Livre, Chap. |
[4, 17] |
αὐτὸς
ἀνὴρ
πρὸ
τοῦ
κατ᾿
|
αὐτὸν |
ἀγῶνος
ἑτέρων
πρὸ
αὐτοῦ
μαρτυρησάντων |
[4, 22] |
δ᾿
αὐτὸς
καὶ
τῶν
κατ᾿
|
αὐτὸν |
αἱρέσεων
τὰς
ἀρχὰς
ὑποτίθεται
διὰ |
[4, 29] |
περὶ
αὐτοῦ
καὶ
τῆς
κατ᾿
|
αὐτὸν |
αἱρέσεως
οὕτω
γράφων·
Ἀπὸ
Σατορνίνου |
[4, 16] |
διὰ
τοῦ
μαρτυρίου
τοῦ
κατ᾿
|
αὐτὸν |
ἀνεδήσατο.
Τοῦτο
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
[4, 17] |
Λουκίου
φήσαντος·
μάλιστα,
πάλιν
καὶ
|
αὐτὸν |
ἀπαχθῆναι
ἐκέλευσεν·
ὃ
δὲ
χάριν |
[4, 17] |
Χριστιανῷ.
Καὶ
τοῦ
Οὐρβικίου
κελεύσαντος
|
αὐτὸν |
ἀπαχθῆναι,
Λούκιός
τις,
καὶ
αὐτὸς |
[4, 15] |
κατὰ
τόπον
παροικίαις
τὰ
κατ᾿
|
αὐτὸν |
ἀποσημαίνουσα
διὰ
τούτων·
Ἡ
ἐκκλησία |
[4, 8] |
ἐπώνυμον
Ἀντινόου
καὶ
προφήτας»
Κατ'
|
αὐτὸν |
δὲ
καὶ
Ἰουστῖνος,
γνήσιος
τῆς |
[4, 15] |
τοῖς
ἀμφ᾿
αὐτὸν
ὅτι
δέοι
|
αὐτὸν |
διὰ
Χριστὸν
πυρὶ
τὴν
ζωὴν |
[4, 7] |
οὖν
αὐτοῦ
τὰ
ἀπόρρητα,
φησὶν
|
αὐτὸν |
εἰς
μὲν
τὸ
εὐαγγέλιον
τέσσαρα |
[4, 15] |
αὐτοῦ
Νικήτης·
οἳ
καὶ
μεταθέντες
|
αὐτὸν |
εἰς
τὸ
ὄχημα,
ἔπειθον
παρακαθεζόμενοι |
[4, 15] |
ἐπὶ
τῆς
εἱρκτῆς
τοῖς
παρ᾿
|
αὐτὸν |
εἰσαφικνουμένοις
ἀδελφοῖς
παρετίθετο,
ἅς
τε |
[4, 23] |
πλείσταις
μαρτυρουμένης
ἀνδραγαθίαις
τῆς
ὑπ᾿
|
αὐτὸν |
ἐκκλησίας,
τήν
τε
τῶν
αἱρετικῶν |
[4, 15] |
τῶν
Ἰουδαίων
γενομένην
φιλονεικίαν,
θεὶς
|
αὐτὸν |
ἐν
μέσῳ,
ὡς
ἔθος
αὐτοῖς, |
[4, 23] |
μὲν
καὶ
Ἐλπίστου
ὡς
ἂν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὸ
γράψαι
προτρεψάντων
μέμνηται, |
[4, 18] |
τίνα
τρόπον
ἡ
θεία
χάρις
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὸν
τῆς
πίστεως
παρώρμησε |
[4, 22] |
Θεβουθὶς
διὰ
τὸ
μὴ
γενέσθαι
|
αὐτὸν |
ἐπίσκοπον
ὑποφθείρειν
ἀπὸ
τῶν
ἑπτὰ |
[4, 16] |
γὰρ
προθέντα
με
καὶ
ἐρωτήσαντα
|
αὐτὸν |
ἐρωτήσεις
τινὰς
τοιαύτας,
μαθεῖν
καὶ |
[4, 15] |
ἐλθούσης
τοῦ
ἐξιέναι,
ὄνῳ
καθίσαντες
|
αὐτὸν |
ἤγαγον
εἰς
τὴν
πόλιν,
ὄντος |
[4, 29] |
θαυμασίου
Ἰουστίνου
παρατεθείμεθα
λέξεις,
μαθητὴν
|
αὐτὸν |
ἱστοροῦντες
τοῦ
μάρτυρος.
δηλοῖ
δὲ |
[4, 15] |
γε
μὴν
ἀντιβολοῦσι
τοῖς
ἀμφ᾿
|
αὐτὸν |
καὶ
ὡς
ἂν
ὑπεξέλθοι
παρακαλοῦσι, |
[4, 15] |
μελλόντων
ἡμῶν
ἐκ
τοῦ
πυρὸς
|
αὐτὸν |
λαμβάνειν,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
οὔτε
τὸν |
[4, 11] |
δὲ
ἀγαθὸν
ὑπάρχειν.
Διαδεξάμενος
δὲ
|
αὐτὸν |
Μαρκίων
ὁ
Ποντικὸς
ηὔξησεν
τὸ |
[4, 15] |
ὀψὲ
δὲ
τῆς
ὥρας
ἐπελθόντας,
|
αὐτὸν |
μὲν
εὑρεῖν
ἐν
ὑπερῴῳ
κατακείμενον, |
[4, 29] |
δ᾿
ἀποστόλου
φασὶ
τολμῆσαί
τινας
|
αὐτὸν |
μεταφράσαι
φωνάς,
ὡς
ἐπιδιορθούμενον
αὐτῶν |
[4, 15] |
σαφῶς
τε
ἀνειπόντα
τοῖς
ἀμφ᾿
|
αὐτὸν |
ὅτι
δέοι
αὐτὸν
διὰ
Χριστὸν |
[4, 20] |
Ἥρωνα
καταστάντος
Κορνηλίου,
μετὰ
δὲ
|
αὐτὸν |
πέμπτῳ
βαθμῷ
τὴν
ἐπισκοπὴν
Ἔρωτος |
[4, 0] |
ἐπίσκοποι.
Β
Ὁποῖα
Ἰουδαῖοι
κατ'
|
αὐτὸν |
πεπόνθασιν.
Γ
Οἱ
κατὰ
Ἁδριανὸν |
[4, 15] |
γέ
τοι
τοῦ
ἀνθυπάτου
πείθειν
|
αὐτὸν |
προβαλλομένου
τε
τὴν
ἡλικίαν
καὶ |
[4, 30] |
διάλογος
ὅσα
τε
ἄλλα
φασὶν
|
αὐτὸν |
προφάσει
τοῦ
τότε
διωγμοῦ
συγγράψαι. |
[4, 0] |
πίστεως
ἀπολογησάμενοι.
Δ
Οἱ
κατ'
|
αὐτὸν |
Ῥωμαίων
καὶ
Ἀλεξανδρέων
ἐπίσκοποι.
Ε |
[4, 16] |
καὶ
ἔμελλεν
ὅσον
οὔπω
περὶ
|
αὐτὸν |
συμβήσεσθαι,
προλαβὼν
ἀποσημαίνει
τούτοις
τοῖς |
[4, 17] |
μὲν
τῶν
πράξεων
πέπαυτο
καὶ
|
αὐτὸν |
τὰ
αὐτὰ
παύσασθαι
πράττοντα
ἐβούλετο, |
[4, 17] |
καλὸς
κἀγαθὸς
ταύτης
ἀνήρ,
δέον
|
αὐτὸν |
χαίρειν
ὅτι
ἃ
πάλαι
μετὰ |
[4, 4] |
Ἀλεξανδρέων
δὲ
παροικίας
ἀμφὶ
τὸν
|
αὐτὸν |
χρόνον
Πρῖμον
μεταλλάξαντα
δωδεκάτῳ
τῆς |