείους τῶν ἱππέων ὡρμημένους ὁρῶν	καὶ	πρὶν ἀφικέσθαι βοήθειαν, ἔστιν δ'
[3, 9]	ὡς μὴ δοκοῖεν ἀκροβολιζόμενοι παρεῖναι·	Καὶ	πρὶν εἰς λόγους ἐλθεῖν ἐπεκθέουσιν
[3, 6]	οὐ μόνον πρὸ μάχης, ἀλλὰ	καὶ	πρὶν ἰδεῖν τοὺς ἐχθροὺς διασκίδνανται
[3, 7]	παρερρωγότα τοῦ τείχους τοὺς δυνατωτάτους	καὶ	πρὸ πάντων ἀνὰ ἓξ ἄνδρας,
[3, 10]	ἐμὴν ὁρμὴν παρακροτεῖσθαι θεῷ συμμάχῳ,	καὶ	προγινώσκετε σαφῶς, ὅτι τῆς ἔξω
[3, 8]	δὲ τὴν ἔφοδον ὁ Ἰώσηπος	καὶ	προδοσίαν ἡγούμενος εἶναι τῶν τοῦ
[3, 1]	ταῖς ἀπὸ νεότητος στρατείαις ἐγγεγηρακότα	καὶ	προειρηνεύσαντα μὲν πάλαι Ῥωμαίοις τὴν
[3, 7]	ὀψιγενῶν πεσεῖν” ἐπ' ἔργα τρέπεται.	Καὶ	προελθὼν μετὰ τῶν μαχιμωτάτων διεσκίδνα
[3, 4]	τάς τε πόλεις ἔξωθεν λῃζόμενοι	καὶ	προθέοντας ὁπότε θαρρήσειαν ἀνακόπτοντες. Ὥρμησέ
[3, 1]	κελεύουσιν αἱ ἀνάγκαι μειλιξάμενός τε	καὶ	προθεραπεύσας. Ὁ δ' ἀπὸ τῆς
[3, 5]	Κἀκεῖνοι τοσαυτάκις ἀντιβοῶσιν μέγα τι	καὶ	πρόθυμον ἕτοιμοι λέγοντες εἶναι, φθάνουσιν
[3, 7]	ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν,	καὶ	προνοίᾳ θεοῦ τὸν συνετώτατον εἶναι
[3, 3]	δ' αὐτῆς πέρας ἡ Μωαβῖτις,	καὶ	πρὸς ἀνατολὴν Ἀραβίᾳ τε καὶ
[3, 5]	μεσημβρινὸν δὲ Λιβύης τὸ πιότατον	καὶ	πρὸς ἄρκτον Ἴστρος τε καὶ
[3, 10]	ἀστρατεύτους ἀντιτασσώμεθα; Λογίζεσθε δέ, ὅτι	καὶ	πρὸς γυμνῆτας ὁπλῖται καὶ ἱππεῖς
[3, 5]	ἂν τοῖς ἀγνοοῦσιν τῶν φιλοκαλούντων	καὶ	πρὸς ἐμπειρίας ἡ ἀγωγὴ τῆς
[3, 6]	τοῖς Ῥωμαίοις συρραγέντες ἀδοκήτοις πολλοὶ	καὶ	πρὸς μάχην ἕτοιμοι πρόθυμοί τε
[3, 8]	τότε συνδιέθηκεν μὲν πλείστους ἑαυτῷ	καὶ	πρὸς οἶκτον τοῦ Ἰωσήπου, πλείστη
[3, 7]	ἑτοίμους εἰς μάχην ἰδὼν συμβάλλει	καὶ	πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντας ἐδίωκεν. Συμφυγόντων
[3, 2]	ἱππεῖς, ἀσύντακτοί τε πρὸς ἡνωμένους	καὶ	πρὸς ὁπλίτας ἐξηρτυμένους εἰκαιότερον ὡπλισμένοι,
[3, 10]	μὲν τῶν πατρίδων, βιάζεσθαι δὲ	καὶ	πρὸς οὓς ἂν καταφύγωσιν πολεμεῖν
[3, 6]	πρὸ μάχης μεταβάλοιντο· ἅμα δὲ	καὶ	πρὸς πολιορκίαν τῶν ἐρυμάτων ἐξηρτύετο.
[3, 9]	δὲ τὸν αἰγιαλὸν ἐναντίος βορέας	καὶ	πρὸς ταῖς δεχομέναις πέτραις ὑψηλὸν
[3, 5]	καὶ πρὸς τὰς ἐφόδους αὐτοῖς	καὶ	πρὸς τὰς ἀνακλήσεις ὑποχωροῦσιν ἀθρόοι.
[3, 5]	τε εἰσόδους τῶν ὑποζυγίων εὐμαρεῖς	καὶ	πρὸς τὰς ἐκδρομὰς αὐτῶν, εἰ
[3, 5]	ἐπιστρέφονταί τε ταχέως, ἵνα δέοι,	καὶ	πρὸς τὰς ἐφόδους αὐτοῖς καὶ
[3, 7]	πρὸς τὸ πανοῦργον τοῦ στρατηγήματος	καὶ	πρὸς τὰς τόλμας παρωξύνετο τῶν
[3, 7]	οἰομένοις εἶναι πολλὴν ἐποίησεν ἀθυμίαν,	καὶ	πρός τε τὴν ἐπίνοιαν τοῦ
[3, 8]	ταῖς συμφοραῖς ᾕρει τοῦ Ἰωσήπου	καὶ	πρὸς τὴν ἡλικίαν ἔλεος, ἀναμιμνησκομένῳ
[3, 8]	ἀνάμνησις αὐτοῦ τῶν ἔργων εἰσῄει	καὶ	πρὸς τὴν μεταβολὴν θάμβος, τῶν
[3, 10]	Πολλῶν δὲ πανταχοῦ φονευομένων διασκίδνανται	καὶ	πρὸς τὴν πόλιν ὡς ἕκαστος
[3, 10]	εὐταξίαν τῶν πολεμίων ὑποδείσαντες προθέουσιν,	καὶ	πρὸς τὴν πρώτην ἔφοδον τῶν
[3, 7]	τῆς πόλεως κατεπλάγησαν. (Οὐεσπασιανὸς δὲ	καὶ	πρὸς τὸ πανοῦργον τοῦ στρατηγήματος
[3, 10]	πρὸς τὸ τεῖχος φυγὰς ὑπετέμνετο	καὶ	πρὸς τὸ πεδίον ἀπέστρεφεν, ἕως
[3, 8]	κοινῆς ἁπάντων ζῴων φύσεως ἀλλότριον	καὶ	πρὸς τὸν κτίσαντα θεὸν ἡμᾶς
[3, 8]	ἐλθεῖν. (Ἐνδοιάζοντος δὲ τοῦ Ἰωσήπου	καὶ	πρὸς τὸν Νικάνορα τὸ μὲν
[3, 5]	τὰς τοῦ βίου διακονίας ἀλλὰ	καὶ	πρὸς τοὺς πολέμους χρήσιμον. Εἰ
[3, 10]	σταδίων δ' εὖρος οὖσα τεσσαράκοντα	καὶ	πρὸς τούτοις ἑτέρων ἑκατὸν τὸ
[3, 9]	ἔγνωσαν καὶ παρὰ Ῥωμαίοις ὄντα	καὶ	πρὸς τῶν ἡγεμόνων πλέον ἢ
[3, 10]	μέν γε καὶ τάξασθαι ῥᾴδιοι	καὶ	προσαμύνειν ἑαυτοῖς, αἱ δ' ὑπέρογκοι
[3, 10]	βέλος ἔφθανεν ἢ σχεδία κατελάμβανεν,	καὶ	προσβαίνειν ὑπ' ἀμηχανίας εἰς τοὺς
[3, 7]	ἀνάλωτον, ἔφευγον ἀπὸ τοῦ τείχους	καὶ	προσβάλλειν πειρωμένοις ἐπεξέθεον. Καὶ οἱ
[3, 7]	ὁ πρὸ τῆς μάχης περίβολος,	καὶ	προσβατὸν ὑπὸ πτωμάτων τὸ τεῖχος
[3, 10]	προθυμία δαιμόνιος ἐμπίπτει τοῖς ἀνδράσιν,	καὶ	προσγενομένου πρὶν συμβαλεῖν Τραιανοῦ μετὰ
[3, 9]	πόλις. Παρωξύνοντο δὲ ταῖς πληγαῖς	καὶ	προσεξεκαίοντο ταῖς κακοπραγίαις· τό γε
[3, 7]	ἔγνω καρτερώτερον ἅπτεσθαι τῆς πολιορκίας,	καὶ	προσκαλεσάμενος τοὺς ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνας
[3, 8]	τῷ θανάτῳ παρωξύνοντο πρὸς αὐτόν,	καὶ	προστρέχων ἄλλος ἄλλοθεν ξιφήρεις ἐκάκιζόν
[3, 1]	καὶ δέος, φανερῶς δὲ ὑπερηφάνει	καὶ	προσωργίζετο, στρατηγῶν μὲν ῥᾳστώνῃ μᾶλλον
[3, 7]	πρὸς τὰς κολάσεις ὑπεροψίαν, ἐπειδὴ	καὶ	πρότερον ληφθείς τις τῶν ἀπὸ
[3, 8]	ἡγεμόνων οὐδεὶς ἦν, ὃς εἰ	καὶ	πρότερον ὠργίζετο, τότε πρὸς τὴν
[3, 9]	εἰρηνικὰ τοῖς κατὰ τὴν πόλιν	καὶ	προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεις· ἀκηκόει γάρ,
[3, 8]	τε τῷ Ἰωσήπῳ δοῦναι κελεύσας	καὶ	προτρεψομένους ἀνελθεῖν. (Ἀφικόμενοι γοῦν παρεκάλουν
[3, 9]	καταδείσαντες οἱ γηραιοὶ τοῦ δήμου	καὶ	προύχειν δοκοῦντες φεύγουσι μὲν εἰς
[3, 9]	αἱ δέ εἰσιν κρημνοὶ βαθεῖς	καὶ	προύχουσαι σπιλάδες εἰς τὸ πέλαγος,
[3, 10]	ἡττώμενοι; προκινδυνεύσω γάρ, εὖ ἴστε,	καὶ	πρῶτος εἰς τοὺς πολεμίους ἐμβαλῶ.
[3, 7]	ᾔεσαν ἡσυχῆ πρὸς τὸ τεῖχος.	Καὶ	πρῶτος ἐπιβαίνει Τίτος σὺν ἑνὶ
[3, 10]	δύναιντο τάς τε ἀγκύρας ἔβαλλον	καὶ	πυκνώσαντες ὥσπερ φάλαγγα τὰς ναῦς
[3, 8]	προπεμπόμενος ᾔδειν τὸν Ἰουδαίων νόμον,	καὶ	πῶς στρατηγοῖς ἀποθνήσκειν πρέπει. Νέρωνί
[3, 5]	αὐτοῖς οὐ λιποταξίου μόνον ἀλλὰ	καὶ	ῥᾳστώνης ὀλίγης θανατικοὶ οἵ τε
[3, 5]	καὶ πρὸς ἄρκτον Ἴστρος τε	καὶ	Ῥῆνος τῆς ἡγεμονίας ὅροι; δεόντως
[3, 4]	πρὶν ἀποστῆναι Γαλιλαίων ἐτείχισεν ὡς	καὶ	Ῥωμαίοις δυσάλωτον εἶναι· διὸ καὶ
[3, 7]	τὸ πῦρ· προσήκειν γε μὴν	καὶ	Ῥωμαίοις μετὰ ἀσφαλείας καὶ τὸ
[3, 7]	χώρας Γαλιλαίους συναθροίσειν ᾗ τάχος	καὶ	Ῥωμαίους ἑτέρῳ πολέμῳ τῆς πόλεως
[3, 6]	λοχᾶσθαι δυναμένας ὕλας, οἷς εἵπετο	καὶ	Ῥωμαίων ὁπλιτικὴ μοῖρα πεζοί τε
[3, 7]	ἀπετρέποντο τοῦ τείχους, ἀλλὰ πυρὶ	καὶ	σιδήρῳ καὶ πέτροις τοὺς ἐπὶ
[3, 2]	δύο τῶν ἡγεμόνων, Ἰωάννης τε	καὶ	Σίλας· οἱ λοιποὶ δὲ τραυματίαι
[3, 3]	καὶ πρὸς ἀνατολὴν Ἀραβίᾳ τε	καὶ	Σιλωνίτιδι, πρὸς δὲ Φιλαδελφηνῇ καὶ
[3, 3]	ἀπὸ δὲ μεσημβρίας Σαμαρεῖτίς τε	καὶ	Σκυθόπολις μέχρι τῶν Ἰορδάνου ναμάτων.
[3, 4]	συμμαχικόν, Ἀντιόχου μὲν καὶ Ἀγρίππα	καὶ	Σοαίμου παρασχομένων ἀνὰ δισχιλίους πεζοὺς
[3, 8]	ᾖ βέβαιον, θέλεις. Ἀλλ' εἰ	καὶ	σοὶ λήθην σεαυτοῦ κατέχεεν ἡ
[3, 6]	μηχανήματα. Μετὰ τούτους ἡγεμόνες τε	καὶ	σπειρῶν ἔπαρχοι σὺν χιλιάρχοις, ἐπιλέκτους
[3, 8]	ὑπὸ θεοῦ προνοίας σὺν ἑτέρῳ,	καὶ	σπουδάζων μήθ' ὑπὸ τοῦ κλήρου
[3, 1]	καταγαγεῖν. (Ταῦτά τε δὴ προκλῃδονιζόμενος	καὶ	σταθερὰν μετ' ἐμπειρίας τὴν ἡλικίαν
[3, 7]	ἀνετίθει τῷ στρατηγῷ τὴν ἅλωσιν,	καὶ	στείλας ἀγγέλους πρὸς Οὐεσπασιανὸν ᾐτεῖτο
[3, 10]	ὁπλῖται καὶ ἱππεῖς πρὸς πεζοὺς	καὶ	στρατηγούμενοι πρὸς ἀστρατηγήτους διαγωνίζεσθε, καὶ
[3, 10]	μέν γε βασιλικώτατα σταφυλήν τε	καὶ	σῦκον δέκα μησὶν ἀδιαλείπτως χορηγεῖ,
[3, 10]	πρὶν δρᾶσαί τι παθεῖν ἔφθανον	καὶ	σὺν αὐτοῖς ἐβαπτίζοντο τοῖς σκάφεσιν.
[3, 7]	Ἰώσηπος περὶ τῇ πόλει προπηδᾷ	καὶ	σὺν αὐτῷ πᾶν τὸ τῶν
[3, 10]	ἵππον ἤλαυνεν εἰς τοὺς πολεμίους	καὶ	σὺν κραυγῇ μετ' αὐτὸν οἱ
[3, 7]	πεσεῖν αὐτοὺς ὑπὸ Ῥωμαίων προέλαβον	καὶ	συναθροισθέντες ἐπὶ τὰ καταλήγοντα τῆς
[3, 7]	Τούτῳ προσβαίνειν μὲν τὸ ὄρος	καὶ	συνάπτειν μάχην οὐκ ἀσφαλὲς ἔδοξεν
[3, 7]	παρεῖχεν τόπον, ἑνοῖ τὰ σκεπάσματα,	καὶ	συναφθείσης ἅμα αὐτοῖς τῆς δυνάμεως
[3, 7]	καύσεως οὐκ ἦν, πηδῶντες δὲ	καὶ	συνειλούμενοι ταῖς ἀλγηδόσιν ἀπὸ τῶν
[3, 8]	σωθῆναι. Πιστὸς ἔδοξεν ταῦτα εἰπὼν	καὶ	συνεκληροῦτο πείσας. ἑτοίμην δ' ὁ
[3, 2]	τρεῖς ἄνδρες ἀλκήν τε κορυφαῖοι	καὶ	συνέσει, Νίγερ τε ὁ Περαίτης
[3, 8]	ἄρα δόξαν ἀνδρείας, ψευδῆ δὲ	καὶ	συνέσεως εἶχες, εἴ γε σωτηρίαν
[3, 7]	ἄνδρα τῶν ἐπισήμων κατὰ χεῖρα	καὶ	σύνεσιν, περικατασχεῖν κελεύσας τὴν πόλιν,
[3, 3]	ἡ μὲν γὰρ ἐνεργὸς ὅλη	καὶ	συνεχής ἐστιν καρποφόρος, ἡ Περαία
[3, 8]	χιλίαρχον Νικάνορα γνώριμον τῷ Ἰωσήπῳ	καὶ	συνήθη πάλαι. Παρελθὼν δ' οὗτος
[3, 3]	περιίσχει μὲν ἡ Φοινίκη τε	καὶ	Συρία, διορίζει δὲ ἀπὸ μὲν
[3, 3]	δ' αὐτὴν μιγάδες Ἰουδαῖοί τε	καὶ	Σύροι. Τὰ μὲν δὴ περὶ
[3, 6]	ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνων ἔταξεν ἀποσκευὰς	καὶ	συχνοὺς ἐπὶ τούτοις πρὸς ἀσφάλειαν
[3, 7]	εἰς εἴκοσι πήχεις τὸ ὕψος,	καὶ	συχνοὺς μὲν πύργους ἐνῳκοδόμησαν αὐτῷ,
[3, 1]	τάς τε Ῥωμαικὰς δυνάμεις συνήγαγε	καὶ	συχνοὺς παρὰ τῶν γειτνιώντων βασιλέων
[3, 9]	καὶ τὸ νικᾶν εἴη βέβαιον,	καὶ	σφαλερὸν τὸ μάχεσθαι πολλοῖς μετ'
[3, 5]	ἕπεται τὰ ἔργα· παρ' ὃ	καὶ	σφάλλονται μὲν ἥκιστα, κἂν πταίσωσι
[3, 7]	ὁμοίως δὲ συνήγγιζον οἱ τοξόται	καὶ	σφενδονῆται. Διὰ δὲ ταῦτα μηδενὸς
[3, 7]	Ἀράβων τοξοτῶν πλῆθος ἀκοντισταί τε	καὶ	σφενδονῆται πάντες ἅμα τοῖς μηχανήμασιν
[3, 7]	Οὐεσπασιανὸς τούτοις μὲν τοὺς τοξότας	καὶ	σφενδονήτας καὶ πᾶν τὸ τῶν
[3, 7]	βέλη πρὸς ἄφεσιν, ὁμοίως δὲ	καὶ	σφενδονήτας καὶ τοὺς ἐπὶ τῶν
[3, 10]	καὶ διότι Ἰουδαῖοι μέν, εἰ	καὶ	σφόδρα τολμηταὶ καὶ θανάτου καταφρονοῦντες,
[3, 8]	ἀναζητοῦντες κατά τε ὀργὴν σφετέραν	καὶ	σφόδρα τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη
[3, 7]	μὲν πρῶτον ἐπὶ δεξιὰς προυκαλεῖτο	καὶ	σώζεσθαι παρεκάλει διαβεβαιούμενος ἀσφάλειαν τὰ
[3, 7]	τοῖς Ῥωμαίοις χαλεποὶ καὶ ψυχῆς	καὶ	σώματος ἀφειδοῦντες ἐμάχοντο, ἐκ διαδοχῆς
[3, 7]	κειμένους· εἶναι γὰρ τῇ πόλει	καὶ	σωτηρίας μὲν ἐλπὶς παραμένων, παντὸς
[3, 7]	πάντοθεν τῶν Ῥωμαίων κατέχεον συνεπαφιέντες	καὶ	τὰ ἀγγεῖα βρασσόμενα τῇ θέρμῃ.
[3, 5]	καὶ κόσμου. Πάντα δ' αὐτοῖς	καὶ	τὰ ἄλλα μετ' εὐταξίας ἀνύεται
[3, 7]	ἐπεκθέουσιν, καὶ τά τε μηχανήματα	καὶ	τὰ γέρρα καὶ τὰ χώματα
[3, 5]	διαφέροιντο. Τειχίζεται δὲ ὁ περίβολος	καὶ	τὰ ἐν αὐτῷ πάντα θᾶττον
[3, 7]	μὴ καθορώμενοι διὰ τὸ ὕψος	καὶ	τὰ θωράκια τῶν πύργων εἰς
[3, 7]	κολπούμεναι, περιολισθάνοι δὲ ἀπ' αὐτῶν	καὶ	τὰ λοιπὰ βέλη καὶ τὸ
[3, 6]	οἱ τὰς ἑλεπόλεις φέροντες ὀρεῖς	καὶ	τὰ λοιπὰ μηχανήματα. Μετὰ τούτους
[3, 7]	μὲν οὖν τούς τε καταπέλτας	καὶ	τὰ λοιπὰ τῶν ἀφετηρίων, ὡς
[3, 7]	ἡλικίας πλὴν νηπίων καὶ γυναικῶν.	Καὶ	τὰ μὲν αἰχμάλωτα χίλια πρὸς
[3, 9]	δὲ τἀληθῆ διεκαλύπτετο τῷ χρόνῳ	καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰωταπάτην
[3, 6]	δέκα τήν τε ἑαυτῶν σκευὴν	καὶ	τὰ μέτρα τῆς παρεμβολῆς φέροντες,
[3, 9]	προσεσχεδιάζετό γε μὴν τοῖς πεπραγμένοις	καὶ	τὰ μὴ γενόμενα· τεθνεὼς γὰρ
[3, 7]	τὰς φυλακὰς κελεύσας τοῖς ἐξιοῦσιν	καὶ	τὰ νῶτα καλύπτειν νάκεσιν, ὡς
[3, 7]	τάγματος, οἱ λοιποὶ δὲ φθάσαντες	καὶ	τὰ ὄργανα καὶ πᾶσαν ὕλην
[3, 3]	μὴν μαλθακὸν αὐτῆς καὶ πάμφορον,	καὶ	τὰ πεδία δένδρεσι ποικίλοις κατάφυτα
[3, 8]	μελλούσας αὐτῷ συμφορὰς προεσήμαινεν Ἰουδαίων	καὶ	τὰ περὶ τοὺς Ῥωμαίων βασιλεῖς
[3, 1]	ἐπανάστασιν, προκαταλήψεται δ' αὐτοῖς ἤδη	καὶ	τὰ πέριξ ἔθνη συννοσοῦντα. Μόνον
[3, 4]	αὐλίζεται. Προιόντες δὲ ἑκατέρωθεν συνεχῶς	καὶ	τὰ πέριξ τῆς χώρας κατατρέχοντες
[3, 7]	διίπτατο τὸ πῦρ ἐπινοίας τάχιον,	καὶ	τὰ πολλῷ καμάτῳ πεπονημένα τοῖς
[3, 8]	αὐτὸν εἰς τὴν ἡγεμονίαν ἤδη	καὶ	τὰ σκῆπτρα δι' ἑτέρων σημείων
[3, 7]	τε ἀκοὰς πρὸς τὴν βοὴν	καὶ	τὰ σώματα πρὸς τὰς ἀφέσεις
[3, 7]	αὔης εἶχον ὕλης τριχόθεν ἐπεκθέουσιν,	καὶ	τά τε μηχανήματα καὶ τὰ
[3, 8]	τῆς τότε ὥρας ἔνθους γενόμενος	καὶ	τὰ φρικώδη τῶν προσφάτων ὀνείρων
[3, 7]	ὁρῶν τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων εὔπορον	καὶ	τὰ φρονήματα γενναῖα τῶν ἀνδρῶν,
[3, 7]	ἀπειλὴν ἥ τε σύνοδος αὐτῶν	καὶ	τὰ φρονήματα. Καὶ οὐδὲ τοῖς
[3, 7]	τήν τε πόλιν κατασκάψαι κελεύει	καὶ	τὰ φρούρια πάντα προσεμπίπρησιν αὐτῆς.
[3, 7]	ἐκεῖνοι διερρίπτουν τε τὸ χῶμα	καὶ	τὰ χαρακώματα σὺν τοῖς γέρροις
[3, 7]	τε μηχανήματα καὶ τὰ γέρρα	καὶ	τὰ χώματα τῶν Ῥωμαίων ὑπεπίμπρασαν.
[3, 7]	ἡγούμενος τῷ μήκει τοῦ χρόνου	καὶ	ταῖς ἐκδρομαῖς ἀντιπολιορκεῖσθαι, τῶν χωμάτων
[3, 7]	~(Ἐγειρομένου δὲ τοῦ χώματος ἤδη	καὶ	ταῖς ἐπάλξεσιν ὅσον οὔπω πλησιάζοντος
[3, 7]	τῇ τε φύσει τοῦ χωρίου	καὶ	ταῖς τόλμαις τῶν Ἰουδαίων ἀντιφιλονεικῶν
[3, 6]	δ' ἦν τὸ ἀσθενέστερον Γαλιλαίων	καὶ	ταῖς φυγαῖς ἐναποκάμνον, ὁρῶν δὲ
[3, 7]	τε καταπέλται τὰς λόγχας ἀνερροίζουν	καὶ	ταλαντιαῖοι λίθοι μέγεθος ἐκ τῶν
[3, 5]	τό τε ἐξ ἔθους σημεῖον	καὶ	τἆλλα παραγγέλματα δίδωσιν διαφέρειν εἰς
[3, 10]	ἐν ὀλίγοις· οἱ μέν γε	καὶ	τάξασθαι ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν ἑαυτοῖς,
[3, 10]	τὰ δὲ τῆς ἡμετέρας ἐμπειρίας	καὶ	τάξεως τί δεῖ καὶ λέγειν;
[3, 5]	χειροτέχναις χωρίον θῶκοί τε λοχαγοῖς	καὶ	ταξιάρχοις, ὅπῃ δικάζοιεν, εἴ τινες
[3, 10]	~(Ἔπειτα προελθὼν αὐτῆς τε μεταξὺ	καὶ	Ταριχεῶν στρατοπεδεύεται, τειχίζει τε τὴν
[3, 8]	ὅ τε Νικάνωρ προσέκειτο λιπαρῶν	καὶ	τὰς ἀπειλὰς τοῦ πολεμίου πλήθους
[3, 8]	θεμιτὸν ἡγούμενοι, παρ' ἑτέροις δὲ	καὶ	τὰς δεξιὰς τῶν τοιούτων νεκρῶν
[3, 6]	κατευθύνειν καὶ χθαμαλοῦν τὰ δύσβατα	καὶ	τὰς ἐμποδίους ὕλας προανακόπτειν, ὡς
[3, 5]	ὕπνους αὐτοῖς καὶ τὰς φυλακὰς	καὶ	τὰς ἐξεγέρσεις σάλπιγγες προσημαίνουσιν, οὐδ'
[3, 9]	ὑπὸ τῶν ταύτῃ πλοιζομένων καλεῖται·	καὶ	τὰς μὲν ἀλλήλαις τῶν νεῶν
[3, 7]	τοῦ στρατοπέδου τῶν Ῥωμαίων κατέτρεχεν,	καὶ	τὰς μὲν ἐπὶ τῶν χωμάτων
[3, 7]	δὲ Οὐεσπασιανῷ φθάσαι τὸ κίνημα	καὶ	τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι· καὶ
[3, 7]	μόνον αὐτὴν τὴν πόλιν, ἀλλὰ	καὶ	τὰς πέριξ κώμας πάσας τε
[3, 9]	δ' ἱππεῖς προνομεύωσι τὴν πέριξ	καὶ	τὰς περιοίκους κώμας τε καὶ
[3, 6]	ἄτακτον αὐτῶν τὴν ὑποχώρησιν γενέσθαι	καὶ	τὰς πληγὰς ἐπιπολαίους πεφραγμένων πάντοθεν
[3, 7]	νεκροὶ δὲ κατὰ τὴν ἅλωσιν	καὶ	τὰς πρότερον μάχας συνηριθμήθησαν τετρακισμύριοι.
[3, 1]	πίστεως αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς ὅμηρον	καὶ	τὰς τούτων ἀκμὰς χεῖρα τῆς
[3, 6]	δὲ τούτων τάς τε ἰδίας	καὶ	τὰς τῶν ὑπ' αὐτὸν ἡγεμόνων
[3, 7]	ἀράμενοι πῦρ πάλιν τὰ μηχανήματα	καὶ	τὰς ὑποδύσεις ἅμα τοῖς ἔργοις
[3, 5]	ὁμοῦ, τούς τε ὕπνους αὐτοῖς	καὶ	τὰς φυλακὰς καὶ τὰς ἐξεγέρσεις
[3, 8]	δ' ἀνιὼν ἐζήτει δρασμοῦ διάδυσιν	καὶ	τὰς φυλακὰς κατεσκέπτετο. Φρουρουμένων δὲ
[3, 5]	οὐ τὰ σώματα μόνον ἀλλὰ	καὶ	τὰς ψυχὰς ἀλκίμους, προσασκοῦνται δὲ
[3, 5]	τῶν πονούντων· εἰ δ' ἐπείγοι,	καὶ	τάφρος ἔξωθεν περιβάλλεται βάθος τετράπηχυς
[3, 7]	εἰκότα πιστὸν ἐποίει τὸν προδότην,	καὶ	τάχα μὲν ἀληθεύειν ἐκεῖνον, μηδὲν
[3, 7]	δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀκραιφνεῖς διεδέχοντο	καὶ	ταχέως ἀντὶ τῶν ἀποβιασθέντων ἐπέβαινον
[3, 7]	ἀδιάλειπτοι, ἐκδρομαὶ δὲ τῶν Ἰωταπατηνῶν	καὶ	τειχομαχίαι καρτερώτεραι, καὶ οὔτε Ἰουδαῖοι
[3, 7]	τε πρὸ ὀφθαλμῶν σφαγησομένους γέροντας	καὶ	τέκνα καὶ γυναῖκας ἀναιρεθησομένας ὑπὸ
[3, 6]	ὑπὲρ κινδυνευούσης πατρίδος καὶ γυναικῶν	καὶ	τέκνων, τρέπονται ταχέως. Καὶ πολλοὺς
[3, 5]	διαμετρεῖται δὲ παρεμβολὴ τετράγωνος αὐτοῖς.	Καὶ	τεκτόνων πλῆθος ἕπεται τῶν τε
[3, 10]	τὰ τῆς Σεμεχωνίτιδος λίμνης ἕλη	καὶ	τέλματα, διαμείψας δ' ἑτέρους ἑκατὸν
[3, 10]	τὸ λοιπὸν πλῆθος εἰς τρισμυρίους	καὶ	τετρακοσίους ὄντας πιπράσκει χωρὶς τῶν
[3, 3]	Ἱππηνῇ τε καὶ Γαδάροις ἀποτέμνεται	καὶ	τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ καὶ τῆς
[3, 10]	τῇ τε τῆς πόλεως ὀχυρότητι	καὶ	τῇ λίμνῃ πεποιθότες, ἣ καλεῖται
[3, 7]	πατρὶ παρῆν, ὡς τὸ πλῆθος	καὶ	τῇ πρὸς τὸν ἡγούμενον εὐνοίᾳ
[3, 7]	τῇ πρὸς τὸν ἡγούμενον εὐνοίᾳ	καὶ	τῇ τοῦ παιδὸς ἀγωνίᾳ συγχυθῆναι.
[3, 7]	πῦρ. Τῇ τε ἑξῆς ὁμοίως	καὶ	τῇ τρίτῃ καὶ ἐπὶ συχνὰς
[3, 3]	προσάρκτια δ' αὐτῆς Τύρῳ τε	καὶ	τῇ Τυρίων χώρᾳ περατοῦται· Καὶ
[3, 1]	εὑρίσκει Οὐεσπασιανὸν ταῖς χρείαις ἀναλογοῦντα	καὶ	τηλικούτου πολέμου μέγεθος ἀναδέξασθαι δυνάμενον,
[3, 7]	τὴν τῶν κακῶν αἴσθησιν ἐξανέστησαν	καὶ	τὴν ἅλωσιν ἐπίστευον ἀναιρούμενοι. Ῥωμαίους
[3, 7]	τῶν ἐπὶ τῆς πόλεως ἐξαγγέλλων	καὶ	τὴν ἀσθένειαν, καὶ ὡς ἀγρυπνίᾳ
[3, 7]	δεινῶν κατεαγότας ἐπαναβαίνει τῷ ὄρει,	καὶ	τὴν δύναμιν ἐν κύκλῳ περιστήσας
[3, 2]	οὐδ' ὅσον ἰάσασθαι τὰ τραύματα	καὶ	τὴν δύναμιν πᾶσαν ἐπισυλλέξαντες ὀργιλώτερον
[3, 8]	πρὸς Ῥωμαίους ἡ τύχη πᾶσα,	καὶ	τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐπελέξω τὰ
[3, 7]	πολλάκις ἢ καταπροδοὺς τὴν πατρίδα	καὶ	τὴν ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ στρατηγίαν ὑβρίσας
[3, 7]	ἀνεπίβατον τοῖς Ἰουδαίοις ἐποίησεν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν ἐντὸς ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας·
[3, 10]	Ἰουδαῖοι καίτοι τήν τε ὁρμὴν	καὶ	τὴν εὐταξίαν αὐτῶν καταπλαγέντες πρὸς
[3, 7]	βεβλημένοις τείχεσιν τοὺς πολεμίους ξιφήρεις	καὶ	τὴν καθύπερθεν ὀρεινὴν λαμπομένην ὅπλοις,
[3, 3]	τὰς Γαλιλαίας, τήν τε ἄνω	καὶ	τὴν κάτω προσαγορευομένην, περιίσχει μὲν
[3, 7]	ἔκλασεν οἶκτος, μένειν τε ἔγνω,	καὶ	τὴν κοινὴν τῆς πόλεως ἀπόγνωσιν
[3, 10]	τῷ νικῆσαι τοσοῦτον πλῆθος ὀλίγοι	καὶ	τὴν πόλιν ἕλωμεν μόνοι. ~(Ταῦθ'
[3, 10]	ἐπιχωρίοις διά τε τὰς κτήσεις	καὶ	τὴν πόλιν οὐκ ἐδόκει πολεμεῖν
[3, 7]	ἐπιθυμίας ἦν· ἀπεγνωκότες γὰρ ἑαυτοὺς	καὶ	τὴν πόλιν πρὸ λιμοῦ καὶ
[3, 7]	ἀλλήλους πιστὸν εἰδότι τῶν Ἰουδαίων	καὶ	τὴν πρὸς τὰς κολάσεις ὑπεροψίαν,
[3, 7]	πανοπλίας διέρρει τοῦ σώματος ὅλου	καὶ	τὴν σάρκα φλογὸς οὐδὲν ἔλασσον
[3, 7]	τε υἱὸν ὁ πατὴρ δεδιότα	καὶ	τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ θορύβου·
[3, 9]	ὑφ' Ἑλλήνων οἰκουμένην. Ἐδέχοντο δὲ	καὶ	τὴν στρατιὰν καὶ τὸν στρατηγὸν
[3, 10]	οὓς ἀνάγκη διαλλάξει ταχέως, ἀλλὰ	καὶ	τὴν τῶν ἡμετέρων βοήθειαν, ἵνα
[3, 8]	σῶμα τῆς ψυχῆς ἀλλότριον, οὕτως	καὶ	τὴν χεῖρα τοῦ σώματος. Καλὸν
[3, 8]	Δέσμει δέ με νῦν ἀσφαλέστερον,	καὶ	τήρει σεαυτῷ· δεσπότης μὲν γὰρ
[3, 3]	Βαταναία τε καὶ Τραχωνῖτις, αἳ	καὶ	τῆς Ἀγρίππα βασιλείας εἰσὶ μοῖραι.
[3, 3]	ἀποτέμνεται καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ	καὶ	τῆς Ἀγρίππα βασιλείας ὅροι. Τὰ
[3, 2]	τῆς Συρίας, μεγέθους τε ἕνεκα	καὶ	τῆς ἄλλης εὐδαιμονίας τρίτον ἀδηρίτως
[3, 3]	Ἐξαλὼθ καλεῖται, μέχρι Βηρσάβης, ἣ	καὶ	τῆς ἄνω Γαλιλαίας εἰς εὖρος
[3, 2]	τῶν τῇδε εἰρηνικὰ φρονοῦντες· οἳ	καὶ	τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας καὶ τῆς
[3, 4]	καὶ Ῥωμαίοις δυσάλωτον εἶναι· διὸ	καὶ	τῆς ἐλπίδος ἀφήμαρτεν τοῦ τε
[3, 6]	καὶ ἀλκιμώτατος ὤν· ὃ δὴ	καὶ	τῆς ἡγεμονίας τεκμήριον αὐτοῖς καὶ
[3, 3]	μέση μὲν τῆς Γαλιλαίας ἐστὶ	καὶ	τῆς Ἰουδαίας· ἀρχομένη γὰρ ἀπὸ
[3, 8]	σκάφος. Ἀλλὰ μὴν ἡ αὐτοχειρία	καὶ	τῆς κοινῆς ἁπάντων ζῴων φύσεως
[3, 3]	καὶ τῇ Τυρίων χώρᾳ περατοῦται·	Καὶ	τῆς μὲν κάτω καλουμένης Γαλιλαίας
[3, 7]	διὰ παντὸς ἐπῄει τοῦ στρατοῦ,	καὶ	τῆς πολιορκίας οἱ πλείους ἀφέμενοι
[3, 2]	οἳ καὶ τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας	καὶ	τῆς Ῥωμαίων ἰσχύος οὐκ ἀπρονόητοι
[3, 9]	σφίσιν, ἐρημωθεῖσαν ὑπὸ Κεστίου πρότερον,	καὶ	τῆς χώρας ἐκπεπολεμωμένης ἀνειργόμενοι μεταβαίνειν
[3, 10]	οὗτος ἦν ὁ καιρός, ἐκβοᾷ,	καὶ	τί, συστρατιῶται, μέλλομεν ἐκδιδόντος ἡμῖν
[3, 7]	πόλιν ὁ Τραιανός, εἰ δὲ	καί	τινες ἔνδον εἶεν, οἰόμενος μηδὲν
[3, 3]	τὰ Ἱεροσόλυμα κεῖται, παρ' ὃ	καί	τινες οὐκ ἀσκόπως ὀμφαλὸν τὸ
[3, 5]	εἶναι, φθάνουσιν δὲ τὸν ἐπερωτῶντα,	καί	τινος ἀρηίου πνεύματος ὑποπιμπλάμενοι τῇ
[3, 7]	κατὰ τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸς	καὶ	τιτρώσκει μὲν ἐπιπολαίως προεκλύσαντος τὸ
[3, 10]	ἡμῶν δ' ἀρετὴ καὶ εὐπείθεια	καὶ	τὸ γενναῖον, ὃ κἀν τοῖς
[3, 4]	δὲ τὰ ἐπισημότατα τὸ πέμπτον	καὶ	τὸ δέκατον, ζεύγνυσι τὸ ἀχθὲν
[3, 9]	τε ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως ἐγείρει	καὶ	τὸ ἱππικὸν ἐν αὐτῷ καταλείπει
[3, 7]	τὴν κεφαλὴν ὑπὸ τῆς πέτρας,	καὶ	τὸ κρανίον ἀπὸ τριῶν ἐσφενδονήθη
[3, 8]	κατὰ τὸν τῆς φύσεως νόμον	καὶ	τὸ ληφθὲν παρὰ τοῦ θεοῦ
[3, 7]	(Μετὰ τούτους ὅ τε Ἰώσηπος	καὶ	τὸ λοιπὸν πλῆθος ἀράμενοι πῦρ
[3, 10]	ἔπεμψεν εἰς τὸν ἰσθμὸν Νέρωνι,	καὶ	τὸ λοιπὸν πλῆθος εἰς τρισμυρίους
[3, 9]	Ἰόππης, αἰγιαλῷ γὰρ ἐπιλήγει τραχεῖ	καὶ	τὸ μὲν ἄλλο πᾶν ὀρθίῳ,
[3, 5]	τε πρὸς τὴν δόμησιν ἐργαλείων.	(Καὶ	τὸ μὲν ἔνδον εἰς σκηνὰς
[3, 4]	τῷ μεγάλῳ πεδίῳ στρατοπεδευσάμενοι διαιροῦνται,	καὶ	τὸ μὲν πεζὸν ἐν τῇ
[3, 7]	ἐν μέσαις ἀπεσφάττοντο ταῖς ἱκεσίαις.	Καὶ	τὸ μὲν πρῶτον αὐτοῖς τεῖχος
[3, 7]	δυνάμενοι μήτε τοὺς ἀφανεῖς ἀμύνεσθαι,	καὶ	τὸ μὲν ὕψος τῶν πύργων
[3, 7]	τὸ ταμιεύεσθαι χαλεπώτερον ἐνδείας ὑπελάμβανον,	καὶ	τὸ μὴ αὐτεξούσιον αὐτῶν πλέον
[3, 8]	εἰλήφαμεν παρ' ἐκείνου τὸ εἶναι	καὶ	τὸ μηκέτι εἶναι πάλιν ἐκείνῳ
[3, 9]	στρατηγοῦ συμβαλεῖν ἀσφαλὲς ἡγούμενος, εἰ	καὶ	τὸ νικᾶν εἴη βέβαιον, καὶ
[3, 7]	μὴν καὶ Ῥωμαίοις μετὰ ἀσφαλείας	καὶ	τὸ νικᾶν, ὡς ἂν οὐκ
[3, 7]	τε τὴν ἐπίνοιαν τοῦ Ἰωσήπου	καὶ	τὸ παράστημα τῶν ἐπὶ τῆς
[3, 9]	μεγίστην τῆς τε Ἰουδαίας πόλιν	καὶ	τὸ πλέον ὑφ' Ἑλλήνων οἰκουμένην.
[3, 7]	αὐτῶν καὶ τὰ λοιπὰ βέλη	καὶ	τὸ πῦρ ὑπὸ τῆς ἰκμάδος
[3, 10]	ἐπιχωρίων· κατὰ γὰρ ἐλπίδα δεξιᾶς	καὶ	τὸ συνειδὸς τοῦ μὴ βεβουλεῦσθαι
[3, 7]	τῇ πόλει σωτήριον, συναθροίζει τέκτονας	καὶ	τὸ τεῖχος ἐκέλευσεν ὑψοῦν. Τῶν
[3, 9]	ἐκείνοις κέντρον ἑτέρων ἐγίνετο συμφορῶν·	καὶ	τὸ τέλος ἀεὶ τῶν κακῶν
[3, 7]	ὅσης ἐφικνεῖτο χώρας· καὶ γὰρ	καὶ	τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν πλῆθος
[3, 3]	οὐδέν, ἀλλὰ καὶ πόλεις πυκναὶ	καὶ	τὸ τῶν κωμῶν πλῆθος πανταχοῦ
[3, 7]	οἱ φρουροὶ περιίσχουσιν τὴν χαράδραν.	~(Καὶ	τόθ' ὁ Ἰώσηπος μὲν τὴν
[3, 7]	καὶ εἰκάδι Δαισίου μηνὸς ἐπράχθη·	Καὶ	τοιαύταις μὲν συμφοραῖς Σαμαρεῖται ἐχρήσαντο.
[3, 8]	τὸν Ἰώσηπον, ἐδωρεῖτο δ' ἐσθῆτι	καὶ	τοῖς ἄλλοις κειμηλίοις φιλοφρονούμενός τε
[3, 7]	Τοῖς δὲ τῶν Ἀράβων τοξόταις	καὶ	τοῖς ἀπὸ τῆς Συρίας σφενδονήταις
[3, 10]	δ' ἀέρος τὸ εὔκρατον ἁρμόζει	καὶ	τοῖς διαφόροις. Καρύαι μέν γε
[3, 7]	πολεμίων ὀψὲ παρεῖσαν τὰς δεξιὰς	καὶ	τοῖς ἐφεστῶσιν τὴν σφαγὴν εὔθυμοι
[3, 8]	αὐτὸν ὀργάς. Ὁ δὲ Ἰώσηπος	καὶ	τοῖς Ἰωταπατηνοῖς ὅτι μετὰ τεσσαρακοστὴν
[3, 2]	φάλαγγες, ὑπὸ τῆς ἵππου τρέπονται,	καὶ	τοῖς κατόπιν αὐτῶν ἐπὶ τὸ
[3, 7]	τὴν πιότητα. Τοῖς δὲ θώραξιν	καὶ	τοῖς κράνεσιν ἐνδεδεμένων ἀπαλλαγὴ τῆς
[3, 2]	κυκλούμενοι καὶ περιελαύνοντες κατηκόντιζον ῥᾳδίως.	Καὶ	τοῖς μὲν Ἰουδαίοις τὸ ἴδιον
[3, 7]	μετρουμένους τὸ ὕδωρ, ἐφ' ὃν	καὶ	τοῖς ὀξυβελέσιν ἐξικνούμενοι πολλοὺς ἀνῄρουν.
[3, 7]	Οἱ δὲ φραξάμενοι τοῖς σώμασι	καὶ	τοῖς ὅπλοις τὸ καταρριφθὲν ἀντωχύρωσαν
[3, 7]	μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον αὐτῷ	καὶ	τοῖς ποσὶν ἐμπλεκόμενοι πάντες εἴχοντο,
[3, 7]	τῇ προτέρᾳ γεγενημένοι, χρώμενοι δὲ	καὶ	τοῖς Ῥωμαίοις μαχιμωτέροις· ὑπὸ γὰρ
[3, 2]	καὶ πᾶν ἱππάσιμον. Ὃ δὴ	καὶ	τοῖς Ῥωμαίοις συνεργῆσαν πλεῖστον εἰργάσατο
[3, 6]	προαισθόμενοι πρὸ τῆς πόλεως ἐκδέχονται,	καὶ	τοῖς Ῥωμαίοις συρραγέντες ἀδοκήτοις πολλοὶ
[3, 7]	καταδύσεις τοὺς ἐν τοῖς ὑπονόμοις	καὶ	τοῖς σπηλαίοις ἐπεξῄεσαν καὶ διὰ
[3, 6]	τῶν στρατιωτῶν ἐπὶ τοῖς ὀρεῦσιν	καὶ	τοῖς ὑποζυγίοις ἄγοντες· κατόπιν δὲ
[3, 5]	ἐν τάχει τοῖς τε ὀρεῦσιν	καὶ	τοῖς ὑποζυγίοις ἐπιθέντες τὴν ἀποσκευὴν
[3, 7]	πολλὰ δ' ἐπεδείκνυντο χειρῶν ἔργα	καὶ	τόλμης. Οὐκ ἔλασσόν γε μὴν
[3, 8]	ἀναμιμνησκομένῳ τε τὸν πάλαι μαχόμενον	καὶ	τὸν ἐν χερσὶν ἐχθρῶν ἄρτι
[3, 9]	τόν τε Συρίας καὶ Φοινίκης	καὶ	τὸν ἐπ' Αἰγύπτου πόρον ἐλῄστευον,
[3, 7]	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὅσον οὐδέπω,	καὶ	τὸν ἐπὶ ταῖς μελλούσαις συμφοραῖς
[3, 3]	ὡς ὑπὸ τῆς εὐπετείας προκαλέσασθαι	καὶ	τὸν ἥκιστα γῆς φιλόπονον. Προσησκήθη
[3, 9]	πλέον ἔχθει τῶν κατεστραμμένων· διὸ	καὶ	τὸν Ἰώσηπον ἀθρόοι καταβοῶντες ἠξίουν
[3, 8]	παραχρῆμα μὲν Οὐεσπασιανὸς ἀπιστεῖν ἐδόκει	καὶ	τὸν Ἰώσηπον ὑπελάμβανεν ταῦτα περὶ
[3, 8]	οὖν οὕτως τόν τε Ῥωμαίων	καὶ	τὸν οἰκείων διαφυγὼν πόλεμον ἐπὶ
[3, 10]	ἔγωγε ἐπὶ τῆσδε τῆς ὥρας	καὶ	τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν κρίνεσθαι
[3, 7]	οὐδὲ ποτὸν ἔχειν ὑπελάμβανον, ὥστε	καὶ	τὸν στρατηγὸν ἀπογνόντα τὴν δι'
[3, 9]	Ἐδέχοντο δὲ καὶ τὴν στρατιὰν	καὶ	τὸν στρατηγὸν μετὰ πάσης εὐφημίας
[3, 7]	ἐπέστησεν, συνεπιβήσας αὐτοῖς ἀκοντιστάς τε	καὶ	τοξότας καὶ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων
[3, 6]	μέν γε ψιλοὺς τῶν ἐπικούρων	καὶ	τοξότας προάγειν ἐκέλευσεν, ὡς ἀνακόπτοιεν
[3, 3]	(Τηλικαῦται δ' οὖσαι τὸ μέγεθος	καὶ	τοσούτοις ἔθνεσιν ἀλλοφύλοις κεκυκλωμέναι πρὸς
[3, 10]	οὐκ ἐδόκει πολεμεῖν ἀπ' ἀρχῆς	καὶ	τότε διὰ τὴν ἧτταν πλέον·
[3, 8]	δ' ἀνθρωπίνων οὐδὲν βέβαιον· παρὸ	καὶ	τότε συνδιέθηκεν μὲν πλείστους ἑαυτῷ
[3, 2]	διὰ μίσους Ἰουδαίοις γεγενημένη, διὸ	καὶ	τότε ταῖς πρώταις ὁρμαῖς ἐγγίων
[3, 7]	τὰ Γαλιλαίων πάθη χαριζόμενος, ὃς	καὶ	τότε τὸν τῆς πόλεως λαὸν
[3, 7]	ἔργοις ὑφῆψαν τοῦ τε πέμπτου	καὶ	τοῦ δεκάτου τραπέντος τάγματος, οἱ
[3, 4]	ἐλπίδος ἀφήμαρτεν τοῦ τε βιάζεσθαι	καὶ	τοῦ μεταπείθειν Σεπφωρίτας ἀσθενέστερος εὑρεθείς.
[3, 10]	κινδυνεύεται, τί μεῖζον ἡμῖν εὐδοξίας	καὶ	τοῦ μὴ δοκεῖν μετὰ τὴν
[3, 7]	πεφραγμένον δέρρει πρός τε αὐτῶν	καὶ	τοῦ μηχανήματος ἀσφάλειαν. Καὶ κατὰ
[3, 9]	πολὺς δ' ἀγνυμένων ὁ ψόφος.	Καὶ	τοῦ πλήθους οἱ μὲν ὑπὸ
[3, 8]	πάντες ἐπὶ θέαν αὐτοῦ συνέτρεχον,	καὶ	τοῦ πλήθους συνθλιβομένου περὶ τῷ
[3, 8]	τὴν σφαγὴν ὡς αὐτίκα τεθνηξομένου	καὶ	τοῦ στρατηγοῦ· ζωῆς γὰρ ἡδίω
[3, 7]	δὲ οὕτω τῆς ἑλεπόλεως γενομένης	καὶ	τοῦ τείχους, νεοπαγὲς γὰρ ἦν,
[3, 9]	δήμου Ῥωμαίοις φίλα φρονοῦντος ἀεί,	καὶ	τοὺς αἰτίους τιμωρήσασθαι τῆς ἀποστάσεως,
[3, 8]	ληφθείς, τούς τε νεκροὺς διηρεύνων	καὶ	τοὺς ἀποκρύφους. Ὁ δὲ τῆς
[3, 7]	τε τῶν ἐργαζομένων τὰς σκέπας	καὶ	τοὺς γυμνουμένους ἔπαιον, καὶ καθ'
[3, 8]	ἀφαιρουμένους ἡμᾶς τούτου πολεμίους ἡγούμεθα	καὶ	τοὺς ἐξ ἐνέδρας τιμωρούμεθα. Τὸν
[3, 9]	τε γὰρ αἰγιαλὸν ὄντα πετρώδη	καὶ	τοὺς ἐπ' αὐτοῦ πολεμίους ἐδεδοίκεσαν,
[3, 2]	καρτερῶς τὰς πρώτας ὁρμὰς ἀνεδέξατο	καὶ	τοὺς ἐπὶ τὸ τεῖχος ὠθουμένους
[3, 7]	ἄφεσιν, ὁμοίως δὲ καὶ σφενδονήτας	καὶ	τοὺς ἐπὶ τῶν μηχανημάτων, ἑτέρους
[3, 7]	τὸν λεὼ συνωθοῦντες ἐφόνευον. Ἔνθα	καὶ	τοὺς ἔτι μάχεσθαι δυναμένους ἡ
[3, 7]	Ἐξ ὧν συνεὶς ὁ Κερεάλιος	καὶ	τοὺς ἔτι συμμένοντας ὑπὸ τῶν
[3, 7]	τείχους, πάντοθεν πεφραγμένους τοῖς ὅπλοις	καὶ	τοὺς κοντοὺς προίσχοντας, ὡς ὁπότε
[3, 6]	ἐπιλέκτους τῶν πεζῶν καὶ ἱππέων	καὶ	τοὺς λογχοφόρους ἔχων. Εἵπετο δ'
[3, 7]	τοσοῦτο τοὺς Ῥωμαίους αἰδὼς παρεκρότει,	καὶ	τοὺς μὲν ἐμπειρία μετ' ἀλκῆς,
[3, 7]	οἱ μὲν ἔκαμνον διηνεκῶς ἀμυνόμενοι	καὶ	τοὺς προμάχους ἀμείβειν οὐκ ἔχοντες,
[3, 9]	τοῦ τείχους, αὐτός τε καταβαίνει	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ τῶν ἱππέων
[3, 8]	τὸ ζῆν ἐθέλειν· διὰ τοῦτο	καὶ	τοὺς φανερῶς ἀφαιρουμένους ἡμᾶς τούτου
[3, 7]	λήγοντι τῷ ὄρει πλαγίῳ προσέκτισται.	Καὶ	τοῦτο δ' ὁ Ἰώσηπος ἐμπεριειλήφει
[3, 10]	εἴ τι βούλοιτο· πιπράσκει δὲ	καὶ	τούτους ὁ βασιλεύς. Ὁ μέντοι
[3, 10]	μετὰ τῶν ἡγεμόνων εἰ χρὴ	καὶ	τούτους σώζειν ἐσκέπτετο. Φαμένων δὲ
[3, 7]	τε γὰρ ὑπὸ Ἰουδαίων ᾐδοῦντο	καὶ	τραπέντων ἐπιδιώκειν βάρει τῶν ὅπλων
[3, 3]	πολὺ μὲν μείζων, ἔρημος δὲ	καὶ	τραχεῖα τὸ πλέον πρός τε
[3, 3]	Γαμαλιτικὴ καὶ Γαυλανῖτις Βαταναία τε	καὶ	Τραχωνῖτις, αἳ καὶ τῆς Ἀγρίππα
[3, 7]	ὡς διαρρῆξαί τε τὰς τάξεις	καὶ	τρέψασθαι καθ' οὓς ἐφορμήσειαν ἅπαντας.
[3, 7]	τὰ δ' αἰχμάλωτα δισχίλια ἑκατὸν	καὶ	τριάκοντα. Τοῦτο συνέβη τὸ πάθος
[3, 7]	τῇ φάλαγγι κυκλοῦνται τὴν πόλιν	καὶ	τρίτην ἔξωθεν περιιστᾶσιν τὴν ἵππον,
[3, 5]	ἐκεῖνό ποτε τοῖς πολεμίοις χρήσιμον.	Καὶ	τρίτον δ' ὅμως αἱ σάλπιγγες
[3, 7]	ἀνασπῶντες γῆν αὐτοῖς ἀδιαλείπτως ἔφερον,	καὶ	τριχῆ διῃρημένων ἀργὸς ἦν οὐδείς.
[3, 10]	τῇ τε τοῦ παιδὸς ἀρετῇ	καὶ	τῷ κατορθώματι, μεγίστη γὰρ ἐδόκει
[3, 3]	ἔχειν οἰκήτορας. (Καθόλου δέ, εἰ	καὶ	τῷ μεγέθει τις ἐλαττώσειε τῆς
[3, 1]	Βρεττανίαν τέως λανθάνουσαν, ὅθεν αὐτοῦ	καὶ	τῷ πατρὶ Κλαυδίῳ παρέσχε χωρὶς
[3, 10]	ἐμβολαῖς, νυσσόμενοι δὲ τοῖς κοντοῖς	καὶ	τῷ ῥοίζῳ τῶν ἱππέων ἀνατρεπόμενοι
[3, 5]	τὰς ψυχὰς ἀλκίμους, προσασκοῦνται δὲ	καὶ	τῷ φόβῳ. Οἵ τε γὰρ
[3, 7]	πᾶσα καὶ τῶν προστυχόντων ἁρπαγαὶ	καὶ	τῶν ἄλλων ἔργων πυρπολήσεις, ἕως
[3, 7]	σίτου μὲν πλῆθος ἦν ἔνδον	καὶ	τῶν ἄλλων πλὴν ἁλὸς ἁπάντων,
[3, 2]	αὐτοῖς μετά τε τῆς ἀπειρίας	καὶ	τῶν ἄλλων πρὸς πόλεμον ἐλασσωμάτων
[3, 9]	σπιλάδες εἰς τὸ πέλαγος, ἔνθα	καὶ	τῶν Ἀνδρομέδας δεσμῶν ἔτι δεικνύμενοι
[3, 7]	αὐτοῖς ἀκοντιστάς τε καὶ τοξότας	καὶ	τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων τὰ κουφότερα,
[3, 7]	οἱ πολλοὶ καὶ ὕπνῳ διαλέλυντο,	καὶ	τῶν διανισταμένων ὁμίχλη τὰς ὄψεις
[3, 7]	δεινόν, ὥρα δ' ἦν θέρους	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων τὸ πλῆθος ἀπαράσκευον,
[3, 3]	Ἀρχομένη δὲ ἀπὸ Λιβάνου ὄρους	καὶ	τῶν Ἰορδάνου πηγῶν ἡ χώρα
[3, 8]	(Ταῦτ' εἰπὼν ἐνεδίδου τῷ Νικάνορι·	Καὶ	τῶν Ἰουδαίων οἱ συγκαταφυγόντες ὡς
[3, 6]	θαρρεῖν γυμνῆτας ὁπλίταις. Ἔπεσον δὲ	καὶ	τῶν Ἰουδαίων τρεῖς ἄνδρες καὶ
[3, 6]	ἠκολούθουν πεζοί τε καὶ ὁπλῖται	καὶ	τῶν ἱππέων συχνοί. (Οὕτως ὁδεύσας
[3, 7]	ἀστυγειτόνων πόλιν, Ἴαφα καλεῖται, νεωτερίζουσαν	καὶ	τῶν Ἰωταπατηνῶν παρὰ δόξαν ἀντεχόντων
[3, 9]	ἐκακίζετο, πλήρης τε ἀγανακτήσεως ἦν	καὶ	τῶν κατ' αὐτοῦ βλασφημιῶν ἡ
[3, 5]	μὴ αὖθις καλὴν ἐχούσης μελέτην·	καὶ	τῶν μὲν αὐτομάτων ἀγαθῶν οὐ
[3, 2]	καὶ περισσεύειν σφᾶς αὐτοὺς ὑπελάμβανον.	Καὶ	τῶν μὲν προσφιλονεικούντων τοῖς πταίσμασιν
[3, 9]	γίνεται τοῖς εὖ φρονοῦσιν ἀσφαλείας	καὶ	τῶν ὁμοίων φυλακῆς αἴτιον, ἐκείνοις
[3, 7]	πολεμίοις εὐσύνοπτος ὥσπερ ἐν ἡμέρᾳ,	καὶ	τῶν ὀργάνων πόρρωθεν μὴ βλεπομένων
[3, 7]	ἐκαλύπτοντο τῷ πολέμῳ. Τοῦτο πολλοὺς	καὶ	τῶν περὶ τὸν Ἰώσηπον ἐπιλέκτων
[3, 7]	ἀλλήλοις πίπτοντες ὑπὸ τῶν καταπελτικῶν	καὶ	τῶν πετροβόλων, ὅμως οὐκ ἀπετρέποντο
[3, 7]	εἰσῆγον. Κατειλημμένης δὲ τῆς ἄκρας	καὶ	τῶν πολεμίων ἐν μέσῳ στρεφομένων,
[3, 7]	λόχους ἐπίνοιά τε λῃστρικὴ πᾶσα	καὶ	τῶν προστυχόντων ἁρπαγαὶ καὶ τῶν
[3, 2]	καλεῖται, συνέφυγον. Ὀλίγοι δέ τινες	καὶ	τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ τῆσδε τῆς
[3, 7]	καταπελτῶν βία πολλοὺς ἅμα διήλαυνεν,	καὶ	τῶν ὑπὸ τῆς μηχανῆς ἀφιεμένων
[3, 2]	γὰρ φεύγοντας αὐτῶν φθάνοντες ἐπέστρεφον	καὶ	τῶν ὑπὸ τοῦ δρόμου συνειλουμένων
[3, 10]	εἰς ἓν συναγαγεῖν τὰ μάχιμα	καὶ	τῶν ὡρῶν ἀγαθὴν ἔριν ἑκάστης
[3, 9]	τὴν εἰσβολὴν αὐτοῖς. Ἁρπαγῆς μέντοι	καὶ	ὕβρεως ἀπέχεσθαι παρήγγειλεν τῷ βασιλεῖ
[3, 5]	τε καὶ ἐπισιτισμός, εἰ δέοιντο,	καὶ	ὑδρεία κατὰ συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ
[3, 10]	πατέρα τὸν ἐμὸν κρίνεσθαι κἀμὲ	καὶ	ὑμᾶς, εἰ τῶν μὲν προκατωρθωμένων
[3, 10]	διαπέφευγεν, Ἰουδαῖοι δέ, ἵν' εἴπωμεν	καὶ	ὑπὲρ αὐτῶν, μέχρι νῦν οὐ
[3, 10]	πταίσμασιν οὐ μέχρι τέλους σφάλλεται.	Καὶ	ὑπὲρ μειζόνων δὲ ἢ Ἰουδαῖοι
[3, 7]	Καμάτῳ τε γὰρ οἱ πολλοὶ	καὶ	ὕπνῳ διαλέλυντο, καὶ τῶν διανισταμένων
[3, 2]	γὰρ ὑπό τε σπείρας πεζῶν	καὶ	ὑπὸ μιᾶς ἴλης ἱππέων, ἧς
[3, 7]	τε τὴν τόλμαν αὐτῶν καταπεπληγότες	καὶ	ὑπὸ τῆς φλογὸς τὰς ἀμύνας
[3, 8]	ἀποθνήσκειν· φημὶ κἀγώ, μαχομένους μέντοι,	καὶ	ὑπὸ τῶν ἀφαιρουμένων αὐτήν. Νῦν
[3, 2]	προλοχίσαντος ἀδόκητοι ταῖς ἐνέδραις ἐμπεσόντες	καὶ	ὑπὸ τῶν ἱππέων πρὶν εἰς
[3, 7]	δ' ἀφυλάκτως ὤρεγε τὴν χεῖρα,	καὶ	φθάσας αὐτὸν ἐκεῖνος νύττει κάτωθεν
[3, 7]	αὐτὸν ἐφάνησαν ἀδελφοὶ δύο Νετείρας	καὶ	Φίλιππος, ἀπὸ Ῥούμας κώμης, Γαλιλαῖοι
[3, 9]	τὸν στρατηγὸν μετὰ πάσης εὐφημίας	καὶ	φιλοφροσύνης οἱ ἐπιχώριοι, καὶ κατ'
[3, 7]	μὴ διικνουμένων πολὺς ὁ ψόφος	καὶ	φοβερὸς ἐμπόδιον τοῖς ἐργαζομένοις. (Οὐεσπασιανὸς
[3, 9]	σκάφη πλεῖστα τόν τε Συρίας	καὶ	Φοινίκης καὶ τὸν ἐπ' Αἰγύπτου
[3, 3]	τε ἐλαίαν τε> καὶ ἄμπελον	καὶ	φοινικῶνας ἤσκηται, διαρδομένη χειμάρροις τε
[3, 2]	πόλιν, ἐρυμνοτάτῳ δ' ἐπιτετειχισμένην χωρίῳ	καὶ	φρουρὰν ὅλου τοῦ ἔθνους ἐσομένην.
[3, 10]	Γαδαρίτιδος τὸ πλέον ὡς στασιασταὶ	καὶ	φυγάδες καὶ οἷς τὰ τῆς
[3, 8]	θανάτου καταφρονούσας. Φιλοζωεῖς, ὦ Ἰώσηπε,	καὶ	φῶς ὑπομένεις ὁρᾶν δοῦλον; ὡς
[3, 8]	ἄξιος ἀληθῶς εἰμι τοὐμοῦ ξίφους	καὶ	χειρὸς τῆς ἐμῆς· εἰ δ'
[3, 5]	πόλις καὶ ἀγορά τις ἀποδείκνυται	καὶ	χειροτέχναις χωρίον θῶκοί τε λοχαγοῖς
[3, 7]	συμπλεκόμενοί τε τοῖς ἀνιοῦσιν παντοῖα	καὶ	χειρῶν ἔργα καὶ ψυχῆς ἐναπεδείκνυντο,
[3, 6]	τε σκολιὰ τῆς λεωφόρου κατευθύνειν	καὶ	χθαμαλοῦν τὰ δύσβατα καὶ τὰς
[3, 4]	παρασχομένων ἀνὰ δισχιλίους πεζοὺς τοξότας	καὶ	χιλίους ἱππεῖς, τοῦ δὲ Ἄραβος
[3, 10]	ἁρπάσαι δὲ τὴν νίκην δυνάμεθα,	καὶ	χρὴ τοὺς ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[3, 10]	κατὰ Ἰουδαίων ἀσεβὲς εἶναι λέγοντες	καὶ	χρῆναι τὸ συμφέρον αἱρεῖσθαι πρὸ
[3, 10]	τ' ἐστὶν πάντοθεν αἰγιαλοῖς ἐπιλήγουσα	καὶ	ψάμμῳ, πρὸς δὲ εὔκρατος ἀρύσασθαι,
[3, 8]	τί τὰ φίλτατα διαστασιάζομεν, σῶμα	καὶ	ψυχήν; ἠλλάχθαι τις ἐμέ φησιν.
[3, 7]	ἀνιοῦσιν παντοῖα καὶ χειρῶν ἔργα	καὶ	ψυχῆς ἐναπεδείκνυντο, πειρώμενοι παρὰ τὰς
[3, 7]	γινόμενοι προσέκειντο τοῖς Ῥωμαίοις χαλεποὶ	καὶ	ψυχῆς καὶ σώματος ἀφειδοῦντες ἐμάχοντο,
[3, 7]	ἐπεβόσκετο, θερμαινόμενόν τε φύσει ταχέως	καὶ	ψυχόμενον βραδέως διὰ τὴν πιότητα.
[3, 7]	πόλεως ἐξαγγέλλων καὶ τὴν ἀσθένειαν,	καὶ	ὡς ἀγρυπνίᾳ διηνεκεῖ καὶ μάχαις
[3, 8]	οὓς ἂν ἅπαξ ἕλωσι διεξῄει,	καὶ	ὡς δι' ἀρετὴν αὐτὸς θαυμάζοιτο
[3, 8]	ξιφήρεις ἐκάκιζόν τε εἰς ἀνανδρίαν	καὶ	ὡς ἕκαστος αὐτίκα πλήξων δῆλος
[3, 8]	δὲ> νοεῖν, ὅσον δύναται τύχη,	καὶ	ὡς ὀξεῖα μὲν πολέμου ῥοπή,
[3, 10]	καὶ στρατηγούμενοι πρὸς ἀστρατηγήτους διαγωνίζεσθε,	καὶ	ὡς ὑμᾶς μὲν ταῦτα πολλαπλασίους
[3, 2]	ἀδοκήτοις εὐπραγίαις ἀκρατεῖς ἦσαν ὁρμῆς	καὶ	ὥσπερ ἐκριπιζόμενοι τῇ τύχῃ προσωτέρω
[3, 7]	ἀγγεῖα βρασσόμενα τῇ θέρμῃ. Τοῦτο	καιομένων	τῶν Ῥωμαίων διεσκέδασεν τὴν τάξιν,
[3, 7]	(Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰώσηπον	καίπερ	ἐπ' ἀλλήλοις πίπτοντες ὑπὸ τῶν
[3, 7]	Ἰουδαίους σύνεσις, ἀλλ' οἱ μὲν	καίπερ	οἰκτρὰ πάσχοντας ὁρῶντες τοὺς καταχυθέντας
[3, 2]	Ῥωμαῖοι δὲ ἐν ταῖς εὐπραγίαις	καίπερ	ὄντες ὀλίγοι τῷ πολέμῳ καὶ
[3, 7]	σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο. Αὐτὸς δὲ	καίπερ	συγγνωσθήσεσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσδοκῶν, ὅμως
[3, 6]	κατάπληξιν τοῖς πολεμίοις καὶ μετανοίας	καιρὸν	διδούς, εἰ πρὸ μάχης μεταβάλοιντο·
[3, 7]	τῆς πόλεως ἀπόγνωσιν ὁπλισάμενος, νῦν	καιρός,	εἰπών, ἄρχεσθαι μάχης, ὅτ' ἐλπὶς
[3, 10]	τοῦ τείχους, οὗτος ἦν ὁ	καιρός,	ἐκβοᾷ, καὶ τί, συστρατιῶται, μέλλομεν
[3, 5]	λαμβάνουσιν ἐκεχειρίαν οὐδὲ ἀναμένουσιν τοὺς	καιρούς.	Αἱ μελέται δ' αὐτοῖς οὐδὲν
[3, 8]	γὰρ οὐ μόνον ἐμοῦ σὺ	Καῖσαρ,	ἀλλὰ καὶ γῆς καὶ θαλάττης
[3, 8]	μέχρι σοῦ διάδοχοι μενοῦσιν. Σὺ	Καῖσαρ,	Οὐεσπασιανέ, καὶ αὐτοκράτωρ, σὺ καὶ
[3, 9]	θλίβοι παντὶ τῷ στρατῷ τὴν	Καισάρειαν.	Ἀλεεινὴ δ' ἦν κἀκείνη χειμῶνος
[3, 9]	εἰς τὴν Φιλίππου καλουμένην μεταβαίνει	Καισάρειαν.	Ἔνθα μέχρι μὲν ἡμερῶν εἴκοσι
[3, 9]	κἀκεῖθεν εἰς τὴν παράλιον ἀφικνεῖται	Καισάρειαν,	μεγίστην τῆς τε Ἰουδαίας πόλιν
[3, 9]	δὴ τὸν υἱὸν Τίτον εἰς	Καισάρειαν	μετάξοντα τὴν ἐκεῖθεν στρατιὰν εἰς
[3, 9]	ἀρχῆς, ἄρας ἀπὸ τῆς παράλου	Καισαρείας	εἰς τὴν Φιλίππου καλουμένην μεταβαίνει
[3, 9]	δύο χειμερίσοντα ἐκάθισεν ἐπὶ τῆς	Καισαρείας	ἐπιτήδειον ὁρῶν τὴν πόλιν, τὸ
[3, 4]	σπεῖραι· προσεγένοντο δὲ καὶ ἀπὸ	Καισαρείας	πέντε καὶ ἱππέων ἴλη μία,
[3, 10]	Τραχωνῖτιν ἀπὸ σταδίων ἑκατὸν εἴκοσι	Καισαρείας	τῆς ὁδοῦ κατὰ τὸ δεξιὸν
[3, 2]	οὐκ ἀπρονόητοι πρὶν ἀφικέσθαι Οὐεσπασιανὸν	Καισεννίῳ	Γάλλῳ πίστεις τε ἔδοσαν καὶ
[3, 9]	ἐνεδίδου ταῖς ἱκεσίαις ὁ στρατηγὸς	καίτοι	διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ἵππων
[3, 8]	ἡλίου δύσεως ἀτάφους ἐκρίπτειν ἔκριναν	καίτοι	καὶ πολεμίους θάπτειν θεμιτὸν ἡγούμενοι,
[3, 10]	πλείους ἔδοξαν. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι	καίτοι	τήν τε ὁρμὴν καὶ τὴν
[3, 4]	διὰ τάχους εἰς Πτολεμαίδα ἀφικνεῖται.	Κἀκεῖ	καταλαβὼν τὸν πατέρα δυσὶ τοῖς
[3, 1]	Ἑλλήσποντον πεζὸς εἰς Συρίαν ἀφικνεῖται	κἀκεῖ	τάς τε Ῥωμαικὰς δυνάμεις συνήγαγε
[3, 9]	Πανέμου μηνὸς ἀναζεύξας εἰς Πτολεμαίδα	κἀκεῖθεν	εἰς τὴν παράλιον ἀφικνεῖται Καισάρειαν,
[3, 9]	τὴν Καισάρειαν. Ἀλεεινὴ δ' ἦν	κἀκείνη	χειμῶνος ὥρᾳ καθ' ὅσον πνιγώδης
[3, 5]	τῇ πατρίῳ γλώσσῃ τρὶς ἀναπυνθάνεται·	Κἀκεῖνοι	τοσαυτάκις ἀντιβοῶσιν μέγα τι καὶ
[3, 6]	κλέος αὐτῷ παρὰ τοῖς ἡγεμόσιν	κἀκείνοις	ὄφελος εἰς τὰ λοιπὰ παρέξειν·
[3, 8]	τὴν δεξιὰν ὁμοφύλῳ φόνῳ πείθει	κἀκεῖνον	ἐπὶ πίστει ζῆν. (Ὁ μὲν
[3, 7]	πολεμίων ἰσχὺν αὖθις εἰς δειλίαν	κακίζοιτο	μήτε ἐνδεέστερον ἀπαγγείλας κἂν μετανοήσαντας
[3, 7]	καταχέοντας ἐφέροντο τὸν πρὸ αὐτοῦ	κακίζων	ἕκαστος ὡς ἐμπόδιον ὄντα τῆς
[3, 8]	ἐνεδρεύων φίλον ἔπεμπεν, ἵνα τοῦ	κακίστου	πράγματος προστήσηται τὸ κάλλιστον, ἀπιστίας
[3, 7]	φρονήματα. Καὶ οὐδὲ τοῖς γειτνιῶσι	κακοῖς	ἐσωφρονίζοντο, πρὸς δὲ τὰς Ῥωμαίων
[3, 10]	δεινὸν ἐκείνων ἑστώτων ἐν ταῖς	κακοπραγίαις	ἡμᾶς τοῖς εὐτυχήμασιν ἐγκάμνειν. Προθυμίας
[3, 7]	δὲ οὔτε Ῥωμαίους ἐν ταῖς	κακοπραγίαις	ἰσχὺς οὔτε τοὺς Ἰουδαίους σύνεσις,
[3, 9]	ταῖς πληγαῖς καὶ προσεξεκαίοντο ταῖς	κακοπραγίαις·	τό γε μὴν πταίειν, ὃ
[3, 7]	Οἱ δὲ τούτοις μὲν εἶκον	κακούμενοι,	τῶν δὲ πόρρω βαλλομένων ἐνδοτέρω
[3, 7]	τὰς βολὰς εὐσχόλουν. Πολλὰ δὲ	κακουμένους	ἐν τῇ προσβολῇ τοὺς στρατιώτας
[3, 7]	(Οὐεσπασιανὸς δὲ τῶν τε> Ῥωμαίων	κακουμένων	ταῖς ἐκδρομαῖς, τρέπεσθαί τε γὰρ
[3, 7]	εἰσπεσούσης πρὸς μόνην τὴν τῶν	κακῶν	αἴσθησιν ἐξανέστησαν καὶ τὴν ἅλωσιν
[3, 7]	ὡς οὐκ ἀπειλουμένων ἔτι τῶν	κακῶν	ἀλλ' ἤδη παρόντων. Ὁ δὲ
[3, 9]	καὶ τὸ τέλος ἀεὶ τῶν	κακῶν	αὖθις ἀρχή· μᾶλλον γοῦν ὥρμων
[3, 7]	τῶν Ῥωμαίων ὑπεπίμπρασαν. Οἱ δὲ	κακῶς	ἐπεβοήθουν πρός τε τὴν τόλμαν
[3, 8]	τις ἀνθρώπου παρακαταθήκην ἢ διαθῆται	κακῶς,	πονηρὸς εἶναι δοκεῖ καὶ ἄπιστος,
[3, 10]	καὶ τῇ λίμνῃ πεποιθότες, ἣ	καλεῖται	Γεννησὰρ πρὸς τῶν ἐπιχωρίων. Ἡ
[3, 9]	μελαμβόριον ὑπὸ τῶν ταύτῃ πλοιζομένων	καλεῖται·	καὶ τὰς μὲν ἀλλήλαις τῶν
[3, 3]	μεγάλῳ πεδίῳ κειμένης κώμης, Ἐξαλὼθ	καλεῖται,	μέχρι Βηρσάβης, ἣ καὶ τῆς
[3, 7]	τῆς Ἰωταπάτης ἀστυγειτόνων πόλιν, Ἴαφα	καλεῖται,	νεωτερίζουσαν καὶ τῶν Ἰωταπατηνῶν παρὰ
[3, 10]	μὲν ἀπὸ τῆς προσεχοῦς χώρας	καλεῖται,	σταδίων δ' εὖρος οὖσα τεσσαράκοντα
[3, 2]	Ἰδουμαίας εἰς πολίχνην τινά, Χάαλλις	καλεῖται,	συνέφυγον. Ὀλίγοι δέ τινες καὶ
[3, 7]	κριοῦ προτομήν, ἀφ' οὗ καὶ	καλεῖται,	τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται δὲ κάλοις μέσος
[3, 10]	οὖν τῆς περιφερείας ἐτύμως Φιάλη	καλεῖται	τροχοειδὴς οὖσα λίμνη, μένει δ'
[3, 5]	ποτέ, πρὸς τὸ μὴ αὖθις	καλὴν	ἐχούσης μελέτην· καὶ τῶν μὲν
[3, 8]	τοῦ κακίστου πράγματος προστήσηται τὸ	κάλλιστον,	ἀπιστίας φιλίαν, οὐδ' ἂν αὐτὸς
[3, 8]	πονηροὺς καταλείπωσι δεσπότας, αὐτοὶ δὲ	κάλλιστον	δεσπότην ἀποδιδράσκοντες τὸν θεὸν οὐ
[3, 10]	χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε καὶ	κάλλος·	οὔτε γὰρ αὐτή τι φυτὸν
[3, 10]	μὲν οὖν Πανείου τὸ φυσικὸν	κάλλος	ὑπὸ τῆς βασιλικῆς προσεξήσκηται πολυτελείας
[3, 7]	καὶ καλεῖται, τετυπωμένῳ. Καταιωρεῖται δὲ	κάλοις	μέσος ὥσπερ ἀπὸ πλάστιγγος ἑτέρας
[3, 10]	ἔλεξεν ὧδε· ἄνδρες, ἔφη, Ῥωμαῖοι,	καλὸν	γὰρ ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων
[3, 8]	περὶ ὧν πρὸς ἐκείνους διιστάμεθα.	Καλὸν	γὰρ ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀποθνήσκειν·
[3, 8]	Ἀλλ' οἴδασιν Ῥωμαῖοι τοῦτό γε·	Καλὸν	ἐν πολέμῳ θνήσκειν, ἀλλὰ πολέμου
[3, 7]	ὅτ' ἐλπὶς οὐκ ἔστι σωτηρίας·	καλὸν	εὔκλειαν ἀντικαταλλαξάμενον τοῦ βίου καὶ
[3, 8]	καὶ τὴν χεῖρα τοῦ σώματος.	Καλὸν	οὖν, ἑταῖροι, δίκαια φρονεῖν καὶ
[3, 8]	ἐπεδειξάμεθα τὰς ἀρετάς· εἰ τεθνάναι,	καλὸν	ὑπὸ τῶν ἑλόντων. Οὐ μεταβήσομαι
[3, 5]	διαμαρτίας, ὡς τοῦ μὲν αὐτομάτου	καλοῦ	δελεάζοντος εἰς ἀπρομήθειαν, τῆς σκέψεως
[3, 7]	πόλιν, μεθ' οὓς Σέκστος τις	Καλουάριος	χιλίαρχος καὶ Πλάκιδος τοὺς ὑπὸ
[3, 6]	τῆς Σεπφώρεως παρὰ πόλιν Γαρὶν	καλουμένην	ἐπεὶ πλησιάζοντα τὸν πόλεμον ἤκουσαν
[3, 9]	παράλου Καισαρείας εἰς τὴν Φιλίππου	καλουμένην	μεταβαίνει Καισάρειαν. Ἔνθα μέχρι μὲν
[3, 3]	λίμνης εὐρύνεται, ἀπὸ δὲ κώμης	καλουμένης	Ἀρφᾶς μέχρις Ἰουλιάδος ἐκτείνεται τὸ
[3, 3]	περατοῦται· Καὶ τῆς μὲν κάτω	καλουμένης	Γαλιλαίας ἀπὸ Τιβεριάδος μέχρι Χαβουλών,
[3, 2]	τινα πύργον ὀχυρὸν κώμης Βελζεδὲκ	καλουμένης.	Οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀντώνιον
[3, 10]	εἰς τοῦτο κρυπτῶς ἐκ τῆς	καλουμένης	Φιάλης· ἡ δ' ἐστὶν ἀνιόντων
[3, 7]	ἀθροισθέντες γὰρ ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν	καλούμενον	ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν ἅγιον,
[3, 7]	πολλὰ τοὺς ἐπ' αὐτῶν ὀνομαστὶ	καλοῦντες	ἐν μέσαις ἀπεσφάττοντο ταῖς ἱκεσίαις.
[3, 3]	προσκυροῦσα τοῖς Ἀράβων ὅροις κώμη,	καλοῦσι	δ' αὐτὴν Ἰορδὰν οἱ τῇδε
[3, 10]	γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι	καλοῦσιν.	Ταύτην φλέβα τινὲς τοῦ Νείλου
[3, 7]	τοῖς ἐξιοῦσιν καὶ τὰ νῶτα	καλύπτειν	νάκεσιν, ὡς εἰ καὶ κατίδοι
[3, 7]	ἀκρώρειαν. Κυκλόθεν δ' ἄλλοις ὄρεσιν	καλυπτομένη,	πρὶν εἰσαφίκοιτό τις εἰς αὐτήν,
[3, 9]	οἱ μὲν ὑπὸ τῶν κυμάτων	καλυπτόμενοι	διεφθείροντο, πολλοὶ δὲ τοῖς ναυαγίοις
[3, 7]	τὸ πλῆθος τῶν βελῶν συνοκλάσαντας	καλύψασθαι	καθύπερθεν τοῖς θυρεοῖς ὑποχωρῆσαί τε
[3, 8]	Ὁ δὲ τὸν μὲν ὀνομαστὶ	καλῶν,	τῷ δὲ στρατηγικώτερον ἐμβλέπων, τοῦ
[3, 7]	ἐπινοίας τάχιον, καὶ τὰ πολλῷ	καμάτῳ	πεπονημένα τοῖς Ῥωμαίοις ἐπὶ μιᾶς
[3, 7]	ἁλώσεως τοῖς κρατουμένοις αἴσθησις ἦν·	Καμάτῳ	τε γὰρ οἱ πολλοὶ καὶ
[3, 10]	τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν κρίνεσθαι	κἀμὲ	καὶ ὑμᾶς, εἰ τῶν μὲν
[3, 10]	εὐπείθεια καὶ τὸ γενναῖον, ὃ	κἀν	τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν ἀκμάζει κἀν
[3, 10]	κἀν τοῖς ἄλλοις εὐτυχήμασιν ἀκμάζει	κἀν	τοῖς πταίσμασιν οὐ μέχρι τέλους
[3, 5]	τινος πλὴν τῶν δεσποτῶν ἐλαττοῦσθαι.	~(Κἀν	τούτῳ μὲν οὖν θαυμάσαι τις
[3, 7]	ἂν ὠφελῆσαί τι μέγα σωζομένους,	κἂν	ἁλίσκωνται, συναπολεῖσθαι περιττῶς, ἐκδὺς δὲ
[3, 7]	παντὸς ἀγωνισομένου δι' αὐτὸν προθύμως,	κἂν	ἁλῶσιν δέ, παραμυθίαν. Πρέπειν δ'
[3, 5]	εἰς ἀπρομήθειαν, τῆς σκέψεως δέ,	κἂν	ἀτυχήσῃ ποτέ, πρὸς τὸ μὴ
[3, 10]	τὸ συμφεύγειν ἐπὶ γῆς ἡττωμένους,	κἂν	εἰ δέοι, διαναυμαχεῖν ἐξηρτυμένα. Περιβαλλομένων
[3, 10]	κἂν ᾖ μάχιμον, ἀνδρεία δέ,	κἂν	ἐν ὀλίγοις· οἱ μέν γε
[3, 8]	ἐπολέμησας, σώζεσθαι δὲ ὑπ' ἐκείνων,	κἂν	ᾖ βέβαιον, θέλεις. Ἀλλ' εἰ
[3, 10]	τοὺς πολέμους οὐ πλῆθος ἀνθρώπων,	κἂν	ᾖ μάχιμον, ἀνδρεία δέ, κἂν
[3, 7]	δειλίαν κακίζοιτο μήτε ἐνδεέστερον ἀπαγγείλας	κἂν	μετανοήσαντας ἴσως θρασύνοιεν, ἵνα τε
[3, 8]	τοὺς ἀποδράντας οἰκέτας δίκαιον νενόμισται	κἂν	πονηροὺς καταλείπωσι δεσπότας, αὐτοὶ δὲ
[3, 5]	ὃ καὶ σφάλλονται μὲν ἥκιστα,	κἂν	πταίσωσι δέ, ῥᾳδίως ἀναλαμβάνουσι τὰ
[3, 7]	πύργος ἢ περίβολος πλατύς, ὃς	κἂν	τὰς πρώτας πληγὰς ἐνέγκῃ κατίσχυσεν
[3, 8]	κηδεμόνι θεῷ τὴν σωτηρίαν παραβάλλεται,	κἀπεὶ	δέδοκται τὸ θνήσκειν, ἔφη, φέρε
[3, 8]	προσφέρει τῷ θεῷ λεληθυῖαν εὐχήν,	κἀπειδὴ	τὸ Ἰουδαίων, ἔφη, φῦλον ὀκλάσαι
[3, 5]	εἰς τοὺς ὑποτεταγμένους· ὃ δὴ	κἀπὶ	παρατάξεως πράττοντες ἐπιστρέφονταί τε ταχέως,
[3, 3]	καὶ Ἰόππη τῶν περιοίκων ἀφηγοῦνται,	κἀπὶ	ταύταις ἥ τε Γαμαλιτικὴ καὶ
[3, 7]	ἀναιρεθέντων ἀνά τε τὴν πόλιν	κἀπὶ	τῆς προτέρας παρατάξεως ἀριθμὸς μύριοι
[3, 3]	τοῖς τῆς χώρας τέρμασι καὶ	Κάρμηλος,	τὸ πάλαι μὲν Γαλιλαίων, νῦν
[3, 10]	ἀδιαλείπτως χορηγεῖ, τοὺς δὲ λοιποὺς	καρποὺς	δι' ἔτους ὅλου περιγηράσκοντας ἑαυτοῖς·
[3, 3]	ἐνεργὸς ὅλη καὶ συνεχής ἐστιν	καρποφόρος,	ἡ Περαία δὲ πολὺ μὲν
[3, 3]	τραχεῖα τὸ πλέον πρός τε	καρπῶν	ἡμέρων αὔξησιν ἀγριωτέρα, τό γε
[3, 7]	δὲ τοὺς ἔνδον αὐτοῖς συστραφέντας	καρτερὰ	μάχη συρρήγνυται· Καὶ γὰρ ἐν
[3, 7]	καταλαβών, πρὸς γὰρ τῷ φύσει	καρτερὰ	τυγχάνειν οὖσα καὶ διπλῷ περιβόλῳ
[3, 7]	συχνοὺς μὲν πύργους ἐνῳκοδόμησαν αὐτῷ,	καρτερὰν	δὲ ἔπαλξιν ἐφηρμόσαντο. Τοῦτο τοῖς
[3, 8]	τὸν Τίτον ἐξαιρέτως τό τε	καρτερικὸν	ἐν ταῖς συμφοραῖς ᾕρει τοῦ
[3, 7]	προανέχοντι σιδήρῳ. Καὶ οὐδεὶς οὕτως	καρτερὸς	πύργος ἢ περίβολος πλατύς, ὃς
[3, 7]	(Τῶν δ' ἀνὰ τὰ Ἰωτάπατα	καρτερούντων	καὶ παρ' ἐλπίδα τοῖς δεινοῖς
[3, 2]	Ἡ δὲ Ἀσκάλων ἐτετείχιστο μὲν	καρτερῶς,	βοηθείας δὲ ἦν σχεδὸν ἔρημος·
[3, 10]	πάντοθεν ὑπὸ τοῦ Ἰωσήπου τετείχιστο	καρτερῶς,	ἔλασσον μέντοι τῆς Τιβεριάδος· τὸν
[3, 2]	τὴν τόλμαν ὑποδείσας τῶν πολεμίων	καρτερῶς	τὰς πρώτας ὁρμὰς ἀνεδέξατο καὶ
[3, 6]	δέει τὰς ἄλλας πόλεις τῆς	καρτερωτάτης	ἐχομένης. Πολύ γε μὴν διήμαρτεν
[3, 7]	δὲ τῶν Ἰωταπατηνῶν καὶ τειχομαχίαι	καρτερώτεραι,	καὶ οὔτε Ἰουδαῖοι τὴν τῶν
[3, 7]	τοῖς Ῥωμαίοις ἐπεξελθόντες καὶ πολὺ	καρτερώτερον	ἀντιπαρετάξαντο, θαρραλεώτεροι μὲν ἐκ τοῦ
[3, 7]	τόλμαις τῶν Ἰουδαίων ἀντιφιλονεικῶν ἔγνω	καρτερώτερον	ἅπτεσθαι τῆς πολιορκίας, καὶ προσκαλεσάμενος
[3, 10]	εὔκρατον ἁρμόζει καὶ τοῖς διαφόροις.	Καρύαι	μέν γε φυτῶν τὸ χειμεριώτατον
[3, 9]	πρὸς τῶν ἡγεμόνων πλέον ἢ	κατ'	αἰχμαλώτου τύχην περιέπεσθαι, τοσοῦτον ὀργῆς
[3, 7]	κατὰ τοῦ πρανοῦς ὑπολισθάνοντες ῥέοντι	κατ'	ἄκρας ἐκαλύπτοντο τῷ πολέμῳ. Τοῦτο
[3, 7]	παραπλήσιος· ἐστόμωται δὲ παχεῖ σιδήρῳ	κατ'	ἄκρον εἰς κριοῦ προτομήν, ἀφ'
[3, 10]	ἔπαιον. Ἐκακοῦντο δ' αὐτοὶ πλέον	κατ'	ἀμφότερα· ταῖς τε γὰρ χερμάσιν
[3, 7]	δὲ ταῖς ἐμβολαῖς, ὡς μηδὲν	κατ'	ἀντιτυπίαν βλάπτεσθαι τὸ τεῖχος· ἕως
[3, 7]	οἰχομένου. (Ὁ δὲ Ἰώσηπος τὸ	κατ'	αὐτὸν ἀσφαλὲς ὑποστελλόμενος ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 8]	ἀληθῆ, οὕτω πιστεύειν περὶ τῶν	κατ'	αὐτὸν ἦρκτο. Φρουρᾶς μὲν οὖν
[3, 9]	τε ἀγανακτήσεως ἦν καὶ τῶν	κατ'	αὐτοῦ βλασφημιῶν ἡ πόλις. Παρωξύνοντο
[3, 10]	τοῦτο μέντοι γε μόνοι καὶ	κατ'	εἰρήνην ἀσκούμεθα τοῖς ὅπλοις, ἵν'
[3, 7]	βουβῶνα δόρατι καὶ παραχρῆμα διεργάζεται.	(Κατ'	ἐκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν
[3, 9]	καὶ φιλοφροσύνης οἱ ἐπιχώριοι, καὶ	κατ'	εὔνοιαν μὲν τὴν πρὸς Ῥωμαίους,
[3, 8]	ζωγρηθήσεται. Ταῦτα παρὰ τῶν αἰχμαλώτων	κατ'	ἰδίαν ὁ Οὐεσπασιανὸς ἐκπυθόμενος ὡς
[3, 9]	ἅλωσιν οἰκεία φύσει τῶν σκυθρωποτέρων.	Κατ'	ὀλίγον δὲ διὰ τῶν προσχώρων
[3, 7]	οὔπω καταρριφθησόμενον τὸ τεῖχος, σοφίζεται	κατ'	ὀλίγον τὴν βίαν τοῦ μηχανήματος.
[3, 3]	τοπαρχίας· φύσιν δὲ τῆς Ἰουδαίας	κατ'	οὐδὲν διάφορος. Ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ
[3, 5]	μελέται δ' αὐτοῖς οὐδὲν τῆς	κατὰ	ἀλήθειαν εὐτονίας ἀποδέουσιν, ἀλλ' ἕκαστος
[3, 10]	ἀντιτασσομένων, ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων·	κατὰ	γὰρ ἐλπίδα δεξιᾶς καὶ τὸ
[3, 5]	παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιος, καὶ	κατὰ	γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖς ἢ πλείους
[3, 7]	μὴ μετὰ κινδύνων ἀνείργειν ἔχοντες.	(Κατὰ	δὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας Οὐεσπασιανὸς
[3, 7]	τῆς πόλεως παρεσκεύαζε τὴν στρατιάν.	(Κατὰ	δὲ τὴν μηνυθεῖσαν ὥραν ᾔεσαν
[3, 10]	Ἐξενίκων δ' οἱ φίλοι μηδὲν	κατὰ	Ἰουδαίων ἀσεβὲς εἶναι λέγοντες καὶ
[3, 7]	τείχους ἔβαλλον. Οἱ δὲ μήτε	κατὰ	κόρσης φερομένων τῶν βελῶν ἐκκλίνειν
[3, 10]	κρήνης προσηνεστέρα, ψυχροτέρα δὲ ἢ	κατὰ	λίμνης διάχυσιν ἀεὶ μένουσα. Τὸ
[3, 7]	καὶ καθ' ἡμέραν ἐγίνοντο συμπλοκαὶ	κατὰ	λόχους ἐπίνοιά τε λῃστρικὴ πᾶσα
[3, 7]	ἀμύνης ἠρέμουν· ἐκτρέχοντες γὰρ λῃστρικώτερον	κατὰ	λόχους περιέσπων τε τῶν ἐργαζομένων
[3, 9]	μεγίστου τὰ Ἱεροσόλυμα πένθους ἐπλήρωσεν·	κατὰ	μέν γε οἴκους καὶ κατὰ
[3, 4]	οὐκ ἂν ἀποτάσσοιντο τοῦ μαχίμου,	κατὰ	μὲν εἰρήνην ἐν ταῖς μελέταις
[3, 10]	θράσος ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια, πάθη	κατὰ	μὲν τὰς εὐπραγίας εὔτονα, σβεννύμενα
[3, 9]	τῶν εἰσόδων στενότητα παραρρῆξαι τοῦ	κατὰ	μεσημβρίαν τείχους Οὐεσπασιανὸς κελεύσας πλατύνει
[3, 8]	ὑπελάμβανεν ταῦτα περὶ σωτηρίας πανουργεῖν,	κατὰ	μικρὸν δὲ εἰς πίστιν ὑπήγετο
[3, 7]	ἅλωσιν ἐπίστευον ἀναιρούμενοι. Ῥωμαίους δὲ	κατὰ	μνήμην ὧν ἐκ τῆς πολιορκίας
[3, 7]	λοιπὸν ἱππικὸν ἀντιπαρεξέτεινεν τῷ τείχει	κατὰ	πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν πρὸς τὸ
[3, 8]	λάκκον, ᾧ πλατὺ σπήλαιον διέζευκτο	κατὰ	πλευρὰν τοῖς ἄνωθεν ἀόρατον. Ἔνθα
[3, 7]	τὸ πρῶτον τεῖχος οἱ Ῥωμαῖοι	κατὰ	πόδας προσκείμενοι συνεισέπεσον. Ὁρμήσαντας δὲ
[3, 7]	τῶν Γαδάρων ἐπελθὼν αἱρεῖ τε	κατὰ	πρώτην ἔφοδον αὐτὴν μαχίμου πλήθους
[3, 9]	δὲ τούτῳ συναθροισθέντες οἵ τε	κατὰ	στάσιν ἐκπίπτοντες τῶν πόλεων καὶ
[3, 10]	διεκπαίων ἀθρόων, οὓς δὲ φθάνων	κατὰ	στόμα διήλαυνεν, πολλοὺς δὲ συνηλοία
[3, 9]	κατὰ μέν γε οἴκους καὶ	κατὰ	συγγενείας οἷς προσήκων ἕκαστος ἦν
[3, 5]	εὖρος ἴση. (Φραξάμενοι δ' αὐλίζονται	κατὰ	συντάξεις ἕκαστοι μεθ' ἡσυχίας τε
[3, 5]	ἐπισιτισμός, εἰ δέοιντο, καὶ ὑδρεία	κατὰ	συντάξεις ἑκάστοις. Οὐδὲ γὰρ δεῖπνον
[3, 7]	φαίνεσθαι τῶν ἐν ἀκινδύνῳ τῷ	κατὰ	σφᾶς ἀνδριζομένων· ὥστε οὐ πρότερον
[3, 7]	Ῥωμαίων εὐπραγίας ἐν ἀλογίστῳ τὴν	κατὰ	σφᾶς ἀσθένειαν ᾤδουν καὶ μετέωροι
[3, 7]	ἀποβήσας τῶν ἵππων> τριχῇ διέταξεν	κατὰ	τὰ πεπτωκότα τοῦ τείχους, πάντοθεν
[3, 7]	τοῦθ' ὑπὸ τῶν φυλάκων ἀμελουμένης	κατὰ	τὰ πρὸς δύσιν μέρη τῆς
[3, 9]	τῆς Ἰόππης. Οἱ μὲν οὖν	κατὰ	τὰ προσταχθέντα τὴν χώραν κατατρέχοντες
[3, 9]	πᾶν ὀρθίῳ, βραχὺ δὲ συννεύοντι	κατὰ	τὰς κεραίας ἑκατέρωθεν· αἱ δέ
[3, 7]	ἔν τε τοῖς ὑπαίθροις καὶ	κατὰ	τὰς οἰκίας ἀπεσφάττοντο νέοι τε
[3, 7]	ἔφασκεν τοὺς φύλακας συνεβούλευέν τε	κατὰ	ταύτην τὴν ὥραν ἐπελθεῖν. Τῷ
[3, 7]	τὸ κλίμα θέρους ὕεται. Καὶ	κατὰ	ταύτην τὴν ὥραν πολιορκουμένων ἀθυμία
[3, 2]	κατειλήφει, ἐπὶ Πτολεμαΐδος ἠπείγετο. Καὶ	κατὰ	ταύτην ὑπαντῶσιν αὐτῷ τὴν πόλιν
[3, 8]	~(Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ἰώσηπον ἀναζητοῦντες	κατά	τε ὀργὴν σφετέραν καὶ σφόδρα
[3, 10]	Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ γεννᾷ τῷ	κατὰ	τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην κορακίνῳ παραπλήσιον.
[3, 7]	τέλος τῆς πολιορκίας, εἰ μὴ	κατὰ	τὴν ἅλωσιν εἷς ἔπεσέν τις·
[3, 7]	τοῖς διακοσίοις συνήχθη, νεκροὶ δὲ	κατὰ	τὴν ἅλωσιν καὶ τὰς πρότερον
[3, 1]	~(Νέρωνι δ' ὡς ἠγγέλη τὰ	κατὰ	τὴν Ἰουδαίαν πταίσματα, λεληθυῖα μὲν
[3, 9]	δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ	κατὰ	τὴν Ἰωταπάτην πάθος ἠγγέλη, τὸ
[3, 9]	τῷ χρόνῳ καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰωταπάτην ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον
[3, 10]	δυνάμεως ἐπιβήσας ὅσον ᾤετο τοῖς	κατὰ	τὴν λίμνην ἀνταρκέσειν ἐπανήγετο. Τοῖς
[3, 7]	τε ῥᾴοσιν αὐτοῖς ἠξίου χρήσεσθαι	κατὰ	τὴν μάχην, εἰ διαλιπὼν αὖθις
[3, 10]	προσπίπτειν πειρώμενοι. Πολὺς δὲ τῶν	κατὰ	τὴν πόλιν ἦν φόνος, τῶν
[3, 9]	ἱππεῦσιν πεντήκοντα διαλεχθησόμενον εἰρηνικὰ τοῖς	κατὰ	τὴν πόλιν καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ
[3, 7]	ἂν πηγῆς μὲν οὐκ οὔσης	κατὰ	τὴν πόλιν, τῷ δ' ὀμβρίῳ
[3, 7]	καὶ τοῦ μηχανήματος ἀσφάλειαν. Καὶ	κατὰ	τὴν πρώτην πληγὴν διεσείσθη μὲν
[3, 2]	σὺν οἷς καὶ Νίγερ, πολλὰ	κατὰ	τὴν φυγὴν εὐτολμίας ἐπιδειξάμενος ἔργα,
[3, 9]	ἀπὸ τριάκοντα τῆς Τιβεριάδος σταδίων	κατά	τινα σταθμὸν εὐσύνοπτον τοῖς νεωτερίζουσιν·
[3, 10]	ἑκατὸν εἴκοσι Καισαρείας τῆς ὁδοῦ	κατὰ	τὸ δεξιὸν μέρος οὐκ ἄπωθεν.
[3, 5]	λαιὸν ξίφος πολλῷ· τὸ γὰρ	κατὰ	τὸ δεξιὸν σπιθαμῆς οὐ πλέον
[3, 10]	οὗτος εἰς τὴν Φιάλην ἄχυρα	κατὰ	τὸ Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν οἱ
[3, 10]	Μῆκος δὲ τοῦ χωρίου παρατείνει	κατὰ	τὸν αἰγιαλὸν τῆς ὁμωνύμου λίμνης
[3, 9]	ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον δὲ τὸ	κατὰ	τὸν Ἰώσηπον πάθος εὑρίσκετο, ζῆν
[3, 7]	τὸ ἔθνος καὶ μνήμῃ τῆς	κατὰ	τὸν Κέστιον αὐτῶν παρανομίας. Ἐμπίμπρησιν
[3, 9]	ἡγεμόνα σὺν τῇ στρατιᾷ τῷ	κατὰ	τὸν οἶκον ὄλβῳ προαιρούμενος καὶ
[3, 7]	αὐτοῦ βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν βέλει	κατὰ	τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸς καὶ
[3, 8]	τῶν μὲν ἐξιόντων τοῦ βίου	κατὰ	τὸν τῆς φύσεως νόμον καὶ
[3, 7]	γὰρ ἐν τοῖς στενωποῖς καὶ	κατὰ	τοῦ πρανοῦς ὑπολισθάνοντες ῥέοντι κατ'
[3, 7]	Ἐπάλληλοι δὲ ἐκτύπουν οἱ νεκροὶ	κατὰ	τοῦ τείχους ῥιπτόμενοι, καὶ δεινὴ
[3, 7]	τραπῆναί ποτε αὐτὸν ᾤοντο. Καὶ	κατὰ	τοῦτό γε οὐ διημάρτανον αὐτοῦ
[3, 9]	σφαλερώτερον ἐρημίας τὸν ὅρμον ἀπεργάζεται·	κατὰ	τοῦτον σαλεύουσιν τοῖς ἀπὸ τῆς
[3, 7]	ὁμίχλη τὰς ὄψεις ἀπήμβλυνεν πολλὴ	κατὰ	τύχην τότε τῇ πόλει περιχυθεῖσα,
[3, 10]	ἄξιοι σωτηρίας εἶεν καὶ διαφεύξονται	κατὰ	τῶν ἀφέντων ἐγίνωσκεν, τὸν δὲ
[3, 2]	ἡγεμόνα προθύμως σφᾶς αὐτοὺς ὑπέσχοντο	κατὰ	τῶν ὁμοφύλων συμμάχους· οἷς ὁ
[3, 5]	ἕπεται δὲ τὸ κρατεῖν ἀεὶ	κατὰ	τῶν οὐχ ὁμοίων βέβαιον. Καὶ
[3, 4]	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν ὠκύτερον ἢ	κατὰ	χειμῶνος ὥραν, παραλαμβάνει μὲν ἐφ'
[3, 7]	δεκαδάρχην Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων	κατὰ	χεῖρα καὶ σύνεσιν, περικατασχεῖν κελεύσας
[3, 7]	γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆς	κατὰ	χεῖρα συμπλοκῆς ἐλευθερωθέντες εἰς τὰς
[3, 7]	ὄρος, ὅπερ αὐτοῖς ἐστιν ἅγιον,	κατὰ	χώραν μὲν ἔμενον, πολέμου δ'
[3, 7]	προσβολῆς τὸ μὲν πρῶτον Ἰουδαῖοι	κατὰ	χώραν μένοντες ἀντεῖχον ἀντικρὺ τῶν
[3, 9]	πεζῶν ὀλίγων, ἵν' οὗτοι μὲν	κατὰ	χώραν μένοντες φρουρῶσι τὸ στρατόπεδον,
[3, 9]	ἦν τοῦ τείχους, αὐτός τε	καταβαίνει	καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ τῶν
[3, 10]	δ' ὑστεραίᾳ πρὸς τὴν λίμνην	καταβὰς	σχεδίας ἐκέλευσεν πήσσειν ἐπὶ τοὺς
[3, 9]	διὸ καὶ τὸν Ἰώσηπον ἀθρόοι	καταβοῶντες	ἠξίουν κολάζειν. Οὐεσπασιανὸς δὲ τὴν
[3, 1]	παρέσχε χωρὶς ἱδρῶτος ἰδίου θρίαμβον	καταγαγεῖν.	(Ταῦτά τε δὴ προκλῃδονιζόμενος καὶ
[3, 7]	καθάπτεται μάλιστα κεκοπωμένων ἑωθινὸς ὕπνος,	καταδαρθάνειν	ἔφασκεν τοὺς φύλακας συνεβούλευέν τε
[3, 9]	μάχῃ ληφθέντας οὐκ ἐνέδρᾳ. (Τοῦτο	καταδείσαντες	οἱ γηραιοὶ τοῦ δήμου καὶ
[3, 9]	προῄσθοντο μὲν τὴν εἰσβολὴν καὶ	καταδείσαντες	τοῦ μὲν εἴργειν τοὺς Ῥωμαίους
[3, 3]	τε γεωργίαν μαλθακαὶ καὶ πολύφοροι	κατάδενδροί	τε καὶ ὀπώρας ὀρεινῆς καὶ
[3, 8]	σπουδάζων μήθ' ὑπὸ τοῦ κλήρου	καταδικασθῆναι	μήτε, εἰ τελευταῖος λείποιτο, μιᾶναι
[3, 2]	πεζοὺς παραδίδωσιν ὅσους ἀνθέξειν ταῖς	καταδρομαῖς,	εἴ τι Ἰουδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον·
[3, 2]	ἐγγίων ἔδοξεν. Ἐξηγοῦντο δὲ τῆς	καταδρομῆς	τρεῖς ἄνδρες ἀλκήν τε κορυφαῖοι
[3, 7]	ταῖς δ' ἐπιούσαις ἀνερευνώμενοι τὰς	καταδύσεις	τοὺς ἐν τοῖς ὑπονόμοις καὶ
[3, 10]	οἱ δ' ἐπὶ τὴν λίμνην	καταθέοντες	ὑπαντιάζουσιν τοῖς πολεμίοις περιέπιπτον· ἐκτείνοντο
[3, 7]	ἀφ' οὗ καὶ καλεῖται, τετυπωμένῳ.	Καταιωρεῖται	δὲ κάλοις μέσος ὥσπερ ἀπὸ
[3, 7]	οἴκτῳ τὰς ὁρμὰς τῶν σφετέρων,	κατακλείει	ταῖς οἰκίαις μετ' ἀπειλῆς ἡσυχάζειν
[3, 10]	ὅσον οὔπω φερομένων εἰς ὅπλα.	Κατακούσας	δὲ τῆς ταραχῆς Τίτος, οὐ
[3, 7]	κελεύει πλείστους τὰ ἱμάτια καὶ	κατακρεμάσαι	περὶ τὰς ἐπάλξεις, ὥστε περιρρεῖσθαι
[3, 10]	Σίλωνα σὺν δισχιλίοις τοξόταις κελεύσας	καταλαβόντας	τὸ ἀντικρὺ τῆς πόλεως ὄρος
[3, 7]	ἔφοδον αὐτὴν μαχίμου πλήθους ἔρημον	καταλαβών,	καὶ παρελθὼν εἴσω πάντας ἡβηδὸν
[3, 7]	δὲ τὴν μὲν πόλιν δυσάλωτον	καταλαβών,	πρὸς γὰρ τῷ φύσει καρτερὰ
[3, 4]	τάχους εἰς Πτολεμαίδα ἀφικνεῖται. Κἀκεῖ	καταλαβὼν	τὸν πατέρα δυσὶ τοῖς ἅμα
[3, 8]	τεσσαράκοντα μὲν τῶν ἐπισήμων ἄνδρας	καταλαμβάνει	λανθάνοντας, παρασκευὴν δ' ἐπιτηδείων οὐκ
[3, 6]	πολὺ μὲν πλῆθος ἀνῃρήκει τῶν	καταλαμβανομένων,	τοῦτο δ' ἦν τὸ ἀσθενέστερον
[3, 9]	καὶ τὸ ἱππικὸν ἐν αὐτῷ	καταλείπει	μετὰ πεζῶν ὀλίγων, ἵν' οὗτοι
[3, 6]	ἰδεῖν τοὺς ἐχθροὺς διασκίδνανται φυγῇ.	Καταλείπεται	δ' ὁ Ἰώσηπος μετ' ὀλίγων,
[3, 8]	μετὰ τοῦ> Ἰωσήπου θάνατον ἡγοῦντο.	Καταλείπεται	δ' οὗτος εἴτε ὑπὸ τύχης
[3, 8]	οἰκέτας δίκαιον νενόμισται κἂν πονηροὺς	καταλείπωσι	δεσπότας, αὐτοὶ δὲ κάλλιστον δεσπότην
[3, 7]	προέλαβον καὶ συναθροισθέντες ἐπὶ τὰ	καταλήγοντα	τῆς πόλεως σφᾶς αὐτοὺς ἀνεῖλον.
[3, 7]	γε μὴν ὑπὸ πρώτην τῆς	καταλήψεως	αἴσθησιν τῶν φυλάκων διαφυγεῖν ἔφθασαν
[3, 7]	φυλάσσειν ἐκέλευσεν, ἐπὶ δὲ τὴν	κατάληψιν	τῆς πόλεως παρεσκεύαζε τὴν στρατιάν.
[3, 7]	τὴν ἕω Οὐεσπασιανὸς ἐπὶ τὴν	κατάληψιν	τῆς πόλεως συνῆγεν τὴν στρατιὰν
[3, 7]	οἱ μὲν τούτους κωλύειν πειρώμενοι	καταλίποιεν	τὴν ἐπὶ τοῖς καταρριφθεῖσιν φυλακήν,
[3, 5]	αἱ Ῥωμαίων πορεῖαί τε καὶ	καταλύσεις,	πρὸς δὲ ὅπλων διαφοραί, οὐδὲν
[3, 7]	ἔνδον εἰπὼν ἀνεσταυρώθη τοῦ θανάτου	καταμειδιῶν·	τά γε μὴν εἰκότα πιστὸν
[3, 10]	ὅταν ᾖ μὴ δυνατὸν ἄμφω.	Κατανεύσας	οὖν αὐτοῖς ἄδειαν ἀμφίβολον ἐπέτρεψεν
[3, 7]	οὔτ' ἔλεος, ἀλλ' εἰς τὸ	κάταντες	ἀπὸ τῆς ἄκρας τὸν λεὼ
[3, 7]	τοὺς Ῥωμαίους· ἀπὸ γὰρ τοῦ	κατάντους	ἑώρων αὐτοὺς ὑπὲρ τὸ τεῖχος
[3, 7]	τείχους. Ὁμοῦ δὲ οἵ τε	καταπέλται	τὰς λόγχας ἀνερροίζουν καὶ ταλαντιαῖοι
[3, 5]	μεταπυργίων τούς τε ὀξυβελεῖς καὶ	καταπέλτας	καὶ λιθοβόλα καὶ πᾶν ἀφετήριον
[3, 7]	Οἱ μὲν οὖν τούς τε	καταπέλτας	καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἀφετηρίων,
[3, 7]	ἐπ' ἀλλήλοις πίπτοντες ὑπὸ τῶν	καταπελτικῶν	καὶ τῶν πετροβόλων, ὅμως οὐκ
[3, 7]	τε οὖν τῶν ὀξυβελῶν καὶ	καταπελτῶν	βία πολλοὺς ἅμα διήλαυνεν, καὶ
[3, 10]	πρὸς τὸ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων	καταπεπληγότας,	ἐν ἐπηκόῳ στὰς ἔλεξεν ὧδε·
[3, 7]	πρός τε τὴν τόλμαν αὐτῶν	καταπεπληγότες	καὶ ὑπὸ τῆς φλογὸς τὰς
[3, 7]	ἄμυναν ἀναθαρροῦντες· πρὸς γὰρ τῷ	καταπεπλῆχθαι	τοὺς πολεμίους τὰς ψυχὰς αὐτῶν
[3, 10]	σχεδίας ἐκέλευσεν πήσσειν ἐπὶ τοὺς	καταπεφευγότας·	αἱ δ' ἐγίνοντο ταχέως ἀφθονίᾳ
[3, 7]	κεφαλὴν τοῦ μηχανήματος, ἣν καὶ	καταπηδήσας	ἐκ μέσων αἴρεται τῶν πολεμίων
[3, 2]	τὸ μυχαίτατον τοῦ φρουρίου σπήλαιον	καταπηδήσας	ἐκ τοῦ πύργου διασώζεται, καὶ
[3, 7]	τὰς ἀκοάς, ὡς ἂν μὴ	καταπλαγεῖεν,	πρὸς δὲ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 10]	ὁρμὴν καὶ τὴν εὐταξίαν αὐτῶν	καταπλαγέντες	πρὸς ὀλίγον μὲν ἀντέσχον ταῖς
[3, 7]	εἰς ἀκοῆς οὔτε εἰς ὄψεως	κατάπληξιν	ἀπελείπετο. Πλεῖστοι μέν γε τῶν
[3, 6]	ὀφθεὶς ὁ στρατηγὸς πολλοῖς ἐνειργάσατο,	κατάπληξιν	δὲ πᾶσιν· οἱ μὲν γὰρ
[3, 10]	τινι τῶν πολεμίων τὸ πλῆθος	κατάπληξιν	λεληθυῖαν ἐνεργάσηται. Λογισάσθω δὴ πάλιν
[3, 6]	κατεῖχεν, ἐπιδεικνύμενος τὴν στρατιὰν εἰς	κατάπληξιν	τοῖς πολεμίοις καὶ μετανοίας καιρὸν
[3, 7]	τοῦτ' ἀθυμία τῶν Ῥωμαίων καὶ	κατάπληξις	ἦν θεασαμένων εἰς χλεύην τοσοῦτον
[3, 7]	τεθνάναι μᾶλλον εἵλετο πολλάκις ἢ	καταπροδοὺς	τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐμπιστευθεῖσαν
[3, 10]	τῶν ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ,	κατάρξαι	γὰρ οὗτος ἐδόκει πολέμου, μετὰ
[3, 7]	πειρώμενοι καταλίποιεν τὴν ἐπὶ τοῖς	καταρριφθεῖσιν	φυλακήν, οἱ λοιποὶ δὲ ὑπ'
[3, 7]	σώμασι καὶ τοῖς ὅπλοις τὸ	καταρριφθὲν	ἀντωχύρωσαν πρὶν βληθῆναι τὰς ἐπιβατηρίους
[3, 7]	διαναπαύσας. βουλόμενος δ' ἀπὸ τῶν	καταρριφθέντων	περισπάσαι τοὺς εἴργοντας τοὺς μὲν
[3, 7]	ὁ Ἰώσηπος ὁρῶν ὅσον οὔπω	καταρριφθησόμενον	τὸ τεῖχος, σοφίζεται κατ' ὀλίγον
[3, 7]	ὁπότε τὰς ἐπιβατηρίους βάλλοιεν μηχανὰς	κατάρχοιντο	τῆς εἰσόδου· κατόπιν δὲ αὐτῶν
[3, 7]	οὐ Ῥωμαίοις ἀλλὰ τοῖς ἰδίοις	καταρώμενοι,	μέχρι πάντες ἀπώλοντο μύριοι καὶ
[3, 9]	δὲ λαβόντες ἀμαχητὶ τὴν πόλιν	κατασκάπτουσιν.	(Ἰόππη μὲν οὖν ἐν ὀλίγῳ
[3, 7]	Οὐεσπασιανὸς δὲ τήν τε πόλιν	κατασκάψαι	κελεύει καὶ τὰ φρούρια πάντα
[3, 5]	τις ἂν Ῥωμαίων τὸ προμηθὲς	κατασκευαζομένων	ἑαυτοῖς τὸ οἰκετικὸν οὐ μόνον
[3, 7]	πεντήκοντα ποδῶν τὸ ὕψος ἕκαστον	κατασκευάσαι	κελεύσας πάντοθεν σιδήρῳ κεκαλυμμένους, ὡς
[3, 1]	διὰ τὸν ὄγκον τῆς ἡγεμονίας	κατασοβαρεύεσθαι	τῶν σκυθρωπῶν καὶ δοκεῖν δεινοῦ
[3, 9]	ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνης ὁ δῆμος,	καταστασιάζοιτο	δ' ὑπό τινων πολεμεῖν βιαζομένων.
[3, 9]	τὸν οἶκον ὄλβῳ προαιρούμενος καὶ	καταστεῖλαι	δι' αὐτῶν τὰ νοσοῦντα τῆς
[3, 6]	ὅρους ἀφικνεῖται τῆς Γαλιλαίας, ἔνθα	καταστρατοπεδευσάμενος	ὡρμημένους εἰς πόλεμον τοὺς στρατιώτας
[3, 9]	ἦσαν ἀμφότεραι, πανταχόθεν τοὺς Ἰουδαίους	καταστρέφεσθαι	διεγνωκὼς τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν
[3, 8]	τιμωρίαν δέομαι φρουρᾶς μείζονος, εἰ	κατασχεδιάζω	καὶ θεοῦ. Ταῦτ' εἰπόντος παραχρῆμα
[3, 3]	τερπνῶν ἡ Ἰουδαία τοῖς παραλίοις	κατατείνουσα	μέχρι Πτολεμαίδος. Μερίζεται δ' εἰς
[3, 9]	κατὰ τὰ προσταχθέντα τὴν χώραν	κατατρέχοντες	καθ' ἡμέραν ἔτεμνόν τε καὶ
[3, 4]	καὶ τὰ πέριξ τῆς χώρας	κατατρέχοντες	μεγάλα τοὺς περὶ τὸν Ἰώσηπον
[3, 6]	δυνάμεις, ὁ δὲ τὴν Γαλιλαίαν	κατατρέχων	Πλάκιδος ἐπεὶ πολὺ μὲν πλῆθος
[3, 6]	δὲ τοὺς συμμείναντας εἰς Τιβεριάδα	καταφεύγει.	~(Οὐεσπασιανὸς δὲ τῇ πόλει τῶν
[3, 10]	καὶ σφόδρα τολμηταὶ καὶ θανάτου	καταφρονοῦντες,	ἀλλ' ἀσύντακτοί τε καὶ πολέμων
[3, 8]	Ἰουδαίοις ὁ κτίσας ψυχὰς θανάτου	καταφρονούσας.	Φιλοζωεῖς, ὦ Ἰώσηπε, καὶ φῶς
[3, 4]	συμφορᾶς ἀπείρατος ἦν· μία γὰρ	καταφυγὴ	διωκομένοις αἱ ὑπὸ τοῦ Ἰωσήπου
[3, 10]	οἱ μὲν εἰς τὴν λίμνην	καταφυγόντες	ἐπεὶ τὴν πόλιν εἶδον ἑαλωκυῖαν,
[3, 7]	εἵλετο πόλιν αὐτὸς ἐνέπλησεν δέους	καταφυγών.	Οἱ δὲ ἀπὸ τῆς Τιβεριάδος
[3, 10]	δὲ καὶ πρὸς οὓς ἂν	καταφύγωσιν	πολεμεῖν δυναμένους, Οὐεσπασιανὸς ὡς μὲν
[3, 3]	καὶ τὰ πεδία δένδρεσι ποικίλοις	κατάφυτα	τὸ πλεῖστόν τε ἐλαίαν τε>
[3, 3]	καὶ εὔβοτος καὶ δένδρεσι παντοίοις	κατάφυτος,	ὡς ὑπὸ τῆς εὐπετείας προκαλέσασθαι
[3, 7]	ἀπόγνωσις ἐρεθίζῃ, ζέον ἔλαιον ἐκέλευσεν	καταχέειν	τῶν συνησπικότων. Οἱ δ' ὡς
[3, 7]	τοὺς καταχυθέντας ὅμως εἰς τοὺς	καταχέοντας	ἐφέροντο τὸν πρὸ αὐτοῦ κακίζων
[3, 7]	καίπερ οἰκτρὰ πάσχοντας ὁρῶντες τοὺς	καταχυθέντας	ὅμως εἰς τοὺς καταχέοντας ἐφέροντο
[3, 7]	ἔτι συμμένοντας ὑπὸ τῶν δεινῶν	κατεαγότας	ἐπαναβαίνει τῷ ὄρει, καὶ τὴν
[3, 7]	τοὺς ὑπὸ σφίσι τεταγμένους εἰσῆγον.	Κατειλημμένης	δὲ τῆς ἄκρας καὶ τῶν
[3, 2]	ἄφιξιν καὶ Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα	κατειλήφει,	ἐπὶ Πτολεμαΐδος ἠπείγετο. Καὶ κατὰ
[3, 7]	σφέτεροι, μέσοι δὲ τοῖν δυοῖν	κατειλούμενοι	περιβόλων βύζην, πολλοὶ μὲν τοῖς
[3, 8]	ὀργῆς ἐκκαίειν τὸ σπήλαιον ὥρμητο,	κατεῖχεν	δ' αὐτοὺς ὁ πολέμαρχος ζωγρῆσαι
[3, 6]	ὡρμημένους εἰς πόλεμον τοὺς στρατιώτας	κατεῖχεν,	ἐπιδεικνύμενος τὴν στρατιὰν εἰς κατάπληξιν
[3, 9]	ἐπὶ τῶν Ἱεροσολύμων τοιοῦτοι θόρυβοι	κατεῖχον.	(Οὐεσπασιανὸς δὲ καθ' ἱστορίαν τῆς
[3, 10]	ἢ βέλος ἔφθανεν ἢ σχεδία	κατελάμβανεν,	καὶ προσβαίνειν ὑπ' ἀμηχανίας εἰς
[3, 8]	τὸν Ἰώσηπον καὶ ἐν ἄλλοις	κατελάμβανεν·	τῶν γὰρ τοῖς ἀπορρήτοις παρατυχόντων
[3, 5]	πρὸς τὰς ἐκδρομὰς αὐτῶν, εἰ	κατεπείγοι,	πλατεῖαι. ῥυμοτομοῦσι δ' εὐδιαθέτως εἴσω
[3, 7]	τῶν τραυμάτων μετὰ τοῦ κριοῦ	κατέπεσεν.	ἄριστοι μετ' αὐτὸν ἐφάνησαν ἀδελφοὶ
[3, 7]	πολλοὶ δὲ ἐπὶ τὸ χῶμα	κατέπιπτον.	Ἐπαίοντο δ' ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων
[3, 7]	παράστημα τῶν ἐπὶ τῆς πόλεως	κατεπλάγησαν.	(Οὐεσπασιανὸς δὲ καὶ πρὸς τὸ
[3, 8]	δρασμοῦ διάδυσιν καὶ τὰς φυλακὰς	κατεσκέπτετο.	Φρουρουμένων δὲ πανταχόθεν πάντων δι'
[3, 2]	μὴν οἱ Ἰουδαῖοι τηλικαύτῃ συμφορᾷ	κατεστάλησαν	τὰ φρονήματα, μᾶλλον δ' αὐτῶν
[3, 9]	τὸ δὲ πλέον ἔχθει τῶν	κατεστραμμένων·	διὸ καὶ τὸν Ἰώσηπον ἀθρόοι
[3, 9]	καὶ οἱ διαφυγόντες ἐκ τῶν	κατεστραμμένων,	πλῆθος οὐκ ὀλίγον, ἀνακτίζουσιν Ἰόππην
[3, 3]	ἄνδρας οὔτε λιπανδρία τὴν χώραν	κατέσχεν,	ἐπειδὴ πίων τε πᾶσα καὶ
[3, 7]	καὶ παραχρῆμα τοσαύτη τοὺς Ἰουδαίους	κατέσχεν,	ὡς μηδένα τοῦ τείχους τολμῆσαι
[3, 7]	μέχρι τοῦ στρατοπέδου τῶν Ῥωμαίων	κατέτρεχεν,	καὶ τὰς μὲν ἐπὶ τῶν
[3, 6]	τά τε σκολιὰ τῆς λεωφόρου	κατευθύνειν	καὶ χθαμαλοῦν τὰ δύσβατα καὶ
[3, 2]	πλῆθος ἐρημία παρὰ τὰς ἀμηχανίας	κατεφαίνετο,	Ῥωμαῖοι δὲ ἐν ταῖς εὐπραγίαις
[3, 8]	ἐβόων, οἱ πάτριοι νόμοι, οὓς	κατέφησεν	θεὸς Ἰουδαίοις ὁ κτίσας ψυχὰς
[3, 8]	εἰ καὶ σοὶ λήθην σεαυτοῦ	κατέχεεν	ἡ Ῥωμαίων τύχη, προνοητέον ἡμῖν
[3, 7]	καὶ πολὺ πάντοθεν τῶν Ῥωμαίων	κατέχεον	συνεπαφιέντες καὶ τὰ ἀγγεῖα βρασσόμενα
[3, 7]	τὰ ὄργανα καὶ πᾶσαν ὕλην	κατέχωσαν.	Περὶ δὲ δείλην πάλιν ἀναστήσαντες
[3, 8]	ἦν, αὖθις εἰς τὸ σπήλαιον	κατῄει.	Δύο μὲν οὖν ἡμέραις διαλανθάνει,
[3, 2]	ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι καὶ περιελαύνοντες	κατηκόντιζον	ῥᾳδίως. Καὶ τοῖς μὲν Ἰουδαίοις
[3, 10]	δὲ πολλοὶ μὲν ἐν αὐτῇ	κατηκοντίζοντο	τῇ λίμνῃ, πολλοὺς δ' ἐκπηδήσαντας
[3, 7]	τὸ πλῆθος καὶ περιχυθὲν αὐτῷ	κατηντιβόλουν	μὴ σφᾶς περιιδεῖν ἐπ' αὐτῷ
[3, 7]	μετάβασιν τοῦ ἀνδρὸς αὐτόμολος καὶ	κατήπειγεν	ἐπὶ τὴν πόλιν ὡς μετ'
[3, 7]	φάραγξιν ἀπείροις ἀπότομος, ὡς τῶν	κατιδεῖν	πειρωμένων τὰς ὄψεις προεξασθενεῖν τοῦ
[3, 7]	καλύπτειν νάκεσιν, ὡς εἰ καὶ	κατίδοι	τις αὐτοὺς νύκτωρ, φαντασίαν παρέχοιεν
[3, 7]	Ἰώσηπον ἐπιλέκτων ἐπ' αὐτοχειρίαν παρώξυνεν·	κατιδόντες	γάρ, ὡς οὐδένα τῶν Ῥωμαίων
[3, 6]	ὁ Ἰώσηπος μετ' ὀλίγων, καὶ	κατιδὼν	ὡς οὔτε δέχεσθαι τοὺς πολεμίους
[3, 7]	κἂν τὰς πρώτας πληγὰς ἐνέγκῃ	κατίσχυσεν	τῆς ἐπιμονῆς. Ἐπὶ ταύτην τὴν
[3, 3]	βασιλέως ἀπολυομένους ἱππεῖς ἐν αὐτῇ	κατοικεῖν·	ἀπὸ δὲ μεσημβρίας Σαμαρεῖτίς τε
[3, 2]	τῆς ἵππου τρέπονται, καὶ τοῖς	κατόπιν	αὐτῶν ἐπὶ τὸ τεῖχος βιαζομένοις
[3, 6]	ἱεροῖς ἠκολούθουν οἱ σαλπιγκταί, καὶ	κατόπιν	αὐτῶν ἡ φάλαγξ τὸ στῖφος
[3, 7]	βάλλοιεν μηχανὰς κατάρχοιντο τῆς εἰσόδου·	κατόπιν	δὲ αὐτῶν ἔταξεν τοῦ πεζοῦ
[3, 6]	ὀρεῦσιν καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἄγοντες·	κατόπιν	δὲ πάντων τῶν ταγμάτων> ὁ
[3, 7]	ἀναφευγόντων ἐκ τῆς ἁλώσεως διαλαθεῖν.	Κατόπιν	δὲ τούτων περιέστησεν τοὺς τοξότας
[3, 6]	μὴ ταλαιπωροῖτο δυσποροῦν τὸ στράτευμα.	Κατόπιν	δὲ τούτων τάς τε ἰδίας
[3, 10]	ἔφευγον. Τίτος δὲ τοὺς μὲν	κατόπιν	προσκείμενος ἀνῄρει, τῶν δὲ διεκπαίων
[3, 7]	σφετέρους πρόσω βιαζομένους εὐχείρωτοι τοῖς	κατόπιν	τιτρώσκουσιν ἦσαν. (Ἐπέλιπεν δὲ οὔτε
[3, 7]	ὑπὸ πλήθους ἀνδρῶν εἰς τὸ	κατόπιν,	τῶν αὐτῶν ἀθρόως πάλιν εἰς
[3, 10]	πολεμίων ἀριθμοῦ παραιρεῖται τὰ ἐλαττώματα>	Κατορθοῖ	δὲ τοὺς πολέμους οὐ πλῆθος
[3, 10]	τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα κινδύνου	κατορθοῦσθαι.	Φθάνειν δ' οὐ μόνον χρὴ
[3, 10]	ἵν' ἀκοινώνητόν τε ᾖ τὸ	κατόρθωμα	καὶ μεῖζον. Νομίζω δ' ἔγωγε
[3, 2]	ποσὶ νεκροὺς ἐδελεάζοντο τοῖς προτέροις	κατορθώμασιν	ἐπὶ πληγὴν δευτέραν. Διαλιπόντες γοῦν
[3, 10]	τοῦ παιδὸς ἀρετῇ καὶ τῷ	κατορθώματι,	μεγίστη γὰρ ἐδόκει καθῃρῆσθαι μοῖρα
[3, 10]	τῆς ἔξω μάχης πλέον τι	κατορθώσομεν.	(Ταῦτα τοῦ Τίτου διεξιόντος προθυμία
[3, 3]	χώρᾳ περατοῦται· Καὶ τῆς μὲν	κάτω	καλουμένης Γαλιλαίας ἀπὸ Τιβεριάδος μέχρι
[3, 3]	τήν τε ἄνω καὶ τὴν	κάτω	προσαγορευομένην, περιίσχει μὲν ἡ Φοινίκη
[3, 7]	καὶ φθάσας αὐτὸν ἐκεῖνος νύττει	κάτωθεν	ὑπὸ τὸν βουβῶνα δόρατι καὶ
[3, 9]	ἀποδιδοὺς τῷ θεῷ χαριστήρια τῶν	κατωρθωμένων.	Ὡς δ' αὐτῷ Τιβεριὰς μὲν
[3, 7]	Ἰουδαῖοι τὴν τῶν πολεμίων ἰσχὺν	κατωρρώδουν	οὔτε Ῥωμαῖοι πρὸς τὸ τῆς
[3, 7]	τῶν Σαμαρέων ἐκφλεγῆναι τότε καὶ	καῦμα	δεινόν, ὥρα δ' ἦν θέρους
[3, 10]	ἄπειροι τεθήλασιν ἔνθα φοίνικες, οἳ	καύματι	τρέφονται, συκαῖ δὲ καὶ ἐλαῖαι
[3, 9]	καθ' ὅσον πνιγώδης θέρους ὑπὸ	καυμάτων,	πεδιὰς οὖσα καὶ παράλιος. (Ἐν
[3, 7]	τοῖς κράνεσιν ἐνδεδεμένων ἀπαλλαγὴ τῆς	καύσεως	οὐκ ἦν, πηδῶντες δὲ καὶ
[3, 10]	εὐκρασίᾳ καὶ πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ,	Καφαρναοὺμ	αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσιν. Ταύτην
[3, 3]	ἀπὸ τῆς ἐν τῷ πεδίῳ	κειμένης	Γηνεὼς ὄνομα κώμης ἐπιλήγει τῆς
[3, 3]	τῆς ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ	κειμένης	κώμης, Ἐξαλὼθ καλεῖται, μέχρι Βηρσάβης,
[3, 8]	τὸν ἐν χερσὶν ἐχθρῶν ἄρτι	κείμενον	ὁρῶντι παρῆν δὲ> νοεῖν, ὅσον
[3, 7]	σφᾶς περιιδεῖν ἐπ' αὐτῷ μόνῳ	κειμένους·	εἶναι γὰρ τῇ πόλει καὶ
[3, 8]	δ' ἐσθῆτι καὶ τοῖς ἄλλοις	κειμηλίοις	φιλοφρονούμενός τε καὶ περιέπων διετέλει
[3, 8]	τύχη, μηδ' ἐπὶ τῆς ἰδίας	κείσθω	δεξιᾶς ἕκαστος· ἄδικον γὰρ οἰχομένων
[3, 3]	δ' αὐτῆς πόλις τὰ Ἱεροσόλυμα	κεῖται,	παρ' ὃ καί τινες οὐκ
[3, 9]	τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ πολλὰ	κεκακωμένην	τὴν πόλιν ἐκ τῆς στάσεως
[3, 7]	ἕκαστον κατασκευάσαι κελεύσας πάντοθεν σιδήρῳ	κεκαλυμμένους,	ὡς ἑδραῖοί τε εἶεν ὑπὸ
[3, 10]	ἐπὶ γῆς. Ἦν δ' ἰδεῖν	κεκερασμένην	μὲν αἵματι, πεπληρωμένην δὲ νεκρῶν
[3, 7]	προμάχους ἀμείβειν οὐκ ἔχοντες, τὸ	κεκμηκὸς	δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀκραιφνεῖς διεδέχοντο
[3, 7]	ἐμάχοντο, ἐκ διαδοχῆς ἑκάτεροι τὸ	κεκμηκὸς	ἑαυτῶν ἀναλαμβάνοντες. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ἡγούμενος
[3, 7]	τοῦ μένοντος τείχους σὺν τοῖς	κεκμηκόσιν	ἵστησι τοὺς γηραιοὺς ὡς μηδὲν
[3, 7]	ἐδόκουν ἔχειν καὶ καθάπτεται μάλιστα	κεκοπωμένων	ἑωθινὸς ὕπνος, καταδαρθάνειν ἔφασκεν τοὺς
[3, 10]	προσεξήσκηται πολυτελείας τῷ Ἀγρίππα πλούτῳ	κεκοσμημένον·	ἀρχόμενος δὲ φανεροῦ ῥεύματος ὁ
[3, 5]	ἐπίχει πύργοις ἐξ ἴσου διαστήματος	κεκοσμημένος.	Ἐπὶ δὲ τῶν μεταπυργίων τούς
[3, 3]	μέγεθος καὶ τοσούτοις ἔθνεσιν ἀλλοφύλοις	κεκυκλωμέναι	πρὸς πᾶσαν ἀεὶ πολέμου πεῖραν
[3, 10]	εἰς γῆν ἐξεώσθησαν οἱ λοιποὶ	κεκυκλωμένων	αὐτοῖς τῶν ἁλιάδων. Ἐκχεόμενοι δὲ
[3, 7]	δὲ τήν τε πόλιν κατασκάψαι	κελεύει	καὶ τὰ φρούρια πάντα προσεμπίπρησιν
[3, 7]	ἐλπίδα ταύτην αὐτῷ προαιρούμενος ἐμβρέξαι	κελεύει	πλείστους τὰ ἱμάτια καὶ κατακρεμάσαι
[3, 1]	πολλὰ πρὸς τὸ ἐπεῖγον οἷα	κελεύουσιν	αἱ ἀνάγκαι μειλιξάμενός τε καὶ
[3, 7]	ταῖς οἰκίαις μετ' ἀπειλῆς ἡσυχάζειν	κελεύσας·	αὐτὸς δὲ ἐπὶ τῶν ἐρειφθέντων
[3, 7]	αὐτοῖς ἐπινοεῖ τοιάνδε· δρυφάκτους πήξασθαι	κελεύσας	ἐμπετάσαι τε βύρσας νεοδόρους βοῶν,
[3, 7]	τούτων περιέστησεν τοὺς τοξότας ἔχειν	κελεύσας	ἕτοιμα τὰ βέλη πρὸς ἄφεσιν,
[3, 8]	δεξιάς τε τῷ Ἰωσήπῳ δοῦναι	κελεύσας	καὶ προτρεψομένους ἀνελθεῖν. (Ἀφικόμενοι γοῦν
[3, 10]	Ἀντώνιον Σίλωνα σὺν δισχιλίοις τοξόταις	κελεύσας	καταλαβόντας τὸ ἀντικρὺ τῆς πόλεως
[3, 7]	ποδῶν τὸ ὕψος ἕκαστον κατασκευάσαι	κελεύσας	πάντοθεν σιδήρῳ κεκαλυμμένους, ὡς ἑδραῖοί
[3, 9]	τοῦ κατὰ μεσημβρίαν τείχους Οὐεσπασιανὸς	κελεύσας	πλατύνει τὴν εἰσβολὴν αὐτοῖς. Ἁρπαγῆς
[3, 7]	κατὰ χεῖρα καὶ σύνεσιν, περικατασχεῖν	κελεύσας	τὴν πόλιν, ὡς μὴ λάθοι
[3, 7]	τὰ πολλὰ παρὰ τὰς φυλακὰς	κελεύσας	τοῖς ἐξιοῦσιν καὶ τὰ νῶτα
[3, 7]	καὶ δισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντες.	Κενὴν	δὲ μαχίμων λογιζόμενος εἶναι τὴν
[3, 9]	τῶν ὁμοίων φυλακῆς αἴτιον, ἐκείνοις	κέντρον	ἑτέρων ἐγίνετο συμφορῶν· καὶ τὸ
[3, 7]	οὐκ εἰς μακρὰν τῶν ἐκδοχείων	κενωθέντων	ἤλπιζεν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης αὐτῷ
[3, 7]	πρὸς ὀλίγον, ἕως τὰς φαρέτρας	κενώσωσιν	οἱ τοξόται. βαλλόντων δὲ τὰς
[3, 9]	βραχὺ δὲ συννεύοντι κατὰ τὰς	κεραίας	ἑκατέρωθεν· αἱ δέ εἰσιν κρημνοὶ
[3, 7]	καὶ ἡ σύνταξις ἦν φοβερά.	Κερεάλιον	οὖν ἔπαρχον ὄντα τοῦ πέμπτου
[3, 7]	προσφυγεῖν. Ἐξ ὧν συνεὶς ὁ	Κερεάλιος	καὶ τοὺς ἔτι συμμένοντας ὑπὸ
[3, 7]	στρατιὰν ἐπὶ μὲν τοῦ λαιοῦ	κέρως	τὸν Τραιανὸν ἵστησιν, αὐτὸς δὲ
[3, 7]	καὶ μνήμῃ τῆς κατὰ τὸν	Κέστιον	αὐτῶν παρανομίας. Ἐμπίμπρησιν δὲ οὐ
[3, 2]	συμμάχους. ~(Ἰουδαῖοι δὲ μετὰ τὴν	Κεστίου	πληγὴν ἐπηρμένοι ταῖς ἀδοκήτοις εὐπραγίαις
[3, 9]	Ἰόππην ὁρμητήριον σφίσιν, ἐρημωθεῖσαν ὑπὸ	Κεστίου	πρότερον, καὶ τῆς χώρας ἐκπεπολεμωμένης
[3, 10]	εἰς τοὺς ἐχθροὺς πειρωμένων ἢ	κεφαλὰς	ἢ χεῖρας ἀπέκοπτον οἱ Ῥωμαῖοι.
[3, 3]	τῆς περιοίκου πάσης ὥσπερ ἡ	κεφαλὴ	σώματος· αἱ λοιπαὶ δὲ μετ'
[3, 7]	τοσαύτης βίας, ὥστε ἀπορρῆξαι τὴν	κεφαλὴν	τοῦ μηχανήματος, ἣν καὶ καταπηδήσας
[3, 7]	ἀνὰ τὸ τεῖχος ἀπαράσσεται τὴν	κεφαλὴν	ὑπὸ τῆς πέτρας, καὶ τὸ
[3, 5]	ὅσον εἴς τε παραμυθίαν τῶν	κεχειρωμένων	καὶ εἰς ἀποτροπὴν τῶν νεωτεριζόντων·
[3, 2]	τρεῖς τοῖς μετ' ὀλοφυρμοῦ πρὸς	κηδείαν	αὐτὸν ἐρευνῶσιν ὑποφθέγγεται. Προελθὼν δὲ
[3, 8]	ἠπόρησεν ἐπινοίας, ἀλλὰ πιστεύων τῷ	κηδεμόνι	θεῷ τὴν σωτηρίαν παραβάλλεται, κἀπεὶ
[3, 5]	τις ἀπολειφθείη τάξεως. Ὅ τε	κῆρυξ	δεξιὸς τῷ πολεμάρχῳ παραστάς, εἰ
[3, 10]	καὶ πατρίδων ἐκείνοις ὁ πόλεμος	κινδυνεύεται,	τί μεῖζον ἡμῖν εὐδοξίας καὶ
[3, 2]	γὰρ οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ	κινδύνευμα	πρὸς τὸν μέλλοντα πόλεμον ἀφαιρεθῆναι
[3, 6]	πρόθυμοί τε ὡς ἂν ὑπὲρ	κινδυνευούσης	πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων,
[3, 10]	γὰρ τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα	κινδύνου	κατορθοῦσθαι. Φθάνειν δ' οὐ μόνον
[3, 7]	τοὺς πολεμίους, ὅτι μὴ μετὰ	κινδύνων	ἀνείργειν ἔχοντες. (Κατὰ δὲ τὰς
[3, 6]	δ' ὡς πορρωτάτω χωρίζεσθαι τῶν	κινδύνων	ἔκρινεν Ἀναλαβὼν δὲ τοὺς συμμείναντας
[3, 7]	Ἐδόκει δὲ Οὐεσπασιανῷ φθάσαι τὸ	κίνημα	καὶ τὰς ὁρμὰς αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι·
[3, 1]	τῶν φροντίδων σκεπτομένου τίνι πιστεύσει	κινουμένην	τὴν ἀνατολήν, ὃς τιμωρήσεται μὲν
[3, 5]	μόνας τὰς χρείας τὼ χεῖρε	κινοῦσιν	ἐν εἰρήνῃ προηργηκότες, ἀλλ' ὥσπερ
[3, 7]	τὴν πόλιν· ὁ δὲ Ἰώσηπος	κλάσαι	τὴν ἐλπίδα ταύτην αὐτῷ προαιρούμενος
[3, 1]	ὅθεν αὐτοῦ καὶ τῷ πατρὶ	Κλαυδίῳ	παρέσχε χωρὶς ἱδρῶτος ἰδίου θρίαμβον
[3, 6]	μὲν αἱρήσειν ῥᾳδίως, μέγα δὲ	κλέος	αὐτῷ παρὰ τοῖς ἡγεμόσιν κἀκείνοις
[3, 8]	ὅταν ὁ δοὺς κομίσασθαι θέλῃ,	κλέος	μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ καὶ
[3, 8]	τύχη, προνοητέον ἡμῖν τοῦ πατρίου	κλέους.	Χρήσομέν σοι δεξιὰν καὶ ξίφος·
[3, 6]	τῆς ἡγεμονίας τεκμήριον αὐτοῖς καὶ	κλῃδών,	ἐφ' οὓς ἂν ἴωσιν, τοῦ
[3, 8]	καὶ σπουδάζων μήθ' ὑπὸ τοῦ	κλήρου	καταδικασθῆναι μήτε, εἰ τελευταῖος λείποιτο,
[3, 3]	Πτολεμαίδος. Μερίζεται δ' εἰς ἕνδεκα	κληρουχίας,	ὧν ἄρχει μὲν βασίλειον τὰ
[3, 5]	τῶν ἐν ταῖς ἴλαις ἱππέων·	Κλήρῳ	δὲ τῶν ταγμάτων ἀεὶ τὸ
[3, 8]	δέδοκται τὸ θνήσκειν, ἔφη, φέρε	κλήρῳ	τὰς ἀλλήλων σφαγὰς ἐπιτρέψωμεν, ὁ
[3, 7]	σπάνιον δ' εἴ ποτε τὸ	κλίμα	θέρους ὕεται. Καὶ κατὰ ταύτην
[3, 5]	τέσσαρες καθ' ἕκαστον τοῦ περιβόλου	κλίμα,	πρός τε εἰσόδους τῶν ὑποζυγίων
[3, 7]	ἐπὶ τῶν μηχανημάτων, ἑτέρους δὲ	κλίμακας	ἀραμένους προσφέρειν ἐπάνω τοῖς ἀκεραίοις
[3, 7]	οὖν καθ' ἕτερα προσφέρουσι τὰς	κλίμακας	οὐ προσεῖχεν, ἀπεκαραδόκει δὲ τὴν
[3, 7]	τὴν πολιορκίαν. Τῶν δὲ στρατιωτῶν	κλίμακας	πάντοθεν τῷ τείχει προσφερόντων πρὸς
[3, 9]	πολεμίους ἐδεδοίκεσαν, μετέωρος ὑπεραρθεὶς ὁ	κλύδων	ἐβάπτιζεν. Ἦν δ' οὔτε φυγῆς
[3, 7]	μένειν τε ἔγνω, καὶ τὴν	κοινὴν	τῆς πόλεως ἀπόγνωσιν ὁπλισάμενος, νῦν
[3, 8]	μὴν ἡ αὐτοχειρία καὶ τῆς	κοινῆς	ἁπάντων ζῴων φύσεως ἀλλότριον καὶ
[3, 10]	τῆς νίκης αὐτοῖς διὰ τὴν	κοινωνίαν.	Ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸς καὶ Ἀντώνιον
[3, 7]	πάντες εἴχοντο, καὶ μετὰ κωκυτῶν	κοινωνὸν	σφίσι τῆς τύχης μένειν ἱκέτευον,
[3, 8]	βιαζομένων. Καὶ οἱ μὲν πόρρωθεν	κολάζειν	ἐβόων τὸν πολέμιον, τῶν δὲ
[3, 8]	λεληθέναι δοκεῖ τὸν ἀδικούμενον; Καὶ	κολάζειν	μὲν τοὺς ἀποδράντας οἰκέτας δίκαιον
[3, 9]	τὸν Ἰώσηπον ἀθρόοι καταβοῶντες ἠξίουν	κολάζειν.	Οὐεσπασιανὸς δὲ τὴν περὶ τούτου
[3, 8]	τοῦτο καὶ παρὰ τῷ σοφωτάτῳ	κολάζεται	νομοθέτῃ· τοὺς γοῦν ἀναιροῦντας ἑαυτοὺς
[3, 5]	τὸ δοκεῖν ὠμοὶ πρὸς τοὺς	κολαζομένους.	Τοσοῦτον δ' αὐτῶν τὸ πρὸς
[3, 7]	Ἰουδαίων καὶ τὴν πρὸς τὰς	κολάσεις	ὑπεροψίαν, ἐπειδὴ καὶ πρότερον ληφθείς
[3, 7]	τοὺς ἀπὸ τῶν πετροβόλων λίθους	κολπούμεναι,	περιολισθάνοι δὲ ἀπ' αὐτῶν καὶ
[3, 7]	ἐπὶ Ἱεροσολύμων τοὺς τὰ γράμματα	κομίζοντας.	(Οὐεσπασιανὸς δὲ ὡρμημένος ἐξαιρεῖν τὴν
[3, 8]	χρέος ἐκτινύντων, ὅταν ὁ δοὺς	κομίσασθαι	θέλῃ, κλέος μὲν αἰώνιον, οἶκοι
[3, 10]	διεκπαίειν πειρωμένων πολλοὺς μὲν ἐφικνούμενοι	κοντοῖς	διέπειρον, οὓς δὲ ξιφήρεις ἐπιπηδῶντες
[3, 10]	ταῖς ἐμβολαῖς, νυσσόμενοι δὲ τοῖς	κοντοῖς	καὶ τῷ ῥοίζῳ τῶν ἱππέων
[3, 5]	μὲν ἐκ δεξιῶν μακρὰ καὶ	κοντὸς	ἐπιμήκης ἐν χειρί, θυρεὸς δὲ
[3, 7]	βλάπτεσθαι τὸ τεῖχος· ἕως ἀντεπινοήσαντες	κοντοὺς	οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺς καὶ δρέπανα
[3, 7]	πεφραγμένους τοῖς ὅπλοις καὶ τοὺς	κοντοὺς	προίσχοντας, ὡς ὁπότε τὰς ἐπιβατηρίους
[3, 7]	ἐκπέμπει πᾶν τὸ στράτευμα, καὶ	κοπέντων	τῶν περὶ τὴν πόλιν ὀρῶν
[3, 2]	μεταβολῆς ἐλπίδι, τῶν δὲ μὴ	κοπιώντων	ἐν οἷς εὐτύχουν, παρέτεινεν ἡ
[3, 10]	ὑπὲρ αὐτῶν, μέχρι νῦν οὐ	κοπιῶσιν	ἡττώμενοι· Καὶ δεινὸν ἐκείνων ἑστώτων
[3, 10]	Ἰορδάνης ἀπὸ τοῦδε τοῦ ἄντρου	κόπτει	μὲν τὰ τῆς Σεμεχωνίτιδος λίμνης
[3, 10]	τῷ κατὰ τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην	κορακίνῳ	παραπλήσιον. Μῆκος δὲ τοῦ χωρίου
[3, 7]	ἔβαλλον. Οἱ δὲ μήτε κατὰ	κόρσης	φερομένων τῶν βελῶν ἐκκλίνειν ῥᾳδίως
[3, 2]	καταδρομῆς τρεῖς ἄνδρες ἀλκήν τε	κορυφαῖοι	καὶ συνέσει, Νίγερ τε ὁ
[3, 9]	Τοῦφα τοῦ λῃστρικοῦ στίφους ὁ	κορυφαιότατος.	Οὐαλεριανὸς δὲ οὔτε παρὰ τὰς
[3, 7]	μὲν γὰρ τὸ ἔλαιον ἀπὸ	κορυφῆς	μέχρι ποδῶν ὑπὸ τὰς πανοπλίας
[3, 5]	πειθήνιον, ὡς ἔν τε εἰρήνῃ	κόσμον	εἶναι καὶ ἐπὶ παρατάξεως ἓν
[3, 5]	ἕκαστοι μεθ' ἡσυχίας τε καὶ	κόσμου.	Πάντα δ' αὐτοῖς καὶ τὰ
[3, 5]	προιόντες ὁδεύουσιν ἡσυχῇ καὶ μετὰ	κόσμου	πάντες, ὥσπερ ἐν πολέμῳ τὴν
[3, 5]	καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται. Διὸ	κουφότατα	τὰς μάχας διαφέρουσιν· οὔτε γὰρ
[3, 7]	καὶ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων τὰ	κουφότερα,	πρὸς δὲ τοὺς ῥωμαλεωτάτους σφενδονήτας·
[3, 9]	ναυαγίοις ἐμπλεκόμενοι· τινὲς δὲ ὡς	κουφοτέρῳ	τὴν θάλατταν ἔφθανον τῷ σιδήρῳ
[3, 5]	ἐπιμήκη, πρὸς οἷς πρίονα καὶ	κόφινον	ἄμην τε καὶ πέλεκυν, πρὸς
[3, 7]	Τοῖς δὲ θώραξιν καὶ τοῖς	κράνεσιν	ἐνδεδεμένων ἀπαλλαγὴ τῆς καύσεως οὐκ
[3, 5]	μὲν πεζοὶ θώραξιν πεφραγμένοι καὶ	κράνεσιν	καὶ μαχαιροφοροῦντες ἀμφοτέρωθεν. Μακρότερον δ'
[3, 5]	οὐκ ἀποδέοντες δὲ δοράτων μέγεθος·	κράνη	δὲ καὶ θώρακες ὁμοίως τοῖς
[3, 7]	ὑπὸ τῆς πέτρας, καὶ τὸ	κρανίον	ἀπὸ τριῶν ἐσφενδονήθη σταδίων. Γυναικός
[3, 5]	δαπανᾷ πόνος, ἕπεται δὲ τὸ	κρατεῖν	ἀεὶ κατὰ τῶν οὐχ ὁμοίων
[3, 5]	καὶ γὰρ ταύτης αὐτοῖς τὸ	κρατεῖν	βεβαιότερον. Οἷς οὖν βουλὴ μὲν
[3, 6]	ἐφ' οὓς ἂν ἴωσιν, τοῦ	κρατήσειν	δοκεῖ. Τοῖς δὲ ἱεροῖς ἠκολούθουν
[3, 7]	ὅμως οὔπω τῆς ἁλώσεως τοῖς	κρατουμένοις	αἴσθησις ἦν· Καμάτῳ τε γὰρ
[3, 8]	πολέμου νόμῳ, τουτέστιν ὑπὸ τῶν	κρατούντων.	Εἰ μὲν οὖν τὸν Ῥωμαίων
[3, 7]	ῥιπτόμενοι, καὶ δεινὴ μὲν ἔνδοθεν	κραυγὴ	γυναικῶν ἠγείρετο, συνήχουν δ' ἔξωθεν
[3, 7]	πληγὴν διεσείσθη μὲν τὸ τεῖχος,	κραυγὴ	δὲ μεγίστη παρὰ τῶν ἔνδον
[3, 10]	εἰς τοὺς πολεμίους καὶ σὺν	κραυγῇ	μετ' αὐτὸν οἱ λοιποὶ παρεκτείναντες
[3, 10]	ἐβιάζετο, καὶ διωργισμένων ἐπ' ἀλλήλοις	κραυγή	τε ἦν καὶ θόρυβος ὡς
[3, 9]	κεραίας ἑκατέρωθεν· αἱ δέ εἰσιν	κρημνοὶ	βαθεῖς καὶ προύχουσαι σπιλάδες εἰς
[3, 7]	δ' Ἰωταπάτα πλὴν ὀλίγου πᾶσα	κρημνός,	ἐκ μὲν τῶν ἄλλων μερῶν
[3, 10]	εὔκρατος ἀρύσασθαι, ποταμοῦ μὲν ἢ	κρήνης	προσηνεστέρα, ψυχροτέρα δὲ ἢ κατὰ
[3, 10]	καὶ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν	κρίνεσθαι	κἀμὲ καὶ ὑμᾶς, εἰ τῶν
[3, 7]	ἐπιβῆναι τολμῶντος προσῆγον ἕτεροι τὸν	κριὸν	γέρροις τε διηνεκέσι καὶ καθύπερθεν
[3, 7]	τοὺς ἐπὶ τὰ γέρρα τὸν	κριὸν	ἐπιβρίθοντας ἔβαλλον. Καὶ ἤνυον μὲν
[3, 7]	δείλην πάλιν ἀναστήσαντες προσῆγον τὸν	κριὸν	ᾗ προπεπονήκει τυπτόμενον τὸ τεῖχος.
[3, 7]	τείχεσι πελαζόντων προσάγειν ἔγνω τὸν	κριόν.	Ὁ δ' ἐστὶν ὑπερμεγέθης δοκὸς
[3, 7]	καθ' ὃ φερόμενον ἀεὶ τὸν	κριὸν	ὁρῷεν, ὡς πλάζοιτό τε ἡ
[3, 7]	ὑπὸ τῶν τραυμάτων μετὰ τοῦ	κριοῦ	κατέπεσεν. ἄριστοι μετ' αὐτὸν ἐφάνησαν
[3, 7]	παχεῖ σιδήρῳ κατ' ἄκρον εἰς	κριοῦ	προτομήν, ἀφ' οὗ καὶ καλεῖται,
[3, 8]	ἐσόμενα. Ἦν δὲ καὶ περὶ	κρίσεις	ὀνείρων ἱκανὸς συμβαλεῖν τὰ ἀμφιβόλως
[3, 10]	δ' ὑπὸ γῆν εἰς τοῦτο	κρυπτῶς	ἐκ τῆς καλουμένης Φιάλης· ἡ
[3, 10]	διαλάθοι τις ἐξ αὐτῆς, καὶ	κτείνειν	προσέταξεν τῇ δ' ὑστεραίᾳ πρὸς
[3, 4]	ἐπὶ τῆς χώρας κτήματα, καὶ	κτείνοντες	μὲν ἀεὶ τὸ μάχιμον, ἀνδραποδιζόμενοι
[3, 10]	ἀναιρέσεως διενοεῖτο. Καὶ γὰρ αὐτόθι	κτείνων	ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺς ἐπιχωρίους, οὐ
[3, 5]	τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺς ἀρετῆς	κτῆμα	ἔχοντας, οὐ δῶρον τύχης. Οὐ
[3, 5]	γὰρ ἄν τις εἴποι τὸ	κτῆμα	τῶν κτησαμένων ἔλασσον. (Ταῦτα μὲν
[3, 4]	διαρπάζοντες τὰ ἐπὶ τῆς χώρας	κτήματα,	καὶ κτείνοντες μὲν ἀεὶ τὸ
[3, 3]	διὰ πλῆθος πόας ἀγαθῆς τὰ	κτήνη	πλέον ἢ παρ' ἄλλοις γαλακτοφόρα.
[3, 5]	τις εἴποι τὸ κτῆμα τῶν	κτησαμένων	ἔλασσον. (Ταῦτα μὲν οὖν διεξῆλθον
[3, 10]	γὰρ ἐπιχωρίοις διά τε τὰς	κτήσεις	καὶ τὴν πόλιν οὐκ ἐδόκει
[3, 8]	συμφοραῖς προσθεῖναι τὴν εἰς τὸν	κτίσαντα	ἡμᾶς δυσσέβειαν. Εἰ σώζεσθαι δοκεῖ,
[3, 8]	φύσεως ἀλλότριον καὶ πρὸς τὸν	κτίσαντα	θεὸν ἡμᾶς ἐστιν ἀσέβεια. Τῶν
[3, 8]	φῦλον ὀκλάσαι δοκεῖ σοι τῷ	κτίσαντι,	μετέβη δὲ πρὸς Ῥωμαίους ἡ
[3, 8]	οὓς κατέφησεν θεὸς Ἰουδαίοις ὁ	κτίσας	ψυχὰς θανάτου καταφρονούσας. Φιλοζωεῖς, ὦ
[3, 10]	χερμάσιν οὐδὲν δρῶντες ὅτι μὴ	κτύπον	ἐπάλληλον, εἰς γὰρ πεφραγμένους ἔβαλλον,
[3, 8]	ἀλλ' ἀγενέστατον, ὡς ἔγωγε καὶ	κυβερνήτην	ἡγοῦμαι δειλότατον, ὅστις χειμῶνα δεδοικὼς
[3, 7]	πολεμίοις τὴν ὑπὲρ αὐτῆς ἀκρώρειαν.	Κυκλόθεν	δ' ἄλλοις ὄρεσιν καλυπτομένη, πρὶν
[3, 5]	σκηνὰς διαλαμβάνουσιν, ἔξωθεν δ' ὁ	κύκλος	τείχους ὄψιν ἐπίχει πύργοις ἐξ
[3, 2]	ἄλλοι δὲ ἄλλους ὅπῃ τρέποιντο	κυκλούμενοι	καὶ περιελαύνοντες κατηκόντιζον ῥᾳδίως. Καὶ
[3, 7]	ἡμέρας, διπλῇ δὲ τῇ φάλαγγι	κυκλοῦνται	τὴν πόλιν καὶ τρίτην ἔξωθεν
[3, 7]	ὄρει, καὶ τὴν δύναμιν ἐν	κύκλῳ	περιστήσας τοῖς πολεμίοις τὸ μὲν
[3, 7]	τοῖς ἐργαζομένοις. (Οὐεσπασιανὸς δὲ ἐν	κύκλῳ	τὰς ἀφετηρίους μηχανὰς ἐπιστήσας, τὰ
[3, 8]	πάντων τὸν σίδηρον, ὥσπερ τὰ	κυκλωθέντα	τῶν θηρίων ἀεὶ πρὸς τὸν
[3, 2]	ἱππέων πρὶν εἰς μάχην συντάξασθαι	κυκλωθέντες,	πάλιν πίπτουσι μὲν ὑπὲρ ὀκτακισχιλίους,
[3, 7]	πολλῶν καθύπερθεν τῶν πολεμίων ὄντων,	κυκλωσάμενος	δὲ τῇ δυνάμει πᾶσαν τὴν
[3, 9]	πέτραις, πολλὰς δὲ πρὸς ἀντίον	κῦμα	βιαζομένας εἰς τὸ πέλαγος, τόν
[3, 9]	δεχομέναις πέτραις ὑψηλὸν ἀναπέμπων τὸ	κῦμα	σφαλερώτερον ἐρημίας τὸν ὅρμον ἀπεργάζεται·
[3, 9]	γε μὴν πλεῖστον ὑπὸ τῶν	κυμάτων	ἐκφερόμενον περιεξαίνετο ταῖς ἀπορρῶξιν, ὡς
[3, 9]	πλήθους οἱ μὲν ὑπὸ τῶν	κυμάτων	καλυπτόμενοι διεφθείροντο, πολλοὶ δὲ τοῖς
[3, 7]	τις αὐτοὺς νύκτωρ, φαντασίαν παρέχοιεν	κυνῶν,	μέχρι συναισθόμενοι τὴν ἐπίνοιαν οἱ
[3, 7]	ἐπανέχοντα τῶν Ἀράβων, ὕστατόν τινα	κωκυτὸν	ἁλώσεως συνήχησαν ὡς οὐκ ἀπειλουμένων
[3, 7]	ἐμπλεκόμενοι πάντες εἴχοντο, καὶ μετὰ	κωκυτῶν	κοινωνὸν σφίσι τῆς τύχης μένειν
[3, 7]	τείχεσιν, ἵν' οἱ μὲν τούτους	κωλύειν	πειρώμενοι καταλίποιεν τὴν ἐπὶ τοῖς
[3, 7]	ἐξικνοῖτο τῶν ἐπὶ τοῦ τείχους	κωλύειν	πειρωμένων, ἔγγιον προσαγαγόντες ἔβαλλον· ὁμοίως
[3, 7]	πόλιν, ἀλλὰ καὶ τὰς πέριξ	κώμας	πάσας τε καὶ πολίχνας, ἃς
[3, 9]	τὴν πέριξ καὶ τὰς περιοίκους	κώμας	τε καὶ πολίχνας ἐξαιρῶσιν τῆς
[3, 3]	ὁρίζει προσκυροῦσα τοῖς Ἀράβων ὅροις	κώμη,	καλοῦσι δ' αὐτὴν Ἰορδὰν οἱ
[3, 3]	αὐτῶν ἡ Ἀνουάθου Βόρκαιος προσαγορευομένη	κώμη·	πέρας αὕτη τῆς Ἰουδαίας τὰ
[3, 3]	εἰς εὖρος ἀρχὴ μέχρι Βακὰ	κώμης·	αὕτη δὲ τὴν Τυρίων γῆν
[3, 2]	πολεμίων εἴς τινα πύργον ὀχυρὸν	κώμης	Βελζεδὲκ καλουμένης. Οἱ δὲ περὶ
[3, 7]	Νετείρας καὶ Φίλιππος, ἀπὸ Ῥούμας	κώμης,	Γαλιλαῖοι καὶ αὐτοί, οἳ προπηδῶσι
[3, 3]	ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ κειμένης	κώμης,	Ἐξαλὼθ καλεῖται, μέχρι Βηρσάβης, ἣ
[3, 3]	τῷ πεδίῳ κειμένης Γηνεὼς ὄνομα	κώμης	ἐπιλήγει τῆς Ἀκραβετηνῶν τοπαρχίας· φύσιν
[3, 3]	δὲ μέχρι Μηρὼθ ἀπὸ Θελλᾶ	κώμης	Ἰορδάνου γείτονος. (Τηλικαῦται δ' οὖσαι
[3, 3]	Τιβεριάδα λίμνης εὐρύνεται, ἀπὸ δὲ	κώμης	καλουμένης Ἀρφᾶς μέχρις Ἰουλιάδος ἐκτείνεται
[3, 3]	πόλεις πυκναὶ καὶ τὸ τῶν	κωμῶν	πλῆθος πανταχοῦ πολυάνθρωπον διὰ τὴν