Vers
[850]	στένομαι, καὶ δόλος οὐδεὶς ~μὴ	κ	φρενὸς ὀρθῶς με λιγαίνειν. ~ἰὼ
[550]	βλαστάνει βουλεύματα. ~τούτῳ σοφούς τε	κἀγαθοὺς	ἀντηρέτας ~πέμπειν ἐπαινῶ. δεινὸς ὃς
[250]	τοῖς πολισσούχοις θεοῖς, ~πεδιονόμοις τε	κἀγορᾶς	ἐπισκόποις, ~Δίρκης τε πηγαῖς, ὕδατί
[250]	φιλοστόνως θεοῖς, ~μηδ᾽ ἐν ματαίοις	κἀγρίοις	ποιφύγμασιν· ~οὐ γάρ τι μᾶλλον
[0]	εὖ τελεῖ θεός. ~σκοποὺς δὲ	κἀγὼ	καὶ κατοπτῆρας στρατοῦ ~ἔπεμψα, τοὺς
[50]	τῶνδε καιρὸν ὅστις ὤκιστος λαβέ·	~κἀγὼ	τὰ λοιπὰ πιστὸν ἡμεροσκόπον ~ὀφθαλμὸν
[1000]	με χρὴ ~δήμου προβούλοις τῆσδε	Καδμείας	πόλεως· ~Ἐτεοκλέα μὲν τόνδ᾽ ἐπ᾽
[650]	κάκιστ᾽ αὐδωμένῳ· ~ἀλλ᾽ ἄνδρας Ἀργείοισι	Καδμείους	ἅλις ~ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· αἷμα
[0]	ληφθῶ δόλῳ. ~(Ἄγγελος) ~Ἐτεόκλεες, φέριστε	Καδμείων	ἄναξ, ~ἥκω σαφῆ τἀκεῖθεν ἐκ
[500]	ὑπέρτερον, ~ἦ μὴν λαπάξειν ἄστυ	Καδμείων	βίᾳ ~Διός· τόδ᾽ αὐδᾷ μητρὸς
[0]	πόλει κατασκαφὰς ~θέντες λαπάξειν ἄστυ	Καδμείων	βίᾳ, ~ἢ γῆν θανόντες τήνδε
[1000]	Καδμείων τέλει. ~(Ἀντιγόνη) ~ἐγὼ δὲ	Καδμείων	γε προστάταις λέγω· ~ἢν μή
[500]	~φέρει δ᾽ ὑφ᾽ αὑτῇ φῶτα	Καδμείων	ἕνα, ~ὡς πλεῖστ᾽ ἐπ᾽ ἀνδρὶ
[1050]	μάκαρας καὶ Διὸς ἰσχὺν ~ὅδε	Καδμείων	ἤρυξε πόλιν ~μὴ νατραπῆναι μηδ᾽
[0]	ὧν Ζεὺς ἀλεξητήριος ~ἐπώνυμος γένοιτο	Καδμείων	πόλει. ~ὑμᾶς δὲ χρὴ νῦν,
[1000]	φίλων ὕπο. ~τοιαῦτ᾽ ἔδοξε τῷδε	Καδμείων	τέλει. ~(Ἀντιγόνη) ~ἐγὼ δὲ Καδμείων
[1000]	ἁρπαγὴν κυσίν, ~ὡς ὄντ᾽ ἀναστατῆρα	Καδμείων	χθονός, ~εἰ μὴ θεῶν τις
[300]	Διογενεῖς ~θεοί, πόλιν καὶ στρατὸν	~Καδμογενῆ	ῥύεσθε. ~ποῖον δ᾽ ἀμείψεσθε γαίας
[100]	δαΐων ἅλωσιν. ~Ἀργέιοι δὲ πόλισμα	Κάδμου	~κυκλοῦνται· φόβος δ᾽ ἀρῄων ὅπλων
[50]	~ἐλευθέραν δὲ γῆν τε καὶ	Κάδμου	πόλιν ~ζυγοῖσι δουλίοισι μήποτε σχεθεῖν·
[0]	~Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας ~(Ἐτεοκλής)	~Κάδμου	πολῖται, χρὴ λέγειν τὰ καίρια
[800]	καὶ πολιοῦχοι ~δαίμονες, οἳ δὴ	Κάδμου	πύργους ~τούσδε ῥύεσθε, ~πότερον χαίρω
[100]	Ἄρης, φεῦ, φεῦ, πόλιν ἐπώνυμον	~Κάδμου	φύλαξον κήδεσαί τ᾽ ἐναργῶς. ~καὶ
[400]	ὀρθῶς ἐνδίκως τ᾽ ἐπώνυμον, ~καὐτὸς	καθ᾽	αὑτοῦ τήνδ᾽ ὕβριν μαντεύσεται. ~ἐγὼ
[700]	~μελαμπαγὲς αἷμα φοίνιον, ~τίς ἂν	καθαρμοὺς	πόροι, ~τίς ἄν σφε λούσειεν;
[650]	~ἐς χεῖρας ἐλθεῖν· αἷμα γὰρ	καθάρσιον.	~ἀνδροῖν δ᾽ ὁμαίμοιν θάνατος ὧδ᾽
[200]	~ἔστι· θεοῦ δ᾽ ἔτ᾽ ἰσχὺς	καθυπερτέρα·	~πολλάκι δ᾽ ἐν κακοῖσι τὸν
[700]	δ᾽ ἂν αὐτοκτόνως ~αὐτοδάικτοι θάνωσι,	~καὶ	γαΐα κόνις πίῃ ~μελαμπαγὲς αἷμα
[1050]	ἴμεν καὶ συνθάψομεν ~αἵδε προπομποί.	καὶ	γὰρ γενεᾷ ~κοινὸν τόδ᾽ ἄχος,
[50]	ἔσῃ. ~(Ἐτεοκλής) ~ὦ Ζεῦ τε	καὶ	Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοί, ~Ἀρά
[800]	δῆτα δύσποτμον γένος. ~τοιαῦτα χαίρειν	καὶ	δακρύεσθαι πάρα· ~πόλιν μὲν εὖ
[500]	~δαίμονος, ἐχθρὸν εἴκασμα βροτοῖς τε	καὶ	~δαροβίοισι θεοῖσιν, ~πρόσθε πυλᾶν κεφαλὰν
[450]	τόνδε, σὺν τύχῃ δέ τῳ·	~καὶ	δὴ πέπεμπται κόμπον ἐν χεροῖν
[1050]	δίκαιον ξυνεπαινεῖ. ~μετὰ γὰρ μάκαρας	καὶ	Διὸς ἰσχὺν ~ὅδε Καδμείων ἤρυξε
[850]	~στρόφον ἐσθῆσιν περιβάλλονται, ~κλαίω, στένομαι,	καὶ	δόλος οὐδεὶς ~μὴ κ φρενὸς
[50]	~ἐκθαμνίσητε δῃάλωτον, Ἑλλάδος ~φθόγγον χέουσαν,	καὶ	δόμους ἐφεστίους· ~ἐλευθέραν δὲ γῆν
[1000]	πῆμα πατρὶ πάρευνον. ~(Κῆρυξ) ~δοκοῦντα	καὶ	δόξαντ᾽ ἀπαγγέλλειν με χρὴ ~δήμου
[450]	θανὼν τροφεῖα πληρώσει χθονί, ~ἢ	καὶ	δύ᾽ ἄνδρε καὶ πόλισμ᾽ ἐπ᾽
[950]	ἐν πύλαις, ~ἐν αἷς ἐθείνοντο,	καὶ	δυοῖν κρατήσας ~ἔληξε δαίμων. ~(Ἀντιγόνη)
[800]	ἀσινεῖ σωτῆρι ~ἢ τοὺς μογεροὺς	καὶ	δυσδαίμονας ~ἀτέκνους κλαύσω πολεμάρχους; ~οἳ
[900]	αἰνομόροις, ~δι᾽ ὧν νεῖκος ἔβα	~{καὶ}	θανάτου τέλος. ~ἐμοιράσαντο δ᾽ ὀξυκάρδιοι
[1000]	δορὶ ~τῷ τοῦδ᾽ ἄγος δὲ	καὶ	θανὼν κεκτήσεται ~θεῶν πατρῴων, οὓς
[550]	διὰ στόμα· ~ἦ τοῖον ἔργον	καὶ	θεοῖσι προσφιλές, ~καλόν τ᾽ ἀκοῦσαι
[600]	τόνδε τείσασθαι τρόπον. ~τοιαῦτ᾽ ἀυτεῖ	καὶ	θεοὺς γενεθλίους ~καλεῖ πατρῴας γῆς
[550]	καὶ λέγειν μεθυστέροις, ~πόλιν πατρῴαν	καὶ	θεοὺς τοὺς ἐγγενεῖς ~πορθεῖν, στράτευμ᾽
[600]	ἀνδράσιν δίκαιος ὢν ~ἐχθροξένοις τε	καὶ	θεῶν ἀμνήμοσιν, ~ταὐτοῦ κυρήσας ἐκδίκως
[0]	ὥστε συμπρεπές, ~πόλει τ᾽ ἀρήγειν	καὶ	θεῶν ἐγχωρίων ~βωμοῖσι, τιμὰς μὴ
[650]	πόλιν. ~(Ἐτεοκλής) ~ὦ θεομανές τε	καὶ	θεῶν μέγα στύγος, ~ὦ πανδάκρυτον
[0]	λοχαγέται, ~ταυροσφαγοῦντες ἐς μελάνδετον σάκος	~καὶ	θιγγάνοντες χερσὶ ταυρείου φόνου, ~Ἄρη
[50]	ἐφεστίους· ~ἐλευθέραν δὲ γῆν τε	καὶ	Κάδμου πόλιν ~ζυγοῖσι δουλίοισι μήποτε
[700]	λόγῳ. ~(Χορός) ~νίκην γε μέντοι	καὶ	κακὴν τιμᾷ θεός. ~(Ἐτεοκλής) ~οὐκ
[850]	~ἰὼ ἰὼ δύσφρονες, ~φίλων ἄπιστοι	καὶ	κακῶν ἀτρύμονες, ~δόμους πατρῴους ἑλόντες
[650]	μᾶλλον ἐνδικώτερος; ~ἄρχοντί τ᾽ ἄρχων	καὶ	κασιγνήτῳ κάσις, ~ἐχθρὸς σὺν ἐχθρῷ
[1000]	δοκησάτω τινί. ~τάφον γὰρ αὐτῷ	καὶ	κατασκαφὰς ἐγώ, ~γυνή περ οὖσα,
[600]	σοῦ κασίγνητον, πόλει ~οἵας ἀρᾶται	καὶ	κατεύχεται τύχας· ~πύργοις ἐπεμβὰς κἀπικηρυχθεὶς
[650]	γενείου ξυλλογῇ τριχώματος, ~Δίκη προσεῖδε	καὶ	κατηξιώσατο· ~οὐδ᾽ ἐν πατρῴας μὴν
[0]	τελεῖ θεός. ~σκοποὺς δὲ κἀγὼ	καὶ	κατοπτῆρας στρατοῦ ~ἔπεμψα, τοὺς πέποιθα
[350]	διαδρομᾶν ὁμαίμονες· ~ξυμβολεῖ φέρων φέροντι,	~καὶ	κενὸς κενὸν καλεῖ, ~ξύννομον θέλων
[400]	σχεθεῖν. ~τὰς δ᾽ ἀστραπάς τε	καὶ	κεραυνίους βολὰς ~μεσημβρινοῖσι θάλπεσιν προσῄκασεν·
[750]	~πόλις δ᾽ ἐν εὐδίᾳ τε	καὶ	κλυδωνίου ~πολλαῖσι πληγαῖς ἄντλον οὐκ
[600]	~ἁλώσιμον παιᾶν᾽ ἐπεξιακχάσας, ~σοὶ ξυμφέρεσθαι	καὶ	κτανὼν θανεῖν πέλας, ~ἢ ζῶντ᾽
[100]	~Κάδμου φύλαξον κήδεσαί τ᾽ ἐναργῶς.	~καὶ	Κύπρις, ἅτ᾽ εἶ γένους προμάτωρ,
[550]	θεοῖσι προσφιλές, ~καλόν τ᾽ ἀκοῦσαι	καὶ	λέγειν μεθυστέροις, ~πόλιν πατρῴαν καὶ
[350]	Οἰκλείδην σοφόν, ~σαίνειν μόρον τε	καὶ	μάχην ἀψυχίᾳ. ~τοιαῦτ᾽ ἀυτῶν τρεῖς
[350]	γίγνεται καλά. ~Τυδεὺς δὲ μαργῶν	καὶ	μάχης λελιμμένος ~μεσημβριναῖς κλαγγαῖσιν ὡς
[450]	ξὺν βοῇ παρίσταται, ~Ἱππομέδοντος σχῆμα	καὶ	μέγας τύπος· ~ἅλω δὲ πολλήν,
[200]	~σὸν δ᾽ αὖ τὸ σιγᾶν	καὶ	μένειν εἴσω δόμων. ~(Χορός) ~διὰ
[1050]	~(Ἡμιχόριον Α) ~δράτω τι> πόλις	καὶ	μὴ δράτω ~τοὺς κλαίοντας Πολυνείκη.
[400]	τε γὰρ θέλοντος ἐκπέρσειν πόλιν	~καὶ	μὴ θέλοντός φησιν, οὐδὲ τὴν
[1000]	δοκεῖ ~ταφέντ᾽ ἀτίμως τοὐπιτίμιον λαβεῖν,	~καὶ	μήθ᾽ ὁμαρτεῖν τυμβοχόα χειρώματα ~μήτ᾽
[200]	Ἄρης βόσκεται, φόνῳ βροτῶν. ~(Χορός)	~καὶ	μὴν ἀκούω γ᾽ ἱππικῶν φρυαγμάτων.
[350]	πομπίμους χνόας ποδῶν. ~(Ἡμιχόριον Β)	~καὶ	μὴν ἄναξ ὅδ᾽ αὐτὸς Οἰδίπου
[450]	ὑπερκόπῳ ~δορί ποτ᾽ ἐκλαπάξαι. ~(Ἄγγελος)	~καὶ	μὴν τὸν ἐντεῦθεν λαχόντα πρὸς
[400]	τ᾽ οὐ δάκνουσ᾽ ἄνευ δορός.	~καὶ	νύκτα ταύτην ἣν λέγεις ἐπ᾽
[0]	ὅπως γένοισθε πρὸς χρέος τόδε.	~καὶ	νῦν μὲν ἐς τόδ᾽ ἦμαρ
[150]	οἴκῳ καὶ πόλει πλέον κακόν.	~καὶ	νῦν πολίταις τάσδε διαδρόμους φυγὰς
[750]	ἀνδρῶν γὰρ τοσόνδ᾽ ἐθαύμασαν ~θεοὶ	καὶ	ξυνέστιοι πόλεος ὁ ~πολύβατός τ᾽
[650]	παντόλμῳ φρένας. ~τούτοις πεποιθὼς εἶμι	καὶ	ξυστήσομαι ~αὐτός· τίς ἄλλος μᾶλλον
[300]	ἄγεσθαι, ~ἒ ἔ, νέας τε	καὶ	παλαιὰς ~ἱππηδὸν πλοκάμων, περιρρηγνυμένων ~φαρέων.
[950]	σύ. ~(Ἰσμήνη) ~σὺ δ᾽ αὖτε	καὶ	πανάθλιε. ~(Ἀντιγόνη) ~πρὸς φίλου γ᾽
[600]	πλοῖον εὐσεβὴς ἀνὴρ ~ναύταισι θερμοῖς	καὶ	πανουργίᾳ τινὶ ~ὄλωλεν ἀνδρῶν σὺν
[900]	~χερσὶν ὁμοσπόροισιν. ~(Ἰσμήνη) ~ὁμόσποροι δῆτα	καὶ	πανώλεθροι, ~διατομαῖς οὐ φίλοις, ~ἔριδι
[250]	~(Ἐτεοκλής) ~αὐτὴ σὺ δουλοῖς κἀμὲ	καὶ	πᾶσαν πόλιν. ~(Χορός) ~ὦ παγκρατὲς
[750]	ἄλλο δ᾽ ἀείρει ~τρίχαλον, ὃ	καὶ	περὶ πρύμναν ~πόλεως καχλάζει. ~μεταξὺ
[650]	φέρ᾽ ὡς τάχος ~κνημῖδας, αἰχμῆς	καὶ	πέτρων προβλήματα. ~(Χορός) ~μή, φίλτατ᾽
[850]	λύμῃ. ~ἰὼ ἰὼ δωμάτων ~ἐρειψίτοιχοι	καὶ	πικρὰς μοναρχίας ~ἰδόντες, ἤδη διήλλαχθε
[150]	ὁμιλητὸν θράσος, ~δείσασα δ᾽ οἴκῳ	καὶ	πόλει πλέον κακόν. ~καὶ νῦν
[150]	οὐκ ἀνασχετά, ~ἦ ταῦτ᾽ ἄριστα	καὶ	πόλει σωτήρια, ~στρατῷ τε θάρσος
[300]	~ἐμβαλόντες ἄροισθε ~κῦδος τοῖσδε πολίταις.	~καὶ	πόλεως ῥύτορες ἔστ᾽ ~εὔεδροί τε
[250]	τ᾽ Ἰσμηνοῦ λέγω ~εὖ ξυντυχόντων	καὶ	πόλεως σεσωμένης, ~μήλοισιν αἱμάσσοντας ἑστίας
[600]	~λέγει κατάξω δ᾽ ἄνδρα τόνδε	καὶ	πόλιν ~ἕξει πατρῴων δωμάτων τ᾽
[900]	~οὐ> διχόφρονι πότμῳ. ~διήκει δὲ	καὶ	πόλιν στόνος, ~στένουσι πύργοι, ~στένει
[800]	ἀλλήλων φόνῳ. ~ὦ μεγάλε Ζεῦ	καὶ	πολιοῦχοι ~δαίμονες, οἳ δὴ Κάδμου
[1050]	γὰρ γενεᾷ ~κοινὸν τόδ᾽ ἄχος,	καὶ	πόλις ἄλλως ~ἄλλοτ᾽ ἐπαινεῖ τὰ
[450]	χθονί, ~ἢ καὶ δύ᾽ ἄνδρε	καὶ	πόλισμ᾽ ἐπ᾽ ἀσπίδος ~ἑλὼν λαφύροις
[50]	~ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ	καὶ	πολισσοῦχοι θεοί, ~Ἀρά τ᾽ Ἐρινὺς
[800]	~οἳ δῆτ᾽ ὀρθῶς κατ᾽ ἐπωνυμίαν	~καὶ	πολυνεικεῖς ~ὤλοντ᾽ ἀσεβεῖ διανοίᾳ. ~ὦ
[250]	ἀντ᾽ ἐκείνων τοὔπος αἱροῦμαι σέθεν.	~καὶ	πρός γε τούτοις, ἐκτὸς οὖσ᾽
[0]	πόλει. ~ἀλλ᾽ ἔς τ᾽ ἐπάλξεις	καὶ	πύλας πυργωμάτων ~ὁρμᾶσθε πάντες, σοῦσθε
[750]	οὐκ ἐδέξατο. ~στέγει δὲ πύργος,	καὶ	πύλας φερεγγύοις ~ἐφραξάμεσθα μονομάχοισι προστάταις·
[0]	θωρακεῖα, κἀπὶ σέλμασιν ~πύργων στάθητε,	καὶ	πυλῶν ἐπ᾽ ἐξόδοις ~μίμνοντες εὖ
[50]	λοιπὰ πιστὸν ἡμεροσκόπον ~ὀφθαλμὸν ἕξω,	καὶ	σαφηνείᾳ λόγου ~εἰδὼς τὰ τῶν
[100]	οὐκ ἀκούετ᾽ ἀσπίδων κτύπον; ~πέπλων	καὶ	στεφέων πότ᾽ εἰ μὴ νῦν
[200]	μηδ᾽ ἐπίδοιμι τάνδ᾽ ~ἀστυδρομουμέναν πόλιν	καὶ	στράτευμ᾽ ~ἁπτόμενον πυρὶ δαΐῳ. ~(Ἐτεοκλής)
[300]	~παντὶ τρόπῳ, Διογενεῖς ~θεοί, πόλιν	καὶ	στρατὸν ~Καδμογενῆ ῥύεσθε. ~ποῖον δ᾽
[400]	καὶ τὸν Αἰσχύνης θρόνον ~τιμῶντα	καὶ	στυγοῦνθ᾽ ὑπέρφρονας λόγους. ~αἰσχρῶν γὰρ
[100]	λιταῖσί σε θεοκλύτοις ~ἀυτοῦσαι πελαζόμεσθα.	~καὶ	σύ, Λύκει᾽ ἄναξ, Λύκειος γενοῦ
[1050]	κλαίοντας Πολυνείκη. ~ἡμεῖς μὲν ἴμεν	καὶ	συνθάψομεν ~αἵδε προπομποί. καὶ γὰρ
[750]	ἐπικότους τροφᾶς, ~αἰαῖ, πικρογλώσσους ἀράς,	~καί	σφε σιδαρονόμῳ ~διὰ χερί ποτε
[850]	ἀραί. ~διανταίαν λέγεις {πλαγὰν} δόμοισι	καὶ	~σώμασιν πεπλαγμένους, {ἐννέπω} ~ἀναυδάτῳ μένει
[250]	~(Χορός) ~λέγοις ἂν ὡς τάχιστα,	καὶ	τάχ᾽ εἴσομαι. ~(Ἐτεοκλής) ~σίγησον, ὦ
[250]	μολών, ~πρὶν ἀγγέλους σπερχνούς τε	καὶ	ταχυρρόθους ~λόγους ἱκέσθαι καὶ φλέγειν
[650]	κλαίειν οὔτ᾽ ὀδύρεσθαι πρέπει, ~μὴ	καὶ	τεκνωθῇ δυσφορώτερος γόος. ~ἐπωνύμῳ δὲ
[800]	~ὤλοντ᾽ ἀσεβεῖ διανοίᾳ. ~ὦ μέλαινα	καὶ	τελεία ~γένεος Οἰδίπου τ᾽ ἀρά,
[1050]	ἅμα τῷδ᾽ ὥσπερ τε πόλις	~καὶ	τὸ δίκαιον ξυνεπαινεῖ. ~μετὰ γὰρ
[1000]	~πρὸ πάντων δ᾽ ἐμοί. ~(Ἀντιγόνη)	~καὶ	τὸ πρόσω γ᾽ ἐμοί. ~(Ἰσμήνη)
[400]	προστάτην πυλωμάτων, ~μάλ᾽ εὐγενῆ τε	καὶ	τὸν Αἰσχύνης θρόνον ~τιμῶντα καὶ
[0]	πόλει. ~ὑμᾶς δὲ χρὴ νῦν,	καὶ	τὸν ἐλλείποντ᾽ ἔτι ~ἥβης ἀκμαίας
[950]	~(Ἀντιγόνη) ~ὤλεσε δῆτ᾽ ἄγαν> ~(Ἰσμήνη)	~καὶ	τὸν ἐνόσφισεν. ~(Ἀντιγόνη) ~τάλαν γένος.
[0]	τὸν ἐλλείποντ᾽ ἔτι ~ἥβης ἀκμαίας	καὶ	τὸν ἔξηβον χρόνῳ, ~βλαστημὸν ἀλδαίνοντα
[550]	~κακῶν τ᾽ Ἀδράστῳ τῶνδε βουλευτήριον.	~καὶ	τὸν σὸν αὖθις προσθροῶν ὁμόσπορον,
[350]	ἀγγέλου λόγον μαθεῖν· ~σπουδὴ δὲ	καὶ	τοῦδ᾽ οὐκ ἀπαρτίζει πόδα. ~(Ἄγγελος)
[550]	παγκάκως τ᾽ ὀλοίατο. ~ἔστιν δὲ	καὶ	τῷδ᾽ ὃν λέγεις τὸν Ἀρκάδα,
[400]	κομπάζοντα μὴ τρέσας μενεῖ; ~(Ἐτεοκλής)	~καὶ	τῷδε κέρδει κέρδος ἄλλο τίκτεται.
[450]	ἂν Ἄρης σφ᾽ ἐκβάλοι πυργωμάτων.	~καὶ	τῷδε φωτὶ πέμπε τὸν φερέγγυον
[0]	τοὺς πέποιθα μὴ ματᾶν ὁδῷ·	~καὶ	τῶνδ᾽ ἀκούσας οὔ τι μὴ
[50]	βοᾷ γὰρ κῦμα χερσαῖον στρατοῦ·	~καὶ	τῶνδε καιρὸν ὅστις ὤκιστος λαβέ·
[50]	~ἔπνει, λεόντων ὡς Ἄρη δεδορκότων.	~καὶ	τῶνδε πύστις οὐκ ὄκνῳ χρονίζεται·
[1050]	~(Χορός) ~φεῦ φεῦ. ~ὦ μεγάλαυχοι	καὶ	φθερσιγενεῖς ~Κῆρες Ἐρινύες, αἵτ᾽ Οἰδιπόδα
[700]	σίδαρος, ~χθόνα ναίειν διαπήλας, ~ὁπόσαν	καὶ	φθιμένοισιν κατέχειν, ~τῶν μεγάλων πεδίων
[0]	ταυρείου φόνου, ~Ἄρη τ᾽ Ἐνυώ,	καὶ	φιλαίματον Φόβον ~ὡρκωμότησαν ἢ πόλει
[950]	~πρὸς φίλου γ᾽ ἔφθισο. ~(Ἰσμήνη)	~καὶ	φίλον ἔκτανες. ~(Ἀντιγόνη) ~διπλᾶ λέγειν
[250]	τε καὶ ταχυρρόθους ~λόγους ἱκέσθαι	καὶ	φλέγειν χρείας ὕπο. ~(Χορός) ~μέλει,
[0]	οἰωνῶν βοτήρ, ~ἐν ὠσὶ νωμῶν	καὶ	φρεσίν, πυρὸς δίχα, ~χρηστηρίους ὄρνιθας
[650]	παρθένος Δίκη παρῆν ~ἔργοις ἐκείνου	καὶ	φρεσίν, τάχ᾽ ἂν τόδ᾽ ἦν·
[1000]	~(Ἰσμήνη) ~ἰὼ κακά ~(Ἀντιγόνη) ~δώμασι	καὶ	χθονί. ~(Ἰσμήνη) ~πρὸ πάντων δ᾽
[200]	~(Ἐτεοκλής) ~ἀνδρῶν τάδ᾽ ἐστί, σφάγια	καὶ	χρηστήρια ~θεοῖσιν ἕρδειν πολεμίων πειρωμένους
[600]	πάγχυ Πολυνείκους βία. ~ἔχει δὲ	καινοπηγὲς	εὔκυκλον σάκος ~διπλοῦν τε σῆμα
[350]	~ἐν ῥοθίοις φορεῖται. ~δμωίδες δὲ	καινοπήμονες	νέαι· ~τλάμον᾽ εὐνὰν αἰχμάλωτον ~ἀνδρὸς
[700]	χρημάτων δατήριοι. ~(Χορός) ~πιθοῦ γυναιξί,	καίπερ	οὐ στέργων ὅμως. ~(Ἐτεοκλής) ~λέγοιτ᾽
[600]	δὲ σιγᾶν ἢ λέγειν τὰ	καίρια.	~ὅμως δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ φῶτα,
[0]	~Κάδμου πολῖται, χρὴ λέγειν τὰ	καίρια	~ὅστις φυλάσσει πρᾶγος ἐν πρύμνῃ
[50]	κῦμα χερσαῖον στρατοῦ· ~καὶ τῶνδε	καιρὸν	ὅστις ὤκιστος λαβέ· ~κἀγὼ τὰ
[850]	ἀγγέλου λόγος· ~διπλαῖ μέριμναι, διδυμάνορα	~κάκ᾽	αὐτοφόνα, δίμοιρα τέλεια ~τάδε πάθη.
[600]	τελεῖθ᾽ ὡς πόλις εὐτυχῇ, ~δορίπονα	κάκ᾽	ἐκτρέποντες ἐς> γᾶς ~ἐπιμόλους· πύργων
[750]	ἄλγει δυσφορῶν ~μαινομένᾳ κραδίᾳ ~δίδυμα	κάκ᾽	ἐτέλεσεν· ~πατροφόνῳ χερὶ τῶν ~κρεισσοτέκνων
[200]	δ᾽ ἐν κακοῖσι τὸν ἀμάχανον	~κἀκ	χαλεπᾶς δύας ὕπερθ᾽ ὀμμάτων ~κρημναμενᾶν
[1000]	~(Ἀντιγόνη) ~ἰὼ πόνος ~(Ἰσμήνη) ~ἰὼ	κακά	~(Ἀντιγόνη) ~δώμασι καὶ χθονί. ~(Ἰσμήνη)
[1050]	~τραχύς γε μέντοι δῆμος ἐκφυγὼν	κακά.	~(Ἀντιγόνη) ~τράχυν᾽ ἄθαπτος δ᾽ οὗτος
[550]	ἄτερ ~ἔσω πυλῶν ῥέουσαν ἀλδαίνειν	κακά,	~οὐδ᾽ εἰσαμεῖψαι θηρὸς ἐχθίστου δάκους
[700]	~θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις	κακά.	~(Χορός) ~πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον ~θεόν,
[600]	~οὐχ ὡς ἄθυμος οὐδὲ λήματος	κάκῇ,	~ἀλλ᾽ οἶδεν ὥς σφε χρὴ
[150]	διαδρόμους φυγὰς ~θεῖσαι διερροθήσατ᾽ ἄψυχον	κάκην·	~τὰ τῶν θύραθεν δ᾽ ὡς
[700]	~(Χορός) ~νίκην γε μέντοι καὶ	κακὴν	τιμᾷ θεός. ~(Ἐτεοκλής) ~οὐκ ἄνδρ᾽
[550]	παντὶ πράγει δ᾽ ἔσθ᾽ ὁμιλίας	κακῆς	~κάκιον οὐδέν, καρπὸς οὐ κομιστέος·
[600]	πράγει δ᾽ ἔσθ᾽ ὁμιλίας κακῆς	~κάκιον	οὐδέν, καρπὸς οὐ κομιστέος· ~ἄτης
[650]	τέκος, γένῃ ~ὀργὴν ὁμοῖος τῷ	κάκιστ᾽	αὐδωμένῳ· ~ἀλλ᾽ ἄνδρας Ἀργείοισι Καδμείους
[700]	~πόνοι δόμων νέοι παλαιοῖσι ~συμμιγεῖς	κακοῖς.	~παλαιγενῆ γὰρ λέγω ~παρβασίαν ὠκύποινον·
[550]	~Ὁμολωίσιν δὲ πρὸς πύλαις τεταγμένος	~κακοῖσι	βάζει πολλὰ Τυδέως βίαν· ~τὸν
[150]	λακάζειν, σωφρόνων μισήματα; ~μήτ᾽ ἐν	κακοῖσι	μήτ᾽ ἐν εὐεστοῖ φίλῃ ~ξύνοικος
[200]	ἰσχὺς καθυπερτέρα· ~πολλάκι δ᾽ ἐν	κακοῖσι	τὸν ἀμάχανον ~κἀκ χαλεπᾶς δύας
[1050]	κινδύνῳ βαλεῖν. ~(Ἀντιγόνη) ~παθὼν κακῶς	κακοῖσιν	ἀντημείβετο. ~(Κῆρυξ) ~ἀλλ᾽ εἰς ἅπαντας
[700]	~θεόν, οὐ θεοῖς ὁμοίαν, ~παναλαθῆ	κακόμαντιν	~πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινὺν ~τελέσαι τὰς
[50]	~ἰὼ θεοὶ θεαί τ᾽ ὀρόμενον	κακὸν	~βοᾷ τειχέων ὕπερ ἀλεύσατε. ~ὁ
[150]	δ᾽ οἴκῳ καὶ πόλει πλέον	κακόν.	~καὶ νῦν πολίταις τάσδε διαδρόμους
[800]	τελεία ~γένεος Οἰδίπου τ᾽ ἀρά,	~κακόν	με καρδίαν τι περιπίτνει κρύος.
[650]	τοῦδε τοῦ μιάσματος. ~(Ἐτεοκλής) ~εἴπερ	κακὸν	φέροι τις, αἰσχύνης ἄτερ ~ἔστω·
[400]	λόγους. ~αἰσχρῶν γὰρ ἀργός, μὴ	κακὸς	δ᾽ εἶναι φιλεῖ. ~σπαρτῶν δ᾽
[900]	~θακτὸς σίδαρος· πικρὸς δὲ χρημάτων	~κακὸς	δατητὰς Ἄρης ἀρὰν πατρῴαν ~τιθεὶς
[650]	~(Χορός) ~ἀλλὰ σὺ μὴ ποτρύνου·	κακὸς	οὐ κεκλήσῃ ~βίον εὖ κυρήσας·
[200]	γένος· ~ἀλλ᾽ ὡς πολίτας μὴ	κακοσπλάγχνους	τιθῇς, ~εὔκηλος ἴσθι μηδ᾽ ἄγαν
[650]	σε θυμοπληθὴς ~δορίμαργος ἄτα φερέτω·	κακοῦ	δ᾽ ~ἔκβαλ᾽ ἔρωτος ἀρχάν. ~(Ἐτεοκλής)
[650]	~οὐδ᾽ ἐν πατρῴας μὴν χθονὸς	κακουχίᾳ	~οἶμαί νιν αὐτῷ νῦν παραστατεῖν
[800]	γὼ τάλαινα, μάντις εἰμὶ τῶν	κακῶν.	~(Ἄγγελος) ~οὐδ᾽ ἀμφιλέκτως μὴν κατεσποδημένοι
[1000]	ἐμοί. ~(Ἰσμήνη) ~ἰὼ ἰὼ δυστόνων	κακῶν,	ἄναξ. ~(Ἀντιγόνη) ~ἰὼ πάντων πολυστονώτατοι.
[850]	ἰὼ δύσφρονες, ~φίλων ἄπιστοι καὶ	κακῶν	ἀτρύμονες, ~δόμους πατρῴους ἑλόντες ~μέλεοι
[750]	~ἔτλα· παράνοια συνᾶγε ~νυμφίους φρενώλεις.	~κακῶν	δ᾽ ὥσπερ θάλασσα κῦμ᾽ ἄγει·
[650]	μόνον γὰρ κέρδος ἐν τεθνηκόσι·	~κακῶν	δὲ κᾀσχρῶν οὔτιν᾽ εὐκλείαν ἐρεῖς.
[550]	πόλεως ταράκτορα, ~μέγιστον Ἄργει τῶν	κακῶν	διδάσκαλον, ~Ἐρινύος κλητῆρα, πρόσπολον φόνου,
[550]	διδάσκαλον, ~Ἐρινύος κλητῆρα, πρόσπολον φόνου,	~κακῶν	τ᾽ Ἀδράστῳ τῶνδε βουλευτήριον. ~καὶ
[1000]	πατρός. ~τοιγὰρ θέλουσ᾽ ἄκοντι κοινώνει	κακῶν	~ψυχή, θανόντι ζῶσα συγγόνῳ φρενί.
[1050]	τήνδε κινδύνῳ βαλεῖν. ~(Ἀντιγόνη) ~παθὼν	κακῶς	κακοῖσιν ἀντημείβετο. ~(Κῆρυξ) ~ἀλλ᾽ εἰς
[200]	~μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου	κακῶς·	~πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας
[350]	μάντις· οὐ γὰρ σφάγια γίγνεται	καλά.	~Τυδεὺς δὲ μαργῶν καὶ μάχης
[500]	ἀνὴρ ~μέτοικος, Ἄργει δ᾽ ἐκτίνων	καλὰς	τροφάς, ~πύργοις ἀπειλεῖ τοῖσδ᾽ ἃ
[550]	τ᾽ ἐν τελευτῇ τοὔνομ᾽ ἐνδατούμενος,	~καλεῖ.	λέγει δὲ τοῦτ᾽ ἔπος διὰ
[350]	φέρων φέροντι, ~καὶ κενὸς κενὸν	καλεῖ,	~ξύννομον θέλων ἔχειν, ~οὔτε μεῖον
[600]	~τοιαῦτ᾽ ἀυτεῖ καὶ θεοὺς γενεθλίους	~καλεῖ	πατρῴας γῆς ἐποπτῆρας λιτῶν ~τῶν
[500]	αὐδᾷ μητρὸς ἐξ ὀρεσκόου ~βλάστημα	καλλίπρῳρον,	ἀνδρόπαις ἀνήρ· ~στείχει δ᾽ ἴουλος
[1000]	~τέθνηκεν οὗπερ τοῖς νέοις θνῄσκειν	καλόν.	~οὕτω μὲν ἀμφὶ τοῦδ᾽ ἐπέσταλται
[550]	τοῖον ἔργον καὶ θεοῖσι προσφιλές,	~καλόν	τ᾽ ἀκοῦσαι καὶ λέγειν μεθυστέροις,
[200]	δαΐῳ. ~(Ἐτεοκλής) ~μή μοι θεοὺς	καλοῦσα	βουλεύου κακῶς· ~πειθαρχία γάρ ἐστι
[1000]	~κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος. ~καὐτὴ	καλύψω,	μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν· ~θάρσει,
[750]	πύλας φερεγγύοις ~ἐφραξάμεσθα μονομάχοισι προστάταις·	~καλῶς	ἔχει τὰ πλεῖστ᾽ ἐν ἓξ
[0]	~χρόνον γὰρ ἤδη τόνδε πυργηρουμένοις	~καλῶς	τὰ πλείω πόλεμος ἐκ θεῶν
[250]	τυχεῖν. ~(Ἐτεοκλής) ~αὐτὴ σὺ δουλοῖς	κἀμὲ	καὶ πᾶσαν πόλιν. ~(Χορός) ~ὦ
[200]	~πρύμνηθεν ηὗρε μηχανὴν σωτηρίας, ~νεὼς	καμούσης	ποντίῳ πρὸς κύματι ~(Χορός) ~ἀλλ᾽
[750]	νῦν δὲ τρέω ~μὴ τελέσῃ	καμψίπους	Ἐρινύς. ~(Ἄγγελος) ~θαρσεῖτε, παῖδες μητέρων
[250]	τὰ κρείσσω, ξυμμάχους εἶναι θεούς·	~κἀμῶν	ἀκούσασ᾽ εὐγμάτων, ἔπειτα σὺ ~ὀλολυγμὸν
[1000]	συνθάπτειν θέλῃ, ~ἐγώ σφε θάψω	κἀνὰ	κίνδυνον βαλῶ ~θάψασ᾽ ἀδελφὸν τὸν
[600]	δ᾽ ἔκτοθεν ~βαλὼν Ζεύς σφε	κάνοι	κεραυνῷ. ~(Ἄγγελος) ~τὸν ἕβδομον δὴ
[400]	~ἡ γλῶσσ᾽ ἀληθὴς γίγνεται κατήγορος·	~Καπανεὺς	δ᾽ ἀπειλεῖ, δρᾶν παρεσκευασμένος, ~θεοὺς
[400]	μὲν οὕτως εὐτυχεῖν δοῖεν θεοί·	~Καπανεὺς	δ᾽ ἐπ᾽ Ἠλέκτραισιν εἴληχεν πύλαις,
[500]	βέλη. ~ἐλθὼν δ᾽ ἔοικεν οὐ	καπηλεύσειν	μάχην, ~μακρᾶς κελεύθου δ᾽ οὐ
[0]	σοῦσθε σὺν παντευχίᾳ, ~πληροῦτε θωρακεῖα,	κἀπὶ	σέλμασιν ~πύργων στάθητε, καὶ πυλῶν
[0]	~λέγει μεγίστην προσβολὴν Ἀχαιίδα ~νυκτηγορεῖσθαι	κἀπιβουλεύσειν	πόλει. ~ἀλλ᾽ ἔς τ᾽ ἐπάλξεις
[600]	καὶ κατεύχεται τύχας· ~πύργοις ἐπεμβὰς	κἀπικηρυχθεὶς	χθονί, ~ἁλώσιμον παιᾶν᾽ ἐπεξιακχάσας, ~σοὶ
[300]	ἄγει, φονεύει, ~τὰ δὲ πυρφορεῖ·	καπνῷ	~{δὲ} χραίνεται πόλισμ᾽ ἅπαν· ~μαινόμενος
[1000]	σπλάγχνον, οὗ πεφύκαμεν, ~μητρὸς ταλαίνης	κἀπὸ	δυστήνου πατρός. ~τοιγὰρ θέλουσ᾽ ἄκοντι
[400]	ἀπειλεῖ, δρᾶν παρεσκευασμένος, ~θεοὺς ἀτίζων,	κἀπογυμνάζων	στόμα ~χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸς ὢν
[800]	πύργους ~τούσδε ῥύεσθε, ~πότερον χαίρω	κἀπολολύξω	~πόλεως ἀσινεῖ σωτῆρι ~ἢ τοὺς
[1050]	προπέμπειν ἐπὶ τύμβον ~ἀλλὰ φοβοῦμαι	κἀποτρέπομαι	~δεῖμα πολιτῶν. ~σύ γε μὴν
[950]	γόοισι φρήν. ~(Ἰσμήνη) ~ἐντὸς δὲ	καρδία	στένει. ~(Ἀντιγόνη) ~ἰὼ ἰὼ πάνδυρτε
[800]	Οἰδίπου τ᾽ ἀρά, ~κακόν με	καρδίαν	τι περιπίτνει κρύος. ~ἔτευξα τύμβῳ
[250]	οὐχ ὑπνώσσει κέαρ· ~γείτονες δὲ	καρδίας	~μέριμναι ζωπυροῦσι τάρβος ~τὸν ἀμφιτειχῆ
[600]	σφε χρὴ τελευτῆσαι μάχῃ, ~εἰ	καρπὸς	ἔσται θεσφάτοισι Λοξίου· ~φιλεῖ δὲ
[600]	ἔσθ᾽ ὁμιλίας κακῆς ~κάκιον οὐδέν,	καρπὸς	οὐ κομιστέος· ~ἄτης ἄρουρα θάνατον
[350]	εἰκάσαι λόγος πάρα. ~παντοδαπὸς δὲ	καρπὸς	χαμάδις πεσὼν ~ἀλγύνει κυρήσας· πικρὸν
[550]	θέλει, ~βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς	καρπούμενος,	~ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει
[650]	ἀρχάν. ~(Ἐτεοκλής) ~ἐπεὶ τὸ πρᾶγμα	κάρτ᾽	ἐπισπέρχει θεός, ~ἴτω κατ᾽ οὖρον
[850]	~ἰδόντες, ἤδη διήλλαχθε ~σὺν σιδάρῳ.	~κάρτα	δ᾽ ἀληθῆ πατρὸς Οἰδιπόδα ~πότνι᾽
[900]	δὲ γαίᾳ ~ζόα φονορύτῳ ~μέμεικται·	κάρτα	δ᾽ εἴσ᾽ ὅμαιμοι. ~(Χορός) ~πικρὸς
[400]	ὧν Ἄρης ἐφείσατο, ~ῥίζωμ᾽ ἀνεῖται,	κάρτα	δ᾽ ἔστ᾽ ἐγχώριος, ~Μελάνιππος· ἔργον
[400]	Ἄρης κρινεῖ· ~Δίκη δ᾽ ὁμαίμων	κάρτα	νιν προστέλλεται ~εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ
[650]	τεκνωθῇ δυσφορώτερος γόος. ~ἐπωνύμῳ δὲ	κάρτα,	Πολυνείκει λέγω, ~τάχ᾽ εἰσόμεσθα τοὐπίσημ᾽
[500]	ἡσσωμένων, ~εἰ Ζεύς γε Τυφῶ	καρτερώτερος	μάχῃ· ~εἰκὸς δὲ πράξειν ἄνδρας
[600]	πύλαις ~λέξω, τὸν αὐτοῦ σοῦ	κασίγνητον,	πόλει ~οἵας ἀρᾶται καὶ κατεύχεται
[650]	ἐνδικώτερος; ~ἄρχοντί τ᾽ ἄρχων καὶ	κασιγνήτῳ	κάσις, ~ἐχθρὸς σὺν ἐχθρῷ στήσομαι.
[450]	στόμα ~λιγνὺν μέλαιναν, αἰόλην πυρὸς	κάσιν·	~ὄφεων δὲ πλεκτάναισι περίδρομον κύτος
[650]	~ἄρχοντί τ᾽ ἄρχων καὶ κασιγνήτῳ	κάσις,	~ἐχθρὸς σὺν ἐχθρῷ στήσομαι. φέρ᾽
[650]	κέρδος ἐν τεθνηκόσι· ~κακῶν δὲ	κᾀσχρῶν	οὔτιν᾽ εὐκλείαν ἐρεῖς. ~(Χορός) ~τί
[200]	ἐκλείπειν λόγος. ~(Χορός) ~μήποτ᾽ ἐμὸν	κατ᾽	αἰῶνα λίποι θεῶν ~ἅδε πανάγυρις,
[500]	δέ, κεδνὸς Οἴνοπος τόκος, ~ἀνὴρ	κατ᾽	ἄνδρα τοῦτον ᾑρέθη, θέλων ~ἐξιστορῆσαι
[400]	~μείζων, ὁ κόμπος δ᾽ οὐ	κατ᾽	ἄνθρωπον φρονεῖ, ~πύργοις δ᾽ ἀπειλεῖ
[500]	~πέμπταισι προσταχθέντα Βορραίαις πύλαις, ~τύμβον	κατ᾽	αὐτὸν Διογενοῦς Ἀμφίονος· ~ὄμνυσι δ᾽
[150]	χὤ τι τῶν μεταίχμιον, ~ψῆφος	κατ᾽	αὐτῶν ὀλεθρία βουλεύσεται, ~λευστῆρα δήμου
[800]	κλαύσω πολεμάρχους; ~οἳ δῆτ᾽ ὀρθῶς	κατ᾽	ἐπωνυμίαν ~καὶ πολυνεικεῖς ~ὤλοντ᾽ ἀσεβεῖ
[800]	λάβωσιν ἐν ταφῇ χθονός, ~πατρὸς	κατ᾽	εὐχὰς δυσπότμως φορούμενοι. ~{πόλις σέσωσται·
[850]	ἐφέστιοι; ~ἀλλὰ γόων, ὦ φίλαι,	κατ᾽	οὖρον ~ἐρέσσετ᾽ ἀμφὶ κρατὶ πόμπιμον
[650]	πρᾶγμα κάρτ᾽ ἐπισπέρχει θεός, ~ἴτω	κατ᾽	οὖρον κῦμα Κωκυτοῦ λαχὸν ~Φοίβῳ
[0]	τύχοι, ~Ἐτεοκλέης ἂν εἷς πολὺς	κατὰ	πτόλιν ~ὑμνοῖθ᾽ ὑπ᾽ ἀστῶν φροιμίοις
[250]	~οὐ σῖγα μηδὲν τῶνδ᾽ ἐρεῖς	κατὰ	πτόλιν; ~(Χορός) ~ὦ ξυντέλεια, μὴ
[50]	κεδνὸς οἰακοστρόφος ~φράξαι πόλισμα, πρὶν	καταιγίσαι	πνοὰς ~Ἄρεως· βοᾷ γὰρ κῦμα
[500]	μάχην, ~μακρᾶς κελεύθου δ᾽ οὐ	καταισχυνεῖν	πόρον, ~Παρθενοπαῖος Ἀρκάς· ὁ δὲ
[1050]	νατραπῆναι μηδ᾽ ἀλλοδαπῷ ~κύματι φωτῶν	~κατακλυσθῆναι	τὰ μάλιστα.
[950]	ἔπαισας. ~(Ἰσμήνη) ~σὺ δ᾽ ἔθανες	κατακτανών.	~(Ἀντιγόνη) ~δορὶ δ᾽ ἔκανες ~(Ἰσμήνη)
[950]	~ἴτω δάκρυ. ~(Ἀντιγόνη) ~πρόκεισαι ~(Ἰσμήνη)	~κατακτάς.	~(Ἀντιγόνη) ~ἠέ. ~(Ἰσμήνη) ~ἠέ. ~(Ἀντιγόνη)
[750]	~τελειᾶν γὰρ παλαιφάτων ἀρᾶν ~βαρεῖαι	καταλλαγαί·	τὰ δ᾽ ὀλοὰ ~πελόμεν᾽ οὐ
[650]	τοὐπίσημ᾽ ὅποι τελεῖ, ~εἴ νιν	κατάξει	χρυσότευκτα γράμματα ~ἐπ᾽ ἀσπίδος φλύοντα
[600]	φησιν, ὡς τὰ γράμματα ~λέγει	κατάξω	δ᾽ ἄνδρα τόνδε καὶ πόλιν
[700]	εὐκταίαν Ἐρινὺν ~τελέσαι τὰς περιθύμους	~κατάρας	Οἰδιπόδα βλαψίφρονος· ~παιδολέτωρ δ᾽ ἔρις
[550]	ἐμβεβληκότα; ~μητρός τε πηγὴν τίς	κατασβέσει	δίκη; ~πατρίς τε γαῖα σῆς
[350]	μάχης ἐρῶν, ~ἵππος χαλινῶν ὣς	κατασθμαίνων	μένει, ~ὅστις βοὴν σάλπιγγος ὁρμαίνει
[1000]	χθονὸς ~θάπτειν ἔδοξε γῆς φίλαις	κατασκαφαῖς·	~στυγῶν γὰρ ἐχθροὺς θάνατον εἵλετ᾽
[1000]	τινί. ~τάφον γὰρ αὐτῷ καὶ	κατασκαφὰς	ἐγώ, ~γυνή περ οὖσα, τῷδε
[0]	φιλαίματον Φόβον ~ὡρκωμότησαν ἢ πόλει	κατασκαφὰς	~θέντες λαπάξειν ἄστυ Καδμείων βίᾳ,
[350]	μάχην ἀψυχίᾳ. ~τοιαῦτ᾽ ἀυτῶν τρεῖς	κατασκίους	λόφους ~σείει, κράνους χαίτωμ᾽ ὑπ᾽
[950]	ἐμοί. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐδ᾽ ἵκεθ᾽ ὡς	κατέκτανεν.	~(Ἰσμήνη) ~σωθεὶς δὲ πνεῦμ᾽ ἀπώλεσεν.
[800]	κακῶν. ~(Ἄγγελος) ~οὐδ᾽ ἀμφιλέκτως μὴν	κατεσποδημένοι	~(Χορός) ~ἐκεῖθι κεῖσθον βαρέα δ᾽
[700]	ζεῖ. ~(Ἐτεοκλής) ~ἐξέζεσεν γὰρ Οἰδίπου	κατεύγματα·	~ἄγαν δ᾽ ἀληθεῖς ἐνυπνίων φαντασμάτων
[600]	κασίγνητον, πόλει ~οἵας ἀρᾶται καὶ	κατεύχεται	τύχας· ~πύργοις ἐπεμβὰς κἀπικηρυχθεὶς χθονί,
[700]	ναίειν διαπήλας, ~ὁπόσαν καὶ φθιμένοισιν	κατέχειν,	~τῶν μεγάλων πεδίων ἀμοίρους. ~ἐπεὶ
[400]	φρονημάτων ~ἡ γλῶσσ᾽ ἀληθὴς γίγνεται	κατήγορος·	~Καπανεὺς δ᾽ ἀπειλεῖ, δρᾶν παρεσκευασμένος,
[950]	οὐδὲν ὕστερος μαθών ~(Ἀντιγόνη) ~ἐπεὶ	κατῆλθες	ἐς πόλιν, ~(Ἰσμήνη) ~δορός γε
[650]	ξυλλογῇ τριχώματος, ~Δίκη προσεῖδε καὶ	κατηξιώσατο·	~οὐδ᾽ ἐν πατρῴας μὴν χθονὸς
[0]	θεός. ~σκοποὺς δὲ κἀγὼ καὶ	κατοπτῆρας	στρατοῦ ~ἔπεμψα, τοὺς πέποιθα μὴ
[0]	τἀκεῖθεν ἐκ στρατοῦ φέρων, ~αὐτὸς	κατόπτης	δ᾽ εἴμ᾽ ἐγὼ τῶν πραγμάτων·
[350]	ἐπίρροθον. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ὅ τοι	κατόπτης,	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, στρατοῦ ~πευθώ
[1000]	μηχανήσομαι, ~κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος.	~καὐτὴ	καλύψω, μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν·
[400]	ἂν ὀρθῶς ἐνδίκως τ᾽ ἐπώνυμον,	~καὐτὸς	καθ᾽ αὑτοῦ τήνδ᾽ ὕβριν μαντεύσεται.
[750]	ὃ καὶ περὶ πρύμναν ~πόλεως	καχλάζει.	~μεταξὺ δ᾽ ἀλκὰ δι᾽ ὀλίγου
[100]	{γὰρ} περὶ πτόλιν δοχμολόφων ἀνδρῶν	~καχλάζει	πνοαῖς Ἄρεος ὀρόμενον. ~ἀλλ᾽ ὦ
[250]	~μέλει, φόβῳ δ᾽ οὐχ ὑπνώσσει	κέαρ·	~γείτονες δὲ καρδίας ~μέριμναι ζωπυροῦσι
[550]	φρενὸς καρπούμενος, ~ἐξ ἧς τὰ	κεδνὰ	βλαστάνει βουλεύματα. ~τούτῳ σοφούς τε
[400]	ὕβριν μαντεύσεται. ~ἐγὼ δὲ Τυδεῖ	κεδνὸν	Ἀστακοῦ τόκον ~τῶνδ᾽ ἀντιτάξω προστάτην
[50]	πλευμόνων. ~σὺ δ᾽ ὥστε ναὸς	κεδνὸς	οἰακοστρόφος ~φράξαι πόλισμα, πρὶν καταιγίσαι
[500]	ὣς δράκοντα δύσχιμον· ~Ὑπέρβιος δέ,	κεδνὸς	Οἴνοπος τόκος, ~ἀνὴρ κατ᾽ ἄνδρα
[150]	~τοιαῦτά τἂν γυναιξὶ συνναίων ἔχοις.	~κεἰ	μή τις ἀρχῆς τῆς ἐμῆς
[400]	ἡλίου. ~ἀνὴρ δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ,	κεἰ	στόμαργός ἐστ᾽ ἄγαν, ~αἴθων τέτακται
[1050]	γε μὴν πολλῶν πενθητήρων ~τεύξει·	κεῖνος	δ᾽ ὁ τάλας ἄγοος ~μονόκλαυτον
[800]	ἀμφιλέκτως μὴν κατεσποδημένοι ~(Χορός) ~ἐκεῖθι	κεῖσθον	βαρέα δ᾽ οὖν ὅμως φράσον.
[550]	δὴ τήνδε πιανῶ χθόνα, ~μάντις	κεκευθὼς	πολεμίας ὑπὸ χθονός. ~μαχώμεθ᾽ οὐκ
[900]	~πρὸ πασᾶν γυναικῶν ὁπόσαι ~τεκνογόνοι	κέκληνται.	~παῖδα τὸν αὑτᾶς πόσιν αὑτᾷ
[650]	σὺ μὴ ποτρύνου· κακὸς οὐ	κεκλήσῃ	~βίον εὖ κυρήσας· μελάναιγις δ᾽
[1000]	τοῦδ᾽ ἄγος δὲ καὶ θανὼν	κεκτήσεται	~θεῶν πατρῴων, οὓς ἀτιμάσας ὅδε
[500]	ἔοικεν οὐ καπηλεύσειν μάχην, ~μακρᾶς	κελεύθου	δ᾽ οὐ καταισχυνεῖν πόρον, ~Παρθενοπαῖος
[350]	~ξυμβολεῖ φέρων φέροντι, ~καὶ κενὸς	κενὸν	καλεῖ, ~ξύννομον θέλων ἔχειν, ~οὔτε
[350]	ὁμαίμονες· ~ξυμβολεῖ φέρων φέροντι, ~καὶ	κενὸς	κενὸν καλεῖ, ~ξύννομον θέλων ἔχειν,
[400]	~τὰς δ᾽ ἀστραπάς τε καὶ	κεραυνίους	βολὰς ~μεσημβρινοῖσι θάλπεσιν προσῄκασεν· ~ἔχει
[400]	ξὺν δίκῃ τὸν πυρφόρον ~ἥξειν	κεραυνόν,	οὐδὲν ἐξῃκασμένον ~μεσημβρινοῖσι θάλπεσιν τοῖς
[450]	~ὄλοιθ᾽ ὃς πόλει μεγάλ᾽ ἐπεύχεται,	~κεραυνοῦ	δέ νιν βέλος ἐπισχέθοι, ~πρὶν
[600]	ἔκτοθεν ~βαλὼν Ζεύς σφε κάνοι	κεραυνῷ.	~(Ἄγγελος) ~τὸν ἕβδομον δὴ τόνδ᾽
[400]	τρέσας μενεῖ; ~(Ἐτεοκλής) ~καὶ τῷδε	κέρδει	κέρδος ἄλλο τίκτεται. ~τῶν τοι
[400]	μενεῖ; ~(Ἐτεοκλής) ~καὶ τῷδε κέρδει	κέρδος	ἄλλο τίκτεται. ~τῶν τοι ματαίων
[650]	αἰσχύνης ἄτερ ~ἔστω· μόνον γὰρ	κέρδος	ἐν τεθνηκόσι· ~κακῶν δὲ κᾀσχρῶν
[650]	~ξηροῖς ἀκλαύτοις ὄμμασιν προσιζάνει, ~λέγουσα	κέρδος	πρότερον ὑστέρου μόρου. ~(Χορός) ~ἀλλὰ
[500]	καὶ ~δαροβίοισι θεοῖσιν, ~πρόσθε πυλᾶν	κεφαλὰν	ἰάψειν. ~(Ἄγγελος) ~οὕτως γένοιτο. τὸν
[300]	θεόθεν ~περθομέναν ἀτίμως, ~τὰς δὲ	κεχειρωμένας	ἄγεσθαι, ~ἒ ἔ, νέας τε
[950]	~(Ἰσμήνη) ~τάλαν πάθος. ~(Ἀντιγόνη) ~δύστονα	κήδε᾽	ὁμαίμονα. ~(Ἰσμήνη) ~δίυγρα τριπάλτων πημάτων.
[100]	φεῦ, πόλιν ἐπώνυμον ~Κάδμου φύλαξον	κήδεσαί	τ᾽ ἐναργῶς. ~καὶ Κύπρις, ἅτ᾽
[750]	τότ᾽ Οἰδίπουν τίον, ~τὰν ἁρπαξάνδραν	~κῆρ᾽	ἀφελόντα χώρας; ~ἐπεὶ δ᾽ ἀρτίφρων
[300]	τοῖσι μὲν ἔξω ~πύργων ἀνδρολέτειραν	~κῆρα,	ῥίψοπλον ἄταν, ~ἐμβαλόντες ἄροισθε ~κῦδος
[1050]	φεῦ. ~ὦ μεγάλαυχοι καὶ φθερσιγενεῖς	~Κῆρες	Ἐρινύες, αἵτ᾽ Οἰδιπόδα ~γένος ὠλέσατε
[650]	δοκεῖ· ~ὡς οὔποτ᾽ ἀνδρὶ τῷδε	κηρυκευμάτων	~μέμψῃ, σὺ δ᾽ αὐτὸς γνῶθι
[1050]	δὲ θάψω τόνδε· μὴ μακρηγόρει.	~(Κῆρυξ)	~ἀλλ᾽ αὐτόβουλος ἴσθ᾽ ἀπεννέπω δ᾽
[1050]	~(Ἀντιγόνη) ~παθὼν κακῶς κακοῖσιν ἀντημείβετο.	~(Κῆρυξ)	~ἀλλ᾽ εἰς ἅπαντας ἀνθ᾽ ἑνὸς
[1050]	ἄθαπτος δ᾽ οὗτος οὐ γενήσεται.	~(Κῆρυξ)	~ἀλλ᾽ ὃν πόλις στυγεῖ, σὺ
[1000]	πάλιν· ~θάρσει, παρέσται μηχανὴ δραστήριος.	~(Κῆρυξ)	~αὐδῶ πόλιν σε μὴ βιάζεσθαι
[1000]	~ἰὼ ἰώ, πῆμα πατρὶ πάρευνον.	~(Κῆρυξ)	~δοκοῦντα καὶ δόξαντ᾽ ἀπαγγέλλειν με
[1050]	~ἤδη τὰ τοῦδε διατετίμηται θεοῖς.	~(Κῆρυξ)	~οὔ, πρίν γε χώραν τήνδε
[1050]	σὲ μὴ περισσὰ κηρύσσειν ἐμοί.	~(Κῆρυξ)	~τραχύς γε μέντοι δῆμος ἐκφυγὼν
[1000]	~(Ἀντιγόνη) ~αὐδῶ σὲ μὴ περισσὰ	κηρύσσειν	ἐμοί. ~(Κῆρυξ) ~τραχύς γε μέντοι
[1000]	θέλῃ, ~ἐγώ σφε θάψω κἀνὰ	κίνδυνον	βαλῶ ~θάψασ᾽ ἀδελφὸν τὸν ἐμόν,
[1050]	~οὔ, πρίν γε χώραν τήνδε	κινδύνῳ	βαλεῖν. ~(Ἀντιγόνη) ~παθὼν κακῶς κακοῖσιν
[100]	διὰ δέ τοι γενύων ἱππίων	~κινύρονται	φόνον χαλινοί. ~ἑπτὰ δ᾽ ἀγάνορες
[350]	μαργῶν καὶ μάχης λελιμμένος ~μεσημβριναῖς	κλαγγαῖσιν	ὡς δράκων βοᾷ· ~θείνει δ᾽
[350]	ὑπ᾽ ἀσπίδος δ᾽ ἔσω ~χαλκήλατοι	κλάζουσι	κώδωνες φόβον· ~ἔχει δ᾽ ὑπέρφρον
[1050]	μήσωμαι; ~πῶς τολμήσω μήτε σὲ	κλαίειν	~μήτε προπέμπειν ἐπὶ τύμβον ~ἀλλὰ
[650]	νῦν ἀραὶ τελεσφόροι. ~ἀλλ᾽ οὔτε	κλαίειν	οὔτ᾽ ὀδύρεσθαι πρέπει, ~μὴ καὶ
[900]	ἐτύμως ~δακρυχέων ἐκ φρενός, ἃ	~κλαιομένας	μου μινύθει ~τοῖνδε δυοῖν ἀνάκτοιν.
[1050]	πόλις καὶ μὴ δράτω ~τοὺς	κλαίοντας	Πολυνείκη. ~ἡμεῖς μὲν ἴμεν καὶ
[850]	πασῶν ὁπόσαι ~στρόφον ἐσθῆσιν περιβάλλονται,	~κλαίω,	στένομαι, καὶ δόλος οὐδεὶς ~μὴ
[800]	τοὺς μογεροὺς καὶ δυσδαίμονας ~ἀτέκνους	κλαύσω	πολεμάρχους; ~οἳ δῆτ᾽ ὀρθῶς κατ᾽
[300]	μιξοθρόου· ~βαρείας τοι τύχας προταρβῶ.	~κλαυτὸν	δ᾽ ἀρτιτρόποις ὠμοδρόποις ~νομίμων προπάροιθεν
[350]	ἀντιτάξεις τῷδε; τίς Προίτου πυλῶν	~κλῄθρων	λυθέντων προστατεῖν φερέγγυος; ~(Ἐτεοκλής) ~κόσμον
[50]	τῶνδε πύστις οὐκ ὄκνῳ χρονίζεται·	~κληρουμένους	δ᾽ ἔλειπον, ὡς πάλῳ λαχὼν
[700]	ἔρις ἅδ᾽ ὀτρύνει. ~ξένος δὲ	κλήρους	ἐπινωμᾷ, ~Χάλυβος Σκυθᾶν ἄποικος, ~κτεάνων
[550]	Ἄργει τῶν κακῶν διδάσκαλον, ~Ἐρινύος	κλητῆρα,	πρόσπολον φόνου, ~κακῶν τ᾽ Ἀδράστῳ
[450]	σμικρὸν τρόπον· ~ἀνὴρ {δ᾽ ὁπλίτης	κλίμακος	προσαμβάσεις ~στείχει πρὸς ἐχθρῶν πύργον,
[300]	ἀνδρὸς δ᾽ ἀνὴρ ~ἀμφὶ> δορὶ	κλίνεται·	~βλαχαὶ δ᾽ αἱματόεσσαι ~τῶν ἐπιμαστιδίων
[750]	δ᾽ ἐν εὐδίᾳ τε καὶ	κλυδωνίου	~πολλαῖσι πληγαῖς ἄντλον οὐκ ἐδέξατο.
[150]	προδῶθ᾽ ~ἑτεροφώνῳ στρατῷ. ~κλύετε παρθένων	κλύετε	πανδίκως ~χειροτόνους λιτάς. ~ἰὼ φίλοι
[150]	δορίπονον μὴ προδῶθ᾽ ~ἑτεροφώνῳ στρατῷ.	~κλύετε	παρθένων κλύετε πανδίκως ~χειροτόνους λιτάς.
[600]	δῶρόν ἐστιν εὐτυχεῖν βροτούς. ~(Χορός)	~κλύοντες	θεοὶ δικαίας λιτὰς ~ἁμετέρας τελεῖθ᾽
[550]	ὀρθίας πλόκαμος ἵσταται, ~μεγάλα μεγαληγόρων	κλυούσᾳ	~ἀνοσίων ἀνδρῶν. εἴθε γὰρ ~θεοὶ
[800]	τύμβῳ μέλος ~Θυιὰς αἱματοσταγεῖς ~νεκροὺς	κλύουσα	δυσμόρως ~θανόντας· ἦ δύσορνις ἅδε
[200]	μηδ᾽ ἄγαν ὑπερφοβοῦ. ~(Χορός) ~ποτίφατον	κλύουσα	πάταγον ἀνάμιγα ~ταρβοσύνῳ φόβῳ τάνδ᾽
[150]	ἔ, ~ὄτοβον ἁρμάτων ἀμφὶ πόλιν	κλύω·	~ὦ πότνι᾽ Ἥρα. ~ἔλακον ἀξόνων
[650]	ἐχθρῷ στήσομαι. φέρ᾽ ὡς τάχος	~κνημῖδας,	αἰχμῆς καὶ πέτρων προβλήματα. ~(Χορός)
[1000]	φρενί. ~τούτου δὲ σάρκας οὐδὲ	κοιλογάστορες	~λύκοι σπάσονται· μὴ δοκησάτω τινί.
[450]	δὲ πλεκτάναισι περίδρομον κύτος ~προσηδάφισται	κοιλογάστορος	κύκλου. ~αὐτὸς δ᾽ ἐπηλάλαξεν, ἔνθεος
[0]	πόλεως ~οἴακα νωμῶν, βλέφαρα μὴ	κοιμῶν	ὕπνῳ. ~εἰ μὲν γὰρ εὖ
[1000]	τήνδ᾽ ἀναρχίαν πόλει. ~δεινὸν τὸ	κοινὸν	σπλάγχνον, οὗ πεφύκαμεν, ~μητρὸς ταλαίνης
[1050]	~αἵδε προπομποί. καὶ γὰρ γενεᾷ	~κοινὸν	τόδ᾽ ἄχος, καὶ πόλις ἄλλως
[800]	ἠναίρονθ᾽ ἅμα ~οὕτως ὁ δαίμων	κοινὸς	ἦν ἀμφοῖν ἄγαν. ~αὐτὸς δ᾽
[1000]	δυστήνου πατρός. ~τοιγὰρ θέλουσ᾽ ἄκοντι	κοινώνει	κακῶν ~ψυχή, θανόντι ζῶσα συγγόνῳ
[1000]	~γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι,	~κόλπῳ	φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος. ~καὐτὴ καλύψω,
[600]	κακῆς ~κάκιον οὐδέν, καρπὸς οὐ	κομιστέος·	~ἄτης ἄρουρα θάνατον ἐκκαρπίζεται. ~ἢ
[450]	~ἑλὼν λαφύροις δῶμα κοσμήσει πατρός.	~κόμπαζ᾽	ἐπ᾽ ἄλλῳ, μηδέ μοι φθόνει
[500]	~Φόβος γὰρ ἤδη πρὸς πύλαις	κομπάζεται.	~(Ἐτεοκλής) ~πρῶτον μὲν Ὄγκα Παλλάς,
[400]	πέμπε τίς ξυστήσεται, ~τίς ἄνδρα	κομπάζοντα	μὴ τρέσας μενεῖ; ~(Ἐτεοκλής) ~καὶ
[550]	πρὸς θεῶν, ~αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις	κομπάσμασιν·	~ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ᾽
[750]	δούλιον ζυγόν· ~πέπτωκεν ἀνδρῶν ὀβρίμων	κομπάσματα·	~πόλις δ᾽ ἐν εὐδίᾳ τε
[450]	δέ τῳ· ~καὶ δὴ πέπεμπται	κόμπον	ἐν χεροῖν ἔχων, ~Μεγαρεύς, Κρέοντος
[400]	τοῦ πάρος λελεγμένου ~μείζων, ὁ	κόμπος	δ᾽ οὐ κατ᾽ ἄνθρωπον φρονεῖ,
[150]	λιθὰς ἔρχεται· ~ὦ φίλ᾽ Ἄπολλον·	~κόναβος	ἐν πύλαις χαλκοδέτων σακέων, ~παῖ
[50]	ἤδη πάνοπλος Ἀργείων στρατὸς ~χωρεῖ,	κονίει,	πεδία δ᾽ ἀργηστὴς ἀφρὸς ~χραίνει
[50]	ὅδε λεὼς πρόδρομος ἱππότας· ~αἰθερία	κόνις	με πείθει φανεῖσ᾽ ~ἄναυδος σαφὴς
[700]	αὐτοκτόνως ~αὐτοδάικτοι θάνωσι, ~καὶ γαΐα	κόνις	πίῃ ~μελαμπαγὲς αἷμα φοίνιον, ~τίς
[300]	ἐπιπνεῖ λαοδάμας ~μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης.	~κορκορυγαὶ	δ᾽ ἀν᾽ ἄστυ, προτὶ {πτόλιν}
[450]	ἐπ᾽ ἀσπίδος ~ἑλὼν λαφύροις δῶμα	κοσμήσει	πατρός. ~κόμπαζ᾽ ἐπ᾽ ἄλλῳ, μηδέ
[350]	~κλῄθρων λυθέντων προστατεῖν φερέγγυος; ~(Ἐτεοκλής)	~κόσμον	μὲν ἀνδρὸς οὔτιν᾽ ἂν τρέσαιμ᾽
[450]	τώς νιν ~Ζεὺς νεμέτωρ ἐπίδοι	κοταίνων.	~(Ἄγγελος) ~τέταρτος ἄλλος, γείτονας πύλας
[500]	ἧσται, διὰ χερὸς βέλος φλέγων·	~κοὔπω	τις εἶδε Ζῆνά που νικώμενον.
[100]	ἀντίτας. ~σύ τ᾽ ὦ Λατογένεια	~κούρα,	τόξον εὐτυκάζου {Ἄρτεμι φίλα} ~ἒ
[250]	ἁρπάζει φόβος. ~(Ἐτεοκλής) ~αἰτουμένῳ μοι	κοῦφον	εἰ δοίης τέλος. ~(Χορός) ~λέγοις
[750]	~γάμων, ἐπ᾽ ἄλγει δυσφορῶν ~μαινομένᾳ	κραδίᾳ	~δίδυμα κάκ᾽ ἐτέλεσεν· ~πατροφόνῳ χερὶ
[500]	~πύργοις ἀπειλεῖ τοῖσδ᾽ ἃ μὴ	κραίνοι	θεός. ~(Ἐτεοκλής) ~εἰ γὰρ τύχοιεν
[400]	δ᾽ ἀπειλεῖ δείν᾽ ἃ μὴ	κραίνοι	τύχη· ~θεοῦ τε γὰρ θέλοντος
[800]	~ἄναξ Ἀπόλλων εἵλετ᾽ Οἰδίπου γένει	~κραίνων	παλαιὰς Λαΐου δυσβουλίας. ~(Χορός) ~τί
[450]	πάλος ~ἐξ ὑπτίου πήδησεν εὐχάλκου	κράνους,	~πύλαισι Νηίστῃσι προσβαλεῖν λόχον. ~ἵππους
[350]	ἀυτῶν τρεῖς κατασκίους λόφους ~σείει,	κράνους	χαίτωμ᾽ ὑπ᾽ ἀσπίδος δ᾽ ἔσω
[750]	θνᾴσκοντα γέννας ~ἄτερ σῴζειν πόλιν,	~κρατηθεὶς	δ᾽ ἐκ φίλων ἀβουλιᾶν ~ἐγείνατο
[950]	~ἐν αἷς ἐθείνοντο, καὶ δυοῖν	κρατήσας	~ἔληξε δαίμων. ~(Ἀντιγόνη) ~παισθεὶς ἔπαισας.
[850]	φίλαι, κατ᾽ οὖρον ~ἐρέσσετ᾽ ἀμφὶ	κρατὶ	πόμπιμον χεροῖν ~πίτυλον, ὃς αἰὲν
[100]	~σύ τ᾽ ὦ Διογενὲς φιλόμαχον	κράτος,	~ῥυσίπολις γενοῦ, ~Παλλάς, ὅ θ᾽
[500]	μέντοι προσφίλεια δαιμόνων· ~πρὸς τῶν	κρατούντων	δ᾽ ἐσμέν, οἱ δ᾽ ἡσσωμένων,
[150]	~ξύνοικος εἴην τῷ γυναικείῳ γένει.	~κρατοῦσα	μὲν γὰρ οὐχ ὁμιλητὸν θράσος,
[750]	κάκ᾽ ἐτέλεσεν· ~πατροφόνῳ χερὶ τῶν	~κρεισσοτέκνων	ὀμμάτων ἐπλάγχθη· ~τέκνοις δ᾽ ἀγρίας
[250]	ἐκτὸς οὖσ᾽ ἀγαλμάτων, ~εὔχου τὰ	κρείσσω,	ξυμμάχους εἶναι θεούς· ~κἀμῶν ἀκούσασ᾽
[450]	κόμπον ἐν χεροῖν ἔχων, ~Μεγαρεύς,	Κρέοντος	σπέρμα τοῦ σπαρτῶν γένους, ~ὃς
[200]	~κἀκ χαλεπᾶς δύας ὕπερθ᾽ ὀμμάτων	~κρημναμενᾶν	νεφελᾶν ὀρθοῖ. ~(Ἐτεοκλής) ~ἀνδρῶν τάδ᾽
[400]	ἔργον δ᾽ ἐν κύβοις Ἄρης	κρινεῖ·	~Δίκη δ᾽ ὁμαίμων κάρτα νιν
[550]	εἴσω τῷ φέροντι μέμψεται, ~πυκνοῦ	κροτησμοῦ	τυγχάνουσ᾽ ὑπὸ πτόλιν. ~θεῶν θελόντων
[800]	~κακόν με καρδίαν τι περιπίτνει	κρύος.	~ἔτευξα τύμβῳ μέλος ~Θυιὰς αἱματοσταγεῖς
[600]	παιᾶν᾽ ἐπεξιακχάσας, ~σοὶ ξυμφέρεσθαι καὶ	κτανὼν	θανεῖν πέλας, ~ἢ ζῶντ᾽ ἀτιμαστῆρα
[900]	πύργοι, ~στένει πέδον φίλανδρον· μένει	~κτέανα	δ᾽ ἐπιγόνοις, ~δι᾽ ὧν αἰνομόροις,
[700]	κλήρους ἐπινωμᾷ, ~Χάλυβος Σκυθᾶν ἄποικος,	~κτεάνων	χρηματοδαίτας ~πικρός, ὠμόφρων σίδαρος, ~χθόνα
[900]	θανάτου τέλος. ~ἐμοιράσαντο δ᾽ ὀξυκάρδιοι	~κτήμαθ᾽	ὥστ᾽ ἴσον λαχεῖν. ~διαλλακτῆρι δ᾽
[750]	σιδαρονόμῳ ~διὰ χερί ποτε λαχεῖν	~κτήματα·	νῦν δὲ τρέω ~μὴ τελέσῃ
[800]	στρατηγώ, διέλαχον σφυρηλάτῳ ~Σκύθῃ σιδήρῳ	κτημάτων	παμπησίαν. ~ἕξουσι δ᾽ ἣν λάβωσιν
[100]	μὴ νῦν ἀμφὶ ~λιτάν᾽ ἕξομεν;	~κτύπον	δέδορκα· πάταγος οὐχ ἑνὸς δορός.
[100]	~ἀκούετ᾽ ἢ οὐκ ἀκούετ᾽ ἀσπίδων	κτύπον;	~πέπλων καὶ στεφέων πότ᾽ εἰ
[400]	ἐγχώριος, ~Μελάνιππος· ἔργον δ᾽ ἐν	κύβοις	Ἄρης κρινεῖ· ~Δίκη δ᾽ ὁμαίμων
[300]	~κῆρα, ῥίψοπλον ἄταν, ~ἐμβαλόντες ἄροισθε	~κῦδος	τοῖσδε πολίταις. ~καὶ πόλεως ῥύτορες
[450]	τύπος· ~ἅλω δὲ πολλήν, ἀσπίδος	κύκλον	λέγω, ~ἔφριξα δινήσαντος· οὐκ ἄλλως
[450]	πλεκτάναισι περίδρομον κύτος ~προσηδάφισται κοιλογάστορος	κύκλου.	~αὐτὸς δ᾽ ἐπηλάλαξεν, ἔνθεος δ᾽
[200]	~(Χορός) ~στένει πόλισμα γῆθεν, ὡς	κυκλουμένων.	~(Ἐτεοκλής) ~οὐκοῦν ἔμ᾽ ἀρκεῖ τῶνδε
[100]	ἅλωσιν. ~Ἀργέιοι δὲ πόλισμα Κάδμου	~κυκλοῦνται·	φόβος δ᾽ ἀρῄων ὅπλων ~{δονεῖ}
[550]	ηὔδα· σῆμα δ᾽ οὐκ ἐπῆν	κύκλῳ.	~οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστος, ἀλλ᾽
[500]	πόλεως ὄνειδος ἐν χαλκηλάτῳ ~σάκει,	κυκλωτῷ	σώματος προβλήματι, ~Σφίγγ᾽ ὠμόσιτον προσμεμηχανημένην
[750]	φρενώλεις. ~κακῶν δ᾽ ὥσπερ θάλασσα	κῦμ᾽	ἄγει· ~τὸ μὲν πίτνον, ἄλλο
[100]	παρθένων ~ἱκέσιον λόχον δουλοσύνας ὕπερ.	~κῦμα	{γὰρ} περὶ πτόλιν δοχμολόφων ἀνδρῶν
[650]	ἐπισπέρχει θεός, ~ἴτω κατ᾽ οὖρον	κῦμα	Κωκυτοῦ λαχὸν ~Φοίβῳ στυγηθὲν πᾶν
[50]	καταιγίσαι πνοὰς ~Ἄρεως· βοᾷ γὰρ	κῦμα	χερσαῖον στρατοῦ· ~καὶ τῶνδε καιρὸν
[400]	εἰς οὐρανὸν ~πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ	κυμαίνοντ᾽	ἔπη· ~πέποιθα δ᾽ αὐτῷ ξὺν
[1050]	πόλιν ~μὴ νατραπῆναι μηδ᾽ ἀλλοδαπῷ	~κύματι	φωτῶν ~κατακλυσθῆναι τὰ μάλιστα.
[200]	σωτηρίας, ~νεὼς καμούσης ποντίῳ πρὸς	κύματι	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἐπὶ δαιμόνων πρόδρομος
[100]	φύλαξον κήδεσαί τ᾽ ἐναργῶς. ~καὶ	Κύπρις,	ἅτ᾽ εἶ γένους προμάτωρ, ~ἄλευσον·
[0]	τὰ πλείω πόλεμος ἐκ θεῶν	κυρεῖ.	~νῦν δ᾽ ὡς ὁ μάντις
[400]	ἐπ᾽ ἀσπίδος ~ἄστροισι μαρμαίρουσαν οὐρανοῦ	κυρεῖν,	~τάχ᾽ ἂν γένοιτο μάντις ἡ
[600]	τε καὶ θεῶν ἀμνήμοσιν, ~ταὐτοῦ	κυρήσας	ἐκδίκως ἀγρεύματος, ~πληγεὶς θεοῦ μάστιγι
[650]	κακὸς οὐ κεκλήσῃ ~βίον εὖ	κυρήσας·	μελάναιγις δ᾽ οὐκ ~εἶσι δόμων
[350]	δὲ καρπὸς χαμάδις πεσὼν ~ἀλγύνει	κυρήσας·	πικρὸν δ᾽ ~ὄμμα θαλαμηπόλων· ~πολλὰ
[1000]	νεκρὸν ~ἔξω βαλεῖν ἄθαπτον, ἁρπαγὴν	κυσίν,	~ὡς ὄντ᾽ ἀναστατῆρα Καδμείων χθονός,
[450]	κάσιν· ~ὄφεων δὲ πλεκτάναισι περίδρομον	κύτος	~προσηδάφισται κοιλογάστορος κύκλου. ~αὐτὸς δ᾽
[350]	γίγνεται τὰ σήματα· ~λόφοι δὲ	κώδων	τ᾽ οὐ δάκνουσ᾽ ἄνευ δορός.
[350]	ἀσπίδος δ᾽ ἔσω ~χαλκήλατοι κλάζουσι	κώδωνες	φόβον· ~ἔχει δ᾽ ὑπέρφρον σῆμ᾽
[200]	ἐὰν θνῄσκοντας ἢ τετρωμένους ~πύθησθε,	κωκυτοῖσιν	ἁρπαλίζετε. ~τούτῳ γὰρ Ἄρης βόσκεται,
[650]	θεός, ~ἴτω κατ᾽ οὖρον κῦμα	Κωκυτοῦ	λαχὸν ~Φοίβῳ στυγηθὲν πᾶν τὸ
[200]	~ἤκουσας ἢ οὐκ ἤκουσας, ἢ	κωφῇ	λέγω; ~(Χορός) ~ὦ φίλον Οἰδίπου