HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LIX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 50 formes différentes pour 62 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[59, 28]   καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ ναὸν ἑαυτοῦ, τὸν μὲν ὑπὸ τῆς

[59, 4]   στήλην αὐτὸ τοῦτ´ ἐγγραφῆναι, καὶ ναοὺς ἑαυτῷ καὶ θυσίας ὡς καὶ

[59, 10]   καὶ ὕδατος πληρώσας, ἵνα μίαν ναῦν ἐσαγάγῃ, ἔπειτα δὲ καὶ ἑτέρωθι,

[59, 28]   τὸ πρὸς τὴν κομιδὴν αὐτοῦ ναυπηγηθὲν ἐκεραυνώθη, καὶ γέλως, ὁσάκις τινὲς

[59, 24]   Γαΐου δίφρον τὸν ἐν τῷ ναῷ κείμενον προσεκύνησαν, καὶ ἔτι καὶ

[59, 13]   ἠγανάκτει ὅτι μεγαλύνοντες αὐτὸν ἐπεβόων νεανίσκε Αὔγουστε· οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι

[59, 3]   θαρσοῦντες, ἅτε μηδέπω τὴν τοῦ νεανίσκου γνώμην σαφῶς εἰδότες, ἐς τὴν

[59, 20]   ἔμελλε, καὶ δίχα τὸ ἔθνος νείμας ἑτέρῳ τό τε στρατιωτικὸν καὶ

[59, 29]   τῶν παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ νεκρὸν αὐτὸν ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί

[59, 16]   σμικρότερα ὡς καὶ πολεμίους τινὰς νενικηκότι πέμψαι αὐτῷ ἔδωκαν. καὶ οἱ

[59, 11]   ὀφειλούσας γενέσθαι μήτε ἐν τῷ νενομισμένῳ χρόνῳ, πλὴν τῆς ὁσίας ἕνεκα,

[59, 10]   τὸ δὲ καὶ ἔξω τοῦ νενομοθετημένου πάνθ´ ὅσα βούλοιτο δρᾶσαι, καὶ

[59, 13]   Αὔγουστε· οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι νέος ὢν ἐμονάρχει, ἀλλ´ ἐγκαλεῖσθαι ὅτι

[59, 6]   ἅτε μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ τῆς νεότητος ἢ φρονεῖν ἢ λέγειν δύνασθαι

[59, 8]   τοὺς ἐφήβους ἐσγραφέντα καὶ τῆς νεότητος προκριθέντα καὶ τέλος ἐσποιηθέντα, ἀνεχρήσατο,

[59, 28]   προκατέλαβεν, οὕτω δὴ ἕτερόν τε νεὼν ἐν τῷ παλατίῳ σπουδῇ ᾠκοδομήσατο,

[59, 28]   τὸ δὲ ἀληθὲς ὅτι τὸν νεὼν ὃν οἱ Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι

[59, 21]   μεγάλα αὐτῷ ἦγον. ἄλλους ὡς νεωτερίζοντας, ἄλλους ὡς ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε.

[59, 20]   τῆς Ἀφρικῆς ἔτυχεν, ἐφοβήθη μὴ νεωτερίσῃ τι ὑπὸ μεγαλαυχίας, ἄλλως τε

[59, 3]   τὰς ἀδελφὰς πάσας διαφθείρας ἐς νῆσον τὰς δύο κατέκλεισεν· ἡ γὰρ

[59, 22]   συνουσίᾳ αὐτοῦ ἐς τὰς Ποντίας νήσους κατέθετο, πολλὰ περὶ αὐτῶν καὶ

[59, 17]   ἐπὶ τῆς γεφύρας ὥσπερ ἐν νήσῳ τινί, καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἑτέροις

[59, 6]   τοῦ τε Πρόκλου καὶ τοῦ Νιγρίνου τῶν τότε ἀρχόντων, καὶ μετὰ

[59, 0]   τῆς Γναίου Ἀκερρωνίου καὶ Ποντίου Νιγρίνου ὑπατείας καὶ ἄλλα ἔτη τρία

[59, 20]   ὅτι ἐπὶ ταῖς τοῦ Αὐγούστου νίκαις ἃς τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει ἑορτήν,

[59, 20]   τε ἐπὶ τῇ τοῦ Αὐγούστου νίκῃ ἄθυτοι γένωνται. ἐκείνους μὲν δὴ

[59, 17]   τε στρατιᾷ τοιαύτῃ καὶ ἐπὶ νίκῃ τηλικαύτῃ, καὶ δημηγορῆσαί τι, ἀνέβη

[59, 26]   Σελήνῃ συγγίγνεσθαι καὶ ὑπὸ τῆς Νίκης στεφανοῦσθαι ἔλεγε, Ζεύς τε εἶναι

[59, 10]   αὐτοῦ τὴν Ἀγριππῖναν ἠνάγκασε, καὶ νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε καὶ ἀπέσφαξε. τόν

[59, 22]   ἔδοξεν αὐτῷ, μήτε μάχην τινὰ νικήσας μήτε πολέμιόν τινα ἀποκτείνας ἐπωνομάσθη.

[59, 26]   τῇ σηρικῇ καὶ ἐν τῇ νικητηρίᾳ σκευῇ ὡς πλήθει ἐδημοσίευεν. ~ἐφίλει

[59, 21]   Ἀντωνίου τοῦτο Αἰγύπτιον, Αὐγούστου τὸ νικητήριον. κἀν τούτῳ τήν τε ἀνάγκην

[59, 20]   τό τε στρατιωτικὸν καὶ τοὺς Νομάδας τοὺς περὶ αὐτὸ προσέταξε· καὶ

[59, 26]   γὰρ καὶ πρότερον ὑπὲρ ἄνθρωπον νομίζεσθαι, καὶ τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι καὶ

[59, 7]   καὶ ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι, νομιζόμενον μέν που ἀπὸ τοῦ πάνυ

[59, 6]   ἢ φρονεῖν ἢ λέγειν δύνασθαι νομιζόμενος, προσεπηύξησε τὰς ἐλπίδας αὐτῶν τά

[59, 14]   ἀνθρώπων, οἱ δὲ χαριεῖσθαι αὐτῷ νομίζοντες, καὶ οἵ γε πλείους, ὅσοι

[59, 4]   ἄλλους ἐκ τούτου χαριεῖσθαί οἱ νομίσαντας προπετεστέρᾳ παρρησίᾳ χρήσασθαι, ἔπειτα καὶ

[59, 27]   ἐν τοῖς πάνυ φίλοις αὐτοῦ νομισθῆναι. καί ποτε τοῦ Γαΐου συγγίγνεσθαί

[59, 28]   ὅπως μὴ καὶ δυσχεραίνειν τι νομισθῶσι, πῶς ἄν τις σιωπήσειεν; οὐ

[59, 9]   αὐταρχήσασιν ἐς τὴν τῆς οἰκείας νόμισιν καταλέγει) περὶ δὲ δὴ τοῦ

[59, 14]   τοῖς βουλομένοις καὶ ὑπὲρ τὸν νόμον τῷ ἀριθμῷ τῶν μονομαχούντων χρῆσθαι,

[59, 22]   θᾶσσον τὰς ἀρχὰς παρὰ τοὺς νόμους αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν, ὃν καὶ διάδοχον

[59, 15]   γὰρ δὴ καὶ παρὰ τοὺς νόμους καὶ κληρονομεῖν καὶ δωρήματα τοιαῦτα

[59, 12]   καὶ ἀνέγγυον αὐτὴν παρὰ τοὺς νόμους λάβῃ. καὶ εὐθύς γε καὶ

[59, 8]   αὐτὴν ἀπέδωκε. ~μετὰ δὲ τοῦτο νοσήσας αὐτὸς μὲν οὐκ ἀπέθανε, τὸν

[59, 10]   ἔφη. καὶ ἑτέρους ἥ τε νόσος ἡ τῷ προτέρῳ ἔτει οἱ

[59, 9]   ἐποιήσαντο. ἐν δ´ οὖν τῇ νουμηνίᾳ αὐτῇ Μαχάων τις δοῦλος ἐπί

[59, 17]   σκότους γενέσθαι· καὶ γὰρ τὴν νύκτα ἡμέραν, ὥσπερ που τὴν θάλασσαν

[59, 17]   λοιπὸν τῆς ἡμέρας καὶ τὴν νύκτα πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ μὲν αὐτόθεν

[59, 3]   πλὴν τῇ δημοσίᾳ ταφῇ ἤγηλε, νυκτός τε ἐς τὴν πόλιν τὸ

[59, 13]   αὐτοῦ, καὶ τοτὲ μὲν ἔτι νυκτὸς τοτὲ δὲ καὶ μετὰ μεσημβρίαν

[59, 5]   τοὺς πρώτους τῆς γερουσίας σπουδῇ νυκτὸς ὡς καὶ ἐπ´ ἀναγκαῖόν τι

[59, 2]   τε γὰρ ἀστικοῖς καὶ τοῖς νυκτοφύλαξι, τοῖς τε ἔξω τῆς Ἰταλίας

[59, 9]   ἐπήχθησαν, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ νῦν γίγνονται (οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις

[59, 19]   εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν δὲ ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν οὐδὲ

[59, 2]   παρὰ τῆς προτήθης δωρηθέντα διέλυσε. νῦν δὲ καὶ ἐς ὀρχηστάς (αὐτίκα

[59, 14]   πρασίνου καλουμένῳ προσέκειτο, ὥστε καὶ νῦν ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´ αὐτοῦ τὸ

[59, 23]   δὲ καὶ ἐκ προνοίας πολλὴν νωθείαν προσποιουμένου. ἑτέρους δὲ αὖθις πλείους

[59, 4]   πρὸς πράξεις τινὰς ἐφέρετο, καὶ νωθέστατα ἔστιν ἃς αὐτῶν μετεχειρίζετο. τά

[59, 9]   Μᾶρκος τε Ἰουλιανὸς καὶ Πούπλιος Νώνιος ἐκ τῶν προαποδεδειγμένων ἐγένοντο. καὶ

[59, 0]   Γ. υἱ. Ἰουλιανός ὕπ. Π. Νώνιος Μ. υἱ. Ἀσπρήνας Γ. Καῖσαρ

Livre, Chap.
[59, 28]	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ	ναὸν	ἑαυτοῦ, τὸν μὲν ὑπὸ τῆς
[59, 4]	στήλην αὐτὸ τοῦτ´ ἐγγραφῆναι, καὶ	ναοὺς	ἑαυτῷ καὶ θυσίας ὡς καὶ
[59, 10]	καὶ ὕδατος πληρώσας, ἵνα μίαν	ναῦν	ἐσαγάγῃ, ἔπειτα δὲ καὶ ἑτέρωθι,
[59, 28]	τὸ πρὸς τὴν κομιδὴν αὐτοῦ	ναυπηγηθὲν	ἐκεραυνώθη, καὶ γέλως, ὁσάκις τινὲς
[59, 24]	Γαΐου δίφρον τὸν ἐν τῷ	ναῷ	κείμενον προσεκύνησαν, καὶ ἔτι καὶ
[59, 13]	ἠγανάκτει ὅτι μεγαλύνοντες αὐτὸν ἐπεβόων	νεανίσκε	Αὔγουστε· οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι
[59, 3]	θαρσοῦντες, ἅτε μηδέπω τὴν τοῦ	νεανίσκου	γνώμην σαφῶς εἰδότες, ἐς τὴν
[59, 20]	ἔμελλε, καὶ δίχα τὸ ἔθνος	νείμας	ἑτέρῳ τό τε στρατιωτικὸν καὶ
[59, 29]	τῶν παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ	νεκρὸν	αὐτὸν ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί
[59, 16]	σμικρότερα ὡς καὶ πολεμίους τινὰς	νενικηκότι	πέμψαι αὐτῷ ἔδωκαν. καὶ οἱ
[59, 11]	ὀφειλούσας γενέσθαι μήτε ἐν τῷ	νενομισμένῳ	χρόνῳ, πλὴν τῆς ὁσίας ἕνεκα,
[59, 10]	τὸ δὲ καὶ ἔξω τοῦ	νενομοθετημένου	πάνθ´ ὅσα βούλοιτο δρᾶσαι, καὶ
[59, 13]	Αὔγουστε· οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι	νέος	ὢν ἐμονάρχει, ἀλλ´ ἐγκαλεῖσθαι ὅτι
[59, 6]	ἅτε μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ τῆς	νεότητος	ἢ φρονεῖν ἢ λέγειν δύνασθαι
[59, 8]	τοὺς ἐφήβους ἐσγραφέντα καὶ τῆς	νεότητος	προκριθέντα καὶ τέλος ἐσποιηθέντα, ἀνεχρήσατο,
[59, 28]	προκατέλαβεν, οὕτω δὴ ἕτερόν τε	νεὼν	ἐν τῷ παλατίῳ σπουδῇ ᾠκοδομήσατο,
[59, 28]	τὸ δὲ ἀληθὲς ὅτι τὸν	νεὼν	ὃν οἱ Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι
[59, 21]	μεγάλα αὐτῷ ἦγον. ἄλλους ὡς	νεωτερίζοντας,	ἄλλους ὡς ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε.
[59, 20]	τῆς Ἀφρικῆς ἔτυχεν, ἐφοβήθη μὴ	νεωτερίσῃ	τι ὑπὸ μεγαλαυχίας, ἄλλως τε
[59, 3]	τὰς ἀδελφὰς πάσας διαφθείρας ἐς	νῆσον	τὰς δύο κατέκλεισεν· ἡ γὰρ
[59, 22]	συνουσίᾳ αὐτοῦ ἐς τὰς Ποντίας	νήσους	κατέθετο, πολλὰ περὶ αὐτῶν καὶ
[59, 17]	ἐπὶ τῆς γεφύρας ὥσπερ ἐν	νήσῳ	τινί, καὶ ἐκεῖνοι ἐν ἑτέροις
[59, 6]	τοῦ τε Πρόκλου καὶ τοῦ	Νιγρίνου	τῶν τότε ἀρχόντων, καὶ μετὰ
[59, 0]	τῆς Γναίου Ἀκερρωνίου καὶ Ποντίου	Νιγρίνου	ὑπατείας καὶ ἄλλα ἔτη τρία
[59, 20]	ὅτι ἐπὶ ταῖς τοῦ Αὐγούστου	νίκαις	ἃς τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει ἑορτήν,
[59, 20]	τε ἐπὶ τῇ τοῦ Αὐγούστου	νίκῃ	ἄθυτοι γένωνται. ἐκείνους μὲν δὴ
[59, 17]	τε στρατιᾷ τοιαύτῃ καὶ ἐπὶ	νίκῃ	τηλικαύτῃ, καὶ δημηγορῆσαί τι, ἀνέβη
[59, 26]	Σελήνῃ συγγίγνεσθαι καὶ ὑπὸ τῆς	Νίκης	στεφανοῦσθαι ἔλεγε, Ζεύς τε εἶναι
[59, 10]	αὐτοῦ τὴν Ἀγριππῖναν ἠνάγκασε, καὶ	νικήσαντα	κατηγόροις παρέδωκε καὶ ἀπέσφαξε. τόν
[59, 22]	ἔδοξεν αὐτῷ, μήτε μάχην τινὰ	νικήσας	μήτε πολέμιόν τινα ἀποκτείνας ἐπωνομάσθη.
[59, 26]	τῇ σηρικῇ καὶ ἐν τῇ	νικητηρίᾳ	σκευῇ ὡς πλήθει ἐδημοσίευεν. ~ἐφίλει
[59, 21]	Ἀντωνίου τοῦτο Αἰγύπτιον, Αὐγούστου τὸ	νικητήριον.	κἀν τούτῳ τήν τε ἀνάγκην
[59, 20]	τό τε στρατιωτικὸν καὶ τοὺς	Νομάδας	τοὺς περὶ αὐτὸ προσέταξε· καὶ
[59, 26]	γὰρ καὶ πρότερον ὑπὲρ ἄνθρωπον	νομίζεσθαι,	καὶ τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι καὶ
[59, 7]	καὶ ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι,	νομιζόμενον	μέν που ἀπὸ τοῦ πάνυ
[59, 6]	ἢ φρονεῖν ἢ λέγειν δύνασθαι	νομιζόμενος,	προσεπηύξησε τὰς ἐλπίδας αὐτῶν τά
[59, 14]	ἀνθρώπων, οἱ δὲ χαριεῖσθαι αὐτῷ	νομίζοντες,	καὶ οἵ γε πλείους, ὅσοι
[59, 4]	ἄλλους ἐκ τούτου χαριεῖσθαί οἱ	νομίσαντας	προπετεστέρᾳ παρρησίᾳ χρήσασθαι, ἔπειτα καὶ
[59, 27]	ἐν τοῖς πάνυ φίλοις αὐτοῦ	νομισθῆναι.	καί ποτε τοῦ Γαΐου συγγίγνεσθαί
[59, 28]	ὅπως μὴ καὶ δυσχεραίνειν τι	νομισθῶσι,	πῶς ἄν τις σιωπήσειεν; οὐ
[59, 9]	αὐταρχήσασιν ἐς τὴν τῆς οἰκείας	νόμισιν	καταλέγει) περὶ δὲ δὴ τοῦ
[59, 14]	τοῖς βουλομένοις καὶ ὑπὲρ τὸν	νόμον	τῷ ἀριθμῷ τῶν μονομαχούντων χρῆσθαι,
[59, 22]	θᾶσσον τὰς ἀρχὰς παρὰ τοὺς	νόμους	αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν, ὃν καὶ διάδοχον
[59, 15]	γὰρ δὴ καὶ παρὰ τοὺς	νόμους	καὶ κληρονομεῖν καὶ δωρήματα τοιαῦτα
[59, 12]	καὶ ἀνέγγυον αὐτὴν παρὰ τοὺς	νόμους	λάβῃ. καὶ εὐθύς γε καὶ
[59, 8]	αὐτὴν ἀπέδωκε. ~μετὰ δὲ τοῦτο	νοσήσας	αὐτὸς μὲν οὐκ ἀπέθανε, τὸν
[59, 10]	ἔφη. καὶ ἑτέρους ἥ τε	νόσος	ἡ τῷ προτέρῳ ἔτει οἱ
[59, 9]	ἐποιήσαντο. ἐν δ´ οὖν τῇ	νουμηνίᾳ	αὐτῇ Μαχάων τις δοῦλος ἐπί
[59, 17]	σκότους γενέσθαι· καὶ γὰρ τὴν	νύκτα	ἡμέραν, ὥσπερ που τὴν θάλασσαν
[59, 17]	λοιπὸν τῆς ἡμέρας καὶ τὴν	νύκτα	πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ μὲν αὐτόθεν
[59, 3]	πλὴν τῇ δημοσίᾳ ταφῇ ἤγηλε,	νυκτός	τε ἐς τὴν πόλιν τὸ
[59, 13]	αὐτοῦ, καὶ τοτὲ μὲν ἔτι	νυκτὸς	τοτὲ δὲ καὶ μετὰ μεσημβρίαν
[59, 5]	τοὺς πρώτους τῆς γερουσίας σπουδῇ	νυκτὸς	ὡς καὶ ἐπ´ ἀναγκαῖόν τι
[59, 2]	τε γὰρ ἀστικοῖς καὶ τοῖς	νυκτοφύλαξι,	τοῖς τε ἔξω τῆς Ἰταλίας
[59, 9]	ἐπήχθησαν, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ	νῦν	γίγνονται (οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις
[59, 19]	εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο.	νῦν	δὲ ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν οὐδὲ
[59, 2]	παρὰ τῆς προτήθης δωρηθέντα διέλυσε.	νῦν	δὲ καὶ ἐς ὀρχηστάς (αὐτίκα
[59, 14]	πρασίνου καλουμένῳ προσέκειτο, ὥστε καὶ	νῦν	ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´ αὐτοῦ τὸ
[59, 23]	δὲ καὶ ἐκ προνοίας πολλὴν	νωθείαν	προσποιουμένου. ἑτέρους δὲ αὖθις πλείους
[59, 4]	πρὸς πράξεις τινὰς ἐφέρετο, καὶ	νωθέστατα	ἔστιν ἃς αὐτῶν μετεχειρίζετο. τά
[59, 9]	Μᾶρκος τε Ἰουλιανὸς καὶ Πούπλιος	Νώνιος	ἐκ τῶν προαποδεδειγμένων ἐγένοντο. καὶ
[59, 0]	Γ. υἱ. Ἰουλιανός ὕπ. Π.	Νώνιος	Μ. υἱ. Ἀσπρήνας Γ. Καῖσαρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/06/2006