HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, deuxième partie (fables 51 à 100)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

χ = 45 formes différentes pour 88 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fable

[89]   Συνέβη δ' αὐταῖς τοῦτο διαπραξαμέναις χαλεπωτέροις περιπεσεῖν τοῖς δεινοῖς. Ἡ γὰρ

[89]   Συνέβη δὲ αὐταῖς πραξάσαις τοῦτο χαλεπωτέροις τοῖς δεινοῖς περιπεσεῖν· ἡ γὰρ

[77]   καὶ ῥίνη. Γαλῆ εἰσελθοῦσα εἰς χαλκέως ἐργαστήριον τὴν ἐκεῖ κειμένην ῥίνην

[77]   ῥίνη. Γαλῆ εἰς ἐργαστήριον εἰσελθοῦσα χαλκέως τὴν ἐκεῖ κειμένην περιέλειχε ῥίνην.

[55]   δὲ, ἔξυπνος γενόμενος, μετὰ πολλῆς χαρᾶς κατῆλθεν εἰς τὸν ὑποδειχθέντα αὐτῷ

[98]   εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε οὐκέτι σοι χάριν ἔχω ἐπὶ τῷ γεγονότι· ὁρῶ

[62]   θησαυρὸς ἡδονὴν οὐκ ἔχων· ὢ χάρις δαίμονος ἄχαρις γενομένη. Τί οὖν;

[57]   πρῶτον τὰ ζῷα πλασθῆναι καὶ χαρισθῆναι αὐτοῖς παρὰ θεοῦ, τῷ μὲν

[84]   τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκειν καὶ τούτῳ χάριτας ἀποδιδόναι. (Γεωργὸς καὶ τύχη. Γεωργός

[84]   ἐπιγινώσκειν τὸν εὐεργέτην καὶ τούτῳ χάριτας ἀποδιδόναι. ~(Γεωργὸς καὶ φυτόν. Φυτὸν

[79]   Ὁ δὲ οὐκ ἄμοιρος αὐτῷ χάριτος κατεφάνη, ἀλλ' ὑπὸ τεῖχος σαθρὸν

[57]   εἶπεῖν· Ἐμὲ μόνον κατέλιπες ἔρημον χάριτος· τὸν δὲ Δία εἰπεῖν· Ἀνεπαίσθητος

[70]   καυχώμενοι μέγα φρονοῦσιν ὡς αὐτοὶ χειμασθέντες ἐν αὐτοῖς. ~(Βόες τρεῖς καὶ

[73]   ἀποφυγεῖν. (Βορέας καὶ Ἥλιος. Βορρᾶς χειμέριος ἔριν ἐποιήσατο πρὸς τὸν Ἥλιον,

[80]   τὰς αἶγας. Ὡς δὲ ὁ χειμὼν ἐπεκράτει, ἐπὶ τοὺς ἀροτῆρας βόας

[80]   κατέφαγεν. Ἐπειδὴ δὲ ἔτι ὁ χειμὼν ἐπέμενε, καὶ τὰς αἶγας κατεθοινήσατο.

[60]   φιλίαν ποιησάμενος συνεσθίων ἦν αὐτῷ. Χειμῶνος δὲ καὶ ψύχους γενομένου, ὁ

[80]   ~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῇ ἐπαύλει, ἐπειδὴ

[80]   (Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῷ προαστείῳ αὐτοῦ,

[60]   σάτυρον φιλίαν σπείσασθαι. Καὶ δὴ χειμῶνος καταλαβόντος καὶ ψύχους γενομένου, ὁ

[82]   φιλανθρωπεύωνται. (Ὁδοιπόρος καὶ ἔχις. Ὁδοιπόρος χειμῶνος ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς ἐθεάσατο ἔχιν

[53]   ἑτέρων τινῶν ἔπλει. Καὶ δὴ χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου καὶ τῆς νηὸς

[82]   ὑπὸ κρύους πεπηγώς. Γεωρός τις χειμῶνος ὥρᾳ ὄφιν εὑρὼν ὑπὸ κρύους

[53]   αὐτόν· Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ χεῖρα κινεῖ. Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς

[60]   ψύχους γενομένου, ὁ ἄνθρωπος τὰς χεῖρας αὐτοῦ προσφέρων τῷ στόματι ἀπέπνει.

[60]   πράττει, ἔλεγεν ὅτι θερμαίνει τὰς χεῖρας διὰ τὸ κρύος. Ὕστερον δὲ

[73]   μόσχον, περίφοβος γενόμενος, ἐπάρας τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπε· Ζεῦ

[74]   μόσχον, περίφοβος γενόμενος, ἐπάρας τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπε· Ζεῦ

[74]   θύσω, ἐὰν τὰς τοῦ κλέπτου χεῖρας ἐκφύγω. Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη

[73]   θύσω, ἐὰν τὰς τοῦ κλέπτου χεῖρας ἐκφύγω. Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη

[54]   τὸ ἐπιτιθέμενον εἰς τὰς αὐτοῦ χεῖρας ζῷον ἐφαπτόμενος λέγειν ὁποῖόν τί

[60]   αἰτίαν τοῦτο πράττει, ἔφη· Τὰς χεῖράς μου θερμαίνω ἐκ τοῦ κρύους.

[84]   {τὴν φύσιν} καὶ εἰς ἄλλας χεῖρας τὸ χρυσίον ἐξαλλάσσῃ, πάλιν τὴν

[74]   ταῦρον, θεέ, προσενέγκω, εἰ τὰς χεῖρας τοῦ κλέπτου βοηθήσεις μοι ἐκφυγεῖν.

[84]   καιρὸς μεταβάλοι καὶ πρὸς ἑτέρας χεῖρας τοῦτό σοι τὸ χρυσίον ἔλθοι,

[60]   γενομένου, ὁ ἄνθρωπος προσφέρων τὰς χεῖρας τῷ στόματι ἐπέπνει. Τοῦ δὲ

[87]   αὐτῆς τὰς ὁράσεις, νῦν δὲ χεῖρον διατεθῆναι ἐκ τῆς ἰάσεως αὐτοῦ

[88]   οὐμόνον οὐκ ἐπαιδεύθης, ἀλλὰ καὶ χείρων σαυτοῦ γέγονας, εἰς ἕξιν σοι

[96]   κατά τινα ποταμόν, ἡ μὲ χελιδὼν ἔπτη, ἡ δὲ ἔγχελυς κατέδυ·

[96]   αὐτῷ, ἀρξάμενος ἔλεγε· Δήμητρα καὶ χελιδὼν καὶ ἔγχελυς τὴν αὐτὴν ὁδὸν

[73]   δὲ ῥιγῶν καὶ κρατήσας ἀμφοτέραις χερσὶ τὸ ἱμάτιον, ἔβαλε τὴν κεφαλὴν

[90]   ἀπολλῦσιν. (Γυνὴ καὶ ὄρνις. Γυνὴ χήρα ὄρνιν εἶχε καθ' ἑκάστην ἡμέραν

[90]   γίνεται. ~(Γυνὴ καὶ ὄρνις. Γυνὴ χήρα ὄρνιν ἔχουσα καθ' ἑκάστην ἡμέραν

[89]   γίνεται. (Γυνὴ καὶ θεράπαιναι. Γυνὴ χήρα φίλεγρος θεραπαινίδας ἔχουσα, ταύτας εἰώθει

[89]   ἐπιτίθεται. ~(Γυνὴ καὶ θεράπαιναι. Γυνὴ χήρα φίλεργος θεραπαινίδας ἔχουσα, ταύτας εἰώθει

[55]   με, καὶ ἐπιδώσω ὑμῖν χρυσίου χίλια τάλαντα. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι

[73]   δὲ Ἥλιος τὸ μὲν πρῶτον χλιάνας αὐτὸν τοῦ ψύχους, ἔπειτα τὴν

[69]   ἀλώπηξ, ἄλλους ἰάσῃ, ὃς ἑαυτὸν χλωρὸν ὄντα οὐκ ἰατρεύεις; {Ὅτι} ὁ

[74]   Ὅτι ἀβούλως οὐδὲ εὐχὴν ποιεῖσθαι χρή· ἄδηλον γὰρ τὸ συμβησόμενον. ~(Βωταλὶς

[79]   ἀγαθόν τι πεπονθότας ὁμοίως ἀντιποιεῖσθαι χρή. ~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ

[84]   Διδάσκει ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι χρὴ ἐπιγινώσκειν τὸν εὐεργέτην καὶ τούτῳ

[53]   μετὰ τῆς τῶν θεῶν παρακλήσεως χρὴ καὶ αὐτούς τι ὑπὲρ αὑτῶν

[53]   περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς συμφορὰς ἐμπίπτοντας χρὴ καὶ αὐτοὺς ὑπὲρ ἑαυτῶν κοπιᾶν

[58]   ἐπινοίας καταμεμφόμενος. Ὅτι πρᾷον εἶναι χρὴ καὶ μὴ ἀμέτρως θυμοῦσθαι· ἐξ

[58]   μηδὲν θερίσας. Ὅτι πρᾷον εἶναι χρὴ καὶ μὴ ἀμέτρως θυμοῦσθαι· ἐξ

[79]   τι πεπονθότας ἔκ τινος ἀντευεργετεῖν χρή· ὃ γὰρ ἀγαθὸν ποιήσεις, ἀντιδοθήσεταί

[80]   τούτους μάλιστα ἐκφεύγειν καὶ φυλάττεσθαι χρὴ οἵτινες οὐδὲ τῶν οἰκείων ἀπέχονται.

[84]   μέμψη. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι χρὴ τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκειν καὶ τούτῳ

[94]   οἷς ὁ κίνδυνος οὐ περὶ χρημάτων ἐστίν, ἀλλα περὶ σωτηρίας. (Δέλφαξ

[65]   οὐχ ὁρᾷς; Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις ἐπ' ἐκείνων τῶν

[91]   πεῖσαι ἠδυνήθης; Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς γυναῖκα πλάνον,

[94]   οὐκ ἔχων εἰς ἄλλο τι χρήσασθαι, πάντως θῦσαί με θέλει καὶ

[62]   πλούσιον μὴ τολμῶντα προσψαῦσαι καὶ χρήσασθαι τῷ πλούτῳ. ~(Ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ.

[99]   καὶ πρὸς τεκτονικὴν καὶ γεωργικὴν χρήσιμοι ἦτε, οὐκ ἂν πέλεκυς ὑμᾶς

[64]   οἱ πονηροὶ τῶν ἀνθρώπων, κἂν χρηστότητα ἐπαγγέλλωνται, διὰ τὸν τρόπον οὐ

[62]   γενομένη. Τί οὖν; ποίῳ τρόπῳ χρήσωμαι; ἐπὶ ποίαν ἔλθω μηχανήν; ἄπειμι

[87]   τὴν ὥραν ἐκείνην ὑπὸ τοῦ χρίσματος, αὐτὸς ἕν τι τῶν τῆς

[87]   πρεσβῦτιν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῇ χρίων, ἐκείνης μηδαμῶς ἀναβλέπειν ἐχούσης τὴν

[51]   ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ καὶ μετὰ χρόνον ἐπανελθών, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν ὡς πολλὰ

[66]   δὲ βατράχους σιγὴ κατέσχεν ἐκπλαγέντας. Χρόνῳ δέ τινι τοῦ ξύλου ἀκινήτως

[84]   ἑτέρας χεῖρας τοῦτό σοι τὸ χρυσίον ἔλθοι, οἶδ' ὅτι τηνικαῦτα ἐμέ

[84]   καὶ εἰς ἄλλας χεῖρας τὸ χρυσίον ἐξαλλάσσῃ, πάλιν τὴν Τύχην μέμψῃ.

[84]   (Γεωργὸς καὶ τύχη. Γεωργός τις χρυσίον εὑρὼν ἐν γῇ σκάπτων ἔστεφεν

[55]   αὐτῷ τόπον δρομαῖος ψηλαφῶν τὸ χρυσίον. Περιπεσὼν δὲ ἐκεῖσε λῃσταῖς συνελήφθη

[55]   τὸν τόπον, καὶ εὑρήσεις ἐκεῖσε χρυσίου τάλαντα ἑκατόν. Ὁ δὲ, ἔξυπνος

[55]   Ἄφετέ με, καὶ ἐπιδώσω ὑμῖν χρυσίου χίλια τάλαντα. Ὁ μῦθος δηλοῖ

[84]   καὶ τύχη. Γεωργός τις σκάπτων χρυσίῳ περιέτυχε. Καθ' ἑκάστην οὖν τὴν

[62]   ἑαυτῇ πολεμεῖ· ἀγαπᾷ μὲν τὸν χρυσόν, δέδοικε δὲ τοῦ χρυσοῦ τὴν

[61]   κεφαλῆς αὐτοῦ παραχρῆμα κλασθείσης, ἔρρευσε χρυσὸς ἐξ αὐτῆς, ὃν συναγαγὼν ὁ

[61]   δὲ κεφαλῆς παραυτίκα κλασθείσης, ἔρρευσε χρυσὸς πολλοστὸς παραχρῆμα, ὅνπερ συνάγων ὁ

[62]   τὸν χρυσόν, δέδοικε δὲ τοῦ χρυσοῦ τὴν ἐργασίαν· ἅπτεσθαι μὲν ἐλαύνει

[62]   τύπτων πλεῖον ὠφεληθήσῃ. ~Ἄνθρωπος λέοντα χρυσοῦν εὑρών. Δειλὸς φιλάργυρος λέοντα χρυσοῦν

[62]   χρυσοῦν εὑρών. Δειλὸς φιλάργυρος λέοντα χρυσοῦν εὑρὼν ἔλεγεν· Οὐκ οἶσα τίς

[62]   τύχη ἢ ποῖος δαίμων εἰργάσατο χρυσοῦν λέοντα; Ἡ μὲν γὰρ ἐμὴ

[69]   Πῶς σὺ ἄλλους σώσεις, σαυτὸν χωλὸν ὄντα μὴ θεραπεύων; Ὁ μῦθος

[85]   φυτόν. Φυτὸν ἦν εἰς γεωργοῦ χώραν, καρπὸν μὴ φέρον, ἀλλὰ μόνον

[85]   δέ ποτε γεωργοῦ ἦν εἰς χώραν καρπὸν μὴ φέρον τὸ τοιοῦτον

[51]   ἧκε πάλιν εἰς τὴν ἰδίαν χώραν. Φρυαττόμενος δὲ ἐκαυχᾶτο μεγάλως, ὡς

Fable
[89]	Συνέβη δ' αὐταῖς τοῦτο διαπραξαμέναις	χαλεπωτέροις	περιπεσεῖν τοῖς δεινοῖς. Ἡ γὰρ
[89]	Συνέβη δὲ αὐταῖς πραξάσαις τοῦτο	χαλεπωτέροις	τοῖς δεινοῖς περιπεσεῖν· ἡ γὰρ
[77]	καὶ ῥίνη. Γαλῆ εἰσελθοῦσα εἰς	χαλκέως	ἐργαστήριον τὴν ἐκεῖ κειμένην ῥίνην
[77]	ῥίνη. Γαλῆ εἰς ἐργαστήριον εἰσελθοῦσα	χαλκέως	τὴν ἐκεῖ κειμένην περιέλειχε ῥίνην.
[55]	δὲ, ἔξυπνος γενόμενος, μετὰ πολλῆς	χαρᾶς	κατῆλθεν εἰς τὸν ὑποδειχθέντα αὐτῷ
[98]	εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε οὐκέτι σοι	χάριν	ἔχω ἐπὶ τῷ γεγονότι· ὁρῶ
[62]	θησαυρὸς ἡδονὴν οὐκ ἔχων· ὢ	χάρις	δαίμονος ἄχαρις γενομένη. Τί οὖν;
[57]	πρῶτον τὰ ζῷα πλασθῆναι καὶ	χαρισθῆναι	αὐτοῖς παρὰ θεοῦ, τῷ μὲν
[84]	τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκειν καὶ τούτῳ	χάριτας	ἀποδιδόναι. (Γεωργὸς καὶ τύχη. Γεωργός
[84]	ἐπιγινώσκειν τὸν εὐεργέτην καὶ τούτῳ	χάριτας	ἀποδιδόναι. ~(Γεωργὸς καὶ φυτόν. Φυτὸν
[79]	Ὁ δὲ οὐκ ἄμοιρος αὐτῷ	χάριτος	κατεφάνη, ἀλλ' ὑπὸ τεῖχος σαθρὸν
[57]	εἶπεῖν· Ἐμὲ μόνον κατέλιπες ἔρημον	χάριτος·	τὸν δὲ Δία εἰπεῖν· Ἀνεπαίσθητος
[70]	καυχώμενοι μέγα φρονοῦσιν ὡς αὐτοὶ	χειμασθέντες	ἐν αὐτοῖς. ~(Βόες τρεῖς καὶ
[73]	ἀποφυγεῖν. (Βορέας καὶ Ἥλιος. Βορρᾶς	χειμέριος	ἔριν ἐποιήσατο πρὸς τὸν Ἥλιον,
[80]	τὰς αἶγας. Ὡς δὲ ὁ	χειμὼν	ἐπεκράτει, ἐπὶ τοὺς ἀροτῆρας βόας
[80]	κατέφαγεν. Ἐπειδὴ δὲ ἔτι ὁ	χειμὼν	ἐπέμενε, καὶ τὰς αἶγας κατεθοινήσατο.
[60]	φιλίαν ποιησάμενος συνεσθίων ἦν αὐτῷ.	Χειμῶνος	δὲ καὶ ψύχους γενομένου, ὁ
[80]	~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ	χειμῶνος	ἐναποληφθεὶς ἐν τῇ ἐπαύλει, ἐπειδὴ
[80]	(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ	χειμῶνος	ἐναποληφθεὶς ἐν τῷ προαστείῳ αὐτοῦ,
[60]	σάτυρον φιλίαν σπείσασθαι. Καὶ δὴ	χειμῶνος	καταλαβόντος καὶ ψύχους γενομένου, ὁ
[82]	φιλανθρωπεύωνται. (Ὁδοιπόρος καὶ ἔχις. Ὁδοιπόρος	χειμῶνος	ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς ἐθεάσατο ἔχιν
[53]	ἑτέρων τινῶν ἔπλει. Καὶ δὴ	χειμῶνος	σφοδροῦ γενομένου καὶ τῆς νηὸς
[82]	ὑπὸ κρύους πεπηγώς. Γεωρός τις	χειμῶνος	ὥρᾳ ὄφιν εὑρὼν ὑπὸ κρύους
[53]	αὐτόν· Σὺν Ἀθηνᾷ καὶ σὺ	χεῖρα	κινεῖ. Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς
[60]	ψύχους γενομένου, ὁ ἄνθρωπος τὰς	χεῖρας	αὐτοῦ προσφέρων τῷ στόματι ἀπέπνει.
[60]	πράττει, ἔλεγεν ὅτι θερμαίνει τὰς	χεῖρας	διὰ τὸ κρύος. Ὕστερον δὲ
[73]	μόσχον, περίφοβος γενόμενος, ἐπάρας τὰς	χεῖρας	εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπε· Ζεῦ
[74]	μόσχον, περίφοβος γενόμενος, ἐπάρας τὰς	χεῖρας	εἰς τὸν οὐρανόν, εἶπε· Ζεῦ
[74]	θύσω, ἐὰν τὰς τοῦ κλέπτου	χεῖρας	ἐκφύγω. Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη
[73]	θύσω, ἐὰν τὰς τοῦ κλέπτου	χεῖρας	ἐκφύγω. Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη
[54]	τὸ ἐπιτιθέμενον εἰς τὰς αὐτοῦ	χεῖρας	ζῷον ἐφαπτόμενος λέγειν ὁποῖόν τί
[60]	αἰτίαν τοῦτο πράττει, ἔφη· Τὰς	χεῖράς	μου θερμαίνω ἐκ τοῦ κρύους.
[84]	{τὴν φύσιν} καὶ εἰς ἄλλας	χεῖρας	τὸ χρυσίον ἐξαλλάσσῃ, πάλιν τὴν
[74]	ταῦρον, θεέ, προσενέγκω, εἰ τὰς	χεῖρας	τοῦ κλέπτου βοηθήσεις μοι ἐκφυγεῖν.
[84]	καιρὸς μεταβάλοι καὶ πρὸς ἑτέρας	χεῖρας	τοῦτό σοι τὸ χρυσίον ἔλθοι,
[60]	γενομένου, ὁ ἄνθρωπος προσφέρων τὰς	χεῖρας	τῷ στόματι ἐπέπνει. Τοῦ δὲ
[87]	αὐτῆς τὰς ὁράσεις, νῦν δὲ	χεῖρον	διατεθῆναι ἐκ τῆς ἰάσεως αὐτοῦ
[88]	οὐμόνον οὐκ ἐπαιδεύθης, ἀλλὰ καὶ	χείρων	σαυτοῦ γέγονας, εἰς ἕξιν σοι
[96]	κατά τινα ποταμόν, ἡ μὲ	χελιδὼν	ἔπτη, ἡ δὲ ἔγχελυς κατέδυ·
[96]	αὐτῷ, ἀρξάμενος ἔλεγε· Δήμητρα καὶ	χελιδὼν	καὶ ἔγχελυς τὴν αὐτὴν ὁδὸν
[73]	δὲ ῥιγῶν καὶ κρατήσας ἀμφοτέραις	χερσὶ	τὸ ἱμάτιον, ἔβαλε τὴν κεφαλὴν
[90]	ἀπολλῦσιν. (Γυνὴ καὶ ὄρνις. Γυνὴ	χήρα	ὄρνιν εἶχε καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[90]	γίνεται. ~(Γυνὴ καὶ ὄρνις. Γυνὴ	χήρα	ὄρνιν ἔχουσα καθ' ἑκάστην ἡμέραν
[89]	γίνεται. (Γυνὴ καὶ θεράπαιναι. Γυνὴ	χήρα	φίλεγρος θεραπαινίδας ἔχουσα, ταύτας εἰώθει
[89]	ἐπιτίθεται. ~(Γυνὴ καὶ θεράπαιναι. Γυνὴ	χήρα	φίλεργος θεραπαινίδας ἔχουσα, ταύτας εἰώθει
[55]	με, καὶ ἐπιδώσω ὑμῖν χρυσίου	χίλια	τάλαντα. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[73]	δὲ Ἥλιος τὸ μὲν πρῶτον	χλιάνας	αὐτὸν τοῦ ψύχους, ἔπειτα τὴν
[69]	ἀλώπηξ, ἄλλους ἰάσῃ, ὃς ἑαυτὸν	χλωρὸν	ὄντα οὐκ ἰατρεύεις; {Ὅτι} ὁ
[74]	Ὅτι ἀβούλως οὐδὲ εὐχὴν ποιεῖσθαι	χρή·	ἄδηλον γὰρ τὸ συμβησόμενον. ~(Βωταλὶς
[79]	ἀγαθόν τι πεπονθότας ὁμοίως ἀντιποιεῖσθαι	χρή.	~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ
[84]	Διδάσκει ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι	χρὴ	ἐπιγινώσκειν τὸν εὐεργέτην καὶ τούτῳ
[53]	μετὰ τῆς τῶν θεῶν παρακλήσεως	χρὴ	καὶ αὐτούς τι ὑπὲρ αὑτῶν
[53]	περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς συμφορὰς ἐμπίπτοντας	χρὴ	καὶ αὐτοὺς ὑπὲρ ἑαυτῶν κοπιᾶν
[58]	ἐπινοίας καταμεμφόμενος. Ὅτι πρᾷον εἶναι	χρὴ	καὶ μὴ ἀμέτρως θυμοῦσθαι· ἐξ
[58]	μηδὲν θερίσας. Ὅτι πρᾷον εἶναι	χρὴ	καὶ μὴ ἀμέτρως θυμοῦσθαι· ἐξ
[79]	τι πεπονθότας ἔκ τινος ἀντευεργετεῖν	χρή·	ὃ γὰρ ἀγαθὸν ποιήσεις, ἀντιδοθήσεταί
[80]	τούτους μάλιστα ἐκφεύγειν καὶ φυλάττεσθαι	χρὴ	οἵτινες οὐδὲ τῶν οἰκείων ἀπέχονται.
[84]	μέμψη. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	χρὴ	τὸν εὐεργέτην ἐπιγινώσκειν καὶ τούτῳ
[94]	οἷς ὁ κίνδυνος οὐ περὶ	χρημάτων	ἐστίν, ἀλλα περὶ σωτηρίας. (Δέλφαξ
[65]	οὐχ ὁρᾷς; Τούτῳ τῷ λόγῳ	χρήσαιτο	ἄν τις ἐπ' ἐκείνων τῶν
[91]	πεῖσαι ἠδυνήθης; Τούτῳ τῷ λόγῳ	χρήσαιτο	ἄν τις πρὸς γυναῖκα πλάνον,
[94]	οὐκ ἔχων εἰς ἄλλο τι	χρήσασθαι,	πάντως θῦσαί με θέλει καὶ
[62]	πλούσιον μὴ τολμῶντα προσψαῦσαι καὶ	χρήσασθαι	τῷ πλούτῳ. ~(Ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ.
[99]	καὶ πρὸς τεκτονικὴν καὶ γεωργικὴν	χρήσιμοι	ἦτε, οὐκ ἂν πέλεκυς ὑμᾶς
[64]	οἱ πονηροὶ τῶν ἀνθρώπων, κἂν	χρηστότητα	ἐπαγγέλλωνται, διὰ τὸν τρόπον οὐ
[62]	γενομένη. Τί οὖν; ποίῳ τρόπῳ	χρήσωμαι;	ἐπὶ ποίαν ἔλθω μηχανήν; ἄπειμι
[87]	τὴν ὥραν ἐκείνην ὑπὸ τοῦ	χρίσματος,	αὐτὸς ἕν τι τῶν τῆς
[87]	πρεσβῦτιν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῇ	χρίων,	ἐκείνης μηδαμῶς ἀναβλέπειν ἐχούσης τὴν
[51]	ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ καὶ μετὰ	χρόνον	ἐπανελθών, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν ὡς πολλὰ
[66]	δὲ βατράχους σιγὴ κατέσχεν ἐκπλαγέντας.	Χρόνῳ	δέ τινι τοῦ ξύλου ἀκινήτως
[84]	ἑτέρας χεῖρας τοῦτό σοι τὸ	χρυσίον	ἔλθοι, οἶδ' ὅτι τηνικαῦτα ἐμέ
[84]	καὶ εἰς ἄλλας χεῖρας τὸ	χρυσίον	ἐξαλλάσσῃ, πάλιν τὴν Τύχην μέμψῃ.
[84]	(Γεωργὸς καὶ τύχη. Γεωργός τις	χρυσίον	εὑρὼν ἐν γῇ σκάπτων ἔστεφεν
[55]	αὐτῷ τόπον δρομαῖος ψηλαφῶν τὸ	χρυσίον.	Περιπεσὼν δὲ ἐκεῖσε λῃσταῖς συνελήφθη
[55]	τὸν τόπον, καὶ εὑρήσεις ἐκεῖσε	χρυσίου	τάλαντα ἑκατόν. Ὁ δὲ, ἔξυπνος
[55]	Ἄφετέ με, καὶ ἐπιδώσω ὑμῖν	χρυσίου	χίλια τάλαντα. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[84]	καὶ τύχη. Γεωργός τις σκάπτων	χρυσίῳ	περιέτυχε. Καθ' ἑκάστην οὖν τὴν
[62]	ἑαυτῇ πολεμεῖ· ἀγαπᾷ μὲν τὸν	χρυσόν,	δέδοικε δὲ τοῦ χρυσοῦ τὴν
[61]	κεφαλῆς αὐτοῦ παραχρῆμα κλασθείσης, ἔρρευσε	χρυσὸς	ἐξ αὐτῆς, ὃν συναγαγὼν ὁ
[61]	δὲ κεφαλῆς παραυτίκα κλασθείσης, ἔρρευσε	χρυσὸς	πολλοστὸς παραχρῆμα, ὅνπερ συνάγων ὁ
[62]	τὸν χρυσόν, δέδοικε δὲ τοῦ	χρυσοῦ	τὴν ἐργασίαν· ἅπτεσθαι μὲν ἐλαύνει
[62]	τύπτων πλεῖον ὠφεληθήσῃ. ~Ἄνθρωπος λέοντα	χρυσοῦν	εὑρών. Δειλὸς φιλάργυρος λέοντα χρυσοῦν
[62]	χρυσοῦν εὑρών. Δειλὸς φιλάργυρος λέοντα	χρυσοῦν	εὑρὼν ἔλεγεν· Οὐκ οἶσα τίς
[62]	τύχη ἢ ποῖος δαίμων εἰργάσατο	χρυσοῦν	λέοντα; Ἡ μὲν γὰρ ἐμὴ
[69]	Πῶς σὺ ἄλλους σώσεις, σαυτὸν	χωλὸν	ὄντα μὴ θεραπεύων; Ὁ μῦθος
[85]	φυτόν. Φυτὸν ἦν εἰς γεωργοῦ	χώραν,	καρπὸν μὴ φέρον, ἀλλὰ μόνον
[85]	δέ ποτε γεωργοῦ ἦν εἰς	χώραν	καρπὸν μὴ φέρον τὸ τοιοῦτον
[51]	ἧκε πάλιν εἰς τὴν ἰδίαν	χώραν.	Φρυαττόμενος δὲ ἐκαυχᾶτο μεγάλως, ὡς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/05/2005