HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, deuxième partie (fables 51 à 100)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 45 formes différentes pour 99 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fable

[55]   τοῖς θεοῖς λέγων ὅτι ἐὰν ὑγιάνω, ἑκατὸν βόας προσάξω ὑμῖν εἰς

[55]   δὲ πειράζειν αὐτὸν βουλόμενοι ῥᾴδιον ὑγιῆ αὐτὸν ἀποκατέστησαν. Ἐξαναστὰς οὖν ὁ

[66]   ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας καθ' αὐτῶν ὕδρον αὐτοῖς ἔπεμψεν, ὑφ' οὗ συλλαμβανόμενοι

[66]   λαβεῖν. Ὁ δὲ βδελυχθεὶς αὐτοὺς ὕδρον ἔδωκε διαφθείροντα τοὺς βατράχους. Ὅτι

[81]   μὴ καὐτὸν θανατώσῃ, λαβὼν ἄλευρον, ὕδωρ, ἅλας καὶ μέλι, αὐτὸς ἐκάλει

[67]   ὁ δὲ ἐν ὁδῷ μικρὸν ὕδωρ ἔχων. Καὶ δὴ τοῦ ἐν

[67]   ὁ δὲ ἕτερος μικρὸν ἔχων ὕδωρ καὶ πλησίον ὁδοῦ. Ὁ μὲν

[68]   Ἂν οὖν καὶ τὸ ἐνθάδε ὕδωρ ξηρανθῇ, πῶς ἀναβησόμεθα; Ὁ μῦθος

[68]   Ἐὰν οὖν καὶ τὸ ἐνθάδε ὕδωρ ξηρανθῇ, πῶς δυνησόμεθα ἀναβῆναι; Ὁ

[66]   τῆς λίμνης ῥίψας διετάραξε τὸ ὕδωρ, πάντας δὲ βατράχους σιγὴ κατέσχεν

[81]   δὲ πάλιν τὸν τύμβον τοῦ υἱοῦ σου βλέπων καθ' ὥραν, οὐκέτι

[94]   τῇ ὑμετέρᾳ ἡ ἐμὴ σύλληψις· ὑμᾶς γὰρ ἢ διὰ τὰ ἔρια

[99]   χρήσιμοι ἦτε, οὐκ ἂν πέλεκυς ὑμᾶς ἐξέκοπτεν. Αἴτιοί τινες ἑαυτοῖς τῶν

[99]   στελίδια ἐγεννᾶτε, οὐκ ἂν πέλεκυς ὑμᾶς ἐξέκοπτεν. Ὅτι αἴτιοι κακῶν ἑαυτοῖς

[99]   ἐποίησας; Ὁ δὲ Ζεὺς εἶπεν· Ὑμεῖς αὐταὶ αἴτιοι τῆς κοπῆς· εἰ

[99]   τομὴν ὑφιστάμεθα. Καὶ ὁ Ζεύς· Ὑμεῖς αὐταὶ αἴτιοι τῆς τοιαύτης ἑαταῖς

[83]   μὲν ἤδη τοῦ βίου ὑπέξειμι, ὑμεῖς δ' ἅπερ ἐν τῇ ἀμπέλῳ

[99]   τῆς κοπῆς· εἰ μὴ γὰρ ὑμεῖς τὰ στελίδια ἐγεννᾶτε, οὐκ ἂν

[86]   κατακλώντων, ἔφη· Ἀτὰρ οὖν καὶ ὑμεῖς, ὦ παῖδες, ἐὰν μὲν ὁμοφρονῆτε,

[94]   Ἀλλ' οὐχ ὅμοία γε τῇ ὑμετέρᾳ ἡ ἐμὴ σύλληψις· ὑμᾶς γὰρ

[55]   ἐὰν ὑγιάνω, ἑκατὸν βόας προσάξω ὑμῖν εἰς θυσίαν. Οἱ δὲ πειράζειν

[96]   Δήμητρα τί ἔπαθεν; ἔφη· Κεχόλωται ὑμῖν, οἵτινες τὰ τῆς πόλεως πράγματα

[55]   λέγων· Ἄφετέ με, καὶ ἐπιδώσω ὑμῖν χρυσίου χίλια τάλαντα. Ὁ μῦθος

[59]   ὁ λέων οὕτως ἔφη· Ἐφ' ὑμῶν ἐστι ταῦτα ποιεῖν καὶ πράττειν·

[59]   ἔφη· Ὁρᾷς σὺ πῶς ἐσμεν ὑμῶν κρείττονες. Κακεῖνος εἶπεν ὑπομειδιάσας· Εἰ

[59]   ἔφη· Ἴδε πῶς ἐσμεν κρείττονες ὑμῶν πάντων καὶ ῥωμαλέοι ὑπὲρ ἅπαν

[83]   δὲ μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν ὕνας τε καὶ δικέλλας λαβόντες πᾶσαν

[95]   αὐτήν· Ἀλλ' ἡμῖν αἱρετώτερόν ἐστιν ὑπ' ἀλλήλων διαφθαρῆναι ἢ σοῦ διαλλακτοῦ

[84]   ἑκάστην οὖν τὴν Γῆν, ὡς ὑπ' αὐτῆς εὐεργετηθείς, ἔστεφε. Τῷ δὲ

[55]   Περιπεσὼν δὲ ἐκεῖσε λῃσταῖς συνελήφθη ὑπ' αὐτῶν. Ὁ δὲ παρεκάλει αὐτοὺς

[61]   συνάγων ὁ ἄνθρωπος ἐβόα· Στρεβλὸς ὑπάρχεις, ὡς οἶμαι, καὶ ἀγνώμων· τιμῶντά

[85]   Ὁ οὖν γεωργὸς ὡς ἄχρηστον ὑπάρχον ἤθελε τεμεῖν τὸ ἄκαρπον ἐκεῖνο.

[69]   δηλοῖ ὅτι ὁ παιδείας ἀμύητος ὑπάρχων, πῶς ἄλλους παιδεῦσαι δυνήσεται; (Βάτραχος

[69]   ἰατρεύεις; {Ὅτι} ὁ παιδείας ἀμύητος ὑπάρχων πῶς ἑτέρους παιδεύσει καὶ διορθώσεται;

[90]   καθ' ἑκάστην ἡμέραν ὠὸν τίκτουσαν. Ὑπέλαβε δὲ ἡ γυνὴ ὅτι, ἐὰν

[90]   καθ' ἑκάστην ἡμέραν ὠὸν τίκτουσαν ὑπέλαβεν ὅτι, ἐὰν πλείονα αὐτῇ τροφὴν

[83]   ἐγὼ μὲν ἤδη τοῦ βίου ὑπέξειμι, ὑμεῖς δ' ἅπερ ἐν τῇ

[59]   κρείττονες ὑμῶν πάντων καὶ ῥωμαλέοι ὑπὲρ ἅπαν θηρίον. Ὑπολαβὼν δὲ ὁ

[53]   παρακλήσεως χρὴ καὶ αὐτούς τι ὑπὲρ αὑτῶν λογιζομένους δρᾶν. Ὅτι ἀγαπητόν

[53]   συμφορὰς ἐμπίπτοντας χρὴ καὶ αὐτοὺς ὑπὲρ ἑαυτῶν κοπιᾶν καὶ οὕτω τοῦ

[99]   μάτην παρήχθημεν ἐν τῷ βίῳ· ὑπὲρ πάντα γὰρ τὰ φυτὰ βιαίως

[79]   μὴ ἐπιλαθόμενος τὸν γεωργόν ποτε ὑπὲρ τοίχου ὁρῶν καθήμενον εὐολίσθου, τὸ

[87]   δὲ ἔλεγε τὸν μὲν μισθὸν ὑπεσχῆσθαι, ἐὰν θεραπεύσῃ αὐτῆς τὰς ὁράσεις,

[85]   τοιοῦτον μηδ' ὅλως. Τοῦτο δ' ὑπῆρχε στρουθῶν κατοικεσία ἅμα τεττίγων φωνούντων,

[52]   εἶχεν, ὧν ἡ μὲν νέα ὑπῆρχεν, ἡ δὲ πρεσβῦτις. Καὶ ἡ

[100]   τοσοῦτόν ἐστι δεινόν, ὅτε τις ὑπὸ ἀλλοτρίων ἀνθρώπων πάθῃ τι τῶν

[52]   ἀπέσπα. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ ὑπὸ ἀμφοτέρων ἐν μέρει τιλλομένῳ φαλακρὸν

[82]   πεπηγότα, τοῦτον ἐλεήσας καὶ λαβὼν ὑπὸ κόλπον ἔθετο. Θερμανθεὶς δὲ ἐκεῖνος

[82]   ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς ἐθεάσατο ἔχιν ὑπὸ κρύους διαφθειρόμενον, τοῦτον ἐλεήσας ἀνείλατο

[82]   τις χειμῶνος ὥρᾳ ὄφιν εὑρὼν ὑπὸ κρύους πεπηγότα, τοῦτον ἐλεήσας καὶ

[82]   οὗ ἐλυπήθη. ~(Γεωργὸς καὶ ὄφις ὑπὸ κρύους πεπηγώς. Γεωρός τις χειμῶνος

[74]   ἐντύχοι. Ἐξαίφνης οὖν εὗρε τοῦτον ὑπὸ λέοντος ἐσθιόμενον. Στενάξας οὖν ἔφη·

[79]   ἄμοιρος αὐτῷ χάριτος κατεφάνη, ἀλλ' ὑπὸ τεῖχος σαθρὸν καθήμενον ἰδών, προσπετάσας

[81]   γονεῦσιν. Τότε ὁ πατὴρ πληγεὶς ὑπὸ τῆς λύπης πέλεκυν λαβὼν καὶ

[88]   σοφίζεται. Κεκαρωμένον γ` ὰρ αὐτὸν ὑπὸ τῆς μέθης παρατηρήσασα καὶ νεκροῦ

[97]   Διογένης ὁ κυνικὸς φιλόσοφος λοιδορούμενος ὑπό τινος φαλακροῦ εἶπεν· Ἐγὼ μὲν

[87]   ἀναβλέπειν ἐχούσης τὴν ὥραν ἐκείνην ὑπὸ τοῦ χρίσματος, αὐτὸς ἕν τι

[82]   ἐπειρᾶτο. Ὁ δὲ μέχρι μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους συνείχετο, ἠρέμει· ἐπειδὴ

[53]   εὐνοίας τυγχάνειν ἢ ἑαυτῶν ἀμελοῦντας ὑπὸ τῶν δαιμόνων περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς

[100]   πάθῃ τι τῶν ἀπαισίων ὅσον ὑπὸ τῶν οἰκείων. (Δρυοτόμοι καὶ δρῦς.

[51]   Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ

[100]   δεινότερόν ἐστι λύπη, ὅταν τις ὑπὸ τῶν συγγενῶν πάθῃ τι ἢ

[80]   χρή. ~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῇ ἐπαύλει,

[80]   ἀπέχονται. (Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς ὑπὸ χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῷ προαστείῳ

[59]   συμπνίγοντι ὁμοίαν. Καὶ ὁ ἄνθρωπος ὑποδείξας ταῦτ' ἔφη· Ἴδε πῶς ἐσμεν

[59]   λέοντα πνίγοντος. Ὁ δὲ ἀνὴρ ὑποδείξας τῷ λέοντι ἔφη· Ὁρᾷς σὺ

[55]   πολλῆς χαρᾶς κατῆλθεν εἰς τὸν ὑποδειχθέντα αὐτῷ τόπον δρομαῖος ψηλαφῶν τὸ

[59]   γλύφειν, πολλοὺς ἂν ἄνδρας εἶδες ὑποκάτω λέοντος. Ὅτι πολλοὶ καυχῶνται διὰ

[59]   γλύφειν λίθους, πολλοὺς ἂν εἶδες ὑποκάτω λεόντων. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι

[63]   ἐλέγχει τοὺς πλεονέκτας καὶ ἐν ὑποκρίσει βιοῦντας. ~Ἀρότης καὶ λύκος. Ἀρότης

[63]   ὁ μῦθος πλεονέκτας τοὺς ἐν ὑποκρίσει καὶ κενοδοξίᾳ βιοῦντας ἐλέγχει. (Ἄρκτος

[76]   κἂν πρὸς βραχύ τις ἐν ὑποκρίσει μορφῶται καὶ κρύπτηται, ἡ φύσις

[59]   καὶ ῥωμαλέοι ὑπὲρ ἅπαν θηρίον. Ὑπολαβὼν δὲ ὁ λέων οὕτως ἔφη·

[60]   πράττει, ἔφη· Τὸ ἔδεσμα καταψύχω. Ὑπολαβὼν δὲ ὁ σάτυρος· Ἀλλ' ἔγωγε,

[68]   τόδε τὸ φρέαρ. Ὁ δὲ ὑπολαβὼν εἶπεν· Ἂν οὖν καὶ τὸ

[56]   αὐτῷ συνοικῆσαι. Ὁ δὲ κναφεὺς ὑπολαβὼν ἔφη· Ἀλλ' οὐκ ἂν τοῦτο

[51]   τοῦτο. Τῶν δὲ παρόντων τις ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῷ· Ὦ οὗτος, εἰ

[87]   τέλος παντάπασιν αὐτῇ θεραπευθείσῃ μηδὲν ὑπολειφθῆναι. Τοῦ δ' ἰατροῦ τοὺς συμφωνηθέντας

[59]   ἐσμεν ὑμῶν κρείττονες. Κακεῖνος εἶπεν ὑπομειδιάσας· Εἰ λέοντες ᾔδεισαν γλύφειν, πολλοὺς

[77]   αἷμα φέρεσθαι. Ἡ δὲ ἐτέρπετο ὑπονοοῦσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖσθαι, μεχρὶ

[52]   τρίχας περιαιρουμένη. Ἡ δὲ νεωτέρα ὑποστελλομένη γέροντα ἐραστὴν ἔχειν τὰς πολιὰς

[79]   ἔρριψε. Καὶ ἀναλαβόμενος αὐτὸ καὶ ὑποστρέψας εὗρε τὸ τεῖχος συμπεπτωκὸς ἔνθα

[94]   αὐτὸς μόνος βοᾷ. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε οὐ μάτην

[55]   ἔπαυλιν οἰκοῦντες. Καὶ ὁ γναφεὺς ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε τοῦτο παντελῶς

[56]   ἔπαυλιν οἰκοῦντες. Καὶ ὁ γναφεὺς ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε τοῦτο παντελῶς

[95]   Εἷς δέ τις τῶν δελφίνων ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτήν· Ἀλλ' ἡμῖν

[51]   ἐπιδημήσωσι. Τῶν δὲ παρόντων τις ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλ' ὦ

[95]   Εἷς δέ τις τῶν δελφίνων ὑποτυχὼν ἔφη τρὸς αὐτόν· Ἀλλ' ἡμῖν

[71]   τὴν αὐτῶν ὁμόνοιαν οὐκ ἠδύνατο· ὑπούλοις δὲ λόγοις διαβαλὼν ἐχώρισεν ἀπ'

[79]   ὁ ἀνήρ· μικρὸν γὰρ ἐκείνου ὑποχωρήσαντος, ἐπιχθόνιον ἐγεγόνει τὸ τῆς ἀνύψωμα

[60]   τὰς χεῖρας διὰ τὸ κρύος. Ὕστερον δὲ παρατεθείσης αὐτοῖς τραπέζης καὶ

[66]   τὰ βάθη τῆς λιμνης ἐνέδυσαν. Ὕστερον δὲ, ὡς ἀκίνητον ἦν τὸ

[81]   παρακειμένην πέτραν διέκοψεν. Εὐλαβηθεὶς δὲ ὕστερον παρεκάλει αὐτὸν ὅπως αὐτῷ διαλλαγῇ.

[66]   καθ' αὐτῶν ὕδρον αὐτοῖς ἔπεμψεν, ὑφ' οὗ συλλαμβανόμενοι κατησθίοντο. Ὁ λόγος

[87]   συμμυούσης καθ' ἕκαστον τῶν σκευῶν ὑφαιρούμενος. Ἐπειδὴ δὲ πάντα ἐκφορήσας κἀκείνην

[87]   τι τῶν τῆς οἰκίας σκευῶν ὑφαιρούμενος ὁσημέραι ἀπῄει. Ἡ μὲν οὖν

[58]   βαπτίσας, τῇ κέρκῳ ταύτης προσδήσας ὑφῆψε πυρί. Ταύτην δὲ ὁ δαίμων

[58]   ἐλαίῳ βεβρεγμένα τῆ οὐρᾷ προσδήσας ὑφῆψε. Ταύτην δὲ δαίμων εἰς τὰς

[99]   τὰ φυτὰ βιαίως τὴν τομὴν ὑφιστάμεθα. Καὶ ὁ Ζεύς· Ὑμεῖς αὐταὶ

Fable
[55]	τοῖς θεοῖς λέγων ὅτι ἐὰν	ὑγιάνω,	ἑκατὸν βόας προσάξω ὑμῖν εἰς
[55]	δὲ πειράζειν αὐτὸν βουλόμενοι ῥᾴδιον	ὑγιῆ	αὐτὸν ἀποκατέστησαν. Ἐξαναστὰς οὖν ὁ
[66]	ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας καθ' αὐτῶν	ὕδρον	αὐτοῖς ἔπεμψεν, ὑφ' οὗ συλλαμβανόμενοι
[66]	λαβεῖν. Ὁ δὲ βδελυχθεὶς αὐτοὺς	ὕδρον	ἔδωκε διαφθείροντα τοὺς βατράχους. Ὅτι
[81]	μὴ καὐτὸν θανατώσῃ, λαβὼν ἄλευρον,	ὕδωρ,	ἅλας καὶ μέλι, αὐτὸς ἐκάλει
[67]	ὁ δὲ ἐν ὁδῷ μικρὸν	ὕδωρ	ἔχων. Καὶ δὴ τοῦ ἐν
[67]	ὁ δὲ ἕτερος μικρὸν ἔχων	ὕδωρ	καὶ πλησίον ὁδοῦ. Ὁ μὲν
[68]	Ἂν οὖν καὶ τὸ ἐνθάδε	ὕδωρ	ξηρανθῇ, πῶς ἀναβησόμεθα; Ὁ μῦθος
[68]	Ἐὰν οὖν καὶ τὸ ἐνθάδε	ὕδωρ	ξηρανθῇ, πῶς δυνησόμεθα ἀναβῆναι; Ὁ
[66]	τῆς λίμνης ῥίψας διετάραξε τὸ	ὕδωρ,	πάντας δὲ βατράχους σιγὴ κατέσχεν
[81]	δὲ πάλιν τὸν τύμβον τοῦ	υἱοῦ	σου βλέπων καθ' ὥραν, οὐκέτι
[94]	τῇ ὑμετέρᾳ ἡ ἐμὴ σύλληψις·	ὑμᾶς	γὰρ ἢ διὰ τὰ ἔρια
[99]	χρήσιμοι ἦτε, οὐκ ἂν πέλεκυς	ὑμᾶς	ἐξέκοπτεν. Αἴτιοί τινες ἑαυτοῖς τῶν
[99]	στελίδια ἐγεννᾶτε, οὐκ ἂν πέλεκυς	ὑμᾶς	ἐξέκοπτεν. Ὅτι αἴτιοι κακῶν ἑαυτοῖς
[99]	ἐποίησας; Ὁ δὲ Ζεὺς εἶπεν·	Ὑμεῖς	αὐταὶ αἴτιοι τῆς κοπῆς· εἰ
[99]	τομὴν ὑφιστάμεθα. Καὶ ὁ Ζεύς·	Ὑμεῖς	αὐταὶ αἴτιοι τῆς τοιαύτης ἑαταῖς
[83]	μὲν ἤδη τοῦ βίου ὑπέξειμι,	ὑμεῖς	δ' ἅπερ ἐν τῇ ἀμπέλῳ
[99]	τῆς κοπῆς· εἰ μὴ γὰρ	ὑμεῖς	τὰ στελίδια ἐγεννᾶτε, οὐκ ἂν
[86]	κατακλώντων, ἔφη· Ἀτὰρ οὖν καὶ	ὑμεῖς,	ὦ παῖδες, ἐὰν μὲν ὁμοφρονῆτε,
[94]	Ἀλλ' οὐχ ὅμοία γε τῇ	ὑμετέρᾳ	ἡ ἐμὴ σύλληψις· ὑμᾶς γὰρ
[55]	ἐὰν ὑγιάνω, ἑκατὸν βόας προσάξω	ὑμῖν	εἰς θυσίαν. Οἱ δὲ πειράζειν
[96]	Δήμητρα τί ἔπαθεν; ἔφη· Κεχόλωται	ὑμῖν,	οἵτινες τὰ τῆς πόλεως πράγματα
[55]	λέγων· Ἄφετέ με, καὶ ἐπιδώσω	ὑμῖν	χρυσίου χίλια τάλαντα. Ὁ μῦθος
[59]	ὁ λέων οὕτως ἔφη· Ἐφ'	ὑμῶν	ἐστι ταῦτα ποιεῖν καὶ πράττειν·
[59]	ἔφη· Ὁρᾷς σὺ πῶς ἐσμεν	ὑμῶν	κρείττονες. Κακεῖνος εἶπεν ὑπομειδιάσας· Εἰ
[59]	ἔφη· Ἴδε πῶς ἐσμεν κρείττονες	ὑμῶν	πάντων καὶ ῥωμαλέοι ὑπὲρ ἅπαν
[83]	δὲ μετὰ τὴν αὐτοῦ τελευτὴν	ὕνας	τε καὶ δικέλλας λαβόντες πᾶσαν
[95]	αὐτήν· Ἀλλ' ἡμῖν αἱρετώτερόν ἐστιν	ὑπ'	ἀλλήλων διαφθαρῆναι ἢ σοῦ διαλλακτοῦ
[84]	ἑκάστην οὖν τὴν Γῆν, ὡς	ὑπ'	αὐτῆς εὐεργετηθείς, ἔστεφε. Τῷ δὲ
[55]	Περιπεσὼν δὲ ἐκεῖσε λῃσταῖς συνελήφθη	ὑπ'	αὐτῶν. Ὁ δὲ παρεκάλει αὐτοὺς
[61]	συνάγων ὁ ἄνθρωπος ἐβόα· Στρεβλὸς	ὑπάρχεις,	ὡς οἶμαι, καὶ ἀγνώμων· τιμῶντά
[85]	Ὁ οὖν γεωργὸς ὡς ἄχρηστον	ὑπάρχον	ἤθελε τεμεῖν τὸ ἄκαρπον ἐκεῖνο.
[69]	δηλοῖ ὅτι ὁ παιδείας ἀμύητος	ὑπάρχων,	πῶς ἄλλους παιδεῦσαι δυνήσεται; (Βάτραχος
[69]	ἰατρεύεις; {Ὅτι} ὁ παιδείας ἀμύητος	ὑπάρχων	πῶς ἑτέρους παιδεύσει καὶ διορθώσεται;
[90]	καθ' ἑκάστην ἡμέραν ὠὸν τίκτουσαν.	Ὑπέλαβε	δὲ ἡ γυνὴ ὅτι, ἐὰν
[90]	καθ' ἑκάστην ἡμέραν ὠὸν τίκτουσαν	ὑπέλαβεν	ὅτι, ἐὰν πλείονα αὐτῇ τροφὴν
[83]	ἐγὼ μὲν ἤδη τοῦ βίου	ὑπέξειμι,	ὑμεῖς δ' ἅπερ ἐν τῇ
[59]	κρείττονες ὑμῶν πάντων καὶ ῥωμαλέοι	ὑπὲρ	ἅπαν θηρίον. Ὑπολαβὼν δὲ ὁ
[53]	παρακλήσεως χρὴ καὶ αὐτούς τι	ὑπὲρ	αὑτῶν λογιζομένους δρᾶν. Ὅτι ἀγαπητόν
[53]	συμφορὰς ἐμπίπτοντας χρὴ καὶ αὐτοὺς	ὑπὲρ	ἑαυτῶν κοπιᾶν καὶ οὕτω τοῦ
[99]	μάτην παρήχθημεν ἐν τῷ βίῳ·	ὑπὲρ	πάντα γὰρ τὰ φυτὰ βιαίως
[79]	μὴ ἐπιλαθόμενος τὸν γεωργόν ποτε	ὑπὲρ	τοίχου ὁρῶν καθήμενον εὐολίσθου, τὸ
[87]	δὲ ἔλεγε τὸν μὲν μισθὸν	ὑπεσχῆσθαι,	ἐὰν θεραπεύσῃ αὐτῆς τὰς ὁράσεις,
[85]	τοιοῦτον μηδ' ὅλως. Τοῦτο δ'	ὑπῆρχε	στρουθῶν κατοικεσία ἅμα τεττίγων φωνούντων,
[52]	εἶχεν, ὧν ἡ μὲν νέα	ὑπῆρχεν,	ἡ δὲ πρεσβῦτις. Καὶ ἡ
[100]	τοσοῦτόν ἐστι δεινόν, ὅτε τις	ὑπὸ	ἀλλοτρίων ἀνθρώπων πάθῃ τι τῶν
[52]	ἀπέσπα. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ	ὑπὸ	ἀμφοτέρων ἐν μέρει τιλλομένῳ φαλακρὸν
[82]	πεπηγότα, τοῦτον ἐλεήσας καὶ λαβὼν	ὑπὸ	κόλπον ἔθετο. Θερμανθεὶς δὲ ἐκεῖνος
[82]	ὁδεύων ὥρᾳ, ὡς ἐθεάσατο ἔχιν	ὑπὸ	κρύους διαφθειρόμενον, τοῦτον ἐλεήσας ἀνείλατο
[82]	τις χειμῶνος ὥρᾳ ὄφιν εὑρὼν	ὑπὸ	κρύους πεπηγότα, τοῦτον ἐλεήσας καὶ
[82]	οὗ ἐλυπήθη. ~(Γεωργὸς καὶ ὄφις	ὑπὸ	κρύους πεπηγώς. Γεωρός τις χειμῶνος
[74]	ἐντύχοι. Ἐξαίφνης οὖν εὗρε τοῦτον	ὑπὸ	λέοντος ἐσθιόμενον. Στενάξας οὖν ἔφη·
[79]	ἄμοιρος αὐτῷ χάριτος κατεφάνη, ἀλλ'	ὑπὸ	τεῖχος σαθρὸν καθήμενον ἰδών, προσπετάσας
[81]	γονεῦσιν. Τότε ὁ πατὴρ πληγεὶς	ὑπὸ	τῆς λύπης πέλεκυν λαβὼν καὶ
[88]	σοφίζεται. Κεκαρωμένον γ` ὰρ αὐτὸν	ὑπὸ	τῆς μέθης παρατηρήσασα καὶ νεκροῦ
[97]	Διογένης ὁ κυνικὸς φιλόσοφος λοιδορούμενος	ὑπό	τινος φαλακροῦ εἶπεν· Ἐγὼ μὲν
[87]	ἀναβλέπειν ἐχούσης τὴν ὥραν ἐκείνην	ὑπὸ	τοῦ χρίσματος, αὐτὸς ἕν τι
[82]	ἐπειρᾶτο. Ὁ δὲ μέχρι μὲν	ὑπὸ	τοῦ ψύχους συνείχετο, ἠρέμει· ἐπειδὴ
[53]	εὐνοίας τυγχάνειν ἢ ἑαυτῶν ἀμελοῦντας	ὑπὸ	τῶν δαιμόνων περισώζεσθαι. Τοὺς εἰς
[100]	πάθῃ τι τῶν ἀπαισίων ὅσον	ὑπὸ	τῶν οἰκείων. (Δρυοτόμοι καὶ δρῦς.
[51]	Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε	ὑπὸ	τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ
[100]	δεινότερόν ἐστι λύπη, ὅταν τις	ὑπὸ	τῶν συγγενῶν πάθῃ τι ἢ
[80]	χρή. ~(Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς	ὑπὸ	χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῇ ἐπαύλει,
[80]	ἀπέχονται. (Γεωργὸς καὶ κύνες. Γεωργὸς	ὑπὸ	χειμῶνος ἐναποληφθεὶς ἐν τῷ προαστείῳ
[59]	συμπνίγοντι ὁμοίαν. Καὶ ὁ ἄνθρωπος	ὑποδείξας	ταῦτ' ἔφη· Ἴδε πῶς ἐσμεν
[59]	λέοντα πνίγοντος. Ὁ δὲ ἀνὴρ	ὑποδείξας	τῷ λέοντι ἔφη· Ὁρᾷς σὺ
[55]	πολλῆς χαρᾶς κατῆλθεν εἰς τὸν	ὑποδειχθέντα	αὐτῷ τόπον δρομαῖος ψηλαφῶν τὸ
[59]	γλύφειν, πολλοὺς ἂν ἄνδρας εἶδες	ὑποκάτω	λέοντος. Ὅτι πολλοὶ καυχῶνται διὰ
[59]	γλύφειν λίθους, πολλοὺς ἂν εἶδες	ὑποκάτω	λεόντων. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[63]	ἐλέγχει τοὺς πλεονέκτας καὶ ἐν	ὑποκρίσει	βιοῦντας. ~Ἀρότης καὶ λύκος. Ἀρότης
[63]	ὁ μῦθος πλεονέκτας τοὺς ἐν	ὑποκρίσει	καὶ κενοδοξίᾳ βιοῦντας ἐλέγχει. (Ἄρκτος
[76]	κἂν πρὸς βραχύ τις ἐν	ὑποκρίσει	μορφῶται καὶ κρύπτηται, ἡ φύσις
[59]	καὶ ῥωμαλέοι ὑπὲρ ἅπαν θηρίον.	Ὑπολαβὼν	δὲ ὁ λέων οὕτως ἔφη·
[60]	πράττει, ἔφη· Τὸ ἔδεσμα καταψύχω.	Ὑπολαβὼν	δὲ ὁ σάτυρος· Ἀλλ' ἔγωγε,
[68]	τόδε τὸ φρέαρ. Ὁ δὲ	ὑπολαβὼν	εἶπεν· Ἂν οὖν καὶ τὸ
[56]	αὐτῷ συνοικῆσαι. Ὁ δὲ κναφεὺς	ὑπολαβὼν	ἔφη· Ἀλλ' οὐκ ἂν τοῦτο
[51]	τοῦτο. Τῶν δὲ παρόντων τις	ὑπολαβὼν	ἔφη αὐτῷ· Ὦ οὗτος, εἰ
[87]	τέλος παντάπασιν αὐτῇ θεραπευθείσῃ μηδὲν	ὑπολειφθῆναι.	Τοῦ δ' ἰατροῦ τοὺς συμφωνηθέντας
[59]	ἐσμεν ὑμῶν κρείττονες. Κακεῖνος εἶπεν	ὑπομειδιάσας·	Εἰ λέοντες ᾔδεισαν γλύφειν, πολλοὺς
[77]	αἷμα φέρεσθαι. Ἡ δὲ ἐτέρπετο	ὑπονοοῦσά	τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖσθαι, μεχρὶ
[52]	τρίχας περιαιρουμένη. Ἡ δὲ νεωτέρα	ὑποστελλομένη	γέροντα ἐραστὴν ἔχειν τὰς πολιὰς
[79]	ἔρριψε. Καὶ ἀναλαβόμενος αὐτὸ καὶ	ὑποστρέψας	εὗρε τὸ τεῖχος συμπεπτωκὸς ἔνθα
[94]	αὐτὸς μόνος βοᾷ. Ὁ δὲ	ὑποτυχὼν	εἶπεν· Ἀλλ' ἔγωγε οὐ μάτην
[55]	ἔπαυλιν οἰκοῦντες. Καὶ ὁ γναφεὺς	ὑποτυχὼν	ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε τοῦτο παντελῶς
[56]	ἔπαυλιν οἰκοῦντες. Καὶ ὁ γναφεὺς	ὑποτυχὼν	ἔφη· Ἀλλ' ἔμοιγε τοῦτο παντελῶς
[95]	Εἷς δέ τις τῶν δελφίνων	ὑποτυχὼν	ἔφη πρὸς αὐτήν· Ἀλλ' ἡμῖν
[51]	ἐπιδημήσωσι. Τῶν δὲ παρόντων τις	ὑποτυχὼν	ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλ' ὦ
[95]	Εἷς δέ τις τῶν δελφίνων	ὑποτυχὼν	ἔφη τρὸς αὐτόν· Ἀλλ' ἡμῖν
[71]	τὴν αὐτῶν ὁμόνοιαν οὐκ ἠδύνατο·	ὑπούλοις	δὲ λόγοις διαβαλὼν ἐχώρισεν ἀπ'
[79]	ὁ ἀνήρ· μικρὸν γὰρ ἐκείνου	ὑποχωρήσαντος,	ἐπιχθόνιον ἐγεγόνει τὸ τῆς ἀνύψωμα
[60]	τὰς χεῖρας διὰ τὸ κρύος.	Ὕστερον	δὲ παρατεθείσης αὐτοῖς τραπέζης καὶ
[66]	τὰ βάθη τῆς λιμνης ἐνέδυσαν.	Ὕστερον	δὲ, ὡς ἀκίνητον ἦν τὸ
[81]	παρακειμένην πέτραν διέκοψεν. Εὐλαβηθεὶς δὲ	ὕστερον	παρεκάλει αὐτὸν ὅπως αὐτῷ διαλλαγῇ.
[66]	καθ' αὐτῶν ὕδρον αὐτοῖς ἔπεμψεν,	ὑφ'	οὗ συλλαμβανόμενοι κατησθίοντο. Ὁ λόγος
[87]	συμμυούσης καθ' ἕκαστον τῶν σκευῶν	ὑφαιρούμενος.	Ἐπειδὴ δὲ πάντα ἐκφορήσας κἀκείνην
[87]	τι τῶν τῆς οἰκίας σκευῶν	ὑφαιρούμενος	ὁσημέραι ἀπῄει. Ἡ μὲν οὖν
[58]	βαπτίσας, τῇ κέρκῳ ταύτης προσδήσας	ὑφῆψε	πυρί. Ταύτην δὲ ὁ δαίμων
[58]	ἐλαίῳ βεβρεγμένα τῆ οὐρᾷ προσδήσας	ὑφῆψε.	Ταύτην δὲ δαίμων εἰς τὰς
[99]	τὰ φυτὰ βιαίως τὴν τομὴν	ὑφιστάμεθα.	Καὶ ὁ Ζεύς· Ὑμεῖς αὐταὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/05/2005