Livre, Chap. |
[4, 11] |
καὶ
τὸν
μὲν
δίκαιον,
τὸν
|
δὲ |
ἀγαθὸν
ὑπάρχειν.
Διαδεξάμενος
δὲ
αὐτὸν |
[4, 11] |
τὸν
μὲν
γὰρ
γνωρίζεσθαι,
τὸν
|
δὲ |
ἀγνῶτα
εἶναι,
καὶ
τὸν
μὲν |
[4, 11] |
ὁμοιότητα
τῶν
ἄνω
συζυγιῶν,
οἳ
|
δὲ |
ἄγουσιν
ἐφ᾿
ὕδωρ
καὶ
βαπτίζοντες |
[4, 23] |
δεομένων
πενίαν
ἀναψύχοντας,
ἐν
μετάλλοις
|
δὲ |
ἀδελφοῖς
ὑπάρχουσιν
ἐπιχορηγοῦντας
δι᾿
ὧν |
[4, 18] |
αὐτοῦ
τὴν
κατάκρισιν»
Καὶ
ταῦτα
|
δὲ |
ἀναγκαίως
εἰρήσθω
εἰς
προτροπὴν
τοῦ |
[4, 15] |
προσεύξοιτο
ἀδεῶς,
αὐτῶν
αἰτεῖται·
ἐπιτρεψάντων
|
δὲ |
ἀναστὰς
ηὔχετο,
ἔμπλεως
τῆς
χάριτος |
[4, 8] |
εὐλόγου
κατηγορίας·
καὶ
τῆς
ἐπιστολῆς
|
δὲ |
ἀντίγραφον
παρατέθειται,
τὴν
Ῥωμαϊκὴν
φωνήν, |
[4, 15] |
καὶ
ἐτελειώθη
καὶ
τελειωθήσεται.
Ὁ
|
δὲ |
ἀντίζηλος
καὶ
βάσκανος
πονηρός,
ὁ |
[4, 22] |
ἐκάλουν.
καὶ
περὶ
τῶν
λεγομένων
|
δὲ |
ἀποκρύφων
διαλαμβάνων,
ἐπὶ
τῶν
αὐτοῦ |
[4, 7] |
ψευδολογῆσαι
ὁ
Εἰρηναῖος
δηλοῖ,
προσχήματι
|
δὲ |
ἀπορρητοτέρων
τὸν
Βασιλείδην
εἰς
τὸ |
[4, 15] |
πράττειν
ὃ
συμβουλεύετέ
μοι.
Οἳ
|
δὲ |
ἀποτυχόντες
τοῦ
πεῖσαι
αὐτόν,
δεινὰ |
[4, 7] |
παντὸς
τοῦ
δόγματος
διαβολή,
ἔμενεν
|
δὲ |
ἄρα
μόνη
παρὰ
πᾶσι
κρατοῦσα |
[4, 2] |
τῷ
βασιλεῖ
αὐτῶν,
ἀναιρεῖ.
Ὁ
|
δὲ |
αὐτοκράτωρ
ὑποπτεύσας
καὶ
τοὺς
ἐν |
[4, 11] |
τὸν
δὲ
ἀγαθὸν
ὑπάρχειν.
Διαδεξάμενος
|
δὲ |
αὐτὸν
Μαρκίων
ὁ
Ποντικὸς
ηὔξησεν |
[4, 15] |
Οἱ
δὲ
οὐ
καθήλωσαν,
προσέδησαν
|
δὲ |
αὐτόν.
Ὃ
δ᾿
ὀπίσω
τὰς |
[4, 20] |
μετὰ
Ἥρωνα
καταστάντος
Κορνηλίου,
μετὰ
|
δὲ |
αὐτὸν
πέμπτῳ
βαθμῷ
τὴν
ἐπισκοπὴν |
[4, 15] |
τοὺς
μέλλοντας
αἰῶνας,
ἀμήν.
Ἀναπέμψαντος
|
δὲ |
αὐτοῦ
τὸ
ἀμὴν
καὶ
πληρώσαντος |
[4, 8] |
ὅτι
μὴ
ἀλόγως,
μετὰ
κρίσεως
|
δὲ |
αὐτῷ
γεγόνει,
δηλῶν,
ταῦτα
γράφει· |
[4, 15] |
μὲν
πρῶτα
οὐκ
ἀπεκρίνατο,
ἐπιμενόντων
|
δὲ |
αὐτῶν,
ἔφη·
οὐ
μέλλω
πράττειν |
[4, 15] |
τὴν
πυρὰν
ἡρμοσμένα
ὄργανα·
μελλόντων
|
δὲ |
αὐτῶν
καὶ
προσηλοῦν
αὐτόν,
εἶπεν· |
[4, 22] |
Ἰουδαίοις
αἱρέσεις
ἱστορεῖ
λέγων·
Ἦσαν
|
δὲ |
γνῶμαι
διάφοροι
ἐν
τῇ
περιτομῇ |
[4, 15] |
τὸν
τοῦ
Ἡρῴδου
πατέρα,
ἀδελφὸν
|
δὲ> |
δ᾿
Ἄλκης,
ἐντυχεῖν
τῷ
ἡγεμόνι |
[4, 18] |
τῶν
καθ᾿
ἡμᾶς
δογμάτων,
ὁ
|
δὲ |
δευτέραν
περιέχων
ὑπὲρ
τῆς
ἡμετέρας |
[4, 22] |
μεθ᾿
ὃν
Ἐλεύθερος.
ἐν
ἑκάστῃ
|
δὲ |
διαδοχῇ
καὶ
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει |
[4, 5] |
οἱ
πάντες
ἐκ
περιτομῆς.
Ἤδη
|
δὲ |
δωδέκατον
ἐχούσης
ἔτος
τῆς
ἡγεμονίας, |
[4, 7] |
τοῖς
εἴκοσι
συντάξαι
βιβλία,
προφήτας
|
δὲ |
ἑαυτῷ
ὀνομάσαι
Βαρκαββὰν
καὶ
Βαρκὼφ |
[4, 11] |
κατελθόντα
εἰς
τὸν
Ἰησοῦν»
ἄλλοι
|
δὲ |
Ἑβραϊκὰ
ὀνόματα
ἐπιλέγουσιν
πρὸς
τὸ |
[4, 15] |
παραβαλῶ,
ἐὰν
μὴ
μετανοήσῃς.
Ὃ
|
δὲ |
εἶπεν·
κάλει.
Ἀμετάθετος
γὰρ
ἡμῖν |
[4, 19] |
κατὰ
τόνδε
τοιαῦτα
ἦν.
~ἤδη
|
δὲ |
εἰς
ὄγδοον
ἐλαυνούσης
ἔτος
τῆς |
[4, 20] |
διαλαμβάνει,
~καὶ
ἐπὶ
τῆς
Ἀντιοχέων
|
δὲ |
ἐκκλησίας
Θεόφιλος
ἕκτος
ἀπὸ
τῶν |
[4, 15] |
ἄνθρωποι
ἐξῆψαν
τὸ
πῦρ,
μεγάλης
|
δὲ |
ἐκλαμψάσης
φλογὸς
θαῦμα
εἴδομεν
οἷς |
[4, 11] |
ποτὲ
δὲ
πάλιν
ἐξομολογούμενος,
ποτὲ
|
δὲ |
ἐλεγχόμενος
ἐφ'
οἷς
ἐδίδασκεν
κακῶς, |
[4, 10] |
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
διαδέχεται.
Τούτου
|
δὲ |
ἐν
ἔτει
πρώτῳ
Τελεσφόρου
τὸν |
[4, 22] |
συνανεπάημεν
τῷ
ὀρθῷ
λόγῳ·
γενόμενος
|
δὲ |
ἐν
Ῥώμῃ,
διαδοχὴν
ἐποιησάμην
μέχρις |
[4, 18] |
καταγγέλλοντι
παρὰ
τὸν
δημιουργόν»
Τοῦτο
|
δὲ |
ἐν
τῷ
πέμπτῳ
τῆς
αὐτῆς |
[4, 11] |
εἰς
Ῥώμην
ἐπὶ
Ὑγίνου,
ἤκμασεν
|
δὲ |
ἐπὶ
Πίου,
καὶ
παρέμεινεν
ἕως |
[4, 8] |
ἀπολογίᾳ
ὧδε
γράφων·
Οὐκ
ἄτοπον
|
δὲ |
ἐπιμνησθῆναι
ἐν
τούτοις
ἡγούμεθα
καὶ |
[4, 3] |
παραδόντες
αὐτοῖς
ἱστόρησαν
ῥήμασιν.
~Τραϊανοῦ
|
δὲ |
ἐφ'
ὅλοις
ἔτεσιν
εἴκοσι
τὴν |
[4, 15] |
ἐπαφῇ
τῷ
Πολυκάρπῳ
λέοντα·
ὃ
|
δὲ |
ἔφη
μὴ
εἶναι
ἐξὸν
αὐτῷ, |
[4, 15] |
τῆσδε
τῆς
ἱστορίας
καταθέσθαι.
Ἔστιν
|
δὲ |
ἡ
γραφὴ
ἐκ
προσώπου
ἧς |
[4, 11] |
ἐστιν»
Τούτοις
ἐπιφέρει
λέγων·
Ἔστιν
|
δὲ |
ἡμῖν
καὶ
σύνταγμα
κατὰ
πασῶν |
[4, 30] |
συγγραμμάτων·
οὓς
οἱ
γνώριμοι
(πλεῖστοι
|
δὲ |
ἦσαν
αὐτῷ
δυνατῶς
τῷ
λόγῳ |
[4, 15] |
παρρησίας
ἄκουε.
Χριστιανός
εἰμι.
Εἰ
|
δὲ |
θέλεις
τὸν
τοῦ
Χριστιανισμοῦ
μαθεῖν |
[4, 24] |
μὲν
τοῦ
Διονυσίου
τοσαῦτα·
~Τοῦ
|
δὲ |
Θεοφίλου,
ὃν
τῆς
Ἀντιοχέων
ἐκκλησίας |
[4, 15] |
θηρσὶν
εἰς
βορὰν
παραδιδομένους.
Μάλιστα
|
δὲ |
ἱστοροῦσιν
διαπρέψαι
τὸν
γενναιότατον
Γερμανικόν, |
[4, 15] |
συναχθεῖσιν
ἡμῖν
μαρτυρίοις
ἐντεταγμένην.
Ἑξῆς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλων
ἐν
Περγάμῳ
πόλει |
[4, 16] |
τοῦ
κατ᾿
αὐτὸν
ἀνεδήσατο.
Τοῦτο
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ὁ
ταῖς
ἀληθείαις |
[4, 8] |
Ἕλλησιν
ἀσκούμενος
ἐνδιέτριβεν
λόγοις.
Σημαίνει
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
τουτονὶ
τὸν
χρόνον |
[4, 8] |
διδάγμασι,
διαβαλλομένους
ἀκούων
Χριστιανούς,
ὁρῶν
|
δὲ |
καὶ
ἀφόβους
πρὸς
θάνατον
καὶ |
[4, 24] |
πρόσωπον
ζητήσεσι
καὶ
ἀνατροπαῖς,
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
δι᾿
ἐγγράφων
ὑπομνημάτων
τὰς |
[4, 16] |
καὶ
τοῦτο
ἔργον
εἴη.
Εἰ
|
δὲ |
καὶ
ἐγνώσθησαν
ὑμῖν
αἱ
ἐρωτήσεις |
[4, 7] |
προῦπτον
ἐφώρασε
τὴν
πλάνην.
Γράφει
|
δὲ |
καὶ
Εἰρηναῖος
συγχρονίσαι
τούτοις
Καρποκράτην, |
[4, 14] |
καὶ
ἁμαρτάνει
ὢν
αὐτοκατάκριτος.
Ἔστιν
|
δὲ |
καὶ
ἐπιστολὴ
Πολυκάρπου
πρὸς
Φιλιππησίους |
[4, 18] |
Ἰουδαίων
ἀπὸ
τῆς
γραφῆς.
Πλεῖστα
|
δὲ |
καὶ
ἕτερα
παρὰ
πολλοῖς
φέρεται |
[4, 15] |
βραδύνεις;
φέρε
ὃ
βούλει.
Ταῦτα
|
δὲ |
καὶ
ἕτερα
πλείονα
λέγων,
θάρσους |
[4, 8] |
Ἀντινόου
καὶ
προφήτας»
Κατ'
αὐτὸν
|
δὲ |
καὶ
Ἰουστῖνος,
γνήσιος
τῆς
ἀληθοῦς |
[4, 2] |
πεζῇ
τε
καὶ
ναυτικῇ,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
ἱππικῇ.
Ὃ
δὲ
πολλαῖς |
[4, 26] |
πάσης
τῆς
πίστεως
ἡμῶν,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
μαθεῖν
τὴν
τῶν
παλαιῶν |
[4, 26] |
καὶ
πρὸς
πάντας
Ἕλληνας.
Σὲ
|
δὲ |
καὶ
μᾶλλον
περὶ
τούτων
τὴν |
[4, 16] |
ὁμολογίας
ἐπιδόξως
τετελειωμένων.
~Κατὰ
τούτους
|
δὲ |
καὶ
ὁ
μικρῷ
πρόσθεν
ἡμῖν |
[4, 22] |
μόνος
δὲ
οὗτος,
καὶ
Εἰρηναῖος
|
δὲ |
καὶ
ὁ
πᾶς
τῶν
ἀρχαίων |
[4, 26] |
σωτηρίας
καὶ
ἡσυχίας
εἰσίν.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
παρὰ
σοῦ
μὴ
εἴη |
[4, 11] |
λέγει,
μαγικῆς
κυβείας
ἐμπειρότατον,
γράφει
|
δὲ |
καὶ
τὰς
ἀτελέστους
αὐτῶν
τελετὰς |
[4, 8] |
βλασφημοῖεν,
ἐκέλευεν
ἄγεσθαι»
Ἐν
ταὐτῷ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
Ἑλληνικῆς |
[4, 8] |
δικαίαν
ἀξιοῦν
τὴν
προσφώνησιν.
Ὑπετάξαμεν
|
δὲ |
καὶ
τῆς
ἐπιστολῆς
Ἁδριανοῦ
τὸ |
[4, 12] |
προσφώνησιν
καὶ
ἔντευξιν
πεποίημαι»
Ἐντευχθεὶς
|
δὲ |
καὶ
ὑφ᾿
ἑτέρων
ὁ
αὐτὸς |
[4, 18] |
ἄλλοις
ἅπασιν
ἁπλῶς
ἀνθρώποις»
Γράφει
|
δὲ |
καὶ
ὡς
ὅτι
μέχρι
καὶ |
[4, 17] |
ὑμῖν
ῥεπούδιον
δοῦσα
ἐχωρίσθη.
Ὁ
|
δὲ |
καλὸς
κἀγαθὸς
ταύτης
ἀνήρ,
δέον |
[4, 7] |
ὁ
μὲν
κατὰ
Συρίαν,
ὁ
|
δὲ |
κατ'
Αἴγυπτον
συνεστήσαντο
θεομισῶν
αἱρέσεων |
[4, 16] |
μὲν
οὖν
ὁ
Ἰουστῖνος·
ὅτι
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
αὐτοῦ
πρόρρησιν
πρὸς |
[4, 13] |
ἐὰν
φαίνηται
τοιοῦτος
ὤν,
ὁ
|
δὲ |
καταφέρων
ἔνοχος
ἔσται
δίκης.
Προετέθη |
[4, 7] |
ἐκεῖσε
λειτουργίαν
ἐγχειρίζεται
Μάρκος.
~Ἤδη
|
δὲ |
λαμπροτάτων
δίκην
φωστήρων
τῶν
ἀνὰ |
[4, 23] |
τὴν
εἰς
τοὺς
ἁγίους,
λόγοις
|
δὲ |
μακαρίοις
τοὺς
ἀνιόντας
ἀδελφούς,
ὡς |
[4, 15] |
ὄντα
τοῦ
θεοῦ
προσκυνοῦμεν,
τοὺς
|
δὲ |
μάρτυρας
ὡς
μαθητὰς
καὶ
μιμητὰς |
[4, 23] |
τοὺς
τότε
συνέβη
διωγμούς.
Κοδράτου
|
δὲ |
μετὰ
τὸν
μαρτυρήσαντα
Πούπλιον
καταστάντος |
[4, 5] |
τῶν
ἀποστόλων
διαδέχεται
Τελεσφόρος·
ἐνιαυτοῦ
|
δὲ |
μεταξὺ
καὶ
μηνῶν
διαγενομένου,
τῆς |
[4, 15] |
ἐπὶ
τὰ
χείρω
μετάνοια,
καλὸν
|
δὲ |
μετατίθεσθαι
ἀπὸ
τῶν
χαλεπῶν
ἐπὶ |
[4, 14] |
ἡμέρας
Εἰρηναῖος
ἱστορεῖ.
Καὶ
ἄλλην
|
δὲ |
ὁ
αὐτὸς
περὶ
τοῦ
Πολυκάρπου |
[4, 22] |
γὰρ
ἔφθαρτο
ἀκοαῖς
ματαίαις·
ἄρχεται
|
δὲ |
ὁ
Θεβουθὶς
διὰ
τὸ
μὴ |
[4, 16] |
δὲ
πάνυ
προσεχὴς
ἦν·
θανάτου
|
δὲ |
ὁ
καταφρονεῖν
συμβουλεύων
οὕτως
αὐτὸς |
[4, 26] |
ὁ
Περὶ
κυριακῆς
λόγος,
ἔτι
|
δὲ |
ὁ
Περὶ
πίστεως
ἀνθρώπου
καὶ |
[4, 14] |
τῆς
ἀληθείας
ἐχθροῦ.
Καὶ
αὐτὸς
|
δὲ |
ὁ
Πολύκαρπος
Μαρκίωνί
ποτε
εἰς |
[4, 15] |
Λουκίῳ
ἀδελφῷ
διαδέχεται.
~Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
ὁ
Πολύκαρπος
μεγίστων
τὴν
Ἀσίαν |
[4, 17] |
ἀνδρός,
βιαζομένη
ἑαυτὴν
ἐπέμενεν·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
ὁ
ταύτης
ἀνὴρ
εἰς
τὴν |
[4, 17] |
ἐν
τῷ
δεσμωτηρίῳ
ἐκολάσατο·
τελευταῖον
|
δὲ |
ὅτε
ἐπὶ
Οὐρβίκιον
ἤχθη
ὁ |
[4, 15] |
ἀσκύλτως
ἐπιμεῖναι
τῇ
πυρᾷ.
Οἱ
|
δὲ |
οὐ
καθήλωσαν,
προσέδησαν
δὲ
αὐτόν. |
[4, 18] |
τὸν
Τρύφωνα
ἀποτεινόμενος·
Οὐ
μόνον
|
δὲ |
οὐ
μετενοήσατε
ἐφ᾿
οἷς
ἐπράξατε |
[4, 14] |
ΤΑΣ
ΑΙΡΕΣΕΙΣ
ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ
Καὶ
Πολύκαρπος
|
δὲ |
οὐ
μόνον
ὑπὸ
ἀποστόλων
μαθητευθεὶς |
[4, 16] |
εἰ
ἐπίσταται,
διὰ
τοὺς
ἀκούοντας
|
δὲ |
οὐ
τολμᾷ
λέγειν,
ὡς
πρότερον |
[4, 15] |
μὴ
βλάπτουσαν
ἡμᾶς
ἀπονέμειν·
ἐκείνους
|
δὲ |
οὐκ
ἀξίους
ἡγοῦμαι
τοῦ
ἀπολογεῖσθαι |
[4, 22] |
ἀγράφου
παραδόσεως
μνημονεύει.
Οὐ
μόνος
|
δὲ |
οὗτος,
καὶ
Εἰρηναῖος
δὲ
καὶ |
[4, 18] |
ἐπιβουλευθῆναι»
καὶ
τὰ
λοιπά.
~Πλεῖστα
|
δὲ |
οὗτος
καταλέλοιπεν
ἡμῖν
πεπαιδευμένης
διανοίας |
[4, 29] |
τὴν
τῆς
φράσεως
σύνταξιν.
Καταλέλοιπεν
|
δὲ |
οὗτος
πολύ
τι
πλῆθος
συγγραμμάτων, |
[4, 11] |
γνωριζομένου
τῷ
βίῳ
τἀνδρός,
φησὶν
|
δὲ |
οὕτως·
Μαρκίωνα
δέ
τινα
Ποντικόν, |
[4, 26] |
καὶ
ἀναγκαῖον
ἐνταῦθα
καταλέξαι,
γράφει
|
δὲ |
οὕτως.
Μελίτων
Ὀνησίμῳ
τῷ
ἀδελφῷ |
[4, 10] |
τῆς
Ῥώμης
ἄμφω
γνωρίζεσθαι,
γράφει
|
δὲ |
οὕτως·
~Οὐαλεντῖνος
μὲν
γὰρ
ἦλθεν |
[4, 15] |
μου,
τὸν
σώσαντά
με;
Ἐπιμένοντος
|
δὲ |
πάλιν
αὐτοῦ
καὶ
λέγοντος·
ὄμοσον |
[4, 11] |
διετέλεσεν,
ποτὲ
μὲν
λαθροδιδασκαλῶν,
ποτὲ
|
δὲ |
πάλιν
ἐξομολογούμενος,
ποτὲ
δὲ
ἐλεγχόμενος |
[4, 15] |
χαλεπῶν
ἐπὶ
τὰ
δίκαια.
Ὃ
|
δὲ |
πάλιν
πρὸς
αὐτόν·
πυρί
σε |
[4, 16] |
πόλει
παιδεραστίᾳ
μὲνπάντας
ὑπερήνεγκεν,
φιλαργυρίᾳ
|
δὲ |
πάνυ
προσεχὴς
ἦν·
θανάτου
δὲ |
[4, 13] |
γίνονται
πρὸς
τὸν
θεόν,
ὑμεῖς
|
δὲ |
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον
καθ᾿ |
[4, 2] |
ἐζώγρησάν
τε
καὶ
ἀπέκτειναν,
τῆς
|
δὲ |
παρὰ
τούτων
συμμαχίας
ἀποτυχόντες
οἱ |
[4, 4] |
τούτῳ
διάδοχος.
Καὶ
τῆς
Ἀλεξανδρέων
|
δὲ |
παροικίας
ἀμφὶ
τὸν
αὐτὸν
χρόνον |
[4, 26] |
τῆς
Ἀσίας,
γράφων
φαίνεται,
ὁ
|
δὲ |
πατήρ
σου,
καὶ
σοῦ
τὰ |
[4, 29] |
ἱερῶν
τὰ
νοήματα
γραφῶν·
βλασφημοῦντες
|
δὲ |
Παῦλον
τὸν
ἀπόστολον,
ἀθετοῦσιν
αὐτοῦ |
[4, 15] |
ἐπιστολῇ
κατατεθειμένων·
ἐν
τῇ
αὐτῇ
|
δὲ |
περὶ
αὐτοῦ
γραφῇ
καὶ
ἄλλα |
[4, 23] |
αὐτῶν
ὀνόματι
Πάλμαν
ὑποσημαίνων·
πολλὰ
|
δὲ |
περὶ
γάμου
καὶ
ἁγνείας
τοῖς |
[4, 13] |
Ῥωμαίων
ἡγεμονίαν
ἐγχειροῦντες.
Καὶ
ἐμοὶ
|
δὲ |
περὶ
τῶν
τοιούτων
πολλοὶ
ἐσήμαναν. |
[4, 25] |
πᾶσιν
κατεφώρασε
πλάνην,
καὶ
ἄλλοι
|
δὲ |
πλείους,
ὧν
παρὰ
πλείστοις
τῶν |
[4, 22] |
Σαμαρεῖται
Σαδδουκαῖοι
Φαρισαῖοι»
Καὶ
ἕτερα
|
δὲ |
πλεῖστα
γράφει,
ὧν
ἐκ
μέρους |
[4, 11] |
παραλαμβάνει.
Καὶ
κατὰ
τὴν
Ῥωμαίων
|
δὲ |
πόλιν
πεντεκαιδεκάτῳ
τῆς
ἐπισκοπῆς
ἐνιαυτῷ |
[4, 2] |
ἔτι
δὲ
καὶ
ἱππικῇ.
Ὃ
|
δὲ |
πολλαῖς
μάχαις
οὐκ
ὀλίγῳ
τε |
[4, 15] |
εἶπον,
αἶρε
τοὺς
ἀθέους.
Ὁ
|
δὲ |
Πολύκαρπος
ἐμβριθεῖ
τῷ
προσώπῳ
εἰς |
[4, 23] |
τε
καὶ
ἑνώσεως
ὑποθετική,
ἡ
|
δὲ |
πρὸς
Ἀθηναίους
διεγερτικὴ
πίστεως
καὶ |
[4, 24] |
ἀδελφοὺς
νουθεσίαις
καὶ
παραινέσεσιν,
τοτὲ
|
δὲ |
πρὸς
αὐτοὺς
γυμνότερον
ἀποδυόμενοι,
ἀγράφοις |
[4, 18] |
ἑτέρῳ
παραθήσεσθαι
συγγράμματι.
Καὶ
διάλογον
|
δὲ |
πρὸς
Ἰουδαίους
συνέταξεν,
ὃν
ἐπὶ |
[4, 23] |
γεγέμικαν,
ἃ
μὲν
ἐξαιροῦντες,
ἃ
|
δὲ |
προστιθέντες·
οἷς
τὸ
οὐαὶ
κεῖται. |
[4, 18] |
ἀδελφοῖς
τῶν
αὐτοῦ
πόνων,
οὑτωσὶ
|
δὲ |
σπουδῆς
εἶναι
ἄξιοι
καὶ
τοῖς |
[4, 23] |
καὶ
ἀποδέχεται
τὸν
Διονύσιον,
ἀντιπαρακαλεῖ
|
δὲ |
στερροτέρας
ἤδη
ποτὲ
μεταδιδόναι
τροφῆς, |
[4, 3] |
ἱστορεῖ
ταῦτα
ἰδίαις
φωναῖς·
Τοῦ
|
δὲ |
σωτῆρος
ἡμῶν
τὰ
ἔργα
ἀεὶ |
[4, 13] |
μὲν
ὅταν
περ
ὦσιν,
παραβάλλοντας
|
δὲ |
τὰ
ἡμέτερα
πρὸς
τὰ
ἐκείνων. |
[4, 15] |
καὶ
θῦσαι
καὶ
διασῴζεσθαι;
Ὃ
|
δὲ |
τὰ
μὲν
πρῶτα
οὐκ
ἀπεκρίνατο, |
[4, 17] |
ἀκολασταίνουσα
καὶ
αὐτὴ
πρότερον·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τὰ
τοῦ
Χριστοῦ
διδάγματα
ἔγνω, |
[4, 17] |
αἰωνίῳ
πυρὶ
κόλασιν
ἀπαγγέλλουσα.
Ὃ
|
δὲ |
ταῖς
αὐταῖς
ἀσελγείαις
ἐπιμένων,
ἀλλοτρίαν |
[4, 26] |
τῷ
δηλωθέντι
τέθειται
λόγῳ·
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
γραφείσαις
αὐτῷ
Ἐκλογαῖς
ὁ |
[4, 23] |
πατὴρ
φιλόστοργος,
παρακαλῶν.
Ἐν
αὐτῇ
|
δὲ |
ταύτῃ
καὶ
τῆς
Κλήμεντος
πρὸς |
[4, 30] |
τῆς
κατὰ
Οὐαλεντῖνον
σχολῆς,
καταγνοὺς
|
δὲ |
ταύτης
πλεῖστά
τε
τῆς
κατὰ |
[4, 17] |
διοίκησιν,
καὶ
συνεχώρησας
τοῦτο·
Ὁ
|
δὲ |
ταύτης
ποτὲ
ἀνὴρ
πρὸς
ἐκείνην, |
[4, 23] |
ὑπομιμνήσκει
φυλάττεσθαι.
Καὶ
τῇ
ἐκκλησίᾳ
|
δὲ |
τῇ
παροικούσῃ
Ἄμαστριν
ἅμα
ταῖς |
[4, 23] |
παρίσταται
κανόνι.
Καὶ
τῇ
ἐκκλησίᾳ
|
δὲ |
τῇ
παροικούσῃ
Γόρτυναν
ἅμα
ταῖς |
[4, 6] |
καὶ
λῃστρικός
τις
ἀνήρ,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῇ
προσηγορίᾳ,
οἷα
ἐπ'
ἀνδραπόδων, |
[4, 15] |
ἀγόμενος
εἰς
τὸ
στάδιον.
Θορύβου
|
δὲ |
τηλικούτου
ὄντος
ἐν
τῷ
σταδίῳ, |
[4, 29] |
ἐκείνῳ,
οὐδὲν
ἐξέφηνεν
τοιοῦτον,
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐκείνου
μαρτυρίαν
ἀποστὰς
τῆς |
[4, 26] |
Φουνδανῷ
δὲ
τῷ
ἀνθυπάτῳ,
ἡγουμένῳ
|
δὲ |
τῆς
Ἀσίας,
γράφων
φαίνεται,
ὁ |
[4, 30] |
κατὰ
τούσδε
τοιαῦτα
ἦν·
~Ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
αὐτῆς
βασιλείας,
πληθυουσῶν
τῶν |
[4, 2] |
ἐπὶ
μεῖζον
ἐχώρει
προκοπῆς,
τὰ
|
δὲ |
τῆς
Ἰουδαίων
συμφορᾶς
κακοῖς
ἐπαλλήλοις |
[4, 15] |
τῇ
τοῦ
Πολυκάρπου
καταγωγῇ,
ὀψὲ
|
δὲ |
τῆς
ὥρας
ἐπελθόντας,
αὐτὸν
μὲν |
[4, 1] |
τῶν
φερομένων
αὐτοῦ
λόγων.
~Ἀμφὶ
|
δὲ |
τὸ
δωδέκατον
ἔτος
τῆς
Τραϊανοῦ |
[4, 10] |
τῆς
Ἁδριανοῦ
ἀντιγραφῆς
τοιαῦτα.
~τούτου
|
δὲ |
τὸ
χρεὼν
μετὰ
πρῶτον
καὶ |
[4, 26] |
μὲν
ἐν
βαρβάροις
ἤκμασεν,
ἐπανθήσασα
|
δὲ |
τοῖς
σοῖς
ἔθνεσιν
κατὰ
τὴν |
[4, 6] |
τὰς
χώρας
αὐτῶν
ἐξανδραποδιζόμενος.
Ἐστρατήγει
|
δὲ |
τότε
Ἰουδαίων
Βαρχωχεβας
ὄνομα,
ὃ |
[4, 29] |
Μαρκίωνι
καὶ
Σατορνίνῳ
ἀναγορεύσας,
τῇ
|
δὲ |
τοῦ
Ἀδὰμ
σωτηρίᾳ
παρ᾿
ἑαυτοῦ |
[4, 15] |
εἶπεν·
αἶρε
τοὺς
ἀθέους.
Ἐγκειμένου
|
δὲ |
τοῦ
ἡγουμένου
καὶ
λέγοντος·
ὄμοσον, |
[4, 26] |
ἡμέραις,
καὶ
ἐγράφη
ταῦτα»
Τούτου
|
δὲ |
τοῦ
λόγου
μέμνηται
Κλήμης
ὁ |
[4, 8] |
αὐτῆς
ταῦτα·
Καὶ
ἐξ
ἐπιστολῆς
|
δὲ |
τοῦ
μεγίστου
καὶ
ἐπιφανεστάτου
Καίσαρος |
[4, 6] |
κακουμένοις
τε
ἐπιλάμψαι
τερατευόμενος.
Ἀκμάσαντος
|
δὲ |
τοῦ
πολέμου
ἔτους
ὀκτωκαιδεκάτου
τῆς |
[4, 15] |
αὐτῶν
καὶ
μέλη
κατοπτεύεσθαι,
τοτὲ
|
δὲ |
τοὺς
ἀπὸ
θαλάττης
κήρυκας
καί |
[4, 7] |
εἰς
βυθὸν
ἀπωλείας
ἄγοιεν,
ὁμοῦ
|
δὲ |
τοὺς
τῆς
πίστεως
ἀγνῶτας
δι' |
[4, 29] |
αὐτὸν
ἱστοροῦντες
τοῦ
μάρτυρος.
δηλοῖ
|
δὲ |
τοῦτο
Εἰρηναῖος
ἐν
τῷ
πρώτῳ |
[4, 7] |
πενταέτη
σιωπὴν
παρακελεύεσθαι·
καὶ
ἕτερα
|
δὲ |
τούτοις
παραπλήσια
ἀμφὶ
τοῦ
Βασιλείδου |
[4, 15] |
τέλος
τῆς
σωτηρίας
ἐνδοῦναι.
Ἐδήλου
|
δὲ |
τοῦτον
ὁ
τῆς
προειρημένης
γραφῆς |
[4, 17] |
τὸν
θεὸν
πορεύεσθαι.
Καὶ
ἄλλος
|
δὲ |
τρίτος
ἐπελθὼν
κολασθῆναι
προσετιμήθη»
Τούτοις |
[4, 4] |
καὶ
ἡ
τούτου
γραφή.
~Ἔτει
|
δὲ |
τρίτῳ
τῆς
αὐτῆς
ἡγεμονίας
Ἀλέξανδρος |
[4, 26] |
μὲν
καὶ
ἄλλοις,
καὶ
Φουνδανῷ
|
δὲ |
τῷ
ἀνθυπάτῳ,
ἡγουμένῳ
δὲ
τῆς |
[4, 26] |
γραφῆς
φησιν
ἑαυτὸν
συντάξαι.
Ἐν
|
δὲ |
τῷ
πρὸς
τὸν
αὐτοκράτορα
βιβλίῳ |
[4, 15] |
πλεῖστον
τοὺς
συνελαύνοντας
ἐπελθεῖν,
δύο
|
δὲ |
τῶν
αὐτόθι
συλλαβεῖν
παίδων·
ὧν |
[4, 14] |
καθ᾿
ἡμᾶς
δόγματος
ἀπολογίᾳ.
~Ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
δηλουμένων,
Ἀνικήτου
τῆς
Ῥωμαίων |
[4, 23] |
ἁγνείας
τοῖς
ἀδελφοῖς
ἐπιτιθέναι,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
πολλῶν
καταστοχάζεσθαι
ἀσθενείας·
πρὸς |
[4, 13] |
οἷς
ἀξιοῦτε
πράττειν
αὐτούς.
Περὶ
|
δὲ |
τῶν
σεισμῶν
τῶν
γεγονότων
καὶ |
[4, 13] |
καὶ
διώκετε
ἕως
θανάτου.
Ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
τοιούτων
ἤδη
καὶ
πολλοὶ |
[4, 29] |
μὲν
ὁ
Εἰρηναῖος
τότε·
σμικρῷ
|
δὲ |
ὕστερον
Σευῆρός
τις
τοὔνομα
κρατύνας |
[4, 3] |
ἡμετέρους
ἐνοχλεῖν
ἐπειρῶντο·
εἰς
ἔτι
|
δὲ |
φέρεται
παρὰ
πλείστοις
τῶν
ἀδελφῶν, |
[4, 15] |
μὲν
εἰπόντα
οὐδεὶς
εἶδεν,
τὴν
|
δὲ |
φωνὴν
τῶν
ἡμετέρων
πολλοὶ
ἤκουσαν. |
[4, 17] |
καὶ
αὐτὸν
ἀπαχθῆναι
ἐκέλευσεν·
ὃ
|
δὲ |
χάριν
εἰδέναι
ὡμολόγει·
πονηρῶν
γὰρ |
[4, 17] |
ἀδίκημά
τι
πράξαντα
ἐλεγχόμενον,
ὀνόματος
|
δὲ |
Χριστιανοῦ
προσωνυμίαν
ὁμολογοῦντα,
τὸν
ἄνθρωπον |
[4, 17] |
ὑποθέσει
καὶ
ταῦτα
ἱστορῶν·
γράφει
|
δὲ |
ὧδε·
Γυνή
τις
συνεβίου
ἀνδρὶ |
[4, 22] |
Ἑβραίων
ἑαυτὸν
πεπιστευκέναι,
καὶ
ἄλλα
|
δὲ |
ὡς
ἐξ
Ἰουδαϊκῆς
ἀγράφου
παραδόσεως |