Livre, Chap. |
[3, 3] |
Ἡρώδειον
καὶ
Ἱεριχοῦς,
μεθ'
ἃς
|
Ἰάμνεια |
καὶ
Ἰόππη
τῶν
περιοίκων
ἀφηγοῦνται, |
[3, 2] |
δευτέραν.
Διαλιπόντες
γοῦν
οὐδ'
ὅσον
|
ἰάσασθαι |
τὰ
τραύματα
καὶ
τὴν
δύναμιν |
[3, 7] |
τῶν
τῆς
Ἰωταπάτης
ἀστυγειτόνων
πόλιν,
|
Ἴαφα |
καλεῖται,
νεωτερίζουσαν
καὶ
τῶν
Ἰωταπατηνῶν |
[3, 10] |
τοὺς
ἀλλαχοῦ
γεῦσίν
τε
καὶ
|
ἰδέαν. |
Μέση
δ'
ὑπὸ
τοῦ
Ἰορδάνου |
[3, 8] |
δ'
ἀπειλούντων,
τῶν
δ'
ἐγγύθεν
|
ἰδεῖν |
βιαζομένων.
Καὶ
οἱ
μὲν
πόρρωθεν |
[3, 10] |
διέφθειραν
ἐπὶ
γῆς.
Ἦν
δ'
|
ἰδεῖν |
κεκερασμένην
μὲν
αἵματι,
πεπληρωμένην
δὲ |
[3, 6] |
πρὸ
μάχης,
ἀλλὰ
καὶ
πρὶν
|
ἰδεῖν |
τοὺς
ἐχθροὺς
διασκίδνανται
φυγῇ.
Καταλείπεται |
[3, 8] |
Ταῦτα
παρὰ
τῶν
αἰχμαλώτων
κατ'
|
ἰδίαν |
ὁ
Οὐεσπασιανὸς
ἐκπυθόμενος
ὡς
εὕρισκεν |
[3, 5] |
πάντες,
ὥσπερ
ἐν
πολέμῳ
τὴν
|
ἰδίαν |
τάξιν
ἕκαστος
φυλάσσων,
οἱ
μὲν |
[3, 2] |
τόπον,
ἔνθα
μετὰ
πάσης
τῆς
|
ἰδίας |
ἰσχύος
ἐκδεχόμενον
αὐτοῦ
τὴν
ἄφιξιν |
[3, 6] |
Κατόπιν
δὲ
τούτων
τάς
τε
|
ἰδίας |
καὶ
τὰς
τῶν
ὑπ'
αὐτὸν |
[3, 8] |
ἡ
τύχη,
μηδ'
ἐπὶ
τῆς
|
ἰδίας |
κείσθω
δεξιᾶς
ἕκαστος·
ἄδικον
γὰρ |
[3, 6] |
τὸ
ἴδιον
τοῦ
τάγματος
ἱππικόν·
|
ἴδιοι |
γὰρ
ἑκάστου
τάγματος
εἴκοσι
πρὸς |
[3, 7] |
ἔθνησκον
οὐ
Ῥωμαίοις
ἀλλὰ
τοῖς
|
ἰδίοις |
καταρώμενοι,
μέχρι
πάντες
ἀπώλοντο
μύριοι |
[3, 7] |
τοῖς
ἀλλήλων,
πολλοὶ
δὲ
τοῖς
|
ἰδίοις |
περιεπείροντο
ξίφεσιν,
ἄπειροι
δὲ
ὑπὸ |
[3, 2] |
Καὶ
τοῖς
μὲν
Ἰουδαίοις
τὸ
|
ἴδιον |
πλῆθος
ἐρημία
παρὰ
τὰς
ἀμηχανίας |
[3, 6] |
ἔχων.
Εἵπετο
δ'
αὐτῷ
τὸ
|
ἴδιον |
τοῦ
τάγματος
ἱππικόν·
ἴδιοι
γὰρ |
[3, 1] |
πατρὶ
Κλαυδίῳ
παρέσχε
χωρὶς
ἱδρῶτος
|
ἰδίου |
θρίαμβον
καταγαγεῖν.
(Ταῦτά
τε
δὴ |
[3, 7] |
αὐτοὺς
προπηδᾶν
καὶ
διὰ
τῶν
|
ἰδίων |
ὀργάνων
ἀπαντᾶν
τοῖς
πολεμίοις,
ἀγωνίζεσθαί |
[3, 3] |
Λύδδα,
Ἀμμαοῦς
καὶ
Πέλλη
καὶ
|
Ἰδουμαία |
καὶ
Ἐνγαδδαὶ
καὶ
Ἡρώδειον
καὶ |
[3, 2] |
περιλειπομένῳ
τῶν
ἡγεμόνων
Νίγερι
τῆς
|
Ἰδουμαίας |
εἰς
πολίχνην
τινά,
Χάαλλις
καλεῖται, |
[3, 1] |
τῷ
πατρὶ
Κλαυδίῳ
παρέσχε
χωρὶς
|
ἱδρῶτος |
ἰδίου
θρίαμβον
καταγαγεῖν.
(Ταῦτά
τε |
[3, 7] |
ἐξ
αὐτῆς
ἑτοίμους
εἰς
μάχην
|
ἰδὼν |
συμβάλλει
καὶ
πρὸς
ὀλίγον
ἀντισχόντας |
[3, 8] |
ὡς
ἂν
αὐτός
τε
ὢν
|
ἱερεὺς |
καὶ
ἱερέων
ἔγγονος·
ὧν
ἐπὶ |
[3, 8] |
αὐτός
τε
ὢν
ἱερεὺς
καὶ
|
ἱερέων |
ἔγγονος·
ὧν
ἐπὶ
τῆς
τότε |
[3, 3] |
καὶ
Ἐνγαδδαὶ
καὶ
Ἡρώδειον
καὶ
|
Ἱεριχοῦς, |
μεθ'
ἃς
Ἰάμνεια
καὶ
Ἰόππη |
[3, 6] |
τοῦ
κρατήσειν
δοκεῖ.
Τοῖς
δὲ
|
ἱεροῖς |
ἠκολούθουν
οἱ
σαλπιγκταί,
καὶ
κατόπιν |
[3, 3] |
Μεσαιτάτη
δ'
αὐτῆς
πόλις
τὰ
|
Ἱεροσόλυμα |
κεῖται,
παρ'
ὃ
καί
τινες |
[3, 9] |
Ἰώσηπος
ἠγγέλλετο.
Τοῦτο
μεγίστου
τὰ
|
Ἱεροσόλυμα |
πένθους
ἐπλήρωσεν·
κατὰ
μέν
γε |
[3, 3] |
ὧν
ἄρχει
μὲν
βασίλειον
τὰ
|
Ἱεροσόλυμα |
προανίσχουσα
τῆς
περιοίκου
πάσης
ὥσπερ |
[3, 9] |
ἅπασαν.
~(Ὡς
δὲ
εἰς
τὰ
|
Ἱεροσόλυμα |
τὸ
κατὰ
τὴν
Ἰωταπάτην
πάθος |
[3, 7] |
οὖν
τοῖς
ἐν
τέλει
τῶν
|
Ἱεροσολύμων |
διέγνω
μετὰ
ἀκριβείας
τὰ
πράγματα, |
[3, 2] |
Ἀσκάλωνα.
Πόλις
ἐστὶν
ἀρχαία
τῶν
|
Ἱεροσολύμων |
εἴκοσι
πρὸς
τοῖς
πεντακοσίοις
ἀπέχουσα |
[3, 9] |
Τοὺς
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τῶν
|
Ἱεροσολύμων |
τοιοῦτοι
θόρυβοι
κατεῖχον.
(Οὐεσπασιανὸς
δὲ |
[3, 7] |
ἐπιστείλας
πέμπει
διὰ
τάχους
ἐπὶ
|
Ἱεροσολύμων |
τοὺς
τὰ
γράμματα
κομίζοντας.
(Οὐεσπασιανὸς |
[3, 8] |
θείου
λεγόμενα,
τῶν
γε
μὴν
|
ἱερῶν |
βίβλων
οὐκ
ἠγνόει
τὰς
προφητείας |
[3, 9] |
ἀπέλιπον,
οὓς
οἱ
περὶ
τὸν
|
Ἰησοῦν |
ἀπήγαγον
εἰς
τὴν
πόλιν
γεγηθότες |
[3, 10] |
φρουρὰν
οἱ
μὲν
περὶ
τὸν
|
Ἰησοῦν |
διὰ
τῆς
χώρας
ἔφευγον,
οἱ |
[3, 9] |
δήμῳ
δεξιὰς
οἱ
περὶ
τὸν
|
Ἰησοῦν |
οὐκέτι
ἀσφαλὲς
ἡγούμενοι
μένειν
ἐπὶ |
[3, 10] |
τὸ
στρατόπεδον
οἱ
περὶ
τὸν
|
Ἰησοῦν |
οὔτε
πρὸς
τὸ
πλῆθος
οὔτε |
[3, 9] |
μεθ'
ὅπλων.
Ἐξηγεῖτο
δ'
αὐτῶν
|
Ἰησοῦς |
τις
ὄνομα
παῖς
Τοῦφα
τοῦ |
[3, 8] |
δὲ
καὶ
περὶ
κρίσεις
ὀνείρων
|
ἱκανὸς |
συμβαλεῖν
τὰ
ἀμφιβόλως
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 7] |
καλοῦντες
ἐν
μέσαις
ἀπεσφάττοντο
ταῖς
|
ἱκεσίαις. |
Καὶ
τὸ
μὲν
πρῶτον
αὐτοῖς |
[3, 9] |
ἐπειγόμενοι
πάλαι.
Ταύταις
ἐνεδίδου
ταῖς
|
ἱκεσίαις |
ὁ
στρατηγὸς
καίτοι
διὰ
τὴν |
[3, 9] |
ἐπαγόμενοι
δὲ
τὸν
βασιλέα
προσπίπτουσιν
|
ἱκέται |
Οὐεσπασιανῷ,
μὴ
σφᾶς
περιιδεῖν
δεόμενοι, |
[3, 9] |
ἔγνω
τὸν
δῆμον
ὁμοφρονοῦντα
τοῖς
|
ἱκέταις, |
ἀναλαβὼν
τὴν
δύναμιν
ᾔει
πρὸς |
[3, 7] |
πολλοὶ
δ'
οὗτοι
πλῆθος
ἦσαν,
|
ἱκετεύει |
τὸν
Ἀντώνιον
ὀρέξαι
δεξιὰν
αὐτῷ |
[3, 7] |
κοινωνὸν
σφίσι
τῆς
τύχης
μένειν
|
ἱκέτευον, |
οὐ
φθόνῳ
τῆς
ἐκείνου
σωτηρίας, |
[3, 7] |
ἢ
γὰρ
ἀναγκαζομένους
ταῖς
ἀπορίαις
|
ἱκετεύσειν |
αὐτὸν
ἢ
μέχρι
παντὸς
ἀπαυθαδισαμένους |
[3, 7] |
μένοντος.
(Ὁ
δὲ
πειθομένῳ
μὲν
|
ἱκετηρίαν |
ταῦτα
νομίσας,
βιαζομένῳ
δὲ
φρουράν, |
[3, 10] |
ἐπιχωρίους,
οὐ
γὰρ
ἀνέξεσθαι
φονευομένων
|
ἱκετῶν |
τοσούτων
παρ'
αὐτοῖς,
καὶ
μετὰ |
[3, 7] |
καὶ
τὸ
πῦρ
ὑπὸ
τῆς
|
ἰκμάδος |
εἴργοιτο,
προανίστησιν
τῶν
τεκτόνων.
Ὑφ' |
[3, 5] |
στρατηγὸν
ἔκκριτοι
τῶν
ἐν
ταῖς
|
ἴλαις |
ἱππέων·
Κλήρῳ
δὲ
τῶν
ταγμάτων |
[3, 4] |
ἀπὸ
Καισαρείας
πέντε
καὶ
ἱππέων
|
ἴλη |
μία,
πέντε
δ'
ἕτεραι
τῶν |
[3, 2] |
σπείρας
πεζῶν
καὶ
ὑπὸ
μιᾶς
|
ἴλης |
ἱππέων,
ἧς
ἐπῆρχεν
Ἀντώνιος.
(Οἱ |
[3, 7] |
πᾶσιν
τῆς
εὐτολμίας
ἔστη,
τότε
|
ἰλυσπώμενος |
ὑπὸ
τῶν
τραυμάτων
μετὰ
τοῦ |
[3, 5] |
τε
καὶ
πέλεκυν,
πρὸς
δὲ
|
ἱμάντα |
καὶ
δρέπανον
καὶ
ἅλυσιν,
ἡμερῶν |
[3, 7] |
προαιρούμενος
ἐμβρέξαι
κελεύει
πλείστους
τὰ
|
ἱμάτια |
καὶ
κατακρεμάσαι
περὶ
τὰς
ἐπάλξεις, |
[3, 10] |
πατρὸς
πεμπομένους
ἡμῖν
συμμάχους
φθάνειν,
|
ἵν' |
ἀκοινώνητόν
τε
ᾖ
τὸ
κατόρθωμα |
[3, 10] |
λόγων
ὑπομνῆσαι
τοῦ
γένους
ὑμᾶς,
|
ἵν' |
εἰδῆτε,
τίνες
ὄντες
πρὸς
τίνας |
[3, 10] |
τῆς
οἰκουμένης
διαπέφευγεν,
Ἰουδαῖοι
δέ,
|
ἵν' |
εἴπωμεν
καὶ
ὑπὲρ
αὐτῶν,
μέχρι |
[3, 8] |
εἰς
τὴν
τῶν
πολεμίων
τάξιν,
|
ἵν' |
ἐμαυτοῦ
προδότης
γένωμαι·
καὶ
γὰρ |
[3, 10] |
κατ'
εἰρήνην
ἀσκούμεθα
τοῖς
ὅπλοις,
|
ἵν' |
ἐν
πολέμῳ
μὴ
πρὸς
τὸ |
[3, 7] |
προσφέρειν
ἐπάνω
τοῖς
ἀκεραίοις
τείχεσιν,
|
ἵν' |
οἱ
μὲν
τούτους
κωλύειν
πειρώμενοι |
[3, 9] |
αὐτῷ
καταλείπει
μετὰ
πεζῶν
ὀλίγων,
|
ἵν' |
οὗτοι
μὲν
κατὰ
χώραν
μένοντες |
[3, 5] |
παρατάξεως
πράττοντες
ἐπιστρέφονταί
τε
ταχέως,
|
ἵνα |
δέοι,
καὶ
πρὸς
τὰς
ἐφόδους |
[3, 10] |
καὶ
τὴν
τῶν
ἡμετέρων
βοήθειαν,
|
ἵνα |
πρὸς
τῷ
νικῆσαι
τοσοῦτον
πλῆθος |
[3, 7] |
ἀπαγγείλας
κἂν
μετανοήσαντας
ἴσως
θρασύνοιεν,
|
ἵνα |
τε
ἢ
σπονδὰς
αἱρούμενοι
ταχέως |
[3, 8] |
ἂν
Οὐεσπασιανὸς
ἐνεδρεύων
φίλον
ἔπεμπεν,
|
ἵνα |
τοῦ
κακίστου
πράγματος
προστήσηται
τὸ |
[3, 9] |
λαβόντες
ἀμαχητὶ
τὴν
πόλιν
κατασκάπτουσιν.
|
(Ἰόππη |
μὲν
οὖν
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ |
[3, 3] |
Ἱεριχοῦς,
μεθ'
ἃς
Ἰάμνεια
καὶ
|
Ἰόππη |
τῶν
περιοίκων
ἀφηγοῦνται,
κἀπὶ
ταύταις |
[3, 9] |
τε
καὶ
ἱππεῖς
ἐπὶ
τὴν
|
Ἰόππην, |
οἳ
νύκτωρ
ὡς
ἀφύλακτον
εἰσέρχονται |
[3, 9] |
κατεστραμμένων,
πλῆθος
οὐκ
ὀλίγον,
ἀνακτίζουσιν
|
Ἰόππην |
ὁρμητήριον
σφίσιν,
ἐρημωθεῖσαν
ὑπὸ
Κεστίου |
[3, 9] |
(Ἀλιμένου
δ'
οὔσης
φύσει
τῆς
|
Ἰόππης, |
αἰγιαλῷ
γὰρ
ἐπιλήγει
τραχεῖ
καὶ |
[3, 3] |
μὴν
ἀπὸ
Ἰορδάνου
ποταμοῦ
μέχρις
|
Ἰόππης |
ἀναπέπταται.
Μεσαιτάτη
δ'
αὐτῆς
πόλις |
[3, 9] |
τε
καὶ
πολίχνας
ἐξαιρῶσιν
τῆς
|
Ἰόππης. |
Οἱ
μὲν
οὖν
κατὰ
τὰ |
[3, 9] |
τοῦτον
σαλεύουσιν
τοῖς
ἀπὸ
τῆς
|
Ἰόππης |
ὑπὸ
τὴν
ἕω
πνεῦμα
βίαιον |
[3, 3] |
ὅροις
κώμη,
καλοῦσι
δ'
αὐτὴν
|
Ἰορδὰν |
οἱ
τῇδε
Ἰουδαῖοι.
Εὖρός
γε |
[3, 3] |
ἄρκτον
ὁρίζεται,
πρὸς
ἑσπέραν
δὲ
|
Ἰορδάνῃ· |
μεσημβρινὸν
δ'
αὐτῆς
πέρας
ἡ |
[3, 10] |
ἀρχόμενος
δὲ
φανεροῦ
ῥεύματος
ὁ
|
Ἰορδάνης |
ἀπὸ
τοῦδε
τοῦ
ἄντρου
κόπτει |
[3, 10] |
ὑπερχεόμενον.
Ἀγνοούμενος
δὲ
τέως
ὁ
|
Ἰορδάνης |
ἐντεῦθεν
ἄρχεσθαι
διὰ
τοῦ
τετραρχήσαντος |
[3, 3] |
μέχρι
Μηρὼθ
ἀπὸ
Θελλᾶ
κώμης
|
Ἰορδάνου |
γείτονος.
(Τηλικαῦται
δ'
οὖσαι
τὸ |
[3, 3] |
εὖρος
δ'
ἀπὸ
Φιλαδελφείας
μέχρι
|
Ἰορδάνου. |
Καὶ
Πέλλῃ
μέν,
ἣν
προειρήκαμεν, |
[3, 3] |
τε
καὶ
Σκυθόπολις
μέχρι
τῶν
|
Ἰορδάνου |
ναμάτων.
Πρὸς
ἕω
δὲ
Ἱππηνῇ |
[3, 10] |
Ἰορδάνου
τέμνεται·
Καὶ
δοκεῖ
μὲν
|
Ἰορδάνου |
πηγὴ
τὸ
Πάνειον,
φέρεται
δ' |
[3, 3] |
ἀπὸ
Λιβάνου
ὄρους
καὶ
τῶν
|
Ἰορδάνου |
πηγῶν
ἡ
χώρα
μέχρι
τῆς |
[3, 3] |
Ἰουδαῖοι.
Εὖρός
γε
μὴν
ἀπὸ
|
Ἰορδάνου |
ποταμοῦ
μέχρις
Ἰόππης
ἀναπέπταται.
Μεσαιτάτη |
[3, 10] |
ἰδέαν.
Μέση
δ'
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἰορδάνου |
τέμνεται·
Καὶ
δοκεῖ
μὲν
Ἰορδάνου |
[3, 3] |
τῶν
ἐκ
θαλάσσης
τερπνῶν
ἡ
|
Ἰουδαία |
τοῖς
παραλίοις
κατατείνουσα
μέχρι
Πτολεμαίδος. |
[3, 7] |
ὡς
μετ'
ἐκείνης
αἱρήσοντα
πᾶσαν
|
Ἰουδαίαν, |
εἰ
λάβοι
τὸν
Ἰώσηπον
ὑποχείριον. |
[3, 1] |
ὡς
ἠγγέλη
τὰ
κατὰ
τὴν
|
Ἰουδαίαν |
πταίσματα,
λεληθυῖα
μὲν
ὡς
εἰκὸς |
[3, 3] |
τῆς
Γαλιλαίας
ἐστὶ
καὶ
τῆς
|
Ἰουδαίας· |
ἀρχομένη
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
ἐν |
[3, 3] |
Ἀκραβετηνῶν
τοπαρχίας·
φύσιν
δὲ
τῆς
|
Ἰουδαίας |
κατ'
οὐδὲν
διάφορος.
Ἀμφότεραι
γὰρ |
[3, 9] |
ἀφικνεῖται
Καισάρειαν,
μεγίστην
τῆς
τε
|
Ἰουδαίας |
πόλιν
καὶ
τὸ
πλέον
ὑφ' |
[3, 3] |
προσαγορευομένη
κώμη·
πέρας
αὕτη
τῆς
|
Ἰουδαίας |
τὰ
πρὸς
βορέαν,
τὰ
νότια |
[3, 10] |
τῶν
ἐπὶ
τῆς
οἰκουμένης
διαπέφευγεν,
|
Ἰουδαῖοι |
δέ,
ἵν'
εἴπωμεν
καὶ
ὑπὲρ |
[3, 2] |
παρὰ
τῶν
γειτνιώντων
βασιλέων
συμμάχους.
|
~(Ἰουδαῖοι |
δὲ
μετὰ
τὴν
Κεστίου
πληγὴν |
[3, 10] |
Καὶ
ὑπὲρ
μειζόνων
δὲ
ἢ
|
Ἰουδαῖοι |
διαγωνιεῖσθε·
καὶ
γὰρ
εἰ
περὶ |
[3, 7] |
ὄντα
τῆς
ῥώμης·
Οἱ
δὲ
|
Ἰουδαῖοι |
δόλῳ
δευτέρῳ
τὰς
προσβάσεις
αὐτῶν |
[3, 3] |
δ'
αὐτὴν
Ἰορδὰν
οἱ
τῇδε
|
Ἰουδαῖοι. |
Εὖρός
γε
μὴν
ἀπὸ
Ἰορδάνου |
[3, 10] |
πολὺ
πλείους
ἔδοξαν.
Οἱ
δὲ
|
Ἰουδαῖοι |
καίτοι
τήν
τε
ὁρμὴν
καὶ |
[3, 7] |
ἡμέραν
προσβολῆς
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
Ἰουδαῖοι |
κατὰ
χώραν
μένοντες
ἀντεῖχον
ἀντικρὺ |
[3, 10] |
πρὸς
οἵους
παρατάξεται,
καὶ
διότι
|
Ἰουδαῖοι |
μέν,
εἰ
καὶ
σφόδρα
τολμηταὶ |
[3, 2] |
ἀνθέξειν
ταῖς
καταδρομαῖς,
εἴ
τι
|
Ἰουδαῖοι |
παρακινοῖεν,
ὑπελάμβανον·
καὶ
γὰρ
οὐ |
[3, 7] |
ἀργὸς
ἦν
οὐδείς.
Οἱ
δὲ
|
Ἰουδαῖοι |
πέτρας
τε
μεγάλας
ἀπὸ
τῶν |
[3, 7] |
ὅπλων
ἦσαν
βραδεῖς,
οἵ
τε
|
Ἰουδαῖοι |
πρίν
τι
παθεῖν
ἀεὶ
δρῶντες |
[3, 3] |
μῆκος.
Οἰκοῦσι
δ'
αὐτὴν
μιγάδες
|
Ἰουδαῖοί |
τε
καὶ
Σύροι.
Τὰ
μὲν |
[3, 2] |
παρατάξεως
ἐτρώθησαν.
(Οὐ
μὴν
οἱ
|
Ἰουδαῖοι |
τηλικαύτῃ
συμφορᾷ
κατεστάλησαν
τὰ
φρονήματα, |
[3, 7] |
καὶ
τειχομαχίαι
καρτερώτεραι,
καὶ
οὔτε
|
Ἰουδαῖοι |
τὴν
τῶν
πολεμίων
ἰσχὺν
κατωρρώδουν |
[3, 2] |
ἀπέχουσα
σταδίους
ἀεὶ
διὰ
μίσους
|
Ἰουδαίοις |
γεγενημένη,
διὸ
καὶ
τότε
ταῖς |
[3, 10] |
διέφθειρον,
ὡς
μὴ
μόνον
οἰκτρὸν
|
Ἰουδαίοις |
γενέσθαι
τὸ
πάθος,
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 7] |
καὶ
βίαν.
Ὃ
δὴ
τοῖς
|
Ἰουδαίοις |
δι'
ἐπιθυμίας
ἦν·
ἀπεγνωκότες
γὰρ |
[3, 7] |
τῆς
Τιβεριάδος
καὶ
πεπτωκότα
τοῖς
|
Ἰουδαίοις |
ἐγείρει
τὰ
φρονήματα.
Οὐεσπασιανῷ
δέ |
[3, 7] |
δι'
αὐτὸν
ὀφθῆναι
σπουδάσας
χαλεπώτερον
|
Ἰουδαίοις |
ἐπῆρεν
τὸν
πόλεμον·
ἕκαστος
γὰρ |
[3, 7] |
μόνον
τὸ
τεῖχος
ἀνεπίβατον
τοῖς
|
Ἰουδαίοις |
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
ἐντὸς |
[3, 8] |
πάτριοι
νόμοι,
οὓς
κατέφησεν
θεὸς
|
Ἰουδαίοις |
ὁ
κτίσας
ψυχὰς
θανάτου
καταφρονούσας. |
[3, 7] |
βλάβης,
τὰ
γὰρ
διαστήματα
τοῖς
|
Ἰουδαίοις |
προσβολῆς
παρεῖχεν
τόπον,
ἑνοῖ
τὰ |
[3, 2] |
κατηκόντιζον
ῥᾳδίως.
Καὶ
τοῖς
μὲν
|
Ἰουδαίοις |
τὸ
ἴδιον
πλῆθος
ἐρημία
παρὰ |
[3, 7] |
καὶ
λιθοβόλοις
τὰ
πολλὰ
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
ἀνέστελλεν·
ἠρέμει
δὲ
οὐδὲ
τῶν |
[3, 7] |
σώματι
πάσῃ
τῇ
φάλαγγι
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
ἀνωθοῦντες
ἤδη
τοῦ
τείχους
ἐπέβαινον. |
[3, 10] |
τί,
συστρατιῶται,
μέλλομεν
ἐκδιδόντος
ἡμῖν
|
Ἰουδαίους |
θεοῦ;
δέξασθε
τὴν
νίκην.
Οὐκ |
[3, 9] |
βασιλείας
ἦσαν
ἀμφότεραι,
πανταχόθεν
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
καταστρέφεσθαι
διεγνωκὼς
τὴν
ἐπὶ
τούτους |
[3, 7] |
ἣ
καὶ
παραχρῆμα
τοσαύτη
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
κατέσχεν,
ὡς
μηδένα
τοῦ
τείχους |
[3, 6] |
πάντοθεν
τῶν
σωμάτων,
τούς
τε
|
Ἰουδαίους |
πόρρωθεν
βάλλειν
πλέον
ἢ
συμπλέκεσθαι |
[3, 7] |
ἐν
ἀπογνώσει
σωτηρίας
παρώξυνε
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
πρὸς
τόλμαν·
οὐδὲν
γὰρ
ἀνάγκης |
[3, 7] |
ταῖς
κακοπραγίαις
ἰσχὺς
οὔτε
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
σύνεσις,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
καίπερ |
[3, 2] |
δὲ
χαρᾶς
ἀνελπίστου
πάντας
ἐπλήρωσεν
|
Ἰουδαίους |
ὡς
προνοίᾳ
θεοῦ
σωθεὶς
αὐτοῖς |
[3, 7] |
χωρίου
καὶ
ταῖς
τόλμαις
τῶν
|
Ἰουδαίων |
ἀντιφιλονεικῶν
ἔγνω
καρτερώτερον
ἅπτεσθαι
τῆς |
[3, 10] |
δ'
οἱ
φίλοι
μηδὲν
κατὰ
|
Ἰουδαίων |
ἀσεβὲς
εἶναι
λέγοντες
καὶ
χρῆναι |
[3, 6] |
καὶ
πεπτώκοι
τὰ
φρονήματα
τῶν
|
Ἰουδαίων |
ἄσμενοί
τ'
ἄν,
εἰ
πιστεύοιντο, |
[3, 7] |
πρὸς
οὓς
ἠβούλετο
τῶν
ἔξω
|
Ἰουδαίων |
διεπέμψατο
καὶ
παρ'
αὐτῶν
ἐλάμβανεν, |
[3, 1] |
ὃς
τιμωρήσεται
μὲν
τὴν
τῶν
|
Ἰουδαίων |
ἐπανάστασιν,
προκαταλήψεται
δ'
αὐτοῖς
ἤδη |
[3, 8] |
θεῷ
λεληθυῖαν
εὐχήν,
κἀπειδὴ
τὸ
|
Ἰουδαίων, |
ἔφη,
φῦλον
ὀκλάσαι
δοκεῖ
σοι |
[3, 7] |
ἐκδρομαῖς,
τρέπεσθαί
τε
γὰρ
ὑπὸ
|
Ἰουδαίων |
ᾐδοῦντο
καὶ
τραπέντων
ἐπιδιώκειν
βάρει |
[3, 8] |
τε
μελλούσας
αὐτῷ
συμφορὰς
προεσήμαινεν
|
Ἰουδαίων |
καὶ
τὰ
περὶ
τοὺς
Ῥωμαίων |
[3, 7] |
πρὸς
ἀλλήλους
πιστὸν
εἰδότι
τῶν
|
Ἰουδαίων |
καὶ
τὴν
πρὸς
τὰς
κολάσεις |
[3, 10] |
ἡσυχῆ
πρὸς
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
Ἰουδαίων |
καταπεπληγότας,
ἐν
ἐπηκόῳ
στὰς
ἔλεξεν |
[3, 7] |
(Ἔνθα
καὶ
ἀνήρ
τις
ἐξεφάνη
|
Ἰουδαίων |
λόγου
καὶ
μνήμης
ἄξιος·
Σαμίου |
[3, 10] |
βλάπτονται
πλέον
ἢ
τῶν
πολεμίων.
|
Ἰουδαίων |
μὲν
οὖν
τόλμα
καὶ
θράσος |
[3, 8] |
ὑπὸ
θεοῦ
προπεμπόμενος
ᾔδειν
τὸν
|
Ἰουδαίων |
νόμον,
καὶ
πῶς
στρατηγοῖς
ἀποθνήσκειν |
[3, 7] |
κατέπιπτον.
Ἐπαίοντο
δ'
ὑπὸ
τῶν
|
Ἰουδαίων |
οἱ
πεσόντες·
ἐσφαλμένων
γὰρ
τῶν |
[3, 8] |
ἐνεδίδου
τῷ
Νικάνορι·
Καὶ
τῶν
|
Ἰουδαίων |
οἱ
συγκαταφυγόντες
ὡς
τὸν
Ἰώσηπον |
[3, 7] |
ὡς
τὸ
προσκαθέζεσθαι
βλαβερὸν
ἦν
|
Ἰουδαίων |
οὐκ
ἠρεμούντων.
Οἱ
μὲν
οὖν |
[3, 7] |
τῆς
δυνάμεως
ἀνείρχθησαν
αἱ
τῶν
|
Ἰουδαίων |
παραδύσεις.
~(Ἐγειρομένου
δὲ
τοῦ
χώματος |
[3, 7] |
σὺν
αὐτῷ
πᾶν
τὸ
τῶν
|
Ἰουδαίων |
πλῆθος.
Συμπεσόντες
δὲ
τοῖς
Ῥωμαίοις |
[3, 8] |
δ'
ἂν
μὲν
ἑκὼν
θνήσκῃς,
|
Ἰουδαίων |
στρατηγός,
ἂν
δ'
ἄκων,
προδότης |
[3, 3] |
Τὰ
μὲν
δὴ
περὶ
τῆς
|
Ἰουδαίων |
τε
καὶ
πέριξ
χώρας
ὡς |
[3, 7] |
μὲν
γάρ,
ποῖ
ῥέψει
τὰ
|
Ἰουδαίων |
τέλους,
καὶ
μίαν
αὐτῶν
ᾔδει |
[3, 10] |
οἰκουμένης
ἡγεμονίαν
ἐν
ἀντιπάλῳ
τὰ
|
Ἰουδαίων |
τίθεσθαι;
Σκεπτέον
δ'
ὅτι
καὶ |
[3, 9] |
ἄλλως
ἐκπλαγεὶς
τὴν
ἀδόκητον
τῶν
|
Ἰουδαίων |
τόλμαν,
φεύγει
πεζός,
ἕτεροί
τε |
[3, 2] |
ἕως
ἀνῃρέθησαν
μὲν
μύριοι
τῶν
|
Ἰουδαίων |
τὸν
ἀριθμὸν
ἄνδρες
καὶ
δύο |
[3, 6] |
ὁπλίταις.
Ἔπεσον
δὲ
καὶ
τῶν
|
Ἰουδαίων |
τρεῖς
ἄνδρες
καὶ
ἐτρώθησαν
ὀλίγοι. |
[3, 2] |
Ῥωμαίοις
συνεργῆσαν
πλεῖστον
εἰργάσατο
τῶν
|
Ἰουδαίων |
φόνον·
τούς
τε
γὰρ
φεύγοντας |
[3, 10] |
ἑκατὸν
εἴκοσι
σταδίους
μετὰ
πόλιν
|
Ἰουλιάδα |
διεκπαίει
τὴν
Γεννησὰρ
μέσην,
ἔπειτα |
[3, 3] |
δὲ
κώμης
καλουμένης
Ἀρφᾶς
μέχρις
|
Ἰουλιάδος |
ἐκτείνεται
τὸ
μῆκος.
Οἰκοῦσι
δ' |
[3, 2] |
δὲ
ἦν
πολὺ
καὶ
πᾶν
|
ἱππάσιμον. |
Ὃ
δὴ
καὶ
τοῖς
Ῥωμαίοις |
[3, 4] |
πᾶσαν
δύναμιν
συνεξαριθμουμένων
τῶν
βασιλικῶν
|
ἱππέας |
τε
καὶ
πεζοὺς
εἰς
ἓξ |
[3, 2] |
πολέμων
ἄπειροι
καὶ
πεζοὶ
πρὸς
|
ἱππεῖς, |
ἀσύντακτοί
τε
πρὸς
ἡνωμένους
καὶ |
[3, 4] |
δεκατρεῖς
ἀνὰ
ἑξακοσίους
μὲν
πεζούς,
|
ἱππεῖς |
δὲ
ἑκατὸν
εἴκοσιν.
Συχνὸν
δὲ |
[3, 3] |
τοὺς
ὑφ'
Ἡρώδου
βασιλέως
ἀπολυομένους
|
ἱππεῖς |
ἐν
αὐτῇ
κατοικεῖν·
ἀπὸ
δὲ |
[3, 4] |
πεμφθεῖσα
Σεπφωρίταις
βοήθεια,
χίλιοι
μὲν
|
ἱππεῖς |
ἑξακισχίλιοι
δὲ
πεζοί,
Πλακίδου
χιλιαρχοῦντος |
[3, 4] |
δὲ
Ἄραβος
Μάλχου
χιλίους
πέμψαντος
|
ἱππεῖς |
ἐπὶ
πεζοῖς
πεντακισχιλίοις,
ὧν
τὸ |
[3, 9] |
αὐτῶν,
πέμπει
πεζούς
τε
καὶ
|
ἱππεῖς |
ἐπὶ
τὴν
Ἰόππην,
οἳ
νύκτωρ |
[3, 2] |
τὴν
ἔφοδον
αὐτῶν,
προεξήγαγε
τοὺς
|
ἱππεῖς |
καὶ
οὐδὲν
οὔτε
πρὸς
τὸ |
[3, 7] |
ἐκπέμπει
παραδοὺς
αὐτῷ
χιλίους
μὲν
|
ἱππεῖς |
πεζοὺς
δὲ
δισχιλίους.
Ὁ
δὲ |
[3, 9] |
φρουρῶσι
τὸ
στρατόπεδον,
οἱ
δ'
|
ἱππεῖς |
προνομεύωσι
τὴν
πέριξ
καὶ
τὰς |
[3, 10] |
καὶ
πρὸς
γυμνῆτας
ὁπλῖται
καὶ
|
ἱππεῖς |
πρὸς
πεζοὺς
καὶ
στρατηγούμενοι
πρὸς |
[3, 2] |
στρατηγὸς
ἀξιώσασι
τέως
πρὸς
ἀσφάλειαν
|
ἱππεῖς |
τε
καὶ
πεζοὺς
παραδίδωσιν
ὅσους |
[3, 4] |
δισχιλίους
πεζοὺς
τοξότας
καὶ
χιλίους
|
ἱππεῖς, |
τοῦ
δὲ
Ἄραβος
Μάλχου
χιλίους |
[3, 7] |
αὐτῶν,
πέμπει
πεζούς
τε
καὶ
|
ἱππεῖς |
τοὺς
προεξομαλιοῦντας
τὴν
ὁδὸν
ὀρεινὴν |
[3, 6] |
ὁπλιτικὴ
μοῖρα
πεζοί
τε
καὶ
|
ἱππεῖς. |
Τούτοις
ἀφ'
ἑκάστης
ἑκατονταρχίας
ἠκολούθουν |
[3, 6] |
τάγματος
εἴκοσι
πρὸς
τοῖς
ἑκατὸν
|
ἱππεῖς. |
Τούτοις
δ'
ἠκολούθουν
οἱ
τὰς |
[3, 7] |
πετρώδη,
δύσβατον
δὲ
καὶ
πεζοῖς,
|
ἱππεῦσιν |
δ'
ἀμήχανον.
Οἱ
μὲν
οὖν |
[3, 10] |
πεδίῳ
πέμπει
τὸν
υἱὸν
σὺν
|
ἱππεῦσιν |
ἑξακοσίοις
ἐπιλέκτοις.
(Ὁ
δ'
ὑπέρογκον |
[3, 5] |
ὀρέων
τὸν
πεζόν.
Τοῖς
δὲ
|
ἱππεῦσιν |
μάχαιρα
μὲν
ἐκ
δεξιῶν
μακρὰ |
[3, 7] |
παρελθεῖν,
εὐθέως
μὲν
σὺν
χιλίοις
|
ἱππεῦσιν |
πέμπει
Πλάκιδον
καὶ
δεκαδάρχην
Αἰβούτιον, |
[3, 9] |
Πέμπει
δὲ
δεκαδάρχην
Οὐαλεριανὸν
σὺν
|
ἱππεῦσιν |
πεντήκοντα
διαλεχθησόμενον
εἰρηνικὰ
τοῖς
κατὰ |
[3, 9] |
Καὶ
μεθ'
ἡμέραν
Οὐεσπασιανὸς
σὺν
|
ἱππεῦσιν |
προπέμπει
πρὸς
τὴν
ἀκρώρειαν
Τραιανὸν |
[3, 10] |
κοντοῖς
καὶ
τῷ
ῥοίζῳ
τῶν
|
ἱππέων |
ἀνατρεπόμενοι
συνεπατοῦντο.
Πολλῶν
δὲ
πανταχοῦ |
[3, 9] |
καὶ
τοὺς
σὺν
αὐτῷ
τῶν
|
ἱππέων |
ἀπέβησεν,
ὡς
μὴ
δοκοῖεν
ἀκροβολιζόμενοι |
[3, 7] |
εἴργοντας
τοὺς
μὲν
γενναιοτάτους
τῶν
|
ἱππέων |
ἀποβήσας
τῶν
ἵππων>
τριχῇ
διέταξεν |
[3, 2] |
πολέμιοι,
μέχρι
πάντες
ταῖς
τῶν
|
ἱππέων |
ἐμβολαῖς
εἴξαντες
ἐσκεδάσθησαν
ἀνὰ
πᾶν |
[3, 10] |
(Τίτος
δ'
ἐκπέμψας
τινὰ
τῶν
|
ἱππέων |
εὐαγγελίζεται
τῷ
πατρὶ
τὸ
ἔργον. |
[3, 2] |
πεζῶν
καὶ
ὑπὸ
μιᾶς
ἴλης
|
ἱππέων, |
ἧς
ἐπῆρχεν
Ἀντώνιος.
(Οἱ
μὲν |
[3, 10] |
πρὶν
συμβαλεῖν
Τραιανοῦ
μετὰ
τετρακοσίων
|
ἱππέων |
ἤσχαλλον
ὡς
μειουμένης
τῆς
νίκης |
[3, 4] |
καὶ
ἀπὸ
Καισαρείας
πέντε
καὶ
|
ἱππέων |
ἴλη
μία,
πέντε
δ'
ἕτεραι |
[3, 7] |
τοῦ
πέμπτου
τάγματος
μετὰ
ἑξακοσίων
|
ἱππέων |
καὶ
πεζῶν
τρισχιλίων
πέμπει.
Τούτῳ |
[3, 6] |
τε
ἐπιλέκτους
τῶν
πεζῶν
καὶ
|
ἱππέων |
καὶ
τοὺς
λογχοφόρους
ἔχων.
Εἵπετο |
[3, 5] |
ἔκκριτοι
τῶν
ἐν
ταῖς
ἴλαις
|
ἱππέων· |
Κλήρῳ
δὲ
τῶν
ταγμάτων
ἀεὶ |
[3, 6] |
ἐπὶ
τούτοις
πρὸς
ἀσφάλειαν
τῶν
|
ἱππέων. |
Μεθ'
οὓς
αὐτὸς
ἐξήλαυνεν
τούς |
[3, 3] |
ὄρος·
ᾧ
προσίσχει
Γαβαά,
πόλις
|
ἱππέων, |
οὕτω
προσαγορευομένη
διὰ
τὸ
τοὺς |
[3, 2] |
ἐνέδραις
ἐμπεσόντες
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
ἱππέων |
πρὶν
εἰς
μάχην
συντάξασθαι
κυκλωθέντες, |
[3, 6] |
τε
καὶ
ὁπλῖται
καὶ
τῶν
|
ἱππέων |
συχνοί.
(Οὕτως
ὁδεύσας
Οὐεσπασιανὸς
μετὰ |
[3, 4] |
δ'
ἕτεραι
τῶν
ἀπὸ
Συρίας
|
ἱππέων. |
Τῶν
δὲ
σπειρῶν
αἱ
δέκα |
[3, 7] |
τὸν
υἱὸν
ἐπιπέμπει
πεντακοσίων
μὲν
|
ἱππέων |
χιλίων
δὲ
πεζῶν.
Ὁ
δὲ |
[3, 10] |
δὲ
τοὺς
μὲν
πλείους
τῶν
|
ἱππέων |
ὡρμημένους
ὁρῶν
καὶ
πρὶν
ἀφικέσθαι |
[3, 3] |
Ἰορδάνου
ναμάτων.
Πρὸς
ἕω
δὲ
|
Ἱππηνῇ |
τε
καὶ
Γαδάροις
ἀποτέμνεται
καὶ |
[3, 10] |
ὄχλος
Τραχωνῖται
καὶ
Γαυλανῖται
καὶ
|
Ἱππηνοὶ |
καὶ
ἐκ
τῆς
Γαδαρίτιδος
τὸ |
[3, 7] |
τὸ
ἀκμαιότατον,
τὸ
δὲ
λοιπὸν
|
ἱππικὸν |
ἀντιπαρεξέτεινεν
τῷ
τείχει
κατὰ
πᾶσαν |
[3, 9] |
τῆς
ἀκροπόλεως
ἐγείρει
καὶ
τὸ
|
ἱππικὸν |
ἐν
αὐτῷ
καταλείπει
μετὰ
πεζῶν |
[3, 4] |
πρὸς
φυλακὴν
αὐτῆς,
τὸ
δ'
|
ἱππικὸν |
ἐπὶ
τῆς
παρεμβολῆς
αὐλίζεται.
Προιόντες |
[3, 6] |
αὐτῷ
τὸ
ἴδιον
τοῦ
τάγματος
|
ἱππικόν· |
ἴδιοι
γὰρ
ἑκάστου
τάγματος
εἴκοσι |
[3, 10] |
~(Ταῦθ'
ἅμα
λέγων
ἐπὶ
τὸν
|
ἵππον |
ἀνεπήδα
καὶ
καθηγεῖται
πρὸς
τὴν |
[3, 10] |
ὁ
δὲ
Τίτος
πρῶτος
τὸν
|
ἵππον |
ἤλαυνεν
εἰς
τοὺς
πολεμίους
καὶ |
[3, 7] |
καὶ
τρίτην
ἔξωθεν
περιιστᾶσιν
τὴν
|
ἵππον, |
πάσας
ἀποφράσσοντες
αὐτοῖς
τὰς
ἐξόδους. |
[3, 5] |
χειρί,
θυρεὸς
δὲ
παρὰ
πλευρὸν
|
ἵππου |
πλάγιος,
καὶ
κατὰ
γωρυτοῦ
παρήρτηνται |
[3, 2] |
αἱ
πρῶται
φάλαγγες,
ὑπὸ
τῆς
|
ἵππου |
τρέπονται,
καὶ
τοῖς
κατόπιν
αὐτῶν |
[3, 9] |
ἕτεροί
τε
ὁμοίως
πέντε
τοὺς
|
ἵππους |
ἀπέλιπον,
οὓς
οἱ
περὶ
τὸν |
[3, 9] |
καίτοι
διὰ
τὴν
ἁρπαγὴν
τῶν
|
ἵππων |
ἐφ'
ὅλην
ὠργισμένος
τὴν
πόλιν· |
[3, 7] |
γενναιοτάτους
τῶν
ἱππέων
ἀποβήσας
τῶν
|
ἵππων> |
τριχῇ
διέταξεν
κατὰ
τὰ
πεπτωκότα |
[3, 5] |
περιβάλλεται
βάθος
τετράπηχυς
καὶ
εὖρος
|
ἴση. |
(Φραξάμενοι
δ'
αὐλίζονται
κατὰ
συντάξεις |
[3, 10] |
ἰσχυροτάτους
ἑξακισχιλίους
ἔπεμψεν
εἰς
τὸν
|
ἰσθμὸν |
Νέρωνι,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
πλῆθος |
[3, 10] |
ὄνησις
τῆς
διηνεκοῦς
στρατείας,
ἂν
|
ἴσοι |
πρὸς
ἀστρατεύτους
ἀντιτασσώμεθα;
Λογίζεσθε
δέ, |
[3, 10] |
ἦν
ἐκπεπολεμωμένων
πάντων
οὔτ'
ἐξ
|
ἴσου |
διαναυμαχεῖν·
τά
τε
γὰρ
σκάφη |
[3, 5] |
τείχους
ὄψιν
ἐπίχει
πύργοις
ἐξ
|
ἴσου |
διαστήματος
κεκοσμημένος.
Ἐπὶ
δὲ
τῶν |
[3, 10] |
ἡγεμόνος
ἡττώμενοι;
προκινδυνεύσω
γάρ,
εὖ
|
ἴστε, |
καὶ
πρῶτος
εἰς
τοὺς
πολεμίους |
[3, 8] |
οὐ
δοκοῦμεν
ἀσεβεῖν;
ἆρ'
οὐκ
|
ἴστε |
ὅτι
τῶν
μὲν
ἐξιόντων
τοῦ |
[3, 10] |
τὴν
πόλιν.
Καὶ
Οὐεσπασιανὸς
ἐπελθὼν
|
ἵστησι |
πάντας
ἐν
τῷ
σταδίῳ,
καὶ |
[3, 7] |
μένοντος
τείχους
σὺν
τοῖς
κεκμηκόσιν
|
ἵστησι |
τοὺς
γηραιοὺς
ὡς
μηδὲν
ταύτῃ |
[3, 7] |
τοῦ
λαιοῦ
κέρως
τὸν
Τραιανὸν
|
ἵστησιν, |
αὐτὸς
δὲ
τὸ
δεξιὸν
ἔχων |
[3, 9] |
θόρυβοι
κατεῖχον.
(Οὐεσπασιανὸς
δὲ
καθ'
|
ἱστορίαν |
τῆς
Ἀγρίππα
βασιλείας,
ἐνῆγεν
γὰρ |
[3, 5] |
τὸ
πιότατον
καὶ
πρὸς
ἄρκτον
|
Ἴστρος |
τε
καὶ
Ῥῆνος
τῆς
ἡγεμονίας |
[3, 7] |
Ὁ
δ'
ἐστὶν
ὑπερμεγέθης
δοκὸς
|
ἱστῷ |
νηὸς
παραπλήσιος·
ἐστόμωται
δὲ
παχεῖ |
[3, 7] |
μεῖζον
ἐξάρας
τὴν
τῶν
πολεμίων
|
ἰσχὺν |
αὖθις
εἰς
δειλίαν
κακίζοιτο
μήτε |
[3, 7] |
οὔτε
Ἰουδαῖοι
τὴν
τῶν
πολεμίων
|
ἰσχὺν |
κατωρρώδουν
οὔτε
Ῥωμαῖοι
πρὸς
τὸ |
[3, 2] |
ἔνθα
μετὰ
πάσης
τῆς
ἰδίας
|
ἰσχύος |
ἐκδεχόμενον
αὐτοῦ
τὴν
ἄφιξιν
καὶ |
[3, 2] |
ἑαυτῶν
σωτηρίας
καὶ
τῆς
Ῥωμαίων
|
ἰσχύος |
οὐκ
ἀπρονόητοι
πρὶν
ἀφικέσθαι
Οὐεσπασιανὸν |
[3, 7] |
πολεμίων
συμπεφευγέναι
καὶ
ἄλλως
ὁρμητήριον
|
ἰσχυρὸν |
οὖσαν
αὐτῶν,
πέμπει
πεζούς
τε |
[3, 7] |
πύργων.
Ἀνδρῶν
μὲν
γὰρ
οὕτως
|
ἰσχυρὸν |
στῖφος,
ὃ
μὴ
μέχρις
ἐσχάτης |
[3, 8] |
δι'
αὐτοῦ·
φύσεως
γὰρ
νόμος
|
ἰσχυρὸς |
ἐν
ἅπασιν
τὸ
ζῆν
ἐθέλειν· |
[3, 10] |
τῶν
δὲ
νέων
ἐπιλέξας
τοὺς
|
ἰσχυροτάτους |
ἑξακισχιλίους
ἔπεμψεν
εἰς
τὸν
ἰσθμὸν |
[3, 7] |
οὔτε
Ῥωμαίους
ἐν
ταῖς
κακοπραγίαις
|
ἰσχὺς |
οὔτε
τοὺς
Ἰουδαίους
σύνεσις,
ἀλλ' |
[3, 7] |
μήτε
ἐνδεέστερον
ἀπαγγείλας
κἂν
μετανοήσαντας
|
ἴσως |
θρασύνοιεν,
ἵνα
τε
ἢ
σπονδὰς |
[3, 10] |
ἔθος
τοῖς
ἐπιχωρίοις,
γένη
δὲ
|
ἰχθύων |
ἐν
αὐτῇ
διάφορα
πρὸς
τοὺς |
[3, 2] |
ὁ
Βαβυλώνιος
Σίλας,
πρὸς
οἷς
|
Ἰωάννης |
ὁ
Ἐσσαῖος.
Ἡ
δὲ
Ἀσκάλων |
[3, 2] |
ἄνδρες
καὶ
δύο
τῶν
ἡγεμόνων,
|
Ἰωάννης |
τε
καὶ
Σίλας·
οἱ
λοιποὶ |
[3, 8] |
ψυχὰς
θανάτου
καταφρονούσας.
Φιλοζωεῖς,
ὦ
|
Ἰώσηπε, |
καὶ
φῶς
ὑπομένεις
ὁρᾶν
δοῦλον; |
[3, 9] |
τῶν
κατεστραμμένων·
διὸ
καὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ἀθρόοι
καταβοῶντες
ἠξίουν
κολάζειν.
Οὐεσπασιανὸς |
[3, 8] |
Πανέμου
νουμηνίᾳ.
~(Ῥωμαῖοι
δὲ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ἀναζητοῦντες
κατά
τε
ὀργὴν
σφετέραν |
[3, 9] |
οἱ
δὲ
φίλους
ἐθρήνουν,
τὸν
|
Ἰώσηπον |
δὲ
πάντες,
ὡς
ἐπὶ
τριακοστὴν |
[3, 8] |
νομίζεις
αἰχμάλωτον
αὐτὸ
μόνον
εἰληφέναι
|
Ἰώσηπον, |
ἐγὼ
δὲ
ἄγγελος
ἥκω
σοι |
[3, 8] |
καὶ
δεσμῶν
οὐκ
ἀνίει
τὸν
|
Ἰώσηπον, |
ἐδωρεῖτο
δ'
ἐσθῆτι
καὶ
τοῖς |
[3, 4] |
κατατρέχοντες
μεγάλα
τοὺς
περὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ἐκάκουν
ἀτρεμοῦντα
τάς
τε
πόλεις |
[3, 9] |
ἐπὶ
τοὺς
Ῥωμαίους
ὡς
καὶ
|
Ἰώσηπον |
ἐν
αὐτοῖς
ἀμυνούμενοι.
Τοὺς
μὲν |
[3, 7] |
πολλοὺς
καὶ
τῶν
περὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ἐπιλέκτων
ἐπ'
αὐτοχειρίαν
παρώξυνεν·
κατιδόντες |
[3, 6] |
οἱ
μὲν
γὰρ
περὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ἐστρατοπεδευκότες
οὐκ
ἄπωθεν
τῆς
Σεπφώρεως |
[3, 7] |
ἀπ'
αὐτοῦ
τῶν
περὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ἑστώτων
ἀνὰ
τὸ
τεῖχος
ἀπαράσσεται |
[3, 8] |
σημείων
προδεικνύντος.
Ἀτρεκῆ
δὲ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
καὶ
ἐν
ἄλλοις
κατελάμβανεν·
τῶν |
[3, 7] |
ὥρμων.
(Οἱ
δὲ
περὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
καίπερ
ἐπ'
ἀλλήλοις
πίπτοντες
ὑπὸ |
[3, 9] |
ἐσχεδιασμένον
δὲ
τὸ
κατὰ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
πάθος
εὑρίσκετο,
ζῆν
δ'
αὐτὸν |
[3, 8] |
Ἰουδαίων
οἱ
συγκαταφυγόντες
ὡς
τὸν
|
Ἰώσηπον |
συνίεσαν
εἴκοντα
τοῖς
παρακαλοῦσιν,
ἀθρόοι |
[3, 8] |
Οὐεσπασιανὸς
ἀπιστεῖν
ἐδόκει
καὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ὑπελάμβανεν
ταῦτα
περὶ
σωτηρίας
πανουργεῖν, |
[3, 7] |
πᾶσαν
Ἰουδαίαν,
εἰ
λάβοι
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ὑποχείριον.
Ὁ
δ'
ἁρπάσας
ὥσπερ |
[3, 7] |
πυρὸς
ἄμυναν
οἱ
περὶ
τὸν
|
Ἰώσηπον |
ὥρμησαν.
Ἁψάμενοι
δὲ
ὅσον
αὔης |
[3, 7] |
λεωφόρον·
τῇ
πέμπτῃ
δ'
ὁ
|
Ἰώσηπος, |
αὕτη
δ'
ἦν
Ἀρτεμισίου
μηνὸς |
[3, 7] |
ὡς
μὴ
λάθοι
διαδρὰς
ὁ
|
Ἰώσηπος. |
(Αὐτὸς
δὲ
μετὰ
μίαν
ἡμέραν |
[3, 7] |
τῶν
βελῶν
εἴξωσιν
τῆς
εἰσόδου.
|
~(Ἰώσηπος |
δὲ
συνιεὶς
τὴν
ἐπίνοιαν
ἐπὶ |
[3, 8] |
ἀπειλὰς
τοῦ
πολεμίου
πλήθους
ὁ
|
Ἰώσηπος |
ἔμαθεν,
ἀνάμνησις
αὐτὸν
τῶν
διὰ |
[3, 7] |
προσέκτισται.
Καὶ
τοῦτο
δ'
ὁ
|
Ἰώσηπος |
ἐμπεριειλήφει
τειχίζων
τὴν
πόλιν,
ὡς |
[3, 7] |
τοῦ
τείχους
ἐπέβαινον.
(Ὁ
δὲ
|
Ἰώσηπος |
ἐν
ταῖς
ἀμηχανίαις
σύμβουλον
λαβὼν |
[3, 4] |
θαρρήσειαν
ἀνακόπτοντες.
Ὥρμησέ
γε
μὴν
|
Ἰώσηπος |
ἐπὶ
τὴν
πόλιν
αἱρήσειν
ἐλπίσας, |
[3, 9] |
ἐπὶ
τῆς
ἁλώσεως
καὶ
ὁ
|
Ἰώσηπος |
ἠγγέλλετο.
Τοῦτο
μεγίστου
τὰ
Ἱεροσόλυμα |
[3, 7] |
ἃς
αὐτὸς
ἐξανδραποδιζόμενος.
(Ὁ
δ'
|
Ἰώσηπος |
ἣν
πρὸς
ἀσφάλειαν
εἵλετο
πόλιν |
[3, 8] |
~(Δείσας
δὲ
τὴν
ἔφοδον
ὁ
|
Ἰώσηπος |
καὶ
προδοσίαν
ἡγούμενος
εἶναι
τῶν |
[3, 7] |
ἅπαντας.
(Μετὰ
τούτους
ὅ
τε
|
Ἰώσηπος |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
πλῆθος
ἀράμενοι |
[3, 8] |
ἐπ'
αὐτὸν
ὀργάς.
Ὁ
δὲ
|
Ἰώσηπος |
καὶ
τοῖς
Ἰωταπατηνοῖς
ὅτι
μετὰ |
[3, 7] |
παραδοθήσεσθαι
τὴν
πόλιν·
ὁ
δὲ
|
Ἰώσηπος |
κλάσαι
τὴν
ἐλπίδα
ταύτην
αὐτῷ |
[3, 7] |
τὴν
χαράδραν.
~(Καὶ
τόθ'
ὁ
|
Ἰώσηπος |
μὲν
τὴν
πόλιν
οὐκ
εἰς |
[3, 6] |
διασκίδνανται
φυγῇ.
Καταλείπεται
δ'
ὁ
|
Ἰώσηπος |
μετ'
ὀλίγων,
καὶ
κατιδὼν
ὡς |
[3, 8] |
αὐτίκα
Νέρωνι.
(Τοῦτο
ἀκούσας
ὁ
|
Ἰώσηπος |
μόνῳ
τι
διαλεχθῆναι
θέλειν
ἔλεγεν |
[3, 7] |
ὅσον
οὔπω
πλησιάζοντος
δεινὸν
ὁ
|
Ἰώσηπος |
νομίσας,
εἰ
μηδὲν
ἀντιμηχανήσαιτο
τῇ |
[3, 7] |
τὸν
αὐτὸν
παίοντας
τόπον
ὁ
|
Ἰώσηπος |
ὁρῶν
ὅσον
οὔπω
καταρριφθησόμενον
τὸ |
[3, 7] |
τεῖχος
ἦν
εὐάλωτον,
δείσας
ὁ
|
Ἰώσηπος |
περὶ
τῇ
πόλει
προπηδᾷ
καὶ |
[3, 8] |
ἀποφέρων
παραμυθίαν.
(Ὁ
μὲν
οὖν
|
Ἰώσηπος |
πολλὰ
τοιαῦτα
πρὸς
ἀποτροπὴν
τῆς |
[3, 7] |
θάνατον
ᾑροῦντο.
(Ὁ
μέντοι
γε
|
Ἰώσηπος |
πρὸς
τῷδε
τῷ
στρατηγήματι
καὶ |
[3, 7] |
ἀλλ'
ἤδη
παρόντων.
Ὁ
δὲ
|
Ἰώσηπος |
τὰς
μὲν
γυναῖκας,
ὡς
μὴ |
[3, 7] |
καθάπαν
ἐπιλελοιπότος
ὕδατος·
ὁ
γὰρ
|
Ἰώσηπος |
τήν
τε
πόλιν
ὁρῶν
τῶν |
[3, 7] |
ἂν
θαρσοῖεν
οἰχομένου.
(Ὁ
δὲ
|
Ἰώσηπος |
τὸ
κατ'
αὐτὸν
ἀσφαλὲς
ὑποστελλόμενος |
[3, 8] |
γὰρ
ἡδίω
τὸν
μετὰ
τοῦ>
|
Ἰωσήπου |
θάνατον
ἡγοῦντο.
Καταλείπεται
δ'
οὗτος |
[3, 8] |
ἐν
ταῖς
συμφοραῖς
ᾕρει
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
καὶ
πρὸς
τὴν
ἡλικίαν
ἔλεος, |
[3, 8] |
ὑπήκουσεν
ἐλθεῖν.
(Ἐνδοιάζοντος
δὲ
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
καὶ
πρὸς
τὸν
Νικάνορα
τὸ |
[3, 7] |
πρός
τε
τὴν
ἐπίνοιαν
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
καὶ
τὸ
παράστημα
τῶν
ἐπὶ |
[3, 7] |
οὐδὲν
γὰρ
ἠξίουν
πείσεσθαι
δεινὸν
|
Ἰωσήπου |
μένοντος.
(Ὁ
δὲ
πειθομένῳ
μὲν |
[3, 8] |
ἑαυτῷ
καὶ
πρὸς
οἶκτον
τοῦ
|
Ἰωσήπου, |
πλείστη
δ'
αὐτῷ
καὶ
παρὰ |
[3, 7] |
Μεμνημένοι
γε
μὴν
τῶν
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
προσταγμάτων
οἱ
σὺν
αὐτῷ
τάς |
[3, 4] |
καταφυγὴ
διωκομένοις
αἱ
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
τειχισθεῖσαι
πόλεις
ἦσαν.
(Ὁ
δὲ |
[3, 6] |
μάχιμον
εἰς
τὰς
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
τειχισθείσας
πόλεις
ὥρμησεν
ἐπὶ
τὴν |
[3, 10] |
λίμνῃ
προσεκλύζετο
πάντοθεν
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἰωσήπου |
τετείχιστο
καρτερῶς,
ἔλασσον
μέντοι
τῆς |
[3, 8] |
καὶ
Γαλλικανόν,
δεξιάς
τε
τῷ
|
Ἰωσήπῳ |
δοῦναι
κελεύσας
καὶ
προτρεψομένους
ἀνελθεῖν. |
[3, 8] |
ἐπιπέμπει
χιλίαρχον
Νικάνορα
γνώριμον
τῷ
|
Ἰωσήπῳ |
καὶ
συνήθη
πάλαι.
Παρελθὼν
δ' |
[3, 6] |
καὶ
κλῃδών,
ἐφ'
οὓς
ἂν
|
ἴωσιν, |
τοῦ
κρατήσειν
δοκεῖ.
Τοῖς
δὲ |
[3, 7] |
ἐχρήσαντο.
(Τῶν
δ'
ἀνὰ
τὰ
|
Ἰωτάπατα |
καρτερούντων
καὶ
παρ'
ἐλπίδα
τοῖς |
[3, 7] |
τὰ
φρούρια
πάντα
προσεμπίπρησιν
αὐτῆς.
|
Ἰωτάπατα |
μὲν
οὖν
οὕτως
ἑάλω
τρεισκαιδεκάτῳ |
[3, 7] |
πόλεως
δυσάλωτον
ἀπέκαμνον.
(Ἔστιν
δ'
|
Ἰωταπάτα |
πλὴν
ὀλίγου
πᾶσα
κρημνός,
ἐκ |
[3, 7] |
μέχρι
δείλης
ὁδεύσας
πρὸς
τὴν
|
Ἰωταπάταν |
ἀφικνεῖται.
Ἀναλαβὼν
δὲ
τὴν
στρατιὰν |
[3, 7] |
εἰκάς,
φθάνει
παρελθὼν
εἰς
τὴν
|
Ἰωταπάταν |
ἐκ
τῆς
Τιβεριάδος
καὶ
πεπτωκότα |
[3, 6] |
ὥρμησεν
ἐπὶ
τὴν
ὀχυρωτάτην
αὐτῶν
|
Ἰωταπάταν, |
οἰόμενος
ἐξ
ἐφόδου
μὲν
αἱρήσειν |
[3, 7] |
(Οὐεσπασιανὸς
δὲ
ὡρμημένος
ἐξαιρεῖν
τὴν
|
Ἰωταπάταν, |
πέπυστο
γὰρ
εἰς
αὐτὴν
πλείστους |
[3, 7] |
Εἶχε
μὲν
οὖν
οὕτως
ὀχυρότητος
|
Ἰωταπάτη· |
(Οὐεσπασιανὸς
δὲ
τῇ
τε
φύσει |
[3, 9] |
τὰ
Ἱεροσόλυμα
τὸ
κατὰ
τὴν
|
Ἰωταπάτην |
πάθος
ἠγγέλη,
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[3, 9] |
καὶ
τὰ
μὲν
κατὰ
τὴν
|
Ἰωταπάτην |
ὥσπερ
εἶχεν,
ἐσχεδιασμένον
δὲ
τὸ |
[3, 6] |
ἐλπίδος·
ἐπιόντα
γὰρ
αὐτὸν
οἱ
|
Ἰωταπατηνοὶ |
προαισθόμενοι
πρὸ
τῆς
πόλεως
ἐκδέχονται, |
[3, 8] |
Ὁ
δὲ
Ἰώσηπος
καὶ
τοῖς
|
Ἰωταπατηνοῖς |
ὅτι
μετὰ
τεσσαρακοστὴν
ἑβδόμην
ἡμέραν |
[3, 7] |
Ῥωμαίων
ἀδιάλειπτοι,
ἐκδρομαὶ
δὲ
τῶν
|
Ἰωταπατηνῶν |
καὶ
τειχομαχίαι
καρτερώτεραι,
καὶ
οὔτε |
[3, 7] |
πρὸς
τὰς
τόλμας
παρωξύνετο
τῶν
|
Ἰωταπατηνῶν· |
πάλιν
γὰρ
ἀναθαρσήσαντες
ἐπὶ
τῷ |
[3, 7] |
Ἴαφα
καλεῖται,
νεωτερίζουσαν
καὶ
τῶν
|
Ἰωταπατηνῶν |
παρὰ
δόξαν
ἀντεχόντων
ἐπαιρομένην,
Τραιανὸν |
[3, 7] |
μέν
γε
τῶν
ἐπὶ
τῆς
|
Ἰωταπάτης |
ἀγωνιζόμενοι
γενναίως
ἔπεσον,
πλεῖστοι
δ' |
[3, 7] |
Καὶ
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τῆς
|
Ἰωταπάτης |
ἀντεῖχον
οὕτως,
ἀναιρούμενοί
τε
καθ' |
[3, 7] |
ἐτρώθησαν,
τῶν
δ'
ἀπὸ
τῆς
|
Ἰωταπάτης |
ἀπέθανον
μὲν
ἓξ
ἄνδρες,
τραυματίαι |
[3, 7] |
Οὐεσπασιανὸς
ἐπί
τινα
τῶν
τῆς
|
Ἰωταπάτης |
ἀστυγειτόνων
πόλιν,
Ἴαφα
καλεῖται,
νεωτερίζουσαν |
[3, 7] |
ληφθείς
τις
τῶν
ἀπὸ
τῆς
|
Ἰωταπάτης |
πρὸς
πᾶσαν
αἰκίαν
βασάνων
ἀντέσχεν |
[3, 8] |
πῶς
οὔτε
τοῖς
ἐπὶ
τῶν
|
Ἰωταπάτων |
περὶ
ἁλώσεως,
οὔθ'
ἑαυτῷ
προμαντεύσαιτο |