Fable |
[68] |
καταλιπόντες
ἐπεζήτουν
ἑτέραν.
Καὶ
δὴ
|
βαθεῖ |
περιέτυχον
φρέατι,
ὅπερ
ἰδὼν
ἅτερος |
[67] |
καὶ
ἐνέμοντο
ὁ
μὲν
εἰς
|
βαθείᾳ |
λίμνῃ
καὶ
τῆς
ὁδοῦ
πόρρω, |
[67] |
Ὁ
μὲν
οὖν
ἐν
τῇ
|
βαθείᾳ |
λίμνῃ
οἰκῶν
βάτραχος
παρῄνει
τὸν |
[67] |
ἐγειτνίων.
Ἐνέμοντο
δὲ
ὁ
μὲν
|
βαθείαν |
καὶ
τῆς
ὁδοῦ
πόρρω
λίμνην, |
[66] |
καταπλαγέντες
τὸν
ψόφον,
εἰς
τὰ
|
βάθη |
τῆς
λιμνης
ἐνέδυσαν.
Ὕστερον
δὲ, |
[98] |
ποταμὸν
πλημμυροῦντα,
εἱστήκει
πρὸς
τῇ
|
βαλβίδι |
ἀμηχανῶν.
Εἷς
δέ
τις
τῶν |
[58] |
δαίμων
εἰς
τὰς
ἀρούρας
τοῦ
|
βαλόντος |
ὡδήγει·
ἦν
δὲ
καιρὸς
τοῦ |
[82] |
διαφθειρόμενον,
τοῦτον
ἐλεήσας
ἀνείλατο
καὶ
|
βαλὼν |
εἰς
τὸν
ἑαυτοῦ
κόλπον
θερμαίνειν |
[58] |
τιμωρῆσαι
ἐμηχανήσατο
καὶ
στυππεῖον
ἐλαίῳ
|
βαπτίσας, |
τῇ
κέρκῳ
ταύτης
προσδήσας
ὑφῆψε |
[70] |
Ὦ
οὗτος,
ἡμῶν
τὸ
ὅλον
|
βάρος |
φερόντων,
σὺ
κέκραγας;
Οὕτω
καὶ |
[66] |
ἔπεμψαν
πρὸς
τὸν
Δία,
δεόμενοι
|
βασιλέα |
αὐτοῖς
παρασχεῖν.
Ὁ
δὲ
συνιδὼν |
[66] |
ἀνθρώποις
ἐπιτελεῖν
δυνάμενοι.
~(Βάτραχοι
αἰτοῦντες
|
βασιλέα. |
Βάτραχοι
λυπούμενοι
ἐπὶ
τῇ
ἑαυτῶν |
[66] |
πολεμοῦντες
ἀλλήλοις
ᾐτήσαντο
τὸν
Δία
|
βασιλέα |
δοθῆναι
αὐτοῖς
τοῦ
δι'
ἐκείνου |
[66] |
ἐπικαθέζεσθαι.
Ἀναξιοπαθοῦντες
δὲ
τοιοῦτον
ἔχειν
|
βασιλέα, |
ἧκον
ἐκ
δευτέρου
πρὸς
τὸν |
[66] |
ταρακτικοὺς
καὶ
κακούργους.
(Βάτραχοι
αἰτοῦντες
|
βασιλέα. |
Πολέμῳ
ἐμφυλίῳ
βάτραχοι
πολεμοῦντες
ἀλλήλοις |
[66] |
κοινὰ
τοῖς
ἀνθρώποις
ἐπιτελεῖν
δυνάμενοι.
|
~(Βάτραχοι |
αἰτοῦντες
βασιλέα.
Βάτραχοι
λυπούμενοι
ἐπὶ |
[66] |
ἄρχοντας
ἢ
ταρακτικοὺς
καὶ
κακούργους.
|
(Βάτραχοι |
αἰτοῦντες
βασιλέα.
Πολέμῳ
ἐμφυλίῳ
βάτραχοι |
[67] |
πονηροὺς
ἐνέπεσον.
~(Βάτραχοι
γείτονες.
Δύο
|
βάτραχοι |
ἀλλήλοις
ἐγειτνίων.
Ἐνέμοντο
δὲ
ὁ |
[67] |
καλλίονα
τρέπεσθαι.
(Βάτραχοι
γείτονες.
Δύο
|
βάτραχοι |
ἀλλήλοις
ἐγειτνίων
καὶ
ἐνέμοντο
ὁ |
[67] |
καὶ
ἄκοντες
εἰς
πονηροὺς
ἐνέπεσον.
|
~(Βάτραχοι |
γείτονες.
Δύο
βάτραχοι
ἀλλήλοις
ἐγειτνίων. |
[67] |
ἢ
ἐπὶ
τὰ
καλλίονα
τρέπεσθαι.
|
(Βάτραχοι |
γείτονες.
Δύο
βάτραχοι
ἀλλήλοις
ἐγειτνίων |
[68] |
φθάνουσιν
ἀπολλύμενοι.
~(Βάτραχοι
ἐν
λίμνῃ.
|
Βάτραχοι |
δύο
ἐν
λίμνῃ
ἐνέμοντο.
Θέρους |
[68] |
τοῖς
πράγμασιν.
(Βάτραχοι
ἐν
λίμνῃ.
|
Βάτραχοι |
δύο,
ξηρανθείσης
αὐτῶν
τῆς
λίμνης, |
[68] |
φαύλοις
ἐπιτηδεύμασιν
ἐνδιατρίβοντες
φθάνουσιν
ἀπολλύμενοι.
|
~(Βάτραχοι |
ἐν
λίμνῃ.
Βάτραχοι
δύο
ἐν |
[68] |
δεῖ
ἀπερισκέπτως
προσιέναι
τοῖς
πράγμασιν.
|
(Βάτραχοι |
ἐν
λίμνῃ.
Βάτραχοι
δύο,
ξηρανθείσης |
[66] |
ἐπιτελεῖν
δυνάμενοι.
~(Βάτραχοι
αἰτοῦντες
βασιλέα.
|
Βάτραχοι |
λυπούμενοι
ἐπὶ
τῇ
ἑαυτῶν
ἀναρχίᾳ |
[66] |
(Βάτραχοι
αἰτοῦντες
βασιλέα.
Πολέμῳ
ἐμφυλίῳ
|
βάτραχοι |
πολεμοῦντες
ἀλλήλοις
ᾐτήσαντο
τὸν
Δία |
[66] |
τὴν
λίμνην
καθῆκε.
Καὶ
οἱ
|
βάτραχοι, |
τὸ
μὲν
πρῶτον
καταπλαγέντες
τὸν |
[69] |
ἀλώπηξ.
Ὁ
τῷ
πηλῷ
συζῶν
|
βάτραχος |
εἰς
γῆν
ἐξελθὼν
ἔλεγε
πᾶσι |
[69] |
ὑπάρχων,
πῶς
ἄλλους
παιδεῦσαι
δυνήσεται;
|
(Βάτραχος |
ἰατρός
καὶ
ἀλώπηξ.
Ὁ
τῷ |
[69] |
μὴ
ἀπερισκέπτως
προσέρχεσθαι
τοῖς
πράγμασιν.
|
~(Βάτραχος |
ἰατρός
καὶ
ἀλώπηξ.
Ὄντος
ποτὲ |
[67] |
ἐν
τῇ
βαθείᾳ
λίμνῃ
οἰκῶν
|
βάτραχος |
παρῄνει
τὸν
ἕτερον
μεταβῆναι
πρὸς |
[69] |
ἰατρός
καὶ
ἀλώπηξ.
Ὄντος
ποτὲ
|
βατράχου |
ἐν
τῇ
λίμνῃ
καὶ
τοῖς |
[66] |
αὐτοὺς
ὕδρον
ἔδωκε
διαφθείροντα
τοὺς
|
βατράχους. |
Ὅτι
πολλοὶ
φεύγοντες
δουλεύειν
εἰρηνικοῖς |
[66] |
διετάραξε
τὸ
ὕδωρ,
πάντας
δὲ
|
βατράχους |
σιγὴ
κατέσχεν
ἐκπλαγέντας.
Χρόνῳ
δέ |
[66] |
ἢ
στρατηγὸν
λαβεῖν.
Ὁ
δὲ
|
βδελυχθεὶς |
αὐτοὺς
ὕδρον
ἔδωκε
διαφθείροντα
τοὺς |
[58] |
ἐπὶ
πολὺ
τιμωρήσασθαι,
στυππεῖα
ἐλαίῳ
|
βεβρεγμένα |
τῆ
οὐρᾷ
προσδήσας
ὑφῆψε.
Ταύτην |
[88] |
μοι
φαγεῖν,
ἀλλὰ
πιεῖν,
ὦ
|
βέλτιστε, |
μᾶλλον
προσένεγκε·
λυπεῖς
γάρ
με |
[73] |
ἱμάτιον
ἀποδύσει.
Βορρᾶς
δὲ
πρῶτος
|
βίᾳ |
τὸ
ἱμάτιον
φυσῶν
ἤλπιζε
συλήσειν. |
[70] |
Ὦ
κακὸν
κτῆμα,
τί
κράζεις,
|
βίᾳ |
τῶν
ἑλκόντων
σε
βοῶν
σιωπώντων; |
[86] |
κατεάσσειν.
Ἐπειδὴ
δὲ
κατὰ
πᾶν
|
βιαζόμενοι |
οὐκ
ἠδύναντο,
ἐκ
δευτέρου
λύσας |
[73] |
πράγματι
μᾶλλον
ἀνύσεις
πείθων
ἢ
|
βιαζόμενος. |
~(Βουκόλος
καὶ
λέων.
Βουκόλος
βόσκων |
[99] |
ὑπὲρ
πάντα
γὰρ
τὰ
φυτὰ
|
βιαίως |
τὴν
τομὴν
ὑφιστάμεθα.
Καὶ
ὁ |
[83] |
Γεωργός
τις
μέλλων
καταλύειν
τὸν
|
βίον |
καὶ
βουλόμενος
τοὺς
ἑαυτοῦ
παῖδας |
[91] |
καὶ
ἐκ
τούτων
οὐ
μικρὰ
|
βιοποριστοῦσα. |
Ἐπὶ
τούτοις
ἐγγραφόμενοί
τινες
αὐτὴν |
[83] |
ἐμοὶ,
ἐγὼ
μὲν
ἤδη
τοῦ
|
βίου |
ὑπέξειμι,
ὑμεῖς
δ'
ἅπερ
ἐν |
[63] |
τοὺς
πλεονέκτας
καὶ
ἐν
ὑποκρίσει
|
βιοῦντας. |
~Ἀρότης
καὶ
λύκος.
Ἀρότης
λύσας |
[63] |
τοὺς
ἐν
ὑποκρίσει
καὶ
κενοδοξίᾳ
|
βιοῦντας |
ἐλέγχει.
(Ἄρκτος
καὶ
ἀλώπηξ.
Ἄρκτος |
[78] |
πᾶς
ἄνθρωπος
φιλόζωος,
{ἐν
τῷ
|
βίῳ} |
κἂν
δυστυχῇ.
(Γέρων
καὶ
θάνατος. |
[99] |
ὅτι
μάτην
παρήχθημεν
ἐν
τῷ
|
βίῳ· |
ὑπὲρ
πάντα
γὰρ
τὰ
φυτὰ |
[58] |
θυμοῦσθαι·
ἐξ
ὀργῆς
γὰρ
πολλάκις
|
βλάβη |
γίνεται
μεγάλη
τοῖς
δυσοργήτοις.
(Ἄνθρωπος |
[58] |
ἐξ
ὀργῆς
γὰρ
πολλάκις
μεγίστη
|
βλάβη |
τοῖς
δυσοργίστοις
ἐγγίνεται.
~(Ἄνθρωπος
καὶ |
[77] |
πρὸς
τοὺς
ἐν
φιλονεικίαις
ἑαυτοὺς
|
βλάπτοντας. |
~(Γέρων
καὶ
θάνατος.
Γέρων
ποτὲ |
[58] |
Ἀλώπεκά
τις
ἐχθρὰν
ἔχων
ὡς
|
βλάπτουσαν |
αὐτόν,
κρατήσας
καὶ
θέλων
ἐπὶ |
[65] |
οὗτος,
σὺ
τὰ
ἐν
οὐρανῷ
|
βλέπειν |
πειρώμενος
τὰ
ἐπὶ
τῆς
γῆς |
[87] |
νῦν
δ'
ὅτε
με
σὺ
|
βλέπειν |
φῇς,
οὐδ'
ὁτιοῦν
ἐκείνων
ὁρῶ. |
[81] |
ἐπιλανθάνεται,
μέχρις
ἂν
τὸ
μνημόσυνον
|
βλέπῃ |
περὶ
οὗ
ἐλυπήθη.
~(Γεωργὸς
καὶ |
[87] |
μισθοὺς
αὐτὴν
ἀποιτοῦντος,
ὡς
καθαρῶς
|
βλέπουσαν |
ἤδη,
καὶ
τοὺς
μάρτυρας
παραγαγόντος· |
[87] |
ἐκείνη,
τὰ
νῦν
οὐδ'
ὁτιοῦν
|
βλέπω· |
ἡνίκα
μὲν
γὰρ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς |
[81] |
τὸν
τύμβον
τοῦ
υἱοῦ
σου
|
βλέπων |
καθ'
ὥραν,
οὐκέτι
εἰρηνεύσεις.
Ὁ |
[94] |
μεθ'
ἡσυχίας
φερομένων,
αὐτὸς
μόνος
|
βοᾷ. |
Ὁ
δὲ
ὑποτυχὼν
εἶπεν·
Ἀλλ' |
[94] |
προβάτων
αἰτιωμένων
αὐτὸν
ἐπὶ
τῷ
|
βοᾶν |
καὶ
λεγόντων·
Ἡμᾶς
μὲν
συνεχῶς |
[55] |
βοῶν
ἠπόρει,
στεατίνους
ἑκατὸν
ποιήσας
|
βόας |
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
κατέκαυσεν
εἰπών· |
[80] |
χειμὼν
ἐπεκράτει,
ἐπὶ
τοὺς
ἀροτῆρας
|
βόας |
ἐχώρησεν.
Ἰδόντες
δὲ
ταῦτα
οἱ |
[72] |
Τῶν
τρόχων
ἅπτου
Καὶ
τοὺς
|
βόας |
κέντριζε,
τοῖς
θεοῖς
δ'
εὔχου, |
[55] |
λέγων
ὅτι
ἐὰν
ὑγιάνω,
ἑκατὸν
|
βόας |
προσάξω
ὑμῖν
εἰς
θυσίαν.
Οἱ |
[70] |
καὶ
διορθώσεται;
~(Βόες
καὶ
ἄξων.
|
Βόες |
ἅμαξαν
εἷλκον.
Τοῦ
δὲ
ἄξονος |
[70] |
πῶς
ἑτέρους
παιδεύσει
καὶ
διορθώσεται;
|
~(Βόες |
καὶ
ἄξων.
Βόες
ἅμαξαν
εἷλκον. |
[71] |
λέων.
Ἐνέμοντο
τρεῖς
μετ'
ἀλλήλων
|
βόες. |
Λέων
δὲ
τούτους
φαγεῖν
θέλων |
[71] |
Ἐνέμοντο
μετ'
ἀλλήλων
τρεῖς
ἀεὶ
|
βόες. |
Λέων
δὲ
τούτους
φαγεῖν
θέλων |
[71] |
ὡς
αὐτοὶ
χειμασθέντες
ἐν
αὐτοῖς.
|
~(Βόες |
τρεῖς
καὶ
λέων.
Ἐνέμοντο
μετ' |
[71] |
δὲ
φίλοις
πίστευε
καὶ
συντήρει.
|
(Βόες |
τρεῖς
καὶ
λέων.
Ἐνέμοντο
τρεῖς |
[53] |
καὶ
οὕτω
τοῦ
θεοῦ
περὶ
|
βοηθείας |
δέεσθαι.
~Ἀνὴρ
πηρός.
Ἀνὴρ
πηρὸς |
[72] |
ἐμπεσούσης
εἰς
φάραγγα
κοιλώδη,
Δέον
|
βοηθεῖν, |
ὅδε
ἀργὸς
εἱστήκει,
Τῷ
δὲ |
[74] |
εἰ
τὰς
χεῖρας
τοῦ
κλέπτου
|
βοηθήσεις |
μοι
ἐκφυγεῖν.
Ὅτι
ἀβούλως
οὐδὲ |
[72] |
ἀδεῶς
ἤσθιεν.
~Βοηλάτης
καὶ
Ἡρακλῆς.
|
Βοηλάτης |
ἅμαξαν
ἦγεν
εἰς
κώμην.
Τῆς |
[70] |
ἔτριζεν
ἰσχυρῶς.
Θυμωθεὶς
οὖν
ὁ
|
βοηλάτης |
εἶπεν
αὐτῇ·
Ὦ
κακὸν
κτῆμα, |
[70] |
μοχθούντων
ἑτέρων,
αὐτοὶ
προσποιοῦνται
κάμνειν.
|
(Βοηλάτης |
καὶ
ἅμαξα.
Ἐν
πόλει
μεγίστην |
[72] |
καθ'
ἕνα
εὑρὼν
ἀδεῶς
ἤσθιεν.
|
~Βοηλάτης |
καὶ
Ἡρακλῆς.
Βοηλάτης
ἅμαξαν
ἦγεν |
[73] |
εὑρεῖν,
εὑρόντες
δὲ
ζητοῦσιν
ἀποφυγεῖν.
|
(Βορέας |
καὶ
Ἥλιος.
Βορρᾶς
χειμέριος
ἔριν |
[73] |
ὁδοιποροῦντός
τινος
τὸ
ἱμάτιον
ἀποδύσει.
|
Βορρᾶς |
δὲ
πρῶτος
βίᾳ
τὸ
ἱμάτιον |
[73] |
ἀποδύσασθαι·
οὗτως
οὖν
ἡττήθη
ὁ
|
Βορρᾶς. |
Ὅτι
πραοτέρως
ἐπιχειρῶν
τινι
πράγματι |
[73] |
ζητοῦσιν
ἀποφυγεῖν.
(Βορέας
καὶ
Ἥλιος.
|
Βορρᾶς |
χειμέριος
ἔριν
ἐποιήσατο
πρὸς
τὸν |
[73] |
εὔξῃ.
~(Βουκόλος
καὶ
λέων.
Βουκόλος
|
βόσκων |
ἀγέλην
ταύρων
ἀπώλεσε
μόσχον.
Περιελθὼν |
[74] |
βιαζόμενος.
~(Βουκόλος
καὶ
λέων.
Βουκόλος
|
βόσκων |
ἀγέλην
ταύρων
ἀπώλεσε
μόσχον.
Περιελθὼν |
[74] |
εὑρεῖν,
εὑρόντες
δὲ
ζητοῦσιν
ἀποφυγεῖν.
|
(Βουθρέμμων |
καὶ
λέων.
Βουθρέμμων
τις
ἐν |
[74] |
ζητοῦσιν
ἀποφυγεῖν.
(Βουθρέμμων
καὶ
λέων.
|
Βουθρέμμων |
τις
ἐν
ὄρει
ταῦρον
ἀπώλεσεν. |
[73] |
μάτην
εὔξῃ.
~(Βουκόλος
καὶ
λέων.
|
Βουκόλος |
βόσκων
ἀγέλην
ταύρων
ἀπώλεσε
μόσχον. |
[74] |
ἢ
βιαζόμενος.
~(Βουκόλος
καὶ
λέων.
|
Βουκόλος |
βόσκων
ἀγέλην
ταύρων
ἀπώλεσε
μόσχον. |
[74] |
μᾶλλον
ἀνύσεις
πείθων
ἢ
βιαζόμενος.
|
~(Βουκόλος |
καὶ
λέων.
Βουκόλος
βόσκων
ἀγέλην |
[73] |
ποιῇς
καὐτὸς·
μὴ
μάτην
εὔξῃ.
|
~(Βουκόλος |
καὶ
λέων.
Βουκόλος
βόσκων
ἀγέλην |
[89] |
δηλοῖ
ὅτι
πολλοῖς
ἀνθρώποις
τὰ
|
βουλεύματα |
κακῶν
αἴτια
γίνεται.
~(Γυνὴ
καὶ |
[89] |
Οὕτω
πολλοῖς
ἀνθρώποις
τὰ
ἴδια
|
βουλεύματα |
κακῶν
αἴτια
γίνεται.
(Γυνὴ
καὶ |
[91] |
ἀποτρέπειν
ἐπαγγελλομένη,
πῶς
οὐδὲ
ἀνθρώπων
|
βουλὴν |
μεταπεῖσαι
ἠδυνήθης;
Ὁ
μῦθος
δηλοῖ |
[84] |
ἐγώ
σοι
δέδωκα,
πλουτίσαι
σε
|
βουλομένη; |
Εἰ
γὰρ
ὁ
καιρὸς
μεταβάλοι |
[76] |
τῷ
θαλάμῳ,
ἡ
Ἀφροδίτη
γνῶναι
|
βουλομένη |
εἰ
μεταβαλοῦσα
τὸ
σῶμα
ἡ |
[84] |
ἃ
ἐγώ
σοι
δέδωκα
πλουτῆσαι
|
βουλομένη |
σε;
Ἂν
γὰρ
ὁ
καιρὸς |
[87] |
τὸν
ὡμολογημένον
μισθόν·
καὶ
μὴ
|
βουλομένης |
αὐτῆς
ἀποδοῦναι,
ἤγαγεν
αὐτὴν
ἐπὶ |
[55] |
εὐχὴν
ἀπετέλεσα.
Οἱ
δὲ
θεοὶ
|
βουλόμενοι |
αὐτὸν
ἀνταμύνασθαι,
ὄναρ
ἐπιστάντες
αὐτῷ |
[55] |
θυσίαν.
Οἱ
δὲ
πειράζειν
αὐτὸν
|
βουλόμενοι |
ῥᾴδιον
ὑγιῆ
αὐτὸν
ἀποκατέστησαν.
Ἐξαναστὰς |
[83] |
Ἀνὴρ
γεωργὸς
μέλλων
τελευτᾶν
καὶ
|
βουλόμενος |
τοὺς
αὑτοῦ
παῖδας
ἐμπείρους
εἶναι |
[83] |
μέλλων
καταλύειν
τὸν
βίον
καὶ
|
βουλόμενος |
τοὺς
ἑαυτοῦ
παῖδας
πεῖραν
λαβεῖν |
[79] |
σημικίνθιον,
τῆς
καθέδρας
τοῦτον
ἐξεγεῖραι
|
βουλόμενος, |
ὡς
καὶ
κατώρθωσε.
Μετὰ
γὰρ |
[92] |
Ἐπειδὴ
δὲ
ἑορτὴ
κατέλαβε,
τὸν
|
βοῦν |
ἀπολύσαντες,
τὴν
δάμαλιν
ἐκράτησαν
τοῦ |
[92] |
(Δάμαλις
καὶ
βοῦς.
Δάμαλις
ἀγύμναστος
|
βοῦν |
ἀροτριῶντα
ἐταλάνιζε
τοῦ
κόπου,
λέγουσα· |
[92] |
δυνάμενοι.
~(Δάμαλις
καὶ
βοῦς.
Δάμαλις
|
βοῦν |
ὁρῶσα
ἐργαζόμενον
ἐταλάνιζεν
αὐτὸν
ἐπὶ |
[74] |
λέοντος
ἐσθιόμενον.
Στενάξας
οὖν
ἔφη·
|
Βοῦν |
σοι
καὶ
ταῦρον,
θεέ,
προσενέγκω, |
[92] |
ἤθελον
θύειν,
ὁ
μὲν
γέρων
|
βοῦς |
ἀποζευχθεὶς
εἰς
νομὴν
ἀπελύθη·
ὁ |
[92] |
ἀργοῦντα
κίνδυνος
μένει.
(Δάμαλις
καὶ
|
βοῦς. |
Δάμαλις
ἀγύμναστος
βοῦν
ἀροτριῶντα
ἐταλάνιζε |
[92] |
μικρὰ
ποιῆσαι
δυνάμενοι.
~(Δάμαλις
καὶ
|
βοῦς. |
Δάμαλις
βοῦν
ὁρῶσα
ἐργαζόμενον
ἐταλάνιζεν |
[92] |
πόσα
κάμνεις
καὶ
ταλαιπωρεῖς.
Ὁ
|
βοῦς |
δὲ
ἐσίγα
καὶ
τὴν
αὔλακα |
[92] |
ἐπὶ
τὸ
τυθῆναι.
Ὁ
δὲ
|
βοῦς |
εἶπεν
αὐτῷ·
Εἰς
τοῦτο
μὴ |
[92] |
τοῦ
σφάξαι.
Ἰδὼν
δὲ
ὁ
|
βοῦς |
ἐμειδίασε
καὶ
πρὸς
αὐτὴν
εἶπεν· |
[80] |
ἐγίνετο,
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ἀροτῆρας
|
βοῦς |
ἐχώρησεν.
Οἱ
δὲ
κύνες
θεασάμενοι |
[75] |
ἀνωφελὴς
καθέστηκεν.
(Βωταλὶς
καὶ
νυκτερίς.
|
Βουταλὶς |
ἀπό
τινος
θυρίδος
ἐκρέματο.
Νυκτερὶς |
[80] |
γάρ,
εἰ
οὐδὲ
τῶν
συνεργαζομένων
|
βοῶν |
ἀπέσχετο,
ἡμῶν
πῶς
φείσεται;
Ὁ |
[55] |
Ἐξαναστὰς
οὖν
ὁ
ἄνθρωπος,
ἐπειδὴ
|
βοῶν |
ἠπόρει,
στεατίνους
ἑκατὸν
ποιήσας
βόας |
[58] |
θέρους
ἀκμαιότητος.
Ἠκολούθει
τοίνυν
αὐτῇ
|
βοῶν |
ὁ
ταλαίπωρος
ἑαυτόν
τε
ὁδυρόμενος |
[80] |
ὁ
κύριος
ἡμῶν
τῶν
ἐργαζομένων
|
βοῶν |
οὐκ
ἐφείσατο,
ἡμῶν
{δὲ}
πῶς |
[70] |
κράζεις,
βίᾳ
τῶν
ἑλκόντων
σε
|
βοῶν |
σιωπώντων;
Ὅτι
τινὲς
ἐπ'
ἀλλοτρίοις |
[85] |
ἅπαντες
καὶ
τέττιγες
ἐθρήνουν
ταῦτα
|
βοῶντες |
καὶ
τῷ
ἀνδρὶ
λαλοῦντες·
Ἀκοῦσον |
[65] |
φρέαρ.
Ὀδυρομένου
δὲ
αὐτοῦ
καὶ
|
βοῶντος, |
παριών
τις,
ὡς
ἤκουσε
τῶν |
[76] |
μῦν
κατεδίωκεν.
Ὅτι,
κἂν
πρὸς
|
βραχύ |
τις
ἐν
ὑποκρίσει
μορφῶται
καὶ |
[88] |
μᾶλλον
προσένεγκε·
λυπεῖς
γάρ
με
|
βρώσεως, |
ἀλλὰ
μὴ
πόσεως
μνημονεύων.
Ἡ |
[55] |
ἑκατὸν
ποιήσας
βόας
ἐπὶ
τοῦ
|
βωμοῦ |
κατέκαυσεν
εἰπών·
Ὦ
δαίμονες,
ἰδοῦ |
[75] |
τὸ
συμβησόμενον.
~(Βωταλὶς
καὶ
νυκτερίς.
|
Βωταλὶς |
ἀπό
τινος
θυρίδος
κρεμαμένη
νυκτὸς |
[75] |
τοῖς
ἀτυχήμασι
μετάνοια
ἀνωφελὴς
καθέστηκεν.
|
(Βωταλὶς |
καὶ
νυκτερίς.
Βουταλὶς
ἀπό
τινος |
[75] |
χρή·
ἄδηλον
γὰρ
τὸ
συμβησόμενον.
|
~(Βωταλὶς |
καὶ
νυκτερίς.
Βωταλὶς
ἀπό
τινος |