Livre, Chap.
[4, 15]	ὡς ἐκπλήττεσθαι τοὺς παρόντας εὐχομένου	αὐτοῦ	ἀκροωμένους πολλούς τε αὐτῶν μετανοεῖν
[4, 15]	καὶ δοκιμώτερα ὑπὲρ χρυσίον ὀστᾶ	αὐτοῦ	ἀπεθέμεθα ὅπου καὶ ἀκόλουθον ἦν.
[4, 16]	ἐτελειώθη, Τατιανός, ἀνὴρ τὸν πρῶτον	αὐτοῦ	βίον σοφιστεύσας ἐν τοῖς Ἑλλήνων
[4, 26]	τοιαῦτά τινα καθ᾿ ἡμῶν ἐπ᾿	αὐτοῦ	γεγονέναι ἱστορεῖ· Τὸ γὰρ οὐδεπώποτε
[4, 15]	ἐν τῇ αὐτῇ δὲ περὶ	αὐτοῦ	γραφῇ καὶ ἄλλα μαρτύρια συνῆπτο
[4, 15]	πρεσβύτην. Ἐπὶ τούτοις ἡ περὶ	αὐτοῦ	γραφὴ κατὰ λέξιν ὧδέ πως
[4, 14]	ἐν τῇ δηλωθείσῃ πρὸς Φιλιππησίους	αὐτοῦ	γραφῇ, φερομένῃ εἰς δεῦρο, κέχρηταί
[4, 15]	αὐτοῦ τελευτὴν πληρέστατα τῆς περὶ	αὐτοῦ	γραφῆς περιεχούσης, τοὺς οἷς φίλον,
[4, 14]	διήγησιν, ἣν ἀναγκαῖον τοῖς περὶ	αὐτοῦ	δηλουμένοις ἐπισυνάψαι, οὕτως ἔχουσαν. ΑΠΟ
[4, 18]	ἀντιλέξειν ὑπισχνεῖται τήν τε αὐτὸς	αὐτοῦ	δόξαν ἐν ἑτέρῳ παραθήσεσθαι συγγράμματι.
[4, 5]	ἕκτῳ κλήρῳ διαδέχεται, τοῦ πρὸ	αὐτοῦ	ἔτεσιν ἕνδεκα διαρκέσαντος. ~Καὶ δῆτα
[4, 22]	θεοῦ καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ	αὐτοῦ»	Ἔτι δ᾿ ὁ αὐτὸς καὶ
[4, 15]	σπουδάζειν ὅστις τάχιον τοῦ χρωτὸς	αὐτοῦ	ἐφάψηται· ἐν παντὶ γὰρ ἀγαθῆς
[4, 15]	κύριος ἐπιτελεῖν τὴν τοῦ μαρτυρίου	αὐτοῦ	ἡμέραν γενέθλιον εἴς τε τὴν
[4, 15]	ἡμετέρων πολλοὶ ἤκουσαν. Προσαχθέντος οὖν	αὐτοῦ,	θόρυβος ἦν μέγας ἀκουσάντων ὅτι
[4, 15]	ὃ ἀφῆκεν ἐκ τοῦ στόματος	αὐτοῦ,	καὶ ἐτελειώθη καὶ τελειωθήσεται. Ὁ
[4, 15]	σώσαντά με; Ἐπιμένοντος δὲ πάλιν	αὐτοῦ	καὶ λέγοντος· ὄμοσον τὴν Καίσαρος
[4, 11]	ἑρπετοῦ δίκην φωλεύοντος ἀπόκρυφον οὖσαν	αὐτοῦ	καὶ λεληθυῖαν ἀπογυμνοῖ τὴν κακίαν.
[4, 29]	αἱρέσεις, ὁμοῦ τά τε περὶ	αὐτοῦ	καὶ τῆς κατ᾿ αὐτὸν αἱρέσεως
[4, 14]	καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς πίστεως	αὐτοῦ	καὶ τὸ κήρυγμα τῆς ἀληθείας
[4, 29]	καὶ δοκεῖ τῶν συγγραμμάτων ἁπάντων	αὐτοῦ	κάλλιστός τε καὶ ὠφελιμώτατος ὑπάρχειν.
[4, 15]	καὶ ἀκίνητον φυλάξαντα, βούλεσθαί τε	αὐτοῦ	κατὰ πόλιν περιμένειν· πεισθέντα γε
[4, 16]	ἀπενηνεγμένος πλεῖστά τε ἐν συγγράμμασιν	αὐτοῦ	καταλιπὼν μνημεῖα, ἐν τῷ Πρὸς
[4, 15]	ὥσπερ ἐπισφραγίσας διὰ τῆς μαρτυρίας	αὐτοῦ	κατέπαυσε τὸν διωγμόν» Τούτοις ἑξῆς
[4, 29]	μάλιστα παρὰ πολλοῖς μνημονεύεται διαβόητος	αὐτοῦ	λόγος ὁ Πρὸς Ἕλληνας, ἐν
[4, 0]	τοῦ Σύρου καὶ τῶν φερομένων	αὐτοῦ	λόγων. ~Ἀμφὶ δὲ τὸ δωδέκατον
[4, 17]	κατ᾿ αὐτὸν ἀγῶνος ἑτέρων πρὸ	αὐτοῦ	μαρτυρησάντων ἐν τῇ προτέρᾳ μνημονεύει
[4, 15]	εἰρήναρχος Ἡρῴδης καὶ ὁ πατὴρ	αὐτοῦ	Νικήτης· οἳ καὶ μεταθέντες αὐτὸν
[4, 14]	παραδεδομένην. Καὶ εἰσὶν οἱ ἀκηκοότες	αὐτοῦ	ὅτι Ἰωάννης ὁ τοῦ κυρίου
[4, 8]	φιλοσοφίας ἐπὶ τὴν θεοσέβειαν μεταβολὴν	αὐτοῦ,	ὅτι μὴ ἀλόγως, μετὰ κρίσεως
[4, 15]	ἀγνῶτας, ἐναποβλέποντας τῷ τῆς ἡλικίας	αὐτοῦ	παλαιῷ καὶ τῷ σεμνῷ καὶ
[4, 8]	φωναῖς, ὡς ἂν ἐκ τῆς	αὐτοῦ	παραδόσεως τινὰ τῶν κατὰ τοὺς
[4, 29]	ἐξ αὐτῆς ὡρμημένοις τῆς ἀπ᾿	αὐτοῦ	παρηγμένης Σευηριανῶν προσηγορίας γέγονεν. Χρῶνται
[4, 30]	καὶ ὁ πρὸς Ἀντωνῖνον ἱκανώτατος	αὐτοῦ	περὶ εἱμαρμένης διάλογος ὅσα τε
[4, 15]	προσευχόμενος, εἶπεν ἐπιστραφεὶς τοῖς μετ᾿	αὐτοῦ	πιστοῖς προφητικῶς· δεῖ με ζῶντα
[4, 18]	παρὰ πολλοῖς φέρεται ἀδελφοῖς τῶν	αὐτοῦ	πόνων, οὑτωσὶ δὲ σπουδῆς εἶναι
[4, 16]	Ἰουστῖνος· ὅτι δὲ κατὰ τὴν	αὐτοῦ	πρόρρησιν πρὸς τοῦ Κρήσκεντος συσκευασθεὶς
[4, 23]	ἐγκεχείριστο. Ἄλλη δ᾿ ἐπιστολή τις	αὐτοῦ	πρὸς Νικομηδέας φέρεται, ἐν ᾗ
[4, 26]	καὶ γενέσεως Χριστοῦ καὶ λόγος	αὐτοῦ	προφητείας καὶ περὶ ψυχῆς καὶ
[4, 15]	ποιῆσαι καὶ κοινωνῆσαι τῷ ἁγίῳ	αὐτοῦ	σαρκίῳ. Ὑπέβαλον γοῦν τινες Νικήτην,
[4, 23]	μέμνηται, ἐπιμαρτυρῶν ὡς διὰ τῆς	αὐτοῦ	σπουδῆς ἐπισυναχθέντων καὶ τῆς πίστεως
[4, 18]	πρὸς Ἕλληνας εἰς ἡμᾶς ἐλήλυθεν	αὐτοῦ	σύγγραμμα, ὃ καὶ ἐπέγραψεν Ἔλεγχον,
[4, 30]	γραφῇ μετὰ καὶ πλείστων ἑτέρων	αὐτοῦ	συγγραμμάτων· οὓς οἱ γνώριμοι (πλεῖστοι
[4, 22]	λόγῳ, πάλιν ὁ ἐκ θείου	αὐτοῦ	Συμεὼν ὁ τοῦ Κλωπᾶ καθίσταται
[4, 14]	Οὐῆρος, ὁ καὶ Ἀντωνῖνος, υἱὸς	αὐτοῦ,	σὺν καὶ Λουκίῳ ἀδελφῷ διαδέχεται.
[4, 7]	ἀποκαλύπτων γοητείας. Ἐκφαίνων δ' οὖν	αὐτοῦ	τὰ ἀπόρρητα, φησὶν αὐτὸν εἰς
[4, 29]	δὲ Παῦλον τὸν ἀπόστολον, ἀθετοῦσιν	αὐτοῦ	τὰς ἐπιστολάς, μηδὲ τὰς Πράξεις
[4, 15]	τε ἐφ᾿ ἅπασιν τοῖς παραδόξοις	αὐτοῦ	τελευτὴν πληρέστατα τῆς περὶ αὐτοῦ
[4, 15]	ὧν θάτερον αἰκισαμένους ἐπιστῆναι δι᾿	αὐτοῦ	τῇ τοῦ Πολυκάρπου καταγωγῇ, ὀψὲ
[4, 18]	τὸν θεόν, ἅτε μηδέπω εἰδὼς	αὐτοῦ	τὴν κατάκρισιν» Καὶ ταῦτα δὲ
[4, 15]	τῶν δικαίων, ἰδὼν τὸ μέγεθος	αὐτοῦ	τῆς μαρτυρίας καὶ τὴν ἀπ᾿
[4, 15]	μέλλοντας αἰῶνας, ἀμήν. Ἀναπέμψαντος δὲ	αὐτοῦ	τὸ ἀμὴν καὶ πληρώσαντος τὴν
[4, 15]	τῷ ἡγεμόνι ὥστε μὴ δοῦναι	αὐτοῦ	τὸ σῶμα, μή, φησίν, ἀφέντες
[4, 15]	διωγμῶν μαρτυρίῳ τελειοῦται, ἀναγκαιότατον δ᾿	αὐτοῦ	τὸ τέλος ἐγγράφως ἔτι φερόμενον
[4, 15]	ἐπετήδευσεν ὡς μηδὲ τὸ σωμάτιον	αὐτοῦ	ὑφ᾿ ἡμῶν ληφθείη, καίπερ πολλῶν
[4, 24]	καὶ ἕτερα δέ τινα κατηχητικὰ	αὐτοῦ	φέρεται βιβλία. Τῶν γε μὴν
[4, 17]	εἰκότως καὶ ἀκολούθως ἃς προεμνημονεύσαμεν	αὐτοῦ	φωνὰς ἐπάγει λέγων· κἀγὼ οὖν
[4, 18]	λόγοι, ὡς τὸν Εἰρηναῖον ἀπομνημονεύειν	αὐτοῦ	φωνάς, τοῦτο μὲν ἐν τῷ
[4, 18]	καὶ ὡς ὅτι μέχρι καὶ	αὐτοῦ	χαρίσματα προφητικὰ διέλαμπεν ἐπὶ τῆς
[4, 15]	χαρᾶς ἐνεπίμπλατο καὶ τὸ πρόσωπον	αὐτοῦ	χάριτος ἐπληροῦτο, ὥστε μὴ μόνον
[4, 22]	δὲ ἀποκρύφων διαλαμβάνων, ἐπὶ τῶν	αὐτοῦ	χρόνων πρός τινων αἱρετικῶν ἀναπεπλάσθαι
[4, 27]	ἔτι τοῦ Μοντανοῦ ἅμα ταῖς	αὐτοῦ	ψευδοπροφήτισιν ἀρχὰς τῆς παρεκτροπῆς ποιουμένου.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009