Fable |
[91] |
ἐπὶ
θανάτῳ.
Θεασάμενος
δέ
τις
|
αὐτὴν |
ἀπαγομένην
ἐκ
τῶν
δικαστηρίων
ἔφη· |
[87] |
δ'
ἰατροῦ
τοὺς
συμφωνηθέντας
μισθοὺς
|
αὐτὴν |
ἀποιτοῦντος,
ὡς
καθαρῶς
βλέπουσαν
ἤδη, |
[91] |
ἐντεῦθεν
ἔχουσα.
Γραψάμενοι
δέ
τινες
|
αὐτὴν |
ἀσεβείας
εἷλον
καὶ
καταδικασθεῖσαν
ἀπῆγον |
[92] |
ὁ
βοῦς
ἐμειδίασε
καὶ
πρὸς
|
αὐτὴν |
εἶπεν·
Ὦ
δάμαλις,
διὰ
τοῦτο |
[76] |
ἐλεήσασα
αὐτῆς
τὸ
πάθος
μετετύπωσεν
|
αὐτὴν |
εἰς
κόρην
εὐειδῆ,
καὶ
οὕτως |
[76] |
θεὸς
ἀγανακτήσασα
κατ'
αὐτῆς
πάλιν
|
αὐτὴν |
εἰς
τὴν
ἀρχαίαν
φύσιν
ἀποκατέστησεν. |
[63] |
ἀκηκουῖα
ταῦτα
ἐμειδίασε
καὶ
πρὸς
|
αὐτὴν |
ἐλάλει·
Εἴθε
τοὺς
νεκροὺς
ἤσθιες |
[91] |
δίκην
ἀπήγαγον
καὶ
κατηγορήσαντες
κατεδίκασαν
|
αὐτὴν |
ἐπὶ
θανάτῳ.
Θεασάμενος
δέ
τις |
[87] |
μὴ
βουλομένης
αὐτῆς
ἀποδοῦναι,
ἤγαγεν
|
αὐτὴν |
ἐπὶ
τοὺς
ἄρχοντας.
Ἡ
δὲ |
[100] |
ἐξ
αὐτῆς
σφῆνας
ποιήσαντες
ἔσχιζον
|
αὐτὴν |
εὐκόλως.
Ἡ
δὲ
ἔφη·
Οὐ |
[91] |
θάνατον.
Ἰδὼν
δέ
τις
ἀπαγομένην
|
αὐτὴν, |
ἔφη·
Ἡ
τὰς
τῶν
θεῶν |
[87] |
παρεκάλεσεν.
Ὁ
δὲ
εἰσιών,
ὁπότε
|
αὐτὴν |
ἔχριε,
διετέλει
ἐκείνης
συμμυούσης
καθ' |
[84] |
εὑρὼν
ἐν
γῇ
σκάπτων
ἔστεφεν
|
αὐτὴν |
καθ'
ἡμέραν
ὡς
εὐεργετηθεὶς
παρ' |
[76] |
καὶ
οὕτως
ὁ
νεανίσκος
θεασάμενος
|
αὐτὴν |
καὶ
ἐρασθεὶς
οἴκαδε
ὡς
ἑαυτὸν |
[76] |
εὐπρέπους
ηὔξατο
τῇ
Ἀφροδίτῃ
ὅπως
|
αὐτὴν |
μεταμορφώσῃ
εἰς
γυναῖκά.
Καὶ
ἡ |
[96] |
καὶ
χελιδὼν
καὶ
ἔγχελυς
τὴν
|
αὐτὴν |
ὁδὸν
ἐβάδιζον·
γενομένων
δὲ
αὐτῶν |
[52] |
πλησιάζειν,
διετέλει,
εἴ
ποτε
πρὸς
|
αὐτὴν |
παρεγένετο,
τὰς
μελαίνας
αὐτοῦ
τρίχας |
[91] |
βιοποριστοῦσα.
Ἐπὶ
τούτοις
ἐγγραφόμενοί
τινες
|
αὐτὴν |
ὡς
καινοτομοῦσαν
περὶ
τὰ
θεῖα, |