Livre, Chap.
[4, 24]	φέρεται συγγράμματα, καὶ ἄλλο Πρὸς	τὴν	αἵρεσιν Ἑρμογένους τὴν ἐπιγραφὴν ἔχον,
[4, 11]	τὴν λειτουργίαν· κατά γε μὴν	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν Μάρκος ἀναδείκνυται ποιμὴν Εὐμένους
[4, 17]	δὲ ὁ ταύτης ἀνὴρ εἰς	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν πορευθείς, χαλεπώτερα πράττειν ἀπηγγέλθη,
[4, 2]	Ἑλλήνων· οἳ καὶ καταφυγόντες εἰς	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν τοὺς ἐν τῇ πόλει
[4, 16]	θανάτῳ περιβαλεῖν πραγματεύσασθαι, διότι κηρύττων	τὴν	ἀλήθειαν λίχνους τοὺς φιλοσόφους καὶ
[4, 14]	λόγου κοινωνεῖν τινὶ τῶν παραχαρασσόντων	τὴν	ἀλήθειαν, ὡς καὶ Παῦλος ἔφησεν·
[4, 17]	καὶ αὐτὸς ὢν Χριστιανός, ὁρῶν	τὴν	ἀλόγως οὕτως γενομένην κρίσιν, πρὸς
[4, 23]	ἀρχαίου ἔθους ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας	τὴν	ἀνάγνωσιν αὐτῆς ποιεῖσθαι· λέγει γοῦν·
[4, 26]	σωτηρίας ἀγωνιζόμενος. Ἀνελθὼν οὖν εἰς	τὴν	ἀνατολὴν καὶ ἕως τοῦ τόπου
[4, 29]	τοῦ Ἀδὰμ σωτηρίᾳ παρ᾿ ἑαυτοῦ	τὴν	ἀντιλογίαν ποιησάμενος» Ταῦτα μὲν ὁ
[4, 6]	τοῦ τῆς ἀπονοίας αὐτοῖς αἰτίου	τὴν	ἀξίαν ἐκτίσαντος δίκην, τὸ πᾶν
[4, 9]	Εἰ οὖν σαφῶς εἰς ταύτην	τὴν	ἀξίωσιν οἱ ἐπαρχιῶται δύνανται διισχυρίζεσθαι
[4, 15]	μέγεθος αὐτοῦ τῆς μαρτυρίας καὶ	τὴν	ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀνεπίληπτον πολιτείαν ἐστεφανωμένον
[4, 8]	πέντε δ' οὖν συγγράμμασιν οὗτος	τὴν	ἀπλανῆ παράδοσιν τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος
[4, 8]	ἄγεσθαι» Ἐν ταὐτῷ δὲ καὶ	τὴν	ἀπὸ τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας ἐπὶ
[4, 17]	τὰ καλὰ ἑαυτῷ συνεπιστάμενος διὰ	τὴν	ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ διδαχήν, τὸ
[4, 29]	καλούμενοι Ἐγκρατεῖς ἀγαμίαν ἐκήρυξαν, ἀθετοῦντες	τὴν	ἀρχαίαν πλάσιν τοῦ θεοῦ καὶ
[4, 3]	δὲ ἐφ' ὅλοις ἔτεσιν εἴκοσι	τὴν	ἀρχὴν μησὶν ἓξ δέουσιν κρατήσαντος,
[4, 15]	τούτῳ δὲ ὁ Πολύκαρπος μεγίστων	τὴν	Ἀσίαν ἀναθορυβησάντων διωγμῶν μαρτυρίῳ τελειοῦται,
[4, 14]	ἀληθῆ. Μαρτυροῦσι τούτοις αἱ κατὰ	τὴν	Ἀσίαν ἐκκλησίαι πᾶσαι καὶ οἱ
[4, 14]	καὶ ὑπὸ ἀποστόλων κατασταθεὶς εἰς	τὴν	Ἀσίαν ἐν τῇ ἐν Σμύρνῃ
[4, 26]	γένος καινοῖς ἐλαυνόμενον δόγμασιν κατὰ	τὴν	Ἀσίαν. οἱ γὰρ ἀναιδεῖς συκοφάνται
[4, 26]	δὲ τοῖς σοῖς ἔθνεσιν κατὰ	τὴν	Αὐγούστου τοῦ σοῦ προγόνου μεγάλην
[4, 26]	δὲ καὶ μᾶλλον περὶ τούτων	τὴν	αὐτὴν ἐκείνοις ἔχοντα γνώμην καὶ
[4, 22]	μέχρι Ῥώμης, καὶ ὡς ὅτι	τὴν	αὐτὴν παρὰ πάντων παρείληφεν διδασκαλίαν.
[4, 15]	τὴν αὐτὴν Σμύρναν πεπραγμένα ὑπὸ	τὴν	αὐτὴν περίοδον τοῦ χρόνου τῆς
[4, 15]	καὶ ἄλλα μαρτύρια συνῆπτο κατὰ	τὴν	αὐτὴν Σμύρναν πεπραγμένα ὑπὸ τὴν
[4, 7]	ἂν ὑποδύντες γόητες καὶ ἀπατηλοὶ	τὴν	αὐτὴν τοῦ δόγματος ἡμῖν προσηγορίαν,
[4, 16]	ὁ Ἰουστῖνος· ὅτι δὲ κατὰ	τὴν	αὐτοῦ πρόρρησιν πρὸς τοῦ Κρήσκεντος
[4, 29]	Τατιανοῦ τινος πρώτως ταύτην εἰσενέγκαντος	τὴν	βλασφημίαν· ὃς Ἰουστίνου ἀκροατὴς γεγονώς,
[4, 17]	ἀλλοτρίαν διὰ τῶν πράξεων ἐποιεῖτο	τὴν	γαμετήν· ἀσεβὲς γὰρ ἡγουμένη τὸ
[4, 18]	ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ ἐξεπέμψατε εἰς πᾶσαν	τὴν	γῆν, λέγοντες αἵρεσιν ἄθεον Χριστιανῶν
[4, 13]	οὓς εἰς ταραχὴν ἐμβάλλετε, βεβαιοῦντες	τὴν	γνώμην αὐτῶν ἥνπερ ἔχουσιν, ὡς
[4, 17]	ἀλλ᾿ οὐκ ἀπατηλὸν οὐδὲ ψευδολόγον	τὴν	γνώμην ὄντα ὁμολογήσαντα ἑαυτὸν εἶναι
[4, 5]	πάντας Ἑβραίους φασὶν ὄντας ἀνέκαθεν,	τὴν	γνῶσιν τοῦ Χριστοῦ γνησίως καταδέξασθαι,
[4, 15]	τὸν μὲν εἰπόντα οὐδεὶς εἶδεν,	τὴν	δὲ φωνὴν τῶν ἡμετέρων πολλοὶ
[4, 7]	Κάστορος ἱκανώτατος κατὰ Βασιλείδου ἔλεγχος,	τὴν	δεινότητα τῆς τἀνδρὸς ἀποκαλύπτων γοητείας.
[4, 19]	τέτταρσιν ἐπὶ δέκα ἔτεσιν προστάντος,	τὴν	διαδοχὴν Ἀγριππῖνος διαλαμβάνει, ~καὶ ἐπὶ
[4, 23]	ἀλλὰ καὶ ηὔξηκεν, ἐπιχορηγῶν μὲν	τὴν	διαπεμπομένην δαψίλειαν τὴν εἰς τοὺς
[4, 9]	νόμους πράττοντας, οὕτως ὅριζε κατὰ	τὴν	δύναμιν τοῦ ἁμαρτήματος· ὡς μὰ
[4, 23]	ἐπιχορηγῶν μὲν τὴν διαπεμπομένην δαψίλειαν	τὴν	εἰς τοὺς ἁγίους, λόγοις δὲ
[4, 26]	συκοφάνται καὶ τῶν ἀλλοτρίων ἐρασταὶ	τὴν	ἐκ τῶν διαταγμάτων ἔχοντες ἀφορμήν,
[4, 29]	οὐδὲν ἐξέφηνεν τοιοῦτον, μετὰ δὲ	τὴν	ἐκείνου μαρτυρίαν ἀποστὰς τῆς ἐκκλησίας,
[4, 26]	τοιούτους ῥυῆναι συμβέβηκεν ψεῦδος· ἀλλὰ	τὴν	ἐκείνων ἄγνοιαν οἱ σοὶ εὐσεβεῖς
[4, 11]	ὃς ἦν ἔνατος ἐπίσκοπος, εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν ἐλθὼν καὶ ἐξομολογούμενος, οὕτως
[4, 22]	κυρίου δεύτερον. διὰ τοῦτο ἐκάλουν	τὴν	ἐκκλησίαν παρθένον, οὔπω γὰρ ἔφθαρτο
[4, 14]	τῶν προειρημένων αἱρετικῶν ἐπέστρεψεν εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ, μίαν καὶ
[4, 30]	δυνατῶς τῷ λόγῳ παρισταμένῳ) ἐπὶ	τὴν	Ἑλλήνων ἀπὸ τῆς Σύρων μεταβεβλήκασι
[4, 15]	Γερμανικόν, ὑπορρωννύντα σὺν θείᾳ χάριτι	τὴν	ἔμφυτον περὶ τὸν θάνατον τοῦ
[4, 8]	οὐκ ἐκ παντὸς ζῆν ἀεὶ	τὴν	ἐνθάδε βιοτὴν καὶ λανθάνειν τοὺς
[4, 22]	ψευδόχριστοι, ψευδοπροφῆται, ψευδαπόστολοι, οἵτινες ἐμέρισαν	τὴν	ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας φθοριμαίοις λόγοις
[4, 15]	ταύταις ἀλγηδόνας καθηλώσεις τε καὶ	τὴν	ἐπὶ τῆς πυρᾶς καρτερίαν τήν
[4, 16]	βίον τε καὶ τρόπον ἐζήλου)	τὴν	ἐπιβουλὴν αὐτῷ καττύσαντος, ἐπειδὴ πλεονάκις
[4, 24]	ἄλλο Πρὸς τὴν αἵρεσιν Ἑρμογένους	τὴν	ἐπιγραφὴν ἔχον, ἐν ᾧ ἐκ
[4, 19]	δηλουμένης ἡγεμονίας, τῆς Ῥωμαίων ἐκκλησίας	τὴν	ἐπισκοπὴν Ἀνίκητον ἕνδεκα τοῖς πᾶσιν
[4, 23]	δεδηλωμένα, πρῶτος τῆς Ἀθήνησι παροικίας	τὴν	ἐπισκοπὴν ἐγκεχείριστο. Ἄλλη δ᾿ ἐπιστολή
[4, 20]	μετὰ δὲ αὐτὸν πέμπτῳ βαθμῷ	τὴν	ἐπισκοπὴν Ἔρωτος διαδεξαμένου. ~ΧΧΙ. Ἤκμαζον
[4, 1]	Πέτρου καὶ Παύλου κατάγων διαδοχήν,	τὴν	ἐπισκοπὴν ὑπολαμβάνει. ~Καὶ τὰ μὲν
[4, 23]	διηγάγομεν, ἐν ᾗ ἀνέγνωμεν ὑμῶν	τὴν	ἐπιστολήν, ἣν ἕξομεν ἀεί ποτε
[4, 6]	ἡ μετέπειτα συστᾶσα Ῥωμαϊκὴ πόλις	τὴν	ἐπωνυμίαν ἀμείψασα, εἰς τὴν τοῦ
[4, 15]	δέοι αὐτὸν διὰ Χριστὸν πυρὶ	τὴν	ζωὴν μεταλλάξαι. Ἐπικειμένων δὴ οὖν
[4, 1]	ἐν Ἀλεξανδρείᾳ παροικίας δηλωθεὶς ἐπίσκοπος	τὴν	ζωὴν μεταλλάττει, τέταρτος δ' ἀπὸ
[4, 15]	πάντα τὰ ἱμάτια καὶ λύσας	τὴν	ζώνην, ἐπειρᾶτο καὶ ὑπολύειν ἑαυτόν,
[4, 3]	δέουσιν κρατήσαντος, Αἴλιος Ἁδριανὸς διαδέχεται	τὴν	ἡγεμονίαν. Τούτῳ Κοδρᾶτος λόγον προσφωνήσας
[4, 15]	ἀνθυπάτου πείθειν αὐτὸν προβαλλομένου τε	τὴν	ἡλικίαν καὶ ἀντιβολοῦντος κομιδῇ νέον
[4, 15]	ἔπειθεν ἀρνεῖσθαι, λέγων· αἰδέσθητί σου	τὴν	ἡλικίαν, καὶ ἕτερα τούτοις ἀκόλουθα,
[4, 8]	ἀπὸ τῆς Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας ἐπὶ	τὴν	θεοσέβειαν μεταβολὴν αὐτοῦ, ὅτι μὴ
[4, 15]	κατὰ τὴν Σμυρναίων ἐκκλησίαν ἀδελφῶν	τὴν	ἱστορίαν ἐν ᾗ δεδηλώκαμεν αὐτῶν
[4, 3]	ἀποστολικῆς ὀρθοτομίας. Ὁ δ' αὐτὸς	τὴν	καθ' ἑαυτὸν ἀρχαιότητα παραφαίνει δι'
[4, 15]	ἀνδρείας τὸν θεοφιλῆ μάρτυρα καὶ	τὴν	καθόλου τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν
[4, 15]	σύνηθες αὐτοῖς ἐστι λέγειν, ὄμοσον	τὴν	Καίσαρος τύχην, μετανόησον, εἶπον, αἶρε
[4, 15]	πάλιν αὐτοῦ καὶ λέγοντος· ὄμοσον	τὴν	Καίσαρος τύχην, ὁ Πολύκαρπος, εἰ
[4, 15]	εἰ κενοδοξεῖς, φησίν, ἵνα ὀμόσω	τὴν	Καίσαρος τύχην, ὡς λέγεις προσποιούμενος
[4, 11]	οὖσαν αὐτοῦ καὶ λεληθυῖαν ἀπογυμνοῖ	τὴν	κακίαν. Πρὸς τούτοις καὶ ἄλλον
[4, 18]	θεόν, ἅτε μηδέπω εἰδὼς αὐτοῦ	τὴν	κατάκρισιν» Καὶ ταῦτα δὲ ἀναγκαίως
[4, 11]	τελευτήσαντος, Πίος ἐπὶ Ῥώμης ἐγχειρίζεται	τὴν	λειτουργίαν· κατά γε μὴν τὴν
[4, 11]	ἀναπαυσαμένου, Κελαδίων τῆς Ἀλεξανδρέων ἐκκλησίας	τὴν	λειτουργίαν παραλαμβάνει. Καὶ κατὰ τὴν
[4, 23]	πρὸς Νικομηδέας φέρεται, ἐν ᾗ	τὴν	Μαρκίωνος αἵρεσιν πολεμῶν τῷ τῆς
[4, 15]	τεταγμέναις τιμὴν κατὰ τὸ προσῆκον	τὴν	μὴ βλάπτουσαν ἡμᾶς ἀπονέμειν· ἐκείνους
[4, 7]	λαμπροτάτων δίκην φωστήρων τῶν ἀνὰ	τὴν	οἰκουμένην ἀποστιλβουσῶν ἐκκλησιῶν ἀκμαζούσης τε
[4, 15]	εἰρήνην ἐξαιτούμενον ταῖς ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	οἰκουμένην ἐκκλησίαις, τοῦτο γὰρ καὶ
[4, 15]	ἀδόξων, καὶ πάσης τῆς κατὰ	τὴν	οἰκουμένην καθολικῆς ἐκκλησίας, τῆς ὥρας
[4, 11]	τὸ ὑπ᾿ αὐτῶν γινόμενον κατὰ	τὴν	ὁμοιότητα τῶν ἄνω συζυγιῶν, οἳ
[4, 17]	ἐπιστάμενος καὶ ἀλλότριον τοῦ πράγματος	τὴν	ὁμολογίαν φεύγει· ὧν οὐδὲν πρόσεστιν
[4, 30]	μέν πως αὐτὸς ἑαυτῷ ἐπὶ	τὴν	ὀρθοτέραν γνώμην μετατεθεῖσθαι, οὐ μὴν
[4, 5]	δοκιμασθῆναι· συνεστάναι γὰρ αὐτοῖς τότε	τὴν	πᾶσαν ἐκκλησίαν ἐξ Ἑβραίων πιστῶν
[4, 7]	δ' οὖν ἐπὶ πλεῖστον συνέβαινεν	τὴν	περὶ ἡμῶν παρὰ τοῖς τότε
[4, 15]	Ἰησοῦ Χριστοῦ πατήρ, δi οὗ	τὴν	περὶ σὲ ἐπίγνωσιν εἰλήφαμεν, ὁ
[4, 26]	ἐπιστάμενός σου τὸ σπουδαῖον περὶ	τὴν	πίστιν καὶ φιλομαθὲς περὶ τὸν
[4, 23]	τοῦ ἀποστόλου Παύλου προτραπεὶς ἐπὶ	τὴν	πίστιν κατὰ τὰ ἐν ταῖς
[4, 7]	εἰδωλοθύτων ἀπογευομένους καὶ ἐξομνυμένους ἀπαραφυλάκτως	τὴν	πίστιν κατὰ τοὺς τῶν διωγμῶν
[4, 23]	καὶ ἡ τοῦ Πινυτοῦ περὶ	τὴν	πίστιν ὀρθοδοξία τε καὶ φροντὶς
[4, 7]	δηλωθείσης αἱρέσεως εἰς προῦπτον ἐφώρασε	τὴν	πλάνην. Γράφει δὲ καὶ Εἰρηναῖος
[4, 15]	ὄνῳ καθίσαντες αὐτὸν ἤγαγον εἰς	τὴν	πόλιν, ὄντος σαββάτου μεγάλου. Καὶ
[4, 29]	ὕστερον Σευῆρός τις τοὔνομα κρατύνας	τὴν	προδεδηλωμένην αἵρεσιν, αἴτιος τοῖς ἐξ
[4, 15]	ἔχει· Ἐπεὶ δέ ποτε κατέπαυσε	τὴν	προσευχὴν μνημονεύσας ἁπάντων καὶ τῶν
[4, 15]	αὐτοῦ τὸ ἀμὴν καὶ πληρώσαντος	τὴν	προσευχήν, οἱ τοῦ πυρὸς ἄνθρωποι
[4, 5]	μηνῶν διαγενομένου, τῆς Ἀλεξανδρέων παροικίας	τὴν	προστασίαν Εὐμένης ἕκτῳ κλήρῳ διαδέχεται,
[4, 12]	τῆς Συρίας Παλαιστίνης, εἷς αὐτῶν,	τὴν	προσφώνησιν καὶ ἔντευξιν πεποίημαι» Ἐντευχθεὶς
[4, 8]	ἀλλ' ἐκ τοῦ δικαίαν ἀξιοῦν	τὴν	προσφώνησιν. Ὑπετάξαμεν δὲ καὶ τῆς
[4, 23]	ποτε ἀναγινώσκοντες νουθετεῖσθαι, ὡς καὶ	τὴν	προτέραν ἡμῖν διὰ Κλήμεντος γραφεῖσαν»
[4, 15]	οὖν αὐτῷ περιετίθετο τὰ πρὸς	τὴν	πυρὰν ἡρμοσμένα ὄργανα· μελλόντων δὲ
[4, 8]	μὲν δηλωθεὶς ἀνὴρ αὐτὴν παρατέθειται	τὴν	Ῥωμαϊκὴν ἀντιγραφήν, ἡμεῖς δ' ἐπὶ
[4, 8]	τῆς ἐπιστολῆς δὲ ἀντίγραφον παρατέθειται,	τὴν	Ῥωμαϊκὴν φωνήν, ὡς εἶχεν, διαφυλάξας,
[4, 10]	ἐκτίσαντος, Ἀντωνῖνος ὁ κληθεὶς Εὐσεβὴς	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν διαδέχεται. Τούτου δὲ
[4, 11]	τὴν λειτουργίαν παραλαμβάνει. Καὶ κατὰ	τὴν	Ῥωμαίων δὲ πόλιν πεντεκαιδεκάτῳ τῆς
[4, 13]	εἰ μὴ ἐμφαίνοιντό τι περὶ	τὴν	Ῥωμαίων ἡγεμονίαν ἐγχειροῦντες. Καὶ ἐμοὶ
[4, 15]	τοιούτου κατηξίωτο τέλους, τῶν κατὰ	τὴν	Σμυρναίων ἐκκλησίαν ἀδελφῶν τὴν ἱστορίαν
[4, 15]	ἐθνῶν τε καὶ Ἰουδαίων τῶν	τὴν	Σμύρναν κατοικούντων ἀκατασχέτῳ θυμῷ καὶ
[4, 2]	στασιάζειν, αὐξήσαντές τε εἰς μέγα	τὴν	στάσιν, τῷ ἐπιόντι ἐνιαυτῷ πόλεμον
[4, 26]	τοῦ παιδός, φυλάσσων τῆς βασιλείας	τὴν	σύντροφον καὶ συναρξαμένην Αὐγούστῳ φιλοσοφίαν,
[4, 26]	πόσα τὸν ἀριθμὸν καὶ ὁποῖα	τὴν	τάξιν εἶεν, ἐσπούδασα τὸ τοιοῦτο
[4, 10]	ὁ Εἰρηναῖος τὸν Τελεσφόρον μαρτυρίῳ	τὴν	τελευτὴν διαπρέψαι, δηλῶν ἐν ταὐτῷ
[4, 29]	μεταφράσαι φωνάς, ὡς ἐπιδιορθούμενον αὐτῶν	τὴν	τῆς φράσεως σύνταξιν. Καταλέλοιπεν δὲ
[4, 5]	ἀπὸ τῶν ἀποστόλων καὶ εἰς	τὴν	τότε διαρκεσάντων πολιορκίαν, καθ' ἢν
[4, 25]	καὶ διαφερόντως παρὰ τοὺς ἄλλους	τὴν	τοῦ ἀνδρὸς εἰς ἔκδηλον τοῖς
[4, 6]	πόλις τὴν ἐπωνυμίαν ἀμείψασα, εἰς	τὴν	τοῦ κρατοῦντος Αἰλίου Ἁδριανοῦ τιμὴν
[4, 15]	χαρᾷ παρέξει ὁ κύριος ἐπιτελεῖν	τὴν	τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ ἡμέραν γενέθλιον
[4, 7]	τῆς ἐξ αὐτῶν φήμης εἰς	τὴν	τοῦ παντὸς Χριστιανῶν ἔθνους διαβολὴν
[4, 1]	τέταρτος δ' ἀπὸ τῶν ἀποστόλων	τὴν	τῶν αὐτόθι λειτουργίαν κληροῦται Πρῖμος.
[4, 23]	πόλιν ἐφόδια πέμπειν, ὧδε μὲν	τὴν	τῶν δεομένων πενίαν ἀναψύχοντας, ἐν
[4, 6]	μετὰ τοὺς ἐκ περιτομῆς ἐπισκόπους	τὴν	τῶν ἐκεῖσε λειτουργίαν ἐγχειρίζεται Μάρκος.
[4, 15]	γενέσθαι. Ἰδὼν οὖν ὁ ἑκατοντάρχης	τὴν	τῶν Ἰουδαίων γενομένην φιλονεικίαν, θεὶς
[4, 28]	αὐτῷ γραφεὶς ἀδελφοὺς ἀποκλίναντας ἐπὶ	τὴν	τῶν λεγομένων Ἐγκρατιτῶν αἵρεσιν, ἄρτι
[4, 26]	ἡμῶν, ἔτι δὲ καὶ μαθεῖν	τὴν	τῶν παλαιῶν βιβλίων ἐβουλήθης ἀκρίβειαν
[4, 17]	ἀπολογήσασθαι περὶ τοῦ κατηγορήματος μετὰ	τὴν	τῶν πραγμάτων αὐτῆς διοίκησιν, καὶ
[4, 15]	αὐτοῦ ἡμέραν γενέθλιον εἴς τε	τὴν	τῶν προηθληκότων μνήμην καὶ τῶν
[4, 14]	κηρύξας ὑπὸ τῶν ἀποστόλων παρειληφέναι	τὴν	ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας παραδεδομένην. Καὶ
[4, 18]	πεύσεις προτείνας περὶ τοῦ κατὰ	τὴν	ὑπόθεσιν προβλήματος, τῶν παρ᾿ Ἕλλησιν
[4, 15]	τῷ σταδίῳ ἐμβλέψας, ἐπισείσας αὐτοῖς	τὴν	χεῖρα στενάξας τε καὶ ἀναβλέψας
[4, 2]	συμμαχίας ἀποτυχόντες οἱ κατὰ Κυρήνην	τὴν	χώραν τῆς Αἰγύπτου λεηλατοῦντες καὶ
[4, 15]	τὰς ἐπὶ τούτοις ἀπειλάς, καταπτῆξαι	τὴν	ψυχὴν μαλακισθέντα καὶ τέλος τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009